dec
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// In deze spartaal
Competitie
pagina
01 Competitie Klaar voor 2010 02 Interview en Santa-run 03 Marathon Berlijn Mach weiter! & over kerstbomen
04 Excercise om lage rugklachten te voorkomen
06 Marathon NYC Yes, you can! 08 Trainingsweekend loopgroepen
09 Voeding en sport; weet wat je eet
10 Redactioneel Foto: v.l.n.r. Ploegleider Denny Tjin-A-Lim, Heleen Heeswijk, Irene Bennett, Vera van den Haak, Sjoera Tjin-A-Lim, Celine van der Kruk en Angelique Amersing.
Competitie baanatletiek 2010 door Ton de Kleijn
Om iedereen de gelegenheid te geven om de competitiedata alvast te noteren, hieronder de data voor 2010:
Masters 18 april; 20 juni; 12 sept. (finale) Senioren 25 april; 9 mei; 6 juni; 19 sept. (promotiewedstrijd) B-junioren 16 mei; 13 juni; 12 sept (finale) DC-junioren 24 april; 29 mei; 19 juni (gebiedsfinale); 11 sept. (landelijke finale)
Na de zeer succesvolle editie van 2009, waarin vooral de junioren indruk maakten, staat ook in 2010 de competitie weer hoog op de prioriteitenlijst van AV Sparta. De competitie is bij uitstek de plek om het verenigingsgevoel te delen en om een gezamenlijk doel na te streven. In 2009 werden onze C-meisjes (14-15 jaar) Nederlands kampioen (zie foto), terwijl de C-jongens (14-15) en D-jongens (12-13) op het podium stonden bij de gebieds finale en ook nog een plek verdienden in de landelijke finale. Dat laatste gold ook voor de B-jongens (16-17 jaar), die als 7e van de 79 ploegen naar de finale mochten. De mannen- en vrouwenploeg konden door uiteenlopende omstandigheden niet helemaal aan de verwachtingen voldoen. Er werd goed gepresteerd,
maar niet voldoende voor een plek in de promotiewedstrijd, waar beide ploegleiders stiekem op gehoopt hadden. Voor 2010 zijn de beoogde ploegleiders al bij elkaar geweest en worden de pijlen alvast gericht op de volgende competitiecyclus. Bij de DC-junioren lijkt het aantal atleten zo groot te zijn, dat we met meerdere ploegen in kunnen schrijven. Hoe we dat precies gaan doen wordt nog uitgezocht. Ook de B-junioren, zowel de jongens als de meisjes, gaan weer vol goede moed op pad richting een finaleplek. Naast de seniorenploegen gaan we de komende periode ook onderzoeken of er interesse is in een competitieploeg voor Masters (iedereen van 35 jaar en ouder). Presteren, maar vooral gezelligheid staat daarbij hoog in het vaandel. SPARTAAL
Even voorstellen
Abdelkader Harraz door Arjan van der Voort
Wie ben je en waar kom je vandaan? Ik ben Abdelkader Harraz en ben geboren en getogen in Enschede. Oorspronkelijk kom ik uit Marokko. Wat doe je (werk, studie, etc.)? Ik werk in het Hagaziekenhuis op het laboratorium KCHL als technisch analist. Het is heel afwisselend werk, één van mijn taken is de apparatuur. Doe je al lang aan atletiek? Ik zit nu 3 jaar op atletiek, maar heb altijd aan sport gedaan, onder andere basketbal, voetbal en fitness.
Leer Spartaleden kennen
agenda Doe mee aan de Q-santarun 2009! Op woensdag 23 december organiseert Q-music voor de derde keer de Q-santa-run, een kerstmannenloop van 5 kilometer dwars door het centrum van Rotterdam. En jij kan meelopen! Deelname aan de Q-santa-run kost 12,50 euro en in ruil daarvoor ontvang je je eigen Q-santa-suit. Schrijf je in via www.q-music.nl/page/qsantarun2009!
SPARTAAL
Hoe ben je bij Sparta verzeild geraakt? Toen ik in Den Haag kwam wonen, ben ik op zoek gegaan naar sportscholen in de buurt. Ik liep in het Zuiderpark, zag een mooie, strakke tartanbaan en dacht: die wil ik wel eens proberen!
Wat is je favoriete onderdeel en wat is je doel? Op dit moment train ik voor de meer kamp. Ik heb niet zozeer een favoriet onderdeel, maar vind de variatie in de training voor elk onderdeel juist leuk. Mijn doel is: het hoogst haalbare uit mezelf halen. Waarvoor kunnen we je ‘s nachts wakker maken? Eigenlijk nergens voor, want rust hoort ook bij goed trainen! Ben je trots op je geel/zwarte Spartatenue? Jazeker! Ik draag het Sparta-shirt met trots. Zijn er nog dingen die je aan je clubgenoten kwijt wil? Ik hoop dat we als team volgend jaar weer knallen zodat we promoveren en wens iedereen veel succes!
ervaringsverhaal
Marathon
Berlijn 20/09/2009
door Eddo de Leeuw
Na een nerveuze nacht was het eindelijk zo ver:met bijna 41.000 andere lopers uit 121 landen, waaronder wereldrecordhouder Haile Gebrselassi, werd om 9 uur het startschot gelost voor de Marathon van Berlijn. Het half uur daarvoor in het startvak was het ontspannen en kon ik in- en uitlopen en rustig praten met Zandra. De perfecte organisatie had voor voldoende ruimte gezorgd. Uiteraard liep ik in cluboutfit; ik was per slot van rekening de enige die AV Sparta vertegenwoordigde in Berlijn. We startten vlak voor de Siegeseule en gingen met de klok mee door de bekende wijken van Berlijn waaronder Tiergarten, Wedding, Mitte, Prenzlauer Berg, Friendrichshain, Kreuzberg, om weer in Mitte te eindigen. Het publiek stond massaal en enthousiast, al dan niet met grote glazen bier, langs de kant. Veel aanmoedigingen en evenveel bandjes. Vooral gedurende de eerste helft hoorde je veel jazz. Het ging toen nog erg goed en ik liep op een schema van 3 uur 45. Het werd langzaamaan wel steeds warmer. Voor de start werd ons al aangeraden veel te drinken. Dat bleek meer dan nodig.
Na 21 kilometer kreeg ik het toch wel moeilijk. Mijn tempo liep enorm terug en rond kilometer 26 overwoog ik zelfs te stoppen. Die man met die hamer had ik zo snel nog niet verwacht. Ik besloot door te gaan tot kilometer 30 en als het dan echt niet beter ging, zou ik stilletjes de U-Bahn nemen. Mede dankzij de persoonlijke aanmoedigingen: “mach weiter Eddo!” hield ik stand tijdens die loodzware kilometers. Vanaf kilometer 28 ging het gelukkig langzaam beter en uiteindelijk kon ik weer redelijk ontspannen lopen. De organisatie had in het tweede deel gezorgd voor douches langs het parcours. Heerlijk dat koude water op je verhitte lichaam! Toen de Gedächtnisskirche eenmaal in zicht was, wist ik dat ik het zou halen. Alles deed pijn, maar ik was blij. Dat laatste kwartiertje kon er nog wel bij. Op Unter den Linden viel alles van me af en sloeg de emotie toe. Ik was zo diep gegaan... De laatste kilometer liep ik met tranen in mijn ogen, ondertussen buigend voor en kushanden gevend aan het grandioze Berlijnse publiek. Ik houd wel van een beetje theater! Kippenvel onder de Brandenburger Tor. 20 Jaar eerder was de eerste keer dat de marathon heel Berlijn aandeed. Dat werd vandaag gevierd en ik was erbij! Toen ik een klein half uur na de finish herenigd met Zandra van een biertje stond te genieten, kon ik opgelucht de
ge-sms’te felicitaties van mijn vrienden bekijken. Geweldig als mensen zo ver weg met je meeleven. Bedankt daarvoor! Mijn trainer Yusuf heeft me zelfs even gebeld om me te feliciteren. Onder zware omstandigheden (26 graden) en met een slechte voorbereiding vanwege een voetblessure heb ik 11 minuten boven mijn persoonlijk record gelopen in wat ik nu zie als een van mijn beste sportprestaties. Je hoeft jezelf niet altijd te verbeteren om boven jezelf uit te stijgen. Wat een ervaring! Bedankt Berlijn.
gezocht Kerstballen en lampjes voor in de boom door Conny Wijnants
Eigenlijk wil je nog niet aan de Kerst dagen denken, maar ze komen toch echt dichterbij! En als er dan een bericht over de Q-Santa-Run (de jaarlijkse kerstmannenloop in Rotterdam) op het prikbord verschijnt, kun je er helemaal niet meer omheen. Dus trekken we binnenkort weer de dozen met kerstspullen te voorschijn. Soms is het een verrassing wat daar ook alweer precies in zit.
Heb je teveel kerstspullen, of vind je het tijd om over te stappen op een nieuwe (trendy) kleur? Gooi je oude kerstspullen niet weg, maar geef ze s.v.p. af in de Sparta-kantine. Dan ziet de Spartakerstboom er dit jaar nog mooier uit. Alvast bedankt voor je moeite!
SPARTAAL
Excercise
Oefeningen met de Bobath Bal*
chillende maten;
* soort ‘skippybal’; ze zijn te koop in vers vindt ze ook in het Je kies de maat die bij je lengte past. rk! erpa krachthonk van Sparta Zuid
door Julien Hagen, Medsports
1
3 - Buikspieren - Vanuit zit naar achter leunen, tot 130˚ - Dan weer terug - Let op! Geen holle rug
2
- Zet je benen op een plankje met bijv. een fles er onder
4a - Eén been optillen en blijven zitten - Te makkelijk? Zie oef. 3
- Eén hand aan de grond - Oefen statisch: iedere kant 10 sec. vasthouden - Of dynamisch en wissel iedere kant per sec.
4b - Twee handen aan de grond, benen in de lucht
4c Waarvoor Stabiliserende oefeningen voor de buik- en rugspieren; ter voorkoming van lage rugklachten. Hoeveel Begin met een keer of tien (iedere kant) en bouw het van daaruit op. Hoelang Oefen statisch en houd iedere kant 10 sec. vast. Of: Oefen dynamisch en wissel iedere kant per sec.
SPARTAAL
- Rechterbeen in de lucht en linkerarm of - Linkerbeen in de lucht, steunen op rechterarm. Wissel af
vervolg Oefeningen met de Bobath Bal
8 - Zijwaarts op de bal liggen - Onderste been voor - Omhoog komen met bovenlichaam - Links en rechts
5
9 - Opdrukken - Zowel met ellebogen naar buiten als langs het lichaam - Neus naar de grond - Let op! Geen holle rug
6
- Bal tussen benen klemmen en optillen
10 - Recht op blijven zitten - In de buurt van iets waar je je aan vast kunt houden
- Voeten op bal - Heupen op en neer bewegen
7a - Tegen de muur staan - Knieën 90˚
7b - Of idem en dan met 1 been gestrekt naar voren. Moeilijker!
Veel plezier, dit is een kleine greep uit een heel arsen
aal! Hou het veilig...ook voor anderen ;)!
SPARTAAL
ervaringsverhaal
NYC: start spreading the news… door Pjotr Velema
Een aantal jaar geleden heb ik gezegd dat ik ooit een marathon wilde lopen. Voor Astrid was dat de reden om ook te beginnen met hardlopen, zodat ze tegen die tijd niet als supporter mee zou hoeven. Ik had het plan al een tijd voor me uitgeschoven, en had dat wellicht nog jaren kunnen volhouden als Astrid niet had aangedrongen op dat het er in 2009 maar eens van moest komen. Als je het vervolgens een beetje stil houdt, kun je er nog onderuit. Helaas lukte dat ook niet meer, want heel Sparta wist inmiddels van het plan. Het moet dus echt gebeuren. Omdat het doel was ‘eens in m’n leven een marathon lopen’, moest de locatie wel bijzonder zijn: 1 november 2009, New York City Marathon! Na veel duurlopen en de nodige twijfels was het dan zover: 27 oktober vertrokken we! Het werd nog even spannend toen ik een week eerder door m’n enkel ging. Gelukkig bleek dit het lopen niet echt te hinderen. Als je New York zou moeten samenvatten in één woord, dan zou dat ‘groot’ zijn. Alles in New York is groot. De gebouwen, de marathon, de videoschermen op Times Square, de Lego gebouwen in Toy’s R Us, alles. Zelf ben ik nogal een koffie liefhebber, maar zelfs ik vind een kleine kop koffie in NYC overdreven groot! Nog 4 dagen tot M-Day, zijn we er klaar voor? Van tevoren neem je je voor om de dagen vóór de marathon rustig aan te doen en zoveel mogelijk met de metro te gaan. Toch wil je natuurlijk wel wat dingen bezichtigen. Vandaag regent het, dus het wordt een dagje musea bezoeken. Nog SPARTAAL
niet over nagedacht maar dat kan natuur lijk ook gebeuren: slecht weer op de marathon. De voorspelling voor 1 november is nog goed, al gaan de geruchten dat het zal gaan regenen. Nog 3 dagen tot M-Day Het weer is iets opgeknapt dus we kunnen vandaag zowaar omhoog kijken om nu ook de toppen van de gebouwen te zien. New York is echt hoog! Volgens mij voel ik m’n knie; we lopen teveel door New York om maar vooral niks te missen. Nog 2 dagen tot M-Day Ik weet nu zeker dat ik m’n knie voel. Herstel: knieën, en m’n heupen op de koop toe. Straks kan ik helemaal niet meer meelopen! De dag begint met een georganiseerde training in Central Park om de laatste meters van de marathon te verkennen. Het is een training met een kleine ‘t’, want qua training stelt het niks voor maar je weer nu wel waar de marathon eindigt. De rest van de dag weer door New York gelopen. Morgen begint het echt serieus te worden, dan staat de International Friendship Run op het programma. Voor morgen heb ik voor de zekerheid ook maar een afspraak gemaakt bij de fysio. Morgen is het zover: M-Day We verzamelen bij de start voor de Friendship Run. Het is enorm druk en de 4 kilometer wordt afgelegd door middel van hollen en stilstaan: dat wordt geen PR! De
sfeer is echter supergezellig. Alle deelnemers zijn uitgedost in de kleuren van hun land en aan het einde van de run begint iedereen shirts en andere goodies te ruilen. Wij gaan naar huis met 2 Peruaanse mutsen en wat speldjes. Je kunt er maar om verlegen zitten! Die middag bezoek ik de fysio om naar mijn enkel en knieën te laten kijken. Naast me ligt een man met een naald in z’n been: de fysio blijkt een fervent aanhanger van het acupuncturisme. Eh… Gelukkig blijken m’n knieën in topconditie te verkeren en zou tape eventueel uitkomst moeten bieden als ik gedurende de race last van m’n enkel zou krijgen. Later in de middag wordt een presentatie gegeven met tips voor de lopers en (net zo belangrijk!) de supporters. Daar wordt me pas echt duidelijk dat een aantal lopers zich echt heel erg slecht voorbereid heeft: “Ik heb gehoord dat het na 35 km echt zwaar wordt. Is dat ook zo?” Wat denk je zelf? Je hebt toch getraind, dan weet je toch dat je daar de man met de hamer tegenkomt? En dat klopt ook. De leiding helpt de vraagsteller uit de droom dat ‘het wel mee zal vallen’. De wedstrijd begint volgens hen pas na 35 kilometer. Ze lijkt desondanks tevreden met het antwoord. M-Day. De klok moest vannacht een uur terug en ook de vertrektijd is erg schappelijk. Toch slaap je the night before niet erg veel, en dat heeft niks met sex voor de wedstrijd te maken! Met bussen vertrekken we naar de
start. Een enorme horde deelnemers verspert uiteindelijk de weg en de bus wordt dus maar vroegtijdig langs de kant gezet. Daar gaan we dan. De organisatie heeft bepaald dat we op de bovenste verdieping van de Verrazano bridge mogen starten. Dat is bijzonder prettig! We keken namelijk niet echt uit naar de ‘naar beneden plassende mannen’, zeker niet omdat het op een brug altijd waait... De tijd vliegt nu echt, en we hebben nauwelijks nog tijd om onze spullen weg te brengen. De start bestaat uit drie waves, en vindt plaats vanaf drie startpunten. De tweede wave staat nog te wachten in de startvakken als wij ons opmaken voor de derde. Schuifelend bewegen we ons richting start. Vreemd genoeg zijn al mijn pijntjes weg; kennelijk bestaat er echt zoiets als ‘tussen de oren’. We staan tamelijk vooraan in de derde wave en zien de startstreep. We wachten op het startsein. Het volkslied klinkt en we horen Frank Sinatra. Verschillende emoties gaan door je heen. Het gaat gebeuren, we zijn er klaar voor. Toch? Na een luide knal komt het vak in beweging en gaan we over de eerste lange brug. Na 10 minuten komt een pacer met 4:00 op z’n rug mij voorbij en ik besluit aan te haken. Het doel is alleen het uitlopen, maar het zou toch wat zijn als me dat zou lukken! Vooral niet te hard beginnen, check je hartslag. Het weer is perfect! Koel, bewolkt en (god DID bless America) zonder regen. De kilometers gaan snel voorbij na de brug staat het eerste publiek. Iedereen wordt fanatiek aangemoedigd en ook wij hebben een shirt laten drukken met onze namen erop. Helaas is mijn voornaam voor Amerikanen niet makkelijk uit te spreken en eindigt mijn aanmoediging vaak met een vraagteken: ‘Come on, Pjoddur?’. Ik laat me daardoor echter niet uit het veld slaan en ren verder. Self-diagnostics: hartslag ok, voeding ok, snelheid ok, alles doet het nog. Dit gaat goed! De eerste helft zit erop en voor mijn gevoel is de man met de hamer nog mijlenver weg! New York staat echter bekend om z’n niet-vlakke parcours. Dat wordt snel duidelijk na de eerste helft: The Queensboro Bridge, een saai stuk in het parcours dat tamelijk steil omhoog loopt. Hier vallen de klappen. Het gaat omhoog, en nog verder omhoog, terwijl je het einde niet kunt zien door de menigte en het bovenliggende wegdek. Nog maar een stukje omhoog
dan. M’n benen lopen vol, maar dat loop ik er wel uit als ik naar beneden ga. Uhuh. No way dus! Het eerste supporterspunt is op 27 km, daar kan ik mijn drinkflesjes ruilen en ben ik zeker van aanmoedigingen die niet met een vraagteken eindigen. Proberen op adem te komen en de verzuring er rustig uit te lopen. In de verte zie ik eindelijk de oranje vlag en de oranjegekleurde groep mensen in de menigte. Wat een kick! De boost is echter helaas van korte duur: de man met de hamer staat op de volgende kruising. Shit. Self-diagnostics: hartslag ok, voeding ok, snelheid laag, algemene storing: lichaamsfunctie. Vanaf nu wordt het afzien en het is nog zo ver...al lijkt het in mijlen erg mee te vallen. Ik zie mijn tijden oplopen en kom tot de conclusie dat ‘uitlopen’ het hoogst haalbare is. Vooruit geschreeuwd door het publiek worstel ik me voort naar Central Park. Nu is het niet zo ver meer. Ik word ingehaald door mijn ‘Garmin virtuele partner’, die de marathon constant en in precies 4 uur loopt. Opzouten, opschepper! Ik had je ook op 5 uur kunnen zetten, dan was je nu niet meer zo stoer. Nog steeds staan de supporters in grote getalen langs de kant, maar het kaarsje is uit. Mijn voortbeweging mag de naam ‘rennen’ niet meer hebben. Toch kom ik vooruit en weet ik zeker dat ik het ga halen. De laatste tweehonderd meter spreek ik mijn reserves aan om toch vlot over de finish te komen. Het is volbracht: “42.195 km, YES WE CAN!” Opgelucht en euforisch sluit ik aan in de lange rij om mijn
tas terug te krijgen en een half uur later sta ik bij de supporters mijn verhaal te doen. Het was zwaar, maar enorm gaaf! Even later is Astrid ook binnen, en gaan we richting metro. Met de welverdiende plak op de borst als bewijs krijgen we gratis toegang tot de metro. De trappen neem ik met beleid, mijn benen doen namelijk niet echt meer wat ik wil... ’s Avonds is er nog een feest met alle Nederlanders om de overwinning op jezelf te vieren. The Day After. Trots lopen we met onze medailles door New York. Veel New Yorkers kijken ernaar en tamelijk veel mensen weten ook waar ‘ie voor staat: “Congratulations, great to have you here!” Ik zwalk een beetje, want de benen werken niet erg mee. De metrotrappen zijn ronduit vreselijk, maar steunend op de leuning kom ik toch steeds weer beneden. Maar het was het waard! We hebben nog 3 dagen om de overge bleven bezienswaardigheden te bezoeken en genieten na van de geleverde prestatie. Het is gelukt, weer iets om af te vinken!
“42.195 km, YES WE CAN!”
SPARTAAL
verslag loopgroepen
Trainings weekend 2009 door Simone Lankhuijzen
Vrijdag 23 oktober was het weer zo ver: het jaarlijkse slap-geouwehoer/zuip-/weinig- slapen-weekend van de loopgroepen. Dit jaar hebben we Petten onveilig gemaakt. Na de tortilla’s en de gebruikelijke kwark met vruchtjesprut werden de wandelschoenen aangetrokken en de zuidwesters opgezet om de omgeving te verkennen. Het eerste dat opviel, was het geasfalteerde strand. Waarschijnlijk houden Noord-Hollanders niet van zand tussen de tenen en bilnaad en gaan ze liever liggen bakken met hun handdoekje op het asfalt. Rare lui! Eenmaal thuisgekomen werden backgammon, kaarten en andere gezelschaps spelletjes tevoorschijn gehaald om ook even iets anders te kunnen doen dan slap ouwehoeren en nog sterkere verhalen dan een ander vertellen. Na een onrustige, korte nacht waarin menig knorretje zich weer liet horen, stond de eerste training op het programma. Na een gezamenlijke warming-up verdeelden
SPARTAAL
we ons in 2 groepen, de hele snelle en de snelle groep en trainden we ons te barsten onder leiding van akela Agnes en opperhoofd Martin. Na een lunch van gebakken/gekookte eieren en tosti’s ging ieder zijn eigen weg.Ik weet niet wat de anderen hebben beleefd, maar ik ben gaan mountainbiken op het alom bekende parcours van Schoorl. Altijd leuk, zelfs als je tot op je naad nat wordt van de regen. ’s Avonds stond er tournedos, gegrilde zalm of zweetsokken (= kaasfondue) op het menu. Toprestaurant! Weer thuisgekomen startte Robert met de langverwachte popquiz, die werd gewonnen, wel of niet eerlijk, door Hans de Vries. Robert: volgend jaar graag een vervolg, maar dan een muziekgeneratie later! Na een iets minder onrustige nacht stond de tweede hardlooptraining op het programma. Een 5 kilometerwedstrijdje over de dijk stond ons te wachten. Door verschillende starttijden was het de bedoeling dat we gelijktijdig zouden aankomen, maar dat is helaas niet gelukt. Wel
heel leuk was dat zelfs bij de Pettemer dijkloop Actiefoto aanwezig was om iedereen in volle actie te fotograferen! ’s Middags wederom een eigen programma. Dit keer heb ik de kunsttentoonstelling in Bergen onveilig gemaakt op zoek naar een leuk kunststukje voor boven de opblaasbank. ’s Avonds weer thuis werd de halve corveeploeg de keuken uitgebonjourd door chef-kok Sandra, die samen met de andere helft van de corveeploeg een heerlijke maaltijd heeft bereid. Na op zondagavond een groot deel van de ploeg te hebben uitgezwaaid en een vrij rustige knorloze laatste nacht was het helaas weer voorbij.
Conny en Agnes, het was top!
voedingsadvies
Voeding & sport door Monica Gerritsma
Voeding en sport: het een kan niet zonder het ander. Althans, voeding kan zonder sport, maar daar willen Spartanen niets van weten! Waarom is het voor sporters nou zo belangrijk om op de voeding te letten? Voedingskeuzes zijn in sterke mate bepalend voor het effect van trainingen en wedstrijden, alsook voor de kwaliteit hiervan. Zo is de klotsende buik een bekend symptoom wanneer er kort voor de training/wedstrijd teveel wordt gedronken, of treedt er misselijkheid op tijdens het hardlopen wanneer er vooraf teveel gegeten is. Voeding speelt ook een belangrijke rol in het herstel. Voor sporters is de belangrijkste bron van energie koolhydraten. Deze zijn makkelijk te verteren en zijn de snelste energieleveranciers. Koolhydraten zijn onder andere te vinden in brood, rijst, aardappelen, bananen en sportdranken.
Voor een wedstrijd Aangeraden wordt om zo’n 2 uur voor het begin van de wedstrijd/intensieve training niet meer te eten. Wanneer er intensief hardgelopen wordt, is het voor zien van bloed in de spieren de eerste prioriteit voor het lichaam. Dit gaat ten koste van het bloed dat nodig is voor de vertering van voedsel. Voedsel dat dan in de maag zit kan pijnklachten en misselijk heid veroorzaken. Om een hongergevoel te voorkomen, kan er wel gedronken worden. Een sportdrank zoals Aquarius levert energie en zorgt ervoor dat het lichaam de hoeveelheid vocht binnenkrijgt die het nodig heeft. Het is dan wel van belang om dit geleidelijk te drinken om de ‘klotsbuik’ te voorkomen. Na een wedstrijd Na een wedstrijd/training is het van belang het lichaam de kans te geven om goed te herstellen. Om dit te bereiken moet er veel vocht worden gedronken, om het verloren vocht weer aan te vullen. Want zelfs al lijkt er niet gezweet te worden, het lichaam verdampt veel vocht om de temperatuur constant te houden. Ook de verloren energie moet worden aangevuld zodat het lichaam de energie krijgt om te herstellen. Dit gebeurt allereerst door het eten van koolhy-
draten, deze worden snel in het lichaam opgenomen en zorgen ervoor dat het lichaam niet overgaat op afbraak van vet- en spiermassa. Hier zijn echter ook eiwitten van belang. Eiwitten spelen een grote rol in het herstel van de spieren. Eiwitrijke producten zijn onder andere eieren, (mager) vlees, noten (walnoten, hazelnoten, paranoten), en yoghurt. Enkel eiwit eten na een wedstrijd heeft weinig nut; de eiwitten zullen worden afgebroken om energie te leveren, in plaats van gebruikt te worden voor spierherstel. Zorg dus dat het lichaam koolhydraten kan aanspreken voor de energie, zodat eiwitten maximaal benut kunnen worden.
Heb je behoefte aan voedingsadvies? Wil je weten wat je met de feestdagen wel of juist niet zou moeten eten en drinken? Stuur Monica een e-mail via
[email protected]!
nr5 SPARTAAL
redactioneel
Oproep Wie tekent vanaf 2010 de Spartaal cartoon? Kun je goed tekenen en vind je het leuk om cartoons of stripverhaaltjes over baan- en wegatletiek te maken? Geef je op via [email protected]!
colofon Spartaal het clubblad van Atletiek vereniging Sparta Den Haag/Voorburg, verschijnt zeker niet maandelijks. Vormgeving Sandra de la Combé Redactie Simone Lankhuijzen, Arjan van der Voort, Ton de Kleijn, Hans de Vries, Sjoukje Hoekstra, Arnout Voogt, Fons Kemper, Lion Wildenburg, Leen Callender, Dé Hogeweg Hoofd- & eindredactie Astrid Groot Zevert Met speciale dank aan Monica Gerritsma, Conny Wijnants, Eddo de Leeuw, Julien Hagen, Pjotr Velema en Harry Oosterveen Deadline volgende Spartaal De deadline voor de volgende Spartaal is 25 februari 2010. Stuur je bijdrage naar [email protected]!
reageer Vragen, opmerkingen, klachten of suggesties? Opbouwende kritiek op de Spartaal is van harte welkom! Stuur je reactie naar: [email protected].
10 SPARTAAL
