EEUWIGE EEUWEN 129 deelnemers, verdeeld over 24 teams, en 135 honden waren erbij. Team Counting Crows Martine met Ruby (mechelse herder),Marjolein met Lucky, beagle (“kan niet los”),Claudia met River (kelpie, de benjamin),Wim met Streep (labrador),Petra met Mayday en Mystha (melchelse herders) en Natascha met Misty (oud duitse herder) dit keer in de ziekenboeg. Als plaatsvervanger voor Natascha Henny met Osca (duitse herder). Het herder gehalte neemt ongekende vormen aan tot grote spijt van Wim. Die houdt niet zo van dat explosieve. De eerste thuisopdracht (altijd even voorpret) hadden we correct uitgepuzzeld en daar kwam het woord Circushond uit. De tweede thuisopdracht kwam spoedig daarna en inderdaad we moesten een soort pauzeact bedenken voor onderweg. Bij de Dogtrail, de elfde editie alweer, is het de bedoeling dat je met een team routes loopt, ca. 18 km per dag, en onderweg opdrachten met je team en de honden uitvoert. De routes zijn gebaseerd op scoutingtechnieken. Met de opdrachten kun je punten verdienen, ook met de gelopen tijd. De opdrachten tellen altijd dubbel mee en dat biedt dan weer kansen voor de minder snelle teams. Als act hadden we een soort CSI scene bedacht, waarbij Wim met Streep the Chief was, Martine met Ruby the victim, Claudia met River het boefje, Marjolein en Lucky zouden het forensisch onderzoek doen in het laboratorium, Petra en Mayday gingen de bewuste kogel op het plaats delict zoeken en naar het lab brengen, en Henny zou met Osca het spoor naar Claudia (verstopt in de bosjes) volgen, waarna Ruby als getuige de boef zou identificeren d.m.v. aanblaffen. Dus. De intenties waren goed en onze voorbereidingen hilarisch, maar in praktijk brengen ging wat lastiger. Temeer omdat er helemaal geen bosjes waren, Martine ineens een clownpruik droeg en onze Chief was uitgevallen.
Ruby doet lelijk. Oefenen bij AKC Waterland Maar goed, met pistool, handboeien, kogels, schuim, CSI hesjes, Victim hesje, en boefje hesje, gingen we op 19 september richting Drenthe, zoals altijd een dagje eerder. Op de camping eerst de tenten opgezet en de honden even laten wennen.
Streep moest niet wennen, die lag meteen. (linksachter)
Toen we na het eerste bakje koffie en thee het spul gingen uitlaten, moesten we langs een slagboom. Daar was ’s middags iets vervelends voorgevallen. Een oudere campinggast had de slagboom op zijn hoofd gekregen en daarbij was het gehoorapparaat (piepklein) uit zijn oor gevallen. Daar werd druk naar gezocht en Osca, zo grappig, bewees haar speurkwaliteiten door en passant het voorwerpje inderdaad in het gras te vinden. De dame is dan ook in oktober met vlag en wimpel geslaagd voor het Speurhond2 certificaat. (NBG, commissie werkhonden). ’s Avonds traditie getrouw de plaatselijke chinees bezocht, die dit jaar een japanner bleek te zijn. De weg terug bleek nog lastig want ik was na het keren van de auto meteen mijn team kwijt. Gelukkig hebben we daar nog de mobieltjes. Whatsapp: Petra: ik ben nog bij de chinees, heb mijn tomtom niet mee. Wim, intussen al bijna op de camping: Ik kom er aan, ………. Streepje waar ben je?................ Kortom de chaos was compleet en we waren nog niet eens begonnen. Eerst maar slapen. Tijdens de nacht bleek mijn tent erg strategisch te staan en vond Mystha het nodig om op iedere kik aan te slaan. Om 5 uur zat ik voor de tent, wachtend op de zonsopgang. De volgende dag mijn hondentent tussen de tent van Wim en Henny gezet. Dat ging stukken beter.
We gingen bijzonder goed van start met route 1 Dinosaurus (215/200 miljoen jaar geleden): pootafdrukken (in het boekje) gaven de richting aan. Route 2 (66 miljoen jaar geleden) was lastig met continenten die waren verschoven. We waren niet de enigen die verkeerd liepen.
Overleg met een van de “mannetjes van Barbara” (dat staat op hun shirts, Barbara Bakker zit in de organisatie, die weer top was) Route 3 – De Druides (3e eeuw voor Christus) – wichelroede lopen. Henny ging voorop met koperdraad.
Route 4 - Hunebed (3400voor Christus)-Op de route lagen hele kleine hunebedjes opgesteld, je keek er gemakkelijk overheen, ook omdat ze af en toe in een boom hingen, of op de stam waren geprikt. Route 5: de vikingen (800 na Christus). Route aangegeven op de Vikingschilden. Die liepen we zo uit, terwijl het echt niet makkelijk was. Op het moment snapte ik het wel, maar als ik er nu naar kijk heb ik toch enige moeite…..
Route 6 – landkaarten (1000 na Christus). Een landkaart met verkeerde schalen, maar was goed te lopen op zich. We maakten het onszelf alleen niet makkelijk. Geploeter langs een akkerrand.
Route 7 - het geschreven woord (1500 na Christus). Dit was weer een beruchte strippenkaart in de vorm van een Doolhof. Deze was heel lastig, ook omdat het slecht te zien was waar het doolhof dood liep. Maar: Martine was goed op dreef.
Route 8 – honden (van 3300 v Chr tot de 20e eeuw). Deze route werd aangegeven met geursporen van kaneel en specerijen. (VOC schepen) Route 9 – Bestek ( van 0 tot 20e eeuw) De routeaanwijzing stond op ijslollie stokjes, ook weer een “strippenkaart”. Google maar eens op scoutingtechnieken, dan kom je alle varianten tegen.
Mooie plaatjes onderweg.
En ook postopdrachten:
Martine met Ruby: Ze kijkt terecht een beetje bedenkelijk: hond aan de lijn en die moest zo parallel mogelijk meelopen anders ging er een alarm af. Ze deden het foutloos in een recordtijd van 7 seconden! Met een worstje natuurlijk. Alles is geoorloofd. Marjolein met Lucky op de achtergrond.
En dan weer iets uitzoeken en uitrekenen: Route 10: Columbus 15e eeuw. Het kompas komt erbij te pas. Windrichtingen. Scheepsjournaal “Santa Maria” september 1492
Route 11: het ei van Columbus. Dat was een oude bekende, hoewel er niet meteen een lichtje ging branden. En dat lampje stond echt in het boekje. ….. KIJKEN! Met de zaklantaarn op het ei schijnen (eerst natuurlijk het ei vinden), en dan zie je welke kant je op moet. Route 12: De Renaissance (14e en16e eeuw). Plaatjes in de vorm van schilderijen, de omgeving afspeuren op herkenningspunten.
Henny en Marjolein, Lucky op de kar. Een heel parcours lopen met een kar, en het hondje mocht er niet af. Echt iets voor Lucky. Zwaar werken op de helling!
Zoveel mogelijk dingen binnenhalen, daar is Mayday altijd wel voor te porren. De volgende dag ook, maar dan bij een wateropdracht. Mayday ging echt op de repeteer. Heel heel heel veel keer een stootwil uit het water gehaald. De bagger zat in mijn oren.
We passen goed op elkaar, en ook op elkaars hond als dat zo uitkomt. Martine met Mystha en Ruby, Claudia met Osca en River. Bij een postopdracht. Via Route 13 liepen we op de camping af, industriële ontwikkeling (begin 20e eeuw). Oogjes volgen. We hadden ruim 5 uur gelopen. Streep moest uit de running gehaald worden, want die was zwaar mank.
Wim zou dus zondag niet meer mee lopen, maar loodste ons op afstand toch door de routes heen.
Mannetje van Counting Crows Terug op het honk lekker douchen en bijkomen. Prima catering en dan: de nachtopdracht (Ja, echt doorzakken zit er niet in, scherp blijven!). Wat waren we goed bezig zeg, als team: De ene helft buiten bij het scherm, de sterrenbeelden lijnen aan het trekken en de andere helft stortte zich op het kleurenmengen. En kijk eens wat een ingenieuze routes dit zijn. Ze hadden wel echt uitgepakt bij Cunos, de organiserende hondenschool uit Drachten. Het routes van de 2e dag speelden zich af rond de helikopter van Da Vinci en sterrenkunde.
De juiste kleurencombinatie geeft de richting aan, bijvoorbeeld 320 graden. De lengte van de stok in cm x 40 of x 20passen. Bijvoorbeeld 4,2 cm x 40 = 168 passen. De oplossing was dan 160 passen in de richting van 320 graden. En dat voor 15 kruisingen. Marjolein en Henny druk bezig.
Deze was ook lastig hoor: Gallilo Gallilei, wetenschapper geïnspireerd in onder andere sterrenkunde. Neem de verbindingen over die je ziet op het kaartje, bepaal welke richting ze opgaan t.o.v. het noorden.
De volgende morgen werden onze uitwerkingen weer even gecheckt en we konden weer op pad.
Deze foto is van zaterdag, hier nog fris en fruitig. Onderweg op dag 2 moesten we onze act opvoeren. Terwijl we (overigens heel lang) op ons beurt moesten wachten, pakte Martine de pruik die ze mee had genomen om de act nog wat meer op circus te laten gelijken. Dat vond Mayday wel een heel interessant ding en had het meteen in baar bek. Later bij de uitvoering bleek dat het iets te interessant was. En we moesten het script aanpassen omdat Chief Wim natuurlijk ontbrak. Maar goed, chaos was het toch al! Als je maar lol hebt. Mystha bleef tijdens onze performance even bij een van de helpers van Cunos. Mystha vond ons optreden zo spannend dat ze op een picknicktafel sprong. Surprise!
Martine is net neergeschoten en Ruby bleek een rasacteur. Bleef prima in haar rol.
Crimescene markeren met schuim, en Mayday in haar “hebbe” standje. Martine verlaat het plaats delict als “geest”.
Positive ID
En opbrengen die handel. Martine als stand-in voor Wim. Lucky staat hier letterlijk en figuurlijk model voor alle beagles die als proefdier worden gebruikt in laboratoria. Marjolein met spuit in haar hand.
Soms moet je je in allerlei bochten wringen, Henny bij de sterrenbeelden route. Het was weer een geweldig mooi weekend en het mooiste was dat we uiteindelijk 7e werden in het eindklassement, van de 24 teams. We waren ERG trots op onze prestatie.
Met dank aan de organisatie. www.dogtrailcunos.nl
TOT VOLGEND JAAR!
Petra Flipsen, december 2014
BEAT IT
