Dorien Duijsters (23), operator PX Eerste vrouwelijke operator bij BP. 03 Speciaal meettoestel. 04 Tips voor thuis en elders

Informatieblad van BP voor Eindhout, Oosterlo, Stelen, Winkelomheide en Zittaart

JAARGANG 16 � NR. 51 � zomer-herfst 2013

www.bpgeel.be

03

Speciaal meettoestel � BP helpt bij chemische

treinramp Wetteren

04

Tips voor thuis en elders � Trappen

05

Vrijwilligers � De mannen van

de eeuwige jeugd

11

BP werft aan

Dorien Duijsters (23), operator PX

Eerste vrouwelijke operator bij BP

Volk t gezoch

2

Buren 51 > zomer-herfst 2013

Colofon Buren verschijnt drie keer per jaar en is een uitgave van BP Chembel N.V. Amocolaan 2 2440 Geel Tel: 014 864876 Verantwoordelijke Uitgever Geert Paumen [email protected] BP Amocolaan 2 2440 GEEL

Het DNA van BP De tijd dat een fabriek tientallen jaren aan één stuk hetzelfde product op dezelfde manier kon produceren, ligt al een poos achter ons. Crisissen, trends, nieuwe techologieën volgen elkaar op aan een sneltreinvaart en wie stilstaat, kijkt binnen de kortste keren aan tegen de achterkant van voorbijsnellende concurrenten. Het volstaat ook niet langer meer de evoluties te volgen: om als organisatie succesvol te blijven, moet je anticiperen, vooruitlopen op trends. Daarvoor moet je jezelf voortdurend in vraag durven stellen waarbij continue verbetering een deel wordt van het DNA van de onderneming. Een van de lessen die BP recent getrokken heeft als ‘lerende organisatie’, is de directe aanleiding geweest voor de creatie van tien nieuwe functies. Vers bloed dus. We hadden het er in het vorig nummer ook al over dat de chemische sector volk

Foto’s BP Eric De Vos Grete Flies Ivan Daems iStockphoto Tom Vander Sande

nodig heeft, zo’n tweeduizend nieuwe medewerkers per jaar. Voor het eerst in de geschiedenis van het bedrijf is er nu ook een vrouwelijke operator aangeworven. De wetgeving die dat mogelijk maakt, was al sinds 1998 in voege. Waarom het dan zo lang geduurd heeft? Er zijn nu eenmaal meer mannen dan vrouwen die solliciteren voor de baan van operator en in dit geval was Dorien Duijsters gewoon de beste kandidaat. Geen positieve discriminatie dus, al is BP een onderneming die gelooft in diversiteit en ‘inclusie’ wat zo ongeveer het tegenovergestelde van uitsluiting betekent. De onder-

Kinderpagina Wendy Onsea

neming is ervan overtuigd dat verscheidenheid in nationaliteit, ras, geloofsovertuiging, seksuele voorkeur en dus ook geslacht een sterkte is die zorgt voor elkaar verrijkende visies en invalshoeken.

Vormgeving FM graphics bvba

Op die manier wordt het bedrijf ‘completer’, sterker in de concurrentiestrijd en aangenamer om er te werken.

Druk Grafilux Printing bvba

Al dat gepraat over ‘concurrentie’, ‘sterker staan’ en ‘strijd’ mag niet de indruk wekken dat de onderneming enkel bezig is met harde thema’s. We starten in dit nummer met een nieuwe reeks over ‘de

Productie FokZ Communications

vrijwilliger’, BP-medewerkers die een deel van hun vrije tijd opofferen voor een goed doel. Dit keer vonden we drie mannen die zich meer dan gewoon nuttig maken in de vele jeugdbewegingen die ons land rijk is. Het feit dat er mensen zijn die zich belangeloos (“blij met een gemeende merci”)

groene telefoon 0800/134.59

voor hun medemens inzetten, zorgen voor broodnodige rustpunten in onze jachtige, veeleisende maatschappij. BP steunt die vrijwilligers en probeert ook op de werkplek te zorgen voor een sfeer waarin samenwerking, mekaar helpen en voor elkaar opkomen vanzelfsprekend zijn. Ook dat is een stuk van het bedrijfs-DNA.

www.bpgeel.be

Patrick Van Acker • gedelegeerd bestuurder

Bij de cover

�

Operator op hakken Met een aandeel van zes percent zijn de dames nogal ondervertegenwoordigd bij BP in Geel. Zeker in de fabriek krioelt het van het testosteron. Onlangs werd daar echter opnieuw een mannenmonopolie doorbroken: Dorien Duijsters (23) is namelijk de eerste vrouwelijke operator bij BP. Nieuwsgierig als we zijn, vroegen we om een gesprek, leerden een boeiende mens kennen en konden we achteraf een artikel schrijven dat dikwijls (lacht) bevat. Lees verder op pagina 8

3


Speciaal meettoestel

BP draagt steentje bij tijdens bestrijding chemische treinramp Wetteren Zaterdag 4 mei, iets voor drie uur ‘s morgens: de brandweer van Wetteren en spoorwegbeheerder Infrabel melden via Belga dat op de lijn Wetteren-Schellebelle rond twee uur die nacht enkele wagons van een goederentrein met chemische producten ontspoord en ontploft zijn. De gemeente kondigt het rampenplan af en kort daarna neemt de provincie het over. Het is het begin van een verhaal dat de media in ons land dagenlang in de ban zal houden. Ook BP heeft een kleine, maar niet onbelangrijke rol gespeeld in de hulpverlening.

De PID 11.7 eV. Van dit toestel zijn er maar enkele in heel Vlaanderen terug te vinden. BP in Geel heeft er zo een.

Enkele uren na de ramp blijkt dat drie van de zes ontspoorde treinwagons de giftige stof acrylonitril bevatten en in brand staan. Ondertussen zijn een hele reeks hulpdiensten en instanties ter plaatse waaronder een expert van het chemiebedrijf BASF (zie kader Belintra).

Metingen Hoewel de eerste metingen negatief zijn, worden toch verscheidene mensen onwel. De brandweer stelt vast dat er bluswater in de riolering is terechtgekomen, die sporen van giftige stoffen bevat. De in de Commandopost Operaties (CP-Ops) aanwezige AGS (‘Adviseur Gevaarlijke Stoffen’, een gespecialiseerde brandweerofficier) adviseert om bijkomende, meer precieze meetapparatuur te verzamelen. Hij mikt meer bepaald op een continue metend toestel dat in staat is om de waarde van acrylonitril in de lucht meten. Dat toestel is een PID met 11.7. lamp Van deze 11.7-versie zijn er maar enkele in heel Vlaanderen terug te vinden. BP in Geel heeft er zo een.

Speciaal meettoestel

Yves Wilms, shift supervisor en noodplancoördinator op het bedrijf: “Alle chemische bedrijven, BP incluis, vervullen hun maatschappelijke rol zoals bij ongevallen met scheikundige stoffen.”

Het duurt dan ook niet lang of de brandweer van Geel via zijn AGS-officier, kapitein Eddy Goossens, contacteert de interventiedienst van BP met de vraag om hun PID 11.7 uit te lenen. BP aarzelt geen moment en bezorgt het toestel via de brandweer Geel aan de hulpdiensten in Wetteren. Een van de bevoorrechte getuigen bij BP is Yves Wilms, shift supervisor en noodplancoördinator op het bedrijf, alsook lid van de stuurgroep Meetploegen & Gaspakinzetten voor zuidwest Limburg.

Wat staat de naam ‘PID’ voor? “PID staat voor Photo Ionisation Detector. Het is een type gasdetector dat ingezet wordt voor het meten van zogeheten VOCs ofte vluchtige organische stoffen zoals benzeen, alcohol en tolueen. Er zijn drie gebruikelijke types die worden aangeduid met respectievelijk 9.8 eV, 10.6 eV, en de hoogste met 11.7 eV. Die laatste hebben wij uitgeleend.” Waarom vroegen de hulpdiensten in Wetteren specifiek naar deze PID 11.7? Yves Wilms: “De eerste reden is heel simpel: een PID is in staat om continue metingen te doen terwijl de doorgaans gebruikte meetbuisjes slechts een momentopname weergeven. Als je voor dergelijke omvang van een ramp je moet behelpen met meetbuisjes, dan zal de voorraad hiervan ook snel opgebruikt zijn. De tweede reden heeft te maken met de nauwkeurigheid en het cijfer 11.7. Voor de meer gangbare gassen volstaat een 9.8- of een 10.6meter, waarmee vooral de meetploegen zijn uitgerust, maar niet zo voor acrylonitril, het gas dat vrijkwam in Wetteren. Van de duurdere PID 11.7-toestellen zijn er maar weinig te vinden in Vlaanderen. Wij hebben de 11.7 hier in gebruik

4

Speciaal meettoestel / Tips voor thuis en elders

naam staat voor Brandweer Informatiecentrum voor Gevaarlijke stoffen. De organisatie, die toevallig hier in Geel gevestigd is, heeft tot doel informatie over gevaarlijke stoffen te verzamelen en te evalueren, om zo bedrijven en overheden te informeren bij allerhande situaties zoals ongevallen.”

omdat we werken met azijnzuur en enkele andere stoffen met een hoger ionisatiepotentiaal. Kortom stoffen die slechts optimaal met die PID-meter gemeten kunnen worden al zijn ze onschuldiger dan acrylonitril. Ook stoffen die tegen de grens zitten van die 10.6 eV kunnen niet correct gemeten worden door de degradatie van de lamp ”. Hoe kun je weten welke meetapparatuur je nodig hebt voor een bepaalde stof? Yves Wilms: Enerzijds is dat de kennis met betrekking tot ongevallen met gevaarlijke stoffen waarin vooral de AGS een grote rol speelt en verder is er ook de literatuur. Vele jaren geleden heeft ook BIG een databank opgericht in dat verband. BIG is een vzw en de

Yves Wilms: “Dat is zo. Alle chemische bedrijven, BP incluis, vervullen daar hun maatschappelijke rol, vandaar ook de oprichting van een organisatie zoals Belintra (zie

Belintra De brandweercommandopost van het chemiebedrijf BASF Antwerpen is meteen ook de algemene alarmcentrale voor transportongevallen met chemieproducten. Ze doen dat in het kader van Belintra (Belgian Intervention system for Transport Accidents), een nationaal interventiesysteem in samenwerking met de federale overheid waarmee de chemiesector hulp biedt bij ongevallen met gevaarlijke stoffen. Belintra kan rekenen op de medewerking van specialisten en gebruikt waar nodig het gespecialiseerd materieel van BASF die hun expertise op het vlak van gevaarlijke stoffen 7 dagen per week en 24 uur per dag ter beschikking stellen van de openbare interventiediensten. Belintra is ook de Belgische schakel in een Europees bijstandsnetwerk ICE (International Chemical Environment), opgericht door de Cefic (European Chemical Industry Council). www.essenscia.be

Trappen

• Een goede trap is 80 cm of meer breed. De treden zijn 25 tot 30 cm diep en tussen de 13 en 20 cm hoog. • Trappen zonder leuningen kunnen er dan wel erg ‘design’ uitzien, vanuit veiligheidsoogpunt zijn ze uit den boze. • Een goede trapleuning is doorlopend. Trapspijlen staan maximum 10 cm uit elkaar. • Draaitrappen zijn gevaarlijker dan andere. • Zorg ervoor dat trapzalen goed verlicht zijn. • Trappen moeten slipveilig zijn. De trapbekleding moet goed vastliggen. • Loop niet op sokken op trappen zonder bekleding. • Trappen zijn om op te gaan: er is geen excuus om er spullen op te leggen (*) Cijfers van Vigez (www.vigez.be) en Provinciaal Veiligheidsinstituut

s r tip M ee we r van a a ze w dat u ef t n e o ho p ig h no d t i n o e no ebb te h

ers

Tips voor veilige trappen

t h u is e n r o

e ld

Thuis is de plek waar de meesten onder ons zich beschut voelen, ver van de ‘boze buitenwereld’. Toch gebeuren de meeste ongevallen in en om de woning. Vier op de tien (*) ongevallen vinden in huis plaats en de trap is daar een van de meest risicovolle plekken.

o

De treinramp in het Oost-Vlaamse Wetteren hield de media in ons land dagenlang in de ban

Het blijkt dat bij ongevallen met chemische stoffen er meteen een hele keten van hulpverlening op gang komt, ook vanwege de chemie.

kader). De kennis die wij in de loop der jaren hebben opgebouwd rond bepaalde chemische producten en veiligheid is uniek. We stellen die dan ook ten dienste van de gemeenschap. Omgekeerd werkt het ook: zo is onze relatie met de brandweer van Geel opperbest. Wij delen trainingen en wisselen informatie en kennis met elkaar uit. Daar worden we beide beter van. Dat geldt eveneens voor onze relatie met heel wat van onze buurbedrijven. Zo hadden we onlangs, naar aanleiding van een oefening, ons crisiscentrum bij Exxon ondergebracht, omdat onze eigen site zogezegd ontoegankelijk was. Op die manier staan we elkaar voortdurend bij, en dat komt de veiligheid van iedereen in de hele regio ten goede.”

T ip s v


Trappen zonder leuningen kunnen er dan wel erg ‘design’ uitzien, vanuit veiligheidsoogpunt zijn ze uit den boze.

5

Jong geleerd, oud gedaan


De vrijwilligers Dat wijzelf of onze kinderen allerhande hobby’s hebben, vinden we doodnormaal. Maar dat ettelijke vrijwilligers zich bijna dagelijks inzetten voor het welzijn, de gezondheid, de opvoeding, het amusement … van de gemeenschap, beseffen we vaak niet. In deze reeks plaatsen we de stille (BP-)krachten achter enkele Vlaamse verenigingen in de kijker.

Erik

Guido

Philip


De mannen van de eeuwige jeugd De jeugd is de toekomst, dus ze kan maar beter in goeie handen zijn. Guido Daems, Philip Horemans en Erik Boets zetten zich dan ook met plezier vrijwillig in voor respectievelijk de jeugdbeweging in Klein-Vorst (Laakdal), Sint-Dimpna (Geel) en Meerhout. Een gesprek met deze heren die mentaal altijd jong willen/zullen blijven.

Hebben jullie zelf een verleden in de jeugdbeweging? Philip: Op zesjarige leeftijd ben ik bij de Chirojongens van Mol-Millegem gegaan en ik ben er pas rond mijn tweeëntwintigste, na vijf jaar leiding, weer uitgestapt. Mijn vader en oudste broer waren ook al bij de Chiro, dus het leek me een evidentie. Ik heb er niets dan goeie herinneringen aan en als we nu met kameraden samen zitten, worden nog steeds anekdotes uit onze Chirotijd opgevist. Guido: Bijna al mijn klasgenoten gingen naar de Chiro, de enige jeugdbeweging in KleinVorst overigens. Ik heb er me rot geamuseerd: totale ontspanning met mijn vrienden. Ik heb

overigens gemerkt dat contacten met schoolkameraden veel sneller verwaterd zijn dan die met Chirovrienden. Zo’n band gaat volgens mij een leven lang mee. Ik ben een tijd groepsleider geweest, maar de combinatie met ploegenwerk was op de duur niet meer te doen. Het jaar voor ik getrouwd ben, stopte ik met de Chiro. Enfin, toch met leidinggeven. (lacht) Philip: Bij mij ging het net zo. Stond ik met de vroege shift, dan ging ik tegen 16 u nog voor een uurtje naar de Chiro. Met de late shift ging ik tussen 14 u en 15 u even langs. Na de nachtshift sleepte ik mezelf uit bed om toch op tijd in de opening te staan. Ideaal was dat niet, zeker voor een groepsleider.

Guido, Philip en Erik, drie volbloed vrijwilligers uit respectievelijk Laakdal, Geel en Meerhout.

Erik: Als kind ben ik nooit bij een jeugdbeweging geweest, maar rond mijn zeventiende vroeg men mij om leider te worden bij de KLJ. Dat heb ik een jaar gedaan, om daarna naar Zittajo te gaan. De ‘Zittaartse Jongeren’ was een initi-

Philip: “Ik heb niets dan goeie herinneringen aan mijn Chirotijd.” atief van dorpsgenoot Bart Leyssen en bestaat intussen veertig jaar. Daarvan heb ik een jaar of zes leiding gegeven tot ik ging werken. Stoppen is in jullie geval relatief. Wanneer werden de banden opnieuw aangehaald? Erik: Zittajo heeft altijd op mij en mijn vrouw kunnen rekenen als er handen tekort waren. Vooral Greet is meegegaan op kamp als kookmoeder. Onze twee dochters Lore (18) en Eef

6



Guido Daems: ”Tja, het is ook zo moeilijk om nee te zeggen.”

(25) zijn ook lid geweest en die laatste trekt samen met Tinne als hoofdleidster nog steeds de kar van de vereniging. Uiteraard heb ik dan maar een half woord nodig om in te springen. Iets wat je ooit mee hebt bestuurd, draag je voor altijd in je hart. Op kamp probeerde ik dan links en rechts wat klusjes te doen en vooral de kookploeg te ondersteunen. De laatste jaren is er een nieuwe kookploeg actief en worden we nog gevraagd tijdens drukke momenten zoals de bezoekdag tijdens het kamp. Guido: Het jaar dat ik besloot te stoppen met de Chiro, kreeg ik al meteen de vraag om de kookploeg te vervoegen op kamp. (lacht) De timing was toen wat te krap, maar het jaar erop zijn mijn vrouw en ik kookouder geworden. Zeven jaar zijn we nog met de Chirojongens meegegaan en uiteraard waren we ook op andere activiteiten te vinden om te helpen. Met drie dochters heb je echter op een gegeven moment je handen wel vol, dus zijn we een tijdje gestopt. Maar toen onze oudste met de meisjes-

Philip Horemans: “Je doet dat met plezier, omdat je het beste wil voor die kinderen en jongeren.”

chiro van Klein-Vorst op kamp zou vertrekken en er op het laatste moment twee kookouders afhaakten, hebben wij ons opnieuw geëngageerd: het begin van een dertienjarige carrière daar. Nele (30), Iris (28) en Sara (24) zijn er alle drie jarenlang actief geweest, dus we hielpen altijd met plezier voor allerlei activiteiten. Philip: Drie jaar geleden wou onze oudste

Guido: “Een Chiroband gaat een levenlang mee.” dochter Lotte (10) het wel eens proberen bij ’t Mozaïekske, de Chiro van Sint-Dimpna. Ze was nauwelijks vijf weken bezig of mijn vrouw en ik kregen de vraag of we volwassen begeleider (VB) wilden worden. Wij zaten op dat moment nog met twee andere kleine kinderen en bovendien wisten we niet of Lotte al wel overtuigd was om te blijven, dus hebben we de

Guido” Het eerste jaar dat we niet meer mee op kamp gingen, pikte het wel even.”

Erik Boets: “Door dat vrijwilligerswerk heb ik al heel wat goeie vrienden gemaakt.”

boot afgehouden. Wel engageerden we ons op heel wat andere activiteiten, zoals de spaghettislag en de Chirofuif. Samen met nog een aantal andere vaders begon ik ook aan de bouw van nieuwe lokalen. Die zijn intussen zo goed als af. Onlangs werd de vraag om VB te worden opnieuw gesteld en deze keer zijn we er wel op ingegaan. In september zijn we officieel als VB’s gestart. In dat vrijwilligerswerk lijkt heel wat tijd en energie te kruipen … Philip: Zoiets is eigenlijk niet te meten. Je doet dat met plezier, omdat je het beste wil voor die kinderen en jongeren. Bovendien is het tegenwoordig best moeilijk om vrijwilligers te vinden. Je ziet dan ook vaak dezelfde gezichten opduiken als helpende hand voor verenigingen. Als mensen weten dat je nogal sociaal bewogen bent, word je al snel een veelgevraagd persoon. Ik zit bijvoorbeeld ook in het wijkcomité van Kievermont, waar ik woon. Het schoolfeest en

7


Vele jaren geleden: Erik Boets (rechts met het rode vestje) als eerstejaars leider

de barbecue zijn maar twee voorbeelden van wat we jaarlijks doen. Maar als je altijd toezegt, heb je geen tijd meer voor jezelf. Daarom heb ik met mijn vrouw afgesproken dat het weekend van onze huwelijksverjaardag altijd geblokkeerd zal staan. (lacht) En onze skireis. Oh ja, en het weekend met de oud-leiding van de Chiro van weleer is ook heilig. Guido: Vier jaar geleden zijn mijn vrouw en ik uit de kookploeg gegaan, samen met de andere koppels trouwens. Onze kinderen hadden de Chiro intussen verlaten en sowieso was het tijd om de fakkel door te geven. Het eerste jaar dat we niet mee op kamp gingen, pikte het wel even. Ik heb bewust geen verlof genomen die periode en dan nog mijmerden we over wat ze op dat moment aan het doen zouden zijn op kamp. (lacht) Maar intussen zaten onze dochters ook in de jeugdharmonie en al gauw hadden we een nieuw project om ons in vast te bijten. (lacht) Ook tijdens de eetdag staan we

Erik: Ik kan intussen ook al beter nee zeggen dan vroeger. Als je wat ouder wordt, moet dat ook soms, want het gaat allemaal niet meer zo vlot. (lacht) Ik heb me ooit geëngageerd in de politiek van Meerhout en heb twaalf jaar een bestuursfunctie gehad in het parochiecentrum. Daar ben ik intussen mee gestopt, maar het Straatbarbecueteam is er dan weer bij gekomen (lacht). Dat laatste beperkt zich gelukkig tot één activiteit per jaar en enkele vergaderingen, waardoor ik me op mijn voornaamste bezigheid kan concentreren: voorzitter bij de KWB. Dat ben ik intussen twintig jaar en daar komt natuurlijk ook heel wat bij kijken. Mijn vrouw is dan weer bestuurslid-secretaris bij Femma, het voormalige KAV. Ik vind het belangrijk dat we allebei dezelfde waarden delen: steun en begrip van je partner is noodzakelijk. Hoe lang zie je jezelf nog verder doen met dit altruïsme? Guido: Daar staat geen einddatum op. Zolang ik mijn steentje kan bijdragen, zal ik dat blijven doen. Je merkt ook dat je inspanningen geapprecieerd worden: nu en dan krijg je een attentie of een woordje van dank. Of gewoon het feit dat mensen uit de Chiro of jeugdhar-

Erik: ”Iets wat je ooit mee hebt bestuurd draag je voor altijd in je hart.” paraat en ik zit zelfs in het bestuur. Tja, het is ook zo moeilijk om nee te zeggen als mensen je hulp vragen. Tenslotte is het ook plezant. Op die manier wist BP me ook al een paar jaar te strikken om, samen met mijn jongste dochter en een vriendin, Zwarte Piet te spelen op het Sinterklaasfeest hier. Maar met de jaren probeer ik iets selectiever te zijn. Mijn dochters zijn nu ook een huis aan het bouwen, dus de hulp daar gaat nu voor.

Philip: “Als mensen weten dat je nogal sociaal bewogen bent, word je al snel een veelgevraagd persoon.”

monie na al die jaren nog steeds hartelijk goeiendag zeggen, dat doet goed. Het is ook een bijzonder gevoel te zien dat je effectief iets kan betekenen voor de jeugd, bijvoorbeeld via het Employee Matching Fund van BP. Per uur dat je je inzet voor een erkende vereniging, krijgt die van het bedrijf een bepaald bedrag. Dat is voor een vereniging heel interessant en ik ben blij dat BP de Chiro op die manier steunt. Philip: Dat is ook bij de bouw van onze nieuwe lokalen heel goed van pas gekomen en we zijn BP erg dankbaar. Zo kunnen we de vereniging stevig vooruit helpen. Over het algemeen is het inderdaad die speciale band en sfeer die er gegroeid is, die ervoor zorgt dat je je met plezier blijft inzetten. En de appreciatie: je hebt af en toe een ‘merci’ nodig, anders hou je het niet vol. Erik: Ik zou me niet kunnen voorstellen om me na het werk voor de televisie of computer te zetten en een hele avond niet uit mijn zetel te komen. Ik ben altijd blij om mensen te zien, een babbeltje te doen, samen iets plezant te organiseren, tijd te maken voor elkaar … Door dat vrijwilligerswerk heb ik al heel wat goeie vrienden gemaakt en een uitgebreid netwerk gecreëerd. Zo lang ik het kan doen, blijf ik me dus inzetten.

8


Dorien Duijsters is de eerste vrouwelijke operator bij BP

Operator op hakken Met een aandeel van zes percent zijn de dames nogal ondervertegenwoordigd bij BP in Geel. Zeker in de fabriek krioelt het van het testosteron. Onlangs werd daar echter opnieuw een mannenmonopolie doorbroken: Dorien Duijsters (23) is namelijk de eerste vrouwelijke operator bij BP. Nieuwsgierig als we zijn vroegen we om een gesprek, leerden een boeiende mens kennen en konden we achteraf een artikel schrijven dat dikwijls (lacht) bevat.

Jij bent de eerste operator bij BP, proficiat! Euh, ja, bedankt zeker? (lacht) Het lijkt of ik daarmee wat stof doe opwaaien in het bedrijf. Ik merk dat er veel over gepraat is geweest. Als ik voor de eerste keer op een andere afdeling kom of ik ontmoet nieuwe mensen, hoor ik vaak hetzelfde: ‘Aha, jij bent onze eerste vrou-

welijke operator!’. Blijkbaar kent iedereen me al ‘van horen zeggen’. Ik lijk soms wel een of andere bezienswaardigheid! (lacht) En dan

“Blijkbaar kent iedereen me al ‘van horen zeggen’. Ik lijk wel een zeldzame bezienswaardigheid! (lacht)” dit interview. Maar ik vind dat geen probleem, hoor. Ik babbel graag. En ik babbel ook snel. Mijn collega’s zeggen dat ik daarom geen echte Limburgse ben. (lacht)

Je familienaam doet Nederlandse roots vermoeden. Mijn papa is van Hamont afkomstig, vlak tegen de Nederlandse grens. In die buurt kom je die naam inderdaad wel meer tegen. Maar ik heb altijd in Hasselt gewoond. Bovendien hebben ze onze naam in het verleden al op verschillende manier geschreven: met uij, met uy, met ui … Toch zijn we allemaal leden van dezelfde stamboom. Fouten zijn dan ook schering en inslag: mijn tandarts leert het maar niet om mijn naam correct te schrijven.(lacht) En sinds wanneer mag je jezelf BP-operator noemen? Sinds oktober 2012. Het eerste half jaar was op interim-basis, maar in april heb ik een contract van bepaalde duur gekregen. Dit is overigens mijn eerste job! In het middelbaar heb ik TSO Chemie gedaan in het VTI in Hasselt. Op de KHLimburg in Diepenbeek heb ik gekozen voor een professionele bachelor in de chemie, optie procestechnologie. Daarin kreeg ik een algemene basis van chemie en biologie, maar dan gespecialiseerd in de procestechnologieën voor grote bedrijven, zoals scheidingstechnieken, de werking van een destillatietoren … Die dingen interesseren me.

Een zomerjurk, hoge hakjes en gelakte nagels: Dorien is een ‘echt’ meisje.

9

Operator op hakken

Zijn er veel meisjes geïnteresseerd in die dingen? Nee, het klopt dat ik de laatste vijf jaar vooral met jongens in de klas heb gezeten. Enkel in het laatste middelbaar was er nog een meisje bij. Erg vond ik dat niet: ik kon met iedereen goed opschieten. Op de hogeschool – waar ik het enige meisje in de klas was – noemden mijn klasgenoten me ook wel eens ‘de secretaresse’. Als er papieren moesten binnengebracht worden of andere zaken in orde gebracht, was dat automatisch een taakje voor mij. Anders gebeurde dat gegarandeerd te laat of gewoonweg niet. (lacht) Een keer hebben ze ook geprobeerd me tot poetsvrouw te bombarderen, maar zo ver heb ik het niet laten komen. Ik kon me wel weren als het nodig was. Poetsen is voor iedereen. Je was dus wel klaargestoomd voor een job in een mannenwereld als BP? Tja, werk is natuurlijk altijd nog iets anders dan een studie. Een baan leer je al doende en dat is wat ik de laatste maanden volop heb

“Sommige dames vinden zo’n werkplek misschien beangstigend, maar ik heb nooit het gevoel gehad hier niet thuis te horen.” gedaan. Maar als je de typische mannenpraat met bijhorende schuine mopjes bedoelt, ja, daarmee was ik al volledig vertrouwd. (lacht) Enkele collega’s hebben wel verteld dat het voor hen even aanpassen was om een vrouw in hun ploeg te hebben: naar verluidt hebben ze geprobeerd zich wat in te houden. Een verdienstelijke poging, maar niet op lange termijn. Ach, die grapjes gaan bij mij het ene oor in en het andere meteen weer uit. Ik reageer er niet eens op. Met steken onder water kan ik wel meelachen en iedereen mag dan ook te zijner tijd een welgemikte steek terug verwachten. (lacht) En wat met het fysiek zwaardere ploegenwerk? Dat kan inderdaad soms best zwaar zijn. Zelf ben ik ook eerder klein, waardoor ik nu en dan een hulpmiddel moet gebruiken om ergens bij te kunnen of om iets open te krijgen. Maar tot nu toe gaat dat perfect. Ik ben natuurlijk nog volop aan het leren en dat begrijpen mijn

“Typische mannenmopjes gaan bij mij het ene oor in en het andere weer uit.”


10


Operator op hakken

collega’s ook wel. Ze helpen me met plezier. Want laat me duidelijk zijn: ik heb nog geen negatieve reacties gekregen van mannen die het maar niets vonden dat ik hetzelfde werk wou doen als zij. Het ploegensysteem vind ik eigenlijk interessant: we zijn een weekend op twee vrij en ook op andere dagen zijn we vaak thuis. Niet dat het al aan de orde is, maar volgens mij ga ik dat later ook kunnen combineren met een gezin. Veel zal natuurlijk afhangen van de job van mijn partner, maar het is een voordeel om geregeld thuis te zijn. Twaalf uur aan een stuk werken viel me vooral in het begin zwaar. Dan kreeg ik halfweg een dipje, waardoor ik even buiten een frisse neus moest gaan halen. Maar gelukkig heeft de job voldoende afwisseling en krijgen dipjes nauwelijks nog een kans. Over het algemeen zijn vrouwen meer met uiterlijkheden bezig en aan je gelakte nagels, zomerjurkje en hoge hakjes merk ik dat het ook jou niet koud laat. Hoe bevalt je werkoutfit je? Oh, het maakt me niet zoveel uit wat ik op het werk moet dragen. HET BP-uniform met vest, werkbroek, helm, veiligheidsbril en -schoenen zijn niet meteen sexy te noemen, maar het

“Tot voor kort had ik dertig centimeter meer haar dat ik allemaal onder die helm moest krijgen.”

stoort me niet. Zolang ik voor en na mijn zin maar kan doen. Door mijn lengte is het natuurlijk wel zo dat alles nogal breed en groot uitvalt. Sowieso zijn die standaardmaten niet echt afgestemd op vrouwen. Misschien is het voor het bedrijf iets om over na te denken. Ik hoef geen nauw aansluitend modelletje, gewoon passen is al voldoende. Zelf heb ik me ook wel wat aangepast: tot voor kort had ik dertig centimeter meer haar. En dat moest ik allemaal onder die helm krijgen. Ik draaide het dan op een dotje, maar erg handig was dat niet. De schaar erin dus! Vrouwen in mannenjobs gedragen zich soms nogal stoer, maar zo kom je niet over. Of heb je toch nog andere atypische hobby’s of interesses? Nee, hoor, ik ben een “echt” meisje, voor zover zoiets bestaat. Ik heb acht jaar tekenschool gevolgd en ik overweeg om me opnieuw in te schrijven in de kunstacademie, volwassenenonderwijs dan. Keramiek interesseert me ook, maar het ploegensysteem maakt het moeilijk om wekelijks de lessen bij te wonen. Ik lees graag en kijk vaak naar tv-series. Ik hou van haken en borduren, als dat niet meisjesachtig is! (lacht) En ik ben ook veel met geloof bezig.

Dat associeer ik inderdaad niet met een stoere hobby. Vertel. Mijn geloof heb ik meegekregen van mijn familie: vooral via mijn grootouders en tante, die op het bisdom van Hasselt werkte. Zij heeft me zeven jaar geleden laten kennismaken met IJD, de interdiocesane jeugddienst. Samen met een vriendin, van wie de papa hoofd was van IJD Hasselt, ging ik naar de verschillende activiteiten, zoals vieringen en Bijbelstudies. Ik heb er veel nieuwe mensen leren kennen en intussen help ik al eens mee als vrijwilliger. Tijdens mijn studies heb ik me aangesloten bij de Christelijke Campusgemeenschap (CCG) in Diepenbeek en naar die activiteiten ga ik ook nog steeds: filmavonden, bezinningen, weekendjes … Ik help met de website en de Facebook-pagina. En tijdens de voettocht naar Scherpenheuvel rijd ik met de volgwagen rond. Mijn geloof is voor mij iets persoonlijks: ik ben er wel elke dag mee bezig, maar niet altijd ‘zichtbaar’ of ‘publiek’. Ik ga dus ook niet noodzakelijk elke week naar de kerk. Het zijn vooral de activiteiten van IJD en CCG die mijn geloof verdiepen en vernieuwen.

Veel succes met je carrière bij BP, Dorien!

11

BP werft aan


BP werft aan

Volk gezocht Als u al eens bij de warme bakker in uw buurt om brood gaat, heeft u een poos geleden misschien de advertentie met de ballon gezien die op de broodzakken stond. Daarin nodigde BP de klanten uit om de jobaanbiedingen op de website van BP in Geel te bekijken. De broodzakken waren maar een van de vele manieren waarop BP aan werkzoekenden liet weten dat het bedrijf vacatures had, veel vacatures. Beatrijs Ramaekers is als HR business partner verantwoordelijk voor de aanwervingen in de fabriek. Buren-magazine ging haar opzoeken om meer te weten over de vele vacatures. Beatrijs: “De openstaande betrekkingen zijn een mix van vervangingen en tijdelijke functies,

De campagne is gestart in juni en loopt nog steeds volop. Momenteel zijn er nog altijd rond de tien open betrekkingen.

als digitale variant van Jobat, reclame op lijnbussen, advertenties in vakbladen en -websites, en meer geavanceerde methodes zoals LinkedIn en Pebble Media. Dat laatste systeem benadert werkzoekenden actief tijdens het surfen met zogenaamde popupberichten. De eigen website, www.bpgeel.be ten slotte, is het centrale punt waar je meer informatie vindt over de vacatures en van waaruit je meteen ook online kunt solliciteren.

Zonder meer. We hebben dan ook de hulp van een externe partner ingeroepen die ons bijstaat bij het aanwervingstraject. Dat gaat van de aanmaak en publicatie van de advertentie, de screening van cv’s, het voeren van de eerste gesprekken tot en met de assessments van de eindkandidaat. Hoeveel sollicitaties heb je ondertussen al binnengekregen?

Heeft de werfcampagne met de bouw van de JBF-fabriek te maken? Totaal niet. JBF is een aparte firma en zij zoeken zelf naar medewerkers, los van ons.

Beatrijs: Dat gebeurt op vele manieren waaronder advertenties in zowel de gedrukte

Tijdens deze campagne zijn dat veelal technische banen zoals in planning en werkvoorbereiding, veel ingenieurs voor allerlei specialiteiten ook. Ook intern kunnen mensen solliciteren wat de zaak voor ons soms complex maakt, want als een eigen medewerker een openstaande betrekking vult, moeten wij ook voor zijn of haar baan weer iemand anders vinden. Vandaar dat er op één bepaald moment meer dan vijftien vacatures waren en ook nadien komen er weer andere open banen bij. Veel werk dus ...

maar er zitten ook tien bijkomende posities bij. Daarmee wil BP vooral de rangen versterken van de onderhoudsdienst en projectorganisatie. Dat heeft dan onder meer weer te maken met de nood aan een sterker gestructureerde werkaanpak en werkopvolging in de fabriek. Een en ander kadert overigens ook in een nieuwe organisatiestructuur die vanaf 1 januari 2014 in werking moet treden.”

Op welke manier, naast broodzakken, maakt BP publiciteit voor de open banen?

Wat voor jobs zoekt BP?

Beatrijs Ramaekers: “De openstaande betrekkingen zijn een mix van vervangingen en tijdelijke functies, maar er zitten ook tien bijkomende posities bij.”

Dat zijn er op dit moment (1 september – red.) ongeveer 340. Het gros daarvan komt uit de streek al zijn er ook sollicitaties bij van verder, zelfs van landen zoals Frankrijk en Spanje tot en met het Midden-Oosten. De campagne is gestart in juni en loopt tot en met december. Momenteel zijn er nog altijd rond de tien open betrekkingen.

Werkzoekenden die toch nog niet op de hoogte waren van BP’s jobaanbiedingen weten dus wat gedaan: surf naar bpgeel.be en wie weet …

12


‘t Buurtje

Boris Bever

Beverweetjes

Onrustig sloeg de kleine moerasbever zijn dunne staart in het zomerse riet Hij had wel hoop op een grootser leven maar de rest van zijn familie niet.

1. Hoe heet een beverhuis?

Voortdurend uitgescholden worden als rat en met weinig aanzien in de natuur was Boris het nu eindelijk zat Het moest veranderen en liefst nog dit uur!

2. Hoe lang kan een bever onder water

a. een burcht b. een kasteel c. een boerderij

blijven? a. 5 min b. 30 min c. 15 min

’n Stoere bever worden was zijn wens en dingen bouwen, zo van die dijken en dammen zoals de mens zolang hij maar niet op een rat moest lijken! Maar wat ontbrak was een dikke staart en grote tanden om te knagen En ook al had zijn grote broer een stevige baard daarmee kon hij nog geen hoge bomen doorzagen… Hij vlocht eerst een staart van wilgentenen en bij valavond liep hij een fitometer zo trainde hij niet enkel zijn benen maar ook zijn looks werden stilaan beter. Enkel zijn tanden bleven klein ze onderscheidden hem van ’t beverras En al wilde hij graag een van hen zijn, hij bleef ‘t buitenbeentje van de klas.

3. Een bever kan een boom doorknagen van … Dus nam hij een flinke portie haargroeimelk – hij had het van een oude hippierat – en smeerde het op zijn tanden, een dikke laag op elk nooit zo’n vieze smaak in zijn mond gehad! Toen hij de volgende dag ontwaakte was ’t niet zijn moeder die hem wakker riep ’t waren zijn tanden die zijn harige buik raakten en hij verdroeg dat kriebelen niet! Vlug rende hij naar de rivier om er op zijn eentje een den te kraken En dat deed niet enkel zijn lange tanden plezier maar alle bevers wilden hem zó lid maken!

a. 1 m dik b. 3 m dik c. 50 cm dik

4. Wat is de max lengte van een beverdam?

a. 150 m b. 500 m c. 800 m

5. Wie is de grootste vijand van de bever? a. de arend b. de wolf c. de beer

6. Wat doet een bever als hij bang is? a. hij laat zijn tanden zien b. hij slaat met zijn staart op het water c. hij neemt een houtblok en zwaait ermee Vanaf 4/6 je bent een beverexpert, 2 tot 4/6 je weet wel iets over bevers, 0-2/6 oei, ga best eens naar de Biesbosch en leer daar meer! Beverweetjes: 1a, 2c, 3a, 4c, 5b, 6b

Doe mee Stuur ons een tekening, gedichtje of verhaal op. Je kunt een bon van 15 EUR verdienen. Stuur jouw werkstuk naar:

Beverparadijs

REDACTIE BUREN - jeugdwedstrijd BP, PR-secretariaat, Amocolaan 2, 2440 GEEL

Was je wel eens in de Biesbosch in Nederland? Het is een doolhof van zoetwater dat nog eb en vloed kent en het krioelt er van de bevers, reigers, eenden en andere waterratten. Je kunt er op avontuur gaan met een kajak of met een motorbootje! www.np-debiesbosch.nl

Vergeet je naam, adres en leeftijd niet te vermelden! De winnaars worden schriftelijk verwittigd.

Dorien Duijsters (23), operator PX Eerste vrouwelijke operator bij BP. 03 Speciaal meettoestel. 04 Tips voor thuis en elders

Recommend Documents