gemaakt. Erg lekker. Het was tevens een bierbrouwerij, dus ook een rondleiding stond op het programma. Jammer (voor mij dan) dat er ook bier in het toetje zat en ik dat niet wou nuttigen, kreeg ik als vervanging apfelstudel met slagroom (was geen straf). Over de middelste brug weer terug gelopen naar het opstappunt van de bus en weer naar Mulhouse. Inmiddels had ik een wat betere aanrijroute gevonden (zonder paaltjes), dus dat ging fluïde.
Basel Tattoo met de bus Door Leen Berkhof Vijf dagen op stap me de vrienden van de IMMS. Hoe ervaar je dat als touringcarchauffeur ? Nu ben ik zelf ook lid van IMMS, dus ook vriend. En dat is te merken. Niet alleen ik wordt als vriend behandeld, maar iedereen. Het lijkt wel een grote familie. Het was dan ook weer een feestje om 5 dagen op stap te zijn. e
Ok, de 1 dag op de heenreis, midden in het oude centrum van Mulhouse vast staan tussen de paaltjes was wat minder (diegene die al die paaltjes heeft laten plaatsen moesten ze eens een dagje op een bus laten rijden) Dus na een “leuke” rit door Mulhouse toch het hotel gevonden. Zelfs twee parkeerplaatsen voor bussen kort in de buurt. Jammer dat ze alleen bereikbaar waren ong. 80 meter achteruitrijdend maar na de rit door Mulhouse was dat een peuleschil. Na een rustige avond en nacht in het statige artdeco hotel du Parc, weer fris aan de volgende
De derde dag stond in het teken van Liestal. Een stadje ten noorden van Basel waar Rino het voor elkaar had gekregen om een uitleg te krijgen over de Zwitserse militaire muziek en een spetterende ochtend begonnen. demonstratie. Na een stevig ontbijt, met een lekker rauw Die muziekopleiding is daar perfect eitje, aan de rit begonnen naar Basel. Of geregeld. De beveiliging van de kazerne nee, eerst even wachten. Er waren een wat minder ? Als je denkt dat bus en paar lieden die vergeten inzittenden eerst gecontroleerd worden, waren dat Mulhouse in Frankrijk ligt (wel nee hoor. Als je komt aanrijden gaat de EG), en Basel in Zwitserland (niet EG), dus slagboom vanzelf open. En ook met de een paspoort nodig om de grens over te benenwagen loop je zo in en uit. komen. Dus hup, in looppas terug naar het Maar goed, de film, de uitvoeringen, de hotel. Wat kan Frans nog hard lopen zeg !! uitleg en de lunch waren perfect. Geweldig Bleek er aan de grens helemaal niet om dat mee te maken. gecontroleerd werd, de douaniers hadden Daarna naar Basel. Door de ingewikkelde waarschijnlijk net koffiepauze. regels van en rij- en rusttijdenwet moest de Kon de groep redelijk dichtbij de boot bus daar 9 uur stil blijven staan. In de afzetten. Want er stond een rondvaart op voorbereiding was ik daar langdurig met het programma (quiz-vraag: op welke rivier Rino over bezig geweest. Nu had Rino het was deze rondvaart ?) Kon de bus goed voor elkaar dat er toestemming was om de parkeren kort bij de Rheinbrucke (?!) Was bus bij de Messe te parkeren. Maar waar echter te ver te ver om de boot nog te dan precies. Een Messe is meestal erg halen: gemist ! groot. Veel hoofdbrekens voor Rino. Wat minder voor mij, want in Liestal kom ik een Zwitserse buschauffeur tegen die mij haarfijn kon uitleggen waar in de Messe ik moest zijn. En dat kwam prima uit. Parkeren binnenin de Messe. De bus kon daar mooi droog staan. En dat gold alleen voor de bus. Juist die middag veel regen . Het leek erop dat we de tattoo ook in de Wel weer bij de groep gevoegd naar de Fischer Stube (had Rino een paar keer heel regen moesten bewonderen. We kregen allemaal een grote plastic zak met 3 gaten ( erg duidelijk gezegd, dus dat kon ik wel precies: 1 voor het hoofd en 2 voor de onthouden) armen). Maar al die zakken op de tribune Was erg leuk, met z’n allen in de kelder genieten van een Zwitserse specialiteit, die bleven wel droog. Niet door die zakken, maar omdat het ophield met regenen. schijnbaar door grootmoeder was
Toen terug lopen naar de Messe en op zoek naar bus 2 ( er stonden er ongeveer 40). Maar vrienden van de IMMS zijn niet voor een kleintje vervaard en vonden allen de bus in no-time.
bier uit de doeken gedaan. De gids kon zo prettig vertellen, volgens mij had hij een cursus conferencier gevolgd en met goed Door Marijke Vos gevolg z’n examen afgelegd. Toen de eerste aankondiging voor een reis Na de rondleiding werd een diner naar Basel en het bezoeken van de Tattoo geserveerd, vooraf hebben we moeten Na een korte nacht (ong. 01.00 uur “thuis”) aldaar zich aandiende, schreven we ons opgeven of we vlees of vis voorgeschoteld meteen in. Elk jaar een reisje met de IMMS weer op weg. Er was nog even discussie wilden krijgen, beide gerechten waren zeer over de vertrektijd naar de streetparade in is voor ons niet te versmaden. Voor smakelijk en de biertjes uit eigen brouwerij manlief iets meer dan voor mij, maar Basel. waren bij de prijs inbegrepen. andere culturen proeven vind ik heerlijk. Rino wou op tijd weg, want je moet er op Vrijdag 20 juli 2012 De allereerste plannen zagen er tijd zijn om een goede plaats te hebben. Vertrek deze ochtend om 07.30 uur Anderen wouden liever wat later, om nog veelbelovend uit. richting Liestal, waar we een bezoek even wat langer te kunnen blijven liggen. Woensdag 18 juli 2012: brachten aan de academie voor Zwitserse Het werd een compromis. Per HAPPY-bus van Leen vanuit Apeldoorn Militaire muziek. Helaas kwamen we (veel) Rino had trouwens gelijk, want het stond 3 richting Mulhouse, via Eindhoven en Borne, te vroeg aan waardoor onze gastheer tot 4 rijen dik langs de hele route. waar de rest van het gezelschap aan boord lichtelijk in paniek heel veel op z’n horloge Het was trouwens een beste optocht van kwam. De rijtijdenwet speelde ons en Leen keek en twijfelde aan z’n Zwitserse wel 2 uur. Met vele korpsen, ook uit de parten waardoor we iets later dan gehoopt uurwerk. Dan maar eerst koffie maar omgeving, met paarden, koetsen en veel bij Hotel Du Parc in Mulhouse aankwamen. daarna kon dan toch het programma show. Het had ook zo maar een Een prachtig hotel dicht bij het centrum . worden afgewerkt. Op deze academie carnavalsoptocht kunnen zijn. Wat een verrassende stad is Ik was weer op tijd bij de afgesproken plek. Mulhouse, met gezellige Op weg daar naar toe 3 lifters terrassen op het grote Place de la meegenomen. Kwam goed uit, want Rino Réunion. In prettig gezelschap miste er 3. werd buiten op het terras van ’s-Avonds Mulhouse nog even onveilig l’Auberge Au Vieux Mulhouse gemaakt en hup, vroeg naar bed. (herberg van het oude Mulhouse) op het grote plein nabij de kerk Zondag om 08.00 uur vertrek. Dat moet een heerlijke maaltijd verorberd. ook wel, wil je de 720 kilometer op tijd afleggen. We moesten ook nog even langs Donderdag 19 juli 2012. Born (volgende keer vlaai meenemen !) en Uitslapen deze ochtend: tegen Eindhoven. het middaguur stond er pas worden (hoofdzakelijk) jongemannen als Nu moest ik door en rij- en rusttijdenwet weer een gezamenlijke activiteit op het vrijwilliger gedurende 21 weken opgeleid (wel meer last van gehad dit weekend) in programma: busreis naar Basel en een tot prima muzikanten die voornamelijk Eindhoven 0,5 uur stilstaan. Dacht dat bootreisje op de Rijn, en daarna tot ca. ‘Militärmusik’ op hun repertoire hebben. vinden de Apeldoorners vast niet leuk. Wat 16.45 tijd aan ons zelf, waarna we in Uiteraard worden niet alle muzikanten denk je; zitten ze op een terras een biertje ganzenpas richting Brouwerij en aangenomen, een strenge selectie gaat te drinken en vonden een 0,5 uur eigenlijk Restaurant Fischerstube vertrokken. daaraan vooraf. nog wel kort. Met een buitenoptreden van het volledige Maar, net als de hele reis, was iedereen op orkest inclusief de trommelslagers werden tijd bij de bus. Heb trouwens een trucje om de buitenlandse gasten . waaronder dit te controleren: als Frits en Adriaan er enkele landgenoten van de Nationale zijn, dan zijn we compleet. Of toch niet ?? Taptoe en onze grote Britse vriend Graham Rino hield bij elke stop een appél (zoals een Jones. goed militair dat doet). Als dan de naam
2012 IMMS BASEL
Adriaan wordt opgelezen dan roept iemand ja, terwijl Adriaan er nog helemaal niet was !! Nog voor de geplande tijd terug in de Willem III kazerne, zodat iedereen weer zeer tevreden huiswaarts keerde. Met dank aan de goede organisatie van Rino In ‘shifts’ kregen we een rondleiding door de brouwerij en werd het brouwen van
Diezelfde jongens traden ook in Basel op tijdens de Taptoe, later op de dag. Een uiteenzetting over de werkwijze van de opleiding, een demonstratie van een les voor trommelslagers en een binnenoptreden in de sporthal volgden. een sporthal is niet de meest geschikte plek om een concert te geven- maar dit
terzijde. Een typisch Zwitserse warme maaltijd (Rösti und Bratwurst) sloot de ochtend af. Met de bus weer richting Basel, waar ’s avonds het hoogtepunt van deze reis plaatsvond: de Basel Tattoo 2012. Helaas werkte het weer niet echt mee en kwam de regen , na ons bezoek aan Liestal, met bakken uit de lucht. Om droog te blijven doken we maar een gelegenheid in tegenover het Rathaus, waar we de tijd zoet brachten met het verorberen van allerlei lekkernijen en lekker kletsen. Dit café / annex lunchroom sloot z’n deuren om 18.30 uur; het goot nog steeds en we werden pas om 20.30 uur nabij het taptoeterrein verwacht. Aan de overkant van de Mittelerbrücke streken we neer op
Mulhouse ontdekten we nog meer van die bedrogjes. En weer werd de reis naar Basel aanvaard, met als hoogtepunt de Streetparade. Onze mannen bleven in het centrum, terwijl wij dames een andere koers voeren. Zij liepen naar het begin van de Streetparade, het verzamelpunt van alle deelnemers. Een kakofonie van geluiden uit allerlei muziekinstrumenten: inblazen, trommelen, warmlopen, dansen, vele groepen maakten zich op om maar zo goed mogelijk voor de dag te komen. Wij dames hebben alle voorbereidingen van dichtbij kunnen bekijken; wat een bijzonder gebeuren is dat. Kortom: een aanrader voor een volgende keer! Het zal duidelijk zijn dat we van de streetparade zelf weinig hebben meegekregen. Om 16.30 uur reed Leen ons weer retour naar Mulhouse, waar ieder zijns/haars weegs ging. Wij gezessen kwamen in een plaatselijk restaurant terecht, waar ook veel Mulhousers op af kwamen en niet onterecht: we het overdekte terras van een chinees hebben heerlijk gedineerd! restaurant. Op de Mittelerbrücke prijkten En zo kwam er dan weer veel te snel een de vlaggen van de landen die aan de taptoe einde aan vijf dagen muzikaal vermaak, deelnamen. We dronken en aten wat en met een snufje Franse en Zwitserse tenslotte werd het toch nog droog. De cultuur. Zwitsers van de Taptoe-organisatie hebben Zondag 18 juli reed Leen ons allen in de echt niets aan het toeval overgelaten: bij HAPPYBUS weer veilig en vlot naar het de ingang van het taptoeterrein werden vaderland. plastic regencapes uitgedeeld! Service van Rest mij nog de organisator van deze reis, de zaak zullen we maar zeggen. Over de taptoe zelf moeten anderen, die er Rino van der Luyt, enorm te bedanken voor meer verstand van hebben, hun zegje maar al zijn inspanningen en het geweldig gevarieerde programma en het prachtige doen, daar ben ik te veel leek voor. hotel en Leen Berkhoff met de HAPPYBUS Het was al in de kleine uurtjes eer dat we te bedanken voor de voorspoedige en onze hotelkamer opzochten, veilige reis. maar…….ondanks het slechte weer, Is er dan helemaal geen kritiek? Van mij opnieuw een heel fijne dag. niet, maar sommigen vonden dat de plaatsen op de tribune niet helemaal naar Zaterdag 17 juli 2012 genoegen waren: een volgende keer ook Uitslapen, want de reis naar Basel startte pas om 11.30 uur, tijd genoeg dus voor een meehelpen een reis te organiseren? Ook uitgebreid te ontbijt, de stad te verkennen hadden enkelen minder goed zicht op wat en een cappuccino op het grote plein. Wie zich beneden afspeelde, omdat het werd belemmerd door beeldschermpjes van het museum op het grote plein in eerste camera’s van het publiek vóór hen, ja instantie bekijkt, zou kunnen zeggen dat mensen je kunt niet alles hebben! het met veel beeldhouwwerk is versierd; Misschien een volgende keer gewoon even wie beter kijkt, ziet dat het allemaal geschilderd is alsof het beeldhouwwerk is: vragen of die camera’s weg kunnen? trompe l’oeul oftewel ‘vergissing van het oog’. Tijdens onze wandeling door
Wat ik van vorige reizen toch even vergeten was, is dat tijdens zo’n busreis CD’s en DVD’s worden gedraaid; vele muzikanten lopen op enig moment gehoorschade op, daarom, denk ik, staat het geluid van de CD’s en DVD’s in de bus veel te hard voor mijn oren, volgende keer maar oordoppen meenemen.....
Basel Tattoo reis Wij zijn in 2011 lid van het IMMS geworden maar een reisje wagen dat was er nog niet van gekomen. Als gepensioneerden denk je veel tijd te hebben, niet dus. Dit jaar hadden we met elkaar afgesproken het goed te plannen, zodat de kans van slagen gegarandeerd was. Het Basel reisje is ons goed bevallen. Het programma had ruimte om zelf wat te ondernemen en samen met de groep erop uit te gaan. Onze chauffeur Leen Berkhoff was uitstekend. Een dergelijke lange rit rijden doe ik hem absoluut niet na, chapeau! Na twee uur achter het stuur houd ik het voor gezien. Dat zou betekent hebben, met mij achter het stuur, dat we Luik hadden gehaald maar de rest? De Tattoo in Basel was in onze ogen helemaal af. Wij hebben zo iets nog nooit gezien en meegemaakt. Laat staan zo’n prachtig concert te mogen meemaken in de kazerne van Liestal. Onze reisleider zorgde voor een ongedwongen sfeer gedurende de gehele reis en in goede samenspraak was alles mogelijk. We hebben de groep als zeer prettig ervaren, leeftijd, rangen en standen golden deze reis niet we waren allemaal muzikaal geïnteresseerde reisgenoten. Gedurende de reis werd aan de muzikale noten en video’s gedacht. Na de reis klonken de marsen nog twee dagen lang na. Als beginnelingen willen wij een ieder bedanken voor de positieve bijdragen aan een goed verlopende Tattoo-reis naar Basel. Met een muzikale groet van ons, Riet en Cees van Engelen.
Basel Tattoo: niet te vermijden! Door Johan de Vroe We hebben dus beginnende taptoeklanten in onze club (welkom!) maar vooral ook (zeer) gevorderde. Al een paar keer waren wij op doorreis van Modena in Italië terug naar huis precies in de week van deze Tattoo, met Basel min of meer op de route. Toch nooit eerder erheen geweest, ondanks laaiende recensies, ook in de IMMS. Het bijna een jaar v.t.v. uitverkocht zijn voor de hoofdprijs voor elke plaats en het hoge showgehalte waren hoofdreden voorkeur te geven aan andere, meer militaire festivals in die zelfde periode. Achteraf terecht? Dat kan ik na onze IMMS-reis nu beter beoordelen. Alleen al vanwege de optimale vriendensfeer met zonder uitzondering leuke mensen van geheel verschillende pluimage gingen wij natuurlijk ook deze ronde mee met Leen’s Happybus. Eerlijkgezegd vond ik vooraf de deelnemende orkesten in Basel dit jaar van minder kaliber dan in vorige jaren, toen o.a. de Britse Guards en Marines er massed bijwaren. Maar het programma eromheen mocht er wezen en Rino had alles tot in de puntjes voor ons geregeld, ook de taptoekaartjes. Sterk hoor, een rondvaart en brouwerijbezoek, beide altijd leuk, zaten er helemaal in! Ja, misschien jammer voor de frisdrinkers, maar de IMMS heeft nou eenmaal wat met bier, welteverstaan de lokale smaken. Dat is puur cultuur. Dus Ueli was voor mij een schot in de roos. Niet alleen die bruine pint maar ook de enige echte rösti waren een feest. En vanaf de boot is Basel best een mooie stad, eigenlijk nooit zo geweten.
Het op en neer rijden naar het ook aardige centrum van Mulhouse in euroland was relaxed en een terechte keus: een 4 sterren hotel voor de prijs van een Zwitsers 1 ster... Ik was, net als vele anderen, blij verrast door het programma op de kazerne in Liestal. Alweer perfect geregeld door onzer reisleider: een geanimeerde ontmoeting met de Zwitserse militaire muziek en haar leiding en muzikanten. En boverdien met de ons bekende leden van de IATO, de organisatie van militaire taptoeorganisaties, waaronder onze Nationale Taptoe. Dat kan alleen in de IMMS, midden tussen de makers. Met prima muziek erbij, door de rekruten. Goed te horen dat dat muzikaal de besten van hun leeftijd zijn, semi-professioneel. Zoals bij alles wat je in dat kleine land ziet, alweer goed voor elkaar. Dat het militaire en de burgerij in Zwitserland in elkaar overlopen, met alle dienstplichtigen en reservisten, was op de kazerne evident en zo geldt dat ook voor de taptoe, met veel show en een een niet zo martiaal karakter. Want bv. het perfecte Secret Drum Corps is absoluut niet militair maar puur commercieel. Als dan ook de Finse en Zwitserse dienstplichtigen alleen
popmuziek spelen, de Japanse en Amerikaanse deelnemers, hoe aardig en vaardig ook, gewone burgerorkesten zijn en de Nieuwzeelanders een (leuke) nationale show opvoeren dan blijven alleen de twee Russische bands over voor de militaire factor. En die zou op een militaire taptoe, als je jezelf tenminste zo noemt, toch de hoofdmoot moeten vormen. In Basel niet dus, wat ook bij de Russen lag de nadruk meer op een exercitiepeleton resp. zangeressen dan op de orkestrale prestaties. En zijn massale pipes & drums militair? Hier wel op waarlijke Edinburgh-sterkte en niveau, met zelfde sfeer en karakter. Voor de Zwitsers allemaal extra attractief, die komen er massaal op af. Basel draagt de taptoe en de taptoe Basel. Dat was ook te merken bij de streetparade: rijen dik publiek en voor de meelopende fans, zoals mijn persoon, weinig doorkomen aan. Een geweldige bonte parade, wel even wat anders dan onze bescheiden – qua uitbundigheid en publieke opkomst - jaarlijkse parade in Rotterdam (waar overigens meer eersteklas militaire bands aan deelnemen). Voor ons was dit opnieuw een succesvolle uitstap met de IMMS voor kennismaking met weer een heel ander land en hoe dat met de militaire publieksshow omgaat. Het gevoel dat het een gemis is Basel niet eerder te hebben aangedaan is beperkt, maar deze speciale eigen gelegenheid om er echt over mee te kunnen praten hadden we voor geen frank willen missen. Leen en Rino: GOED GEDAAN!
.
Foto’s Marijke Vos, Ingrid de Vroe en Cor Hoornweg
