Ledenblad van bergsportvereniging Klein-Brabant JULI K L I M M U U R F E E S T 2

Ledenblad van bergsportvereniging Klein-Brabant

JULI

2 0 0 3

K L I M M U U R F E E S T 2 0 0 3

WOORDJE VAN DE VOORZITTER Beste vrienden,

BVKB Bergsportvereniging Klein-Brabant 2880 Bornem Aangesloten bij

VBSF Vlaamse Bergsport- en Speleologiefederatie D. Herreynslaan 155 2610 Wilrijk 03/830 35 60 Clublokaal Koningsrek (Zates) Branst - Bornem 03/889 96 57 Bankrelatie Bacob 788-5180048-93

Klimmuur Bornem “Renaat Muys” Recreatiedomein Breeven te Bornem. Toegang met sleutel te bekomen bij : Jan Van lent Puursesteenweg 145 2880 Bornem 03/889 51 69 Klimmuur Puurs KLIMAX Ingang via sporthal Vrijhals te Breendonk/Puurs 03/866 53 92 Groepsinitiaties KLIMAX Sportdienst Puurs Sporthal Vrijhals tel. 03/886 05 28 fax 03/866 44 00

Laat ik eerst en vooral beginnen met het droeve nieuws dat de meeste onder jullie ondertussen wel reeds vernomen zullen hebben. Op 6 juli ll. is Jan Van Keer, bestuurslid en goede vriend van velen onder ons, omgekomen bij een klimongeluk. Klimsport is en blijft een risicovolle sport maar dat maakt de klap niet zachter wanneer het iemand overkomt die ons dierbaar is. Hierbij wil ik dan ook nogmaals ons medeleven betuigen namens de hele club aan Jan’s familie en vrienden in deze moeilijke periode. Het klimmuurfeest zit er weer op. Als vereniging verzeilt de club in een zomerse sluimer toestand. Maar dit is slechts schijn. Onze Klein-Brabantse activiteiten verplaatsen zich naar de wijde (berg)wereld. Ik hoop van harte dat onze verzameling foto’s van de verschillende evenementen waarop onze clubvlag werd meegenomen nog aangroeit. Op het klimmuurfeest hing boven op de muur de nieuwe grote vlag. Niemand heeft ze echt zien wapperen bij gebrek aan wind, maar in de toekomst planten we ze bovenop Klimax, zodat ze van ver te zien is. Ik geef hieronder nog een paar aandachtspunten. Werkende leden : De lijst van werkende leden groeit gestaag aan. Momenteel zijn er 38, maar er kunnen er best nog enkele bij. Denk er onderweg naar de top eens even over na. Algemene vergadering: De nieuwe wet op de VZW, die bedoeld was als administratieve vereenvoudiging, ging vanaf 1 juli in. Dit betekend dat we ergens in oktober een Algemene Vergadering moeten plannen. 25 jaar BVKB: Wij veronderstellen dat iedereen op haar/zijn expeditie een vlag meeneemt en ze ook terugbrengt. Er zijn momenteel 25 vlaggen in omloop, maar als de vlaggen niet worden teruggebracht, dan raken we in de problemen. Dus, als je eind juli al terug bent van vakantie, breng je vlag dan terug naar Klimax, zodat ze in augustus of september nog eens dienst kan doen. Familietreffen: Wie eind juli of begin augustus in Cortina d’Ampezzo passeert heeft veel kans een Klein-Brabander tegen het lijf te lopen. Klimax en Goldfinger : Op donderdag 28 augustus is er een vergadering voor alle medewerkers van Klimax., toezichters, routenbouwers, technici, onderhoudsmedewerkers, bedenkers van toestanden, mensen met visie, kortom iedereen die betrokken is bij de werking van Klimax. (PS Deze datum ligt nog niet vast, meer informatie krijg je via onze website, of op het mededelingbord in de klimzaal). Tuur

ING T I U L JS KOPI MBER 2003 TE 1 SEP 2 MEI 2003

INDEX

OPENINGSUREN ma, di, do en vr Wo Za Zo

van 19h tot 23u van 14u tot 23u van 10u tot 22u van 10u tot 20u

SPORTKLIMMEN Climbing for kids - Editie 2 Challenge Claudine Peeters Sportklimtrainingen te Klimax

INKOM

25 JAAR BVKB

Inwoners Puurs en leden VBSF Leeftijd

-12

1 klimbeurt 3.7€ 10 beurtenkaart 32€ Jaarabonnement 128.5€

12-18

+18

4.5€ 39.5€ 156€

5.5€ 47€ 188€

Alle andere Leeftijd

-12

1 klimbeurt 4.5€ 10 beurtenkaart 39.6€ Jaarabonnement 156€

p.4 p.4 p.5

Afvaart van de Verzasca Snowboard vakantie in Zinal Mali - het land van de Dogons

CLUBNIEUWS Toezichters Klimax gezocht

12-18

+18

5.5€ 47€ 188€

6.7€ 57€ 233€

KLIMMUUR RENAAT MUYS

p.9

WANDELEN Penninne Way Avondwandeling te Oppem Klimschoolwandeling Wandelen in Antwerpen

p.6-7 p.7 p.27 p.22

KLIMSCHOOL Klimschoolfietsen

INKOM Lid van

Geen

UIAA

1 klimbeurt Jaarabonement

2.5€ 25€

1.25€ 12.5€

Voor leden van BVKB is de inkom gratis

Leden BVKB Los abonnement

Gratis 12.5€

Artikels Met artikels kan je terecht bij:

Klimax trainingen Jeugdweekend Infoavond wedstrijdklimmende jeugd Climbing for kids Jeugdwedstrijd te Rotterdam Orpierre 2003

Klimmuurfeest Meibeklimming - Gran Paradiso

0496/26 11 46 [email protected] WEBSITE

Volg dagelijks het gebeuren van uw club op. Foto’s, verslagen, aankondigingen, korte filmpjes, je vind het allemaal op www.bvkb.be

p.14-15 p.16-17

LEDENNIEUWS Jan Van Keer Geboorte

p.24 p.24

EXPEDITIE

Zwarte brievenbus in Klimax Algemene inlichtingen

p.13 p.19 p.19 p.20 p.20 p.21

CLUBACTIVITEITEN

[email protected] de Buisseretlaan 7 2870 Breendonk-Puurs

p.22

JEUGDWERKING

Klefferaar is een tweemaandelijks ledenblad

Filip Top

p.10-11-12 p.23 p.23

Eastern Summits Expeditie 2003

p.25-26-27

BVKB Woordje van de voorzitter Adressen bestuursleden Agenda

3 JULI 2003

p.2 p.28 p.29

SPORTKLIMMEN Climbing for kids - Editie 2

W E D S T R I J D V E R S L A G

22 Juni 2003

Heden zondag 22 juni 2003 vond in Klimzaal Den Haag de tweede editie van dit jaar plaats van Climbing for Kids. Zoals vorige keer in Nijmegen werd BVKB (en Klimax) hierop vertegenwoordigd door Yannick Wyn. Zijn zusje Isha had voor deze maal verstek laten gaan. Om 12 uur precies werd de wedstrijddag ingezet met een briefing waarna meteen kon worden begonnen met het aanpakken van de 33 boulderproblemen, variërend in moeilijkheid van één drietje over vieren en vijven tot en met vier zesde graadsroutes. Yannick kweet zich hiervan behoorlijk tussen de moeilijkheidsroutes en de snelheidsroute door. Hij wist zelfs één 500 punten route op zak te steken, wat hem een zevende plaats als eindtotaal in het boulderen opleverde. Wat het snelheidsklimmen betrof ging hem het minder goed af daar dit voor hem een toch nog vrij onontgonnen terrein is. Niettemin wist hij zich daar toch van een veertiende plaats te verzekeren. Het moeilijkheidsdeel had voor hem niet veel verrassingen in petto. Hij topte zowel zijn eerste en tweede selectie zonder al te veel problemen en wist zo een plaats in de finale te veroveren. Hier leken de zenuwen hem parten te zullen spelen, daar ze hem beletten de route (naar verluid 6C) degelijk te lezen. Quasi onvoorbereid en erg zenuwachtig bond hij tenslotte de strijd aan en werkte zich toch nog tot op de tweede plaats in deze finale die niemand topte. Deze deelresultaten leverden hem op het eind van de dag een welverdiende vierde plaats op, vijfentwintig punten achter nummer drie in een deelnemersveld van vierentwintig jonge strijders. Op naar de volgende editie op Zondag 14 september in Rock Steady te Bussum; en misschien een podiumplaats? Luc Wyn

& U I T S L A G

Challenge Claudine Peeters

19-20 April 2003

Met niet zoveel deelnemers als verleden jaar trokken we voor de tweede maal naar de Challenge Claudine Peeters. Bij de “Ecureuls behaalde Ischa Wyn een mooie 10de plaats, terwijl haar broer Yannick beslag legde op een 4de plaats bij de “Koalas”. Sam Vanden Driessche behaalde een de 1ste nationale plaats bij de “Petits Mutants A”.

4 JULI 2003

SPORTKLIMMEN SPORTKLIMTRAININGEN TE KLIMAX De voorjaarssessie van de klimax-trainingen zit er weeral op. Om alles volgend jaar wat vlot te kunnen laten verlopen brengen we u nu reeds op de hoogte van de volgende twee trainingssessies. Deze bestaan uit 8 trainingen, en er is een training voor het niveau 5a-5b Lesgever Steven niveau 5b-5c Lesgever Stefan niveau 6a-6b Lesgever Bart niveau 6c-… Lesgever Wim Welke training op welke avond doorgaat is momenteel nog niet vastgelegd, de datums hieronder gegeven is elke keer de maandag van de desbetreffende week. 1ste sessie van 8 trainingen: testdag zaterdag 4/10/03 om 19u oktober: 6, 14, 21 november: 3, 10, 17, 24 december: 1 2de sessie van 8 trainingen: testdag zaterdag 24/01/04 om 19u januari: 26 februari: 2, 9, 16 maart: 1, 8, 15, 22 De trainingen gaan uiteraard door in de klimax van 20-22u op de avond die de trainer vastlegt. Meer info gewenst, dan kun je altijd terecht in de klimax of stuur een mail naar [email protected]

5 JULI 2003

T R A I N I N G E N

WANDELEN PENNINNE WAY Met zes dapperen waagden we de overtocht naar Engeland; Christine, Dirk, Joris, Fons, Frans en ik. De groep was even groot, of even klein als vorig jaar, maar de twee dames die ons vorig jaar nog vergezelden hadden dit jaar afgehaakt. Hilde wegens een nakende bevalling en Lut om beroepsredenen.

Z E S D A P P E R E I N E N G E L A N D

Toen Frans en ik rustig ons materiaal uit de auto laden hoorden we in de verte enige geroep om bijstand. Fons blokkeerde met zijn onovertroffen sportkar de hele toegang tot het schip omdat de dame aan het onthaal niet goed begreep hoe de vork aan de steel zat. Gelukkig konden enkele sussende woorden soelaas brengen. Fons en gezelschap gingen in de file staan om aan boord te rijden, Frans en ik gingen te voet aan boord. De zee was rimpelloos. De overtocht verliep zonder problemen en het eten was lekker. Meer moet dat niet zijn. In Hull splitsten onze wegen zich weer. Fons, Christine, Drik, Joris en Frans reisden met de auto, ikzelf verkoos mijn leven toe te vertrouwen aan het Britse spoorwegnet. Om 12.04 u was de ploeg terug compleet, en stonden we gereed om te beginnen aan de beklimming van de Pen-y-Ghent. Deze top steekt 694 meter boven de zeespiegel uit en Horton ligt op een hoogte van 250 meter. Een kleine 450 meter hoogte verschil dus. Onder een stralende zon verliep de beklimming bijzonder vlot. Op de top werd voor het eerst onze BVKB vlag gehesen onder ruime belangstelling van enkele inboorlingen die vreesden dat we zouden overgaan tot onderwerping van dit gebied aan de Belgische kroon. Gelukkig zijn wij geen Engelsen en is het zover dus niet gekomen. In het informatie centrum deed de verantwoordelijke nog een verwoede poging om voor ons uit te vissen op welke manier we ’s anderendaags met het openbaar vervoer van Hawes in Horton konden geraken. Gelukkig heeft hij de poging opgegeven nadat hij bij een vierde of vijfde overstap was aanbeland. In Hawes vonden we een schitterende camping op slechts 10 minuten lopen van het centrum van de stad. Nadat we de tenten hadden opgeslagen, de inwendige mens hadden versterkt en de kaart hadden bekeken om te weten wat ons de dag nadien zou te wachten staan begaven we ons ter ruste. 7.30 u local time opstaan en na een rit van 17 mijl stonden we om 9.30 u terug in Horton om naar Hawes te trekken. De tocht verliep door het prachtige landschap van de Yorkshire Dales. En net als je vond dat het wat eentonig begon te worden was er enige verandering in de vorm van een diepe kloof, een riviertje dat opeens onder de grond verdween en pas enkele honderden meters terug opdook. Na zes uur stappen bereikten we via Gayles opnieuw ons basiskamp in Hawes. Fons wist dankzij zijn natuurlijke charme en een opgestoken duim, een ouder koppel te overtuigen om hem terug te brengen naar zijn auto, die nog in Horton stond. Op vrijdag wachtte ons de tocht naar Keld via Twaithe. Opnieuw diende een hoogteverschil van bijna 500 meter te worden overwonnen. Na een bezoek aan de Hadraw Forse, de hoogste waterval van Engeland (30 m), startten we met de klim. Het eerste stuk verliep vrij steil maar toen we eenmaal een hoogte van 600 meter hadden bereikt bleef de klim naar 715 duren. Uiteindelijk konden we ook op deze top ons BVKB vlag ontvouwen, en een strakke wind liet toe om van ons en de wapperende vlag enkele foto’s te maken. Nu begon een lange afdaling waarvan het laatste stuk loopt over een kl….weg. Voordien werd ik gewezen op mijn schandalig woordgebruik, maar toen we eenmaal op het hiervoor genoemd stuk aankwamen werden de zelfde krachttermen door iedereen in de mond genomen. Gelukkig lag daar aan het einde van de weg Twaithe met zijn wereld beroemde pub in Twaithe en omstreken. Na een stevige Engelse pint zette wij onze weg verder naar Keld, 3.5 mijl verder op. Zelf ging ik liftend om de auto terug naar Hawes. Blijkbaar heb ik evenveel natuurlijke charme als Fons, want ook bij mij lukte het ongelooflijk goed om iemand te overtuigen om me mee te nemen. Toen ik ongeveer een half uurtje in Keld was, zag ik de andere expeditieleden over de heuvelrug aankomen. Fons bracht ons veilig terug in Hawes en na een stevige maaltijd en het nodige vocht kroop iedereen terug in zijn slaapzak.

6 JULI 2003

WANDELEN PENNINNE WAY ’s Anderendaags bracht Fons mij met de wagen naar het station van Garsdale van waaruit ik via Leeds terug spoorde naar Hull. Door een vergissing in de boeking werden we ondergebracht in kajuiten die ons gemiddeld wooncomfort overtroffen. Na de plundering van de drankvoorraad in de verschillende kajuiten die we betrokken genoten we van ons laatste avondmaal aan boord van de Pride of Hull. Zo, dit was een kort overzichtje van deze aflevering in de soap “ Pennine Way”. Volgend jaar gaan we in de paasvakantie voor een week, zodat we langer kunnen stappen en we vermoedelijk in 2006 een ander lang afstandspad kunnen op zoeken. Tuur

AVONDWANDELING TE OPPEM Zat 14 Mei 2003 De fikse regenbui van die ochtend had de buitentemperatuur eindelijk een beetje doen dalen, en een groot deel van de stappers die aan de avondwandeling in Oppem deelnam vond dat reden te over om de lengte van de broekspijpen daaraan aan te passen. Maar dat hebben ze zich nadien flink beklaagd. Het heuvelachtige parcours en het stevige stapritme, in combinatie met de zon die ondertussen weer van de partij was, zorgden ervoor dat er zeker geen kou werd geleden. Om de dorst te laven, werd halverwege een lokaal dorpscafé overrompeld. De uitbater weigert ons volgende keer ongetwijfeld te ontvangen, want hij sloeg zowat tilt bij de afrekening en panikeerde volledig toen een deel van de groep naar buiten liep zonder – volgens hem – te hebben betaald. Enfin, het is gelukkig zonder bloedvergieten geregeld geraakt zodat de tocht kon worden verder gezet…naar het volgende café. De kop van de stapperbende werd nog steeds aangevoerd door drie kinderen, de staart door twee natuurliefhebbers en op het tussenliggende gedeelte liepen twee honden heen en weer op zoek naar baasjes en vriendjes. Zij hebben het parcours in afstand minstens vijf keer afgelegd en waren achteraf volledig buiten strijd. Bijkomende attracties onderweg waren onder andere planten die uit het tropisch regenwoud leken te zijn ontsnapt, een blik op het Atomium in de ondergaande zon, een duivelsschuur waar niemand zich de exacte fabel nog van herinnerde en de falende bewegingsgevoelige lichtinstallatie in de afsluitende taverne. Om één of andere reden zonderde een deel van de groep – louter mannen – zich in deze taverne af. Ze palmden een andere tafel in en weigerden elk contact met de rest van de groep. Smeedden ze snode plannen, wouden ze zich ongestoord kunnen bedrinken, hadden ze hun buik vol van het vrouwelijke geklets? Niemand kreeg een antwoord, en jammer genoeg geloofde de dienster niet dat zij de rest van de groep wouden trakteren. Toen het zo laat werd dat de korte-broek-dragers uiteindelijk toch ongelijk kregen, werd – ditmaal zonder problemen – afgerekend en keerde iedereen voldaan huiswaarts. Gwendolyn

7 JULI 2003

O P S T A P M E T B V K B

VRAAG STEEDS JE CLUBKORTING!

8 JULI 2003

CLUBNIEUWS TOEZICHTERS KLIMAX GEZOCHT Onze volgende regering belooft 200.000 nieuwe jobs. BVKB werkt hieraan mee. Beste vrienden, Klimax was de investering zeker waard. Niet alleen maakt de klimhal het mogelijk geld te stoppen in de promotie van de bergsport in het algemeen, en het sportklimmen in het bijzonder, Klimax houdt ons ook bezig. Inderdaad, een aantal mensen ligt van de klimhal wakker. Immers naast routebouw, onderhoud en opknapwerkzaamheden hebben wij nood aan toezichters. Het systeem van vrijwillige toezichters heeft de voorbije vier jaar getoond dat het werkt. De ploeg is uitgegroeid tot een hecht team van mensen (m/v met talent) die hun verantwoordelijkheid durven opnemen. Maar laat het duidelijk wezen, sommigen worden door omstandigheden gedwongen om er de brui aan te geven. Maar dit geeft jou dus de kans om ook in teamverband iets voor “de club” terug te doen. Hoe zit dat nu precies in elkaar? Elke weekdag is er een bepaalde groep van 11 mensen die om de beurt toezicht houden in de klimzaal. Een maandagploeg, een dinsdagploeg, een woensdagploeg, een donderdagploeg en tot slot een ploeg voor de vrijdag. Dus in principe zou je om de elf weken slechts éénmaal van dienst zijn. Een dergelijk ploeg samenstellen voor het weekend was geen sinecure. Daarom hebben we ervoor gekozen om de weekends te verdelen over de verschillende dagteams. Concreet wil dit zeggen dat elke ploeg om de beurt verantwoordelijk is voor een weekend. We betalen je € 15.00 per prestatie in de week (van 19.00 tot 23.00 u), voor een prestatie in het weekend krijg je € 24.78 zodat het een en ander past binnen de wet op vergoedingen van het vrijwilligers werk in de sport. Het aantal plaatsen is echter beperkt. Indien je graag wil meewerken aan de uitbouw van jouw sportvereniging, neem dan contact op met een van de volgende verantwoordelijken : Maandagploeg : Walter Sanders heeft 3 plaatsen vrij en is te bereiken op het nr. 03/8896344. Dinsdagploeg : Harry Van Lent, heeft ook 3 plaatsen vrij en is te bereiken op het nr. 015/421123. Carl Van Gucht is verantwoordelijk voor de woensdagploeg maar bij het ter perse gaan van dit artikel was er in dit team geen enkele plaats vrij. (03/8895681). De donderdagploeg wordt geleid door Hendrik Peeters en daar is 1 plaats vrij (03/8861416). En tot slot is er ook een ploeg, voornamelijk jongeren, die elke vrijdag paraat staat om de klimmers in Klimax te ontvangen. De mentor van deze ploeg is Michaël Prinsen (03/8895147), die blij is met enkele potentiële nieuwe kandidaten om een paar nieuwe kotstudenten te vervangen. Je merkt het, BVKB engageert zich in de plannen van de regering. Het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen voor vrijwilligers tegen geringe kostenvergoeding is voor ons geen probleem. Door het inschakelen van jongeren in de maanden juli en augustus kunnen wij onze reguliere toezichters laten genieten van een welverdiende vakantie. Tuur, Klimaxverantwoordelijke

9 JULI 2003

J O B A A N B I E D I N G

25 JAAR BVKB AFVAART VAN DE VERZASCA

M E T D E V L A G O P H E T W A T E R

4 juni 2003

We hadden al enkele opwarmertjes in Italië achter de rug toen Bruno voorstelde om de Verzasca in het Zwitserse Tessin te gaan varen (zie kaartje). De Verzasca behoort tot de mooiste en bekendste wildwaterrivieren in Tessin, en zelfs voor niet-paddelaars loont een uitstapje naar deze vallei zich omwille van de kleurrijke, grillig uitgeschuurde rotsformaties in het heldergroene water (fig. 1). De rivier is echter bijzonder verraderlijk omwille van de sterke stroming tussen en onder de talrijke rotsblokken waardoor menig nietsvermoedende toerist hier al het leven liet. In de hele vallei is het dan ook vergeven van waarschuwende affiches in allerlei talen (fig. 3), die de onwetende toerist ten strengste afraden om zich in de rivier of op de gladde rotsen te begeven, ook al ziet het er bijzonder aanlokkelijk uit om te gaan zonnebaden. Naast deze afschrikborden krijgen we tijdens het omhoog rijden in de vallei al enkele indrukwekkende passages van de rivier te zien. Door de lage waterstand lijkt de rivier nog sterker verblokt. We kijken elkaar af en toe veelzeggend aan, slikken eens goed en hopen dat het stuk dat Bruno voor ons op het programma heeft gezet minder extreem is. Was het wel een goed idee om deze sportieve uitdaging aan te gaan voor de vlagactie van BVKB? Net op het moment dat we vanop een brug een passage zien waarvan we beiden denken 'Oh nee, dat gaan we toch niet varen, hé!', parkeert Bruno de auto aan de kant. Al stelt hij ons gerust door net stroomafwaarts van deze niet-bevaarbare passage te vertrekken, toch blijven we met een onrustig gevoel zitten. Sterk verblokt, af en toe grote vervallen, veel sifons … de beschrijvingen uit de vaargids spoken nog door ons hoofd als we vertrekken voor onze 4,5 km. Veel tijd om in te varen zit er niet in; meteen na de eerste bocht wacht al een cataract, waar we het onderste uit de kan mogen halen om in deze doolhof van rotsblokken de juiste lijn te varen. Bruno en Alberto (neen, niet Alberto uit Samson en Gert, maar wel onze grappige Italiaan) hebben de meeste ervaring en varen voorop (fig. 2), dan volgen Steven en ik, en Bart sluit de rij. Deze rivier staat geklasseerd als moeilijkheidsgraad 4 met passages van graad 5 (voor de niet-ingewijden: de schaal gaat van 1 tot 6). We moeten herhaaldelijk uitstappen om te gaan prospecteren. Is er kans op omgaan en in de problemen te geraken, dan staat er iemand met een werptouw klaar om te helpen. Vinden we Figuur 1: Grillige, door het water uitgesleten de passage te gevaarlijk, dan dragen we de boten rotsformaties lokken veel nietsvermoedende om. We willen niet het risico lopen om om te gaan toeristen naar het gevaarlijke water. en in een sifon onder een rots vast komen te zitten. Met onze korte wendbare bootjes mogen we dan wel makkelijk manoeuvreren tussen de stenen, we bekopen het echter iedere keer als we door een rappel moeten: door het geringe volume van onze boot worden we door het neervallende water vaak als een duikboot omlaag geduwd en terug achteruit gezogen naar de waterval. Voor ons betekent dit steevast paddelen als een gek om eruit te geraken. Onze armpjes zien af, vooral omdat de andere drie kayakkers in boten met veel meer volume varen en makkelijker boofen. Het is niet steeds makkelijk om je voorganger te zien, en onze tweekleurige paddels komen dan ook goed van pas. Rood blad omhoog betekent 'wachten of gevaar', geel blad omhoog betekent 'kom maar, alles OK'. Ik ben net een moeilijke passage voorbij, schiet een keerwater in om te kijken of Steven er zonder problemen door geraakt, als ik hem zie zwemmen. Ik kruip meteen uit mijn boot om te gaan helpen, maar hij heeft zijn boot al aan de kant tegen dat ik aankom. Zijn peddel zien we enkele meters verder loodrecht uit het water omhoog steken, geklemd tussen twee rotsen in het midden van de rivier, met het rode blad omhoog. Hij wiebelt lichtjes door de waterdruk. Bart, die als laatste vaart, vat dit sein correct op, maar begint zich toch wel zorgen te maken vermits de peddel zo lang omhoog blijft steken. Hij waagt het er uiteindelijk toch maar op en komt voorzichtig achter de bocht kijken. Zijn verontruste gezicht verandert in een brede smile met een blik vol genoegdoening als hij Steven ziet

10 JULI 2003

25 JAAR BVKB AFVAART VAN DE VERZASCA

4 juni 2003

vissen achter zijn peddel, en hij vaart lachend voorbij. Tegen de tijd dat wij weer in onze boot zitten, zijn de anderen al een passage verder. We zien nog net de boot van Bart de bocht omgaan, en vermits teken wordt gedaan dat alles OK is, gaan we met een laatste krachtige peddelslag de rappel in de bocht tegemoet. Maar als Steven de rappel af komt, is het zijn beurt om Bart uit te lachen: hij is omgegaan en heeft uit schrik voor sifons zijn spatzeil meteen los getrokken zonder ook maar één poging te doen om te eskimoteren. Hij is veilig uit het water geraakt en zit beteuterd op een rots te kijken naar zijn boot die hij in een lichte sifon tussen twee stenen heeft geparkeerd. Gelukkig krijgen we de boot snel weer los. Veel kans om te genieten van het wondermooie water tussen de gladgeschuurde rotsblokken krijgen we niet. De cataracten volgen elkaar in snel tempo op en we zijn blij als we na 3,5 uur varen in de verte de uitstapplaats ontwaren. Maar voor we daar geraken moeten we nog door één lange passage van moeilijkheid 4+. De rivier versmalt en het water wordt krachtig door een lange goot van 50m gestuwd. Halverwege zit een groot gat waar je links voorbij moet en op het einde zit op de linkerkant een sifon die je Figuur 2: Bruno manoeuvreert absoluut moet vermijden. Na hun demonstratie van hoe het moet, zich door een zware passage. gaan Bruno en Alberto klaar staan met het werptouw en is het onze beurt. Net voor de passage ligt het nog vol rotsblokken zodat het niet mogelijk is om snelheid te maken. Ik onderschat de kracht van het water een beetje en van zodra ik in de goot terecht kom, duwt het water me natuurlijk richting gat. Ik plons erin, verdwijn onder water, maar word gelukkig doorgespoeld. Ik kom in squirt weer boven en combineer dit ongewild met een rocksplat tegen de rotsen aan de zijkant van de goot. Ik krijg mijn boot gelukkig snel weer onder controle en leg de rest van de passage zonder problemen af. Steven maakt dezelfde fout, maar komt achterstevoren uit het gat en wordt richting sifon gestuwd. Gelukkig kan hij net voor de sifon zijn boot weer in de juiste richting draaien, en hoeft Alberto niet tussen te komen. Als Steven naast mij in het rustige keerwater achter de passage komt liggen, kijken we elkaar grijnzend aan: we hebben de Verzasca overwonnen (fig. 3)! Gwendolyn P.S. Wildwaterkayakken vereist een degelijke opleiding en veel oefening. Begin niet aan deze tocht zonder betrouwbaar materiaal en begeleiding.

Verklarende kayakterminologie

Figuur 3: Gwendolyn (links) en Steven (rechts) … onder een van de vele waarschuwingsborden in de vallei … de Verzasca overwonnen.

Boofen: met hoge snelheid een rappel afvaren zodat je voorbij de rappel met je boot plat op het water landt Cataract: complexe waterversnelling met sterke stroming tussen veel rotsblokken Eskimoteren: met de boot omslaan en doordraaien totdat je weer overeind komt

11 JULI 2003

M E T D E V L A G O P H E T W A T E R

25 JAAR BVKB AFVAART VAN DE VERZASCA M E T D E V L A G O P H E T W A T E R

4 juni 2003

Gat: door een plots verval van het water ontstaat onmiddellijk erna een leegte gevolgd door een stopper (schuimkraag, breker) op de plaats waar het water weer omhoog komt. Hier blijf je als kayakker (of zwemmer) in hangen doordat de stopper gepaard gaat nogal wat keerzog (zie rappel). De kracht van het terugkerende water is groter dan die van het doorstromende water. Keerwater: rustig water dat tegengesteld aan de algemene stroomrichting van de rivier stroomt, meestal achter grote rotsblokken Passage: moeilijk gedeelte van een rivier (een rivier bestaat meestal uit een afwisseling van passages en rustigere stukken water) Rappel (keerzog): verval waarbij het water niet doorstroomt maar krachtig teruggezogen wordt, zodat het oneindig blijft recirculeren. Slechts een klein deel spoelt diep onderdoor en stroomt dan verder. Drijvende objecten die in de rappel terecht komen blijven er in hangen. Veel kunstmatige barrages in België hebben een gevaarlijke rappel. Rocksplat: de boot verticaal tegen een rots parkeren door achterwaartse squirt Sifon: water dat met kracht onder of tegen uitgeholde rotsen stroomt. Sifons zijn vaak verstopt met takken en allerlei afval en de waterdruk is erg hoog, zodat je het risico loopt hierin geklemd te raken. Squirt (sterndip, soleil): de boot achterwaarts verticaal zetten. De achterkant wordt ondergeduwd door de stroming en de boot komt verticaal te staan. Verval: verschil in hoogte van de waterspiegel tussen twee plaatsen (bv. water dat over een steen spoelt) Meer info ? http://www.eauxvives.org/rivieres/details_riviere.asp?laquelle=187 --- beschrijving van de Verzasca in het Frans http://www.paddeln.at/php/result.php?fnr=303&lang=de&back=suchr --- beschrijving van de Verzasca in het Duits, met enkele spectaculaire foto's http://www.ticino-tourism.ch --- officiële webstek van de toeristische dienst van Tessin (Zwitserland)

De Pauw Frans GSM : 0475/28 09 08 TEL : 03/889 17 52

12 JULI 2003

JEUGDWERKING TRAININGEN KLIMAX Tijdens de maand juli ligt onze jeugdtrainingen te Klimax stil. Maar vanaf 20 augustus vliegen we er met het volledige jeugdteam terug in. De jeugdtrainingen zijn voor jongeren vanaf 9 jaar, en gaan elke woensdag door te klimax. Voor meer info kunt u altijd terecht in de Klimax.

J E U G D E N K L I M M E N

13 JULI 2003

CLUBACTIVITEITEN KLIMMUURFEEST 2003 K L I M M E N

28 Juni 2003

Ook dit jaar was er natuurlijk weer een klimmuurfeest aan de buitenmuur “Renaat Muys”. En niet zomaar één, maar een feest in het teken van 25 jaar BVKB. Onder een stralende zon kwamen de eerste klimmers toe, die naar hartelust konden klimmen, een initiatie volgen, meedoen aan één van de talrijke volks– en andere spelen die er aanwezig waren, of gewoon een pint met vrienden konden drinken. De avond startte met een barbecue, waar meer dan 100 man op was afgekomen, en ging vervolgens voort met een heuse dansavond met live muziek. Hier wat beelden om van te watertanden.

E N D A N S E N I N B R E E V E N

14 JULI 2003

CLUBACTIVITEITEN KLIMMUURFEEST 2003

28 Juni 2003

K L I M M E N E N D A N S E N I N

Meer foto’s vind u op www.bvkb.be

15 JULI 2003

B R E E V E N

CLUBACTIVITEITEN EEN BEETJE MOE MAAR VOLDAAN Na een goede 1000 km in overvolle auto’s, kwamen de meeste aan, woensdag in de late namiddag. De laatste arriveerden met groot kabaal in de regen rond 01:00 ’s nachts. Dit waren niet de weersvoorspellingen die ik woensdagmorgen van het web gehaald heb! Na een goede nachtrust is het optimisme alom: ik hoor geen druppels op het tentzeil. Vanuit de nette camping in Pont, krijg je een prachtig zicht op de Becca di Monciair en zijn noordwand. De zon is vandaag op het menu. Tenten plooien, ontbijten, rugzakken maken, ... Neem ik dat blikje “Provencaalse sla” mee of is het te zwaar? Wie draagt het touw? Iedereen is druk bezig en de eersten vertrekken al naar de hut. De rugzakken zijn zwaar en we hebben 700 verticale meters te doen. Rond de middag komen de wolken opzetten, maar niets om ons erg druk over te maken.

G R A N P A R A D I S O

De Victorio Emanuele hut heeft iets van Italiaanse design : een soort grote tunnel met ellipsvormige doorsnede. Het is er redelijk druk, met een 30-tal Italiaanse soldaten die juist terug zijn van een tocht en er is sneeuw... Dino werpt een paar sneeuwballen naar een groepje soldaten. Het terras wordt ogenblikkelijk omgetoverd tot een slagveld: Dino krijgt versterking en het mortiervuur wordt hevig. Daarbij sneuvelen een paar “burgerslachtoffers” die zich ongelukkig in de vuurlijn bevonden. Het avondmaal heeft meer opties dan een BMW 7 serie : “Pasta of Minestrone”, ... Mijn chocolade pudding wiebelt heen en weer op m’n bord en de nepalese diender maakt een grapje. De kordees worden samengesteld en iedereen kruipt vroeg onder de wol: we moeten om 03:30 opstaan. Na een stevig ontbijt maken de cordees zich klaar en vertrekken op tijd naar de Gran Paradiso (4061m). Na een half uurtje zijn de koplampen niet meer nodig en we beginnen de Gran Paradiso gletsjer te beklimmen. De sneeuw is hard en steil: waarom sleur ik die sneeuwraketten eigenlijk mee? De supergetrainde kordee gaat recht de helling op. De tourskiërs onder ons hebben het af en toe wel lastig met de steile stukken, maar ze blijven dapper door doen. Hun wraak zal zoet zijn, tijdens de afdaling... Juist voor de laatste helling, ontdekken we het bovenste deel van de gletsjer: een mooie blauwe ijswand; de gletsjer geeft zich bloot. Iedereen bereikt de top tussen 10 en 11 uur: een mooie prestatie. Daar beperkten de wolken het zicht, maar de Month Blanc en de Barre des Ecrins worden toch opgemerkt. De zon en bijhorende sneeuwcondities dringen zich op: we mogen geen tijd verliezen en aan de afdaling beginnen. De afdaling is veel zwaarder dan verwacht: soms zakken volledige benen in de zachte sneeuw, dus gebruiken we toch onze sneeuwraketten. Die dingen verhinderen dat je door de sneeuw zakt, maar die leiden wel een eigen leven... Terug in de hut wordt er hevig water en ander vloeibare substanties benuttigd. Geert heeft de skiërs zien terugglijden en kon niet aan de verleiding weerstaan om naar de camping terug te stappen (of was het lopen?) en ski’s te gaan halen. Na 3 uur staat die daar terug met ski’s en een brede lach. “Pasta ou Minestrone” time!!! De activiteiten van de volgende dag zijn gevarieerd. Een fitte groep van 3 cordees en 2 skiërs vertrekken om 5 uur om de NW kam van de Tresenta (3609m) te doen. Een ander groep beslist om de Noordwand van de Becca di Monciair te verkennen. Een derde groep vertrekt terug naar de camping. Geert vormt zijn eigen categorie en vertrekt met ski’s naar de Gran Paradiso; hij heeft er blijkbaar niet genoeg van... ’s Avonds op de camping is iedereen druk bezig met alles in te pakken en zich voor te bereiden op een goede warme douche. Geen geluk, er is geen warm water in de douches! De dames nemen dus een koude douche terwijl een paar creatieve mannen met een 50 liter “emmer” zich uit de nood helpen. Aperitief op terras, avondeten in een restaurant, veel wijn, grappa en gezang. Het is goed geweest!

16 JULI 2003

CLUBACTIVITEITEN MEIBEKLIMMING 2003 Zal het hogedrukgebied zich uitbreiden tot het noorden van Italie? Dat vroegen de 33 deelnerms aan de meibeklimming 2003 van BVKB zich af op weg naar Gran Paradiso. Bij aankomst op de camping in Pont hield een fikse regenbui de spanning erin. 's Anderendaags vergezelde de zon ons, op weg naar de Rifugio Vitorio Emanuele ( 2775 meter). Die bleek ingepalmd door een horde Italiaanse soldaten. Onze ouderdomsdeken Dino kwam op het idee om hen uit de dagen voor een heus sneeuwballengevecht. Een gepaste activiteit op de 50e verjaardag van de eerste Everestbeklimming. De volgende dag was het onze beurt om een toppoging te wagen van de Gran Paradiso. Bij dit prachtige weer waren er zoveel klimmers, dat er een heuse fileprobleem ontstond op de top om het madonnabeeld te bereiken. Enkele BVKB'ers gingen hem te lijf met ski's. De andere hadden zich met skiraketten gewapend . Die kwamen goed van pas want de hoog opgelopen temperatuur maakte de sneeuw uiterst zacht. Twaalf deelnemers deden er 's anderendaags nog een schep sneeuw en ijs bovenop, door nog even de Trezentatop (3609 meter) goeie dag te gaan zeggen. Daarna ging het terug naar beneden via de hut naar Pont. Op het avondfeestje trokken een paar getallenteerde zangers al hun registers open. Niet minder dan zeven deelnemers konden klinken op hun eerste 4000 top.

DE VLAG MEE MET DE MEIBEKLIMMING Dit jaar stond de meibeklimming in het teken van 25 jaar BVKB, en ging de vlag natuurlijk mee naar de top. BVKB deelnemers van de meibeklimming bovenop de Trezenta.

17 JULI 2003

18 JULI 2003

JEUGDWERKING JEUGDWEEKEND Wanneer: Waar: Prijs:

22-23-24 augustus Waarschijnlijk kasteel van Floreffe of camping van de chavééhut 50 euro

Ditmaal gaan kamperen op het domein van het kasteel. We gaan overnachten in tenten en gaan mits een beetje hulp van een gediplomeerde kok (Tuur) zelf ons potje koken. Om de verschillende klimmassieven gemakkelijk te kunnen bereiken doen we onze fietsen mee.(worden met aanhangwagens gebracht ) Programma Inschrijven:

we gaan zeker klimmen op de rotsen van Mazy. Zaterdagavond is er een barbecue Andere voorstellen zijn welkom Voor 5 augustus 50 euro overschrijven op de jeugdrekening 777-5960369-86

Probeer zo veel mogelijk zelf te zorgen voor een tent!!!!!!!! Het vervoer gebeurt met de trein of met de auto (indien we voldoende auto’s vinden)

INFOAVOND WEDSTRIJDKLIMMENDE JEUGD Op 6 augustus 2003 is er om 20 uur een informatievergadering over internationale wedstrijden. De wedstrijden die in aanmerking komen zijn: Albertville Bern Europeen youth wedstrijden Deze vergadering, die doorgaat in Klimax, is bedoeld voor de ouders van de klimmers die interesse hebben om hieraan deel te nemen. Wil je erbij zijn, kom dan zeker op 6 augustus 2003 naar Klimax.

B V K B J E U G D W E R K I N G

De jeugdtrainers.

Hertometal n.v. ( Thomas maes ) Woestijnstraat 11 - 2880 Bornem Tel.: 03/899.64.05 Fax.: 03/889.29.01

TRAPPEN ~ LEUNINGEN ~ BALKONS ~ POORTEN VOOR AL UW SMEEDWERK SLECHTS EEN ADRES

BACOB-KANTOREN KLEIN-BRABANT - VAARTLAND

19 JULI 2003

JEUGDWERKING CLIMBING FOR KIDS

14 September 2003

In Nederland bestaat er een kindercompetitie waar de nadruk wordt gelegd op het gezellige en speelse. De competitie bestaat uit 3 onderdelen: moeilijkheidsklimmen - boulderen - snelheidsklimmen Op het einde van de dag wordt een klassement opgemaakt van de 3 onderdelen samen. Deze wedstrijden zijn een ideale voorbereiding . Onze club heeft met Yannick Wijn en zijn zusje Isha reeds aan verschillende wedstrijden deelgenomen.(en dit met groot succes …. Vierde plaats voor Yannick )

W E D S T R I J D K L I M M E N

Voor wie:

1991-1992 1993- en jonger

Wanneer:

14 september

Waar:

Rock steady Bussum

Vraag inlichtingen aan uw trainers! De helft van het inschrijvingsgeld wordt door de club terugbetaald na de wedstrijd.

JEUGDWEDSTRIJD

17 Augustus 2003

Reeds enkele jaren komen onze noorderburen in grote getale afgezakt naar het Open Vlaams jeugdklimkampioenschap. Dus vonden wij nu het moment gekomen voor een tegenbezoek.Vermits er in eigen land zeer weinig wedstrijden voor jeugd zijn is deze wedstrijd ideaal om de nodige wedstrijdervaring op te doen. De te klimmen routes zijn van niveau veel gemakkelijkere dan die van het Vlaams kampioenschap. Waar: Wanneer: Wie :

Klimzaal Monte Cervino Rotterdam (1u15min rijden) 07 Augustus 2003 1990-1989 1988-1987

Voor de selectieroutes is er geen afzondering. (2 routes) Cat 1990-1989 klimt hun selectieroutes top-rope Afzonderlijke reeksen voor jongens en meisjes. Klimzaal Monte Cervino is uniek -

omdat er zowel binnen als buiten kan geklommen worden. heeft de vorm van de matterhorn heeft een hoogte van 33 meter Is gelegen in een recreatiedomein

Wij hopen op veel inschrijvingen. Inschrijven kan via onderstaande strook of via www.bvkb.be ------------------------ neemt deel aan de jeugdwedstrijd te Rotterdam. Ik betaal ………… inschrijvingsgeld ,waarvan na de wedstrijd de helft wordt terugbetaald door de club. Ouders die wensen te rijden kunnen een seintje geven aan één van de trainers. Inschrijvingsstrook terugbezorgen voor 25 augustus.

20 JULI 2003

JEUGDWERKING ORPIERRE 2003 Periode:

25 oktober tot 01 november

Overnachting:

Gîtes Les Drailles

Aantal deelnemers : 18 à 20 +trainers en kookpersoneel Prijs:

230 euro (vervoer +volpension)

Infovergadering

woensdag 17 september in Klimax

Deelnemingsvoorwaarden:

Regelmatig de jeugdtrainingen volgen. volgen De nodige motivatie

Orpierre 2003 is een klimstage waar iedere dag opnieuw wordt geklommen van 09.30 tot 16.30 . Van de deelnemers wordt verwacht dat ze een aantal taken in de keuken ( afwas, kuisen enz.) doen. Tijdens de avonduren worden een aantal activiteiten voorzien.(quiz, kaarten enz) Buiten de verplichte activiteiten zijn de deelnemers vrij. Inschrijven kan door onderstaande strook voor 31 augustus te bezorgen aan Hendrik Peeters, of via het formulier op www.bvkb.be Ik …………………. Vader/moeder van ……………………… schrijf mijn dochter/zoon in voor de klimstage te Orpierre en betaal een voorschot van 80 euro op rek.777-5960369-86 met vermelding Orpierre 2003

21 JULI 2003

J E U G D K L I M S T A G E

KLIMSCHOOL KLIMSCHOOLFIETSEN Zat. 30 Augustus 2003

F I E T S E N E N W A N D E L E N

Als opwarmer voor de klimschool van zondag 31 augustus fietsen we daags voordien naar de Ardennen. Wat bieden we ( Koen en Jan ) jullie aan: een parcours van +/- 125km met vele hellingen, prachtige vergezichten, een paar stramme benen de dag erna en hopelijk op de dag zelf goed weer. Op zondag fietsen we vanuit de chaveehut naar de klimschool te Goyet . Zij, die het willen, kunnen hun fiets hier in een aanhangwagen laden en na de klimschool met de wagen mee naar Breendonk rijden. praktische afspraken: inschrijven verplicht, prijs € 20 op rek 777-5960369-86 met vermelding klimschoolfietsen en naam, en dit voor 10/8/2002. Hier zit in: verblijf op het lager in de chaveehut, avondmaal en ontbijt en terugbrengen van de fietsen naar de sporthal Vrijhals te Breendonk. Vertrek om 7u30 aan de sporthal te Breendonk. Lunchpakket zelf te voorzien, bagage kan die morgen afgeleverd worden en word je ’s avonds bezorgd in de Chaveehut. Aangezien het hier om een tocht van 125 km gaat over een hellend parcours is training aanbevolen, alsook een fiets die in goede staat verkeerd. Voor verdere info kan je steeds terecht bij Marc D’Hooge op het nummer 03/889.95.15

WANDELEN IN ANTWERPEN Zon 7 Sept. 2003 Vertrek:

14 u.

Waar:

ingang van het park op de kleine parking Blancefloerlaan

Wat:

wandeling van ongeveer 3 uur door ‘het Rot’, Sint-Annekesbos en Blokkersdijk.

Wie:

wandeling voor jong en oud, niet te zwaar … echter niet voor kinderwagens of –fietsjes (zand- en bosweg) waterdichte schoenen aangeraden na regen.

Wie wil kan na de wandeling nog wat nakaarten bij een drankje. Tijdens de wandeling is er géén ‘drankstop’. Route: Vlak na de Kennedytunnel (voor wie van de rechteroever van de Schelde komt) afrit Linkeroever – rechtsaf draaien. Aan het eerste kruispunt (3e lichten): linksaf – direct terug links (eigenlijk rij je dezelfde weg terug) voorbij de 2e zijstraat begint het park (wat verderop heb je een kleine parking) Meer info:

Fam. Wyn Tel. 03/288 83 82

RAMEN EN DEUREN Bovenstraat 2 2880 Branst Bornem

Jan Leysen Ternesselei 3260 - 2160 Wommelgem Tel.: 03/353.06.71 - Fax.: 03/353.36.73

Tel & Fax: 03/889 61 13

22 JULI 2003

25 JAAR BVKB SNOWBOARD VAKANTIE IN ZINAL Naar jaarlijkse gewoonte trokken we tijdens de eerste week van de paasvakantie naar de bergen met de familie om te skiën of snowboarden. Maar dit jaar had ik een missie. De BVKB-vlag planten op de Corne du Sorebois (2895 m) ! Reeds voor het vertrek hadden we afgesproken : hoe, wat en wie meeging om de vlag te planten en te fotograferen. ‘s Maandags ben ik met m’n snowboardgroep gaan verkennen : de ene lift na de andere op tot het hoogst mogelijke punt maar om de top te bereiken moest er zeker nog 30 meter afgelegd worden en dit met snowboard-boots zonder grip ! Toen de zon schitterde aan de hemel op woensdag werd het plan ontvouwd : om 14.00 u afspraak aan de lift beneden : m’n snowboard-makkers, mijn zus en papa om de foto te nemen. De liften tot boven, geen probleem maar dan : iedereen zijn snowboard en ski’s uit en zo verder : schuiven, vallen , lachen en gieren… We hebben een soort levende ketting gevormd om er te komen maar we hadden geen stok om de vlag aan te binden. Mijn zus opnieuw naar beneden om haar skistok te halen. Maar het resultaat mag er wezen : de vlag wapperde op het hoogste punt van de Corne du Sorebois en wij…. hadden talrijke blauwe plekken en een prachtige foto als herinnering.

M E T D E B V K B

Eline Vanderbeke

DE BVKB-VLAG IN HET LAND VAN DE DOGONS Het Westafrikaanse land Mali heeft twee toeristische toppers in petto voor de avontuurlijke reiziger. Vooreerst kan je dagen dobberen op de brede Niger die door het droge Sahelland slingert. Maar bergliefhebbers komen ook aan hun trekken. Langs een 100 kilometer lange reliefbreuk van het Bandiagaramassief leven 240.000 Dongons in pitoreske dorpjes. Ze bleven trouw aan een eeuwenoude cultuur. De grotwoningen in de rotsflanken zijn de stille getuigen van een nog ouder, uitgestorven volk: de Tellem. De vlag van BVKB neemt een bescheden plaats in op de foto van deze omgeving. Het Dogonmassief leent zich perfect tot rotsklimmen. Maar voorlopig wenkt de hand van Fatima de internationale rotsklimliefhebbers naar de rotsen van Hombori in het noord-oosten van Mali. De hand van Fatima bestaat ook echt want dat is de naam van een soort big wall in het Hombori massief. Volgens de Islam verdrijft de hand van Fatima de boze geesten. Maar let op: alleen tussen november en februari is de zon mild voor lijf en leden. Meer info over dit klimgebied vind je in het franse tijdschrijft Vertical van juni 99 of door een mailtje te sturen naar [email protected]. Paul Van Aelst

23 JULI 2003

V L A G O P R E I S

LEDENNIEUWS JAN VAN KEER Zon. 6 Juli 2003 Zondagmiddag 6 juli 2003 werden wij op de hoogte gebracht dat diezelfde ochtend, Jan Van Keer, lid van BVKB en tevens als klimverantwoordelijke lid van het bestuur van onze club, om het leven is gekomen in Chamonix. Een ongelukkige voorklimmersval werd hem fataal. Hulp was vrijwel onmiddellijk ter plaatse, maar mocht niet meer baten. Naast de familie en vrienden, die in eerste plaats een naaste verliezen, verliezen wij, als club, op deze manier een gewaardeerd en waardevol medewerker.

L E D E N V A N

Laat ons hem herinneren als de avontuurlijke, levenslustige persoon die hij was en een steun zijn voor elkeen die getroffen werd door zijn overlijden. Wij wensen als club eerst en vooral ons medeleven te betuigen aan Nicole, Joyce en Dina die respectievelijk hun echtgenoot en vader zijn kwijtgeraakt, en aan de ouders en familie wiens leven hierdoor eveneens ingrijpend verandert. Rekenend op jullie steun en begrip,

B V K B

GEBOORTE

Din. 3 Juni 2003

Rob; geboren op 3 juni 2003 weegt 4 kg en is 49 cm lang. Dit melden ons de trotse ouders Martin en Hilde De Lege - Van Boom. Wij wensen hun vanuit de club het beste met hun jonge spruit, en hopen hem weldra in BVKB te kunnen verwelkom.

24 JULI 2003

EXPEDITIE EASTERN SUMMITS EXPEDITION 2003 Op expeditie vertrekken doet men niet zomaar: maandenlange voorbereiding van voedsel en materiaal, informatie inwinnen over routes, plaatselijke omstandigheden en reiswegen, fysieke training, …… Inderdaad, we hadden ons kunnen aansluiten bij een commerciële expeditie opgezet door één of ander agentschap, met daarbij horend een fors prijskaartje. Dit zou echter de voldoening en de groepsgeest niet ten goede zijn gekomen. Na onze expeditie naar de Aconcagua (6962 m) in Argentinië zijn we immers niet meer aan ons proefstuk toe. Deze herinnering zette de gedachte om zelf te organiseren alleen maar kracht bij. De keuze voor een expeditie naar het Oosten is dan ook niet lukraak gemaakt. De Elbrus, met zijn 5642 m de hoogste top van Europa, spreekt sowieso aan. Korchenovskoy (7105 m) en Peak Ismael Samani (7495 m) zijn twee relatief onbekende en weinig beklommen bergen, nog niet commercieel uitgebuit, technisch en fysiek uitdagend. Bovendien vormen ze een logische volgende stap na onze vorige, geslaagde expeditie naar de Aconcagua. Dat wij de eerste Vlaamse expeditie zijn naar deze streek in het Pamir-gebied, en dus ook naar deze toppen, geeft een extra pigment aan onze onderneming. De beste klimcondities zijn tijdens de maanden juli-augustus 2003 te vinden, en het is dan ook tijdens deze periode dat wij naar ginder trekken. Peak Ismael Samani (7495 m), gezien vanuit het basiskamp De ontberingen zijn groot: eenzijdig en te weinig voedsel, permanente koude, oncomfortabele leefomstandigheden, zware inspanningen, ... Bovendien zijn ook de gevaren niet te onderschatten: gletsjerspleten, lawines, maar vooral de hoogte. Hoe hoger men gaat, hoe lager de druk en hoe ijler de lucht. Aangezien wij “by fair means”, met eerlijke middelen, willen klimmen gebruiken we geen extra zuurstof. De enige remedie is dan ook langzaam te stijgen en genoeg tijd te voorzien voor de aanpassing (aklimatisatie). De beloning is echter navenant: de pracht van de ongerepte natuur, de kracht van de woeste bergen, de ervaring van andere culturen, een weldadig gevoel van rust na een dag vol zware inspanningen.

De Korchenovskoy (7105 m), gezien vanop de Samani

Deel 1: Beklimming van de Elbrus, Europa’s hoogste. Ligging en geschiedenis.

Ligging van de Elbrus in Europa

Meestal hoort of leest men dat de Mont-Blanc (4807 m) de hoogste berg in Europa is. Dit is echter fout. Hierbij wordt namelijk het Europees deel van Rusland makkelijkheidshalve over het hoofd gezien. Het is dan ook hier, in de Centrale Kaukasus dat de hoogste berg van Europa ligt, de Elbrus (5642 m). Door deze titel maakt hij dan ook deel uit van de “Seven summits”, de verzameling van de hoogste top van elk continent. De Elbrus is een uitgedoofde vulkaan met twee toppen, een oostelijke en een westelijke. Lang werd verondersteld dat de ooste-

25 JULI 2003

E A S T E R N S U M M I T S E X P E D I T I O N 2 0 0 3

EXPEDITIE EASTERN SUMMITS EXPEDITION 2003

E A S T E R N S U M M I T S E X P E D I T I O N 2 0 0 3

lijke top hoger was, maar moderne satellietmetingen hebben het pleit nu duidelijk in het voordeel van de westelijke top beslecht: 5642,7 m tegenover 5621 meter voor de oostelijke. De oostelijke top werd reeds in 1829 voor de eerste maal beklommen, voor de eerste beklimming van de westelijke top was het wachten tot 1874. Het is natuurlijk deze westelijke top die het eerste doel van onze expeditie is. Deel 1: De beklimming De beklimming zelf loopt over technisch vrij eenvoudig gletsjerterrein. Toch blijft het een niet te onderschatten onderneming: vooreerst zijn er de talrijke gletsjerspleten, de soms plotse opstekende stormen waarbij de temperatuur kan zakken tot –50°C en de moeilijke oriëntatie bij slecht zicht. Reken daarbij nog de hoogte en de grote afstanden, en het is duidelijk dat de beklimming van de Elbrus geen lachertje is. Onderschatting, gebrekkige voorbereiding en de koude doen velen onverrichte zake terugkeren. Bovendien eist de berg ook jaarlijks haar tol aan dodelijke slachtoffers. Via Moskou vliegen we naar Mineral Vodni. Per bus gaat het vervolgens de Baksan-vallei in naar Azau (2180 m), het laatste dorp in de vallei. Een kabelbaan brengt ons tot op 3800 m. Diezelfde dag gaat de tocht verder tot aan de ruïnes van de Priut11-hut op 4160 m, waar het basiskamp wordt ingericht. Deze hut brandde in 1998 volledig uit, waardoor men tegenwoordig verplicht is in tenten te overnachten. Na enkele aklimatisatiedagen, met ondermeer een uitstap naar de hoger gelegen Pastukohov-rotsen (4650-4800 m), kunnen we beginnen denken aan een toppoging. Enkele reservedagen zorgen voor een veilige speling, zodat zelfs bij slecht weer onze kansen om de top te halen gevrijwaard blijven.

Klimschema op de Elbrus

Deel 2: Beklimming van Korchenovskoy en Peak Samani. Ligging. Het tweede deel van de expeditie brengt ons verder oostwaarts, naar de onafhankelijke republiek Tadjikistan. Het Pamir gebergte is een uitloper van de Himalaya en wordt ook het dak van de wereld genoemd. Drie van de vier zevenduizenders uit de ex-USSR zijn hier gelegen. De bekendste en meest beklommen is de Peak Lenin. Wij opteren echter voor de Korchenovskoy (met zijn 7105 m de 4de hoogste) en de Ismael Samani (7495 m, de hoogste). Deze worden minder frequent beklommen aangezien zij technisch moeilijker zijn en de logistiek ingewikkelder is. Beide zijn beklimbaar uit hetzelfde basiskamp en er liggen talrijke toppen van 5000 en 6000 meter in de omgeving, ideaal ter aklimatisatie. Geschiedenis. Dit gebied werd pas midden de 19de eeuw voor het eerst verkend. Befaamde Russische ontdekkingsreizigers kwamen voor de eerste maal oog in oog met de enorme gletsjers en hoge toppen. De huidige Ismael Samani werd door hen Peak Garmo genoemd. In 1932 veranderde de naam in Peak Stalin en in 1961 werd dat de Peak Communismus. Pas in 1998 kreeg hij zijn huidige naam, Ismael Samani. Op 2 september 1933 bereikte de bekende Russische alpinist Abalakov als eerste de top van de Samani, en pas in 1962 kwamen de eerste Westerlingen boven. De Korchenovskoy werd pas in 1910 “ontdekt”, en het duurde tot 1953 eer een groep van acht Russen er in slaagde de top te halen.

26 JULI 2003

EXPEDITIE EASTERN SUMMITS EXPEDITION 2003 De beklimming. Via Moskou vliegen we naar Dushanbe, de hoofdstad van Tadjikistan. Vandaar gaat het per bus en helikopter verder naar het basiskamp, kamp Moskvina (4100 m). De eerste dagen zullen we gebruiken om ons aan deze hoogte aan te passen en ons zo goed en kwaad mogelijk in te richten. Om de aklimatisatie verder te zetten beklimmen we de Chetiorokh (6299 m, “piek van vier”). Deze beklimming duurt twee à drie dagen, afhankelijk van de sneeuw- en weercondities. Om de aklimatisatie af te ronden gaan we we eerst één of twee kampen opzetten op de flanken van de Korchenovskoy. Zo hebben we genoeg dagen en nachten boven de 5000 meter doorgebracht om, na een korte rustpauze, ons vol goede moed op weg te begeven naar onze eerste 7000-er, de Korchenovskoy. Deze beklimming gaat eerst over een steile sneeuw- en ijshelling, vervolgens over een moeilijke rotspassage en tenslotte brengt een lange fijne sneeuwgraat ons naar de top. In ideale omstandigheden duurt de beklimming vijf dagen. Hierna plannen we enkele rustdagen alvorens in één trek aan het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van onze expeditie te beginnen, Samani, gezien vanop de Korchenovskoy de Samani. Om het lawinegevaar te beperken zetten we in één ruk kampen op op 5200 m, 6000 m en 6900 m alvorens door te stoten naar de top. De route gaat eerst diagonaal de pijler op om het uitgestrekte Pamirskoe-plateau te bereiken. Op het einde van dit plateau wordt een graat gevolgd tot enkele honderden meters onder de top. Hier wacht het moeilijkste deel van de beklimming: een steile sneeuwhelling (50°-60°) die naar de top voert. De afdaling verloopt klassiek in twee dagen zodat we in het beste geval na vijf dagen weer in het basiskamp zijn, een prachtige ervaring rijker. Omdat de ervaring ons leert dat hoogte-gewenning, weer en sneeuwcondities onmogelijk te voorspellen zijn bouwen we een tiental reservedagen in om tegenslagen op te vangen. Dieter Hauwaerts & Andre Zucka

KLIMSCHOOLWANDELEN

Zat. 4 Oktober 2003

Terwijl de klimmers hun examen afleggen is er voor de wandelliefhebbers de mogelijkheid om Yvoir van alle kanten te bekijken. Mooie dagwandeling in en om de Maasvallei. Vertrek: om 10 u. aan de rotsen – klimmassief “Yvoir” (waar het examen van de klimschool plaatsvindt) Stevige wandelschoenen zijn een ‘must’. Lunchpakket en drank meebrengen: we picknicken in de natuur. Rond 16.30 u. zijn we terug aan de Maas.

Yvoir

Afrit 19

Info: Willy De Herdt (03/844 54 62) Zondag 5 oktober 2003 Hoe raak ik in Yvoir???? Rustige voormiddagwandeling voor wie in Chaveehut overnacht en nog voldoende energie heeft om de omgeving van Je volgt de E411 tot afrit 19, richting Maillen te verkennen. Uitstekend middel om eventuele ka- Spontin. Daarna volg je de N4 richting Yvoir, om vervolgens door het dorp te ters te verjagen ! rijden tot aan het water. Dan rechts en Info: Christel Vermeylen (03/899 37 24) iets verder, aan de dam, zie je het klimmassief op je rechterzijde.

27 JULI 2003

E A S T E R N S U M M I T S E X P E D I T I O N 2 0 0 3

BVKB BESTUUR Voorzitter, Klimax verantwoordelijke Tuur Ceuleers [email protected]

C. Verschaevestraat 31

2870 Breendonk

03-886 43 83

PR, Ondervoorzitter, Special Events Koen De Laet [email protected]

N U T T I G E A D R E S S E N

Biezenstraat 1

2880 Bornem

0475-26 50 32

Secretaris & bibliotheek Machteld Van Duynslaeger Nieuwelaan 119-4 [email protected] Penningmeester

1853 Grimbergen

0485-84 09 73

Johny Van lent [email protected]

2880 Bornem

03-889 37 87

Riddermoerstraat 8

Verantwoordelijke begroting Anne Aerts [email protected]

J.Hammeneckerstr.30

2870 Breendonk

03-886 60 85

Jeugdklimmen & materiaal Hendrik Peeters Groenstraat 63b 2870 Breendonk [email protected] Jongerwerking Michael Prinsen Kapelstraat 6 2870 Puurs [email protected] Feestverantwoordelijke

03-886 16 14

Mit Borghijs [email protected]

2870 Breendonk

03/886.59.69

2870 Breendonk

0496-26 11 46

Jan Hammeneckerstraat 27

0472/87.57.50

Klefferaar & website Filip Top [email protected]

De Buisseretlaan 7 Klimmen

Jan Van Keer Dorekensstraat 8 [email protected]

2890 St-Amands

Coördinatie opleidingen Eric Burm [email protected]

St.Amandsesteenweg 384

Het fruitmandje

‘t KONINGSREK Bij ZATES voor een goed glas bier en plezier kom je hier

Specialiteit: fruitkorven 2880 BORNEM-BRANST TEL.: 03/889 70 56

03-889 22 17

Herberg

Verse groenten en fruit Verse snijbloemen Alsook delicatessen en alle kaassoorten

SCHAAFWEG 1

2880 Bornem

Bovenstraat 152 2880 Branst-Bornem 03/889 96 57

28 JULI 2003

AGENDA JULI Za Zo Ma Di Wo Do

26 27 28 29 30 31

Zomertreffen Zomertreffen Zomertreffen Zomertreffen Zomertreffen Zomertreffen

AUGUSTUS Vr Za Zo Zo Wo Vr Zo Vr Za Zo Za Zo

01 02 03 03 06 08 17 22 23 24 30 31

Zomertreffen Zomertreffen Zomertreffen Fietsdodentocht, samenkomst vertrek 8 uur te Breven; Bornem Infoavond wedstrijdklimmende jeugd Dodentocht Jeugdwedstrijd te Monte Cervino in Rotterdam Jeugdweekend Jeugdweekend Jeugdweekend Klimschoolfietsen Klimschool Goyet

SEPTEMBER Zo Zo Zo Zo

07 14 14 21

Wandelen in Antwerpen Climbing for kids Klimschool Mozet Open klimdag te Freyr

OKTOBER Za Za Zo Zo

04 04 05 19

Klimschool examen te Yvoir + barbecue Klimschoolwandelen Voormiddagswandeling te Maillen Open klimdag te Landelies

INFO Voor klimschool en open klimdagen: afspraak om 8 u 00 aan het station van Bornem, of 8 u 15 op parking Klimax, of 9h30 aan het massief, tenzij anders vermeld Dames- en herenklimmen elke maandagavond in Klimax, beginnelingen zijn altijd welkom. Tijdens de openingsuren van Klimax kan er altijd in clubverband geklommen worden. Elke laatste dinsdag van de maand is er een bestuursvergadering te Zates. Alle werkende leden kunnen hier altijd aanwezig zijn vanaf 20h00. Niet VBF-leden betalen een dagverzekeringpremie van 2.5€ voor deelname aan BVKB-aktiviteiten.

29 JULI 2003

B V K B A C T I V I T E I T E N

Periodiek tijdschrift - tweemaandelijks: Mei 2003 Verantwoordelijke uitgever:

Kantoor van uitgifte:

Tuur Ceuleers C.Verschaevestraat 31 2870 Puurs 2870 Puurs

België-Belgique

P.B. 2870 PUURS 8/5157