1
2
Fanfare Sint Martinus Secretariaat Jacqueline Kiggen, Maalsteenstraat 7, 6129 JH, Urmond Telefoon 046-4338310 Banknummer: 14.92.67.835 (Rabobank) Website: www.martinusurmond.nl Stichting Vrienden van Fanfare Sint Martinus Secretariaat: Marktschip 49, 6129 NB, Urmond E-mail:
[email protected] Banknummer: 14.92.49.888 (Rabobank) Redactie Christie Brüls, Jacqueline Kiggen, Jan Mennen, Felix Reinartz, Hub Vaessen en Huub Kiggen Vormgeving en lay-out Christie Brüls Druk Geleen Kopie Advertenties, bezorging, opmerkingen Huub Kiggen, telefoon 4338310, E-mail:
[email protected] Bijdragen aan dit nummer Christie Brüls, Incognito, Joop Jacobs, Natalie Penders, Felix Reinartz en Math Smeets 3
Ten geleide Een nieuw jaar en een nieuwe start, ook voor het Muzikrantje dat weer goed gevuld is met leuke verhalen over de activiteiten van de afgelopen tijd. Christie heeft weer een mooi kerstverhaal en natuurlijk een mooie fotocollage. Felix verzorgde het interview met Joyce Gabriel, Joop Jacobs licht de wensen en plannen voor 2012 namens de Vrienden toe en Incognito (W.S. te O) schreef over het Ceciliafeest. Tot slot een geweldig mooi en enthousiast verhaal over het filmconcert door Math Smeets. Bijdragen voor het volgende nummer graag voor eind februari bij de redactie inleveren.
Agenda
Zondag 22 januari Solistenconcours Drumband LBT Zondag 12 februari Inhalen prins van de Waterratte Zondag 19 februari Optocht Sittard Maandag 20 februari Optocht Urmond
Bedankt Vrienden voor gulle gift tijdens het Filmconcert. De mensen die ook dit jaar weer zorgden voor de prachtige kerstversiering van onze zaal. De organisatoren van het Ceciliafeest. De dames van de Vrouwenbond en enkele mensen van de voetbalclub voor hun hulp op ons Ceciliafeest.
Met de jaarwisseling voor ogen bedanken wij van harte iedereen die zich op welke wijze dan ook in 2011 heeft ingezet voor onze vereniging. Wij wensen u allen een gelukkig en voorspoedig 2012 toe. Bestuur Fanfare en Drumband Sint Martinus 4
Laatste Kerst Danny zat in zijn luie stoel en nam zonder veel enthousiasme een slok van zijn koffie. Het was al bijna 11.00 uur en hij had nog niets gedaan. Het was een grauwe, regenachtige zondagmorgen en het werd verondersteld Kerstmis te zijn. Maar er was niets dat voor hem associaties opriep met Kerstmis. Zijn huis was leeg en kil, hij had de fut niet gehad om een kerstboom op te zetten. Dit was de eerste Kerstmis zonder zijn vrouw en kinderen. Na een jarenlang moeizaam huwelijk was ze vertrokken op zoek naar wat meer geluk. Als muzikant, dirigent en componist was hij de afgelopen jaren zo druk bezig geweest, dat er nauwelijks tijd geweest was voor iets anders. Muziek was zijn leven. Hij ging zo op in zijn muziek dat hij zijn gezin verwaarloosd had. De ontevredenheid van zijn vrouw had hij niet opgemerkt, totdat het te laat was en hij thuiskwam in een leeg huis, met een briefje op de ontbijttafel. Ze had de moed niet gehad om het hem in zijn gezicht te zeggen. Advocaten hadden de scheiding geregeld en sinds een half jaar was hij weer een vrij man. Wat hij met die vrijheid aanmoest, dat wist hij nog niet. Hij was inmiddels de 50 gepasseerd en de jaren begonnen te tellen. De concurrentie in de muziekwereld was moordend en er stonden genoeg jonge dirigenten te trappelen om het dirigeerstokje van hem over te nemen. Ook zijn composities waren niet meer zo in trek. Veel muziekliefhebbers vonden zijn muziekwerken oubollig en gedateerd. Er waren nieuwe muziekstromingen waar hij niet in mee kon gaan. Hij merkte dat hij steeds minder inspiratie had om nieuwe werken te componeren. Ook zijn gezondheid liet te wensen over. Jarenlange stress en een ongezonde levensstijl hadden hun tol geëist. Van zijn jeugdig elan was niets meer over. Hij was dik en traag geworden. Een concert dirigeren viel hem zwaar. En toen was de crisis gekomen. Overal moest bezuinigd worden, dus ook op muziek. De orkesten die hij dirigeerde kregen minder of zelfs geen subsidie meer. Er was geen geld meer voor ingehuurde muzikanten, workshops, bijzondere concerten, nieuwe composities en ook voor de dirigent was er nauwelijks nog geld. Zijn inkomen was hierdoor het afgelopen jaar danig geslonken. Het viel hem moeilijk om aan zijn alimentatieplicht te voldoen. Toen ze de afspraken gemaakt hadden, had hij nog een royaal inkomen gehad en had hij geen reden om aan te nemen dat dit ooit anders zou zijn. Hoe snel alles veranderd was, verbaasde hem nog steeds. En nu zat hij hier alleen op eerste kerstdag en hij verveelde zich. Hij dronk zijn koffie op en stond lusteloos op uit zijn stoel. Hij liep naar zijn piano en streek over het gladde oppervlakte. Er had zich een laagje stof verzameld nu er geen vrouw meer in huis was om te poetsen. Met een geïrriteerd gebaar veegde hij het stof weg met zijn hand en ging op het krukje zitten. 5
Hij opende de klep en tokkelde wat op de toetsen. Het instrument moest nodig eens gestemd worden. Hij tokkelde nog wat meer. Hoeveel uren had hij wel niet doorgebracht achter deze piano. Hij wist het niet. Misschien had hij wat minder achter de piano moeten zitten en wat meer aandacht moeten hebben voor zijn gezin. Dan had hij nu nog een huwelijk gehad. Maar daarvoor was het nu te laat. Al mijmerend bewogen zijn handen over het toetsenbord. Er ontstond iets van een melodietje. Dat klonk best wel aardig. Hij speelde het nog eens. Ondanks zijn depressieve stemming raakte hij geïnteresseerd. Hij noteerde de noten en werkte het thema verder uit. Het klonk steeds beter. Hij ging weer helemaal op in de muziek. Na enige tijd merkte hij dat hij honger had en keek op de klok. Het was half zeven ’s avonds. De dag was omgevlogen. Hij maakte snel wat te eten en kroop daarna weer achter de piano. Het was al laat toen hij de klep van de piano dichtklapte en naar bed ging. Het componeren had hem een goed gevoel gegeven en hij sliep als een roos. De volgende dag kroop hij achter de computer om de muziek verder uit te werken. Hij werkte er de hele dag aan maar toen was het klaar. En kerstmis was voorbij. Gelukkig! De volgende dag kon hij weer gewoon aan het werk. Voor zover hij werk had tenminste. Het oude jaar ging voorbij en een nieuw jaar begon. Met nieuwe hoop en goede voornemens. Helaas was daar al spoedig niet veel meer van over. De crisis en de daaruit voortkomende bezuinigingen lieten zich in alle hevigheid voelen. Zijn inkomen was dusdanig geslonken dat hij niet langer aan zijn alimentatieverplichtingen kon voldoen. Hij teerde iedere maand in op zijn bescheiden vermogen en besefte dat dit niet te lang kon duren. Nog zo’n jaar en hij moest zijn huis verkopen. Zijn ex leek dit niet te deren. Zij ging rustig door zijn geld ongegeneerd op te maken en deed geen enkele moeite om zelf een baan te zoeken. Een nieuwe liefde had ze voor zover hij wist ook nog niet gevonden, dus moest hij iedere maand zijn zuurverdiende geld ophoesten. Hij hoopte maar de economie zich snel zou herstellen. Maar daar zag het nog niet naar uit. En zo sleepte het jaar zich naar het einde. Het werd weer december en dit jaar had een van zijn orkesten besloten toch maar weer een kerstconcert te houden. Er was wel minder geld voor dan in het verleden, dus geen nieuwe muziek en ook geen ingehuurde muzikanten. Samen met het muziekcomité zocht hij in het archief voor geschikte muziekstukken. Er werd een programma samengesteld en men begon eraan te repeteren. Het was vrij oubollig en hij vond het jammer dat er geen nieuwe werken bij waren. Toen hij weer eens achter zijn computer aan het werk was viel hem een naamloze map op tussen zijn muziekmappen. Nieuwsgierig opende hij de map. Hij kon zich niet herinneren wat erin kon staan. Maar toen hij het bestand opende herkende hij meteen de muziek die hij tijdens de vorige kerstmis gecomponeerd had. Daar had hij helemaal niet meer aan gedacht. 6
7
Hij beluisterde het muziekstuk en besloot dat het heel geschikt was voor Kerstmis. Er riep een gevoel op van melancholie en hoop. Het was ook niet te moeilijk, zodat het orkest het zonder aanvulling prima kon spelen. Hij maakte nog enkele aanpassingen, totdat hij helemaal tevreden was met het resultaat. Maar hij had nog geen titel. Hij kon het orkest geen naamloos stuk laten spelen. Hij leunde achterover in zijn stoel en dacht na. Op de radio klonk het liedje van “Last Christmas”. Hij typte als titel “Laatste Kerst” in. Helemaal niet slecht. Hij printte de diverse partituren uit en verzamelde ze in een map. De muziekcommissie reageerde wel wat verbaasd toen hij met zijn aanvulling voor het concert kwam, maar was niet afwijzend. Vooral niet omdat hij er geen extra geld voor vroeg. Het was voor hem een mooie try-out en als het muziekstuk aansloeg, kon hij er wellicht later nog wat mee verdienen. De eerstvolgende repetitie werden de partituren uitgedeeld en kon er aan gerepeteerd worden. Zowel muzikanten als toehoorders reageerden enthousiast. Dit was een mooie aanvulling op het Kerstrepertoire. Naarmate de muzikanten meer vertrouwd raakten met het stuk, begon het beter te klinken. Hij was benieuwd hoe het publiek op zijn nieuwe werk zou reageren en besloot het als afsluiting van zijn concert te gebruiken. Het jaar naderde snel zijn einde en het werd weer Kerstmis. Het concert zou de Tweede Kerstdag plaatsvinden. De Eerste Kerstdag verliep in een koortsachtige roes. Hij voelde zich gespannen en onzeker, alsof dit zijn eerste concert zou zijn. Hij had zich zo goed mogelijk voorbereid en kon alleen nog maar afwachten. Het werd Tweede Kerstdag. Na nog een korte repetitie kon het concert beginnen. De kerk stroomde geleidelijk vol. Vijf minuten voor het concert zou beginnen was elke stoel bezet. Hij hief zijn armen op en er viel een verwachtingsvolle stilte. De eerste noten klonken door de stille kerk en hij liet zich meeslepen door de muziek. Het orkest musiceerde beschaafd, niet geheel foutloos maar zeker niet slecht. Toen werd het tijd voor de afsluiting. Hij keek rond of de muzikanten klaarzaten en hief voor de laatste maal zijn armen op voor de inzet. Hij liet zich meevoeren door de muziek en voor hij er erg in had klonk de laatste noot. Gespannen bleef hij staan. Niemand verroerde zich, het was doodstil in de kerk. En toen barstte een daverend applaus los. Opgelucht liet hij zijn armen zakken en draaide zich om naar het publiek om het applaus in ontvangst te nemen. Hij had het gevoel dat hij zweefde, hij was gelukkig. Zijn muziekstuk werd een groot succes. Iedereen wilde het spelen. Er werd tekst voor geschreven en het liedje werd heel populair. Een nieuwe kerstklassieker was geboren. Zijn financiële situatie verbeterde aanzienlijk en hij werd meer gevraagd voor optredens. En het jaar daarop zou hij met Kerstmis niet alleen zijn, maar dat wist hij nu nog niet. Christie Brüls 8
9
Interview met Joyce Gabriel. Wanneer ben je geboren? Ik ben geboren op 11 juli 2000 in het ziekenhuis van Sittard, maar ik woon al mijn hele leven hier op de Ruys de Beerenbroucklaan. Waaruit bestaat jullie gezin? Mijn vader en moeder en mijn broer Maarten van 15 jaar. Naar welke school ga je? Ik zit op groep 8 van de Avonturijn. Hierna wil ik graag naar de HAVO Groenewald of Trevianum. Heb je nog andere hobby’s? Ja, ik zit op volleybal bij ADC groep 6.1 Sinds wanneer zit je bij de Fanfare? Ik ben in groep 4 begonnen met blokfluitles, nu 4 jaar geleden dus, in juni heb ik mijn diploma A gehaald. Oefen je veel? Wel regelmatig, soms veel en soms wat minder. Is bugel het instrument wat je graag wil blijven spelen? Ik vind bugel heel leuk, maar ik heb ook wel interesse in saxofoon, misschien sopraansax. Maar daar ben ik zelf nog niet uit. Hoe bevalt het meespelen bij de fanfare? Wel leuk, in het begin vond ik het best moeilijk, maar nu valt het wel mee. Ik vind het jeugdorkest een hele goede voorbereiding hierop. Het kerstconcert wordt voor mij de eerste keer met de hele fanfare, ik ben benieuwd. Zijn er nog muzikanten in de familie? Ja, mijn moeder heeft vroeger klarinet gespeeld. Mijn broer Maarten is ook aan de opleiding begonnen maar die is vroegtijdig moeten stoppen. Nu enkele persoonlijke voorkeuren: wat is je favoriete tv programma? Dat is GTST en The Voice of Holland. 10
En je favoriete muziek? In principe alles van de top 40. Je favoriet eten? Pizza, liefst zelf gemaakt. En drinken? 7-up Waar verheug je je op / waar kijk je naar uit? Eerst schoolkamp met groep 8 en dan volgend schooljaar naar de brugklas. Wil je nog iets toevoegen aan dit interview? Ik wil iedereen fijne kerstdagen en een goed nieuw jaar toewensen. Dat wens ik natuurlijk ook iedereen toe, en let goed op met vuurwerk, want zonder vingers is het natuurlijk moeilijk om een instrument te bespelen. Een zalig 2012 Felix Reinartz
11
Windkracht 6 Windkracht 6 is een project dat door de muziekschool Artamuse is opgezet met als doel leerlingen van basisscholen door muzieklessen enthousiast te maken om een instrument te gaan bespelen. Dit jaar heeft ook de Avonturijn toegezegd hieraan mee te doen. Zeven weken geleden is Maurice en collega Ben (die theorielessen bij Artamuse geeft) hieraan begonnen. Elke vrijdagochtend kregen de groepen 4, 5 en 6 om beurten een uurtje muziekles. Dit begon meestal met een paar liedjes, die werden geoefend voor het concert. Dan werd er iets uitgelegd over instrumenten en waar die instrumenten aan meededen: harmonie, orkest, fanfare of brassband. Dan kwam er een filmpje met ”meneer fanfare” die hier van alles over vertelde. Zo werden ook families besproken, zoals de zwaar koper, zacht koper of houtblazers en hoe de instrumenten klinken, schel of dof en zwaar. Iedere week kwam ook iemand van de fanfare om zijn/haar instrument te laten zien en er iets van te laten horen. Zo mochten de kinderen ook zelf instrumenten bespelen. Er waren gekleurde buizen en op elke kleur stond een andere noot van C tot C. Als er dan op de buis werd geslagen kwam deze toon eruit en zo konden de leerlingen hun eigen liedjes maken. Ook mochten ze op klein slagwerk spelen, zoals tamboerijn, sambaballen en een koebel. Ze mochten ook op bugels spelen, eerst op het mondstuk en dan echt op de bugel. Iedereen kreeg hier geluid uit. Uiteindelijk mochten ze zaterdag 16 december samen met de fanfare laten horen wat ze geleerd hadden. Al met al was het een heel geslaagd project en waren alle leerlingen heel enthousiast. Ze waren zelfs zo enthousiast op de instrumenten dat Maurice heel wat geduld moest hebben om ze weer rustig te krijgen. Natalie Penders 12
13
STICHTING VRIENDEN VAN DE FANFARE SINT MARTINUS Beste Vrienden, Het topje van 2012 is eraf, hopelijk heeft iedereen een goede start in het nieuwe jaar gehad. Wij wensen u allen een voorspoedig 2012. Het bestuur is voornemens in 2012 een fikse ledenwervingsactie te ondernemen. Ook u als vriend van de Stichting kan een steentje hiertoe bijdragen. Misschien kunt u in uw directe omgeving (familie, vrienden) mensen enthousiast maken voor een lidmaatschap van onze Stichting. We vernemen het graag!! Evenals in het verleden zullen wij in het voorjaar,wederom het jaarlijkse verzoek tot donatie van € 25,- (of meer!) aan u doen toekomen. Wij hopen op uw gulheid zodat we ook dit jaar weer onze fanfare en drumband financieel goed kunnen ondersteunen. Let wel! Onze fanfare neemt dit jaar weer aan een muziekconcours deel. Uitgaande van een gebruikelijk succes hopen wij, op de daarbij behorende receptie, hun te feliciteren en dit gepaard te kunnen laten gaan met de zgn. enveloppe met inhoud, die hopelijk een flinke meervoud van het behaalde aantal punten mag zijn (in Euro’s). Dit alles is alleen maar te realiseren dank zij uw donatie, waarvoor mede namens mij en collegae bestuursleden onze hartelijke dank. Tenslotte wensen wij u een fijn 2012 en hopen u op een van de concerten van onze fanfare of drumband eens te mogen ontmoeten. Joop Jacobs, voorzitter
14
Casino Monte Martino Een naam in de uitnodiging van het Cecilia feest 2011 die klinkt als een klok. Een uitnodiging met dresscode die aanzet tot nadenken. Moet ik me nu van mijn meest nette kant laten zien? Velen hebben deze handschoen opgepakt en verschijnen in verbluffende outfits op de rode loper. Vooral de jeugd heeft flink uitgepakt. Zij zien deze mooie gelegenheid om uit te gaan zeker als een generale repetitie voor het galabal op school. Dat belooft wat voor 007 Ralf in zijn tuxedo omgeven door louter jonge schonen in dito kleding. Zelfs hun telefoons hebben ze ervoor aan de kant gelegd. In een schaars verlichte en sfeervol aangeklede zaal worden we door het ontvangstcomité getrakteerd op een heerlijk welkomstdrankje dat je meteen in de juiste stemming brengt. Voeg daarbij de exclusieve Martino muntbeker (een collectors item) met fiches en bonnen en de toon is gezet: een Holland Casino Exclusive arrangement verbleekt erbij. Velen ook hebben de meerdere waarschuwingen van de organisatie ter harte genomen. Stipt op tijd en met een goede eetlust staan ze klaar om aan te schuiven aan het als veelbelovend bestempelde driegangen menu. De aankondiging van een eerste optreden stelt de uitgehongerden behoorlijk op de proef. De beroepsgokker brandt de fiches in zijn handen. Het optreden gooit roet in het eten. De speeltafels blijven voorlopig onbezet. In tijden van recessie moet ook het casino de broekriem aanhalen. Om banenverlies te voorkomen wordt aan het personeel gevraagd zelf de artiestenrol in te vullen. Zo presenteert Felix op geheel eigen wijze Elvis. Een lokaal jurylid heeft enige twijfel over de articulatie (misschien wel het verkeerde lied) maar vindt met name de blondgekrulde backing vocals Ellen en Karin erg goed in hun rol zitten. Voor een uitnodiging voor the Voice of Holland wordt gevreesd. Aan gastheer Ron de taak middels verdere uitleg betreffende het programma voor de avond het verkleed gat te dichten, hiermee de uitgehongerden en de gokverslaafden in wanhoop achterlatend. Aarzelend bestormen de Can-Candanseressen de bühne. Een muzikale dwaling heeft hun onervarenheid even op de proef gesteld maar al snel gooien ze alle schroom van zich af en gaan de beentjes vlotjes hoog de lucht in. De uitvoering eindigt met een heuse “split” die door het publiek gewaardeerd wordt met een staande ovatie en Zugabe geroep. Hieraan kan geen gehoor gegeven worden. De plicht roept, de uitgehongerden worden uit hun lijden verlost. Gelukkig hebben we de raspaardjes van de vrouwenbond, die het uitserveren van het diner voor hun rekening nemen, zodat het casinopersoneel even kan bijkomen van de inspanningen voordat ze zich van hun verantwoordelijke taak als croupier mogen kwijten. 15
16
17
Broccolisoep of groentesoep met ballen naar keuze gevolgd door een buffet van o.a. boontjes met spek, kleine aardappeltjes of overheerlijke aardappelgratin, varkenshaas en rosbief, als ook diverse toevoegingen. Het gaat erin als koek en wekt de goklust op. Dan is het zover, gokken. Iedereen spoedt zich naar zijn favoriete speeltafel. Aan de Black Jack tafel wast Minou haar handen in onschuld voordat ze met haar, naar eigen zeggen, kleine handen de kaarten schudt en vervolgens ronddeelt. De eerste winsten worden gemaakt, verliezen geleden. De beroepsgokkers komen bovendrijven. Ook aan de roulettetafel is het druk terwijl bij zowel Banca Francesa en Trente et Quarante de aanloop enigszins tegenvalt. Goed van de organisatie om de spelregels op schrift aan te reiken zodat iedereen (zonder zonnebril) kan lezen hoe het spel gespeeld moet worden. De flipperkast is ook geweldig. Het fysiek duwen aan zo’n kast en de flippers bedienen is nog eens wat anders dan met zo’n pretknuppel iets besturen aan een Nintendo DS, Wii of Playstation. Pinball wizards Math en Roy zijn er niet weg te slaan. Of de fervente gokkers het toetje mousse au chocolat wel hebben meegekregen blijft onduidelijk. Na het intermezzo van de paukerfaces, die energiek de strijd aanbinden met veel lawaai (excusez le mot) producerende olievaten, is het hoogtepunt van de avond aangebroken. Nee, niet de loterij met altijd weer dezelfde in de prijzen vallende personen, maar de huldiging van de jubilarissen.
18
Mike Mevissen wordt gefeliciteerd met zijn vijfentwintigjarig lidmaatschap. Even denk ik terug aan zijn prachtige trompetsolo in MacArthur Park tijdens de Sint Martinusmis enkele weken geleden. Hen Vaessen wordt gefeliciteerd met zijn veertigjarig lidmaatschap. Tegenwoordig bepaalt hij met zijn postuur bij de fanfare op straat het tempo? Tenslotte wordt Huub Kiggen gedecoreerd met zijn veertigjarig jubileum. Dit blijkt niet zo te lopen als het hoort. Mieke is opgetrommeld om in plaats van Jacqueline, de vrouw van Huub, de honneurs waar te nemen. Huub echter vraagt aan collega trombonist Math om deze handeling te verrichten. Hiermee schoffeert hij het protocol en bezorgt hij Mieke, die beteuterd achteruit stapt, een koude douche. Rare jongens die trombonisten. De moeizame bevalling van het speldje prikken maakt eens te meer duidelijk dat dit een taak voor vrouwen is. Samenvattend is Cecilia’s Casino Monte Martino in ons jubileumjaar een zeer geslaagd feest geworden. De crew onder de bezielende leiding van Angella, Manuela, Roel en Ron heeft het weer prima voor elkaar. We kunnen de organisatie van het feest voor de komende jaren met een gerust hart aan hun overlaten. Successen uit het verleden bieden goede garanties voor de toekomst. Incognito
19
Het oog wil ook wat! Filmconcert door jeugdorkest Fanfare & Drumband St Martinus Ons jeugdorkest is in januari 2011 gestart in een nieuwe opzet, nadat Piet Janssen het dirigeerstokje heeft overgegeven aan Mike Mevissen, werkt het jeugdorkest nu op basis van projecten. Het afsluitende project voor 2011 was een heus filmconcert op 2 december. Hieronder een verslag van dit filmconcert. Aangekomen in onze fanfarezaal waan ik mij in een heuse bioscoop. De zaal is omgetoverd in een hedendaagse bioscoop, prachtige filmposters van bekende films zoals James Bond, Something Borrowed, The Three Musketeers, Rise Planet Apes e.d. sieren de wanden, gedempt licht, rode loper, popcorn achter de bar, glasgerinkel in de foyer, een groot filmscherm en een voice over maken het plaatje compleet. De uitvoerende artiesten van dit concert zijn in galakleding gehuld, links en rechts wordt er nog een laatste hand aan pupiter, verlichting en instrument gelegd. Een paar artiesten hebben nog even de kans gegrepen om een potje tafelvoetbal te spelen in de kleine zaal (een doorslaand succes de aankoop van dit spel).
20
De bühne staat vol met instrumenten, de zaal vult zich met bioscoopgangers, het licht dempt en een voice over meldt dat de film start over 5 minuten en verzoekt iedereen zijn of haar mobiel uit te zetten. Als iedereen een plaatsje gevonden heeft kan de avond beginnen. Net als in een heuse bioscoop start ook hier de voorstelling met een heus reclameblok, een groot deel van de muzikanten (alleen een paar gerenommeerde muzikanten zitten op de bühne) is in geen velden of wegen te bekennen!!?? Met reclames als de nationale bioscoopbon (het leukste cadeau in het donker), Pindakaas wie is er niet groot mee geworden (Pietertje je kunt echt niet voetballen) en VW Golf (niet elk oud vrouwtje is te vertrouwen, maar een VW Golf wel) zit de stemming er meteen al goed in. De presentatrices van deze avond (Inge en Carola) nemen de microfoon ter hand en dan worden de muzikanten en dirigent over de rode loper binnen gehaald. Gelukkig ze zijn terecht, want met alleen een handjevol gerenommeerde muzikanten is een orkest natuurlijk niet compleet. Er is zelfs een heuse gastspeler (Mathijs Coolen uit Buchten) deze avond ingehuurd om het jeugdorkest iets meer power op trompet te geven. Het concert begint, de film start, oude glorie uit de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Louis De Funes Le Gendarme de Saint-Tropez, hoewel de meeste van de uitvoerende muzikanten waarschijnlijk voor dit project nog nooit van deze man gehoord hadden, weten zij de muziek perfect weer te geven. Een verrassende opening van dit concert, de toon is gezet, het belooft een heel interessante avond te worden. We maken een sprong in de tijd en belanden in de jaren 80. Beverly Hills Cop. Doldwaze actiekomedie met Eddy Murphy, heerlijke muziek van Harold Faltermeyer (Axel F titelsong). Spetterende trompetten en heerlijke trombone glissando’s vallen ons ten deel, de muzikanten zijn in hun element en aan het daverende applaus te horen geniet het publiek naar hartenlust. De presentatrices vertellen gaande weg het concert iets over alle films die we deze avond te zien krijgen en zorgen er op deze wijze voor dat wij ons volledig kunnen inleven in elke film. Het enthousiasme van dirigent en muzikanten zorgen er verder voor dat dit voor iedereen een onvergetelijke avond wordt. Als derde stuk en film komt Herbie aan bod. Herbie is de naam van een Volkswagen Kever en is ook de "hoofdrolspeler" van een reeks Disneyfilms. Het speciale aan Herbie is dat hij een eigen persoonlijkheid en een eigen wil heeft. 21
Zijn rijvaardigheid is uitmuntend en hij neemt deel aan autowedstrijden. De auto onderscheidt zich door de rood-wit-blauwe streep en het nummer "53" op de voorkant en de deuren. De laatste film is Herbie: Fully Loaded en verscheen in 2005. De eigen persoonlijkheid en eigen wil weten de muzikanten perfect weer te geven, heerlijk swingend nummer waarin de laatste restjes zenuwen worden weggeblazen. Iedereen om mij heen vermaakt zich prima en ik bekijk eens even alle muzikanten. (De muzikanten zitten op de bühne en de toeschouwers zitten met hun gezicht naar het filmscherm dat opgesteld staat voor de instrument hokken.) Het is leuk om te zien hoe enthousiast de muzikanten hun muziek spelen en beleven. Kelly tot voor kort onze enige alt saxofoniste bij het jeugdorkest heeft steun gekregen van Floor, die normaal bij de fanfare bugel speelt. Veelzijdigheid bij onze muzikanten is altijd goed. Tim Kiggen, normaal goed voor allerlei slagwerkpartijen bij zowel drumband alsook fanfare, is sinds circa een half jaar bezig met euphoniumles en is een welkome ondersteuning bij de tuba/bariton groep van het jeugdorkest. Verder zit er tussen de jeugd nog een enthousiaste es-bas speler, een stralende bastrombonist die graag opa wil worden, een
22
jeugdige moeder op trompet en is er bij het slagwerk nog de ondersteuning van enkele van onze gerenommeerde slagwerkers. Dan is het tijd voor een heel ander muzikaal genre, niet de blazers maar een echte conservatoriumpianiste zorgt voor de begeleiding bij een romantische film. Hoewel de techniek van de filmpresentatie even hapert en er helaas een filmpje wegvalt, zorgt Dymphy Kiggen op piano ervoor dat er in de zaal plotseling links en rechts naar een zakdoek wordt gezocht bij het aanhoren van een dergelijke romantische filmmuziek. De pianovertolking van Comptine d’un Autre été: L’Apres Midi en La Valse d’Amélie uit de film Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain. Prachtige uitvoering en met veel gevoel gespeeld. Terecht! Een warm applaus valt haar ten deel.
23
En dan de hit uit 1987 “Dirty Dancing”. I’ve had the time of my life! Dirty Dancing is een muzikale film uit 1987 over een meisje (Francis) dat verliefd wordt op haar dansleraar, die ze leert kennen wanneer ze met haar ouders op vakantie is. Ze leert van hem de Mambo, een sensuele Latijns-Amerikaanse dans. De sensuele sfeer die in deze film menig hart sneller heeft doen kloppen wordt door onze jeugdige muzikanten perfect weergegeven. Ongelooflijk! Een film van ver voor hun tijd en dan de sfeer zo neerzetten, petje af! Het is nog niet gedaan met de romantiek. Het volgende muziekstuk Gabriella’s Song uit As it is in Heaven, laat ons een prachtige bugelsolo horen. Gedragen door een mooi verzorgde begeleiding laat Carola ons genieten van een zeer mooie solo. Waarbij ook nog opvalt dat het melodisch slagwerk voor een mooie 2e stem zorgt. Mooie film, prachtige muziek, heel mooi gespeeld!
PAUZE: Tijd voor Popcorn, Cola, Chips, Bier en hier en daar een kopje koffie. Aan het einde van de pauze wordt onze fanfare nog aangenaam verrast door een donatie van de vrienden van de fanfare waarvoor hartelijk dank. Na de pauze, speciaal voor de liefhebbers van tekenfilms, gaat het jeugdorkest verder met een vrolijk deuntje uit de film The Little Mermaid, het zacht koper en zeker het scherp koper laten hier hun muzikale talent duidelijk horen. De vrolijke noot zit er duidelijk in, om nog even in de vrolijke sfeer te blijven “A Brand New Day” uit de welbekende The Wizard of Oz. Een geliefd nummer voor allerlei jeugdorkesten en fanfareorkesten, regelmatig uitgevoerd tijdens communiemissen. Ook ons jeugdorkest maakt er met een spetterende uitvoering “A Brand New Day” van. Tijd voor wederom de pianiste in ons gezelschap. De film over de Sint Bernard “ Beethoven”is voor iedere hondenbezitter zeker een must maar ook voor alle andere dierenliefhebbers zeker een aanrader. Als je daarbij dan ook nog prachtige muziek van Beethoven, op een zo professionele wijze krijgt aangeboden, dan heb je Beethoven zoals Beethoven bedoeld is, werkelijk prachtig! Hopelijk dat Dymphy ons nog vaak van haar muzikaal talent laat genieten. 24
Zoals vaker bij dit soort concerten komt het spektakel op het laatst. Zorro: Mooie uitvoering, snel en goed, spetterende trompetten en prachtige castagnetten. De muzikanten gaan helemaal los, het enthousiasme slaat over op het publiek, de filmbeelden wisselen zich in snel tempo af en iedereen vermaakt zich opperbest. Maar het spektakel is nog niet ten einde met als afsluiting The Pirates of the Caribbean. Vol vuur en passie wordt dit stuk gespeeld en zoals dat bij hedendaagse orkesten gebruikelijk is wordt zelfs de elektrische gitaar gebruikt. Mede door een stevige basgitaar, solo van Krit, zorgt dit jeugdorkest voor een perfecte weergave van deze filmmuziek. Proficiat met deze uitvoering, helaas voor diegenen die er niet waren: zij hebben iets gemist!
Tot slot worden dirigent, muzikanten, pianiste, geleende muzikant, barpersoneel zaalcommissie, presentatrices,slagwerkassistenten, mensen achter de schermen, technici, Vrienden van de Fanfare en alle aanwezigen op gepaste wijze door Jacqueline bedankt voor hun inbreng en aanwezigheid bij dit filmconcert. Met eigen inbreng en grote inzet op zowel muzikaal en ook organisatorisch vlak heeft dit jeugdorkest voor een onvergetelijke muzikale avond gezorgd, nogmaals proficiat met deze uitvoering. Math Smeets 25
26
Gefeliciteerd
Onze jarigen in januari, februari en maart: 03 januari Huub Kiggen 09 januari Berry Hendrix 11 januari Ron Hendrix 12 januari Felix Reinartz 22 januari Simone Thissen-Hendrix 28 januari Babette Bloemberg 03 februari Jan Mennen 13 februari Piet Janssen 15 februari Emilie Klinkers 20 februari Piet Tholen 21 februari Thieu Cosemans 22 februari Zef Janssen 23 februari Roy van Wersch 24 februari Jos Demandt 08 maart Mieke Drenthen 12 maart Ralf Reinartz 16 maart Thieu Hendrix, Tim Kiggen, Harry Wetzels 20 maart Ellen van der Werf 21 maart Kelly Cremers 26 maart August Thissen, Manuela Janssen-Wenmaekers, Frans Bergers 28 maart Hub Cosemans De jubilarissen Mike Mevissen met zijn vijfentwintigjarig lidmaatschap en Hen Vaessen en Huub Kiggen met hun veertigjarig lidmaatschap. 27
28
Wist je dat......
Tom Erdinger bestelde tijdens ons bezoek aan de Brands brouwerij? Felix na het bezoek aan de brouwerij hoge nood kreeg? Het busje bij een viaduct stopte voor een gedwongen sanitaire stop? Rijkswaterstaat dat viaduct nu moet renoveren? Op de Kerstmarkt weer flink gemusiceerd werd? Groep 3 uit vijf tuba’s bestond? Het eten bij het Ceciliafeest erg lekker was? Sommigen tot drie keer toe hun bord herlaadden? Ook een reïncarnatie van Elvis Presley optrad? Deze wel wat gegroeid was in de laatste jaren? Een groep uit Parijs de can-can danste? Deze dames niet zo erg piep meer waren? De meesten van hen moeite hadden met de spagaat? Harry toch nog geen echte Limburger is? Hij zich vergiste met Sweikhuizen en Heythuysen? Niet iedereen een speld probleemloos kan uitreiken? Mieke een expert is in het opzetten van kerstbomen? Zij ook goed een nieuw vat bier kan aansluiten? Ze dan wel ook de koolzuurkraan moet openen? De redactie een foto van Bert op de voorpagina wilde zetten? Daarvoor een fotograaf speciaal naar de Kerstmarkt was gekomen? Bert daar evenwel schitterde door afwezigheid? Achteraf bleek dat Bert zich wat grieperig voelde? Inmiddels een ander lid op de voorpagina staat te prijken? Bert misschien een andere keer een kans maakt? Sommige leden na afloop van de kerkrepetitie ‘de piep leeg’ hadden? De kerk zo koud was dat de meeste leden zich niet warm kregen geblazen? Er bijzonder fanatiek wordt geoefend voor de voorspeelavond? Daarbij ook volstrekt nieuwe ensembles zullen optreden? De demonstratierepetitie druk bezocht werd door jeugd? Onze bassist Raymond een “New start” maakte tijdens ons jaarlijkse Kerstconcert? Hij toch wel de zenuwen had en mijnheer pastoor naar het toilet vroeg? Raymond een winderig bezoek had afgelegd? Maurice toen opeens een bassist miste tijdens het begin van het volgende werk? 29
Advertentietarieven Het Muzikrantje verschijnt elke twee maanden Jaaradvertentie-abonnement: kwart pagina € 25 halve pagina € 43 hele pagina € 65 omslag achter € 120
30
31
32
