Een nota: alle vermeldingen van nicknaams dienen gelezen te worden als zijnde . Winter Hoi Wever, Een gelukkig nieuwjaar, man! Waarschijnlijk kijk je nu wat verdwaasd. Nee, er heeft niemand per ongeluk op je mailbox gezeten: dit is een mailtje naar jezelf. En dat je dat niet herinnert klopt ook, want je hebt het nog niet verstuurd. Dit mailtje ga je versturen. Over 9 maanden, om precies te zijn. En de reden? Omdat het leven dat je kent grondig overhoop gegooid gaat worden. Maar wees gerust: alles zal in orde komen. Uiteindelijk. Even bij het ‘nu’ beginnen: het is nieuwjaarsdag 2011. Je favoriete dag van het jaar (St Sylvesterdag) was gisteren. Later vandaag zal je huiswaarts gaan van nijn’s nieuwjaarsfeestje in Almere. Momenteel lig je nog wat lui te wezen na het vuurwerk van gisteren. En je hebt welgeteld één nieuwjaarsvoornemen gemaakt toen het vuurwerk over de daken vlamde: zoveel mogelijk plezier maken. Of ook wel: “altijd optimistisch blijven”. …en gezien je dat tegen niemand met zoveel woorden zult zeggen weet je nu zeker dat dit geen hoax is, Wever. Ik ben serieus: er staan je veranderingen te wachten. Dus neem er een handdoek bij en panikeer niet. Trouwens…de eerste maanden zijn er niet echt veranderingen. Het lukt je redelijk om het vuurwerk van Almere en de bijbehorende belofte voor de geest te halen om alle dagen van het leven te genieten. En omwille van je tienjarige “ik ben twintig jaar”jubileum besluit je om nog eens te verjaren en voor de dertig door te gaan die je zult zijn. Je zal nu snel de verantwoordelijkheden van een man nodig hebben. Op dit punt zal je levensweg zich op twee punten aftakken. Je zal er maar één zien aankomen. Dat is je werk. Sinds die ruzie vorig jaar besef je alsmaar meer dat het een doodlopende zaak is. Boefje heeft je al vaker gewaarschuwd dat de omgeving niet goed voor je is, maar omdat de werkdruk zo laag ligt heb je dat laten aanmodderen. Kort na je verjaardag zullen er twee dingen tegelijk gebeuren: 1. je Franstalige collega zal ongevraagd een vakbondsposter aan de deur hangen met “Notre force, c’est vous” erop. Je haalt die even ongevraagd weer weg omdat je er nog meer dan anders het gevoel van krijgt dat jij al het werk doet. In de opvolging zal er een vergadering van een uur gehouden worden omdat hij blijkbaar aanstoot nam aan het feit dat je het niet met de poster eens was. Bizar detail: op de vergadertafel zal je nietsvermoedend plakken verjaardagscake plaatsen omdat je geen idee had dat er überhaupt een groepsissue van gemaakt moest worden (tot je deze mail leest, natuurlijk). 2. een uur voor die vergadering zal je aan je werkgever je overplaatsing aanvragen. Die poster-historie zal op dat moment nog het minst van je issues zijn. In de komende weken (en zelfs maanden) zal blijken dat het bedrijf dat je jarenlang slechts op papier kent (maar wel maandelijks een commissie op je loon krijgt) je totaal
niet zal helpen. Maar eerst moeten we het even hebben over de tak van je levensweg die je niet ziet aankomen. Met name: de poly-relatie. Je weet dat Boefje slecht in haar vel zat. Dat haar werk een aanslag pleegt en dat ook Dominus-D’s studies er bij haar inhakken. Maar door je werkperikelen zal je de grootte van haar perikelen onderschatten. Dat zal pas twee weken na je verjaardag tot uiting komen: Boefje zal niet meer de energie hebben om de poly verder te zetten. Even pauze voor een knuffel. Die verdien je op dit moment wel. Je werk zet koers naar onzekerheid en daarbovenop dumpt Boefje je. Hmm…niet bepaald het leukste dat je op een nieuwjaarsmorgen wil horen. Zeker niet omdat het (in tegenstelling tot end-of-theworld-scenario’s) de waarheid is. Zoiets wens je niemand toe. En het spijt me dat ik de boodschapper moet zijn van dit nieuws, Wever. Dat het iemand is die je vertrouwt neemt niet weg dat je je rot en verdrietig voelt…dat mag. Waar waren we? Ach ja…18 maart. Je bent bij Boefje. Ze huilt. Jij gek genoeg maar even. Misschien is het juister te zeggen dat je de tranen voorbij bent. Je bent triest tot akelig diep in je botten. En je zal op gegeven moment gaan douchen. Ten dele omdat je tranen dan niet zichtbaar zijn. En hoewel je het niet serieus overweegt: omdat het bloed uit je opengesneden polsen dan ook zonder teveel rommel weg zouden kunnen stromen. Nee…leuk is anders. Maar laat me je dit vertellen: ik ben zo verdomde trots op wat jij dan zal doen: Je zal je het vuurwerk in Almere herinneren. Het vuurwerk…en je voornemen om het positieve van dingen in te blijven zien. Je zal je bedenken dat het weliswaar je laatste weekend met Boefje zal zijn…maar dat het niettemin een weekend met Boefje (a.k.a. de liefste vrouw ter wereld) is! Dat het uit gaat zal je geen reden zijn om het laatste weekend samen te verpesten. Als morgen de wereld vergaat…waarom dan nu treuren om het verlies? Lente Dat weekend zal prima verlopen, Wever. Naderhand zullen nog veel mensen je complimentjes geven over de manier waarop jullie met de scheiding omgaan. Natuurlijk zal het pijn doen. Je zal het thuis een week verborgen houden omdat je er niet over zal willen praten. En het wordt een issue over de afstand die Boefje en jij van elkaar zullen nemen. Maar voor wat het eigenlijk is zal alles best meevallen. Je voornemen om positief te blijven houdt stand. En je zal sterk genoeg blijken om ermee om te gaan. Op de arbeidsmarkt heb je intussen beduidend betere kaarten in handen. Af en toe een aanpassing op monsterboard is genoeg om vrijwel elke week een afspraakje te versieren. En het moet gezegd worden: op je huidige werk zal je ook steun en begrip krijgen. Het feit dat je met open vizier zal strijden maakt het gemakkelijker. Tot twee keer toe zal je directe chef je een positieve aanbeveling geven aan diegenen die je referenties zullen checken. Je eigenlijke werkgever zal minder meewerken. Nadat je jarenlang letterlijk niets anders hebt gedaan dan geld voor hen binnengebracht zullen ze je steun noch fatsoenlijke bemiddeling bieden. Ze laten je tot driemaal toe hetzelfde interview afnemen, passeren je voor een interne vacature en geven van meet aan toe dat ze niets zullen doen zonder
instemming van de klant (oftewel: diegenen waarvan je net weg wil). Toch raakt het je niet: het is hun fout dat ze te stom zijn om te beseffen hoe waardevol je voor hen bent. Aan het eind van de rit zal je alleen maar medelijden met hen voelen omdat ze niet eens een fatsoenlijke vervanger voor je huidige baan kunnen vinden. Herinner je je mening over headhunterrecruteringsinterimbureau’s? Niet erg positief, nietwaar? Welnu: een uitzondering zal je treffen. Goed interview vooraf, heldere communicatie over de klanten. De Aziatische dame die je te woord staat zal je zelfs bij meer dan één bedrijf kunnen aanbieden! Het is ook via hen dat je werk zal vinden. Nog altijd in Brussel, maar verder zal het aan alle vereisten voldoen waar je nood aan hebt. Je inspraak en leergierigheid zullen bevredigd worden, Frans zal een gelijkwaardige taal zijn en je toekomstige chef staat tegenover bureaucratie zoals een olifant tegenover een porseleinwinkel. Inmiddels is het achterin mei. En je zal nog een opzegperiode moeten uitdoen. Op een bepaalde manier een erg rustgevende ervaring. Voor het eerst zal duidelijk blijven wat voor impact je hebt op de werkvloer want het hoofd ICT wil geen regeling voor vroeger vertrek aanvaarden. De klanten reageren verrast. Je Franstalige collega’s blijven apathisch maar je Nederlandstalige steunen je (ze hadden verwacht dat je al veel eerder vertrokken zou zijn). Ook met Boefje gaat het beter. De paar maanden werkonderbreking die ze had genomen zijn afgelopen. Dominus-D’s studies zijn ten einde (de gozer zal slagen!!!). Toch hebben die studies een zodanige impact gehad dat ze tijd nodig hebben om te recupereren. De D/s wordt niet hervat. Integendeel: in deze periode zullen ook Dominus-D en nijntje uit elkaar gaan. Als vrienden, weliswaar, maar toch… De maand juni kan je het best als “verward” omschrijven. Je zorgen over het werk zijn voorbij, en dat laat een vacuüm. Je zal die opvullen met schrijven, feestjes en wat actiever naar een vriendin voor jezelf te zoeken (je zal zelfs een advertentie op fetlife schrijven, Wever). Met die andere baan in het vooruitzicht vind je het ook tijd voor wat andere veranderingen. Een nieuwe avatar (zero punctuation!), een nieuwe fiets, nieuwe hoed, wat nieuwe kleren…over enkele maanden zal een flater van de bank je er zelfs toe brengen ook daar verandering in te brengen. Ondanks deze periode van verandering is er eentje die je totaal niet zal zien aankomen: Olleke. Zomer We zitten inmiddels precies een half jaar in het nieuwe jaar, Wever. Op 1 juli zal je eerste werkdag zijn. Dat dingen anders gedaan worden had je verwacht. Maar dat je zo goed met je collega zal kunnen opschieten is nieuw. Niet alleen is hij qua technisch niveau en inzet evenveel waard als die drie voormalige Franstaligen samen, je gaat het ook op persoonlijk vlak prima met hem kunnen vinden. …maar daar komt straks misschien nog wel een paragraafje over. Eerst even terug naar olleke. Het begint als een onschuldig mailtje van haar met de vraag of er in België ook uitgaansgelegenheden zijn. Je zal een antwoord sturen en er verder niet aan denken. Tot haar naam ook op samarium en wandering spirits verschijnt. Als ze daarna ook nog eens
op fetlife verschijnt zal je haar een klein berichtje sturen. Waar een antwoord op komt. Waar je ook nog een antwoord op zal sturen. Enzovoort. Je zal de zogenoemde ‘klik’ opmerken, maar omdat ze niet weet of BDSM iets voor haar is en niet in een relatie geïnteresseerd is zoek je daar niet meer dan goeie vriendschap achter. Samen naar een munch-BBQ in Brussel gaan is immers ook leuk. En wie weet vind je daar wel een leuk iemand. Dat zal blijken te kloppen. Die leuke iemand is er zeker…ze heet olleke. De afspraak van die barbecue was gewoon om samen wat te drinken op het station, naar die barbecue te gaan, samen terug naar het station en daarna elk onze eigen trein terug naar huis. In werkelijkheid zullen jullie al een “plaag de ander”-dynamiek hebben op de tram terug naar het station en een “D/s-momentje” (bij gebrek aan betere omschrijving) nog voordat de trein in het station is. Het weekend erop heb je zaterdag een verjaardagsfeestje bij skaoot. Je zal olleke missen. Zondag zal je met haar afgesproken hebben. In je haast om haar weer te zien zal je je gsm vergeten (muts!). Het simpele ‘broodje in het station’ dat was afgesproken zal bij je thuis eindigen. Met iets dat je als een “demonstratie” zou kunnen omschrijven. Je herinnert je vast wel dat alle relaties hun eigen hoogte zoeken. Ook hier. En het wordt al snel duidelijk dat de frequentie van bij elkaar zijn hoger ligt dan het met Boefje ooit gedaan heeft. In de opvolgende weken zullen jullie alle weekenden samen doorbrengen, alsook een aantal avonden in de week. Jullie zullen veel praten. En qua BDSM zal ze perfect de behoeften invullen die je als D niet gestild kreeg. Het zal niet lang duren voor jullie beiden grenzen zullen verleggen. Er zal een hoedend gedeelte bij je bovenkomen dat je niet had verwacht. Langs haar kant zal ze haar deel van angsten overwinnen. Niet alleen op BDSM-vlak maar ook op relatievlak. Toch zal deze invulling prima bij jullie passen.Jullie zullen feestjes bezoeken en nieuwe vrienden maken. En niet onbelangrijk: ze zal open blijken te staan voor je switch-kant. Misschien zelfs te open…want op de avond waarop je haar aan Boefje zal voorstellen zal je een ernstige flater begaan. Het spijt me, ouwe jongen, maar gezien je er de opvolgende dagen je ziel voor over zal hebben om de klok terug te draaien ga ik dat gedeelte hier niet vermelden. Laat het volstaan dat het met een impulsieve daad begon en met een verkeerde inschatting eindigde. Maar wees gerust: je zal er bovenop komen. En je relaties ook. En dat meervoud is geen spellingsfout. Het is niet eens verkeerd te stellen dat die fout er net voor zal zorgen dat je zowel dichter bij olleke als bij Boefje komt te staan. We schrijven inmiddels de voorlaatste week van augustus. De afgelopen week was er een van crisissen, bijpraten, geruststellen en overleg. En ondanks de arrogantie om dit over jezelf te zeggen: je zal met glans slagen. Even toch een extra stukje over je werk inlassen: je BDSM-fora (alsook de meeste leuke websites) zijn er geblokkeerd, maar dat zal je niet erg vinden. Samen met je collega zullen jullie de helpdesk een goede reputatie bezorgen als de kerels die alles in orde brengen. De werkdruk zal hoog genoeg zijn om je de hele dag bezig te houden, en zoniet heb je inmiddels twéé dames aan wie je zowat dagelijks zal mailen.
Zaterdag 27 augustus 2011 zal je samen met olleke Boefje bezoeken. Het wordt een dag vol knuffels en gezelschapsspelletjes. Onder die luchtige bovenlaag vormt zich echter een solide fundering. Een waarop voorzichtige pogingen voor een nieuwe polyrelatie kunnen komen. Je zal je D/s met Boefje terugkrijgen. En een van je angsten (klein te zijn in bijzijn van je sub) zal verdwijnen. Die nacht zullen jullie samen de slaapkamer delen. Weliswaar met jou op de matras aan het voeteneind, maar evengoed zal het een van je mooiste herinneringen uit dit leven worden. Wel…dat is het zo’n beetje. Moest dit een sprookje zijn zou het de volgende morgen eindigen terwijl zowel Boefje als olleke op bed tegen je aan liggen…maar dit is geen sprookje. Dit is het leven. En in het leven eindigt niets helemaal. Er is ook geen afsluitend hoofdstuk (‘herfst’), omdat dit nog in de toekomst ligt. Dit is de taak die voor je zal liggen, Wever: klaarstaan om twijfel, angsten en jaloezie op te vangen. Leren omgaan met de verantwoordelijkheden van de man die je bent. Agenda’s bijhouden, sociale contacten opdoen en de beren op de weg met open vizier tegemoet treden. Je zal het aankunnen. Dat weet ik zeker. Je zal van waar je daar bent tot dit niveau klimmen…en het panorama zal prachtig zijn. Dus hou vol, laat je niet kisten...en herinner je het vuurwerk in Almere. Cheers, Wever
*gaat op zoek naar een mail-client die een mailtje terug in de tijd kan sturen*
