De radio-week der regeering is mislukt

KOEKOEK

De radio-week der regeering is mislukt W t VftAGEN ER EEN ANDERE... Na de week van het water en het rood kruis, heeft de regeeftrlg h u m "t geniep en voor h a a r eigen zelf een v»dio-we«k georganiseerd. Zonder iemand ft verwittigen. Zonder ierhaihd uit te nöödigèn. Op 't onverwachte. Brtrtaal. Ze heeft de heele wereld vertrdeheM 'met h a a r "ether-golvingen en de menschen zrjn opgeschrikt bij de stem van M. Jaspar, De Broqueville, Forthomme, Lippens, Carton de Wiart, en tutti quanti, die de parasieten op een oneerlijke wijze konkurrentie kwamen aandoen. Er werd op de socialisten en hun petitionnement gedonderd en gesakkerd, gekraakt, gepiept en gehuild, dat het I. N. R. er van op zrjn grondvesten daverde en de mikro er hing te zwieren als in den ergsten Noordpoolstorm. Gansch het land trilde en rilde mee en de marxisten renden — als waanzinnig van schrik, met het angstzweet op h u n lijkkleurig voorhoofd en de wroeging in hun h a r t — n a a r den dichtst byzijnden biechtstoel om zich te bekeeren. Maar de reeds bekende resultaten der petitionnementslijsten toonen a a n , d a t h e t goevernement nog een grooteren radio-veldslag moest geleverd hebben tegen het roode gevaar. Derhalve stellen we voor, onverwijld een openbare, algemeene radio-week ln t* richten als tegenoffensief. Ziehier hoe we ons zoo iets voorstellen.

SCHETS VAN PROGRAMMA 's Morgens te 6 uur: uitzending van een mis en een bedsermoen door pater Rutten. Sterke luidsprekers, in alle straten aangebracht, zouden iedereen dwingen wakker te worden en er naar te luisteren. Te 7 uur: Kamergymnastiek met matrakken en rijkswachtlaarzen door M. Devèze. Te 8 uur: Bij het ontbijt: voordracht door M. Lippens over «appetijt door fascistische ricijnolie». Tot 's middags : radiodiffuseering in alle werkhuizen van voorlezingen uit Rerum-Novarum, het konkordaat tusschen den Paus en Hitier, de bilans van den Boerenbond en van het lied: «Waar kunnen wij nu beter zijn, dan bij ons beste vrienden!» Van 12 tot 14 u.: Toespraak door M. Van Isacker. «We moeten niet leven Cm te eten». Parasieten voor de hongerige Werkloozen. Kinderuurtje voor de leden der regeering. 's Namiddags: Opvoering van «Ronken is 't wachtwoord» door den Kabi-

netsraad onder leiding van M. de Bro'oueville. TC.*» W'EERBÈROKT. Wi.^B u . : [Beursberichten Voor de volledige Werklozen. • 17.00 u.: Kooklessen voor de meestbeftoeftigen. ëfciöo n . : -M. Jaspar spréékt '©Ver «Budgetten-e'venwicht, steun-, pent&ti&t- <8n iobnsV3r$h*«fiertrig 'en vader'TandSrfèïaè. 19.00 u.: Al de socialisten en Sarovluisteraars worden aangehouden en in groote feestzalen opgesloten, waar ze een redevoering moeten aanhooren over de mislukking van h u n petitionnement. 20.00 u.: Kanongebulder, uitzending van vuurwerk en van een pantomime.

21.00 u.: «Honger is "Óè bés&e saus» treurspel door de kristen=4e»ïbkraten. 22.00 u . : «Brabanconne é h andere dansnïitöiek. * * *

Als men het aldus een week zou volhouden, zouden er misschien fn België een 'KaJlï dozijn ïwensdhèn méér t e Vinden èifjm b m —- zotgerèasd — de re$eeringsbeslwiten goed te keuren. •Aïltefc, 'ïrëereh d e r regeertog, komt eens voor den d e g met zoo'n 'radlbweek! Ge zult er u prachtig mee opbeuren. Ge zijt immers toch niet op uw gemak?... Ge valt in zwijm, nietwaar? Welnu, gebruikt dan den ether nondedjuu!

B O E K B E S P R E K I N G I n deze rubriek willen wij onze trouwe en ontrouwe lezers op de hauteur houden van de groote meesterwerken en hors d'ceuvre's die af en toe in onzen gellefkoosden pays het daglicht aansohouwen. Daarom vragen wij heden uwe a t t e n tion voor volgend werkje dat ons komt te bereiken: «Het Parlementarismus is de monstrueuze, misdadige, laffe en anonieme hydra, welke leeft ten koste van het geluk der menschen!» door Jozef Lefébure, toondichter, (in 't Vlaamsch en in 't F r a n s c h ) . Onze aandachtige lecteurs zullen, bij 't lezen van den titel van dit werk, directement begrepen hebben dat wij hier voor een prestatie staan, in den aard van de «Proclamatie van de rechten van den mensch» of liever van de politieke gedichten en pamfletten van Jef Casteleyn zaliger. De gezondheidstoestand onzer lezers laat ons echter niet toe h e t werk van den heer Jozef Lefébure, toondichter, (in 't Vlaamsch en in 't F r a n s c h ) , in zijn geheel over te nemen. Wij nemen dan ook de eerbiedwaardige llberté er enkele frxgmenten uit te citeeren: «Het zullen altijd dezelfde bazen der politieke kringen zijn die in de kamers zullen zetelen, en die elkander zullen blijven verstaan om het belang te laten varen voor den intrest der haute finance en voor den interest van hunne eigene belangen»... Met andere woorden: voor het belang van hunnen eigenen interest. « Moest het aktueel regime aanhouden, dan zullen de misbruiken dier partijen noodzakelijk h e t com-

munisme ofwel het gebied der vreemde inbrengen ».... Jaja! dat moet er van komen, met die m a n n e n die, in plaats van het land te dienen, het land onderwerpen «aan hunne zelfzuchtige believen»! Wij vragen dan ook met den heer Lefébure, toondichter, (in 't Fransch en in 't Vlaamsch), dat het parlementarismus verdwijne, «voor den vooruitgang der civilisatie», en zelfs als noodig is: voor den progrès der beschaving. Daarom : Leve! het blok der antiparlementairen en zijn programma : «Tendenties: Eene politieke hebbende als eenig doel de rechtvaardigheid overal. De cprechting van eene regeering gevormd door eene opperste magistratuur verantwoordelijk harer daden»... Zeker, zeker, en niet meer bestaande, zooals nu ,uit onverantwoordelijken! Maar hoe daartoe te geraken? zult ge u wellicht afvragen. Dat is klaar als ne solsleutel die ne slag van den molen gekregen heeft: schiet ln uwe portemonee en lammert! «Wilt U medehelpen aan de materieele en morale herstellingen van het land, zendt uwe geschikte toetreding aan het adres hiervolgende: Jozef Lefébure, toondichter, Zwarte Zusterstraat, G, Gent. J u n i 1933.» Intusschen kunnen wij niet nalaten den toondichter geluk te wenschen met dezen jass-band voor verstopte klarinet. MIE FASOL.

HUMORISTISCH WEEKBLAD van VOORUIT Redaktie : 64, St. Pieter»nieuw»traat, Gent — Telefoon 1S7.40

Abonnement i Jaar Abonnement ' maanden Abonnement 3 maanden

fr. 25.00 r. 12.50 fr. 6.25

Verschiint den Donderdag — 0.50 fr. per nummer

postchecbrekening «Het Licht» n. 5673S

Nummer 11 — Derde Jaargang — 13 Juli 1933

Onze

galerij

van

w^^^m•MMMaMH^MMBHiMMMB^MMi

beroemde

EDMOND Wij zullen de parlementsleden niet bestoefen; dat zouden ze zelf niet durven verwachten trouwens van iemand die nu al tien jaren lang naar hun redevoeringen heeft moeten luisteren. Maar zulks zal ons toch niet beletten te zeggen dat ons Parlement enkele menschen telt die de reputatie niet hebben wélke zij verdienen. Edmond Doms is een van die menschen. Hij zal ons nu onmid­ dellijk gaan verdenken dat we dit schrijven omdat hij in de Kamer niet veel spreekt. Maar dezen keer vergist hij zich. Er is hier geen liefde met zelfkant in het spel. Wij meenen integendeel dat hij in de Kamer niet genoeg spreekt. Zijn redevoeringen behooren tot het slag van deze waarnaar men kan luisteren, waarnaar men zélfs gaarne luistert, omdat menschen als Doms maar spreken als ze iets te zeggen hébben. En wat hij te zeggen heeft, zegt hij zonder omwegen, op eenvoudige en klare wijze. Bombast en blaaskakerij laat hij aan anderen over. Van Camiel heeft hij dien zin voor de argumentatie, voor de feiten. Een klein argument ls ln zijn oogen zooveel waard als een lange rede­ voering. Maar waar Camlel zijn argumenten met de saus der Ironie en van het sarcasme heeft gekruld, verkiest Doms den humor en de satyre. We willen daarmee niet bedoelen dat hij satermanieren zou hebben, al draagt hij een klein bokkebaardje en al hebben wij nooit zijn bloote voeten gezien. Over dat trouwens zelf meer vertellen vrienden ooit klappen. Aangaande men echter bokkepooten stevig in de

punt moet ge hem hooren. Hij zal u veel dan zijn Intiemste zouden durven ver­ die bokkepooten gerust zijn. zou men niet werkelijkheid

kan Met zoo staan

en

beruchte

mannen

DOMS

als voor deze man het geval is. Geboren uit Mechelsche ouders ln het kleine Brabantsche dorpje Vlesenbeke, langs de taalgrens, was hij van kindsbeen af goed geplaatst om zich rekenschap te geven van de Belgische tweeledigheid en de rol van misdeelde die den Vlaming in die tweeledigheid was bescho­ ren. Dat was zeker de eerste aan­ leiding tot het ontstaan der flamingantische gevoelens van dezen Mechelaar uit het Payottenland. Zijn studies deed hij in de normaalschool te Lier, waar hij ln 1892 zijn diploma van onder­ wijzer behaalde. Het spoor van die studies kan men thans nog nagaan in de redevoeringen van Doms. Zij zijn de redevoeringen van iemand die methodeleer heeft 'estudeerd en met orde en klaar­ heid weet te werk te gaan, van iemand die geen twaalf ivoorden zal gebruiken voor iets dat hij met vier woorden kan zeggen. Van zoodra hij zijn diploma had trok de jonge onderwijzer naar Anderlecht. Het is daar, tusschen het fabrieksproletarlaat ivlens nooden ln die vroege jaren nog onzegbaar bitter waren, dat Doms socialist is geworden. In 1893 is hli lid van de partij. Hij was toen 20 jaar oud. Het is een bewijs voor zijn nuchteren klik op de dingen, dat hij direkt al de logische gevolgtrekkingen maakte van zijn nieuwe levensopvatting. Hij ziet hoe de arbeiders der fabrie­ ken en werkhuizen zich moeten oraanlseeren om hun stoffelijke belangen te verdedigen teaen de kapitalistische uitbuiters. Ook de hoofdarbeiders, de gestudeerden hebben naast hun beroepsbelangen stoffelijke belangen te verdedigen, meent hij, maar laat het niet bij zulke platonische overwegingen en sticht het onderwijzerssyndlkaat.

De beweging zal weldra uitbreiding nemen en Doms aan het hoofd plaatsen van de nationale organi­ satie. ZUn eerste stappen in de aktieve politiek zette hij ln zijn geboorte­ dorp, waar hij de aanvoerder was geworden van wat men te dien tijde den volksbond noemde. Het zal echter duren tot 1919 eer we hem op het parlementair terrein zien verschijnen. Daar bemoeide hij zich vooral met de taalen onderwijsvraagstukken. Ondertusschen heeft hij propaganda ge­ voerd en getracht zijn brood te verdienen. Zoo is hij in 1906 leeraar in Nederlandsch geworden aan de provinciale normaalschool te Charleroi, waar hij werkzaam bleef tot 1932. Tijdens den oorlog deed hij aan kultuurarbeid te Brussel. In het Volkshuis hield hij voordrachten over Peter Benoit, die veel bijval oogstten. Al de flaminganten stroomden naar de Jozef Stevens­ straat, waar de lucht dreunde van het Beiaardslied, tot groote erger­ nis van de brave burgermenschjes die overal landverraad zagen. Het was de tijd toen Vermeylen en anderen het Volkshuis hadden ge­ maakt tot een centrum van Vlaamsche bedrijvigheid. De groote politieke bedrijvigheid van na den wapenstilstand, die hem reeds in het Parlement had gebracht, voerde hem verder naar het ministerie, waar hij kabinetssekretaris werd van Vandervelde, die toen de portefeuille van Justitie beheerde. Aan den pedagoog, den opvoeder die Doms in zich droeg, heeft Vandervelde een fllnken medewerker gehad voor de hervormingen die hij als minister zou doorvoeren op gebied van de wederopvoedlng van jongs en volwassen delinquenten en da (Zie vervolg onderaan blz. 4).

KOEKOEK

Reklame en weddingschappen D e reklamewoede kent geen perken meer. Te Parijs hebben nu twee mannen, om reklame te maken voor een soort van blink, een openbare wedding aangegaan en uitgevoerd: om ter meest dooaen blink op te smullen. Het merk van dien blink heette Beer, e n vandaar komt het spreekwoord: E n terwille van den Beer Aten zij doozen schoensmeer...

Koekoek wil niet ten achter blijven. O p een der vergaderingen van de redakbie hebben wij besloten 1 millioen in klinkende bankbriefjes uit te betalen a a n den lezer, die het bewijs levert tot zijn laatsten snik ons blad te hebben gelezen. De gelukkige winnaar moet eigenhandig de hooge premie komen ontvangen.

LEEST DE VOLGENDE WEEK IN « KOEKOEK > DEN AANVANG DER LOTGEVALLEN VAN —

DE W A N D E L E N D E IDIOOT IN TEGENSTELLING MET HET GEKENDE JOODSCHE WERK VAN VERMEYLEN, I S ONS OORSPRONK E L I J K MENGELWERK

EEN ARIËRS-BOEK EN ZOOALS ERASMUS ZEGT IN ZIJN « LOF DER ZOTHEID » LACHT DE GROOTSTE GEK NIET ZELDEN MET DEN KLEINSTE, ZOODAT ONZE

WANDELENDE

Brussel had een wedstrijd uitgeschreven met deze opgave: Hoe zuivert m e n het degel-ij kst de stad en omgeving? De prijs is toegekend aan den jongen katholiek die als antwoord heeft ingezonden: doe Fieullien verhuizen.'

Lippens en Jaspar houden niet op met woorden en daden te bewijzen, d a t de werkloozen kunnen rond komen met den steun. Nu hebben twee van die cpvreters a a n Lippens en Jasp a r een weddingschap voorgesteld: van situatie te verwisselen en om ter langst uithouden.

geestelijke gezondmaking van ons gevangenisregiem in het algemeen. Naast de algemeene politiek beoefende Doms ook de lokale. Hij koos daarvoor de stad Leuven uit die hem reeds naar de Kamer had gezonden. Van bij de eerste verkiesingen na den wapenstilstand deed hij zijn intrede in den raad en nam er de leiding der oppositie, tegen een oppermachtige koalitie van liberalen en katholieken. In minder dan vijftien jaar heeft hij niet alleen het burgerblok losgerukt maar zijn partij zulke vorderingen doen maken, dat zij het grootste aantal stemmen behaalde bij de laatste verkiezingen en zelfs de katholieken overtroefde. Leuven was een van die vele plaatsen waar de katholieken van het stadhuis werden verjaagd. Zoo werd Doms ook schepen. En we zijn zeker dat de bedrijvigheid van den schepen niet zal onderdoen voor deze van den volksvertegeniooordtger. Ook te Leuven wijdt hij groote zorg aan het kuituurwerk en laat regelmatig uit Brussel muzikanten overkomen voor muziekuitvoeringen.

NIET ALLEEN VOOR ONZE LEZERS WELKOM ZAL ZIJN, MAAR OOK VOOR DE GEKKEN, DIE NOG GEEN LEZER ZIJN

Buitenlandsche kroniek UIT HET ONTWAAKTE DUITSCHLAND Nu de lijfstraffen weer ingevoerd zijn in Duitschland, m a g men niet denken, dat men daar gansch barbaarsch is geworden. Zoo heeft Hitier een bevel uitgevaardigd voor alle gehuwde leden van zijn stoottroepen, waarin wij lezen: «Als uw zoontje of dochterken bij toeval een kogel ingezwo'gen heeft, sla dan het kind niet. Want de kogel zou kunnen ontploffen».

* • * In de «Völkischer Beobaohter», het blad van Hitier, wordt ook over kuituur gesproken. Een zekere Rudolf Paulsen handelt er over het nieuwe theater. Ons theater, zegt hU, moet hervormd en geschoeid worden op den leest van de politiek, t. t. z. «zonder al te veel ballast van gedachten...» Ze zijn immers nog m a a r aan het ontwaken. Als ze goed wakker zijn, zullen ze misschien weer denken. tv • • » De V. O. S. heeft den Paus gesmeekt geen kon-kordaat te sluiten met den moordenaar Hitier. Denzelfden avond heeft de Paus een konkordaat gesloten met den moordenaar Hitier. Een slimme VOS, die P a u s !

IDIOOT

Wallez

in de

ketel

Een ongeluk komt nooit alleen. Nadat abbé Wallez directeur van de Vingtième Siècle eenige muilperen heeft gekregen van een geloofsgenoot, gaat n u h e t gerucht, dat abbé Wallez zal aftreden als directeur van genoemd blad. Als wij goed zijn ingelicht zit de zaak zoo ineen : De kristeiijke leer verlangt, d a t , wie een slag op h e t aangezicht heeft gekregen, de andere wang moet aanbieden. Het ongeluk wilde nu dat Wallez op zijn beide kaken een vijg had gekregen, zoodat hij geen andere wang meer a a n te bieden h a d . Maar de kristeiijke verdraagzaamheid en de priesterlijke deemoed van abbé Wallez wijken niet voor zulke kleinigheden. Als ik h e t gebod niet k a n vervullen n a a r de letter, k a n ik het vervullen n a a r den geest, dacht Wallez. I k h e b nog twee andere wangen... E n hü boog het hoofd en de romp, e n hief zijn soutane op. De bisschop van Mechelen gaf h e m daarop een s t a m p op zijn achterwang, d a t Wallez uit de Vingtième Siècle vloog.

KOEKOEK

5

Minister Sap lost de kwestie der wegens a k t i v i s m e gestrafte ambtenaren op Er was in vele Vlaamsche geesten nog eenige duisternis omtrent h e t ge­ val van de honderden ambtenaren, die wegens een beetje of veel aktivisme gestraft werden. Op de vergaderin­ gen der ministers ls den laatsten tijd de kwestie van h u n eerherstel onder­ zocht, m a a r de berichten, die daar­ over openbaar gemaakt werden, sche­ nen de zaak nog wat te vertroebelen. Doch daar vergaderde Zondag te Antwerpen de katholieke Vlaamsche Landsbond; en minister Sap hield er een krachtdadige rede, waarbü hij ook te spreken kwam over de gestrafte ambtenaren. De «Standaard» gaf het volledig ver­ slag van die rede, en het is daaruit, dat wij de woorden, zonder er een letter aan te veranderen, overnemen wat betreft de 412 gevallen van ge­ strafte ambtenaren. Wij verzoeken onze lezers aandach­ tig te lezen, te herlezen en nog eens te lezen. Als zij dat stuk een voldoend aantal keeren uitpluizen zullen zi)

waarschijnlijk getroffen worden door de lumineuze klaarte er van: Zet uw oogen en ooren open, Sap spreekt: «Op 412 rekwesten die naar de Kom­ missie werden gericht, werden 101 aan­ vragen verwijderd, omdat ze uitgingen ofwel van tijdelijke agenten, ofwel van agenten afhangende van een autonoom bestuur; ook nog omdat ze m?t de on­ derhavige kwestie niets gemeens had­ den. 64 rekwesten, uitgaamde van nog in dienst zijnde agenten, werden niet on­ derzocht. De ministers, wien de zaak aanbe­ langt, "zullen, na onderzoek ten opzich­ te dier agenten de maatregelen tref­ fen, die noodig zijn om de gelijkheid van behandeling in al de ministeries te herstellen. 16 rekwesten betroffen ambtenaren, die reeds overleden zijn en behelsden een aanvraag tot toekenning van een pensioen aan de weduwen. 8 dier rekwesten werden onder de

Z I J . — 'k Heb de keukenmeid in h a a r 8 dagen gesteld! H I J . — M a a r ! Wat is dat nu voor een idee! We hebben nooit zoo goed gegeten! Z U . — Dat is h e t juist! Sedert zij hier is, ben ik vier kilo verzwaard.

4e en 5e kat. gerangschikt. 2 aanvragen gaan uit van ambtena­ ren, die reeds op pensioen weiden ge­ steld. Deze aanvragen zullen op de­ zelfde wijze als de vorige behandeld worden. 205 aanvragen werden ingediend door ambtenaren, die uit h u n ambt werden ontzegt en nu nog van h u n be­ diening beroofd zijn. Door de genoem­ de kommissie werden ze onder 5 kategories gerangschikt, al n a a r gelang van de zwaarte van de ten laste gelegde feiten. Van dit aantal werden 61 rekwesten onder de le en 2e kat. gerangschikte verwijderd. Er werd vastgesteld, dat 39 agenten die onder de 5e kat. werden gerang­ schikt, ten onrechte, of, althans zon­ der voldoende verrechtvaardigings­ grond of reden werden getroffen. Maatregelen zullen getroffen worden, op'lat de belanghebbenden thans geen verder nadeel van de vroeger tegen hen genomen beslissingen zouden on­ dervinden. W a t de onder de 3e en 4e kat. ge­ rangschikte rekwesten betreft, ze zul­ len, tot een aanvullend onderzoek n a a r een kommissie verzonden worden. De rekwesten der 3e kat. zullen op­ nieuw door de kommissie Colsau wor­ de onderzocht. De rekwesten der 4e kategorie zullen n a a r het Comité be­ staande uit de 3 volgende ministers: De eerste-minister, de minister van Justitie en de min. van Landbouw, verzonden worden, ten einde elk geval afzonderlijk te laten onderzoeken.» * • • De «Standaard» meldt helaas niet, welken diepen indruk deze ministerieele diamanten woorden op de toe­ hoorders maakten. Er was er één, die in vervoering uit­ riep: «Maar dan is de Vlaamsche kwes­ tie potdorie opgelost!» De meesten echter keken met ver­ stomming den minister en dan elkan­ der aan. Er waren er van wie men vreesde, dat het voorhoofdsbeen ging ontploffen van het danig denken. Een man begon in zijn haren te krabben, tot hij eensklaps bemerkte, dat hij zich vergist had en bezig was in het hoofd van zijn buurman te krabben. Een kongressist fluisterde tot zijn vrouw: — Hebt ge 't nu verstaan? — Neen ik, zei de vrouw. 't Is niks, zei de mam, ge zult wel die woorden op uw gemak kunnen her­ lezen ln Koekoek, want als Koekoek deze woorden van Sap niet overdrukt, dan is het niet meer waard een Vlaamsch spotblad te heeten. Aan de perstafel lagen de Journa­ listen zich een breukske te schokken van 't lachen.

—

6

KOEKOEK

V E R T E L L I N G E N

V A N

J O H N

,

T A Y L O R

PORTRETTEN Wie heeft niet in de étalage of uitstalkasten van een en ander fotograaf het groot aantal portretten bekeken met de allervriendelijkste en ultra-glimlachendsts aangezichten van dè wereld, of beter, met vriendelijke gezichten zooals men die in werkelijkheid zeer zelden ontmoet? Kijk naar de portretten bij al de fotografen van d^ i ganscheh aardbol tentoongesteld, en bezie de mondtrekken, de onesthetische houdingen en de persé-gefabriceerde lieftallige uitdrukking. Ik heb zoo den Indruk, dat als iemand z'n portret laat maken en dus vóór het apparaat plaats neemt, dat h y of Zij dan 'n heel ander gevoel heeft of misschien ontdaan is van alle gevoel, en op dat moment nog slechts dit ééne idee ln het brein heeft, namelijk: «Hoe zal ik er op staan met m ' n nieuw kostuum, m'n tunlque, of m ' n toga, of zoo meer.» Aan den traditionneelen wensch van den fotograaf -commercant, die om 'n vriendelijk gezicht verzoekt, wordt steeds vold a a n . Het hoofd 'n beetje naar rechts o? links houden, de handen zoo soepel mogelijk, de «valsche» plooi uit broek of kleed... eventjes onbewegelijk... opgelet... een, twee, drie, 'n knip, 5a y est!... Nog 'n paar andere «poses» met dezelfde mise en scène en de schoonheden van den mensch zijn voor altijd vastgelegd! — Ydelheid der rjdelheden d i : aan velen werk verschaft en 'n duurzaam bestaan verzekert. We stellen dus hiermee vast, dat soortgelijke dingen ook hun nuttige zijde hebben. Ik wil eigenlijk ,op dit voor de massa zoo behagelijk genoegen, geen kritiek uitoefenen, en zonder zuurkijkerij terloops slechts 'n heel onpartijdige beschouwing geven, die als het ware 'n aa iïoop moet zijn voor m'n aan u mede te deelen verhaal. Trouwens, mij amuseert het bekijken van portretten bijna altijd. Ik weet niet hoe u er tegenover staat. Portrettengalerijen of étalages zag ik met de v!eet: te Londen, New-York, Parijs, Brussel, Berlijn, Amsterdam, Weenen, en ln meer andere wereld- en gewone steden.

goud geborduurden ministerjas, z'n collectie decoraties op de borst en 'n degen aan z'n zijde; eenigszins gelijkend op een Wieneroperetten-maarschalk, glimlacht hij de voorbijgangers zoo lieftallig tegen als 'n meisje van plezier dat aan het met schrille kleuren behangen venster van h a a r établissement, de wandelende heeren tracht binnen te lokken. Welnu, in werkelijkheid glimlacht Lord X., nooit, is haast niet te genaken. En als hij mij of 'n ander lid van: het genootschap op straat ontmoet, doet hü precies of hü je ni?t ziet, behalve in verkiezingstyd, natuurlijk. — Ik zag er ook het portret van kolonel O in z'n prima uniform; z'n met rimpels' doorkliefd gelaat, dat onvermüdïlijk doet denken aan 'n ingewikkeld spoorwegnet; daarvan was op het portret heelemaal geen spoor meer te vinden, letterlijk weggeretoucheerd, zoodat ook al z'n wratjes, of te roacarontjes, die hem zoo'n schilderachtig uitzicht gaven, spoorloos van zün nu büna onkennelijk gemaakt gezicht verdwenen waren. Het was 'n totaal gsrestaureerde kolonel O.... want z'n gelaatsuitdrukking was nu heelemaal het tegenovergestelde van wat kolonel O... is: brutaal, ja, dierentemmerachtig. Al scortgelyke kenmerken worden door de fotografen behendig geëklipseerd. En wat 'n collektie van allercharmantste en glimlachende rechters en advokaten in h u n respsktievelijke tcs'.'s! Kamerleden, burgemeesters, politiekommissarissen, mannen van de beurs en den kansel, allen hebben ze hun «Je ne sais quo-i», 'n opgesmukte physionomie. r

En wat te vertellen over de metha.-phose der talryke schrijvers, dich-

Overal zijn er fotografen, ook voor verschillende standen: Voor de High Life, den midden- en volksstand. Maar ik ga deze galerijen niet elk afzonderlijk behandelen. Ik neem de hiernavolgende portretten van sommige personen, bekende en onbekende, zooai? ze voor de camera kwamen. Zoo zag ik in 'n etalage het portret van minister Lord X.... die ik leerde kennen in zeker genootschap, waarvan ik ook lid ben. Op z'n portret staat hij uitgedost in groot ornaat, met z'n in

DE GEMZENBAARD. — Waarachtig, bg de menschen groeit hij omhoog.

tere, en compositeurs? Over die van akteurs, ak tri een, filmstars, enz.? Maar gedaanteverwisseling ligt natuurlijk volkomen in de 1-lj-n van het tooneelvolkje. Ook voor beroepsdeformatie weten de fotografen 'n middel; 'n zeer vermakeiyke portretten-afdeeling is ook die van de bruid en de bruidegomsparen... Hebt gy de rtjke verscheidenheid van deze jonge en andere stichters van nieuws huishoudens al eens aandachtig gadegeslagen?... Doorgaans zyn die niet, wat men zou kunnen noemen: «geassorteerd». Veelal zyn ze gepaard a 1'improviste of accidenteel, waardoor men dan menschenparen te zien krügt, die bf elkaar passen als 'n aap met 'n koe. Bekijk die foto's bü gelegenheid maar eens nauwkeurig. Hier 'n lange meneer, of wat daarvoor doorgaat, met 'n nek als 'n giraf die aan z'n zijde 'n rood dik vrouwtje heeft, zoo klein, dat ze met h a a r neus niet hooger dan tot den eersten knoop van z'n jaquette reikt, en daar met heur hoofdje tegen aanleunt, met het veelbeteekenend lachje op h a a r snoetje van: «Ik heb die slungel er toch m a a r ee.. netjes laten inloopen, wat?» — En hü, met den blik naar de tusschenverdieping van z'n wolkenkrabber gericht alsof hij zeggen wou: «De kleine beetjes smaken het best». 'n Ander tweetal: Zü, circa 23 j a a r met 'n niet onaardig' wipneusje; mager is ze als 'n leliestengel, niet het minste reliëf behalve in de buurt van haar «bouquet de fJeurs d'oranger», dat op h a a r schoot ligt. Zittend op 'n canapé heeft ze a a n h a a r voeten nog andere bloemgarven liggen. — Hij zoowat tusschen de vüftig en vüf en Vijftig, met 'n lichaam van reusachtigen omvang, en 'n gezicht als 'n flink opL'epompten Michelin-autoband van groot formaat. Met heel z'n corpulente uitgestrektheid staat hij achter de canapé met 'n deel van z'n kloeken Zeppelinbuik over de leuning van de canapé gedrukt. Deze bruidegom heeft zoo wat het uitzicht van 'n fleurig veehandelaar. De jonge bruid ziet er gelukkig uit, op heur gelaat ligt er 'n soort straal van gerustheid voor de toekomst. Haar kloeke bruidegom had het vaderschap op zich genomen, waardoor hij in z'n houding iets heldhaftigs te kennen geeft. «Manage de bienfaisance». zegt de Pranschman. Bij ons noemt men dat ook zoo iets als 'n daad van moed en zelfopoffering... Wel edelmoedig is hü. die de schuld des genoegens van zün evennaaste op zich neemt! ( Vervolgt.)

KOEKOEK

De Londensche Konferentie Ten einde de iaaggespannen ver­ wachtingen niet te leur te stellen, heeft de konferentie, — getrouw aan de gedragslijn der vorige internationale samenkomsten — besloten van voort te doen al uitscheidende; 't is te zeggen van alie mogelijke en onmogelijke vraagstukken te bespreken, uitgeno­ men deze die aan de dagorde staan. De schuld van dit schitterend suk­ ses ligt eenigszins bij president Roo­ sevelt, die in deze oogenblikken van ongekende aktiviteit ergens aan 't spe­ levaren Is en aan de Londensche red­ dingsbrigade volgend telegram komt te sturen: «Wind Zuid-Noord, korte golflengte, prachtig weer als 't niet regent. Geef de paraplu af en voor de rest de komplimenten thuis.» Gewapend met dit telegram is de konferentie drie maal op een dag (rekordtijd) samengekomen en heeft be­ sloten, zooals 't Getrouwe Maldeghem ons meedeelt, van volgend doodsbericht op te stellen: «Gezien de landen met goudstan­ daard, verklaren dat het onmogelijk ls verder over geldvraagstukken te spre­ ken, zal de Konferentie de geldkwes­ ties moeten van kant laten. Al wat overblijft is misschien de een of andere zaak bespreken waar geen muntwaarde bij te pas komt. Dat de afgevaardigden ten spoedigste doen kennen, wat ze willen behandeld zien.» Bijvoorbeeld het planten der vroege aardappelen of de beste manier om iemand een hard ei te koken.

Politieke Plantkunde Wij kenden tot hiertoe de sociale ver­ zekeringen, de sociale hygiëne, de so­ ciale dienstplicht en de sociale tan­ dentrekkers, m a a r de fociale plant­ kunde was aan onze belangstelling ont­ snapt. Men kan niet op alles letten. Gelukkig dat Het Volk ons op dit plichtverzuim komt te wijzen: De na-oorlog was eene bijzonder gunstige broei-perlode voor aller­ lei politieke gewassen, die uit den stamboom van vader Marx ontsproten. Wij zijn zoo vrij de inrichters der toekomende Floraliën op deze nieuwe variëteit te wijzen.

ECHTSCHEIDINGSPROCES l e ADVOKAAT. — Hij is een dief, een dronkaard, een abnormale en een brutale kerel. 2e ADVOKAAT. — Zij ls oneerlijk , licht, stout en onbetrouwbaar. DE RECHTER. — Maar, meesters, waar zit dan de incompatibilitelt van humeur?

7

Americania I n honderd Amerlkaansohe steden werd een onderzoek ingesteld n a a r den toestand der krisis. De Voorzitter der onderzoekskommissie heeft verklaard « d a t wij waarschijnlijk op weg zUn n a a r een der schitterendste tijdperken van vaste welvaart.» Wij hebben besloten een inschrüvingslijst te openen om a a n dien leutigen Amerikaan toe te laten een reisje n a a r België te ondernemen en de be­ sluitwetten ter plaatse te komen be­ st udeeren.

Daarvoor moet ge naar Amerika gaan M'n vriend Sanders ls 'n knappe za­ kenman, maar... hij stottert. In den regel, heeft hij er weinig last van behalve dien eenen keer toen hij in Amerika was. Hij stapte in de lift van een der wol­ kenkrabbers en deed z'n best om den liftman te vertellen, waar hij wezen moest, m a a r voordat 't er uit was, had hij de hoogste verdieping al bereikt, 't G a a t machtig gauw daar. Op den terugweg precies hetzelfde in omgekeerde richting. Ten einde raad liep hij n a a r den portier en vroeg: — Z.z.z.ou u d.d.de lif-lif-lift-jongen wil wil-len zeggen d a t d a t d a t ik de ze-ze-vende verdie-dieping moet zijn, anders ga ik tel-tel-telkens m a a r op-op en neer!

Geen werkloosheid meer voor de revolutionnairen ! Het serieus nationaal-solldarlstisch would-be-Hitleriaansch orgaan « Hier Dinaso» publiceert in zijn jongste nummer volgende aankondiging, die ongetwijfeld al de werklooze revolu­ tionnairen verheugen zal, omdat ze h u n men den slag een broodwinning verzekert en de krisis oplost! Ziehier de reklame : «Aan vooruitstrevend persoon. I n elke plaats bieden wij gelegenheid maandelijks fr. 3.200 te verdie­ nen. Geen winkel en geen reizen. Ook als NEVENBEROEP uit t e oefenen. Men schrijve B . *. G. Nieuwstraat, 36, Brussel». ZooaJs men ziet mag men bij de Dinaso's a a n «cumul» doen en moét men de nevenberoepjes niet versma­ den. Waar het geld vandaan komt — 38.400 fr. 's jaars alstablieft! — gaat niemand aan en wat den aard van het gevraagde werk zelf betreft... nog veel minder. Men moet vooruitstrevend zijn. E n daarmee basta. Maar het feit, dat «Hier Dinaso» zich verplicht ziet bij aankondigingen «vooruitstrevende personen» te vragen, toont anderzijds aan hoezeer de partij van Van Severen en nie er te kort heeft! Waarlijk, onze Vlaamsche fascisten hebben nog nooit sohóoner en beter bekend hoe reaktionnair ze zijn!

KOEKOEK

yAM ons VAM AtlOfcRtll Huwelijk W e willen h e t d a g b l a d voor s t a a t ­ k u n d i g e , m a a t s c h a p p e l i j k e en ekon o m i s c h e b e l a n g e n , a n d e r s gezegd «DE STANDAARD» e e n h a n d j e toe­ s t e k e n i n zijn h u w e l i j k s a d v e r t e n ­ t i e s , e n "dit v o l s t r e k t kosteloos. H e t e e n i g e , d a t we d a a r b i j wen­ s c h e n , is e e n zedige k u s v a n gene­ g e n - e n d a n k b a a r h e i d v a n wege de j u f f r o u w e n , die d a n k zij «Koekoek» een m a n hebben gevonden. D e serie b e g i n t . E e n , t w e e , d r i e ! JONGMAN 32 J. v a s t e positie 25.000 fr. w a t g e f o r t . k l e i n , a a n g e n . voork. verl. kennismak, m e t rijke b o e r e n d o c h t e r , goede opvoe­ d i n g , g e s t a l t e 1.65 m . , 25 t o t 28 j a a r . S c h r i j v e n Ag. M i r a x , B r u s s e l , o n d e r l e t t e r s A. B . O , 42096 B o e r e n d o c h t e r s o p l e t t e n a. u . ' b . : g e m o e t 1.65 m . g r o o t zijn. A n d e r s g a a t het niet. En: DEFT. JUFFR. 29 J. staatsbediende en welstellend v e r l . Heer t e h u w . 30 a 40 j . zelfde v o o r w a a r d . S c h r . L. D . , Ag. M i r a x , B r u s s e l . 42201 L e t e r o p , h e e r e n v a n 30 a 40: zelfde v o o r w a a r d e n ! En nog:

s e e r d e b r i e v e n . S c h r . M. D. P . P . , Ag. M i r a x , B r u s s e l . 42219 E e n j o n g e l i n g v a n B r u g g e of K o r t r i j k k o m t d u s n i e t in a a n m e r ­ k i n g . E n d a t de O o s t v l a a m s c h e j u f f s r a l l e e n h e t geluk zoekt in h u i s k r i n g , is e e n n i e t t e o n d e r ­ s c h a t t e n voordeel, als zij er t e n m i n s t e o n d e r v e r s t a a t , d a t de m a n alleen m a g u i t g a a n en zij t h u i s zal blijven

Madame... De balie d e r G e n t s c h e a d v o k a t e n is u i t s l u i t e n d u i t v r o u w e n s a m e n ­ g e s t e l d ! Zeg n o g , d a t er g e e n v r o u ­ wenemancipatie bestaat! sVe l a z e n n a m e l i j k i n «LA METROPOLE» h e t volgende: Au barreau de G a n d . — Le Conseil de discipline d u b a r ­ reau de G a n d a été constitué c o m m e s u i t : b a t o n n i e r , Mme R o d o l p h e De S a e g h e r ; m e m ­ b r e s : Mmes De Cuyf, E e c k h o u t , G. V a n d e n B o s s c h e , G. W ü r t h , T y t g a t , O s c a r B u y s s e , Belle­ m a n s , De B e e r , De Bie, Z e n ner, Delmotte, Hallet, Begerem et Ceuterick. S t a f h o u d e r : M a d a m e De S a e g h e r . L e d e n : de d a m e s De Cnuyf, Eeck­ hout, enz., enz. Prachtig! Prachtig! Leve de b a l i e d e r m e i s k e n s !

JUFFR. BURGERST. 27 j . m e t g. c h r i s t . opvoed, vrool. k a r . s p a a r z . en h u i s h . v e r l . k e n n . m . j o n g m . v a n deft. c h r i s t . f a m . g. p o s . liefst s t a a t s b e d . o n g . zelfden ouder­ d o m . B r . t e r . o p eerew. S c h r . E. I. R., Ag. M i r a x , Brussel. 42244 Hier is er d u s kwestie v a n gods­ d i e n s t , w a a r m e e we o n s n i e t willen moeien. E n eindelijk: OOST-VL. JUFFR. goede h u i s h . 33 j . , alleen geluk z o e k e n d in h u i s k r i n g , w. kenn e s m . m . deftig, k r i s t e n jon­ g e l i n g of j o n g e w e d u w n a a r m e t g o e d e b e t r e k k i n g en gezond­ h e i d , k u n n e n d e d e s n o o d s be­ wijs geven van doorgoed ge­ d r a g u i t Oost-Vl. of o m s t r . B r u s s e l - L e u v e n . O p eerewoord b r i e v e n t e r u g en s t i p t e geh e i m h . verzekerd. Alleen a n t w . o p volledig duidelijk g e a d r e s ­

— Kijk eens moedertje, die aap ge­ lijkt wonderwel op nonkel August. — Maar zeg toch zulke dingen niet, ventje! — Och. IK heb het toch stillekens gezegd; meent ge dat de aap het zou gehoord hebben?

Terug naar de vroegere spelling We veronderstellen, d a t «HET N I E U W S VAN DEN DAG» e e n k a m ­ p a n j e zal b e g i n n e n o m t e r u g t e keeren tot de vroegere spelling v a n de N e d e r l a n d s c h e t a a l . W a n t w e lazen in dit blad der intellektueele pastoorsmeiden: al Uw o r g a n e n : N I E R E N , LEVER, BLAES, MAAG zullen v o l m a a k t werken Blaes! I n p l a a t s v a n « b l a a s » . We zijn v a n o o r d e e l , d a t «Het N i e u w s v a n d e n dag» m e t deze s p e l l i n g m e e r k a r a k t e r zou h e b b e n .

Misverstand Er bestaat een schromelijk mis­ v e r s t a n d a a n g a a n d e de b e s l u i t ­ w e t t e n . E n h e t is de o n b e t a a l b a r e v r i e n d W a n n e s v a n de « G A Z E T VAN A N T W E R P E N » , die zoo goed is er de a a n d a c h t o p t e v e s t i g e n . Kijk: Nu v e r z e t t e n de r o o d e n h e ­ m e l e n a a r d e o m deel t e m a ­ k e n v a n de R e g e e r i n g , n a d i t e e r s t b r u t a a l v a n de h a n d t e h e b b e n g e w e z e n . Zij b e w e r e n d a t de beweging tegen de noodlijders is g e r i c h t . I n t e g e n d e e l h e t is t e g e n de h e e t s t e v i j a n d e n van den noodlijdenden werklooze d a t h e t g a a t . E e n b o o m o n t r u p s e n , is g e e n d a a d v a n v i j a n d s c h a p t e g e n o v e r h e t ge­ was. I n d i e n de n o o d p e n n i n g , t e ­ g e n alle v o o r u i t z i c h t m o e s t af­ g e s c h a f t , zou d a t de s c h u l d zijn v a n de w o e k e r p l a n t d e r o n v e r d i e n d e b e d e e l i n g die d e n boom allen luchttoevoer af­ s n i j d t en d r e i g t h e m t e d o e n stikken. De s o c i a l i s t e n die d e n t o e ­ s t a n d v a n de R e g e e r i n g u i t ­ b a t e n t e n prof ij t e v a n h u n n e n w i n k e l , bewijzen h i e r e e n s t e m e e r d a t de w e l v a a r t v a n ' t l a n d q u a n t i t é n é g l i g e a b l e ls, t e g e n o v e r h u n p e r s o o n l i j k wel­ v a r e n en d a t h u n n e r h a n d l a n ­ gers. Aha! De vermindering v a n d e n w e r k l o o z e n s t e u n e n v a n de o u d e r ­ d o m s p e n s i o e n e n is i n h e t v o o r d e e l v a n de werkloozen e n v a n de o u d e r domsgepensionneerden! W a n t de o n v e r d i e n d e b e d e e l i n g zou den boom d o e n s t i k k e n . Als ge ' t n u n i e t v a s t h e b t , s t e e k u soldaat!

KOEKOEK

L A A T M . P O N C E L E T o p e n t de v e r g a dering te 2 uur. M. D E V E Z E . — Gelieft toe t e j u i c h e n , h i e r ben ik t e r u g . Ge zwijgt a l l e n ? Ziet ge mij n i e t ? Ik b e n D e v è z e ! W a a r o m r o e p t ge n i e t : « H e i l ! H e i l ! T r i o m f » . Ge s c h i j n t u g e e n r e k e n s c h a p t e gev e n v a n w a t er g e b e u r d i s ! W e e t ge v a n w a a r ik k o m ? Uit de h e l ! u i t de l o o p g r a v e n ! U i t de v e r m a l e d i j d i n g v a n d e n oorlog! I k h e b te L u i k d e p r o e f n e m i n g e n m e t gasb e s c h i e t i n g b i j g e w o o n d ! Mijn ing e w a n d e n d r a g e n de s p o r e n v a n m i j n l i j d e n ! En gij blijft s p r a k e loos! O o n d a n k b a a r v a d e r l a n d ! O s n o o d e l a n d g é n o o t e n ! I s u w vad e r l a n d s l i e f d e zoo d i e p g e z o n k e n ? Z o n d e r d e o p o f f e r i n g v a n m i j n leven w a s h e t p a r l e m e n t zelf n u m e t giftige g a s s e n g e v u l d ! E n terwijl ik m e t m i j n bloed h e t v a d e r l a n d b e s c h u t t e , k o n d e t gij h i e r veilig r o n d l o o p e n ! Gij zwijgt nog'. Gij j u i c h t n i e t ? Gij h e b t g e e n triomfboog l a t e n o p r i c h t e n ? M a a r d a t zal n i e t ongestraft b l i j v e n ! Uw koele h o u d i n g is e e n beleediging tegen de nationale d r i e k l e u r die ik verpersoonlijk! J a , n u t e Luik is b e w e z e n d a t wij i n o o r l o g s g e v a a r zijn, is u w stilzwijgen l a n d s v e r r a a d . M. B O V E S S E . — S m i j t uw p o r tefeuille n a a r d e n k o p v a n de Broqueville!

— Hebt gij een woordenboek, madame? — J a , dokteur. — Doe me dan eens het plezier te kijken of de blinde darm zich links of rechts bevindt... Ik ben het totaal vergetenl

9

ZE

M A A R

K O M E N

M. DEVÈZE. — N e e n , t r o t s alles blijf ik o p m i j n p o s t . D e s n o o d s z a l ik a l l e e n de v i j a n d e l i j k e k a n o n s t o t zwijgen b r e n g e n , de Duitsche luchteskaders achtervolgen en Berlijn i n n e m e n .

M. DEVÈZE. — Vive l a Belgique! M. D E B R O Q U E V I L L E . — G e zult geen brood tekort hebben, m i j n h e e r D h a v é , ik n o o d i g u m o r g e n u i t op een d i n e e t j e .

V O O R Z I T T E R . — M. Devèze, landsverdediger van het ministerie, h e e f t h e t w o o r d . M. D E V È Z E . — Ik wil act w o o r d n i e t , ik wil de d a a d ! "•'OORZITTER. — De d a a d is a a n M. Devèze.

M. DHAVÉ. — I n d a t geval z a l ik d e n a a n k o o p v a n a c h t m i l l i o e n gasmaskers goedkeuren. M . DE B R O Q U E V I L L E . — De k w e s t i e is a l l e e n n o g t e w e t e n wie die g a s m a s k e r s zal v e r v a a r digen.

M. DEVÈZE. — Zooals ik w e r d e n te Luik...

FISCHER. beeld.

M. J E N N I S S E N . France!

—

Vive

zei, la

M . DEVÈZE. - W e r d e n te L u i k proeven genomen met gasaanvallen uit de lucht. Natuurlijk was het alleen maar gas om te lachen... M. S I N Z O T . — H a d i k d a t gew e t e n , ik zou a l s vrijwilliger zijn gekomen! . M. DEVÈZE. — M a a r d a a r v a l t t o c h n i e t m e e t e l a c h e n ! Wij lieten Luik bestoken m e t gasbommen; het moorddadige Duitsche g a s d r o n g o v e r a l b i n n e n , i n de k e l a e r s , in de s o e p k e t e l s , in de p o r t e f e u i l l e s , l n de n e u s g a t e n , e n v o o r a l i n d e h a r t e n v a n a l wie zijn v a d e r l a n d b e m i n t . Maar geheel het vaderland w a ü k t e , w a n t ik w a s t e r p l a a t s e . De Roode-Kruiswagens voerden de s l a c h t o f f e r s weg, die o p h e t veld v a n eer s n e u v e l d e n . M e t h u n g a s m a s k e r s geleken de moedige redders op leeuwen. En daarbov e n k r u i s t e n de D u i t s e h e r s die v o o r t d u r e n d b o m m e n l i e t e n vallen. De u i t s l a g , m i j n e h e e r e n , liet geen twijfel over. Wij b e h a a l d e n d e o v e r w i n n i n g . De a a n v a l w a s v e r i j d e l d ! I k s c h e p t e m i j n vergot e n bloed bijeen e n s n e l d e n a a r Brussel, om u melding te brengen van het heuglijk nieuws. M . J A N S O N . — Ik zal bevel geven a l de k l o k k e n t e d o e n l u i d e n e n ik zal zelf e e n d a n k m i s o p d r a gen in Sinter-Goedele. Dominus vobiscum... M. DEVÈZE. — Alle i n w o n e i s v a n h e t l a n d m o e t e n n u t e n spoed i g s t e voorzien w o r d e n v a n een gasmasker. M . DHAVÉ.— E e r s t b r o o d voor de w e r k l o o z e n !

— Coppée

bij

voor-

M. DEVÈZE. — E n n u m o g e n de D u i t s e h e r s k o m e n ! R e e d s t i n telt mijn h a r t van den heldenm o e d d i e n wij weer e e n s z u l l e n k u n n e n b e t o o n e n . De n a a m v a n België zal w e e r d e w e r e l d m e t verbazing slaan. VAN A C K E R E . werkloozen...

—

Maar

de

M. DEVÈZE. — E r zijn g e e n werkloozen meer. Iedereen k a n w e r k e n voor h e t v a d e r l a n d ! M. SINZOT. — Een m o m e n t ! Mijn a a n s t a a n d e schoondochter h a d t a n d p i j n dezen m o r g e n e n ik m o e t g a a n kijken h o e h e t m e t h a a r gesteld i s ! T o t s t r a k s m i s s c h i e n ! Als de t a n d p i j n o v e r g a a t , d a n geef ik mij op als vrijwilliger!

REKENKUNDE — Zoo... uw vriendin . Lucie trouwt ee> man, die juist tweemaal zoo oud is als zij... — O!- de arme kleine! Nu ze 17 j a a r oud is, kan het gaan, maar als ze er 30 '.al zijn, te denken dat haar man dan 60 is!...

KOEKOEK

10

Br i e v e n

van

Pierke n W IA*

T S P O R T — Als ge den Broeder moocht geloven dan waaren d'ouwde grieken eeven eterk ln tkoersen als in tdigten — Zoo hebben ze 't ons op school Indertijd toch ook geleerd, Pier. — Dade dus peinst dat iederen koereur uit de ronde van griekeniant ne Zef Mennekens in zijn braajen zitten hat? — De ronde van Griekenland? De Marathon bedoelt ge. Dat was zooveel als een velokoers te voet. Maar 't effekt was hetzelfde. Dien dag was er niemand die werkte en toen de winn a a r de eindstreep overschreed, stond de ouderdomsdeken der Akademie met een sonnet gereed, terwijl miss Athene een lauwerkroon om de schouders van den triomfator hing en hem vergastte op cwee zoenen. De zeden zijn weinig veranderd, zooals ge ziet. — Dade dus peist dat dde koereurs toen ook in ieder durp da ze voorbeipiestegen een postkaarte verzonden n a a r «Tlaaste Niews» met ulder diepainntchste mijmerijen op? — Misschien wel! — G'ebbet waarschgeinleik gezien wada Louyet en Hardiquest geschgreeven ebben?

E N

T P O O L E T I E K

— Helaas neen! — Den eenen: «Mee oop op zeegen» — Laat ons echter hopen da', hij meer geluk heeft dan «De Hoop van Zegen» in Heyermans' stuk En de andere? — Den anderen? Luistert: «Vlamingen en Waaien ferbroederen om Belzië d'ooverwlnninck te bezorgen». — Dat is een politiek programma voor de toekomende mimisterieele verklaring, of het onderwerp van een artikel voor J a n Boon! — Ter mankeert m a a r iets aan, folges mijn gedagt. — Wat? — Tis da koeplectsen van de belzen als de daperste aler galiejers. — Geaien de uitslagen schijnt het me nog wat voorbarig om dien zegekreet a a n te heffen. — Taou wel kunen da de fransmans of d'letaljaanders deeze keer de daaperste van al de oovergeschgooten galiejers zrjn. Tgeen ons eelas zouw ferpligten van de leesboeken te feranderen en de folwassene burgers weere naar tschgoole te zenden.

— Dat ware misschien nog zoo verkeerd niet! — Afijn, zoolanch of dak geen bewelaen van tferkeerde en zie en geloove ik nie veele van da loleken van die griekschge sprinters dde eeven sterk waaren in tsprinten als In treimen. Want Iedere keer da die twee kwaliteiten ulder toope smelten en aegget nie veele! — Inderdaad! d'Annunzio heeft het onlangs nog eens geprobeerd, toen hij verklaarde met Piccard naar de stratosfeer te willen en van daaruit, uit afkeer van te sterven in zijn bed, met behulp van een parachute n a a r beneden te komen. — Als thij ezoo op eeft Ister folges mij een feel geschgikter 'midel, dat ls van zijne pardasuut buis te laaten en ons in zeevende fietesse te koomen zeggen hoe laate da tginter is. Wamt taou kunen luken da zijnen paardesuut mee nen feraaderleiken, antiefaksiestieschgen wint in zijn gat hem in Youghourt-Slaven.ije deeposeert, woarda ze nog altijt een reekeningskên mee hem te fereffenen ebben aprepoo van Piume

12

KOEKOEK

Het patriotisme «for ever» Ik heb het u reeds vaak gezeid, Dat in dees danig slechten tijd, Slechts één gevoel nog troost kan brengen, Het hart van geestdrift kan doen zengen, Kan kruisen hechten op uw frak En zelfs nog... centen in uw zak. Het is 't gevoel, 'k herhaal het weder, Zoo edel, hartversterkend, teeder, Dat gij altijd en 't allen kant In u voelt voor het vaderland. Ik ga zijn lof niet verder zingen En houd mij liever bij de dingen. Zij zeggen meer dan 't ijdel woord. Ik werd daartoe nu aangespoord, Door wat te Brussel pas geschiedde, Met souteneurs, dus... knappe lieden. Die kerels toch verstaan de kunst Om zich te plaatsen in de gunst Van vrouwen die hun lijf verkoopen, Die stommelingen duchtig stroopen En die ' t bedrag van hun labeur Dan geven aan hun souteneur. Het bleek, helaas, de laatste weken, Dat souteneurs ui,t vreemde streken Naar Brussel kwamen .om den stiel Te dienen, die hun zoo beviel. De ketjes in 't gezicht geslagen Zouden 't affront niet lang verdragen. Hun onverbasterd Belgisch bloed

De ver-ingewikkelde spelling var Het Volk Sedert «Het Volk»-«De Tijd» zoo buitengewoon goed en rad ter tonge is om het socialistisch petitionnement te bekampen en den lof der regeering met grooten woordenpraal te maken, ls e r geen houden meer aan... Het blad wordt langs om meer wel­ bespraakt. Het gebruikt nu zelfs een speciale, bijzondere zangerige taal, om ongewone effekten te barelken. Zoo schreef het b . v. eenige dagen geleden — als titel: «De reusachtige vlucht der taliaansche a r n a d a s .

Ita-

Voor ons niet gelaten. Geneneralala Balabobo zala zeereereer vereerdeerd zijnzrjnzijn. Hakkelaar, babbelaar, stokvisch.

IN DEN SCHOENWINKEL — Men heeft soms een voet, die kleiner ls dan de andere. — Zoo? Ik neb er een, die grooter te.

Berijmde schelmerijen, 7 9

Begon te gisten, kort en goed. Weihoe, die lamme, vreemde ratten, Ze kwamen 't land met hoon bespatten, Alsof ons eigen Belgisch land Geen souteneurs had ! 't Was een schand. Dat diende onverwijld gewroken. De koppen gauw bijeengestoken, Een flink doordacht komplot gesmeed, Bezegeld door den heil'gen eed : « Ons Belgenland voor d' eigen telgen; Het souteneurschap... aan de Belgen». En klaar was Kees. Men ging kordaat Van 't praten over tot de daad En trok in groep naar enkle huizen, Bewoond door deze vreemde luizen. Men eischte van de lui een taks En ging 't betalen al te laks, Dan werd de man zoo fel geslagen Dat hij «knock-out» was, voor veertien dagen. Of, vond men niemand in het huis, Dan sloeg men heel den boel tot gruis ! Hun woede kende paal noch perken. Zoo leerden zij voor 't eerst ook... werken. Ik zeg u, vrienden, hoeden af Voor 't lesje, dat men daar u gaf. Het voorbeeld om uw land te eeren, Het kwam van hen, die souteneeren. Men moest die lui dus... dekoreeren !

KOEKOEK

13

DIALOGEN V A N TSJOOK EN TUUR TSJOOK. — Hebt ge 't verslag gelezen over de bijeenkomst v a n d e n liberalen landsraad? TUUR. — Over dat geknies omdat de liberale ministers de troepen in de onwetendheid laten? T S J O O K . — J a , M. Blum verklaarde dat h e t d a a r a a n t e wijten was d a t er zooveel last is geweest op h e t kongres der Jonge Wachten. TUUR. — Bij de kristenen hebt gij *t zelfde. Zij schreien t r a n e n m e t tuiten, omdat zij van niets weten. Ge moest h u n vakbondlelders zien staan a a n de deur v a n den kabinetsraad. Gelijk de schamelste onder de journalisten moeten zy achter de ministers draven om een kleine inlichting af te bedelen. En daar zij geen gazet hebben waarin ze zich op onbeschofte ministers k u n n e n wreken, worden zij regelmatig afgesnauwd. TSJOOK. — J a , Tuur? TUUR. — Ze hebben zij toch maar wat zij verdienen? De ministers zeggen voor h u n reden : «Als ze ons de ! volmacht hebben gegeven is h e t opi dat wij er ons zouden v a n bedienen pen het ware de volmacht verprutsen ; indien wij er in toestemden om de r vijf minuten uitleg te geven over wat wij van zin zijn. Zij hebben gezegd : Wij zijn onbekwaam, doet gij h e t . Ze moeten ons dan m a a r laten doen». TSJOOK. — W a t is h e t dat de 11[. beralen e n de katholieken zoo gaarne i zouden weten?

TfeJOOK. — Er is d a n toch nie TUUR. — De P a u s zou zooiets niet m a n d die plakt? hebben kunnen beloven, laat s t a a n TUUR. — Jawel, ze plakken alle de katholieke ministers, die toch ook m a a l ; de eenen omdat h e t gedaan is, wel weten dat alles afhangt van de de t i d e r e n omdat ze nog niets hebgoddelijke voorzienigheid. ben verstaan. Moesten ze hebben verTSJOOK. — Gij zijt straf in d e n staan ze zouden niet meer durven katechismus, T u u r . plakken. TUUR. — Weet iemand wat e r T S J O O K . — "c H e b spijt d a t ik uiar morgen k a n gebeuren? Het ware e e n dienen kerel niet h e b geluisterd. zonde tegen den Heiligen Geest te beT U U R . — Ge hebt inderdaad veel loven! 'k Zal dit of d a t niet doen. gemist, want dezen keer sprak de De katholieke ministers hebben alleen eerste minister bijzonder goed. beloofd te t r a c h t e n e r niet a a n t e T S J O O K . — De eerste k a n altijd de raken. beste argumenten kiezen. T S J O O K . — En ze zijn e r toch a a n T U U R . — En hij heeft daarvan gegeweest? profiteerd. Geen beter argument d a n TUUR. — Het vleesch is zwak, te zeggen d a t uw tegenstander heeft Tsjook. Het is veel gemakkelijker t e gelogen. beloven dan er niet aan te raken. T S J O O K . — E n hebben de sociaTSJOOK. — Zijn de katholieke milisten gelogen? nisters dan wel oprecht geweest? TUUR. — Hebben zij niet beweerd TUUR. — Gij kunt gij het goed dat de katholieke ministers hadden meenen als gij belooft dat gü er m e t beloofd niet te zullen raken a a n den zult a a n komen en het later nog veel werkloozensteun, de ouderdomspenbeter meenen als gij er toch *$jn sioenen, de loonen en wedden, enz.? komt. 't Is aan uw gezelschap te weten T S J O O K . — Dat hebben zij toch. wanneer gij het meest oprecht zijt. TUUR. — Onnoozele duif. TSJOOK. — Ja-ja, 'k versta u. Er T S J O O K . — Ik h e b thuis een brief zijn van die dingen die ik nooit zou ke m e t de handteekening van al de beloven. katholieke ministers onder die belofTUUR. — Maar gij zijt ook geen te. katholiek minister.

TUUR. — Hoeveel h u n die stomf miteit v a n de volmacht zal kosten. TSJOOK. — Moeten zij dat zelf L betalen, T u u r ? TUUR. — Neen, neen, h u n kiezers I zullen h e t h u n wel betaald zetten. TSJOOK. — E n hebben de minis, ters nu geantwoord? TUUR. — J a , ofschoon zij recht l hadden te zwijgen e n d a t hebben zij fc— ze hebben zelfs h e t recht om twee [ keer te zwijgen — ofschoon d u s , zijn • zij toch gaan spreken e n d a n nog wel ! voor de radio. TSJOOK. — Waarom voor de radio, f Tuur? TUUR. — Wel, dat is gemakkelij' ker dan voor de menschen zelf te gaan staan, zoodat zij in uw gezicht kunnen kijken om te zien of gij het , meent. TSJOOK. — E n is d a a r ook tegen[ spraak in de radio. 1

[ TUUR. — Geen woord. En ook geen rotte appelen of peren. f TSJOOK. — H a , 'k versta die mi'k meen, h u n voorzorgen. [ TUUR. — Ge zoudt gij de rest ook j verstaan hebben Tsjook, vooral daar een minister toch m a a r spreekt om B i e t s te zeggen, de Broqueville steekt • daarbij iedereen den loef af. Als hij ; ln de Kamer drie uren heeft gespro: ken weet nog niemand waar hij naartoe wil. En dan scheidt hij er gewoon• lük uit.

Inlsters, :

SIAMEESCHE BROEDERS

^TSSFïSLrjr.

srjts. • a i - K a r

i

KOEKOEK

14

Uit het leven van den platte De Platte was weer aan de taak. WIJ weten allen dat hij een van degenen ls die in latere tijden van zichzelven zullen kunnen getuigen, dat ze twaalf stielen hebben geleerd en dertien ongelukken gekend. Dank zij de voorspraak van ik weet niet welken pastoor, was de Platte als slagersgast in dienst gekomen. Zijn baas was een allerkostelijkst m a n . Hij ging stipt n a a r de mis, onderhield de vreeze Gods, doch was eilaas meer dan twintig jaar ouder dan zijn vrouw. Hij was met deze bazin in het huwelijk getreden, twee Jaar na het overlijden van zijn eerste gade. Wisken, heette de bazin. Ze had eerst als meid ingewoond bi) haren huidlgen echtgenoot. Voor Wisken was dit huwelijk een uitkomst ge­ worden. De slager zat er warmpjes in, hij hield veel 'van zijn vrouwtje en hij was niet erg Jaloersch van aard. Wisken waande zich in den beginne in den hemel. Hare vent deed zijn beat. Althans over dag. 's Nachts lieten zijn werkzaamheden spoedig te wenschen over. Kortom, op het oogen­ blik dat de Platte zijn .Intrede deed, beminde, de slager zijn vrouw nog enkel platonisch. De Platte was een jongen van pak­ a a n . Hij stond aldra in de gratie bij zijn bazin. Eerst was hij uitsluitend doende in den winkel, maar van lieverlede moest hij ook mevrouw hel­ pen bij allerlei karweitjes. Ten gevolge van dezen dagelijkschen omgang ontstond er tusschen den Platte en zijn bazin gauw een stroom van sympathie, — sympathie die vlug tot méér leidde dan tot een

Student tot verstrooide professor: — Mag ik u even om raad vragen, mijnheer de professor, betreffende mijn gezwollen arm. — J a , ja... Hebt ge hem medege­ bracht.

vurigen blik of een innigen handdruk. Op een morgen h a d de bazin met den Platte een apartje. — Ge kijkt zoo bedrukt, zei de Platte. — Er is reden toe. — Is er dan wat gebeurd? Heeft de baas soms wat gemerkt? — Voorloopig nog niet. — Wel dan? — Gisteren... — J a gisteren is er gebeurd, wat ik bij me zeiven al lang had voorspeld... — Het was slecht van u... — Wat, zei de Platte, slecht, als ik h e t slecht heb gedaan, gisteren, dan begin lk vandaag opnieuw. Ik zie op geen moeite... — Ik bedoel dat we verkeerd heb­ ben gehandeld... — Dat gelooi ik nog minder, zei de P l a t t e , verkeerd, ik heb al een beetje praktijk in die zaken, ik heb dat gedaan gelijk ik d a t altijd doe... — Ge wilt me niet begrijpen, sprak de bazin op droevigen toon. Ik wil zeggen: gij h a d t me niet in bekoring moeien leiden, mijn geweten knaagt me.. — Als het m a a r dat is, zei de P l a t t e , maak er u geen zorg over, liefste, d a t slijt wel, ik weet het by ondervinding, in den beginne heeft men spijt, omdat men zooiets heeft gedaan, wat later heeft men nog m a a r allen spijt, omdat men er zoolang mede heeft gewacht. Denk aan het spreekwoord: doe wel en zie niet om... Ik moet er niet aan toevoegen dat werkelijk, de vrouw spoedig' over de wroeging heen was. Ze aanbad ~gewoon den Platte, hij kreeg van zyn bazin alles gedaan wat hy' verlangde, hij ontving stiekem geld, hy' mocht eiken Zondag uitgaan, de fijnste beet­ jes :n huis waren voor hem, ze zorgde er voor dat zijn sokken op tijd ver­ steld werden, zijn linnen gewasschen, gebleekt en gestreken werd. Kortom, de Platte leefde er van als een prins. Al deed de Platte zijn best, ik moet u toch bekennen dat de liefde hem tusschendoor een beetje woog. De beenhouwerin was niet van de mooisten, zij was op h a a r beurt heel wat oude; dan de Platte, er liep al zilver door heur haren... Als de Platte 's Zondags vrijaf had, vol met geld als zijn zakken waren, kon hij het zijne er van nemen. Eens op een Zondagmiddag wandelde hij over den boulevard met een groote sigaar in zijn kop. Hij liet zijn blik welden over de hupsche meisjes en vrouwen die hem voorbijtippelden. D a a r kreeg hij plots een blondine in de gaten, een tikje scherp van neus, maar met iets pervers in de oogen dat hem aantrok. Hy' e r achter... 't Moet zrjn dat het meisje hem

ook in de smiezen had, want af en toe keek ze even om, ten einde zich te vergewissen of de Platte nog wel volgde. Naar gelang ze den stap vertraagde of verhaastte, vertraagde of verhaast­ te de Platte zijn eigen s t a p . Tot ze plots op een hoek bleef staan, als aarzelend om de s t r a a t over te steken. Toen de Platte h a a r genaderd was, glimlachte ze heel fijn. 't Was of ze plots met het gelaat in de zon stond. Zij sprak h e t eerst. — Meneer, zei ze, als lk me niet vergis, volgt u mij? — J a , juffrouw, zei de Platte, en u moet het me niet ten kwade duiden, u trekt zoo goed op een zuster van me, die ik in langen tijd al niet meer heb gezien... — J a , sprak het meisje, dat zijn dingen die gebeuren... — Er zou nog zooveel meer kunnen gebmren. betoogde de Platte wel­ sprekend als... — Hoor eens Meneer, zei het meisje zakelijk, het kan me niet schelen wat er zou kunnen gebeuren, m a a r vóór we die gebsurlijkheid onderzoeken, wou ik u graag een vraag stellen.. — Vraag maar op! — Wat doet gy' voor uw beroep? . — Beenhouwersgast, zei de Platte. • — En hoeveel verdient gij per week? — Veertig frank. Plus kost en, inwoon. — Wel, zei het meisje, kom binnen vijf weken eens terug en spaar lntusschen uw pree, dan zullen we zieni wat er kan gebeuren. En ze liet den Platte met een! wuivend handgebaar aan zijn lot over.

— Welk dier is het nuttigste voorj cnze voeding, Pierken? — Het kieken, mijnheer. — Hoezoo? — Welja, we kunnen het evengoed voor zijn geboorte als na zijn dool cpeten!

KOEKOEK

15

UIT HET LEVEN VAN DEN PLATTE

MISBRUIKEN BIJ DE WERKLOOZEN

(Vervolg) De Platte was wrokkig over het geval. De beenhouwerin moest h e t bekoopen. De Platte sprak geen bakkes van heel de week, hrj vertoonde zich ternauwernood en als de bazin hem met de gauwte in een verloren hoek eens wilde vastgrabbelen, zei hi] bits: — L a a t me gerust, of ik roep den baas. De beenhouwerin kon h a a r oogen niet gelooven. Maar een beenhouwerin is ook maar een vrouw. Dat wil zeggen, een schep­ sel d a t makkelijk jaloersch wordt Allerlei gedachten liepen in haar hoofd om. Natuurlijk werd ze be­ drogen. De Platte was verliefd ge­ raak', op een andere vrouw, ze zaf en voelde h e t aan alles. Zoo onder­ stelde ze h e t één n a h e t andere, onder mee- ook d a t de Platte h a a r bedrogen h a d met een straatslet en d a t hij er misschien nawee van h a d en d a t hij zich hield, alsof hij met geen t a n g was a a n te raken, juist omdat hij zich vergrepen had... Ze zou een Hst uitvinden om de waarheid te achterhalen. O. een avond d a t de Platte zich n a a r zijn kamer begaf, ontwaarde hij op zijn bedsprei een briefje. «Liefste jongen, las hij, ik heb een mooi portret van u laten maken. Het staat op de schouw. Bekijk het maar eens aandachtig». W a t ls dat voor iets, dacht de Platte, mijn portret? Hoe kan dat? Ik was er niet eens bij. Nieuwsgierig stapte hij op den schoorsteen toe en vond d a a r een mispel, met een briefje bij! «Mijn ge­ liefde».

EEN GEVAL VAN OVERDAAD Het ministerie van Nijverheid en Arbeid deelt mede d a t een nieuw ge­ val van misbruik bij h e t ontvangen van werkloozensteun zijn ontdekt. Langs den openbaren weg werd ze­ kere P. T . aangetroffen in bewusteloozen toestand, N a a r het hospitaal overgebracht, stelde men er vast dat P . T. een werklooze ls, die sedert acht dagen niet meer gaan doppen was. De geneesheeren onderzochten hem en kwamen tot h e t besluit dat de man a a n overdaad was bezweken; zijn m a a g , die nog volgepropt zat, was ontploft. De lijkschouwing heeft uit­ gewezen dat P . T . de beloften van minister Van Isacker in overtollige m a t e had tngezwolgen.

Anders zouden ze onnoodig zijn PASSAGIER. altijd te laat.

— Die trein is nu

VINDINGRIJK STATIONSCHEF. — Dat is zoo, mijnheer, m a a r waarom zouden e r dan wachtkamers zijn, als hij altijd op tijd kwam?

Een flauwe mop Dr. Pangloss had aan zijn vriend Seppe gezeid, dat hij dien avond zijn radio moest openzetten om naar de redevoering van Mr. de Broqueville te luisteren. — Maar waarom, had Seppe ge­ vraagd, moet ik n a a r de Broqueville luisteren, daar is toch geen aardig­ heid aan vast. — Jawel, fluisterde Pangloss h e m vertrouwelijk in het oor, h e t zal iets buitengewoons zijn, de Broqueville zal waarheid spreken! — Nee! had Seppe wantrouwend gezeid. — J a zeker! Ge moogt mij gelooven. En Seppe h a d geluisterd. Maar 's anderendaags kwam hij woedend bi] Pangloss binnengestormd : — Gij hebt mij daar nogal ne pater geschilderd, brleschte hij, ik heb n a a r de Broqueville geluisterd en e r kwam geen glimp waarheid in zijn redevoe­ ring voor, hij sprak Juist gelijk altijd 1 Dc vind dat een flauwe grap van u . — Eersten April! schaterde Pangloss. Het was een A;">rilvisch. Seppe stond verpletst : — Maar h e t is toch geen eersten April, we zijn toch in J u n i , zeide hij — Natuurlijk, lachte Pangloss, m a a r was h e t 1 April geweest, dan zoudt ge mij zeker niet geloofd hebben.

De Platte, al had hij geen school­ meestersdiploma behaald, snapte bett wat de andere met die mispel be­ doelde... Hij lachte even op geheimzinnige wijze, nam pen en inkt e n papier en kribbelde op zijn beurt een briefje. «Beste bazin, schreef hij, ik heb h e t portret ontvangen en bewond«rd. De gelijkenis is treffend. Daar h e t één plezier, h e t andere waard is, heb ik uw protret ook laten maken. Ge 2ult h e t ui de etalage vinden.» De Platte h a d zich daarop stillekens naar beneden begeven. Hij had daar een poosje bezig geweest en was dan opnieuw n a a r zijn kooi geklau­ terd. Toen de bazin den volgenden morgen wakker werd, vond ze h e t briefje ln kwestie. Ze spoedde zich n a a r de etalage. En d a a r vond ze, netjes tentoon­ gesteld op een reuzenschotel, een reesel korte, dikke worsten. Ze stond versteld bij h e t aanschou­ wen van dien overvloed. En het scheiden deed h a a r wee...

DE PASSAGIER.' gevaar voor ons leven?

Kapiteinl Ge moet me de waarheid zeggen: is er

16

••• •'•

Humor •

• -•

•••• • ••

van

KOEKOEK

anderen

iiOTA DER R E D A K T I E . — We n e m e n g e e n v e r a n t w o o r d e l i j k h e i d o p voor w a t wij zelf s c h r i j v e n , d u s n o g m i n d e r voor d e k a r i k a t u r e n v a n d e z e b l a d z i j d e . H e t feit d a t wij deze t e e k e n i n g e n o v e r n e m e n , v a n v r i e n d e n t e g e n s t r e v e r , bewijs* n i e t d a t wij h e t m e t d e s t r e k k i n g e e n s zijn

H •BH

In een menagerie heeft de herder kans gezien de wilde dieren te tem­ men. (Ric et R a c ) . — Hebben ze u niet geleerd om op te staan om plaats te maken voor een dame?! — Het zou beter zijn als U het deed. U maakt plaats voor twee. (Ric et R a c ) .

— Mevrouw zal mij wel willen ver>ntschuldigen, m a a r deze tafel is gereserveerd voor Greta Garbo. — M a a r hoe weet U, dat ik Greta Garbo niet ben? (Marius)

— Mama, gij hebt m a a r één klontje suiker in mijn koffie gedaan. — Och kom! — Ja, zeker, ge kunt het heel goed zien. (Ric et R a c ) . IA EEN VOORSPOEDIG VERTREK — Ik hoop toch, mijn beste, dat vij niets vergeten hebben?... (Marius). B L U F

— Het is hier prachtig, m a a r het plafond vind ik wel wat laag. — Hm!... Dat komt, omdat ons tapijt zoo dik is. (Ric et Rac) LISTIGE OPMERKING — Maar als ge Marie gaarne ziet, waarom huwt ge h a a r dan niet? — Onmogelijk zij heeft een sa­ tanisch taalgebrek! — Welk dan? — Zij k a n geen J A zeggen! (Marius).

— Wat is er Jantje? — Boe, hoe — ik was een stukje js in het water a a n het wasschen sn-nu is het weg. (Ever. Weekly)

DE EENE SCHOT: — I k hoor d a t uw vriend Angus zijn derde vrouw gaat trouwen? DE ANDERE SCHOT. — J a , die Angus is een dure vriend. Twee k r a n ­ sen e n drie geschenken op zeven­ tien Jaar.

Goed beschouwd, hebben wij mis­ schien toch niet goed gedaan m e t ons schoon huisje te venkoopen o m er dit autotje voor t e koopen. (Ric et R a c )