Cambreurtje tekenwedstrijd

Cambreur

College

December 2009 nummer 63 Cambreur College

maakt deel uit van

Kwadrant

Scholengroep

rk scholengemeenschap voor gymnasium atheneum havo vmbo

Cambreurtje tekenwedstrijd Maandagochtend 11.00 uur, de deadline voor de Cambreurtje tekenwedstrijd. Een record aantal inzendingen, goede tekeningen, die het de jury erg moeilijk maken. Na lang beraad en veel heen en weer geschuif zijn er uiteindelijk drie winnende ontwerpen gekozen: eén voor de VMBO / MAVO-poster, één voor de HAVO/ VWO-poster en één voor de poster van het tweetalig VWO. De drie prijswinnaars: Yvonne van Opstal uit hv1k , Lotte van den Broek uit kg1c en Lars van Opstal uit kg1d, hebben alle drie een cadeaubon ontvangen, een dik ap-

plaus van hun trotse klas en natuurlijk de “eeuwige roem”. Zodra de posters klaar zijn, zullen zij het ‘eerste exemplaar’ ontvangen. Vanwege het hoge niveau van de inzendingen zijn er dit jaar ook eervolle vermeldingen. Dit zijn de tekeningen die tot het einde toe in de race zijn gebleven om tot winnaar gekozen te worden. De eervolle vermeldingen zijn gegaan naar: Kimberley de Kok uit bk1a, Chandenie Gokoel en Celine de Jong uit bk1b, Daphne Balster uit kg1c, Wilfred Pronk en Selma Kanbur uit kg1d en Paulien Jansen uit hv1h. Alle leerlingen gefeliciteerd!

De drie prijswinnaars: Van links naar rechts: Yvonne van Opstal uit hv1k. Lotte van den Broek uit kg1c. Lars van Opstal uit kg1d

Ibrahim Kargbo brengt een bezoek aan het Cambreur College Op zaterdag 14 november gingen de klassen 2M en 2L naar het Willem-II stadion voor de wedstrijd Sierra Leone – Willem II.

Het was leuk dat er ook mensen uit Afrika naar Nederland kwamen om de wedstrijd te zien: ze maakten de wedstrijd gezellig met trommels en muziek.

Deze vriendschappelijke wedstrijd werd gehouden om geld in te zamelen voor de Ibrahim Kargbo’s Foundation. Ibrahims Foundation zamelt geld in voor daklozen en oorlogswezen die een arm of been missen.

Op 17 november kwam Ibrahim ons op school vertellen over zijn Foundation. Hij liet ons op een indrukwekkende en schokkende DVD zien hoe het leven in Sierra Leone is. En je zag hoe de mensen hun woonplaats na de burgeroorlog weer aan het opbouwen waren. Ibrahim vertelde ook wat over zijn leven in Sierra Leone. Daarna konden we nog een paar vragen stellen. Iedereen was onder de indruk van het verhaal. De klassen 2m en 2l hadden 250 euro ingezameld en dat bedrag overhandigden zij aan Ibrahim. Omdat hij wat later kwam dan gepland, heeft hij beloofd om nog een keer terug te komen. Tessa van der Helm en Sofie van Zundert vw2M

Roulade Leerlingen vragen je de gekste dingen. Meestal doen ze dat om tijd te rekken. Of schemert er soms ook een beetje warme belangstelling doorheen? Ze zijn daar erg bedreven in, de deugnieten. Beter dan in vragen stellen over de lesstof, heb ik de indruk. “Meneer, van wie bent u fan?” “Nou, Frans Bauer vind ik wel …” Laat ik maar niet over The Stones beginnen. Die kennen ze vast niet. “Nee, van welke voetbalclub?” Nu moet ik met een verschrikkelijke waarheid op de proppen komen. Met de nodige schaamte breng ik sotto voce uit: “Van Willem-II”. Gejoel en ongeloof zijn mijn deel. Dadelijk denkt de docent in de klas hiernaast nog dat ik geen orde kan houden. Dat is wel zo, maar dat hoeven de andere leraren niet te weten. Zoiets moet je geheim houden. “Hé Jan, je bent niet meer alleen!” Jan is een schriel manneke dat achteraan zit. Er wordt bemoedigend op zijn rug geslagen. Jan knijpt er een soepig grijnslachje uit. Ik ben louter uit balorigheid voor deze club gaan supporteren (al vanaf de tijd dat voetballers nog speelden met bruine ballen en rondliepen in sexy broekjes), omdat mijn omgeving -mijn overbuurman voorop- massaal voor NAC ging als manifestatie van de kuddementaliteit van een plattelandsdorp. Mijn buurman ging zelfs zo ver dat hij bij elke overwinning hossend met zijn kinderen -hij heeft er vijf- aan mijn raam voorbijtrok in een te klein geel outfitje. Ik vond dat zielig voor de ferme jongens en stoere knapen uit Tilburg; zij wonnen immers niet zo veel. Er was dan ook weinig reden voor mij om mij vaak euforisch op straat te vertonen; trouwens, niemand van mijn gezin -zelfs mijn vrouw niet- wilde in de schaarse gevallen met mij mee voor gek lopen in een tweemanspolonaise. Erger nog: mijn bloedeigen zoon bevond zich steevast in de feestrijen van de tegenstander. Bovendien had ik geen tricolore -zelfs geen ingelijste vlag op de wc- om mijn vreugde herkenbaar te maken. En zo maar in je kloffie met je vuist omhoog saturnisch door de wijk springen, is uiteraard geen optie. Je maakt je maar te schande. Er wordt al genoeg over mij gesproken. Bij onverhoopt verlies zat mijn buur telkenmale in zak en as. Zijn hele weekend was dan grondig verpest. En zeker als er verloren werd van die Kruikenzeikers. Hij is op wat latere leeftijd depressief geworden.

Cambreur

Verslag Avans hogeschool Breda Op donderdag 5 november zijn we met de havo 3-klassen naar de Avans Hogeschool in Breda geweest. Eerst kregen we wat algemene informatie over de school. Daarna werden we opgesplitst. Maud en ik vormden een tweetal. Samen met het duo Astrid en Zoë gingen we naar boven. Twee jongens van de Avans Hogeschool gingen ons uitleggen wat we met de computers gingen doen. We mochten op een speciaal 3D programma ons droomhuis ontwerpen. Dat heel leuk was om te doen! Ondertussen waren er ook nog wat mensen bezig met statische elektriciteit, de jongens die ons begeleidden vertelden dat als je die bol maar lang genoeg aan zou raken je haren helemaal omhoog gingen staan. Maar ja, wie van de meisjes zou dat nou doen, dan zit je haar toch niet meer goed! Uiteindelijk besloten we om het toch te doen. Het deed geen zeer, maar je kon wel een schok krijgen als andere mensen je aanraakten, wat je dan even voelde. Na al die statische belevenissen was het tijd om wat te gaan drinken en een klein tussendoortje te nemen wat we allemaal aangeboden kregen van de school. Na de pauze gingen we met de groep wat testjes doen in het computerlokaal. We moesten wat opdrachten doen en een anonieme test op de computer maken over belangrijke dingen die te maken hebben met de keuze van je beroep. Daarna mochten we nog op de foto om die daarna te gaan bewerken met ook weer een speciaal programma. Er waren ook nog mogelijkheden om een soort plaatje met je naam of iets anders erop te laten zetten of een soort flubber-ding te maken, maar dat heb ik niet gedaan. Verder was het een leuke leerzame maar toch ook wel een vermoeiende dag die de moeite waard was! Roos Vermeulen, Havo 3B VERSLAG AVANS We zijn op donderdag naar Avans hogeschool opleiding in Breda geweest. We werden om 12 uur opgehaald door de bus en onze klas was opgesplitst. Het duurde zo’n 20 tot 30 minuten voordat we er waren. Toen we aankwamen moesten we even wachten en daarna konden we naar binnen. We liepen naar een speciale kamer waar ze allemaal proefjes hadden klaar staan. De groep werd opgedeeld in groep A, B en C. Ik zat bij C en in een groepje met Collin. We gingen eerst naar het lab lokaal en

daar kregen we een paar proefjes, bijvoorbeeld: de moleculen van een kiwi zichtbaar maken, welke chocolade het snelst smelt, vloeibare stoffen op elkaar zetten en een kaars uitmaken zonder te blazen. Daarna gingen we naar de grote zaal en daar gingen we bordjes maken en een foto-filmpje, waar alleen met foto’s die steeds iets verder bewegen, een filmpje wordt gemaakt. Daarna liepen we naar boven en daar kon je een huis maken, lol hebben met elektriciteit of een pingpongbal hooghouden met een föhn. Daarna hadden we pauze en konden we wat drinken en eten. Daarna gingen we naar een kamertje helemaal achteraan en daar kon je een eigen hutje maken, een programma maken voor een autootje zodat het deed wat jij wilde, kijken wat je wel en niet op een site wil en een testje doen. Bij mij kwamen er veel verschillende keuzes uit: van management tot techniek en economie tot rechten. Toen moesten we gaan en weer met de bus naar huis. Bij elkaar was het een heel leuke dag en Avans Hogeschool is zeker een overweging waard! Rutger Dingemans, ha3a Het was zover. 5 november gingen we met alle havo klassen naar Avans Hogeschool in Breda. De vakken techniek, tekenen, natuurkunde en scheikunde stonden daar centraal. Je zou daar met behulp van workshops een idee krijgen van de verschillende opleidingen daar. We kregen een eerste indruk van het gebouw. De school was groter dan het Cambreur en wat ouder. Je zag overal lokalen met proefjes en spelletjes klaar staan. We gingen naar binnen en we kregen eerst een introductie. We werden in drie grote groepen gesplitst en toen mocht je proefjes doen. Er waren veel proefjes te doen, maar een paar waren het leukst. Het proefje met elektriciteit was erg grappig als je op de bol voelde ging er een stroomschok door je heen en je haren gingen overeind staan. Veel mensen hadden die gedaan. Je had ook een proefje waarbij je slijm mocht maken. Raar hoe je dat kunt maken met maar een paar hulpmiddelen. Midden in de zaal stond een computer met twee microfoons, niet om te zingen, maar als je blies in de microfoon reageerde er een balletje zodat het leek op pingpongen. Je had ook in een natuurkundelokaal proefjes staan, maar dan met stoffen. Daar was het proefje met de chocolade het populairst want je mocht hem vaker doen en

College

Trouwelade 12,5 jaar bij elkaar! Een koperen paar!

naderhand mocht je de chocolade opeten. Je had er ook een proefje staan hoe je het DNA van een kiwi kon zien. Het kan al met een beetje keukenzout en zeep. CSI is dan helemaal niet meer nodig. Een ander proefje moest vitamine C aantonen. We dachten dat er in jus d’orange de meeste vitamine C zat, maar er zat meer in het bruistablet. Je had ook een paar proefjes op de computer. Ik had een tekenproefje gedaan waarmee je een eigen filmpje kon maken. Je had ook een proefje waarmee je een 3D huis kon maken. Het leek net op Sims. Ik heb ook nog andere proefjes gedaan, maar vooral die met natuurkunde te maken hebben. Ik vond het een leuke middag. Het is ook een kijk in de toekomst want zij kwamen ook van de havo en doen hetzelfde niveau. Ik vond de school er grauw, uitzien maar van binnen zag het er wel goed uit. Er waren proefjes te doen, maar de natuurkunde proefjes leken op elkaar. Ze gebruikte veel zeep en water. Ik heb niet alle proefjes gedaan, maar wel de interessantste. Ik vond het proefje met slijm, de chocoladeproef en de video maken het leukst. Door deze middag weet ik nog niet of ik in een van deze richtingen door wil gaan en welk profiel ik zou willen kiezen. Daar is het nog te vroeg voor. Ik zou nog meer rond willen kijken en uitzoeken over nog meer opleidingen en verschillende profielen. Noortje Siemons, ha3c

Cambreur Rouwondersteuning op onze school

“Het verdriet, de rauwheid, de boosheid ook!” Waarom moet mij dit overkomen? Wat voel ik allemaal? Waarom voel ik niks? Hoe moet ik reageren, wat verlangt men van mij? Heb ik wel voldoende verdriet? Wat kan er nog meer gebeuren? Wat heeft dit allemaal voor zin? In december starten de docenten Marianne Bertens en Dianne Rijnen weer met een rouwondersteuningsgroep. In het verleden is gebleken dat de bijeenkomsten van de groep een wezenlijke bijdrage kunnen leveren bij het verwerken van het verdriet dat kinderen hebben vanwege het verlies van een vader, moeder, broer, zus of een andere, voor het kind belangrijke dierbare. In de meest gunstige situatie kunnen de achtergebleven gezinsleden elkaar steunen bij dit verlies. Maar zelfs dan zullen met name de kinderen zich van alles gaan afvragen. In de ouderwetse opvatting van rouw eindigt een rouwproces ergens, ooit. Het wordt afgerond. Tegenwoordig kijken we hier anders naar: je kunt een verlies een heel leven met je meedragen en bij gecompliceerde rouw kan het, jaren en jaren later, nog een belangrijke verslechtering in de sociale en beroepsmatige sfeer veroor-

Boek in mijn tas

In deze nieuwe rubriek willen wij alle geledingen binnen onze school de kans geven hun fovoriete boek van dit moment te presenteren. Echte mannen eten geen kaas Er is me gevraagd of ik een korte samenvatting en een eigen mening van het boek “Echte mannen eten geen kaas”wilde schrijven. Ik moest er eerst over nadenken, maar heb het uiteindelijk toch gedaan. Het boek gaat over het meisje Maria Mosterd, dat in handen komt van loverboys. Maria heeft het verhaal zelf geschreven, ze heeft alles zelf meegemaakt. Ik vind het een heel goed boek, vooral de manier waarop Maria schrijft vind ik heel mooi. Je beleeft alles door haar ogen. Ze was dertien jaar op het moment dat deze loverboys in beeld kwamen. Ik denk nu dat mij zoiets nooit zal overkomen. Maar ik heb nu het geluk dat ik zo’n lief vriendje heb, die hartstikke lief voor me is en helemaal geen loverboy. Maria beschrijft wat ze allemaal meemaakt in de tijd dat ze in handen was van deze loverboys. Er gebeuren echt erge dingen. Ze moet bijvoorbeeld aanzien hoe een man pijn lijdt omdat ze zijn

zaken. Op het Cambreur College werken we volgens de denkbeelden van de Amerikaanse psychiater J.W. Worden. Hij gaat ervan uit dat rouwverwerking geschiedt in vier fasen: - het onder ogen zien van de realiteit - het leren omgaan met je gevoelens - het leren leven zonder die fysieke ander - het verlies een plek geven in je leven. In de ondersteuningsgroep wordt in acht bijeenkomsten aan alle vier de fasen aandacht besteed. Uitgangspunt is verder dat het verlies minimaal 6 maanden oud is. Je moet niet meteen gaan kanaliseren; het eerste verdriet heeft ook bestaansrecht. Maar daarna is het niet over. Er moet nog steeds verwerkt worden. Het ene kind heeft daar meer moeite mee dan het andere. Op school zie je vaak dat een kind zich slecht kan concentreren, dat de resultaten achteruitgaan, dat kinderen veranderen, zich terugtrekken of zich juist heel opvallend gaan gedragen. Wij willen deze kinderen helpen in hun rouwproces. Begeleidster Dianne Rijnen: “Ik vind het prettig om jonge mensen te spreken, te helpen ook, bij het verdriet, de rauwheid,

voeten in een emmer met een boze rat hadden gezet. Ze is intussen weer helemaal hersteld en ze is als therapie nog zes maanden naar India geweest. Ik vind het een echte aanrader. Maritza Smulders GT4C Oorlogswinter Titel van het boek: “Oorlogswinter” (hongerwinter 1944/1945). Schrijver van het boek: Jan Terlouw. Uitgever boek: Lemniscaat Rotterdam (filmeditie 65 druk 2008). Aantal pagina’s: 165 met tekst en 16 met kleuren foto’s uit de film. Over het boek!: De titel van het boek is “Oorlogswinter”. Deze titel is gekozen omdat het gaat over de hongerwinter van 1944 tot 1945. De hoofdrolspeler: Michel van Beusekom (11 jaar op 10 mei 1940 en in het boek bijna 16) is het zoontje van de burgemeester van het dorpje de Vlank. Korte inhoud: Alles begint met een inval op het distributiekantoor van Lage Zande, die onder anderen werd gepleegd door Dirk. Voor de overval gaf Dirk een brief aan Michel. Die brief moest hij aan Bertus geven als Dirk opgepakt zou worden. Dirk wordt opgepakt en Michel wou de brief naar Bertus gaan brengen. Het lukte niet omdat Schafter hem volgde. Schafter is een man van wie wordt gedacht dat hij een verader is.

College

de boosheid, al deze emoties. De dood is bij mij zelf pas écht heel dicht bij gekomen toen in korte tijd een vriend en een vriendin overleden. Allebei van mijn leeftijd, allebei vader en moeder zelf. Korte tijd hierna zijn we op school gaan praten over het opzetten van zo’n rouwondersteuningsgroep. Ik wilde hier meteen bij zijn! De interesse in jongeren, het praten samen, ik vind het een uitdaging. Zij hebben ons,volwassenen, ook veel te bieden. Het verrijkt je werk als docent ook erg, vind ik. Leerlingen komen dichter bij jou en ik kom ook dichter bij leerlingen te staan. Het doet me goed dat ze ook graag naar mijn ervaringen luisteren. Ook het samenwerken met een collega, zoals met Vincent (van den Hoven) en met Marianne, is heel prettig. Het mag persoonlijk zijn, je komt dicht bij elkaar.”

Dianne Rijnen, Marianne Bertens, Vincent van den Hoven en Tatiane Spijker.

Michel bracht de brief dus de volgende dag, maar toen bleek dat Bertus was opgepakt. Hij dacht dat er misschien wel iets belangrijks in de brief stond dus hij maakte hem zelf maar open. In de brief stond dat er een Engelse piloot zat verborgen in de nieuwe aanplanting van het Sparrenbos. Het was de bedoeling dat die piloot elke dag eten kreeg, Dat moest Michel dus gaan doen, maar wel heel onopvallend, anders zouden de Duitsers het merken. Omdat de piloot veel verwondingen had schakelde hij zijn zus in die verpleegster is geweest. Na een paar weken was er wonderbaarlijks gebeurd: Dirk was ontsnapt tijdens het transport naar Apeldoorn. Hij was naar het hol in de bossen gekropen waar ook de piloot zat verborgen. Na een paar dagen wordt hem ge­vraagd of hij twee Joden over de IJssel wil vervoeren met de veerboot. Maar tijdens deze tocht gebeurt er iets heel ergs... en zo gebeuren er nog heel veel spannende dingen. De film: De film gaat ongeveer over hetzelfde als in het boek. Het is echt leuk om deze film een keer te bekijken of het boek een keer te lezen, omdat het verhaal heel avontuurlijk en spannend is. Dit verhaal laat je eens meemaken hoe het er in de oorlog aan toe ging. Bekijk de film of lees het boek gewoon een keer !!! Daan van Leeuwen Klas 1L

Cambreur

AED Net voor de herfstvakantie hebben wij van ons hoofdbestuur 4 AED’s mogen ontvangen. Deze apparaten worden gebruikt bij personen die gereanimeerd moeten worden. Hiermee zijn er nu 5 van deze apparaten aanwezig: in elk gebouw hangt er een in de personeelskamer en verder hangen er nog bij de gymzaal AG1 en AG2 van gebouw A en de gymzaal van gebouw C. Daarnaast beschikken we over 45 personen die een cursus gevolgd hebben om het apparaat te kunnen bedienen en staan er nog een aantal in de startblokken om de cursus te gaan volgen. Uiteraard hopen we de apparaten nooit nodig te hebben, maar voor het geval het nodig is zijn we er in ieder geval goed op voorbereid. Ad van der Heijden arbo-coördinator.

I’m starving!! Komt dat even goed uit als je ’s morgens een full English breakfast op school krijgt. De leerlingen van klas 1L hebben op maandagochtend 9 november genoten van een traditioneel English breakfast in buffetvorm, voorbereid door hun mentor mevrouw Van der Zwaag en hun docent Engels, mevrouw Trella. Meestal hebben de leerlingen ’s morgens genoeg aan een enkele boterham en een kopje thee, maar nu werden de bordjes volgeladen met sausages, bacon and eggs, mushrooms and tomatoes, toast en uiteraard witte bonen in tomatensaus. Ook de cornflakes ontbraken niet. Je kunt je afvragen of de meegebrachte boterhammen voor tussen de middag nog opgegeten zijn?

College

Agenda November 2009

- 19.30 klankbordgroep vw4, vw5 en vw6

ma 2 nov - 18.30 infoavond klas bk1a geb. C - 19.30 infoavond klas kg1b geb. C - 20.30 infoavond klas kg1c geb. C

Ma 30 nov t/m 4 dec SE-2 vmbo4

di 3 nov -1  8.30 infoavond klas kg1d en th1g geb. C -1  9.30 infoavond klas th1e en hv1h geb. C -2  0.30 infoavond klas th1f en hv1j geb. C

December 2009

wo 4 nov - 18.30 infoavond klas hv1k geb. C - 19.30 infoavond klas vw1l geb. C

wo 2 dec vóór 11.00 uur inleveren herkansingsformulier toetsweek 1 ha5 vw6

do 5 nov techniekmiddag in Breda voor ha3

ma 7 dec vanaf 15.30 rapportuitreiking aan ouders en leerling klas 2 en 3

vr 6 nov infomiddag Breda voor ha4 en vw4 di 10 nov studie- en beroepenvoorlichting voor vmbo3-4 en ha3-4 geb. A wo 11 nov - s tudie- en beroepenvoorlichting voor vmbo3-4 en ha3-4 geb. A -1  9.30 klankbordgroep ha4 en ha5 geb. A ma 16 nov t/m vr 12 feb lintstage vmbo-bb Z&W lj.4 ma 16 t/m vr 20 nov - t oetsweek 1 voor ha4, ha5, vw4, vw5, vw6 - blokstage vmbo-bb4 en vmbo-kb4 ma 16 nov 20.00 vergadering oudervereniging geb.C di 17 nov 19.30 MR geb. AD wo 18 nov - ckv-dag vmbo3 -1  9.30 klankbordgroep ha2 en ha3 geb. A

Ma 30 nov uitdelen herkansingsformulier toetsweek 1 ha5 vw6

t/m 4 dec SE-2 vmbo4

di 8 dec - rapportuitreiking aan leerlingen klas 1, ha4-5 en vw4-5-6 - vanaf 15.30 rapportuitreiking aan ouders en leerling klas 2 en 3 - 8e en 9e uur herkansingen ha5 en vw6 ma 9 dec na 15.00 sporttoernooi lj.1-2 ma 10 dec na 15.00 sporttoernooi lj.3-4-5-6 ma 14 dec - uitreiking SE-2lijsten vmbo-bb4, vmbo-kb4 - uitreiking SE-2lijsten vmbo-gt4 aan ouders en leerling geb. A - 20.00 vergadering oudervereniging geb. C di 15 dec - uitreiking SE-2lijsten vmbo-gt4 aan ouders en leerling geb. A - vanaf 15.30 gesprekken mentor met ouders en leerling ha4-5 en vw4-5-6 geb. A -19.30 MR geb. AD do 17 dec vanaf 18.00 kerstvieringen

ma 23 t/m vr 27 nov ACTIVITEITENWEEK 2 (met bezinningsdagen ha4)

vr 18 dec kerstvieringen

ma 23 nov - START PERIODE 2

ma 21 dec t/m vr 1 jan KERSTVAKANTIE

Cambreur naam

Anna Klimcke

vak

native speaker Engels, taalcoach voor TTO-docenten

geboortedatum

29 februari 1964

burgerlijke staat

alleenstaand

kinderen

2 dochters, Isabella (16) en Christina (12)

opleiding

opleiding in Ierland en TEFL

hobby’s elders werkzaam werkervaring

Wandelen met de honden, lezen, les geven aan leerlingen van alle leeftijden - I enjoy it. Ik heb een kleine onderneming waar ik privé en zakelijk Engelse lessen geef. 8 jaar trainer Engels, 5 jaar recruitment consultant/manager in Londen

advies aan leerlingen

Go for it!

advies aan ouders

Listen to your child.

advies aan collega’s

Enjoy your job.

ultieme wens

Work in Africa for 6 months or a year with children in need.

College

Het weten waard Jarenlang heeft Jan Horvers als schoolarts in ons zorgadviesteam goed werk gedaan. Hij zet achter zin actieve carrière als schoolarts in december definitief een punt. Hij wordt vervangen door Maaike van Heeswijk. Leerlingen die veelvuldig ziek zijn, kunnen naar haar worden doorverwezen voor nader onderzoek. Zij introduceert zich met de volgende woorden: “Gedragsproblemen? Opvoedproblemen? Hoort of ziet dit kind wel goed? Zijn er signalen voor ontwikkelingsproblematiek? Neem gerust contact op met mij. Graag denk ik met u en ouders mee”. We wensen Maaike succes bij haar werk en hopen, dat zij in het belang van de leerlingen goed werk kan doen op onze school.

Anne Haast: een fenomeen ?! met deze jongedame: tijd voor een interview. De volgende vragen en antwoorden waren het gevolg. Kun je je even voorstellen? Ik ben Anne Haast. Ik ben 16 jaar oud en zit in 5-vwo en ik woon in Dongen. Ik heb natuurlijk een vader (die overigens ook aan schaken doet), een moeder, maar ook drie grotere broers, van wie er nog een hier op school zit (Mark). Ik besteed veel van mijn vrije tijd aan het schaken, maar puzzelen is ook een hobby van mij. Natuurlijk kijk ik ’s avonds ook tv: ik volg onder andere ONM en GTST. Hoe lang schaak je al? Ik schaak al 11 jaar: eerst heb ik bij de schaakclub in Dongen gezeten en daarna ben ik naar Tilburg gegaan.

Ja, dat is ze zeker: als je een beetje meetelt in de top van Nederland als schaker, dan heb je van haar gehoord ( en eventueel een pak slaag op het schaakbord van haar gehad ). Ze weet zich als 16-jarig schaaktalent uit Dongen prima staande te houden tussen de betere schaakvrouwen van Nederland. Beter nog: ze staat 11e op die ranglijst en ze is nog steeds stijgende. Maar van de andere kant kan deze krachtpatser op 64 velden (gelukkig )rustig door de gangen van het Cambreur College lopen zonder door iemand als dat schaaktalent herkend te worden. Het wordt dus hoog tijd om jullie kennis te laten maken

Hoeveel tijd besteed je aan schaken per week en wat doe je dan? Ik probeer om op iedere doordeweekse dag zo’n 2 uur aan schaken te besteden: ik ga dan partijen bekijken, openingen (begin van de partij) leren, maar ook veel schaakpuzzels oplossen. In het weekend staat meestal een toernooi op het programma of krijg ik extra training. Dit alles is redelijk goed te combineren met mijn schoolwerk: soms lijdt het eronder, maar dat is niet zoveel en ik kan het hebben. De laatste paar jaar heb je een grote sprong vooruit gemaakt: hoe komt dat? Ik ben de laatste jaren vooral meer gaan schaken: ik krijg meer training, maar ook doe ik thuis er meer aan. Ik krijg centrale training, nog privé-training door clubgenoten en speel nu ook langere toernooien ( die duren ongeveer een week ) dan voorheen. Je laatste grote toernooi was het EK voor meisjes t/m 16 jaar: hoe is zo’n dag dan ingevuld? Je staat op en je gaat rond 8.30 uur ontbijten. Vervolgens ga je je voorbereiden

met je trainer op je partij en oefen je zelf nog wat. Daarna wat relaxen tot 12.00 uur, middageten, dan nog wat aan het strand liggen en om 14.00 uur met de bus naar de speelplek. Om 14.30 uur kom je aan en om 15.00 uur begint je partij. Deze duurt dan ongeveer tot 20.00 uur. Dan partij bekijken, de bus terug, eten, weer wat tijd voor jezelf en dan naar bed. Welke wedstrijden staan er dit jaar nog op het programma? Er staan zeker nog 3 grote toernooien op de kalender: dat is in Hoogeveen, Groningen en in Capelle. Deze toernooien speel ik met de senioren gemengd mee en duren zo’n 9 dagen. Wat is je doel: wat wil je bereiken? Mijn doel is het om de titel IM (Internationaal Meester) te behalen: daarvoor moet je drie keer een heel goede score bij een sterk toernooi halen en je rating ( die geeft je sterkte aan ) moet boven de 2400 zijn. Het is ook erg voordelig om dit te zijn: je wordt dan uitgenodigd voor toernooien, je hoeft geen inschrijfgeld te betalen en overnachtingen c.q. onkosten worden voor je betaald. Hoe zie je de toekomst? Ik blijf gewoon schaken zolang het leuk blijft en dat kan nog een hele tijd zijn. Ik weet nog niet precies wat ik ga doen na het vwo, maar ik zal zeker blijven schaken. Ook zal ik, als het lukt, bij Tilburg blijven spelen: die club bevalt me goed. Zou je profschaker willen worden of niet? Nee, ik zou het niet willen worden: ik wil gaan studeren en daarna gewoon een baan gaan zoeken. Oké, dat was het interview en dus komt er ook een eind aan deze kleine blik in het leven van deze schaakster. Wees voorbereid: haar naam zul je nog vaak genoeg in kranten, internet of zelfs op tv tegenkomen !

Cambreur

College

Cambreur College bezoekt Trees van Rijsewijk in de Himalaya

158.000 euro resultaat van tien jaren actievoeren voor Nepal Eind dit jaar vertrekt een zestal leerlingen en begeleiders van het Cambreur College naar Nepal. Een plezierreisje? Nee, de scholieren van de Dongense scholengemeenschap voor gymnasium, atheneum, havo en vmbo gaan kijken naar de projecten van de stichting Tamsarya waarvan Trees van Rijsewijk de initiator is. Vijftien jaar geleden startte zij in Nepal tal van projecten.

Sponsors Daarnaast brengen de leerlingen verslag uit aan basisscholen in Rijen en alle andere sponsors. De gemeente Gilze en Rijen is namelijk één van de hoofdsponsors van de Dongense Nepalreis. Een reis die trouwens ook een financieel offer vraagt van de deelnemers. Naast de gemeente Gilze en Rijen spon-

soren ook Reisbureau VakantieXperts Peter Huijgens in Dongen, Rabobank Tilburg en omstreken, Ons Middelbaar Onderwijs, Van Wanrooij Elektrotechniek uit Dongen en Aannemingsbedrijf Gebr. Van Gageldonk uit Dongen. Helaas ontbreekt de gemeente Dongen tot op dit moment op het lijstje van de sponsors.

Vijf scholieren uit vwo, havo en vmbo vertrekken in december samen met twee docenten op uitnodiging van Trees van Rijsewijk naar Nepal. Naast het bezoeken van tal van toeristische attracties maken de docenten en leerlingen ook kennis met het leven op het platteland en de projecten waar het Cambreur College actie voor heeft gevoerd. Trees van Rijsewijk schetste de deelnemers aan de Nepalreis, die rond Kerstmis plaatsvindt, hoe het leven op het platteland in de Himalayastaat is en wat ze met haar projecten nastreeft. “De plattelandsbevolking moet ondersteund worden om te voorkomen dat die mensen naar de steden trekken. Als dat namelijk gebeurt, wordt de bevolking in ons werkgebied helemaal vergeten en gaat alle staatshulp naar de stad.” In een gebied zo groot als de provincie Noord-Brabant realiseerde Trees een aantal projecten. Een groot aantal daarvan zijn met geld van het Cambreur College opgezet. De inrichting van de Kumarischool, de bouw van een boerderij bij die school en Kumari-village waar schoolverlaters kunnen werken, de herbouw van de Kalikaschool en de Shree Tribhuwan Higher Secondary School in de bergen bij Kumari. Ook de realisatie van de eerste prakrijkschool in de buurt van de Kumarischool werd mogelijk met het ingezamelde Cambreurgeld. Solliciteren Trees van Rijsewijk is dan ook zeer trots op de leerlingen van het Cambreur College. Tijd voor een tegenprestatie vond haar stichting. Geïnteresseerde leerlingen solliciteerde voor de zomervakantie voor de reis. In een brief van duizend woorden gaven de meiden en jongens aan hoe ze denken over goede doelen, wat hun bemoeienis daarmee is geweest en waarom zij in aanmerking moesten komen voor deze Nepalreis. “Ik was onder de indruk van de brieven van deze reizigers. Ik ga dan ook zeker delen van deze sollicitaties gebruiken voor ons jaarboek van de stichting,” vertelde ze. Ze gaf op de informatieavond voor de reizigers en hun ouders de Nepalgangers ook een opdracht mee. “Alle deelnemers moeten voor het bezoek aan de Kumarischool iets voorbereiden. Dat kan een spel zijn of een liedje. Of het geven van een les Engels. Iedereen mag straks alleen zijn opdracht op de school in praktijk brengen aan een groep van zo’n twintig leerlingen.”

naam

A. Brok

vak:

Techniek, lok. 005 gebouw A

geboortedatum

27 okt. 1949

burgerlijke staat

Gehuwd

kinderen opleiding(en) hobby’s elders werkzaam werkervaring

advies aan leerlingen advies aan de ouders advies aan collega’s advies aan de minister ultieme wens

Een zoon en een dochter. Beide wonen al op zichzelf. Beide lekker dicht in de buurt. Dus zijn we nu met zijn tweetjes. - Lerarenopleiding bouwtechniek (2e graad) - Opleiding informaticatechniek Graag bezig in de moestuin (nog steeds aardbeien en tomaten uit eigen tuin), fietsen, wandelen en ’n trouwe Eftelingbezoeker. Nee. Inmiddels ca. 30 jaar docent bouwtechniek (bouw-timmeren en metselen, Daarbij ‘n 10-tal jaren informaticadocent. Toentertijd op het Hanze College begonnen met de commodore computers. (Toen moesten 3 leerlingen samen met één pc werken.) - Alles wat je leert komt nog eens van pas. - Denk niet dat je als broekie alles al weet, je moet nog héél veel leren. Verwen ze niet te veel. Geef ze niet te veel hun zin. Geen advies maar mijn 1e directeur in Den Bosch zei: ”Straf geven is geen kunst, maar een week geen straf geven, dat is ‘n kunst” en dat ben ik nog steeds niet vergeten. Bezuinig niet te veel op ons soort onderwijs. De opleiding van dit soort kinderen is van essentieel belang. Dat we samen met alle mensen in onze omgeving goed gezond mogen blijven.