Spijbelen voor George Harrison

www.deoudamsterdammer.nl

27 mei 2014 - 10 juni 2014

Spijbelen voor George Harrison Maayke Langelaar was gek van The Beatles en meer in het bijzonder van George Harrison. Stiekem waren een schoolvriendin en zij smoorverliefd op hem. “Ik was destijds 16 jaar en mijn vriendin en ik besloten om naar Schiphol te gaan. Daarvoor moesten wij spijbelen. Ik woonde niet in Amsterdam maar ging daar wel naar school, dus ik moest al heel vroeg van huis. Het gevolg was dat wij als één van de eersten op Schiphol waren. Ik met beatlekapsel en met mijn witte kousen met The Beatles erop. Uitzinnig waren wij bij het zien van George in het echt! Wij zijn daarna snel teruggegaan naar het Doelen Hotel om daar een glimp van hen op te vangen. Wisten wij veel dat ze in Hillegom zaten.” De volgende dag, zaterdag, spijbelden ze weer om de rondvaart te zien. “Wij stonden al om 8.00 uur voor het Doelen Hotel en wat hebben wij gerend om ze overal te kunnen zien!”

Verdwenen kinderspelen: Stelt-, blik- en zaklopen 5 The Beatles in de rondvaartboot.

‘Wie springt er nou in de Amstel voor The Beatles?’ Op 5 juni 1964 kwamen The Beatles naar Nederland voor een tweedaags bezoek. Ringo Starr was er niet bij, maar desalniettemin maakte het bezoek grote indruk. Bijzondere verhalen zijn er genoeg over het bezoek van The Beatles, maar de bijdrage van Paul de Bruin is er één om in te lijsten. “Op 5 juni 1964 werkte ik op Schiphol-Oost bij de KLM als passagierafhandelingsemployee, zoals dat toen formeel heette. Op deze dag dat The Beatles weer moesten vertrekken naar Londen, werkte ik in de Europavertrekhal. Ik zou de heren dus van heel dichtbij kunnen benaderen. Nu had mijn verloofde (nu mijn vrouw!) een zusje van 15 jaar dat zoals alle gillende tieners helemaal idolaat was van The Beatles. Ze had een heel groot en dik boek waarin ze alleen maar foto’s en artikelen uit de kranten over The Beatles had. Ik vroeg of ik misschien dat boek naar Schiphol mocht meenemen. Opgewonden over wat komen zou, gaf zij mij direct in vertrouwen dat grote boek. Daar stond ik dan in de Europahal met het boek onder mijn arm om op een geschikt moment de Beatles om hun handtekening te vragen. Maaar… er gebeurde helemaal niets in die hal, want de groep werd door de speciale dienst door een geheime corridor via het platform met limousines naar het vliegtuig geloodst!! Ze zaten dus al in het vliegtuig en wachtten op vertrek.” Ik heb de handtekeningen De missie leek dus mislukt, maar Paul had het geluk van zijn leven. “De gezagvoerder kreeg uiteindelijk het teken van vertrek toen hij de allerlaatste gegevens over passagiers en vracht van het grondpersoneel ontving. Deze laatste handeling moest ik verrichten! Met het formulier en het grote boek onder de arm ging ik aan boord en bracht het papier naar de cockpit. Toen ik me omdraaide keek ik The Beatles recht in de ogen. Ik gaf het boek aan Paul en hij begon erin te bladeren. Heel ontspannen en lachend ging het boek van de een naar

ze totaal voor gek! Wie springt er nou in de Amstel voor The Beatles? Later dacht ik dat als ik 18 was geweest ik ook in de Amstel was gesprongen voor The Beatles. Maar ik was 11 en totaal niet geïnteresseerd.”

Het toen 15-jarige meisje Jacinta kreeg de handtekeningen van The Beatles die Paul de Bruin had gekregen. de ander. Ik kon mijn geluk niet meer inhouden en riep terwijl ik de vliegtuigtrap af liep: ‘Ik heb de handtekeningen!’ De trap werd weggerold en het vliegtuig kon vertrekken. Het toen 15-jarige meisje Jacinta, dat niet geloofde dat de handtekeningen echt waren, is nu mijn 65-jarige schoonzus en nog steeds is ze zuinig op haar grote Beatlesboek.” Niet geïnteresseerd Yvonne Berndsen was 11 jaar en het ontging haar enigszins wat er allemaal

gebeurde. Hoewel: “Mijn opa woonde op de hoek van de Zwanenburgwal en de Staalstraat op 1 hoog. Ik was daar zoals elke week met mijn vader op visite. Toen bleek dat op die dag, 5 juni 1964, The Beatles in Amsterdam waren en op een rondvaartboot door de Amstel trokken. Ik was toen 11 jaar en niet geïnteresseerd in The Beatles. Maar ik kon vanaf het balkon van mijn opa wel goed zien wat er gebeurde. Er sprongen allerlei mensen het water in om zwemmend de boot van The Beatles te bereiken. Dat vond ik wel interessant. Ik verklaarde

She Loves You Henny van der Sluijs heeft geen herinneringen aan het bezoek - ze was pas 3 jaar! - maar is wel een groot fan van The Beatles. “Ik zong en danste altijd bij de radio als ‘She Loves You’ van The Beatles werd gedraaid. Mijn moeder vond dit zo leuk dat de radio op zulke momenten altijd wat harder ging. Omdat mijn ouders bij popmuziek nooit artiesten of titels onthielden, moest ik met mijn vader mee om in de platenzaak te zingen wat ik bedoelde. Na twee regeltjes ‘lalalalala’ wist de verkoper wat ik bedoelde. Hij legde het singletje op de draaitafel en ik zong niet alleen, maar danste ook de hele winkel door, tot groot plezier van mijn vader en de verkoper die er erg om moesten lachen. Het was mijn eerste grammofoonplaatje en ik heb het nog steeds, maar kan het helaas niet meer draaien omdat het op de cakewalk van een kermis is gaan lijken, zo hobbelig!” Langharig tuig Ernst Meulenberg zat in de zesde klas van de St. Jozefschool, bij broeder Theodor. “De hele klas was onrustig, want er hing iets in de lucht: The Beatles kwamen naar Amsterdam! De klas kreeg nadrukkelijk een ‘verbod’ om naar The Beatles te gaan kijken, want dat was langharig tuig dat ook nog eens vreselijke muziek maakte en een slecht voorbeeld was voor de jeugd. ‘s Middags ben ik toch gaan kijken en heb daar nooit spijt van gehad, want ik kan zeggen dat ik ze heb gezien!” Meer op pagina 11.

Swingen was bij Albert Verlingen streng verboden 7 Raadplaat: ‘Hoekje om en toen zag ik het’ 9 Laten The Beatles zich nog zien en bejubelen? 11

Volgende editie dinsdag 10 juni

Vondelpark Dit jaar bestaat het Vondelpark 150 jaar en dat wordt op 14 juni gevierd met een festival. De Oud-Amsterdammer ruimde al eerder ruimte in voor verhalen over het Vondelpark (bijvoorbeeld in het begin van dit jaar), maar we willen graag nog één keer aandacht schenken aan het meest tot de verbeelding sprekende stadspark in de hoofdstad. Als u herinneringen hebt aan het park, in welke vorm dan ook, dan staan wij daar weer voor open. Misschien hebt u er geslapen, uw eerste liefde ontmoet, gewoon lekker gespeeld, heerlijk genoten van de rust, paard gereden, of wat dan ook. De adresgegevens vindt u op pagina 3 rechts onderaan.

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 2

Lezersaanbieding:  speciale vertoning documentaire “Samen naar The Movies” In juni wordt de korte documentaire “Samen naar The Movies”  vertoond in de prachtige grote zaal van The Movies. De documentaire is gemaakt naar aanleiding van het 100 jarige bestaan van The Movies en duurt iets minder dan een uur.  De documentaire zal tevens kort worden ingeleid door de eigenaar van The Movies Alex Rutten.  Speciaal voor de lezers van de oud Amsterdammer is er de mogelijkheid om deze vertoningen bij te wonen tegen een gereduceerd tarief. De kosten zijn € 9,50 inclusief een kopje koffie of thee. De vertoningen vinden plaats op: 22 juni – 11:00 uur, 23 juni: 14:00 uur, 29 juni – 11:00 uur, 30 juni – 14:00 uur. U kunt kaarten reserveren onder vermelding van ‘aanbieding oud Amsterdammer’ door een email te sturen naar [email protected] of te bellen met 020-6386016.

TRY&WINWEKEN KOM LANGS EN MAAK GRATIS KANS OP € 100.000,DINSDAG 6 MEI T/M MAANDAG 9 JUNI

TW_Adv_ALG_125x181.indd 1

4/28/14 2:54 PM

Compleet GVB (Clubhandicap 54)

pakket voor maar € 149*,(normaal € 299,-) Dit pakket bestaat uit: • Kennismakingscursus t.w.v. € 25,• 5 Inlooplessen t.w.v. € 75,• 3 daagse GVB (Clubhandicap 54) cursus t.w.v. € 199,De cursus is inclusief: • Kennismakingscursus • 5 inlooplessen • 3 daagse GVB cursus (clubhandicap 54 cursus) o Ontvangst met koffie of thee. o Benodigde materialen zoals clubs en oefenballen voor het putten, chippen en de bunkerslagen. o 2 dagen theorie en praktijkles. o Dagkaart voor het onbeperkt spelen op de Par 3 baan van Golfbaan Waterland - Amsterdam. o 3 waardebonnen voor 2014 t.w.v. € 25,- per stuk te besteden aan lessen, kleding, schoenen of vele andere aanbiedingen.

o 3 waardebonnen voor 2015 t.w.v. € 25,- per stuk te besteden aan lessen, kleding, schoenen of vele andere aanbiedingen. o Waardebon van € 50,- te besteden aan een golfset van Skymax. o Inclusief theorie examen en cursus t.w.v. € 75,* De cursus is exclusief verplicht lidmaatschap van NGF Golfvereniging GCN voor 2014 á € 75,- per jaar. Deelname aan de cursus betekent automatisch afname van het lidmaatschap. Exclusief oefenballen voor de driving range (swing en pitchen) circa € 5,- per dag. 06-29548235 www.golfschoolwaterland.nl [email protected]

Golfbaan Waterland Amsterdam Buikslotermeerdijk 141 | 1027 AC Amsterdam 020 636 10 10 | www.golfbaanwaterlandamsterdam.nl

Golfbaan Waterland Amsterdam is sfeervol gelegen op slechts 6 km afstand van het Rembrandtplein in Amsterdam. Wij nodigen u van harte uit kennis te komen maken met onze prachtige 18-holes baan.

Tegen inlevering van deze advertentie ontvangt u:

2 greenfees voor de prijs van 1

Voorwaarden voor deze aanbieding: • Geldig in de maanden mei, juni en juli 2014 • Geldig van maandag t/m zondag • Starten na 14.00 uur. Reserveren o.v.v. Diemen-actie 2 voor 1 • Niet geldig i.c.m. andere aanbiedingen Houd Facebook in de gaten voor onze andere aanbiedingen! Like ons op: facebook.com/GolfbaanWaterlandAmsterdam

Diefie met verlos door Lodewijk Snoek Wat doe je als er geen internet is, geen mobieltjes, geen geld voor dure spelletjes? Dan ga je buiten spelen. Leuk, gezond en prima om je fantasie op los te laten. Spelen in Amsterdam-Oost in de jaren vijftig, de mogelijkheden waren enorm! Er werd best wel veel georganiseerd voor de jeugd in de jaren vijftig. Klein probleempje: het was nogal zuilgebonden. Er waren katholieke organisaties, christelijke en ‘voor alle gezindten’. Ze hadden allemaal een eigen clubgebouw waar je kon spelen. Maar je wilde ook wel eens spelen zonder begeleiding. Voetballen, of honkballen, met een halve voetbal als handflap om de bal mee te vangen. Je afkomst was daar volstrekt onbelangrijk. Als je maar samen spelen kon. Het krioelde Op de speelterreinen krioelde het in die dagen van de kinderen. Als iemand weer een nieuw landje had ontdekt, of als er aan een bestaande situatie iets was veranderd, dan ging je daar natuurlijk op af. Neem bijvoorbeeld de bouw van de Amsterdamse bruggen, door iedereen de Schellingwouderbrug genoemd. Er werd gegraven, vrachtwagens reden af en aan met af te voeren grond. Ik zie nog de wagens van Terro voor me, met die donkerrode deuren. Al dat gegraaf leverde spannende mogelijkheden om te spelen op.

Verstoppertje Het aantal verschillende spelletjes was enorm. Diefie-met-verlos, verstoppertje, schuilhokkie en bok-bok-berrie, verzin een spel en het werd toen gespeeld. En alles lekker buiten. Toch een tikkie anders dan nu. Ik maak dankbaar gebruik van internet en alle apparaten die daarmee te maken hebben. Maar een frisse neus krijg ik er niet van. Jodenmanussie Een van onze favoriete speelterreinen was het Jodenmanussie, een oud joods kerkhof. Er stond weliswaar een hek om-

Het Flevoparkbad is de opvolger van het vijfcentenbadje. heen, maar daar trok niemand zich wat van aan. Voetballen tussen de grafzerken, iedereen deed het en niemand die er wat van zei. Voor de bouw van de Amsterdamse bruggen moest er ook iets gebeuren met het Jodenmanussie. De graven mochten niet worden geruimd, dus kwamen er vrachtwagens om de stoffelijke resten netjes en respectvol af te voeren. In

Dinsdag 27 mei 2014

De Dam 7 mei 1945 kisten met een kartonnen deksel erop. In die tijd was er ook een jongen die biologie studeerde. Hij haalde daar complete skeletten weg, prepareerde die en legde alles op het platte dak van zijn huis te drogen. Toen een buurman een keer het dak op ging en zijn ‘verzameling’ zag, schrok hij zich bijna letterlijk dood. Het haalde alle kranten... Ons speelgebied strekte zich uit van de Rietlanden tot het Zuiderzeepark, wat nu het Flevopark is. We speelden er en we zwommen in het vijfcentenbadje. Behalve als er blauwalg (ziekte van Weil) was. Dan was het water te gevaarlijk. Toch schuwden we het gevaar niet. Menigmaal zwommen we in de Merwede en pikten een slepie. Lekker aan de boot hangen, je laten meetrekken en erop klimmen. Niet elke schipper was daarvan gediend. Vooral de schippers die over een boot met zijaandrijving beschikten. Er is wel eens een been in de schroef terechtgekomen. Salamanders zoeken Was het geen zwemweer en had je geen zin in voetballen, dan ging je salamanders zoeken in de buurt van het militaire kamp Zeeburg. Hoe dan ook, het was een fantastische tijd. Ook voor andere spelletjes. Maar die horen niet in de Oud-Amsterdammer thuis. Misschien meer iets voor een blad als ‘De Geheime Amsterdammer’. Ach, je was jong en het leven was er om ontdekt te worden. Met in de Indische Buurt mogelijkheden te over.

Muziektherapie Toen ik in de jaren zeventig in het jongerenwerk verzeild raakte had ik daar geen opleiding voor genoten. Het was door mijn levens- en werkervaring dat ik in het Jan Ligtharthuis op de Lindengracht werd aangenomen. Ik had in die straat ook op de lagere school gezeten en sprak de taal van de jongeren. Mijn textiel- en middenstandsopleiding was niet toereikend, maar toch mocht ik meteen aan de slag. Degenen met een hbo-opleiding wilden liever niet met het ‘geteisem’ van de straat werken. Ik vond dat het juist geweldig en herkende een hoop in hun doen en laten. Veel van mijn collega’s die elders in de stad jongerenwerk deden kwamen uit het bedrijfsleven en van de straat en werkten ook zonder specifieke opleiding. Ik moest me wel aanmelden voor de Middelbare beroeps opleiding Kultureel Werk (nu SPW) aan het Karthuizersplantsoen. Ideaal voor mij, zo om de hoek van het buurthuis. Het was een tweejarige parttime

pagina 3

opleiding van anderhalve dag per ziek, dus werd het samen musiweek. ceren een heerlijk zooitje. Ik had mijn bombardon meegenomen De meeste studenten waren net en blies de ramen uit het lokaal. als ik al dik in de Toen we na de twintig en waren al les naar huis jaren niet meer naar gingen kon ik school geweest. het niet laten Dat was weer om in de grote nieuw voor ons, zehal het laatste ker in een softe tijd ressie spanning waarin ‘Wie is van eruit te blazen. hout’ en ‘Ik ben oké, Dat bracht veel jij bent oké’ binnen spanning in het de sociale sector gebouw en mij hoogtij vierden. bij de directie. Zo kregen we ook Als ik deze op muziektherapie om de opleiding te leren spanning geleerde therate ontladen en sapie nogmaals men te werken. Wij op deze wijze in moesten een muziekinstrumentje praktijk zou brengen, zou ik zeker mee naar school nemen. Ieder- weten van school worden verwijeen had wel een fluitje, trom- derd. meltje of sambaballen. Tijdens de laatste les op dinsdagochtend Bij het uitreiken van het diploma gingen we samen de spanning heb ik ter verhoging van de feestvan de opleiding eruit gooien. vreugde nog een keer lelhard geNiemand had verstand van mu- blazen.

In deze rubriek staat De Oud-Amsterdammer stil bij herinneringen, nieuwtjes, weetjes en feiten over de schietpartij op de Dam op 7 mei 1945. Duitse soldaten die niet konden verkroppen dat Duitsland had gecapituleerd, schoten vanaf het balkon van De Groote Club op de feestende menigte op de Dam. Daarbij kwamen zeker 33 mensen om het leven. De Stichting ‘Memorial 2015 voor Damslachtoffers 7 mei 1945’ stelt zich ten doel om op de Dam voor de nabestaanden een gedenkteken op te richten.

Rapalje zag hun kans schoon In de vorige editie kwamen we voor de tweede keer uitgebreid terug op de schietpartij op de Dam. Aanleiding was een artikel over de Binnenlandse Strijdkrachten met daarop een reactie van George Lodewijks. Het blijkt dat deze discussie heel wat los maakt, want André de Voor reageert weer op George Lodewijks. door André de Voor Na het lezen van de reactie van de heer Lodewijks bekruipt mij het gevoel dat zijn blik op de zaken behoorlijk gekleurd is. Het is nu eenmaal een erkend feit dat de BS niet bepaald een strijdgroep was van beschaafde lui. Ton Kompier en Gerard de Boer beweren nergens dat de BS in het algemeen de oorzaak waren. Meer het erkende gegeven dat een paar van deze lui zich niet konden gedragen met het bekende gevolg. En het verwijzen naar een eigengereide operatie die zonder medeweten van de Britten/Canadezen is uitgevoerd doet daar niet aan af. Ik heb het verslag over deze actie gelezen en dat maakt duidelijk dat het allemaal kon gebeuren. Een groep BS’ers die door het dolle is vanwege het bezit van zware wapens en het, in hun ogen nuttig, uitvoeren van een overbodige actie. Als deze heren zich gewoon afzijdig hadden gehouden hadden de toch al paniekerige Duitsers gewoon gewacht op de Canadezen. Wat verwacht men van een angstige groep? Als een van hun kameraden zinloos wordt vermoord, schieten zij logischerwijze terug. Per slot kunnen zij de volgende zijn, toch? Zo moeilijk is dat niet te beredeneren. Losgeslagen bende Het was de laatste dagen een losgeslagen bende waar geallieerden geen grip op hadden en rapalje hun kans schoon zag. Zo zwart/wit als het in onze jeugd werd voorgesteld is het niet gebleken. En ik begrijp heel goed dat mijnheer Lodewijks het niet fijn vindt om te lezen dat zijn vader bij een groep hoorde die zich in deze niet geheel onschuldig gedroeg, terwijl hij lang in de veronderstelling was dat deze mensen alleen maar goed deden en in zijn ogen helden waren. De geschiedenis heeft ons over deze oorlog geleerd dat niet alles is wat het lijkt. Dit moge blijken, sinds 1990, uit de archieven die een genuanceerde blik rechtvaardigen. Het is makkelijk om anderen te verwijten geen feiten te kennen, maar u zou zich voor het gemak eens in de hele materie moeten verdiepen. U zult verbaasd staan wat er dan boven komt. Reactie Omdat het de eerste keer is dat er een polemiek ontstaat naar aanleiding van berichten over de schietpartij, hebben we deze reactie voorgelegd aan George Lodewijks. Die reageert aldus: “Mijnheer André herhaalt zichzelf en heeft het slechts over: van horen zeggen, ik houd me bij wat onder anderen Lisette Lewin in de VN van 26 maart 1981 heeft geschreven, het boekje ‘De Dam 7 mei 1945’ van Flip Bool en Veronica Hekking en het boek ‘De bevrijding van Amsterdam’ geschreven door dr. Herman de Liagre Böhl en drs. Guus Meershoek. En natuurlijk wat ik van mijn vader heb meegekregen. Verder wens ik dat de heer André, op dezelfde manier als ik, naar zijn vader kan Gewapende BS’ers op 7 mei 1945. terugkijken.”

De Oud-Amsterdammer is een uitgave van De Oud-Amsterdammer BV. Verschijning is elke twee weken. Distributie vindt plaats via ruim 400 verspreidpunten in Amsterdam en regio. Hoofdredacteur: Hans Peijs De Oud-Amsterdammer BV Postbus 5003, 1380 GA Weesp T 020 – 716 39 79 E [email protected] I www.deoudamsterdammer.nl

Informatie over adverteren Myrna Bos, Irene Venneker T 06-11002679 Myrna Bos T 06-2900679 Irene Venneker Copyright Op de teksten, foto’s en het ontwerp van De Oud-Amsterdammer rust copyright. Niets mag op welke wijze dan ook worden overgenomen, verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt zonder toestemming van de uitgever.

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 4

Last van knie, schouder of enkel? Heeft u last van knie- of schouderklachten, voet- of enkelklachten, rugklachten, heup- of knieslijtage, sportletsels of chronische peesontstekingen? Met een verwijzing van uw (huis)arts kunt u bij ons snel een afspraak maken voor het spreekuur Orthopedie. Onze ervaren orthopedisch chirurgen helpen u in een patiëntvriendelijke omgeving. U wordt behandeld in een kleinschalig medisch centrum met veel ruimte voor persoonlijke aandacht. • KORTE WACHTTIJDEN, U KUNT SNEL TERECHT • AANVULLENDE ONDERZOEKEN, ZOALS MRI-SCAN EN RÖNTGENONDERZOEK, SNEL EN OP DEZELFDE LOCATIE MOGELIJK • VOLLEDIGE VERGOEDING DOOR ZORGVERZEKERAAR* * MET UITZONDERING VAN HET EIGEN RISICO

Voor meer informatie of vragen kunt u kijken op: www.dcklinieken.nl. Of neem contact met ons op via (020) 664 02 06 of [email protected]. Valeriusplein 11 1075 BG Amsterdam Tel: (020) 664 02 06 [email protected]

Lairesse

ING

65+ KORT

Mogen wij ons even voorstellen ? Miedema & zn. is een ouderwets vertrouwd Hollands bedrijf waarbij kwaliteit, service en persoonlijk contact nog echt bovenaan staan !! Voor al uw stoffeerwerk, leer-, antiekrestauratie en interieuradviezen bent u in onze winkels aan het beste adres.

Altijd een duidelijke, geheel vrijblijvende offerte vooraf ! Stoffeerwerk

Wij beschikken over een grote collectie meubelstoffen waarmee wij al uw eetkamerstoelen, oorfauteuils, bankstellen en sofa’s herstofferen. Zowel klassiek als modern. Wij zijn gespecialiseerd in bekende merken o.a. ARTIFORT, LEOLUX, GELDERLAND, ROLF BENZ, GISPEN, PANDER en OISTERWIJK meubelen.

Leerbewerking

Wij kunnen diverse leer reparaties verrichten, o.a stiknaden, uitgerekt leer innemen, gedeeltelijk vernieuwen van leren banken of stoelen. Uiteraard bekleden wij met het beste kwaliteit leer. Wij leveren de originele huiden van alle bekende merken. Wij zijn gespecialiseerd in het repareren en herstofferen van o.a. CHESTERFIELD meubelen.

Restauratiewerk

Wij restaureren antieke kasten, kabinetten, bureaus en tafels. Ook kunnen wij antieke meubels voorzien van nieuwe was en/of politoerlagen. Heeft u stoelen met biezen of rieten zittingen die versleten of beschadigd zijn, dan kunnen wij deze voor u vernieuwen. Tevens verwijderen wij houtworm en logen wij al uw meubels.

48 uur service

Doorgezakte banken of fauteuils, kussens veerloos, leeg of uitgezakt? Wij proberen u binnen 48 uur te verhelpen van uw klachten d.m.v. de vullingen aan uw houding aan te passen, en u zo te voorzien van een perfect zitcomfort. Bel voor meer informatie of een vrijblijvende afspraak bij u thuis of kom even langs in onze winkel

Openingstijden: ma. t/m vrij. 08.30 - 17.00 uur en zaterdag 10.00 - 16.00 uur

Veldweg 22 - 1404 CV Bussum - Tel: 035-6912905

GRATIS

HALEN EN BRENGEN LEVERING ONDER 3 JAAR GARANTIE

Dinsdag 27 mei 2014

Montelbaanstoren, Oudeschans door Simon van Blokland Een toren uit de 16e eeuw die als een waar monument beschouwd mag worden. Zo zijn praktisch alle torens in de stad een monument. Het bijzondere van deze toren is dat deze niet bij een kerk hoort. De toren is gebouwd in 1485 als een vrijstaande verdedigingstoren voor de Lastage. Joost Bilhamer maakte een ontwerp voor een dwangburcht die echter nooit gebouwd is. In 1604 maakte Hendrick de Keyser een ontwerp voor de torenspits die op de oude onderbouw werd gemaakt. Enkele bijzonderheden zijn de geschutgaten, die overigens weer dichtgemetseld

16

pagina 5

Stelt-, blik- en zaklopen

8

zijn. Deze dienden voor de verdediging. Ze konden destijds afgesloten worden door luiken. Ook de uitbouw voor de latrine valt op. In 1610 begon de toren plotseling over te hellen. Met behulp van de bevolking werd de toren weer rechtgetrokken en hersteld. Dat was ook de oorzaak dat de klok niet meer gelijk liep: het slagwerk was van slag. De toren kreeg toen de toepasselijke bijnaam Malle Jaap. In 1878 kwam hier het Stadswaterkantoor. De prentbriefkaart is een aardig plaatje van het geheel en deze heeft, zoals het heet ‘heel wat gelopen’ blijkens het aantal postzegels.

door Jos Mol en Nellie de Koning Je voortbewegen geschiedt meestal op leren schoenen, pantoffels, klompen en wat dies meer zij. Aangezien onze twee benen essentieel zijn om je voort te bewegen, heeft men methoden gezocht om je op een alternatieve wijze te bewegen. We bespreken hier een paar andere methoden die we tegenkomen bij oude kinderspelen, te weten stelt-, blik- en zaklopen. Folkloristische methoden Deze methoden van voortbewegen zijn folkloristische activiteiten die al zeer oud zijn. Bij steltlopen (linkerafbeelding) wordt gelopen op palen (stelten) van 2 à 3 meter in lengte. Op 10 à 20 cm van de grond zat een driehoekige houten voetsteun bevestigd met schroeven. Eenzelfde steun zat ongeveer 10-15 cm hoger bevestigd. Je kon dus laag beginnen en na

verloop van tijd iets hoger klimmen. Om te kunnen lopen had je aan ieder been een stelt. Als je al wat ervaring had in steltlopen kon je de stelten met een leren riempje om je been vastmaken. Op die manier had je je handen vrij! Een andere manier waarop loopsport bedreven werd is met lege conservenblikken die aan één kant open waren. We noemden dit bliklopen (afbeelding midden). In de blikken werden twee gaten gemaakt waar een touw doorheen ging dat ongeveer op 1 meter hoogte werd dichtgeknoopt. Je kon nu op de blikken gaan staan en de touwen in de hand nemen. Door ze strak te trekken kon je gaan lopen. Als kind was je de hemel te rijk als je twee lege conservenblikken met een stuk touw had. Kom daar nu nog maar eens om! Een derde loopvariant was het zaklopen (rechterafbeelding). Je ging voor 3/4 in een juten zak staan en probeerde zo snel mogelijk een bepaalde

richting uit te hoppen. Er werden meestal wedstrijdjes gedaan wie bijvoorbeeld het snelst het gehele tracé kon afleggen. Het was een favoriete activiteit op de jaarlijkse schoolsportdag.

spiegeltjes, kaarsen en beeldjes, ik kan het nauwelijks in een keer bevatten. Automatisch zoeken mijn ogen naar een kristallen bol, maar die vind ik niet zo gauw. Bloedserieus vertelt Ladadine dat ze van een andere planeet komt en echt niet van deze wereld is. Dat laatste kan ik wel beamen. Ik vertel haar het doel van mijn komst en na een blik op haar balkon zeg ik er meteen bij dat het probleem met de vuilniszakken snel opgelost moet worden. Ladadine is het wonderlijk genoeg met mij eens. Sterker nog, ze zegt dat ze reeds actie heeft ondernomen. Vol verwachting kijk ik haar aan. De zakken zullen binnenkort door hemelse stralen en

geprogrammeerde ruimtewezens verwijderd worden. Ik moet over drie dagen terugkomen, dan zijn de wezentjes klaar.

Niet geheel verdwenen Het stelt-, blik- en zaklopen is niet geheel verdwenen! Bij feesten zoals bijvoorbeeld Koninginnedag zagen we regelmatig dit soort activiteiten waar de Koningin voorbij kwam. We zijn reuzebenieuwd of deze spelen, nu koning Willem Alexander aan het roer staat, nog steeds zullen worden gebruikt. Je begrijpt natuurlijk wel dat de schooljeugd een geweldige takkeherrie produceerde met de houten en metalen hoogwerkers!!! Wat dat betreft ging zaklopen wat rustiger, maar omdat er daarbij regelmatig gevallen werd, was er weer een gegil van jewelste bij.

Overal waar het in Amsterdamse huizen stonk, lekte, kraakte en ritselde kwam Henk Plenter, inspecteur Hygiënisch Woningtoezicht van de Gemeentelijke Gezondheidsdienst (GGD). In drieënveertig jaar tijd ruimde hij meer dan zestienhonderd ernstig vervuilde woningen op en kwam daarbij meer tegen dan je voor mogelijk houdt. Over zijn ervaringen schreef hij, samen met journaliste Annemiek van Kessel, het boek ‘Let niet op de rommel’. In De Oud-Amsterdammer publiceren we passages uit zijn boek.

Kroonprinses

‘Iedere Amsterdammer zou dit boek moeten kopen. Iedere nietAmsterdammer trouwens ook.’ Dit schreef misdaadverslaggever John van den Heuvel over het boek ‘Let niet op de rommel’ van Henk Plenter. Ook andere recensenten zijn lovend. Het boek is voor 16,95 euro te koop bij de meeste boekhandels en via onder andere www.bol. com. ISBN: 978-90-218-089-18.

Op een broeierige zomerdag in 1988 krijg ik van flatbewoners aan de Van Karnebeekstraat in Geuzenveld een klacht over een dame die tientallen vuilniszakken op haar balkon bewaart. Volgens omwonenden stinken die zakken een uur in de wind en vallen de maden naar beneden. Ik hoor dat het om een ongeveer vijfenveertigjarige dame gaat die wel vriendelijk lijkt, maar niet echt toegankelijk is. Ze schijnt nogal excentriek te zijn. Ik ga er dezelfde dag op af, want met dit warme weer gaat verrotting snel. Op mijn bellen wordt meteen opengedaan door een struise vrouw. Ze ziet er imponerend uit. Om haar gitzwarte krullen zijn

veelkleurige shawls geknoopt en ze draagt grote, gouden oorringen. Haar felblauwe ogen zijn zwartomrand en haar lippen knalrood gestift. Ze draagt een gebloemde jurk met wijde rok en over haar schouders een zijdeachtige omslagdoek met franjes. De dame steekt haar hand uit om zich voor te stellen. “Mijn naam is Ladadine, Kroonprinses van het Heelal.” Ik denk, dit wordt een goed gesprek! Ladadine gaat me voor naar haar huiskamer die er al even indrukwekkend uitziet als de prinses zelf. Grote kleurrijke kleden en andere draperieën aan de wanden, Perzische tapijten op tafeltjes en stoelen. Kussens met

Volgens afspraak ga ik drie dagen later bij onze prinses op bezoek en een wonder is geschied! Wie het heeft gedaan weet ik niet, maar het balkon ziet er keurig en superschoon uit! Na nog wat ruimtelijk gepraat vindt Ladadine het goed dat een sociaalpsychiatrisch verpleegkundige nog eens een keertje met haar komt praten, want een beetje begeleiding zou niet gek zijn. Als Kroonprinses van het Heelal wil je toch iedereen ontvangen, nietwaar?

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 6

Amsterdammertjes De Oud-Amsterdammer biedt de mogelijkheid voor particulieren en kleine zelfstandigen om een kleine rubrieksadvertentie te plaatsen. We noemen deze kleine advertenties AMSTERDAMMERTJES. Deze advertenties zijn bedoeld om een oproep te doen, om huisraad aan te bieden of daarnaar te vragen, om een agendabericht te plaatsen, om een aanbieding te doen en dergelijke. De prijs van een advertentie is 15 euro voor de eerste drie regels (ook met twee regels betaalt u 15 euro), de vierde regel kost 4,50 euro en daarna kost elke regel extra 0,50 euro minder. Er is een gewone bon die hieronder staat (betaling gebeurt dan via een eenmalige machtiging) en er is een digitale bon inclusief betaling via iDEAL via www.deoudamsterdammer.nl.

Hoe werkt het? Vul de bon in en laat tussen de woorden een vakje open. Eén letter of leesteken per hokje! Geen afbrekingen s.v.p. Naam: Telefoon: Adres: Postcode: Woonplaats: Datum: Handtekening: Hierbij machtig ik De Oud-Amsterdammer om eenmalig een bedrag van € ............... af te schrijven van rekeningnummer

Steun ons in de strijd tegen littekens!

Gezellig hotel, luxe kamers.

Arrangement 3d/2n

Stuur de bon op naar: De Oud-Amsterdammer BV, Postbus 5003, 1380 GA Weesp

vanaf € 102,50

Drift 4, 7991 AA Dwingeloo, Tel. (0521) 59 15 38 www.hoteldedrift.nl, [email protected]

www.brandwondenstichting.nl

Deze acties zijn geldig van 17 mei t/m 30 juni 2014 BOSMAN ZONWERING & ROLLUIKEN Uw specialist in al uw binnen en buiten zonwering

Bosman Zonwering en Rolluiken bestaat al sinds 1981 en heeft in die tijd een zeer goede naam opgebouwd. Het is dé specialist voor al uw zonwering,raamdecoratie, markiezen en rolluiken. Bosman Zonwering en Rolluiken heeft een keuze gemaakt waarin zowel de fabrikant luxaflex als Bosman zonwering & Rolluiken zich kan vinden. Waar Bosman zonwering & rolluiken en het merk luxaflex de nadruk legen op service, kwaliteit, garantie. En leek het Bosman zonwering & Rolluiken ook een logische keuze om een Bosman Luxaflex in- & Outdoor store te openen.

Gratis verlichting bij terras- en serre-zonwering! Winkelwaarde vanaf € 750,00

En daarom presenteert Bosman zonwering als eerste een inspirerende Luxaflex In- & Outdoor store in Nederland. Het publiek kan zowel voor binnen- als buiten zonwering en raamdecoratie, rolluiken bij Bosman Luxaflex In - & Outdoor terecht. Nu drie op afstandbedienbare stopcontacten aan/uit inclusief witte afstandsbediening voor € 99,-. Alles op afstand bedienen denk aan de op afstandbedienbare Somfy zonwering, rolluiken, elektrische gordijnrails en/of binnenzonwering.

Duette Shades Vanaf € 159,00 Nú met luxe design bediening cadeau t.w.v.€ 40,00

Amstelveenseweg 57 1075 VT Amsterdam | Tel: 020 676 49 20 | Fax: 020 676 42 91 | www.bosmanluxaflexstore.nl

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 7

De Oud-Amsterdammer is meer een podium voor echte Amsterdamse 50-plussers dan een krant. Wij stimuleren lezers hun eigen verhalen in te zenden. Hieronder verhalen die recht uit het hart van de lezer geschreven zijn. Heeft u ook een bijzonder verhaal dat u met de lezer wilt delen? Mailen kan naar [email protected] en sturen naar De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

Boekje E.R. Baaij vroeg in de vorige editie informatie over een boekje over een tram. Er kwamen drie reacties die op hetzelfde boekje wijzen, maar twee verwijzen naar een ander boekje. Riky de Wit-Lambregts heeft de volgende suggestie: “Meneer Baaij, het door u gezochte boekje heet ‘Genoeg gesold’ en is geschreven door Wil Schackmann. Logisch dat u het niet zo gemakkelijk kon vinden. Het is een heerlijk boekwerkje, maar wel alleen goed te begrijpen voor diegenen die de route van lijn 17 in Amsterdam goed kennen. Ik heb ervan genoten: ik kom uit West (meer lijn 13) en kreeg het boekje ruim 10 jaar geleden te lezen van een medepatiënt in het ziekenhuis. Prima lectuur voor een sjacherijnige dag.” Inge Draak-van den Hoven en Ronald Blonk denken ook dat het ‘Genoeg gesold’ is: “Het eerste boekje van de schrijver was nog hilarischer dan deze en heet ‘De dood van Opa Appinga’. Beide zijn niet meer in de boekwinkel verkrijgbaar.” N. van den Busken houdt het op een boekje van een andere auteur. “Ik wist meteen om wie het ging, namelijk Henk Zoutberg van het GVB. Hij heeft drie zeer humoristische boekjes geschreven, samen met Frits Hogeslag. Toen het eerste boekje uitkwam, was ik aanwezig op de receptie in de Schreierstoren in Amsterdam. De boekjes heten ‘Mompelmannen’, ‘Ontspoort’ en ‘Tram, tranen en andere wissels’. Hij staat ook op Facebook met meerdere overpeinzingen, echt leuk! Ik heb zelf 9 jaar als conducteur op de tram gewerkt en op de tram gebeuren veel dingen. Vooral op kantoor bedenken ze de gekste dingen. Ze hebben meestal geen idee wat het is om de hele dag op de tram te zitten.” Hans Wagenaar geeft nog een andere optie: “Er bestaat een boekje met Amsterdamsetramverhalen geschreven door Kees ter Haar en dat heet ‘Kan ik hier even strippen’. Het boekje is te koop op diverse websites en kost ongeveer 10 euro. De opbrengst gaat naar de Cliniclowns.”

Ongeluk door mevrouw Kroese Uthmann-Taverne Op pagina 9 rechts bovenaan in de vorige editie staat een artikel over Klik en ADM dat gaat over het ongeluk in 1956 in de Van der Hoopstraat waarbij een jongetje van 10 jaar van de tram is gevallen. Ik weet dat nog goed, want het was vreselijk. Ik kende zijn moeder, Corrie Jansen. Zij woonde twee huizen van ons in de Van Ostadestraat (wij woonden op nummer 60, mijn vader was schoenmaker). Corrie en gingen samen naar de huishoudschool in het Hortusplantsoen. Later heb ik haar nog een keer ontmoet en zodoende weet ik dat het haar zoontje was.

Swingen was bij Albert Verlingen streng verboden

Bethaniënbuurt Onze medewerker Simon van Blokland (geboren op 26 september 1935 in de Barndesteeg nr. 10, zijn vader had de bekende Smederij Van Blokland) en Frans Duivis (geboren op 26 september 1946 op de Kloveniersburgwal 26, waar zijn vader in het Klein Trippenhuis een chocolateriewinkel dreef) zijn voor hun boek over de Bethaniënbuurt op zoek naar informatie over de volgende oud-bewoners: Jaring uit de Koestraat 15, Alex Meijer van de Oudezijds Achterburgwal 69-77, ACF Bethaniënstraat, ABC Amsterdamse Beeldbuis Centrale in de Koestraat en Henny Daanje. Zouden jullie contact met Frans en Simon op willen nemen? Verder zijn Frans en Simon op zoek naar informatie over de haringman Jan Boekelman die zijn kraam had op de Nieuwmarkt. Bijdragen kunnen worden gestuurd naar Simon van Blokland, Schaarweide 9, 1507 NJ Zaandam; of Frans Duivis, Poemaweg 5, 1338 BP Almere, e-mail: [email protected].

Lullaby J. van Est had geen talent, maar schopte het wel tot wedstrijddanser (hij staat overigens niet op deze foto). Oké, we geven er aan toe: nog één keer dansende lezers. J. van Est laat weten: “Ik moest van mijn moeder naar dansles. Het was tegen mijn zin, maar mijn moeder was de baas. Ik werd gestuurd naar de dansschool van Wim van Beek. De eerste keer was ik op van de zenuwen. Binnen moesten wij eerst leren een dame te vragen. Je kon het treffen of je kwam met blauwe voetnagels thuis. Meneer Van Beek leerde ons een lichte buiging te maken en te vragen of de bewuste dame met je wilde dansen. Na een paar lessen werd het steeds leuker. Je bood de dame waar je mee danste een consumptie aan in de pauze en zelf nam je ook wat en zo ging dat vijftien weken lang. Na de beginnersles wilde ik me spontaan inschrijven voor de cursus halfgevorderden, maar tot mijn verbazing zei meneer Van Beek dat ik beter kon stoppen met dansen aangezien ik er volgens hem geen gevoel en ritme voor had.” Koehof “Ik kwam daarna bij dansschool Koehof terecht en vervolgde mijn cursus halfgevorderde. Na een tijdje kreeg ik de slag te pakken en deed ik mee aan onderlinge wedstrijdjes. Ik ging een keer naar zo’n officiële wedstrijd kijken en was meteen verkocht. Ik kwam in gesprek met een wedstrijddanser die vertelde dat hij bij dansschool Jan Daniels danste en dat hij een goede trainer was op wedstrijdgebied en zelf al verschillende titels gehaald als professional. Ik heb me daar in laten schrijven en begon met trainingen. Mijn eerste wedstrijden waren in de laagste klasse. Daarna ben ik opgeklommen tot de hoogste klasse, de hoofdklasse, dat is zoiets als de eredivisie. In totaal heb ik 18 prijzen gewonnen en ik heb nog vaak teruggedacht aan meneer Van Beek!” Dansschool Licher Riky de Wit-Lambregts reageert op de vraag van Fred

Wijngaarden over dansschool Licher. “Ik heb in diezelfde tijd (begin jaren 50) diezelfde cursussen daar gevolgd. Van één jongen weet ik nog de naam: Kees Stam. Die was van de chocolaterie in Diemen, dus gemakkelijk te onthouden. Verder hebben we destijds verschillende feesten meegemaakt met vrienden van de dansclub. Ik woon al 55 jaar niet meer in Amsterdam en ontvang De Oud-Amsterdammer digitaal. Mijn man laat nog weten dat de dansschool vóór Licher van Annie Wetter was.” Twee jongens dansten samen Ton Kraan is ook van het dansen. “In 1952 volgde ik samen met mijn vriend Jan Lindenberg dansles bij Albert Verlingen in de Sarphatistraat. De beginnerscursus kostte (voor zover ik mij kan herinneren) 18 gulden en je kon elke week 2,50 gulden betalen. Om cursusgeld uit te sparen hadden we afgesproken dat ik op halfgevorderden zou gaan en mijn vriend op gevorderden om vervolgens elkaar de passen te leren. Zo gezegd zo gedaan. Na mijn dansles gingen we naar de galerij van het voormalig Paleis van Volksvlijt om het geleerde over te brengen. Ik kan mij nog goed de verbaasde gezichten van voorbijgangers herinneren die daar twee jongens zagen die met elkaar aan het dansen waren.” Swingen “In die tijd was swingen erg populair en daar was ook ik een groot liefhebber van. Bij Albert Verlingen was dat echter ten strengste verboden. Ik zocht dan altijd een plekje achter in de hoek op om - ik dacht ongezien - even te swingen. Helaas ging dat vaak mis en galmde het door de zaal: “Heer Kraan!” en wist ik mij weer betrapt. Wim van Beek, ook een dansschool uit de Sarphatistraat, organiseerde op zaterdagavond vrij dansen in Krasnapolsky op livemuziek. Ik ging daar graag naartoe, want het orkest speelde vaak mijn favoriete swingmuziek en gelukkig mocht hier wel worden geswingd.”

door Jacques van Wijk In De Oud-Amsterdammer van 29 april schreef Wim Koppe een stukje getiteld: ‘Lullebay of Broadway inspireerde tot oprichting nieuwe dansschool’. In de krant van 13 mei corrigeerde Ad de Koning het woord Lullebay. Maar ook hij spelde het niet goed. Het is niet Lullebay en ook niet Lullabay maar Lullaby. Zie de poster. Wel even bij de les blijven! Maar waarom kom ik hierop terug? Omdat Wim Koppe het had over Frans Beeldsnijder, die later een bekend pianist werd. Ik heb Frans Beeldsnijder persoonlijk gekend en wel als dirigent van het Salve Reginakoor. Dit was en is het Latijnse kerkkoor van de Vredeskerk in de Pijnackerstraat in de Pijp. Frans Beeldsnijder was dirigent van dit koor toen mijn vrouw en ik ons aanmeldden. Dat was in mei 1988. Ik zing nog steeds in dat koor, maar mijn vrouw heeft helaas moeten afhaken. Dit bericht wilde ik even kwijt omdat Frans Beeldsnijder dus niet alleen een goed pianist is (of was?), maar ook een prima dirigent!

Riouwstraat In de vorige editie stond onder een foto op pagina 3 de Riouwstraat. Dat is verkeerd: het was de Begijnhof. Meerdere lezers wezen ons hierop.

De Begijnhof

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 8

Puzzel mee en win het boek ‘The Beatles in Holland’ (5x)

1

2

3

4

5

12 15

16

22

23

19

29

25

34

39

35

21

54

37

41

42

43

49 52

55

56

57

62

66

77

58

68

73

53

63

67

72

59

69

70 75

78

79

71

84

Het boek opent met een verhaal over een eerste bezoek aan Nederland in 1960, waarbij The Beatles de weg kwijtraakten en uiteindelijk belandden in Hamburg. Verder wordt onder andere gemeld hoe een eerder optreden werd geblokkeerd door Willem O’Duys en hoe Radio Veronica’s Dirk Verweij een tweede (middag)concert financierde. Onder veel meer.

76 80

83

86

60

64

74

82

The Beatles (met gastdrummer Jimmy Nichol in plaats van Ringo Starr) waren op 5 en 6 juni 1964 in Nederland voor een optreden in Blokker en dat heeft Nederland geweten. Het was een gekkenhuis op Schiphol toen de Fab Four uit Liverpool aankwam, het was een gekkenhuis in Amsterdam tijdens een rondvaarttocht en ook in Blokker was het belachelijk druk. Jan-Cees Brugge, Henk van Gelder, Lucas Ligtenberg en Piet Schreuders schreven nu, 50 jaar later, het boek ‘The Beatles in Holland. Het bezoek van John, Paul, George en Jimmie in Nederland’ en daarvan mag De Oud-Amsterdammer vijf exemplaren weggeven als puzzelprijs.

46

51

61

The Beatles in Holland

32

48 50

11

27

36

45

47

10

20

31

40

9

26

30

44

65

8 14

18 24

33 38

7

13 17

28

6

81 85

87 2

19

55

50

14

4 80

71

41

79

85

39

29

13

26

43

47

32

83

44

‘The Beatles in Holland ‘ is niet alleen voor iedereen die er bij was en iedereen die toen tiener was een aanrader, maar het geeft ook latere generaties een goed gedocumenteerd inkijkje in Beatlemania. ‘The Beatles in Holland. Het bezoek van John, Paul, George en Jimmie in Nederland.’ Uitgever: Walburg Pers (ISBN: 978.90.5730.989.2), prijs: € 19,64.

Horizontaal 1. kinderspeelplaats; 7. heel boos; 12. sprekende vogel; 13. voetbalstadion van Ajax; 14. eikenschors; 15. laagtij; 17. taaie grondsoort; 19. oosters vaartuig; 21. lidwoord; 22. oude lap; 24. Nederlandse provincie; 27. nachtgewaad; 28. fabrikant van keukenapparatuur; 30. sprookjesfiguur; 31. bouwland; 32. windrichting; 33. ledemaat; 35. zonder inhoud; 37. vereniging van eigenaren (afk.); 38. uilskuiken; 41. muurholte; 42. Europese vrouw; 44. reclameverlichting; 46. nogmaals; 47. moeilijk buigzaam (stug); 48. scheepskeuken; 49. metaal; 50. inwendig orgaan; 52. dichtbehaarde dierenhuid; 54. jokken; 56. afzonderlijke berg uit de Alpen; 58. Europese hoofdstad; 61. deel van oor; 62. diep rivierdal; 64. jongensnaam; 65. hemellichaam; 67. tweetal muzikanten; 68. Electric Light Orchestra (afk.); 70. gemene poets of streek; 72. kerkelijke straf; 73. Nederlandse provincie; 76. voor (in samenstelling); 77. United Kingdom (afk.); 78. getroffen (niet mis); 79. gespitste mond; 81. personal computer (afk.); 82. steen; 83. sprookjesfiguur; 84. asvaas; 86. eerste Russische ruimtevaarder; 87. Frans automerk.

Verticaal 1. Nederlandse provincie; 2. noorderbreedte (afk.); 3. duinvallei; 4. bandiet (schurk); 5. schip der woestijn; 6. korte nota of notitie; 7. Javaans poppenspel; 8. zwemvogel; 9. scheepsvloer; 10. maanstand (afk.); 11. Nederlandse provincie; 16. platvis; 18. telwoord; 20. onkosten (afk.); 21. fraaie kleding (opsmuk); 23. venster; 25. grondsoort (turf); 26. riem voor jagershonden (leiband); 27. geld; 29. Nederlandse provincie; 32. Nederlandse provincie; 34. afgemat; 36. kinderspeelgoed (dubbele kegel); 37. runderen (algemene benaming); 39. gestreepte ezelachtige giraffensoort; 40. slechte gewoonte; 42. zuurdeeg (gist); 43. snelschrift; 45. gevangenis; 46. speeltuinattribuut; 51. dun (magertjes); 53. tennisterm; 54. Nederlandse provincie; 55. geestdrift; 56. soort agave (sierplant); 57. waterplas; 59. beginsel van blad of bloem; 60. Nederlandse provincie; 62. jong hoen; 63. blunder; 66. binnenvaartuig; 67. spoedig; 69. windrichting (afk.); 71. gemeente in Noord-Brabant; 73. eerlijk (oprecht); 74. brandvrije kluis; 75. zangwijsje; 78. Raad voor Economische Aangelegenheden (afk.); 80. open strook in een bos; 82. gewicht (afk.); 85. heden.

‘Mijn Mokums paradijs’ is de oplossing van de puzzel in de vorige editie. Deze regel uit het vers ‘Geef mij maar Amsterdam’ behoeft geen toelichting, toch? We mochten vijf kaarten weggeven voor BODY WOLRDS: The Happiness project. Deze gaan naar Mevr. Uffen in Almere, mevrouw Timmers in Weesp en T. Jaggoe, W.A. van Est en M. Breebaart in Amsterdam.

Nieuwe puzzelprijs: 5 exemplaren van het boek ‘The Beatles in Holland. Het bezoek van John, Paul, George en Jimmie in Nederland’. Zie voor meer informatie over dit boek de tekst naast de puzzel.

Stuur uw oplossing met uw naam, adres en telefoonnummer voor 4 juni 2014 naar (e-mail) [email protected] of naar: De Oud-Amsterdammer, Postbus 5003, 1380 GA Weesp.

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 9

33

‘Hoekje om en toen zag ik het’ Samenstelling: Marian van de Veen-van Rijk en Simon van Blokland In de rubriek ‘Wie het weet, mag het zeggen’ tonen wij uit de foto- en kaartencollectie van Marian van de Veenvan Rijk en Simon van Blokland beeld waarvan wij de lezers vragen waar deze is gemaakt en of ze er bijzondere herinneringen aan hebben. Een aantal inzenders met een aansprekende bijdrage krijgen als tegenprestatie het boekje ‘Amsterdamse grachten’ van Simon van Blokland. Hieronder staat de foto die wij in de vorige editie plaatsten.

De raadplaat in de vorige editie was een hersenkraker en zelfs de diehards kwamen er niet uit (de oplossing bewaren we voor de verandering verderop in dt artikel). Onze trouwe inzender Gielijn Escher had er meerdere wandelingen voor nodig om uiteindelijk op de, volgens hem, juiste plek te komen: de Bartholomeus Diazstraat, gezien vanaf de Hudsonstraat. “De bebouwing in strenge architectuur is nog geheel intact, zij het dat de oorspronkelijke houten kozijnen – zoals gebruikelijk – zijn vervangen door die kunststof monsters. De beide winkels zijn reeds lang verdwenen. De linker deed in brood, koek en banket, de rechter moet een kruidenier zijn geweest, getuige het herkenbaar in beeld zijnde reclamebord voor Keg’s thee op de pui.” We geven ons gewonnen Wellicht dat Eschers weer tot een heerlijke polemiek met Simon leidt, want volgens Simon is het toch echt een andere straat. Maar eerst nog even de inzending van de ‘Mollen en Koningen’, die ‘zich gewonnen geven.’ Zij melden: “De twee winkels in de straat liggen volgens ons in het zuidelijk deel van de stad; de halve beeldbank doorgezocht en de wikipedia-architecten die in Amster-

dam hebben gebouwd: niets van dat alles gaf enig soelaas. Als we zouden moeten gokken dan ligt de straat in de buurt van de Hoofdweg. Het trappenhuis tussen het hoge en lage bouwdeel met glas is zeer specifiek. We zijn erg benieuwd of degenen die het goed hebben er in de buurt hebben gewoond!” Cabralstraat Jan van Eden komt met de Cabralstraat. “Geboren en getogen in AmsterdamNoord heb ik geen moeite met het raden van deze opgave. Na de aankoop door Woningbouwvereniging Het Oosten van dit straatbeeld, ben ik als bouwkundig projectleider in de jaren 90 belast met de renovatie van dit gevelbeeld. Het is de Cabralstraat 26? t/m 44.” Dat is dus ook niet goed, maar hij zit er wel vlakbij. De Bartholomeus Diazstraat - de inzending van Nathalie van Borkulo - en de Witte de Witstraat - ingezonden door Harry Snijder en mevrouw Verwoert zijn het ook niet. Mevrouw Verwoert schrijft: “Ik heb er niet gewoond, maar wel in de buurt. Het is ongeveer in het midden, richting Postjesweg.” Balboastraat Maar wat is het dan wel? Welnu: de oplossing is de Balboastraat. R. Scholten had het goed en Jan Sweers ook. Sweers schrijft: “Mijn eerste ingeving was de Hoofdweg en inderdaad: Hoofdweg/ hoek Cabralstraat leek er heel veel op, maar is het toch niet. Ik ben de Cabral-

straat ingereden en zag daar de raampartij van het trappenhuis van de raadplaat. Deze hoek was het echter toch niet. Daarna het blokje om gefietst en daar zag ik het: het is de Balboastraat.” Nazit We gaan nog even terug naar de editie waarin de raadplaat de Rhijnvis Feithstraat was. Leo van Antwerpen laat weten: “Ik denk dat het voor een hoop mensen een instinker is. Als je goed bekend bent in Oud-West ga je namelijk twijfelen tussen het Staringplein en het J.J. Cremerplein. Vooral het laatste plein is een optie, want de zolderverdiepingen zijn eender. Die aan het Staringplein zijn anders. De foto is genomen vanaf de Wilhelminastraat naar het einde van de Overtoom en het begin van de Amstelveenseweg en het is de Rhijnvis Feithstraat.” Fred Wiltenburg tot slot houdt het op het J.J. Cremerplein, wat bijna goed was.

Mijn ontmoetingen met André Hazes (4) In 1991 kreeg ik de opdracht van André van Hazes om zijn trouwdag met Rachel van Galen te registreren. Alle genodigden, familie, vrienden en kennissen vertrokken op 14 oktober 1991 vanaf De Plashoeve, André’s stamkroeg in Vinkeveen, naar het stadhuis. André kende Rachel al jaren want zij paste als jong meisje vaak op Melvin (André’s zoon uit het huwelijk met Ellen Wolff). Het is het Hazes’ derde huwelijk, dat plaatsvindt in het bijzijn van onder anderen zijn moeder, broers, zuster, Melvin en zelfs Annie, André’s eerste vrouw. Ik leg alles op video vast. In het stadhuis in Mijdrecht is het enorm druk met mensen die een glimp willen opvangen van het stel en veel bekenden uit de muziek- en theaterwereld geven acte de présence. Tot diep in de nacht wordt er gefeest in een speciale feesttent. André zingt voor zijn kersverse bruid en de twee dansen onder andere op Hazes’ favoriete song ‘Still Got The Blues’. André kruipt zelfs nog achter het drumstel en zingt voor Rachel een liefdeslied. Tot de volgende ontmoeting. André heeft zojuist in het stadhuis van Mijdrecht zijn jawoord gegeven aan Rachel van Galen. Hier toont hij de trouwring aan de videocamera waarmee ik de plechtigheid registreer.

De boekjes van Simon gaan naar Jan Sweers, R. Scholten, Leo van Antwerpen, mevrouw Verwoert en Jan van Eden.

Een enorme mensenmassa juicht het kersverse echtpaar Hazes toe als zij uit het stadhuis komen. Jos van Zoelen (links op de foto), bodyguard en vooral ook vriend van André, houdt een oogje in het zeil.

André kust voor de zoveelste keer zijn echtgenote Rachel, die alles als in een blije roes ervaart. Eindelijk is zij mevrouw Hazes; ze droomde daar al jaren van.

De Balboastraat in 2014, zij het dat deze foto op een andere plek is geschoten.

Raadplaat We hebben weer een nieuwe raadplaat waarvan we hopen dat deze wat makkelijker is dan de raadplaat in de vorige editie. Er is een aantal heldere aanwijzingen denken we zo en we nemen aan dat het voor een groeiende groep Amsterdammers weer een goede reden is de fiets te pakken. We zijn benieuwd! Reacties kunt u mailen (dit heeft onze voorkeur) naar [email protected] of sturen naar De Oud-Amsterdammer Postbus 5003, 1380 GA Weesp

De fotokaart waarop André mij persoonlijk bedankt voor de videoreportage die ik van zijn trouwdag maakte. Ik bewaar deze bedankkaart als een soort relikwie in mijn archief.

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 10

Stuur uw agendabericht voor ‘Amsterdamse uitjes’ naar (e-mail) [email protected] of Postbus 5003, 1380 GA Weesp

Wandeling door Nieuwendam

Kraandans in de Kofferkluizen van het Stadsarchief

Door tuindorp & dijkdorp Nieuwendam wordt zaterdag 7 juni een wandeling gehouden onder leiding van gids Klaas Hans Bergmans.

Naar aanleiding van het boek ‘Verborgen Stad’ exposeert Jan Theun van Rees nog tot en met 5 juni in de Kofferkluizen van het Stadsarchief zijn uitgebreide fotoreeks over de ontmanteling en sloop van het Nieuwe de la Mar, Bellevue Cinerama en Calypso.

De wandeling duurt ongeveer 2,5 tot 3 uur. Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden bij Jaap Lekkerkerker, e-mail [email protected]. De wandeltocht is een initiatief van Musem Amsterdam-Noord aan de Zamenhof 28. Hier zijn ook het vertrek- en eindpunt. Meer informatie: www.museumamsterdamnoord.nl.

In aanloop naar de bouw van het huidige DeLaMar Theater in de Marnixstraat werd Jan Theun van Rees in 2005 door de Van Den Ende Foundation benaderd om het toenmalige Nieuwe De la Mar Theater en de naastgelegen bioscopen Calypso en Bellevue-Cinerama te documenteren. Ook de sloop moest worden vastgelegd, wat hij met overgave heeft gedaan. De panden op deze locatie dateerden van 1823 en 1887, en hadden een rijke geschiedenis. Scholen, sociëteiten en uiteindelijk bioscopen en theaters vroegen telkens om uitgebreide aanpassingen aan de gebouwen. Om kosten te sparen werden deze niet altijd even nauwgezet uitgevoerd. Veel bouwtekeningen ontbraken, zodat voor elke stap in het sloopproces de situatie eerst verkend moest worden. Voorkomen moest worden dat onderdelen van het gebouw spontaan zouden instorten. Toen de kraan voorzichtig begon om de achtermuur van Calypso te slopen, bleek men plotseling in de keuken van het Bellevue theater aan de Leidskade te staan. De fotoreeks werd onbedoeld een monument voor het afscheid van een stukje Amsterdamse geschiedenis. Een ruim overzicht van deze foto’s is van 13 mei tot 5 juni in de Kofferkluizen van het Stadsarchief te zien. Tegelijk is in de Stopera (op de ‘Rode Wand’) een overzicht van de foto’s uit het boek ‘Verborgen Stad’ te zien.

Tentoonstelling: Amsterdam! van Ed van der Elsken Naar aanleiding van de herdruk van het legendarische fotoboek ‘Amsterdam!’ worden in het Stadsarchief van 6 juni t/m 14 september ruim honderd vintage prints van Ed van der Elsken (1925-1990) geëxposeerd. Het gaat om de originele drukken die voor het boek zijn gebruikt, afdrukken uit eigen collectie en uit particulier bezit. Tegelijk met de tentoonstelling ‘Amsterdam!’ van Ed van der Elsken presenteert het Stadsarchief Amsterdam recent werk van de fotografen Hans Eijkelboom, Reinier Gerritsen en Theo Niekus. In het kader van de tentoonstelling ‘De straat op!’ organiseert het Stadsarchief Amsterdam tevens een masterclass straatfotografie: ‘Het geluk ligt op straat’. Iedereen kan meedingen door zelfgemaakte straatfoto’s in te zenden. Meer informatie is te vinden op www.stadsarchief.amsterdam/destraatop. Elke 1e en 3e zondag van de maand worden spraakmakende gastsprekers geïnterviewd over onderwerpen uit de roemruchte Amsterdamse geschiedenis. Op zondag 1 juni is het onderwerp Amsterdam! van Ed van der Elsken. Met: Kees de Koning (oprichter platenlabel Top Notch) en Hripsimé Visser (conservator fotografie Stedelijk Museum). Aanvang: 15.00 uur. De toegang is gratis, maar vol=-vol. Het Stadsarchief Amsterdam is gevestigd in gebouw De Bazel aan de Vijzelstraat.

Weltklassik am Klavier in Stadsarchief Amsterdam Maandelijks is in het Stadsarchief Amsterdam aan de Vijzelstraat Weltklassik am Klavier te gast. Dit zijn kleinschalige concerten waarin jonge, internationale pianisten acte de présence geven.

Bezoek de huizen Van Brienen en Bartolotti In de maand juni heeft monumentenkenner en stadsgids Hans Tulleners een reeks wandelingen uitgezet langs monumentale plekken in oud-Amsterdam. Zowel op zondagochtend als op woensdagmiddag zijn er wandelingen van twee uur voor slechts 10 euro per persoon, langs hofjes in de Jordaan, stadspoorten en poortjes, historische cafés of langs historische huizen van burgemeesters. Heel bijzonder is een bezoek aan twee, zelden opengestelde huizen van Vereniging Hendrick de Keyser, namelijk het huis Van Brienen en het huis Bartolotti (foto).

Vrijdag 13 juni om 17.30 uur: Hanna Shybayeva - The Man I Love. Meester en leerling: Skrjabins Préludes en Debussy. Toegang: volwassenen 20 euro, exclusief reserveringskosten. Studenten betalen 5 euro minder, kinderen en jongeren tot 18 jaar mogen gratis naar binnen. Plaatsen zijn te reserveren via e-mail: [email protected] of telefonisch: 0318 30 00 10 (op werkdagen).

Het volledige programma, bestaande uit 15 wandelingen, staat op www.amsterdam-inside.nl.

Verhalenwandeling door Indische Buurt

Op initiatief van het Amsterdam Museum zijn van 21 maart tot en met 31 augustus 2014 ruim zestig fotowerken van Arjan Bronkhorst te zien over Amsterdamse grachtenhuizen en hun bewoners. De fototentoonstelling ‘Achter de Gevels’ toont het leven aan de gracht in particuliere stadspaleizen. Bezoekers kunnen de foto’s bekijken in de Cromhouthuizen (Herengracht 366-368). In deze 17de-eeuwse grachtenpanden zijn het hele jaar door vaste en tijdelijke tentoonstellingen te zien, georganiseerd door het Bijbels Museum en het Amsterdam Museum.

Jo Haen houdt op zondag 8 juni (eerste pinksterdag) weer een verhalenwandeling. Dan worden verhalen van de website www.geheugenvanoost.nl voorgelezen en onderweg worden wetenswaardigheden verteld over gebouwen en plekken. Deze keer is de Indische Buurt het onderwerp van de wandeling. Het vertrekpunt is nog niet bekend, maar zal ruim op tijd aan worden meegedeeld aan de deelnemers en op de website. De wandeling begint om 11.00 uur en duurt ongeveer tot 13.00 uur, waarna een kopje koffie wordt gedronken. De kosten bedragen 3 euro per persoon inclusief een kopje koffie. Graag vooraf contant. Meer informatie via op [email protected] of 020-6920720.

Vondelpark viert 150-jarig bestaan met festival Het Vondelpark bestaat 150 jaar en om dat te vieren wordt voor de eerste keer het Vondelpark Festival gehouden. Op zaterdag 14 juni kan worden genoten van onder meer klassieke concerten op het bordes van het VondelCS, de grootste picknick van Nederland, een enorm speelterrein met optredens, spelletjes en taarten bakken voor kinderen. Het Openluchttheater programmeert een speciaal Vondelpark Festival-concert en er zijn rondleidingen door de natuur van het park. Daarnaast zijn er een Silent Disco, een barbecue, een serie lezingen en diverse andere culturele activiteiten. Voor sporters is er een bootcamp en voor honden een speciaal parcours. Kortom, er is aandacht voor iedereen. Het festival vormt het podium waar iedereen aan elkaar kan laten zien waarom het Vondelpark voor hen bijzonder is. Het Vondelpark Festival wordt zaterdag 14 juni van 12.00 tot 24.00 uur gehouden. Meer informatie op www.vondelparkfestival.nl.

Achter de gevels van de grachtenhuizen

In de tentoonstelling zijn de huizen opgenomen van onder anderen filmmaker Matthijs van Heijningen, Trudy Derksen, Elise Wessels en Gisèle d’Ailly van Waterschoot van der Gracht (1912-2013). Zij zijn degenen die de grachtenhuizen van Amsterdam met veel inspanning, kapitaal, liefde en geduld restaureerden en tot op de dag van vandaag in stand houden. De Cromhouthuizen zijn geopend van dinsdag t/m zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur en op zon- en feestdagen van 11.00 tot 17.00 uur.

Amsterdam en de Eerste Wereldoorlog Het Stadsarchief Amsterdam presenteert van 24 mei tot en met 12 oktober de themapagina Amsterdam en de Eerste Wereldoorlog, te bezoeken via www.stadsarchief.amsterdam.nl/wo1. Vijftig verhalen geven een uniek beeld van de oorlog in Amsterdam. Tegelijkertijd is in de Schatkamer van het Stadsarchief een selectie te zien van bijzondere en persoonlijke stukken uit deze bewogen tijd.

Dinsdag 27 mei 2014

pagina 11

Golfbaan Waterland Amsterdam staat er weer goed op Golfbaan Waterland Amsterdam Buikslotermeerdijk 141 1027 AC Amsterdam 020-636 10 10 [email protected] www.golfbaanwaterlandamsterdam.nl Golfbaan Waterland Amsterdam, sinds 1994, Buikslotermeerdijk 141 Golfbaan Waterland Amsterdam is om drie redenen een zeer toepasselijke naam. Allereerst vanwege de bijzonder fraaie ligging in Waterland (boven Amsterdam-Noord), ten tweede omdat de greenkeepers constant vechten met een ondergrond die dan weer te nat en dan weer te droog is en ten derde omdat de vele waterpartijen een unieke uitdaging vormen: een beetje misgeslagen bal rolt zomaar in een vijvertje. “Dit is een uitdagende baan waar je nooit op uitgekeken raakt. Wat ons verder uniek maakt? We zijn zeer laagdrempelig, iedereen voelt zich thuis, de prijs-kwaliteitverhouding is ongeëvenaard en we liggen op tien minu-

ten rijden van de Dam”, leggen directeur Ton Hilderink en Jeanny Oosterman (sales & events) uit. Golfbaan Waterland Amsterdam bestaat dit jaar twintig onstuimige jaren. Stadsdeel Noord legde de baan destijds aan en had blijkbaar verstand van golfen, want er werden 16 holes aangelegd (voor de leek: er wordt altijd gespeeld op een baan met 9 of met 18 holes). Ton Hilderink is vanaf het begin werkzaam op de golfbaan en blikt lachend terug op de beginjaren. “Het was een vreemde start, onder andere omdat eigenlijk niemand wist hoe je een golfbaan moest onderhouden. Gelukkig kwamen we door toeval in contact met iemand die veel verstand had van gras en die voor zichzelf ging beginnen. Hoe de baan er in die jaren uitzag? Vooral kaal.” Foto van hole 11, 20 jaar geleden (links) en nu. In 1997 op orde De eerste jaren zijn eerst de 9 holes op orde gebracht en daarna is de baan uitgebreid naar 18 holes. In 1997 was de baan ongeveer zoals die er nu bij ligt. In de jaren daarna werd de golfbaan goed op de kaart gezet, maar toch kwam de klad erin. Hilderink: “Op een gegeven moment moesten er mensen uit, waardoor de paar mensen die er nog waren alles zelf deden: van het onderhoud van de baan tot en met een biertje tappen in de kantine. Daardoor werd er minder tijd besteed aan onderhoud en dat is funest voor een golfbaan.”

Van een 3 naar een 8 Ongeveer vijf jaar geleden brak het besef door dat het zo niet langer kon. Er kwamen nieuwe aandeelhouders en er werd weer geïnvesteerd. Hilderink: “In 2012 was de baan weer op orde. In rapportcijfers: we kwamen van een 3, groeiden redelijk snel naar een 6, zitten nu op een 8 en nu gaan we door ook. Sinds dit jaar hebben we een golfwinkel, we hebben sinds kort een professionele golfschool, er zijn weer aanpassingen aan de baan gedaan waardoor deze nog uitdagender is en we zijn bezig met de bouw van een loods voor de onderhoudsmachines.”

Top prijs-kwaliteitverhouding Inmiddels is de baan ook bespeelbaar voor niet-leden. Jeanny Oosterman: “We onderscheiden drie soorten gebruikers: de leden, vrije golfers die geen lid zijn (de zogeheten green-feespelers-red.) en we organiseren steeds meer golfevents voor bedrijven. Wij zijn daarbij heel erg van de persoonlijke benadering en we horen elke keer dat onze prijs-kwaliteitverhouding top is. Het gebeurt heel vaak dat bedrijven meteen voor het jaar erop weer boeken en dat is natuurlijk niet voor niets.”

‘Laten The Beatles zich nog zien en bejubelen?’ Vervolg van voorpagina. door Theo Greuter Het weekend van 5 t/m 7 juni 1964 staat mij nog vrij duidelijk voor de geest. Dat komt omdat het om verschillende redenen een turbulent weekend was. Om te beginnen vrijdag 5 juni. The Beatles arriveren ‘s middags op (het oude) Schiphol en ik moet gewoon naar school. Twee zaken die op het eerste gezicht onverenigbaar zijn. Maar omdat mijn schooltijden - standaard - van 8.00 tot 13.30 uur zijn, is de kans groot dat ik toch op tijd op Schiphol kan zijn. Het eindsignaal van de laatste les is voor mij en een groot aantal andere leerlingen het startsein om onze fietsen uit de stalling te halen en te gaan fietsen. We weten welke kant we op moeten, maar om nou te zeggen dat we de route van tevoren hebben uitgestippeld, nou nee. Als 16-jarig jochie op een oude damesfiets van de Van Ostadestraat naar Schiphol is voor die tijd een hele onderneming. Samen met klasgenoot Cock van Blokland (familie van Simon?) fietsen we of ons leven ervan afhangt. Onze inspanningen worden beloond. Vanaf het dak van een van de gebouwen langs het platform zien we met heel veel anderen dat The Beatles uit het SAS-vliegtuig komen en door

onder anderen meisjes in Volendams kostuum worden verwelkomd. Toen The Beatles naar binnen waren gebracht, was er voor ons belangstellenden weinig meer te beleven dan op een normale dag op een internationale luchthaven. Nog een keer zien We weten dat The Beatles in het Doelen Hotel in Amsterdam logeren. Als ze op Schiphol ‘wat vertraging’ oplopen en de autorit naar Amsterdam ook niet zo wil vlotten, bestaat de kans dat we ze nog een keer kunnen zien. Dus besluiten we onze tweede fietsrace van die dag te rijden. Op het moment dat we op het Muntplein arriveren worden we gepasseerd door de auto’s met en van The Beatles. Gezien hebben we ze toen niet, maar wij waren op de fiets wel sneller dan zij! Rondvaart Zaterdag 6 juni 1964, de dag waarop The Beatles een rondvaart door Amsterdam maken en ik gewoon naar school moet. Ja, dat was toen ‘gewoon’. Er zit dus niets anders op dan na school naar het centrum van de stad te fietsen. Spijbelen is nooit in ons opgekomen. Na wat wikken en wegen besluiten we een plekje op de Kloveniersburgwal, tegenover de achterzijde van het Doelen Hotel te zoeken. De rondvaart is al in volle gang en je mag

The Beatles op de rondvaartboot. dus verwachten dat het er wat rustiger is. Het tegendeel is waar. Mét fiets vinden we een plekje op de rijweg. Het lange wachten begint. Waarop is niet helemaal duidelijk. Hoe laat eindigt de rondvaart? Laten ze zich nog zien en bejubelen? Een meisje dat vanwege haar lichaamslengte en de plek die ze heeft ‘veroverd’ tegen een heleboel ruggen aankijkt, vraagt of

ze op mijn bagagedrager mag staan. Als de bagagedrager het houdt en ik m’n fiets in evenwicht kan houden, mag dat. Later valt me pas op dat ze zich helemaal heeft voorbereid om, als de mogelijkheid zich voordoet, in de gracht te springen. Uiteindelijk heeft ze dat niet gedaan. Nadat de boot aan de achterzijde van het hotel is afgemeerd blijven we wachten

op… Spreekkoren worden aangeheven. Dit leidt ertoe dat The Beatles op een balkon verschijnen en de verzamelde menigte vriendelijk lachend toezwaaien. De middag loopt ten einde en ik besluit maar eens naar huis te gaan. Mijn ouders hebben geen idee waar ik de hele middag ben geweest.

pagina 12

Dinsdag 27 mei 2014