gebouw twee schelpen: een buitenste schelp die het huis aan de zeebodem verankert en een unit aan de binnenkant die vrij met de golven meebeweegt

ak

289 ●● Pag 6 : SANAA

Exclusief voor de architect op donderdag 26 februari 2015 van 10u tot 18u30 en vrijdag 27 februari 2015 van 10u tot 21u.

Download nu de Batibouw-app

●● Pag 7 : Morris Adjmi

BATIBOUW

●● Pag 8 : David Adjaye

architectenkrant.be

www.batibouw.com

maandelijks - 20ste jaargang - jan/feb 2015 - P505193 - afgiftekantoor Brussel X - ISSN 1374-5352 - verschijnt niet in juli. Verantwoordelijke uitgever: P.C. Maters, Alsembergsesteenweg 842, 1180 Brussel - www.architectenkrant.be

BAT_ARCHI_100x100_Appli.indd 2

Hydro-elektrisch huis - Architect: Margot Krasojevic

Margot Krasojevic De architect en ‘digitaal kunstenaar’, Margot Krasojevic, houdt zich zowel in fysieke zin als in virtueel opzicht bezig met de perceptie van de ruimte. Haar werk en onderzoek zijn via korte beeldanimaties te zien op haar website ‘Decodeïne’. De architect, die eerder met Zaha Hadid en Nox heeft samengewerkt, ontwerpt een digitale, dynamische architectuur door zich te focussen op ‘niet statische’ omgevingen en simulaties. Hier volgen enkele van haar projecten. Het hydro-elektrisch huis Dit in Kaapstad (Zuid-Afrika) gelegen huis, dat geïnspireerd is op zeeegels, zal de energie van de golfbeweging omzetten in elektriciteit. Margot Krasojevic liet zich met

het hydro-elektrische huis inspireren door de vorm van zee-egels. Voor het opwekken van elektriciteit wordt er gebruikgemaakt van de energie uit de getijden en de zon. Ontworpen voor Llandudno, een badplaats in de voorstad van Kaapstad, omvat het sculpturaal

12/01/15 10:57

gebouw twee schelpen: een buitenste schelp die het huis aan de zeebodem verankert en een unit aan de binnenkant die vrij met de golven meebeweegt. Voor het verhogen van de hoeveelheid gewonnen getijdenenergie

is de buitenste schil een poreuze structuur waardoor de golven de ruimte tussen de buitenste en binnenste schelpen onder water kunnen zetten. Het huis is voorzien van een elektromagnetisch turbine systeem waar aan de hand van neodymium magneten en spoelen van koperdraad elektriciteit opgewekt wordt als de golven op komen zetten. De drijvende schelp aan de binnenkant is gemaakt van een lichte, aluminium structuur en de elektrische energie wordt in een condensator opgeslagen. De woonruimte bestaat uit drie modules die eenvoudig kunnen worden gewijzigd al naar gelang de functionele behoeften van de klant.

Kunstmatig koraalrif Om de Indonesische kust tegen tsunami’s te beschermen, is de reconstructie van een barrière van overvloedig koraal vereist. Hiervoor bedacht architect Margot Krasojevic het volgende: een elektrische stroom door onderstroomde structuren te laten geleiden om het watergehalte in kalksteen te verhogen en zodoende de groei van koraalriffen te stimuleren. Haar project is op dit moment nog slechts een concept, maar zou kunnen worden uitgevoerd als gelijksoortige ervaringen hun effectiviteit hebben bewezen. Koraal is een natuurlijke barrière l l l

Kunstmatig koraalrif - Architect: Margot Krasojevic

Hotel voor een privé-jet - Architect: Margot Krasojevic

tegen de krachtige zeegolven. Door vervuiling en illegale visserij wordt het helaas massaal bedreigd door ziekte en uitsterving. Gezond koraal levert namelijk twee keer meer bescherming dan beschadigde riffen, die als ze afgeslepen worden de golven niet meer kunnen afzwakken. Margot Krasojevic bedacht voor het stimuleren van de groei van het koraal lichte elektrische stroom uitzendingen in de kunstmatige riffen die van stalen balken en roosters zijn gemaakt. Op deze structuur worden kleine stukjes natuurlijk koraal bevestigd die zich alleen maar hoeven te reproduceren. Het elektrische veld rondom het frame condenseert het in het zeewater aanwezige calciumcarbonaat en maakt geleidelijk

de productie van een echt skelet van kalksteen mogelijk. Dit kunstmatige rif zal dan in de zeebodem worden verankerd met behulp van stalen kabels en kan enigszins met de stromingen meebewegen. De elektriciteit die hieruit voortkomt, is met een kabel verbonden met de zwevende zonnepanelen, die op het wateroppervlak zijn geplaatst. Het elektravermogen dient uiteraard goed te worden berekend zodat er geen gevaar is van elektrocutie voor mens en dier.

Doha: een ‘fata morgana’ hotel voor de privéjet Margot Krasojevic heeft een oplossing voor het verzoek van een klant

uit Qatari met het ontwerp voor het Jetway Hotel. Het betreft een mobiele, telescopische structuur die comfortabel de passagiers van privéjets kan ontvangen terwijl ze op het vertrek van hun vliegtuig wachten of tijdens een brandstofbevoorrading. Het project is ontworpen volgens het principe van een luchthavengateway, halverwege tussen een privé-ontvangstruimte en een mobiele hotelkamer. Het design van het Jetway Hotel is een nabootsing van de visuele effecten die, veroorzaakt door de nevel, ontstaan door de hoge temperaturen tijdens het opstijgen en landen. Ook terugwinning van regenwater, zonnepanelen en LED-verlichting zijn gepland om

een maximale autonomie voor dit nieuwe type gateway te garanderen.

Een duurzame hydroelektrische gevangenis Een gevangenis die elektriciteit genereert in plaats van het te verbruiken, is het idee van dit innovatief architectonisch ontwerp. Naast de autonomie zal dit drijvende gevangeniscomplex in staat zijn energie te produceren voor een kleine stad. Het concept plaatst een detentiecentrum op de voorgrond dat als een duurzame elektriciteitscentrale functioneert. Gelegen in de Stille Oceaan in de buurt van de kust van Canada zal de installatie

hydro-elektrische energie kunnen produceren door turbinepompcentrales in de zee. Het in gewapend beton gebouwde station ligt op een drijvend platform dat stevig aan de zeebodem is vastgemaakt. Volgens de ontwerpster zal het systeem voldoende elektriciteit (3,2 megawatt) kunnen produceren voor het voeden van circa 2.000 woningen, buiten het vermogen om de gevangenis zelf van energie te voorzien. De opgewekte elektriciteit wordt vervolgens via onderzeese kabels overgebracht ten behoeve van de bevolking.

Een in 3D afgedrukte lamp die haar eigen energie produceert

Een duurzame hydro-elektrische gevangenis - Architect: Margot Krasojevic

Een hotel voor bergbeklimmers - Architect: Margot Krasojevic

3D Printed Turbine Light is een origineel project van Margot Krasojevic. Het betreft een lamp die in 3D is afgedrukt in de vorm van een aerodynamische turbine en die in staat is haar eigen elektrische energie te produceren. De lamp heeft het aerodynamische design van een turbine om elke luchtbeweging op te vangen en deze energie in elektriciteit om te zetten voor het voeden van een LED-lamp. Met behulp van een ingebouwde generator kan de energie, die op deze wijze wordt opgevangen en omgezet, LED-lampen doen branden. Dit concept is interessant voor buitenverlichting, omdat men dan niet meer afhankelijk is van zonne-energie.

Een hotel voor bergbeklimmers Gelegen op de steile rotswand van het Massif de l’Estrel (Frankrijk) biedt dit hotel bergbeklimmers de gelegenheid om tijdens hun klim te pauzeren. De hoofdstructuur is van staal, de tweede laag is van hout dat met geel en wit geschilderd kunststof is bedekt. Het hotel met haar platformen en cocons die alle kanten kunnen opgaan, is in eerste instantie bedoeld voor bergklimmers tijdens hun klim. Holografische filters voorkomen dat ze door de zon worden verblind. Ze maken ook het creëren van lichteffecten mogelijk, die bijdragen de verschillende onderdelen van de rotswand beter van elkaar te kunnen onderscheiden. ✖ In 3D afgedrukte lamp - Architect: Margot Krasojevic

De synthetische fotografie van Margot Krasojevic Met een door de computer gegenereerd beeld dat als illustratie bij een architecturaal project dient, probeert men meestal een beeld van de toekomstige werkelijkheid weer te geven. De denkbeeldige voorstelling die daarmee wordt gecreëerd is nadien over het algemeen gebaseerd op een geometrisch gezichtspunt. De aantrekkingskracht van het fotografisch realisme, dat wil zeggen het realisme dat door de fotografische handeling wordt geïnspireerd, komt per slot van rekening met behulp van de computer tot stand. Een enkele keer, als men het door de computer gegenereerde beeld nog meer weet te onttrekken aan de beperkingen van de realiteit, creëert men in het kielzog hiervan een hyperrealisme, een soort sensueel fotorealisme, dat soms grenst aan een droombeeld. Als synthetische fotografie niet wordt gereduceerd tot fotorealisme, wordt er een nieuwe numerieke wereld gecreëerd, met de nodige en voldoende elementen voor een uitbeelding. De artefacten van de optische fotografie worden op deze manier elementen van retoriek. De kijker combineert lezen liever denotatief, dat wil zeggen: duidelijk bepaald en vastomlijnd, als ook met een waardeoordeel. En zoals elke afbeelding houdt deze verband met een groot aantal andere beelden. In feite is deze in het zeer algemeen de expliciete vorm die haar op het terrein van de architecturale voorstelling brengt. En dit geldt zowel voor het werk dat zich presenteert als het geprogrammeerde resultaat van het geheel aan opgelegde beperkingen, en ook voor beelden die een iconisch karakter hebben

en die opgenomen kunnen worden in het register van de gematerialiseerde werkelijkheid, dat op zichzelf bestaat. Een object ‘an sich’ dat de facto alles verhult wat tot de effecten behoort, dat door het architecturale object wordt verkregen in de hoedanigheid van een ‘matchmaking’ mechanisme. Waar architectuur en beeldende kunst samengaan, concretiseert de architect op deze wijze de polysemantische trend in de hedendaagse architecturale voorstelling, gerepresenteerd door twee verschillende overtuigingen: de een, een zoekende die nadenkt over de realiteit van een fictieve voorstelling en de ander die uitgaat van een radicale dissociatie van het ideale en het ideële. In het labiele evenwicht van de aldus gevormde aporie, het onvermogen om tot een oplossing te komen, komt een eigenaardige verbinding tot stand. Een antagonistisch liaison dat ons op die manier een dubbele onwerkelijkheid voorschrijft. De eerste houdt zich vast aan de reconstructie van een wereld, die zich nog steeds weet te beperken tot de zichtbaarheid van afbeeldingen. De tweede, zoals Margot Krasojevic ons laat zien, legt een onttrekking op van de blik door materialisatie van de gewoonlijk niet zichtbare beperkingen, een letterlijke transpositie van het uiterlijk, een apologetisch droombeeld. Nicolas Houyoux

Waar architectuur en beeldende kunst samengaan

GROHE GRANDERA™ WELCOME HOME

De GROHE Grandera™ serie heeft een tijdloos en elegant klassiek design, gecombineerd met de hoogste kwaliteitseisen en vakmanschap met oog voor detail en comfort. De Grandera™ serie is te verkrijgen in chroom en is uitstekend te combineren met uiteenlopende badmeubelen. Met dank aan de GROHE StarLight® technologie, behoudt de Grandera™ zijn glans en is bestand tegen vuil en krassen. GROHE.BE

La Samaritaine, Parijs (FR) - Architect: SANAA

Bouw La Samaritaine opnieuw vertraagd Het renovatieproject La Samaritaine van het Japanse team SANAA is, zoals Jean-Jacques Larochelle het in een redactioneel voorwoord van Le Monde noemde, “voor sommigen een transparante façade en voor weer anderen een ‘douchegordijn’”. De discussie over de vooren nadelen waarvan we dachten dat ze achter ons lagen, kregen nieuw leven ingeblazen door de beslissing van de administratieve rechtbank van Parijs van 13 mei 2014, waardoor de bouwvergunning aan de zijde van de Rue de Rivoli (Paris I) is ingetrokken. Deze uitspraak hield verband met het ontbreken van harmonisatie van de golvende glazen gevel. Op dit punt werd het verzoek van de eisers gegrond verklaard. Volgens Christian de Portzamparc van de Academie van Bouwkunst mobiliseren de architecten zich om SANAA te verdedigen, terwijl de Franse Vereniging voor de Bescherming van het Landschap en de Esthetiek (SPPEF, Société pour la Protection des Paysages et de l’Esthétique de la France ), die in beroep ging tegen de bouwvergunning, blij is met de uitspraak. “Met name gelet op de aard en de bestemming van dit gebouw en ondanks haar wezenlijke architectu-

rale kwaliteiten, zijn de eisers in het gelijk gesteld in hun ondersteuning van het project, daar de verkeersader waar het gebouw aan ligt niet voldoet aan de wettelijke vereisten.” Het is een harde slag voor LVMH, de eigenaar van het vastgoed La Samaritaine, alsook voor de stad Parijs. Daarentegen is het een overwinning voor de eisende verenigingen, waaronder de Franse Vereniging voor de Bescherming van het Landschap en de Esthetiek en SOS Paris, die aanvankelijk hun klacht vanwege een vormkwestie hadden bijgesteld. Het project van het Samaritainecomplex omvat onder meer de ver-

bouwing van het luxe hotel van het beroemde pand van architect Henri Sauvage (met uitzicht op de Seine), dat niet door de beslissing van de rechter is beïnvloed, een gebouwencomplex dat zich uitstrekt tot aan de Rue de Rivoli. De operatie aan de zijde van Rue de Rivoli, dat het onderwerp van het geschil is, gaf aanleiding tot de sloop van bijna 80% van het stadsblok. Het ontwerp van het project richt zich op een warenhuis met artikelen voor de wooninrichting. Het werd gelanceerd nadat Bernard Arnault, CEO van LVMH, in 2001 La Samaritaine opkocht maar werd opgegeven en vervangen door een tweede project: 26.400 m2 win-

kels, 20.000 m2 kantoren, 96 sociale woningen en een crèche voor zestig kinderen. En als de bouwkosten niet het geplande budget overschrijden, zal het werk van dit complex neerkomen op 450 miljoen euro. De façade aan de zijde van de Seine, die in 1927 onder signatuur van Sauvage is gebouwd, zou een vijfsterren hotel met 72 kamers gaan huisvesten. Aan de zijde van Rivoli ligt een architecturale operatie in de planning van doorzichtig en reflecterend glas door het duo Kazuyo Sejima en Ryüe Nishizawa van het architectenkantoor Sanaa. De twee Japanners hebben al het New Museum of Contemporary Art in New York,

de boetiek van Dior in Tokyo en het Teshima Art Museum in Japan op hun naam staan en onlangs hebben ze het Louvre Museum in Lens opgeleverd. Sinds december 2013, nadat de bouwvergunning werd verleend, heeft de bouw vertraging ondervonden. Maar voor de toekomst is het de bedoeling om het complex een dynamiek te verlenen in een wijk waar het aan vitaliteit ontbreekt. Sprekende over het verleden van dit warenhuis: dit was een bijzonder avontuur onder leiding van de oprichters Ernest Cognacq en MarieLouise Jaÿ. Het echtpaar was in staat om hun avontuur met een gouden rand te onderschrijven door beroep te doen op architect Frantz Jourdain, die niet aarzelde om de voorname 17de eeuwse herenhuizen te slopen en er een monumentale luifel en een Art Nouveau gebouw met een felle polychromie te bouwen. Twintig jaar later verwijderde Henri Sauvage de gouden koepels van zijn voorganger om de gevel in een puur Art Deco-product te transfor-

Torsade van staal 837 Washington Street is een iconisch gebouw in de meest dynamische en snelgroeiende wijk van New York. De investeringsmaatschappij Thor Equities heeft in het New Yorkse Meat Packing District geïnvesteerd. Deze luxueuze wijk is een belangrijk speerpunt van de stad. Na de koop van het aanzienlijke perceel in 837 Washington Street, bij het kruispunt met 13th Street, zijn de eerste werkzaamheden in 2012 van gestart gegaan met een glazen gebouw in een unieke architectuur. Het gebouw is ontworpen door de architect Morris Adjmi en dient voor gemengd gebruik met zowel kantoor- als winkelruimtes. Architecturaal gezien is het interessant dat hij op de begane grond het klassieke design met hypermoderne materialen en uitrustingen heeft gecombineerd. 837 Washington Street bestaat uit zes verdiepingen, een basement en een ruimte op het dak met een schitterend uitzicht op de High Line. Het gebouw is volledig gerestaureerd en voorzien van een stalen ‘exo-skelet’ dat draaiend omhoog gaat aan de buitenkant van het historische gebouw. Het project is ontworpen voor het verkrijgen van de LEED Gold certificering. Door zijn architectuur en accent is de vernieuwde High Line een toonaangevende bestemming in het Meatpacking District geworden.

meren. Aan de binnenkant verborg hij de gele muurschilderingen met hun blauwe pauwen om ze te transformeren in een moderne tempel van consumentisme. LVMH heeft bij het ontwerpersduo Sanaa, Kazuo Sejima en Ryue Nishizawa een complexe opdracht geplaatst. Het is aan hen om nu het hoofd te bieden aan deze ongelooflijke puzzel van Art Nouveau, Art Deco, 17de eeuwse gebouwen die in 19de eeuwse waren getransformeerd en gebouwen uit de Haussmann-periode. De facto gaan de architecten met name twee trajecten verwezenlijken. Allereerst creëren ze een openbare doorgang in zenitverlichting, die zich uitstrekt over de gebouwen aan de Rue de Rivoli tot aan de Seine. Daarnaast zullen ze een gevel aan de Rue de Rivoli creëren. De huidige gevel is een niet bijzonder opmerkelijk Haussmann-model. De twee Japanners zullen het bedekken met een dubbele wand van verticaal gegolfd glaszeefdruk waardoor een mix van reflectie en transparantie

ontstaat. “We kunnen niet zeggen dat het echt reflecterend zal zijn, maar er is een diep vlak tussen de twee schillen dat afhankelijk van het licht zal veranderen,” verklaarde Ryue Nishizawa. De uitdaging bestaat daaruit om evenwel een effect te verkrijgen dat de omliggende gebouwen worden weerspiegeld in de voorgevel om hem beter te integreren. Dit spel rond de fictieve spiegels is de specialiteit van Sanaa is, zoals we dat in het Louvre Lens kunnen zien, waar het landschap in de aluminium wanden wordt weerspiegeld.

De heropleving van de High Line en de vernieuwing van het stadspark zorgen voor zichtbare veranderingen in dit deel van de stad dat al eer-

der een grote transformatie heeft ondergaan. Met gebouwen zoals het Gansevoort Hotel van Stephen Jacobs of het Standard Hotel, ontworpen door Ennead Architects, is het Meatpacking District een van de meest dynamische architecturale hoogtepunten van Manhattan, zelfs nog voor de komst van het nieuwe Whitney Museum of American Art van Renzo Piano. De twee benedenverdiepingen (geheel bezet door winkels), in het verleden gebruikt door handelsfirma’s en een vleesverwerkingsbedrijf, zijn zorgvuldig behouden en gerestaureerd met gebruik van baksteen in de kleuren die verwijzen naar de esthetiek van de gevels in dit deel van Manhattan. De verdiepingen erboven zijn in een strakke stalen structuur gerealiseerd en roepen associaties op met de industriële revolutie van de 19de en begin 20ste eeuw, met name door het Crystal Palace - de grote tentoonstellingszaal die voorheen in het huidige Bryant Park was gevestigd

- maar ook met de Brooklyn Bridge en de High Line. De torsade van 837 Washington Street werd mede geïnspireerd op de deconstructivistische stijl die in dit deel van de stad overheerst. Adjmi is er echter met zijn gevoel voor compositie in geslaagd om deze stijl te verenigen, waarbij het zich toch blijft onderscheiden van de andere gebouwen en nu al bekend staat als kenmerkend voor haar Adjmi-stijl. Zijn 250 Bowery gebouw met haar modulaire serie van vier vierkante ramen geplaatst in een betonnen kern, getuigt ook van zijn ordeningsvermogen in het voorheen nogal sombere deel van Manhattan. Nicolas Houyoux

250 Bowery, NY (US) - Architect: Moris Adjmi

Voor wat de gebouwen betreft die op de monumentenlijst staan, bestaat het werk van Sanaa voornamelijk uit restauratie. Voor wat het interieur betreft mogen de architecten geen andere handeling verrichten buiten die van de structuren en de algemene volumes. Zo is het hotel bijvoorbeeld toevertrouwd aan Edouard François. En de enkele interieurschetsen die werden gepresenteerd, lijken geen revolutie in het universum van winkelcentra te onthullen. ✖ 837 Washington Street, New York (US) - Architect: Moris Adjmi

National Museum of African American History, Washington DC (US) - Architect: David Adjaye

David Adjaye De in Ghana geboren David Adjaye bracht zijn jeugd al reizende door, al naar gelang de plaatsen die zijn vader als diplomaat kreeg toegewezen. Na opening van zijn eigen studio, Adjaye and Associates, in het jaar 2000 ontwikkelde hij zich verder in Londen, Berlijn en New York. Samen opgeleid met de architecten David Chipperfield en Eduardo Souto de Moura raakte hij geïnspireerd door de Afrikaanse cultuur en stedelijke ontwikkelingen van dat continent. Steeds op zoek om aan de zintuiglijke waarneming te werken, past hij zich aan zijn omgeving en tijd aan. Zo danken we aan hem het Nobel Peace Center in Oslo (2005), het Museum van de Hedendaagse Kunst in Denver (2007) en het Dirty House in Londen. Aangemoedigd door het succes, werkt hij aan tal van projecten en onlangs werd hij uit meer dan 70 deelnemers uit de hele wereld verkozen - waaronder Norman Foster - om het Nationaal Museum van de AfrikaansAmerikaanse geschiedenis en cultuur in Washington te ontwerpen. Zonder meer het meest spectaculaire en sterkste architecturaal project tijdens het presidentschap van Obama. In dit museum zal men

de ontstaansgeschiedenis van de burgerrechten herdenken en de eeuwen van strijd beschrijven, met extra nadruk op de grote successen. Maar ook is er ruimte voor meditatie en spiritualiteit. Het werk zal in 2015 zijn afgerond. Het museum ligt aan de National Mall, dichtbij het Washington Monument, op een terrein van twee hectare. Professionals en specialisten waarderen zijn visie en zijn artistieke gevoeligheid, zijn vernuftige gebruik van materialen en zijn talent in vormgeving en het gebruik van licht. David Adjaye is een veel-

zijdige ontwerper en winnaar van verschillende prestigieuze concours. Hij blonk uit in architecturale projecten, designtentoonstellingen, tijdelijke paviljoens en particuliere woningen in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Wereldberoemde kunstenaars doen een beroep op zijn talent. Hierdoor werkte hij samen met de Deen Olafur Eliasson voor de lichtinstallatie ‘Your Black Horizon’ op de Biënnale van Venetië in 2005. In 2002 ontwierp hij het decor en de verlichting van de schilderijtentoonstelling ‘The Upper Room’

van Chris Ofili, dat nu in het Britse Tate Museum te zien is. Volgens David Adjaye “dient de architectuur de wereld te verbeteren”. De wijze waarop ze het dagelijkse leven beïnvloedt en vormt staat in het centrum van zijn denken en werk. Veel belang hecht hij ook aan het publieke en culturele karakter van de architectuur. Zijn ontwerp van kunstcentra en belangrijke openbare gebouwen die recentelijk in Londen, Oslo en Denver zijn gebouwd, toont zijn interesse aan voor de behoeften van de gemeenschap en de integratie van architectuur in de bestaande lokale omgeving. De praktijk

van het vak gaat verder vanwege het belang van kennisoverdracht en communicatie. Regelmatig zet David Adjaye zijn theorieën tijdens de uitzendingen van ‘Dreamspaces’ op de BBC uiteen. In juni 2005 presenteerde hij de tv-show ‘Building Afrika: Architecture of a Continent’. Bewust van zijn rol als voorbeeld voor toekomstige generaties architecten is hij betrokken bij het onderwijs door colleges te geven aan de Princeton University en het Royal College of Art. Ter gelegenheid van de eerste architectuur biënnale in Chicago in september 2015 werd hij in het Institute of Arts geëerd met een tentoonstelling van zijn prestaties. Als verantwoordelijke voor het ontwerp van het Museum van de Slavernij in Ghana geeft David Adjaye de architectuur een sociale dimensie. In Harlem (Verenigde Staten) staat hij aan de basis van de oprichting van een appartementencomplex,

Oproep Prijs voor Architectuur 2015 van de provincie West-Vlaanderen

Rivington Place, London (UK) - Architect: David Adjaye

In 2015 schrijft de Provincie WestVlaanderen de ‘Prijs voor Architectuur’ uit. De Prijs is niet thema gebonden en specifiek bedoeld voor realisaties van de laatste vier jaar. Alle architectuurrealisaties die ofwel gelegen zijn in de provincie West-Vlaanderen, ofwel van de hand zijn van architecten die in West-Vlaanderen geboren zijn of er gedomicilieerd zijn of die ingeschreven zijn op de tabel van de architecten of op de lijsten van de architecten-stagiairs van de Orde van Architecten in West-Vlaanderen komen in aanmerking. Het wedstrijdreglement en het deelnemingsformulier zijn terug te vinden op www.westvlaanderen. be/architectuur.

Bellevue Library, Washington DC (US) - Architect: David Adjaye

Sugar Hill, bedoeld voor gezinnen met lage inkomens. “De architectuur moet collectief bewustzijn toestaan ​​en de dialoog tussen verschillende groepen in de samenleving bevorderen”, liet hij weten in een interview met het netwerk WorldArchitects (WA). Tijdens de ceremonie bij de start van de bouw van het Nationaal Museum van Afrikaans-Amerikaanse geschiedenis en cultuur, verklaarde David Adjaye: “Ik wil de bezoekers laten zien dat heel gewone Amerikanen buitengewone dingen hebben kunnen doen en dat zij in dit museum niet enkel en alleen een tragedie

zien, maar ook de viering van het leven”. President Barack Obama voegde hier aan toe dat hij wilde dat zijn dochters de kettingen van de slaven kunnen zien, die deel uitmaken van de museumcollectie, maar evenzeer dat ze naar de trompet van Louis Armstrong kunnen luisteren. En wanneer toekomstige generaties horen over de gevechten en offers van de Afro-Amerikanen, hoopt hij dat zij deze gebeurtenissen niet alleen in de marge van de grote geschiedenis van Amerika worden geplaatst, maar een centrale plaats innemen, als een belangrijk onderdeel van onze gedeelde geschiedenis. ✖

Het inzenden van het deelnemingsdossier gebeurt per post uiterlijk op 16 maart 2015. De Prijs zelf bedraagt 5.000 euro. Daarnaast kunnen ook premies toegekend worden waaronder een premie van de Provinciale Raad van de Orde van Architecten en Archipel vzw. Deelnemen kan tot 16 maart 2015. ✖

Dirty House, London (UK) - Architect: David Adjaye

Vernuftige gebruik van materialen Pavillion Design Miami, Miami (US) - Architect: David Adjaye

Arsonic, Mons (BE) - Architect: Holoffe & Vermeersch

ARSONIC: Het Luisterhuis Op de hoek van de Rue de Nimy en de Rue des Trois Boudins in Bergen (Mons) bevindt zich een voor Wallonië unieke ruimte, die helemaal is gewijd aan de wereld van klank en geluid, en die men de mysterieuze naam ‘La Maison de l’Écoute’ (Het Luisterhuis) heeft meegegeven. De architecten Holoffe & Vermeersch hebben hier het originele ontwerp van Jean-Paul Dessy gerealiseerd, de cellist, componist, dirigent en artistiek leider van het ensemble Musique Nouvelles. Dit alles in nauwe samenwerking met de akoestische specialist Eckhard Kahle die met name heeft deelgenomen aan de realisatie van het cultuur- en congrescentrum van Luzern, de renovatie van de Salle Métropole in Lausanne en de transformatie van Flagey. Kahle werkt regelmatig met internationaal gerenommeerde architecten zoals Renzo Piano, Jean Nouvel en Terry Pawson. De geschiedenis van de muziek telt verschillende voorbeelden van componisten die hebben deelgenomen aan de opzet van een pre-

sentatieruimte. Een van de bekendste voorbeelden is zonder twijfel het Festspielhaus in Bayreuth, dat een bedevaartsoord voor alle Wagnerliefhebbers is geworden. Wie weet kan zoiets ook voor ARSONIC in het verschiet liggen. “De belangrijkste medespeler van een musicus is de concertzaal. Toch gebeurt het vaak dat kunstenaars voor problemen worden gesteld door een ongunstige locatie. Toen ik in 1998 in Bergen arriveerde, heb ik meteen benadrukt dat deze stad een luisterplek moest hebben die zijn naam waardig zou zijn. Een dergelijke ruimte is noodzakelijk opdat

de muziek tot ons door kan dringen. Deze komt overigens ook de distributie van de werken ten goede”, verklaart hij. De wereldwijd erkende kunstenaar heeft op basis van zijn rijke ervaring van meer dan duizend concerten de ideale concertzaal op papier uitgebeeld. ARSONIC biedt ons een tussenstop in de drukte van het dagelijks leven: een oase van rust waar men op adem kan komen. De sirenes van de voormalige, volledig getransformeerde brandweerkazerne maken plaats voor de bekoorlijke muzen van musici en dichters.

De concerten en voorstellingen in ARSONIC krijgen te maken met een zeer bijzondere context: kleine en grote tribunes, discrete balkons en uitneembare projectieschermen omringen het toneel en nodigen uit tot creativiteit. ’s Avonds heeft het publiek rechtstreeks toegang tot de zaal en overdag kan men er vrij rondwandelen en luisteren naar de ‘Passage des Rumeurs’ (Geluidengalerij) met tentoonstellingen en geluidsinstallaties of mediteren op de muziek en de geluiden van de ‘Chapelle du Silence’ (Stiltekapel). Tijdens de workshops kunnen kinderen onder professio-

nele begeleiding experimenteren in de ‘Zaal van de geluidsbetovering’. Muziek, woorden en beelden van alle tijden en alle genres zullen er worden uitgevoerd en uitnodigen om naar jezelf en de andere te luisteren. Het gebouw van 2.500 m² strekt zich uit over drie verdiepingen en heeft een concertzaal met een capaciteit van 300 zitplaatsen. De nieuwe bijgebouwen zijn op de traditionele manier gebouwd met duidelijk zichtbare en ruw bepleisterde betonnen voorgevels. De concertzaal van 30 m x 12,5 m beschikt over een zeer hoog akoestisch niveau (NR15) vanwege de zeer grote betondikte. Een technisch rooster bestaande uit een netwerk van betonnen verbindingen hangt over deze zaal. ✖

Advertorial

ArchiCAD

VMSW in ArchiCAD

Join the creative flow 30 jaar ArchiCAD, 30 jaar innovatie ArchiCAD 18 biedt een unieke ‘high-performance’ BIM workflow. Het vereenvoudigt modelleren en documenteren van gebouwen, zelfs wanneer het model een hoge mate van detail bevat. Door ArchiCAD’s BIM workflow van begin tot eind, kan het model ‘live’ gekoppeld blijven aan de documentatie tot het einde van het project. ArchiCAD = BIM. Dat gaat veel verder dan 2D/3D ontwerpen en visualiseren. Het is werken met toegankelijke en rijke modellen waar alle informatie voor een groot aantal bouwdisciplines inzit. ArchiCAD integreert hoogstaande visualisaties, intelligente documentatie tools, automatische back-up en altijd up-to-date versies. ArchiCAD biedt een software suite én efficiënte werkomgeving met een eindresultaat waarop je kunt vertrouwen. Hierdoor is het met afstand de beste modelleer software is op het gebied van visualisatie, documentatie, uitwisseling en samenwerking.

In ArchiCAD is het mogelijk om aan elk Building Material een VSMW-code en een omschrijving toe te voegen.  Deze informatie kan vervolgens met Interactive Schedules uit een ArchiCAD BIM-model gehaald worden. Op die manier kan in grote mate de VMSW-meetstaat voorbereid worden. Net als alle Interactive Schedules blijven deze aan het model gekoppeld en worden wijzigingen in gebruikte materialen onmiddellijk opgenomen in de meetstaat-voorbereiding.

XatraX is al meer dan 15 jaar dé referentie voor meer dan 500 architectenkantoren Uw ArchiCAD meetstaat direct in ArteX Met de unieke en innovatieve koppeling tussen ArchiCAD en ArteX genereert u VSMW bestekken en meetstaten direct uit het model. Binnen ArteX vormen de gegevens een overzichtelijk geheel waar CAD meetresultaten visueel gescheiden zijn van manueel toegevoegde metingen. Het updaten verloopt volledig automatisch na het aanpassen van het ontwerp.

Alleen maar voordelen ! • • • •

Open systeem Iedere hoeveelheid uit CAD kunt u koppelen Niet alles tekenen om te meten, start eenvoudig en breidt uit op eigen tempo Combinatie CAD meting en manuele meting beheren in één applicatie

• • • •

Manuele metingen lopen parallel aan CAD metingen Updates uit CAD worden direct verwerkt CAD Aanpassingen kunnen tot de laatste minuut gedaan worden Zeer overzichtelijk en efficiënt

Kennismaken met ArchiCAD Een proefrit in een nieuwe auto, een wijnproeverij, waarom zou dit niet opgaan voor BIM? Kom zelf ervaren wat ArchiCAD kan. U krijgt een eigen computer tot uw beschikking en mag zelf aan de knoppen zitten. We werken in groepen van maximaal 8 personen. Na een korte introductie mag u zelf aan de slag met het programma. Er wordt ook aandacht besteed aan de koppeling tussen ArchiCAD en ArteX bestek en meetstaat software. Al uw vragen behandelen we direct. Neem contact met ons op voor deelname aan een Testdrive, op de locaties Lummen of Eindhoven. Ervaar ArchiCAD zelf tijdens deze test-sessie. Meer info op www.xatrax.be/archicad +32 13 35 20 60

289-dossier.indd 1

19/01/15 15:36

Architectenkrant is een maandblad uitsluitend bestemd voor de professionelen in de architectuur - www.architectenkrant.be Alsembergsesteenweg 842, 1180 Brussel Tel. 02 772 40 47 - Fax : 02 771 98 01 [email protected] Redactie [email protected] (hoofdredacteur): + 32 (0)476 74 96 53 [email protected] Publication Manager / Advertenties

Productinfo materialen ROTO FRANK: 9th international trade Press Day in Venetië

Bea Buyse: Tel. + 32 (0)477 77 93 68 [email protected] Totaal bereik : 13.700 exemplaren.

Roto lanceert in Venetië een grootse anti-inbraak campagne

Artikels, foto’s en tekeningen in het redactioneel gedeelte van de Architectenkrant bevatten geen publiciteit; producten en bedrijven worden hier uitsluitend vermeld ter informatie van de lezers. Artikels met informatie van eerder publicitaire aard worden opgenomen met de vermelding “productinfo, publi-reportage,…”. Alleen de auteurs zijn verantwoordelijk voor de artikels, foto’s, illustraties en standpunten die in de Architectenkrant verschijnen. Verantwoordelijke uitgever: Philippe C. Maters Alsembergsesteenweg 842, 1180 Brussel [email protected] Maatschappelijke zetel: new ATON Publishing bvba, Alsembergsesteenweg 842, 1180 Brussel BE 0830.222.307 Copyright 2015 - new ATON Publishing bvba. Alle rechten voorbehouden, die van vertaling inbegrepen. Paraît également en français.

De 9de Internationale ROTO Pressday Day vond dit jaar in Venetië plaats. Onnodig te zeggen dat het kader schitterde en de toegestroomde vakpers genoot van de mooie gondeltocht en het historische kader. Dr. Peter Matuschek, hoofd van het departement voor Politiek en Sociaal onderzoek, kwam als eerste spreker aan de beurt. Hij ging in op het gedrag van de bezoekers op de afgelopen Fensterbou beurs in Neurenberg. 184 bezoekers uit meer dan 10 Europese landen werden hierover telefonisch ondervraagd om te komen tot een profiel van de geïnteresseerde

bezoeker. 66% van de ondervraagden vond de vakbeurs zeer interessant. CEO van Roto Dr. Eckard Keil vertelde dat een beurs als deze belangrijk blijft voor de relatie met de klant. De focus op de klant en ondanks de moeilijke economische situatie het vertrouwen terugwinnen zijn items waar Roto zich blijvend zal op toeleggen. Traditiegetrouw gaf Keil in Venetië een uitgebreid marktoverzicht. Zo had hij het over de onzekere Russische markt waarvan je nooit weet hoe deze zal evolueren. De prognoses zijn allerminst positief zo liet Keil met enige verontrusting weten.

Anti-inbraak Feit is dat de soliditeit van het bedrijf vertrouwen schept en dat Roto in wezen nooit een markt verlaat. Een strategie die dat vertrouwen nog eens extra aanscherpt. De bekendmaking van de anti-inbraak campagne gaf aan, dat Roto zichzelf nog meer zichtbaar wil maken en de vinger legt op de feiten. Geef inbrekers geen kans is de dwingende boodschap. “Duitsland is een paradijs voor inbrekers”, zei manager Pauli. Met Roto Quadro Safe hoopt hij een einde te maken aan de inbraakgolf.

‘Bellus’: de keramische lei vol superlatieven

Glazen douchewanden die hun glans behouden

Slank van silhouet - licht in gewicht - kleurvast

Om het summum van hygiëne en transparantie in de badkamer te bereiken, ontwikkelde SAINTGOBAIN GLASS speciaal glas voor douchedeuren, douchewanden, douchecabines en badschermen: SGG TIMELESS. Het bestaat uit zeer helder, niet-getint en niet-reflecterend glas, SGG PLANICLEAR, dat, hoe dik ook, uiterst transparant is. Een onzichtbare coating op een zijde van het glas, zorgt ervoor dat het glas veel makkelijker schoon te maken is en veel minder snel dof wordt en dus veroudert. SGG TIMELESS wordt aangeboden als helder glas met een dikte van 4, 6, 8, 10 & 12 mm. Met lichttransmissie: 89% - lichtreflectie (glaszijde/coatingzijde): 10%. Standaardmaten: 3210 x 6000 mm. Andere maten: op aanvraag.

Met de Bellus presenteert Wienerberger op Batibouw de lichtste en dunste keramische lei die momenteel op de markt te vinden is. Het ideale Koramic product om oude leien en dakpannen te vervangen. Maar ook voor een nieuwbouw hebben deze keramische leien een onmiskenbare meerwaarde. Dankzij hun slanke, hedendaagse lijn en de bijhorende hulpstukken oogt een dak met Bellus keramische leien uiterst strak en hedendaags. Bovendien voldoet de Bellus aan de strenge eisen van het milieulabel natureplus. Wienerberger is trouwens de enige producent die in België dit milieucertificaat kreeg uitgereikt voor dakbedekkingsmaterialen. www.koramic.com Batibouw, Brussels Expo, 26/02/– 08/03/2015, hal 5, stand 309

Saint-Gobain Glass, hal 4, st. 4.105 Aquaconcept, hal 7, stand 7.207 glassinfo 0800.99-800 (ts 13 en 17u) [email protected]

r e t a w n e eg ... r m udt o r a o a h w n En zo va er

Wate Wa terb te rbes rb espa es pare pa rend re ndee to nd toes este es tellllllen te en en kr kran a en an n In De Du Duur urza ur zaame Wijijkk ve verb rbru rb ruik ru iktt ee ik eenn ge gezi ziin me zin mett 4 pe pers rsson rson onen en 38% min inde derr dr de drin innkw kwat a er als het at kies ki estt vo es voor or san anitititai aire ai re toe oest stel st e le el lenn en kra rane nenn me ne mett eenn be ee bepe perk pe rktt de rk debi biet bi et.. Ja et Jaar a lilijk ar jkse jk se bes espa paarir ng in ee eenn woni wo ning ni ng van De Du Duur urza ur z me Wijijk: za k: 209 eur uro. o o.

Maxi Ma x ma xi maal a her al erge gebr ge brui br u k vaan re ui rege g nw ge wat ater er Dank Da nkzi nk zijj ee zi eenn he hellllllen endd daak me en mett kl klei eida ei dakp da kpan kp anne an nenn ne kann me ka menn to tott 95 95% % zu zuiv ivver reg egen enwa en wate wa terr re te recu cupe cu pere pe re-re ren. re n Jaa n. aarlrlrlijijijks ksee ex ks extr traa be tr besp spar sp arin ar ingg in een won in onin ingg in vann De va D Duu u rz rzam amee Wi am Wijk jk:: 19 jk 1911 eu euro ro.. ro

Verantwoord Vera Ve rant ra ntwo nt woor wo ord or d om omga omgaan gaan ga an met met e water wat ater er is is ee een n va vvan n de a acht chtt pi ch p pijlers jljler e s wa er waar waarop arop ar op D De e Du Duur Duurzame urza ur zame za me Wijk Wijk iiss g gebaseerd. ebas eb asee as eerd ee rd d. Daarom Daar Da arom ar om is is een een op opti optimale titima male ma le regenwaterrecuperatie reg egen en enwa nwa wate terr te rrec rr ecup ec uper up e at er atie ie erg erg belangrijk. bel elan angr an grijijijk. gr k. De D Duurzame uurz uu rzam rz ame am e Wi Wijk jk zzet et d de e st stan standaard anda an daar da ard ar d vo voor oorr d duurzaam uurz uu rzaa rz aam aa m wo wone wonen nen ne n in d de e to toek toekomst, ekom ek omst om st,, vo st voll volledig lllled edig ed ig in llijn ijjn me m mett de B Belgische elgi el g sc gi che bouwtraditie. bou ouwt wtra wt ra adi dititit e. Meer w eten et en? en ? Kijk Kijk op op www.deduurzamewijk.be www. ww w.de w. dedu de duur du urza ur zame za mewi me wijk wi jk.b jk .be .b e Meer weten? Kom Kom op onze onz nze e website webs we bsititte alles bs a le al less te weten wet eten en over ove verr dit dit innovatieve in nno n va vatititiev eve ev e project proj pr ojec oj ectt en volg ec vol olg g de de werf wer erff stap stap vvoor oorr stap. oo stap st ap.. ap

01. Inplanting

02. Mobiliteit

03. Biodiversiteit

04. Water

05. Materialen

06. Leefcomfort

ENERGY NERGY E

07.

Energiezuinig

08. Kostenoptimaal

In ssamenwerking am men enwe werk we rkin rk in ng me mett Er E Eribo ibo ib o // // F Fris riss in h ri het et Landschap Land La ndsc nd scha sc hap ha p // Wielfaert Wie elflfae aert ae rt Architecten Arc chi hite t ct te cten en // // 3E