PROJECTREIS NAAR SRI LANKA
Pagina 4
Reisverslag SRI LANKA 2015 Zoals jullie in het voorwoord konden lezen, brachten zr. Claire en Dora van 3 tot 18 maart 2015 een bezoek aan Sri Lanka. Graag nemen ze jullie met dit reisverslag mee naar onze 7 projecten. Hierbij een kaart van alle bezochte projecten. Er werd ongeveer 2000 km afgelegd in twee weken tijd, we schrokken toen onze chauffeur ons dit op het einde van de reis meedeelde. We vertrokken op dinsdag 03/03 om 10u05 en landden via Abu Dhabi in Colombo op woensdag 04/03 om 05u30 plaatselijke tijd. Sr. Deepthika, de provinciale overste en sr. Rita stonden ons op te wachten: een warm en hartelijk onthaal en vooral een blij weerzien! In de namiddag werd onmiddellijk gestart met een eerste vergadering met sr. Deepthika, sr. Lohini (alg. econome) sr. Rupika (prov. econome) en sr. Priyani (zij volgt vanaf nu al onze projecten op in Sri Lanka). Alle projecten werden overlopen, vragen werd beantwoord, wijzigingen werden besproken, enz. Het was een goede start in voorbereiding van de projectbezoeken. Donderdag 5 maart 2015 - KEGALLE Met een volumewagen en 2 chauffeurs vertrokken we naar het noorden voor onze eerste week. Sr. Priyani reisde met ons mee. 4 van de 5 projecten hadden we nog niet eerder bezocht. Toen de werkgroep in 2010 in Sri Lanka was, was de Burgeroorlog nog maar net voorbij en het was er niet veilig. Nu verliep alles vlot, al zagen we onderweg veel politie en soldaten en was er regelmatig paspoortcontrole. Onderweg namen we even tijd voor een kort bezoek aan de Lakanya Temple, het was bovendien net “Medin Full Moon Poya Day”, een (maandelijkse) officiële feestdag in Sri Lanka wanneer het volle maan is. De Boeddhisten bidden dan een hele dag in de tempel. Iedereen is gekleed in het wit als teken van zuiverheid. Even verder genoten we van een bezoek aan “Water World” waar we honderden vissoorten konden bewonderen. Rond de middag kwamen we aan in de St. Joseph’s Children’s Hostel in Kegalle. We werden verrast door een hartelijk onthaal van 2 ASHA-HOPE kinderen en de zusters van de gemeenschap. Indrukwekkend. De school was omwille van de Poyadag gesloten. Een aantal kinderen van het internaat herkenden ons van in 2010 en wij hen … dat was echt leuk. Na de vergadering met de verantwoordelijke zusters gingen we op bezoek bij de kinderen. Het internaat is alleen voor meisjes en er is plaats voor 33 kinderen, tussen 6 en 18 jaar. We werden getrakteerd op een welkomstconcertje. Het was mooi om te zien hoe vooral de grote kinderen de jongere aan de hand namen om mee te dansen en te zingen. Alle kinderen gingen op de foto. Vrijdag 6 maart 2015 - KEGALLE Na een bezoekje in de voormiddag aan het Saradiel Village nabij Kegalle, ontmoetten we de ASHA-HOPE kinderen die van school terugkwamen. Weer viel op hoe de oudere kinderen echt zorgen voor de jongere kinderen. Ze vertelden ons ook dat de meisjes van het internaat sinds januari 2015 beschikken over een abonnement op de krant. Dat is voor hen toch een echte meerwaarde en daar wordt dagelijks tijd voor uitgetrokken.
Pagina 5
Zaterdag 7 maart 2015 - NAAR CHEDDIKULAM Na het afscheid trokken we verder noordwaarts. Om 6u zaten we al in de auto voor een rit van 5 uur. Onderweg viel het op dat we een heel arme streek doorkruisten. De wegen waren hobbelig en in slechte staat. Soms reden we maar 30 km/u. De natuur was er ook heel anders: vlakker met voornamelijk bananenplantages, kokospalmen en uitgestrekte rijst- en uienvelden. Hier en daar worden stukken wegen hersteld: men begint ergens en een beetje verder wordt gestopt om dan enkele km verder opnieuw te starten, maar niets is (lijkt) afgewerkt. Er stond weer een bezoek op het programma: de “Sacred Isurumuni Raja Maha Viharaya tempels” in Anuradhapura: vele tempels gebouwd op de rotsen in een prachtige omgeving, echt indrukwekkend. Tegen de middag kwamen we aan bij de zusters in Cheddikulam. Het is een heel arm dorp. De helft van de bevolking is Christen, de andere helft Hindoe. We werden hartelijk begroet door de zusters die we ook in 2010 hadden gezien. We verkenden het domein en ook de tegenover gelegen Staatsschool waar de meisjes van het internaat naar school gaan. Ook de zusters geven er les. ASHAHOPE sponsort in dit internaat sinds 2012 een aantal meisjes tussen 12 en 16 jaar. Voor we de meisjes ontmoetten, was er een vergadering met sr. Tharani, de verantwoordelijke van het internaat. Het gebouw is vrij groot maar een gedeelte ervan is onbewoonbaar omdat het dak in slechte staat is. Dat is ook de reden waarom er maar 13 meisjes kunnen verblijven. Met de extra giften van ASHA-HOPE voor 2015 kunnen ze starten met de herstellingen en hopelijk kunnen er snel meer kinderen opgenomen worden. De meisjes hadden een “concertje” met zang en dans voorbereid. Verrassend was het zelfgeschreven lied voor ASHA-HOPE. We werden er stil van ...
Each day we are happy in our home In our sky there is no night but we feel bright day like birds nest our home It’s a temple of love. Spring of love our ASHA-HOPE you look after us with love and like father and mother you shower your love upon us. You carry the crosses and gave the garland for us. You opened a door in the sky to fly for us with freedom. To say a word of thanks, our life time is enough for us. Let us live in love. Foto’s werden genomen: van de kinderen individueel en ook in groep. Na het avondeten namen we tijd om de verslagen bij te werken en de lijsten voor de volgende dag voor te bereiden. Omwille van de hitte en de staat van de wegen vertrokken we telkens heel vroeg in de ochtend. Zondag 8 maart 2015 - naar PATTIM (MANNAR) Na afscheid van de zusters en de meisjes, die heel dankbaar waren, vertrokken we om 6u20 voor de Eucharistieviering naar Madhu, een Mariaoord gelegen in een prachtig omgeving waar iedereen nog sprak over het bezoek van Paus Franciscus in januari 2015. Onderweg soldaten en politie. Tijdens en na de oorlog waren er in deze streek veel (tenten)kampen. Nu herrijzen opnieuw kleine huisjes. Nog altijd echter wonen velen in krotwoningen waar de was op de daken ligt te drogen. Olifanten leven er in het wild. Rijstvelden worden bewerkt, vee loopt langs de weg. Deze streek is ook gekend voor de productie van gedroogde vis. Mannar is een schiereiland en wordt bereikt via een hele lange brug. De stad is tijdens de burgeroorlog zwaar getroffen en grote delen zijn verwoest. Wegen worden heraangelegd, maar het is met horten en stoten.
PROJECTREIS NAAR SRI LANKA
Pagina 6
Omstreeks 11u30 kwamen we aan in Pattim. De temperatuur was opgelopen tot 38°C (het was trouwens de gans reis zeer warm). Bij aankomst kregen we een bloemenkrans. De groep kinderen in hun mooie uniformpjes was aandoenlijk om te zien. 22 kinderen jongens en meisjes - tussen 3 en 5 jaar gaan er naar de Montessorischool. Alle kinderen komen uit het dorp en krijgen zo een goede voorbereiding op de lagere school. De schoolplicht is pas vanaf 6 jaar. Na de middag hadden we vergadering voor de opvolging van de sponsorkinderen en namen we foto’s van de school en de omgeving.
’s Avonds was er nog tijd voor een wandeling naar het strand. Pootjebaden in de zee was zalig bij zo’n warm weer! Maandag 9 maart 2015 - PATTIM / KILINOCHCHI De lessen in de Montessori school starten om 8u30. Het was mooi om te zien hoe deze kleine kinderen de schoolpoort binnenkomen, mooi in uniform aan de hand van hun mama of papa. Ook hier hebben we van alle kinderen een foto genomen. Toen we weggingen gaf elk kind ons een handdruk en raakten ze onze voeten aan als teken van eerbied. Opnieuw afscheid nemen … De zusters bedankten ons uitvoerig voor wat we voor deze school doen. Onze reis ging verder richting Kilinochchi, een trip van 120 km. We reden door Mannar-stad en daarna volgde een lange mooie rit langs de kustlijn. Het leven in Sri Lanka passeerde aan ons raampje: we zagen hoeveel mensen nog wonen in hele kleine huizen, bedekt met stro of golfplaten. De natuur was ook hier weer anders: enorme struikgewassen, dan weer uitgestrekte onbewoonde vlaktes maar helemaal geen bananenplantages of kokospalmen. Wel veel vee langs de wegen en in de velden. Her en der onbewoonbare bouwvallige huizen die de sporen dragen van beschietingen van tijdens de burgeroorlog. Maar eens we de stad Killinochchi naderden (deelstaat Jaffna) doken de plantages terug op. Sr. Jacintha, de verantwoordelijke van het internaat stond ons in het centrum van de stad op te wachten want het internaat ligt echt afgelegen, in “the middle of nowhere”. Pas tegen de middag kwamen we aan bij het internaat. Het is een prachtig domein dat in 1995 door Bisschop Thomas van Jaffna werd ingezegend. De zusters werden gevraagd te helpen in de 3 parochies die door de Bisschop bestuurd worden. Onze zusters waren de eerste die in zijn parochie zijn komen wonen. Tijdens het middageten konden we kennis maken met dit nieuwe project. De zusters vertelden ons over de Burgeroorlog in 2009. Samen met de kinderen die toen in het internaat zaten, hebben ze in bunkers moeten schuilen tot de oorlog voorbij was. Het domein bestond nog maar alles was verwoest. Zowel het klooster als het internaat moest gerenoveerd worden. Ondertussen woonden de gezinnen in kampen.
Pagina 7
Nadat het klooster en het internaat in 2010 klaar waren, zijn de zusters de kinderen in de kampen gaan opzoeken om ze terug op te nemen in het internaat. Zo zijn ze gestart met 30 meisjes. In de namiddag hadden we een pauze en nadien volgde een vergadering om de sponsorlijsten te overlopen. Dan brachten we een bezoek aan het internaat waar ook wijzelf zouden overnachten.
Deze kinderen staan elke morgen op om 5u: ze starten met het morgengebed, nadien is er studie en daarna gaan ze zich wassen: een grote ommuurde wasplaats buiten, ondertussen is de zon aan het opkomen en is het 6u30. In het internaat slapen ze volgens leeftijd in kleine groepen van 6 of 8 meisjes. De slaapruimten zijn heel mooi en zijn vorig jaar geverfd met de extra gift van ASHAHOPE. S’ avonds kregen we van de meisjes een zelfgemaakte bloemenkrans. Ze hadden een concertje met dans, voordracht en samenzang voorbereid. Het was heel mooi om deze kinderen en meisjes te zien dansen en ze nodigden ons uit om mee te doen. Samen met hen hebben we echt genoten van deze feestelijke avond. Dinsdag 10 maart 2015 - TRINCOMALEE (en niet Jaffna / Mathagal …) Tijdens onze eerste vergadering bij aankomst in Sri Lanka, was ons meegedeeld dat de regering eind december 2014 had beslist dat alle privé-tehuizen moesten sluiten, zo ook de Home in Jaffna, een project dat we sinds 2010 steunen. Een groot deel van deze kinderen heeft echter geen “thuis” meer en werd toevertrouwd aan tehuizen van de staat. Anderen konden terecht bij familie. Op andere plaatsen heeft de Congregatie van ZLJM de naam en de bestemming van hun tehuizen kunnen veranderen naar internaat of hostel (= boardingschool). Op maandag 09/03 werd na overleg beslist om niet naar Jaffna af te reizen aangezien het tehuis er nu gesloten is. Tegelijk werd aan ASHA-HOPE gevraagd om opnieuw het internaat in Trincomalee te steunen. Van aan de start van ASHA-HOPE in 2005 werd dit project een aantal jaar gesponsord, doch dit werd gedeeltelijk overbodig door de 10-jarige steun vanuit Ierland. Dit is nu afgelopen, zodat onze steun opnieuw nodig is. Zo werd de planning gewijzigd en werd ons volgend bezoek Trincomalee. We vertrokken om 8u ‘s morgens voor een rit van 390 km. Over aardewegen, door de jungle, langs vele grensposten met paspoortcontroles en bij een temperatuur van bijna 30° arriveerden we pas 5 uur later in Trincomalee. Het laatste stuk werd op de GPS niet aangegeven en een politieman wees ons de weg: putten en kronkels, geen enkele andere auto en slechts hier en daar een huisje. Toen we tegen de middag eindelijk veilig en wel aankwamen, stonden de zusters ons op te wachten met een heel hartelijk onthaal.
Het domein is sinds 2010 niet zoveel veranderd, alleen in de tuin en de omgeving is de begroeiing spectaculair gegroeid. In het internaat verblijven 27 meisjes tussen 9 en 16 jaar. Sr. Sakuntala is de nieuwe verantwoordelijke. De school was gedaan om 14u en dan hebben we de meisjes ontmoet. Het was een leuk contact en er werd een fotosessie gehouden. Het was een drukke namiddag: de sponsorlijst moest opgestart worden en de gegevens werden genoteerd.
PROJECTREIS NAAR SRI LANKA
Pagina 8
Rond 18u hebben we samen met de zusters nog een wandeling gemaakt op het strand. De zee ligt op 10 min. van het internaat. Het was deugddoend en verfrissend. Woensdag 11 maart 2015 - TERUG NAAR COLOMBO Na bijna een week keerden we terug naar het provincialaat in Jawatte, voor een welgekomen rustdag. Even op verhaal komen maar ook verslag uitbrengen aan sr. Deepthika en haar team.
Donderdag 12 maart 2015 - COLOMBO Vandaag zijn er geen bezoeken gepland, maar worden de voorbereidingen gedaan voor de 2 volgende projecten: Ratnapura en Moratuwa Vrijdag 13 maart 2015 - RATNAPURA Om 8u30 vertrokken we voor een trip van 90 km zuidwaarts, naar Ratnapura. Sr. Deepthika reisde met ons mee. Een kronkelende weg leidde ons naar boven, met op de bergflanken theevelden, rijstvelden en kokospalmen. Er wordt rubber gewonnen en halfedelstenen worden er ontgonnen. Allemaal handwerk. Het weerzien in Ratnapura was hartelijk. Sommige kinderen herkenden ons van ons vorig bezoek in 2010. Hier start ASHAHOPE een tweede project: naast de hostel steunen we nu ook de boardingschool met 13 meisjes tussen 12 en 18 jaar. We hebben met hen kennis gemaakt, informatie en gegevens genoteerd en ook een aantal foto’s genomen.
Daarna was er een vergadering met sr. Clarine, verantwoordelijke van het Hostel om de sponsorlijst te updaten en om nieuwe kinderen te sponsoren. Ook hier weer een fotosessie van de kinderen, van de accommodatie en de omgeving. Voor de administratieve controle van de sponsorlijsten hadden we geen geluk: er was geen elektriciteit, dan maar met de zaklamp.
Pagina 9
s’ Avonds hebben we reeds afscheid genomen want morgen zetten we onze weg alweer verder. Zaterdag 14 maart 2015 - MATARA We wuivden de zusters en de kinderen in het internaat uit en vertrokken naar Matara voor een rustdag en een bezoekje aan de school en de zustergemeenschap die in 2004 zo sterk getroffen werd door de Tsunami. Zondag 15 maart 2015 - GALLE / GONAPINUWELA Na de Eucharistieviering in Matara zetten we onze weg verder naar Galle. We reden een hele tijd langs de kustlijn waar we veel vissersbootjes zagen. In Galle bevindt zich het eerste klooster en de eerste school die door de Belgische zusters in 1918 gebouwd zijn. Een bezoekje kon niet ontbreken. We zetten onze reis verder richting Gonapinuwela voor een bezoek aan het centrum voor kinderen en jongeren met een mentale handicap. Een heel mooi maar afgelegen domein waar ook de zusters wonen. Rond het klooster zijn kleine woningen gebouwd waar ze in kleine leefgroepen wonen telkens met twee begeleiders. Er is ook een school aan verbonden.
Maandag 16 maart 2015 - MORATUWA Na het afscheid van de zusters in Gonapinuwela vertrokken we naar Moratuwa. Ondertussen had sr. Pryiani ons opnieuw vervoegd en keerde sr. Deepthika terug naar Jawatta, Colombo. In Moratuwa was er op het domein van de zusters een kleine Montessorischool. Eind december 2014 werd deze gesloten omdat er maar één klaslokaal was. Er moesten ofwel serieuze aanpassingen gedaan worden ofwel bijgebouwd worden. Dit was financieel niet haalbaar en aangezien er in de omgeving nog andere Montessorischolen zijn, konden de kinderen uit het dorp daar terecht. De grotere kinderen die we sponsoren zitten allemaal in de nabije staatsschool. De zusters die er les geven, volgen de sponsorkinderen op. Na schooltijd zijn alle ASHA-HOPE kinderen gekomen en hebben we foto’s genomen. Ook hier weer herkenden we de kinderen van toen we hier in 2010 geweest zijn. Na verloop van tijd zal dit project “uitdoven” wanneer de zusters het project niet meer zullen kunnen opvolgen. Nu verloopt alles nog goed en ze zijn dankbaar dat we deze kansarme kinderen uit het dorp verder blijven steunen. Toen was de tijd aangebroken om terug te keren naar Colombo. Moe maar voldaan en dankbaar om wat we in die 2 weken hebben meegemaakt. Niet te geloven, maar we hebben alle projecten in Sri Lanka bezocht.
PROJECTREIS NAAR SRI LANKA
Pagina 10
Dinsdag 17 maart 2015 - COLOMBO Op onze laatste dag stond er een grote evaluatievergadering op het programma. Elk project werd besproken en er werden afspraken gemaakt in verband met de opvolging. We danken sr. Priyani dat ze mee met ons de projecten opvolgt en instaat voor de contacten.
Dank ook aan sr. Deepthika voor haar tijd en om ons te vergezellen op onze trip. Dank aan de gemeenschap voor de gastvrijheid en dat we “thuis” mochten zijn in het provincialaat. Dank aan elke zustergemeenschap die we bezocht hebben: de ontmoetingen hebben ons verrijkt en dragen we verder met ons mee.
zr. Claire, sr. Deepthika (provinciaal overste), Dora
sr. Deepthika, sr. Pradeepthika, sr. Priyani, sr. Rupika Woensdag 18 maart 2015 - AFSCHEID … Rond 1u ’s nachts vertrokken we naar de luchthaven van Colombo. Sr. Deepthika en sr. Priyani gingen met ons mee en bleven bij ons tot ze overtuigd waren dat alles in orde was en we konden inschepen. De vlucht van 4u35 naar Abu Dhabi is echter met vertraging opgestegen en we landden uiteindelijk 1 uur later dan voorzien. De aansluitende vlucht hebben we daardoor gemist. Het personeel van Etihad was behulpzaam en nieuwe boardingpasses werden voorzien, maar we zaten wel vast ... Het thuisfront werd verwittigd en we werden ondergebracht in een luxueuze hotelkamer in Abu Dhabi in afwachting van onze nieuwe vlucht. Van de nood werd een deugd gemaakt en we genoten van het prachtige uitzicht op de zee en de palmbomen. We konden nog wat uitrusten en verder werken aan de verslagen. Diezelfde nacht konden we dan toch vertrekken. Donderdag 19 maart 2015 - TERUG THUIS Met een dag vertraging zijn we omstreeks 7u ‘s ochtends in Brussel gearriveerd. Paul van de werkgroep en zr. Anne-Marie stonden ons op te wachten en het werd een blij weerzien.
Pagina 11
