GROETEN UIT OISTERWIJK

GROETEN UIT OISTERWIJK

Nieuwsbrief van GUO Januari 2016

GEMEENTE OISTERWIJK STEUNT GUOFESTIVAL PAASFOLK SPO wil verbeterslag in Tiliander door samenwerking op basis van dienst - wederdienst Na Fonds Podiumkunsten NL kent ook Gemeente Oisterwijk subsidie toe aan Stichting Podiumkunsten Oisterwijk (SPO) voor haar GUO Festival Paasfolk. SPO vormt het bestuur achter zowel dit vierdaagse festival als de jaarlijkse GUOconcertseries van Groeten Uit Oisterwijk. De stichting ontving de subsidietoezegging voor haar festival samen met die voor haar GUO-concerten in plaatselijk cultuurcluster Tiliander. Voor SPO betekent dit een verdubbeling van haar gemeentelijke subsidie in 2016. Woordvoerder Jos Creusen plaatst de gemeentelijke steun in het verlengde van een opbouwend overleg dat het SPObestuur begin oktober had met wethouder Ina Batenburg en ambtenaar Lars Wierts. “Zowel gemeente als wij kwamen tot de conclusie dat Tiliander en wij op basis van samenwerking elkaar aanvullend kunnen versterken. Wij met onze expertise in onderscheidende podiumprogrammering, Tiliander met haar faciliteiten. Voor festival- en concertbegrippen zijn beide gemeentelijke subsidiebijdragen bescheiden, maar uit de toekenning spreekt waardering en vertrouwen vanuit de gemeente en aanmoediging om met Tiliander tot duurzamere afspraken te komen. Dat voelt goed voor alle vrijwilligers bij GUO.” Samenwerking Onlangs overtuigde SPO Fonds Podiumkunsten NL van de

programmerings- en marketingplannen voor haar GUOconcerten. Die plannen kan ze dankzij subsidie van dit landelijke podiumfonds na medio 2016 uitvoeren. SPO gaat nog enkele fondsen meer aanspre-

fusie. Professionele voorstellingen, meestal tegen entree vooraf, soms tegen vrije gift achteraf naar eigen inzicht en draagkracht.“ SPO denkt dat zij en Tiliander

krijgen in een stevig gefundeerde, duurzame overeenkomst tot samenwerking. Die moet de stroeve, moeizame op en af relatie tussen SPO als huurder en Tiliander als verhuurder vervangen.

Gerard van Maasakkers opent het Paasfolkfestival van GUO op vrijdag 25maart om 20.00 uur.

ken. “Dit alles vormt onze basis voor een onderscheidende serie van podiumkunsten, concerten en overige culturele initiatieven in Tiliander”, aldus Creusen. “Ons GUO-programma van volgend seizoen bestaat uit een internationale reeks met singersongwriters, folk, jazz, klassieke muziek, bellettrie en allerlei

elkaar aanvullend kunnen versterken als haar eigen GUOvoorstellingen en die van Tiliander voor een breder publiek beter worden gestroomlijnd. Verder moeten vrijwilligers, medewerkers, middelen en ruimtes efficiënter en effectiever op elkaar worden afgestemd. Dit moet zijn beslag

Dienst – wederdienst Kwartiermaker en bestuur van Tiliander schoven een verzoek van SPO tot gedachtewisseling hierover door naar nieuwe directeur Ruud van Eeten die in januari aantreedt. Die sprak zich al uit voor verbinding tussen Tiliander en lokale culturele initiatieven. Creusen vestigt

zijn hoop daarom nu op hem. “Hij mag wat ons betreft de daad direct bij het woord voegen. We hebben ideeën over samenwerking in programmering en marketing op basis van dienst – wederdienst. Voor zowel ons als Tiliander kunnen die kostenbesparend én kwaliteitsverhogend zijn. Samen kunnen we er Tiliander mee optillen tot podium dat zich regio-overstijgend onderscheidt en dus Oisterwijk cultureel promoot. Daarvoor willen wij rond de tafel.” SPO verzocht cultuurambtenaar Lars Wierts

om in januari zo’n overleg te plannen. “Behalve de nieuwe directeur namens Tiliander hebben we daar graag de cultuurambtenaar namens de gemeente bij. Als we inderdaad tot samenwerking kunnen komen waarmee we elkaar versterken, Tiliander kosten laten besparen, kwaliteit verbeteren en tot onderscheidend podium in de regio uitgroeien en Oisterwijk cultureel promoten, dan hebben we redenen te over om de koppen bij elkaar te steken: wij, directie van Tiliander én gemeente.”

GUO Festival Paasfolk brengt een vierdaags internationaal programma in Tiliander, van Gerard van Maasakkers op Goede Vrijdag 25 maart tot en met het Bretonse Hamon Martin Quintet op Tweede Paasdag 28 maart. Festivalbezoekers luisteren naar concerten, dansen op livemuziek, zingen, maken muziek of leren dansen tijdens sessies en masterclasses. Meer info & tickets?

Check: http://guo.inoisterwijk.nl. De website geeft tevens info in tekst, beeld en geluid over alle GUO-concerten in lopend seizoen 2015/2016. Links op de homepage leiden door naar reserveringspagina’s, social media en maandelijks GUO Muziekmagazine. Gratis abonnement? Een mailtje naar [email protected] volstaat!

Winterslaap en de laatste nieuwtjes.. aantal collega’s weer installaties gemaakt. Reagerend op de plek, en op onze directe of wijde omgeving hebben we geprobeerd wat grip te krijgen op de waanzinnige wereld. Ikzelf heb getracht mijn en onze kwetsbaarheid te verbeelden in de installatie ‘WINTERSLAAP ...wachtend op een andere tijd...’. Hierin heb ik papavers, schapenwol en een deel van het gedicht ‘VERDER’ van Rutger Kopland laten samenkomen. Ik wil jullie van harte uitnodigen om op zondag 20 december aanstaande om 14.00 uur met ons de expositie te openen. Voor een routebeschrijving, kijk op : http://www.vaaggrond.nl/ contact/ Mocht het je niet lukken om bij de opening te zijn; de expositie is open voor publiek van 25 december t/m 3 januari. Voor een klein entreeprijsje krijg je een hartelijke ontvangst en een gratis rondleiding. http://www.vaaggrond.nl/

WINTERSLAAP’ en de laatste nieuwtjes voor dit jaar.....

graag de laatste nieuwtjes voor dit jaar vertellen.

In deze tijd van het jaar zou ik het liefst in een holletje kruipen en wachten tot de winter voorbij is. Toch wil ik jullie nog

Op zondag 20 december aanstaande zal Vaaggrond 2015/16 worden geopend. In deze bostuin in Oerle hebben ik en een

Tot slot wil ik je graag nog even herinneren aan het feit dat de zaalaankleding die ik maakte voor concertorganisatie GUO in ieder geval nog het hele seizoen is te zien tijdens concerten; http:// guo.inoisterwijk.nl/. En voor degenen die helaas niet naar een concert kunnen komen: kijk op mijn site naar de prachtige foto die Betsie van der Kruijs voor me heeft genomen: http://inevanson.exto.nl/ kunstwerk/199837187_De+kleur+va n+muziek.html#.VmrVPv9Ij5o. Daar kun je ook doorklikken naar Betsies website. Ik hoop je te zien in Oerle.

Ine van Son Monumentale (Textiel)kunst Ine van Son is de kunstenares die de versiering van ons GUOzaaltje in Tiliander verzorgd heeft.

Voor degenen die nog een reisje naar het buitenland willen ondernemen: tot 7 januari zijn in The Courthouse Galley in Ennistymon, Ierland, een tweetal collages van mij te zien. http://inevanson.exto.nl/ exposities.html#.VmrT5v9Ij5p

2

LUDO VANDEAU HOUDT PUBLIEK GEVANGEN IN FRANSE SFEREN! Een vleugje Franse melancholie zweefde zondagmiddag 20 december door de zaal van GUO in Tiliander. Een vleugje Franse melancholie vermengd met een zweempje bluegrass in de sfeer van Alison Kraus en Union Station, wanneer de dobro van Siegfried van Schuylenbergh zich met de Franse klanken mengde. Siegfried van Schuylenberh op dobro, resonator gitaar, banjo en resonator mandoline en Stijn Bettens (accordeon, bandoneon, accordina) vormden de perfecte begeleiding bij de fraaie, warme stem van Ludo Vandeau. We hoorden hem al in Ambrozijn, zijn groep Bodixel en in Olla Vogala, het folkorkest met

een flinke scheut wereldmuziek van Wouter Vandenabeele. Ludo Vandeau werd geboren in Hamme, in het Waasland, tussen Durme en Schelde. Zijn moeder bracht een groot deel van haar jeugd door in Wallonië, het Franstalige deel van België. Zijn vader speelde in zijn jonge jaren toneel en bleef zijn hele leven lang muziek spelen en zingen. Beide ouders brachten de literatuur, muziek en creativiteit in de opvoeding. De moeder van zijn vader was van Spaanse oorsprong. Op verschillende manieren kwam zo heel de wereld binnen in huis. Sinds 2010 verzamelde Vandeau oude en nieuwe muzikanten om zich heen. Een periode van voorbereiding op een

3

nieuwe cd brak aan. Schrijven, schrappen, herschrijven, preopnames, nieuwe samenwerkingen, repetities, eindeloze uren in de wagen, kleine concerten, schoolconcerten, tryouts en studiowerk resulteerde uiteindelijk in zijn nieuwe volledig Franstalige cd Au Gré Du Charme, die op vrijdag 12 februari in de Stadsschouwburg in Gent gepresenteerd wordt. In Oisterwijk bewees Ludo Vandeau deze middag dat het Franse chanson niet dood is, het kan nog altijd een publiek gevangen houden en daarvoor hoef je als zanger echt niet de 90 gepasseerd te zijn. Als je maar gedreven bent. Zelf ziet Ludo het als zijn kerntaak: het schrijven van nieuw Frans repertoire met af en toe een uitstapje in het Spaans. Met zijn drieën vormden Ludo, Stijn en Siegfried een perfecte combinatie. Fraaie accenten, soms vrolijk, dan weer weemoedig verlangend, afgewisseld met knappe soli, op accordeon, dobro of mandoline begeleiden deze middag de prachtige stem van Ludo.

Akoestisch, niet versterkt. Meer heeft Ludo, samen met zijn eigen gedreven gitaarspel eigenlijk niet nodig. Naast werk van zijn muzikale goden Guy Béart, Leo Ferré en Georges Brassens kwamen er veel nummers van zijn nieuwe, cd voorbij; zoals Chloé, een nummer over zijn moeder, het lichtvoetige Enfant en het fraaie tot nadenken stemmende Mer du Nord, maar dan was daar ook het uptempo nummer Julie die de introverte sfeer weer de zaal uitjoeg, want “tout le monde elle voit, elle est mon amour!” Dit repertoire komt tien keer sterker over en blijft veel meer hangen wanneer het niet versterkt wordt. Dit repertoire heeft geen bas of drums nodig om mensen een middag in de ban te houden. Deze middag was een waar muzikaal genoegen. Voor Ludo is zingen hetzelfde als ademen, vertelde hij. Waarom kon hij niet uitleggen, dat voelt gewoon zo aan bij hem.

4

Gratis naar GUOconcerten!

Dankzij subsidie Fonds PodiumkunstenNL Ja, u leest het echt goed. Volgend seizoen kunt u gratis naar een aantal GUO-concerten. Het kost u niets om die te bezoeken, wel vragen wij na afloop een vrije gift. U geeft wat u ervoor over hebt. Een uitgelezen kans om concerten te bezoeken, waar u misschien nieuwsgierig naar was, maar toch niet kwam om dat u er nog te weinig vanaf wist. Nu kunt u gratis nieuwe muziek ontdekken.

Concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk maakt een aantal van haar GUO-concerten volgend seizoen 2016/2017 gratis toegankelijk. Na een concert mogen bezoekers anoniem een vrije gift doen. GUO brengt haar gratis toegankelijke concerten tot stand dankzij subsidie van Fonds Podiumkunsten NL. Dat stelt als voorwaarde dat GUO de gratis entree beperkt tot hooguit een handvol concerten door professionele muzikanten. Die treden op tegen een met GUO overeen te komen gage. Het fonds draagt de helft van een eventueel verlies totdat haar maximum bijdrage op jaarbasis is bereikt. Voor de meeste GUOconcerten blijft een reguliere toegangsprijs van kracht. GUO-woordvoerder Jos Creusen is blij met zowel de toezegging van Fonds Podiumkunsten NL als het grote en uitstekende aanbod van artiesten die mee in de formule willen stappen. “Het fonds erkent de waarde van ons initiatief, zowel artistiek als vanuit het oogpunt van marketing. De formule verbreedt ons potentiële publieksbereik. Daardoor durven we in zee met topartiesten die we voorheen met pijn in het artistieke hart nee verkochten, omdat voor hen te weinig bezoekers de financiële drempel van de entree namen.” Spannende topmuzikanten GUO zit volop in de programmering voor seizoen 2016/2017 en kan nog geen artiestennamen vrijgeven. Volgens Creusen gaat het vooral om spannende topmuzikanten

die het in Nederland te eng afgebakende folkhokje opschudden. “Het zijn gepassioneerde artiesten die vanuit hun onbedwingbare vernieuwingsdrift de grenzen verkennen tussen westerse en nietwesterse, folk-, jazz- en klassieke muziek. Vooral zij komen uit op verfrissende fusies waarin ze blokkades tussen geografische biotopen of tussen muzikale genres opheffen. Om onze financiële risico’s in te perken,

zoeken we het vooral in kleine, fijne gezelschappen, duo’s en solisten van niet te ver weg, die het aandurven om unplugged op ons podium te staan.“ De GUO-programmeur verwacht er trouwe GUObezoekers mee te verwonderen en er een nieuw publiek mee aan te boren. Onder die laatste categorie verwacht hij een aanzuigende werking op de GUO-concerten waarvoor wel een vaste ticketprijs geldt. Verder past de gratis toegang met anonieme vrije gift achteraf in het democratisch gedachtebeginsel rond cultuurbeleving

zoals GUO dat graag uitdraagt. “Zelfs voor de minst draagkrachtigen kan de toegangsprijs alvast geen excuus meer zijn om niet van topconcerten te komen genieten. Wel moet je zo’n tweemaal drie kwartier zittend kunnen luisteren en kijken naar live muziek. Wie dat niet kan, moet niet komen.” Vuistregel De muzikanten zijn top, smaken verschillen, daarover valt heerlijk te twisten, aldus Creusen. Voor wie toch graag een vuistregel wil voor een vrije gift achteraf, heeft hij een advies: “Geef gaandeweg een concert een rapportcijfer tussen 1 en 10. Doneer na afloop een euro per toegekend punt. Geef altijd een euro voor de moeite en 10+ euro’s als je het concert van je leven hebt beleefd. Of sowieso zwemt in je geld. Maar onthoud”, benadrukt hij, “het is niets meer of minder dan een vuistregel voor een gift die vrijblijvend is. Elke bezoeker betaalt achteraf anoniem naar eigen inzicht en draagkracht.” De gratis toegankelijke GUOconcerten gaan plaatsvinden

op hooguit vijf zondagmiddagen, verspreid over de periode tussen september 2016 en juni 2017. Concertlocatie is de eerste verdieping van cultuurcluster Tiliander. Daar pimpten GUO-vrijwilligers in de aanloop van nu lopend seizoen de voormalige aula van de muziekschool smakelijk op tot sfeervolle concertruimte waar bezoekers en artiesten nog op elkaars schoot kruipen. In tegenstelling tot de overige GUOconcerten kan voor de gratis GUO-concerten niet gereserveerd worden. GUO begint haar zondagmiddagconcerten om 15.00u, maar opent voor bezoekers een uur eerder. Als gouden regel geldt: 100=VOL=OP. Reden temeer voor liefhebbers om tijdig aanwezig te zijn. Meer info over GUO, haar concertseries en vierdaags Festival Paasfolk van lopend seizoen? Op de homepage leiden enkele links door naar reserveringspagina’s, social media, GUO’s eigen YouTubekanaal en maandelijks GUO Muziekmagazine. Check http:// guo.inoisterwijk.nl.

5

Van A(ndy) tot Z(jef) ….. ANDY M. STEWART OVERLEDEN!

Op 27 december is Andy M. Stewart, de Schotse singersongwriter en voormalig zanger van Silly Wizard, de in de jaren tachtig furore makende folkgroep, die ook in Amerika, optrad voor uitverkochte zalen, overleden. Voor mij zal Andy altijd blijven voortleven als de zanger van een virtuoze opwindende folkgroep, die met zijn opzwepende banjo de vaak razendsnelle jigs en reels van Silly Wizard, nog verder opvoerde naar duizelingwekkende hogere sferen. Maar ook als de man

die even later al dat instrumentale geweld weer doorbrak met liederen, die je meenamen naar de mistige Schotse Hooglanden, waarin de bittere randjes van het leven voorbijkwamen: armoede, oorlog en geweld, en onvervulbare liefdes. . Mensen, die hun land ontvluchten, op zoek naar een beter bestaan, een beetje geluk. “So many partings!” De titel van een elpee van toen die zomaar over deze tijd zou kunnen gaan. Zijn liedjes gingen over diepmenselijke emoties, die je raakten en ontroerden. Andy had

een fenomenale stem voor dit repertoire. Ik maakte voor het eerst kennis met de groep via Peter Luiten van platenzaak Tommy, die een muur van zijn zaak met elpees van deze groep had volhangen. “Dit moet je echt eens horen!” Op een zondagmiddag zat ik samen met mijn vrouw en een vriendin na afloop, nog ondersteboven van wat ik net gehoord had, diep onder de indruk bij café Anvers aan de Oude Markt bij te komen, toen de hele groep binnenstapte en aan het tafeltje naast ons ging zitten. Al gauw waren we met elkaar in gesprek en Andy bleek net als de rest van de groep, een uiterst charmante prater over de muziek die we net gehoord hadden, Schotland, Nederland, en de politieke situatie in zijn land. Bij het afscheid zeiden oude vrienden elkaar gedag. Maar de groep viel uit elkaar en Andy M. Stewart heb ik daarna nooit meer live gezien. Hij werd op 8 september 1952 geboren in Perthshire in Schotland., waar hij op groeide in een gezin dat bekend stond om de traditionele zang. Behalve een uitstekend zanger verstond hij de kunst om songs te schrijven die je diep wisten te raken. Juweeltjes als The Ramblin’ Rover, The Queen Of Argyll en The Valley Of Strathmore. Na Silly Wizard bracht hij nog drie albums uit met Manus Lunny en vier solo albums, maar na

Donegal Rain uit 1997, door Mojo nog uitgeroepen tot folkalbum van de maand verscheen er geen nieuw werk meer. De afgelopen jaren ging zijn gezondheid sterk achteruit en na een mislukte rugoperatie in 2012 raakte hij vanaf zijn borst verlamd. Door alle medische problemen raakte hij zijn werk en zijn inkomsten kwijt. Vorig jaar overleefde hij tegen alle verwachtingen in een spoedoperatie en begon zijn zus Angie Stewart Hollin een crowdfundingactie om hem aan een elektrische rolstoel te helpen. Begin december werd Andy opnieuw opgenomen in het ziekenhuis, dit keer vanwege een beroerte, waar nog een longontsteking bij kwam. Net na Kerst overleed hij. Zijn zus schrijft: op 28 december: It is with deep and profound sadness that I must say that my darling brother, Andy M Stewart has passed away. He died peacefully in hospital on 27th December after a long and brave fight. The family thanks everyone who has supported this fundraiser and for your outpouring of love and care. Your support has meant the world to us. Andy was in his own words, 'astonished' and I know, deeply touched by the many expressions of love penned to this page. Andy M. Stewart werd slechts 63 jaar oud.

ZJEF VANUYTSEL OVERLEDEN! Op 30 december 2015 kwam, in het ziekenhuis van Leuven, na een lange strijd tegen kanker, ondanks zijn vraag uit 1973 op het tweede album “Er is gen weg terug” de dood toch bij Zjef Vanuytsel liedjesmaker of “Nederlandstalig chansonnier, op bezoek, ook al was het geen goede en warme dag.

Maar als ie dan ooit bij me komt geruisloos stil en onverwacht.. op zo'n goeie warme dag waarop het goed is om te leven nee. geef me dan ook duizend woorden om m'n liefde uit te zingen geef me dan ook duizend handen om m'n liefde uit te strelen geef me dan ook duizend uren om nog even met m'n vrinden

alles wat we samen deelde voor een keer nog te beleven of geef me enkel nog wat tijd om nog eens over haar te praten om nog zoveel goed te maken Maar kom me asjeblief niet halennee als ik echt gelukkig ben . .

Vanuytsel combineerde zijn architectuurstudie met de mu-

ziek. Het was gewoon een hobby van hem, want een muzikale achtergrond had hij niet. Ik leerde hem begin jaren zeventig kennen via zijn debuutplaat “De zotte morgen” die ik helemaal grijs draaide op mijn pickup. Dankzij het bijgeleverde tekstvel kon ik zijn teksten nog herlezen en me verbazen over

6

de poëtische zeggingskracht van deze man en met vrienden discussiëren of Vanuytsel qua niveau toch nog niet ietwat sterker was dan Boudewijn de Groot met zijn teksten van Lennart Nijgh. “De zotte morgen” werd een groot succes, meer dan 100.000 verkochte exemplaren in Vlaanderen, uniek voor die tijd. Muziekkenners noemden de plaat toen al een klassieker en in 2010 zei Jari Demeuelemeester, ex-directeur van de Ancienne Belgique in Brussel "Als er nu een plaat zou zijn die nooit uit de platenrekken mag verdwijnen dan is het deze." Zjef Vanuytsel moest na het uitbrengen van zijn eerste plaat nog in dienst maar zijn bekendheid hield aan, zo sterk zelfs dat hij na het afzwaaien nog voor een heel jaar optredens in zijn agenda had staan. Hij trad vaak op in kleine kroegjes en cultiveerde het imago van een linkse, kettingrokende losbol. Naar eigen zeggen lagen zijn roots als singer-songwriter zowel in het Franse chanson (Jacques Brel) als in de folk en rock (Beatles en Bob Dylan). In zijn liedjes, heel vaak weemoedig maar toch ook soms onweerstaanbaar grappig schreef hij over maatschappelijke onderwerpen en de liefde, die vaak raakvlakken hadden met zijn privéleven. “Ik weet wel mijn lief” van zijn eerste plaat vind ik nog altijd een diepgravend, emotioneel en ontroerend nummer over de relatie met zijn vrouw, “Stil in de Kempen” op “Ouwe Makkers” schreef hij n.a.v. de dood van zijn ouders. In 2011 zegt Vanuytsel dat het schrijven van een liedje voor hem nog altijd een gevecht is met het witte papier. “Het idee en de eerste zinnen, die krijg je gratis van ergens. Dan is het de kunst om diezelfde kwaliteit te behouden in de rest van de tekst. Soms is dat zweten en soms loop je tegen de muur van jezelf." In de jaren 70 brengt hij nog drie albums uit: "Er is geen weg terug", "De zanger" en "De stilte van het land". Maar op het toppunt van zijn succes trekt Vanuytsel zich 6 maanden terug. "Op een bepaald moment kon

ik dat tempo niet blijven volhouden", zegt hij in 2003 in een interview met de Gazet van Antwerpen. "Optreden, applaus... Je wordt geleefd. Op den duur vroeg ik me af wie ik eigenlijk nog was. Maar echt depressief ben ik nooit geweest. Het werd me allemaal een beetje te veel. Tegen de organisatoren zei ik dat ik bezet was. Ik ben toen ook enkele keren een week in het gastenkwartier van de abdij van Westmalle ondergedoken om me te herbronnen en wat te schrij-

voor mij, o nee, nee, nee. Niets voor mij……” Maar de belangstelling voor Nederlandstalige liederen neemt af en daardoor, maar ook gehinderd door plankenkoorts kiest hij in 1985 resoluut voor de architectuur. Hij ontwerpt onder meer de gemeentehuizen van Bertem en Huldenberg en verbouwt het gemeenschapscentrum De Markten in Brussel. Hij werkt ook mee aan enkele culturele centra waar hij sporadisch, "bij het begin van het bouwverlof" nog

liet Vanuytsel weten dat hij weer een jaar lang afwezig zou zijn op de Vlaamse podia door een operatie. Wat er juist met hem aan de hand was, wilde hij liever niet zeggen. "Het is niets levensbedreigend, en ik ga het even kalmer aan doen", was zijn uitleg. Op woensdag 30 december 2015 kwam er een eind aan zijn lange strijd tegen kanker. Nieuw materiaal na zijn comeback van 2007, is niet meer verschenen. De poëtische zeggingskracht van “Ik weet wel mijn lief”, ik had het graag nog in nieuwe liedjes van hem willen horen. Nu weet ik m’n lief ‘k was niet d’ ideale maar ik vraag me toch af of een mens dat ooit vindt ik wist nooit een antwoord op al je vragen maar ‘k heb geprobeerd ‘k heb je heel echt bemind o ik weet wel mijn lief het viel je erg tegen je had je misschien alles anders voorgesteld maar als je wil kan je gaan ik hou je niet tegen ik leg voor je toekomst geen steen in de weg ik was nooit een held, ik heb je nooit voor het leven behoed maar bij jou vond ik rust bij jou werd alles goed.

ven. Te midden van al dat succes had ik toen vooral stilte nodig." De stilte van het land. In 1983 komt nog “Tederheid” uit, het sterk autobiografische album met prijsnummer “De zakeman.” Net als Boudewijn de Groot waarschuwt hij ons om waakzaam te zijn voor deze mensen, maar ook voor de brave burgerman, die leeft als een kamerplant zonder souplesse. Ondanks het voor hem stevige begin van bas, drums en gitaren is het vooral de accordeon van André Leune, die het nummer een schrijnend weergaloos Frans melancholiek tintje meegeeft. “En dat is niets voor mij, niets

optreedt. “Ik had een gezin met twee kinderen en ik wilde ooit weer architect worden, het was ook een downperiode, er was minder interesse en ik had ook wel veel last van de zenuwen", vertelt hij daarover in 2007 wanneer er na jaren plotseling een nieuw album “Ouwe makkers” uitkomt. Maar de hoop dat dit het begin is van een comeback als zanger wordt niet bewaarheid, wanneer hij in 2008 zijn tournee met achtkoppige band moet afbreken om een gezwel te laten verwijderen. In 2011, hersteld van de operatie, gaat hij wel weer optreden maar in februari 2013

“Ik was nooit een held”, vond Zjef Vanuytsel, maar hij werd een held voor mij. Een stem die stilvalt, waarvan ik veel meer had willen horen dan de zes albums die hij achterlaat. Wij trekken door zonder hem en gaan in 2016 een stukje eenzamer verder, want alleen de kinderen en de dwazen blijven ver en veilig geborgen tussen de rozen slapen en gaan niet mee in het ritme van “De zotte morgen." Walter van Brakel

7

Ludo Vandeau: Ik voel mijn leven en mijn hart in het Frans kloppen Al je liederen op je nieuwe cd zijn in het Frans. Een bewuste keuze? Ik ben mijn muzikale carrière ooit begonnen als singersongwriter en ik bracht toen o.a. in het voorprogramma van Kommil Foo Engelstalige liederen. Niet lang daarna ben ik bij Ambrozijn begonnen (1997) en het was een evidentie om in Nederlands en Frans te zingen. Dat was een duidelijke artistieke keuze, we hebben er nooit of nooit aan getwijfeld of dat Frans kan of niet kon. We deden niet aan carrièreplanning om dan in de functie van een theoretisch doel een bepaalde taal of genre te kiezen. De muziek van Ambrozijn was hoog getalenteerde folk, ook dansmuziek maar dan uitgewerkt om er naar te luisteren. Ik ben verder Frans blijven zingen in de wereldmuziekgroep Olla

Vogala, een even grote evidentie. De andere stemmen brachten Arabisch en Engels. Bij Laïs zong ik Nederlands en Frans, al kwamen daar ook andere talen aan bod. Gabriel Yacoub vroeg me al vlug om bij hem mee te zingen. In 2002 ben ik met een eigen groep Bodixel begonnen met Spaans en Frans chanson. Ik heb met twee cd’s toen dat landschap verkend, chanson van anderen, van een Bretoens kinderlied tot liederen van Victor Jara en Silvio Rodriguez. Ik heb dat Spaans dan gelaten omdat ik wou gaan voor het Frans. Ik voelde mijn leven en mijn hart in het Frans kloppen. Het is pas op de cd Marguérite dat ik voluit koos voor eigen Frans chanson, in eigen hedendaagse arrangementen. Geen kopie van Brassens of Piaf. Teveel mensen denken bij

Frans chanson enkel aan die verre chansonniers, die desalniettemin heel groot zijn, en heel veel invloed hebben gehad in de muziek van de jaren 1940 tot 1980 Ik ben thuis opgevoed in het

“Ik noem mezelf geen artiest, maar een melkboer die liedjes maakt. Met dat verschil, dat ik met mijn liedjes niet ga leuren natuurlijk. Ze zijn er, en ik wil ze graag zingen voor de mensen.”

Nederlands, ik kan geen dialect spreken (wat ik soms jammer vind…), er was veel muziek in huis, alle talen passeer-

den, zowel via de muziek als de bezoekers. Het Frans was aanwezig in de boeken, in de platen, het was een evidentie om als Belg twee of meerdere talen te spreken, zonder frustratie of kwaadsprekerij. Er waren geen ‘Vlamingen en Walen’, er waren enkel Belgen en ‘copains’. Het leven heeft me in de richting van het Frans geduwd, het is zo vanzelfsprekend voor mij, ik hoor het overal, ik droom het, ik reis en fantaseer in die taal. Ik heb het soms moeilijk met zangers of zangeressen die om de zoveel tijd in een andere taal zingen omdat er een nieuwe hype is of om zichzelf een nieuw imago aan te meten. Soms begrijp ik dat, maar dat is zo pover, dat zijn trucjes, dat is geen manier van leven. Ik kan het niet. Ik leg mijn lat hoog, en de teksten

8

moeten poëtisch zijn, moeten het leven verkennen, beschrijven, uitlachen, toeschreeuwen, de pijn van het leven voert zich beter in het Frans voor mij. En voor mij graag: près de quelques artistes qui sont amoureux de la rime… Is Frans misschien een bewuste keuze vanwege de afstand die je daarmee schept? Ik heb veel in het Nederlands gezongen,. Ik praat elke dag Nederlands, als ik zing wil ik meer dan enkel woorden op een muzikale lijn. Ik schrijf in Nederlands en Frans, ik maak nog teveel taalfouten, en laat me dus helpen door Franstalige collega’s. dat is dan weer heel vruchtbaar want zij brengen kritiek en opmerkingen aan. De titel van de cd ‘Au Gré du Charme’ is zo gegroeid uit die gesprekken en babbels. Hoe ontstonden jouw liedjes voor deze cd? Liedjes komen vaak aanwaaien. En daar moet je dan goed en lang aan werken, schrappen, vertalen, herwerken, en soms weggooien. Soms begint een tekst met een zin die je ergens leest, die blijft haken en je op een idee brengt. Dat kan over een zondag gaan, over de lente, over je eigen grootmoeder. Daarnet zag ik twee mensen voorbij komen waarmee ik ooit aan de praat geraakte. Ze zijn al heel lang samen, hebben een hele geschiedenis samen. Dat zou me brengen bij een lied over samen ouder worden. Vaak graaf ik diep in mezelf. ‘La mer du nord’ bijvoorbeeld. Wellicht zit daar een invloed in van mijn eigen jeugd in Hamme, aan de grijze Schelde. Zo’n dingen zitten onder je huid en komen veel later terug in iets dat je schrijft. Het gaat ook heel erg over hoe we als Vlamingen zijn: we zijn koele kikkers, toch zoeken we de zon en elkaar op. Het gewone spreekt me aan, de dagdagelijkse mooie en liefdevolle dingen. Ik wil geen grote boodschappen meegeven, ik wil verhalen vertellen, mensen raken, een venster openen. Wat is de invloed van het Fran -se chanson op jouw muziek? Mijn moeder heeft een deel van haar jeugd doorgebracht in

Franstalig België (het ging niet altijd goed met Vlaanderen, er waren tijden dat het dus in Wallonië beter ging en veel Vlaamse arbeiders ginds werk zochten…). Haar voorliefde voor de Franse cultuur en taal vloeide door in de opvoeding. Mijn vader, eveneens een groot cultuur minnend man – muziek, theater en literatuur – bracht zijn aandeel in deze opvoeding die op de wereld gericht was, ook al was die opvoeding terzelfdertijd soms te katholiek en te gesloten. Maar die twee polen hebben mij beïnvloed en hebben van de kinderen gemaakt wie we zijn geworden, en wat we er zelf mee deden. Ik geloof niet dat een kind enkel een passieve ontvanger is van de opvoeding, een kind of jongvolwassene heeft de keuze om er iets mee te doen. Frustraties van mijn katholieke opvoeding zijn mij vreemd, ik kan alles tegen een ruimer wereldbeeld plaatsen. Ik veroordeel niemand om de gebreken die er in een opvoeding zijn. Ik zet de blik ruim en heb heel wat uit mijn opvoeding, dat latent of heel prominent aanwezig was, een plaats gegeven. De Franse cultuur, het lezen en schrijven, het zelf creatief zijn, etc. hebben mij gemaakt wie ik ben, dat gebeurt nog steeds, ik geef hen een plaats in mijn leven en visies, en zij geven mij een plaats in deze wereld. En dit leidt tot de constatatie dat ik dikwijls heb leren naar het leven kijken en het leven begrijp vanuit de ogen en de tekst van een chanson of van een chansonnier. De grote chansonniers hebben me in die zin een venster op het leven gegeven. Was er een speciale reden waarom je juist op je nieuwe cd voor die nummers van Brassens, Barbara en Moustaki koos? Enkele jaren geleden heb ik een prijs gewonnen met de vertolking van mijn versie van Georges Brassens ‘il n’y a pas d’amour heureux’. De tijd was rijp om dat nu in de studio opnieuw te proberen…. Ik heb lang getwijfeld om het op cd te zetten, het is een lied in mijn versie dat erg afhankelijk is van het moment. Het lied van Bar-

9

Hij heeft enkele van mijn songs die ik schreef voor Olla Vogala heel mooi gearrangeerd.

bara is ook zo een lied dat ik erg persoonlijk wou brengen, ik wou het echt anders dan de talloze versies die er bestaan, en vele versies doen hetzelfde als Barbara. Ik hou niet van covers die hetzelfde doen. In elke cover die ik speel, wil ik mijn muzikale klauw zetten, ik wil het brengen zoals ik het wens te doen. De twee liederen (van Brassens en Barbara) kunnen me heel erg helpen om harmonie en mijn stem te vinden op momenten dat het niet goed lukt. Het lied van Moustaki is een song die we brengen in bijna alle schoolconcerten. Onze versie op de cd is een live track, en zeker niet perfect. Moustaki werd thuis veel gedraaid, zijn kleine eenvoudige liedjes zijn hebbedingetjes. Een groot man, een voorbeeld van verschillende culturen, verschillende mentaliteiten, verschillende levens in één persoon. Hoe actief ben jij nog met Gabriel Yacoub? Nu is het eerder rustig met Yacoub. Ik had het plan om hem te laten meezingen op de cd, maar omwille van o.a. tijd is me dat nog niet gelukt. Maar het plan en mijn vraag blijft. En we gaan zeker samenwerken. Buiten Frankrijk andere muzikale invloeden? Ja, Zuid-Amerika. In de jaren 90 muziek van enkele ZuidAmerikaanse singer-songwriters. Ik was toen heel erg bezig met de noordzuidbeweging. Ik blijf dat graag horen. Maar mijn hart gaat meer naar Frans en Italiaans. Lucio Dalla is een grootheid. Toen ik tiener

was, luisterde ik heel veel naar Angelo Branduardi, maar evengoed naar bijv. Mike Oldfield, Simon and Garfunkel, klassiek en kleinkunst. Wat wil je met deze cd graag bereiken? Met deze cd graag erkenning. Het is mijn 15° cd, na zovele groepen en projecten, eindelijk mijn eigen werk in eigentijds verscheidene arrangementen brengen. In Nederland hebben we Matthijs van Nieuwkerk die gelooft dat het Franse chanson weer voorzichtig aan een opmars bezig is, maar je hoort het nauwelijks op de radio met hun voorgeprogrammeerde repertoire. Hoe is de situatie in België? Het is ook moeilijk in België. De radio's focussen zich op het zekere van bekende namen en grijsgedraaide platen. Er is nu meer openheid dankzij, Stromae, Arno, Axelle Red,… Maar de klacht is ook heel erg aanwezig in Frankrijk. Jean Ferrat bekloeg zich enkele jaren voor zijn dood al over deze onwil van de media om nieuw Frans chanson te draaien. Hij werd daarin gevolgd door Francis Cabrel en anderen. Maar de media durven te weinig. Terwijl het publiek dat van Frans houdt echt groot genoeg is. Mensen worden de Angelsaksische pop meer en meer beu. Er zijn zoveel eendagsvliegen.

Klopt het wanneer ik lees dat je het als een belangrijke taak voor jezelf ziet om nieuwe Franse chansons te schrijven en soms, zoals bij Bodixel, ook repertoire in het Spaans? Ja, ik kan het niet laten om te schrijven, om liederen te maken, ik kan direct nog drie, vier cd’s maken (ik zeg niet dat elk lied evengoed is…) Ik zoek financiën om dat mogelijk te maken. Iemand die wil investeren in schoonheid. Het is misschien een risico maar er zijn meer mogelijkheden dan hindernissen. Een groot label focust zich op onmogelijkheden en ontbreken soms het lef zich te riskeren. Ik heb het geluk van met heel goede muzikanten, klassiek en jazz geschoolden, samen te werken. We hebben samen een grote drive, we leggen de lat hoog. Het is niet enkel in het Frans zingen, ik en wij samen, willen Franse chansons of soms French pop, met sterke poëtische taal, mooie melodieën en uitgewerkte arrangementen, die anders zijn live dan op plaat. Kunnen wij in de toekomst meer Spaans repertoire van je verwachten Ik denk het niet. Ik wil dit jaar opnieuw een cd, met mijn kwartet. Een Nederlandse cd en eventueel een Italiaanse, zijn ook dromen…. Speelt daarin nog mee dat de moeder van jouw vader een Spaanse was?

Ja, haar naam was Agnes de Castro y Toledo Rodrigo. Tja, ik ben afkomstig van heel lage adel uit de 16°eeuw…. Ik weet niet of dat in mijn bloed zit. Dat kan leuke verhalen opleveren, maar ik weet het niet. Ik heb heel veel invloeden opgedaan en verwerkt en een plaats gegeven in mijn muziek… Je naam klinkt niet Spaans? Mijn geboortenaam is Ludo Vandenbroeck. Dat is mijn ene leven. Mijn andere naam is Ludo Vandeau; Vandeau ontstond door l’Escaut (Franse naam voor de Schelde en ik ben geboren in Hamme vlakbij de Schelde, en door poëzie en

Een maatschappij is pas sterk als haar zorg voor de zwakken groot is en als haar vorming en onderwijs breed en sterk zijn!

chansons over het water werd Vandeau mijn echte naam toen ik in 1997 met de Gentse folkgroep Ambrozijn begon. Het is kort en goed, het klikt met de Franse muziek, mijn tweede leven en deze is meer mijn echte naam geworden. Ik ben twee mensen… Hoe belangrijk is Jordi Savall, de Spaanse grootmeester op de gamba, die veel doet met wereldmuziek, zowel Keltisch als afkomstig van de landen rond de Middellandse zee? Ik hou heel erg veel van de muziek van Jordi Savall en van

Hoe belangrijk was Wouter Vandenabeele op jouw muzikale ontwikkeling? Wouter was een factor in de samenwerking met Olla Vogala.

10

Hesperion XXI. De muzikaliteit, het religieuze en de brede arrangementen en vertellingen, spreken me heel erg aan. De renaissance, middeleeuwse, barokmuziek is een rode draad in mijn leven. Al van toen ik snapte hoe een radio werkte, ik zocht die muziek. Ik heb nu het gevoel dat ik in het schrijven en vertolken van chanson Française dezelfde ruimte ervaar als ik voelde en voel, hoorde en hoor in muziek zoals Savall die maakt. Ook al weet ik dat hij veel en veel groter is dan ik. Ik heb of die ruimte, muzikale zeggingskracht en energie niet gevoeld in de folkmuziek. Het zal waarschijnlijk komen door

de veelheid klassieke muziek bij mij thuis, en van het grasduinen in boeken en poëzie. Ik denk dat folkmuziek me minder aanspreekt omdat ik er te weinig poëzie vind, zowel in teksten als in muzikale dimensies en verbeelding. Al is dat persoonlijk, dat is geen waardeoordeel. Savall en bijv. Reinhard Goebel, en zovele andere uitvoerders, maken het leven begrijpbaar en zinvol... Gek toch eigenlijk dat Savall het met zijn orkest voor elkaar krijgt om al die nationaliteiten te verenigen terwijl de politieke leiders van die landen elkaar de koppen inslaan?

Inderdaad vreemd dat muzikanten in muziek wel kunnen realiseren wat politici niet kunnen... Ik las dat jij je bezig houdt met schoolconcerten waarin je het ABC- van het Franse chanson uit de doeken doet. Kun je daar iets meer over vertellen. In Nederland met al zijn bezuinigingen op cultureel gebied zou zoiets onmogelijk zijn. Hoe kan het dat dit in België wel mogelijk is? Samen met mijn muzikanten doe ik jaarlijks zo een 12 tot 15 schoolconcerten. Met live muziek, met minstens 4 tot 5 mu-

zikanten. Met PowerPoint waarop foto’s en korte info van de grote chansonnier van wie we een lied in eigen arrangement brengen. We brengen dan 9 tot 13 instrumenten mee. Heel tof om te zien en te horen hoe dat jonge publiek (tweede en derde graad = 15 tot 18 jaar) dat waardeert en telkens vraagt waarom ze dat niet meer horen op de radio en op tv…. Ik doe de schoolconcerten zelf wat bookings betreft… Ik kan dan onderhandelen etc. etc. Scholen zijn een apart doelpubliek. Ik vind dat de regeringen absoluut niet zouden mogen bezuinigen in het onderwijs. Het gaat hier om de

vorming van opgroeiende soms fragiele mensen, die meer zijn dan consumenten. Een maatschappij is pas sterk als haar zorg voor de zwakken groot is en als haar vorming en onderwijs breed en sterk is. Hoe belangrijk zijn Stijn Bettens en Lode Vercampt voor jouw muziek? Heel belangrijk. We spelen al 12 of 13 jaar samen. Ik wil geen andere. Met mijn muzikanten moet het ook menselijk klikken, ik bedoel niet dat we de grootste vrienden moeten worden, maar ons levensbeschouwelijk kader (dat breder is dan enkel muziek maken) moet overlap-

pen, ook al zijn er veel verschillen in mentaliteit etc. Ik wil enkel muzikanten die klassiek of jazz geschoold zijn, ik wil me enkel omringen met goede muzikanten, die mij opvangen als ik muzikaal val, of die me kunnen terechtwijzen, ik wil geen ego’s die enkel zichzelf zien, ik wil kunnen lachen, uren in de auto zitten (wat ik veel doe met Lode…), elkaar muzikaal aanvoelen en een drive hebben, en als laatste: ik vraag dat ze loyaal zijn aan mij en mijn chansons…

De keuze van producers, van eindmixer, van muzikanten, van lay-outster, van corrigeerders, van raadgevers (zoals Wilfried Brits) is voor mij heel belangrijk. Ik ben Ad Cominotto (producer 1) en Dirk Lekenne (producer 2 en eindmix) heel veel dank verschuldigd. Ad is bij het publiek bekend als toetsenist bij Arno, maar ook een veelgevraagd producer. Hij wees me er op dat mijn teksten veel directer moesten zijn: dat schrijven schrappen is. Mijn muzikanten Lode, Stijn, Siegfried, Herlinde, Wim en Ronald ben ik super veel dank verschuldigd voor hun inzet, hun bijdrages en hun geduld

met mij….. Walter van Brakel

Meer informatie over Ludo Vandeau vind je op zijn site: www.ludovandeau.be

Hoe belangrijk was de keuze van de muzikanten voor jouw werk bij het maken van deze cd?

11

Gevangen in GUO-sfeer….. (7) In GUO Schrijfproject 2015/2016 van concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk vangen 13 schrijvers en een illustratrice de sfeer tijdens de GUO-concerten en op het vierdaagse GUO Festival Paasfolk. De Nieuwsklok publiceert hun bijdragen. GUO doet dat ook, op Facebook, op haar YouTube-kanaal én in haar digitale muziekmagazine. Gratis abonnement op maandelijks GUO Muziekmagazine? Een mailtje naar [email protected] volstaat! Na concertseizoen 2015/2016 sprokkelt GUO alle gezaaide en gevangen sfeer in proza, poëzie en illustraties bijeen. Oogst/vangst: de uitgave van een bonte verzamelbundel. Die gaat het licht zien tijdens een bellettrie-avond in de concertlocatie van GUO op de eerste verdieping van cultuurcluster Tiliander Oisterwijk. In deze zevende bijdrage vingen schrijver Ad van Herel en illustratrice Tineke Lemmens de sfeer tijdens de GUO-balfolkavond van zaterdag 12 december met Avendans.

avendans Balfolkdans staat op het program en er gaat een wereld voor je open. Het spreekwoord onbekend maakt onbemind is soms van toepassing. De dansdocent met partner staan welwillend klaar om iedereen in te leiden en te begeleiden bij de Bretonse dansen en hun karakteristieke dansbewegingen. Kenners en liefhebbers zijn hierop afgekomen en het voelt vertrouwd als in een warm bad. Avendans verzorgt de muzikale ondersteuning. Zij verlenen door hun begeleiding de dansen de authentieke couleur local. In slinger, rij of in paren wordt hier genoten van het ritme, de muziek en het samen bewegen en beleven. Op de tonen van gavotte, kost ar chaod en bourrée en begeleid met mandoline, accordeon, mondharmonica en cajon wordt iedereen ondergedompeld in Bretonse sferen. Er is verbroedering en genot en gezelligheid en het geheel is een groet waard en pluim voor Groeten uit Oisterwijk.

12

GUO NIEUWS januari 2016

Gevangen in GUO-sfeer….. (8) In deze bijdrage vingen schrijver Marc Alphons en illustratrice Tineke Lemmens de sfeer tijdens het GUO-concert van zondagmiddag 20 december met Trio Ludo Vandeau. De Nieuwsklok publiceert hun bijdragen. GUO doet dat ook, op Facebook (zowel in haar openbare groep als op haar pagina), haar YouTube-kanaal én in haar digitale muziekmagazine. Facebook-groep GUO: www.facebook.com/guoconcerten Facebook-pagina GUO: https://www.facebook.com/GUO.concerten.5 GUO Muziekmagazine: http://guo.inoisterwijk.nl/nieuwsbrief GUO YouTube-kanaal: https://www.youtube.com/channel/UCXTJCD_Usd5wmTTU-B49-Mg

Je suis Ludo aan de voet van het belfort te Gent sluit ik mijn ogen om te zingen over Julie, Renée, de mooie dingen van Voorste Stroom tot Leie gekend ik adem, ik zing, voel me content verwerp alle praktische bedenkingen in de schaduw van het belfort te Gent sluit ik mijn ogen om te zingen met Franse woorden van huis uit bekend schets ik het leven en zijn naïevelingen bezing de liefde met haar betoveringen mijn hart klopt, blij en confident aan de voet van het belfort te Gent

13

PAASFOLK VIERDAAGSFESTIVAL IN TILIANDER Van Gerard van Maasakkers tot ‘Fest Noz’….. Concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk biedt in voorverkoop flinke kortingen op haar tickets voor vierdaags GUO Festival Paasfolk 2016 in plaatselijk cultuurcluster Tiliander. De voorverkoop is al gestart en de meeste kortingen gelden zolang er tickets zijn. Bij sommige groepsreserveringen is elk tweede ticket zelfs gratis. GUO Festival Paasfolk opent op Goede Vrijdag 25 maart met Gerard van Maasakkers en sluit op Tweede Paasdag 28 maart af met een ‘Fest Noz’. Dat is

De bekende chansonnier met Brabantse tongval en de swingende topformatie uit Bretagne markeren begin en eind van een internationaal festival. Daartussenin vier dagen boordevol muziek en dans, geworteld in tradities uit uiteenlopende streken in Europa en soms daarbuiten, vaak bewerkt tot nieuwe, frisse arrangementen, verpakt in een gevarieerd en uniek festivalconcept. De optelsom bestaat uit tientallen luisterconcerten, dansoptredens, danslessen, masterclasses muziek, zang en dans, sessies rond de stamtafel, movies

24-uurs non-stop balfolkmarathon Zo voltrekt zich de wereldprimeur van een maar liefst 24uurs non-stop balfolkmarathon van Paaszaterdag 26 maart 20u tot Eerste Paasdag 27 maart 20u. Zestien balfolkformaties uit Nederland, België en Bretagne spelen ten dans in continurooster, tweemaal de klok rond, ook ’s nachts, plug in - plug uit. Voor de dansende bezoekers een marathon, voor de folkdansbands een estafette waarin ze na elk anderhalf uur het stokje doorgeven. Onder de dansbands kleurrijke na-

instructieles balfolk, terwijl een instructieles rond Bretonse dansen op Eerste Paasdag de opmaat is naar een spetterende Fest Noz finale met het Hamon Martin Quintet dat een dag later dus tevens het festival afsluit. Geen danservaring? Geen danspartner? Geen nood! Docenten leren je de basispassen van de mazurka, andro, jigue, polska, tovercirkel, tarantella en andere dansen uit ons Europese erfgoed ter plekke en balfolks zijn super-sociale activiteiten waarop iedereen met iedereen danst. Bovendien kent vooral de Bretonse dans-

Het Hamon Martin Quintet, een topformatie uit Bretagne, wordt door Henk Hoogenstraaten (zie pagina 14 e.v.) zelfs één van de grote en niet te missen muzikale verrassingen uit 2015 genoemd! Bretons voor ‘nachtelijk dansfeest’, bij GUO verzorgd door het Hamon Martin Quintet dat hiervoor overkomt uit hartje Bretagne.

en een folkmarkt. Bezoekers van jong tot oud kunnen komen luisteren, dansen, mee muziek maken en meezingen.

men, zoals Kapriol!’, Itchy Fingers, Wouter & De Draak en éénvrouwsband Bos ‘n Bass. De aftrap van de marathon op Paaszaterdag bestaat uit een

cultuur naast koppeldansen voor paren veel reidansen, waarin groepsgewijs wordt gedanst in kringen of slierten die zich als slangen een kronke-

14

GUO NIEUWS januari 2016 vanachter de geraniums en kruipt uit zijn schuchtere schulp. Evenals zijn Brabantse bloedbroeder trok de Vlaamse grootmeester van de klein gehouden liekes een tijdje rond met blaasorkest en leverde het bewijs op cd. Op Goede Vrijdag treden beide aan met begeleider en wie weet in een tutti finale met elkaar. Hoelang de Zaachte G in de moerstaal van ‘Hentenaar’ Tavernier nog fluweliger klinkt dan die van Van Maasakkers is de hamvraag

nale keelzang en Bretonse dansen, stuk voor stuk geleid door topdocenten. Bij sessies aan de stamtafel in het folkcafé kan iedereen meespelen, meezingen of gewoon luisteren. Verder spant GUO zich in voor vertoning van folkmovies, de opzet van een folkmarktje en zal er een bewaakte instrumentengarderobe zijn waarin bezoekers hun meegebrachte instrument veilig in bewaring geven tot ze willen deelnemen aan een sessie of masterclass. Met een keur aan verse streek-

de Paasdag eveneens 30 euro. Maar in voorverkoop kosten combi-tickets voor vrijdag en zaterdag/zondag 45 (in plaats van 55) euro en voor zaterdag/ zondag en maandag 50 (in plaats van 60) euro. Een compleet vierdaags festivalticket bedraagt 65 (in plaats van 85) euro, terwijl bij groepsreserveringen voor de balfolkmarathon elk tweede ticket (à 30 euro) zelfs gratis is! Deze 50% groepskorting ‘2 (4, enz…) halen = 1 (2, enz…) betalen’ voor de balfolkmarathon

Voorverkoop met flinke kortingen voor GUO Dus wees er op tijd bij! lige weg banen over de dansvloer.

sinds ook de Brabander in ‘Hent’ resideert.

Van Brabant tot ‘Hent’ Goede Vrijdag staat te boek als ‘Grote Meesters – Kleine Liekes – Zaachte G - Lage Landen’. Na Brabo Gerard van Maasakkers treedt zijn Vlaamse evenknie

Internationale toppers & meer Op Tweede Paasdag trekt een keur aan coryfeeën uit de internationale folkscene voorbij. De Vlaamse duizendpoot Wouter Vandenabeele met vrienden uit de wereldmuziekwereld. De Ierse sterzangeres Niamh Parsons met meestergitarist Graham Dunne. Het Mongools/ Perzische Sedaa met haar fascinerende onder- en boventonale keelzang en verbluffende, oriëntaalse instrumentbeheersing. En dus nogmaals het Hamon Martin Quintet uit Bretagne dat afsluit met een swingend Fest Noz. Tussen de concerten door kunnen bezoekers deelnemen aan masterclasses instrumentaal samenspel, onder- en bovento-

Lieven Tavernier aan. Beide zijn wereldberoemd in eigen streek, maar kunnen in elkaars biotopen anoniem over straat. Toch is bijvoorbeeld Taverniers memorabele ‘De Fanfare van Honger & Dorst’ ook in Nederland een klassieker, vertolkt door onder andere bewonderaar Van Maasakkers. Podiumvrees weerhield songwriter Lieven Tavernier er decennia lang van om ook als singer in de spotlights te treden. Sinds hij ‘op pensioen’ is ontsnapt hij

Niamph Parsons

producten verzorgt Top Catering ontbijt, lunch, warme maaltijd en hapjes tussendoor tegen schappelijke prijzen. Schrijvers en illustrator die deelnemen aan GUO Schrijfproject vangen de GUOfestivalsfeer in tekst en beeld. Publicaties hiervan verschijnen in digitaal GUO Muziekmagazine, Oisterwijks huis-aan-huis blad De Nieuwsklok en in een verzamelbundel die GUO dit najaar presenteert op een bellettrie-avond. GUO festivaltickets en kortingen En dan de festivaltickets met kortingen in voorverkoop die nu al loopt tot….. VOL=OP! Losse tickets voor Goede Vrijdag kosten 25 euro, voor Paaszaterdag en Eerste Paasdag samen 30 euro en voor Twee-

geldt uitsluitend voor aanmelders via [email protected] totdat de grens van 200 tickets is bereikt. Belangstellenden hiervoor wordt aangeraden om eerst even de events-pagina op balfolk.nl te raadplegen en daar de instructies te volgen. Alle overige digitale reserveerders kunnen terecht via links op de homepage van http:// guo.inoisterwijk.nl. Die leiden hen rechtstreeks naar de juiste reserveringspagina’s van Tiliander waar tijdens kantooruren natuurlijk ook aan de balie of telefonisch (013 – 5217220) gereserveerd kan worden. Meer GUO-info Op de GUO-website staat veel meer info in tekst, beeld en geluid over GUO, haar artiesten, het vierdaagse festival Paasfolk en overige concerten en balfolk-avonden verspreid over lopend seizoen 2015/2016 in Cultuurcluster Tiliander. Zo blijken alle GUO-activiteiten gratis voor kinderen tot einde basisschool onder begeleiding van (groot-)ouders en biedt Fletcher Hotel Boschoord in Oisterwijk GUO-bezoekers speciale overnachtingstarieven. Nog meer (gratis) GUO-info is te vinden op GUO’s YouTubekanaal, pagina en groep. Zie hiervoor pagina 23 en 24.

15

Henk Hoogenstraaten:

Mijn interesse in de muziek neemt nog iedere dag toe! Ook dit jaar stelde Henk weer een top –100 samen. Maar het wordt zijn laatste kondigde hij aan. In onderstaand artikel legt hij uit, hoe hij bij zijn keuze komt en waardoor hij zich laat leiden. Sfeer is waar hij in eerste instantie voor valt.

Vijftien jaar op rij stel ik eind van het jaar een lijst samen met de beste albums van dat jaar. Ik begon met een top-10, een beperking die werd opgelegd door muziekbladen die om mijn voorkeur vroegen. Later maakte ik voor mijzelf die lijst langer. Voor goede muziekvrienden zette ik dan van elk album een mooi nummer op een cd, met telkens een verklarend tekstje erbij. Het werd als snel een dubbel-cd. De ene keer was het een top-15, de andere een top-40. De laatste jaren groeide het uit tot een top-80 of zelfs een top-100. Begin van het jaar leg ik een blanco bloknoot naast mijn computer. Tegen december staat die nagenoeg vol met namen van albums, telkens voorzien van notities en een aantal sterren. Die met vier en vijf sterren komen hoog. De laatste jaren noteer ik jaarlijks zo’n 350 albums. Ik luister er nog meer, maar er zijn ook afvallers. Deels omdat ik ze niet de moeite waard vind, of omdat ze te ver buiten mijn genres vallen. Vanaf half november

beluister ik alle 5-sterrenalbums nog eens om ze in een acceptabele volgorde te kunnen plaatsen. Bij de rest bepaalt het aantal sterren de verdere volgorde. Als ik tijd heb zap ik nog eens door de albums met een gelijk aantal sterren, om wat zekerder te zijn van de volgorde. Toen ik begin deze eeuw met Folkforum.nl startte kreeg ik al snel recensie-exemplaren toegestuurd van platenmaatschappijen en muzikanten. Bovendien kocht ik veel albums zelf. Na verloop van tijd ben ik steeds meer muziek betaald gaan downloaden. Digitaal is nu de belangrijkste weg om aan de nieuwtjes op muziekgebied te komen en om te downloaden. Ik beluister er veel via Spotify. Bevalt een album mij dan koop ik een digitale versie. Wordt ik er verliefd op dan brand ik ‘m op een schijfje zodat ik ook in de auto kan luisteren. Ook maak ik er natuurlijk een mooi hoesje bij, zodat-ie eind van het jaar in mijn cd-kast kan. Hoe maak ik mijn keuzes? Waardoor laat ik me leiden?

Natuurlijk hanteer ik in eerste instantie een grove zeef en kies ik albums die zich grofweg afspelen binnen mijn smaak. Folk, roots, alt. country, singersongwriter, wereldmuziek, maar daar ben je er niet mee. Het komt allemaal nauwer dan je denkt, als je tenminste de muzikant recht wilt doen. Het hangt een beetje af van gevoel, humeur, of stemming, meer dan van tijdgeest, trend, of hype. In één oogopslag, of beter gezegd na één luistermoment, weet ik of de muziek mij pakt. Twijfel ik, wat best vaak voorkomt, dan analyseer ik waarom. Ik stel me vragen als: ‘n snufje minder harp, of een toefje meer banjo?, teveel galm?, te rijk gearrangeerd of juist te kaal?, té clichématig?, téveel een herhaling van zetten?, karakterloze zang?, boeien de teksten? Ik val in eerste instantie voor sfeer, pas daarna probeer ik te de inhoud van de teksten te begrijpen. Die ingesteldheid is bij deze muzieksoorten handig, anders zouden songs in onverstaanbare talen meteen afvallen. Wat zich precies in mijn hoofd afspeelt tijdens dat gevoelige afwegingsproces is lastig te zeggen. Het klinkt wazig maar denk aan een antiek minutieus afgesteld weegschaaltje in handen van een alchemist die al jaren op zoek is naar ‘de steen der wijzen’ om gewone metalen te veranderen in goud. In de loop der jaren voltrekt zich dat proces steeds sneller door voortschrijdende techniek en toenemende ervaring. Veertig jaar geleden had ik zeker meer draaibeurten per elpee nodig om tot een redelijk gefundeerd oordeel te komen. Ik dook de bieb in om dat verder te onderbouwen. Ik las tal van muziekbladen en luisterde naar buitenlandse radiostations om te weten wat er zoal uitkwam. Heb folkfestivals geprogrammeerd en heb als dagbladjour-

nalist ondermeer jarenlang over folk- en wereldmuziek geschreven. Dat alles scherpt je beoordelingsvermogen aan. Nu ligt door internet de hele wereld binnen handbereik. Komt alles razendsnel tot je. In elke uithoek van de wereld wordt muziek gemaakt. Elke dag verschijnen de prachtigste opnamen op plaat, cd, digitaal, of gewoon als live-opnamen op Youtube. Gisteren een half uur gezapt langs een aantal singersongwriters uit Nieuw Zeeland. Vanochtend stuit ik op muziek van Stefano Guzetti. Nooit eerder van gehoord. Hij omschrijft zijn genre als ‘ambient drone electronic experimental folk’. Dan kan ik het niet laten daar verder naar op zoek te gaan. Het is ondoenlijk dit allemaal in je oordeel te betrekken, maar ik probeer het wel… Op het moment dat je een top-100 samenstelt zijn er bij wijze van spreken alweer 100 nieuwe albums die ervoor in de plaats kunnen komen. Om al die lijstjes maar eens te relativeren. Waar ik voorheen festivals bezocht in het buitenland, zie ik ze nu op mijn laptop. De ontdekkingen die je dan doet…! Via Belgische muzikanten werd ik geattendeerd op het jaarlijkse Viljandi Folk Festival. Terwijl je ovenschoteltje staat te pruttelen op 200 graden en je nog tien minuten hebt voor-ie op tafel staat, kruip je aan de keukentafel achter je laptopscherm en googelt Viljandi Folk. Dan maak je plots kennis met intiem uitgevoerde oude runosongs door de twee Estse zussen Anu en Triinu Taul. Prachtig zo’n vondst tussen al het keukengerei… Een paar keer paar jaar vind ik dat soort “rollekes pepermunt”, oftewel het goud van de alchemist. Het zijn díe Eureka-momenten waar het om draait. Als je opeens ontdekt dat je ‘goud’ in handen hebt. Zoals ik dat de laatste decennia

16

ervoer bij Eliza Carthy, Ambrozijn, Sam Amidon, Garmarna, The Unthanks, Hamon Martin Quintet, Hedningarna, David Olney, Riccardo Tesi, Josh Ritter, Lau, Wouter Vandenabeele, The Gloaming, Sido Martens en Lieven Tavernier. Om er maar een paar te noemen. Het gaat om albums die me ontroeren, me troost bieden, die me over jaren nog steeds aanspreken. Ik kan nu nog steeds met plezier luisteren naar de oude Pink Floyd, Leonard Cohen, de vroege Dylan de late Johnny Cash, het jonge Clannad de nieuwe Boys of the Lough, Sandy Denny, Boudewijn de Groot met zijn Nijghsongs, Irolt, Wolverlei, Rum, Planxty, Pierre Bensusan, Townes Van Zandt, La Ciapa Rusa, Willem Vermandere, Christy Moore, Fairport, Stivell, John Tams, Malicorne, Gerard van Maasakker, Norma en haar zus Lal Waterson, The Albion Band,

en ga zo nog maar even door… Mijn interesse in muziek neemt nog elke dag toe. Het is duidelijk dat die grabbelton voller en meer divers is dan ooit gedacht. Overal en nergens wordt muziek gemaakt op basis van de eigen roots. Als er al sprake is van trends in de folkmuziek dan denk ik aan de invloed van globalisering en internet waardoor de kans op kennismaking met al die muziek toeneemt en – voor de muziek belangrijker – waardoor er sprake is van toenemende kruisbestuiving. Kijk eens wat er voor mooie alt. country gemaakt wordt in Europa. Hier maar bijvoorbeeld ook in Zweden. En dat Vlaamse folkgroepen optreden op dat festival in Estland waar ik het eerder over had en dat er in Amerika populaire festivals zijn met louter Scandinavische folk. Het mag duidelijk zijn dat folk mijn passie is en dat altijd zal blijven. In 2016 word ik 65.

Mooie leeftijd om wat bakens te verzetten. Als chronisch rugpatiënt en al jaren bekend met MS in een gelukkig milde vorm, neemt mijn energie langzaam af. Dus moet ik daar selectiever mee omgaan. Minder de focus op nieuwe albums en lijstjes. Meer aandacht voor gezin, familie, kleinkinderen. Meer zelf pielen op de mijn gitaar, ukelele, toetsenbord, tin whistles en dwarsfluit. Instrumenten die her en der in huis rondslingeren.Ooit was ik verliefd op een Keltisch harpje en een dulcimer. Speelde er elke dag op. Nadat de geboorte van onze zwaar gehandicapte zoon Joost mij jaren compleet in beslag nam, vond ik ze kromgetrokken van het vocht terug… Onze dochter Lieke kent nu nog steeds de liedjes van de eerste plaat van Gerard van Maasakkers. Zij kent Cis Verdonk, dus zij weet waar ik het over heb als ik ’t over “rollekes peper-

muntjes heb. Nu Lieke’s twee dochtertjes, onze kleinkinderen, groot groeien vind ik het belangrijk dat ze – net als mijn kinderen eind jaren zeventig, begin jaren tachtig - weten dat er meer bestaat dan een hyperige muziekcultuur. Ze zijn het stadium voorbij van de liedjes waar onze Joost, inmiddels 35, nog steeds bij opkijkt als we ze voor hem zingen: Pipi Langkous, Zo gaat de molen, Hoedje van papier. Maar de eenvoud van dié liedjes met die enkele akkoorden, dat is wat boeit. Vooral het improviseren daarmee. En dan kom je toch onherroepelijk weer uit bij folkmuziek… Dus ongetwijfeld zal ik nog van me laten horen op Facebook of anderszins op internet als ik weer tegen iets moois ben aangelopen. Nee, je bent nog niet van me af…

Folk & Roots top 100 van 2015 eigentijdse versie elektrisch versterkt worden gebracht, naast een met banjo en viool ondersteunde versie van de tragische ballade Whitby Lad en een fraaie a capella versie van Love Farewell. Een intrigerende plaat, maar misschien iets te experimenteel voor de doorsnee folkfan. 1. Eliza Carthy & Tim Eriksen: Bottle Bottle, de plaat van Eliza Carthy, opgenomen met haar nieuwe muzikale partner, de zanger en multi-instrumentalist in het hardcore Americanagenre Tim Eriksen, begint met een woedende explosie van vervormde gitaar- en vioolklanken in een loflied over het doden van de buffalo’s gevolgd door een klaagzang over het bloedbad dat werd aangericht bij het uitmoorden van de Indianen. De pittige, experimentele benadering door Eriksen om traditioneel materiaal nieuw leven in te blazen past prima bij de manier waarop Eliza Carthy dit al langer doet. Het levert een gevarieerde set Amerikaanse en Engelse traditionals op, waarbij hymnes uit het Sacred Harp liedboek (1844) in een

02. Joan Shelley: Over and Even Wat mij betreft het neusje van de zalm van de intiemere Amerikaanse folkalbums van dit jaar. Joan Shelley bezingt eenzaamheid, natuur, verlangen, en dat doet ze met een bijzondere alt die zelden gebruik maakt van vibrato. Haar sound en melodieën zijn geworteld in de Anglo-Amerikaanse folk traditie. In de begeleiding primeren sprankelende akoesti-

sche gitaarsnaren. Daarin boft ze met de inbreng van een virtuoos als Nathan Salsburg. Soms met ruimte voor piano of tweede stem van haar Kentuckybuurman Will Oldham.

03. Patty Griffin: Servant of Love Patty Griffin is een singersongwriter met meer invloeden uit country. Haar album Servant of Love (3) gaat over herstel en kracht in plaats van woede of wanhoop na de echtelijke breuk met Robert Plant. Het is een zoektocht naar zichzelf en de invloed van de buitenwacht. Griffin's zang en timing zijn adembenemend. Elk woord, elke noot doet er toe. Ze combineert rootsy instrumentatie met invloeden uit blues, jazz en soms rock. Daarmee verrijkt ze – ook met dank

aan producer Craig Ross - op een spannende manier haar sound. Het gaat om een welhaast eindeloze vibe en groove in haar verhalen en poëzie. Wees gerust, ‘de oude Patty’ is niet ver weg in songs als ‘Rider of Days’ en het afsluitende ‘Shine a different Way’. Shine is puur en klein gehouden op akoestische mandoline en gitaar. In het folky-country ‘Rider of Days’, wordt Griffin bijgestaan door de tweede stem van Shawn Colvin. Absolute top is wat mij betreft het titelnummer waarmee het album opent: Een weemoedig klagende piano dwaalt door de ruimte. Griffin’s stem leunt traag en zwaarmoedig in de song: “I long to live, I long to live by the ocean. Carry me away, I’m a servant of love.” Uiteindelijk spettert & schettert boven de piano uit een gedempte trompet, waarna in de climax crescendo de regel “words from the deep tell it to me” wordt herhaald. 04. Olivia Chaney: The Longest River Een juweel van ’n album waarop Olivia Chaney vergelijking met Joni Mitchel of Joan Baez

17

GUO NIEUWS januari 2016

met gemak doorstaat. Eenzelfde ‘klassieke’ folk-aanpak. Vaak niet meer dan gitaar of piano met wat extra kleur van strijkers of ‘n accordeon. Hoezo drums of percussie als je het ritme kunt accentueren met je eigen vocale frasering! Ze transformeert ‘oude’ songs als vanzelf naar nu. Ze neemt folksongs uit verschillende tradities onder handen. Ze gaat aan de haal met een stuk van Henry Purcell, zingt in het Spaans een nummer van de Chileense Violeta Parra, zet traditionals uit Noorwegen en Schotland naar haar hand. Linkt haar eigen nummers naar Engelse traditionals. Op z’n zachtst gezegd, een droomdebuut!

05. Joy of Living, a Tribute to Ewan MacColl (V/A 2-cd) Ewan MacColl (1915-1989) was naast folkzanger en songwriter ook socialist, acteur, toneelschrijver, platenproducent. Hij schreef meer dan 300 songs, onder meer vertolkt door Planxty, The Dubliners, The Clancey Brothers, Elvis, Johnny Cash en Dick Gaughan. Zijn bekendste songs zijn ongetwijfeld ‘Dirty Old Town’ en ‘The First Time Ever I Saw Your Face’ dat hij schreef voor zijn derde vrouw Peggy Seeger. Het werd in 1972 wereldwijd bekend in een uitvoering van Roberta Flack. Joy of Living is een waanzinnig goed dubbelalbum geworden. Het gaat om

een onweerstaanbare terugblik door middel van splinternieuwe interpretaties van MacCollsongs door een groot aantal bekende folkartiesten en kent geen enkel zwak moment. Om uit de 21 nummers en vertolkers de beste naar voren te halen is ondoenlijk. De ene keer sta ik versteld van de energieke wijze waarop Steve Earle ‘Dirty Old Town’ nieuw leven inblaast, het lied dat de sloppenwijken van Salford in de twintiger jaren beschrijft. De andere keer druk ik de repeatknop in na Norma Waterson’s ongeëvenaarde vertolking van de benarde situatie van de travellers in 'Moving On Song’. Maar evengoed wordt ik geraakt door Rufus Wainwright and Martha Wainwright met hun liefdevol gezongen ‘Sweet Thames Flow Softly’, of de bewogen zang van Dick Gaughan in “Jamie Foyers.” Verbluffend is Martin Simpson’s fluwelen fingerpicking gitaarspel in The Father's Song, waarin mededogen en politiek zo mooi met elkaar gemixt worden. Nee, laat ik stoppen met deze opsomming want ik krijg al pijn in mijn buik als ik de aangenaam lichtvoetige aanpak vergeet te melden van Christy Moore’s ‘The Companeros’, of de uit duizenden herkenbare actiestem van Billy Bragg in ‘Kilroy Was Here’. “Joy Of Living” is uitgebracht t.g.v. de honderdste geboortedag van Ewan MacColl .

06. Robert Chaney: Cracked Picture Frames Dit album is muziek van man met gitaar. Niks meer en niks minder. Op zijn tijd wel redelijk briljant. The Cyclist is bij voorbeeld een fantastisch nummer. Man heeft geheime relatie met

zijn schoonzus en op de weg terug van hun ontmoeting rijdt zij een fietser aan. En wie gaat er uiteindelijk naar de gevangenis? Zij niet in elk geval. De naar Londen verhuisde Amerikaan Chaney lijkt zulke prachtige teksten zo uit zijn mouw te kunnen schudden. Hij begeleid zijn nogal doordringende stem meestal op akoestische gitaar, maar soms wordt de versterker aangezet, zoals in het openingsnummer BlackEyed Suzanne dat van vrouwenmishandeling verhaalt vanuit het oogpunt van de dader. In The Ballad Of Edward & Lisa wordt eerstgenoemde door zijn godsdienstwaanzinnige grootmoeder in het oog gestoken. Geen gemakkelijke kost. Zoals Cracked Picture Frames ook geen gemakkelijk beluisterbaar album is. Het vraagt een behoorlijk aantal draaibeurten om doordrongen te raken van de essentie. De essentie dat dit wel eens een hoogtepunt zou kunnen zijn van de folkmuziek van 2015. Maar daar moet je dus wel wat voor doen. (Hugo Vogel)

07. Wouter Vandenabeele: Chansons pour le temps qui reste Fantastische warme melodieën die zich onder je hersenpan nestelen. Soms neigt het naar klassiek, maar telkens hoor je er de ‘world’ in door. Melancholie voor bij een goed glas op de late avond, of in de stilte van de zondagochtend. Nu en dan pookt deze magistrale violist de haard flink op met een felheid en ‘n vibrato van flakkerende vlammen gestookt op brandstof uit alle windstreken van onze aardkloot. Want dat Vandenabeele tijdens zijn vele concertreizen en workshops over de hele wereld inspiratie opdoet mag duidelijk

zijn. ‘Chansons pour le temps qui reste’ is het laatste album in een trilogie van ‘Chansonalbums’. Geen zang dit keer, die rol neemt Vandenabeele over op zijn viool, het instrument dat het dichtst bij de menselijke stem ligt. Verder speelt de piano (Erno le Mentholé) een belangrijke rol. Geen ingenieuze arrangementen, maar juist opperste helderheid waarin ook mooie rollen zijn weggelegd voor Lode Vercampt op cello en Sara Salvérius op accordeon. Een knap gevoelvol instrumentaal album uit één stuk!

08. Sinikka Langeland: The Half -Finished Heaven Sinikka Langeland is van oorsprong Finse maar leeft al lang in Noorwegen. Ze studeerde traditionele muziek, maar ook klassiek en jazz. Ze is opgegroeid met de kantele. Zij bespeelt zelf drie soorten van dit harpachtig instrument dat fingerpickend bespeeld wordt: de 10 snarige, de 15 snarige en de 39-snarige grote concertkantele. Langeland zingt met een aangename alt en brengt een enorme klankvariatie aan in haar kantele-spel. Haar medemuzikanten op dit album zijn de vooraanstaande Noorse klassiek violist Lars Anders Tomter, de Finse percussionist Marku Ounaskari, de Noorse jazz-saxofonist Trygve Seim. Tomter imponeert met zijn buitengewoon pluk- en strijkwerk, Seim met zijn buigende en diepe saxofoonklanken, Ounaskari met zijn aardse basdrum, subtiel bekkenwerk en het met de hand bewerkt drumstel. Het album belicht de het mysterie en de impact van de natuur, de wisselende seizoenen, de stille metamorfoses etc. Van

18

de 12 nummers, zijn er drie songs. Daarvan zijn er twee gebaseerd op gedichten van literatuur-nobelprijswinnaar Tomas Tranströmer, zo gaat zijn ‘Ljuset Srommar In’ (The Light Streams In) over de overgang van de winter naar het vroege voorjaar. De sound past zich naadloos aan bij dit thema. Archaïsche echo’s van een ver verleden van de kantele leggen steeds een link naar de traditie. Het album loopt over van de lyriek, maar kan ook swingen als in The Magical Bird, een Finnskogen-dans. Dit sfeervolle album is van een adembenemende schoonheid.

09. Riccardo Tesi, Lucilla Galeazzi cs: Bella Ciao Het 'Bella Ciao'-project waarmee Giovanni Marina in 1964 de folkrevival in Italië aanzwengelde, is nu 50 jaar later als hommage aan pionier Marina cs nog eens dunnetjes overgedaan. Niemand minder dan de gevoelige accordeonist/ musicoloog Riccardo Tesi (o.a. Banditaliana) nam op verzoek de functie van trekpaard voor zijn rekening. Tesi formeerde een adequaat gezelschap om zich heen, met de sterke stemmen van Lucilla Galeazzi, Elena Ledda, Ginevra Di Marco en Alessio Lega (ook gitaar). Naast Tesi als accordeonist, arrangeur en muzikaal leider zijn er nog de instrumentalisten Andrea Salvadori op gitaar, harmonium en tzouras (Grieks snaarinstrument, familie van de bouzouki) en Gigi Biolcati op percussie en zang. Waar het Bella Ciao-project vijftig jaar geleden enkel bestond uit stemmen en gitaar, biedt het instrumentarium van nu meer mogelijkheden. Toch wordt de sfeer van toen en de volgorde van nummers zo dicht mogelijk benaderd. Bella Ciao was en blijft een show van volksliederen en die behouden in de aanpak van Tesi c.s. hun

expressieve kracht. Het zal niet verbazen dat dit een heerlijk album is geworden.

10. Hohka: Mailla/Halmeilla Het openingsnummer 'October Flowers' begint als een Schotse folktune maar kleurt dan geleidelijk Scandinavisch bij. Hohka is dus breed georiënteerd en zweert niet enkel bij de Finse traditie. Het vijftal is opgeleid aan de Sibelius-academie in Helsinki. Hun album Mailla/ Halmeilla is geheel instrumentaal, maar door de sterke variatie zondermeer boeiend van begin tot eind. Belangrijke rollen zijn weggelegd voor accordeon, kantele, nyckelharpa en bas, maar je hoort ook hoorn, viool, elektrische gitaar, orgel, percussie, synthesizer en elektrische basgitaar. Hoewel de groep put uit tradities van over de hele wereld, hoor je toch steeds hun eigen roots er in door. Hun motto is dan ook: ' Hoe groter het bewustzijn van jouw traditie, hoe minder je het wiel helemaal opnieuw hoeft uit te vinden’. De arrangementen zijn verfijnd, ook als het een enkele keer (Kertalàaki) uitpakt als een soort symfonische rock op stevige Hoven Droven-achtige basis. Deze heavy scottish wordt echter onmiddellijk lieflijk gevolgd door een prachtige wals met nyckelharpa melodie en flonkerende kanteleklanken, die zeer rustig begint, maar dan in intensiteit toeneemt. 11. Ana Egge: Bright Shadow 12. Ben Weaver: I Would Rather Be A Buffalo. 13. Will Johnson: Swan City Vampiers 14. Richard Thompson: Still 15. Marry Waterson & David A.Jaycock: Two Wolves 16. Naragonia: Myriad 17. Jeroen Kant: Nooit Genoeg 18. Jormin, Willemark & Nakagawa: Trees of Light.

19. Pharis & Jason Romero: A Wanderer I’ll Stay 20. Angélique Ionatos: Reste la Lumière 21. This Is The Kit: Bashed Out 22. The Unthanks: Mount Air 23. Fred Piek: Ballads 24. Dreamers’ Circus: Second Movement 25. Bring the Mourning On: Northern Ghost 26. Murmurs: idem (M.Simpson, N.Kerr, A.Cutting) 27. Jackie Oates: The Spyglass & The Herringbone 28. Lucy Ward: I Dreamt I Was a Bird 29. Sido Martens: Niemand is van Iemand 30. Lorcán Mac Mathúna – The Arrows That Murder Sleep 31. Jonathan Byrd & The Sentimentals - Mother Tongue 32. Phillip Henry & Hannah Martin: Watershed 33. Alasdair Roberts: idem 34. Krista Detor: Barely 35. Dave Rawlings Machine: Nashville Obsolete 36. Diana Jones: Live in Concert 37. Sam Lee & Friends: The Fade In Time 38. Emily Portman: Coracle 39. Broes: Route du Soleil 40. Seth Avett & Jessica Mayfield: Sing Alliott Smith 41. Chantal Acda: The Sparkle In Our Flaws 42. Sophie Cavez & Baltazar Montanaro: Le 3ème temps 43. Jim Boyes: Sensation of a Wound 44. HT Roberts: Old Light 45. Duo Bottasso: Crescendo 46. Yann Fanch Kemener & Ripoche: Les Chants de la Passion 47. Broeder Dieleman: Uut de Bron 48. V.A.: Lieven Tavernier, Geen Kwaje vrienden 49. V.A.: Shirley Inspired 3-cd 50. Lau: The Bell That Never Rang 51. Rod Picott: Fortune 52. Maaike Ouboter: En hoe het dan ook weer dag wordt 53. Rita Hosking: Frankie and the No-Go Road 54. David Berkeley: Cardboard Boat 55. JW Roy: Dry Goods & Groceries 56. Cameron Blake: Alone on the World Stage 57. Rachel Sermanni: Tied to the Moon 58. The Rheingans Sisters: Already Home 59. Gren Bartley: Magnificient Creatures 60. Jack Hustinx & The Southern Aces: Over Yonder 61. Daniel Norgren: Alabursy 62. Iain Morrison: EAS 63. Iron & Wine & Ben Bridwell: Sing Into My Mouth 64. No Blues: Oh Yeah Habibi 65. Aurélie Dorzée & Tom Theuns: L’Art De Voler 66. BJ’s Wild Verband: Later

67. Hannah Sanders: Charms Against Sorrow 68. The Young’uns: Another Man’s Ground 69. Ad Vanderveen: Presents of the Past/Request Revisited 70. Bella Hardy: With the Dawn 71. Jeffrey Foucault: Salt as Wolves 72. Mandolin Orange: Such Jubilee 73. Boys of the Lough: The New Line 74. Danny Schmidt: Owls 75. Dayna Kurtz: Rise and Fall 76. Wör: Back tot he 1780’s 77. Mélisande: Les Métamorphoses 78. Boudewijn de Groot: Achter Glas 79. Fabian Holland: A Day Like Tomorrow 80. Old Man Ludecke: Domestic Essentric 81. Amelia Curran: They promised you mercy 82. The Lasses: Daughters 83. The Tallest Man On Earth: Dark Bird Is Home 84. Tom Russell: The Rose Of Roscrae 2-cd 85. Pine Hill Project: Tomorrow You're Going 86. Andy Shauf: The Bearer Of Bad News 87. Brent Best: Your Dog Champ 88. Ange Hardy: Esteesee 89. Jelka van Houten: A Hard Place For A Dreamer 90. Eilen Jewell - Sundown Over Ghost Town 91. False Light: Salvor 92. The Wainwright Sisters: Song in the Dark 93. Gabrielle Papillon: The Tempest of Old 94. Katriona Gilmore & Jamie Roberts: Conflict Tourism 95. The Orphan Brigade: Soundtrack To A Ghost Story 96. Bony King: Wild Flowers 97. Maalstroom: Lure 98. The Waifs: Beautifull You 99. JW Minnaard: High & Dry 100. Ries de Vuyst: Oondert

Informatie over al deze cd’s en eventueel te bestellen bij: Roots Mail Music Van Goorstraat 4 4811 HJ BREDA Tel. (+31) 076-5222235 [email protected]

19

GUO NIEUWS januari 2016

Carte blanche voor Wouter Vandenabeele op Tweede Paasdag 28 maart!!

Vlaamse topviolist met Syrische top-ud-speler Elias Bachoura naar Oisterwijk Op GUO Festival Paasfolk van concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk treedt Wouter Vandenabeele aan met een sextet waarin Syriër Elias Bachoura de meest opvallende naam is. De vakpers rekent beide muzikanten tot de internationale top op hun instrument. Voor de Vlaming is dat de viool, voor de Syriër de ud, de Arabische neef van de westerse luit. GUO Festival Paasfolk in Oisterwijks

cultuurcluster Tiliander is van Goede Vrijdag 25 tot en met Tweede Paasdag 28 maart. Dankzij het Fonds Podiumkunsten NL kan GUO extra uitpakken. Het prestigieuze fonds beloont de artistieke programmering en het marketingplan van GUO’s concertserie en festival met een tweejarige subsidie. Voorbeeld is de carte blanche die GUO uitdeelt aan Vandena-

beele. Die voelt zich hierdoor extra uitgedaagd om op Tweede Paasdag 28 maart om 12.00u de laatste van vier festivaldagen verfrissend te openen. De artistieke duizendpoot won GUO’s vertrouwen door zijn magistrale optredens met het vizier op vernieuwing. Behalve als uitmuntend violist staat hij te boek als componist, arrangeur, orkestleider en muziekdocent. Hij versmelt westerse met niet-

westerse muziektradities, jazz en klassieke muziek tot een ongekende fusie. “Het Vlaamse antwoord op het Willem Breuker Kollektief”, labelt de Volkskrant het resultaat. Naast de Syrische ud-speler voegt de violist ook accordeoniste Sara Salvérius toe. Verder maakt het kerntrio uit zijn Gents Folk Viool Project zijn sextet rond: violiste Naomi Vercauteren, celliste Jasmijn

20

festival op Goede Vrijdag 25 maart met een dubbelconcert van Gerard van Maasakkers en Lieven Tavernier, twee grootmeesters van het kleine Nederlandstalige lied met zachte G, de één van om de hoek uit Brabant, de ander uit Gent.

Lootens en gitarist Jeroen Knapen. Crème de la crème Met folkrevival-band Ambrozijn stond Wouter Vandenabeele tweemaal op het GUO-podium. Als artiest in residentie verzamelde hij eind 2012 het crème de la crème uit de Vlaamse folk -, jazz- en klassieke muziek voor GUO’s thema-festival ‘Vlaanderen Boven’. Met wereldmuziekorkest Olla Vogala hield hij er eind 2014 cd ‘Live in de Sint-Baafs Abdij’ voor het Nederlandse publiek ten doop. En als helft van twee duo’s speelt hij dit seizoen tweemaal op Europees erfgoed geïnspireerde dansmuziek tijdens GUO’s balfolk-avonden.

“Nog nooit stelde de maestro teleur”, aldus podiumprogrammeur Jos Creusen van GUO. “Vandaar die carte blanche op ons festival. Ik kijk uit naar de rol van Elias Bachoura in deze speciaal voor ons festival samengestelde line up. Een ud-speler op je podium die brandhaard Syrië is ontvlucht, geeft het optreden al een bijzondere lading. Daarbij is hij van wereldklasse. Hij viel me destijds al op bij de cdpresentatie van Olla Vogala. In dit sextet is zijn inbreng ongetwijfeld prominenter dan in die 13-koppige bigband.”

masterclasses keelzang, Bretonse dansen en instrumentaal samenspel. Die laatste staat onder leiding van Wouter Vandenabeele. Bezoekers kunnen deelnemen met hun eigen muziekinstrument waarmee ze tevens kunnen aansluiten bij sfeervolle sessies rond de stamtafel. GUO neemt hun instrumenten in bewaring in haar instrumentengarderobe. Vandenabeele speelt ook tweemaal in duo, eerst met Sara Salvérius, later met Jeroen Knapen, tijdens GUO’s 24-uurs non-stop balfolkmarathon die op Paaszaterdag en Eerste Paasdag de tweede en derde festivaldag beslaat. Maar liefst zestien balfolk-groepen spelen ten dans, elk anderhalf uur, tweemaal de klok rond, dus ook ’s nachts. GUO opent haar

Festivalkortingen Dagtickets voor Goede Vrijdag 25 maart kosten €25,-, voor de balfolkmarathon op Paaszaterdag 26 en Eerste Paasdag 27 maart €30,en voor Tweede Paasdag 28 maart ook €30,-. Combi- en groepstickets geven flinke festivalkortingen die uitsluitend gelden bij reservering vooraf zolang de voorraad strekt. Een driedaags combi-ticket voor 25, 26 en 27 maart kost €45 in plaats van €55,-. Een driedaags combi-ticket voor 26, 27 en 28 maart komt op €50 in plaats van €60,-. Een compleet vierdaags festivalticket kost €65 in plaats van €85. Daarnaast is er een groepskorting voor balfolkers die uitsluitend geldt voor de marathon op 26 en 27 maart. Wie hiervoor 2, 4, enz... tickets reserveert, ontvangt het tweede,

vierde, enz..... ticket gratis. Ofwel: twee halen één betalen ( €30 in plaats van €60,-), vier halen twee betalen (€60 in plaats €120,-), enz..... Dag- en combitickets kunt u reserveren via links op de homepage van GUO’s website http://guo.inoisterwijk.nl. Die leiden u naar de gewenste reserveringspagina van Tiliander die de ticketverkoop namens GUO verzorgt. Alleen voor de groepskorting voor de balfolk-marathon mailt u naar [email protected]. In uw mail meldt u uw voor- en achternaam, adres (straat, huisnr, postcode, woonplaats), telnr, e -mailadres en totaal aantal gewenste tickets (waarvan dus elk tweede, vierde, enz... gratis). Telefonisch reserveert u op 013 - 5217220 tijdens kantooruren, terwijl u op vrijdagavonden tussen 18.00 en 20.30u voor tickets terecht kunt aan de balie in Tiliander. Meer info in woord, beeld en geluid over GUO, haar concertseries en festival vindt u op http://guo.inoisterwijk.nl Voor een gratis abonnement op het maandelijkse GUO Muziekmagazine volstaat een mail naar [email protected]

Elias Bachoura op de ud!

Festivalprogramma Op Tweede Paasdag volgen ook nog optredens van zangeres Niamph Parsons met gitarist Graham Dunne uit Ierland, de keelzangers Sedaa uit Mongolië en Perzië (Iran) en een afrondend Fest Noz met feestelijke dansband Hamon Martin Quintet uit Bretagne. Verder zijn er folkmovies, een folkmarktje en

21

ITCHY FINGERS OPENT BALFOLK GUO IN HET NIEUWE JAAR 2016 Itchy Fingers speelt op zaterdag 9 januari op de eerste balfolk– avond van 2016 bij concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk. In de GUO-concertzaal op de eerste verdieping van Tiliander begeleiden de muzikanten om 19.30u eerst de dansinstructie van docent Leon Huisman. Daarna gaan ze los op dansmuziek uit ons Europese erfgoed. De avond sluit af met een ‘derde helft’. In ongeveer een uur leert Leon bezoekers de basis aan van dansen uit ons Europese erfgoed, zoals Bourrée, Mazurka, Andro, Wals, Scottisch, Polka, Tarantella, Tovercirkel, ….. Geen danservaring? Geen nood! Ook een danspartner is altijd wel in de buurt. Zin om te dansen op traditionele muziek, in makkelijke kleding en op makkelijke schoenen, doen de rest. Na een korte pauze neemt Itchy Fingers je dan vanaf 21.00u mee in twee danssets van elk een uur. Tegen 23.30u kun je ook nog een derde helft

aanrichten, met een eigen instrument op een sessie of open podium, met nog meer dans of door te luister-kijk-ofnog-anders-genieten. De zaal is open om 18.30u en tickets (à 10 euro) voor zover de voorraad strekt, want VOL=OP. Wie zeker wil zijn, reserveert digitaal (via een link op http://guo.inoisterwijk.nl), telefonisch tijdens kantooruren (013-5217220), of op vrijdagavonden tussen 18.00 en 20.30u aan de balie in Tiliander. De kriebels Itchy Fingers is Engels voor zoiets als 'de kriebels hebben', het rusteloze gevoel iets te moeten ondernemen. De vingers, of zelfs handen van Erik de Jong en Tijn Berends jeuken om bij GUO virtuoos toetsen-, snaren- en ander werk te laten horen. Grote kans dat de danskriebels bij het publiek onbedwingbaar worden als dit tweetal hun aanstekelijke dansmelo-

dieën loslaat op de bezoekers. Itchy Fingers & Hands, Itchy Toes & Feet. Multi-instrumentalisten Erik en Tijn namen al enkele jaren deel aan folksessions in Irish Pub O´Ceallaigh´s in Groningen, toen zij begin 2012 hun muzikale vaardigheden bundelden in een band in vestzakformaat. In afwijking van de meest gangbare balfolkmuziek der Lage Landen is het repertoire van Itchy Fingers merendeels geënt op Keltische muziek uit Ierland en Schotland. Deze afwijking wordt op bals als een prettig gestoorde verademing ontvangen. Zwierig, pakkend. swingend Het duo brengt zwierige dansmuziek, pakkende ritmes en swingende balfolk op tin whistle, bodhrán, gitaar, bouzouki, accordeon, concertina, mondharmonica en meer. In 2014 verscheen hun titelloze debuut -cd. Erik speelt ook in andere formaties, waaronder The Dog-

gy Few, de Gonnagles, Carritwen en HoppaH!. Tot zijn instrumentarium behoort onder andere piano-accordeon, bodhrán en tinwhistle. Tijn speelt sinds 2009 in folkband De Teetotallers op onder andere bouzouki, gitaar, concertina en mondharmonica. De twintig Itchy Fingers van deze twee klasbakken uit het hoge Groningen bezorgen dansers uit Brabant en omstreken een aangenaam afwijkende balfolk-beleving. Rijk gevuld en smaakvol, om de vingers bij af te likken en het benenwerk te laten popelen van ongeduld. Itchy Fingers is tevens één van de zestien balfolkbands tijdens de 24-uurs nonstop balfolkmarathon op Paaszaterdag en Eerste Paasdag van vierdaags GUO-festival Paasfolk van 25 tot en met 28 maart. Meer Itchy Fingers in tekst, beeld & geluid? Check GUO-website http://guo.inoisterwijk.nl.

22

GUO NIEUWS januari 2016

GUO-SEIZOENSOVERZICHT 2015/2016 blauw = balfolk (met dansinstructie vooraf) rood = zit-/luisterconcert groen = festival Paasfolk: grote meesters - kleine liekes - Lage Landen - zaachte G paars = festival Paasfolk: 24-uurs non stop balfolkmarathon bruin = festival Paasfolk: zit & luister, speel, zing & dans mee datum Za 9 jan Za 13 feb Zo 28 feb Za 12 mrt Zo 20 mrt Vr 25 mrt

aanvang 19.30 20.30 15.00 19.30 15.00 20.00 21.30 doorlopend

artiesten Itchy Fingers (NL) à la Rum (Vlaanderen) Sido Martens (NL) La Jolie Folie (NL) Sarah McQuaid (UK/Eire) Gerard van Maasakkers & Harry Hendriks (Brabo's) Lieven Tavernier & begeleider (Vlaanderen) Brabo- en Vlaamse volksmuzieksessies aan stamtafel in grand café + Folkmarkt + Folkcafé met catering + Instrumentengarderobe + meer.....

Za 26/Zo 27 mrt

20.00 21.30 23.00 00.30 02.00 03.30 05.00 06.30 08.00 09.30 11.00 12.30 14.00 15.30 17.00 18.30 doorlopend

Ma 28 mrt

12.00 15.00 18.00 21.00 doorlopend

Za 9 apr Zo 24 apr Za 14 mei

19.30u 15.00u 19.30u

Kapriol'! (NL) - met dansinstructie! Itchy Fingers (NL) Folkzien (NL/Vlaanderen) Verenigde Volksmuzikanten (NL) Bos 'n' Bass (NL/Vlaanderen) Rémi Decker & Marc Malempré (Wallonië) Laguz (NL) QuiVive (NL/Vlaanderen) Tre Källorna (NL) Wouter Vandenabeele & Sara Salvérius (Vlaanderen) La Jolie Folie (NL/Vlaanderen) Wouter & De Draak (NL) Andoorn (NL) Wouter Vandenabeele & Jeroen Knapen (Vlaanderen) Verenigde Volksmuzikanten (NL) - met instructie Bretonse dansen door Leon Huisman! Hamon Martin Quintet (Bretagne/Breizh) - Fest Noz Folksessies aan stamtafel in grand café + Folkmarkt + Folkcafé met catering + Instrumentengarderobe + meer....... Wouter Vandenabeele carte blanche (Vlaanderen) Niamh Parsons & Graham Dunne (Ierland/Eire) Sedaa (Mongolië/Perzië) Hamon Martin Quintet (Bretagne/Breizh) - Fest Noz Masterclasses Bretonse dansen, onder- en boventonale keelzang, instrumentaal samenspel + Celtic/Irish sessions aan stamtafel in grand café + Brabo/Vlaamse volksmuzieksessies aan stamtafel in grand café + Folkmovies + Folkmarkt + Folkcafé met catering + instrumentengarderobe + Bretons slotbal (Fest Noz) + meer..... Laguz (NL) Surpluz (Vlaanderen) Wouter & De Draak (NL)

Zo 22 mei

15.00u

O'Hooley & Tidow (UK)

Za 4 jun

19.30u

Wouter Vandenabeele & Sara Salvérius (Vlaanderen)

Zo 5 jun

15.00u

Vandiekomsa (Brabo's)

Groeten Uit Oisterwijk

Zoekt vrijwilligers die kunnen helpen bij onze concerten en bij het vierdaags Folkfestival met Pasen van 25 t/m 28 maart 2016! Inlichtingen? Stuur een mail naar: [email protected]

23

De websites van GUO: Website GUO-concerten: http://guo.inoisterwijk.nl Openbare groep GUO-concerten op Facebook: https://www.facebook.com/groups/164406130426816/ Lidmaatschap is gratis. Eigen kanaal GUO-concerten op YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCXTJCD_Usd5wmTTU-B49Mg Abonnement is gratis. GUO-concerten op Twitter: https://twitter.com/GUOconcerten Website GUOnieuwsbrief: http://guo.inoisterwijk.nl/nieuwsbrief/ Mail voor gratis abonnement naar [email protected] GUO Facebook-pagina: https://www.facebook.com/GUO.concerten.5 GUO op Instagram: http://instagram.com/guoconcerten

Hartstikke bedankt..... GUO-Maten 2015/2016: => Digitaal Oisterwijk/In Oisterwijk => Gemeente Oisterwijk => Stichting De Schuur Oisterwijk => Stichting Jacques de Leeuw => Rabobank Hart van Brabant => Fletcher Hotel Boschoord Oisterwijk => Cultuurcentra Oisterwijk - Moergestel (COM); Tiliander Oisterwijk - Den Boogaard Moergestel => Ediat/Adrem Intermediagroep Eindhoven => Top Catering Tilburg Gratis abonnement op de Nieuwsbrief Vraag uw gratis abonnement aan voor de digitale GUONieuwsbrief . Mail hiervoor naar [email protected] en laat ons weten onder welke achternaam en welk e-mailadres wij u in ons abonneebestand moeten opnemen. Ons bestand telt al ruim 1200 gratis abonnementen.

BIJZONDERE CONCERTEN DIT JAAR Op zaterdag 13 februari om 20.30:

À LA

RUM

Rum arrangeerde muzikaal erfgoed van eigen Vlaamse bodem dat teruggreep tot in de middeleeuwen, componeerde ook zelf, zette bestaand werk van vergeten Vlaamse en Nederlandse dichters op muziek en hertaalde buitenlands werk naar een Vlaams idioom. Inmiddels behoren Rumliederen als 'Ik hou van alle vrouwen', 'Het Luiaardsgild', 'De Moorsoldaten' en 'Lentelied' tot klassiekers van ons Nederlandstalig repertorium. Na enkele ingrijpende bezettingswisselingen en dito stijlbreuken hield Rum in 1983 op te bestaan en ging elk groepslid zijns weegs. In 2005 bliezen Van Esbroeck, Rans en Wiet van Leest Rum nieuw leven in. Het overlijden van Van Esbroeck in 2007 verstoorde de hereniging abrupt. Onder de naam à La Rum betrokken Rans en Van Leest Jokke Schreurs en Marc Hauman bij een reeks hommageconcerten voor Van Esbroeck. Dat herhaalden ze bij een eerbetoon aan de in 2008 overleden Wannes Van de Velde. Sindsdien komt à La Rum in deze viermansbezeting op gezette tijden bijeen en spelen klassiekers van Rum, aangevuld met die van geestgenoten als Willem Vermandere en Wannes Van de Velde, afgeblust met een zeemanslied of een instrumentaaltje van Taraf de Haïdouks. Rans, Van Leest en Hauman zingen, waarbij de laatste vocaal doet denken aan Wannes zaliger. Rans speelt dus luit, Van Leest viool, Hauman en Schreurs gitaar, ruim begeesterd door folk, jazz, gipsy, tango en klassiek. De fameuze vernieuwingsdrift van weleer is geluwd, de goesting om samen te spelen is dat allesbehalve. Die bleef, als vanouds.

Op zondag 28 februari om 15.00:

Sido Martens

De muziekpers rekent de Friese zanger/snarenman Sido Martens tot de beste singer-songwriters van Nederland. Zijn folky songs zijn luisterrijk van taal en muziek, eigentijds en eigenzinnig. Zijn repertoire is te typeren als Nederlandstalige poëzie op muziek. “Waar vind je beter Nederlandstalig werk, poëtischer liedjes die altijd ergens over gaan, bij arrangementen waarin pure muzikaliteit primeert. Oeroude vrijwel teloor gewaande woorden en taalkundige vondsten zijn geen kunstje, maar staan altijd in dienst van zorgvuldig gecomponeerde teksten en sfeer”, aldus recensent Henk Hoogenstraaten op Folkforum. Met Farmers Union raakte Martens bekend in kleine folkkring. Die dijde uit toen hij overstak naar Fungus, de Nederfolkrockband met wie hij 'Kaap'ren Varen' de hitparade in speelde.

24