januari 2009
Officieel huisorgaan van drakenbootvereniging The Dutch Dragons
DUTCH IN ACTIE Dutch Dragons 2009
In deze nieuwsbrief • Dutch Dragons 2009 • 3e Helft • Nieuwjaarsborrel • Cursus Liverpool • Drum clinic • Mouwen opstropen • (G)Oud vs Nieuw
We staan dit jaar voor keuzes die van grote betekenis voor onze vereniging zullen zijn en waarvoor wij nog veel input nodig hebben. Allereerst is er het nieuwbouwplan (in fasen) voor een waardig clubgebouw. Zoals de (nagenoeg) definitieve bouwtekening laat zien, is het ontwerp heel fraai met gebruikmaking van veel onderhoudsvriendelijk materiaal. Een plan waarvoor een aantal van ons zich al jaren heeft ingespannen om het te kunnen verwezenlijken. Nu is de fase bereikt waarin de vergunningsaanvraag kan worden ingediend. Hopelijk dat de procedure hiervoor vlot zal zijn, zodat kort na het verkrijgen van de bouwvergunning ook daadwerkelijk met de bouw gestart kan worden. Er zal tijdens de bouw van ons nieuwe clubgebouw gezorgd worden voor vervangende omkleed en douche faciliteit bij de ZWV (onze buren). Intussen loopt parallel hieraan het wedstrijdprogramma voor het nieuwe seizoen gewoon door en zal er weer hard, serieus en nóg gerichter getraind worden om de sportieve doelstellingen te kunnen bereiken. Hoewel we nog in een periode van wintertraining verkeren, is ons al info uitgereikt over de te verwachten wedstrijddata m.n. in het buitenland (Engelse DB-competitie in Liverpool en het EK voor clubteams in Budapest). We zullen ons tijdig én goed moeten voorbereiden op deze wedstrijden die van een heel andere orde zullen zijn dan de ons bekende wedstrijden in de landelijke competitie. Uiteraard staan ons weer de wedstrijden voor de NDBF-Cup en het NK te wachten, waarvan de data ook tijdig bekend zullen worden gemaakt. Het EK voor landenteams wordt weliswaar pas in augustus 2010 in Amsterdam gehouden, maar ook hiervoor zullen we ons nu al bezig moeten houden met de voorbereidingen en selectie van het af te vaardigen team. Nog een belangrijke gebeurtenis die dit jaar gaat plaatsvinden, is het 3e lustrum van ons Drakenboot Festival. Voor de 15e keer wordt dit toernooi voor bedrijven- en gelegenheidsteams op de Noord Aa plas gehouden. De voorbereidingen hiervoor zullen eerstdaags beginnen met de bespreking van de bijbehorende organisatiestructuur en het samenstellen van het draaiboek. Wellicht zal net als vorig jaar op de vrijdag ervoor weer een apart toernooitje voor Dura-Vermeer worden gehouden.
Bestuur:
Voorzitter: Johan Fraeyhoven Penningmeester: Jan Hoetmer Secretaris: Casper van der Harst Commissie SPP: Chris Fraeyhoven Bestuurslid Sport: Simon Hay
Redactie
[email protected]
Correspondentieadres: The Dutch Dragons Postbus 401 2700 AK Zoetermeer
Al met al een jaar waarin heel veel ontwikkelingen en activiteiten op ons afkomen en waarvoor het nodige werk door ons verricht zal moeten worden. We hebben in de loop der jaren echter laten zien dat we aardig gewend zijn in het organiseren van evenementen waarvoor we voornamelijk op eigen krachten vertrouwden. Dit is wat onze vereniging sterk en uniek maakt in drakenboot varend Nederland: Naast prestatiegerichtheid ook toonaangevend durven zijn. Als nieuwe voorzitter van The Dutch Dragons ben ik ervan overtuigd dat we gezamenlijk onze schouders eronder zullen zetten om in de komende bestuursperiode de doelstellingen van onze vereniging te kunnen bereiken. Yes We Can! - Johan
ALV 9 november 2008, de 3e helft In voetbaltermen gesproken vind ik het de hoogste tijd voor de 3e helft, oftewel even lekker nakaarten. Marathonzitting Het was een echte marathonzitting, onze ALV van zondag 9 november 2008. Als inmiddels ex-voorzitter van de Dutch wil ik jullie toch nog even uitleggen waarom het zo gelopen is. Als bestuur hebben wij zitten dubben welke onderwerpen voor informatieuitwisseling op de agenda moesten komen. Normaal gesproken gaat het om wat er het afgelopen jaar is gebeurd en wat ons het jaar daarop gaat brengen, waarbij meestal de nadruk ligt op de wedstrijdkalender. Ja, ik vind zelf dat duidelijker naar voren had moeten komen dat deze ALV langer zou duren dan normaal; bijvoorbeeld in de uitnodiging. En ja, normaal gesproken moet een ALV niet zo lang duren. Maar gezien de ontwikkelingen die voor jullie voor de deur staan, heeft het vorige bestuur besloten de belangrijkste onderwerpen aan bod te laten komen. En dat waren er meer dan normaal. Hieronder nog even een korte samenvatting daarvan zoals die door mij is waargenomen. Clubgebouw Naast de bestuursverkiezing en de organisatiewijziging, ook niet onbelangrijk, vonden wij (vorig bestuur) het noodzakelijk jullie in te wijden in het “heiligdom” van de cijfers. Helaas is het zo dat alles wat mooi moet worden, eerst met cijfers onderbouwd moet zijn. Aangezien die toezegging tijdens de ALV van januari 2008 is gedaan, hebben wij ons aan die belofte te houden. Wat er dan mooi moet worden? Nou, ons clubgebouw natuurlijk!! En na al die ogenschijnlijke cijferbrij kwamen uiteindelijk de verlossende plaatjes, de tekeningen. En mooi waren ze want de presentatie oogstte applaus en “oh’s” en “ah’s”. Dus we gaan door op de ingeslagen weg, ook met de cijfers. De vereniging samen met de stichting (in oprichting). Sponsoring In samenhang met de nieuwbouwplannen is nadrukkelijk stilgestaan bij de sponsoring. Die moet echt vanuit ons zelf, jullie dus, opgestart worden. Jullie hebben je best gedaan ideeën op te plakken. Deze worden nu op een rijtje gezet en op korte termijn weer aan jullie voorgelegd inclusief de acties. Een sponsorplan dus, dat door alle Dutchies uitgevoerd moet gaan worden. Het is de hoogste tijd voor spetterende sponsoracties!! Selectiecriteria Een langzamerhand als standaard terugkerend agendapunt zijn de selectiecriteria. Dat daar veel over gesproken wordt lijkt mij wel duidelijk. Belangrijkste was dat jullie allemaal zouden weten hoe daar nu mee wordt omgegaan. In het verleden gebeurde het dat, door welke omstandigheden dan ook, de criteria soms niet erg duidelijk waren en tot verwarring, irritaties of erger nog, tot bittere teleurstellingen leidde. Dat wilden wij echt voorkomen, dus daar is ook ruim de tijd voor genomen.
EK 2010 Het is mij niet gelukt jullie duidelijk te maken waar het om ging. Het was te kort dag om dit nog voor jullie op papier te zetten, want de dag vóór onze ALV was de ALV van de NDBF. Daar was dit onderwerp ook al een punt van discussie. In feite is het simpel. Per wedstrijdklasse kan een bondscoach door de NDBF aangewezen worden. Degene die bondscoach zou willen worden moet daarvoor een plan van aanpak bij de NDBF inleveren. Als de NDBF het plan goedkeurt, kan de bondscoach aan de slag. Concreet betekent dit dat iedere peddelaar in Nederland zich bij deze coach kan aanmelden. Deze stelt een team samen van de meest geschikte kandidaten die dan op 2010 gaan varen. Wat is nu ons belang? Dat is in feite ook simpel. De Dutch heeft de NK-titel veroverd en heeft volgens de NDBF dus het recht om op het EK 2010 in de ‘open’ klasse Nederland te mogen vertegenwoordigen. Als je het wedstrijdreglement 2005 er op naslaat, zou het wel eens zo kunnen zijn dat er alsnog iemand een plan van aanpak voor deze klasse indient en uiteindelijk door de NDBF als bondscoach wordt aangewezen. Daarom heeft Henk aangegeven, mocht dit noodzakelijk zijn, hij zich als bondscoach wil aanmelden. Echter, de NDBF heeft ondubbelzinnig gezegd dat de NK-winnaar 2008 Nederland in 2010 mag gaan vertegenwoordigen in de ‘open’ klasse. Daar ging dus de discussie over.
Over het bovenstaande en nog vele andere vragen heb ik gisteren (9 november 2008) een e-mail naar de secretaris van de NDBF gestuurd en gevraagd om tekst en uitleg. Zodra daarover meer te vertellen is, zullen jullie dat ongetwijfeld via Simon (bestuurslid Sport) of Casper (secretaris) te horen/lezen krijgen. Contributie en clinic’s Sinds jaren is de contributie niet omhoog gegaan, hooguit van € 110,-- per jaar naar € 120,-- om de kosten voor het NDBFpasje te betalen. Op de dia die ik jullie heb laten zien van de voorzitterswissel, was nog heel duidelijk te zien dat teller voor de contributie in 2002 op € 106,-- per jaar stond! Voor het komende jaar is de contributie vastgesteld op € 95,-- voor leden die op 1 januari 2009 nog 17 jaar jong zijn. De overige leden gaan € 150,-- per jaar betalen. De snelle rekenaars onder ons becijferden dat dit een verhoging is van circa 25%. Dit werd gezien als een forse stijging. Vervolgens ontstond een discussie voor een speciale contributie voor studenten omdat zij niet zoveel euro’s in de knip hebben zitten. Ik kom tot de volgende conclusie. Degenen die krap bij kas zitten staan volgend jaar vol ongeduld in de rij om clinic’s aan commerciële bedrijven te mogen geven. Met 3 clinic’s heb je je contributie al bij elkaar verdiend. Mocht je nog denken aan aanschaf van kleding, heb je de gelegenheid om die investering ook bij elkaar te sparen door nog enkele extra clinic’s te geven. En zeg nou eerlijk, dit is een unieke gelegenheid om je geld bij elkaar te sparen. Je bent bezig met de sport die je leuk vind, maakt anderen enthousiast en krijgt er ook nog voor betaald. Volgens mij is er volgend jaar geen enkel probleem (meer) met de begeleiders van de clinic’s. Het zal mij niets verbazen als er zelfs een wachtlijst van instructeurs moet worden opgesteld! Voorzitter af Ik moet zeggen dat mij het overdragen van de voorzittershamer tegen verwachting in toch redelijk makkelijk af ging. De bestuurswisseling was goed voorbereid en ik heb er ook alle vertrouwen in dat het vernieuwde bestuur de klus gaat klaren. Het moment van de rondvraag ging mij echter, wederom tegen verwachting in, niet in de koude kleren zitten. Ik realiseerde mij dat min of meer onbewust toen ik de activiteiten van een aantal personen (meestal niet zichtbaar, dus achter de schermen) benoemde en uiteindelijk aankwam bij de club zelf. Het Dutch-gevoel zat, en zit, bij mij nog steeds diep geworteld; dat was wel duidelijk! Ik blijf er trots op een Dutchie te zijn!! Statement In mijn statement heb ik de grenzen centraal gesteld. Hebben wij ze als Dutch bereikt of zijn wij bereid deze grenzen te verleggen? Wij mij betreft wel, maar hoe zit het met jullie? Er zijn voldoende uitdagingen die niet alleen voor de vereniging maar ook voor jezelf grensverleggend zullen zijn. Ik heb jullie uitgedaagd eens stil te staan bij mijn stelling: “In drakenbootvarend Nederland is The Dutch Dragons altijd anders dan de rest van de teams/verenigingen”. Als je het daarmee eens bent moet je je ook afvragen waarom. Of als je vind dat dát echt niet zo is, waarom dan niet? En zou je dat dan nog willen veranderen? Om er nog maar een in de groep te gooien “stilstand is achteruitgang”. Kortom: zorg er voor dat je je altijd bewust bent van je eigen kunnen, de kracht die uitgaat van je team/vereniging, de omgevingsfactoren die je kunnen beïnvloeden en taxeer je kansen. Op die manier blijf je samen met je team/vereniging scherp waardoor je altijd in staat bent de lat weer een beetje hoger te leggen of (snel) te anticiperen op ontwikkelingen. - Wolfram
Nieuwjaarsborrel Na de drukke feestdagen met voor velen wellicht uitgebreide diners in familie- en vriendenkring, was het weer tijd om even bij te komen. Sommige van ons waren al bezig calorieën te verbranden op de eerste zwembadtraining van 2009, goed bezig! Zondag 4 januari hebben we onze Nieuwjaarsborrel gehouden bij onze buren van de watersportvereniging, waar op informele wijze even werd teruggeblikt op 2008 en de plannen voor 2009 werden toegelicht. Ondanks dat de training was komen te vervallen, waren de pannen soep en broodjes vrij vlot opgegaan! Vanaf 12.30 druppelden de eerst Dutchies binnen en zo vlak na 13.00 trapte Johan af met zijn (eerste) Nieuwjaarsspeech. Er werd kort teruggekeken op een succesvol 2008 voor The Dutch Dragons: ongeslagen NDBF Cup winnaar, 6de maal op rij Nederlands Kampioen, China, 14de DDD Festival en The Great River Race in London. Hierna kwamen de plannen voor 2009 aan bod: • Wolfram over het nieuwe clubhuis (binnenkort een definitief en gefaseerd bouwplan op tafel door DB-Bouw); • Simon en Henk over de te hanteren selectiecriteria en de geplande internationale wedstrijd in Liverpool (streven: met 2 teams te gaan), ECCC Budapest (streven: een selectieteam opstellen); • Richard over de “alternatieve wintercompetitie” (lange afstand over de plas met meerdere teams). Hierna werd met z’n allen het champagneglas geheven en getoost op wederom een succesvol drakenbootjaar. Onder het genot van een hapje en een drankje bleef iedereen een beetje hangen, bijpraten en kijken naar het tv-verslag van de wedstrijden in Xiamen (China). Tevens werden wij aangenaam verrast door de komst van onze grote Leidse vriend van de vereniging, Aad van der Luit. Ondanks dat hij net 30 krammen uit zijn been heeft laten verwijderen, vanwege de operatie voor een nieuwe knie, kwam hij toch even langs om gedag te zeggen met zijn vrouw. Rond 15.00 waren bijna alle Dutchies huiswaarts gekeerd en kon Ilmar, ‘chef de cuisine et bar’ van de watersportvereniging, de tent weer in orde brengen na de Dutch-drukte! - Chris
Cursus Liverpool Begin december jl. zijn Arjo, Mascha, Arno en Richard afgereisd naar Liverpool om daar zich te onderwerpen aan de lessen van (de) Dave Bangs. Zoals velen al weten van de vorige trip naar dit Beatles-stadje is Dave een begrip in het Engelse drakenbootvaren. Drie dagen naar hem luisteren was dan ook helemaal geen probleem. Inmiddels is vrijwel iedereen bekend met het Nederlandse stuurmanscertificaat, dat in 2009 verplicht zal zijn om NDBFwedstrijden. Als we naar de IDBF kijken, hebben die echter ook een systeem voor opleidingen voor Coaches (=Trainers voor het gemak). Hier hebben ze in Nederland nog geen kaas van gegeten, maar in Engeland bestaat dit programma al vele jaren. Toeval wil dat onze goede vrienden van de ‘Amathus DragonBoat Club‘ deze cursus geven. In de vorm van niemand minder dan Dave Bangs en Barbara Keenan. Als iemand het weet, dan zijn zij het wel. De cursus zoals die door de BDA (British Dragon Boat Racing Association) wordt gegeven is zelfs de eerste die ontwikkeld is. Dat klinkt hoopgevend. Op de dag voor Sinterklaas vlogen Mascha, Arjo en Richard al vroeg af richting Liverpool. Na een voorspoedige vlucht (heen duurt die effectief maar een minuut of 20), was het even zoeken naar de bus. Aangezien we niet naar het centrum moesten, maar naar een hostel dat Arjo had uitgezocht, konden we niet de welbekende bus (al dan niet met sticker) pakken. Gelukkig was er één die direct voor het hostel zou stoppen, ware het niet dat de chauffeur alweer was vergeten dat hij ons een seintje zou geven, en prompt er voorbij reed. Gelukkig keek Mascha net uit het raam en konden we nog dichtbij stoppen. De Nightengale Lodge is een statig pand, maar een likje verf zou toch niet geheel misplaatst zijn. Evenals wat nieuwe kozijnen (hè, Arno). De kamer was niet al te groot, maar prima te doen. We hadden zelfs stromend water op de kamer. De douches vinden was weer een ander verhaal, maar als ze niet ‘out of order’ waren, vol zaten met Spanjaarden of ‘out of warm water’ waren, kwam het wel goed. Na onze spullen gedumpt te hebben werd het toch de hoogste tijd om het stadje weer eens te gaan bewonderen. En het was ook wel weer tijd voor wat voedsel. De zoektocht naar een geschikt voedsel tentje (we zijn gelukkig niet kieskeurig en besluiteloos) voerde ons al de halve stad door, maar uiteindelijk hadden we toch best goed eten gevonden. Het rondlopen was een feest van herkenning, met vele ‘O ja, nu weet ik weer waar we zijn’ momenten. Navraag bij het VVV gaf ons tenslotte ook nog eens de locatie van de Apple-store, waar we nog eens verlekkerd hebben staan kijken naar de mooie apparatuur. Helaas is de regelgeving rond de i-phone net zo streng (zo niet strenger) als in Nederland, dus gingen we met lege handen weer naar buiten. Uiteraard niet voordat we even gebruik hadden gemaakt van het gratis Wifi van de zaak. Het middagdutje na de Starbucks konden we goed gebruiken, het was nogal een eind lopen geweest als ik de weg aangaf. Prima restaurantje voor het avondeten, met een alleraardigst serveerstertje (hè Arjo) en daarna de grote troef van de avond: meetrainen met Amathus.
Op uitnodiging van Barbara Keenan zijn we ’s avonds met al onze neopreen naar de waterkant gelopen (ongeveer een kwartiertje), en kon er nog even een kopje thee in terwijl de rest van het team binnendruppelde. In de eerste instantie leek het niet echt een gezellig groepje te zijn, maar eenmaal in de boot bleek dat toch best wel zo te zijn. Lekker flink stukje gepeddeld. Niet echt een zware training, maar het blijkt toch nog best lastig om die Engelse slag door te krijgen. Gelukkig waren de mede-peddelaars erg behulpzaam en gaven voldoende tips. Mascha heeft zelfs op slag gezeten. Na ongeveer een uurtje zochten we de kant weer op en konden we onze spullen gelukkig in het watersport centrum laten liggen. Dat scheelde toch een hoop natte zooi in ons kleine kamertje. Inmiddels was ook Arno aangekomen (hij kon eerder op de dag geen vrij krijgen en had de avondvlucht genomen), en gingen we met z’n vieren nog even een hapje eten. Daarna naar bed, ’s ochtends zou het weer vroeg dag zijn. Vrijdag de eerste echte cursus dag. Eerst uiteraard nog, het ontbijt. Deze zat inbegrepen bij de prijs en dat zei genoeg. Toast met jam, muesliachtig spul en thee/oploskoffie/Euroshopper orange-juice. Maar goed, het vult (een beetje). Vanwege het voorspelde slechte weer en te weinig mensen zou dit een theorie dagje worden. Aangezien de cursus opgebouwd is uit modules, zouden we hier zoveel mogelijk van doen. Voor ons geen probleem, we willen zoveel mogelijk leren. Het slechte weer bleek uiteindelijk ter plaatse mee te vallen, enkele kilometer verderop lag de sneeuw echter een halve meter hoog. Dave kwam dan ook wat later ivm. het verkeer. Het werd een gezellige dag met ongelofelijk veel informatie. Les krijgen van Dave Bangs is echt geen straf. De kennis die die man bezit is onuitputtelijk. Het is duidelijk te merken dat hij over alles heeft nagedacht. Je hoefde maar één vraagje te stellen en je kreeg gelijk weer een stapel anekdotes van drie kwartier. Uiteindelijk toch bijna alle modules van Coach level 2 behandeld en een beetje (het overlapt veel) van level 1. ’s Avonds na het eten bij een voortreffelijke Italiaan (vlak naast de Walkabout, voor ingewijden), nog even de stad in geweest. De tentjes met veel muziek (lees:takke herrie) waren vrijwel leeg, maar de ‘White Star’ het kroegje met de rode bankjes en de stam-homo (ja, hij zat er nog steeds) was toch best druk en gezellig. Na het verplichte pintje pils (en koffiedrap) en het kleintje bitterlemon maar weer het nest in. Zo verschrikkelijk veel informatie, en dat in het prachtige Liverpools accent is toch best vermoeiend. De tweede cursusdag werd ons groepje aangevuld met wat mensen die de Coach level 1 cursus nog moesten doen. Deze modules hebben we dan ook behandeld en de theorie van de Basic Helm (stuurmanscertificaat). ’s Middags nog even lekker het water op, om de techniek- & veiligheidsmodules te behandelen. Naderhand nog even de modules van die dag afronden en napraten. Hoewel de cursus eigenlijk tot een uur of 5 duurde, gingen we pas om een uur of 8 weg, zo gezellig en informatief was het. Uiteraard de dag weer afgesloten bij onze Italiaan die nog steeds prima smaakte. Het eten dan hè. Al was het uitzicht ook prima (in de categorie: “Je had erbij moeten zijn”)
Zondag ochtend mochten we weer meetrainen met Amathus, wat ook gelijk het examen moment zou zijn voor ons sturen. Wat een verschil. Waar we in Nederland gewend zijn om de stuurman zijn werk te laten doen, hebben ze in Engeland verzonnen dat ze het beste mee kunnen denken met de stuurman. Ongevraagd handelingen uitvoeren is dan ook geen enkel probleem voor ze. Tel daarbij onhandige (zelfs vierkante) stuurpeddels en een wel heel ‘originele’ manier van bochten maken bij op, en je snapt dat het een uitdaging was. Wel een hele leuke ervaring. Het is dan ook allemaal goed gekomen. We zaten met twee boten op het water en door halverwege even te wisselen konden we alle vier met goed gevolg het praktijkdeel sturen afsluiten. Mooi was ook dat het laatste kwartiertje werd besteed aan het filmen van alle kanten van de boten. Even een paar keer langs die camera varen en je hebt toch al flink wat goede beelden. Deze konden we daarna in het clubhuis op de muur (met beamer) bekijken. Door iedereen z’n eigen slag te laten analyseren werd iedereen bewust van hun plus- en verbeterpuntjes. Na sloten thee en een gezellige middag, waarbij wij ook nog even een crewbriefing moesten geven (voor een crew van 4 mensen die blijkbaar niets beters te doen hadden, ze zijn de hele dag op de club gebleven) kregen we dan toch onze fel begeerde certificaten uitgereikt, helaas wel zonder een fotomoment en champagne. Nederland heeft nu dus vier gecertificeerde coaches. Aangezien het IDBF erkende documenten zijn, zijn ze in Nederland waarschijnlijk ook geldig. De precieze verhouding wordt nog onderzocht. Al met al dus een ontzettend informatieve reis, en de cursus is voor alle trainers in Nederland van harte aan te bevelen. Er zijn altijd nieuwe dingen te leren en de kennis en kunde van de instructeurs en vooral het enthousiasme waarmee de cursus gegeven wordt is een ontzettende opsteker. -Richard Oproepje: Battle of the drums
Mouwen opstropen!
Na het aangekondigde vertrek van Ingrid Wisse als opperdrummert, heeft zij aangegeven dat zij best eens de fijne kneepjes van het vak wil uitleggen aan degenen die daarin geïnteresseerd zijn. Er komt echt veel meer bij kijken dan een beetje op die trommel rammen en de peddelaars bemoedigend toeschreeuwen!
4 januari 2009, m’n eerste officiële bijeenkomst van de Dutch zonder dat ik (als bestuurslid) bij de voorbereidingen betrokken ben geweest. En ik moet zeggen dat ik het best wel spannend vond wat het bestuur dit jaar voor ons in petto zou hebben. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik aangenaam verrast werd. Voor iedereen wat wils als het de buitenlandse trip(s) betreft. Maar ook een stevig trainingsprogramma, zowel individueel maar ook als team. Selectiecriteria die nu gebruikt gaan worden; iedereen krijgt zijn eigen staalkaart. Dus de boodschap is dat we er stevig tegenaan zullen gaan; we zullen de mouwen op moeten stropen! Maar dat is natuurlijk niet voor niets want de door Henk aangegeven wedstrijddoelen eisen van ons natuurlijk maximale inzet. Nog een nieuwe ervaring voor mij was dat ik iets kon vertellen over wat de stichting (in oprichting) allemaal van plan was. Tijdens mijn presentatie heb ik aangegeven dat 15 december 2008 een belangrijk moment is geweest. Toen hebben wij als bestuur van de stichting en vereniging een principeakkoord bereikt over de aanpak van de nieuwbouw. Daarnaast heb ik een doorkijk gegeven wat er op korte termijn nodig is om de bouwvergunning aan te kunnen vragen. En als het een beetje meezit zal na de zomervakantie met de bouw gestart kunnen worden. Maar zoals ik al eerder heb gezegd, ook in dit geval zal de Dutch de mouwen moeten opstropen als het gaat om de uitvoering van het sponsorplan. Want er moeten nogal wat euro’s in de sponsorpot terecht komen willen we ook de botenloods neer kunnen zetten. Zo aan het begin van dit jaar bekruipt mij het gevoel dat dit een mooi jaar wordt. Ik heb er zin in!
Een aantal van jullie heeft aangegeven interesse te hebben in het (leren) drummen en dat komt goed uit - voor het komend seizoen hebben wij regelmatig mensen hiervoor nodig! Denk hierbij aan het assisteren bij toernooien en het trainen van gelegenheidsteams, en de wedstrijden van Dutch 2 niet te vergeten… Geef je vóór 13 februari a.s. op bij Ingrid Fraeyhoven via
[email protected] voor de drumclinic!
- Wolfram
Ook je stukje in de nieuwsbrief? Of je foto? Stuur het dan naar
[email protected]!
Aldo Snik
Fréderique Bradon
Leeftijd: 41 Woonplaats: Zoetermeer Lid (van - tot): 1996 - heden
Hoe ben je bij The Dutch Dragons beland en hoe oud was je? Ik kende Rob Bronsgeest van de voetbalvereniging waar wij allebei hebben gevoetbald. Ik was geblesseerd en lag bij Rob op de behandeltafel. Ik was toen iets van 28 denk ik. Hij vroeg of ik een keertje mee wilde trainen. Dat heb ik dus gedaan. Toen (dat woord moet ik steeds vaker gebruiken) trainden we nog in A’dam. Wel leuk, een zooitje fanatiekelingen die een ietwat vage en relatief onbekende sport beoefenden. Wat vind je zo leuk aan het drakenbootvaren cq de drakenbootsport? Het fysieke element: conditie en kracht Het teamelement: exact gelijk varen De techniek: het perfectioneren van de slag (heeft reeds zeer veel discussie en verschillende technieken opgeleverd). Wat is voor jou het meest memorabele moment, race of drakenboottoernooi? Kleine finale mixed WK Nottingham en kleine finale op WK Zuid Afrika. Mooie trip en redelijke prestaties. Hoe beschrijf jij je mentaliteit of je motto in de boot? Perfectionistisch en fanatiek. Niet snel tevreden over de eigen en de teamprestaties. Heel irritante eigenlijk zowel voor mezelf als voor anderen (denk ik).
Leeftijd: 14 Woonplaats: Zoetermeer Lid (van - tot): festival 2008 - heden
Hoe ben je bij The Dutch Dragons beland en hoe oud was je? Ik ben op school gevraagd om mee te doen met het festival afgelopen zomer, ik was toen 14. Wat vind je zo leuk aan het drakenbootvaren cq de drakenbootsport? Ik vind het heel erg gezellig, de sfeer is altijd goed! Wat is voor jou het meest memorabele moment, race of drakenboottoernooi? Het leukste vond ik tot nu toe het NK. Hoe beschrijf jij je mentaliteit of je motto in de boot? Met goed teamwork kan je alles bereiken! Doe/deed je nog aan andere sporten naast drakenbootvaren, zo ja welke? Ik heb bijna 10 jaar aan atletiek gedaan en 5 jaar jeugdcircus. Nu squash, kano en fiets ik regelmatig. Wat doe je in het dagelijkse leven verder? Naar school gaan. In mijn vrije tijd bewerk ik filmpjes en maak animaties en sport veel.
Doe/deed je nog aan andere sporten naast drakenbootvaren, zo ja welke? Karate (niet meer), kickboksen (niet meer), boksen, fitness, voetbal (niet meer) zaalvoetbal (niet meer) en golf. Kortom een keer of 3 a 4 per week trainen.
Aldo Snik tijdens het Drakebootfestival 2008 met ‘Dragon Force’ - Foto: Mirjam
Aldo Snik Leeftijd: 41 Woonplaats: Zoetermeer Lid (van - tot): 1996 - heden
Vind je het goed van The Dutch Dragons dat ze weer Nederlands Kampioen (voor de 13de keer) is geworden? Nee, gezien de tegenstand die er was niet (welke tegenstand?). Het niveau in Nederland is geen graadmeter voor de prestaties van de Dutch. Een bedrijventeam was bijna sneller dan de Dutch dus dat zegt genoeg. Wat vind jij het meest kenmerkende van de vereniging? Het feit dat het grootste deel van de leden bereid is om vrijwillig allerlei taken uit te voeren. Bv organiseren van het toernooi, boten versjouwen, boten opknappen, locatie verbouwen. Die bereidwilligheid kom je niet veel meer tegen bij andere (sport)verenigingen. Hoe zie jij de toekomst van The Dutch Dragons? Qua vereniging gunstig, veel nieuwe jeugd, nieuwe locatie, capabel nieuw bestuur, veel personen die bereid zijn iets te doen. Aan het werven van nieuwe leden moet continu aandacht geschonken worden. Dat is een taak van alle leden; mensen in je directe omgeving enthousiasmeren om lid te worden. Op sportief gebied moeten ambitieuzere doelen (uitdagingen) gesteld worden. Het consolideren van het Nederlands kampioenschap is geen uitdaging meer, dat zou een logisch gevolg van het ambitieniveau moeten zijn. Het drakenboten in Nederland is helaas nog steeds niet uitgegroeid tot een volwaardige sport. Ik denk dat de Dutch vaker moet deelnemen aan toernooien in Duitsland. Dat zijn mooie toernooien, hoog niveau en in een weekend aan te rijden. Kosten dus relatief weinig geld en tijd. Welke wijze woorden wil je nog kwijt aan alle Dutchies? Wijs weet ik niet, maar dit wil ik nog wel ff kwijt: Als je als team echt beter wil worden moet iedereen zich realiseren dat twee a drie keer in de boot trainen niet genoeg is. Daarnaast moet je ook nog fitness of zoiets gaan doen, het liefst krachttraining.
Fréderique Bradon tijdens het NK 2008 - Foto: Arjen
Fréderique Bradon Leeftijd: 14 Woonplaats: Zoetermeer Lid (van - tot): festival 2008 - heden
Vind je het goed van The Dutch Dragons dat ze weer Nederlands Kampioen (voor de 13de keer) is geworden? Natuurlijk! Vooral zo doorgaan! Wat vind jij het meest kenmerkende van de vereniging? De goede sfeer, dat heb ik bij andere sportclubs wel anders meegemaakt! Hoe zie jij de toekomst van The Dutch Dragons? Ik zou het erg leuk vinden als het idee van het jeugdteam dit jaar doorgaat. Welke wijze woorden wil je nog kwijt aan alle Dutchies? Ik hoop dat de Dutch nog vele jaren zo’n gezellige en succesvolle club blijft!
