v
,V
^V
'-■>.-'
■■
■
-*o^
-•OÜ
OEOÏCHT VAN: TH3BO BOOABRTS 2'Zootvi'k zwjübd).
^ ^ ^&^3^ ^..-^ ^m^v,
J]
^ JSP5*
n/ 7
£
^
^O;
MÜJZJBK VAN: C.
(EN VOLKSTRANT)
ii
^^
.Qi
^^r " Jt^i
.^me.--^ wi &vw
\2V\i...èc
'
?g
,***.
fo
o
ie
^^
1k o ö) ft
I
g
I J ^
I iI
^'^
1
ite
^ ^
^
I G
e)
i
^ #
Ai
i^.
I
^
I
i
£&. . W'4'..JUW,
I
^ja-.-da
,
I
i^
É
J-
/UAV' 'Vut
'JyVW.
3
^^ «/ -
i
J^."
i
^
^
}
/'
^m
.AM/.
P
o !
:
**s£8^ o
/?
^
^<JW^^
1 ^i 0
/
fl'U.. Jz&yU' ^y\AV..£lmS .CW
'o
G
^
^
.^W^^S^S^^i«^* _^i-.'. ^^n/ 'liJ^-i/,
4
f
%
-
1
J9-UU2.C j/GaUciy
Jiet. # r^f. *
inhaak c/ccaéie.
O ! die Mei, Die blije Mei, 'k Wilde wel langs heide en wei, Zingend dwalen gaan. 'k Wilde wel een droomer heeten, ^^^
<©"
1035-
UtaMigta
'S©'
'k Wilde wel een dichter zijn, Lied'ren zingend ongeweten, Liederen vol zonneschijn. Gansch den Mei, ^ Langs heide en wei.
¥ ^
jP^ *.&'
ïO;
—
^O*'
81 o
o
I
^«r^
\dt Onct
CUze^ncL Aim wan «ledacfe en
Mminwrüiet <3«l8ov«ler S8 - Cebten
.JLC.IIU^
Op de laatste pagina een aardjfe Cabaretilec^e tèhst; ©irfe de ßoer T\uÄlefe: Werman Sten» ui. ,1
I
Het Cinema e 'The «edeelle «*mn dacHe v.pierWestorbaan j
ïCt8
-s-.-^v
^w**m«m*™
HBÖEN EN TOJSiCOMST op hetFilmscherm ende Planken De zomer heeft haar intrede ge| daan. Tenminste op het oógenblik, | dat we deze regelen schrijven, spran1 kelt het zonlicht in heerlijken over; vloed over boomen en planten en j tooit deze eindelijk met de langver| wachte bloemen- en bloesetnschat. Als dat oógenblik aangebroken is, i komen de benarde dajgen, weken, jtnaahïen voor de vélen wier bestaan 't is om te zorgen dat men zich desgewenscht de noodige verpoozing in het léven kan verschaffen. Dan zitten de direaiesvan wat men noemt de ..amusementsgelegenheden" dikwijls met de handen in het haar. Zij die op het tooneel hun bestaan Urerwerven, zijn er misschien wel het [slechtst aan toe, nadat de meeste [directies den duur der contracten riöp negen maanden hebben bepaald. |Woor velen is daar dan nog bijge||komen, dat ze hun inkomsten nog jlVerminderd zagen doordien de over[■leengekomen gage door den slechten Llgang van zaken niet geheel kon f^fcrorden uitgekeerd. 1 Als dan de zomer nadert komen tide groepjes, die op kermissen, in ^fcrovincie-schouwburgön of in de l-ldeinere theaters in de groote steden ^PPtreden. als paddestoelen uit den fcrond verrijzen. Op 't oógenblik ■Brallen ook sommige bioscooptheaters ifceds in de termen van deze exploi;latie. Zoo treden in het Theater Noggerath „De Operisten" op met de geliefde operette lt'n Walsdroom" i*n naar we vernemen zal in het ;Haagsche City-Theater, wanneer de Hirectie van deze onderneming voor ne zomer-exploitatiehet Gebouw voor K. en W. betrekt, een groep van pe Rotterdammers de planken beïireden. I In de hoofdstad is een zomer»ezelschap bijeen dat als „Het Amster fiamsch Tooneel" het Rozen Theater |an de Rozengracht bespeelt. Hier«ran maakt o.m. deel uit een onzer Jeste, zoo niet de beste komische ,icteur Willem Hunsche. Opgevoerd 'yordt ,,De Familie Hoogerop", een iiUSjjgl van Jean Stapelveld. In dit Jlijspel kan men ook nog genieten .fan zang en 't is onze monologist Bhef van Dijk die de teksten hier|oor schreef, terwijl Margie Morris §e muziek vervaardigde. I Nu de gezelschappen „Die HagheJbelers" en .,Comoedia" onder den |aam N.V. ,,Het Vereenigd Tooneel" n onder directorale leiding van Sduard Verkade en Dirk Verbeek Ift volgend seizoen de Stadsschouw(Urg zullen bespelen, nadert ook
wwm^^mmw^^^^^^^'
,.,.I i i i iMipiilPil
TieTTOONËELWERKslsWEEK -BEN PARTÏJTJEE POKEi^'
Van
links ^r rech,8
:
Ni
d
Jo
|s
T
^^
Miss Parker en Carl Veerhoff als George B. Nefllelon.
'poen voor een paar maanden de toestand van het Princesse-Tooneel te 's Gravenhage maar steeds verslechterde, heeft, zooals we indertijd reeds meedeelden, een gedeelte van het gezelschap 't verstandig geoordeeld om zich af te scheiden en een eigen ensemble 'te vormen, Dat was nog hel beste, wat men kon doen, hoewel een groote moeilijkheid was het vinden van schouwburgzalen. Doch men heeft 't er op gewaagd en het Nieuwe Haagsche Tooneel verrees. Op het repertoire van het nieuwe gezelschap treft men een klucht aan van Edward Peple, die vroeger reeds bewezen heeft de schouwburg, bezoekers te amuseeren. Lichte, onderhoudende kost, geheel in oVereenstemming met het tijdstip, waarop ons het werk wordt gebracht. Deze klucht is de drie-acter „'n Partijtje Poker". Twee compagnons, ffrmanten van een pillenfirtna, George B. Nettleton (Carl Veerhoff) en T. Boggs Johns (Nico de Jong) liggen op een vermakelijke manier samen overhoop. Zij willen een eind aan de samenwerking maken en op advies van hun advocaat (Pierre Perin) spelen zij een partijtje poker, nadat een contract is opgemaakt, waarin is bepaald, dat de verliezer een jaar lang de huisknecht zal zijn van den winner. Een dol contract. Maar nog doller zijn de verwikkelingen als de eene compagnon de knecht wordt van den ander. Een knappe jonge dame (Kitty Kluppel), verliefd op den huisknecht-compagnon, maakt ten slotte alles in orde. De compagnons verzoenen zich weer en de advocaat, mede-minnaar van den „huisknecht", krijgt van alles wat er gebeurd is, de schuld.
CEMT
CEMT
i SPECIAL SIGARET
zoo langzamerhand het oógenblik, waarop „Comoedia" het Centraal Theater gaat verlaten. De tijd in de Amstelstraat doorgebracht is er voor de artisten van laatstgenoemd gezelschap eene waarop men met trots mag terug zien. Deze jongeren hebben bewezen, dat ze ons nog iets te vertellen hadden, dat ze nog illusies hadden, die ze wisten te verwezenlijken. En daaraan is 't te danken, dat ze Amsterdam's eerste theater straks zullen betreden. Thans naderen de afscheids-avonden en aangekondigd-ts\,ïBn-vf6öli}k ~ afscheid van Comoedia". Die avonden zullen gewijd zijn aan kleinkunst en de beste éénacters van de laatste jaren zullen de programma's vullen. Op bioscoopgebied zal men kunnen genieten van een creatie, die indertijd Greta Lobb-Braakensiek. hier op de planken heeft gebracht. Uitgebracht wordt namelijk de film „Dulcy helpt", De rol op het tooneel gecreëerd door Greta LoboBraakensiek. wordt op de film gespeeld door Constance Talmadge, een der lieftalligste Amerikaansche filmdiva's. Een belangrijk filmwerk, dat ook de eerste opvoeringen beleeft, is „Huwelijksmoraal", 't Is een Amekaansch werk, waarin twee zeer bekende filmartisten de hoofdrollen vertolken, namelijk Tom Moore en Ann Forest, 't Is een zeer spannend en onderhoudend filmspel, dat in het buitenland door vele goede eigenschappen, maar bovenal door een voortreffelijke vertolking de aandacht heeft getrokken. Amerika blijft voorloopig nog-de boventoon voeren in de film en heel gemakkelijk zal het land-vanden-dollar niet worden verdreven van de plaats welke het heeft veroverd. Het meeste nieuwe werk is Amerikaansch en wat we vernamen over toekomstplannen van filmimport, 't wijst er alles op, dat ook voor de eerstvolgende maanpen de nieuwe films bijna uitsluitend van over den Atlantischen Oceaan zullen komen. Daaronder behooren bijvoorbeeld „Broken Hearts of New York", ' waarvoor nog geen Hollandsche naam gekozen is, die een der mooiste creaties yan CoHeen .Moren moet _ geven. Verder „De mijne voor eeuwig"", een levensdrama waarin de hoofdrollen worden gespeeld door Bryant Washburn en Mabel Forrest. Dan „Brute Krachten", een film waarin den gevierde en geliefde acteur Richard Barthelmess op den voorgrond treedt. Op sommige dezer werken zullen we vermoedelijk nog wel eens terugkomen.
SPECIAL Sn'^r'"Tv r"h's:1J"iie,,e Rfo» a,s Caddl". Nico de Jong als T. Boggs Johns. Carl VeerholTals George B NelHelon. Annie Wesldijk als Nellie Nedlefon en Plerr : e Perin als mr. Thomas Vandèrholf. Foto Couvit
SIGARET
.WIIIE WÜNID ZAAIilf...
Cfn een van New-York's geheime T speelholen wordt Baby Brabant ' gehuldigd als de koningin der genotzoekers. Rosamund Athdestane. een beschermelingetje van Baby, opgevoed in onschuldigen eenvoud.komt in deze omgeving en ontzet vlucht zij. Zij wordt tooneelspeelster en ontmoet op zekeren dag in den trein den aangenomen zoon van den rijken koopman Brabazon, Ned Annesty. Hun kennismaking leidt tot een verlovin|.-Kört daarop hoort Rosamund weer van Baby uit een bezoek van Petworth, den eigenaar van het speelhuis, die haar komt vertellen, dat Baby naar haar gevraagd heeft en haar iets mede te deelen heeft. Zij vindt Baby Brabant stervende en hoort van deze, dat zij haar dochtertje is. Intusschen heeft Ned zijn pleegvader ingelicht omtrent zijn plannen en deze heeft zich naar New-York begeven om Rosamund te leeren kennen. Hij bemerkt vreemde dingen, want hij ziet onder anderen Ned's meisje zich naar het speelhol l egeven, zonder natuurlijk te weten hoe het komt, dat haar schreden daarheen leiden. Ned en zijn pleegvader krijgen verdenking tegen haar en als zij dit bemerkt, geeft zij Ned dertig dagen bedenktijd of hij nog met haar trouwen wil of niet. Ondertusschen blijft Ned> pleegvader er bij Rosamund op aandringen, dat zij vrijwillig afstand van haar verloofde zal doen. Voor Rosamund gaan de dertig dagen in spanning voorbij, maar na verloop van dien tijd komt Ned haar opzoeken en een gelukkige hereeniging heeft plaats. B^abanzon heeft intusschen niet stilgezeten en is bij zijn onderzoekingen tot de ontdekking gekomen, dat zijn vrouw, die hem twintig jaar geleden verlaten heeft, een dochtertje had. Hij vraagt Rosamund naar den waren naam van haar moeder en daaruit blijkt hem, dat het jonge tooneelspeelstertje zijn eigen dochter is, waarna het huwelijk van de jongelui niets meer in den weg legt Een spannende film der Ned. Bioscoop Trust, die deze week in het W.B. Theaterte Rotterdam vertoond wordt
*N5TtlM»ilH S/lNdyE OKZE OPERA'S©-
Paricscnouwburg, met prijzenswaardig enthousiasme tot stand gekomen »m .Amsterdam qui s'amuse" destijds te verrijken met een kunsttempel oorschen stijl, waar',ballets en grand spectacle" gegeven zouden worden, wel een eigenaardige kijk geeft op den ondernemingsgeest op kunstgebied voor een vijftigtal jaren, prijkte op een a'vond in de maand September 85 in feestelijken glans. De heer J. G. de Groot, die naar men mij wel os verzekerd heeft zijn carrière begon als zwem meester en zijn kunstloopals directeur van wijlen de .Salon des Variétés", het bekende etablissenf dat uitmuntte door zijn kleinheid evenals de Parkschouwburg door zijn otschen opzet, debuteerde dien avond met zijn Hollandsche Operettegeichap, opgericht met het kennelijke doel om tot een Hollandsche Opera erake'n. i+et grooter promenoir, een soort serre boven den ingang van schouwburg, geheel van glas opgetrokken en versierd met rieten meubelen palmen — zeker bedoeld om 's avonds, van binnen uit verlicht, aan t overigens leelijke gebouw eep feestelijken aanblik te bezorgen, doch in val van felle koude als foyer niet te verwarmen en daardoor onbruikbaar— Ideed dien avond volkomen aan de gestelde verwachtingen en lokte mede duizenden Amsterdammers binnen de muren, orp van deze historische geurtenis op muzikaal dramatisch gebied getuige te zijn. ' ■ Men gaf de operette .De Scheepskapifein« of .De onbevaren Zeeheld". Ik b de voorstelling bijgewoond, doch was toen nog te jong en te onkundig - mij van de medewerkers veel te kunnen herinneren. De energie van den De Groot werd beloond en weldra was hij in staat darik zij den flnantieelen un van de familie van Hal aan te vangen met een serie opera-voorstelgen, waarvan de eerste een opvoering van Gounods .Faust* was. Ast de Fransche Opera in Den Haag en de Duitsche te Rotterdam ptoerde men te Amsterdam om een nationale onderneming te doen slagen. Hoe komt het toch, dat voor 35 jaar Nederland, rij het dan ook met moeite, te opera's onderhield — behalve een kostbare Wagner-en andere vereenigiiigen [dat gebied — terwijl nu enkel de Nederlandsche, met als eenlge concurntie een paar maanden Italiaansche kunst, nog niet kan bestaan? Hoe dan ook, de zaak liep, al was de finantieele steun van kunstbescher. srs daarbij onontbeerlijk. Muzikale leiders als Hageman, La Fuente en vooral fater C. van der Linden Isten met de hun ten dienste staande middelen resultaten te bereiken, die vergelijking, vooral op vocaal gebied, met vele buitenlandsche opera's kon »orstaan. Opvoeringen van .Willem Teil* of .Troubadour* met Orello of nri Albers, Pauwels, Arnoldl en Dirck v. e. Weghe en Corn. v. Zanten. ignon* met Albers Jahn, Engelen Sewing en Tyasen naderden op vocaal bied het allerbeste. Van deze periode herinner Ik mij een voorstelling van de .Lakmé* van llbes, een opera die toch werkelijk eigenaardige en moeilijke eischen stelt, et Meath Piazza, naar ik mij meen te herinneren een pseudoniem voor een Ifrouw Storm van 's-Gravenzande en Jean Tyssén, die ontroerend mooi was. r vergeet ook nimmer dat óp eetTavond de directeur de Groot voor den Hivang van een .Lakmé"'Opvoering aan het publiek mededeelde dat de zeer (waardeerde zangeres Meath Piazza door plotselinge ongesteldheid verhinderd as de titelrol te zingeil, maar zij het ook onvoorbereid, vervingen zou worden tor een, tot op dat oogenblik weinig opgemerkte zangeres, Cato Sewing, mvankelljk een groote teleurstelling, die echter spoedig verdrongen werd tor een ongekend enthousiasme, zoodra deze toen nog zeer Jonge stad'genoote r bekende aria in de tempel met haar prachtige natuurlijk gevormde coloratuur it hooren. Niet veel opera's, zelfs geen buitenlandsche, konden zich bljvoorie!d beroemen op de medewerking van een paar coloratuurzangeressen als istijds bovengenoemde dames en op een paar baritons als Orello en Henry Ibers. Daarbij moet men wel in aanmerking nemen dat het meerendeel van i Hollandsche artisten uit den aard der zaak geen speciale opera-opleiding idden genoten; in een voorstelling van de .Mignon", Duitsche romantiek op «nsche muziek, verloochende bijvoorbeeld Cato Sewing en Cauveren, evenals serdere artisten in andere oeuvres, door de uitspraak allerminst hun Arn* irdtmsche afkomst. Die uitspraak was gerulmen tijd, totdat „Brinió", Übrecht Beyling", „Leidens Ontzet" en andere nationale producten voor t voetlicht kwamen, het eenlge specificiek Hollandsche of beter Amsterdamsche ehet ^iat deze opera's kenmerkten. Niettemin ben Ik oveTWtgd dat at* vsn de oprichting de Nationale Opera in een rechte, ononderbroken, lijn was Jven voortbestaan wij ons nu ongetwijfeld zouden kunnen verheugen in het zit van een schitterend Nederlandsch ensemble, want men beschikt in ons id zonder twijfel over heerlijk stemmateriaal dat, bij het twijfelachtig belan van de muzikaal dramatische kunst in ons land, de bezitters weerhouden eft om het in die richting te volmaken. Dat onder die omstandigheden onze tnponisten zich niet hebben ingespannen tot het scheppen van een meer gebreid Nederlandsch opera-repertoire is eveneens begrijpelijk en volstrekt en bewijs dat de capaciteiten er niet zijn. Als ik terug denk aan dien tijd. dringt zich altijd het idee aan mij op dat m de opera in het algemeen populairder was dan heden ten dage, f,Dees" .uwels. „Jef" Orelio. „Guus" v. d. Hoeck, Sam Poons, Cato Sewing, Cor-
nelia v. Zanten, waren destijds,,onze artisten" die elke opera-bezoeker kende, en over wie men nooit zou spreken ronder de familiaire voornaam te noemen Vermoedelijk was dat ook wel een gevolg van de „promenoir" in de Parkschouwburg. Er waren geen zitplaatsen, maar de prijs was dan ook slechts f 0.50. doordat er echter oojt nog een .galerij* was van f 0.30, bewoog zich op dat promenoir een betrekkelijk goed publiek, waaronder vooral veel jonge enthousiasten, een schare getrouwe bezoekers, die omdat de prijs geen bezwaar kon zijn. meerendeels een of meer malen per week terugkwamen. . Schrijver dezes, toen onbemiddeld Jongmensch kon zich onder die omstandigheden de weelde veroorloven om geregeld aanwezig te zijn. terwijl dat uit financieel oogpunt onmogelijk zou zijn geweest bij de huidige prijzen en toestanden. Dat steeds overmoedig aanweziaejcoii)eD0Jr-4}ubllekrw«nd«Id«tijdens de entre actes én dè pauze-in de als foyer bedoelde groote serre, waaL-aok als regel het meerendel der niet optredende zangers verwijlden, die daardoor weldra door iedereen gekend waren en gemeengoed werden van een groote schare vereerders. In dit verband dient opgemerkt dat de hoogste entree-prijs /2.50 was en de parterre slechts/!.—. Het geheel was knus, gemoedelijk en droeg daardoor veel bij tot de popularlseering. In een latere periode van De Groot werd de opera gerulmen tijd beheerscht door Vlaamsche zangers; de dames Van de Weghe, Celine Harras, Vermeire, Lozln, de zangers Pauwels. Van der Hoeck, deCheluwe, de Backet, Florissen Leysen, Berckraans meest alle Gentenaren zijn echter maar kört hier geweest! Pauwels en Van der Hoeck maken daarop een uitzondering. Zij bleven ons trouw. Na een vijftal jaren van hard werken verdween de Groot als directeur van h«t tooneel om plaats te maken voor een niet minder enthousiast en ongetwijfeld, uit een kunst-oogpunt, waardiger leider, C. van der Linden, die als kapelmeester eenlge jaren De Groot ter zijde had gestaan. Deze onvermoeide kranige figuur heeft In de eerste jaren van zijn directeurschao het artistieke peil van de Hollandsche, alias Nederlandsche of Nationale Opera, beduidend hooger opgevoerd. Die eerste jaren in den Stadsschouwburg waren in dat tijdperk wel het glanspunt van de geschiedenis der Nederlandsche muzikaaldramatische kunst. Opvoeringen van .Faust" met Orello, .Carmen" metPauwels. Lozln en Engelen Sewing, het Wagner.repertoire met De Vos, Urius, Van Duinen, een opvoering van de .Meistersänger" met Jos Tyssen, Orello, Tyssen, Bremerkamp, Lozin, Schulze e.a. waren in die periode orestaties, die hoog boven het middelmatige uitgingen. Zelfs Messchaert heeft op het toppunt van zijn roem, niet geaarzeld om in .Fidelio" en „Lohengrin" bij de Nederlandsche mede te werken. Als belangwekkende gebeurtenissen uit dien tijd noem ik nog de opvoering van .Cleopatra" met Madier de Montjan in de titelrol, .De Hugenoten" met de zeer geziene bas Joh. Schmier en Louis de Backer schitterende opvoeringen van .Aida". .Othello", .Fliegende Hollander"met Orelio. „TanhJuser' met Urlus of De Vos, Van der Linden, .Leidens Ontzet" .Mignon' met Sigrid ArnoldsoÄ als gast en vele anderen. Helaas hebben kunstinstellingen in Holland als regel geen lang en ongestoord bestaan; het finantieele deel Is zoo broos d«t een enkel slecht seizoen de zaak aan het wankelen kan brengen en. eeBWaar dé kern verzwakt, geeft de situatie als regel geen gelegenheid tot een herstel en komt men van kwaad tot erger. Zelfs Van der Linden moest dan ook na jaren van zorg, flnantiéel niet Jn staat de zaak meer staande te houden, op een oogenblik in den steek gelaten door zijn medewerkers die staakten toen hij hun honoraria niet kon betalen, den strijd opgeven. Latere pogingen in het Paleis, ojsvoeringen in het RwAWhdt Tbwtr; itoy^ «ürfattflasi. TotdiTïe döfTog kwam en pfofltee'reode: van de steeds stijgende conjunctuur en de aahwezigheid van vele uit het buitenland teruggekeerde eerste krachten, sen in de muziekwereld totaal onbekende persoonlijkheid, de heer Koopman, eensklaps het initiatief nam tot Äedei^pnchtlngvandeflp^rarwteronfwTkkélinghlj, als jongmensch en groot bewonderaar evenals zooyelen, met enthousiasme had gadegeslagen. Na al hetgeen reeds geschied was, een daad van veel energie en moed, die ruimschoots beloond is door het succes, dat hij daarmede de eerstvolgende seizoenen mocht oogsten. De heer" Koopman werd terzijde gestaan door den heer Chr. de Vos, die toen dikwijls blijken heeft gegeven van een juist inzicht en een artistieke opvatting. Het is een treurig verschijnsel In de Nederlandsche kunstwereld dat de ontwikkelikg van dergelijke ondernemingen nimmer langs lijnen van geleidelijkheid kan gaan. Als men daarbij, om maar zeer dicht In de buurt te blijven, de geschiedenis vergelijkt van een Theatre de la Monnaie te Brussel dan is die vergelijking voor Nederland zeer beschamend. Zoo gaf dan ook blijkbaar na een paar Jaar van hard werken de heer Koopman er de voorkeur aan zijn maarschalkstaf over te geven aan den heer Van Korlaar die, zijn ervaring dankende aan groote buitenlandsche instellingen, waar men gewoon is aan een onbekrompen exploitatie, in deze omgevingzich niet heeft kunnen handhaven Het is helaas een niet te loochenen feit dat men er in Holland met zuiver artistieke prestaties alleen niet komt; de situatie wil dat men naast het beste artistieke willen, ook koopmansbloed (met of zonder groote k) in de aderen moet hebben en men moge dan op het beheer van de groote K destijds veel aan te merken hebben gehad, het bewijs is door hem geleverd dat een Nederlandsche opera nog reden van bestaan heeft. Wie zal nu zijn arbeid voortzetten ? Er zijn nog een paar-mannen van beteekenis op dat gebied in Holland die voor een dergelijke taak berekend zijn;. Albert van Raalte heeft zich een artistiek leider van beteekenis getoond. Cav.de Hondt een man van de praktijk, hoewel hij zich tot nu toe bepaalde tot de imoort van de Italiaansche muze. Over de Italiaansche Opera in een volgend artikel. ^ JOH G
:^%
3hr. Bosch ridder «an Rosenthal
Toonkunst naar Parijs
is benoemd tot Burgemeester van Groningen.
Foto van den trein, die het gezelschap vervoert, op het moment als deze uit het Centraalstation te Amsterdam rijd
, :^*^-~
^^"
ONZE SPORTFILMPJES
ONTBOEZEMINGEN VAN TUL UIL
De fma De Keyzer bij het polsstokspringen. In het midden male van de 100 M. hardloopen, gewennen door Ro
Lawn-tennlswedstrlld in het Ellerssportpark te Amsterdam ■
J
-
C0nd0n ,n den Wedstrl d
ONS SPORTHOEKJE de Olympiaden. « Den 4den Mei zijn in Parijs de 'Rugby wedstrijden begonnen. Roe'nenid, dat er kwam, om wat te «eren, zooals het heette, lootte al iadelijk tegen een der sterksten op ^ugby-gebied n.1. Frankrijk. Met ïefat 61—3 kregen de Roemeniërs iJen geweldig pak slaag, terwijl de Nederlaag nog grooter had kunnen räjn, wanneer de Franschen zich hadden ingespannen. r Zondag 11 Mei verloren de Roe[nenen met 37—0 van de Ameriptanen. 't Ging dus als iets beter, ^f de Yankee's moeten zich voor sie finale hebben gespaard. I Inmiddels beginnen 25 Mei de association voetbalwedstrijden met bet volgend programma: 25 Mei. Spanje—Italië (Slawik, Frankrijk). Zwitserland— Lithauen (Mauro, Italië). Amerika—Estland (Putz, België). Tsjècho Slowakije—Turkije (Andersen, Noorwegen). 26 Mei. Zuid-Slavië—Wragnay (Vallat, Frankrijk). Hongarije—Polen (Mutters, Nederland). De tusschen haakjes geplaatste tarnen zijn de namen der scheidsechters met die van hun vaderland.
J
heerendubbel. De beeren Richardson en Champ" "". Vaus^rd in ace
De Zeüwedstrijd van de Haarlemsche Jachtclub
tVan
T: ml
h
OP HET VLUGGE RAD hn aardige tocht lil. We waren dus in Oosterbeek, Ithans in de gemeente van dien naam. fu staan ons twee wegen open. We unnen rechtuit en arriveeren dan ia bovenover in de Rijnstraat te rnhem. In de Rijnstraat linksom ia Nieuwe plein. Korte Hoogstraat, ;orenmarkt naar Pauwstraat, naar is hotel. Wie nog niet te vermoeid , gaat óf bij Heelsum via Doorerth. Zalmen en Rolandseik naar 5 Westerbouwing, óf bij de Tol > den Utrechtschen straatweg den aliaanschen weg op en via den
Een drietal foto's tijdens den wedstrijd
De voetbalmatch te Enschede
Enschede (2) speelt tegen Blauw-Wit Amsterdam (4).
Duno en Huis ter Aa naar de Westerbouwing. We vinden hier een geschikte gelegenheid voor een kop thee en kunnen dan na van het schitterend panorama genoten te hebben óf per fiets, onderlangs naar Arnhem, óf met het bootje. Dit boottochtje is zeer aanbevelenswaardig. We arriveeren steeds op het zelfde punt in Arnhem en volgen dus den weg als boven aangegeven, 't Liefst zorgen we ongeveer 5 uur te Arnhem te zijn, ten einde tijd genoeg te hebben ons te verfrisschen vóór het' etensuur. Na het middagmaal nemen we nog een uurtje rust en maken dan voor bedtijd nog 'n loopje, waarvoor we speciaal aanbevelen een kort bezoek aan Sonsbeek. Van hotel de Constabel is dit gemakkelijk als volgt te bereiken: Pauwstraat, Jansstraat, Willemsplein (telegraafkantoor) het Viaduct onder door en den Zijpendaalschen weg op naar de theeschenkerij in het park Sonsbeek. Afstand ± een kwartier loopen. Dit park, dat verschillende natuurmonumenten bezit, is eigendom der stad Arnhem. De groote villa wordt geëxploiteerd als hotel, terwijl het gemeentebestuur een hooge belvédère liet bouwen, welke den beklimmer een schitterend panorama biedt. Wie nog niet te moe is, wandelt de vijvers eens om, bezoekt de watervallen en de twaalf apostelen een groep van twaalf zeer hooge boomen bij het hek aan den Apeldoornschen straatweg. Het geheele park bezichtigen is na zoo'n vermoeienden dag ondoenlijk. We wandelen nu langzaam langs den zelfden weg weer stadswaarts. Wie er lust in heeft en nog een biertje wil verschalken vindt in café Riche een uitmuntende gelegenheid. Dit café vindt u vanzelf. Het ligt op den hoek van het Nieuwe plein en de Jansstraat. Men zorge ervoor uiterlijk om 10 ä 10J uur weder in het hotel te zijn, ten einde den tweeden dag vroeg te kunnen opstijgen. Wel te ruiten I ^-^-fc.. VETERAAN.
n
HOLLAND'S ZEEHELDEN Het „Dorus Rijkers-Fonds''. Holland, tast eens in je zakken. Hou je nu niet laksch en koel. Geef, u/at duiten uit je spaarpot Voor een goed; een heel goed doel. Nu eens niet voor buitenlanders, fZLandgenooten, helpt nu mee Aan het Dorus Rijkers-fonds voor Ome helden van de zeel Als de stormen loeien, gieren. En u in uw mandje ligt. Denken Holland's kustbewoners Aan hun groeten menschenplicht. Als er dan bij nacht en ontij Door 't dorpklinkt: Schip in nood." Snelle onze stille helden Naar de kleine reddingsboot. Zullen ze wel wederkeer en Onder 't nederige dak? Ö, daaraan denkt geen der mannen: Ginds zijn mènschen op het wrak I Door de donderende stormen Worstelen ze zich vooruit En ze nemen straks de zee af Hare schier gewonnen buit. Menschen, steunt die brave lieden. Deze dapperen, want ach, Landgenooten, heusch ze hebben Een zorgvollen ouden dag. Vele, vele menschen hebben Ze van 'n wissen dood gered; Moeten deze arme visschers Nü soms visschen — achter 't net? Holland, geef je steenen varken Kwiek een welgemikten slag. En den reddingsbooten-mannen 'n Onbezorgden ouden dag. Stuur het „Dorus Rijkers-fonds" wat, Heusch, ge zult er goed mee doen. Onze oude zeelui krijgen Dan een welverdiend pensioen/ TWEE MNDEBOOMEN. Het lage, breede huis met het roode dak was al sinds jaren een ergernis geweest voor alle ambtenaren, wien de verfraaiing van het stadje X. na aan 't harte lag. 't Paste niet meer in een omgeving, die zich aan de eischen van een moderner tijd had aangepast; dit lage, grauwe huis, dat er weliswaar altijd proper en net uitzag, maar waarop de ouderdom maar al te oogloopend z'n stempel had gedrukt. Twee zware lindeboomen overschaduwden 't voortuintje en een ouderwetsch houten hekwerk deed al héél raar aan in een straat, waar zich huis aan huis rijde. Maar nu zou daar spoedig verandering in komen ; de ontwikkeling van 't stadje bracht mee, dat deze straat, die trouwens altijd een der drukste geweest was, verbreed moest worden en Mevrouw Harmssen, de mooie, oude dame met 't zilverwitte haar, die 't oude huis bewoonde zou natuurlijk wel bereid gevonden worden haar woning te verkoopen of in ieder geval haar voortuin ai te staan. Hierin had men echter buiten den waard gerekend. De oude dame, zacht van aard als men haar altijd gekend had, wees met beslistheid elk voorstel hoe voordeelig ook van de hand. Noch geld, noch 't uitzicht op een rustig gemakkelijk leven in een keurige
^^^ —
etagewoning of uitstekend pen sioen konden haar op haar een genomen besluit doen terugko men en als eenig antwoord op d vraag : waarom ze dat oude hui toch niet wilde verlaten hoord men niet anders dan : „Och, da begrijpt U immers toch niet! Kon ze dan die vreemde heerei die alles zoo zakelijk behandele wilden, vertellen, dat ze zich vo strekt nooit alleen voelde in-d: huis vol herinneringpn, dat ze' e Prof. Treub voorzitter van A.N.V.V.V. nooit eenzaam was; dat in de ka Den 15en Mei werd prof. Trcuo als voorzitter der Alg. »ereeniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer als opvolger van Baron van Tuyl van Serooskerken in het gebouw der mers, in de gangen en op de traj KN A.C te Den Haag geïnstalleerd. Zittend v.l.n.r. Bik. Hijmans. Jhr. Quarles van Uflord, pen in haar ooren nog altijd g« orof. Treub. baron ICrayenhoff, de Clercq. Stiffelaar en Weyerman. Staande v.l.n.r. Schures, burgemeester P. Heymer. Verschure, Stom. Bosman. Ekhard-Bos. Rooien, van Deventer, lach en vroolijke stemmen wee Goedhart, van Weideren-baron Rengers (secretaris der K.N.A.C.) klonken ? Kwam haar oudst« haar Walter daar niet de tra afhollen met z'n nieuwe kuitlaai zen aan, waarop hij zoo geweldi trotsch was ? Hoorde ze hai lieveling, haar Annie daar uit zingen onder 't kopjes wassche en zat haar jongste, haar Eri niet hardop z'n lessen te leerei als ze 'a avonds in haar leunsto in de huiskamer zat ? Ach, 1 gauw waren ze opgegroeid t hadden ze haar verlaten. Ston daar Annie niet plotseling in witte bruidskleed en naast haar c Nijverheidsschool voor meisjes te Arnhem knappe, jonge man, die de mo Officieele groep, gemaakt bij de opening van de Nijverheidsschool voor meisjes te Arnhem der beloofde haar kind gelukk Zittend Ie persoon links burgemeester van Arnhem, 3e persoon minister de Visser,4e persoon te zullen maken ? Die belof mevrouw Monchy (echtgenoole van den burgemeester), 5.de voorzitter.de heer G. V.v.de Schooren had hij gehouden, zeker ; maar n een paar jaar was Annie hem g volgd naar 't verre land, wa» hem, den ingenieur een schitt rende loopbaan wachtte. Slech zelden zag ze haar kind m toch hadden haar kleinkindew al gespeeld onder de dich kronen der linden, veilig acht 't gesloten hek voor 't drukl Sem Dresden Prof. dr. Q. H. 3. F. W. N. HugenH. 3. Bruensf verkeer op straat. Ook over e« Tot directeur van het W. 3. Gecslnk. Te Amsterdam is holtzf treurigen stoet hadden de lind« Amsterdamsche Conhoogleeraar aan de overleden de heer sociaal-democratisch Vrije Universiteit te servatorium voor Mueens haar bloesems uitgestrooi lid der Tweede Kamer H. J. Bruens, penAmsterdam hoopt 27 is op bijnaSb-jarigen ziek is benoemd de ningmeester van het toen een klein, lief blondje t< Mei zijn 70en verjaarleeftijd ' te Utrecht heer Sem Dresden. dag te vieren. NV V. grave gedragen werd en zij zelv overleden. stom van smart, de weenen« Annie in haar armen nog te troo ten zocht. Daar onder de lindi had ook haar oudste, haar Walt haar voor de laatste maal vaa wel gewuifd, toen hij na z'n laa ste verlof weer naar Indië v« trokken was. Nog zes jaren mo« ten op z'n minst verloopen, eer Veertis Jaar bil hem weer aan 't hart zou dm de posterijen ken. Maar 't huis zijner moed waarn. chef van beEen 25-Jarise echtvereenlglns 16 Hei herdacht de zou hij terugvinden, zooals hij weging bij de H. T. M. directeur van het in den Haag. herj. j. Thiele en Cornelia Matheus te verlaten had. Ze zou aan 't ve Postkantoor, te Den dacht 22 Mei den dag de heer P.C. ster zitten, hem 't hek zien bi Nijmegen hopen 26 Mei hun zilveren Bosch waarop hij voor 25 v.d. Veer. bovengejaar in betrekking nenkomen en op 't huis toe vl: noemd feit. huwelijksfeest te vieren. kwam. gen, tusschen de linden doe Ach ja, die linden ! Morgen ss ze den tuinman een paar bloei« de takken laten afbreken en < zooals ze iedere lente deed ne< leggen aan den voet van d gedenksteen voor de gevallen die ook haar Eriks naam nai zoovele andere droeg. Hoe d: wij Is had hij lachend en finite Zilveren huwelijksfeest Vilftiaiarla huwelijksfeest tusschen de takken dier I Het echtpaar C. v.d. Berg—v d. Berg vierde Het echtpaar Ernst—v. d. Graaft te Rotterdam zijn zilveren huwelijksfeest. den gezeten, bloesems plukkei hoopt in goede gezondheid dit feest te vieren. waarvan moeder de thee zet die de kinderen dronken als verkouden waren. Ach dit al kon ze toch die vr<3emde heel niet vertellen. Wat zou 't i gebaat hebben 1 De vooruitga van een stad offert men imm niet aan droombeelden op! J de oude dame dan niet goedsch haar tuin daarvoor wilde afsta dan bestond er toch altijd nog i internationale BakkerstentoonstelUng te Zwolle iets als onteigening. Er wal Groep van autoriteiten en genoodigden bij de opening.
leaschen, die blij waren voor de ade mevrouw Harmssen, dat se van die oude, zware boomen, 'ie 't huis toch wel somber moessa -naken verlost werd en nog ink wat geld toe kreeg ook. Rijk lad ze 't niet, dat was zeker! De oude vrouw zat echter verJagen aan 't venster en dacht er )ver hoe 't mogelijk was, dat dit net goedkeuring, ja zelfs op geig van de Overheid gebeurde. Had haar vader die boomen 4e* S6?1*11*. toen bij een jongen ras ; had zij als kind er niet onder 'ipeeld en was 't niet geweest, m ze als jonge weduwe met ie kinderen in 't vaderhuis teruggekeerd, alsof de hooien 't begrepen en gefluisterd adden : „hier is nu voortaan je Jhuis !" Bij iederen bijlslag, die Ie boomen deed trillen was 't haar w men hare geliefden doodsloeg Ue 't huis en 't tuintje bevolkt ladden. 't Was of alles in haar a-stijfde en afstierf ; alsof hare lerinneringen vloden. Den dag, iraarop de boomen vielen en 't Motseling zoo licht werd in de camer, als 't nooit geweest was ^verviel haar een duizeling; ze pinde achterover in haar stoel fa sloot de oogen. 't Licht deed jijn ! Van dien dag af liep de oude irouw nog maar moeizaam met |en stok in huis rond ; buiten zag pen haar niet meer, en als ze aan |t venster zat hield ze de oogen »tijd stijf gesloten. De voorbijgangers zeiden wel eens: „de «de vrouw sluimert nog eens zoo ip haar stoel voor goed in." | 'Neen ze sluimerde niet! Ze gocht in haar geheugen naar de mde herinneringen en vond ze Jiet meer. 't Was te licht in de tamer dan dat de oude geliefde chimnicn zich daar nog thuis .onden gevoelen. ; Weer werd 't lente ! Een foeipelijk maar fonkelnieuw ijzeren &k verhief zich nu dicht langs b oude huis. De zon scheen fel; t werd benauwd in de kamer' |paar de oude Mevrouw Harmssen e breien zat. Ze zou 't venster an maar openen; meteen viel aar kluwen wol 't open raam uit; r was niemand, die 't voor haar alen kon ; nu moest ze zelf wel ren naar buiten gaan. Voorzichg deed ze een paar schreden, ich vasthoudend aan den muur. lotseling bleef ze staan en keek iet wijd open oogen naar den rond. Zag ze goed ? Drie stevige lindeloten kwaien uit 't gras naar boven, dicht et bladknoppen bezet. Kinden van haar linden, uit vertakte ortelen, die men niet had kunin bereiken en uitroeien opge«ven naar 't licht. Diep geroerd eef zij er naar staren. Neen, de euwe tijd kón niet alles veretigen wat oud was; altijd uden er geheime wortelen zijn, e 't oude tot nieuw leven zoun dringen. Ze ademde diep ; men rolden haar over de verleerde wangen. Ze voelde, dat van stond af aan weer de icht zou hebben te luisteren ar wat 't verleden vertelde, en t ze daaruit den moed zou kun| putten te willen leven.voor tt, die haar gebleven waren.
-•^lipp
,
^—^—^——"^—
ppppi
HOOFDSTUK XLII.
DE BLOEIENDE NATUUR
Een kijkje op .Tumwijck" aan de Linnaeusstraat te Amsterdam
Een pereboom in voile pracht in een stadstuin te Rotterdam LENTEMORGEN En zoete zuchtjes gaan langs 't stille water en spelen in den kleurgen blaadrentros; een blanke, zachte sluier langzaam gaat er omhoog en maakt het licht in 't koele boschvan verre zwellen weer de vooglenzangen en schittren de kristallen van den dauw op 't kussen van tet reinste hemelblauw, die boven 't water aan de groene twijgen hangen. En blijde lachjes gaan langs 't stille water: een schoone morgen in de lente gaat er. THEOPHILE MALLISSE
HET BIOSCOOPLEVEN IN SPANJE. Onder de vermakelijkheden, die in Spanje steeds 't meeste publiek trekken, zijn natuurlijk de stierengevechten de voor•naamste. Bij goed weder zijn in de groote steden op zon- en feestdagen de café's, theaters en bioscopen uitgestorven en trekt alles in bont, veelkleurig feestgewaad gehuld, naar de arena. Rijke auto's, waarin de donkeroogige spaansche schoonen in schitterende maatons en kanten mantilla's, rijtuigen met bloemen en rinkelende bellen versierd, en dichte drommen menschen, één vreugdevolle mengeling van kleuren, bewegen zich alle in dezelfde richting. Immers meer dan eenige fihn, meer, dan 't schoonst geschreven drama ontroert 't gevecht op leven en dood, dat men voor z'n oogen ziet afspelen. Hier toch heeft men BOO de levende werkelijkheid voor zich; hier wordt de spanning tot 't hoogste opgeschroefd. Lenig en slank, met de bevalligheid van een danser voert de in zijde en goudbrocaat gekleede torero z'n bewegingen uit, den dood verkiezend boven de verachting van 'fc publiek. Rillingen kruipen op langs de ruggen der toeschouwers, wild kloppen de harten, telkenmale, als 't pleit beslecht zal worden, wat winnen TAI, brute vemielzucht of 't glanzend intellect. Een spanning als deze vindt 't spaansche publiek in de bioscopen niet; toch tracht 't zich op de dagen, dat er geen stierengevechten zijn schadeloos te stellen door andere vermaken te zoeken, die 't hart doen kloppen en de fantasie vrij spel laten, 't Is dan dat de bioscopen vol loepen; de spaansche granden, zoowel als de nederigsten onder de bevolking zoeken er afleiding en vermaak. In Madrid en andere der voornaamste spaansche steden heeft men dan ook weelderig ingerichte bioscooptheaters gebouwd. Daar is 't CSne Goga in moorachen stijl opgetrokken, dat herinneringen wakker roept aan 't Alhambra. De toegangsprijzen wisselen hier af van J tot 3 pesetas, voor een avondvoorstelling betaalt men slechts de helft; een loge voor 5 personen kost hier 7i pesetas of ongeveer / 2,50. Een ander gebouw doet sterk denken aan dat van Tuschinski in Amsterdam. De voornaamste Bioscoopmaatschappij, de Empresa Sagara opende korten tijd geleden 't Cüne Monumental, dat aan 4600 bezoekers plaatsen verschaft. De toegangsprijzen bedragen van 20 tot 75 centimós. Een ondergrondsche spoorbaan heeft een station vlak b^dit theater ; een uitgang daarvan voert de bezoekers tot in de vestibule van dit groote bioscoopgebouw; ver te loopen behoeft men dus niet. De Empresa Sagara heeft in Madrid alleen vgf groote theaters, die te samen een publiek van 16000 personal kunnen bergen.
Def Jjuroefijft van fady fomered De korte inhoud b zoo gemaakt, dat men ge' makkelijk met. elk no. bet verhaal beginnen kan.
In dit verhaal, dat in Engeland speelt, maken wij kennis met den rijken bankier Markrute en Lord Tancred, een jongen man, die om finantieele redenen verplicht is naar Canada te gaan. De bankier biedt hem de hand van zijn nicht aan en een groote som geld voor zijn schulden. Markrute's nicht is een buitengewoon mooie en aparte vrouw, die, hoewel zij jong is, al heel wat heeft meegemaakt. Zij is de weduwe van den poolschen graaf Shulski, die haar in den steek liet en in een tweegevecht werd gedood. Haar moeder was Markrute's zuster. Zij was met een engelschman getrouwd, doch werd heni ontrouw. Uit haar tweede huwelijk werd Mirko, Zara's stiefbroertje, geboren. Markrute tracht van de toegenegenheid van zijn nicht voor den knaap, gebruik te maken ter bereiking van zijn doel. < Om der wille van haar stiefbroertje besluit zij Markrute's voorstel te aan-, vaarden. Zij ontmoet Lord Tancred, die door haar ongenaakbaarheid eer aangetrokken dan afgestooten, spoedig aan Markrute zegt, dat hij op zijn voorstel ingaat en zijn nicht wil trouwen. Lady Ethelrida, een zeer verstandige en bekoorlijke jonge vrouw, een nicht van Lord Tancred, speelt ook een rol in dit verhaal. Markrute voelt zich zeer tot haar aangetrokken. Zara gaat naar Bournemouth, om met de menschen te —spreken, bij- wie haar broertje gaat wonen. Bij haar terugkomst heeft zij een onderhoud met diens vader Mimo. Zara bezoekt met haar man diens moeder. De kennismaking valt mee. Zij gaat daarna weer haar broertje zien, van wién zij gehoord heeft, dat hij ongesteld was, het kind is gelukkig met haar komst. Den avond vóór haar trouwdag ziet Tristam hoe Mimo naar Zara's venster staat te turen. Dit maakt zijn naijver wakker. Het huwelijk wordt met veel praal voltrokken, doch het brengt bet bruidspaar niet nader tot elkaar. Zara houdt vol trots Tristam op een afstand. Zij gaan naar Frankrijk. Den eersten avond heeft er een heftige scene plaats. Zara verwijt Tristam haar alleen om geld getrouwd te hebben. Tristam is zoo boos, dat hij zegt nooit meer Zara's liefde te begeeren, wanneer zij hem er niet op haar knieën om smeekt. Hun verblijf in Parijs bracht hen niet tot elkaar. Wel gaat Zara meer in Tristam zien, doch nu is hij het, die de rol van beleedigde speek. Zara is zeer beangst om den toestand van haar broertje. De geheimzinnigheid, welke zij in verband - daarmee moet betrachten, stoot haar voor de borst. Op het landgoed van Tristam's oorö maakt zij kennis met vele van Tristam's vrienden. Behalve de oude hertog en zijn'dochter Ethelrida, is er ook Markrute de bankier en van de vrienden van den bruidegom de sarcasrische goedhartige kolonel Lowerby (bijgenaamd de Spreeuw), Jimmy Danvers, de bruidsjonker, Arthur Eiterton, de DonJuan, Lady Anningford, Ethelrida's boezemvriendin, en ook lady Highford, met wie Tristam sterk geflirt had! Zara wordt getroffen door de liefde, die iedereen haar man toedraagt. Zara voelt de liefde voor haar man sterker worden.
Lady Highford tracht zich met haar valsche lievigheid bij Zara in te dringen. Zara is echter op haar hoede. Als het Laura niet lukt, de jonge vrouw te bewerken, begint zij weer een flirtation met Tristam. Lady Highford probeert Zara bij Tristam verdacht te maken, met als resultaat dat hij racend jaloersch wordt. Doch ook Zara begint te bemerken, dat zij van haar man, van wien zij door haar vroeger optreden gescheiden is, innig veel houdt. Een ander paar. Lady Ethelrida en Markrute, begint meer en meer tot elkaar te komen. Den dag van haar verjaardag ontmoet zij hem in haar kamer, waar hij haar eenige kostbare boeken aanbiedt. Na deze korte ontmoeting spreken zij af den volgenden dag rustig bij elkaar te komen. Zara heeft een brief van Mirko ontvangen, zij is daarover weer zeer ongerust. Tancred ziet haar met den brief in de hand. Ook ditmaal brengt hun gesprek hen weer verder van elkaar. In de gang ontmoet Tristam Laura Highford, die weenend in zijn armen valt. Zara ziet dit, doch innerlijk getroffen veinst zij onverschilligheid. Lady Anningford beraamt voor den avond van Ethelrida's verjaardag een verkleedpartij, waaraan Zara deelneemt. Den dag na Ethelrida's verjaardag ontvangt zij M^rkrute bij zich. Hij vertel' haar, in bedekten vorm, zijn geschiedenis. Hoe zijn moeder, een schoone danseres, dochter van een spaanseben jood van hooge beschaving en-een spaansche edelvrouw, de minnares van een keizer was geweest. Zij had van hem twee kinderen, een meisje en een .jongen. De jongen toog naar Engeland en wist zich door energie en verstand op te werken. Ethelrida wordt door het verhaal niet afgeschrikt. Daardoor aangemoedigd, vraagt hij Ethelrida ten huwelijk. Zij stemt toe. 's Avonds heeft Zara een onderhoud met haar oom, die haar vertelt, dat Tristam haar zonder eenige bijbedoeling heeft gehuwd. Deze mededeeling verhoogt Zara's smart. Den volgenden dag vertrekt het jonge paar naar Wrayth. De ontvangst door de pachters en bedienden is allerhartelijkst. Na afloop der feesten laat hij haar de tuinen zien. Dan herinnert zij zich hoe Mirko haar eens hiervan foto's liet zien. De herinnering aan het broertje vervult haar met diep leed. Tristam meent, dat er een man in het spel is en wordt door jaloezie verteerd. Beiden gaan naar Londen terug. Zara gaat in 't geheim naar Mimo's huis. Tristam ziet haar met groote haast terugkomen. Hij vraagt met groote opgewondenheid verklaring voor haar lang uitblijven, welke zij hooghartig weigert te geven. Tristam wordt verteerd door jaloezie. Hij hoort een telefoongesprek en volgt zijn vrouw als zij haar woning verlaat. Hij is ongewild getuige van het sterven van Zara's broertje, doch denkt dat dit haar kind is. Hij besluit van haar weg te gaan. Zara roept de hulp van Markrute in nu haar broertje dood is. De bankier wil haar gaarne helfen en hoopt dat alles nu goed zal worden tusschen Zara en Tristam. Het echtpaar komt echter niets nader tot elkaar.
Den volgenden dag kwam Zara eerst tegen lunch-tijd bei.eden. Zij voelde dat hij haar liever niet zag, en zij lag daar in zijn aardige, oude, keurige kamer, en dacht na over velerlei en vóór alles over hun beider mislukte levens. En "ij dacht aan Mirko en aan haar moeder, en de tranen kwamen haar in de oogen. Maar van dat leed was de bitterheid reeds af; zij wist dat het zóó beter was. De gedächte aän Tristams heen-^ gaan, verscheurde haar ziel en verdrong alle andere verdriet. — Ik kan het niet, kan het niet dragen! klaagde zij. Hij zat in het vuur te staren, toen zij timide de zitkamer binnenkwam. Ze had zich te ongelukkig gevoeld om veel te slapen en zag er weer zeer bleek uit. Hij scheen tot haar te spreken als in een droom; hij was versuftdoor zijn steeds groeiend verdriet en door den strijd, dien hij met zichzelven voerde. Hij moest haar verlaten — de toestand was onhoudbaar — hij kón niet blijven, omdat, bij haar tegenwoordige zachte stemming, het mogelijk zou zijn, dat zijn zelfbeheersching hem in den steek liet en hij haar liefkoosde, dan zou zij misschien toegeven en hij wist dat geen voornemen ter wereld hem dan zou kunnen weerhouden, haar aan zijn hart te drukken. En zij moest nooit wezenlijk zijn vrouw worden. Dat mocht in het eerst een hemelsche vreugde zijn, altoos zou toch dat afgrijselijk spooksel weer voor hem oprijzen en hem bespotten. En dan — als zij eens kinderen kregen? Zij waren beiden nog zóó jong, dat dit stellig gebeuren zou, en deze gedachte, die hem eenmaal in deze zelfde kamer, in zijn gelukkig gepeins, zooveel vreugde bereid had, deed hem nu trillen van hevige smart. Want een vrouw met zulk een verleden mocht niet de moeder zijn van Tancred of Wrayth. Tristam was geen Puritein, maar de aangeboren trots op zijn ouden naam kon hij niet van zich af zetten, dus hield hij zich met ijzeren wil in bedwang. Hij keek niet eens naar haar, en sptak op ijskouden toon en zij kwamen door den lunch- En toen zei Zara opeens dat zij gaarne naar de kerk zou gaan.. Het was drie uur, dus schelde hij zijn bediende en liet de auto voorkomen. Zij was nog niet sterk genoeg om het heele park door te wandelen. Hij wilde haar niet alleen laten gaan, dus wijzigde hij zijn plannen en ging met haar mee. Zij spraken onder weg geen enkel woord met elkaar. Zij was nog nooit in die kerk geweest en werd getroffen door de prachtige ramen en het monument der Guiscards en de beroemde graftombe van den Kruisvaarder in den .muur, dicht bij haar bank; en gedurende den geheelen dienst keek zij naar dat gebeeldhouwde gelaat, zoo
3
^ V. ^i^Bm<*mmnf^
precies dat van Tristam, met dezelfde vertellen; zij kunnen denken dat ons strenge uitdrukking. LEVENSPROBLEMEN huwelijk een vergissing was en dat En een wild jammerlijk gevoel wij hebben besloten, gescheiden te In de correspondentie-rubriek vinden van opstand vervulde haar ziel en onze lezeressen en lezers ditmaal twee leven; meer niet. En jij kunt je leven toen een van ijskoude vrees, en zij vragen van abonné's, een 'n lezeres, inrichten zooals je wilt— ik zal't ook bad den Heer hartstochtelijk dat Hij den ander een lezer, beantwoord, welke hem zou beschermen. Want als hij ik onder deze rubriek gaarne nog eens doen. Ik doe je geen verwijt over de ellende, die je in mijn leven geeens een of andere gevaarlijke jacht- uitvoerig bespreek. bracht hebt. Het was mijn eigen expeditie ging ondernemen, en er 't Zijn twee jonge menschen, die zich schuld, omdat ik zoo overhaast met overkwam hem iets, en zij zag hem aangetrokken gevoelen tot het theater je trouwde. Maar ik had je zoo lief!... en de film en die tevergeefs gepoogd nooit terug! En toen zij overeind En toen brak hij opeens, met een stond, terwijl de slotzang gezongen hebben om den weg te vinden, welke werd, hield zij in eens met een snik hen tot d^ verwezenlijking van hun snik af en strekte wild zijn armen uit. — Mijn God! riep hij. — Ik ben op. En Tristam keek angstig naar ideaal kan voeren. Ak wenigen raad, dien ik geven kan, zwaar gestraft! Het vréesetijkste; van haar en vroeg zich af of hij nog meer zou het „bezint eer gij begint" kunnen alles is dat ik je nog liefheb, met ellende te verduren zou hebben dan worden genoemd. Het lijkt mij hier op heel mijn ziel — al zag ik ze ook wel of die reeds haar hoogste punt zijn plaats, om nog eens nader uiteen met eigen oogen — je minnaar en bereikt had. te zetten, waarom ik in deze „levens— je kind! problemen", zoo meen te moeten adDe heele gemeente stelde veel beZara gaf een gil en toen hij de lang in het jonge paar, en bij het viseeren. kamer uitsnelde, zonder te durven De lust om aan het tooneel te gaan, uitgaan der kerk moesten zij enkele voor de bioscoop te worden opgeomkijken, ült vrees dat zijn besluit handdrukken wisselen. Wat zouden om leid, ontstaat meestal door de uiterlijke toch nog zwichten zou, rees zij wanal deze goede lieden wel denken, schittering, welke er afstraalt van de vroeg Tristam zich met bitteren personen, de weinige personen mag men kelend op en wilde hem roepen. humor af, als zij hoorden dat hij een wel zeggen, die met succes optreden. Maar zij hijgde en kon geen woorverre reis was gaan ondernemen, en En die aantrekkelijkheid is te begrijpen. den vinden. Daarop viel zij bewuszijn schoone jonge vrouw alleen had Het is iets bijzonders, om te zien, hoe teloos in haar stoel neer. Hij zag niet meer om en dadelijk achter gelaten, nog geen maand na 'n mensch in staat is, door de uitbeeldaarop zat hij. in zijn auto en reed ding van een of andere rol, de aanhun huwelijk? Maar het kon hem dacht te trekken, de harten warmer te weg, als zaten al de duivels uit de nu niet meer schelen, hoe iemand doen kloppen, sympathie of afkeer op hel hem achterna, en dat was ook ter wereld over hen dacht. te wekken, kortom, in het leven iets Toen zij weer thuis kwamen, ging te brengen, dat uit de dagelijksche zoo — door het krankzinnige verZara naar haar kamer en toen zij sleur trekt. En wanneer men in zich driet dat hem kwelde. En toen Zara weer bij kennis beneden kwam om thee te drinken, zelf capaciteiten gevoelt, die overeenwas hij er niet en zat zij alleen met stemmen met die van de personen, welke kwam, was het een half uur later, en was hij reeds vele mijlen ver weg. Jake. met zooveel succes de toegejuichte rol Zij richtte zich op; Jake likte haar vervullen, dan is het verlangen geboren, Zij was schier bevreesd voor het handen. het brandende, het innige verlangen, dat diner. Hij ontweek haar blijkbaar. tot een ideaal wordt, om ook zoon loopToen kwam haar besef weer terug. En terwijl zij nog besluiteloos stond baan te kiezen. Hij was weg, en hij had haar lief, wat te doen, bracht haar kamenier En als men dan zelf voor dit pro- en toch geloofde hij — dat! haar een briefje. bleem geen oplossing vindt, dan vraagt Zij sprong op. Het bloed stroomde „Ik kan niet beneden komen — men om raad. haar weer-naar het hoofd. Zij moest Wie de schittering van de tooneelik kan het niet dragen. Ik zal morhandelen. genochtend met je afspreken voor spelersloopbaan ziet, die moet ook z'n Zij staarde in het rond, aarzelde ik wegga, als je om twaalf uur in oogen open houden voor de keerzijde van de medaille en willen nagaan, welk even en zag toen een spoorwegmijn kamer wilt komen." een weg van teleurstellingen, geweldige boekje liggen. Met koortsachtige Dat was alles. inspanning, volharding en opoffering haast bladerde zij erin. Ja, er was En hartstochtelijker bedroefd, dan moet worden afgelegd, om het tot iets een trein, die om half drie wegging zij ooit te voren was geweest, ging te brengen. en om half zes te Londen kwam. zij naar haar bed. Maar o zoo weinigen behooren tot Den volgenden ochtend zamelde de gelukkigen, die er ineens waren, zij Het was een boemeltrein — de zij al haar wilskracht bijeen om zich zijn die uitzonderingen, welke begaafd sneltrein van half vier kwam eerst zelve te beheerschen. Zij mocht geen met uiterlijke en innerlijke aantrekke- bij zessen aan. Dat kon te laat zijn de aandacht trokken. — beide treinen konden te laat ontroering toonen, wat zij ook mocht lijkheden, Het gros heeft het succes, zoo het komen — maar zij moest het progevoelen. Niet omdat zij zoo trotsch ooit kwam, wel heel duur moeten bebeeren. Toen greep zij angstig naar was of hem niet gaarne in de armen talen. haar hoofd. Zij wist niet, waar hij zou zijn gevlogen, maar zij gevoelde De loopbaan van de meeste kunstenaar toegegaan was. Zou hij naar dat geen vrouw dat uit eigen be- naars is, koel en nuchter beredeneerd, zijn moeders huis zijn — of zijn weging doen mocht en voorzeker geen benijdenswaardige, niet om finanoude apartementen in St. James tieele-, niet om zielkundige redenen. niet, wanneer een man overvloedig Street? Zij wist daai* het nummer En daarom acht ik het tot mijn plicht, bewees dat zij hem onverschillig was. met van. Zij schelde en beval dat om een ieder die mij raad vraagt in En zoo kwamen zij beiden met verband met de opleiding tot acteur, Michelham bij haar zou komen. bloedend hart naar de zitkamer. of actrice te wijzen op al dat moeilijke! De oude dienaar zag haar spook— Ik heb nog maar tien minuten Is hij of zij werkelijk begaafd, dan laten achtig bleek gelaat en wist van Higtijd, zei hij gedwongen. zij iich niet afschrikken, dat weei ik gms dat zijn meester van plan was — De auto wacht voor de deur. Ik wel, maar voor dezulken komt het er dien avond naar Parijs te vertrekken. ga langs Bury St. Edmemdo, dat is niet op aan. Hij vermoedde dat zich een traMaar des te meer voor hen, die met een uur om en ik moet om vijf uur gedie tusschen hen beiden had afkleine capaciteiten groote dingen willen te Londen zijn, om met den nachtgespeeld en wilde niets liever dan trein naar Parijs te gaan. Ga alsje- doen. Hun oogen moeten voor de realiteit helpen. blieft even zitten, ik zal zoo kort geopend worden en dat probeer ik met — Michelham, zei ze, zijn lordmogelijk zijn. mijn advies te bereiken. schap is naar Londen gegaan — weet Zij viel meer in een stoel, dan zij je naar welk adres? Ik moet hem ging zitten. Het suisde haar in de begon hij, met afgewenden blik en nareizen; het is een zaak van leven ooren; zij mocht niet flauw vallen op kouden, passie-loozen toon. — of dood dat ik hem zie, voor hij — zij was nog zoo slap van haar Maar als het aan mij ligt, dan hoop naar P?rijs gaat. ziekte. ik je, na mijn vertrek van hier, nooit Laat mij in een auto naar den trein — Ik heb het zoo geschikt dat je meer terug te zien. Wij hoeven geen op Wrayth kunt blijven, totdat je publiek schandaal uit te lokken, het van half drie brengen. Dat gaat gauzelf andere plannen hebt gemaakt, IS onnoodig om de menschen iets te wer dan den heelen weg per auto af te leggen^ L^ l ^^—^^_^_^_^___
— Ja, mylady, zei Michelham. — Ik zal zorgen, dat alles klaar is. Zijn lordschap is naar zijn appartementen gegaan, 460 St. James Street. Mag ik met u meegaan? Zijn lordschap zou niet gaarne zien, dat u alleen reisde. — Goed, zei ze. — Er is geen plaats, die ik in een auto zou kunnen bereiken en waar ik een vroegeren trein zou kunnen halen? ' — Neen, mylady, dit is de vroegste zet hij. — Wilt u alstublieft, wat eten? Het duurt nog een uur, voor de auto komt. Ik weet dat uw eigen bediende u behoorde te vergezellen, maar als het iets ernstigs is, dan wil ik, als oud dienaar en, ik mag zeggen, een nederige en getrouwe vriend van zijn lordschap, verzoeken zelf mee te mogen gaan. — Zeker, zeker, Michelham, zei Zara, en snelde de kamer uit. Toen zij eindelijk het station bereikt hadden, zond Zara een telegram naar St. James Street? „Wat je dacht was niet waar, vertrek niet vóór ik je alles uitgelegd heb. Je eigen Zara." En toen begon de spoorreis — drie oneindig lange uren — met al dat stoppen en met die ééne gedachte, die al maar rondwoelde in haar brein. Hij dacht dat ze een minnaar had en tóch had hij haar lief! O, God, dat was ware liefde! — en zij zou misschien te laat komen! Maar eindelijk kwamen Michelham en zij toch te Londen en reden naar Tristam's kamers. Ja, zijn lordschap werd om vijf ipir verwacht, maar hij was nog niet gekomen — hij was | laat. En Michelham legde uit dat lady Tancred gekomen was en zou blijven wachten, terwijl hij zelf naar Park Lane zou gaan om te zien o(f lord Tancred daar ook geweest was. Hij maakte een heerlijk vuurtje aan in de zitkamer en, na aan Higgins te hebben gezegd dat hij niet naar binnen moest gaan en haar niet moest storen, zelfs niet met thee, ging de oude man, heel ongerust, zijn meester zoeken. Tien minuten gingen voorbij en Zara gevoelde dat het wachten haar te pijnlijk zou worden. Tot dusver had een krankzinnige opwinding haar op de been gehouden. Als hij nu eens zóó laat was gekomen, dat hij rechtstreeks naar den trein ging? Maar toen schoot haar te binnen dat hij om negen uur zou vertrekken en het was nu eerst zes uur. Ja hij zou stellig komen. Zij bewoog zich niet van haar stoel, maar zij begon eens in de kamer rond te zien. Hoe gezellig was ze ingericht en met welk een goeden smaak; zelfs nu overal kenteekenen waren van bet naderend vertrek van den bewoner, viel dat op. Zij had, toen zij binnenkwam, drie telegrammen voor hem zien liggen op de tafel in de hall — het hare zou daar ook wel bij zijn, dacht ze. (Wordt vervolgd.) .
^.-o,.
No. 69399.Practisch schort, dat den geheelen japon bedekt, te maken van katoen, satinet enz. Benoodigd van 90 c.M. breede stof 4 M. Verkrijgbaar in maat 42, 44, 46, 48 of 50. No. 71075. Coquet zomer jasje. Dit aardige manteltje laat zich gemakkelijk maken en zal bizonder voldoen van laken, serge of cheviot. Benoodigd van 135 c.M. breede stof 2.50 M. Verkrijgbaar in maat 42, 44, 46, 48 of 60. Deze modellen zijn met toestemming der fa. Weldon Ltd. te Londen, ontleend aan de Weldons Modebladen. Geknipte patronen zijn tegen toezending van f 065, ingeregen patroon mantel fl.SO, japon en mantclcostuum f2.75, blouses en kindergoed f 1 50 en strijkpatronen a 25 cent per nummer franco te bekomen bij Mevr. Milly Simons, 2e Schuytstraat 261,Deo Haag
Uitslag prijsvraag Lezeressen Wij vroegen onzen lezeressen, hoe zij ons zouden aanraden een gascomfoor schoon te maken. Het is prettig, dat zooveel dames de moeite gedaan hebben ons te willen inlichten. Warm sodawater lijkt wel 't beste middel, want dat is de raad, die wij het meest ontvingen. Wij gaven den prijs van f 2.50 aan Mej. Veldhüijzen, Brakkeveldvveg 107, Den Helder, omdat zij kort en duidelijk ons raad gaf voor een zwart ijzeren comfoor zoowel als voor een emaille comfoor. Hieronder laten wij haar raadgeving volgen: Een zwart gascomfoor maakt men het beste schoon, door bet met heet sodawater af te boenen. Is het stel erg vuil, dan nog even naschuren met .fijn .schuurpapier en naspoelen met water, goed laten drogen en oppoetsen met kachelglans, waarin een beetje terpentijn. Is het comfoor van emaille, dan schoonmaken met heet sodawater, naspoelen met schoon water, goed laten drogen en met boenwas opwrijven. Verder bekroonden wij met f 1.— Mevrouw Hartjes—Schier. Lange Zelke !;a, Vlissingen. Mevrouw Hotz, Francois Valentijnstr. 79, Den Haag en Mejuffr. Ten Cate, v. d. Hoopstr. 36huis, A'dam. Tot onze spijt kunnen wij niet over genoeg plaatsruimte beschikken, om ook deze raadgevingen in haar geheel op te nemen. Een prijsvraag voor onze Lezeressen Wij vragen u ditmaal om ons te willen mededeelen, welke dingen men in acht moet nemen wanneer men visch koopt; wat de beste middelen zijn om goede van slechte visch te onderscheiden. . .
Zij, die het beste antwoord vóór 31 Mei a.s. aan de Redactie afd. Prijsvraai; voor lezeressen Galgewater 22, Leiden, zendt, ontvangt een prijs van f 2.50. Alle andere antwoorden die opgenomen worden, hebben recht op een prijs van 1 1.—.
NUTTIGE WENKEN Wanneer gij appelen schilt, houd dan een bak met water, waarin wat citroensap is gedaan, gereed, doop de appelen in dit water en ge zult zien, dat ze niet bruin worden. Een beetje azijn bij de boenwas gedaan, waarmee gij de meubels boent en ge zult een veel mooieren glans ermee bereiken. Wanneer postzegels of gegomde etiketten aan elkaar zijn gaan zitten, leg er dan een stuk papier op en strijk er met een flink heet ijzer over. Wanneer een donker serge japon of mantel gaat glimmen, spons de glimmende plaats dan flink met warmen azijn af en pers deze daarna op de gewone manier op. De meeste versehe bloemen leven langer, nadat ze afgesneden zijn, indien suiker (Vg deel van het water) bij het water is gevoegd. Gekleurde zakdoeken weke men een tijdlang in zout water. De kleuren loopen dan bij het wasschen niet zoo makkelijk uit. Wanneer gij boter, die in z.g. vetvrij papier is ingepakt, wilt uitpakken, houd ze dan onder den kouden waterstraal. Na het uitpakken blijft er op die manier géén boter aan het papier zitten.
i^ppiiipiiy|i^^«4i»P
JONGENS EN MEISJES
(8-armige poliep). Als dit dier hem z'n voelarmen met de tallooze zuignappen om 't lichaam heeft geslagen, kan hij zich slechts met bovenmenschelijke krachtsinspanning uit dezen greep bevrijden. Eens werd'n duiker, terwijl hij in gebukte houding bezig was z'n werk te verrichten, door een reusachtigen octopus omvat, 't Afschuwelijke monster greep hem eerst met een arm en toen snel daarop met nog drie. De duiker had geen wapen bij zich en was dus genoodzaakt 't dier met z'n handen te bevechten. Gelukkig was hij een enorm sterk mensch, een reuzengestalte en aan dit feit dankte hij z'n leven. Hij zocht vooral te vermijden, dat de octopus z'n duikerpak zou scheuren met z'n krachtigen snavelachtigen bek, wat hem natuurlijk noodlottig zou zijn geweest. Daarin slaagde hij en gedurende de worsteling raakte 't monster los van de rots, waaraan 't zich vastgezogen had. Onmiddellijk sloeg 't nu alle 8 armen om den man heen. Nu was diens kans gekomen. Met kracht rukte hij aan de lijn, waarmee hij met de bovenwereld in verbinding stond, welk sein natuurlijk dadelijk met optrekken beantwoord werd. Stel u 't afgrijzen voor van de menschen op 't duikerschip, toen mensch en dier in één vasten greep vereenigd boven de oppervlakte der zee te voorschijn kwamen. De voelarmen van den octopus moesten met een bijl afgehakt worden vóór men den duiker bevrijden kon. Ook zee-alen, die reusachtig groot kunnen zijn, winden zich soms als slangen om 't lichaam van den duiker heen en trachten dezen dan met hun boosaardige V-vormige kaken te grijpen.
De Anatomische Les
BEN HOEKJE APART1
(Op rym.) Uit het dictaat van een medisch-student.
ONDER REDACTIE VAM TANTE LIZB
XII. In het paaschnummer vroeg ik mijn nichtjes en neefjes om een aardig Lenteversje in te zenden. En wat een vreugde hebben ze me bezorgd. Er waren zulke eenvoudige, vroolijke, opwekkende gedichtjes bij, die gelukkig zoo juist aangaven hoe onze hollandsche jeugd de lente weet te waardeeren. Er waren ook een paar opgeschroefde versjes bij, met heel mooie woorden, maar die gaven juist niet het jonge, fii5?che van de lente weer. Hieronder laat ik enkele gedichtjes volgen, die ik zoo goed vond, dat ik ook onze lezers en lezeressen er van wil laten genieten. Allereerst van Henk Hoekstra, v. Swietenstraat 48, Den Haag: LENTE (in onze straat). Ik zit voor het venster en zie eens op [straat Naar de grijze, bonkige keien, In die sombere, stille eenzame straat. Waar drof-dreunend de wagens rijen. Weer zit ik voor 't venster, en kijk in [de straat En zie goudgeel-glanzende steenen, In een vroolijke, blije, zonnige straat,' Want een lentezon had er geschenen. Nu volgt Grientje Rijnsburger, Steenstraat 15, Alphen a.d. Rijn. Daar komt de lieve lente. De lente komt in 't land. Komt jongens doe je prenten, En verfdoos aan den kant. Het hobbelpaart opzijde. De poppen in de kast. Nu gaan wij naar de weide. Waar 't klavertje on^ wacht. Aardig is het ook van Henk de Wilde, Zuidpolderstraat 55, Haarlem. Hoezee! daar is de Lente. Nu hebben wij weer pret. Wij rollen en wij stoeien, En gaan heel moe naar bed. En worden wij weer wakker. Dan schijnt de lieve zon, AI heel vroeg door de ruiten. En roept tot ons, kom!! kom!!! Meer ruimte heb ik niet om ook nog andere versjes op te nemen, dus laat ik alleen de namen van de bekroonden volgen: Catriena Möller. Amsterdam; Elsje Mulder, Bloemstr. 83a, Arnhem; Guus v. Rossum, Boreelstr. 44, Den Haag; Gerrit Hammink. Weversweg 4, Hengelo (O.); Henry de Vries. Stortweg 6, Oosterbeek; George Jungerius, Oegstgeestweg 63, Rijnsburg; Jacobus Middelkoop, Zaadakkcrstr. 25B, R'dam.
DE NIEUWE PRIJSVRAAG Thans noem ik u verschillende cijfers waaruit gij woorden moet maken, die te zamen den naam vormen van een meisje waarvan gij allen wel gehoord hebt. In het geheel telt die naam ^letters. '. '4, I3> 4, 6, 13 vindt men in de keuken. 10, 6, 7 krijgt men op school. 12, 2, 2, 6, 5, 10, 6, 6 krijgt men alleen 's winters te zien. 2 - 6, 3, 7 voert van huis.
HET AANTAL WERVELS. Halswervels zijn den mensch er zeven. Borst-dito's twaalf hem gegeven ; Vijf flinke lendenwervels maar Dus .... vier en twintig bij elkaar8, 9, 10. 11 is een maand daarvoor zeer geschikt. Wie kan mij dezen naam opgeven ? Schrijft mij aan mijn adres: Tante Lize, Galgewater 22, Leiden, vóór 31 Mei' a.s. en gij hebt kans op een mooien prijs.
VOOR DE OUDEREN Zooais de oerwouden nog tijgers, orang-oetans en andere gevaarlijke dieren huisvesten, zoo herbergen de zeeën monsters, die we ook liever maar zoo ver mogelijk uit den weg blijven. Duikers echter, wier bestaan 't nu eenmaal is arbeid te verrichten in zee of op den bodem der zee, kunnen niet altijd ontmoetingen met zeemonsters vermijden en nu en dan moeten zij wel een gevecht op leven en dood met groote zeedieren aanbinden. Zoo wordt verhaald, dat een duiker eens een duel vocht met 'n haai. Gewoonlijk laten deze dieren hen wel met rust, maar eens, dat 'n duiker bezig was koperen platen te bevestigen onderaan een schip, werd hij voortdurend geplaagd door een haai, die hem bijzondere aandacht schonk. Hij wist 't dier wel op een afstand te houden door af en toe de luchtklep in z'n helm open te zetten en lucht uit te laten, wat den haai aan het schrikken maakte; maar toen dit spelletje hem begon te vervelen, seinde hij naar 't duikerschip, waarmee hij in verbinding stond, om een kapmes en een touw met een lus, welke onmiddellijk te water werden gelaten. Toen hield de duiker den haai z'n onbeschermde hand voor en terwijl 't dier zich op den rug wentelde voor den aanval, gaf hij 't eenige kappen, wierp snel den strik om z'n kop, gaf 't sein tot optrekken en was z'n lastigen bezoeker kwijt. Een van de gevaarlijkste vijanden van den duiker is de octopus
j
Onze kleine encyclopedie.
Biscuit beteekent tweemaal gebakken, net als het bij ons meer gebruikelijke woord beschuit, dat dan ook in het duitsch met zwie (zwei) backen vertaald wordt. Onder biscuit verstaan wij de lichte koekjes, welke oorspronkelijk het eerst in Engeland machinaal gebakken werden. Bismarck. Een oud duitsch adellijk geslacht, waaruit de beroemde duitsche staatsman Otto von Bismarck, de z.g. ijzeren kanselier stamde. Bismarck-bruin. Ook wel manchesterbruin, een bruine aniline kleur. Bismarck haring. Een aan het duitsch ontleende benaming, die overeenkomt met ons gemarineerde haring of haring in den mosterd. Bism'dt. Een poeder, dat als desinfecteerend middel wordt gebruikt. Bison. Een rundersoort, die zoowel in Europa als in Amerika voorkomt en sterker is dan onze koeien. ONZE ABONNEE'S in Den Haag en omstreken wijzen wij in het bijzonder op het Weekpraatje in dit nummer.
____^
DE VROOLIJKE BLADZIJ Mevr. Vanderowec „O. mijnheer Muzieviolie wat speelt u daar voor een heerlijk stuk?" De geniale Muzieviolie: „'n Improvisatie, mevrouwtje." Mevr. Vanderowee: „O juist. Hoe kan ik zoo dom zijn om dat niet te hooren.'t Waso//jrd m'n lievelingsstuk!" Vriendelijk. Hij: „Dus ons engagement is uit." Zij: „Ja, En ik zal u al uw minnebrieven terug sturen." Hij: (hatelijk): *„Och houdt ze maar. 't Zou mogelijk zijn, dat ge nooit anderen kreeg. . Niets bijzonders. Een van m'n ooms heeft nu al 15 jaar denzelfden baas. Niks bijzonders. Ik ben al 20 jaar getrouwd. Ook 'n goed mensch. „Die man daar heeft al menig traan helpen drogen." „Is hij zoo weldadig?" „Neen, hij maakt zakdoeken." Te veel van het goede. .En," vroeg de belangstellende tante, .hebben jullie de baby al leeren praten V" „Ja," zei Jantje, »praten heeft ie geleerd. Nou zijn we bezig hem te leeren z'n mond te honden." Zoo niet bedoeld. „Mannen," zei de sergeant, „z'n geweer is alles voor 'n soldaat. Z'n geweer moet ie beschouwen als zn meisje. Vergeet dat niet. Maakt 't eiken dag schoon, poetst 't eiken dag met een lap met olie!" Smeert het goed in. Moderne sprookjes. Er was ereis een kleine jongen, die toen men hem vroeg of hij nog een stukje taart wilde hebben, antwoordde: „Neen dank u, ik heb genoeg."
GEEN ONVERSTANDIG IDEE Mooie klant: En.... zou die stoel legen een extra zware bezetting bestand zijn? Ondernemend verkooper: Zou het niet het beste zijn, dat we het even probeeren
L
TT-
Muzikaal.
'f
|j^ fc', v\
\m
H
H^M^;
®
ÉiPf Ü IpM»iP \ mm
fe
a^
fe^^
'
HOE ZIJ HET OPVATTE Mammie, hoe komt het, dat mijnheer Janssen z'n haar allemaal naar Deneder. is gevallen?
TACTVOL (?!) Het meisje (tegen haar moeder, die op het achterbankje zit): Zoudt u niet beter tegen stof beschermd zijn moeder, ais we de kao opzetten ?
Het kortste verhaaltje. „Wilt ge mij trouwen ?' vroeg hij. „Neen," zei zij. Ze leven nog. Beiden zijn gelukkig. Een totale onmogelijkheid. Een mijnheer in een keurig sportcostuum komt een poelierswinkel binnen en vraagt om twee hazen, „'t Spijt me mijnheer," zegt de juffrouw, die pas in de zaak werkzaam is, „hazen hebben we niet, maar ik kan u we een paar kippen leveren." „Maar goeie menschen," zegt de klant vol verbazing, „wou u soms dat ik bij me vrouw thuis kwam en vertelde, dat ik twee geplukte kippen had geschoten?" Langs een omweg. Zij (tot vervelenden hij); „Zoudt u graag een lange wandeling willen maken?" Hij (vol verwachting): .Do graag, niets liever dan dat.' Zij: „Nu laat ik u dan niet weerhouden. Oa maar gerust."
WIISHEDEN
EEN .AUTO-ONGELUK Daar heb ik me waarempel m'n reserve-wiel thuis gelaten Ook wat!
HET KORTE VERHAALTJE Zeker is zeker. Smink was wat je noemt een secure. Smink is m'n vriend in N'ergcnsdorp; hij heeft daar 'n kruidenierswinkel. Eens of tweemaal per jaar komt hij naar de stad, om inkoopen te doen. En je kunt er zeker Van zijn, dat ze hem niet te pakken nemen. De vorige week was hij 'n extra keer bij me geweest. Hij had zoo'n razende kiespijn, dat hij naar'nlandartsrnoes/. Bij den tandendokter gekomen, liet deze hem op de gebruikelijke manierden hoogen stoel beklimmen en bekeek den mond en den inhoud ervan met groote zorg. „'t Zal pijn doen, waarde heer," zei de dokter, „'t Beste is, dat we een narcose-middel gebruiken." Smink wist niet wat narcose was en liet zich het verklaren.
„Ziet u, wanneer u onder narcose is, dan valt u in een diepen slaap. Gij voelt niets, ge merkt niets, 't is net alsof je er niet bij zijt. Ik trek den tand en wanneer ge wakker wordt, dan weetje niet wat er met je gebeurd is." „Wat kost zoo'n geschiedenis?" „Vijf gulden", zegt de tandarts. Smink verheft zich van zijn stoel en haalt zijn beurs voor den dag, .hij telt zijn geld na. „Maar mijnheer doe geen moeite, 't heeft geen haast." Hoe kwam je er toe dien dokter vooruit te willen betalen, vroeg ik hem later. „Dat was ik niet van plan." zegt Smink, „maar zie je als je zoo heelemaal niks weet wat er gebeurt als je onder die narcose zit, lijkt het toch maar het secuurst om te weten, hoeveel je bij je hebt.'"
Teleurstelling moet men als prikkel, niet als ontmoediging beschouwen. Een waar vriend vergroot uw vreugde en deelt uw zorgen. Goed humeur is als zonneschijn, het straalt op alles af. Succes valt hem ten deel die voor de hinderpalen niet uit den weggaat, maar ze overwint. De vriendelijkheid die van u uitgaat wordt door anderen ontvangen, zonder dat gij haar zelf kwijt raakt! Men kan u met gezag bekleeden niet met wijsheid, die moet gij zelf verwerven.
WAT ZE DAAR MOEST DOEN Zie je, ik ben in Pielgijzenbrug geboren!: In Pielgijzenbrug? Wat moest je" daar inhemelsnaam uitvoeren?
.
T^
EEN ANDERMANS SCHOENEN —
door K. CECIL THURSTONE
In dezen roman van de bekende engelsche schrijfster, dien ge hier kunt beginnen, wordt beschreven hoe op een avond in Januari bij het verlaten van het parlement John Chilcote, afgevaardigde voor East Wark, door een dikken mist wordt overvallen en in dien mist een gesprek met een voorbijganger heeft. Als de mist optrekt, blijkt, dat de beide mannen op verrassende manier op elkaar lijken. Chilcote is daardoor in de war. Hij excuseert zich door te zeggen, dat 't zijn zenuwen zijn. De ander spot wat met de zenuwen. Chilcote staat er op met zijn „evenbeeld" kennis te maken. Het blijkt, dat deze John Loder heet. De vreemde ontmoeting heeft Chilcote nerveus gemaakt. Hij sliep slecht en, voelt zich ellendig als Allsopp, zijn bediende, hem komt wekken. Na eenig aarzelen verlaat hij het bed.
Vlug liep hij de kamer door, ging naar een van de groote kasten en na even een blik om zich heen te hebben geworpen, opende hij de deur en greep naar iets, dat achter op een plank stond. Met het voorwerp, dat hij gehaald had, een klein glazen, cylindervormig fleschje, gevuld met tabletten, ging hij naar de tafel bij den haard. Op die tafel stonden een karaf met whiskey, een syphon spuitwater en eenige glazen. Hij schonk wat whiskey in een glas, vulde het aan met spuitwater, deed den stop van het fleschje af, keek schichtig naar de deur en liet toen met bevende vingers eenige tabletten in het glas vallen. Terwijl zij langzaam oplosten, bleven zijn oogen op het tapijt gevestigd. De gefronsten wenkbrauwen duidden aan, dat hij slechts met moeite zijn ongeduld bedwong. Zoodra zij opgelost waren, greep hij het glas en ledigde het in een teug. Daarna sloot hij bet fleschje weg, nam den sleutel van de kast mede, legde hem onder zijn kussen en kroop weer in bed. Toen Allsopp terug kwam, zat hij overeind met een cigarette in zijn mond: de ledige theekop naast hem op het tafeltje. Zijn zenuwachtige prikkelbaarheid was verdwenen; zijn oogen stonden helder, zijn gezicht was minder bleek en zag er gezonder uit. „Ziezoo, Allsopp, nu ben ik uitgeslapen en voel ik me frisch, 't Leven is toch nog zoo kwaad niet, hè?" „Ik heb gezegd, dat het ontbijt beneden in de kleine kamer klaargezet moest worden, mijnheer," zeide Allsop op denzelfden bedaarden toon van straks, de opmerking van zijn meester onbeantwoord latende. Chilcote ontbeet om tien uur. Zijn eetlust, die meestal niet groot was, was 's morgens dikwijls geheel verdwenen.. Hij bediende zich van wat visch, maar liet zijn bord onaangeroerd weer weg nemen; nadat hij twee koppen thee had gedronken,
i
stak hij een nieuwe cigarette op en vouwde de courant open. Tweemaal vouwde hij ze open en deed ze weer dicht; hij kon 't niet over zich verkrijgen, er zijn gedachten bjj te gaan bepalen. De uitwerking van de morphine-tabletten was merkbaar aan de grootere vastheid van zijn hand en oog, maar de kracht en kalmte, die ze hem gaven, waren maar zeer tijdelijk en werkten meer bedarend en geruststellend dan opwekkend. Inden beginne, — ^es jaar geleden — hadden deze tabletten hem een grootere helderheid van geest, een gelijkmatigen gedachtengang en kracht tot handelen gegeven. Maar die tijden waren voorbij. Zooals hij van Lexington en diens ondeugd gezegd had: de slaaf was meester geworden. Toen hij eindelijk zijn courant toch weer openvouwde en zich inspande om eenige belangstelling te vinden, ging de deur open en zijn secretaris kwam binnen. „Goeden morgen mijnheer," zeide hij, „neemt u mij toch, niet kwalijk, dat ik u zoo vroeg kom storen." Hij was een knappe, levendige jonge man van drie en twintig jaar met heldere, schrandere oogen. Zijn opgewekte levendigheid en de eerbied, dien hij den man, dre bereikt had, wat hij eenmaal. hoopte te bereiken, toedroeg, amuseerden Chilcote den eenen dag en drukten hem den anderen dag ter neer. „Goeden morgen, Blessington," zeide hij: „Wat is er nu weer?" Hij zuchtte uit gewoonte en hield zijn hand voor zijn oogen, om een zonnestraal af te weren, die zich als bij vergissing door de mistige atmosfeer had weten te dringen. De jonge man — eigenlijk nog haast een jongen — glimlachte, „'t Is over dat houtcontract," zeide hij:„U had beloofd, dat u het vandaag in zou kijken, het ligt er al een week, zooals u weet, en Craig en Burnage hebben al een paar maal om antwoord gevraagd." Hij kwam naar de tafel toe en legde de papieren, die hij in zijn hand had, naast Chilcote neer. „'t Spijt mei dat ik 't u zoo lastig moet maken," voegde hij er bij; „ik hoop, dat uw zenuwen u vandaag niet hinderen." Chilcote's vingers speelden met de papieren. Bij het woord zenuwen keek hij achterdochtig op. Maar Blessington's dood-onschuldig gezicht stelde hem gerust. „Neen," zeide hij; „ik heb gisterenavond een — een dosis brom natrium genomen en dat heeft fne goed gedaan. Ik wist, dat die mist me geheel en al in de war zou brengen, als ik geen voorzorgen nam." „Ik ben blij, dat ge u zoo goed voelt, mijnheer, — maar ik geloot toch, dat ik me van brom natrium zou onthouden. Men went er zoo licht aan en dat is hoogst nadeelig. _
Maar zullen we, als u er niets op tegen heeft, deze quaestie even afhandelen?" Chilcote liet de papieren door zijn vingers glijden. „Ben je gisterenavond in dien mist geweest, Blessington?" „Neen, mijnheer. Ik heb met kennissen in 't Savoy-hotel gesoupeerd en toen we naar huis gingen, was 't helder. Ik geloof, dat ze maar over e«ft klein gedeelte van de stad heeft gehangen." „Dat geloot ik ook." Blessington trok aan zijn das, ofschoon die keurig zat. Hij was bijzonder beleefd, maar hij had een zeer sterk plichtsbesef. „Neem me niet kwalijk, mijnheer," zeide hij, „maar ^at dat contract betreft, — ik weet wel, dat ik 't u erg lastig maak...:" „Och, dat contract!" Chilcote keek met een afgetrokken blik de kamer rond. „A propos, heb je mijn vrouw gisteren gezien? Wat heeft ze gisterenavond gedaan?" „Ik heb gisterenmiddag een kop thee bij mevrouw gedronken. Zij vertelde me, dat zij dineerde bij Lady Sabinet en daarna nog een uurtje naar twee soirees ging." Hij wierp weer een blik op de papieren. Chilcote glimlachte sarcastisch en zeide: „Mijn vrouw neemt ontzaglijk trouw haar mondaine-plichten waar. Ik zou niet bij de Sabinets kunnen dineeren, al kon ik er ook premier door worden. Ze hebben een knecht, een öoort familiestuk, die ontzettend is. Hij is akelig dik en haalt voortdurend hoorbaar adem. Toen ik er laatst geluncht heb, heb ik hem den heelen nacht voor me gezien!" Blessington lachte vroolijk. „Uw vrouw ziet geen geesten," zeide hij; „maar mag ik u nu herinneren ..." Chilcote trommelde even met zijn vingers op de tafel. „Neen mijn vrouw ziet geen geesten. Op dat punt sympathiseeren we niet." Blessington wist zijn ongeduld te bedwingen. Hij stond een paar seconden stil te wachten, keek toen naar zijn nette, puntige schoenen en begon weer: „Als ik met mijn aanhouden niet al te lastig ben, mijnheer, dan zou ik u gaarne herinneren aan ..." " Chilcote hief geërgerd zijn hoofd op: „Wel verduiveld, Blessington!" riep hij uit. „Zal ik dan nooit eens met rust worden gelaten! Kan ik dan nooit eens ontbijten, zonder dat ik met werk achtervolgd wordt! Werk — werk — eeuwig en altijd werk! Ik heb de laatste jaren g;een ander woord gehoord. Ik kan je zeggen, dat er oogenblikken zijn," hier stond hij plotseling op en ging naar 't raam, „dat er oogenblikken zijn, waarin ik voor een kwartje den heelen rommel met plezier aan den eersten den besten over zou doen —" Blessington schrikte van zijn heftigheid. Hij kwam naar hem toe en zeide: „Maar toch niet uw politieke loopbaan, mijnheer?'VVVo/-ütf vervolgd.)
De post van Henry Ford, den automobiel-koning
FILM-FILMPJES
■
■
■
■
-
KANARIA-VRAAG- EN ANTWOORDHOEKIE
Vraag no. I. lederen dag komen 1500 menschen Een bekend tweetal in Europa. Douglas Fairbanks en zijn echtin de Ver. Staten en alle andere deeOnze kanarie, een lieve vogel, die len der wereld tot de conclusie, dat genoote Mary Pickford zijn met de het vorig jaar heel mooi zong, is de eenige manier om uit hunne moei- Atlantic in Europa aangekomen. In in het najaar gaan ruien en heeft lijkheden te geraken is: Henry Ford hun gezelschap bevond zich ook D. nadien niet meer gezongen. een brief te schrijven. Als deze slechts W. Griffith, die doorgereisd is naar Wel is hij tierig en gezond, neemt de brieven, die hem aangeteekend Rome om voorbereidingen te treffen elke versnapering die wij hem geven gezonden worden zou willen beant- voor de opnamen van „De laatste dankbaar aan, maar laat toch zijn woorden, zou hij aan 't einde van dagen van Pompeji". Mary en Doüg liefelijke stem niet meer hooren. één -maand in zulk een doolhof ge- zijn in Londen gebleven. Wat mag hiervan de oorzaak zijn raakt zijn, dat hij er in geen jaar en hoe te handelen om hem weer op uit zou kunnen komen. En als hij Het aantal bioscopen in Parijs. zang te krijgen? gunstig zou beschikken op de geldeParijs telt ongeveer 150 bioscoopMevr. E. v. E., Den Haag. lijke verzoeken, waarvan nu de totale theaters, verdeeld over de verschilsom ± 400.000000 dollar p. j. be- lende wijken der stad. Antwoord op vraag no. 1. draagt en die zich bij inwilliging dier Deze verdeeling is tamelijk ongeOfschoon u vergeet er bij te ververzoeken, zeker ieder jaar zou ver- lijk. De 10e, 20e en 18e wijk hebben dubbelen, dan zou hij in enkele jaren de meeste theaters. In het 1ste.arron- melden, met welk zaad of welke soort zaden uw kanarie wordt getijds volslagen bankroet zijn. dissement is zelfs geen enkel theater. voed, is 't voor ons toch zoo goed Er zullen er zijn, die 7ich voorals zeker, dat de vogel door te weelstellen, dat een multi-millionnair, als Koninklijke belangstelling. derige voeding overxti is gewonden mr. Ford, z'n brieven 's morgens bij De koning van Italië schijnt zich en daardoor in hoofdzaak niet vol't ontbiji, door een gegalonneerden in 't bijzonder te interesseeren voor doende is afgeruid. Hij verkeert dan, huisknecht keurig op een zilveren het zoo aantrekkelijke bedrijf der zooals men dat algemeen noemt, in blad aangeboden krijgt, zooals men film-opneming. Hij bezocht geregeld „stokrui", d.i. een onnatuurlijke rui, dat op 't filmdoek ziet gebeuren. In de Studio Guazzonni, waar men een waarbij hij steeds veertjes verliest en werkelijkheid wordt echter de mail speciale loge voor hem heeft ingenimmer gaat zingen, indien hij door voor mr. "Ford dagelijks gebracht in richt. een juiste behandeling niet geholpen een motor-vrachtwagen en er is een wordt. sterke jonge man noodig, om de zak- Asia Nielsen bij ds „National. Er worden veel meer kanaries beken te hanteeren. Een heele staf van De „National"-film, die van plan dorven door ze te weelderig, dan jonge menschen sorteert de mail, een is het komende seizoen een flinke door ze te weinig voedsel te verstrekandere opent de brieven, leest ze filmproductie te vervaardigen, heeft ken en het geven van allerlei vervluchtig door en catalogiseert ze; met Asta Nielsen een contract afgesnaperingen, zooals klontjes suiker, ouderen en wijzeren bestudeeren den sloten voor 1924—1925. Zij zal in koekjes, stukjes ei, enz., enz. is inhoud er van en beslissen, of en vier groote films de hoofdrol versteeds te ontraden indien men er prijs wat er op geantwoord moet worden. tolken, onder regie van dr. Franz op stelt een gezonden en zangijveriTenslotte krijgt Fords secretaris, de Eckstein, terwijl haar echtgenoot, het heer Liebold de zulke onder de brie- bekende lid van het vroegere Mos- gen vogel te bezitten. Mogelijk komen wij hierop binnenven, als onder de persoonlijke aan- kauer Künstler Theater, Chmara, kort wel in een afzonderlijk artikeltjedacht van mr. Ford dienen gebracht eveneens zal medewerken. uitvoeriger terug. Laten wij echter te worden. thans even melden, hoe te handelen De mail van Henry Ford zou zeker om uw vogel weer spoedig in orde stof leveren om alle psychologen in vraagd. Weduwen verlangen geld om en op zang te krijgen. de Ver. St. bezig te houden. Hoe hare kinderen een prettig kerstfeest Geef het diertje een rustig en warm denkt men zich bijv. de redeneering te bezorgen; jonge vrouwen willen plaatsje in de kamer, niet voor het van een gehuwde vrouw, die, om bontmantels koopen voor hare oude venster, doch liever in een min of haar man uit den nood te helpen, moeders; jonge mannen wenschen meer duister hoekje en- overdek zijn mr. Ford vraagt, de schulden, te wil- hypotheken af te lossen op de huizen geheele kooi met een flinken doek, len betalen, die zij gemaakt heeft? hunner ouders; deze vraagt geld om dag en nacht. Laat alle versnaperinHoe verklaart men zichv dat een te studeeren, gene denkt met Fords gen achterwege en geef als voer een vrouw, die van zichzelf schrijft, dat hulp een groot violist te kunnen worin den handel goed zangzaad, bijv. ze zéér streng is opgevoed, dat ze den; jongens vragen motorfietsen en Sluis' zangzaad en om den anderen schulden uit den booze vindt, dat ze radio-toestellen. Zoo gek kan men dag een stukje oud wittebrood in te trotsch is om vrienden of kennis- 't niet verzinnen of Ford moet 't ver- zoete melk geweekt (een weinig uitsen geld te leen te vragen, bij een schaffen. Mr. Ford is echter verstan- geknepen) ter groote van een vingervreemdeling als mr. Ford aanklopt diger dan één van z'n correspondentop; een paar keer in de week een met het verzoek haar kruideniers- ten. Hij begrijpt hun zorgen en moeigroen spinazie-blaadje is ook zeer rekening voor haar te willen vol- lijkheden volkomen; hij en z'n vrouw aan te bevelen. Hij zal dan, aldus hebben ze in hun jonge jaren zelf doen? doorgemaakt. Liefdadigheid hebben behandeld, spoedig harder gaan ruien Een ander eigenaardig geval! en na verloop van ongeveer vier Een onderwijzeres, die Slechts een zij toen echter niet gezocht; want, weken volkomen afgeruid zijn en een klein salaris geniet en graag een zegt Ford: „Liefdadigheid is niet 't heel nieuw veeren pakje hebben geappeltje voor den dorst zou hebben, geneesmiddel, dat armoede noodig kregen. stelt Ford 't volgende voor: Zou mr. heeft. Wat 't beste is voor den man, Is hij dan geheel door den rui, dan Ford haar 1000 dollar willen leenen die hulp behoeft, is hem de kans te begint hij vanzelf weer te zingen en en die voor haar willen beleggen? geven zichzelf te helpen. Geeft men men kan zeer geleidelijk ook het dekMet zijn kennis van zaken belegd, hem die, dan geeft men hem ook ken der kooi met een doek achterzullen die 1000 dollar zeker spoe- de kans zichzelf Ie keren respectee- wege laten. dig aangroeien. Zou hij 't geld s.v.p. ren." En daarom bouwt Ford nieuwe Toch is het heel goed de kooi willen laten oploopen tot 100.00p dol- fabrieken om steeds meer menschen tegen den nacht met een doekje te lar en 't haar dan willen zenden na werk te verschaffen. Met 't geld, dat blijven overdekken tot des morgens aftrek van z'n eigen 1000 dollar en ze verdienen kunnen ze hun kinderen als men weer op komt. een opvoeding geven, ze laten stude rente daarvan? Men houdt dan tal van jaren geHet meest gewone verzoek is een deeren, als ze willen, ze een geluk- zonde en zanglustige vogels en van Fordauto gratis te mogen ontvangen, kig thuis verschaffen, en nog veel stokrui zal geen sprake zijn. A. B. maar verder wordt van alles ge- meer. En dit alles door eigen kracht.
ÜÉÜ
,
■'■i'-ry^f^t^r.
VRAAG EN ANTWCK>RD De heer G. J. L. Muylaert te Haarlem is zoo vriendelijk ons het volgende te schrijven, waarvoor L. H., die ons onlangs een vraag deed, welke wij slechts gedeeltelijk konden beantwoorden en wij eveneens hem dankbaar zijn. In uw blad van 25 April komt een vraag voor van L. H. te Amsterdam omtrent guitaarmuziek. Ik zou u willen verzoeken, bedoelden inzender te berichten, dat hij een zeer uitgebreide en opbouwende school zal vinden bij Scherrer Die Kunst des Guitarrespiel?. Mocht inzender nog meer willen weten, dan ben ik gaarne bereid hem in te lichten, daar ik reed« jaren guitaarzanger ben (amateur) en heel veel voor dat instrument voel. A. M. te Hengelo schrijft: Verder wilde ik u vragen, wat de waarde der oude gillette mesjes is, zooals in een uwer vorige nos. stond vermeld. Ik heb ruim 100 mesjes nog voorradig. / — ; Antwoord. Tot ons leedwezen moeten wij u teleurstellen. In een onzer vorige nos werd op de waarde der oude gillette mesjes gewezen, indien men deze in een min of meer geperfectionneerd handvat steekt. De waarde is dan meer gelegen in het goede gebruik, dat men er zelf van maken kan, dan in de mogelijkheid om ze voor geld te verknopen. Het is ons niet bekend, dat de oude mesjes, die voor scheerapparaten ge-' diend hebben, eenige handelswaarde bezitten. Weet een van onze lezeressen of lezers soms een adres waar men ze verkoopen kan ?
Uitslag van den Vijf-gtildcnsprtjsvraag
^^^^^^, ningenstr. 148 III, A'dam; Mej. W. Roelof sen, Weerdjesstraat 154, Arnhem; Hubertha B. Salomon, Spiegelgracht 15, A'dam; J. de Klark, Pr. Hendrikstr. 5, Arnhem; Zr. J. Verschragen, Duin en Bosch, Bakkum; Ah Schik, WageningenHoog, Bennekom; Mevr. Zelvelder, Teteringsths Parkstr. 45, Breda; A-W. Mqulman p.a. Mevr. Roes-Oranje, Plantage 1, Delft; J. A. Kimmel, ,,Can>lina", Ginneken; S. Dijkgraaf, Nassau Zuilensteinstr. 1, Den Haag; Mevr. G. Eigeman-Kon, Wilhelminalaan 450, Den Haag; Mej. E. Mussert, Hobbemastr. 205, Den Haag; Jooke Polder, Emmastraat 203, Den. Haag; M. v. d. Zwan Nelck, Joubertstr. 136, Den Haag; K. re Kaat, Sanatorium „Sonnevanck", Harderwijk; Mary v. d. Berg, Annastr. 5, Nijverdal, Hengelo (O.); C. P. Huys, Burgsteeg 2, Leiden; A. de Water, Alexanderstraat 7a, Leiden; Henry de Vries, Stort weg 6, Oosterbeek; Mej. A. Withagen, Bovendijk 44, Overschie; J. I. Boutelje, Herstellingsoord „Renkum" te Renkum; P. J. Roos, Klaverstraat 19c, R'dam; Clara Uit, Mathenesserlaan 452, R'dam; P. J. v. d. Veer, 3e Carnissestr. 41a, R'dam; Mej. H. Veenendaal, Bilderdijkstr. 84a, R'dam; P. Schrijver, Merelstr i2bis, Utrecht; G. J. K. Thomassen, Villa „Buria", Z. Par.weg, Velp; H. J. v. d. Laan, Driek. Kerkw. K 3. Velsen; L. v. d. Williger, Broekslootkade 6. Voorburg.
Nieuwe Vijf-guldens-prifsvraag Twee vrienden, die heel goed konden fietsen, gingen een weddenschap aan wie het eerste een zekeren weg heen en terug kon hebben afgelegd. De weg was precies 12 kilometer lang. Jan reed zoowel heen en terug met een constante snelheid van 10 kilometer per uur. Piet reed den heenweg met een snelheid van acht kilometer per uur en toen hij zag, dat Jan hem voor was, spurtte hij en maakte toen 12 kilometer per uur. Wanneer men het gemiddelde aanziet, zou men denken, dat ze gelijk aankwamen. Rekent het maar eens na en zendt uw antwoord voor 31 Mei aan de redactie afd. prijsvragen. Calgewater 22, Leiden. Onder de inzenders van het goede antwoord worden vijf prijzen van één gulden en vele troostprijzen verdeeld.
Mejuffrouw v. d. M. te Sneek kan tevreden zijn. Enorm was het aantal goede inzendingen, dat er op haar raadsel in het Paaschnummer binnenkwam. Bij loting verdeelden wij den f 5.— prijs onder de vijf volgende inzenders: J. C. Berkhuysen, v. Deykstraat 51, Den Haag. L. Meyer, Machtstr. 7a, Winschoten. W. P. H. Riecker, Dam 1, Vlissingen. Onderschriften-prijsvraag Zr. A. Brands, Duin en Bosch, Bakkum (N.-H.). Als antwoord op 't gevraagde onderC. Schoone, Danielstalpertstraat 12, schrift in het Paaschnummer, kenden 2e etage, A'dam. wij den prijs van f 2.50 toe aan J. v. Het juiste antwoord op het raadsel is: Langendoen, Dacostastraat 125, Den I, 6, 11, 16, 21, 26, 31, 36, 41 is Haag, voor het volgende onderschrift: Rembrandt. 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45 is Prettig. Frans Hals. Mina: Oom, doet u straks mee, we spelen dierentuin, dan is u de beer. 5, 4, 3, 2, 1 is Foyer. U kunt toch zoo goed brommen? 6, 7, 8, 9, 10 is Eiber. Oom: Kan ik zoo goed brommen ? II, 12, 13, 14, 15 is Maria. Mina: Ja oom, want Pa zei gisteren 16, 17, 18, 19, 20 is Bruin. nog, dat u al eens drie jaar hebt ge21, 22, 23, 24, 25 is Radijs. bromd. 26, 27, 28, 29, 30 is Allah. s Naft Verdere troostprijzen geven wij aan: 31, 32, 33- 34, 35 i a. Lena Postma, 2e J. v. d. Heyden36, 37, 38, 39, 40 is Dadel. 41, 42, 43, 44, 45 is Thuis. straat 47, A'dam; A. Hoogerduyn, Bij verdere verloting keeren wij de Ribesstraat 102, Den Haag; J. L. v. d. volgende troostprijzen uit, dus nog meer Spiegel, Koningin Wilhelminalaan 404, dan wij beloofd hadden. Dit, dank zij Den Haag; D. Kenter, Achterstraat 13, den grooten stroom van inzendingen. Hoorn; G. J. E. Thomassen, Villa Mej. T. Groenendal, Ingelandstraat Buria, 91 Z. Par. weg, Velp; Joh. Steen15, Alkmaar; J. H. Jimmink, Zwanehoek, Leydenshofje 16, Vlaardingen; bloemstr. 1, Almelo; Joh. v. Olphen, F. Weverhiry, Kerkweg 29, WaddinxDe Wittenstr. 28 II, A'dam; H. F. Dal- veen. molen, 3e Oosterparkstr. 71, A'dam; De nieuwe onderschriftenprijsvraag Mej. A. J. D. Noorderwerf, v. Beuvindt ge in de volgende kolom.
^
Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 31 Mei a.s. aan het adres Redactie Wereldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen. , ■K9^^^'"/^ ftfS««*""^ J?
■
ür
WJË~~ ^^ÜlM33IL
piiK^
u
CORRESPONDENTIE Me\. M. S., Den Haag. Het doet mij pleizier van u te hooren, dat u geregeld wilt blijven medewerken. Wij kunnen aan uw verzoek wat het nummeren der bladzijden betreft, niet voldoen. U moet niet vergeten, dat wij er dagelijks abonné's bij krijgen en voor hen is het heusch erg vervelend om dan midden in de hoogere nummering te moeten beginnen. Uw raadsel heb ik niet kunnen raden. Bij gelegenheid hoor ik uw antwoord wel eens! Me]. //., Den Haag. Filmactrice worden, dat schijnt wel het ideaal van heel wat jongedames te zijn. Een ideaal, dat héél moeilijk te verwezenlijken is. Wij zouden werkelijk geen middel weten, om u te helpen. Het eenige wat wij doen kunnen is u te raden, dat denkbeeld uit uw hoofd te zetten. Geloof me, later zijt ge blij, indien ge onzen raad hebt gevolgd. P. M. te ? Eigenlijk kan ik u geen anderen raad geven dan aan Mej. H. Gij laat u beiden beheerschen door den schijn en "den glans, die uitgaan van het tooneel en de film en vergeet, dat er o zoo weinig menschen zijn, die het op de planken of voor de lens tot iets brengen. Uit uw brief blijkt mij, dat ge, ondanks dat ge beweert geregeld te studeeren, toch nog maar heel weinig kennis verzameld hebt. Zonder kennis brengt ge het niet ver. ook niet op tooneel of filmgebied. Blijf in uw betrekking, doe uw best om een flink mensch te worden en, als u dat amuseert, word lid van een liefhebberij-tooneelclub, waar ge voor uw pleizier kunt spelen en niet voor uw brood behoeft op te treden. H. H. /., Utrecht. Wij hebben uit den aard een zeer groote collectie van dergelijke foto's, alleen wanneer u iets héél goeds heeft, zouden wij dit tegen betaling kunnen opnemen. Stuur ons de foto een?: ter inzage. H. A. te Heerlen. Wij zijn er nog niet in geslaagd om het goede antwoord op uw vraag te krijgen. Heb nog even geduld. K. Q. te Gouda. Ieder abonné of lezer kan direct aan de prijsvraag meedoen. M. R. te Leeuwarden. Waarom laat u ons niet uw volledig adres weten? Wij kunnen u dan ons antwoord sturen. H. K- te Utrecht. Binnenkort krijgt ge weer een interessant artikel van Pluimveeër. Vragen beantwoordt hij heel gaarne* Zend ons de vraag met f 0,35 aan postzegels ingesloten. Q. R. te Den Haag. Wij zijn bezig om een dergelijk plannetje speciaal voor onze haagsche lezeressen en lezers uit te werken.
ÖE BETUWE B3LOBÏT
WERELDREVUE
WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M. E. R. CURiUS. REDACTIE-ADRES GALGEWATER 22. LEIDEN,Tel. 760.
23 MEI 1924
^s-^-.or«-. -.-,-,-.
*'^*'^^^^
gaan. Wat zijn de kosten zoo'n tocht ? * * *
WEEKPRAATJE
Wij zijn zwaar aan het boomen geslagen, m'n vriend Veteraan en ik, om te kijken of we het tot iets brengen konden. Het resultaat van onze overwegingen bieden wij u hier aan.
BLAD EN LEZER.
De verkiezingen in Frankrilk President Millerand met zijn twee zonen verlaten het stembureau.
De Boemeensche koningsfamilie
bezocht Londen. Onze foto vertoont de engelsche en roemeensche volstee na de aankomst aan het Victoria-station.
WAT BUITEN EN BINNEN ONS LAND GEBEURDE 12—19 Mei De groote gebeurtenis van de afgeloopen overzichtsperiode is ontegenzeggelijk de uitslag der fransche verkiezingen, welke een positieve nederlaag aan Poincaré toebrachten. Evenals in Engeland is in Frankrijk de linkerzijde, en in laatstgenoemd land meer in het bijzonder de sociaaldemocratie, aangewezen om te regeeren, ofschoon het op 't oogenblik dat dit overzicht geschreven wordt, nog niet vaststaat, wie het ministerie vormen zal of er deel van zullen uitmaken. Frankrijk dus schijnbaar in handen van meer tot toegeven gezinden, Duitschland gericht naar minder toegeven, zullen de twee partijen elkaar ontmoeten of zullen ze verder dan ooit van elkaar afkomen? Een vraag, die men gemakkelijker stellen dan beantwoorden kan. De frank tuimelde intusschen weer een stuk terug. Van het onderhoud, waartoe MacDonald zijn ambtgenoot Poincaré had uitgenoodigd, komt door het aftreden van dezen laatsten op 1 Juni niets. MacDonald blijft echter met kracht opkomen voor een spoedige toepassing van de voorstellen der deskundigen. Hij heeft in Londen een verstandige opmerking gemaakt. De voorsteilen, zoo ongeveer zeide bij, zijn niet volmaakt. Wij hebben echter geen tijd om alle details te gaan bekijken, laten we de principes, die goed zijn, doorvoeren. Het gezond verstand zal ons wei helpen om de ondergeschikte fouten te corrigeeren. Het engelsche parlement heeft getoond vrijhandel tot het uiterste te willen doorvoeren. Een voorstel van Baldwin om de invoerrechten voor bepaalde producten (Mac Kennarechten) te behouden, werd met groote meerderheid verworpen. De engelsche regeering verklaarde zich bereid een commissie te benoemen om te onderzoeken in hoeverre aan Engeland, Schotland en Wales een zekere mate van zelfbestuur kan worden verleend. De engelsch-russische onderhandelingen schieten nog weinig op. De sovjet-menschen schijnen geen gemakkelijke onderhandelaars. Het geschil in de engelsche mijnindustrie is voorloopig geregeld. Een
Een cadeautje van den koning van Spanje Met het s s. „Eutorpe"" rijn twee ezeltjes aangekomen, die door den koning van Spanje aan prinses Juliana ten geschenke zijn gegeven. . .
De blleenkomst te Halle Op onze foto-ziet men bij elkaar Admiraal Scheer, Generaal von Heeringen, Prins Oskar en Generaal Ludendorf.
voorstel tot nationalisatie der mijnen is echter verworpen. Rijkskanselier Marx schijnt in de samenstelling van den Rijksdag geen reden te zien om zich terug te trekken Wel neemt hij formeel zijn ontslag, doch met de bedoeling om weer met de kabinetsvorming te worden belast. Men weet, dat Marx de doorvoering van de voorstellen der deskundigencommissie voorstaat. Een bijeenkomst te Halle der z.g. völkische groepen voerde tot bloedige botsingen met de communisten. Zoowel te Moskou als te Berlijn werden besprekingen gehouden ter bijlegging van het Duitsch-Russische incident. Von Kahr, von Lossow en Seissüsr zijn alle van verdere rechtsvervolging ontslagen. De verkiezingen te Japan bezorgden de regeering een groote nederlaag. Bij een botsing van de Simplonexpress waren vier doeden en vijf gewonden. In onze Tweede Kamer werd de rijwielbelasting behandeld en na enkele wijzigingen aangenomen. Van communistische zijde werd de regeering geïnterpelleerd over het verloop der onderhandeling met de sowjetregeering. De uitbreiding der gemeente Dokkum en de wet op waarborg en belasting op gouden en zilveren voorwerpen werden behandeld. Een wetsontwerp er toe strekkende in het vol continubedrijf voortaan een drieploegenstelsel mogelijk te maken is ingediend. De inkomsten van het Rijk blijven terugloopen sinds 1 Januari is men 93/4 millioen ten achter bij 1923. De Koningin bezocht verschillende plaatsen, zij schijnt het voornemen te hebben naar nog meerdere plaatsen te gaan. Tot burgemeester van Groningen werd benoemd Jhr. Mr. L. H. N. Bosch ridder van Rosenthal. Het Tweede Kamerlid Hugenholtz is overleden. De gemeente Rotterdam kocht voor 4 millioen het z.g. Land van Hoboken. De opperhofmaarschalk van de koningin. Mr. W.P. graaf van Bijlandt is overleden. Het Nederl. Verbond van Vakvereenigingen hield een congres. B. en W. van den Haag willen openbare lycea stichten. De herdenking van de eerste vredesconferentie die in 1899 werd gehouden had hier te lande plaats.
Elk tijdschrift, elke publicatie die een of meer keeren verschijnt is afhankelijk van de sympathie, welke de samensteller of samenstellers weet of weten te vinden bij hen, voor wie zij hun werk doen. Blad en lezer moeten elkander begrijpen, de band tusschen deze beiden moet zoo sterk mogelijk zijn, anders komt er verwijdering met in vele gevallen als direct resultaat teruggang, vaak ook totale mislukking. Het resultaat van een tijdschrift hangt af van de gedachtenovereenstemming tusschen de lezers en de redactie.
* * *
De eerste wandeltocht voor lezeressen en lezers van dit blad blijft beperkt voor hen die in den Haag of omgeving wonen. Het maximum deelnemers is veertig. Bij overschrijding van het aantal aanvragen worden zij uitgenoodigd, die het eerst hun posttvissel inzonden. De tocht staat onder leiding van Veteraan en Curius. We gaan per spoor over Utrecht naar Arnhem. De wandeling volgt de route: Arnhem, Velp per tram, Kasteel Biljoen, Beekhuizer bosch tot Paaschberg, Zypenberg, hotel Beekhuizen, Kluizenaarsberg, Rosendaal, Monnikenhuizen, Steenentafel, Arnhem, Westerbouwing. Van de Westerbouwing naar Arnhem terug en dan per spoor naar het Haagje. We volgen zooveel mogelijk de landwegen. We reizen derde klas en drinken koffie in het welbekende hotel de Roskam (Rheden) waai we een uitstekend tweede ontbijt krijgen naar keuze. We eten in de beroemde uitspanning de Westerbouwing.
* * *
Het is dus begrijpelijk, dat de redactie van het blad er naar streeft haar lezerskring datgene voor te zetten, waarvan zij weet, dat ze er belang in stellen. Begrijpelijk en volkomen verdedigbaar. Mits de redactie niet zoo ver gaat om bij den lezerskring in het gevlei te komen ten koste van hare opvattingen van wat goed, eerlijk en oirbaar is. Feitelijk moet de samensteller de leiding houden. De lezers willen van hem leeren of. in ieder geval door hem bezig gehouden worden.
* * *
Het is een van de prettigste dingen in mijn leven, wanneer mij uit brieven en mededeelingen blijkt, dat de lezeressen ^en lezers van dit blad 't werk, dat er voor gedaan wordt, apprecieeren. Het gebeurt ook wel eens, dat deze appreciatie een aanloop is tot een vraag om dit of dat te veranderen, het een of het ander op te nemen of weg te laten. Zoo veel het in mijn vermogen is, tracht ik aan die verzoeken te voldoen. Doch ik weiger mede te werken om de strekking van ons blad te veranderen. Wij moeten er aan vasthouden, dat dit een weekblad voor geheel het huishouden is en blijft.
's Morgens om 8.20 vertrekken we van het station Rijnstraat den Haag, arriveeren om 10.30 in Arnhem, 's Avonds gaan we om 8.56 uit Arnhem en zijn om 11.03 thuis. De kosten, trein, tram en boot benevens ttoeede ontbijt en stevig middagmaal inbegrepen zijn f 7.60 per persoon. * * De tocht zal eventueel plaats vinden op Zaterdag 7 Juni, dui den dag voor Pinksteren, goed tceei voorbehouden. Dit is dus voorloopig het prc> gramma. En nu de vraag aan de lezeressen en lezers in den Haag en omstreken. Voelt ge voor het plan ! Ja? Zendt dan aan de Redactu Galgewater 22, Leiden uw post wissel van f 1.30 met bijvoeging voor den wandeltocht. * *
* *
In dat opzicht moeten de leiders van de redactie, ieder voor zijn of haarjrubriek of afdeeling, pal staan en de algemeene leiding de teugels vast in de handen houden. * Er bestaat tusschen ons blad en onze lezers geregeld contact, dat bewijzen de raadselrubrieken, de uitgebreide correspondentie, de vragen, de mededeelingen omtrent levensproblemen, enz. Toch kan dit contact nog grooter en intenser worden en tegelijkertijd kan men bereiken, dat de lezeressen en lezers elkaar onderling leeren waardeeren. Wij willen daar gaarne naar streven. * *
Metm'n vriend, den .Veteraan" van ons sporthoekje, zat ik op een goeden avond de mogelijkheid te bespreken om het zoo ver te brengen en impulsief als hij van zijn aard is, stelde hij onmiddellijk voor : Laat ons een wandeltocht organiseeren voor lezeressen en lezers van dit blad. 'n Goed
idee op het eerste gezicht. Maar niet zonder moeilijkheden bij het nader overwegen. Waarheen moet die wandeling gemaakt worden, hoe zal het mogelijk zijn om lezers van alle streken van ons land daaraan te laten deelnemen, hoeveel is het maximum personen, dat mee kan
Aan de lezeressen en lezers ii andere gedeelten van het lam beloof, ik, dat zoo deze eerst poging slaagt, andere plannetje ook voor hen, zullen worden uit gewerkt. We zullen eerst dit nu een probeeren om een begin te makel en dan zien wat we verder kunnei doen. Intusschen houden we on voor wenschen en wenken aan bevolen. M. E. R. C u r i né
J.U11JI JUiWW,P*IL)JlllJL.lMWipi^PPiW
,
DE FOTO'S VAN DEZE WEEK
'
i
Het tramonseluk bil Sloterdijk
De loterij der 3oodsche Invalide
Bij Sloterdijk liepen twee trams van de Electr. Spoorweg Mij. op elkaar. De (oto links geeft een beeld van het ongeval, die rechts van de belangstelling.
Een foto van een der hoofdprijzen, een fraaie auto, geëtaileerd bij de firma Hirsch op het Leidscheplein te Amsterdam.
De eerste Vredeasconferentie herdacht
Een ongeval met den stoomtram
Zaterdag vond in de Ridderzaal op het Binnenhof te Den Haag de herdenkingsplechtigheid plaats van de eerste Haagsche Vredesconferentie, welke op initiatief «an Czaar Nicolaas II van Rusland werd bijeengeroepen.
In de nabijheid van de van Boetzelaerlaan te Den Haa^ kantelde een locomotief van de H.S.M., waardoor veel storing in het verkeer werd veroorzaakt.
Oe »Ier »rouwen van Willem li
De koninsin-Moeder in Lelden
Foto van de vier vrouwen, die om het standbeeld van Willem II stonden even voor hun vertrek naar Tilburg, waar zij wederom op haar oude plaats zullen worden gezet.
De Koningin-Moeder bracht een bezoek aan de pas geopende Ambachtschool voor Meisjes te Leiden.
Hevige brand te Rotterdam
Het Oud-Hollandsche Marktfeest
Het pakhuis van de fa. v. d. Berg aan de Hoofdsteeg, waar chemicaliën werden bewaard raakte in brand en werd grootendeels vernield.
dat door de Ver. O. V. O. te Rotterdam wordt gehouden. Voorgevel met entree.
Foto's Godfritd dt Grot,
Een souden feest De Maatschappij tot opvoeding van wezen en andere minderiangen in het huisgezin, »Zandbergen" te Amersfoort, herdacht 19 Mei haar SO-jang bestaan.
Afscheid van den heer 3. M. Dé verschillende examen-commissies bij de Posterijen namen in het nieuwe gebouw van het hoofdbestuur afscheid van hun voorzitter den heer J. M. v. d. Poel.
y. .. .Mpm.w.ui«pi.iiuiipii,
-^
■
i qQzegenöe mm
-
MÏSSCHÏBM Misschien begrijpt u nu al waar ik heen wil, Misschien begrijpt u mijn bedoeling niett Als er niet altijd een misschien zou wezen, Dan dichtte ik misschien dit liedje niet. Dan had dit nooit het levenslicht gezien. Misschien, Misschien.
■■-■,
r1 i x i ? T <
Misschien gaan alle lieve page-kopjes .Weer uit de moda binnen korten tijd. En gaan de rokjes een verdieping lager, Wedijvert alles in be-lang-rijkheid. Het komt, al duurt het ook een jaar of tien, Misschien, Misschien.
DËN Joodach marskfa*-' mer, Julius Binswanger, heeft jarenlang hard gewerkt in Amerika en kan eindelijk vrouw en kinderen uit Polen laten overkomen. Hij is thans in het bezit van een nederige woning in Newton, een, voorstadje van New j York en te midden van | de zijnen kan hij zich verheugen in een steeds toenemende welvaart, zijn winkel komt tot bloei. Zijn zoon Izzy is zijn rechterhand en zijn mooie lieve dochter Pearl het zonnetje van het huis. Zij gaan op in het intieme Joodsche familieleven en op Sjabbes is de zaak gesloten. Gaarne zouden Julius en zijn vrouw zien, dat Pearl en een vriend van den huize, een jong New-Yorksch zakenman, Max Teitelbaum, een paar werden. Izzy en Pearl voelen zich aangetrokken door het leven van de groote stad en willen naar New York, eindelijk geeft de vader toe en in het dure Wellingtonhotel in New York begint voor de familie een nieuw leven, voor den vader een hel. Dagelijks heen en weer reizen naar Newton en 's avonds nog naar een theater of restaurant. Zijn zaak wordt minder en Izzy is er van overtuigd, dat Max niet met Pearl zal willan trouwen als ze geen 10.000 dollar meebrengt. Dan barst Julius uit en zegt, dat hij a^n den vooravond van een bankroet staat; in zijn slaap, kamer ziet hij een uitweg. De vele slapelooze nachten van den laatsten tijd hebben hem slaaptabletjes in huis doen nemen; als hij er eens een paar boven de gewone dosis nam .. . Zijn nabestaanden zullen vaii de verzekeringsmaatschappij een flinke som uitbetaald krijgen.... Dan brengt Max een bezoek aan de famillie Binawanger, hij wil eindelijk zekerheid, hij is zelfs bereid zich finantieel in de zaak te interesseren. Vol vreugde loopt de vrouw van Julius hem te zoeken, en kan nog juist verhinderen wat hij van plan was te doen. En alles wordt goed.. .. Pearl en Max trouwen, Izzy brengt de zaak tot nieuwen bloei en de oudelui kunnen hun laatste dagen slijten in hun huisje in Newton. Dit aangrijpend Joodsch familieprama heeft de Nordisk Film Cy in omloop gebracht.
Misschien komt er meer leven in 't theater, In blo, variété en cabaret. Misschien sluit eenmaal met een batig saldo. Het al-verslindend monster, 't rijks budget, En geeft de fiscus geld toe bovendien, • Misschien, ^i ^ Misschien. 7 Misschien zal eens de menschheid wijzer worden, En niet meer vechten voor een ijd'le waan, En zal de adem van geluk en vrede. Als 'n zoete züchte langs de wereld gaan, En valt geen bom meer uit een vliegmachien, Misschien, Misschien.
MAUD •v. NOT in een kinderdans, gecreëerd og^ muziek van Slrausz.
MAUD v. NOT in „Verloren Geluk", gedanst op de bekende Serenade van Toselli.
BANDEN CINEMA & THEATER
BILLIJK TE KOOP AANGEBODEN 1 nieuwe Kino-Camera Ernemann,
Bestellingen worden aangenomen door den Boekhandel en de agenten. Ree h ts treek sehe toezending door de administratie alleen tegen inzending van f 1,50.
-WTTMtltlr ii'hi
■li.inn.ir-nT
r
-
--"*«-^
i
Misschien zal 'k eens geen monoloogmeer schrijven, Ach, eenmaal raakt de dichter uitgepend. Maar da's niet slim, een ieder zal erkennen. Die mijn zoo schoone, wijdsche zangen kent. Dat ik daarmee d'onsterfelijkheid verdien. Misschien, Misschien. CHEF VAN DIJK.
Voor den derden jaargang Is een »ierlllken band tegen den prijs van f 1.50 verkrllgbaar.
—.
LIESZKOVSKY die een groeten naam heeft verworven door ■ hare „Spitzentanz".
F : 3,5. 60 meter, doorzichtzoeker, cassetten, statief, en HET ENSEMBLE DUMAINE in hel Palais d'Elé Ie Brussel (rekt op 'l oogenbllk zeer de aandacht hel Ensemble'Qumalne, een zang- en dans-ensemble, beslaande uil vijf personen en,... twee honden, De beide laatste erlisten assisleeren alleen bij hel Jansgedeelte. Dit ensemble trekt niet alleen de aandacht door wat het presteert maar ook door de zeer verzorgde costumeering.
1 nieuwe complete Huis-bioscoop
J
groot model, voor 600 meter film, booglamp 10 omp.. weerstand, beeld 2 X 2.5 meter. Aanvragen Ie richten aan hel bureau van dit blad onder No. 251.
■^'^P^^^i^pBpipPiPPpiaB'Pli
■nayi
7^ ■■■*:
u IK
HAD JE ZOO GRAAG WILLEN ZEGGEN
WOORDEN VAN DIRK DE BOER
MUZBEK VAN MERMAN STENZ
fê
>' \ ^^liJ J J'F f lr SbvuB.
wi 5
Z
^a
1 ^4--
M
o
t
§ J " ;j
_c
m^O
^^
J^
(S441/-4ï^<^<*M<^4^^-'I?^-'^^--/^
-^
/^
^^ |^
1
j
^ r ü F P ^i^^^'^ir p r FP i ' JJ Jir F rr^g Jfyjttä wehJ0u/iw4cw$cefi..M,
Jb^AMb'tm/'MOffty.fy V£.
£ ^O:
^UL
^^
l|J J J
p r~FU
Jl Jl
' ^nr'
/^i/j
^.^t^aXtAs/v.
J~^^ .nm f
.^oi
Ö
*=*
èw tyyui^
i^i i
%
2
5É
jj'jm
JSL
«
N 18-15-
h m►^1 .y.,.^
tii - ' wkmèha
^kta^_.
^
Jl1 j,Jl
'
l
^ r,^^
m ■*.•..
&*■
Mm
jQ.
iwttirr r^^ji^f? /aa^.
^
Een balzaal, muziek, feestverlichting, De dansers een vroolyke ry. Ik stond met jou in een hoekje En sprak over allerlei. Over dansen en over 't theater, (Meest praatjes, banaal en heel flauw), En 'k had je zoo graag willen zeggen: Mijn engel, ik houd zoo van jou!
R
s 5^^: 2=3;
•^/"
£1
M B£
Toen zei je: Ik zie u zoo dikwijls Op uw daag'lykschen tooht naar 't bureau Ik blikte je diep in de oogen En antwoordde slechts met: Zoo, zoo! Nog had ik 't over een wedstrijd En wie daaraan deelnemen zou; En 'k had je zoo graag willen zeggen: M\jn engel, ik houd zoo van jou!
irarn imiiij
1—r
I
I
,
m
JSL
/$*
■—■
p
fi *
e
S
s "...
JD.
■*0
^
'-**-,*
De balzaal liep leeg, het werd later,. Toen kwam er het einde weldra, Ik haalde de garderobe Voor jou en voor je mama. Je auto zag ik vertrekken. Ik staarde haar na vol berouw. Want 'k had je zoo graag willen zeggen Myn engel, ik houd zoo van jou!
■»■■
•
>
HET W.B.-THEATER ^^ HET VOORNAAMSTE THEATER VAN ROTTERDAM
^T X
J
■
Q5?£êX>
NA/r"r~r\r^l^rVI l ]
BRENGT STEEDS HET NIEUWSTE "••■■■■
■
•
i*"'
■■ - --«.——■
^^ CINEMA -DE *MUNT'
T"""TZ"C!Ü^ T y\. "TXX
KALVKRSTRAAT
IN HET BRENGEN
VAN HET LAATSTE
-.i--. ■....•
■
•t-' - *.
AMSTERDAM
STEEDS DE EERSTE
.
jïdfês^van Redabtle en >Tdm(njAtratie: Qalgewat(üraS2 - eefdeh
;
';i«P-
ORde l^alste pagina een ^dig Cabaretlied/è^ -T^ayselaar Hustók; B. ^Kaufïmann 'Woordei
t:
4ieT öed^fslte* staat ondÄr^e^S; dactiè'v. Pier Weslerbaap
tit* __
