1
2
Fanfare Sint Martinus Secretariaat Jacqueline Kiggen, Maalsteenstraat 7, 6129 JH, Urmond. Telefoon 046-4338310 Banknummer: 14.92.67.835 (Rabobank) Website: www.martinusurmond.nl Stichting Vrienden van Fanfare Sint Martinus Secretariaat: Sint Antoniusplein 8, 6129 EW, Urmond. E-mail:
[email protected] Banknummer: 14.92.49.888 (Rabobank) Redactie Christie Brüls, Jacqueline Kiggen, Jan Mennen, Felix Reinartz, Hub Vaessen en Huub Kiggen Vormgeving en lay-out Christie Brüls Druk Geleen Kopie Advertenties, bezorging, opmerkingen Huub Kiggen, telefoon 4338310, E-mail:
[email protected] Bijdragen aan dit nummer Christie Brüls, Harry Govers, Claudia Cosemans, Martijn Hellenbrand en Jan Mennen 3
Ten geleide Dit Muzikrantje staat weer bol van de mooie verhalen om de vakantie door te komen. Claudia schreef over de belevenissen van de drumband bij Opera Zuid en Martijn over zijn ervaringen om samen met nog 500 ander amateurmuzikanten, te spelen met André Rieu. Harry schreef zijn laatste voorzitterspraatje met een terugblik op bijna 15 jaar voorzitterschap en Christie heeft de middenpagina gevuld met de foto’s gemaakt tijdens de nieuwe start van ons jeugdorkest. Inzenders bedankt en lezers veel leesplezier toegewenst. Namens de redactie een prettige vakantie. Bijdragen voor het volgende nummer graag voor half september bij de redactie inleveren.
Bedankt Stichting Vrienden Fanfare Sint Martinus voor de gulle gift van € 1.000 tijdens het Sint Leendertmarktconcert.
Agenda
Donderdag 25 augustus eerste drumbandrepetitie Zaterdag 27-augustus eerste fanfarerepetitie Vrijdag 2 september Serenade feestelijke opening Kooypoort Zaterdag 17 september 18.00 uur serenades t.g.v. 90-jarig bestaansfeest firma Meulenberg en 60-jarig huwelijksfeest Mia en Jo Cosemans, aansluitend fanfarerepetitie Vrijdag 23 september t/m 25 september Verenigingskamp Vrijdag 30 september Jubileumreceptie Zondag 2 oktober Steinder Muziektreffen Urmond Drumband Zondag 9 oktober Steinder Muziektreffen Urmond Fanfare 4
5
Met de drumband naar de Opera Een tijdje geleden kregen we van ons oud-lid Daniëlle Wauben de uitnodiging om eens naar een opera te komen kijken. Daniëlle is werkzaam in het teammanagement van Opera Zuid en regelt hier de gang van zaken. Deze week ging de opera L’elisir d’Amore in première en wij hadden het geluk om bij de voorgenerale aanwezig te mogen zijn. Deze viel op een donderdag, wat goed uitkwam omdat we dan normaal repetitie hebben. Om 17:00 uur vertrokken we met diegenen die het haalden vanaf het werk richting het parktheater in Eindhoven. Daar aangekomen werden we ontvangen door Daniëlle in het café en ze vertelde ons hoe blij ze was dat ‘haar drumband’ kwam kijken. Na een kopje koffie en wat fris kregen we een rondleiding. We mochten achter de schermen een kijkje nemen. Heel apart om te zien hoe dit allemaal in zijn werk gaat. Helaas was de tijd maar kort en zou de voorstelling gaan beginnen. De rondleiding zou verder gaan in de pauze en wij namen plaats in de zaal. Wat bleek, wij waren het enige publiek in de zaal. L’elisir d’Amore was de naam van de opera. Deze werd in het Italiaans gezongen maar gelukkig was er ondertiteling, voor zover deze werkte. Het was in principe nog een repetitie dus er moesten nog een aantal zaken uitgeprobeerd worden, waaronder de ondertiteling. Helaas ben ik niet zo goed in Italiaans dus soms was er qua tekst geen touw aan vast te knopen. L’elisir d’Amore is een zeer moderne opera die op de tijd van nu is gebaseerd. Zo kwamen termen zoals ‘twitteren’ en ‘sms-en’ voorbij. Ook werd er ‘gebreakdanced’ op de klassieke muziek. Wat grappig was dat deze mensen, die allemaal geweldig mooi kunnen zingen, niet allemaal even ritmisch waren in hun danspasjes hetgeen wel even wat traantjes deed rollen van het lachen. Dat mocht natuurlijk niet te hard want er was zoals ik al vertelde niet veel publiek om ons lachen te verbloemen. Verder zat er ook bewuste humor in en deed het een beetje denken aan de bekende Musical ‘High School Musical’ qua karakters en decor. Dit maakte het allemaal wat lichter. De pauze brak aan en onze rondleiding ging verder. Daniëlle had gezorgd voor drinken en wat versnaperingen. 6
We kregen de kleedkamers te zien en waar de spelers in de grime gingen. Verder ook nog een kijkje op het podium en hoe dit allemaal werkt met het licht en decor. Daarna maakten we ons op voor het tweede deel. Gelukkig was het verhaal duidelijk omdat de ondertiteling nu helemaal niet meer klopte. Het was erg leuk om een keer mee te maken, geweldig om te zien wat er allemaal bij komt kijken en tevens was het ook nog een gezellig uitstapje. Het uiteindelijke verhaal samengevat Nemorino, die op school geen hoogvlieger is en al helemaal niet sportief aangelegd, valt als een blok voor de mooie, temperamentvolle en levenslustige Adina. Helaas krijgt hij concurrentie van Belcore; in deze versie van L'Elisir d'Amore de bokstrainer. Adina mag graag een beetje flirten met Belcore, helemaal omdat ze weet dat dit de onsportieve Nemorino wat jaloers maakt. Nemorino weet eigenlijk niet goed wat hij moet doen en zoekt zijn heil bij de scheikundeleraar, Dulcamara, die hem graag van alles wijs maakt en hem zo een liefdesdrankje aansmeert. In feite niets meer dan een gewone Bordeaux. Nemorino, licht aangeschoten inmiddels, vindt zichzelf onweerstaanbaar en laat de licht verbaasde Adina zitten. Adina weigert een blauwtje te lopen bij Nemorino dus als Belcore voorbij komt, flirt ze zo heftig met hem dat daar de belofte van een huwelijk uitkomt. Nemorino kan hier alleen maar heel hard om lachen en gaat ervan uit dat Adina tegen die tijd toch wel hevig verliefd op hem zal zijn door de werking van de liefdesdrank. Als Belcore een belangrijke bokswedstrijd heeft en dat op Nemorino's lachspieren werkt maakt dat Adina zo boos dat ze extra haast zet achter het huwelijk. Op de avond van het huwelijk tussen Adina en Belcore spendeert Nemorino zijn laatste centen aan een fles van het liefdeselixer voor een laatste wanhopige poging. Dan krijgt Nemorino bericht dat hij een flinke erfenis gekregen heeft. Ineens ligt hij geweldig in de markt bij alle meisjes (die al op de hoogte waren van zijn erfenis), al denkt hij zelf dat dit komt door de liefdesdrank. Adina ziet Nemorino hevig flirten met andere meisjes en komt tot inzicht. Uiteindelijk loopt alles goed af met een happy end. De hoofdrollen werden gespeeld door: Andrea Giovannini - Nemorino; Kim Savelsbergh - Adina; Willem de Vries - Belcore; Piotr Micinksi - Dulcamara; Fenna Ograjensek – Giannetta. Claudia Cosemans 7
André Rieu in de ArenA Zoals iedereen ondertussen al weet, zijn Willy en ik en deze keer ook met drie medemuzikanten oet Uermend ,wederom op reis geweest met de Koning van de Wals, André Rieu. Omdat dit een niet alledaagse gebeurtenis is, heb ik een “kort” stukje geschreven voor in het Muzikrantje, zodat jullie je vakantie niet hoeven te verdoen met in de zon liggen en niks doen! We waren pas net klaar met carnaval of Michél Smeets (PR manager) had ons al gecontacteerd over de optredens in de Amsterdam ArenA in juni 2011. In dit mailtje stond ook dat wij eens moesten rondvragen bij de korpsen of er niet nog een paar muzikanten zin hadden om mee te gaan, op avontuur met d’n Dré! Zo gezegd, zo gedaan, heb ik de leden met de vereiste niveau’s gecontacteerd. Heel enthousiast kreeg ik van Ellen van der Werf, Hub Vaessen en Bart Knops reactie dat ze mee wilden doen! Zo was Urmond vertegenwoordigd door 5 muzikanten. 8
Na een tijdje niks gehoord te hebben begon het vanuit de HQ uit Maastricht weer mailtjes te regenen met hierin de laatste informatie, geheimhoudingen, planningen en voor de introducés de partijen met een muziekfragment van de werken, zodat ook zij wisten wat op hun af ging komen. Omdat sommige werken op het eerste gezicht lastiger waren dan uiteindelijk bleek, hebben we een paar dagen voordat het eindelijk zover was nog een kleine repetitie ingelast en de moeilijkheden eruit gehaald, zodat we goed voorbereid waren voor de concerten! Vrijdag 10 juni 09:15, het was dan eindelijk zo ver! Koffer, reistas en uniform in de auto laden en vertrekken richting het “van der Valk hotel” in Urmond waar wij opgehaald werden door een bus die ons naar Amsterdam zou brengen. De bus stond er al en overal kwamen de bekende gezichten van de vorige keren weer tevoorschijn en natuurlijk ook nieuwe gezichten! Willy, Bart, Ellen, Hub en ik waren er klaar voor! Alles in de bus geladen, ingestapt en een plekje gezocht, iedereen uitzwaaien en zo vertrokken we richting de ArenA! Eenmaal aangekomen moesten we eerst met onze spullen naar het supporters home van Ajax, dit was onze kantine/lobby/wachtkamer (doorgaans het hooligan hok van F-Side Ajax). Eenmaal gepositioneerd viel het weer op dat Rieu niet op een euro kijkt… O-VER-AL stond frisdrank/water/koffie/thee, maar ook koekjes, wafeltjes, fruit, Mars, Twix… noem het maar op, en onbeperkt! Eenmaal vol gesnoept was het tijd voor de lunch (JA, want muzikanten moeten goed eten voordat ze spelen…), Soep, luxe broodjes in alle soorten en maten, wraps, soesjes, (neger)zoenen. Ik vroeg mij persoonlijk af of Sonja Bakker niet ergens met een verborgen camera stond! - “Willen alle muzikanten zich melden in de ArenA voor de repetitie”Yes, het is zover!! In een stoet van 500 muzikanten vertrokken we naar de ArenA, waarbij direct opviel hoe groot Schloss Schönbrunn eigenlijk is, 100 meter in de lengte, een podium voor de muzikanten, een balzaal, twee schaatsbanen, twee grote trappen en vier projectieschermen voor de camerabeelden! Een mooi plekje op de tribunes uitgezocht, want André was nog bezig met de repetitie van niemand minder dan Jan Smit. Hierdoor hadden wij de mogelijkheid om een privévoorstelling te krijgen van deze Volendammer!
9
Tijdens onze repetitie werden de stukken een keer doorgespeeld, geluid gecontroleerd en het op- en afmarcheren een keer doorgenomen. Het ging allemaal vanzelf! Zo hebben wij Rieu met de mond vol tanden laten staan. We kregen 20 minuten pauze zodat iedereen even kon relaxen en zoals bekend.. 20 minuten pauze is nooit echt 20 minuten, meer 25 minuten haha! Maar om een of andere reden was het bij ons 19:59 minuten geworden en toen Rieu weer terugkeerde naar het podium stonden wij weer allemaal opgesteld te wachten voor verdere instructies! Hoe mooi is het om te horen: “Zo! Huh? Hebben jullie wel pauze genomen?” en dan het gezicht van hem erbij, haha onbetaalbaar!! Bij de repetitie was zelfs Sophie Hilbrand (BNN, Spuiten en slikken) aanwezig! Nadat we gerepeteerd hadden gingen we weer richting de bus om naar het hotel te gaan. Noordwijkerhout werd onze volgende bestemming, NH Hotel Leeuwenhorst om precies te zijn. Hier werden we in tweetallen ondergebracht voor de zaterdag. Ikzelf lag met Wil op een kamer, Hub en Bart samen en Ellen had een kamer voor haar alleen. Eenmaal aangekomen spraken we af om de spullen naar de kamers te brengen en een half uur later weer bij elkaar te komen in de lobby… echter, Bart was zo uitgeput dat hij al op bed ging liggen om bij te komen! Toen we met zijn vieren iets waren gaan drinken in de nabij gelegen Wok/Casino/ Bowling centre, bleek dat wij als vermist waren opgegeven. Ik zou volgens de vaste groep zijn gebeld, gesmst, gemaild, facebook berichten hebben gekregen omdat er iets aan de hand was (zelf heb ik niks gemerkt hiervan). Mijn fanfare kostuum was omgewisseld met een kostuum uit Neerbeek! Nu hoor ik jullie al denken “je moet ook controleren wat je meeneemt” en “MEEN JE NIET?”.. dit is gekomen omdat onze kostuums in precies dezelfde kledinghoezen werden vervoerd en ook nog eens op het koffer van mijn instrument lag! De volgende ochtend na het ontbijt hebben we onze kostuums omgeruild en weer alles ingepakt (en gecontroleerd!!), voor het eerste concert in de Amsterdam ArenA, HERE WE GO!! Zaterdag 11 juni, 11:30, aangekomen bij de ArenA, gingen we weer eerst naar ons “home” om hier onze spullen neer te leggen en natuurlijk – hoe kan het ook anders – te lunchen. Eenmaal vol van het eten, hadden we nog een mogelijkheid om naar de ArenA te gaan, om hier foto’s te maken en het publiek binnen te zien komen! Op momenten als deze merk je eigenlijk dat een fanfare met een “apenpakje” toch eigenlijk echt iets Limburgs is want er waren mensen die dachten dat wij piccolo’s waren omdat we zo’n kostuum aanhadden en dus ons de weg vroegen naar hun plaatsen! 10
11
Terwijl wij binnen aan het rondwandelen waren, kwam het voorprogramma al aan gemarcheerd: “The Coriovallum Piping Band” uit Heerlen trok de ArenA in en marcheerde spelend over het hele veld! Wat een geluid produceren hun doedelzakken/slagwerk! GE-WEL-DIG! Iemand die niet weet wie zij zijn… kijk maar op Youtube! Zaterdag 11 juni, 14:30, Het is zover, uniformen aan, petjes op, instrument gepoetst, partituur gecontroleerd, schoenen glimmen, kriebels in de buik en staan bijna op ontploffen. Wederom in een grote stoet lopen we achter de marshalls aan richting de poort waar wij naar binnen zullen gaan! De poort gaat open, iedereen is opgesteld en ik hoor dat het werk dat voor ons optreden op zijn einde loopt! Nog even een laatste knik naar de medemuzikanten uit Urmond en dan komt het… Laatste noot klinkt, je hoort een mensenmassa applaudisseren maar ziet ze niet! En dan is het zover Alte Kameraden (onze openingsmars) wordt ingezet en de stoet marcheert nu de ArenA binnen richting het kolossale podium! Gelukkig speel ik tuba en heb ik bij de eerste reprise de eerste keer rust. Wij komen binnen gemarcheerd en overal waar je kijkt staan de mensen te klappen/zingen/aan te moedigen terwijl ik me moet concentreren om niet uit de pas te lopen (i.v.m. geluidsvertraging). Het gevoel wat op dat moment door me heen ging is niet te beschrijven, wel weet ik dat het adrenalinepercentage naar 150% is gestegen en dat ik een hartslag van een topsporter had! Maastricht en het Gelredome hadden samen nog niet zoveel publiek tijdens één concert dan nu…! Tijdens de trio van de mars hebben wij even rust en dan zie je eigenlijk pas echt hoeveel 35.000 mensen op een hoop is! De mars is afgelopen en dan komt het waar je het voor doet: het applaus, de staande ovatie! Dan lukt het ook niet om serieus te kijken, mijn gezicht stond permanent op een smile van oor tot oor! Het volgende werk: Di Pini Di Roma Deel IV: I Pini della via Appia, wordt aangekondigd als een werk waarbij je de Romeinen in de verte hoort marcheren en steeds dichterbij hoort komen. Als ze over de Via Appia zijn gemarcheerd vergaat horen en zien, want dan gaat de strijd los.
12
Dit hebben wij ze dan ook laten horen, 500 muzikanten hebben dan “fff” staan! Volgens bekenden in het publiek, verging op dat moment ook echt horen en zien! Nadat we dit werk hadden gespeeld, werd het volgende werk ingezet: “Aïda Triumphmars”, iedereen kent de bekende melodie hiervan, zo ook het publiek, mensen gingen klappen en meezingen! Dat is toch waar je het als muzikant voor doet! Toch?! Het werk hierna was om te laten horen dat geluid uit een koperinstrument VELE malen mooier is dan de Stradivarius van de Maestro zelf! Nearer, my god, to thee. Ook dit is een bekend werk, wordt vooral bij het herdenken van de WO II gespeeld, maar ook bij andere droevige gebeurtenissen. Bij dit liedje wil ik iets bijzonders vermelden Dit werk wordt drie maal gespeeld: de eerste keer alleen strijkers, de tweede keer alleen blazers en de derde keer samen! De eerste keer was er weinig aan de hand, ik zag aan de gezichten van de mensen dat ze het zeer mooi vonden, maar de tweede keer toen wij speelden leek het wel alsof God voor de sfeer zorgde. Toen wij de eerste noot inzetten, begon het zachtjes te regenen (het geluid van de regen op het dak), naarmate wij harder speelden, ging het ook harder regenen! En jullie raden het al… op het einde scheen het zonnetje weer!! Jullie zullen al gaan denken dat ik gek ben hè?! Ik ben niet gek, ik heb niks gebruikt, ik ben niet van de trap gevallen en daarbij mijn hoofd gestoten, het is écht zo gegaan!! Want iedereen was na afloop van het concert erover aan het praten. Toen was het tijd voor het favoriete werk van Hub: “The Parade of Charioteers”!! Zoals Hub zou zeggen: “Dat is een gemeine..”! Mensen die de film “Ben Hur” hebben gezien, zullen dit werk herkennen als de filmmuziek die gespeeld wordt tijdens de wagenraces! Vijf kruizen voor de kiezen, hard spelen (Twee ff’en het hele werk) en “gaas” geven. Na dit werk merk je toch wel in de lippen dat het reservelampje bijna gaat branden! Maar dat maakt niet uit, want het applaus dat we kregen na dit stuk maakt al héél veel goed! Next: Panis Angelicus! Rieu verteld hierbij dat het op IEDER jubileum of gebeurtenis wordt gespeeld/gezongen. Echter ik had het nog nooit gehoord. Dit werk spelen we samen met de Australische zangeres Mirusia Louwerse. Dit is voor het groot koper een echte kriem! Alleen maar lange noten, langzaam tempo en merendeel boven de balk! Ik vind dit persoonlijk het minste werk dat wij speelden! 13
14
Het Limburgs volkslied hoort er ook natuurlijk bij! In Maastricht speelden we dit twee keer, maar omdat er nu 90% “Nep-“ Limburgers waren maar een keer ! haha Het grappige vond ik dat Rieu zei dat iedereen het kon en de mensen die voor mij zaten elkaar aankeken, met een beetje Amsterdams accent: “Zeg, ken jij het liedje? Ik niet hoor?” Ter afsluiting speelden we ook dit keer: “Slavko, Spiel uns Eins”, oftewel “Sjeng, oan de geng”! Tijdens het afmarcheren nog even voor de laatste keer laten horen hoeveel geluid je kan produceren met een instrument, gewoon omdat het kan en het afstapje naar buiten is alweer in zicht! Het concert zat erop! Spullen inpakken, instrument in de koffers, lopen naar de bus en twee uur later stonden we weer in Urmond om hier opgehaald te worden door het thuisfront en natuurlijk (ook al heb ik geheimhouding) te vertellen hoe het was!! Nog twee concerten te gaan! Zondag 12 Juni, 09:15, verzamelen bij het “van der Valk” hotel voor een herhaling van de zaterdag! Iedereen goed uitgerust, nog lekker aan het bijkletsen over het concert van de zaterdag en voordat we het doorhadden zagen we in de verte alweer de ArenA liggen, waar wij weer een geweldig concert zouden geven voor deze keer 30.000 mensen! EN natuurlijk vrijkaartjes krijgen voor het thuisfront voor de maandagvoorstelling! Maandag 13 juni, 09:15, wederom verzamelen bij het “van der Valk” hotel om voor alweer de laatste keer op te treden met “the King of Wals”. Maar deze keer was het nog geweldiger want het thuisfront zat ook op de tribunes. Dat maakt het toch weer een beetje chiquer dan het al is, vind ik. Tijdens de busreis hadden we de dvd van het Vrijthof concert 2009 opgezet zodat we voor de laatste keer nog eens goed in de stemming konden komen om onze naam voor de laatste keer te vestigen! Dit concert ging naar mijn gevoel het beste van de hele reeks, het publiek bestond voornamelijk uit fans en dat merkte je ook! Bij het Limburgs volkslied gingen de mensen ook staan en bij ieder werk een nog groter applaus dan we ooit gekregen hadden! Nadat het concert voor ons afgelopen was, mochten we plaats nemen op de tribunes om de rest van het concert te bekijken. Hierbij kwam Mirusia als Mary Poppins uit de lucht naar beneden met de alom bekende paraplu in de hand! Schaatsers en danskoppels die op de wals meedansten. 15
16
17
Je kunt als je dit gezien hebt zeggen wat je wilt, hij is een rasechte entertainer en weet precies hoe hij het publiek moet bespelen en dat maakt zijn concerten ook enorm leuk! Voor de mensen die nog nooit naar een concert van André Rieu zijn geweest is het een echte aanrader. Omdat dit het laatste concert was, waren er voor de artiesten naderhand een “aftersnack”! Zes verschillende soorten bier, fris, toetjes en warme hapjes, wederom was te zien dat er niet op een euro wordt gekeken in zijn wereldje! Hier was het ook mogelijk om met de muzikanten van het Johan Strauss orkest op de foto te gaan of een babbeltje met ze te maken! Allemaal,stuk voor stuk, leuke mensen. Echter, de Hollanders hadden weer een dikke vinger in de pap. Voor iedereen waren er warme hapjes, maar sommige mensen moesten tien satéstokjes opdienen en er negen weggooien en dan nog eens voorkruipen in de rij! Terwijl er maar 2 buffetten waren en 600 mensen wilden eten! Hierdoor had ik de keus uit gehaktballen, gehaktballen of gehaktballen haha! Dit was in het “kort” het verhaal over de concerten met André Rieu in de Amsterdam ArenA! Heb je nou zoiets, ik wil ook wat beeldmateriaal zien… kijk gerust op http://teamschinnen.hyves.nl/ en op http://www.facebook.com/home.php?sk=group_208239812546664&ap=1 (bij facebook zoeken op team Schinnen)! Voor beide is het wel noodzakelijk een account te hebben! Natuurlijk is dit niet alles wat er gebeurd is, zoals in elke films zijn er ook bloopers, en bij ons dus ook, alleen dan ben ik bang dat er een extra uitgave van het Muzikrantje zal moeten worden gemaakt voor het hele verhaal! Ik hoop dat jullie een beetje genoten hebben van het bovenstaande stukje, en dat ik weer 10 minuten van jullie tijd goed heb besteed! Fijne vakantie iedereen, en ik zie jullie allemaal bruin terug in augustus! Martijn Hellenbrand
18
19
Gefeliciteerd Onze jarigen in juli, augustus en september 01 juli 10 juli 11 juli 13 juli 15 juli 19 juli 21 juli 23 juli 25 juli 28 juli 09 augustus 11 augustus 14 augustus 19 augustus 27 augustus 29 augustus 02 september 04 september 05 september 09 september 16 september 23 september 30 september
Thieu Hecker Harry Govers Joyce Gabriel Marco Meerstad Claudia Cosemans Maurice Daemen Monique Hendriks Koen van der Werf Roel Janssen Roy Aarts Sabine Meeks Wil Meulenberg Luc Aarts Jo Cosemans Karin Spee Marcia Cosemans, Paul Hendrix Math Cremers Maud Lacroix, Hen Vaessen Niels Hendriks Martijn Hellenbrand Rim Smeets Gilian Hubers
Truia en Nico Knops met hun 50-jarig huwelijksfeest Mia en Jo Cosemans met hun 60-jarig huwelijksfeest A-diploma voor Joyce Gabriël, Gilian Hubers en Rick Lemmens B-diploma voor Natalie Penders, Babette Bloemberg, Luc Aarts C-diploma voor Krit Verbeek en Roy Aarts Mike en Inge met de geboorte van hun dochter Noor 20
21
Van de voorzitter.. Als ik dit stukje zo vlak voor het themaconcert aan het schrijven ben dan realiseer ik me dat dit wel eens het laatste voorzittersstukje van mij zal zijn . En dan komen de beelden van de afgelopen periode vanzelf boven. Toen in de jaren negentig van de vorig eeuw Jan en Jacqueline bij mij kwamen vragen of ik niet mee wilde doen in het fanfarebestuur heb ik daar toen met enige aarzeling ja op gezegd met de afspraak voor drie a vier jaar. Nu zijn het inmiddels bijna 15 jaar geworden en dan ook nog als voorzitter. Ik heb daar echter geen moment spijt van gehad en mijn aanvankelijke bezwaar dat ik geen noot kon en kan blazen heeft geen rol gespeeld. Integendeel, centraal stonden voor mij de randvoorwaarden voor een vereniging, om binnen een dorpsgemeenschap haar maatschappelijke rol in te vullen vanuit de hoofddoelstelling om goede muziek te maken. Zijn we daar in geslaagd?! Ja, maar op onderdelen mag de wat naar binnen gerichte houding van onze vereniging best iets meer plaatsmaken voor een open transparante uitstraling. Maar dit typisch Urmonds trekje geldt zeker ook voor andere verenigingen. Een boodschap en opdracht voor de toekomst! Ondanks mijn volkome amuzikale benadering heb ik geleerd om van bepaalde fanfare- en zeker ook drumbandstukken te genieten. Overigens er was ook wel eens een voor mij niet aan te horen repertoire bij. Een tweede boodschap! Maak de muziek zodanig dat we een veel bredere groep binnen de Urmondse gemeenschap aanspreken. Terugkijkend is er veel gebeurd in de ontwikkeling van de vereniging waarbij uiteraard met enige nostalgie en met regelmaat werd teruggekomen op de succesperiode, de jaren negentig. Mijn derde boodschap was en is nog steeds: Kijk er met plezier op terug, schrijf er desnoods een boek over maar sluit het af. Want de kans dat het ooit in identieke vorm terugkomt is minimaal. Kijk naar de toekomst en maak beleid in een vijfjaren plan om te kunnen anticiperen op vergrijzing, individualisering, minder vrijwilligerswerk,enz. Dit is overigens een reden voor mij om mijn periode als voorzitter te beëindigen omdat juist jongere krachten, nieuw bloed, nieuwe inspiratie vanuit een nieuwe generatie moet komen. Een volgende boodschap: Verjong, vernieuw bestuur en commissies met nieuwe mensen want met alleen langjarige blijvers komen we er niet. 22
23
Met jeugdorkest, jeugdcommissie, enz. is al een klein beginnetje gemaakt. Financieel is de vereniging op orde waarbij ik met veel respect terugdenk hoe de vorige penningmeester maar ook de huidige ondermeer het hele BTW verhaal op orde hebben gekregen. Uiteraard is de zaal onze trots met de tomeloze inzet van de zaalploeg. En ik denk met veel plezier terug aan de periode dat er een zeer forse renovatie heeft plaatsgevonden met steun van velen. Vanuit de noodzakelijke geluidsisolatie naar een accommodatie waar menige muziekvereniging jaloers op zou kunnen zijn. Overigens deze ervaring komt me goed van pas bij de renovatie bij Urmondia waar we met een zelfde zeer rigoureuze verbouwing bezig zijn. Maar ook hier geldt dat nagedacht moet worden hoe je ook voor de toekomst een goed beheer moet borgen. Ik sluit niet uit dat de veranderingen weleens groter zullen moeten zijn dan we ons wellicht nu kunnen voorstellen. Uiteraard denk ik ook terug aan ons 100 jarig bestaansfeest met het prachtige jubileumconcert en waarbij we in staat waren voor de gehele fanfare ons iets later in nieuwe uniformen te presenteren. Iets wat ons een jaar eerder ook voor de drumband was gelukt. De erkenning Koninklijk was de kroon op het werk en misschien realiseren we ons nog wat weinig wat dit daadwerkelijk betekent. Wellicht had logo en briefpapier hiervoor wat aangepast mogen worden, maar dat verwijt ik mezelf. Natuurlijk ook de concoursen van drumband en fanfare welke ik als voorzitter heb mogen meemaken. Geweldige ervaringen waarbij, los van de muzikale invulling ,ik met groot plezier terugkijk hoe we de afgesproken financiële kaders hebben waargemaakt. Maar ook hoe we op een volwassen wijze de discussie hebben gevoerd welke de juiste maat voor ons is. Bewust teruggaan van concertafdeling naar wat wel verantwoord is geeft de volwassenheid van de vereniging weer. Toch zal ook deze wijze van handelen in de toekomst aan de orde zijn in het licht van eerder door mij aangegeven maatschappelijke ontwikkelingen. Terugkijkend geeft mij de doorstart en de inpassing van de vele jongeren een goed gevoel. We mogen er trots op zijn dat hiervoor extra beleid is ontwikkeld maar ook is waargemaakt. Als je namen en personen nog eens voor de geest haalt heeft er in de 15 jaar zeer veel doorstroming plaatsgevonden en is de gemiddelde leeftijd fors gedaald.
24
Nog zeer vele mooie momenten komen boven. Kampementen, jaarlijks de carnavalsoptocht in Sittard, de vele mooie Ceciliafeesten, het toespreken en eren van de vele jubilarissen, de vele serenades voor personen welke dit verdienden, enz. enz. Maar ook de momenten waarbij we afscheid moesten nemen van personen door overlijden, door ziekte of omdat de “fit” tussen afzonderlijke leden en de vereniging samenwerking niet meer zinvol maakten. Moeilijke momenten maar samen hebben we dit gedragen. Ondanks dat er soms moeilijke beslissingen te nemen waren heb ik de maandelijkse bestuursvergaderingen, totaal zeker boven de honderd, met veel plezier geleid. En niet op de laatste plaats doordat alle bestuursleden, ieder op zijn eigen wijze, steeds open stonden voor goede beslissingen in het belang van de vereniging. Soms vond ik het noodzakelijk om het vuurtje wat op te stoken of om met uitspraken de discussie los te krijgen, daarvoor mijn excuses maar het belang van club stond voorop. Ongetwijfeld ben ik wat vergeten wat bij deze terugblik vernoemd had moeten worden maar laat dat dan maar in onze gedachten voortleven. Eenieder bij deze seizoensafsluiting een fijne vakantie toegewenst en voor de reizigers naar elders, kom weer veilig en gezond terug. Harry Govers
25
26
Wist je dat......
Maurice door Carola van scheelheid werd beticht tijdens het aankijken van een muzikant? Het lezen van de cijfers op de partituur ook steeds slechter gaat? Bepaalde muzikanten verkouden worden omdat het door de schermen tocht? Nancy gek van zichzelf wordt tijdens het spelen? De terugkaatsing van haar eigen geluid door de schermen hier de oorzaak van zou kunnen zijn? Diny Govers lid is van een leesclub? Zij Harry deelgenoot maakt van haar bevindingen? Hij geacht wordt daar dan op te reageren? Hij daardoor te weinig slaap krijgt? Een half bestuur ook beslissingen neemt? De drumbandrepetitie ook bezoek kreeg van een hond? De drumband onlangs op de klassieke toer ging? Een operarepetitie werd bezocht? Niels volgens Maurice in bejaardentempo speelt? Dat komt omdat hij fervent supporter van Fortuna is? Ron verreweg de degelijkste spoeler is aan het buffet? Twee leden van de drumband hun A-diploma Hafa haalden? Hun moeders daarom de hele drumband trakteerden? Porte Coeli ook wel Porta Kwaeli genoemd wordt? Maurice bij het themaconcert met een zwaard gaat dirigeren? Daarbij wel eens koppen kunnen gaan rollen? Mieke en Chel beiden meenden met Daphne de donateursactie te gaan doen? Gesprekken aan de bar stiekem worden opgenomen? De MP3-speler met voorzichtigheid behandeld moet worden? Sommige leden zich verbaasden over een striptease in de garderobe? Vrijwilligers zich bezig hielden met het vouwen van flyers? Anderen ondertussen genoten van drankjes aan de bar? 27
Eén van hen een pakje gevouwen flyers mee wilde nemen? Daar toch (terecht) een stokje voor werd gestoken? De Nederlandse taal voor sommigen (velen?) erg moeilijk is? Er een spelfout is gevonden in onze flyer? Degene die deze fout als eerste meldt bij Jan Mennen van hem vijf penningen krijgt? Onze dirigent een nieuwe manier van dirigeren gaat toepassen? Hij een sms-je stuurt naar onze soliste om te vragen of zij wil beginnen met haar solo? Martijn veel wist-je datjes heeft verzameld tijdens het spelen bij André Rieu? Bart Knops speelde voor Urmond, in een uniform van Aurora uit Grevenbicht en een pet van de harmonie van Geulle? Hij dit eerst niet doorhad? Martijn in twee uur tijd tweemaal zijn artiestenbadge kwijtraakte? Dat hij vaker wat kwijtraakt? Hij dit ondertussen gewend is en zich er niet meer druk om maakt? Hub zijn bas helemaal opgepoetst had? Je bijna een zonnebril nodig had om ernaar te kijken? Ellen niet wist wat dp’tje was? Zij zich de helft van de tijd afvroeg wat het was? Hub en Martijn de enige waren die het wel wisten? Zij de hele tijd doordachte hints verzonnen? De uitleg hierover niet gepubliceerd kan worden in het Muzikrantje? Bart veel schuine grappen kan vertellen? Martijn zich afvroeg of hij aan de pure chocolade zat? Hub een serenade heeft gekregen ter ere van zijn verjaardag? Er bijna 50 mensen meespeelden? Ellen om 6 uur ’s morgens naar de zee is gelopen voor een frisse ochtendwandeling? Zij bij terugkomst voor iedereen een schelpje had meegenomen? Wij binnenkort misschien een nieuwe bassist erbij hebben? Dit oud-lid de fanfare heel erg mist? 28
De werknemers in het Leeuwenhorst hotel een nieuwe indruk van muzikanten hebben gekregen? Dat het personeel hun niet aankon? Er tot 3 uur ’s nachts is doorgefeest? De bar maar tot 1 uur geopend was? Martijn samen met een andere muzikant ontdekt heeft waarom de fanfarejas binnenzakken heeft? Er 2 flesjes mee vervoerd kunnen worden als voorraad? Zij hierdoor een parodie op het liedje van Dorus verzonnen? Het liedje “2 flessen in mijn fanfarejas” heet?
29
Advertentietarieven Het Muzikrantje verschijnt elke twee maanden Jaaradvertentie-abonnement: kwart pagina € 23 halve pagina € 39 hele pagina € 59 omslag achter € 109
30
31
32
