De Spiegel
[email protected]
Geen vrouw of man Zal de waarheid preken Opdat de waarheid Onbekend is
Wanneer de zon uit het oosten Stralend de dageraad wijst De nacht zich als kader De jonge dag omlijst Groet dan het leven Dat uit de horizon oprijst
Kom Mijn Kind Neem mijn hand Dalen we voorzichtig af Naar waar onze wortels liggen Wees niet bang Mijn Kind
Ik ben een boom mijn Kind Geaard in het oudste geloof Het geloof in jezelf Het geloof in het begin Geen ouder geloof Dan daar waar je bent ontstaan Ik ben een boom Mijn Kind
Kom Mijn Kind Neem mijn hand Ik zal je de wereld laten zien Hoe die was, is en zal worden Maar open je ogen, oren, mond Voel, ruik en ervaar de wereld Ik zal de wereld tonen Wie je bent
Hallo Wie ben je Nee, niet je naam Wie ben je echt Ben je diegene Die je denkt te zijn Ben je diegene Die je gedacht had te worden Ben je diegene Geworden die dacht Ben je diegene Die denkt Te weten wat die wil Denk je werkelijk Denk je Werkelijk Te weten Wie je bent Wie ben je Hallo
Dagelijksheid knaagt aan harten De driesten geven geen zier Onbekommerd in onnozelheid Gedijd de eenzaamheid Land van smartelozen dijt uit Een enkele drenkeling spoelt aan Droogzwemmen op het wad Ladderzatte woorden Beklimmen de uitgedroogde lippen Hier heb je een reddingsvest Kakelt de wandelaar En neemt hem op sleeptouw Gedesoriënteerd zit hij naast het vuur Zijn navelstreng wordt om en om gebakken De hitte in zijn maag kookt zijn ziel Medium Raw Er moet wel wat overblijven voor later Als de danser aanvangt en zijn rondes doet valt de drenkeling vermoeid achterover en zweeft zijn kamer uit Hoog boven dit alles spreidt hij zijn bontgekleurde vleugels Maakt een ommetje
Nonchalant vliegt hij Van voor naar achteren Van links naar rechts Iedere locatie levert hem nieuwe inzichten op Hij bundelt ze in zijn rugzak Makkelijk voor later, mompelt hij Drijft verder op een zachte koele wind Als de dans stopt Verdwijnen de vleugels De navelstreng is klaar en trekt hem weer binnenboord Gelukkig de rugzak blijft heel Verfrist en met goede moed Gaat de drenkeling op pad Navelstreng over de schouder geslagen Kan van pas komen Er is geen eenzaamheid Hij is in goed gezelschap Hij weet wie het is Kent hem al jaren
Dagelijksheid knaagt aan harten
Vertroebeld de geest
je denkt zeker te weten wie je bent wat je voelt wat je belangrijk vindt wat je overtuigingen zijn maar wat weet je zeker je naam je uiterlijk je dagelijks bezigheden dat weet je zeker weet je zeker dat....
Hallo Weet je Nee niet of je het snapt Weet je wat je beweegt Weet je Wat je wilt Weet je Waarom dingen gebeuren Weet je Oprecht Weet je Werkelijk Echt Wat je hoofd Werkelijk Tegen je Zegt Weet je Hallo
Het licht der duisternis kent vele gedaanten Allen herkenbaar De woorden worden gevormd voor de dader ze spreekt Geen van allen heeft het hoogste woord De vertrouwelijken zitten achterin Voorin spreken de afvalligen Honger en dorst maakt korte metten met willekeur Angstvallig houden ze hun vinger hoog De drempel van inzicht Onneembaar voor rolstoelgebruikers Kreupel zijn wij allen Alleen de schranderen nemen de lift
Is Het Niet Mogelijk Dat Veel van je beslissingen Gevormd Worden Door Angst
Angst voor wat je tegenhoudt Angst voor wat je liever niet doet Angst voor verandering Angst voelt niet goed Angst is de onbekende Angst weerhoudt je van plezier Angst heeft vele gedaanten Angst zet levensvreugde op een kier
Hallo Heb je angsten Nee, niet of je bang bent Ken je jouw angst Echt Heb je angst Om te sterven Heb je angst Voor een beest Ben je angstig Voor morgen Is het de angst Die je vreest Wat vrees je Het meest Heb je angsten Hallo
wat onze beslissingen vormen zien wij niet als angst je hebt ergens gewoon geen zin in maar wat als je jezelf afvraagt 'Waarom ik daar geen zin in heb?' indien je op dat moment jezelf een oprecht eerlijk antwoord gunt zal je schoorvoetend jezelf moeten bekennen dat het echt wel op een vorm van angst lijkt stel jezelf daarna eens de vraag 'Waarom ik daar angst voor heb?' dan pas dring je tot je wezenlijke zelf door dan pas sta je voor De Spiegel en kijk je jezelf recht in de ogen
Geen ontwijken aan
kom mijn Kind ik neem je mee door berg en dal ver over zee ik neem je mee naar waar de engelen varen ik neem je mee naar waar de wind ons beroert daar waar de duivels zielen kussen en het licht ons teder hart vervoert ik neem je mee op de rug van de ezel ik draag je in de bek van de koe kom mijn Kind ik neem je mee sluit je ogen even dan dek ik je toe
Hallo Wat doe je Nee niet je bezigheden Wat doe je Echt Doe je datgene Dat je zou willen doen Doe je datgene Dat je gehoopt had te kunnen doen Doe je datgene Waar je op had kunnen hopen Doe je datgene Waarvan je hoopt Dat het is wat je wilt Hoop je werkelijk Hoop je Werkelijk Te doen wat je wilt Wat doe je Hallo
Kind Dwaal niet af Laat je leiden door jezelf Ervaar de gevolgen Leer Mijn Kind Leer Met grote teugen De verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen Dwaal niet af Mijn kind
probeer te denken aan wat je werkelijk een fijn gevoel geeft probeer niet af te dwalen naar voor-de-hand liggende gedachten bedenk dat echte vreugde reeds in het kleinste hoekje schuilt echt en oprecht geluk vind je daar waar het met de minst mogelijke moeite je mondhoek krult je zult dat moment moeten pakken je zult op dat moment jezelf verbaasd vertellen dat je het hebt je zult die kleine onvoorwaardelijke vreugde moeten leren herkennen en er dan bewust naar op zoek moeten gaan stel je open voor de eerste zonnestralen het fluiten van de vogels hoe het blauw door de wolken breekt Stel je open voor verwondering Stel je open
voorkom datgene te doen
wat je zelf niet wilt overkomen
de wereld was een beetje gelukkig tot de mens zichzelf verloor tot de mens het overzicht verloor was de wereld nog een beetje gelukkig de wereld is niet ongelukkig met zichzelf noch met zijn bewoners het zijn de bewoners die zelf nogal ongelukkig zijn het zijn de bewoners die ervan maken wat het nu is wat het Nu is maken de bewoners ervan morgen bied nieuwe kansen kansen voor een nieuwe morgen geef armen de vrijheid stroop wat ze bedekt helemaal op geef armen de vrijheid de wereld red zichzelf wel de wereld heeft ons niet nodig wij hebben de wereld nodig zichzelf redt de wereld wel wat wij nodig hebben is een ruime blik
zonder oogkleppen het besef dat wij verantwoordelijk zijn voor onze daden alleen wij kunnen onze daden verantwoorden in het besef dat wij met oogkleppen geen ruime blik nodig hebben gun jezelf die ruime blik dat weidse vergezicht je lichaam is je leven je lichaam is je huis waar je ook gaat daar ben je thuis verzorg je huis omring het met liefde koester dat waar het allemaal om draait of ligt jouw huis met afval bezaaid is jouw huis je toevluchtsoort is jouw huis
een omhulsel dat je stoort vraag niet van jouw huis om zichzelf te onderhouden steek je armen uit de mouwen ruk die oogkleppen van je hoofd en doe wat je jezelf hebt beloofd wat je jezelf hebt beloofd zit nog ergens in je hoofd zit nog ergens in je hart wat je jezelf hebt beloofd is geen huis van smart geloof zit in je hart geloof in je hart geloof hard geloof
geloof jezelf in het hier en nu geloof jezelf wanneer je huis zich niet prettig voelt ook al deed je het onbedoeld je huis heeft het gevoeld het zal je huis zeker verlaten rottigheid brandt kieren en gaten door kieren en gaten zal je huis je verlaten verzorg je huis schenk het wat werkelijk noodzakelijk is
Klare taal Voor hen die luisteren In de dalen klinkt de echo Weerkaatst Vervormt Geen touw aan vast te knopen De oude herder heeft het vaker gehoord Luister naar zijn verhaal De waarheid is nooit ver Tenzij je teveel met jezelf bezig bent Geluid over water draagt verder De herder heeft zo zijn eigen bron Zelfs de geiten weten van wanten Hun geblaat is helder
De wind speelt met klanken Letters in oude talen Een goed verstaander is het halve werk De andere helft verwaaid Alleen de vlinderman vangt ze met zijn net Keert het om Strooit ze uit over zijn levenspad Glimlachend loopt hij op rozen Groet met een meewarige blik
Bedenk hoe moeilijk men het zichzelf kan maken Bedenk na gedane arbeid is de rust goed
Bedenk wat het huis nodig heeft Gebruik natuurlijke materialen Geef voldoende Nooit overvloedig Koester het Je hebt het eenmalig
Hallo Wat eet je Nee Niet op dit moment Wat eet je Echt Wat eet je Wanneer je mond beweegt Wat eet je Wanneer je bord leegt Wat eet je Weet je Waar het Heeft geleefd Eet je Wat het Leven geeft Heeft het Geleefd Wat eet je Hallo
Bedenk wat je mond doet
Lust je wel alles Of eet je datgene dat je niet kent niet Heb je het al eens echt geprobeerd Zonder vooraf er een mening over te hebben
Voorkom Datgene Te Doen
Wat Je Zelf Niet Wilt Overkomen
ik ben een boom mijn Kind mijn takken reiken ver mijn wortels nog veel verder ik ben een boom mijn Kind op mijn takken rust de uil in mijn bast speelt de specht ik ben een boom mijn Kind voedsel voor de ene rustplaats voor de ander ik ben een boom mijn Kind ik maak geen onderscheid in leven noch in dood ieder heeft mijn respect respect is om te geven niet om te nemen ieder heeft mijn respect zoals plant en boom zonder hen geen voedsel lucht en bestaansmogelijkheden in mij vinden ze een medestander ieder heeft mijn respect zoals de dieren niet bij machte hun situatie te veranderen in mij vinden ze een medestander ieder heeft mijn respect zoals de kinderen die hun weg in de wereld moeten vinden in mij vinden ze een medestander
ieder heeft mijn respect zoals de vrouwen die zuchtend hun taak volbrengen en ook nog hun man moeten plezieren in mij vinden ze een medestander ieder heeft mijn respect zoals de mannen die moeizaam hun plaats in de maatschappij proberen te vinden of te behouden in mij vinden ze een medestander ieder heeft mijn respect zoals anderen uit verre landen hier moeizaam een bestaan proberen op te bouwen in mij vinden ze een medestander ieder heeft mijn respect zoals diegene die hulpeloos in het verkeerde huis wonen in mij vinden ze een medestander ieder heeft mijn respect zoals de zonderling de behoeftige de onwetende de onnozele de gemankeerde de dwalende de mooiste en minder mooiste de knapste en de lelijkste de dunste en de dikste de groene de gele de blauwe de rode de bruine de zwarte en de witte in mij vinden ze een medestander
ieder heeft mijn respect want een ieder huist in mij mijn Kind
het respect moet verdiend worden. voor hen die hun macht gebruiken de wereld nemen alsof van hen het dier gebruiken te vuur en te zwaard hun gelijk verdedigen akkers plunderen bomen rooien niets overlatend voor hun kind voor hen die geen oog hebben voor de ander voor hen die geen oor hebben voor de ander voor hen die geen respect hebben voor de ander hen zeg ik U komt uzelf nog tegen mijn Kind
Hallo Respecteer je jezelf Nee Niet of je tevreden bent met jezelf Respecteer je jezelf Echt Respecteer je jezelf Zoals je jezelf zou willen respecteren Respecteer je jezelf Zoals je jezelf zou kunnen respecteren Respecteer je jezelf Respectvol Respecteer je jezelf werkelijk Respecteer je Jezelf Echt Respecteer jezelf Hallo
Wij zijn
1
1 is allen
Wij zijn allen
kind
kind zijn wij allen
Voor alle jong geborene zeg ik
Fluister zachte lieve woorden in haar oor Vertel van ochtendgloren, dageraad Dat zij is uitverkoren, vlinders kan horen En klaproosjes die zingen in koor
Laat haar zien hoe bloemen kijken Naar de voorbij glijdende lucht Hoe de merel haar jong voedert Met een sappige rode vrucht
Laat haar ruiken aan een roos Voelen hoe zacht een diertje is Schenk haar liefde in overvloed Opdat haar liefde voor jou, overvloedig is
weet je het land luistert het lichaam luistert de roep om gehoord te worden komt van ver neem je plunjezak en verken de weidse verten die in het dal die op de heuvel en neem ook je eigen bergen en dalen mee wie weet steek je er wat van op neus in de wind en blik op oneindig niet te dicht voor je voeten kijken daar kruipt de tijd de eindigheid loopt op zevenmijls laarzen als je goed luistert hoor je zijn pas het leven heeft er de gang in kijk voor je en vooruit sla wat achter je ligt op en verwerk dat tot hapklare brokken struikel niet over de tijd en blijf zeker niet hangen de eindigheid haalt je toch wel in gebruik de tijd wel om vooruit te komen lift mee op zijn rugschild en geniet van de omgeving spreid je picknickkleed en doe je tegoed aan wat het leven je te bieden heeft wees niet kieskeurig ook het kleurloze kan smaakvol zijn evenals het onhoorbare dat tastbaar is tijd is niet saai of traag of snel tijd is tijd het ligt geheel aan onszelf hoe we haar indelen onze bezigheden zijn haar brandstoffen proppen we haar vol gaat ze als de brandweer geven we haar net genoeg is ze niet van haar plaats te krijgen gek eigenlijk dat we zo'n haast hebben om oud te worden we proberen haar wel te temmen met pillen en poeders heb je al eens geprobeerd om je zegeningen te tellen zeg ik nu iets geks nee ik meen het het is onmogelijk om heel de wereld te beleven in een dag je hebt niet eens voldoende dag voor je eigen leven
STOP
sta hier en NU stil en bezie je leven kijk wat je aan het doen bent zet jezelf op die rots en neem wat afstand KIJK dat ben jij wie ben je wat doe je HALLO hoort u mij is dat de persoon die je zou willen zijn neem eens wat verder afstand iets verder net genoeg om jezelf niet te horen zeg nu eens hier en nu krijg je de kans om te leven zoals je diep van binnen zou willen leven je leven is blanco geen verplichtingen geen schulden geen schuldgevoelens maar ook geen rijkdom geen intellect geen naam blanco zelf in te vullen begin maar
valt tegen hè eerlijk zijn tegen jezelf
ach moet ik je nog vertellen realistisch te blijven
tegen alle prinsesjes prinsen acteurs en actrices professoren en ministers coureurs en danseressen en tegen alle andere dromen zeg ik wacht even jullie komen straks
nu wil ik eerst jou zien jij de persoon daar op die rots accepteer jezelf onvoorwaardelijk kijk naar wie je bent en focus op wie je wilt worden
ach moet ik je nog vertellen dat je het zelf moet doen
voor niets gaat de zon op krijgen is geen kunst
ik ben hier bij je steun op mij nee het valt niet mee om jezelf te zijn kom mijn Kind neem mijn hand dan gaan we proberen het later nog een keer
sta op mijn Kind rek je uit de dageraad is gekomen in galop en zeer gezwind gaan we naar het land van mijn dromen
Eens mijn Kind was ik een man Ik maakte mijn dromen van glas Sommige knipte ik uit papier Andere boetseerde ik in was
De glazen dromen Waren zo broos Dat alras het breken begon De papieren dromen Waren zo licht Dat de wind ze meenemen kon De wasdromen mijn Kind Hielden geen stand Ik bouwde te dicht bij de zon Eens mijn Kind was ik een man
Ben ik echt in slaap gevallen Mijn hoofd draait mijn ogen wennen moeizaam aan de donkere kamer Geen wekker die de tijd aangeeft Ik draai mijn benen buiten het bed en schrik van een donderend geraas Een onbekende hoeveelheid flessen valt kapot op de vloer Mijn mond is droog mijn tong vult zijn hele ruimte Mijn ogen branden hamers hebben mijn schedel bereikt Duizelig probeer ik op te staan en stap direct in het glas Gillend val ik achterover op het bed en grijp met beide handen mijn voet Een snijdende pijn rent van mijn hoofd naar mijn tenen en weer terug Ik moet hier weg Voorzichtig strompel ik naar de deur open deze en stap de drempel over Mijn maag schiet razendsnel naar mijn keel en mijn hart verplaatst zich naar mijn hoofd als ik met een waan zinnige snelheid naar beneden val Op het laatste moment kan ik de drempel met een vinger grijpen en langzaam komt de vloer omhoog Eindelijk sta ik op de grond Een weids bos strekt zich voor me uit Vogels fluiten me toe Een zacht warm briesje brengt me zeelucht Ik draai me rond en ontdek alleen maar bos Zonlicht valt gefilterd tussen de bladeren op het zachte mos Mijn blote voeten nestelen zich in de warme aarde Met mijn rug ga ik tegen een grote boom aanzitten Kleine vogeltjes vliegen van struik naar struik en genieten van rode besjes Ik luister met gesloten ogen naar de geluiden uit het bos Warme zonnestralen branden op mijn borst Rust daalt over me neer Spieren ontspannen mijn
hoofd raakt leeg Denkend aan het hier en nu mijn lichaam een met de natuur Energie stroomt door gewortelde voeten naar mijn kruin Ademhaling gelijk aan de zachte bries Ik dein mee met het bos Tijd doet er niet toe is niet meer aanwezig Uren worden dagen dagen worden weken weken worden maanden Mijn voeten zijn wortels evenals mijn handen Levenssappen trek ik uit de vruchtbare aarde Een klein vogeltje heeft haar nest in mijn kruin Iedere wortel stam tak en blad in het bos ben ik Kleine organismen leven in mijn bast eekhoorntjes graven tussen mijn wortels en klimmen razendsnel langs mijn borst omhoog niets ontgaat me Ik ben een met het bos het bos is mij In de winter als ik wit en kaal tot rust kom dalen mijn gedachten zijn weken een moment iedere hartslag een eeuwigheid Tot ik in de lente mijn jeugd ervaar Uit de knoppen breek en wijdt mijn bloesem spreid De zoet geurende lentebries mijn bladeren ontrolt De dagen zich vullen met vogelzang Als in de zomer de zon mijn bladeren streelt de regen mijn dorst lest zal ik ook buigen voor de wind De wind die de herfst van mijn bestaan aankondigt Vol overgave mijn kruin teistert om ook de laatste bladeren prijs te geven Wanneer dan het laatste blad van mijn tak breekt zweef ik mee Hoger en hoger Ik draai ondersteboven en achterstevoren samen met mijn vele vrienden Strak langs de aarde scherend om in een werveling mezelf weer boven de bomen te vinden Als op handen gedragen vele
kilometers overbruggend om dan ineens losgelaten naar beneden te dwarrelen Blijf ik rusten op het gras Moe van de reis leg ik me neer Probeer ik nog wat vocht te vangen uit een regenbui maar mijn krachten wijken Slap omarm ik de aarde droog ik uit
We denken allemaal hetzelfde te denken Maar hoe verkeerd gedacht De gedachte aan het denken Is meer een denken aan verwacht
Het verwachten van de ander Hetzelfde te denken zoals wij Is als zij die verwachten Dat ons denken is zoals zij
respect is om te geven
niet om te nemen
Waarheid bestaat niet Het is een illusionele zekerheid Zekerheid van illusie Is echter dan de waarheid Waarheid creëert echter De illusie van zekerheid Het ontbreken van illusie Creëert onwaarheid
Hallo Waar ben je mee bezig Nee niet wat je aan het doen bent Maar waar je mee bezig bent Heeft jouw handelen Je aandacht Is je aandacht Te verhandelen Hoeveel aandacht Heb je nou Heb je aandacht Voor jou Ben je werkelijk Echt Aandachtig Bezig Waar ben je mee bezig Hallo
Weet je van de dingen Die je handelen bepalen Zijn het van die dingen Die je aandacht nooit halen Heb je van die dagen Waarin je niet weet wat je doet Of komt het met vlagen Voelt het altijd goed Weet je wel zeker Wat je leven bepaalt Of bepaal jij je leven Zodat deze gedachte het nooit haalt Ben je naïef Slechts te goeder trouw Heb je een grief Leef je met snauw en grauw
De ochtenddauw beroert je haren Vochtig worden je ongeschoren kaken Vol goede moed stap je verder De nacht bracht je geen rust Erger Heeft je nieuwe inzichten gegeven Je hoofd staat niet meer stil en je voeten stappen stevig door Daar bij die beek Rust even uit Je fles raakt de droge lippen tong verhemelte verkoeling Even rust in je hoofd Dat draaft maar door Indrukken verwerken En nieuwe op tafel leggen Leg maar neer Dat kan er nog wel bij Weet je wat er erger is dan al die vragen die je hoofd uitbraakt De stilte die daarna komt Leeg Stel je voor dat niets meer je verwondering wekt Stel je voor .......
Hoe zie je de wereld Kijk je nog wel eens om je heen In het besef dat de wereld wel heel bijzonder is Zit er nog schoonheid in je blikveld
Sta op en houd je hoofd beet Je voeten kunnen het wel alleen af De paden op De lanen in Onverdroten gaan we voort Niemand die ons hier op gewezen had Niemand die ons hier over had verteld De wereld lijkt zo groot zo leuk Neem je kinderen mee Neem je vrouw mee Of vrouwen Zo jij wil Daar heb ik geen moeite mee Ik had al eens een vrouw met meerdere mannen Nee dat hield geen stand Een man doet al niks Meerdere mannen is helemaal niks Kan je beter meer vrouwen hebben Hoeft je zelf helemaal niks te doen Oh u werkt ook hard Krijgt u kinderen dan Doet uw vrouw voor u Maakt u het eten dan Doet uw vrouw voor u Maakt u het huis schoon Doet uw vrouw voor u Ja leer mij de man kennen Ben er zelf ook een geweest Stapt u maar stevig door Doet de wereld ook Neem alle lasten op uw schouders Doet de wereld ook
Nee het leven is niet gemakkelijk Als klein Kind is u dat nooit verteld U hoeft ook niet alles te weten Stel dat men leert van zijn fouten Valt er niets meer te lachen En al had men het u verteld Had u hen geloofd Dat geloofd u zelf toch niet Kom zet uw schouders eronder Het eind komt al snel in zicht Wat nu al Ja wat dacht u dan Het eeuwige leven te hebben Sorry en hierna is er alleen maar iets Als u erin geloofd Geloof het of niets
Eens was ik een man Met dromen van glas Nu ben ik een boom Straks ben ik gras
Er zit geen waarheid in gelijk Gelijk waarheid is er geen Geen waarheid die bewaarheid wordt Wanneer er gelijkheid is In geen
Heb je tijd voor jezelf Ben je aan jezelf gewend Is het leven een worsteling Of heeft het je verwend Sta je op met dromen Draag je met liefde de dag Ben je aardig voor jezelf Of leef je zonder ontzag Ontzag heb je voor dieren Voor boom plant en mens Ontzag maakt je liefdevol Vergund jou een wens
Kom mijn Kind Ik neem je mee Naar waar de bloemen bloeien Ik neem je mee Naar waar de dieren grazen Ik neem je mee Naar waar de winter huist Ik neem je mee Naar waar het leven suist Het leven suist mijn Kind Heel stil dan kan je het horen Hou je handen voor je oren Het leven zal zich laten horen Het leven suist mijn Kind
Voor alle pessimisten en ongelovigen daarbij Hoe ongelovig is de pessimist in mei Wanneer de vogels fluiten dieren gaan van stal Hoe ongelofelijk pessimistisch wordt je van dit al Sta je werkelijk zo negatief in het leven Is er dan werkelijk niets dat het goed doet Leef je liever in een wereld Die jou laat zien hoe het moet
Waar ben je Wanneer de klokkentoren Zijn nachtelijke uren verslaat De droom voor een gesloten poort staat Waar ben je Als je lichaam smeekt om rust Waar ben je Met je hoofd gegaan Ben je daar Waar je ziel zich laaft aan lust Waar apocalyptische beelden Op het netvlies staan Ben je daar Waar imaginaire legers verslaan Wat laat jou Deze wegen begaan Waarvoor je jouw nachtrust Buiten laat staan
Ik ben geen verkoper van ruikertjes Ik doe de dingen niet mooier af dan ze zijn Maar de perceptie van een ieder komt geheel en al voor eigen rekening
Alles is dood En dood is alles
Angst voor de dood is alles
We proberen de dood met wapens te bezweren Spelletjes gaan over dood en verslagen worden Over hoe we de dood en dus onze angsten met al onze woede te lijf kunnen gaan Hoe dood kun je gaan Grijp het leven voor het te laat is Dood gaan we toch Maar velen van ons zonder te hebben geleefd
LEEF!
Hij pakt het verlengstuk van zijn leven en geeft er een slinger aan Zij heeft alle begrip Haar taak is veel omvattender complexer
Twee dingen zijn zeker Dat we sterven En niets zeker is Kan je ooit zeker zijn als je nooit alles kan horen
In liefde moet men groeien want ook liefde wordt verdiend Het zijn de liefdeloze die nimmer schenken en dan ook niet ontvangen Een ieder kan liefhebben een ieder kan liefdevol zijn Onbevangene en onbevooroordeelde zijn daar het beste toe in staat De angstige en argeloze zullen meer moeite hebben Het is geven en nimmer nemen wachten tot men het krijgt
Angst voor pijn weerhoudt liefde Liefde zonder pijn kan er nooit zijn Wat is geliefde zonder gegriefde Evenals pijn zonder samenzijn
Angst om te houden Van de ander Zonder zekerheid Van samenzijn Weerhoud zeker de ene Die zelf nooit trouw kan zijn
Indien zelfvertrouwen ontbreekt En twijfel groots aanwezig is Heeft liefde weinig kans Loopt men genegenheid mis
Respect Is Om Te Geven
Niet Om Te Nemen
Herinner je jeugd De plaatjes die je verzamelde Herinner je jeugd Hoe ongedwongen het kon zijn Herinner je jeugd Toen we in bomen klommen Herinner je jeugd Spelen en rennen op het plein Herinner je jeugd De dieren die je aaide Herinner je jeugd Kerstkaarsjes en maneschijn Herinner je jeugd Bij opa en oma op visite Herinner je jeugd Pop en modeltrein Herinner je jeugd
Herinner je jeugd Herinner Je jeugd Herinner
Ik vind louter in luisteren Als luisteren mij gelouterd heeft Het louter luisteren Naar luisterende louter Geeft luisterend Louter feest
IJdelheid is een deugd Zei de ondeugd ijdel
In het labyrint van dromen Onder de schemerzon
Zie je de wolken weerspiegelt in de plas Hoe de avondzon de natte bladeren bespeelt Het spinnetje haar web streelt Roeken dansend in het gras Zie je de Hoen die zwemt in het water Kijkend of er nog wat te eten is Zich stoort aan een grote vis Blijkt hij een opgewonden prater Zie je het blad spelen met de kater Het was pas gevallen van de boom Het viel heel loom ondanks het gewicht van regenwater
Ik ben niet zo'n prater Toch heb ik veel te vertellen Het probleem zit in de mondigheid Ideeën genoeg maar geen mogelijkheid om ze te uiten Voor mijn mond beweegt heeft mijn hoofd alles al gezegd Constant zoeken naar de juiste woorden zinsvormen of voorbeelden om mijn beelden te tonen Ik kan misschien beter mijn mond houden Heb ik dan wat te melden Iedereen wil toch gehoord worden Iedereen wil gezien worden al is het maar even Heeft waarschijnlijk te maken met het nutteloosheids idee Waarom zijn we hier anders He Hallo Heeft u Mij Al Gezien Ja? dan kan ik nu sterven
Hoe oud wil je worden Wat doe je er voor Leef je gezond Of is de overheid ervoor Om jouw leven te verlengen
Heb je ook het gevoel dat de toekomst voor je open ligt De wereld is van jou
Het leven is een zoektocht Naar de onschuld Van de jeugd
Helaas is er weinig vreugde In besef van realiteit Het is beter Minder te weten In onschuld wijdverbreid Met dat waar je als kind op verheugde
Verslagen kijkt hij in het rond Geen houden aan De wereld draait verder En verder En verder Er zal in het minste geval toch iemand iets opmerken Iemand moet zijn lijden toch zien Iemand moet van zijn lijden weten Iemand moet deelgenoot van zijn verdriet worden Hoe erg moet zijn lijden worden om herkenbaar te zijn Hallo Ziet u mij? Zal ik dan maar sterven
Het licht vervult het dal met aardse heerlijkheden
Het Verlichte Dal ontwaakt Trekt haar ochtend toilet aan Geuren rekken zich uit De gil van de Dauwdruppel draagt ver Als de libel haar uit bed tilt De zotte vlinder neemt een bad Schoon aan tafel Zwaar beladen bladeren zoeken het hogerop De oude tak kreunt en steunt de jongere Wind kietelt de bewoners
In Het Duistere Dal huist De Ware Aard Met zijn bontgekleurde vleugels wapperend om aandacht De eigenaar is blind voor de schoonheid Heeft meer oog voor dagelijksheid
Onschuldig is alles Niets heeft het gedaan Zelfs Niets is onschuldig Onschuld is nooit ontstaan De schuldigen echter Zijn ik en jij Want wij richten onze vinger naar zij Zoals kinderen geen schuld hebben Aan het wereldse bestaan Hierin hebben de ouders het echt alleen gedaan Het kind echter leert van pa en moe Als het kind vervelend is Is dat jouw eigen gedoe
Wij zijn allen kind Kind zijn wij allen Ouders zijn ook kinderen Grootouders zijn kinderen Oom en tante zijn kind De buurman en zijn vrouw De postbode De nieuwslezer De juf De agent De verpleegster De belastinginspecteur Allemaal kinderen Maar hoeveel weten ze er nog van Spelen ze weleens Rennen ze ongedwongen lachend in het rond Wordt er nog in bomen geklommen Ja men leeft nog ongezond Want dat hebben de ouders hen nooit geleerd Want ook hun ouders deden het verkeerd
Een zwoele zomernacht spoelt aan De maan trekt een baantje Een verjaardagstaart met duizenden kaarsjes Wie blaast ze uit Gekkie Ik weet wat ik met jou wil doen Het zand laat zijn sporen achter De hut van aangespoelde dode bomen kraakt een lieve lust Hij heeft er zin in Het pad verschuilt zich opgelaten achter het duin twee strandstoelen liggen innig verstrengeld Naakt op de veranda Het verschoten kleed bolt op Daar waar het ochtendgloren de vloedlijn raakt Trekt de zee zich geschrokken terug Met schuim rond de kop verdwijnt hij in het diepe Vroege vogels harken het strand aan met hun bek Laatste nieuwtjes worden uitgewisseld He! hier ligt nog een ouwe boterham! De Strandstoelen liggen onderaan de veranda
Hij geloofd zijn eigen ogen niet Is doof voor wat zijn oren horen Heeft geen gevoel voor zijn handen Ra ra Wie is dit
Fluitend Laat Ik Me Zakken Het Is Herfst Deze Film Beviel Me Wel Ik Heb Echtgenote Liefde Gekend Gejubeld Gedanst
Geleefd Groener Dan Dit Gras Is Er Nimmer Geweest
Mmmmmmh......
