De Afslag Magazine van Golfclub Zeegersloot | Alphen aan den Rijn
2011 - nummer 3
>> MultiLease
houdt altijd woord
Golfvaardigheidsbewijs of rijbewijs, geeft een aparte dimensie aan vrijheid en keuze. De fairway overwin je, nu nog de highway. Wie een auto least, is op zoek naar hetzelfde. Het enige dat je wilt is non-stop mobiliteit en
geen gezeur. MultiLease begrijpt dat. Daarom maken wij de keiharde afspraak met u, dat wij onze servicebelofte nakomen. MultiLease houdt altijd woord, want belofte maakt schuld.
www.multilease.nl
Aksent op Schoon maakt een zichtbaar verschil in: • Vloeronderhoud
Je ziet Jedat ziet we dat we geweest zijn geweest zijn
• Periodiek onderhoud • Glasbewassing • Gevelreiniging • Eenmalige schoonmaak
Aksent op Schoon zet in een vrijblijvend gesprek graag alle mogelijkheden voor u op een rij. Ons vakmanschap, onze jarenlange ervaring en onze resultaatgerichte aanpak staan borg voor prima resultaten.
www.aksentopschoon.nl
Tel: (0172) 415 808
Fax: (0172) 415 362
Zuinig op je spullen
Inhoud Pagina Zuinig op je spullen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Verder op de goede weg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Golfschool Het Groene Hart . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 (D)insdag (A)vond (C)ompetitie 2011 . . . . . . . . . . . . . . 6 Van kleins af aan leer je zuinig te zijn op de zaken, die je krijgt. Je eerst Barbie; je eerste brandweerauto; je fiets; rolschaatsen; skateboard; of iets eenvoudigs als kleurpotloden. Als kind leer je er netjes mee om te gaan. Het is van jou en er mag niemand aan komen. Lastiger wordt het als je samen iets bezit. Samen met je broertje of zusje een eigendom. Samen een schommel of een trampoline. Samen ervoor zorgen dat het netjes blijft en niet kapot gaat. En wat als er toch iets gebeurt, wie is er dan verantwoordelijk, wie krijgt de schuld?
Met de zinnen op winnen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 Vertraagd verleden tijd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Een dagje op "The Dutch" . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 Zadelpijn, off-day en ander damesleed . . . . . . . . . . . 10 Wat doen golfers in hun vrije tijd? . . . . . . . . . . . . . . . . 11 Clubkampioenschappen 2011 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Golfregels voor senioren te gecompliceerd? . . . . . . 16
Wij, leden van Golfclub Zeegersloot, zijn met velen. Eigenlijk zijn wij samen de eigenaar van al dat moois. Dat is fijn, maar ook een hele zorg. Iets wat u zich wellicht niet alle dagen realiseert. En maar goed ook, want misschien krijgt u dan wel slapeloze nachten. Opeens schrikt u wakker en bedenkt, hoe betaal ik morgen mijn personeel? Doen alle grasmaaiers het nog wel goed. In een nachtmerrie ziet u het gras een halve meter hoog groeien. Ziet u alleen nog maar ganzen op de holes lopen; ziet u omgewaaide bomen waar u maar kijkt en ziet u bunkers vol met onkruid. Maar wees gerust, het was gewoon een nachtmerrie. Als u de volgende ochtend snel in de auto stapt of op de fiets springt om naar de golfbaan te rijden, ontdekt u dat alles dik in orde is. De ene greenkeeper zit vrolijk op z’n maaier en maait dat het een lieve lust is; de andere haalt de dooie takken op en plukt het onkruid uit de bunker. Het ziet er allemaal weer picobello uit.
Cartoon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Toch moet u oppassen voor nonchalance. Ieder jaar geven wij een kleine miljoen uit om onze baan in orde te houden. Dat is veel geld. Ieder van ons zal dit bedrag niet afzonderlijk te besteden hebben. Wel iets om over na te denken en mee te nemen als je de baan in gaat. Zuinig zijn op je spullen. Eens om je heen kijken, genieten van al het moois en er zorg voor dragen. Neem dat snoeppapiertje, dat een ander per ongeluk heeft laten vallen mee en deponeer het verderop in een prullenbak. En mocht het nodig zijn om een sanitaire stop te maken ergens anders dan bij de toiletunit, neem die tissue, die gebruikt is om de billetjes te reinigen mee en laat die niet achter in het bos. Kleine moeite, toch?
Colofon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Hans van Beek slaat dubbelslag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Oeverzwaluwmuur gereed voor bewoning . . . . . . . 19 Tussen de oren: ballen zoeken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Nieuw: speciaal voor de jeugd Strijd en gezelligheid bij matchplay kampioenschappen voor de jeugd . . . . . . . . . . . . . . . 20 Heb je al gehoord dat: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 Committed to Jeugd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 Inloopwedstrijden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
cover foto
Over de pitchmarks praten we niet meer, want die repareert tegenwoordig iedereen en de bunker aanharken lijkt wel het leukste werkje dat er is. Ballen zoeken langs de waterhindernis en daarbij in het riet hakken dat het een lieve lust is, nee, verleden tijd.
Slotavond WAC behoorlijk spannend . . . . . . . . . . . . . 17
Golfclub Zeegersloot, ongeveer 80 ha natuur, allemaal van ons samen. Iets om trots op te zijn. Laten we er zuinig op zijn! Mignon Buls, hoofdredactie
foto Ruud Taal
Wat doen golfers in hun vrije tijd? . . . . . . . 11
3
september 2011 | 28e jaargang | nummer 3
Verder op de goede weg Met de opening van de Golfschool komt GC Zeegersloot wéér stappen verder op de goede weg. Het gaat goed bij ons. Het was een mooie zomer en hoewel er nogal natte periodes voorkwamen, komt daar als groot positief punt uit dat de baan klimatologische tegenspoed steeds beter blijkt te kunnen verwerken. Bravo greenkeepers! In de vijftien maanden met de voorzittershamer in mijn golftas blijkt ook steeds meer hoe fantastisch onze vereniging wordt gedragen door leden die zich als vrijwilliger inzetten. Het zijn er meer dan 150 in getal die hun extra steentje bijdragen aan de geweldige sfeer die er elke dag is. Alle commissies zijn buitengewoon constructief bezig heb ik met genoegen kunnen constateren. Met betrekking tot de talloze wedstrijden pakten zij ook het kwaad genaamd ‘Slow Play’ aan. De vrijwillig verrichte taken, die inzet, bij elkaar vormt dat de ziel van onze vereniging. Daardoor voelen zovelen zich thuis op Zeegersloot. Natuurlijk, er gaat altijd ergens wel iets fout, maar de instelling is buitengewoon positief.
bij het clubhuis te vervallen. Ideaal voor ons allemaal zal het nooit worden. Door de topografische ligging van onze baan zullen wij nooit een ruime P bij het clubgebouw c.q. de eerste hole kunnen hebben. Helaas, maar daar moeten wij mee leren leven. Vijf kwartalen ben ik nu voorzitter van GC Zeegersloot. Geen moment heb ik gevoelens van spijt gehad. Integendeel. Verlangen naar het einde van mijn termijn? Niets daarvan! Het enige verlangen dat ik heb is naar een betere handicap. Daar werken we aan, ook in de Golfschool op onze prachtige accommodatie.
Cees van Beurten, voorzitter GC Zeegersloot
Klein punt van zorg zijn de leden die hun handicap nog actief moeten houden. Ik hoop dat zij tijdig voldoende q-kaarten spelen. Als ik hier een oproep mag plaatsen: Doen. Wacht niet tot Prins Herfst en Koning Winter onze prachtige holes non-qualifying maken. Speel met plezier, op tempo en volgens de regels. En voor de meesten van ons geldt: het kan over negen holes. De Golfschool met onze professionals Synco Jonkeren, Felix Holm en Eric van der Poel is er nu. Een belangrijke vooruitgang bij onze inzet op kwaliteit van onze Vereniging, onze Baan en nu Golfinstructie. Als bestuur juichen wij deze ontwikkeling toe en steunen die van harte. Wij zijn eraan toe met onze prima oefenfaciliteiten een golfschool te hebben. De pro’s zien er een markt voor. Voor ons allen is het een win-win-situatie. Benieuwd ben ik naar de negende hole. De laatste renovatie van De Griend. Ik kijk er naar uit die par-5 voor de eerste keer te spelen. Volgend voorjaar hopelijk. Het zal afhangen hoe de hole uit de winter komt. Zo ‘gemakkelijk’ als die hole voorheen was, zal-ie na de heropening niet meer zijn... Eerder een uitdaging. De parkeerplaats gaat dit najaar op de schop. De gemeente Alphen aan den Rijn neemt dat voor zijn rekening. De ingang (tevens uitgang) wordt verlegd naar het begin van de Kromme Aarweg. Op de nieuwe P komen drie invalide-P’s. Daarmee komt de invalide-P
Architectuur en bouwmanagement
4
Bloemen Architecten
Wilhelminalaan 18-a - 2405 ED Alphen aan den Rijn - Tel (0172) 49 23 87 - www.bloemen-architecten.nl
Golfschool Het Groene Hart: len plezier hebben en beter spe
Het bestuur en de pro’s zien al enige tijd zien met lede ogen aan dat ons prachtige oefencentrum veel te weinig wordt gebruikt. De teller van de ballenautomaat bevestigt die wrange constatering. ‘Even’ een emmertje ballen slaan en een ‘chip en putt’ maken voordat men de baan ingaat is er vaak niet bij. De drie golfpro’s van Zeegersloot, Felix Holm, Synco Jonkeren en Eric van der Poel (op de foto v.r.n.l.) hebben daarom samen met het bestuur van Golfclub Zeegersloot de handen ineen geslagen. De oprichting van ‘Golfschool Het Groene Hart’, met een eigen identiteit onder leiding van de pro’s, moet het adequate antwoord zijn. De school, die in het najaar van start gaat, biedt allerlei nieuwe diensten en producten die de aantrekkingskracht van de practice grounds en het plezier om te oefenen moeten vergroten. Initiatieven op de plank Synco Jonkeren licht toe dat de expertise van de professionals door middel van het golfschool-concept veel gerichter kan worden ingezet: “Er liggen initiatieven op de plank die het plezier in het spel moeten vergroten. Denk daarbij, naast het standaard lesprogramma, aan clubfitting, advies bij de aanschaf van clubs, (kinder)clinics en groepslessen (ook in de baan), de installatie van een ‘swing analyzer’, beweegadviezen in samenwerking met een fysiotherapeut en het organiseren en begeleiden van golfreizen”. De syllabus van de drie ondernemende golfprofessoren bevat verder programma’s zoals ‘Total Golf’, gericht op het oefenen van
het ‘korte spel’ en ‘Teaching Aid’, voor (of juist tegen?) de meest voorkomende missers. Kweekvijvers Piet Bokelaar, namens het bestuur betrokken bij het plan: “De oprichting van de golfschool dient meerdere doelen. Wij zien graag meer vrije golfers en ‘het bedrijfsleven’ naar Zeegersloot komen. Dat zijn belangrijke kweekvijvers voor nieuwe leden en leveren de club welkome inkomsten op. Ook willen we dat het aantal lage handicappers binnen de club toeneemt, zodat we op een hoger niveau competitie kunnen spelen. De betrokkenheid van het bestuur en de commerciële commissie zal daarom niet beperkt blijven tot de beginperiode, maar ook in het vervolgtraject blijven bestaan”. Daarnaast heeft ook Zeegersloot-lid Hidde Verschuur, vanuit zijn expertise als sportmanagement-deskundige bij de Nederlandse Vereniging van Golfaccommodaties, een belangrijke bijdrage geleverd aan de totstandkoming van de golfschool. Gary Player Synco Jonkeren vat het hele idee kernachtig samen met een uitspraak van Gary Player, één van de beste golfers aller tijden: “The more I practice, the luckier I get”. Hoe meer ik oefen, hoe meer geluk ik heb. Dat zouden we toch allemaal moeten willen ... Tekst en foto: Ruud Taal
5
(D)insdag (A)vond (C)ompetitie 2011 Serieus spelen op een dinsdag“zomer”avond die je goed uitkomt……..
Tijdens 15 (supergezellige) dinsdagavonden is er om gestreden: eer, en vermelding op de borden in het clubhuis. Dit soort qualifying wedstrijden, voor zowel hoge als lage handicappers, voorzien duidelijk in een behoefte. Ook dit jaar was de wedstrijd vaak al binnen een uur na de start van de inschrijving volgeboekt. In totaal hebben 146 verschillende spelers dit jaar meegedaan waarvan 72 acht keer of meer (minimaal acht scores van de 15 mogelijke deelnames zijn nodig om mee te dingen in het eindklassement). In totaal zijn er 1009 rondjes golf gespeeld. Na een uitzonderlijk droge en zonnige start in de lente sloeg het weer om naar buiige omstandigheden in de zomermaanden (1 wedstrijd is gestaakt vanwege onweer). Maar gelukkig was de laatste DAC-wedstrijd een prachtige zomerdag. De slotavond was een groot feest met hapjes, drankjes, mooie prijzen, een speciaal DACmenu en Live Music. Met dank aan onze sponsoren KapBrains, van der Linden Groep en Mangerie de Zeeger die het ook dit jaar mede mogelijk hebben gemaakt om iedere DAC avond leuke prijzen te hebben.
6 Edu van Bienema
Eindklassement DAC 1 Winnaars: 1. Marco de Nooijer 2. Michel Goes 3. Jan Bouwhuis
Hcp: 15 12 15
Punten: 281 279 271
DAC 2 Winnaars: 1. Rene Scheffers 2. Nico Dofferhoff 3. Irene van Bienema
Hcp: 20 22 24
Punten: 287 266 266
Birdies Winnaar: Hidde Verschuur
Hcp: 4
Birdies: 13
Met de zinnen op winnen Hij werd drie keer dagwinnaar en stond al een tijdje bovenaan in het klassement. Elke week kwam René Scheffers (50) dichter bij zijn doel, winnen in DAC 2. Hij ervaarde naar eigen zeggen wel stress over het behouden van zijn voorsprong. “Toch zei ik kort geleden nog tegen Edu: het zou leuk zijn als er opeens iemand met 50 punten binnenkomt.”
banen onderhoudt, staat hij met de sport op en gaat er mee naar bed. Helemaal geen straf, vindt hij, want hij kan zich helemaal kwijt in golf. “Volgend jaar wil ik wel in DAC1 meedoen!” Ineke ter Doest
“Als ik eenmaal mijn zinnen gezet heb op winnen dan ga ik ervoor”, vertelt René. “En het leuke van de DAC is dat het een competitie over een langere periode is. Het is dus ook een weerspiegeling van je spel over het seizoen.” Een deel van zijn succes wordt volgens René verklaard doordat hij vier keer per week de parkbaan loopt. Echt, de parkbaan? En dat voor iemand van zijn postuur (ongeveer een meter negentig), die met een ijzeren drie zo’n 190 meter slaat? René: “Ja, dat is goed voor mijn korte werk. Dat wordt heel constant. Tijdens het trainen ga ik ook niet voor de vlag, maar ik probeer net voor de green te landen. Dan heb ik nog een chip en een putt. Die methode heb ik geleerd van mijn functie als jeugdtrainer.” Sinds dit voorjaar begeleidt René een groepje jongens in het kader van het programma “Committed to jeugd”. In samenwerking met Eric, hun pro, oefent hij met hen wat ze hebben geleerd tijdens les. Momenteel is hij bezig met het maken van het trainingsscenario voor de winter. “Ik kijk daarbij vooral naar het individu en iemands houding en attitude. Het is heel leuk om met jeugd om te gaan. Ervaring over te brengen. Door het voor te doen aan de jongens ben ik zelf beter gaan golfen.” Ben je niet bang dat je hen soms verkeerde dingen leert? Hij lacht. “Nee, als ik een bal mis sla doen ze hun best om mij te verbeteren.” René heeft zelfs in zijn werk veel affiniteit met golf. Als projectleider-uitvoerder bij een groot hoveniersbedrijf dat onder meer golf-
Alphen a/d Rijn, Opaalstraat 21
Zeer luxe hoekwoning met inpandige garage, riante tuin, veel lichtinval en grote woonopp. • Recreatiegebied Zegersloot op steenworp afstand! • Riante en tuingerichte living met veel lichtinval • Achtertuin op het westen van ca. 200 m2 • Zeer luxe keuken & badkamer • Glazen doorloop naar inpandige garage & studeerk.
Alphen a/d Rijn, Hoorn 130
Vrijstaande bungalow aan het water mét ligplaats in botenhuis, op 1.116 m2 eigen grond. • Oprit, parkeerplaats en garage met plaats voor 2 auto's • Uniek voor Alphen: eigen ligplaats in botenhuis • Ruime living met uitzicht over het water • Ligplaats 13 x 2,4 m in botenhuis, gezamenlijk met buren • Gelijkvloers wonen!
Vraagprijs € 562.000,-- k.k.
Vraagprijs € 850.000,-- k.k.
Woubrugge, Boddens Hosangeweg 112a
Leimuiden, Meerewijck 65
ALTIJD HET BESTE RESULTAAT Prins Hendrikstraat 90 | Alphen aan den Rijn Telefoon: 0172 - 47 26 51 |
[email protected] Schitterende woonboerderij aan het water met super uitzicht en ligplaats voor boot. • Grenzeloos veel ruimte • Direkte verbinding met plassen • In 9 minuten naar de Golfbaan • Alle vrijheid voor eigen architect/aannemer • Vraagprijs is prijs van de bouwkavel
WWW.DEERENBERG.NL
Vraagprijs € 671.570,-- k.k.
Luxe bungalow op een prachtige locatie, met ligplaats in de haven en in de achtertuin. • Perfect gelegen met het terras/tuin op het zuiden • Luxe afgewerkte badkamer • Zeer ruime garage met eigen parkeerplaats • Slaapkamer met open badkamer • Op korte afstand van Schiphol en div. uitvalswegen
Vraagprijs € 470.000,-- k.k.
7
Vertraagd verleden tijd
We leven in een wereld vol tegenstrijdigheden. Het tempo waarin we geacht worden te leven gaat alsmaar omhoog, maar uw lichaam kent zijn grenzen. Als kind werd u zich daar al snel van bewust, want huppelen (voor de meisjes) en de zwembadpas (voor de jongens, of ze Kees heten of niet) bleken snellere alternatieven voor de wandeling en het al jong beheerste kruipen. Wat later worden met een groeiend vermogen, brommer, auto en desnoods privéjet de middelen om mee te gaan in de vaart der volkeren. Tot het moment komt dat u niet meer de trap op, en achter een bal aan kunt rennen, en golf uw sport van keuze is geworden. Men weet al eeuwen dat snelheid niet heilig is, getuige de zegswijze over haastige spoed en de fabel van de haas en de egel. Die leert ons dat slimheid blindelings rennen verslaat. Dat inzicht heeft in de golfsport onder andere geleid tot de provisionele bal. Wanneer u zonder frustraties uw sport kunt beoefenen komt dat niet alleen uw spel, maar ook dat van uw medespelers ten goede. De bewuste omgang met elkaar voor en de wereld om ons heen is een trend die de laatste decennia veel navolging heeft gekregen. Slow play Thuiswerken, sabbaticals, en wellness hebben hun intrede gedaan in een poging het jachtig leven van deze tijd een (tijdelijk) halt toe te roepen. Maar binnen de vereniging zijn er veel mensen die dit gematigde tempo betitelen als slow-play, en oplossingen daarvoor graag onder uw aandacht brengen. Die aanmerkingen zijn er niet om u op te jagen, maar dienen een algemeen belang, waar op termijn iedereen de vruchten van plukt. Om tot optimale inzet en opbrengst van beperkte middelen te komen zijn afspraken over hoe we daar mee omgaan onontbeerlijk.´
Slowfood Duurzaamheid is een verwant begrip dat buiten de sport veel aandacht krijgt. In mijn vak is daarvoor de term slowfood geïntroduceerd. Daarin wordt afstand gedaan van de opgefokte eetcultuur die eind 20ste eeuw het leven van de westerling heeft bepaald. Het verwerken van verantwoord geproduceerde levensmiddelen, bij voorkeur van lokale oorsprong, verhoogt de culinaire beleving. Met onder andere kazen uit het Groene Hart en Nieuwkoopse paling volgen we waar mogelijk deze trend. In tegenstelling tot wat de term doet vermoeden heeft het geen betrekking op het tempo waarmee de gerechten bereid en bezorgd worden. De slenterende kelner en water-aan-de-kook-starende kok passen niet binnen dit concept. Shotgun In het hoogseizoen is in het restaurant snelheid altijd een onderwerp van gesprek. Een kop koffie vlak voor een speelronde of een dorstlesser bij binnenkomst kunnen niet snel genoeg bezorgd worden. Daar passen we indien nodig ons beleid op aan. Zwoele zomeravonden (herinnert u zich beide nog?) en shotgun-wedstrijden vragen om een andere werkwijze. In alle gevallen zal het personeel letterlijk voor u klaar moeten staan. Soms moeten we uit de startblokken knallen, een andere keer in gestadig tempo de gehele avond tot uw beschikking staan. Taakverdeling en verantwoordelijkheden worden verdeeld naar vaardigheden en bevoegdheden van de beschikbare mankracht. En dat kan wel eens leiden tot verrassende observaties; de ober, een man die zegt dat hij eraan komt terwijl hij in versnelde pas van u wegloopt.
Richard van Bregt, foto: Ruud Taal
Bijzonder drukwerk, bijzondere klanten
8
Handelsweg 2-4 2421 LP Nieuwkoop
Telefoon 0172 - 52 00 20 www.ecodrukkers.nl
Een dagje op “The Dutch” Onlangs werd ik gebeld door mijn goede vriend Constant Smits van Waesberghe, u wellicht bekend uit de tijd dat hij golfprofessional op de European Tour was. In het verleden ben ik een paar keer zijn Caddie geweest op “the Dutch Open” en andere landelijke wedstrijden. Hij nodigde mij uit om een dagje op “The Dutch” te komen spelen, waar hij dit jaar lid is geworden. Een fantastische uitnodiging natuurlijk. Als golfer, maar ook als manager van een golfbaan is het geweldig om eens te kunnen kijken hoe het op een dergelijke baan toegaat. Wij hadden om 11.00 uur afgesproken in het clubhuis en Tom Tom gaf aan 1 uur reistijd. Om in ieder geval zeker op tijd te zijn en zonder stress te arriveren vertrok ik om 09.30 uur van huis, auto van binnen en van buiten gewassen, want het fenomeen Valet Parking aldaar was natuurlijk allang bekend! Bij aankomst ging het hek spontaan open en een zeer vriendelijke heer, in gepaste kleding van “The Dutch” wenste mij een zeer goede morgen en begon een gezellig praatje over het fantastische weer. Hij verifiëerde mijn naam en verwees mij door naar het clubhuis, alwaar ik opgevangen werd door een minstens zo vriendelijke jongeman. Na een korte uitleg werd mij gevraagd mijn kleding en golfschoenen mee te nemen, me te melden bij de receptie en mijn autosleutels en golfspullen achter te laten. Hier zou voor gezorgd worden. Goed dat ik de auto gewassen had….! Bij de receptie aangekomen werd mij de weg gewezen naar de lockerruimte en kwam ik een van de ‘founders’ tegen van Made in Scotland (de organisatie achter “The Dutch”), David Burnside. Toen ik hem vertelde dat ik gast was van Constant, verscheen een grote glimlach en was het ijs meteen gebroken. Hij bracht mij persoonlijk naar de lockerruimte. Een prachtige, sfeervolle ruimte met eigen bar, diverse lounge banken, tafels en stoelen, een ‘kaptafel’ met deo’s en geurtjes, een sauna, natuurlijk de douches en toiletgroep, maar vooral de lockerkasten met mijn eigen naamplaatje erop. Op mijn gemak kleedde ik me om, terwijl me gevraagd werd of ik iets wilde drinken uit de bar. ‘Ach ja, waarom niet, doet u mij maar een heerlijke espresso’. Van David kreeg ik even later een persoonlijke rondleiding. Vol trots vertelde hij over de 12 open haarden, de diverse ‘conference rooms’, de talloze, voor de special sfeer, in alle windstreken gevonden schilderijtjes, de ‘tartan’ kleuren van de Schotse clan van Made in Scotland, maar ook die van “The Dutch”.
Inmiddels was mijn gastheer Constant gearriveerd met zijn andere gasten. Om ons voor te bereiden op het spel in de baan, gingen we naar de driving range. Daar stonden onze golftassen al klaar, waren de ballen in een prachtige pyramide opgestapeld en hadden wij onze ‘targets’ voor het uitkiezen. Rond 12.05 uur werd er door de starter omgeroepen: “wil de flight van 12.12 uur zich op de eerste tee verzamelen”. Wij dus! Vanaf het eerste tee-shot tot en met de laatste putt op hole 18 werd het een geweldige ervaring. Tees zo strak als menige green, jonge, maar toch al volle fairways en greens waar je letterlijk “gek” van werd (12 voet op de Stimpmeter). Miste je de verhoogde greens aan ‘de verkeerde’ kant was het bijna onmogelijk om dicht bij de hole te komen. Enige wat nog mankeert aan de baan is de jonge ‘rough’ die zich nog naar het gewenste ‘linkskarakter’ moet ontwikkelen. Tijdens de ronde, waarin we heerlijk relaxt door de baan konden gaan, werden we een 3-tal keren voorzien van een drankje en een hapje. Ook kregen we nog door 2 van de professionals van “The Dutch” een uitdaging om de golfvaardigheden te testen in een persoonlijke battle. Kortom, het was een zeer ontspannen ronde van 18 holes, waarbij met name het sociale aspect van het golfspel de overhand had. We deden er 5 uur over, maar hadden dat totaal niet in de gaten. Na het golfen werden we opgevangen door een aantal medewerkers van “The Dutch” die onze golfspullen overnamen en geheel zouden verzorgen. We hoefden er niet meer naar om te kijken. Dus op naar het terras voor een heerlijk koud biertje. Na de versnapering was het tijd om ons te gaan douchen, maar niet voordat we nog een drankje in de bar van de kleedruimte hadden genuttigd. En dan te bedenken dat intussen de golfschoenen en golfclubs werden schoon gemaakt.
Toen de dag rond 22.30 uur eindigde, kregen we nog een mooie fles rosé mee, stonden de auto’s (met gepoetste golfsets) weer voor de deur en ging ik volledig ontspannen huiswaarts. Dit moet ik niet te vaak doen, dacht ik nog. Je zult er maar aan wennen ………… maar had het voor geen goud willen missen! Frank Duivenvoorden
9
Zadelpijn, off-day en ander damesleed stablefordpunten. Wat een score, gefeliciteerd. Dat gaat dan ineens wel hard met die handicap …. De volgende Maandbeker werd gewonnen door Anneke Blommendaal, die heel steady is en regelmatig hoog eindigt. Herkansing Gelukkig krijgen wij, dinsdagdames, iedere week weer een herkansing. Soms een andere spelvorm, soms weer een relaxte scramble, dan weer, zoals onlangs, een pittige Lady Captain’s Cup. Zeg maar héél pittig, omdat onze lady captain, Ineke Dullaert, wel heel erg goed had vóórgespeeld. Telkens als je dacht, dit wordt mijn hole, had zij net iets beter gespeeld! Toch wist Liesbeth van Steen, die op het moment in topvorm is, de Lady Captain’s Cup te winnen. Tweede werd Lya van de Werff, die de week er na de Back Tee wedstrijd won. Binnenkort komen er nog weer een paar hele leuke wedstrijden, dus schrijf op tijd in! Zo maar een greep: 20 september: vlaggenwedstrijd en de meest speciale wedstrijd is op 11 oktober: de Pink Ribbon.
Onlangs fietste ik met vriendinnen de ‘zadelpijnroute’. Iedereen zal op zijn minst wel eens gehoord hebben van het boek ‘Zadelpijn en ander damesleed’. Het gaat over een fietsgroepje van vrouwen van rond de vijftig die na een paar jaar stevig trainen een pittige fietstocht gaan maken door het Loire-gebied in Frankrijk en daarbij van alles (inderdaad van alles) beleven. Het boek is inmiddels zo’n succes dat er ook een reisgids van de tocht is, zodat je hem na kunt fietsen. Ik heb ook al jaren zo’n fietsgroepje en op de golven van de bekendheid van het boek wilden wij het ook eens proberen. Ik had voldoende getraind, een nieuwe fiets gekocht en was in ieder opzicht goed voorbereid. Dacht ik. Dus ging ik vol goede moed van start. Maar de eerste dagen vielen mij lelijk tegen. De etappes bleken langer dan in het boek stond, de klimmetjes waren zwaar, maar vooral de hoge temperatuur, zo’n 38-40 graden, deden mij voortdurend rood als een kreeft buiten adem in de berm belanden. Ik had het nare gevoel er alles aan gedaan te hebben, maar het resultaat bleef uit.
10
Relaxed naar 49 punten Datzelfde gevoel heb je soms bij het golfen. Als je denkt, dit wordt mijn dag, ik heb de laatste tijd veel geoefend, lessen genomen, ik heb er zin in, dan kan het zomaar ineens gebeuren, dat het totaal niet wil lukken. Een totale off-day. Frustrerend, maar volgens mij herkennen velen van ons dit wel. Maar op de meest onverwachte momenten, gaat het ineens fantastisch. Dat bleek weer eens bij de Maandbeker van 14 juni. Ineke Smaal, een van de fietsvriendinnen, met wie ik die route mee gefietst had, speelde weer eens mee. Ze kan lang niet altijd van de partij zijn, maar nu wel en ze won ze heel relaxed de Maandbeker met 49 (ja 49!)
Genieten Jullie zien, weer vele mogelijkheden om op dinsdag je krachten te meten, je handicap te verbeteren (of niet), of gewoon gezellig met een flightgenoot de baan in te gaan, zonder al te veel verwachtingen. Mijn tip, niet al te veel trainen, maar wel genoeg. Goed voorbereiden maar toch onbevangen de baan in gaan, maar toch wel, maar niet te …. Kortom ik weet eigenlijk niet wat het beste resultaat geeft. In ieder geval gewoon genieten van een heerlijke dinsdag. Enne … die fietsroute, we hebben hem uiteindelijk wel uitgefietst, hoor. Misschien dat we hem nog eens gaan doen, maar dan bij normale temperaturen.
Tekst: Trudy van Boxsel, foto’s: Mieke van der Kaden
Wat doen golfers in hun vrije tijd? Sylvia Fonkert Wij GCZ-leden hebben allemaal één ding gemeen: we spelen golf. We nemen les, lopen kaarten en zitten in commissies. Een druk bestaan. Af en toe moeten we dringend even ontspannen. Zelfs enthousiaste golfers blijken soms een tweede passie te hebben waar ze zich met hart en ziel aan wijden. Om rust in te vinden, zoals bijvoorbeeld in “vogelen”, zingen of zweefvliegen.
SYLVIA FONKERT MOET VROEG OPSTAAN “Hoe ik aan zo’n hobby kom, weet ik niet, want je moet vroeg opstaan en veel geduld hebben. Allebei niks voor mij”, vertelt Sylvia. Sylvia Fonkert (59) is, naast GCZ-lid, sinds een jaar of zes ook “vogelaar”. Het begon tijdens een vakantie in Italië. Sylvia en haar man wandelden door een prachtig bos, toen ze zich plotseling bewust werd van een kakofonie aan vogelgeluiden. Kort daarna, in Nederland, stuitte ze in het Witte Weekblad op een advertentie van een cursus “vogelgeluiden herkennen”. De volgende stap, lid worden van Vogelwerkgroep Alphen aan den Rijn, was snel genomen. Kofferbakkoffie Sylvia mag dan geen ochtendmens zijn, tegenwoordig verzamelt ze vaak al voor zonsopkomst met mede-vogelaars in de natuur om een beker “kofferbakkoffie” te drinken. Vervolgens gaan ze op pad, gewapend met rugzak en verrekijker. “Het is vooral zo bijzonder omdat het om wilde dieren gaat. Maar het is soms erg moeilijk om soorten te herkennen”, vertelt Sylvia. “Vogels hebben vaak meerdere toontjes en hun roep is anders dan hun zingen.” Onder meer om die reden “vogelt” ze zelden in haar eentje. “Tijdens excursies leer ik ontzettend veel van de meer ervaren vogelaars. Ze dragen graag kennis over. We houden zelfs een soort competitie van “waarnemingen” bij op onze website. Ik dacht altijd dat golfers enthousiast waren over hun hobbie, maar vogelen is pas echt een passie.”
Mannenwereld Dat vrouwen in de minderheid zijn bij de vogelwerkgroep is voor Sylvia geen probleem. Door haar leidinggevende functie bij defensie (afgelopen juli ging ze met pensioen) is ze gewend aan een “mannenwereld”. Daarnaast houdt ze van traditioneel mannelijke bezigheden als motorrijden. Wat haar overigens niet minder vrouwelijk heeft gemaakt. Integendeel: haar vogelaars-outfit bestaat niet uit schutkleuren maar uit een elegante blouse, opgesierd met lange oorbellen en zorgvuldig gelakte nagels. Haar enige concessie aan de natuur is een paar stevige wandelschoenen. Sylvia: “Ik hou nu eenmaal van primaire kleuren. Ik moet zelfs oppassen dat ik niet een rode broek aantrek als ik het bos intrek.” Geduld en doorzetten Gaat er tijdens het golfen een verrekijker mee? “nee, (lachend) ik golf momenteel zo slecht dat dat ook niet aan te raden is. Maar er zijn wel heel veel soorten vogels te zien op onze baan. Op de Griendbaan zijn dat bijvoorbeeld grutto’s en buizerds en op de Heuvelbaan de zangers, zoals tjiftjaf en glanskop. En eenmaal weer thuis zoek ik vaak vogels die ik niet kon identificeren op in mijn “bijbel”, mijn favoriete vogelgids.” Van roofvogels houdt ze het meest. Maar die laten zich niet gemakkelijk bekijken. Sylvia: “vogelen is eigenlijk net als golfen. Het is vaak wachten, wachten, wachten. En doorzetten, tijd willen maken en prioriteiten stellen.”
11
Wat doen golfers in hun vrije tijd? Loek Stalman
KOZAK LOEK STALMAN ZINGT HET LIEFST DE HELE DAG Paarden, vrouwen, drank en God. Het zijn belangrijke aanwezigen in het leven van Loek Stalman (68). In zijn kozakkenbestaan althans. “Elke woensdag repeteren we in de Alphense Maranathakerk onder leiding van Arkadi Gankin, onze dirigent uit Wit-Rusland”, vertelt Loek, terwijl hij een heerlijke wijn uitschenkt, die hij net uit zijn wijnkelder heeft opgediept. Hoewel het koor pas vier jaar geleden werd opgericht, is het onder de bevlogen leiding van Gankin uitgegroeid tot een kozakkenkoor van niveau. Een keer of 6 per jaar treden de tenoren, baritons en bassen op met hun robuuste zang. Een indrukwekkend koor van 38 mannen. De concerten worden begeleid door Russische instrumenten als de balalaika en de bajan (accordeon), hobo en dwarsfluit. Als gast treedt er vaak een Russische sopraan op. Tsaren Wat is een Kozak? De naam leidt terug naar de veertiende eeuw en is afkomstig van het Turkse “Quzzaq”, wat avonturier betekent. Vanwege hun vrij geisoleerde bestaan in het steppegebied van Oost-Europa en Aziatisch Rusland ontwikkelden kozakken een eigen cultuur. Hoewel zij bekend stonden om hun onverschrokken en eigenzinnige levenswijze, voelden zij zich sterk verbonden met de tsaren en de Russisch-orthodoxe kerk. Zowel hun militaristisch getinte liederen als hun kostuums getuigen van hun kleurrijke en krijgsvaardige verleden.
12
Tenor “Ik zing al vanaf mijn zevende jaar”, zegt Loek. “In mijn jonge jaren had ik een stembereik van bijna drie octaven. Ik was jarenlang koorknaap, totdat mijn stem ging breken.” Zijn tongval is Limburgs met een gezellige zachte g. Op zijn zeventiende adviseerde een zangpedagoog hem een conservatoriumopleiding in Maastricht te gaan
volgen. Helaas ontbraken in huize Stalman daarvoor de middelen. “Ik ben echter altijd blijven zingen. Opera, operette, Bachkoor, Oratorium en Toonkunstkoren. Ik heb van alles gedaan, ook voor projectkoren word ik regelmatig gevraagd. Zingen en ook piano spelen zijn voor mij een uitlaatklep. Ik heb bijna veertig jaar gewerkt als gerechtsdeurwaarder en een drukke praktijk gehad. Dertig man personeel was een hele zorg. Ontspannen deed ik met muziek en golf spelen. Over golf gesproken, het spel intrigeerde mij zo, dat het uitmondde in het oprichten en door Gerard Jol laten aanleggen van golfbaan De Dorpswaard in Kerkdriel, die deze maand haar 20-jarig bestaan viert.” Gezond Naast het zingen en zijn tegenwoordige werk als mediator is Loek vicevoorzitter en coördinator van concerten van het Alphens Kozakkenkoor. Ook verricht hij de tijdrovende klus van het fonetisch “uit elkaar trekken” van de eeuwenoude Russische klanken om ze onder de noten te kunnen zetten. Hij zet een dvd op. Te zien en te horen is een optreden van het Kozakkenkoor van drie jaar geleden in Castellum. Prachtige volle klanken vullen de kamer. Toch zegt Loek: “Ik hoor veel verschil met hoe we nu zingen. Er zitten inmiddels meer nuances in onze zang. Wij zijn gegroeid als koor. Gewend aan optreden voor volle zalen.” Op 24 september treden ze op in de Dorpskerk in Leiderdorp en op 7 oktober in Oude Wetering. Begin volgend jaar vieren ze op grootse wijze hun eerste lustrum. Uiteraard wordt dat een concert in thuisbasis Alphen aan den Rijn. Waar is nog niet bekend, maar er wordt hard aan gewerkt. “We streven er naar om onze vleugels uit te slaan. Regelmatig zijn er verzoeken om elders in het land op te treden. Een concert organiseren vraagt veel tijd, maar ik doe het graag.” “En”, zegt Loek bij het weggaan, “zingen is goed voor je. Het is leven!”
Wat doen golfers in hun vrije tijd? Bart Smit BART SMIT GEBOEID DOOR ALLES DAT VLEUGELS HEEFT Als klein jongetje al had Bart Smit (54) maar één wens: vlieger worden. Voor zijn verjaardag vroeg hij steevast een plastic vliegtuigje en als het even kon, nam zijn vader hem mee naar de luchthaven in Accra (Ghana), waar het gezin woonde, om te kijken naar het landen en starten van het vliegverkeer. Bart: “Toen al was ik geboeid door alles dat vleugels heeft.” Op 17-jarige leeftijd vertrok Bart vanuit Ghana naar Engeland voor een studie natuurkunde. Daar ook kwam hij in aanraking met zweefvliegen. Fascinerend vond hij het. Bart: “Het zuivere vliegen zonder hulpmiddelen is wat mij zo aanspreekt. Je kunt het vergelijken met het verschil tussen een zeilboot en een motorboot. Een zweefvliegtuig is geen transportmiddel. Als je “overland” gaat weet je nooit hoe ver je komt en waar je precies zult landen.” Verkeersvlieger In 1977 ging Bart naar Nederland om een opleiding tot verkeersvlieger te volgen en in 1980 begon hij bij de KLM. Tegenwoordig is hij gezagvoerder op de Boeing 777. Ook is hij, naast GCZ-lid, lid van de Amsterdamsche Club voor Zweefvliegen, een club die al in 1932 werd opgericht en oorspronkelijk vanaf Schiphol vloog. Al in de veertiger jaren is de club verhuisd naar Soesterberg. De club is actief en een lidmaatschap ervan is niet duur. Bart: “Als je eenmaal lid bent kun je zo vaak vliegen als je wilt. De vlieguren worden verrekend met onderhoudswerkzaamheden, die de leden tijdens de wintermaanden verrichten. Op deze manier kan de club gemakkelijk het hoofd boven water houden. Ook mijn zoon Daan is enthousiast geworden en zweeft regelmatig naast mij in dezelfde wolk.” Op zijn vader’s prive-vliegtuig (Ventus 2CM) mag Daan echter niet vliegen, totdat hij meer ervaring heeft. Thermiek Zweefvliegers zijn afhankelijk van de weersomstandigheden. Als de bewolking op minimaal 500 meter zit, er voldoende zicht is en het droog weer is, is het mogelijk om te zweefvliegen. Optimaal is het echter wanneer er stapelwolken zijn op minstens 2000 meter hoogte en een lekker zonnetje.
Alles draait om het vinden van thermiek. Zoeken naar stijgende lucht om vervolgens weer enige tijd te kunnen “steken” (afstand maken). Die stijgende lucht wordt veroorzaakt door de zon die de aarde opwarmt. Hoe kunnen zweefvliegers die stijgende lucht vinden? “Van al onze instrumenten is de “variometer” het belangrijkst. Deze geeft aan of de lucht rondom het vliegtuig stijgt of daalt”, vertelt Bart. “Ervaren zweefvliegers voelen echter al aan een duwtje onder hun kont dat ze in een thermiekbel zitten. Én het kijken naar grote vogels als buizerds of ooievaars helpt bij het zoeken naar thermiek. We kunnen honderden kilometers vliegen, zolang er maar genoeg thermiek te vinden is om omhoog te kunnen. In wedstrijden maken veel deelnemers gebruik van dezelfde thermiekbel en het kan dus heel krap en spannend zijn om met meerdere vliegtuigen omhoog te cirkelen. Buitenlanding Soms, als de thermiek de vliegers in de steek laat, moeten ze landen in een weiland. Dat is niet altijd een pretje. Bart: “Het hele dorp loopt uit om naar je te kijken. Gelukkig richten we zelf weinig schade aan. Het uitgelopen volk vaak des te meer. Nederland is dichtbewoond, maar in Frankrijk heb ik het wel meegemaakt, dat je op zoek moest gaan naar een boerderij. Ik praat nu van voor de mobieltjes. Je moest de ophaler bellen om jou en het vliegtuig weg te halen uit het weiland.” Bart vertelt verder: “Soms is de boer heel trots dat je uitgerekend in zijn weiland geland bent en je moet uitleggen hoe het zo gekomen is dat je “uit de lucht kwam vallen”. Vaak denkt men dat het aan een gebrek aan wind ligt en dan moet je vertellen dat het om de thermiek gaat.” “Wel eens op een golfbaan geland?”, vraag ik. Bart: “Nee, nog nooit. En als het ooit gebeurt, heb je toch al gauw een par 5 nodig, wil het lukken.” Hij lacht: “Maar wel graag zonder fairway bunkers of een dogleg.” Teksten: Mignon Buls (Bart Smit) en Ineke ter Doest (Sylvia Fonkert en Loek Stalman); foto’s: Ruud Taal
13
Clubkampioenschappen
2011 Foto: Theo Wils
Strokeplaykampioenschappen
Het zomerweer was dit jaar wisselvallig. Zo wordt beweerd. Maar onze clubkampioenschappen kenden beide hetzelfde standvastige weertype. Regen, regen en nog meer regen, zowel halverwege juli bij het strokeplay-, met ook nog de nodige storm, als eind augustus bij het matchplaykamioenschap. Bij de strokeplaykampioenschappen, de baan was overgoten met regenwater en de wind leek vrij spel te hebben over de holes, was het bij de dames een gevecht van de gevestigde orde, spelend in dames 1 en dames 1 senioren. Uiteindelijk werd het op de achttiende hole van de laatste ronde beslist. Jenny Wils, speelster van dames 1, is de kampioene strokeplay 2011 en seniorenspeelster Marinka Muller is de runner-up. Ellen Plug, eveneens uit dames 1, werd derde. Bij de heren probeerde de jeugd een greep naar de macht te doen. Maar onze manager, Frank Duivenvoorden, hield het hoofd koel. Hij koesterde in de slotronde zijn op de zaterdag opgebouwde voorsprong en werd kampioen. Dereck Haye sloot zijn inhaalrace af met een tweede plaats door in de slotronde 2 boven par te spelen. Jeugdlid Yorick Verduin plaatste zich als derde, nog voor de strokeplaykampioen van 2010, Thijs Bakker die vierde werd. Vermeldenswaard is nog de vijfde plaats van senior Ed Staal die in dit geweld vrij gemakkelijk overeind bleef.
14
Het jeugdkampioenschap meisjes werd een prooi voor Cheyenne van der Kust. Natuurlijk, zij was het enige meisje dat deelnam, maar zij wist zich in het totaalklassement door haar goede score te plaatsen voor de slotronde bij de dames. Bij de jongens mag Yorick Verduin, de runner-up bij de heren, zich verrassend kampioen noemen. Hij liet favoriet Ebel Slijp achter zich. Yorick Chaudron werd derde. Voorzitter Cees van Beurten gaf bij de prijsuitreiking aan dat hij de spelers en speelsters van dit weekend die de rondes onder deze moeilijke omstandigheden hadden voltooid, als ‘echte helden’ kwalificeerde.
Matchplaykampioenschappen Ferd wist vervolgens in de finale de laatste hole in par te spelen en daarmee deze wedstrijd te winnen.
Foto: Han van Gogh
De matchplaykampioenschappen werden zo mogelijk onder nog slechtere omstandigheden gespeeld. Tijdens de kwalificatie op zaterdag was de baan al doordrenkt; op de finalezondag was de baan zelfs voor de andere leden gesloten. Voor de halve- en helefinalisten waren die dag slechts de holes 1 t/m 8 van de Griendbaan geopend. Deze behoorlijk drassige holes werden per ronde twee keer gespeeld.
Bij de huldiging van de kampioenen in het clubhuis door bestuurslid Marianne van Wijnen was het inmiddels droog en was er zelfs een zwak zonnetje door het grauwe wolkendek te zien. Na kwalificatie tegen de par van de baan en de kwartfinales bereikten Clarie Bergamin, Joke van der Drift, Carola van Goozen, alle drie uit dames 1, en Marja Kristel, uit senioren dames 1, de halve finale. Daarin versloeg Clarie haar teamgenote Joke, terwijl Marja door haar winst op Carola een ‘dames-1-finale’ voorkwam. Daarin wist Clarie op de laatste hole te winnen van Marja.
Tekst: Nol van der Drift Foto’s: Ruud Taal
Bij de heren sloeg de jeugd echt toe. Strokeplaykampioen Frank Duivenvoorden zag zich als halve-finalist vergezeld van de jeugdleden Yorick Verduin en Ebel Slijp. Ook regerend matchplaykampioen Jelle van Gogh wist zich daarvoor te plaatsen. Yorick plaatste zich via een overwinning op Jelle voor de finale. Ebel en Frank hadden nog twee play-off holes nodig voor een beslissing die in het voordeel van Ebel uitviel. In de finale won Ebel vervolgens op de 14de hole (van 16) met 3/2 van Jelle. Parallel aan het matchplaykampioenschap organiseert de wedstrijdcommissie een vergelijkbare matchplaywedstrijd voor hogere handicappers. Bij de dames was er een te gering aantal inschrijvingen om de wedstrijd doorgang te laten vinden. Bij de heren bleven na de kwalificatieronde tegen de bogey van de baan vier halvefinalisten over. Daarin won Ferd Weijenborg van de winnaar van de kwalificatie, Nol van der Drift. Arnoud Hensing versloeg André Pont.
15
Golfregels voor senioren te gecompliceerd…..!? Heel vervelend, maar soms hoor ik mensen zeggen als het om het toepassen van de golfregels gaat: “Die senioren doen maar wat…! Ze rommelen maar wat aan en kennen de regels niet….!” Maar als je diezelfde mensen dan vraagt of ze de betreffende spelers daarop geattendeerd hebben of er bij de wedstrijdleiding melding van hebben gemaakt, blijkt in de praktijk dat ze dat bijna nooit hebben gedaan. Sancties zijn dan uitgesloten. Maar wel hoor je ze er dan vaak na afloop op het terras of in het clubhuis met anderen eindeloos over doorzagen. Jammer en onterecht. Soms zou je dan ook wensen dat de tv er bij was geweest om opnames van die ‘overtredingen’ te maken. Want iedereen herinnert zich natuurlijk nog wel dat begin dit jaar zelfs professionals als Camilo Villegas en Padraig Harrington na afloop werden gediskwalificeerd omdat ze op een fout waren betrapt. Door een televisiekijker nota bene.
Camilo Villegas Neem bijvoorbeeld het geval van Villegas tijdens een toernooi in Hawaï in januari. Hij werd gediskwalificeerd. Waarom? Omdat de bal bij het chippen terugrolde van de helling en hij, terwijl de bal nog in beweging was, een paar stukjes gras (losse natuurlijke voor-
16
werpen) verwijderde. Regel 23-1 zegt immers dat ‘wanneer een bal in beweging is het verboden is om een los natuurlijk voorwerp te verwijderen dat de beweging van de bal zou kunnen beïnvloeden’! De straf is twee slagen. Niemand had het opgemerkt. Ook Villegas zelf niet. En terwijl hij zijn kaart al had getekend en hij al richting zijn hotel was gegaan, werd de wedstrijdleiding door een televisiekijker op zijn fout geattendeerd. Met als gevolg een fout ingeleverde scorekaart en dus diskwalificatie. Padraig Harrington Een ander ‘zuur’ voorbeeld is dat van Harrington, die tijdens de eerste ronde van het Abu Dhabi Golf Championship werd gediskwalificeerd. Waarom? Omdat ook hier een televisiekijker na afloop van die ronde de wedstrijdleiding belde over een door hem gesignaleerde overtreding. Wat was er gebeurd? Hij had gezien dat Harrington op de green bij het verwijderen van zijn markertje de bal iets had bewogen dichter naar de hole. En inderdaad bij de herhaling in slow motion op TV bleek dat de bal 3 dimples dichter naar de hole was gerold en weer 1,5 dimple terug voordat hij stil lag. M.a.w. hij kwam niet meer terug in zijn oorspronkelijke ligging. Harrington had dit zelf niet gemerkt. Maar toch werd hij na afloop gediskwalificeerd, omdat hij de twee strafslagen, die hiervoor staan, niet op zijn kaart had genoteerd. Gelukkig zijn er intussen bij de United States Golf Association voorstellen gedaan om de regel van diskwalificatie te herzien wanneer deze pas later en aan het einde van de ronde door een outsider wordt gesignaleerd. Geen diskwalificatie dus, maar wel de bij de overtreding behorende strafslagen. 2000 Decisions Ik wil hier alleen maar mee zeggen dat iedereen wel eens fouten maakt, zonder dat zelf te beseffen. Niet alleen senioren, maar ook …. professionals. In het begin, in 1744, waren slechts 13(!) basisregels voldoende om golf (eerlijk) te kunnen spelen. Vandaag de dag hebben we 28 basisregels, meer dan 100 subregels en bijlagen en…. meer dan 2000 Decisions! Maken we golf op deze manier niet te gecompliceerd? Nee. Immers Regel 6-1 is duidelijk: ‘De speler en zijn caddie zijn verantwoordelijk voor het kennen van de regels!’ Laten we daar vanuit gaan. En wie de schoen past trekke hem aan…. Tjalling de Vries – Voorzitter SECO
Slotavond WAC behoorlijk spannend De 15 de en laatste WAC avond was behoorlijk spannend voornamelijk in groep 2. Kon Marijke Zorge de hete adem van Leny Augstein en Frances Houwers achter zich houden? In groep 1 zou er heel wat moeten gebeuren om Inge Munts van de eerste plaats af te houden. Henk Hammink, Rob Zwanenburg en Yolande van Gogh probeerden het wel maar helaas. Dit resulteerde in de volgende einduitslag van de 24ste WAC Groep1 nr. 1 Inge Munts met 149 punten nr. 2 Henk Hamming met 139 punten nr. 3 Rob Zwanenburg met 134 punten
Op het eind van de avond sprak de voorzitter van de club iedereen toe waarbij hij memoreerde hoe belangrijk dit soort wedstrijden voor de club zijn waarbij mede door het inloop karakter van de WAC wedstrijden iedereen elkaar leert kennen.
Vervolgens reikte hij een bloemetje uit aan de WAC commissie te weten Sylvia Fonkert, Joyce Visee, Wil Hornis, Cees Ras, Jan te Riele, Ronald Heitinga en Rob Suers.
Groep 2 nr. 1 Marijke Zorge met 135 punten nr. 2 Leny Augstein met 133 punten nr. 3 Frances Houwers met 130 punten Behoudens de prachtige prijzen voor de acht hoogst geklasseerde gingen er ook nog prijzen naar die deelnemers die de grootste WAC handicap verlaging hebben gerealiseerd. Groep 1 Inge Munts verlaging met 10 punten Groep 2 Leny Augstein en Nelleke Guinee met een verlaging van 6 punten Verder gingen er prijzen naar de laagste handicappers in het eind klassement te weten Ton Smeulders en Han van Gogh. Marijke Zorge en Dick Morelissen ontvingen nog een prijs omdat zij aan alle wedstrijden hebben meegedaan en alle deelnemers die meededen voor het eindklassement (4x griend en 4x heuvel) kregen een fles wijn.
Volgend jaar de 25ste WAC. We gaan er iets speciaals van maken. De WAC Commissie, foto's Cees Ras e.a.
Al deze mooie prijzen van beeldjes, trolleys, polo’s, manden met allerlei levensmiddelen, bloemen en wijn zijn bijeen gebracht door Wil Hornis en ter beschikking gesteld door de volgende sponsoren. Mangerie de Zeeger; Pimps & Adriaan Saeys; KapBrains; Bakker Sport; Stichting top tennis Alphen; Ten Brink Foodretail C1000
17
Hans van Beek slaat dubbelslag Officieel bestaat het seniorenkampioenschap strokeplay uit twee ronden die beide op achtereenvolgende donderdagen worden gespeeld. Maar als gevolg van de extreme en bizarre weersomstandigheden op donderdag 14 juli is de wedstrijdleiding helaas genoodzaakt geweest de tweede ronde van dit kampioenschap af te gelasten. Omdat het vinden van een alternatieve datum voor het alsnog spelen van de tweede ronde niet mogelijk bleek, werd uiteindelijk besloten dat de uitslag van de eerste ronde ook als einduitslag zal
Matchplay Gelukkig waren de weersomstandigheden voor de kwalificatie van het kampioenschap matchplay senioren op 28 juli heel wat gunstiger. Van de deelnemers (22 heren en slechts 5 dames) plaatsten zich voor de kwartfinale bij de heren Hans van Beek, Jan Bouhuis, Rob van Tuyl en Ber Groot en bij de dames Anke Roos, Henny Vlietstra, Anke ten Hage en Anneke Mondria. Tijdens de finale op 25 augustus was het Hans van Beek, die, ondanks goed tegenspel van Rob van Tuyl, met nog 5 holes te gaan en 6 up, overtuigend winnaar werd. Bij de dames was het een stuk spannender. Uiteindelijk lukte het Anke Roos, de runner-up van vorig jaar, die met nog maar 1 hole te gaan en 2 up, haar tegenstandster Anke ten Hage nipt te verslaan.
18
gelden. Onbevredigend, dat wel. Maar het is in de golfwereld niet ongebruikelijk dat, als gevolg van overmacht, kampioenschappen over een of meerdere ronden worden ingekort. Dit betekent dat Hans van Beek bij de heren met 79 slagen zijn titel prolongeert en Adrie van Leeuwen en Koos Kuijt met respectievelijk 85 en 86 slagen tweede en derde worden. Marinka Muller is met 84 slagen de nieuwe kampioene bij de dames geworden, gevolgd door Jenny Wils en Joke van der Drift met respectievelijk 86 en 88 slagen.
Weinig interesse Uitzonderingen buiten beschouwing valt het overigens te betreuren dat er, gelet op de sterkte van het deelnemersveld, kennelijk bij onze senioren met een lage handicap (en dat zijn er toch nogal wat) weinig of geen interesse bestaat voor deze kampioenschappen. Met meer dan 90 procent van ons ledenbestand dat onder de categorie senioren valt, zou je toch anders mogen verwachten. De seniorencommissie beraadt zich dan ook hoe in de toekomst met name deze categorie voor deelname aan deze kampioenschappen te interesseren of ze misschien zelfs wel helemaal van de wedstrijdagenda te schrappen. En dat zou toch jammer zijn. Tjalling de Vries – Voorzitter SECO
Oeverzwaluwmuur gereed voor bewoning
Het idee ontstond tijdens zijn bezoek aan de De Batouwe. De Tielse golfclub is een voorloper in het ‘Committed to Green’-plan, de wereldstandaard voor natuurbeheer en natuurvriendelijk onderhoud van golfbanen. Jan Bouwhuis werd op slag enthousiast over de oeverzwaluwmuur die daar is aangelegd. De allround financieel manager volgde toentertijd een cursus Golfbaanmanagement en werd al snel ‘geïnfecteerd’ met grond, bemesting, grasziektes en alles wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit. Vanaf dat moment is het idee niet meer uit z’n hoofd geweest. Golfbaanmanager bleek niet zijn ambitie, maar sinds 2009 heeft hij met instemming van het Zeegerslootbestuur € 5250 vergaard om de oeverzwaluwmuur op de Griendbaan te realiseren. Donaties van Zeegerslootleden (onder andere de collectebus), het Rabobank Rijnstreek Fonds, IVN Natuur- en milieueducatie en de Vogelbescherming, alsmede acties van de Alphense ondernemersvereniging (VOA) in samenwerking met de pro’s van Zeegersloot hebben de benodigde financiën bijeen gebracht. Jan Bouwhuis’ eigen bedrijf KapBrains garandeert de dekking van eventuele tekorten. Ook ijsvogels De 130 kubieke meter zand aan het eind van hole 4 ziet er nu nog wat kaaltjes uit, maar aan de ‘bekleding’ ervan wordt gewerkt. In het voorjaar zullen niet alleen oeverzwaluwen, waarvoor de ‘huisvesting’ in eerste instantie bedoeld is, maar ook ijsvogels er hun intrek kunnen nemen. Als de natuur het wil natuurlijk, want dat is uiteraard
nog even afwachten. Als de natuur het wil natuurlijk, want die zal een eigen loop nemen. Intussen kunnen we alleen maar reikhalzend uitkijken naar de nieuwe bewoners van de Griendbaan. Maar, als het eenmaal zover is dan geeft Jan wel een ‘kortebroekengarantie’. De gevleugelde insectenvretertjes verorberen met z’n allen al gauw enkele kilo’s muggen en vliegjes per dag, zodat er op de eerste negen holes weinig bijt- en steekgrage insecten meer zullen ronddarren. De zwaluwen voelen zich doorgaans snel thuis in hun zelf gegraven holletjes. Ze zijn zelfs zo trouw aan hun zomerse woonplaats, dat ze na de ‘wintervakanties’ in Afrika steeds weer terugkeren naar dezelfde zandwand. Het kan dus nog een drukke bedoening worden met al die parmantige vogeltjes op de Griendbaan. Groene plannen Als het aan Jan Bouwhuis ligt zal het ook daarna niet gedaan zijn met de groene plannen. Hij heeft vergevorderde ideeën om de vlinder- en vogelpopulatie op Zeegersloot uitgebreid in kaart te brengen, dus dit vogelverhaal krijgt absoluut een staartje. Enthousiaste natuurliefhebbers kunnen zich bij Jan Bouwhuis (j. bouwhuis@kapbrains) aanmelden voor deelname aan het jaarlijkse onderhoud van de zwaluwmuur en om te brainstormen over andere ideeën over de natuur op Zeegersloot.
19 Tekst en foto: Ruud Taal
Tussen de oren: Het is weer herfst op GC Zeegersloot. De baan is bedekt met dorre blaadjes. Hij is er niet minder mooi om maar hoe vinden we nog onze bal? Meer dan in voorjaar of zomer moet er gezocht worden, dus scharrelen we door de roughs. Volgen we daarbij ook strategie of doen we maar wat? En waarom voelt het zo naar als we onze bal niet vinden? De bal goed volgen, ja dat voorkomt zoeken. “Maar dat is na een slechte slag moeilijker dan na een goede’, zegt Ernst. “En na herhaaldelijk slecht slaan, wordt het steeds lastiger. Je raakt dan van je stuk.”
ballen zoeken En als je gebruik maakt van strategieën schijnt dat belangrijke dingen over je hersenfunctie te zeggen. Zo gewichtig zelfs dat het in een veelgebruikte neuropsychologische test gebruikt wordt om beginnende dementie op te sporen. In deze “sleutelzoektest” moet je een denkbeeldige, kwijtgeraakte, sleutel opzoeken in een ruitvormig veld. Je moet hierbij op een papier de lijn tekenen die je zou lopen om de sleutel terug te vinden. De slimste route? Ja, dat zouden jullie (gemiddelde leeftijd pakweg 60) maar wat graag willen weten, he? Vooruit, een kleine hint: elke taktiek is beter dan kriskras door het veld gaan en houdt je, voorlopig, uit de klauwen van de geriatrie.
Foto: Ruud Taal
Zoeken voor gevorderden Vooral het zoeken met meerdere personen tegelijk kan wel wat strategie gebruiken. Vaak doen we dat echter allemaal op dezelfde plek en op dezelfde manier. Een rondvraag binnen mijn golfkringetje levert wel suggesties op. Elkaar in lussen tegemoet lopen, bijvoorbeeld. En, zodat er geen tijd wordt verloren, alvast een of twee mensen uit de eigen flight hun bal laten spelen. Dat laatste klinkt simpel, maar het voelt nou eenmaal meer loyaal om met zijn vieren in de rough te gaan banjeren dan je op je persoonlijke spel te concentreren. En vier zoekers zijn niet persé beter dan twee. Ikzelf ben, als we gezamenlijk zoeken, meer gefocust op het bericht dat iemand de bal gevonden heeft dan dat ik gericht aan het speuren ben. Mijn enige excuus in dat opzicht is dat ik, volgens de sociale psychologie, hetzelfde doe als de meeste mensen: onbewust meeliften op de inspanningen van mijn groepsgenoten.
Leo, een andere ervaren golfer, heeft een foefje bedacht voor het bepalen van de landplaats van een weggeslagen bal: de provisionele bal komt vaak ongeveer even ver als de eerste bal. Je vindt dus vaak beide ballen op dezelfde “diepte”. Ook Bart pakt het slim aan: hij kijkt, als hij aan het zoeken is, altijd even achterom of de sla-plaats nog wel in zicht is. Hij heeft namelijk ontdekt dat mensen vaak zoeken op een plek waar de bal helemaal niet kan liggen, tenzij deze over hoge bomen ging of een draai maakte. Slim zoeken Iemands manier van zoeken verklapt veel over hem of haar. Mannen schijnen bijvoorbeeld vaak te ver naar hun bal te zoeken en vrouwen te dichtbij. Natuurlijk.
Gehecht Toch leunt niet iedereen op anderen. Sommige mensen zijn erg ijverig, zelfs als het niet zo goed is voor de scores. Bart bijvoorbeeld duikt ook na een uitmuntende provisionele bal van een flightgenoot enthousiast de bosjes in. “Ik denk niet dat je er blij mee bent”, klinkt het al gauw uit de struiken, “maar je eerste bal ligt hier tegen de stam van deze boom.” In alle eerlijkheid: hij zoekt ook heel goed naar zijn eigen weggeslagen ballen. Volgens hem gaat het vooral om gehechtheid. Ook als hij geen kaart loopt, stopt hij niet graag met zoeken en die tegenzin gaat verder dan zuinigheid. Het verlies wordt zelfs niet gecompenseerd door het vinden van een andere, duurdere, bal. Door niets eigenlijk. “Je wilt weten wat er met je eigen bal gebeurd is”, zegt hij ernstig. “Net als wanneer een mens vermist is. Je wilt zijn lot kennen.” Ineke ter Doest
Strijd en gezelligheid bij matchplay kampioenschappen voor de jeugd
20
Ook voor de jeugd is er ieder jaar een clubkampioenschap matchplay. Dit jaar in hetzelfde weekend als de grote mensen. Jammer dat er weinig inschrijvingen waren. Een aantal zeer sportieve jeugdleden voetbalt, tennist of hockeyt naast het golfen. Dat is de reden waarom ze vaak niet aan een 2-daagse wedstrijd mee kunnen doen. Deze keer werden de voorrondes en finale op een dag gespeeld. Voor volgend jaar hopen we op meer inschrijvingen. Een aantal jongens heeft dit jaar flink gewerkt aan techniek en vooral ervaring in de baan. In oktober 2010 voor GVB geslaagd en in de zomer van 2011 onder begeleiding van de jeugdcoaches was een handicap een feit.
De gemiddelde leeftijd van deze heren: 12 jaar. Er werd bij de jongens gespeeld in 2 categorien: tot handicap 26 en er boven. In de finale speelden Olivier van Hagen en Marc de Tombe om een plekje op het bord en de beker. Bij de jongens categorie 2 twee broers in de hoofdrol: Steven en Rick van Arkel. Bij de meisjes 1 categorie. Daar vochten Cheyenne van der Kust en Lisa van der Bijl met elkaar uit wie de beste is. Marc en Cheyenne werden de clubkampioenen 2011. Steven is de winnaar van categorie 2.
Nieuw voor de je ugd
Heb je al gehoord dat:
Ebel Slijp en Yorick Verduin in juli op de Goyer een waanzinnig verzorgd toernooi in de Faldo-series hebben gelopen? Ze hebben les gehad van Keith Wood, de pro van sir Nick Faldo. Wie kan dat nou zeggen? Er was zelfs gezorgd voor een masseur om de voeten van de deelnemers te verwennen! Cheyenne van der Kust en Yorick Verduin bij de jeugd Strokeplay-kampioen 2011 zijn geworden? onze jeugd fantastisch vooruit is gegaan door alle inspanningen met lessen, rondjes te lopen in hun vakantie en de begeleiding door de jeugdcoaches in het Committed to Jeugd-programma, want: Marc de Tombe heeft dit jaar zijn handicap in een razend tempo verlaagd van GVB naar 18,9 (stand per 30 augustus…..), echt super vet!
Cheyenne inmiddels in handicap is gezakt van 21,9 naar 17,1; Steven van Arkel ook in handicap is gedaald van GVB naar 29,2 en zijn broer Rick van GVB naar 32,4? Koen Geukes van handicap 35 naar handicap 23,7 is gegaan? Joey van Buuren, Jari Hoogervorst en Max en Tom Driessen hun GVB hebben behaald! Yorick en Ebel hebben meegedaan aan de Future Jeugdtour van de NGF en nu na vijf wedstrijden in de finale staan op zaterdag 17 september op de Zuid-Limburgse Golf- & Country Club Wittem?!!!!! alle informatie voor de jeugd nu eindelijk lekker duidelijk onder de Jeugd-button op de website is geplaatst!
HELP – HELP – HELP – HELP Hulp gevraagd voor de Jeugdredactie voor de Afslag Wie van jullie wil ons helpen met het vinden, schrijven van leuke stukjes voor het clubblad? Samen met een van de commissieleden kunnen we er dan voor zorgen dat in ieder clubblad een leuke jeugdpagina komt. Je kunt je opgeven bij Carola van Goozen via mail:
[email protected]!
Committed to Jeugd In het voorjaar zijn we begonnen met dit jeugdprogramma van de NGF. De jeugdcoaches moesten eerst trainingen volgen om als jeugd-coach aan de slag te kunnen. Zij zijn nu zo’n half jaar bezig en de eerste resultaten liegen er niet om! Om hun ervaringen uit te wisselen zijn de coaches pas bij elkaar gekomen. Zonder uitzondering zijn ze allemaal heel positief. Ook van de jeugdleden horen we dat ze erg blij zijn dat er, naast de lessen een keer in de twee weken, nu ook in de “vrije” week voor hen op Zeegersloot trainingen zijn. In de volgende Afslag zullen we hierover wat meer vertellen.
Inloopwedstrijden Sinds vorig jaar organiseert de jeugdcommissie in een aantal vakanties en in de winterperiode inloopwedstrijden; dit zijn wedstrijden waarvoor je niet hoeft in te schrijven maar gewoon naar het clubhuis kan komen. Afhankelijk van het aantal deelnemers, je spelniveau en hoe fanatiek je bent, kan je er voor kiezen om de Parkbaan, de Griendbaan of, bij de vakantie inloopwedstrijden, alle achttien holes van de grote baan te spelen. De vakantie inloopwedstrijden worden altijd op woensdagochtend gespeeld in de meivakantie en aan het begin en het einde van de zomervakantie. De winter inloopwedstrijden worden altijd op zondag
gespeeld.Alle deelnemers krijgen na afloop een drankje van de jeugdcommissie en er is een heuse prijsuitreiking met vaak leuke prijzen. Zo kregen de winnaars van zomer inloopwedstrijd op de grote baan een passe-partout voor het tennistoernooi van Tean dat op 3 september aanstaande begint. De volgende inloopwedstrijd is op zondag 13 november aanstaande en begint om 13.00 uur. Wil je dus ook in de winterperiode lekker blijven golfen kom dan op die datum naar het clubhuis. Het zal vast en zeker weer een gezellige middag worden en de warme chocomel na afloop zal zeker smaken!!
21 Foto's: Yolande van Gogh
Mooie uitslagen Zeegersloot in landelijk golf
Colofon De Afslag is het magazine van de Golfclub Zeegersloot (opgericht in 1984), Kromme Aarweg 5 te Alphen a/d Rijn Correspondentie-adres Postbus 190 2400 AD Alphen aan den Rijn T: 0172 584394 F: 0172 494660 E:
[email protected] I: www.zeegersloot.nl Caddiemaster: 0172 445441 Restaurant: 0172 476880
In verschillende nationale golfwedstrijden dit seizoen behaalden spelers van GC Zeegersloot te Alphen een aantal mooie resultaten. Zo eindigde Jasper Bout op de tiende plaats in de vierde wedstrijd van de Minitour van de NGF voor spelers tot 12 jaar. Ebel Slijp werd zevende in de derde wedstrijd van de Future Jeugdtour (-20 jaar). In datzelfde circuit bezette Yorrick Verduin de elfde positie in de tweede wedstrijd. Senior Hans van Beek tenslotte eindigde als derde in de nationale Voorjaarswedstrijd van de Nederlandse Golf Federatie voor 55-plussers. In het Internationaal Nederlands Kampioenschap werd Van Beek dertiende.
Golfkarretjes worden steeds moderner Hippe kleuren en een ruime keus aan uitvoeringen. Elektrisch kan ook en dan helemaal handig met afstandsbediening! Het kan echter wel eens fout gaan en als het op een baan gebeurt waar veel slootjes zijn, kan dat een fatale afloop hebben. Kleren uit en de sloot in, is dan het enige dat er op zit. Nee, we noemen geen namen!
Redactie De Afslag:
V.l.n.r.: Ineke ter Doest, Ruud Taal, Marijke Groen, Leo van de Ruit en Mignon Buls (hoofdred.). De Afslag verschijnt vier maal per jaar in een oplage van ca. 1.250 ex. Redactionele bijdragen zijn van harte welkom. De redactie heeft echter het recht om, i.v.m. de beoogde inhoud en actualiteit van het magazine, bijdragen te weigeren of te redigeren. De kwaliteit van aangeleverde foto’s (vrij van publicatierechten voor De Afslag) moet voldoende zijn om op een redelijk formaat te kunnen worden afgedrukt. Stel digitale camera’s altijd in op de hoogste opnamekwaliteit. Vergeet niet om ook informatie m.b.t. het onderwerp en de naam van de fotograaf aan te leveren. Inleveren kopij De Afslag nr. 4, 2011: uiterlijk 21 november 2011 E:
[email protected] [email protected] © Tegen het overnemen van redactionele informatie uit dit blad, met bronvermelding, bestaat geen bezwaar. Voor het gebruik van foto’s, in elke vorm, dient van tevoren toestemming te worden verkregen van de fotograaf. Vormgeving en druk: Nico van Kreuningen; Ecodrukkers, Nieuwkoop
22
Beëindiging van het lidmaatschap Artikel 9.1 van het Huishoudelijk reglement: Opzegging van het lidmaatschap dient het bestuur te hebben bereikt niet later dan 1 oktober van het jaar voorafgaande aan het jaar waarvoor wordt opgezegd. Bestuur Golfclub Zeegersloot C. (Cees) van Beurten - voorzitter (0172) 416238 J.P. (Joep) Reinders - secretaris (071) 5767288 H.J. (Henny) Hornis - penningmeester (0172) 415426 P.C. (Piet) Bokelaar (0172) 419898 R.J. (Roel) Oostergo (0172) 492509 M.A.C. (Marianne) van Wijnen (0172) 586082 Ereleden Leden van verdienste H.A.J. Nijenhuis J.P. Albers † J.S. Flens † C.H. Dinkelaar † A.R. Everts M.C.L. van Kasteren † M.J. Wilmink
Bedrijfsleden- en Sponsorparade Golfclub Zeegersloot Golfclub Zeegersloot bedankt onderstaande bedrijfsleden en sponsors voor hun ondersteuning:
AirPlus International Neu-Isenburg (D)
Aksent op Schoon B.V. Alphen a/d Rijn
Alphaplan bv Alphen a/d Rijn
Van Baarsen Buisleidingen B.V. Badhoevedorp BV Betonmortel Centrale Koudekerk Koudekerk a/d Rijn
Brevini Nederland B.V. Alphen a/d Rijn
Buntsma Autoschade Alphen a/d Rijn
Casemanagement Groep B.V. Reeuwijk De Computerwacht B.V. Alphen a/d Rijn
Cyber B.V. Bodegraven
Ecodrukkers B.V. Nieuwkoop
Frames Group Alphen a/d Rijn
Grant Thornton Accountants en Adviseurs B.V. Alphen a/d Rijn
DE GROEP Bouw en Vastgoedonderhoud Zoeterwoude
INFRA-VAST Advies B.V. Alphen a/d Rijn
IntoBusiness Magazine BV Alphen a/d Rijn
JACOT Audiovisueel Nieuw Vennep
Jungheinrich Nederland B.V. Alphen a/d Rijn
La Gro Advocaten Alphen a/d Rijn
MultiLease B.V. Alphen a/d Rijn
Provide Verzekeringen B.V. Alphen a/d Rijn
Quarant B.V. Oudewater Rayer HealthCare Alphen a/d Rijn De Ridder Civiel en Cultuurtechniek B.V. Soesterberg
TeekensKarstens AdvocatenNotarissen Alphen a/d Rijn
tweereklame Alphen a/d Rijn
Vanderwal & Joosten B.V. Amstelveen
Vlasman Betonbewerkings- en Slooptechnieken B.V. Alphen a/d Rijn
Westerink Schilderwerken Alphen a/d Rijn
Your IT Companies Amstelveen Zorg en Zekerheid Zorgverzekeraar Leiden
MAAKT U EEN PAR?
Huize Kakelbont is een officieel crisisopvanghuis en
Zij bieden deze kinderen tijdelijk een warm nest.
functioneert onder de vlag van Horizon Pleegzorg.
Bedrijven en particulieren die, op welke manier dan
Zij bieden kinderen die door omstandigheden
ook, een bijdrage willen leveren aan St. Kakelbont
niet meer thuis kunnen wonen een veilige plek.
kunnen contact opnemen via www.huizekakelbont.nl.
DEZE ADVERTENTIE IS AANGEBODEN DOOR:
