QC-31-11-406-NL-C
EUROPESE RAAD
SECRETARIA AT-GENER A AL VAN DE R A AD
NL
EUROPESE RAAD
Wetstraat 175 1048 Brussel BELGIË Tel. +32 22816111
De Europese Raad 50 jaar topbijeenkomsten
www.european-council.europa.eu DE TOP EEN INSTELLING AAN VAN DE EUROPESE UNIE
DE EUROPESE RAAD sten: Vijftig jaar topbijeenkom de mijlpalen
2011
zetel uw: de huidige Justus Lipsiusgebo de Europese Raad van Perscentrum tijdens
t van de een bijeenkoms Raad Europese
word De Europ ese Raad
1 december 2009
in werking: Lissabon treedt en Het Verdrag van wordt een instelling de Europese Raad voor tweeëneenhalf jaar zijn voorzitter wordt lier Angela Merkel, met bondskanse december 2010 verkozen. Herman Van Rompuy Brussel, 16-17 Europese Raad,
0099 009 00 2009 2200 20
Voorzitter
het Verdr ag betre ffend
De Europ ese Raad:
e de Europ ese Unie
Thessaloniki, 19 en 20 juni 2003
Copyright: Bundesregierung/Andre
a Bienert
komt voor het De Europese Raad land van het laatst bijeen in het voortaan vergadert voorzitterschap; hij in Brussel.
1 november 1993
i, Familiefoto, Thessalonik
eding van het Raad na de inwerkingtr december 1993 Eerste Europese Brussel, 10 en 11 Verdrag van Maastricht;
19 en 20 juni 2003
99933 1999 1993 1199
De Europ ese Raad:
wordt De Europese Raad Akte. vermeld in de Europese eding van de Raad na de inwerkingtr 1987 en 5 december Eerste Europese Kopenhagen, 4 Europese Akte,
maart 1975
10 en Familiefoto, Dublin,
Raad
11 maart 1975
De topco nfere nties
755 9975 97 11975
st van de Europese Eerste bijeenkom
r 1974 Parijs, 9 en 10 decembe de Europese Raad” d’Estaing ter „De top is dood, leve Valéry Giscard (verklaring van president afsluiting van de top)
r 1974 Parijs, 9 en 10 decembe
1973 en 15 december Kopenhagen, 14 Oliecrisis
Den Haag, 1 en
2 december 1969
g de eerste uitbreidin Politiek besluit over 10 jaar Verdrag
mei 1967
van Rome
1961
10 december 1974
Adenauer ontvangt Kanselier Konrad Gaulle voor de top de president Charles Bonn op 18 juli 1961. van
Bonn, 18 juli 1961 [...] hebben en regeringsleiders „De staatshoofden bijeenkomsten te houden met het onderling af te besloten: [...] regelmatig vergelijken, hun beleid doel opvattingen te appelijke standpunten te bereiken, stemmen en gemeensch te scheppen voor de politieke en teneinde voorwaard [...]” (communiqué van de top) Europa, van g eenwordin
1961 waarmee Parijs, 10 en 11 februariten doel te zoeken naar de middelen gebracht. [...]” had „[...] De conferentie samenwerking tot stand kon worden een hechtere politieke top) (communiqué van de
ouncil.europa.eu ww w.europea n-c
L-P
Bonn, 18 juli 1961 februari 1961 Parijs, 10 en 11
in Parijs op 9 en
2011 — QC-32-10-634-N
Rome, 29 en 30
Werkbijeenkomst
145 Bild-F011021-002,
Egon Steiner
oktober 1972
ken, Ierland en Deelname van Denemar jk het Verenigd Koninkri
Bundesarchiv,
Parijs, 19 en 20
het prille begin
terug naar de „[...] Men moest om allereerst bronnen van de macht te voltooien de economische Uniegestalte te ge[...] en vervolgens om en diepgaanven aan een completere dere Unie [...]” in 1976 zijn mesluit Monnet Jean over de moires af met een hoofdstuk Raad. Europese
1 juli 1987
Dublin, 10 en 11
geeft de nodige „De Europese Raad ontwikkeling impulsen voor de de algemene van de Unie en stelt n vast. [...]” politieke beleidslijne Verdrag van (artikel D van het Maastricht) Raad stelt de „[...] De Europese algemene ribeginselen van en de gemeenschapchtsnoeren voor het veiligheidsen pelijk buitenlands J.8 van het beleid vast. [...]” (artikel) Verdrag van Maastricht
© Europese Unie,
doi:10.2860/67814
SERIE ‘ARCHIEF’
Europese Raad De taken van de n in het Verdrag worden omschreve Unie betreffende de Europeset). (Verdrag van Maastrich
t een inste lling
de van de Unie en bepaalt voor de ontwikkeling geeft de nodige impulsen . [...] „[...] De Europese Raad en beleidslijnen en prioriteiten de lidstaten, zijn voorzitter algemene politieke en regeringsleiders van Unie) uit de staatshoofden betreffende de Europese De Europese Raad bestaat 15 van het Verdrag Commissie. [...]” (artikel de voorzitter van de
DECEMBER 2011
Noot HOE KOM IK AAN EU-PUBLICATIES?
Deze brochure is door het secretariaat-generaal van de Raad samengesteld en dient enkel ter informatie. Voor nadere gegevens over de Europese Raad en over de Raad kunt u de volgende websites raadplegen: www.european-council.europa.eu www.consilium.europa.eu of kunt u zich wenden tot de dienst Voorlichting van het publiek van het secretariaatgeneraal van de Raad op het volgende adres: Wetstraat 175 1048 Brussel BELGIË Tel. +32 22815650 Fax +32 22814977 Internet: www.consilium.europa.eu/infopublic
Meer gegevens over de Europese Unie vindt u op internet via de Europaserver (http://europa.eu). Catalografische gegevens bevinden zich aan het einde van deze publicatie. Luxemburg: Bureau voor publicaties van de Europese Unie, 2012 ISBN 978-92-824-3495-6 doi:10.2860/67814 © Europese Unie, 2012 Overneming met bronvermelding toegestaan. Printed in Belgium Gedrukt op elementair chloorvrij gebleekt papier (ECF)
Gratis publicaties: • bij de EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu); • bij de vertegenwoordigingen en delegaties van de Europese Unie. Ga voor de contactgegevens naar http://ec.europa.eu of stuur een fax naar +352 292942758. Betaalde publicaties: • bij de EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu). Betaalde abonnementen (bv. jaarreeksen van het Publicatieblad van de Europese Unie en de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie): • via een van de verkoopkantoren van het Bureau voor publicaties van de Europese Unie (http://publications.europa.eu/others/agents/index_nl.htm).
De Europese Raad 50 jaar topbijeenkomsten
Inhoud
Woord vooraf . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Inleiding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 De topconferenties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Het debuut van de Europese Raad . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 De Europese Raad in de verdragen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 De Europese Akte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Het Verdrag van Maastricht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Het Verdrag van Amsterdam en het Verdrag van Nice . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 De Europese Raad wordt een instelling . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Chronologische volgorde van de topconferenties en de bijeenkomsten van de Europese Raad . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Voor meer informatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
3
Woord vooraf Deze brochure behandelt het ontstaan en de geschiedenis van de Europese Raad. Ze vormt een aanvulling op de poster uit de historische reeks (Archief): „De Europese Raad: een instelling aan de top van de Europese Unie.” De brochure beschrijft hoe de werking, de rol en het mandaat van de Europese Raad geleidelijk zijn geëvalueerd vanaf de eerste topbijeenkomst te Parijs in 1961 tot het moment waarop de Europese Raad in 2009, met het Verdrag van Lissabon, zijn status van volwaardige instelling heeft verkregen. Achterin de brochure treft u de volledige lijst aan van alle bijeenkomsten van de Europese Raad en alle topconferenties sedert 1961. De brochure is bedoeld voor de academische wereld, voor onderzoekers, maar ook voor eenieder die bijzondere belangstelling heeft voor de geschiedenis van de Europese integratie. Desgewenst kunt u ons per e-mail opmerkingen of voorstellen doen toekomen:
[email protected]
4
Inleiding De staatshoofden en regeringsleiders van de zes lidstaten van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) komen op 19 en 20 februari 1957, op uitnodiging van de premier van Frankrijk, Guy Mollet, in Parijs bijeen om de laatste problemen in verband met de opstelling van de toekomstige Verdragen van Rome op te lossen. Na de inwerkingtreding van de Verdragen van Rome wordt het idee om op het hoogste niveau bijeen te komen door president Charles de Gaulle opnieuw opgepakt. Hij organiseert in februari 1961 te Parijs de eerste topconferentie van de staatshoofden en regeringsleiders van de zes lidstaten van de Europese Gemeenschappen. In de vijftig jaar na die eerste topconferentie van de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten is de Europese Raad geleidelijk geëvolueerd van een gelegenheidsbijeenkomst naar een Europese instelling. Deze verjaardag vormt een goede gelegenheid om kort de geschiedenis te overlopen van deze nieuwe instelling, die van meet af aan het centrale forum is waar de lidstaten de belangrijkste beslissingen met betrekking tot hun integratie nemen. Deze geschiedenis weerspiegelt de geschiedenis van de Europese Unie in haar geheel: haar beleid, haar ambities, de crises die zij heeft doorgemaakt en de vooruitgang die zij heeft geboekt.
5
De topconferenties De eerste topconferentie, die in februari 1961 te Parijs plaatsvond, had ten doel te zoeken naar de middelen waarmee een hechtere politieke samenwerking tot stand kon worden gebracht (1). Op het niveau van de staatshoofden en regeringsleiders kunnen belangrijke thema’s worden behandeld waarin niet is voorzien in de Verdragen van Rome en Parijs, zoals bepaalde aspecten van de betrekkingen met derde landen. Tijdens de top van Bonn van juli 1961 blijven de Zes bij het idee van een diepgaande politieke samenwerking en verklaren zij het volgende: „De staatshoofden en regeringsleiders […] hebben besloten [...] regelmatig bijeenkomsten te houden met het doel opvattingen te vergelijken, hun beleid onderling af te stemmen en gemeenschappelijke standpunten te bereiken, teneinde voorwaarden te scheppen voor de politieke eenwording van Europa, […]” (2). Nochtans is het klimaat in die periode niet echt gunstig voor de ontwikkeling tot een mogelijke politieke unie, zoals onder meer blijkt uit de mislukking van de Fouchet-plannen (3) van 1961 en 1962, de onenigheid in 1963 en 1967 met betrekking tot de eerste uitbreiding en de crisis van de „lege stoel”, in 1965 en 1966 als Frankrijk wegblijft van de bijeenkomsten van de Raad en zijn instanties. In dit klimaat komen de staatshoofden en regeringsleiders niet meer bijeen tot mei 1967, wanneer ze op de topconferentie van Rome plechtig de tiende verjaardag van de ondertekening van het EEG-Verdrag en het Euratom-Verdrag vieren. De top van Den Haag van december 1969, waaraan voor het eerst de Commissie deelneemt, schenkt de Gemeenschap een nieuw elan. De besluiten die tijdens deze top worden genomen, openen met name de weg voor de vaststelling van een besluit waarbij de Gemeenschap
(1)
Officieel communiqué van de topconferentie.
3
Christian Fouchet was de voorzitter van de commissie die door de top van Parijs van februari 1961 in het leven was geroepen om de problemen in verband met de Europese samenwerking te bestuderen; de staatshoofden en regeringsleiders hadden hem tijdens de top van Bonn van juli 1961 gevraagd de middelen voor te stellen om de unie van hun volkeren zo spoedig mogelijk een statutair karakter te geven (officieel communiqué, Bonn, 18 juli 1961).
() ()
6
Persmededeling over de top.
2
© Europese Unie
eigen financiële middelen worden toegekend, voor het begin van de samenwerking op het gebied van het buitenlands beleid (de Europese politieke samenwerking, in gang gezet door het eerste „rapport-Davignon”), en voor de toetreding van Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk. Al die vorderingen staan voortaan bekend als de triptiek „voltooiing, verdieping, uitbreiding”. De drie nieuwe leden worden uitgenodigd voor de top van oktober 1972 te Parijs, hoewel zij pas in januari 1973 officieel toetreden.
Werkvergadering, Parijs, 9 en 10 december 1974
7
Het debuut van de Europese Raad Nadat door de top van Kopenhagen (december 1973) is beslist dat er topbijeenkomsten zullen worden gehouden telkens als dat nodig is, wordt tijdens de top van Parijs van december 1974, belegd door president Valéry Giscard d’Estaing, de Europese Raad opgericht.
© Europese Unie
„De oprichting wordt ingegeven door de noodzaak van een algemene aanpak van de interne problematiek in verband met de opbouw van Europa en van problemen tussen Europa en de buitenwereld” (4). De Europese Raad moet aldus het beleid aansturen, zowel op communautair gebied als inzake politieke samenwerking. De staatshoofden en regeringsleiders zullen voortaan samen met de ministers van Buitenlandse Zaken „drie maal per jaar en elke keer dat zulks nodig is” (5) vergaderen.
Familiefoto, Dublin, 10 en 11 maart 1975 (4) 5
()
8
Slotcommuniqué van de top van Parijs. Ibidem.
De Europese Raad komt in maart 1975 voor het eerst bijeen te Dublin. Hoewel de Europese Raad op dat ogenblik geen rechtsgrondslag heeft in de verdragen, wordt zijn rol bij de verdere opbouw van Europa bevestigd in de jaren 1980, wanneer Europa wordt geconfronteerd met een blokkering op de gebieden begroting en landbouw. Zo slaagt de Europese Raad er tijdens zijn bijeenkomst van juni 1984 te Fontainebleau in de situatie te deblokkeren door een pakket maatregelen op die gebieden goed te keuren. Voorts belast hij een ad-hoccomité (6) met het doen van „suggesties ter verbetering van de Europese samenwerking, zowel op het communautaire gebied als op dat van de politieke samenwerking” (7). Het verslag van dit comité wordt besproken tijdens de bijeenkomst van de Europese Raad van Milaan van juni 1985, waarop met meerderheid van stemmen wordt besloten een intergouvernementele conferentie (IGC) bijeen te roepen die de verdragen moet herzien, met name wat de werking van de communautaire instellingen en het vrije verkeer betreft, en een tekst over gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid moet opstellen.
(6)
Het „comité-Dooge”, ook wel het „comité-Spaak II” genoemd, naar het bij de resolutie van de conferentie van Messina in 1955 opgerichte comité-Spaak.
(7)
Conclusies van de Europese Raad van Fontainebleau, conclusies van het voorzitterschap.
9
De Europese Raad in de verdragen De Europese Akte Het resultaat van de besprekingen van de IGC staat centraal in de debatten van de Europese Raad van Luxemburg in december 1985, die tot een politiek akkoord komt dat de weg opent naar de vaststelling van de Europese Akte. De Europese Akte, die op 1 juli 1987 in werking treedt, verenigt in één enkel document zowel wijzigingen die in de communautaire verdragen zijn aangebracht als een tekst over samenwerking op het gebied van het buitenlands beleid. Met de Europese Akte verwerft de Europese Raad een rechtsgrondslag in het verdrag, aangezien zijn bestaan erin wordt bekrachtigd en zijn samenstelling bepaald: „De Europese Raad is samengesteld uit de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten, alsmede de voorzitter van de Commissie der Europese Gemeenschappen. Zij worden bijgestaan door de ministers van Buitenlandse Zaken en door een lid van de Commissie. De Europese Raad komt ten minste tweemaal per jaar bijeen.” Hoewel in de Europese Akte niet wordt gepreciseerd wat de bevoegdheden van de Europese Raad zijn, blijft de Europese Raad bijdragen aan de belangrijkste ontwikkelingen in de opbouw van Europa. Dat geldt onder meer voor de vorderingen op de weg naar de oprichting van de Economische en Monetaire Unie, waarin verscheidene Europese Raden, zoals die van Hannover in juni 1988, een bepalende rol hebben gespeeld.
Het Verdrag van Maastricht De Europese Raad van Straatsburg van december 1989 besluit om in december 1990 een IGC over de Economische en Monetaire Unie te openen. Hierna volgt de Europese Raad van Dublin, in april 1990, die de voorbereidende werkzaamheden voor een IGC over de politieke unie start. Beide IGC’s worden geopend in de marge van de Europese Raad van Rome van december 1990. De Europese Raad van Maastricht van december 1991 bereikt een akkoord over het nieuwe verdrag, dat die twee domeinen in één tekst zal verenigen.
10
Bij het Verdrag van Maastricht, dat op 7 februari 1992 wordt ondertekend en op 1 november 1993 in werking treedt, wordt de Europese Unie opgericht op basis van de communautaire pijler, die wordt uitgebreid en met name in de oprichting van de Economische en Monetaire Unie voorziet, en twee nieuwe pijlers: het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid (GBVB) en de samenwerking op het gebied van justitie en binnenlandse zaken (JBZ).
© Europese Unie
Bovendien legt dit verdrag de rol van de Europese Raad in de interinstitutionele betrekkingen vast. Het formaliseert de praktijk waarbij de Europese Raad wordt voorgezeten door het staatshoofd of de regeringsleider van het land dat het voorzitterschap van de Raad uitoefent. Bovendien wordt, in het licht van de ontwikkeling van de bevoegdheden van het Europees Parlement, in dit verdrag bepaald dat de Europese Raad na iedere bijeenkomst verslag uitbrengt aan het Parlement en jaarlijks een schriftelijk verslag over de vorderingen van de Unie indient bij het Parlement.
Eerste Europese Raad na de inwerkingtreding van de Europese Akte, Kopenhagen, 4 en 5 december 1987
Ten slotte wordt in het Verdrag van Maastricht een begin gemaakt met de omschrijving van de bevoegdheden van de Europese Raad: „De Europese Raad geeft de nodige impulsen voor de ontwikkeling van de Unie en stelt de algemene politieke beleidslijnen vast.” De vaststelling van de grote beleidslijnen voor het economische beleid door de Europese Raad vormt een invulling van deze functie.
11
Het Verdrag van Amsterdam en het Verdrag van Nice Na de Europese Raad van Turijn van maart 1996, die de IGC opdracht geeft het verdrag te herzien, krijgen de onderhandelingen een nieuw elan na de speciale bijeenkomst van de Europese Raad te Dublin in oktober van dat jaar. Vervolgens hakt de Europese Raad van Amsterdam in juni 1997 de laatste knopen door. Het Verdrag kan dus op 2 oktober 1997 worden ondertekend en het treedt in werking op 1 mei 1999. In het Verdrag van Amsterdam worden de bevoegdheden van de Europese Raad op het gebied van het GBVB omschreven: „De Europese Raad stelt de beginselen van en de algemene richtsnoeren voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid vast, onder meer voor aangelegenheden met gevolgen op defensiegebied. [Hij] neemt besluiten over door de Unie uit te voeren gemeenschappelijke strategieën op de gebieden waarop de lidstaten aanzienlijke belangen gemeen hebben.” Er zij in dit verband gewezen op de belangrijke rol die de Europese Raden van Pörtschach (informele bijeenkomst, oktober 1998), Keulen (juni 1999) en Helsinki (december 1999) op die gebieden hebben gespeeld.
© Europese Unie
Na de inwerkingtreding van het Verdrag van Amsterdam besluit de buitengewone Europese Raad van Tampere van oktober 1999, die in het teken staat van de totstandbrenging van een „ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid in de Europese Unie”, een „gemeenschappelijk Europees asiel- en migratiebeleid” op te zetten, en opent hij de weg voor belangrijke vorderingen op het gebied van politiële en justitiële samenwerking.
Familiefoto, Lissabon, 23 en 24 maart 2000
12
In maart 2000 zet de buitengewone Europese Raad van Lissabon een strategie uit om het concurrentievermogen van de Europese economie te verbeteren. Hij voorziet daartoe met name in de invoering van een nieuwe open coördinatiemethode op alle niveaus, „gekoppeld aan een sterkere richtinggevende en coördinerende rol voor de Europese Raad, om te komen tot een coherentere strategische sturing en een doeltreffender monitoring van de vooruitgang”. Er zal ieder voorjaar een bijeenkomst van de Europese Raad worden georganiseerd om de follow-up ter zake te waarborgen. Vanaf 1999 ondergaat de Europese Raad een aantal hervormingen, vooral met het oog op de uitbreiding van de Unie. Zo betuigt de Europese Raad van Sevilla in juni 2002, na de debatten hierover tijdens de bijeenkomsten van de Europese Raad van Helsinki (december 1999), Göteborg (juni 2001) en Barcelona (maart 2002), „zijn instemming met een reeks concrete maatregelen die zonder wijziging van de verdragen kunnen worden toegepast op de organisatie en de werking van de Europese Raad […] en van de Raad” (8). Die maatregelen hebben betrekking op de voorbereiding, het verloop en de follow-up van de besprekingen van de Europese Raad, alsook op zijn conclusies. In verklaring nr. 22 die is gehecht aan de slotakte van het Verdrag van Nice van 26 februari 2001 staat het volgende: „Met ingang van 2002 wordt per voorzitterschap één bijeenkomst van de Europese Raad in Brussel gehouden. Zodra de Unie achttien leden telt, vinden alle bijeenkomsten van de Europese Raad in Brussel plaats.” Het Verdrag wordt na vier dagen onderhandelen gesloten tijdens de Europese Raad van Nice in december 2000 (9). De verklaring van Laken van de Europese Raad van december 2001 voorziet in de bijeenroeping van een conventie over de toekomst van Europa. Het ontwerp van „constitutioneel verdrag” dat in juli 2003 door de conventie wordt overhandigd aan de voorzitter van de Europese Raad vormt de basis voor de besprekingen van de IGC die in oktober 2003 wordt bijeengeroepen; het Verdrag wordt vervolgens ondertekend op 29 oktober 2004. De mislukte ratificering van het verdrag in 2005 brengt de staatshoofden en regeringsleiders er echter toe om tijdens de Europese Raad van juni 2005 (10), onder voorzitter-
(8)
Europese Raad van Sevilla, juni 2002, conclusies van het voorzitterschap.
(9)
Tot nu toe is de Europese Raad van Nice de langste uit de geschiedenis.
(10)
De bijeenkomst van de Europese Raad te Thessaloniki in juni 2003 is de laatste die niet in Brussel plaatsvindt. Alle volgende bijeenkomsten worden aangeduid met de datum en het voorzitterschap ervan, en niet met de plaats.
13
© Europese Unie
schap van Luxemburg, een verklaring aan te nemen die een bezinningsperiode van een jaar inluidt. Aanknopend bij de Europese Raad van juni 2006, onder Oostenrijks voorzitterschap, nemen de staatshoofden en regeringsleiders ter gelegenheid van de 50e verjaardag van het Verdrag van Rome de verklaring van Berlijn aan, waarin het streven wordt vastgelegd om „de Europese Unie voor de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2009 een vernieuwde gemeenschappelijke basis te geven”. De Europese Raad van juni 2007, onder Duits voorzitterschap, bereikt vervolgens overeenstemming over het mandaat van een IGC die moet worden bijeengeroepen om de bestaande verdragen te wijzigen. Het verdrag dat hieruit voortvloeit, wordt op 13 december 2007 te Lissabon ondertekend.
Europese Raad, Sevilla, 21 juni 2002
14
De Europese Raad wordt een instelling Het Verdrag van Lissabon, waarbij de bestaande verdragen worden gewijzigd, treedt in werking op 1 december 2009. Er wordt met name in bepaald dat de Europese Raad een instelling wordt, hetgeen betekent dat alle bepalingen die van toepassing zijn op de instellingen van de Unie, ook voor de Europese Raad gelden. Zo moet de Europese Raad bijvoorbeeld bij de aanneming van dwingende rechtshandelingen de bij het verdrag vastgestelde rechtsgrondslag in acht nemen, en kan er tegen zijn handelingen beroep worden aangetekend bij het Hof van Justitie. Omdat de topbijeenkomsten geen informeel karakter meer hebben, stelt de Europese Raad, als nieuwe instelling, op de dag van inwerkingtreding van het Verdrag zijn reglement van orde vast (11). Het Verdrag schrijft ook voor dat de Europese Raad een stabiel voorzitterschap heeft, en met name een voorzitter die door zijn leden voor tweeënhalf jaar wordt verkozen en eenmaal herkiesbaar is (12). Sedert de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon ligt de Europese Raad, met Herman Van Rompuy als eerste verkozen voorzitter, aan de basis van alle belangrijke besluiten die de Unie neemt om het hoofd te bieden aan de interne en internationale uitdagingen op economisch, financieel en monetair gebied en op de gebieden asiel en immigratie, uitbreiding, ontwikkelingssamenwerking en internationale betrekkingen. Hij vervult aldus de strategische rol in de ontwikkeling van de Unie die hem door het Verdrag van Maastricht is toebedeeld en die door het Verdrag van Lissabon is bevestigd.
(11)
Zie PB L 315 van 2.12.2009, blz. 51.
(12)
Van de lidstaten die in 2004 en 2007 tot de Unie zijn toegetreden, zullen alleen het staatshoofd of de regeringsleider van Slovenië en Tsjechië de kans hebben gehad de Europese Raad voor te zitten als vertegenwoordiger van hun respectieve lidstaat.
15
EEN INSTELLING AAN DE TOP VAN DE EUROPESE UNIE
DE EUROPESE RAAD Vijftig jaar topbijeenkomsten: de mijlpalen
2011
Justus Lipsiusgebouw: de huidige zetel van de Europese Raad Perscentrum tijdens een bijeenkomst van de Europese Raad
De Europese Raad wordt een instelling
1 december 2009
2009
Het Verdrag van Lissabon treedt in werking: de Europese Raad wordt een instelling en zijn voorzitter wordt voor tweeëneenhalf jaar verkozen.
„[...] De Europese Raad geeft de nodige impulsen voor de ontwikkeling van de Unie en bepaalt de algemene politieke beleidslijnen en prioriteiten. [...]
Voorzitter Herman Van Rompuy met bondskanselier Angela Merkel, Europese Raad, Brussel, 16-17 december 2010
De Europese Raad bestaat uit de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten, zijn voorzitter en de voorzitter van de Commissie. [...]” (artikel 15 van het Verdrag betreffende de Europese Unie)
De Europese Raad: het Verdrag betreffende de Europese Unie Thessaloniki, 19 en 20 juni 2003
Copyright: Bundesregierung/Andrea Bienert
De Europese Raad komt voor het laatst bijeen in het land van het voorzitterschap; voortaan vergadert hij in Brussel.
1 november 1993
Familiefoto, Thessaloniki, 19 en 20 juni 2003 Eerste Europese Raad na de inwerkingtreding van het Verdrag van Maastricht; Brussel, 10 en 11 december 1993
1993
De taken van de Europese Raad worden omschreven in het Verdrag betreffende de Europese Unie (Verdrag van Maastricht).
De Europese Raad: het prille begin 1 juli 1987
„[...] Men moest terug naar de bronnen van de macht om allereerst de economische Unie te voltooien [...] en vervolgens om gestalte te geven aan een completere en diepgaandere Unie [...]” Jean Monnet sluit in 1976 zijn memoires af met een hoofdstuk over de Europese Raad.
De Europese Raad wordt vermeld in de Europese Akte.
Dublin, 10 en 11 maart 1975
Eerste Europese Raad na de inwerkingtreding van de Europese Akte, Kopenhagen, 4 en 5 december 1987
1975
Eerste bijeenkomst van de Europese Raad Familiefoto, Dublin, 10 en 11 maart 1975
De topconferenties
Parijs, 9 en 10 december 1974
Parijs, 9 en 10 december 1974 „De top is dood, leve de Europese Raad” (verklaring van president Valéry Giscard d’Estaing ter afsluiting van de top)
Kopenhagen, 14 en 15 december 1973 Oliecrisis
Parijs, 19 en 20 oktober 1972
Den Haag, 1 en 2 december 1969 Politiek besluit over de eerste uitbreiding
Werkbijeenkomst in Parijs op 9 en 10 december 1974
Rome, 29 en 30 mei 1967 Bonn, 18 juli 1961 Parijs, 10 en 11 februari 1961
Bonn, 18 juli 1961 „De staatshoofden en regeringsleiders [...] hebben besloten: [...] regelmatig bijeenkomsten te houden met het doel opvattingen te vergelijken, hun beleid onderling af te stemmen en gemeenschappelijke standpunten te bereiken, teneinde voorwaarden te scheppen voor de politieke eenwording van Europa, [...]” (communiqué van de top)
Parijs, 10 en 11 februari 1961 „[...] De conferentie had ten doel te zoeken naar de middelen waarmee een hechtere politieke samenwerking tot stand kon worden gebracht. [...]” (communiqué van de top)
www.european-council.europa.eu
© Europese Unie, 2011 — QC-32-10-634-NL-P
Kanselier Konrad Adenauer ontvangt president Charles de Gaulle voor de top van Bonn op 18 juli 1961.
10 jaar Verdrag van Rome
Bundesarchiv, 145 Bild-F011021-002, Egon Steiner
Deelname van Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk
1961
„De Europese Raad geeft de nodige impulsen voor de ontwikkeling van de Unie en stelt de algemene politieke beleidslijnen vast. [...]” (artikel D van het Verdrag van Maastricht) „[...] De Europese Raad stelt de beginselen van en de algemene richtsnoeren voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid vast. [...]” (artikel J.8 van het Verdrag van Maastricht)
Poster „De Europese Raad: een instelling aan de top van de Europese Unie”, gepubliceerd naar aanleiding van de 50e verjaardag van de bijeenkomsten van de staatshoofden en regeringsleiders van de Europese Unie
16
Chronologische volgorde van de topconferenties en de bijeenkomsten van de Europese Raad Topconferenties 10-11 februari 1961, Parijs (Quai d’Orsay), voorgezeten door Charles de GAULLE 18 juli 1961, Bonn (Godesberger Redoute), voorgezeten door Konrad ADENAUER 29-30 mei 1967, Rome (Capitool), voorgezeten door Aldo MORO 1-2 december 1969, Den Haag (Ridderzaal), voorgezeten door Piet de JONG 19-20 oktober 1972, Parijs (Centre des conférences internationales), voorgezeten door Barend BIESHEUVEL 14-15 december 1973, Kopenhagen (Bella Center), voorgezeten door Anker JØRGENSEN 9-10 december 1974, Parijs (Quai d’Orsay), voorgezeten door Valéry GISCARD d’ESTAING
Bijeenkomsten van de Europese Raad 10-11 maart 1975, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door Liam COSGRAVE 16-17 juli 1975, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Aldo MORO 1-2 december 1975, Rome (Palazzo Barberini), voorgezeten door Aldo MORO 1-2 april 1976, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Gaston THORN 12-13 juli 1976, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Joop DEN UYL 29-30 november 1976, Den Haag (Ridderzaal), voorgezeten door Joop DEN UYL 25-26 maart 1977, Rome (Palazzo Barberini), voorgezeten door James CALLAGHAN 29-30 juni 1977, Londen (Lancaster House), voorgezeten door James CALLAGHAN 5-6 december 1977, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Leo TINDEMANS 7-8 april 1978, Kopenhagen (Christiansborg), voorgezeten door Anker JØRGENSEN 6-7 juli 1978, Bremen (Rathaus), voorgezeten door Helmut SCHMIDT 4-5 december 1978, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Helmut SCHMIDT 12-13 maart 1979, Parijs (Centre de conférences internationales), voorgezeten door Valéry GISCARD d’ESTAING 21-22 juni 1979, Straatsburg (Palais de l’Europe), voorgezeten door Valéry GISCARD d’ESTAING 29-30 november 1979, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door Jack LYNCH 27-28 april 1980, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Francesco COSSIGA
17
12-13 juni 1980, Venetië (Fondazione Cini), voorgezeten door Francesco COSSIGA 1-2 december 1980, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Pierre WERNER 23-24 maart 1981, Maastricht (Stadhuis), voorgezeten door Dries VAN AGT 29-30 juni 1981, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Dries VAN AGT 26-27 november 1981, Londen (Lancaster House), voorgezeten door Margaret THATCHER 29-30 maart 1982, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Wilfried MARTENS 28-29 juni 1982, Brussel (Egmontpaleis), voorgezeten door Wilfried MARTENS 3-4 december 1982, Kopenhagen (Eigtveds Pakhus), voorgezeten door Poul SCHLÜTER 21-22 maart 1983, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Helmut KOHL 17-19 juni 1983, Stuttgart (Neues Schloss), voorgezeten door Helmut KOHL 4-6 december 1983, Athene (Zappion), voorgezeten door Andreas PAPANDREOU 19-20 maart 1984, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door François MITTERRAND 25-26 juni 1984, Fontainebleau (Château de Fontainebleau), voorgezeten door François MITTERRAND 3-4 december 1984, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door Garret FITZGERALD 29-30 maart 1985, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Bettino CRAXI 28-29 juni 1985, Milaan (Castello Sforzesco), voorgezeten door Bettino CRAXI 2-3 december 1985, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Jacques SANTER 26-27 juni 1986, Den Haag (Conferentiecentrum van het ministerie van Buitenlandse Zaken), voorgezeten door Ruud LUBBERS 5-6 december 1986, Londen (Queen Elizabeth II Conference Centre), voorgezeten door Margaret THATCHER 29-30 juni 1987, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Wilfried MARTENS 4-5 december 1987, Kopenhagen (Eigtveds Pakhus), voorgezeten door Poul SCHLÜTER 11-12 februari 1988, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Helmut KOHL 27-28 juni 1988, Hannover (Hannover Messe), voorgezeten door Helmut KOHL 2-3 december 1988, Rhodos (Palati tou Megalou Magistrou), voorgezeten door Andreas PAPANDREOU 26-27 juni 1989, Madrid (Palacio de Congresos de Madrid), voorgezeten door Felipe GONZÁLEZ 8-9 december 1989, Straatsburg (Palais de la Musique et des Congrès), voorgezeten door François MITTERRAND 28 april 1990, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door Charles HAUGHEY (speciale bijeenkomst van de Europese Raad) 25-26 juni 1990, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door Charles HAUGHEY 27-28 oktober 1990, Rome (Palazzo Madama), voorgezeten door Giulio ANDREOTTI 14-15 december 1990, Rome (Montecitorio), voorgezeten door Giulio ANDREOTTI
18
8 april 1991, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Jacques SANTER (informele bijeenkomst van de Europese Raad) 28-29 juni 1991, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Jacques SANTER 9-10 december 1991, Maastricht (Provinciehuis), voorgezeten door Ruud LUBBERS 26-27 juni 1992, Lissabon (Centro Cultural de Belém), voorgezeten door Aníbal CAVACO SILVA 16 oktober 1992, Birmingham (Birmingham ICC), voorgezeten door John MAJOR (speciale bijeenkomst van de Europese Raad) 11-12 december 1992, Edinburgh (Holyrood House), voorgezeten door John MAJOR 21-22 juni 1993, Kopenhagen (Bella Center), voorgezeten door Poul Nyrup RASMUSSEN 29 oktober 1993, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Jean-Luc DEHAENE 10-11 december 1993, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Jean-Luc DEHAENE 24-25 juni 1994, Korfoe (Palaia Anaktora), voorgezeten door Andreas PAPANDREOU 15 juli 1994, Brussel (Charlemagnegebouw), voorgezeten door Helmut KOHL 9-10 december 1994, Essen (Messe Essen), voorgezeten door Helmut KOHL 26-27 juni 1995, Cannes (Palais des Festivals), voorgezeten door Jacques CHIRAC 22-23 september 1995, Majorca (Hotel Formentor), voorgezeten door Felipe GONZÁLEZ (informele bijeenkomst van de Europese Raad) 15-16 december 1995, Madrid (Palacio de Congresos de Madrid), voorgezeten door Felipe GONZÁLEZ 29 maart 1996, Turijn (Lingotto), voorgezeten door Lamberto DINI 21-22 juni 1996, Florence (Fortezza da Basso/Palazzo delle Esposizioni), voorgezeten door Romano PRODI 5 oktober 1996, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door John BRUTON (speciale bijeenkomst van de Europese Raad) 13-14 december 1996, Dublin (Dublin Castle), voorgezeten door John BRUTON 23 mei 1997, Noordwijk (Grand Hotel Huis ter Duin), voorgezeten door Wim KOK (informele bijeenkomst van de Europese Raad) 16-17 juni 1997, Amsterdam (Nederlandsche Bank), voorgezeten door Wim KOK 20-21 november 1997, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Jean-Claude JUNCKER (buitengewone Europese Raad over werkgelegenheid) 12-13 december 1997, Luxemburg (Centre de conférences Kirchberg), voorgezeten door Jean-Claude JUNCKER 15-16 juni 1998, Cardiff (City Hall), voorgezeten door Tony BLAIR 24-25 oktober 1998, Pörtschach (Parkhotel Pörtschach), voorgezeten door Viktor KLIMA (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 11-12 december 1998, Wenen (Hofburg), voorgezeten door Viktor KLIMA
19
26 februari 1999, Bonn (Gästehaus der Bundesregierung auf dem Petersberg), voorgezeten door Gerhard SCHRÖDER (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 24-25 maart 1999, Berlijn (Hotel Intercontinental), voorgezeten door Gerhard SCHRÖDER 14 april 1999, Brussel (Justus Lipsiusgebouw), voorgezeten door Gerhard SCHRÖDER (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 3-4 juni 1999, Keulen (Der Gürzenich), voorgezeten door Gerhard SCHRÖDER 15-16 oktober 1999, Tampere (Museokeskus Vapriikki), voorgezeten door Paavo LIPPONEN 10-11 december 1999, Helsinki (Helsinki Fair Centre), voorgezeten door Paavo LIPPONEN 23-24 maart 2000, Lissabon (Feira Internacional de Lisboa), voorgezeten door António GUTERRES 19-20 juni 2000, Santa Maria da Feira (Europarque Centro de Congressos), voorgezeten door António GUTERRES 13-14 oktober 2000, Biarritz (Casino municipal de Biarritz), voorgezeten door Jacques CHIRAC 7-11 december 2000, Nice (Centre des Congrès Acropolis), voorgezeten door Jacques CHIRAC 23-24 maart 2001, Stockholm (Stockholm Mässan), voorgezeten door Göran PERSSON 15-16 juni 2001, Göteborg (Svenska Mässan-Swedish Exhibition and Congress Centre), voorgezeten door Göran PERSSON 21 september 2001, Brussel (Justus Lipsiusgebouw), voorgezeten door Guy VERHOFSTADT (buitengewone bijeenkomst van de Europese Raad) 19 oktober 2001, Gent (Sint-Pietersabdij), voorgezeten door Guy VERHOFSTADT (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 14-15 december 2001, Brussel (Koninklijk Paleis van Laken), voorgezeten door Guy VERHOFSTADT 15-16 maart 2002, Barcelona (Palau de Congressos de Catalunya), voorgezeten door José María AZNAR 21-22 juni 2002, Sevilla (Palacio de Exposiciones y Congresos), voorgezeten door José María AZNAR 24-25 oktober 2002, Brussel (Justus Lipsiusgebouw), voorgezeten door Anders Fogh RASMUSSEN 12-13 december 2002, Kopenhagen (Bella Center), voorgezeten door Anders Fogh RASMUSSEN 17 februari 2003, Brussel (Justus Lipsiusgebouw), voorgezeten door Costas SIMITIS (buitengewone Europese Raad van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 20-21 maart 2003, Brussel (Justus Lipsiusgebouw), voorgezeten door Costas SIMITIS 16 april 2003, Athene (Zappeion Hall), voorgezeten door Costas SIMITIS (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 19-20 juni 2003, Thessaloniki (13) (Porto Carras), voorgezeten door Costas SIMITIS
(13)
20
Laatste bijeenkomst van de Europese Raad die buiten Brussel is gehouden.
16-17 oktober 2003, Brussel (14) (Justus Lipsiusgebouw), voorgezeten door Silvio BERLUSCONI 12-13 december 2003, voorgezeten door Silvio BERLUSCONI 25-26 maart 2004, voorgezeten door Bertie AHERN 17-18 juni 2004, voorgezeten door Bertie AHERN 4-5 november 2004, voorgezeten door Jan Peter BALKENENDE 16-17 december 2004, voorgezeten door Jan Peter BALKENENDE 22-23 maart 2005, voorgezeten door Jean-Claude JUNCKER 16-17 juni 2005, voorgezeten door Jean-Claude JUNCKER 15-16 december 2005, voorgezeten door Tony BLAIR 23-24 maart 2006, voorgezeten door Wolfgang SCHÜSSEL 15-16 juni 2006, voorgezeten door Wolfgang SCHÜSSEL 14-15 december 2006, voorgezeten door Matti VANHANEN 8-9 maart 2007, voorgezeten door Angela MERKEL 21-22 juni 2007, voorgezeten door Angela MERKEL 14 december 2007, voorgezeten door José SÓCRATES 13-14 maart 2008, voorgezeten door Janez JANŠA 19-20 juni 2008, voorgezeten door Janez JANŠA 1 september 2008, voorgezeten door Nicolas SARKOZY (buitengewone Europese Raad) 15-16 oktober 2008, voorgezeten door Nicolas SARKOZY 7 november 2008, voorgezeten door Nicolas SARKOZY (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 10-11 december 2008, voorgezeten door Nicolas SARKOZY 1 maart 2009, voorgezeten door Mirek TOPOLÁNEK (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 19-20 maart 2009, voorgezeten door Mirek TOPOLÁNEK 18-19 juni 2009, voorgezeten door Jan FISCHER 17 september 2009, voorgezeten door Fredrik REINFELDT (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders) 29-30 oktober 2009, voorgezeten door Fredrik REINFELDT
(14)
De bijeenkomsten van de Europese Raad vinden, behoudens uitzonderingen, vanaf dan te Brussel plaats, in het Justus Lipsiusgebouw.
21
19 november 2009, voorgezeten door Fredrik REINFELDT (informele bijeenkomst van de staatshoofden en/of regeringsleiders)
Na Lissabon (1 december 2009) 10-11 december 2009, voorgezeten door Fredrik REINFELDT, laatste bijeenkomst die wordt voorgezeten door het alternerend voorzitterschap van de Raad 11 februari 2010, Solvay-bibliotheek, voorgezeten door Herman VAN ROMPUY (15) (informele bijeenkomst van de Europese Raad) 25-26 maart 2010, eerste formele bijeenkomst van de Europese Raad onder voorzitterschap van Herman VAN ROMPUY
(15)
22
Eerste voorzitter van de Europese Raad, verkozen op 1 december 2009 voor een ambtstermijn van tweeënhalf jaar, eenmaal herkiesbaar (artikel 15, lid 5, VEU).
Voor meer informatie Publicaties en hulpbronnen online (gratis beschikbaar in gedrukte en elektronische versie in de officiële talen van de EU) http://www.consilium.europa.eu/publications Conclusies betreffende de Europese Raad http://www.european-council.europa.eu/council-meetings/conclusions Mededelingen aan de pers betreffende de Europese Raad http://www.consilium.europa.eu/ec-pressreleases Reglement van orde van de Europese Raad — Reglement van orde van de Raad, 2009, 46 bladzijden De Europese Raad — De Raad. Twee instellingen in actie voor Europa, 2010, 16 bladzijden De Europese Raad in 2010, 2011, 46 bladzijden De Europese Raad en de Raad in een notendop, 2010, 6 bladzijden Waar vind ik informatie over de Europese Raad en de Raad?, 2010, 6 bladzijden De Europese Raad: een instelling aan de top van de Europese Unie, 2011, poster A1-formaat De Europese Raad — De Raad, 2010, dvd (meertalig)
Websites Europese Raad: http://www.european-council.europa.eu Voorzitter: http://www.european-council.europa.eu/president
Facebook Voorzitter: http://www.facebook.com/Hermanvanrompuy
Twitter Europese Raad: http://twitter.com/EUCouncilPress Voorzitter: http://twitter.com/euHvR
23
Secretariaat-generaal van de Raad De Europese Raad — 50 jaar topbijeenkomsten Luxemburg: Bureau voor publicaties van de Europese Unie 2012 — 23 blz. — 17,6 x 25 cm ISBN 978-92-824-3495-6 doi:10.2860/67814
Noot HOE KOM IK AAN EU-PUBLICATIES?
Deze brochure is door het secretariaat-generaal van de Raad samengesteld en dient enkel ter informatie. Voor nadere gegevens over de Europese Raad en over de Raad kunt u de volgende websites raadplegen: www.european-council.europa.eu www.consilium.europa.eu of kunt u zich wenden tot de dienst Voorlichting van het publiek van het secretariaatgeneraal van de Raad op het volgende adres: Wetstraat 175 1048 Brussel BELGIË Tel. +32 22815650 Fax +32 22814977 Internet: www.consilium.europa.eu/infopublic
Meer gegevens over de Europese Unie vindt u op internet via de Europaserver (http://europa.eu). Catalografische gegevens bevinden zich aan het einde van deze publicatie. Luxemburg: Bureau voor publicaties van de Europese Unie, 2012 ISBN 978-92-824-3495-6 doi:10.2860/67814 © Europese Unie, 2012 Overneming met bronvermelding toegestaan. Printed in Belgium Gedrukt op elementair chloorvrij gebleekt papier (ECF)
Gratis publicaties: • bij de EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu); • bij de vertegenwoordigingen en delegaties van de Europese Unie. Ga voor de contactgegevens naar http://ec.europa.eu of stuur een fax naar +352 292942758. Betaalde publicaties: • bij de EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu). Betaalde abonnementen (bv. jaarreeksen van het Publicatieblad van de Europese Unie en de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie): • via een van de verkoopkantoren van het Bureau voor publicaties van de Europese Unie (http://publications.europa.eu/others/agents/index_nl.htm).
QC-31-11-406-NL-C
EUROPESE RAAD
SECRETARIA AT-GENER A AL VAN DE R A AD
NL
EUROPESE RAAD
Wetstraat 175 1048 Brussel BELGIË Tel. +32 22816111
De Europese Raad 50 jaar topbijeenkomsten
www.european-council.europa.eu DE TOP EEN INSTELLING AAN VAN DE EUROPESE UNIE
DE EUROPESE RAAD sten: Vijftig jaar topbijeenkom de mijlpalen
2011
zetel uw: de huidige Justus Lipsiusgebo de Europese Raad van Perscentrum tijdens
t van de een bijeenkoms Raad Europese
word De Europ ese Raad
1 december 2009
in werking: Lissabon treedt en Het Verdrag van wordt een instelling de Europese Raad voor tweeëneenhalf jaar zijn voorzitter wordt lier Angela Merkel, met bondskanse december 2010 verkozen. Herman Van Rompuy Brussel, 16-17 Europese Raad,
0099 009 00 2009 2200 20
Voorzitter
het Verdr ag betre ffend
De Europ ese Raad:
e de Europ ese Unie
Thessaloniki, 19 en 20 juni 2003
Copyright: Bundesregierung/Andre
a Bienert
komt voor het De Europese Raad land van het laatst bijeen in het voortaan vergadert voorzitterschap; hij in Brussel.
1 november 1993
i, Familiefoto, Thessalonik
eding van het Raad na de inwerkingtr december 1993 Eerste Europese Brussel, 10 en 11 Verdrag van Maastricht;
19 en 20 juni 2003
99933 1999 1993 1199
De Europ ese Raad:
wordt De Europese Raad Akte. vermeld in de Europese eding van de Raad na de inwerkingtr 1987 en 5 december Eerste Europese Kopenhagen, 4 Europese Akte,
maart 1975
10 en Familiefoto, Dublin,
Raad
11 maart 1975
De topco nfere nties
755 9975 97 11975
st van de Europese Eerste bijeenkom
r 1974 Parijs, 9 en 10 decembe de Europese Raad” d’Estaing ter „De top is dood, leve Valéry Giscard (verklaring van president afsluiting van de top)
r 1974 Parijs, 9 en 10 decembe
1973 en 15 december Kopenhagen, 14 Oliecrisis
Den Haag, 1 en
2 december 1969
g de eerste uitbreidin Politiek besluit over 10 jaar Verdrag
mei 1967
van Rome
1961
10 december 1974
Adenauer ontvangt Kanselier Konrad Gaulle voor de top de president Charles Bonn op 18 juli 1961. van
Bonn, 18 juli 1961 [...] hebben en regeringsleiders „De staatshoofden bijeenkomsten te houden met het onderling af te besloten: [...] regelmatig vergelijken, hun beleid doel opvattingen te appelijke standpunten te bereiken, stemmen en gemeensch te scheppen voor de politieke en teneinde voorwaard [...]” (communiqué van de top) Europa, van g eenwordin
1961 waarmee Parijs, 10 en 11 februariten doel te zoeken naar de middelen gebracht. [...]” had „[...] De conferentie samenwerking tot stand kon worden een hechtere politieke top) (communiqué van de
ouncil.europa.eu ww w.europea n-c
L-P
Bonn, 18 juli 1961 februari 1961 Parijs, 10 en 11
in Parijs op 9 en
2011 — QC-32-10-634-N
Rome, 29 en 30
Werkbijeenkomst
145 Bild-F011021-002,
Egon Steiner
oktober 1972
ken, Ierland en Deelname van Denemar jk het Verenigd Koninkri
Bundesarchiv,
Parijs, 19 en 20
het prille begin
terug naar de „[...] Men moest om allereerst bronnen van de macht te voltooien de economische Uniegestalte te ge[...] en vervolgens om en diepgaanven aan een completere dere Unie [...]” in 1976 zijn mesluit Monnet Jean over de moires af met een hoofdstuk Raad. Europese
1 juli 1987
Dublin, 10 en 11
geeft de nodige „De Europese Raad ontwikkeling impulsen voor de de algemene van de Unie en stelt n vast. [...]” politieke beleidslijne Verdrag van (artikel D van het Maastricht) Raad stelt de „[...] De Europese algemene ribeginselen van en de gemeenschapchtsnoeren voor het veiligheidsen pelijk buitenlands J.8 van het beleid vast. [...]” (artikel) Verdrag van Maastricht
© Europese Unie,
doi:10.2860/67814
SERIE ‘ARCHIEF’
Europese Raad De taken van de n in het Verdrag worden omschreve Unie betreffende de Europeset). (Verdrag van Maastrich
t een inste lling
de van de Unie en bepaalt voor de ontwikkeling geeft de nodige impulsen . [...] „[...] De Europese Raad en beleidslijnen en prioriteiten de lidstaten, zijn voorzitter algemene politieke en regeringsleiders van Unie) uit de staatshoofden betreffende de Europese De Europese Raad bestaat 15 van het Verdrag Commissie. [...]” (artikel de voorzitter van de
DECEMBER 2011
