Marnix Motief
s c h o o l j a a r
2 0 0 7- 2 0 0 8
2 De leerling centraal 2 Brugklasmentoraat: van intensief contact naar loslaten 3 Een nieuwe rector, een nieuw geluid 3 Agenda college van toen naar nu: 4 Marnix 1937 - 2007
|
n u m m e r
7
|
o k t o b e r
2 0 0 7
4 Zeilkampen in Langweer 5 Afscheid Loed Kraag en Niek Graaff
7 Errata 8 Wat is nou aanstootgevend?
6 Nieuw op het Marnix communiceren is het 6 Duidelijk sleutelwoord bij leerlingbegeleiding 7 Ghana-fietsactie in de Franse Alpen
8 Lapland 8 Ouderraad 8 Colofon
Niet schrijven maar bellen. Niet achteraf maar vooraf.
Onder het motto Niet schrijven maar bellen. Niet achteraf maar vooraf is het Marnix College in juni overgestapt op een nieuw absentieregistratiesysteem. Tegelijkertijd vindt er in onderwijsland een discussie plaats over onderwijstijd. Krijgen leerlingen per schooljaar wel voldoende lessen en wat doet de school om de geplande onderwijstijd te halen? Wat mij betreft zijn het twee kanten van dezelfde medaille. De school moet in haar lesroosters zorgen voor voldoende lesuren, de (geplande) lesuitval proberen te beper-
Uw kind kan niet naar school?
ken en waar mogelijk zorgen voor vervangingsuren. Ouders zijn ervoor verantwoordelijk dat hun kinderen ook daadwerkelijk naar school gaan. De meeste leerlingen gaan ook graag naar school, dus de uitvoering van de leerplichtwet levert in de meeste gevallen geen problemen op. Effectieve onderwijstijd wordt derhalve gerealiseerd als de leerling daadwerkelijk in de klas zit en de les heeft plaatsgevonden. Toch komt het voor dat leerlingen er niet zijn. Ziekte, doktersbezoek, verslapen, vage redenen en ook spijbelen: het gebeurt
allemaal. Het is nadrukkelijk de bedoeling dat u het initiatief neemt om ’s morgens de school te bellen als uw zoon of dochter de lessen niet kan bijwonen. Als wij niet weten waarom uw zoon of dochter er niet is, proberen wij diezelfde dag nog contact met u te leggen. Voor de dependance geldt dat de conciërge u belt, terwijl op het hoofdgebouw mevrouw de Haan u zal benaderen. Zij is de nieuwe administratieve medewerkster die een deel van haar werktijd zal besteden aan het controleren van de absentieregistratie en de keuzewerktijd in de bovenbouw. Onlangs zijn de absentmeldingen van de docenten gedigitaliseerd. De laptop van de docent heeft zijn intrede gedaan in alle klassen en de registratie is enorm in snelheid toegenomen. Het Marnix College investeert dus fors in menskracht en faciliteiten om onderwijstijd te realiseren. We doen dat niet alleen omdat wij onze verantwoordelijkheid nemen in de uitvoering van de leerplichtwet, maar ook en vooral omdat wij vinden dat leerlingen meer en beter leren als zij alle lessen hebben gevolgd. Wij vragen ook iets van u. U moet eerder actie ondernemen (bellen), maar het bespaart u achteraf werk (briefjes schrijven). Uw medewerking is onontbeerlijk, maar wij vinden dat we die van u mogen verwachten. door Hennie Stevens
Wat moet u doen als uw kind ziek is of door bijvoorbeeld doktersbezoek lessen gaat missen? • U belt vooraf de school om uw kind ziek te melden of aan te kondigen welk lesuur uw kind mist door b.v. doktersbezoek. • Voor de leerlingen in de klassen drie en hoger belt u naar het hoofdgebouw: 0318650035. Voor leerlingen in de leerjaren 1 en 2 belt u de dependance: 0318 - 655045. Dit kan vanaf 07.30 uur, maar dient in ieder geval te gebeuren voor het eerste lesuur van uw kind. • Vertel de medewerker van de absentenadministratie duidelijk of u uw kind ziek meldt voor één, twee of maximaal drie aaneengesloten dagen. Is uw kind langer ziek dan drie dagen, dan belt u de vierde dag opnieuw. Bij langdurige ziekte maken we met u een duidelijke afspraak over de verdere meldingen. • Na telefonische melding hoeft u uw kind bij terugkeer naar school geen briefje meer mee te geven. • Mocht uw zoon/dochter afwezig zijn zonder absentiemelding, dan wordt u dezelfde dag gebeld door de school.
Van de schoolleiding Op het moment dat u deze jongste editie van Marnix Motief in handen heeft, is het schooljaar 2007-2008 al weer enkele weken oud. Onze nieuwe brugklasleerlingen zijn waarschijnlijk al gewend aan hun nieuwe school en voelen zich hopelijk al helemaal thuis. De ouderejaars hebben de routine van het schoolleven weer opgepikt. Ons docententeam geeft wekelijks weer honderden lessen, de mentoren hebben de eerste gesprekken met hun pupillen achter de rug en de school draait weer in de vertrouwde regelmaat. Alles is weer bij het oude, zou je denken. Dat mag misschien gelden voor de school, de leerlingen, de medewerkers en voor u als ouders, maar dat geldt zeker niet voor mij als rector. Ik voel me af en toe net een brugklasleerling in zijn eerste schoolweek. Natuurlijk, veel dingen op het Marnix College komen mij heel erg bekend voor. Na zoveel jaar in het onderwijs gewerkt te hebben, zou het vreemd zijn als ik van de ene verbazing in de andere zou vallen. Maar alles is net even anders georganiseerd, net even anders geregeld. En dan heb ik het nog niet eens over de talloze nieuwe gezichten om mij heen die al wel weten wie ik ben en dat ik de nieuwe rector ben, maar die ik nog zal moeten leren kennen. Kortom, ik kijk dagelijks mijn ogen nog uit op het Marnix …. Vanuit die verbazing over de vele ontwikkelingen die op onze school plaatsvinden en het respect en de waardering voor de medewerkers die dat allemaal waar maken, zal ik u voortaan op deze plek in Marnix Motief mijn visie geven op het reilen en zeilen van onze school en u natuurlijk op de hoogte houden van belangrijke (nieuwe) activiteiten. Dat daarbij ook de prestaties van onze leerlingen, met hun vele talenten, een centrale plaats zullen innemen, staat uiteraard buiten kijf. Immers, alles wat wij als school, als medewerkers organiseren en uitvoeren, staat in diepste wezen ten dienste van het leren en de ontwikkeling van de vele, diverse talenten van onze leerlingen. Dat zou de grondhouding van alle werkers in het Nederlandse onderwijs moeten zijn en in de korte tijd die ik nu aan het Marnix verbonden ben, heb ik die houding al in op diverse momenten bij de docenten en de onderwijs ondersteunende medewerkers geproefd: het Marnix is een school met ambitie. Het kan niet anders of u hebt dat als ouders ook al gemerkt en in deze Marnix Motief vindt u daar in de diverse artikelen dan ook de bewijzen van. Ik hoop als rector de komende jaren stevig bij te kunnen dragen aan de bloei van onze school, zodat niet alleen in Ede, maar ook in de regio en zelfs in het land de naam van het Marnix College gelijk zal staan aan kwaliteit en ambitie. Leo Spelt, rector
2
w w w
.
m ar n i x c o l l e g e
.
n l
De leerling centraal Vrije tijd heb ik ongeveer twee dagen in de maand
Waar hou je je naast schermen en school het liefst mee bezig? In de tijd die ik over heb, lees ik, zit ik achter de computer of luister ik graag naar muziek. Nederlandse literatuur lees ik niet zo veel, ook omdat ik dertien jaar in Amerika heb gewoond. Ik lees dus nog makkelijker in het Engels dan in het Nederlands. Ik heb vrij veel fantasy-boeken gelezen, maar ik lees ook wel over geschiedenis of psychologie. Een echte aanrader is het boek A short history of nearly everything van Bill Bryson. Qua muziek springt er niet veel uit; ik luister vooral naar van alles wat in de Top 40 staat.
Heb je wel vrije tijd als je zoveel sport als jij? Vrije tijd heb ik ongeveer twee dagen in de maand. Meer niet. Meestal kies ik er dan voor om uit te rusten. Of ik zoek mijn vriendinnen op, of ga naar de film. Gelukkig zie ik mijn vriendinnen ook veel op school. Verder probeer ik als ik vrij ben natuurlijk wat tijd voor mijn naaste familie vrij te maken.
Over een jaar heb je waarschijnlijk je VWO-diploma. Hoe zul je je het Marnix College herinneren, denk je? Dat is moeilijk te zeggen, maar ik denk daarbij eerder aan sociale dingen, als de omgang met vrienden dan aan leren en toetsen maken. Omdat ik weinig tijd heb om uit te gaan, vind ik het ook wel leuk om naar sommige schoolfeesten te gaan. Dus misschien zal ik daar nog wel eens aan terugdenken.
Op sommige scholen is er iets als topsportbeleid, hoe is dat op onze school geregeld? Caroline Gevaert zit in VWO 6. Ze is een internationaal georiënteerde leerlinge, onder andere op het gebied van haar sport: het schermen. Ze doet er alles aan om ook in haar sport boven het nationale niveau uit te stijgen door veel te trainen en door mee te doen aan internationale toernooien.
Eigenlijk komt het erop neer dat als ik mijn gemiddeldes hoog houd en ik geen tentamens mis, ik de vrijheid krijg om te trainen. Ik train wel 15 tot 20 uur in de week en in het weekend heb ik vaak toernooien, dus ik moest daar wel afspraken over maken. Maar tot nu toe lukt het aardig sport en school te combineren.
Waarom schermen? Dat vragen veel mensen. Het zit niet in de familie. Ik denk dat ik altijd al zoiets als schermen heb willen doen. Als klein meisje speelde ik al met stokken en zwaarden. Ook de films waarin gevochten werd met zwaarden spraken me blijkbaar wel aan. Toen ik nog in Amerika woonde, was er de mogelijkheid om te gaan schermen. Dat leek me leuk en dus ben ik daar toen begonnen. Ik ben daarna wel tijdelijk gestopt, maar toen we in Ede gingen wonen, bleek er in Arnhem een schermcentrum te zijn. Daar heb ik de draad weer opgepikt.
Wanneer ontdekte je dat je goed was in schermen? Ik vond schermen eigenlijk vooral erg leuk om te doen. Van de beginnerscursus waarmee ik gestart ben, was ik de enige die het leuk genoeg vond om door te gaan naar de competitiegroep. Toen ik aan een toernooi meedeed, werd ik vervolgens meteen tweede in mijn leeftijdscategorie. Ik ben daarna mee gaan trainen in Papendal bij een trainer die bezig was met een initiatief om van het schermen in Nederland een echte topsport te maken. Ik was nog maar kort bezig, maar de trainer wilde me er wel bij houden omdat hij blijkbaar wel wat talent zag in een linkshandige meid die veel plezier had in de sport en daarom ook veel inzet toonde.
Op welk niveau scherm je nu? Ik zit in de selectie van jong Oranje en ik sta derde bij de junioren en vierde bij de senioren in Nederland. Nu wil ik proberen internationaal hogerop te komen. Maar het niveau in het buitenland ligt een stuk hoger dan in Nederland, dus op dit moment verlies ik op internationale toernooien nog wel veel. Ik doe mee aan kwalificatietoernooien voor het WK en ik ben hard aan het trainen om op dat niveau mee te kunnen doen.
Wat zie je jezelf over tien jaar doen? Of ik dan nog scherm, weet ik natuurlijk niet. Ik vind het op dit moment ontzettend leuk om te doen. Maar ik hoop natuurlijk dan meegedaan te hebben aan een WK of aan de Olympische Spelen. Wat mijn studie betreft, wil ik iets gaan doen waarmee ik mezelf nuttig maak. Ik heb in het leven al veel kansen gekregen en het lijkt me daarom goed iets terug te doen in de vorm van ontwikkelingshulp of zoiets. Of ik dan in Nederland blijf, weet ik niet. Veel van mijn familie woont in het buitenland, dus mijn blik is van huis uit al gericht op wat buiten de grenzen van Nederland ligt. Maar waarheen ik ga, dat zie ik nog wel...
Brugklasmentoraat: van intensief contact naar loslaten Elk jaar zijn er na de zomer ongeveer twaalf nieuwe brugklassen op het Marnix College. Elke klas krijgt een mentor die zowel hoedt over het wel en wee van de klas als geheel als dat van de individuele leerlingen. Aangezien het hier de allerjongste leerlingen van de school betreft, die de grote overstap maken van basisschool naar middelbare school, is het een soort mentoraat-plus. In de eerste week worden alle brugklasmentoren ingeschakeld om in twee dagen de nieuwe brugklassers vertrouwd te maken met het reilen en zeilen op het Marnix en ze ook kennis te laten maken met elkaar. Na een paar weken volgt er dan een informatieavond voor hun ouders onder leiding van de mentor. Die maakt met elk van hen een afspraak die plaatsvindt tussen de herfsten kerstvakantie zodat er uitgewisseld kan worden hoe het de nieuwe brugklasleerling vergaat. Voeg daarbij de Sinterklaas- en
kerstvieringen in de brugklas en het wordt duidelijk dat het zwaartepunt van het brugklasmentoraat in de eerste maanden van het schooljaar ligt. Afhankelijk van het soort brugklas heeft een eerste klas één of twee mentoruren. Die worden besteed aan het leren omgaan met huiswerk en aan sociaal-emotionele ontwikkeling. Hoe leerlingen in een klas met elkaar omgaan, is van vele factoren afhankelijk, maar de mentor speelt daar ook een rol in. Met gesprekken, spelletjes en samenwerkingsopdrachten kan de sfeer in een klas positief beïnvloed worden. Elke mentor weet ook dat het ieder jaar afwachten is hoe de chemie in een groep is. In de ene klas is het meestal
lees verder op pagina 7
Marnix Motief
Een nieuwe rector, een nieuw geluid Het Marnix College heeft een nieuwe rector: Leo Spelt. We spraken met hem over een aantal uiteenlopende zaken. Gewoon om eens kennis te maken en om u een idee te geven van wie onze nieuwe man aan het roer is.
Waar woont u en met wie woont u daar? Op dit moment woon ik nog in Nieuwegein en rijd ik dagelijks op en neer naar Ede, maar mijn vrouw en ik kijken al wel regelmatig naar huizen in Ede en omgeving. We hebben geen haast en ik ben het autorijden -en de files- gewend, maar ik kan me goed voorstellen dat het hier heerlijk wonen is, dus wie weet .. Ik woon samen met mijn vrouw Hanneke. We hebben drie kinderen: een dochter van 27 en twee zoons van 25 en 19. Geen van drieën woont meer thuis, hoewel de jongste vaak in het weekeinde met een tas vuile was en een hongerige blik naar huis komt.
Doet u aan sport? Ja, ik doe actief aan hardlopen, hoewel je dat hard er in mijn geval er wel af mag laten. Ik loop met enige regelmaat tien-kilometers en af en toe een halve marathon. Heerlijk, ’s ochtends heel vroeg door een doodstille wereld lopen, dat is echt genieten! Daarvoor ben ik behoorlijk fanatiek bezig geweest met honkbal en softbal en dat vind ik nog steeds de mooiste sporten om naar te kijken.
je leerlingen helpen zich niet alleen op het gebied van kennis te ontwikkelen, maar je kunt tegelijkertijd ook samen met de leerlingen de wereld verkennen. Ontdekken dat er dingen zijn die recht of krom zijn, goed of fout en dat een ontwikkeld mens het aan zichzelf verplicht is om altijd een positie in te nemen, keuzes te maken. Als je als leraar leerlingen zich daarin ook ziet ontwikkelen, dat is toch het mooiste wat er is.
Bent u een liefhebber van kunst en literatuur? Ik was een enorme liefhebber van moderne Amerikaanse literatuur. En dan moet je als modern zien alles wat na de Tweede Wereldoorlog is uitgekomen, dus mensen als Saul Bellow, Philip Roth, Ken Kesey, John Updike. Maar ja, ik heb steeds minder tijd om te lezen en ik merk dat ik steeds meer semi-historische boeken ga lezen en biografieën. Mijn favoriete boek aller tijden is nog steeds Catch-22 van Joseph Heller. Dat vind ik echt een boek dat iedereen gelezen moet hebben. Verder ben ik een liefhebber van een goed toneelstuk, dan zit ik echt in het theater te genieten. Maar een goede film is ook niet te versmaden. En eigenlijk vind ik een goed schilderij ook heerlijk om naar te kijken, dus ik denk dat je kunt zeggen dat ik een liefhebber ben van alle kunstvormen. Alleen, ik heb er niet altijd tijd voor.
Van wat voor muziek houdt u? Eigenlijk vind ik alle muziek geweldig, ik moet ook altijd muziek om mij heen hebben. En dan hoeft het helemaal niet hoogdravend te zijn; ik kan zelfs waardering opbrengen voor onvervalste, ouderwetse smartlappen. Maar als je me echt in mijn hart kijkt, en ik moet een paar artiesten noemen waar ik werkelijk fan van ben dan zeg ik David Crosby, Neil Young, James Taylor, zeg maar de wat oudere singer-songwriters. Maar ik luister met evenveel plezier op dit moment naar de moderne new country music uit Amerika en Canada.
maandag 22 t/m vrijdag 26 oktober herfstvakantie maandag 29 oktober huiswerkvrij voor alle klassen m.u.v. de examenklassen maandag 29 oktober t/m vrijdag 2 november tentamenweek in M4, H5 en V6 De lessen in de overige klassen gaan gewoon door.
vrijdag 2 of maandag 5 november uitreiking rapporten dinsdag 6 november 19.30 uur hoofdgebouw voorlichting ouders 3 mavo over studieen beroepskeuze woensdag 7 t/m zaterdag 10 november reisdagen mavo 4
Ik heb een echte ouderwetse gymnasiumalpha opleiding gehad, met 18 uur Grieks en Latijn in de week. Heerlijk was dat, echt waar! Daarna ben ik Engelse Taal- en Letterkunde gaan studeren aan de Universiteit Utrecht. Alles met het doel om leraar te worden, dat was mijn jongensdroom. Ik ben, geloof ik, in 1979 afgestudeerd, maar dat zou ik moeten nakijken.
Ik ben begonnen aan de christelijke scholengemeenschap Utrecht-Zuid, daarna het Oosterlicht College in Nieuwegein, vervolgens ’t Atrium in Amersfoort en nu dus het Marnix College in Ede. Tussendoor ben ik ook nog een korte tijd parttime zelfstandig ondernemer geweest.
Agenda
vrijdag 2 november 20.00 docentenkamer hoofdgebouw uitreiking IB-certificaten maandag 5 t/m vrijdag 23 november eerste projectperiode brugklassen deelnemende vakken: ne, mu & bv
Wat voor opleiding hebt u?
Waar hebt u hiervoor gewerkt?
3
Zijn er andere dingen waarin u speciaal geïnteresseerd bent?
Wat is er leuk aan het werken in het onderwijs?
Nou eigenlijk ben ik een veelvraat, ik volg een heleboel dingen een klein beetje. Maar de landelijke en internationale politiek houd ik wel scherp in de gaten. Ik heb ook overal een mening over, maar ja, dat hebben (oud-) leraren nu eenmaal.
Nou da’s een makkelijke vraag: het houdt je jong aan de binnenkant. Leerlingen geven je gelukkig maar weinig kans om een zure oude man te worden.
Welk TV-programma zou, wat u betreft, morgen van de buis gehaald mogen worden?
Heel kort gezegd, de perfecte mix van alle scholen waar ik tot nu toe gewerkt heb. Een school waar je je heel snel thuis kan voelen, denk ik. Prettige leerlingen, prima collega’s, mooie gebouwen, mooie omgeving... Ik denk dat ik het hier heel erg naar mijn zin ga hebben.
In alle eerlijkheid kan ik zeggen dat ik de Gouden Kooi nog nooit gezien heb, maar als ik de reclamefilmpjes ervoor zie, dan mag dat van mij verdwijnen, wat een ongelooflijk gebrek aan goede smaak! Maar dat programma verdwijnt gelukkig vanzelf al, heb ik begrepen. Verder vind ik het een groot goed dat we in ons land kunnen kiezen wat we willen kijken zonder betutteling en censuur, dus laten we vooral onszelf en anderen, en met name programmamakers, herinneren aan eenvoudige begrippen als een beetje fatsoen en respect. Dan komt het wel goed, denk ik.
Voor welk programma legt u uw werk opzij? Ik schaam me er een beetje voor, maar ik ben een echte fan van the Nanny. Ook al heb ik de serie misschien al wel drie keer helemaal gezien, als ik die snerpende stem van Fran Drescher hoor - dat gaat echt door merg en been - dan kijk ik toch weer even. Verder kijk ik graag naar De wereld draait door, het Journaal en NOVA; dan heb je het wel een beetje gehad.
Waarom het onderwijs? Ik zei net al, het was een jongensdroom van me en die zijn meestal niet zo rationeel te verklaren. Nu ik volwassen ben, weet ik wel wat ik er nu zo fantastisch - en ook heel belangrijk - aan vind. In het onderwijs kun
Hoe was de eerste indruk die u had van het Marnix College?
Wat zijn uw verwachtingen van het Marnix College? Tja, daar vind ik het nu nog iets te vroeg voor om al hele uitgesproken verwachtingen te hebben. Laat me nu eerst maar eens de mensen leren kennen, en de omgeving, de andere scholen, de gemeente, gewoon te weten komen hoe de hazen hier lopen, en dan ontwikkelt zich vast wel een idee. Ik denk in ieder geval dat het de komende jaren op het Marnix niet stilletjes wordt. Ik heb zelf de neiging om altijd iets nieuws aan te willen pakken, en dat raak ik niet graag kwijt.
Wat zou volgens u de doelstelling van het Marnix in de komende tijd moeten zijn? Da’s ook geen eenvoudige vraag… Kort samengevat: hele goede sfeer houden, hele goede resultaten houden, de beste school van Ede en omgeving zijn en blijven, en aan alle kanten borrelen van ambitieuze plannen… eigenlijk een school worden die iedereen in Nederland kent als de school waar je moet zijn.
donderdag 8 november 1 t/m 4e uur toneelvoorstelling tto 1 t/m 4 donderdag 8 november 20.00 uur vergadering ouderraad vrijdag 9 november filmavond Ganoteon woensdag 14 november na 13.00 uur volleybaltoernooi 4e klas bij voldoende belangstelling donderdag 15 november 20.00 uur hoofdgebouw cabaret Marnix Cultureel Wilko Terwijn donderdag 15 november culturele middag voor alle derde klassen vrijdag 16 november 19.30 uur dependancefeest leerlingen klas 1 en klas 2 donderdag 22 november vanaf 4e uur opstartmiddag profielwerkstuk voor HAVO 5 donderdag 29 november hele dag kennismakingsdag M3 met Koninklijke Landmacht donderdag 29 november of vrijdag 30 november uitreiking rapporten en formulieren ouderavonden woensdag 5 december vanaf 11.15 uur Sint Nicolaasviering brugklassen donderdag 6 december huiswerkvrij donderdag 6 december 20.00 uur hoofdgebouw vergadering ouderraad maandag 10 december vanaf 19.00 uur ouderspreekavond n.a.v. decemberrapporten dinsdag 11 december vanaf 19.00 uur ouderspreekavond n.a.v. decemberrapporten vrijdag 14 december 20.30 uur kerstfeest Ganoteon zaterdag 15 december locatie nog onbekend Opvoering “The Young Messiah” o.l.v. Dirk Hoekstra vrijdag 21 december kerstvieringen dependance vrijdag 21 december na 3e uur kerstvieringen hoofdgebouw in mentorgroepen maandag 24 december t/m vrijdag 4 januari kerstvakantie
4
w w w
.
m ar n i x c o l l e g e
.
n l
Marnix College van toen naar nu:
Zeilkampen in Langweer Het Marnix College kent een rijke traditie op het vlak van zeilkampen. De school is de trotse eigenaar van een schitterend zeilpaviljoen aan de Langweerder Wielen in Friesland. Er vinden jaarlijks verschillende zeilkampen plaats: een meikamp voor de klassen 2 en 3 en een zomerkamp voor de klassen 4, 5 en 6. Gemiddeld gaan er per keer zestig leerlingen mee. Tijdens de zeilkampen is het varen natuurlijk belangrijk, maar er is meer. Gezelligheid bijvoorbeeld. Veel momenten van ontmoe-
tingen, lekker relaxed met elkaar over van alles en nog wat praten, uitstapjes en speciale feestelijke activiteiten. De sfeer is ontspannen, maar dat alles binnen duidelijke afspraken. Het zeilkamp is immers een sportieve, dynamische aangelegenheid. In zo’n sfeer is geen ruimte voor wangedrag. Wie zich daar niet aan houdt, kan vertrekken. De dag vangt aan rond 7.30 uur. Het ontbijt vindt plaats om 8.15 uur en de eerste
zeilactiviteiten zijn om 10.00 uur. Leerlingen mogen deels vrij zeilen, mits ze binnen het zicht van het zeilpaviljoen blijven. Aan boord is altijd een instructeur, zodat de veiligheid gewaarborgd is. Uiteraard worden er zeiltips gegeven, maar er zijn geen zeilcursussen. Na het ochtendzeilen vindt de lunch plaats om 13.00 uur, waarna er ’s middags weer gezeild kan worden. Na een middag waarin ook ruimte is voor andere activiteiten is er de avondmaaltijd. Er vinden ook dagzeiltochten plaats waarbij er van 10.00 tot 17.00 uur gevaren wordt. Dit zijn dus geen vrije tochten, de te zeilen routes zijn duidelijk gepland. Leiding en coördinatie spelen een belangrijke rol tijdens de zeilkampen. Regels worden gegeven en nageleefd en kookploegen worden samengesteld. Tafels dekken, afruimen en afwassen: het is allemaal afgesproken. Dit geldt ook voor de verzorging van de leef- en slaapruimtes en uiteraard ook die van het terrein. Waar veel mensen betrekkelijk dicht op elkaar leven, is discipline nodig. Dit klinkt allemaal wat strikt, maar de sfeer in Langweer is uitstekend. Bovendien is er veel ervaring aanwezig bij de leiding en bij degenen die de leiding ondersteunen. Orde en regel hebben op een natuurlijke wijze hun plek. Langweer staat ook bekend om zijn tradities. Er vindt steevast een nachtwandeling plaats, er is een discoavond, een bonte avond en een bezoek aan Sneek. Het groepsgevoel is bij dit alles belangrijk. Als het zeilkamp voorbij is en iedereen weer naar school reist, gaat men van daaruit niet gelijk door naar huis. Nee, er is eerst het zogenaamde ‘hokie pokie ritueel’. Een soort volksdansachtig gebeuren waarbij het groepsgevoel
nog eenmaal in hoge mate wordt beleefd. Pas daarna keert iedereen huiswaarts om uit te rusten en na te genieten van de Langweer-experience! Langweer zou niet mogelijk zijn zonder de fantastische inzet van veel mensen. Ik wil een paar namen noemen zonder daarmee anderen tekort te doen: de docenten Bert Tromp, Paul Stolk, Gerard Klaassen en ouddocente Clasine van Dorst. Tot slot duid ik op de vrijwilligers, waaronder oud-leerlingen, zonder wie dit alles niet mogelijk zou zijn. Op het internetadres http://www.marnixcollege.nl/content/ index.php/Langweer/133 staat nog veel meer over Langweer.
door René de Koeijer
Marnix Motief
5
1937 - 2007 Dit jaar bestaat onze school 70 jaar. En daar staan we uiteraard bij stil, onder andere in een speciaal daarvoor samengesteld jubileumboek. Maar ook in Marnix Motief blikken we even terug op 70 jaar Marnix. In 1937 werd de basis voor het huidige Marnix College gelegd met de oprichting van De Stichting voor Gymnasiaal en Middelbaar Onderwijs. Dertig leerlingen, verdeeld over twee klassen, kregen les in een bovenwoning aan de Zuidelijke Parallelweg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het zo dicht bij het spoor te gevaarlijk en moest er naar de meest bijzondere plaatsen uitgeweken worden, zoals naar de zolder van een kruidenier en de etalage van de dorpssmid.
Het Marnix in 1938. Foto: W. v.d. Hoek.
Na de oorlog begon de school te groeien en telde begin jaren vijftig al 250 leerlingen. In 1953 verhuisde de school naar een gloednieuw gebouw in de Gildestraat en kreeg daar de naam Marnix College. In de jaren die volgden, zouden democratisering, onderwijsvernieuwingen, de elkaar snel opvolgende jeugdculturen en de toenemende concurrentie van andere mid-
delbare scholen niet onopgemerkt aan de school voorbijgaan. Het Marnix bleef groeien en telde in 1987, toen de school vijftig jaar bestond, meer dan 1000 leerlingen en 115 personeelsleden. In 1989 en 1992 vonden er fusies plaats met respectievelijk de Klaphekmavo en de Padbergmavo. In de jaren negentig werd het tweetalig VWO opgericht en ging de internationalisering van start. De school die zeventig jaar geleden met dertig leerlingen begon, is inmiddels weer terug bij het spoor, maar heeft nu twee gebouwen waarin aan zo’n 1500 leerlingen wordt lesgegeven. Voor wie zich verder wil verdiepen in de geschiedenis van het Marnix College, is er een prachtig jubileumboek dat in woord en beeld vertelt over de afgelopen zeventig jaar. door Ginette Wieken
Afscheid Loed Kraag en Niek Graaff Donderdagmiddag 12 juli was een indrukwekkende middag. Wiskundedocent Loed Kraag en waarnemend rector Niek Graaff namen na negenentwintig jaar afscheid van het Marnix College.
ruimte was om Niek te bedanken voor zijn grootse inzet en betekenis voor het Marnix. Op beeldende wijze, want Josephie Brefeld is een vertelster pur sang, werd de loopbaan van Niek Graaff door haar belicht.
fijnzinnigheid perfect met elkaar in balans waren. De zaal, met daarin de echte Niek Graaff, was diep onder de indruk van deze vertoning en een lang applaus volgde dan ook.
Het was een veelzijdige middag waarin op bijzondere wijze werd stilgestaan bij het vertrek van deze Marnix-grootheden. Loed Kraag werd onthaald met een prachtig lied waarin vele markante momenten uit zijn loopbaan op humorvolle wijze werden belicht. Dit werd aangevuld met fraaie beelden die op een scherm werden geprojecteerd. Hartelijke toespraken volgden van bestuursvoorzitter Palko Benedek en oud-voorzitter Geke Lexmond. Collegadocent en voorzitter van de wiskundesectie, Wim den Ouden, sprak op gloedvolle wijze Loed Kraag toe en verwoordde op indrukwekkende wijze wat Loed voor de school en voor hem betekende. Dat er met Loed Kraag een kanjer van wereldformaat de school ging verlaten, stond iedereen glashelder voor ogen. Bovendien werd in deze toespraak op prachtige wijze de vriendschap tussen Wim en Loed zichtbaar.
De afscheidsmiddag kende behalve het lied voor Loed Kraag nog veel meer humorvolle momenten. Er was een werkelijk fenomenale video gemaakt, met de titel Het grote Niek Graaff interview, dat op een scherm geprojecteerd werd. De zaal was compleet door deze vertoning verrast. In de video trad namelijk een Niek Graaff op, die de echte volstrekt naar de kroon stak. Het was ongelooflijk hoe afdelingsleider Willem-Jan Slaats de rol vertolkte van Niek Graaff. In de video werd hij door docent Harry Pongers geïnterviewd en hij toonde daarin feilloos de karakteristieke eigenschappen van Niek. Dit gebeurde op een wijze waarbij humor en
De karakters van Loed Kraag en Niek Graaff, beide liefhebbers van auto’s met klasse, kwamen op deze afscheidsmiddag ook nog voor in een soort quizachtige presentatie die door de docenten Peter Jonker en Harry Pongers werd geleid. Er werden beelden op een scherm geprojecteerd waarin Loed en Niek op markante wijze naar voren kwamen. De zaal genoot van deze fraaie vertoningen en applaudisseerde luid toen bleek dat Loed en Niek allebei een ludieke prijs hadden gewonnen. Beide autoliefhebbers kregen een weekendlang de beschikking over een exclusieve auto. Dit geschenk werd uiteraard enthousiast aanvaard.
Waarnemend rector Niek Graaff stond eveneens uitgebreid in de spotlights. Niek Graaff heeft in zijn lange loopbaan op het Marnix diverse functies vervuld. In zijn functie van waarnemend rector had hij in de achter hem liggende periode het Marnix geleid omdat de functie van rector niet was ingevuld. Niek Graaff staat bekend om zijn efficiëntie die gekoppeld is aan een vrijwel onbegrensde nauwkeurigheid. Een Marnixiaan die werkelijk alle ins and outs van de school kent. De spreekwoordelijke rots in de branding. Uiteraard werd een man van zo’n kaliber door diverse mensen toegesproken waarbij er met name voor Josephie Brefeld, plaatsvervangend rector, later in de middag veel
De afscheidsmiddag was een aaneenschakeling van hoogtepunten. Een van deze momenten was het fabelachtig mooie optreden van zangeres Renée Harp en pianist Maarten Hillenius. Deze twee klassieke musici traden speciaal op voor Niek Graaff die een groot muziekliefhebber is. Niek werd door Reneé Harp persoonlijk toegezongen wat zeer indrukwekkend was. Alle aanwezigen genoten met volle teugen van deze muzikale verrassing want dit programmaonderdeel was zorgvuldig geheim gehouden. Na deze prachtige muziekuitvoering sprak Josephie Brefeld, zoals in het begin van dit artikel beschreven is, Niek Graaff toe. Daarna kwam Niek Graaff zelf aan het woord. Loed Kraag had zijn toespraak al eerder die middag gehouden. Niek blikte, evenals Loed, terug op zijn loopbaan op het Marnix College en gaf daarbij ook een aantal voorzetten voor de toekomst.
Als laatste onderdeel van het afscheidsgebeuren werd het lied ‘Niek Graaff je bent zo cool’ afgespeeld waarbij beelden uit de loopbaan van Niek op een scherm te zien waren. Hierna werden de aanwezigen door Josephie Brefeld uitgenodigd om te genieten van verfrissende drankjes en een uitgebreid buffet. De aanwezigen genoten van al het heerlijks en zetten zich op ongedwongen wijze met elkaar uiteen. De afscheidsmiddag die inmiddels in de avond was overgegaan was buitengewoon indrukwekkend geweest, zowel voor Loed Kraag, Niek Graaff als de overige aanwezigen. De herinneringen aan deze middag en avond zullen nog lang voortleven. door René de Koeijer
6
w w w
.
m ar n i x c o l l e g e
.
n l
Duidelijk communiceren Nieuw op het Marnix is het sleutelwoord bij leerlingbegeleiding Mijn naam is Ilja Anthonissen en ik geef Grieks en Latijn.
Vorig jaar rond deze tijd woonde ik met mijn gezin nog in Kazachstan (het land van Borat!), waar mijn vrouw en ik adviseur waren bij een bijbelvertaalproject. We vonden het heel jammer dat dit werk ophield, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het lesgeven toch wel miste. Die schade kan ik dit jaar ruimschoots inhalen… Mijn indruk van de eerste weken op het Marnix is heel positief; de school is goed georganiseerd, de collega’s zijn hartelijk en behulpzaam en de leerlingen aardig. En in plaats van anderhalf uur hobbelen in een bus om op mijn werk te komen, ben ik er nu in 20 minuten. Wat wil je nog meer?
Ik ben Yvonne Persoon en ik ben de nieuwe theaterdocent, de opvolgster van René Akkermans. Na mijn opleiding docent drama/regie aan de Toneelschool Maastricht werk ik met veel plezier als theaterdocent en regisseur in Arnhem en Nijmegen en nu dus op het Marnix. Mijn eerste ervaringen met deze school zijn heel positief, ik hoop dat de producties die ik met leerlingen ga maken goed bekeken zullen worden! Op dinsdagmiddag ga ik repeteren en ik ben dus maar één middag aanwezig. Theater is voor mij onder andere het gewone ongewoon maken en omgekeerd. Naast mijn werkzaamheden ben ik frequent film/theater/dansbezoeker, dol op (film-)muziek, lezen, Italiaans eten, mountainbiken en een avondje boerenbridge of het woordenboekspel. Ik ben 39 jaar, woon in Arnhem en heb twee zoontjes. Tot op een van de presentaties!
Mijn naam is Arno Bosch en ik ben de nieuwe conciërge.
Ik ben 45 jaar en getrouwd met Janette. Wij hebben geen kinderen en wonen, na 3 jaar in Zeewolde te hebben gewoond, sinds juli 2007 weer in Ede. Voordat ik bij het Marnix College ben komen werken, heb ik ongeveer 20 jaar voor diverse recreatieparken gewerkt. Het werken met jeugd is mij dan ook niet vreemd. Na 20 jaar wil je wel eens wat anders en voor mij was het duidelijk dat ik het werken met jonge mensen wel wilde voortzetten. Ik denk dat in mijn huidige functie als conciërge die mogelijkheid ruim voldoende aanwezig is. Mijn hobby’s zijn wandelen met onze labrador Noah, fietsen, vissen en oldtimers.
Mijn naam is Laurine Siermann, ik ben 24 jaar oud en woon in Utrecht, waar ik ook recent ben afgestudeerd voor de eerstegraads lerarenopleiding. Met ingang van dit schooljaar wordt er op het Marnix College Spaans gegeven en ik ben de docent die dat gaat verzorgen. In Utrecht heb ik vorig schooljaar al wat leservaring opgedaan op een Gymnasium. Toch is dit een vrij nieuwe en spannende ervaring voor mij, helemaal omdat Spaans hier (tot mijn vreugde) een schoolexamenvak is. Des te fijner dat ik me tot nu toe erg op mijn gemak voel tussen zowel collega’s als leerlingen. Mijn intentie is mijn leerlingen zoveel mogelijk te motiveren voor de Spaanstalige wereld, op zowel linguïstisch als cultureel gebied. Naast mijn passie voor Spaans houd ik van lezen, muziek luisteren, volleyballen en buikdansen.
Mijn naam is Lucy Massaar. Ik ben Engelse en woon in Ede met mijn man en kind. Mijn man is Nederlander en onze zoon zit hier op het Marnix College. Vanuit mijn achtergrond in het klassieke ballet heb ik vele jaren lesgegeven aan jonge kinderen en tieners in jazzdans en ook heb ik lichamelijke oefening aan volwassenen gegeven. Nu geef ik Engels in de onderbouw met veel lessen in de TTOafdeling. Ik maak daarbij met plezier gebruik van mijn eigen taal! Momenteel volg ik een docentenopleiding op de Hogeschool Arnhem Nijmegen en ik hoop dit schooljaar de opleiding af te ronden. Toen ik naar Nederland kwam (al twintig jaar geleden!) wilde ik heel graag de Nederlandse taal goed beheersen. Ik heb het geluk gehad een fijne docente in Ede te kunnen vinden die mij twee jaar lang les heeft gegeven. Aanvankelijk werd ik heel erg moe van het intensieve luisteren en opletten. Ik had namelijk nog nooit van de Nederlandse taal gehoord! Voor diegene die het TTO-programma volgen, heb ik dit advies: zet maar door! Goede kennis van een tweede taal geeft je enorme bewegingsvrijheid in de keuzes waar je in de toekomst voor zult komen te staan.
Tineke Paffen (docente Duits) en Suzan Bokdam (docente techniek) verzorgen al jaren de leerlingbegeleiding op het Marnix College. Daarom in Marnix Motief een dubbelinterview met de beide docentes.
Hoe komen leerlingen bij jullie terecht? SB: Dat is verschillend. Bijvoorbeeld door de SchoolVragenLijst (een vragenlijst die het welbevinden van een leerling op school in kaart brengt) die wordt afgenomen in klas 1. Maar ook kunnen leerlingen worden doorverwezen door hun mentor. Met name in de onderbouw is in onze begeleidingsstructuur de mentor de centrale figuur voor een leerling op school en deze persoon kan mij als assistent erbij halen indien dat nodig is. TP: Bij mij komen ze meestal zelf. Maar soms ook wel op advies van hun mentor. Ook nemen ouders weleens het initiatief.
Zijn ouders er altijd van op de hoogte dat hun kind op school hulp zoekt? SB: Nee, niet altijd. Een leerling kan juist een objectieve persoon nodig hebben om problemen te bespreken. In sommige gevallen kan de ouder het probleem zijn. In een dergelijke situatie probeer ik die leerling in gesprek te laten komen met de ouder. TP: Ik zeg weleens: Als je moeder nou hoort dat ik dit allemaal al weet, hoe zou ze dat dan vinden? Meestal vertellen ze het hun ouders dan toch, maar ze vertellen niet altijd de exacte inhoud van de gesprekken.
Breekt er soms niet een moment aan dat je zelf een leerling weer moet doorverwijzen? TP: Jawel, maar niet elke leerling wil dat. Meestal lukt het uiteindelijk wel, maar als dat niet zo is, zeg ik: ik adviseer je elders hulp te zoeken, want ik kan je niet verder helpen. Ik kan alleen nog luisteren. SB: Het is erg belangrijk je grenzen te kennen als hulpverlener. Een leerling bij je houden, is niet altijd in het belang van die leerling. Wanneer de problematiek van een leerling duidelijk is en de school kan deze leerling niet helpen, is het belangrijk in samenwerking met ouders externe hulp te zoeken.
Is het nou zo dat kinderen tegenwoordig meer problemen hebben dan vroeger? SB: Misschien zou je kunnen zeggen dat pubers tegenwoordig een zeer druk bestaan leiden. Vroeger speelde school verreweg de grootste rol in het leven van een kind, maar nu hebben ze daarnaast ook veel bezigheden. Dikwijls willen zij daarbij voor zichzelf op elk terrein het maximale eruit halen. Deze druk leidt soms tot problemen. TP: De toename van echtscheidingen speelt ook wel een rol. Als kinderen het contact met één van de ouders verliezen of het gevoel hebben tussen hen te moeten kiezen, is dat moeilijk. Soms zijn ouders dan ook heel erg met zichzelf bezig en schiet hun kind erbij in. Dan oefen ik weleens het gesprek met ze dat ze met hun ouders zouden willen voeren.
Faalangst en examenvrees komen veel voor. Wat doen jullie daarmee? SB: Leerlingen kunnen in de onderbouw faalangst-reductie-training en in de bovenbouw een eindexamenvrees-training volgen. We proberen in die bijeenkomsten deze leerlingen te leren hun angsten te verwoorden om ze vervolgens te kunnen rationaliseren en te relativeren. TP: In elk geval zijn kinderen met faalangst niet gebaat bij een huiswerkklas en bijlessen. Dan wordt de druk alleen maar opgevoerd. Sommige kinderen hebben last van blackouts tijdens toetsen. Dan helpt het om te gaan bewegen. Een korte wandeling over de gang kan er dan voor zorgen dat je ineens weer alles weet. We geven de leerlingen ook ontspannings- en ademhalingsoefeningen. Bij een faalangstreductietraining maken de leerlingen ook een poster waar ze hun leukste eigenschap op moeten schrijven. Eerst kost ze dat veel moeite, maar als ze eenmaal iets positiefs bedacht hebben, dan zie je ze groeien.
Wat geeft jullie de meeste voldoening? TP: Zien dat een leerling die onwillig en stug in de klas is, in een persoonlijk gesprek ineens heel open kan zijn. SB: Het is mooi als je een leerling zelf kan laten ontdekken hoe ze problemen kunnen oplossen. Als ze ook goed naar zichzelf leren kijken, hebben ze daar voor hun hele leven wat aan.
door Ginette Wieken
Marnix Motief
Ghana-fietsactie in de Franse Alpen om de leerlingen hiervoor warm te laten lopen, wat in grote mate gebeurde. Onder het Marnix-personeel gingen sponsorlijsten rond. Skodadealer Mulder uit Apeldoorn en Van Bruggen Adviesgroep uit Apeldoorn droegen in ruime mate bij aan deze actie en er werd een lied met bijbehorende videoclip gemaakt. In de nieuwsrubriek op de site van het Marnix www.marnixcollege.nl werd aan dit alles ruimschoots aandacht besteed. De actie van Ton en Hans was dan ook succesvol. Het exacte eindbedrag is echter op dit moment nog niet bekend omdat er nog steeds geld binnenkomt. Op 12 juli werden onze Marnix-helden Ton en Hans geëerd op het podium in de aula. Ton gaf een boeiend verslag van de tocht en beide wielrenners werden enthousiast toegejuicht. Volgend jaar zal deze tocht wederom worden ondernomen. De voorberei-
De docenten Ton Versteegh en Hans Loois hebben zich op zaterdag 7 juli aan een groots fietsavontuur gewaagd in de Franse Alpen (Marmotte). Ze deden dit om de school in Ghana te steunen waaraan het Marnix College zich heeft verbonden. Trouwe lezers van Marnix Motief of bezoekers van de Marnix-site weten dat wij de bouw en inrichting van een school in dit land ondersteunen. De tocht die Ton Versteegh en Hans Loois samen met circa achtduizend andere wielrenners ondernamen, was zwaar. Het is een route die voert over de Col de la Croix de Fer (1965 m), de Col du Telegraph (1535 m),
de Col du Galibier (ruim 2600 m) met als finish Alpe d’Huez (1865 m). De totale afstand van de tocht is 173 kilometer.
Ton Versteegh schreef na afloop van de tocht het volgende: ‘De afdalingen gingen geweldig en waren sensationeel. Ik ben de man met de hamer gelukkig niet tegengekomen en kon van begin tot eind goed doorrijden. Hoewel ik op de Galibier en de Alpe d’Huez wel de momenten van waar ben ik in hemelsnaam mee bezig heb gehad. Deze speciale Ghana-actie leefde zeer binnen de school. Mentoren zetten zich in
Nieuw e-mailadres? Uw kinderen chatten, zijn op hyves of msn, maken powerpoint presentaties of scannen voor een vriendin even het huiswerk dat ze vervolgens mailen: voor een scholier in het middelbare onderwijs is de PC niet meer weg te denken. Ook in de lessen en in de schooladministratie gaan computers een steeds grotere rol spelen. Elders in Marnix Motief las u al dat alle docenten een laptop hebben en daarmee de cijfers digitaal administreren en leerlingen digitaal absent melden. U zult in de toekomst ook steeds vaker elektronische post van ons krijgen. We gaan steeds minder brieven sturen, en steeds vaker mailen. Daarom vragen we u om ons te berichten als u een nieuw e-mailadres hebt gekregen. Geef het nieuwe adres alstublieft door aan
[email protected]. We houden graag contact!
vervolg van pagina 2: Brugklasmentoraat pais en vree en worden conflicten zelfstandig opgelost, maar in een andere klas kan de combinatie van bepaalde karakters wat moeilijker uitpakken. Dan kost het soms wat meer tijd en energie om de goede sfeer in de klas te bewerkstelligen. Het ene kind gedijt onmiddellijk goed op de nieuwe school en weet snel wat er verwacht wordt. Andere kinderen doen daar aanmerkelijk langer over en het is belangrijk dat de mentor dat tijdig signaleert. Daarom is het een goede zaak dat de mentor regelmatig de leerlingen van zijn of haar brugklas met de afdelingsleider bespreekt. Als er aanleiding toe is, neemt een mentor contact op met ouders, bijvoorbeeld als de resultaten van een kind achterblijven of als het zich niet prettig voelt. Bij verreweg de meeste leerlingen zal er geen nieuws van school komen en dat is dan dus goed nieuws. Na de kerst komt een brugklasmentor in wat rustiger vaarwater. Afgezien van wat activiteiten met de klas zelf, is er alleen in bijzondere gevallen nog contact met de ouders. Dat kan het geval zijn als het advies voor het volgende schooljaar niet conform de wens van thuis is.
De fietstocht vond onder extreme omstandigheden plaats omdat hoge temperatuur en droogte de wielrenners teisterden. Van de 8000 deelnemers haalden slechts 4003 de finish. Ton Versteegh zette een prachtige prestatie neer, ondanks pech met zijn achterwiel. Hij finishte als 211e in een tijd van 7:28:25. Hans Loois raakte helaas met een groep lotgenoten in de problemen, omdat op een gegeven moment de verzorgingsposten waren weggehaald en ook verkeersregelaars ontbraken. Hierdoor werd er verkeerd gereden en moest uiteindelijk de bezemwagen eraan te pas komen om de groep uit de koers te halen.
5 7
dingen daarop zullen niet lang op zich laten wachten. Ook langs deze weg: Ton en Hans, jullie zijn De Helden met hun Stalen Ros. Mocht u, enthousiast geworden na het lezen van dit fietsavontuur, Ghana ook willen steunen, dan kan dit door middel van overmaking naar Postbank 924809 t.n.v. het Marnix College in Ede onder vermelding van ‘Marmotte voor Ghana’. Ook degenen die nog niet het door hen toegezegde bedrag hebben gestort, wordt vriendelijk verzocht dit alsnog te doen! door René de Koeijer
Uiteindelijk is er dan het afscheid van de klas bij de rapportuitreiking. De vakantie lokt dan en vaak willen de leerlingen zo snel mogelijk weer naar huis. Soms geeft dat de mentor wel een katerig gevoel, maar de leerlingen zijn gewoon zo gewend aan hun nieuwe schoolleven dat ze niet meer voor elk wissewasje naar hun mentor rennen. Die heeft zich overbodig gemaakt en dat is aan het eind van het schooljaar ook precies de bedoeling. door Ginette Wieken
Errata In de schoolgids die aan het begin van het schooljaar aan alle leerlingen is meegegeven, is een aantal fouten geslopen.
Op pagina 32 staat dat de meivakantie duurt t/m vrijdag 12 mei 2008. Dat moet zijn t/m maandag 12 mei 2008. Op pagina 40 is het telefoonnummer van mevr. Paffen fout vermeld. Het moet zijn 033 - 8883627. Op pagina 45 staat SI als de afkorting van mevr. Siermann. Dat moet zijn SP. Op pagina 48 is een gedeelte van een naam weggevallen. Mevr. A. van Engelen-Laamers heet A. van Engelenburg-Laamers.
8
w w w
.
m ar n i x c o l l e g e
.
n l
Column
Wat is nou aanstootgevend? Over wat je wel en niet kunt aandoen naar school zullen de meningen altijd blijven verschillen en ik denk dat die discussie alleen verdwijnt als het schooluniform ingevoerd zou worden. Dat de meningen verder uiteenlopen dan ooit is op de gangen duidelijk te zien. Bij een handjevol meisjes op het Marnix College zijn de handen en het gezicht het enige zichtbare, maar bij anderen ligt dat toch anders. Zij hoeven zich maar voorover te buigen en afhankelijk van het standpunt van de toevallige voorbijganger zijn halve borst- of bilpartijen het onvermij- en broek moeten net zo laag uitgesneden delijke uitzicht. Ik begrijp er niets van dat zijn als die van het meisje dat naast je zit. iemand zich zo wil etaleren in een school- Zelf heb ik weleens wat meisjes de opdracht gebouw, maar ik ben natuurlijk al 48, dus gegeven hun broeken - voor zover dat mowat weet ik ervan? Soms vraag ik me af of gelijk was - op te hijsen, omdat ik het uitzoveel bloots een statement is om vervol- zicht op acht centimeter bilnaad en een gens te bedenken dat dat waarschijnlijk niet string storend vond. het geval is. Je wilt erbij horen, dus je shirtje Onze school heeft de regel dat leerlingen
Lapland Een profielwerkstuk maken: ‘Bah!’ denk je waarschijnlijk als 5 VWO- of 4 HAVOleerling. ‘Tachtig uur kwijt aan een thema of onderzoek waar je niet eens een cijfer voor krijgt.’ Toch kan het leuk zijn. Wij, Marianne, Aline en Jessica, hebben vorig jaar met z’n drieën een profielwerkstuk gemaakt voor biologie. We hebben daarvoor onderzoek gedaan naar het inzetten van watervlooien ter bestrijding van blauwalg. We hebben onder andere watermonsters genomen in de zwemplas Rauwbraken in Berkel-Enschot, allerlei metingen gedaan aan het water daar en geëxperimenteerd in het lab van de afdeling aquatische ecologie van Wageningen Universiteit. Het kostte veel tijd, maar we vonden het ontzettend leuk om te doen en we hebben er heel veel van geleerd, over het onderwerp, over de aanpak en over het uitwerken tot een goed rapport. We hebben, na veel positief commentaar van onze begeleidster op school, mevrouw van Montfort, het werkstuk ingestuurd voor een nationale profielwerkstuk-
kenwedstrijd van de Vrije Universiteit Amsterdam. Tot onze grote verbazing belandden we in de finale. Daarvoor moesten we begin juni naar de VU met een posterpresentatie om ons werkstuk te verdedigen, samen met nog 13 andere finalisten. Die hadden ook erg boeiende werkstukken gemaakt en dat maakte het tot een spannende dag, met veel praten en uitleggen aan allerlei professoren en andere universiteitsdocenten. We konden onze oren dan ook niet geloven toen we aan het eind van de dag te horen kregen dat we de ecologieprijs hadden gewonnen. Een reis naar Lapland samen met ecologen van de Vrije Universiteit van Amsterdam. Wat een kick! Het was nog even spannend omdat de prijs voor slechts twee personen was en ja, wij waren met zijn drieën. Dankzij het Marnix, dat meteen aanbood de helft van de kosten voor de derde persoon te willen betalen (onze ouders de andere helft) en de flexibiliteit van de VU, hebben wij in juli een week lang mogen genieten van de prachtige natuur boven de poolcirkel in Zweden en Noorwegen. We hebben onder andere meegeholpen aan onderzoek naar
Ouderraad Beste ouders,
De eerste ouderraadvergadering (in de eerste schoolweek) hebben we net gehad en erg veel is er dan ook nog niet te melden, behalve dat we het nieuwe schooljaar zijn begonnen met een nieuwe, enthousiaste rector. Wij wensen Leo Spelt alle succes toe om, samen met zijn staf én de leerlingen, het Marnix als bijzondere school door te laten gaan. Enkele punten die tijdens de vergadering aan de orde kwamen zijn: het feit dat bij aanvang van het nieuwe schooljaar alle posten bemand zijn - er zijn geen lerarenvacatures; de nieuwe absentieprocedure van het Marnix; de veranderende positie van het Gymnasium; de opzet van het nieuwe veiligheidsplan dat binnenkort zal verschijnen en het projectonderwijs in de eerste klassen dat erg succesvol was vorig jaar, en dat dit jaar nog beter uitgewerkt gaat worden. Over een thema-avond voor ouders wordt nagedacht.
Tegenwoordig moet daar dan weer een stuk onderbroek bovenuit steken, het liefst van een duur merk. Dat je je eerst vrijwillig een poot uit laat draaien door aan de kassa zo’n geen aanstootgevende kleding aan mogen hoog bedrag neer te tellen voor zo’n klein hebben, maar ga dat maar eens definiëren. kledingstuk is één ding, maar waarom je Veel vrouwen van mijn generatie kunnen vervolgens ook nog een wandelend reclazich ongetwijfeld herinneren dat het dragen mebord wordt voor de ontwerper, is mij van een broek op school zo aanstootgevend een raadsel. werd gevonden dat meisjes in de vrieskou In elk geval wil ik alle tieners van nu veel op de fiets naar huis werden gestuurd om sterkte toewensen als ze over tien jaar hun een rok aan te trekken. Zo nieuw is onze foto’s van nu bekijken. Het is een wet van hedendaagse discussie dus niet en het is Meden en Perzen dat je je als twintiger kahooguit wat gecompliceerd geraakt door- pot schaamt over hoe je je als puber kleedde. dat er ook meisjes zijn die zich ongewoon Dat deed ik ook toen ik mezelf terugzag op uitgebreid bedekken. foto’s waarop ik blootsvoets in een IndiaJongens blijven ook niet helemaal buiten jurk naar school ging. Ik heb wel het gevoel schot. Het dragen van petten is door de ver- dat deze generatie pubers het extra zwaar andering in de mode bijna verdwenen, maar krijgt wat dat betreft, maar misschien wordt ook hun broeken zijn angstaanjagend ver dat idee alleen maar veroorzaakt door mijn afgezakt. Ik moet zeggen dat het zowel mijn leeftijd. bewondering als verbazing opwekt hoe een broek halverwege de heupen blijft hangen door Ginette Wieken als er eigenlijk geen sprake van heupen is.
klimaatverandering, we zijn op walvissafari geweest, we hebben gewandeld in de bergen, veel gevogeld en nog veel en veel meer. Een ervaring om nooit te vergeten. Na afloop werden we nog geinterviewd door journalisten van lokale kranten en binnenkort komt er een interview over de prijs en reis in het scienceblad voor scholieren Explore. Dus, eindexamenkandidaten, doe je best! Een profielwerkstuk is niet saai, zolang je er zelf maar wat leuks van maakt! Zoek een
Een rectificatie van de mededeling over nieuwe MR-leden in Marnix Motief 6 van juli dit jaar: in plaats van de naam Kees Burger had daar de naam Edwin Jansen moeten staan. We zouden heel graag een ouder van een MAVO-leerling of -leerlinge verwelkomen in de ouderraad voor een evenwichtige vertegenwoordiging. Het kost u een 9-tal vergaderingen per jaar. We vergaderen maandelijks op de donderdagavond, van 20.00 tot ongeveer 22.00 uur. Er staan dit schooljaar nog zo’n 8 vergaderingen gepland, de eerstvolgende is op 4 oktober. Hier tegenover staan interessante discussies, veel informatie over school en over ontwikkelingen binnen het onderwijs en een plezierige samenwerking met andere ouders en leerkrachten. Lijkt het u iets en/of wilt u meer informatie? Bel naar een van de ouderraad-leden (zie schoolgids) of mail: ouderraad@ marnixcollege.nl. En als altijd geldt: hebt u vragen aan of suggesties voor de ouderraad, laat het ons horen. Namens de ouderraad, Ans Brom
onderwerp dat je echt interesseert. Wie weet vallen jullie volgend jaar in de prijzen. Nog niet enthousiast genoeg? Check dan onze filmpjes op http://pooljaar.nl/veen/ category/scholieren-laplandprijsvraag-vu/ Voor ons reisverslag zie: http://www.falw.vu.nl/Aankomende_ studenten/ door Aline de Groot, Marianne Verkooijen en Jessica van der Wal
Colofon
Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor het begin van een vakantieperiode. redactie:
Jeannette de Boer, Sjoerd de Boer, Josephie Brefeld, René de Koeijer, Ginette Wieken adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede Telefoon: 0318 - 650035,
[email protected] foto’s:
Rob Arts / lithografie en drukwerk: BDU Grafisch Bedrijf Barneveld / verzending: TNT
marnix > gewoon een bijzondere
