BEVEREN HAMME LOKEREN SINT-NIKLAAS WAASMUNSTER ZWIJNDRECHT Magazine van de cultuur- en gemeenschapscentra van het Waasland

accenten BEVEREN HAMME LOKEREN SINT-NIKLAAS WAASMUNSTER ZWIJNDRECHT

Magazine van de cultuur- en gemeenschapscentra van het Waasland

ACC’ENTEN / DRIEMAANDELIJKS / JAARGANG 18 NUMMER 3 / GRATIS AFZENDER: WACCO, GROTE MARKT 1, 9100 SINT-NIKLAAS / V.U. Annemie Charlier, GROTE MARKT 1, 9100 SINT-NIKLAAS

PB- PP B- 3/3159 BELGIE(N) - BELGIQUE

AFGIFTEKANTOOR SINT-NIKLAAS MAIL AFGIFTEDATUM MAART 2014 ERK. P 802025

INHOUD

april - mei - juni

theater / podium Wim Opbrouck speelt Mark Rothko in Rood

4

Gert Winckelmans over Mens en Vlees Moordenaars in tijden van crisis

15

Leo Van der Elst over Mexico ’86 Smijt jezelf en scoor Met de ogen dicht

18

Solo Due Twee lichamen, één geest

36

“WACCOdate” zei u? Een afspraak met een onbekende voorstelling! Laat u verleiden voor een cultureel en misschien wel meeslepend avontuur … In het overweldigend aanbod van de Wase CultuurCentra zitten ook minder bekende maar waardevolle voorstellingen. Om die onder uw aandacht te brengen, werden 30 voorstellingen gekozen in alle genres : theater, muziek, klassieke concerten, humor, dans, familie- en jongerenvoorstellingen. Enkel kiezen, reserveren, bon invullen en op voorhand afgeven. De bon vindt u in de overzichtelijke WACCODATEbrochure. Die kan u vinden bij de deelnemende cultuur- en gemeenschapscentra, op het gemeentehuis, de bibliotheek, de academies… U kan hem ook downloaden op www.accenten.be De rode voorjaar.

muziek Rick De Leeuw Niks gebeurt voor niks

8

Stef Bos Als het woord ‘waarheid valt’, dan ben ik weg

11

Klaas Delrue Een spookje als teken van God

20

Kathleen Vandenhoudt en Pascale Michiels als Billy & Bloomfish Ridin’ the rods

24

Lady Linn Van jazz en soul naar elektronische danspop

28

in deze acc’enten wijst u de weg naar deze voorstellingen in het

Meer info : Cultuurmagazine acc’enten www.accenten.be 03 778 33 44

SAHF4 34 Origineel kwartet combineert herdenking Benjamin Britten en WO I

dans Kaori Ito en ASOBI Spel voor volwassenen

14

project Reynaert op doortocht Beveren wordt land van koning Nobel

32

Cultureel lenteoffensief in Sint-Niklaas Archipel en Independent Arts Festival

38

ArtuBe 2014 Beveren zingt, danst, acteert en musiceert

41

Goed Gevormd accenten op vorming

23

Goed Bekeken accenten op podium

30

Agenda

42

Reiswijzer

47

Colofon

47

accenten maart 2014

3

theater

tekst: Evelyne Coussens - foto: Paul De Malsche

Wim Opbrouck speelt Mark Rothko in Rood “Ik heb gekozen voor de kracht van verbeelding” Op dit moment schittert hij vooral in In Vlaamse velden als dokter Philippe Boesman, maar evengoed is hij Molières Orgon, een lichtjes getikte Frankie Loosveld of, zoals binnenkort in Sint-Niklaas, een superieure Mark Rothko. Met al die gedaanteverwisselingen zouden we bijna vergeten dat Wim Opbrouck ook nog artistiek leider van NTGent is en heel af en toe, aan het thuisfront in Bavikhove, gewoon zichzelf. De rol van Mark Rothko, een zoekende en twijfelende kunstenaar in een snel veranderend tijdsgewricht, is Opbrouck op het lijf geschreven. Niet alleen komt Opbrouck zelf uit de beeldende kunsten, waarop hij naar eigen zeggen nog steeds ‘hartstochtelijk verliefd’ is, ook de figuur van de kunstenaar ligt hem nauw aan het hart. Toen hij in 2005 bij NTGent de fakkel overnam van artistiek leider Johan Simons, gaf hij de kunstenaar een prominente plek in zijn artistieke plannen. De slogan ‘midden in de wereld’ veranderde in ‘midden de kunsten’ en het huis aan het Sint-Baafsplein werd een draaischijf voor acteurs, schrijvers, tekenaars, muzikanten en artistiek volk van divers pluimage. NTGent werd een ‘huis van spelers’ waar kon gespeeld worden in alle mogelijke betekenissen van het woord. Met taal, zoals Bernard Dewulf deed in Een lolita, dat met de Taalunie Toneelschrijfprijs bekroond werd. Maar ook met virtuoze lichtheid, zoals in Jan Eelens theaterhit God van de slachting, of met grandeur, zoals in Rood van regisseur Koen De Sutter. Rood geeft inkijk in het atelier van de Amerikaanse kunste­ naar Mark Rothko (1903-1970) op een kantelmoment in zijn artistieke geschiedenis: in 1958 maakt Rothko in opdracht van het prestigieuze Four Seasons Restaurant de monumentale Seagram Murals. Het is een commerciële superdeal, maar wanneer de doeken klaar zijn bedenkt Rothko zich. Het snobisme van het ‘rijkenrestaurant’ heeft hem de ogen geopend en de kunstenaar schenkt zijn werken aan Tate Modern. De tekst van John Logan roept vragen op over integriteit en commercie, over traditie en vernieuwing, over het wisselen van de generaties en de rol van de 4

accenten maart 2014

kun­ste­­naar in de maatschappij. Allemaal vragen die we een halve eeuw later nog steeds kunnen stellen, en wel bij uitstek aan Wim Opbrouck. U begon in 2010 uw mandaat met de slagzin ‘midden de kunsten’. Veel meer dan een maatschappelijk idee stelde u de figuur van de kunstenaar centraal. Wat is voor u de ideale positie van de kunstenaar vandaag? Wim Opbrouck: “Ik vind dat geen gemakkelijke vraag. Zelf heb ik een syndicale achtergrond, waarin cultuur een vorm van volksverheffing was. ‘Kunst veredelt’, je weet wel. Mijn eerste theaterervaringen speelden zich af bij Vuile Mong en zijn Vieze Gasten: dat was vakbondstheater, gemaakt om in de eerste plaats een politieke boodschap te brengen. Ik heb dat altijd de enige écht eerlijke vorm van politiek theater gevonden. Zelf heb ik niet de ambitie om zo’n politieke statements te maken. Ik heb gekozen voor de kracht van verbeelding. Het theater waar ik van hou is een plek waar mensen samenkomen om te luisteren naar iemand die sprookjes vertelt. Die sprookjes kunnen politiek gekleurd zijn, en ze zullen dat ook zijn, want elk goed sprookje vertelt iets over de maatschappij. Elke kunstenaar heeft het, in zijn rol als verhalenverteller, over de wereld.” Die plek waarvan u droomt mag vooral geen ‘tempel’ zijn, zoals Mark Rothko er een wilde creëren voor zijn schilderijen. De plek waar de Seagram Murals vandaag hangen, Tate Modern in New York, wordt wel eens omschreven als een ‘heiligdom’. Dat is wellicht niet wat u van NTGent probeert te maken. Opbrouck: “Pas op, ik begrijp wel wat Mark Rothko

Rood geeft inkijk in het atelier van de Amerikaanse kunstenaar Mark Rothko (1903-1970) op een kantelmoment in zijn artistieke geschiedenis.

accenten maart 2014

5

theater bedoelde, maar een tempel is voor mij niet per definitie holy – er zijn ook tempels waar geen aura rond hangt, tempels die toegankelijk zijn voor veel mensen. Toen ik in NTGent begon leefde bij veel mensen de idee dat ik een zeer populaire koers zou varen. Het is inderdaad altijd mijn bedoeling geweest om een groot en breed publiek aan te trekken, maar daarvoor hoef je nog niet plat op je buik te gaan. Kijk naar God van de slachting – men is daar zot van, zonder dat het een komedie is à la Boeing Boeing. En Rood is een well made play, maar je slikt het niet zomaar binnen, want het is tegelijkertijd ook serieuze brok kunstgeschiedenis. Rood kan wat mij betreft trouwens gerust naast een stand-up comedian geprogrammeerd staan, ik vind dat niet erg. Ik ben ook zo: de ene avond heb ik zin in Louis de Funès, de andere in Heiner Muller. In die zin mag NTGent wat mij betreft wél een tempel zijn: een tempel van kwaliteit in haar meest diverse vormen. Ik geloof dat het publiek daarnaar op zoek is. De mensen zijn niet dom. En het mag de laatste jaren best weer een tikkeltje meer zijn, heb ik de indruk.” Als NTGent een tempel is, dan bent u een goede missionaris. Rood reist de Lage Landen door, en werd in Nederland zelfs al genomineerd voor de juryselectie van het Theaterfestival. Opbrouck: “We hebben met Rood overal gestaan: van in BOZAR tot in de kleinste gehuchten. Dat heeft ons en het stuk doen groeien. We hebben ook gezien dat er een publiek voor is: een aandachtig publiek, dat ernaar verlangt om mee te gaan in het verhaal. Soms vragen de mensen mij “Wat ga je daar nu eigenlijk gaan doen, in dat Waasland?” En dan zeg ik: “Eén ding ga ik daar doen. Spelen!” (lacht)

Dat gevoel van concurrentie speelt wel tussen Mark Rothko en zijn jonge assistent, gespeeld door Servé Hermans. Opbrouck: “Ja, Rothko voelde dat hij aan het einde van zijn Latijn zat, want die jonge assistent vertegenwoordigt naast een nieuwe generatie ook een nieuwe fase in de kunstgeschiedenis. Het is gedaan met het abstract expressionisme, Andy Warhol en de pop-art blazen in Rothko’s nek. Maar weet je dat de frictie in Logans stuk scherper wordt gesteld dan hij in werkelijkheid was? Rothko was eigenlijk iemand die zeer graag lesgaf. Er bestaat een prachtig boekje waarin brieven van zijn hand verzameld zijn. Dikwijls gaat het daarin over zijn methodiek om les te geven, de goesting om zijn ambacht door te geven.” Dat gebeurt in Rood dan toch wel met harde hand. Opbrouck: ‘En toch is er ook liefde mee gemoeid. Alleen al het feit dat Rothko zijn assistent zo lang tolereert, bij hem in de buurt houdt, bewijst dat. Bepaalde leraars zijn keihard, zo hard dat je ze bijna haat, en toch word je ernaartoe gezogen. Waarom? Omdat er iets op het spel staat. Zo proberen Servé en ik Rothko en zijn assistent te spelen: als een duo dat elkaar uitdaagt, elkaar ver drijft, op de spits drijft – maar vanuit een zekere vorm van liefde.” Het opleidingsmodel van meester-leerling is vandaag niet meer aan de orde: jonge kunstenaars studeren af en moeten meteen professionele ondernemers zijn. Opbrouck: “Ja, je ziet dat in het theater, maar ook in de­rock-‘n-roll. Vroeger kon je nog een beetje rustig groeien, maar nu staat elke jonge kunstenaar meteen in de schijnwerpers. De nieuwe media zijn daarin een zegen en een vloek: starters krijgen hun boodschap sneller en makkelijker verspreid, maar tegelijkertijd wordt elke misstap genadeloos uitvergroot en afgestraft. Terwijl het theater een trage kunstvorm is – dat is juist het schone eraan, de sterkte ervan. Mensen genieten van een verhaal dat hen anderhalf uur vastkluistert in het hier en nu, zonder virtuele afleiding. Of ze dan gekomen zijn voor God van de slachting, een standupper of een strijkkwartet van Messiaen maakt niet uit. Het belangrijkste is dat zo’n zaal een van de weinige plekken is waar nog iets waarachtigs kan gebeuren.’

Ambities

Meester vs. leerling Rood is ook een verhaal over ouder worden, over het gevoel ingehaald te worden door jongere generaties. Jaagt dat aanrollen van de generaties u angst aan? Opbrouck: “Die jonge gasten staan aan de deur te kloppen, maar ik voel me door hen niet bedreigd. Integendeel: ik voel hoe begerig ze zijn om te leren, om te ontdekken hoe de dingen in elkaar zitten. Zij leren van mij, maar ik leer net zo goed van hen. Ik vind het tussen haakjes jammer dat in het NTGent-ensemble geen oudere acteurs zitten – acteurs van een generatie boven mij, die nog veel meer ervaring met zich meedragen. Ik zie de wisselwerking tussen de generaties als een troef, niet als een concurrentiestrijd.” 6

accenten maart 2014

Rothko moest zich staande houden in een snel veranderende wereld, en klampte zich misschien wel te sterk vast aan de oude wereld die hij kende. Hoe bezweer jij dat gevaar? Hoe ga je de verstarring tegen? Opbrouck: “Door je intuïtie te volgen, door de dingen te doen die je denkt te moeten doen. Ik heb het gevoel dat mijn praktijk relatief weinig ‘geïnfecteerd’ is door dingen waarmee ik niet bezig wil zijn. Ik was daar het meest bevreesd voor op het moment dat ik artistiek leider van NTGent werd. Toen speelde de angst dat ik mijn vrijheid zou kwijtraken, dat ik overbewust en oververantwoordelijk zou worden. Maar mijn redding schuilt in het feit dat ik hou van veel dingen: van film, televisie, theater, ik hou ervan om te tekenen, en ik hou er nog steeds van om met de Dolfijntjes op te treden. Het is een veelheid die mijn blik verbreedt, want alles wat ik doe beïnvloedt al het andere. Ik doe trouwens ook veel niét hoor: ik neem geen deel aan quizzen, ik doe geen reclame meer. Maar we leven nu eenmaal niet meer in een tijd waarin iemand veertig jaar lang gekluisterd zit aan dezelfde job in hetzelfde huis.”

Welke ambities heb je nog met NTGent, voor Johan Simons in 2015 het estafettestokje weer van je overneemt? Opbrouck: “Ik heb om te beginnen dit schip nooit willen verlaten zonder dat er een veilige toekomst voor verzekerd was. Voor Johan terugkomt wil ik nog heel wat dingen verwezenlijken. NTGent bestaat in 2015 vijftig jaar, en dat is een belangrijk scharnierpunt voor ons huis: ik ga, Johan komt. Het is bovendien het gedroomde moment om eens diep na te denken over wat zo’n stadstheater is, of moet zijn. Waar moet zo’n stadstheater naartoe? Is dat model niet voorbijgestreefd? Wie zit nog te wachten op zo’n grote structuur? De signalen uit het publiek zijn anders: men verlangt opnieuw naar grote ensemblestukken, naar oude verhalen, dat is ook de oerfunctie van theater. Maar de traditie moet wel telkens opnieuw heruitgevonden worden. Er moeten steeds nieuwe mensen komen die daar de lont aan steken. Kijk, ik nader nu de vijftig. Ik zou ervoor kunnen kiezen om nog een jaar of tien rustig uit te bollen in een groot instituut als dit, maar dat interesseert me niet. Ik wil blijven tot op het laatste moment. Er wordt niet uitgebold. Er wordt zéker niet uitgebold.”

De tekst van John Logan roept vragen op over integriteit en commercie, over traditie en vernieuwing, over het wisselen van de generaties en de rol van de kunstenaar in de maatschappij. NTGent – Rood dinsdag + woensdag 20 en 21 mei 2014 – 20u Sint-Niklaas, Stadsschouwburg info en tickets: 03 778 33 66 en www.ccsint-niklaas.be NTGent – Een Lolita zaterdag 26 april 2014 – 20u Beveren, CC Ter Vesten info: 03 750 10 00 en www.beveren.be/tervesten uitverkocht NTGent – God van de slachting zaterdag 10 mei 2014 – 20u Waasmunster, Zaal Hoogendonck info: 052 46 34 24 en [email protected] uitverkocht vrijdag 6 juni 2014 – 20u15 Lokeren,CC, Theaterzaal info: 09 340 50 56 en www.lokeren.be/cultuur uitverkocht

accenten maart 2014

7

muziek

tekst: Frank Pollet - foto: Paul De Malsche

Het is druk in Antwerpen wanneer ik, vijf uur en een kwart voordat de première van de nieuwe toer van Rick de Leeuw begint, in de Arenbergschouwburg arriveer. Mijn gastheer troont me mee naar een volkomen lege en ongezellige ruimte waar hij me uitnodigt recht tegenover hem aan een klein tafeltje te gaan zitten. De man die twintig jaar lang het gezicht en de stem van Tröckener Kecks was, heeft sinds de split van de band een grillig parcours afgelegd. Van radio- en presenteren over poëzie en romans schrijven, tot acteren – de Leeuw heeft het allemaal gedaan.

Een ontzéttend slimme titel Beter als heet zijn eerste solo-cd. Wie een beetje taalgevoelig is, denkt meteen dat het ‘beter dan’ moet zijn. Recensenten in 8Weekly en Cutting Edge vielen al over wat zij een ‘weldoordachte fout’ noemden. En ook ik trap in de val. Rick De Leeuw: “Ik vind het wel fijn dat het schuurt, dat je denkt dat het fout is. ‘Beter als’ past in bepaalde constructies juist wél. Ik ben beter als zanger dan als chirurg, bijvoorbeeld. Je moet de context draaien waardoor die titel juist wordt. De cd gaat over perspectieven en hoe die kunnen kantelen. Eigenlijk is het een ontzéttend slimme titel.” (lacht) Het is een spel om een zin te construeren waarin het klopt. Als je de titel, de twee woorden, uit die context licht, is het fout.”

Rick de Leeuw “Niks gebeurt voor niks...” Rick de Leeuw is van alle markten thuis: hij is schrijver, dichter, zanger, presentator en muziekproducer. Omdat de man op 25 april in Waasmunster een show brengt op basis van z’n eerste solo-cd, wil ik vooral de zanger aan het woord laten. Maar dat lukt niet echt, want ook de schrijver en de dichter Rick de Leeuw zijn present en mengen zich in het gesprek. 8

accenten maart 2014

Ik meld dat, toen ik de eerste single uit het nieuwe album hoorde, ik meteen getroffen werd door de koffie en de sigaretten, die in een gelijkaardige context ook al in Tröckener Kecks-songs opdoken. ik neem een slok / koffie koud en sterk / rook een laatste sigaret / ik stop vandaag / voor de laatste keer dit jaar / en ik weet zeker: nu is het echt De Leeuw (knikt) “Dat komt uit Hou me stevig vast en gaat over iemand die voor de zoveelste keer schoon schip wil maken, maar daar de nodige twijfels over heeft. Ik vrees dat hij er ook ditmaal weer niet in zal slagen om te stoppen met roken. En dat zegt tegelijk iets over al zijn andere plannen, die wellicht ook niet zullen lukken. Ik probeer die worsteling met het nodige medeleven te beschrijven. Het is de mens op z’n mooist. Ik ben nu twintig jaar verder in het beschrijven van de menselijke conditie dan toen ik voor het eerst De jacht is mooier dan de vangst zong. Ik besef ondertussen door schade en schande zelfs nog beter hoe wáár die gedachte is dan toen ik het schreef...”

Rode draden Ik vraag me af of er in het parcours dat de Leeuw heeft afgelegd een soort lijn zit. Is hij een planner? De Leeuw: “Ik zie het graag als een geplande planloosheid. Als je alleen maar jaagt met één vangst voor ogen, dan word je vroeg of laat het slachtoffer van je eigen tunnelvisie. Ik heb na de Tröckener Kecks mijn doel zo breed mogelijk genomen. Dan merk je dat er heel veel mogelijkheden zijn. Je hebt een

“De belangrijkste dingen duiken op in je ooghoeken, in de periferie. Of ik nu een 16de-eeuws gedicht vertaal, of een reeks interviews uitschrijf, of samen met Erik Jan Harmens een dichtbundel maak, voor mijn gevoel heeft het allemaal met elkaar te maken. De rode draad is taal.” richting, geen doel. De belangrijkste dingen duiken op in je ooghoeken, in de periferie. Of ik nu een 16de-eeuws gedicht vertaal, of een reeks interviews uitschrijf, of samen met Erik Jan Harmens een dichtbundel maak, voor mijn gevoel heeft het allemaal met elkaar te maken. De rode draad is taal. Ik zoek er een aangename balans...” “... tussen geld verdienen en je zin doen?” probeer ik. De Leeuw: “Hm, ik doe zeldzaam weinig dingen met geld als enige motief. Maar ik geef toe dat, mocht ik door geldzorgen gekweld worden, ik misschien wel andere dingen zou doen. Maar nu doe ik wat ik wil doen, en ik weet: niks gebeurt voor niks. En dat bedoel ik niet financieel. Alles komt ooit wel eens van pas. Sommige dingen moet je gewoon wat tijd gunnen.” Taal is de rode draad, maar Rick de Leeuw komt toch ook altijd weer bij muziek uit. De Leeuw: “Ja, muziek is een belangrijke factor. Ik ben ook na de Kecks altijd bezig geweest met muziek. Voor mij als zanger, is mijn inbreng het verhaal dat ik schrijf. Ik ben een gezegend mens om met deze muzikanten te mogen werken. Met Axl Peleman, met Jan Hautekiet, Ron Reuman, Bjorn Eriksson. Dat is de absolute top van België, dat voelt voor mij als een grote eer.” In een interview met Ruth Joos zei de Leeuw dat hij van rockzanger eindelijk zanger geworden is. Vindt hij zichzelf een goede zanger? De Leeuw (aarzelt geen moment) “Ik vind mezelf een goede zanger, ja. Dat heeft ook te maken met de muzikanten en de rol die de zang op de cd heeft gekregen. De muziek is omheen mijn stem geplooid. Een rockband is een machine, een pletwals waarmee je een zaal plat speelt. Dat heet ook zo: plat spelen. Maar met deze tournee treden we op voor een zittend publiek. En dat is iets heel anders dan vol energie een totaalgeluid maken voor een staand publiek dat staat mee te springen, zoals we met de Kecks deden.” Is mijn gastheer dan een soortement dirigent die voor zijn soloplaat alle touwtjes in handen wilde houden? De Leeuw: “Verre van, meneer! Ik heb voor deze muzikanten gekozen, en die keuze gebeurde op basis van vertrouwen. Ik moest niet zeggen wat ik wilde, want dan zou ik hen beperken, terwijl ik juist optimaal van hun talenten gebruik wilde maken. Ze moesten verder gaan dan mijn verbeelding, zo konden ze hun vrijheid en hun talent maximaal benutten.” Ik wil graag weten hoe de plaat geconcipieerd werd. De Leeuw: “Zo’n plaat groeit. Ik heb een keuze gemaakt uit teksten die ik de laatste jaren geschreven had. Een accenten maart 2014

9

muziek

muziek helemaal anders. Trouwens, ik ben nu al benieuwd naar onze volgende plaat!” Ik attendeer Rick op het feit dat hij ‘ónze plaat’ zegt, terwijl Beter als toch uitdrukkelijk als zijn eerste solo-cd wordt aangekondigd. De Leeuw: “Ja, maar je vindt geen betere mensen om mee samen te werken. Ik hoop dat we de volgende plaat weer sámen kunnen maken. Ik ben nu al benieuwd wat er nog méér in dit vat zit.” De recensies zijn alvast behoorlijk positief... De Leeuw: “De plaat is nu drie maanden uit (het gesprek vond plaats op 18 januari, nvdr) en wordt inderdaad positief ontvangen. Ik ben daar blij mee. Aan de ene kant ben ik blij dat de plaat wordt erkend als een andere dan de platen die ik met Tröckener Kecks maakte. Anderzijds: ik ben wie ik ben, daar heb ik me niet krampachtig aan trachten te ontworstelen. Het kan niet dat ik ineens een heel ander iemand zou zijn.”

“Optreden is voor mij een verhevigde vorm van mezelf. Dan wordt alles wat ik gedaan heb en graag doe anderhalf uur intensiteit.” aantal nummers die geschreven en opgenomen waren, zaten buiten de algemene sfeer en vielen af. Soms was een refrein wel oké, maar de rest niet... Ik wilde een cd waarin de nummers een verhaal vormden dat groter was dan de som van de nummers. En dus moest er geschrapt worden, en dat doet zeer, maar het went. Zo’n cd stelt vanaf een bepaald moment zijn eigen wetten. En niks gebeurt voor niks. Als je je perspectief draait, kan iets wat waardeloos léék, toch waardevol blijken te zijn. Zei hij filosofisch!” (lacht)`

Het moest helemaal anders Toen ik Beter als beluisterde, viel het me op dat op een paar na, het allemaal trage liedjes zijn. Rick de Leeuw overloopt snel zijn plaat en zegt dan: “Ja, je hebt gelijk. Nu, met Tröckener Kecks wisten we dat we met onze platen altijd op tournee waren, de platen hoorden bij de optredens, die energiek waren, dus moesten we platen vol energie maken. Dit recept heb ik nu losgelaten.”

Wel opwinding, geen zenuwen Enkele uren na ons gesprek zullen de spots aanflitsen en alle ogen van het zittende publiek op Rick de Leeuw gericht zijn. Maakt hem dat na al die jaren nog nerveus? De Leeuw: “Nee, ik word daar niet meer nerveus van. Ik zou het eerder gretig dan nerveus noemen. Dat is geen blasé gevoel, maar ik weet wat de muzikanten kunnen, ik weet wat we gaan doen. Optreden is voor mij een verhevigde vorm van mezelf. Dan wordt alles wat ik gedaan heb en graag doe anderhalf uur intensiteit. Dat is het, daar doen we het voor...’ Het wordt even stil, waarna de Leeuw zegt: “Ik voel wél opwinding, maar dat zijn geen zenuwen.” Wanneer ik concludeer dat hij het optreden dus nodig heeft, reageert hij: “Dat klinkt zo afhankelijk, en laat dát nu net iets zijn wat ik probeer af te leren. (lacht veelbetekenend) Maar ik doe het wel heel graag, ja.” De Beter als-tournee gaat in Vlaanderen in première, er zijn meer voorstellingen gepland in Vlaanderen dan in Nederland, de band heeft een meerderheid aan Vlaamse muzikanten. Is Rick de Leeuw eigenlijk een Vlaming met een Nederlands accent? De Leeuw: “Er zijn plekken in Nederland die dichtbij zijn, maar verder voelen dan Vlaanderen. Ik kom hier al zo lang, zo vaak, dat de grens tussen Nederland en Vlaanderen helemaal vervaagd is.”

Ook de versie van Meuris’ Van God los is erg traag, anders... De Leeuw: “In 2012 heb ik met Stijn een tournee gedaan, en dit nummer wilde ik op de plaat als herinnering aan die tijd. De band waarmee ik Beter als maakte heeft een klank, een aanpak. En doordat zij Van God los op hun manier hebben verwerkt, past het nummer ook in het geheel. Ik vind het heel eigenzinnig, ondeugend ook.

De tournee loopt tot oktober. Wat gaat hij daarna doen? De Leeuw: “Dat weet ik niet. Echt niet. Gelukkig weet ik het nog niet, een lege agenda verontrust mij niet, die leegte herbergt misschien wel een nieuw en machtig avontuur...”

Tijdens die tournee met Stijn, anderhalf jaar geleden, brachten we nummers van hem en van de Kecks. Dat was heel fijn én het bleek ook heel makkelijk om weer te doen. Maar ik voelde dat het te gemakkelijk zou zijn om het vervolg op vroeger te zetten met een rockplaat. Het moest

Rick de Leeuw – Beter als vrijdag 25 april 2014 – 20u Waasmunster, Zaal Hoogendonck info en tickets: 052 46 34 24 en [email protected]

10

accenten maart 2014

tekst: Koen De Meester - foto: Paul De Malsche

Stef Bos Als het woord ‘waarheid valt’, dan ben ik weg Stef Bos leeft en werkt op een uniek drielandenpunt. Hij is van oorsprong Nederlander, woont al decennia in Vlaanderen, maar is ook al 20 jaar actief en deels woonachtig in Zuid-Afrika. Een uitzonderlijke positie die ervoor zorgt dat zijn repertoire veel meer biedt dan dat van de gemiddelde liedjeszanger. Veelzijdig, net als een gesprek met de man die binnenkort Lente brengt in het Cultureel Centrum Lokeren. We ontmoeten Stef Bos (52) in de repeteerruimte van zijn oude hoeve in Wachtebeke. Hier hoopt Bos zijn volgende plaat op te nemen, midden tussen de instrumenten en mooie grafiek aan de muren. De zanger is een paar dagen in het land voor concerten, maar gaat dan weer even naar Afrika om terug te keren voor de tournee van Lente. Een bezige kerel, beaamt hij zelf: “Ik werk in cyclussen, met grote lijnen. Vanaf 2006 ben ik een toer begonnen met de band waarin ik alleen maar nieuwe stukken speelde. Daar zijn drie platen uit voortgekomen: Kloofstraat, Minder Meer en In een ander licht. Toen was ik klaar. Daarna kwamen de kinderen in mijn leven (Bos werd op korte tijd tweemaal vader) en voelde ik dat er een nieuwe cyclus begon. Het mooiste is om die heel klein te beginnen. Ik speel nu in het voorjaar twee maanden samen met een gitarist en af en toe komt er ook een pianist mee. De voorstelling vertelt hoe nummers ontstaan. Zo kunnen we nieuwe en oude stukken spelen en tonen hoe ze – soms door de jaren heen – groeien. En waarom dat zo is.”

De kraamkamer Heet die voorstelling daarom Lente? Stef Bos: “Inderdaad, ze beschrijft de geboorte van iets. Die

“Lente vertelt hoe nummers ontstaan. Zo kunnen we nieuwe en oude stukken spelen en tonen hoe ze – soms door de jaren heen – groeien. En waarom dat zo is.” verhalen rond de liedjes kunnen de mensen raken, want ze gaan over geluk en liefde. Ik zoek zo een connectie in een voorstelling. Het concept om mensen mee te nemen naar de kraamkamer van een liedje, de keuzes die je tijdens dat schrijfproces maakt, dat is een metafoor voor de keuzes in een leven. Dat kan je zowel met nieuwe als oude songs illustreren. Het nummer Papa heette bij voorbeeld eerst Vader, want ‘papa’ vond ik als woord te sentimenteel. Maar toen begreep ik dat ‘Vader’ te veel afstand schiep en dat het accenten maart 2014

11

muziek misschien wel leek alsof ik over Onze-Lieve-Heer zat te zingen. Papa had ik trouwens nooit in Nederland kunnen schrijven. Toen ik op Studio Herman Teirlinck zat bij mensen als Jean Blaute, Johan Verminnen en Raymond van het Groenewoud kwam ik er meteen achter dat het typisch cassant Nederlandse cabaretliedje hier niet werkt. Op die school werden direct de poten van onder mijn stoel gezaagd. Ik herinner me nog dat ze zeiden: in plaats van de klootzak in iemand anders te beschrijven zou je beter de klootzak in jezelf beschrijven. Daarna ben ik heel andere nummers gaan maken. Toen we ’s nachts in café Pallieter met Jan Decleir naar Brel zaten te luisteren dacht ik: dit gaat veel verder. Vlamingen gaan in zichzelf graven, terwijl Nederlanders daar nog steeds veel te weinig aan willen. Artistiek is dat eerste nochtans veel authentieker.” Die song Papa wordt heel vaak bij begrafenissen gebruikt. Hoe voelt dat? Bos: “Het is het grootste compliment als je gedraaid wordt op een trouwerij of een begrafenis. Ik ben er niet mee bezig, hoor, maar dat is de gang van een lied. Het is me al veel gevraagd om dat op begrafenissen te zingen, maar ik heb het maar één keer gedaan. In Aarschot, op de begrafenis van de vader van een klasgenoot. Daar stopt het voor mij, ik kan dat niet doen voor mensen die ik niet ken. Technisch wel en dan wordt het business, maar dat zie ik niet zitten. Ik heb maar twee keer op een trouw gespeeld, onlangs nog op de trouw van een van de zonen van Johannes KerkorreI. Ik vond dat ik erbij moest zijn omdat zijn overleden vader een goede vriend was. Dan voel je hoeveel muziek bijdraagt aan die bijzondere momenten. Meer kun je als liedjesschrijver niet wensen.”

Nen ollander Tegelijk zit je op een unieke driesprong: Vlaanderen, Nederland, Zuid-Afrika… Bos: “Het is puur toeval, die drie talen zijn gelinkt. Voor mij ligt het allemaal heel dicht bij elkaar. Voor andere mensen lijkt Kaapstad heel ver, maar ik ben hier op een dag. Wat ik het mooie vind, en dat was al als Nederlander hier in Vlaanderen, je hoort de taal en alle elementen van je moedertaal zijn aanwezig, maar dan krijg je talloze uitsplitsingen en verschillen. Toen ik in Antwerpen studeerde, werd ik enorm geconfronteerd met waar ik zelf vandaan kwam. Nen ollander, arrogante klootzak! En dan denk je “we zijn niet zo geliefd als we denken…” Je kan hier in een Hollandse enclave of club gaan zitten – dat kan ook in Zuid-Afrika - maar dat heb ik nooit begrepen. Als je in een land gaat wonen dan moet je je erin onderdompelen.” Hoe ervaar je dat enorme Zuid-Afrika? Bos: “Afrikaners hebben heel veel gemeen met Vlamingen. Het Calvinisme en de invloed van de kerken daar zijn heel erg Nederlands. Maar de geschiedenis, de emancipatie en het nationalisme zitten heel dicht bij Vlamingen, net als het omgaan met andere taalculturen. Hier is dat met twee, in Zuid-Afrika is dat met twaalf andere. Nu is de Zoeloe -cultuur dominant, zoals de Xhosa-cultuur (een bekende Xhosa was Nelson Mandela-KDM) dat geweest is…. Om dat allemaal te begrijpen, moet je je los maken van je eigen referentiekader, verwijzingsraamwerk in het Afrikaans. Pas dan ga je beseffen dat Zuid-Afrika een land van minderheden is. Voor ons lijkt het één cultuur, maar er zijn bij voorbeeld elf officiële talen. Het zal er altijd blijven verschuiven qua machtsstructuren. 12

accenten maart 2014

“Ik ben niet overal zichtbaar in de grote media, maar dat is een bewuste keuze, omdat het me te veel afleidt. Het theater is mijn tweede huis en daar bouw je ook een verhouding op met het publiek dat jou de vrijheid geeft.” Dat zie je hier in België ook als je naar de geschiedenis van de laatste 200 jaar kijkt.”

Geschiedenis is altijd interpretatie Ben je niet altijd door geschiedenis gefascineerd geweest? Bos: “Ik heb het zelfs nog even gestudeerd! Ik heb net een biografie van Robespierre gelezen. Het verhaal van hoe iemand begint met een ideaal en hoe dat in de meest bloedige terreur eindigde. Ik maakte een nummer waarin ik hem zie op de dag voordat hij zelf onder de guillotine zou gaan en laat hem een brief schrijven aan de toekomst, over hoe hij de dingen ziet en ze niet helemaal begrijpt… Dat liedje komt in de volgende toer te zitten. Geschiedenis is altijd interpretatie. Als het woord waarheid valt, dan ben ik weg. Zelfs als je de geschiedenis van je eigen leven bekijkt... Ik ga ervan uit dat heel veel zich in je verbeelding afspeelt, hoe je de dingen ervaart. Maar of dat de heldere feiten zijn…” Over interpretatie gesproken, met de afkomst van je vrouw (ze is de kleindochter van de laatste blanke ZuidAfrikaanse president Pieter Botha) zit je wel midden in de politieke geschiedenis van Zuid-Afrika. Hoe voelt dat? Bos: “Dat is nu zoiets. Ogenschijnlijk lijkt het zo omdat haar grootvader de laatste apartheidspresident was, maar het gezin waar ze zelf uitkomt, was een hippiegezin. Haar moeder had

een hele slechte verhouding met de beroemde grootvader. De moeder van mijn vrouw heeft haar kinderen op een heel andere manier groot gebracht dan wat verondersteld wordt. Maar natuurlijk werd mijn vrouw er als kleindochter mee geconfronteerd. Toen ze op school zat, waren er mensen die haar zomaar heilig verklaarden en anderen die haar verafschuwden, niet om wie ze is, maar om haar afkomst. In die zin zit ik wel in een familie die het een en ander heeft meegemaakt. Die band met het verleden is in Zuid-Afrika heel groot. Hoe enorm ze zich allemaal bewust zijn van hun roots, is onwaarschijnlijk. De vader van de zwarte president Mbeki bij voorbeeld stamde af van een van de stamvaders van de Botha’s. Dat is iets wat ik pas na veel jaren ontdekt heb: al die Afrikaners, Zoeloes en Xhosa’s, hebben voortdurend samengewerkt of conflicten gehad gedurende de afgelopen 350 jaar. Die kennen elkaar en ze kennen elkaars talen. Dat is geschiedenis, als je daar in duikt, dan duizelt het van de dwarsverbindingen en dan valt dat hele beeld weg dat je van op een afstand hebt.” Zijn er nog zaken die je zou willen doen? Bos: “Ik heb altijd plannen. Einde van dit jaar volgt een tournee met een grote bezetting en in het voorjaar van 2016 zit er een voorstelling over Zuid-Afrika hier in Vlaanderen en Nederland. Daarnaast treed ik veel op in Zuid-Afrika zelf.

Ik ben bezig met het ontwikkelen van een tv-programma over Zuid-Afrika samen met een vriend-regisseur. Maar dat is nog ver af. Ik werk ook aan een kinderboek. Ik zit natuurlijk midden in de kinderen. Als ik een nacht op een vliegtuig zit, dan werk ik eraan. Ik hoef het niet per se te publiceren. Het gaat om het geluk van dingen te maken. Steeds meer eigenlijk. Dat en de communicatie met het publiek vormen mijn grootste geluk. Ik besef nu dat het in de afgelopen 25 jaar een constante is geweest. Ik ben niet overal zichtbaar in de grote media, maar dat is een bewuste keuze, omdat het me te veel afleidt. Het theater is mijn tweede huis en daar bouw je ook een verhouding op met het publiek dat jou de vrijheid geeft. Had ik aan mijn imago van het begin vastgehouden, dan zat ik al snel gevangen en had ik zeker verloren tegen de tijd. Dus, ja, hier zit een gelukkig man.” Stef Bos – Lente vrijdag 2 mei 2014 – 20u15 Cultureel Centrum Lokeren, Theaterzaal info en tickets: 09 340 50 56 en www.lokeren.be/cultuur

accenten maart 2014

13

dans

tekst: Dirk Van Driessche - foto: zie foto’s

ASOBI, spel voor volwassenen

Kaori Ito

© Chris Van der Burght

© Jan Vesala

© Chris Van der Burght

De vier dansers van Kaori Ito, live begeleid door het 7-koppige Spectra ensemble, zijn exclusief nog een keer te zien in de Stadsschouwburg te Sint-Niklaas. Een tussenstop in de internationale tournee van Asobi.

Kaori Ito onthult in haar choreografieën met een verrassende eenvoud waartoe het lichaam en de stem in staat zijn. Door haar samenwerking met creatieve makers verrijkt Kaori haar eigen leefwereld met schoonheid en muzikaliteit, humor, kracht en zinnelijkheid. Asobi is haar vierde eigen creatie, na Noctiluque (2008), Solos (2009) en Island of no memories (2011). We laten Kaori Ito over haar laatste dansstuk zelf aan het woord: “Asobi is een Japanse verzamelnaam voor wat we doen in de marge van de verplichtingen die het leven ons oplegt. Het verwijst naar de lichtere dingen, de vluchtige activiteiten, de kleine obsessies. Daarnaast betekent Asobi ook ‘spel’, in een volwassen, sensuele context.” (…) “In het Japan van vandaag heeft het woord ook een erotische connotatie, en refereert het in sterke mate naar spelen die volwassenen met elkaar opzetten, zoals we gewoon zijn van kinderen. Het is vooral een mannelijke aangelegenheid, want het wordt Japanse vrouwen tot op de dag van vandaag niet toegestaan met dergelijke zaken bezig te zijn. Maar wat als dat ze dat wel zouden doen? Vanuit de zoektocht naar wat fetisjisme betekent en vanuit de zogenaamde ASOBI-beoefening waarbij nu eens dit, dan eens dat lichaamsdeel wordt verheerlijkt, gaat de voorstelling op die vraag in via spelvormen tussen vrouwen en mannen; op de obsessie voor het lichaam en zijn spiegelbeeld, voyeurisme – in een decor dat verwijst naar de Magic Mirrors, met een brede doorkijkspiegel op scène. Het idee is geïnspireerd op de ‘liefdeshotels’ in Japan waar mensen zichzelf de liefde zien bedrijven in de spiegel aan het plafond. Dit spel van voyeurisme nodigt uit om bekeken te worden zonder zichzelf te zien, zich bewust te zijn dat we bekeken worden of ook zich niet bewust te zijn dat we bekeken worden.” 14

accenten maart 2014

“Het is echter ook een portret van drie vrouwen en twee mannen, vijf verschillende manieren om meester te zijn van een deel van hun lichaam, vijf verschillende persoonlijkheden, vijf verschillende vormen van sensualiteit. Mannen observeren de verschillende dierlijkheid en sensualiteit van vrouwen en omgekeerd doen vrouwen hetzelfde. De dansers staan symbool voor de ogen van het publiek en het publiek neem deel aan dit ‘spel van kijken’”. (Kaori Ito, september 2012) “De bewegingstaal in Asobi balanceert voortdurend tussen enerzijds een ingehouden lichamelijkheid in de vorm van een strakke, gemillimeterde choreografie en anderzijds een soort van ‘eerlijke’ overgave van het lichaam. In dans doen we heel vaak alsof. Ik vind het interessant dat te tonen en dan een stap verder te gaan. In het creatieproces van Asobi was het daarom heel belangrijk om samen met de dansers te zoeken naar de drijfveren en verlangens die hun aanwezigheid zo veel mogelijk in de realiteit van het hier en het nu plaatsen. Asobi is ook een voorstelling over het verlangen om te dansen -alleen of met elkaar- dat vast komt te zitten.” (Kaori Ito - november 2013) “De elegantie van Kaori Ito ontvouwt zich in al haar werk. Of we haar nu zien in een voorstelling van Philippe Decouflé, van James Thiérrée, van Alain Platel of van Guy Cassiers (niet van de minsten!), de Japanse danseres en choreografe Kaori Ito raakt ons telkens weer met diezelfde vlijmscherpe, onaardse elegantie.” (Rosita Boisseau - Le Monde Magazine, 2011) ASOBI - Kaori Ito/les ballets C de la B/Muziekcentrum De Bijloke/Spectra Ensemble dinsdag 13 mei 2014 – 20u Sint-Niklaas, Stadsschouwburg info en tickets: 03 778 33 66 en www.ccsint-niklaas.be

theater

tekst: Guy Van Vliet - foto: Jeroen Bogaert

Gert Winckelmans over Mens en Vlees Moordenaars in tijden van crisis In het Duitsland van de jaren ‘20 vermoordde Fritz Haarmann 27 jongens en verkocht hun resten als vlees op de zwarte markt. In Mens en Vlees probeert schrijver en acteur Gert Winckelmans de psyche van de massamoordenaar te doorgronden. En ontdekt hij de moordenaar als product van de maatschappij. Je had gewoon een nieuwe voorstelling kunnen maken maar je richtte met Bilt meteen een eigen theatergezelschap op. Gert Winckelmans:”De honger naar theater was zo groot, dat ik een eigen platform wou om mijn ideeën bot te vieren. Het is er niet de meest aangewezen tijd voor, eigenlijk moet je goed gek zijn om dit te doen, maar ik had er nood aan. Bilt klinkt als bouwen in het Engels. We vertrekken vanuit het fundament, om stilaan te groeien en grotere voorstellingen te brengen. Het is de ambitie om ooit een vast huis te hebben, waarin we kunnen werken en spelen. Hoe onafhankelijker we zijn, hoe beter. Om Bilt meteen op de kaart te zetten, had ik een sterke opener nodig. Aanvankelijk was het mijn bedoeling een stuk te schrijven rond de rechtszaak tegen Gilles de Rais, Frans maarschalk en rechterhand van Jeanne d’Arc. Hij was een man die tal van kinderen heeft misbruikt en vermoord. Maar toen ving ik een verhaal op over Fritz Haarmann. Ik begon een onderzoek dat enigszins uit de hand liep want ik deed uiteindelijk 2 jaar research.

Aanvankelijk was het Gilles de Rais, het werd Fritz Haarmann. Wou je absoluut een voorstelling wou maken over een psychopatisch moordenaar? Winckelmans: “Ik maak voorstellingen over dingen die ik aanklaag of die ik niet begrijp. Kinderen zijn het mooiste wat er bestaat: ik kan niet vatten dat iemand hen misbruikt. Op het moment dat ik aan een nieuw stuk begon te denken, was België net in de ban van het pedofilieschandaal in de katholieke kerk. Dan kwam er plots een Anders Breivik, die in Noorwegen een eiland vol kinderen afslachtte. Maar ik wou absoluut werken rond een psychopaat uit het verleden. Zo kon ik de link leggen met de tijdsgeest, omdat ik het gevoel heb dat zo’n misdaden meer de kop opsteken in tijden van crisis. In de jaren ‘20 leefden kinderen op straat, vandaag

“Ik vond het niet interessant om de gruwel rond Fritz Haarmann te laten zien. Ik wou proberen zijn psyche te doorgronden, aan de weet komen hoe een mens tot zoiets in staat is.”

Fritz Haarmann was een moordenaar die na de Eerste Wereldoorlog, een periode van hyperinflatie en hongers­ nood, zijn slag sloeg. Ouders, aan de rand van de afgrond, stuurden hun kinderen de straat op om te bedelen, vaak in de buurt van stations. Daar liepen ook pedofielen rond, die de kinderen eten en overnachting boden en in ruil seks wilden. Haarmann was ook zo iemand maar hij ging nog een gruwelijke stap verder. In zijn roes beet hij de jongens de keel over. Hij haalde het vlees van hun botten en verkocht het als varkensvlees op de zwarte markt. Of hij maakte er bouillon van. De botten van de jongens brandde hij gewoon op in zijn kachel. Hij kreeg niet voor niets de bijnaam de ‘Slager van Hannover’. In de plaatselijke rivier werden 600 skeletten gevonden van vermoorde kinderen. Er zijn zeker 27 moorden aan Haarmann toegeschreven, wellicht waren het er meer.” accenten maart 2014

15

theater is internet het straatleven van toen. Je hebt weinig controle op wat kinderen daar doen.” Het is een gruwelijk verhaal dat enigszins aan Hannibal Lecter doet denken. Intelligent, op het eerste zicht aimabel maar in wezen een monster. Winckelmans: “Het is net omdat ze verstandig zijn en zich anders voordoen, dat ze er mee weg komen. Haarmann was voorkomend, zag er degelijk uit: niemand die zelfs maar vermoedde dat hij tot wandaden instaat was. Integendeel zelfs. Hij was al in 1918 opgepakt voor misbruik en werd in een instelling geplaatst. Toen hij later vrijkwam, schakelde de politie uitgerekend hem in als infiltrant! Dat was bijna een vrijgeleide: het politiepasje gaf hem de kans om gemakkelijk kinderen te benaderen en hun vertrouwen te winnen. Zoals wel vaker bij deze mensen, had hij zijn verleden niet mee. Hij was een eenzaat en had altijd het gevoel dat hij buiten de maatschappij stond, dat hij bij niemand terecht kon. Hij zocht naar een manier om te overleven, dus ging hij vlees verkopen. Het is nooit bewezen dat hij zelf mensenvlees at, maar het staat vast dat de inwoners van Hannover zonder het te weten 27 mensen naar binnen speelden.” In de voorstelling leg je op een subtiele manier de link naar vandaag. En je stelt dat de maatschappij niet vrij van schuld is. Winckelmans: “Duitsland kwam kapot uit de Eerste Wereldoorlog. Het land kreeg herstelbetalingen opgelegd

waar het niet aan kon voldoen. Mensen waren enkel bezig met overleven, alles draaide om het individu. Wie let er dan op een aantal kinderen dat verdwijnt? Pas na het proces van Haarmann was Hannover in shock. De volkswoede was zo groot dat zelfs de rechtbank werd bestormd. Toestanden die we na de arrestatie van Marc Dutroux ook zagen in ons land. Vandaag leven we even individualistisch en daarom merken we niet altijd dat er dingen mis gaan, of dat we foute conclusies trekken. Het process Haarmann had bijvoorbeeld een opmerkelijke weerslag. Haarmann was homo en dat had tot gevolg dat de homo’s in Hannover moesten onderduiken. Plots werden ze allemaal bekeken als pedofielen en potentiële moordenaars. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden homo’s door de Nazi’s vervolgd, ze kwamen in de concentratiekampen terecht. Het vreemde gevolg was dat elders in Duitsland homo’s massaal het leven verloren, enkel in Hannover overleefde 88%, enkel en alleen omdat ze door het proces Haarmann al ondergedoken waren. Heel bizar, net als de figuur van Haarmann zelf, die het product was van een maatschappij tussen twee wereldoorlogen in.” Er zit ook een enorme dualiteit in de manier waarop we met zo’n feiten omgaan. We vinden het afstotelijk maar tegelijk verslinden we alles wat er over geschreven wordt. Winckelmans:”We geven zo’n psychopaten bijna een heldenstatus. Daar profiteert een Breivik van door een manifest te schrijven. Maar Noorwegen pakte dat perfect aan: ze zonderden hem tijdens zijn proces af, zodat hij geen

platform kreeg. Een geweldig signaal was dat. Maar als bij ons Dutroux een verwerpelijke brief schrijf, staat dat meteen op alle voorpagina’s. Die man haalt gewoon zijn slag thuis! We zouden daar veel omzichtiger mee moeten omgaan.”

staat is dit te doen. Mijn voorstelling is opgebouwd als een gesprek tussen Haarmann, gespeeld door Tom Van Bauwel, en de gerechtspsychiater, die ik zelf vertolk.”

Op zoek naar de mens achter de moordenaar? Winckelmans: “Dat is niet zo zwaar op de hand als het Hoe omzichtig heb jij de voorstelling rond Haarmann aangepakt? klinkt. Als toeschouwer krijg je zelfs sympathie voor de man. Winckelmans: “Ik vond het niet interessant om de gruwel te Zelfs als hij vertelt hoe hij schedels scalpeerde of een hart uit laten zien. Het wordt veel spannender als je een voorstelling een lichaam sneed. Maar hij kwam dan ook als een aimabel maakt waarin je zelfs sympathie krijgt voor die man. Want man over, voor de kinderen was hij oom Fritz. Maar het stuk ook Haarmann is een mens. Ik gaat evenzeer over psychiater heb twee weken doorgebracht in Schulze. Het is immers een de staatsarchieven in Hannover. bijzondere confrontatie “Op een bepaald moment Daar heb ik me door drie karren tussen die twee. Aan de heb ik alles van tafel gegooid vol dossiers en microfiches ene kant de psychopaat en omdat ik er knettergek van gewerkt. Mijn Duits was nooit zijn ellendige leven, aan de zo goed als nu (lacht). Ik las andere kant een welstellend werd. Net als psychiater ook het boek dat de filosoof man met een gelukkig Schulze soms de muren Theodor Lessing schreef. In gezin. Het manipulatieve oploopt omdat hij Haarmann zijn werk Haarmann, Die spel van die twee maakt de Geschichte eines Werwolfs deed voorstelling heel spannend. niet kan begrijpen.” hij een opmerkelijke uitspraak. Om Haarmann te kunnen “Wir haben alle schuld”. De bereiken, moet Schulze de maatschappij als medeplichtige. Haarmann gebruikte dat vriend van Haarmann worden. Alleen op die manier zal de ook om zich te verantwoorden. Hij zei dat de moorden nooit man zich blootgeven. Iets wat bij de psychiater, die zelf vader gepleegd waren, als hij in zijn leven één echte vriend had is, ook niet in de koude kleren kruipt.” gekend. Gemakkelijk gezegd. Daarom wou ik proberen zijn psyche te doorgronden, aan de weet komen hoe een mens in Je hebt je enorm verdiept in het thema. Hoe sterk raakt het jou? Winckelmans: “Het was heel heftig, ik ging helemaal op in het werkproces. Heel mijn huis hing vol met informatie over Breivik en andere massamoordenaars. Ik had net een nieuwe poetsvrouw en het mens deed bijna een schrik op toen ze dat zag. Op een bepaald moment heb ik alles van tafel gegooid omdat ik er knettergek van werd. Net als psychiater Schulze soms de muren oploopt omdat hij Haarmann niet kan begrijpen.” Eén van de vragen waar de psychiater mee worstelt: is zo’n man toerekeningsvatbaar? Ben je daar zelf uit? Winckelmans: “Na alle onderzoek weet ik het nog steeds niet. Je blijft onvermijdelijk met lege handen achter. De psychiater vraagt effectief naar het waarom maar daar krijgt hij nooit een antwoord op. Waar ik wel van overtuigd ben: we moeten meer aandacht hebben voor zwakke mensen, ze meer liefde geven in plaats van ze uit te stoten. We leven in een heel individualistische wereld en we lijken wel op de wereld gezet om te werken. Ik ben het daar niet mee eens, het kan anders. Daarom hebben we als maatschappij de verantwoordelijkheid om op elkaar te letten. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen gewoon doen alsof hun neus bloedt terwijl ze een misdrijf zien plegen? Maar daar gaan we het niet over hebben want dat is het thema van mijn volgende voorstelling. (lacht).” BILT - Mens en Vlees zaterdag 5 april 2014 – 20u Zwijndrecht, OC ‘t Waaigat info en tickets: 03 250 49 90 en www.zwijndrecht.be

16

accenten maart 2014

accenten maart 2014

17

theater

tekst: Rudi Van Hecke - foto’s: Tom Abeloos

Leo Van der Elst over Mexico ‘86 Smijt jezelf en scoor ‘Met de ogen dicht’

Sport en cultuur, een verrassende combinatie. En in Met de ogen dicht ook a winning team. Ex-voetballer en rasverteller Leo Van der Elst en VRTsportjournalist Ruben Van Gucht brouwden een theaterconference uit de lotgevallen van de Rode Duivels op het wereldkampioenschap voetbal in Mexico, 1986. Eerlijke verhalen vol emotie, over hoop en heimwee, succes en seks. Vertellingen met verrassend veel diepgang, die ook nietsportliefhebbers aanspreken. “Jezelf durven ‘smijten’ is de rode draad.. Als je blijft stilstaan, kom je nergens. Mensen zijn tot veel meer in staat dan ze denken als ze uit hun comfortzone durven stappen.” Het jaar 1986 is met massief gouden letters geschreven in de Belgische voetbalannalen. De Rode Duivels haalden toen na een zenuwslopende wedstrijd tegen Spanje de halve finale van het wereldkampioenschap voetbal, in het hete Mexico. Heel België hield de adem in toen middenvelder Leo Van der Elst tegen Spanje de beslissende strafschop moest nemen. En barstte collectief los in een vreugdegehuil dat tot over de Atlantische Oceaan te horen was, toen de bal de netten bol zette. Hoe doe je dat, zo’n strafschop nemen, terwijl de hele wereld in je nek ademt en je weet dat je niet – nooit, jamás, onder geen enkel beding - mag missen? Als je weet dat je reputatie als voetballer voorgoed wordt gemaakt of gekraakt, in dat ene, ondeelbare ogenblik? “Met de ogen dicht”, zegt Leo. Niet in de zin van: denk aan niets en stamp maar tegen die bal, ridder of mis. Want om zo’n strafschop succesvol om te zetten moet je de precisie hebben van een oogchirurg, en de koelbloedigheid van een 18

accenten maart 2014

krokodil in een ijsbad. Met de ogen dicht wil zeggen dat je jezelf moet kunnen smijten in het leven. Niet terugdeinzen, maar springen. “Alleen zo kun je iets bereiken”, zegt Leo. Dat inzicht deelt hij in de voorstelling. Hoe is deze conference er gekomen? Leo Van der Elst: “In februari 2012 moest ik voor een sportclub in Puurs gaan spreken over Mexico ’86. Omdat ik zes jaar voordien een boek had uitgegeven met anekdotes over het meest succesvolle wereldkampioenschap in de Belgische voetbalgeschiedenis, tot nu toe. VRT-sportjournalist Ruben Van Gucht was toen moderator. Hij had research gedaan naar dat WK en filmpjes gedownload. We begonnen te vertellen, en anderhalf uur later waren we nog aan ’t vertellen. Het bleef maar komen. Achteraf aan de toog kwamen Ruben en ik tot de conclusie: hier moeten we meer mee doen. Na een paar weken zochten we opnieuw contact. Ik vertelde het hele verhaal, Ruben schreef het uit. Maar we hadden nog geen echte voorstelling. Via een producer kwamen we bij Stijn Meuris terecht, met de vraag of hij het stuk wou regisseren. Stijn was heel enthousiast. Dan zijn we beginnen brainstormen, en heeft de voorstelling vorm gekregen. Mijn moeder had veel bijgehouden. Ze heeft het kostuum nog gevonden dat ik droeg toen ik vertrok naar Mexico. Het hangt omhoog op scène. We zijn gaan praten met de andere spelers. Diep in het archief van de VRT gedoken, ook. Beeldmateriaal bovengespit met de stem van de legendarische Rik De Saedeleer, de beste sportverslaggever die we ooit hebben gehad. Al is ook Ruben een groot talent, en een goede verteller. Plus: hij is geboren in 1986. Het klikt ongelofelijk goed tussen ons.”

Met de ogen dicht gaat erover dat je moet durven springen als je iets wilt bereiken in het leven. Hoe is de voorstelling opgebouwd? Van der Elst:“Jezelf durven smijten, dat is de rode draad, ja. Als je blijft stilstaan, kom je nergens. Mensen zijn tot veel meer in staat dan ze denken als ze uit hun comfortzone durven stappen. De conference is chronologisch opgebouwd. Het verhaal begint al in 1985, met twee legendarische barragewedstrijden tegen Nederland. Via de voorrondes en de hoogtestage komen we in Mexico terecht. Het verhaal eindigt letterlijk en figuurlijk op de Grote Markt in Brussel, waar we onze vierde plaats met een enorm volksfeest gevierd hebben.” Dat wordt smullen voor voetballiefhebbers, ongetwijfeld. Een echt jongensverhaal, een spannend avontuur aan het andere einde van de wereld. Van der Elst: “Maar niet alleen voor voetbalfans, de voorstelling is toegankelijk voor een heel breed publiek. Onze grootste fans zijn zelfs de vrouwen. Die komen ons na de voorstelling geregeld zeggen dat ze blij zijn dat ze met hun man zijn meegekomen, en dat ze niet wisten dat het zo’n boeiende avond ging zijn. Het mooiste compliment kregen we van Stef Wijnants – die Sportstories op tv presenteerde – de eerste keer dat we Met de ogen dicht voor publiek speelden. Hij kwam zeggen dat hij het heel straf vond wat we hadden gedaan, dat we echt theater hadden gemaakt. Het is waar, de voorstelling is meer dan een reeks anekdotes. We amuseren ons geweldig op scène, Ruben en ik, en het publiek gaat daar graag in mee. We nemen de tijd om in te spelen op de reacties van het publiek, zonder de lijn van de voorstelling te vergeten. Het thema wereldkampioenschap is heel actueel, daar spelen we op in. Er zit een verhaal in over mijn moeder, tegelijk een eerbetoon aan mijn vader, en daar scoren we altijd mee. Dan zie je sommige mensen een traan wegpinken. Een lach en een traan, dus (lacht). Zo willen we ’t ook. We waren volksjongens, geen sterren zoals topvoetballers nu. De gewone man kon zich met ons identificeren.” Is Met de ogen dicht heimwee naar vervlogen tijden? Van der Elst: “Een nostalgische terugblik, ja. Met een knipoog, maar ook altijd met veel respect voor de generatie voetballers van toen. We trekken Jean-Marie Pfaff er wel eens door bijvoorbeeld, maar tegelijk bewonderen we zijn keeperskwaliteiten. Er zijn al veel spelers van toen komen kijken, en die vinden het allemaal fantastisch. Ik voel dat die mannen fier zijn op mij. Een ex-voetballer op het podium van een cultuurcentrum, dat is nog niet veel vertoond. Om eerlijk te zijn: ik vertel maar 85 procent van wat er toen is gebeurd. Over de rest zwijg ik. Een beetje mysterie moet er altijd blijven.” Leo Van der Elst, Ruben Van Gucht e.a. – Met de ogen dicht (De legende van Mexico ’86 ontrafeld) zaterdag 31 mei 2014 – 20u15 Lokeren, CC, info en tickets: 09 340 50 56 en www.lokeren.be/cultuur

“Met de ogen dicht is een nostalgische terugblik. Met een knipoog, maar ook altijd met veel respect voor de generatie voetballers van toen.”

accenten maart 2014

19

muziek

Klaas Delrue Een spookje als teken van God

“Een jongensdroom die uitkomt,” zo noemt Klaas Delrue zijn eerste, Franstalige soloplaat. Al ontspoorde die droom bijna tot een nachtmerrie. Een writer’s block hield de frontman van Yevgueni maandenlang in een wurggreep. Uiteindelijk hielp een onnozel computerspelletje hem uit die impasse. “Ik ga recht in de storm staan. Laat de wind maar slaan op mijn bakkes, als het je niet bevalt,” grinnikt Klaas Delrue zelfverzekerd. Hij lijkt gerust op een goede uitkomst. Net zoals het leeuwenmoed vergt om het geweer drastisch van schouder te veranderen, kostte het bloed, zweet en tranen om zijn eerste Franstalige plaat - die gewoon Delrue heet in te blikken. “De grootste last is dus al van mijn schouders gevallen,” zegt hij wanneer we elkaar ontmoeten tegen het eind van de opnames. In een sprint raakte de zanger van Yevgueni over de meet, maar voordien moest hij wél op de tast zoeken naar de startblokken. Weken aan een stuk kreeg hij geen zin op papier, geen jeu de mots uitgespeeld. Getuigde het dan toch van hoogmoed, toen Delrue zijn Franstalige soloplaat aankondigde? Heb je je vertild aan de taal van Molière? Klaas Delrue: “Mijn writer’s block wijt ik eerder aan een zwaar jaar met Yevgueni. De weken voor de start van onze afgesproken sabbatperiode, zat ik er volledig door. We beten onze tanden stuk op de verovering van Nederland: dat waren heel zware concerten, waar we weinig voor in ruil kregen. Ik vergat om de haverklap de teksten van mijn bekendste liedjes, wat me voordien misschien één keer in acht jaar tijd was overkomen. Het was tijd om de handrem op te trekken.” Maar je ging dadelijk opnieuw achter het stuur zitten. Delrue: “Niet echt. Ik gunde mezelf tijd om te recupereren en inspiratie op te doen, maar die periode bleef maanden aanslepen. Door te rusten zou de muze wel komen, dacht ik. Maar zo gaat ze kennelijk niet te werk. Het dieptepunt bereikte ik toen ik tot drie uur ‘s nachts Pacman zat te spelen achter de computer. Dan stond ik trots aan het bed van mijn vrouw omdat ik 100.000 punten had gescoord (lacht).” 20

accenten maart 2014

tekst: Gunter Van Assche - foto’s: Paul De Malsche

Op zo’n ogenblik lonkt de zelfhulpgroep. Delrue: “Dat dieptepunt bleek vreemd genoeg tegelijk een kantelpunt. Toevallig zag ik in de aftiteling de naam van zo’n spookje (Pacman-figuurtje) opduiken, Clyde. Voor elke chansonnier bestaat er natuurlijk maar één Clyde, die van Serge Gainsbourgs Bonnie and Clyde. Ik zag het als een teken van God (lacht). Daarop ging ik een song schrijven over het spel zelf en over die Clyde. Over mijn writer’s block. En uiteindelijk over het leven zelf, dat net zo goed vol spoken en labyrinten zit.” Schreef je de overige chansons ook in één ruk? Delrue: “Het ging pas vanzelf nadat ik werk ging zoeken. Kennelijk ben ik een typische Vlaming, die zich snel schuldig voelt wanneer hij thuis met zijn vingers zit te draaien. Pendelend naar en van mijn werk kwam de inspiratie in dichte drommen op me af.” Op de trein speelt de hele maatschappij zich voor je ogen af, natuurlijk. Delrue: “Toch als je genoeg luistert en rondkijkt. Eén chanson is letterlijk gebaseerd op een stilleven in het station: een man die elke dag op dezelfde plek en moment op het perron staat te wachten. Ik beeldde me in dat hij een goedaardige stalker was, die elke ochtend wacht om één bepaalde vrouw te zien passeren voor ze elk naar hun werk vertrekken. Een platonische relatie met een hoekje af. Als je thuis zit, ontwikkelen zo’n verhalen zich niet zo snel in je hoofd.”

“De Franse zanger Renaud is steeds één van mijn artistieke vaders geweest. Zijn manier van spelen en zingen was altijd heel sterk aanwezig in Yevgueni, en ik maak me sterk dat dit nu niet anders is. Het slaan en zalven tegelijk heb ik van hem.” Je zei ooit dat de Franse zanger Renaud een hand had in Yevgueni. Hoe zit dat op deze plaat? Delrue: “Mijn teksten werden van meet af aan vergeleken met die van Wim De Craene, maar ik hoorde er altijd eerder Renaud in. Hij is steeds één van mijn artistieke vaders geweest. Zijn manier van spelen en zingen was altijd heel sterk aanwezig in Yevgueni, en ik maak me sterk dat dit nu niet anders is. Het slaan en zalven tegelijk heb ik van hem. Ik probeer toch om zachte nummers van een stekel te voorzien. Zo’n subtiele speldenprik sorteert een veel sterker effect dan ergens met de botte bijl doorheen te gaan.” Waar ligt zijn grote aantrekkingskracht voor jou? Delrue: “Renaud is misschien geen groot zanger of muzikant, maar wel een briljante tekstschrijver. Vroeger was ik maniakaal bezig met het ontleden van zijn teksten. Op mijn zestiende ben ik voor het eerst naar één van zijn concerten geweest, en ik stond versteld van zijn invloed. Hij leek wel een goeroe voor zijn fans. Zoals je naar een concert accenten maart 2014

21

GOED GEVORMD aan. Ik hoop dat ik met zo’n balorige zeemanssong, waarin gebruld mag worden, nog kan rekenen op enig mededogen (lacht).”

van Bruce Springsteen zou gaan, zat ik in een trip van twee uur.” Kreeg je de liefde voor het chanson van thuis mee? Delrue: “Absoluut. Ik heb mijn vader heel vaak zien huilen voor televisie als er weer eens een chansonnier gestorven was. Ik deel dat gevoel enkel met Renaud: sinds kort probeer ik zijn naam zelfs niet langer te googelen omdat de berichten over zijn wankele gezondheid zo somber stemmen. De moeder van mijn vader was trouwens een Waalse, zij het van uitgeweken West-Vlaamse ouders. Ze sprak hoofdzakelijk Frans en diende eten op in het café van haar ouders in Moeskroen. Frans was bij mijn vader thuis niet de voertaal maar wel alomtegenwoordig. Ook al omdat de ontvangst van Franse tv-zenders in Rekkem beter was dan van de Vlaamse.” Sta me toe om de amateur-psycholoog te spelen. Hengel je met deze soloplaat ook niet een beetje naar de goedkeuring van je vader? Ik zie hem vaak genoeg in de spionkop tijdens je concerten. Delrue: “Bij de eerste plaat met Yevgueni speelde dat ongetwijfeld voor een stuk mee. Toen ik zag dat hij ontroerd was, vond ik voldoening. Zijn goedkeuring heb ik dus al jaren op zak. Misschien maak ik daarom nu pas de brug naar het Frans: omdat ik niet meer zo’n nood heb aan zijn omhooggestoken duim. Deze plaat zie ik vooral als een eerbetoon aan mijn Franse helden Renaud, George Brassens of Serge Gainsbourg.” Wat mensen wel eens vergeten: de naam Yevgueni was ook al een knipoog naar Gainsbourgs instrumentale song Evgueni Sokolov. Je hele leven leest als de kroniek van een aangekondigde taalsprong! Delrue (lacht): “Zo kun je het ook bekijken. Tijdens de tournee spelen we trouwens ook Le Poinçonneur des Lilas van Gainsbourg. Verder breng ik ook Une enfant (de seize ans) van Charles Aznavour - hier nog bekender als Een meisje van 16 door Boudewijn de Groot.” En onze nationale held Jacques Brel? In het verleden heb je hem al vaker gecoverd. Delrue: “Le Port d’Amsterdam staat wellicht ook nu op de setlist. Een ander Brel-nummer durf ik eerlijk gezegd niet 22

accenten maart 2014

Zowel Flip Kowlier als Wannes Cappelle werden ooit aangespoord om in het Frans te zingen. Ze lieten het idee uiteindelijk varen omdat ze de poëzie en eigenheid van hun eigen dialect dreigden te verliezen. Delrue: “Dat was ook één van de redenen achter mijn writer’s block. Met Yevgueni hoorde ik in mijn familie wel eens dat Als ze lacht een hit zou zijn in het Frans. Une vraie tube! Maar zo eenvoudig gaat dat niet. Mijn broer, die romanist is, maakte een heel goede vertaling van Propere Ruiten - dat nummer heet nu Fenêtres. Op andere songs van Yevgueni beten we dan weer onze tanden stuk. Met Elisa hebben we het geprobeerd, maar elke taal heeft nu eenmaal andere muzikale kwaliteiten. Elisa werd uiteindelijk het beginpunt voor een heel ander nummer, omdat dat thema me zo nauw aan het hart ligt: het grossieren in meningen die nauwelijks onderbouwd zijn. Dat is voor mij de teloorgang van onze maatschappij. Een drietal andere songs op deze plaat tikken dat onderwerp trouwens zijdelings aan.” Je sprak net over je broer. Die probeerde eerder ook Wannes Cappelles liedje Ploegsteert naar het Frans om te zetten. Delrue: “Met de bedoeling om het aan de familie van wielrenner Frank Vandenbroucke te laten horen, ja. Mijn broer studeerde af als romanist, en is copywriter. Hij schrijft minder artistiek dan ik, maar daardoor vullen we elkaar aan. Ik gaf vaak de poëtische invalshoek aan, stuurde een paar trefwoorden door, en hij werkte dan de teksten uit. “ Is je ambitie met deze soloplaat groter - of tenminste internationaler - dan met Yevgueni? Delrue: “Met Yevgueni barsten we ook van ambitie, maar met hen botste ik letterlijk en figuurlijk op de taalgrenzen. Deze Franstalige plaat is in dat opzicht het meest ambitieuze project ooit. Maar er is ook voldoende realiteitsbesef om te weten dat ik één kans op duizend heb om internationaal door te breken. Er moeten al heel veel deurtjes opengaan om als kleine Vlaming in het grote Frankrijk voet aan wal te krijgen. Van Patrick Riguelle hoorde ik onlangs dat zelfs naar Wallonië doorstromen even moeilijk is als met Yevgueni in Nederland doorbreken. On verra.” Laatste vraag: kon je lachen met de persiflage Mekkernacht in het tv-programma Tegen de Sterren op? Delrue: “Natuurlijk (grinnikt). Ik ken Guga trouwens erg goed. Ik weet dat hij zelfs fan is, en ook dat hij vond dat we zo’n persiflage verdienden. Wat me charmeerde, was dat er duidelijk over was nagedacht. Bovendien hebben ze volgens mij de originele muziek van Als ze lacht gebruikt, dus passeren we straks nog eens langs de kassa. We blijven kleine zelfstandigen, mijnheer (lacht). Hij heeft ons eigenlijk een gigantisch plezier gedaan met die parodie, want VTM is voor Yevgueni altijd onontgonnen gebied gebleven. Nu heb ik het idee dat we op de één of andere manier daar toch voet aan wal hebben gezet.” Klaas Delrue – Delrue zaterdag 29 maart 2014 - 20u Beveren, CC Ter Vesten info en tickets: 03 750 10 00 en ww.beveren.be/tervesten

accenten op vorming - film

BEVEREN

Kunstverzamelaars Het verzamelen van kunst kent een lange traditie en kunstverzamelaars hebben diverse drijfveren. Zo is er de passionele verzamelaar, de investeerder of de verzamelaar die de kunstwereld wil beïnvloeden. Voorts zijn er discrete verzamelaars en ook diegenen die hun collectie delen met het publiek. We bespreken de vele uitzonderlijke Belgische collecties die bekend zijn tot in het buitenland. We bekijken ook de kunstverzamelingen van banken zoals ING en bedrijfscollecties zoals deze van Katoen Natie. Je komt te weten wie deze verzamelaars zijn en waaruit hun drijfveren en collecties bestaan.

Lente! We dromen al van verre bestemmingen en van aangename temperaturen. Om het schouwburgpubliek alvast in de sfeer te brengen, laten we ons meevoeren naar warmere oorden. In de marge van het optreden van de Chileense Pascuale Ilabaca y Fauna op 11 april in Ter Vesten, bieden we het publiek een kennismaking aan met het Chili van vandaag. Daarbij mag een introductie in de Chileense keuken niet ontbreken. Kennismaking met Chili

An Vranckx

2 dinsdagen 3/6 en 10/6 van 19u30 tot 22u / CC Lokeren, Kerkplein 5, Lokeren.

Maandag 31 maart 2014 om 19u30 - CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

Maandag 28 april 2014 om 19u30 - CC Ter Vesten, Gravenplein 2, Beveren

Film

Verder staan in het voorjaar o.a. nog een kortlopende cursus over de geschiedenis van de blues, een cursus gebouwen fotograferen en een bezoek aan het nieuwe Red Star Line Museum op het programma. Uitgebreide info over alle vorming vindt u op www.beveren.be/ tervesten. CC Ter Vesten in samenwerking met de Bib en Vormingplus Waas-en-Dender info: www.beveren.be/tervesten inschrijvingen via 03 775 44 84 of www.vormingplus.be/waas-en-dender

LOKEREN Het vormingsaanbod van CC Lokeren vindt u maandelijks in de stedelijke Infokrant Lokeren en www.lokeren.be/cultuur

De filmprogrammering van CC Lokeren is zeer divers, met cinefiele en meer populaire film, maar ook jeugdfilms. De titels worden per maand vastgelegd. Raadpleeg de stedelijke Infokrant Lokeren of www. lokeren.be/cultuur

SINT-NIKLAAS CC-Vorming Vrije Ateliers Starten doorlopend cursussen in maart, april en mei 2014 - Plastische vorming - Audio-visuele kunsten - Filosofie en persoonlijkheidsvorming - Actualiteit en geschiedenis - Culturele uitstappen - Ander culturen: Japan - Tentoonstellingen

Voor het voorjaar van 2014 staat er heel wat op stapel. Uitgebreide info vindt u op onze websites.

Tijdens de paas- en zomervakantie kunnen kleuters, kinderen en jongeren in de Vrije Ateliers terecht voor creatieve ateliers.

Aanbod i.s.m. Vormingplus

info: www.vrijeateliers.be - 03 778 33 70 [email protected] CC Vrije Ateliers, Rode Kruisstraat 25, 9100 Sint-Niklaas

Lezingen en reeksen: Hannah Arendt en de banaliteit van het kwaad (26/3 en 2/4/2014), Kleur en Stijl (5 lessen van 23/4 tot 21/5), Kunstverzamelaars (3/6 en 10/6)

De Laatste Dinsdag met: Welke migratie is er vandaag in Europa? (25/3), Brazilië, verder kijken dan de voetbalmat (29/4), Hoe kan Lokeren zich voorbereiden op de vergrijzing? (27/5)

Uitstappen en Museumbezoek: Bezoek Museum Dr. Guislain (10/5), Collectie outsiderkunst (10/5), Nieuwe Red Star Line Museum in Antwerpen (21/6)

Info en inschrijvingen via 03 775 44 84 of via www.vormingplus.be/waas-en-dender.

Geïnteresseerd? Bezorg uw naam en adres aan [email protected] of bel 03 788 33 66 en u krijgt elke 2 maanden de folder thuis óf in uw brievenbus óf in uw mailbox.Het aanbod is te bekijken via onze website www.ccsint-niklaas.be – Programma/Film.

Siniscoop / maandag 28 april t/m zondag 4 mei 2014

Rie Vermeren

€ 18 / € 13 (met korting)

In samenwerking met Siniscoop presenteert CC Sint-Niklaas u elke week een mooie selectie uit het alternatieve filmcircuit. Elke film uit de Siniclubreeks wordt vertoond telkens op donderdag om 14u30, op zondag om 11u en op dinsdag om 20u in Siniscoop, Stationsplein, 9100 Sint-Niklaas. Ook de tickets koopt u aan bij Siniscoop, reserveren hoeft niet.

Films met zicht op de wereld

Cursuscode: 140603 KEA. Prijs: 24,5 euro (met korting: 21 euro). Inschrijven tot 24/5 op het telnr. 03 775 44 84 van Vormingplus Waas-en-Dender. Begeleiding: Anne Marie Kinds, kunstgids en docente actuele kunst.

Kookworkshop: Chileens koken

Film SINICLUB

MOOOV

€ 10 / € 5 (met korting) © Osorno Petrohue

muziek

Red Cross Road Hét toon- en luistermoment van de cursisten van het Muziekatelier!

Volgende films worden vertoond ikv MOOOV: Omar, The Lunchbox, Like Father Like Son, Gloria, The Amazing Catfish, My Sweet Pepper Land, Who is Dayani Cristal?, The Missing Picture. Meer info op www.mooov.be

Luistervinken Verlengd tot 15.09.2014!

Dit kunstproject is het resultaat van een samenwerking tussen geluidskunstenaars en WIT Urban Team met bewoners van Sint-Niklaas. Rode draad van de wandeling is de stad als een landschap, gefluisterde teksten, poëtische miniatuurcomposities, vogels en natuur, geluiden van de stad en af en toe kan je luistervinken achter de gevels en hoor je verhalen van bewoners die in de straten blijven nazinderen. Download de wandeling op je smartphone via QR code die uithangt aan dienst toerisme of reserveer een toestel voor 2 euro. Start van de wandeling en info: Dienst Toerisme, Grote Markt 45, Sint Niklaas, [email protected] tel: 03 778 35 00, meer info: [email protected]

Een spetterend openluchtoptreden onder begeleiding van onze docenten. zondag 25 mei 2014 - 15u, op de rockweide van de Rode Kruisstraat 25, 9100 Sint-Niklaas

Gratis toegang accenten maart 2014

23

muziek

Ridin’ the rods

Kathleen Vandenhoudt en Pascale Michiels als Billy & Bloomfish

tekst: Pat Vanderhaeghe - foto: Paul De Malsche

Twee stemmen en wat snaren, meer moet het niet zijn voor deze twee klasbakken om hun muzikale roadtrip van de 20 voorbije jaren op een hoogst persoonlijke manier af te ronden. Eigenwijs en authentiek als ze zijn kiezen ze ervoor om met iets heel nieuws te starten. Toch blijven ze ook trouw

aan de rode draad die door hun muzikaal leven loopt: muziek spelen voor het plezier en dat met passie, goesting en vol overgave. Met Billy & Bloomfish (verder B&B) beginnen Kathleen Vandenhoudt en Pascale Michiels aan een nieuw (muziek)boek te schrijven.

“Ik kleur muzikaal vaak en graag buiten de lijntjes. Gelukkig is Kathleen de gatekeeper die ervoor zorgt dat de stijl en de lijn in onze muziek niet te veel geweld wordt aangedaan.” (Pascale Michiels)

24

accenten maart 2014

accenten maart 2014

25

muziek

Waar we voor staan, hebben we nu gevonden. Beide dames hebben al heel wat muzikale watertjes doorzwommen. Samen, solo of in andere formaties. Als ik hen vraag hoe ze terugblikken op de voorbije jaren klinkt als uit één mond dat ze die nodig hadden om op het punt te komen waar ze nu zijn, “om B&B te kunnen laten bestaan” stelt Pascale Michiels ferm. “We hebben dingen samen gedaan waaruit we konden opmaken dat het samenwerken goed gaat tussen ons. We deden ook solowerk waarin we persoonlijk konden groeien en evolueren. Uiteindelijk ging alles in een richting die ons hier liet uitkomen.“ Kathleen Vandenhoudt: “Absoluut mee eens. Ook muzikaal liep dat zo. Vroeger waren we zangeressen en we speelden wel wat gitaar, maar niet goed genoeg. Ondertussen schrijven we zelf onze muziek en speelt Pascale op de Chinese maangitaar. We weten ondertussen heel goed dat Americana en roots en blues onze stijl is en we zijn daar ook verder in geëvolueerd.”

De muzikale carrière van Kathleen Vandenhoudt begint zowat in 1989 als ze wint bij Fanclub (BRT 1), bij de Baccarabeker aan de haal gaat met drie prijzen (Sabam, pers en publiek) en ook nog een Gouden Bertje in de wacht sleept. Tijdens de rollercoaster die dan start, levert ze muzikale bijdrages aan tv-programma’s als Kinderen niet toegelaten, Zo is er maar één, de Zevende Dag, de Muziekkwis, aan film (Toy-story 1), theater (Theater Froe Froe, 4 Hoog, De Vieze Gasten) en radio. Ze is gepokt en gemazeld door het vak, gestut door een onstuimige persoonlijkheid en ze bezit een uniek stemgeluid. De ene keer rigoureus en sierlijk, dan weer verlangend en troostend, diepgravend, eerlijk en rauw of bij momenten vlijmscherp, teder en passioneel. Ze duikt dan ook op aan de zijde van o.a. Yasmine, Rony Verbiest, Thé Lau, Will Tura, Kommilfoo, Guido Belcanto, Roland, Arno, Guy Swinnen, Rick De Leeuw, Pieter-Jan de Smet en de Laatste Showband. Ze is leadzangeres bij Night Mission, Trouble Three en Fetch en brengt solo de cd’s Heart & Wings en Gracious uit. Al die tijd blijft zij haar unieke zelf. Pascale Michiels is naast haar werk als tv-actrice (Flikken, Recht op Recht, Wittekerke, Ons Geluk en tal van gastrollen) altijd als zangeres actief geweest. Met de Amerikaanse Beverly Jo Scott toerde ze 6 jaar door Europa. Met haar BelgischChinese groep Snowflower (cd Outcries from the Boudoir) ging ze op tournee in China. Bij Ensemble Leporello ging de toen 86-jarige Nand Buyl prompt aan het dansen wanneer zij met stem en gitaar Purple Haze van Jimi Hendrix te lijf ging. Met Bloomfish trad ze zelf op de voorgrond en bracht met haar unieke stemgeluid prachtige, ontroerende songs, met een snijdend randje en fluwelen schoonheid. 26

accenten maart 2014

tekst: Pat Vanderhaeghe - foto: Paul De Malsche

Andere projecten waren: Woodstock Unplugged met o.a. Bert Verschueren en met o.a. diezelfde Bert Verschueren en Mathias Sercu: Group DeVille en Cicadas en de muziek voor de dansvoorstelling Kubus van Sylvie Huysman. De passie van beide dames voor blues en gospel bracht hen bij elkaar in About Queens of the Blues – zelfs eens support act voor Bill Wyman van de Rolling Stones – en daarna in Blue(s) Angels (met Jan en Anneke de Bruijn en Pieter van Bogaert) waarmee ze door heel Europa toeren. Met die twee laatste formaties namen ze ook een cd op. Die verschillende groepsnamen voor hun samenwerking en al die andere projecten die daar tussendoor zaten, getuigen niet echt van een doordachte marketingplanning. Daar zijn ze niet zo mee bezig? Kathleen: “Nee, dat klopt. Het project dat meest door de media opgepikt werd, was ongetwijfeld About Queens of the Blues. We stonden daarmee zowel in de Story als in De Standaard en hebben daar veel concerten mee gespeeld. Daarna was het een beetje zoeken. We waren dan wel nog jong, maar we wilden ons toch niet laten leiden door platenfirma’s of managers die je willen kneden tot wat zij willen. Wij lieten ons leiden door de zoektocht van ‘wie ben ik muzikaal, welke identiteit heb ik, waar sta ik voor’. En dat hebben we nu gevonden.” Pascale beaamt: “Let op, als B&B met Ridin’ the rods het goed doet en wij kunnen veel spelen, dan zullen wij met plezier een foto laten nemen of in de media opduiken. Maar wij willen ‘onze’ weg bewandelen. Het is ons leven en dat leven we maar één keer. We willen niet een product worden van een platenmaatschappij of whatever. De projecten die we deden, daar pasten we in en we deden die graag omdat we daardoor konden groeien. B&B is echt wij twee, zoals we zijn, vanuit ons hart. Dat mag matchen met een zekere commerciële waarde, maar niet andersom.”

Van Flikken tot maangitaar Het publiek kent Pascale Michiels vooral van televisie. Wie echter denkt dat zij een actrice is die daarnaast ook een beetje zingt, heeft het goed mis. “Ik was als tiener al met muziek bezig,” vertelt ze. “Mijn broer was in de jaren ’90 bassist bij de Wizzards of Ooze en wij hadden voortdurend groepjes waar we in speelden. In de periode dat ik Studio Herman Teirlinck deed, speelde ik ook bij Jean Bosco Safari en dan volgden The Scabs, BJ Scott,... In die periode begon ik in televisieseries te acteren en zo heeft het grote publiek mij leren kennen. Voor mezelf ben ik echter altijd in de eerste plaats zangeres en muzikant geweest. Dat ik als actrice zelden in de schouwburg stond, heeft daar ook mee te maken. In het theater staan én concerten spelen, was niet te

combineren. Helaas, want ik deed liever theater omwille van het contact met het publiek. Met Ensemble Leporello kon ik als muzikante - wat ik heerlijk vond - een tournee doen met Fool for love. In die periode is Nand Buyl, die daar ook in stond, trouwens overleden.” Ook Kathleen stond en staat in het theater als muzikante. Samen met Rik Tans (van o.a. De Schedelgeboorten) richtte ze het muziektheater voor kinderen Sputnik op. Hoe kon dit haar overkomen? Kathleen: “4 Hoog heeft ooit aan Rik Tans en mij gevraagd om muziek te maken voor het stuk Amai mijn oor voor mensen vanaf 8 jaar. Rik en ik kenden mekaar helemaal niet, maar we hebben toch ja gezegd. En het werkte ongelooflijk. Toen we ook nog mochten meespelen werd het nog plezanter. Toen dat stuk achter de rug was, zeiden Rik en ik: waarom wachten tot men ons nog eens vraagt. Laat ons zelf iets maken en dat is Het moeras van Pi geworden. Ondertussen zitten we aan onze derde voorstelling en komen volgend jaar al onze liedjes op cd. Dat muziektheater is voor mij een gezonde tegenpool voor de avondconcerten. Ik kan hier het kindje in mij wakker houden en absurd en onnozel doen. Kortom: met muziek bezig zijn op een totaal andere manier.”

Met Kraaien bracht Kathleen omstreeks 2011 “een monoloog over de blues die in ons allemaal zit, misschien wel meer dan we denken.” Ze keert zich daarin binnenstebuiten, vertelt, speelt en zingt (in het Nederlands) en kleurt het geheel met videobeelden. “Ik wou dat altijd al eens doen en ik ben er fier op dat ik dat gemaakt heb. Het was mooi en het was voor mij ook het symbolisch afsluiten van een periode. Dat was ook het ogenblik waarop ik dacht: nu moeten Pascale en ik ervoor gaan.” Pascale bespeelt de Chinese maangitaar, de DaRuan. Ze kwam in de ban van het instrument toen ze in 2005 met haar groep Snowflower naar China op tournee trok. “Karen Van Camp, sinologe en zangeres van de groep had uit allerhande boeken Chinese erotische gedichten gekozen. Ik heb die toen, aanvankelijk samen met Bert Verschueren, in een Engelse vertaling op muziek gezet. We kwamen er in gesprek met een muzikante die de DaRuan bespeelde. Ze nam me mee naar haar instrumentenbouwer en daar werd ik op slag verliefd op de klank van dat instrument. Ook als je het vast houdt, die vibraties… Ik wou meteen zo’n instrument kopen, maar het enige dat er stond was voor iemand anders gemaakt. Met een fonkeling in zijn ogen zei die man toen: “Ik zal wel een telefoontje doen, want dit instrument heb ik voor jou gemaakt…”. Dat was natuurlijk super. De kleinere Zhong Ruan heb ik in een winkel gekocht. Ik heb dan zelf uitgezocht hoe ik het kon bespelen want lessen volgen, kan je hier natuurlijk niet.” En ze voegt er lachend aan toe dat het positieve daaraan is dat ze het instrument op een niet-conventionele manier bespeelt. “Dat doe ik toch al helemaal niet,” lacht Pascale, “ik kleur muzikaal vaak en graag buiten de lijntjes. Gelukkig is Kathleen de gatekeeper die ervoor zorgt dat de stijl en de lijn in onze muziek niet te veel geweld wordt aangedaan.” Waarop Kathleen: “En voilà, dat is B&B helemaal!”

Ridin’ the rods: samenvatting en nieuwe start

één lichaam. Ridin’ the rods is het begin van iets helemaal nieuws. Het verleden hadden we nodig om hier naartoe te groeien. De songs zullen gaan over de dingen die ons raken, over de emoties die we zelf beleven en over de dingen die we zien.” Alle nummers op de nieuwe cd zijn dan ook eigen werk. “Alle songs zijn home-made,” vertelt Pascale, “en daar zijn we zeer fier op. Enkel Only fishermen know is een gedicht van Geert Tavernier, vertaald door Peter Flynn. Die tekst was zo mooi dat we er niet aan konden weerstaan. Aanvankelijk zouden we bevriende singer-songwriters vragen om voor ons nummers te schrijven, maar we zijn daar van afgestapt.” Om van de ene club naar de andere te trekken, reden de Deltabluesmuzikanten vaak illegaal mee op de goederen­ treinen door op de ijzeren onderstellen te kruipen, liggend op hun rug, hun instrument op hun buik gebonden, ‘ridin’ the ro(a)ds’. Net als deze muzikale nomaden zal B&B ook overal te vinden zijn: van muziekclubs, over CC’s tot festivals. Kathleen: “Ook al is het vooral een akoestische set, de muziek is zo uptempo en krachtig, echte feelgood dat we op een festivalweide niet zullen misstaan. Tijdens het concert in de zaal vertellen bekende en minder bekende collega’s in korte filmpjes anekdotes. Zo wordt het concert toch een soort samenvatting, een terugblik, zonder dat het academisch wordt. Alles wordt warm ingepakt. Wij zullen vooral zingen en warme muziek brengen die voor zichzelf spreekt.”

Billy & Bloomfish bekt goed als naam, maar waar staat het precies voor? Pascale: “Bloomfish komt van mijn soloproject, ik had die naam als pseudoniem voor mezelf gekozen en wilde die behouden. Bloom staat dan voor alles wat in beweging is, evolutie, groei, bloei... Voor mij een belangrijk gegeven. Fish is gewoon mijn sterrenbeeld. De combinatie klinkt mooi en dekt de lading wat mij betreft. Billy is een naam die Kathleen ‘achter de coulissen’ al bijna 25 jaar meedraagt... Die naam is ontstaan toen ze een trio vormde met Pieter van Bogaert en Jan de Bruyn en tijdens onze jaren met Blues Angels zijn we Kathleen allemaal zo gaan noemen. In de periode dat Kathleen en ik op zoek waren naar een klinkende naam voor ‘ons groepje’ moesten we op een gegeven moment in Frankrijk spelen. We hadden het over ons verleden en onze plannen tegen de gastheer en die zei plots: “Waarom niet Billy & Bloomfish?” Wij keken naar mekaar, hoorden hoe dat klonk en sindsdien zijn we Billy & Bloomfish. En dat is naar ons gevoel ook ons ‘eindstationnetje’. We zeggen ook tegen elkaar: nu zijn we thuis gekomen. Dit kunnen we doen tot we sterven, en liefst nog twintig jaar lang. Met paars haar, onze sjakos onder onze arm en gerimpelde huid nog steeds spelen, ridin’ the rods.”

http://www.billyandbloomfish.be http://www.myspace.com/pascalemichiels Billy & Bloomfish – Ridin’ the rods vrijdag 11 april 2014 – 20u15 Hamme, CC Jan Tervaert info en tickets: 052 48 09 48 en www.jantervaert.be

Ridin’ the rods is niet zomaar de zoveelste stap in hun carrière. Pascale Michiels: “B&B dat zijn wij twee, samen in accenten maart 2014

27

muziek

tekst: Naomi Dhanis - foto: De Casino Concertzaal

Van jazz en soul naar elektronische danspop

Lady Linn

Lady Linn goochelt op haar nieuw album High complexloos met elektronische danspop en Donna Summer-disco, beats en synths, maar ook met akoestische gitaren. De vertrouwde jazzritmes klinken door en de soul is gebleven, maar dan elektronisch gearrangeerd. “Ik had zin om alles om te gooien”, zegt de zangeres daarover. High is de derde plaat van Lady Linn, alias Lien De Greef, na het succesvolle album Here We Go Again met de hit Don’t Wanna Dance en het frisse authentieke popalbum No Goodbye at All. Lien schreef alle songs zelf, maar dit keer op gitaar en niet op piano. “Ik speel heel rudimentair gitaar, waardoor de liedjes heel intuïtief tot stand zijn gekomen”, aldus de zangeres die haar nummers voor het eerst ook uit handen durfde te geven. Onder meer gitarist Bruno De Groote (Raymond van het Groenewoud, Axelle Red,…) herinterpreteerde haar songs. High is net zoals No Goodbye At All geproducet door Renaud Letang (Jane Birkin, Feist, Manu Chao…), hij voegde er de beats en de elektronica aan toe.

Charles Bradley Lien De Greef vertelde onlangs in een interview dat ‘emoties’ de rode draad doorheen het album vormen, en daarvoor diende Charles Bradley als een belangrijke inspiratiebron: “Op de televisie zag ik zijn optreden op Pukkelpop en ik begon bijna te huilen: zo eerlijk, zo smijten dat die hem deed!”

© Lalo Gonzalez

Lady Linn zeggen zonder daar ‘& Her Magnificent Seven’ bij te horen is bijna onmogelijk. De band, bestaande uit muzikanten die er allemaal tal van zijprojecten en/of eigen bands op nahouden (Christian Mendoza Group, Olla Vogala, The Whodads, Brussels Jazz Orchestra, Moiano, …) komt uiteraard ook mee naar het matineeconcert in De Casino. De zaal wordt voor de gelegenheid passend ingericht.

28

accenten maart 2014

Lady Linn – High zondag 11 mei 2014 – 15u Sint-Niklaas, De Casino Concertzaal info en tickets: www.decasino.be i.s.m. met De Casino Concertzaal

GOED BEKEKEN Internationaal mimetrio ontroert

Theatre Ad Infinitum (UK) - Translunar Paradise

accenten op podium

Theater FroeFroe speelt Repelsteel Lentegroen kindertheater met gouden hersenspinsels in muzikale overdrive

HAHAHA: ook voor kinderen vanaf 9 jaar

gren­zend aan de tekenfilms van Tex Avery en met referenties naar het objectentheater.

Okidok maakt clownesk spektakel

Een mooie show, gebouwd op eenvoud én scherpzinnigheid.

Okidok stelt zijn eerste creatie voor: HAHAHA, een simpele, maar tevens duidelijke titel die de geest van het spektakel treffend weergeeft. In HAHAHA staat de lach centraal. Soms in kleine hoekjes, soms uitbundig, maar steeds bij groot en klein aanwezig.

Okidok – HAHAHA zaterdag 15 maart 2014 - 20u Sint-Niklaas, Stadsschouwburg

Doe het zo zacht je kan

voor een warme, wijze lentenamiddag… … is een voorstelling waarbij Marleen Merckx en Kris Baert het beste van zichzelf geven aan de hand van een mix van fijngevoelige kleinkunstliedjes en schitterende poëzie uit Vlaanderen en Nederland.

Theatre Ad Infinitum doet bij de meeste mensen niet meteen een belletje rinkelen, toch geniet dit gezelschap uit Londen internationale faam omdat ze vernieuwend en origineel theater maken voor een multicultureel publiek. Met de voorstelling Translunar Paradise zette de groep zichzelf in 2012 in de kijker. Het mimetrio heeft veel inspiratie gehaald uit Oost-Europees symbolisch theater. Maskers, beweging en live accordeonmuziek nemen in deze voorstelling de plaats in van woorden. Ongetwijfeld zal het herkenbare en romantische verhaal over leven, dood en eeuwige liefde meerdere mensen bij de keel grijpen en niet meer lossen. Het publiek wordt woordeloos meegenomen op een ontroerende reis waarin de oude William treurt om de dood van zijn grote liefde Rose en vlucht in een paradijs van fantasie en herinneringen. Tot Rose terugkeert uit haar graf en een boodschap van onvoorwaardelijke liefde uitdraagt. De voorstelling won vele prijzen en speelde voor uitverkochte zalen tijdens het Edinburgh Festival Fringe 2011 en toert nu voor het eerst door België. “Being dead, we rise and so create Translunar Paradise” zaterdag 5 april 2014 – 20u gratis inleiding om 19u30 Beveren, CC Ter Vesten info en tickets: 03 750 10 00 en www.beveren.be/tervesten

*Dit is een WACCODATE! (zie p. 3) 30

accenten maart 2014

Voor de oude koningin haar laatste adem uitblaast heeft ze nog één wens; ik wil dat mijn jongen trouwt met een rijk meisje. Haar zoon heeft ook een wens; laat mij een speciaal meisje trouwen waarmee ik kan lachen en kindjes maken. In sprookjes gaan wensen in vervulling … De jonge koning vindt een meisje dat speciaal is, lacht met zijn grapjes en zelfs goud uit stro kan zingen. Zo zijn deze koning en zijn koningin verliefd, rijk en zonder zorgen. Ze kussen en krijgen een baby. Willy heet hij. Ja, zo fijn kan het leven zijn in een sprookje. Spijtig dat de vader van het meisje een domme molenaar is die de koning leugens vertelt. Dubbel spijtig dat die molenaar het kind van een levensgevaarlijke Repelsteel gepikt heeft. Die Repelsteel is nu een stinkende, vettige, molenaarshater geworden, een wraakzuchtig en kom-uwbelofte-na monster, zonder genade, no mercy... Hij wil maar één ding; baby Willy! Deze onwaarschijnlijk leuke sprookjesvoorstelling is voor iedereen vanaf 6 jaar tekst: Imme Dros - regie: Marc Maillard - spel, poppenspel: Dries De Win, Maarten Bosmans, Marianne Loots, Tania Kloek - live muziek: Elko Blijweert Theater FroeFroe - Repelsteel (6+) zondag 27 april 2014 - 15u Lokeren, CC - www.froefroe.be info & tickets: 09 340 50 56 www.lokeren.be/cultuur



Actrice en woordkunstenares Marleen Merckx (Thuis, De Ronde van Vlaanderen, enz…) en zanger Kris Baert (Radio 2) vullen elkaar naadloos aan in een programma met muzikale begeleiding van Eddy Peremans (gitarist Jan De Wilde) en Patrick Vandeneede.

© DR

Op het podium: twee rare, komische figuren. Hun rode neus en komische tred refereren bij momenten aan de clowns uit het vroegere Oostblok. Deze knipoog naar de traditie wordt door Okidok gecombineerd met een grote verbeeldingskracht, een aangeboren zin voor het komische en gekruid met een buitengewone acrobatie-techniek. Al deze elementen maken van HAHAHA een wonderlijk spek­ takel van een clownesk duo in een mysterieus universum,

Nederland op een zeer ingetogen maar uiterst doorleefde manier. Kris Baert leverde, naar de mening van heel wat kijkers, het beste af uit zijn hele zangloopbaan.” (Het Nieuwsblad) Marleen Merckx en Kris Baert – Doe het zo zacht je kan donderdag 24 april 2014 – 14u Hamme, CC Jan Tervaert info en tickets: 052 48 09 48 www.jantervaert.be

Kris Baert brengt gevoelvolle liedjes, die uitsluitend over de liefde gaan. De voorstelling Doe het zo zacht je kan is dan ook een pleidooi voor een zachtere, warmere wereld, waarin de liefde een absolute hoofdrol speelt. “De ruim 400 toeschouwers keken zo een kleine twee uur met ingehouden adem naar een voorstelling waarin hoogstaande poëzie en kleinkunst mekaar in hoog tempo afwisselden. Marleen Merckx las de allermooiste gedichten uit Vlaanderen en

Saxofoonorkest van Zwijndrecht Elk dorp beschikt wel over zijn fanfare en/of harmonie. De voormalige Zwijndrechtse fanfare Eendracht maakte enkele jaren geleden een hele omslag. De traditionele bezetting ging helemaal overboord en men koos resoluut voor de saxofoon. Het Zwijndrechtse Saxofoonorkest werd een orkest met symfonische bezetting, waarbij de saxofoons veelal de rol van strijkers vervullen, wat een unieke sound oplevert. Heel wat inspirerende dirigenten hanteerden het stokje en perfectioneerden steeds meer de bijzondere klank van het Saxofoonorkest. Sinds juni 2012 is Kevin Verlaeckt dirigent. De vereniging heeft ook een instaporkest De Saxons. Het Saxofoonorkest is van vele markten thuis: amusementsmuziek, popmuziek, het licht klassieke genre, het swingende bigband-repertoire als film- en musicalmuziek.

staat op het programma. Filmmuziek uit The Incredibles zorgt voor enige ontspanning. Ze kijken zelf uit naar de reactie op hun versie van The Bermuda Triangle een recente compositie van de jonge componist José Alberto Pina. Met deze compositie nemen ze deel aan het concours van de provincie Antwerpen. Saxofoonorkest van Zwijndrecht zaterdag 26 april 2014 – 20u Zwijndrecht, H. Kruiskerk info en tickets: www.zwijndrecht.be

Tijdens het kerkconcert leveren ze een staalkaart of van hun kunnen. Ze brengen onder meer een toccata en fuga van Bach. Maar ook een fragment uit de 9de symfonie, beter bekend onder de naam Uit de nieuwe wereld van Dvorak accenten maart 2014

31

project

Reynaert

op doortocht

Beveren wordt land van koning Nobel

tekst: Hilde Reyniers en Bert Verwerft - foto: Caroline Coolen

Iedereen kent wel de bruine toeristische infoborden langs de Vlaamse autosnelwegen, die bezoekers attent maken op wat kenmerkend is voor een bepaalde streek. Deze promotionele beelden zijn inmiddels verworden tot een onderdeel van ons collectief geheugen. Maar daar komt weldra verandering in, want in de loop van het jaar 2014 worden deze verouderde borden in een fris en modern kleedje gestoken. Toerisme Vlaanderen nam de bekende fotograaf Carl De Keyzer onder de arm om deze taak tot een goed einde te brengen.Wie binnenkort het Waasland doorkruist, kan zich verheugen op een eindeloos polderzicht met het kunstwerk Free Foxes van Caroline Coolen. Een krachtig beeld dat onmiddellijk de link legt naar een niet onbesproken literair personage: Reynaert de Vos. Geïncarneerd in een indrukwekkend kunstwerk gaat deze middeleeuwse schelm op een nieuwerwetse manier de toekomst tegemoet. Deze keer zal je de vos echter niet herkennen aan zijn typerende staf of pelgrimskleed. Maar onderhuids is hij aanwezig en, sluw en listig als altijd, weet hij ons voor zich te winnen. Wat niet eens verwonderlijk mag heten, want buiten een kort intermezzo van de Wase Wolf regeert heer Vos al decennia als een soeverein heerschap over het Soete Land van Waes.

Een literair topstuk als bron voor academisch onderzoek Het verhaal van de vos kent een wereldwijde verspreiding en overlevering in verschillende talen en tekstvarianten. De wortels van dit literaire topstuk gaan terug tot de klassieke oudheid en de fabels van Aesopus en Phaedrus om via de twaalfde- en dertiende-eeuwse Isengrimus en de Roman de Renart uiteindelijk als het episch dierdicht Van den vos Reynaerde tot bij ons te komen. Dat ‘den fellen metten grijsen baerde’ het publiek niet loslaat, blijkt duidelijk uit een indrukwekkende literatuurlijst. Elk jaar komt er in Vlaanderen of in Nederland wel een nieuwe uitgave, hertaling of bewerking van De Reinaert uit. Wie er de bibliografie van de Reynaertwerken op na slaat, vindt naar ieders gading wel een versie. Kinder- of jeugdverhalen zoals Rotvos van Frank Pollet of Verhalen voor de vossenbroertjes van Lida Dijkstra zijn uitstekende bewerkingen voor het basisonderwijs. De eigentijdse Reinaert de vos gerapt van Charlie May spreekt dan weer de jongvolwassenen aan. Ook het stripverhaal De rebelse Reinaert en de graphic novel Reynaert de vos van René Broens en Marc Legendre oogsten veel succes. Dat de thematiek van de sluwe vos brandend actueel blijft, getuigen ook de duizenden pagina’s artikels, papers en onderzoeksessays die jaarlijks over dit thema neergepend worden. Geen enkele andere tekst in de Middelnederlandse literatuur is er zo glansrijk in geslaagd om vooraanstaande historici en literatuurwetenschappers nader tot elkaar te brengen. Deze cross-over aanpak dankt haar succes 32

accenten maart 2014

in wezen aan de veelgelaagdheid van het middeleeuwse Reynaertoeuvre. Naast een diepgravende literaire dimensie biedt de vermakelijke reflectie op de menselijke samenleving ook een leerrijke afspiegeling van een historische realiteit, de mogelijkheid om bepaalde aspecten van het middeleeuwse leven te begrijpen en opnieuw tot leven te brengen.

Een onontwarbaar kluwen van vossensporen Ook op toeristisch en cultuur-historisch vlak laat de vos zijn sporen na. Getuigen hiervan: de vele auto- en fietsroutes in onze regio, te beginnen met het eerste Reinaertpad dat in 1955 werd ingereden in aanwezigheid van Stijn Streuvels, zelf ook auteur van een vossenverhaal. Net als de publicaties (Tiecelijn) en activiteiten van het Reynaertgenootschap, een vereniging – enig in zijn soort op de kruising van erfgoed en literatuur – die al meer dan 25 jaar stand houdt. Verder ook het Intergemeentelijk Project Het Land van Reynaert, een samenwerkingsverband tussen diverse gemeenten, dat stilaan afstevent op haar twintigjarig bestaan. En uiteraard de vele kunstwerken in onze streek, die opgedragen werden aan de vos en zijn kompanen. Hoog tijd dus om al die flarden en verhaallijnen in een moderne context opnieuw bijeen te brengen en over te dragen naar het brede publiek van (erfgoed)liefhebbers.

In het land van koning Nobel, Reynaert op doortocht

van het Reynaertverhaal en de opgespoorde gebeurtenissen de praktijk van het strafrecht in het Land van Beveren te schetsen en toont op een treffende wijze hoe de historische grenzen van de criminaliteit en het strafrecht in de loop der eeuwen voortdurend hertekend en gewijzigd werden. Voor wie maar niet genoeg krijgt van de vossenstreken en vossenverhalen, bieden de Lettervanger en de Poëtische Midzomernacht nog een dichterlijk toemaatje. De jaarlijkse gedichtenwandeling voor kinderen tussen 5 en 10 jaar staat in het teken van Reynaert de Vos. ’s Avonds nemen dichters uit het land van koning Nobel ons mee op een poëtische parkwandeling. We laten ons welwillend meevoeren naar de tijd dat de dieren nog spraken.

Tentoonstelling Nog t.e.m. 4 mei 2014 Reinaerdiana, Seger van Dort en zijne Reinaert-bewerking Erasmus Quellijn de Jongere en Jan Christoffel Jegher. Foyer Ter Vesten

Erfgoedtentoonstelling Van 27 april 2014 t.e.m. 11 mei 2014 ‘Reynaerd die mordadeghe dief.’ Rechtspraak, misdaad en straf in het Land van Beveren (15de tot 18de eeuw). Kasteel Cortewalle, Zwarte Dreef 1, 9120 Beveren

Aperitiefgesprek

Als voorzitter van het Intergemeentelijk Project Het Land van Reynaert in 2014 laat Beveren zich hierbij niet onbetuigd. Tijdens een eerdere voorzittersperiode in 2002 werd in samenwerking met het verenigingsleven Reynaert, de Vosical op de planken gebracht. Voor de huidige editie gaat de aandacht in belangrijke mate naar de scholen, die in de afgelopen maanden al een flinke portie Reynaert ingelepeld kregen. Lezingen, tentoonstellingen, fietsroutes en literaire manifestaties lopen als een rode draad door het programma. Er is zelfs een Reynaertbustocht die ons tot over de grens brengt en de doortocht van Reynaert naar Hulst voorbereidt, de vestingstad die het voorzitterschap in 2015 van Beveren overneemt.

Zondag 23 maart 2014 - 10.30u Hotel Prison - Jan De Cock Reservatie: [email protected] Kasteel Cortewalle

Tijdens de zomermaanden kunnen wandelaars en fietsers een kijkje komen nemen in een unieke Reynaert­ kunsttentoonstelling van de Vriendenkring van de Post in Café De Bijl in Beveren.

Tentoonstellingen

In de tentoonstelling Reynaert de vos, beeldend verteld in de Bib van Beveren brengt Lode Deurinck van vzw Graphia het Reynaertverhaal in beeld in een verzameling van 54 kleuretsen, litho’s en houtgravures uit de collectie van ex libriskenner Willy Feliers.

Reynaert de vos, beeldend verteld in ex libris Bibliotheek Beveren

De erfgoedtentoonstelling in kasteel Cortewalle, Reynaerd die mordadeghe dief, werpt een licht op rechtshistorische aspecten in het Reynaertverhaal. Archieven en erfgoedrelicten getuigen immers vaak over sluwe vossenstreken en goedgelovige slachtoffers. Speciaal voor deze tentoonstelling startte een onderzoek in lokale gerechtsarchieven naar het criminele gedrag van de hele stoet van zelfmoordenaars, dieven, overspeligen, ketters en rabauwen die gedurende het Ancien Régime (15de tot 18de eeuw) het Land van Beveren onveilig maakten. Deze tentoonstelling tracht aan de hand

Reynaertbustocht Maandag 9 juni 2014 - 10u Info: [email protected]

Fietszoektocht Van 15 juni t.e.m. 15 september 2014 Reynaert op doortocht Infokantoor: Grote Markt 2, 9120 Beveren, 03 750 15 80 of [email protected]. Van 15 juni t.e.m. 15 september 2014 Reynaertkunsten Café De Bijl, Bijlstraat, Beveren

Literatuur & Poëzie Woensdag 18 juni 2014 - 15u Lettervanger van Cortewalle [5+] Kasteelpark Cortewalle Woensdag 18 juni 2014 - 20u Poëtische Midzomernacht Kasteelpark Cortewalle, afspraak voor het kasteel CC Ter Vesten 03 750 10 00 [email protected]

accenten maart 2014

33

muziek

tekst: Sofie D’hanis - foto: G.F.

SAHF4- of voluit saffier – staat voor een kwartet met een originele bezetting: sopraan, altviool, harp en fluit. Vier instrumenten met een uitgesproken, eigen kleur die ook wondermooi en elegant samenklinken.

SAHF4 brengt 2 x 100 Origineel kwartet combineert herdenking Benjamin Britten en WO I

Danny Van Hoof (sopraan), Wim De Cock (alt), Karen Peeters (harp) en Vera Van Eyndhoven (fluit) zijn allen collega’sinstrumentleraars in de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans te Lier. Vanuit de regelmatige samenwerking met het orkest La Passione groeide het idee om het niet alledaags kwartet SAHF4 te vormen. Met het programma 2 x 100 combineert het kwartet twee herdenkingen: de 100ste geboortedag van Benjamin Britten en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Benjamin Britten De focus van het programma ligt op een aantal Folk Song Arrangements van Benjamin Britten. Vanuit zijn interesses en zijn visie op de wereld, werden enkele Engelse en Duitse composities verzameld. Een link met oorlog is nooit ver weg. De Eerste Wereldoorlog zal Britten niet bewust beleefd hebben, maar over oorlog in het algemeen had hij zeker zijn eigen idee. Zo was hij tijdens WO II overtuigd pacifist en weigerde dienst op basis van gewetensbezwaren. Ook was hij erg onder de indruk nadat hij was gaan musiceren voor overlevenden van een concentratiekamp. Uiteindelijk probeert hij met zijn War Requiem de terreur en zinloosheid van een oorlog aan te tonen. Toen er in 1939 oorlogsgevaar dreigde, besloot Britten om uit te wijken naar Amerika. Hij werd er verscheurd door tegenstrijdige gevoelens; enerzijds was hij opgelucht dat hij de oorlog niet van dichtbij moest meemaken; anderzijds had hij veel heimwee naar zijn geboorteland. Misschien danken we daaraan zijn prachtige Folk Song Arrangements, waarvan hij een groot deel in de VS bewerkte. Het kwartet brengt een aantal liederen uit deze bundel. Benjamin Britten had een grote bewondering voor de muziek van Henry Purcell. Hij zorgde mee voor een revival van diens muziek door deze te bewerken en opnieuw te laten uitgeven. Daarom staan er ook enkele liederen van Purcell op het programma onder andere Music for a while, waarin wordt aangegeven dat muziek - voor even- alle zorgen kan doen vergeten...

Middellandse Zee. Zoals bij Britten is zijn compositiestijl vaak luchtig en speels van karakter, kleurrijk en met aantrekkelijke melodieën. SAHF4 brengt van Ibert Deux Interludes en een Entr’acte. Debussy was al erg ziek bij het uitbreken van WO I, vaak te ziek om zijn bed te verlaten, maar hij bleef componeren. Hij stierf tijdens het laatste Duitse offensief bij de verovering van Parijs in 1918, te zeer verzwakt om de schuilkelders te verlaten. Op het programma staat Syrinx, een solowerk voor dwarsfluit van Debussy, geschreven in 1913. Het tekstmateriaal was voor Britten een heel belangrijk facet voor z’n composities, hij las dan ook veel werk van Engelse schrijvers tijdens zijn verblijf in Amerika. Ook Schubert liet zich inspireren door Sir Walter Scott. Hij bewerkte o.a. The Lady of the Lake, een verhaal waarin een jonge vrouw zich ontfermt over een moegestreden soldaat die terugkeert van de oorlog. Uit Schuberts Ellen’s Gesänge brengt het kwartet Raste Krieger, Krieg ist aus en het wondermooie Ave Maria. Hoewel tijdens WO I muziek van vroegere Duitse componisten zoals Schubert populair bleef in Engeland, werden ze geweerd van de affiche. Een Engels componist die wel actief deelnam aan WO I was Ralph Vaughan Williams. Zoals Britten was hij zwaar onder de indruk van de oorlog nadat hij als militair in Frankrijk had gediend, en ook hij was gefascineerd door de erfenis van de Engelse volksliederen. Van deze componist staat Fantasy on Greensleeves op het programma. Het concert in de intieme concertlocatie van Kasteel Blauwendael wordt besloten met Sweet Polly Oliver uit Brittens Folk Song Arrangements. Het vertelt het romantische verhaal van Polly, die zich als soldaat verkleedt om naar haar geliefde te kunnen gaan. Ze vindt hem, maar hij is zwaar gewond. Door haar goede zorgen komt de legerkapitein er toch bovenop, wat met een huwelijk wordt bezegeld. Van Schubert tot Britten: een schitterend programma, gebracht door een parel van een kwartet uit het klassieke muzieklandschap. Na het concert wordt een aperitief aangeboden in het unieke kader van Kasteel Blauwendael. De ultieme uit-tip voor een zondagochtend in de lente! SAHF4 - 2 X 100 zondag 25 mei 2014 – 11u Waasmunster, Kasteel Blauwendael info en tickets: 052 46 34 24 en [email protected]

Wereldoorlog I Jacques Ibert is een Frans componist die zijn muziekstudies moest onderbreken tijdens WO I. Hij werd ‘opgevorderd’ als marine-officier, en leerde zo vele Europese havensteden kennen. Dat inspireerde hem later tot Escales, een soort van muzikaal reisverslag langs vele havensteden van de 34

accenten maart 2014

*Dit is een WACCODATE! (zie p. 3) accenten maart 2014

35

circus

tekst: Rudi Van Hecke - foto: Antoinette Chaudron

Twee lichamen, één geest Solo Due: circus, theater, muziek en licht gestoorde humor (8+)

Solo Due van Les Argonautes is circus met een zachte, poëtische inborst. Een sobere voorstelling die mooie beelden en muziek bevat. Twee mannen op scène vormen samen één schepsel. Merken we daar een verwijzing naar Vlamingen en Walen in België? “Dat hebben we er niet bewust ingestopt,” lachen Benji en Etienne. “Maar het is wel goed gevonden. We hebben graag dat toeschouwers hun eigen verhaal maken van de voorstelling.”

Een spaarzaam uitgelichte scène, twee stoelen, een tafel, een viool, een paar kegels. Meer hebben Benji Bernard en Etienne Borel Christian niet nodig voor hun Solo Due, een mengeling van circus, theater, muziek en licht gestoorde humor. Vaak woordeloos, soms in het Frans, soms in het Nederlands. Geen makkelijke taal voor Zwitser Etienne en Fransman Benji. Maar ze doen hun best, en het Vlaamse publiek apprecieert dat. Identiteit, dat is de rode draad door Solo Due. Twee mannen die bewegen als waren ze één, die met vier handen en twee strijkstokken viool spelen, die met elkaars stem spreken. Samen zetten ze krijtstrepen op een groot schoolbord, waar pas op het laatst een betekenisvolle zin uit ontstaat. Het circusverleden van Benji en Etienne levert zachte acrobatie en mooie scènebeelden op. Les Argonautes zijn circusartiesten die steeds verder overhellen naar theater. Benji begon met circus toen hij acht was, Etienne was vijftien. Samen met regisseur Louis Spagna en lichtontwerpster Anne Straetmans zijn ze al twintig jaar Les Argonautes. “Van toen we afstudeerden aan de circusschool in Brussel. We spelen veel in België en Frankrijk, maar ook Italië en Spanje, tot in Japan en Singapore. Solo Due, daar hebben we twee jaar aan gewerkt. Onze voorstellingen evolueren

36

accenten maart 2014

voortdurend, we vliegen nooit op automatische piloot. Het idee voor Solo Due is ontstaan toen we viool aan het spelen waren met twee. Niet alleen was dat mooi om te zien, het bracht ons ook tot het idee van twee lichamen met één geest. Onze producties hebben tijd nodig om te groeien en te rijpen, terwijl wij spelen en dingen uitproberen, als kinderen. Geluid, beweging en beeld zijn heel belangrijk. Ze worden spontaan geboren en groeien organisch. Je kunt ze niet forceren.” Extreme harmonie tussen twee mensen is het thema, Solo Due bevat nauwelijks conflict tussen de acteurs. “We hebben geprobeerd om er conflict in te stoppen, maar het werkte niet,” zeggen Benji en Etienne. “Twee wezens die complementair zijn, elkaar helpen, daar kwamen we op uit. We hebben archetypische beelden gebruikt, en veel ruimte gelaten voor de toeschouwers om hun eigen voorstelling te creëren. Zie je er Vlamingen en Walen in die meer complementair zijn dan ze zelf denken, dan is dat prima. Al was dat niet onze bedoeling.” Les Argonautes - Solo Due vrijdag 4 april 2014 – 20u15 Lokeren, Theaterzaal Cultureel Centrum info en tickets: 09 340 50 56 en www.lokeren.be/cultuur accenten maart 2014

37

project

tekst: Silke Van Cleuvenbergen en Dirk Van Driessche - foto’s: G.F.

Cultureel lenteoffensief in Sint-Niklaas In april is Sint-Niklaas the place to be voor de culturele meerwaardezoeker. Tijdens het laatste weekend van deze voorjaarsmaand valt er in de hoofdstad van het Waasland, met een boeken- film-, erfgoed- en kunstenfestival immers heel wat te beleven.

Lente in boekenland: daar komt ARCHIPEL Wereldboekendag is een evenement dat jaarlijks, sinds 1995, op 23 april wordt gehouden door UNESCO ter promotie van lezen, publicatie en auteursrechten. De dag werd voor het eerst gehouden in 1995. De datum 23 april werd gekozen omdat deze dag in Spanje al sinds 1923 in het teken stond van boeken. Op die dag werd de schrijver Miguel de Cervantes geëerd. In 2001 haakten ook de boekhandelaars in Sint-Niklaas, samen met het Cultuurcentrum en tal van andere cultuurpartners, hun initiatief hier aan vast. ARCHIPEL werd de vlag waaronder het Sint-Niklase boekenweekend zou varen. Ook in 2014 komt er weer een editie, die dit jaar start op 23 april en uitloopt tot en met zondag 27 april. Boekenliefhebbers kunnen zich bewegen van lezing naar signeersessie, van interviews met auteurs naar boekvoorstellingen, tussen concertjes en poëziemanifestaties… Highlights die zich al aftekenen zijn bv. de literaire avond in de Bib rond de Grote Oorlog met Geert Buelens, Wim Chielens en Stefan Hertmans, het Beat Poetry programma met Valerie Solanas, de straatinterventies van Ensemble Leporello, het Van Ostaijenprogramma met Tom Van Bauwel en Ben Sluijs in Poëzie op zondagmorgen, de Nacht van de Boze Dichters, de schrijversinterviews in ’t Oneindige Verhaal en Standaard Boekhandel… Het volledige programma met stadsplan en alle tijdstippen verschijnt eind maart en is beschikbaar op alle culturele plekken in Sint-Niklaas. Archipel, 23-27 april 2014, diverse locaties in Sint-Niklaas www.ccsint-niklaas.be

Independent Arts-Festival een internationaal kunstenfestival uniek in zijn soort Eind april ontvangt Sint-Niklaas het kruim van artiesten uit de internationale hedendaagse onafhankelijke kunstscène. De tentoonstellingszaal van het cultuurcentrum is decor voor allerlei manifestaties van videokunst, street-art, performances, grafiek, installaties en muziek. Meer dan een expositie van uitzonderlijke kunsten is het festival een ontmoeting. Met workshops, masterclasses en art jams is het een plaats waar kunstenaar en publiek elkaar creatief treffen. Naar aanleiding van het festival had acc’enten een gesprek met organisatoren Geert De Decker en Bart Warnier. Eerst en vooral keren we terug in de tijd. Hoe is het allemaal begonnen? Geert De Decker: “ In 1988 had ik een kleine collectie 38

accenten maart 2014

van werken door internationale kunstenaars die ik wou tentoonstellen. Ik heb de toenmalige Progress (nu OJC Kompas) aangesproken en ben begonnen met een expo. Het jaar erna kwam de Home Tape muziek van Eriek van Havere (oprichter van het Belgische cassette label EE tapes) erbij en werd het een echt festival met expo, muziek, performances, video-art, … Door de kennis en contacten die ik doorheen de jaren heb opgebouwd heb ik als curator een steeds breder netwerk gecreëerd en dit toont zich ook in de diversiteit die we tijdens deze 20ste editie zullen tentoonspreiden.” Bart Warnier:”Voor mij is het later begonnen. In 2004 zocht ik op het net naar informatie rond street-art en kwam ik tot mijn verbazing uit op een event met street-art in mijn eigen stad! Aangezien ik toen al goed de microbe te pakken had, heb ik de organisator gecontacteerd en gevraagd of ik mocht helpen. Het jaar daarop hebben we het IAF samen georganiseerd.

Jullie zijn beiden organisatoren van dit uniek kunstenfestival. Van waar komt de passie voor de Independent arts? Warnier: “Ik heb altijd al een voorliefde voor kunst gehad, in het bijzonder hedendaagse kunst. Hoe een kleine ingreep in de omgeving een grote impact kan hebben boeit me mateloos.” De Decker: “Voor mij is het allemaal begonnen met de Mail-Art, via deze kunstvorm kwam ik in contact met creatieve uitspattingen die je toen via de bestaande media niet te zien kreeg. Telkens als ik iets nieuws ontdekte bleef het me boeien.

Mail-art was een internationaal communicatie netwerk van kunstenaars die hun werken per post verstuurde over de gehele wereld. Pas op, we spreken hier over het pre-internet tijdperk. Je moest letterlijk een zoektocht ondernemen om geweldige werken te ontdekken. De waarde en het plezier van het ontvangen van bijvoorbeeld een muziektape uit Japan lag toen hoger. De beleving was intenser. Tijdens deze periode kwam ik, bijna zonder het te beseffen in contact met kunstenaars wiens werk nu in vele collecties van musea over de hele wereld te vinden is. Intussen doet het me plezier dat mijn collectie binnenkort zijn weg vindt naar het nationale museum La Reina Sofia te Madrid.” Independent arts– letterlijke vertaling: de onafhankelijke kunst. Wat kunnen we ons daar bij voorstellen? De Decker: “Ook hier weer de verwijzing naar Mail-art. Deze kunstvorm was een onafhankelijk netwerk buiten de musea om. Kunstenaars creëerden thuis hun werk, magazines, muziek, … en verdeelden deze ook in eigen beheer.” Warnier: “Voor mij persoonlijk is kunst in wezen steeds onafhankelijk en gemaakt door een individu dat zich wil uiten in welk medium dan ook. De term ‘onafhankelijk’ slaat bij ons meer op kunst die je niet gauw de traditionele musea kan terugvinden.” De Decker: “Ook al is het festival op heden een platform voor allerlei diverse kunstvormen, we hebben de naam behouden. Als curator focus ik me niet langer op één stijl maar probeer ik zoveel mogelijk verschillende kunstvormen, stijlen en disciplines te tonen.” accenten maart 2014

39

project Het festival biedt een platform voor internationale kunstenaars. Hoeveel en welke nationaliteiten zakken in april af naar de hoofdstad van het Waasland? De Decker: “Er zullen 31 kunstenaars deelnemen uit 9 verschillende landen van de wereld. We ontvangen kunsten uit Frankrijk, Nederland, Duitsland, Italië, Spanje, Denemarken, Engeland, Canada, Amerika en natuurlijk ook België.” Warnier: “Het festival heeft ook aandacht voor jong, uniek en lokaal talent. Daarom gingen we een samenwerking aan met jeugdhuis OJC Kompas. Doorheen het festival organiseren zij enkele Art Jams waar jong en oud aan kan deelnemen.”

Hebben jullie een persoonlijke favoriet/tip? Warnier: “Opkomend kunstenaar Chad Gordon uit Brooklyn, NY. Hij maakt collages met allerlei soorten prijsen soldenstickertjes op gevonden beeldmateriaal uit boeken of magazines. Zeer eenvoudig, maar steeds zeer krachtig.” De Decker: “Filippos Tsitsipoulos uit Engeland, Franco Brambillo uit Italië, C215 uit Frankrijk en WKinteract uit Amerika allemaal top artiesten! Wat ze echter doen en brengen, moet je zelf maar komen zien.” 20ste Independent Arts-Festival 25 tot 27 april 2014 – Sint-Niklaas; Tentoonstellingszaal Cultuurcentrum Zwijgershoek www.iafestival.org/ 27 april 2014 ‘Art Jam’ | actieve rondleiding & kunstateliers voor kinderen Met ondermeer graffiti, stickerkunst en vele andere unieke workshops (vanaf 8 jaar) info: 03 778 33 66 - www.ccsint-niklaas.be - www.ojckompas.be [email protected]

project

jaar migratie 50 jaar geleden werden de akkoorden gesloten die de Turkse en Marokkaanse arbeidsmigratie naar België mogelijk maakten. De economie in ons land draaide bij het begin van de Golden Sixties op volle toeren, en had nood aan sterke handen. Nodeloos te zeggen dat die akkoorden een enorme impact hadden, zowel in ons land als in Turkije en Marokko. Eerst kwamen individuele arbeiders, later volgden hun familieleden. De Spaanse, Poolse, Italiaanse en Griekse gemeenschappen deden het hen al voor. En ook anno 2014 kiezen vele migranten voor een betere toekomst in Vlaanderen. Naar aanleiding van dit jubileum organiseren tal van Vlaamse culturele instellingen activiteiten rond het thema migratie. Een overzicht van de activiteiten vind je op: www.uitinvlaanderen.be/50jaarmigratie Het cultuurcentrum Sint-Niklaas grijpt dit herdenkingsjaar aan om een denktank op te starten over etnisch-culturele diversiteit nu en in de toekomst.

Expo 50 jaar migratie in tentoonstellingszaal Zwijgershoek

Ook te doen/zien: Erfgoeddag zondag 27 april 2014 Sint-Niklaas, diverse locaties Alle activiteiten zijn gratis. www.faronet.be/erfgoeddag MOOOV-Filmfestival ma 28 april tot en met zo 4 mei 2014 Sint-Niklaas, Siniscoop www.mooov.be

40

accenten maart 2014

Dit project focust op het erfgoed van Turkse en Marokkaanse migranten in België van midden de jaren ’60 tot nu. Erfgoedcel Waasland i.s.m. vzw Kardeel en de Unie van Turkse Verenigingen en de Federatie van Marokkaanse Verenigingen brengen het erfgoed van deze nieuwe Belgen in kaart. Gezien de beperkte aanwezigheid van het betreffende erfgoed in de reguliere erfgoedorganisaties wil dit project bijzonder inzetten op het verwerven van materieel en immaterieel erfgoed vanuit de gemeenschap zelf en vanuit privécollecties. Dit zal ondermeer gebeuren door middel van een interactieve website www.miras50. be en het optekenen van een 60-tal levensverhalen. In deze tentoonstelling komen zowel historische informatie aan bod, als persoonlijke getuigenissen. De tentoonstelling onderscheidt zich door de verrassende aanpak en de kijk van de Turkse en Marokkaanse migranten zelf. Zij ver­tellen zelf hun verhaal. De tentoonstelling toont aan dat de aanwezigheid is vervlochten in de samenleving. De tentoonstelling komt eind november naar Sint-Niklaas in de tentoonstellingszaal Zwijgershoek. info: [email protected]

tekst: Hans De Volder en Stefan Van Landeghem - foto: G.F.

ArtuBe 2014

Beveren zingt, danst, acteert en musiceert Op initiatief van de Gemeentelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans slaan de Beverse toneel-, zang- en dansverenigingen, harmonieën en fanfares samen met de Cultuurraad en CC Ter Vesten de handen in elkaar voor een heus ‘podiumkunstenfestival’ op zaterdag 24 mei 2014. Het event wil laten zien tot welke fantastische resultaten opleidingen in de academie en actieve deelname aan het verenigingsleven kunnen leiden. Hans De Volder, directeur van de Beverse Academie voor Muziek, Woord en Dans, verschaft graag tekst en uitleg bij dit opmerkelijke evenement. Waar staat de naam ‘ArtuBe’ voor? Hans De Volder: “In 2012 werd de vraag gesteld aan enkele mensen om een gepaste naam met bijhorend logo te zoeken voor een cultuurmarkt in Beveren. Uit de verschillende voorstellen kwam dat van Wim Van de Velde, lid van het koor Acantus, als winnaar uit de bus. Het werd: ‘ArtuBe’, wat staat voor Artiesten uit Beveren.”

gelegenheid om de vele liefhebbers en amateurkunstenaars aan het werk te zien. Alle optredens zijn bovendien gratis.” Hoe zal de dag er in grote lijnen uitzien? De Volder: “Gedurende de hele dag worden simultaanoptredens door de deelnemende verenigingen toneel, samenzang, samenspel, kamermuziek, jazz en de afdelingen lichte muziek van de Academie verzorgd. De kinderen worden uitgenodigd om minstens twee concerten bij te wonen en krijgen hiervoor een stempelkaart. Wanneer ze twee stempels verzameld hebben, kunnen ze deze inleveren en krijgen ze een (kleine) verrassing. Ook maken ze kans op de hoofdprijzen die na de slotact worden verloot. De school die verhoudingsgewijs het meeste leerlingen onder de wedstrijddeelnemers heeft, wint nog een extra bijzondere prijs! Na de slotact worden de hoofdprijzen toegekend door loting.”

Wat houdt ArtuBe juist in? De Volder: “ArtuBe is gegroeid uit een idee dat reeds geruime tijd leefde bij de Gemeentelijke Cultuurraad en de Beverse Academie. Het is een manifestatie geënt op een gelijkaardig evenement, namelijk Lierische Kunsten, een jaarlijkse cultuurmarkt in Lier. Het kernidee is om alle actoren die bezig zijn met de opleiding of beoefening van podiumkunsten samen te brengen en de kans te geven tijdens een volledige dag te laten zien wat ze in hun mars hebben. Het is in die geest een geweldige boost voor de beeldvorming van de podiumkunstenverenigingen en ook een uitdaging om daadwerkelijk samen met de leerlingen van de Academie alle podia in het centrum van Beveren in te nemen, als bewijs dat podiumkunsten springlevend zijn.” Waar en wanneer vindt dit gebeuren plaats? De Volder: “Het evenement vindt dit jaar plaats op 24 mei 2014, jawel, zaterdag net voor de verkiezingen. Locaties zijn Cortewalle, CC Ter Vesten, Togenblik en een grote tent die voor deze gelegenheid op het Gravenplein wordt geplaatst. Het evenement is nog piepjong, maar wel aan z’n tweede editie toe. De eerste editie in 2013 was een groot succes. We proberen dit evenement nog meer ingang te doen vinden bij de Beverse bevolking.” Wie behoort er tot de organisatie? De Volder: “De Academie samen met de Beverse verenigingen (hafabra, koren en dans), de Cultuurraad en de bevoegde schepenen van cultuur en onderwijs organiseren en begeleiden het geheel via een stuurgroep, waarin vanzelfsprekend alle partners vertegenwoordigd zijn.” Tot welk publiek richten jullie zich? De Volder: “Alle kinderen, gezinnen, liefhebbers van podiumkunsten… iedereen dus. Het is een unieke

Wat is de slotact? De Volder: “Dit blijft een geheim, maar we kunnen nu reeds verklappen dat het een spetterend slot wordt. Iedereen wordt op het einde van de dag rond 17 uur in de grote tent op het Gravenplein verwacht voor een daverende uitsmijter vol muziek en dans, neen, niet om naar te kijken maar om mee te beleven en vooral te doen. Een must voor het jonge volkje!” ArtuBe zaterdag 24 mei 2014 Beveren, diverse locaties op en rond het Gravenplein info: GAMWD - www.academiemwdbeveren.be en www.beveren.be/tervesten Het volledige programma wordt vanaf 5 mei gepubliceerd op de website van de Academie.

muziek / theater / humor / dans

april - mei - juni 2014

Zondag 6 april 2014

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, circus/familie 8+

Les Argonautes

Zwijndrecht, OC ‘t Waaigat - 15 u, familie 4+

Solo Due

Het tweede stripconcert

© Antoinette Chaudron

dinsdag 1 april 2014 Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u, theater

Lazarus

Met voorbedachten rade

i.s.m. Toernee Mondial. 13 - 12 (red.) - 10(-26/abo/waccobon) - 6 (-12) EUR zie art. p. 36

gratis inleiding om 19u30 UITVERKOCHT

Woensdag 2 april 2014

In de wolken

Lente

17 - 16 (red.) - 14 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 11

Woensdag 9 april 2014 Hamme, CC Jan Tervaert - 15u, Kids&Co/film

Zaterdag 3 mei 2014

Frozen (3D)

Hamme, CC Jan Tervaert - 20u15, film

Ernest en Célestine

gratis omkadering van 14u tot 17u 4 - 3 (+55/groepen/-26/abo/waccobon/filmstrippenkaart) EUR

gratis inleiding om 19u30 15 - 14 (+55/groepen) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 30

Sprookjes en zo

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, muziek

Stef Bos

B. Renner / V. Patar / S. Aubier

Translunar Paradise

Lokeren, CC, Theaterzaal - 15u, familie 1+

Lodewijk, de koningspinguïn

Beveren, CC Ter Vesten - 15u, Familiefilm 4+

Theatre Ad Infinitum (UK)

5 - 4 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

Vrijdag 2 mei 2014

Het Paleis

donderdag 10 april 2014

Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Theater

The Wolf of Wall Street

De huisjesslakken

Kaarten kind: 4 - 3 (vvk/waccobon/groepen) EUR Kaarten volwassene: 10 - 7 (vvk) - 6 (strippenkaart/-26/+55/ waccobon/groepen) euro

Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u muziektheater/familie 8-12 jaar

5,5 - 4,5 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

zaterdag 5 april 2014

Hamme, CC Jan Tervaert - 20u15, film

Lili en haar familie

MEI

vrijdag 25 april 2014

15 - 14 (red.) - 12 (-26/abo/waccobon) - 8 (-16) EUR

Pascuala Ilabaca y Fauna (CL)

Ich bin wie du

Gratis nagesprek met de makers na de voorstelling. 13 - 12 (red.) - 10 (-26/abo/waccobon) EU

gratis inleiding op 23 april 2014 in SAMWD 15 - 14 (red.) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR Vanaf 14u.: Kids&CoXtra (gratis omkadering) 10 - 7 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

maandag 14 april 2014

© Margot De Group

Haider Al Timini

Apocalyps (Ravel/Messiaen)

Busco Paraíso

Han Solo bedankt

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, theater

Trio Khaldei

Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Wereldmuziek

Han Solo

5 - 4 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

Sint-Niklaas, Salons voor Schone Kunsten - 20u, klassiek

vrijdag 11 april 2014

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, comedy

FC De Kampioenen

Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Baanvrienden

Echt Antwaarps Teater

Waasmunster, Zaal Hoogendonck - 20u, muziek

© Bart Grietens

APRIL

Jan De Smet & Kim Duchateau

Hamme, CC Jan Tervaert - 15u, Kids&Co/muziek 3+

© Kurt Van der Elst

= Dit is een WACCODATE! (zie p. 3)

Rick De Leeuw 15 - 14 (65+) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 8

zaterdag 26 april 2014

Ons Kato is gene kado

Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Theater

i.s.m. OC De Baanvrienden UTVERKOCHT

Een Lolita

Woensdag 7 mei 2014 Hamme, CC Jan Tervaert - 20u15, film

NTGent

12 years a slave 5 - 4 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

UITVERKOCHT

Woensdag 23 april 2014

Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Muziek

Hamme, CC Jan Tervaert - 20u15, muziek

Het Vijfde Seizoen

Esmé Bos, Bart Voet & Gwen Cresens

Kathleen Vandenhoudt & Pascale Michiels

(Billy & Bloomfish) Ridin’ the rods

Regisseur: Peter Brosens, Jessica Woodworth Kaarten: 4 - 3 (vvk/waccobon/-26/+55/groepen) EUR

15 - 12 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR zie art. p. 24

donderdag 24 april 2014

Support: Erhan Demici 13 - 12 (red.) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, muziek

Waasmunster, Zaal Hoogendonck - 20u, theater

Lucas Vanden Eynde, Jan De Smet, Barbara Dex, e.a.

Daan Hugaert

Een trooster

Kleinkunsteiland “Humor was nooit ver weg…”

UITVERKOCHT

22 - 21 (red.) - 19 (-26/abo/waccobon) EUR

Zwijndrecht, OC ‘t Waaigat - 20 u., theater

BILT

zaterdag 12 april 2014

Mens en Vlees

Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Humor

13 - 12 (+55/groepen) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

42

accenten maart 2014

© Jeroen Bogaert

© Koen Broos

Wim Helsen

Kaarten: 10 - 7 (vvk) - 6 (strippenkaart/-26/+55/groepen/waccobon) EUR zie art. p. 15



Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Film

Felix van Groeningen

The Broken Circle Breakdown

gratis inleiding om 19u30 UITVERKOCHT zie art. p. 4

gratis inleiding om 19u40 4 - 3 (+55/groepen/-26/abo/waccobon/filmstrippenkaart) EUR

Zwijndrecht, H. Kruiskerk - 20 u, muziek

Hamme, CC Jan Tervaert - 14u, matinee/poëzie/muziek

concert

Marleen Merckx en Kris Baert

Kaarten volwassene: 10 - 7 (vvk) - 6 (strippenkaart/-26/+55/ waccobon/groepen) euro

Doe het zo zacht je kan

Saxofoonorkest van Zwijndrecht

Rebirth Collective i.s.m. De Casino Concertzaal 12 (kassa) - 9 (vvk) - 7,5 (triootje) EUR

vrijdag 9 mei 2014 Beveren, fort Liefkenshoek - 20u, muziek

Jazz in ’t fort 10 (voorverkoop) - 8 (kassa/abonnees Ter Vesten) - 6 (leerlingen Academie) EUR Hamme, CC Jan Tervaert - 20u15, humor

Henk Rijckaert

Zwerm

14 - 12 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

Spijtig Spijtig Spijtig

Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 14u, muziek/matinee

UITVERKOCHT

Guido Belcanto, Tine Embrechts, ... en Decaporgel

zondag 13 april 2014

Sint-Niklaas, De Casino Concertzaal - 20.30u, jazz

Balzaal der gebroken harten III

Zondag 27 april 2014 Lokeren, CC, Theaterzaal - 15u, familie 6+

Theater FroeFroe

Repelsteel 8 - 6 (-12) EUR

Beveren, CC Ter Vesten - 10u30, Familie 4 - 8

20 - 15 (red.) - 2,50 (kansenpas) EUR

Poppentheater Irène Laros

Sint-Niklaas, De Casino Concertzaal - 20.30u, jazz

De Vis op het droge

22 strings and a piece of wood

Foyer Stadsschouwburg - 10u30, literair i.k.v. Archipel za 26/04 + zo 27/04)

Pop & Top zondagmatinee i.s.m. Figurentheater Vlinders & C° LAATSTE TICKETS

i.s.m. De Casino Concertzaal - www.decasino.be 12 (kassa) - 9 (vvk) - 7,5 (triootje) EUR

vrije toegang zie art. p. 38

© Micha Symoens

Wals

donderdag 8 mei 2014

Zwijndrecht, Studio Rubens - 20 u, film © Phile Deprez

13 - 12 (+55/groepen) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

vrijdag 4 april 2014

Poëzie op Zondagmorgen,

16 - 13 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

accenten maart 2014

43

muziek / theater / humor / dans

tentoonstelling/film

april - mei - juni 2014

zaterdag 10 mei 2014

dinsdag 20 mei 2014

Zondag 25 mei 2014

Waasmunster, Zaal Hoogendonck - 20u, theater

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, theater

NT Gent

Theater Zuidpool / Decleir & De Sutter

Lokeren, Markt & Prinses Joséphine-Charlottepark - 14u

Alle vermelde tentoonstellingen zijn gratis toegankelijk tijdens de aangekondigde openingsuren.

Loka.Tierra & Parktheaterfestival 2014

Faust ofte krakeling beneden de Louteringsberg

God van de slachting

BEVEREN

© Phile Deprez

Gratis inleidende theaterbabbel om 19u30 18 - 17(red.) - 15 (-26/abo/waccobon) EUR

nog tot 4 mei 2014 foyer Ter Vesten

Erasmus Quellijn de Jongere en Jan Christoffel Jegher

dinsdag 20 mei 2014 woensdag 21 mei 2014 Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u, theater

NTGent

www.lokeren.be/lokatierra Gratis toegang

Rood

UITVERKOCHT zie art. p. 4

Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 11u + 14u, dansvoorstelling/familie 3-5 jaar

Sylvie Huysmans

zondag 11 mei 2014 Beveren, kasteel Cortewalle - 11u, Klassiek

Emilie Ménard en Jozef De Beenhouwer

De onsterfelijke schoonheid van de melodie i.s.m. Kon. Piet Stautkring 13 - 12 (+55/groepen) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR incl. aperitief

SAHF4

2 x 100

13 - 12 (65+) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

Sint-Niklaas, De Casino - 15u, muziek © Phile Deprez

cd-voorstelling High

15 (vvk) - 18 (kassa) EUR zie art. p. 28

dinsdag 13 mei 2014 Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u, dans

Kaori Ito/les ballets C de la B/Spectra Ensemble

Asobi

gratis inleiding om 19u30 22 - 21 (red.) - 19 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 14

Woensdag 14 mei 2014 Hamme, CC Jan Tervaert - 15u, Kids&Co/film

Flits en het magische huis (3D) 5,5 - 4,5 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

vrijdag 16 mei 2014 Kieldrecht, OC Ermenrike - 20u, Muziek

Michel Wuyts & Geert Vandenbon

Planeet Koers

13 - 12 (+55/groepen) - 10 (-26/abo/waccobon) EUR

gratis inleiding om 19u30 15 - 14 (red.) - 12 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 4

woensdag 21 mei 2014 Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Muziek

Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u, humor

Bart Cannaerts

Wanneer gaan we nog eens bowlen? UITVERKOCHT

vrijdag 23 mei 2014 zaterdag 24 mei 2014 Sint-Niklaas, Stadsschouwburg - 20u, muziek

Kommil Foo

14 - 13 (red.) - 11 (-26/abo/waccobon) EUR zie art. p. 18

JUNI

LAATSTE TICKETS

Gratis inleidende theaterbabbel om 19u30. UITVERKOCHT zie art. p. 4

24 april 2014, 20u

zondag 18 mei 2014 Beveren, CC Ter Vesten - 10u30, Familie 3 - 8

Theater O

Nieuwsgierig Lotje figurentheater Pop & Top zondagmatinee i.s.m. Figurentheater Vlinders & C° UITVERKOCHT

44

accenten maart 2014

Mediazaal CC Ter Vesten

vrijdag 13 juni 2014

Lucile Hemelaer

Waasmunster; Café Cecilia - 20u, theater

Emigratie vanuit Europa naar Amerika in de 19de eeuw en de geschiedenis van de Red Star Line

Tristero

Altijd ’t zelfde

GAMWD Beveren - t 03 775 35 79 gratis zie art. p. 41 hamme, CC Jan Tervaert - 19u, humor/familie

Duett Complett

Grandioso

10 - 10 (-26/abo/waccobon/groepen/65+) EUR

UITVERKOCHT

zondag 15 juni 2014 Beveren, CC Ter Vesten - 10u30, Familie 3 - 8

Poppentheater Koekla

Molletje Bim

Pop & Top zondagmatinee i.s.m. Figurentheater Vlinders & C° UITVERKOCHT

Van donderdag 15 mei tot en met 10 juli 2014 Foto-Duo – Fotoproject i.s.m. Lokerse Fotoclub CC Lokeren brengt 5 duo’s van artiesten en toeschouwers (CCL-bezoekers) samen. In de relatie artiest-toeschouwer is de artiest meestal de inspirerende en gevende partij, en de toeschouwer (‘fan’!?) de ontvanger. Met dit fotoproject willen we een dialoog teweeg brengen tussen de Lokerse cultuurliefhebbers en de artiesten die naar Lokeren komen. Van persoon tot persoon.

Nouchka De Maeyer

NTGent

Breken

ArtuBe

Info op 09 340 50 56

Foyer Ter Vesten - tijdens de openingsuren van Ter Vesten, de Bib en het CultuurCafé

God van de Slachting

Artiesten uit Beveren

Alle tentoonstellingen in de Hall zijn gratis. Open van dinsdag tot vrijdag tijdens de kantooruren en voor en tijdens activiteiten.

10 mei t.e.m. 29 juni 2014

Vrijdag 6 juni 2014

Beveren, diverse locaties in het centrum - 11 tot 17u, Podiumkunsten

LOKEREN

CCL-bezoekers stellen een artiest uit het podiumaanbod 2013-14 voor aan wie ze hun favoriete plek in Lokeren willen tonen, en waarmee ze in gesprek gaan. De 5 ontmoetingen vereeuwigen we in een expo met foto’s en tekst in onze hall. Met het project breien we tegelijk een vervolg aan de fotoreeksen met artiestenportretten door Freddy Meert en aan het fotoproject FAN VAN CCL.

© Herman Sorgeloos

Jeroen Leenders

Dat James Dormer een veelzijdig man was, is algemeen geweten. Zijn rol in de laatste fase van de Engelse jacobitische of Stuartgezinde beweging bleef echter tot nog toe erg onderbelicht. Frank Judo deed onderzoek naar de aanwezigheid van jacobitische ballingen in de Zuidelijke Nederlanden tussen 1689 en 1830. Op 8 mei situeert hij voor ons de jacobitische beweging in haar historische context, duidt hij haar banden met onze streken en zoomt hij vooral in op de rol die James Dormer in haar rangen speelde.

Met de ogen dicht (De legende van Mexico ‘86 ontrafeld)

zaterdag 24 mei 2014

Ter gelegenheid van Verzameldingen wordt ook een exclusief glossy magazine uitgegeven waarin verzamelaars aan het woord komen met hun verhaal en collectie. www.erfgoedcelwaasland.be gratis

Tiende Archief de Bergeycklezing

Leo van der Elst, Ruben Van Gucht e.a

zaterdag 17 mei 2014 Geen idee

Dormer the Spy? James Dormer en de nadagen van het Engelse jacobitisme

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, theaterconference

UITVERKOCHT Beveren, CC Ter Vesten - 20u, Humor

Kasteel Cortewalle, Verlatzaal - 20u30

Zaterdag 31 mei 2014

Lokeren, CC, Theaterzaal - 20u15, theater

donderdag 22 mei 2014

Archief de Bergeyck) zijn te bezichtigen.

Hall CC Lokeren - Kerkplein 5

€ 1 (incl. aperitief)

The Broken Circle Bluegrass Band UITVERKOCHT

Open op Erfgoedzondag 27 april 2014 van 10u tot 18u Hertogelijke Heemkundige Kring ‘Het Land van Beveren’ gratis

Frank Judo

zie art. p. 34

Lady Linn & Her Magnificent Seven

1913. Stilte voor de storm? Groot-Beveren aan de vooravond van de Groote Oorlog

i.k.v. Intergemeentelijk Reynaertproject tijdens de openingsuren van Ter Vesten, de Bib en het CultuurCafé gratis

Op zondag 27 april 2014 van 10u tot 18u en in de daaropvolgende weken stelt de gemeente Beveren haar culturele erfgoed centraal. Met een thema als Grenzeloos valt het niet te verwonderen dat er tijdens deze veertiende editie van Erfgoeddag al eens buiten de lijntjes wordt gekleurd.

Waasmunster, Kasteel Blauwendael - 11u, klassiek

Museumzolder kasteel Cortewalle

8 mei 2014

Grenzeloos i.k.v. Erfgoeddag

UITVERKOCHT

27 april t.e.m. 28 september 2014, zondag van 14u tot 17u

Reinaerdiana, Seger van Dort en zijne Reinaert-bewerking

24 april t.e.m. 28 september 2014

Wollebol

april - mei - juni 2014

Lezing 2 € - Reserveren via [email protected]

27 april t.e.m. 11 mei 2014, woensdag en zondag 14u tot 17u Kasteel Cortewalle

Reynaerd die mordadeghe dief. Rechtspraak, misdaad en straf in het Land van Beveren (15de tot 18de eeuw) i.k.v. Intergemeentelijk Reynaertproject i.s.m. Gemeentearchief Beveren, Hertogelijke Heemkundige Kring Het Land van Beveren, Archief de Bergeyck, Gidsenvereniging Beveren Doorlopend gidsenrondleidingen van 10u tot 18u op Erfgoedzondag 27 april 2014 gratis

Ter Vesten wil elk jaar nieuw lokaal talent in de kijker stellen. Daarom gaan we telkens op zoek naar minder bekende fotografen die sprekende beelden maken. Dit jaar kozen we voor Nouchka De Maeyer. Tijdens de editie ART 7 in de zomer van 2011 in JC Togenblik trokken de intrigerende portretten van deze jonge Beverse onze aandacht. Maar daarvoor in 2009 nam ze reeds deel aan de fotowedstrijd De film van mijn Leven van Canvas. Met dezelfde foto’s streed ze ook mee in de wedstrijd van het Fomu in Antwerpen waar ze bij de eerste zeven geselecteerd werd. Als prijs werden haar foto’s beoordeeld door de beroemde fotograaf Erwin Olaf. gratis

21 & 22 juni 2014 Kasteel Cortewalle – 10u tot 17u

Erfgoedcel Waasland

Verzameldingen. Tentoonstelling rond particuliere Erfgoedcollecties Maak kennis met de private verzamelingen van Peggy van Bogaert (kantcollectie), Myriam Hofkens (diverse verzamelstukken) en Cynthia Owens (waaiers). Ook de schenkingen en archiefoverdrachten voor publieke archiefinstellingen (Gemeentearchief Beveren en

Stadsmuseum Lokeren, Markt 15a

Info op 09 345 44 58 of via [email protected] wo-za 14u tot 17u, en op zondag van 10u tot 12u en van 14u tot 17u Toegang gratis

Nog tot 13 april 2014 Achter mooie gevels. Wonen in de Lokerse hofkes In Lokeren werden de beluiken ‘hofkes’ genoemd omdat ze achter een (gesloten) poortje lagen. De hofkes hadden namen als Potschijtershof en het Duvelshofke. Het leven was er ontdaan van alle luxe en privacy, maar de band tussen de buren was er soms bijzonder sterk. Op de plaatsen waar de hofkes vroeger lagen, vind je tijdens de tentoonstelling foto’s van de afgebroken huisjes. Een catalogus wijst je de weg en vertelt het verhaal van de hofkes en hun bewoners. I.s.m. Infopunt Toerisme en de Lokerse afdelingen van Curieus en het Masereelfonds. accenten maart 2014

45

tentoonstelling/film

14 juni 2014 tot 15 februari 2015 Terug thuis als de bladeren vallen. Het lot van de Lokeraars tijdens WO I Tentoonstelling over Lokeren tijdens de bezetting, over Lokerse soldaten aan het front, over opeisingen van mensen en goederen en het gemis van geliefden ver weg.

april - mei - juni 2014

Interesse? Graag naam en adres naar: De Passage, Rode Kruisstraat 25, 9100 Sint-Niklaas t: 03 778 33 70 - e: [email protected] - www. vrijeateliers.be

Tentoonstellingszaal Zwijgershoek Tentoonstellingen De Passage

nog tot zaterdag 10 mei 2014 Jong Talent - Sinart

PLATFORM 14-18 i.k.v. de herdenking van De Groote Oorlog Terug naar het Sint-Niklaas van 14-18 aan de hand van een unieke reeks foto’s en een selectie van merkwaardige objecten en documenten. Platform 14-18 is geen traditionele kant-enklare expo maar een participatief gebeuren. info: 03 778 33 36 of [email protected]

Overzichtstentoonstelling Sinartkunstenaars: Dominiek Maes, Gerbrand Van Uytvanck, Hendrikje De Gendt, Jeroen Van Craenenbroeck, Jeroen Van Gysel, Nico Vaerewijck, Philip Meersman, Pieter De Decker, Pieter Jansegers, Pieter Peirsman, Sarah Van Osselaer, Stefan Huysegems, Tim Mannens, Timothy Bauwens, Tom Abeloos, Wannes Van Moeseke. Er is veel jong talent in het Waasland. En dat talent willen we koesteren. Jonge kunstenaars hebben nood aan een podium of een tentoonstellingsruimte. Om die reden startte CC Sint-Niklaas in 2008 het project Sinart. Met dit project willen we kansen creëren voor jong talent, hen ondersteunen, begeleiden en hun werk promoten. In de Vrije Ateliers, de nieuwe uitvalbasis van Sinart, opent op 15 maart een overzichtstentoonstelling van Sinart-kunstenaars om hen voor te stellen aan publiek en het bedrijfsleven. Het wordt een caleidoscoop van jong talent. De tentoonstelling is elke werkdag gratis toegankelijk van 14 tot 20 uur. Zaterdag van 10 tot 16 uur

Bent u een bedrijf met een hart voor kunst en geïnteresseerd in dit project? Bent u een jonge kunstenaar en wilt u lid worden van Sinart? Bel of mail ons: t: 03 778 33 79 – e: [email protected] - www.sinart.be - like onze fb-page!

Donderdag 22 mei t.e.m. zaterdag 21 juni 2014 Cursisten van het open atelier stellen hun werk tentoon (werkjaar 2013-2014)

Open en toe Deze tentoonstellingen zijn elke dag gratis te bezoeken telkens van 14u tot 20u Zaterdag en tijdens de paasvakantie bent u welkom van 10u tot 16u. Gesloten op zon- en feestdagen. 46

accenten maart 2014

BEVEREN Gravenplein 2 - 9120 Beveren Info, administratie en verhuur lokalen: tel.: 03 750 10 00 fax.: 03 750 10 20 e-mail: [email protected] maandag 8.30 – 12u30 dinsdag t/m vrijdag 8.30 - 17u zaterdag 9 - 12u telkens 1 uur voor elke voorstelling www.beveren.be/tervesten

nog tot 13 april 2014

SINT-NIKLAAS

REISWIJZER

HAMME Info, administratie en verhuur lokalen: tel.: 052 48 09 48 fax.: 052 48 09 53 e-mail: [email protected] dinsdag t/m vrijdag van 9 - 12u en 13.30 - 17u (woensdag enkel 13u30 - 17u) online ticketreservatie: www.jantervaert.be

LOKEREN

vrijdag 25 tot zondag 27 april 2014 Tentoonstellingszaal Zwijgershoek

20ste Independent Arts-Festival Sint-Niklaas ontvangt het kruim van artiesten uit de internationale hedendaagse onafhankelijke kunstscène. De tentoonstellingszaal van het cultuurcentrum is decor voor allerlei manifestaties van videokunst, street-art, performances, grafiek, installaties en muziek. Meer dan een expositie van uitzonderlijke kunsten is het festival een ontmoeting. Met workshops, masterclasses en art jams is het een plaats waar kunstenaar en publiek elkaar creatief treffen.

Info en reservatie: Ticketbalie: 09 340 50 56 tel.: 09 340 50 56 dinsdag t/m donderdag 10 - 12 u en 14 – 17u vrijdag 10 – 12u en 14 – 19u e-mail: [email protected] Zaalverhuur: 09-340.50.56 www.lokeren.be/cultuur

SINT-NIKLAAS Tickets en reservatie podiumkunsten: Stadsschouwburg: tel.: 03 778 33 66 maandag t/m vrijdag van 10 - 12u en van 14 - 16u zaterdag van 10 – 12u30 e-mail: [email protected] Online reservatie via www.ccsint-niklaas.be Info algemeen en secretariaat CC: Grote Markt 1, 9100 Sint-Niklaas:tel.: 03 778 33 40 Verhuur lokalen: tel.: 03 778 33 35/38 / fax.: 03 766 08 82 E-mail: [email protected] www.ccsint-niklaas.be

WAASMUNSTER

zondag 27 april 2014

Info en reservatie: tel.: 052 46 34 24 fax: 052 40 99 62 e-mail: [email protected] www.waasmunster.be maandag t/m vrijdag van 9 - 12u en donderdag 14 - 18u

Art Jam - actieve rondleiding & kunstateliers voor kinderen

ZWIJNDRECHT

www.iafestival.org

Met o.m. graffiti, stickerkunst en vele andere unieke workshops (vanaf 8 jaar) info: 03 778 33 66 - www.ccsint-niklaas.be - www.ojckompas. be - [email protected]

Het adressenbestand van acc’enten wordt beheerd in de geest van de wet op de bescherming van de privacy. Schrappen, wijzigen of opvragen van uw adresgegevens is mogelijk. Contacteer Bea Van Garsse: 03 778 33 44 of [email protected] Acc’enten tracht alle wettelijke bepalingen na te leven. Personen die menen in hun rechten geschaad te zijn, worden gevraagd contact op te nemen met de verantwoordelijke uitgever. Waar mogelijk worden bronnen of houders van auteursrechten vermeld. Auteurs van artikels zijn verantwoordelijk voor de inhoud van hun tekst. Overname kan mits schriftelijke toestemming van de redactie.

WACCOBON Wie een abonnement neemt in één van de 6 Wase cultuur – of gemeenschapscentra die in deze brochure hun programma presenteren, krijgt 5 WACCObonnen. Met deze bonnen kunt u in deze centra, voor voorstellingen in eigen programmatie, van het laagste tarief genieten. De Waccobon is niet cumuleerbaar met andere kortingen en kan niet gebruikt worden in het centrum van uitgifte.

Het cultuurmagazine acc’enten wordt uitgegeven door WACCO, het Wase Culturele Centra Overlegplatform. Jaargang 18, nummer 3, gratis, maart 2014. Secretariaat WACCO: Bea Van Garsse, Grote Markt 1, 9100 SintNiklaas, tel.: 03 778 33 44, fax.: 03 766 08 82, e-mail: [email protected] Hoofdredactie: Rik Van Daele Eindredactie: Christel Collier Redactie: Ben Croon, Kristof Van den Broeck, Katrien Van Eetveld, Tine Mendonck, Francisca Rumbaut, Pat Vanderhaeghe, Brigitte Verelst, Piet Van Loocke, Elke Clompen, Nicole De Messemaeker, Dirk Van Driessche, Ann Goossenaerts, Nick Meiresone, Annemie De Gendt, Silke Van Cleuvenbergen, Patricia Maes, Bea Van Garsse, Christel Collier, Sofie D’hanis, Dirk Verelst. Bijdragen: Evelyne Coussens, Koen De Meester, Hans De Volder & Stefan Van Landeghem, Naomi Dhanis, Frank Pollet, Hilde Reyniers & Bert Verwerft, Gunter Van Assche, Rudi Van Hecke, Guy Van Vliet. Vormgever: Zap all People Cover: Paul De Malsche Reclameregie: J.P. De Decker, 0475 65 60 97 – [email protected] Druk: Drukkerij De Cuyper Dit magazine wordt gedrukt op licht houthoudend maco mat 80 gram. Verantwoordelijke uitgever: Annemie Charlier, Wacco, Grote Markt 1, 9100 Sint-Niklaas Met de steun van de Vlaamse Overheid en het Provinciebestuur Oost-Vlaanderen. Foto’s zonder auteursvermelding werden door de organisaties ter beschikking gesteld.

Info, administratie en verhuur lokalen: Tel.: 03 250 49 90 Fax: 03 250 49 99 e-mail: [email protected] dinsdag van 13u30 – 19u30 woensdag t/m vrijdag van 13u30 – 17 u zaterdag van 10 – 13u

accenten maart 2014

47