Gemeente van Smyrna Openbaring 2:8-11 – Psalm 6: 1, 3 & 4 Smyrna, een welvarende romeinse havenstad waar veel mensen het prima naar hun zin hebben. Ze kunnen er veel geld verdienen en er zijn twee belangrijke tempels van Griekse en Romeinse afgoden, kortom een fijne stad om te wonen voor veel heidenen in de tijd waarin deze brief door Johannes is geschreven. Er woonden ook veel Joden in Smyrna, zij hebben een goede relatie met de Romeinen in Smyrna, zij hebben ervoor gezorgd dat ze vrijgesteld zijn van de keizerverering die normaalgesproken van kracht is in het Romeinse rijk. De christelijke gemeente heeft het niet zo best, zij worden verdrukt, kennen armoede en worden gelasterd. Doordat ze niet meer meededen aan de romeinse gebruiken zijn veel gemeenteleden hun banen kwijtgeraakt en zijn ze zonder inkomen komen te zitten. Veel konden en wilden ook wel goed werken, maar doordat ze christen waren en ze God wilden gehoorzamen werden ze benadeeld en verdrukt. De grootste verdrukking kwam echter niet van de Romeinse heidenen die vreemd opkeken van deze voor hun totaal andere vorm van religie, maar van de Joden die zich in Smyrna gevestigd hadden. Zij lasterden de Christenen en probeerden slechte geruchten over het christendom te verspreiden. Ze wilden niets weten van het christendom en hoopten dat het snel zou ophouden met bestaan. Deze lastering was nog erger en pijnlijker dan de armoede en verdrukking die ze moesten ondergaan. De Heere vind deze mensen niet eens de naam Joden waard, Hij noemt deze groep mensen in vers 9 ‘synagoge des satans’.
Een hoop narigheid dus, alleen omdat ze volgelingen van Christus zijn. En dit is nog lang niet alles, er zullen nog veel ergere dingen volgen. Mensen zullen in de gevangenis worden geworpen en de gemeente zal enige tijd worden verdrukt en verzocht door de satan. Ook nu worden veel christenen vervolgd en verdrukt omdat zijn de Naam van Jezus belijden en alleen Hem aanbidden als enige God en hun Zaligmaker. In dit gedeelte roept Christus hen op om standvastig te blijven ondanks het lijden, het zal maar voor een korte tijd zijn en het zal worden beloond met de kroon van het eeuwige leven.
1. Hebben wij lijden? Wat is het voor ons eenvoudig om christen te zijn en een kerkelijk leven te hebben. Waar in andere landen mensen worden vervolgd en verdrukt net als de gemeente van Smyrna, of soms zelfs erger, kunnen wij in vrijheid naar de kerk gaan, het Woord bestuderen, over het geloof praten en zingen. Wij kennen geen vervolging, verdrukking, armoede, lastering of ander lijden. Alles gaat voor de wind, we leven in enorme vrijheid en rijkdom. We kunnen doen en laten wat we willen en hebben niets te klagen, toch? Ja inderdaad, armoede, vervolging of andere letterlijke vormen van lijden of tegenspoed kennen wij niet. Maar gaat ons leven helemaal zoals wij dat zelf bedacht hebben, ben ik wel echt tevreden over hoe alles gaat in mijn leven? Ja van de buitenkant lijken we allemaal super vrolijk, blij en tevreden. Maar houden we elkaar soms niet een beetje voor de gek en doen we net of alles helemaal voor de wind
gaat, terwijl we ondertussen soms echt niet weten hoe het verder moet? Mensen om je heen lijken allemaal wel probleemloos, bij hen gaat altijd alles voor de wind. Het valt mij alleen altijd weer op dat als je iemand beter leert kennen, of eens een goed gesprek met iemand hebt, bijvoorbeeld op de late avond (kamp) Dat je er dan soms achter komt dat iemand waar schijnbaar alles voor de wind gaat, toch met dingen loopt of mee bezig is wat je totaal niet verwacht. Ik durf de stelling wel aan te gaan dat iedereen wel zijn eigen ´struggles´ heeft. Dingen waar je van baalt, die oneerlijk lijken, of die je totaal anders had gewild als je het zelf zou mogen bepalen. Ze zeggen niet voor niets ‘elk huis heeft zijn kruis en elk hart zijn smart’. Bedenken je dat weleens, dat mensen om je heen stiekem met grote problemen kunnen lopen? Hoe vaak betrap ik mijzelf erop dat je zo eenvoudig slecht ga praten over andere mensen. Die jongen met dat nare gedrag of dat meisje wat altijd loopt te zeuren. Heel snel schuif je zo iemand aan de kant, diegene is gewoon raar of vervelend. Maar misschien heeft bepaald gedrag wel een oorzaak. Je weet niet waar mensen soms mee kunnen lopen, problemen thuis, of weet ik het wat. Zijn wij open tegenover elkaar en anderen, ook hier op JV?
2. Waarom is er lijden? Oké er dus lijden in de wereld. Van de grote problemen in de wereld tot de relatief kleine dingen waar je in je persoonlijk leven mee vastloopt. Maar de vraag die dan bij je op kan komen, wel bij mij in ieder geval is: waarom is er lijden? Waarom moeten juist christenen die zo goed met zijn Gods Woord bezig zijn en standvastig in Hem geloven vervolgd, verdrukt en gelasterd worden? Waarom moet juist mij dit overkomen, waar andere het zoveel beter lijken te hebben?
Is God dan niet eerlijk, rechtvaardig en goed? En God is toch ook almachtig, Hij kan het kwaad toch oplossen, waarom laat Hij dit allemaal toe? 2.2 Lijden straf van God Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat lijden een straf is van God. Het lijden is pas in de wereld gekomen sinds de zondeval. Uiteindelijk is dus niet God, maar de mens schuldig aan al het lijden in de wereld. De vraag blijft dan alleen nog waarom de éne wel en de andere niet last heft van lijden en straf. We zijn toch allemaal zondaar? Of heeft de ene meer gezondigd dan de andere? Jezus waarschuwt er zelf tegen dat we persoonlijk lijden koppelen aan concrete zonden bijvoorbeeld met de blindgeborene of in Lukas 13:4,5 waar achttien mensen van een toren af waren gevallen, Jezus vraagt of de mensen denken dat deze mensen erger gezondigd hadden dan alle andere mensen in Jeruzalem. En zegt duidelijk dat dit zeker niet het geval is, wij moeten alleen oordelen over onszelf en kwaad niet koppelen aan zonden. Ook lijkt het onmogelijk dat een volkomen goede God zoveel enorm kwade dingen kan bedenken als straf. Hoe kan uit iets goeds zulke slechte dingen komen? En, ja ik weet wel we hebben zelf gezondigd, wij zijn schuldig. Maar geen mens heeft ooit kunnen bedenken wat voor narigheid dit tot gevolg zou hebben. God zou dit uiteindelijk toch gemaakt hebben, Hij heeft bedacht dat als straf mensen ineens een chromosoom extra kunnen hebben, of rare denkbeelden waardoor ze de meest gekke dingen doen, of bizarre virussen die heel geavanceerd te werk gaan en op gruwelijke manieren mensen en dieren doden (denk bijvoorbeeld aan Ebola). Uiteindelijk heeft een goede God dit kwaad dan wel als straf moeten bedenken. 2.2 Lijden komt door de duivel Anderen geven daarom juist aan dat het lijden van de duivel komt. Hij is de veroorzaker van
al het kwaad in de wereld. Toch kunnen we ook de duivel niet helemaal de schuld geven van het kwaad, hij heeft helemaal geen macht om het kwaad naar zijn eigen wil uit te voeren. Wij hebben één God, en alleen Hij is almachtig en bepaald wat er gebeuren gaat. Als we de duivel zoveel macht zouden toeschikken dat hij rampen en ziekten kan verspreiden zouden we geen monotheïstische godsdienst meer hebben, maar zou de duivel ook een ‘god’ zijn. Kijk maar naar het verhaal van Job, de duivel heeft veel macht, maar moet toch bij God langs voor toestemming, God staat overal boven, ook boven de duivel. 2.3 Lijden door vrije wil van de mens Je zou ook kunnen zeggen dat lijden komt door de vrije wil van de mens. God heeft geen robots gemaakt die automatisch alles goed doen, die zouden Hem dan onmogelijk écht lief kunnen hebben. Omdat de mens een vrije wil heeft kan het ervoor kiezen slechte dingen te doen en komt het kwaad dus bij de mens vandaan. God wil de vrije wil van de mens niet inperken. Het is alleen de vraag of mensen wel echt de keuze hebben om goed te doen, zoals Paulus zegt: ‘het goede wat ik wil dat doe ik niet’. Ook zou deze theorie maar een klein gedeelte van het kwaad kunnen verklaren, veel natuurlijk of persoonlijk lijden hebben wij helemaal geen invloed op. 2.4 Lijden hoort bij de wereld Ook zou je kunnen beargumenteren dat het lijden bij de wereld, dus bij de schepping zou horen. Aardbevingen, overstromingen, dieren die elkaar opeten, allemaal dingen die zichzelf niet goed zijn, maar wel horen bij de natuur. Zo zouden rampen, lijden, ziekten bij de wereld horen. Je kan hier nog verder in gaan en zeggen dat er zonder lijden en verdriet geen uitdagingen en hindernissen zouden zijn, creativiteit en onderzoek naar oplossingen zouden overbodig zijn. Dus natuurlijk kwaad zou noodzakelijk zijn voor menselijke ontwikkeling en creativiteit. Toch kan je naar mijn mening onmogelijk zeggen dat dit de
bedoeling was van Gods schepping en de Bijbel is duidelijk dat er geen lijden in het paradijs of de hemel zal zijn, dus een goede schepping is zeker wel mogelijk zonder lijden en verdriet. 2.5 Lijden is beter voor de mens Tenslotte zou je ook kunnen zeggen dat lijden eigenlijk misschien wel beter is voor de mens. Vaak wordt gezegd dat je bij rampen, verdrukking of lijden niet moet vragen ‘waarom?’ maar ‘waartoe?’. Hierbij wordt dan verondersteld dat kwaad eigenlijk geen kwaad is omdat het een goede uitwerking zou hebben. Bij veel gevallen kan dit inderdaad het geval zijn. Je kan door een bepaalde ziekte, of een sterfgeval van iemand die je goed kende aan het denken worden gezet waardoor je je bekeert tot God. De gemeente van Smyrna werd misschien wel dichter tot God getrokken, of misschien werden andere wel nieuwsgierig en bekeerden zich ook tot Hem. Of kijk naar het volk van Israël, hoe vaak leefde het in zonde, na een hongernood of oorlog bekeerden ze zich. De oorlog, lijden of verdriet is opzich niet goed, het hoort niet bij hoe God de schepping bedoeld heeft, maar de uitwerking is wel goed, tot Zijn eer! Uiteindelijk zal alles gebeuren tot eer van God, dat is de reden dat Hij alles gemaakt heeft, dus dat zal wel zo gebeuren. Toch zijn er ook dingen waarvan ik onmogelijk kan bedenken hoe ze goed zijn of een goede uitwerking of bedoeling kunnen hebben. Hoe kan een depressie waaronder je lijdt zorgen dat je dichter bij God kom als je daardoor onmogelijk positief kan denken? En hoe kun je een christelijk leven leiden met een verkeerde geaardheid, verkeerde gedachten, nijgingen of boezemzonden? Hoe wordt van iemand verwacht dat hij God kan zoeken terwijl zijn hoofd vol zit met problemen die hem volledig in beslag nemen? En als je een eigenwijs karakter heb, hoe kan je je dan overgeven aan de wil van een Ander? Waarom
kan een ander iets eenvoudig aannemen terwijl je zelf overal moeilijk over nadenkt? Waarom heeft de een veel verstand waardoor hij geestelijke zaken goed kan begrijpen, terwijl jij deze dingen niet op een rijtje kan krijgen? Ik zou zo nog wel even door kunnen gaan, allemaal dingen waar je mee zou kunnen lopen, je durft het misschien geen kruis te noemen, maar ergens vindt je het wel oneerlijk, wat kan ik er doen? En het is toch ook nergens goed voor?
3. Hoe omgaan met lijden? Zoveel waaromvragen zonder antwoord, ik weet ook vaak niet waarom God een bepaalde onbegrijpelijke weg gaat met mensen. Het lijkt soms zo oneerlijk. Is God dan niet rechtvaardig? Kiest hij zomaar mensen uit die hem wel kunnen dienen, waar anderen gewoon pech hebben en hebben te dealen met hun problemen en niet tot hem kunnen komen? Wil ik wel een God dienen die mij of anderen opzadelt met onmogelijke problemen, een God die rampen niet tegenhoud en tegenspoed geeft aan mensen die dat niet lijken te verdienen? Kijk, dat God bestaat en dat Hij de schepper is van Hemel en aarde, daar zijn de meeste van ons denk ik wel over eens. Kijk eens om je heen, naar alle dingen die er zijn, er is toch geen andere verklaring dan dat er een God moet zijn die dit alles zo gemaakt heeft. Evolutie laat veel dingen die wij zien onbeantwoord. Het geeft totaal geen antwoord op de vraag waar natuurwetten, moraal en orde vandaan komt. Andere Godsdiensten geven helemaal geen sluitend verhaal en hebben onbetrouwbare bronnen. En wij hebben een Bijbel waar God heel duidelijk door spreekt. Als je Gods Woord echt goed leest merk je dat het niet zomaar wat woorden zijn, maar dat God letterlijk met jouw door de Bijbel wil communiceren.
Maar als je kijkt op de dingen waar je mee loopt, problemen van mensen om je heen en lijden in de wereld, wil je dan wel een volgeling zijn van Hem die uitkiest en bepaald wie dit wordt aangedaan. En Degene die dit uiteindelijk toch opgesteld en bedacht heeft. De gemeenteleden van Smyrna hebben zich waarschijnlijk ook afgevraagd waarom zij toch deze verdrukking, armoede en lastering moesten ondergaan. Toch geeft God aan dat Hij op de hoogte is van hun situatie, Hij kijkt niet de andere kant op maar weet met welke problemen zij verkeren. En Wie is die God? Hij zegt het zelf in vers 8 van dit gedeelte: “Dit zegt de Eerste en de Laatste, Hij die dood is geweest en weder levend is geworden.” Hij overziet de situatie, Hij is niet alleen het begin van alles, maar zal ook alles op een goede manier beëindigen. Waar ons verstand aan deze tijd gebonden is, ziet God het in eeuwigheidsperspectief. Wij kunnen Gods wegen soms niet doorgronden, maar omdat Hij boven alle tijden staat kan Hij alles uitvoeren tot eer en verheerlijking van Zijn Naam. Hij gaat te werk als een schaakgrootmeester, waar het voor ons soms lijkt dat dingen tegen werken voor het koninkrijk van God, kijkt God vele stappen vooruit en weet dat Hij door deze onbegrepen wegen juist tot Zijn doel kan komen. En God is niet hard of kil hieronder, Hij heeft zelf ook geleden hier op aarde. Jezus heeft alle smart meegemaakt en is zelfs tot in de dood gestorven. Maar nu leeft Hij als levend voorbeeld voor ons om Hem te volgen op de weg die Hij ons wijst. Dan draait God er niet omheen, nee op deze aarde zullen wij verdrukking hebben, maar het is maar voor een korte periode. Als wij in Hem zijn zal Hij ons de Kroon des levens geven: het eeuwige leven met Hem. Daar zal geen verdriet, pijn en lijden zijn.
Maar goed, we hebben nu wel te maken met deze tegenspoeden en problemen, hoe moeten we daarmee omgaan? Moeten we het gewoon negeren en doen alsof ze er niet zijn? Dat lijkt vaak wel het makkelijkste. Zo min mogelijk nadenken over nare dingen, als er problemen zijn kijken we gauw de andere kant op en leven verder. En wat doe je als je zelf ergens mee zit, als het even niet lekker gaat? Zet je dan snel muziek aan zodat je er niet meer aan denkt, of lees je een spannend boek of zet je een mooie film aan zodat je even afgeleid wordt. Misschien zorg je er wel voor dat je zo druk bent dat je helemaal geen tijd hebt om over zulke dingen na kunt denken of probeer je het weg te schuiven. Andere mensen drinken zogezegd letterlijk hun verdriet weg of proberen hun geluk in andere dingen te vinden.
En doen wij ook niet altijd net of alles alleen maar om blijheid gaat. Praat je met je vrienden alleen over grappige, gekke en leuke dingen. Of heb je af en toe ook een serieus gesprekje. Heb je vrienden waarmee je ook een goed gesprek mee kan hebben of kun je het alleen over oppervlakkige dingen hebben? Ik denk niet dat het goed is om altijd maar problemen weg te schuiven of te negeren. Het kan best goed zijn om af en toe na te denken over problemen die er zijn, je moet ze natuurlijk niet erger maken dan ze zijn, maar kan vaak wel voor jezelf veel rust geven als je dingen overdenk en op een rijtje heb. Dan kun je het ook een plaatsje geven en het bij God neerleggen en Hem vragen of Hij je wilt leren Hem te volgen zonder te vragen, want wat Hij doet is goed. (lied 176)
Gespreksvragen Paulus heeft in zijn leven veel verdrukking meegemaakt. Hij heeft verschillende malen in de gevangenis moeten verkeren, veel stokslagen gekregen en op veel plaatsen zagen ze hem liever gaan dan komen. Toch hoor je Paulus nergens klagen over deze verdrukkingen. 1. Zou jij het accepteren als er in onze gemeente dezelfde verdrukkingen zouden hebben als in de gemeente van Smyrna, of als jij net als Paulus in de gevangenis zou moeten zitten omdat je christen ben? 2. Er zijn nu nog steeds veel christenen die verdrukt en vervolgd worden wat kunnen wij doen om hen te ondersteunen? Er is iets wat Paulus als een ergere verdrukking ervaart hij smeekt God of hij hiervan verlost mag worden, maar krijgt als antwoord: “Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.” ( 2 Korintiërs 12:9) 3. Wat wordt er met dit antwoord bedoeld? Zou jij tevreden zijn met zo’n antwoord? 4. Er zijn veel mensen om ons met problemen die we misschien niet altijd weten, hoe veranderd dit de manier waarop je naar andere mensen kijkt en wat kun je er aan doen om er meer voor hen te zijn? 5. Vind jij eerlijk dat God iedereen verschillende problemen, zorgen en eigenschappen geeft? Hoe kan je dit accepteren?
