LIEDTEKSTEN-SPECIAL
jaargang 13 nummer 4 winter 2004/5 PALM | Vereniging van Professionele Auteurs Lichte Muziek
Boudwijn de Groot beoordeelde teksten van leden
Beste PALM-leden, Op verzoek van PALM heb ik me gezet aan het lezen en verwerken van een aantal teksten die bij het blad zijn binnengekomen. Het viel me eerlijk gezegd behoorlijk mee. De teksten die ik bij mij thuis ontvang van mensen die hopen gezongen te worden, zijn meestal van bedenkelijk niveau. Van Peter Koelewijn ontving ik, uit naam van PALM, 21 teksten. Ik becommentarieerde er zeven, die ik goed genoeg vond om er iets, naar ik hoop zinnigs, over te zeggen. Uiteraard is alles heel persoonlijk en niemand hoeft het met me eens te zijn, maar daarmee trap ik natuurlijk een open deur in. Of je nu voor de Idols-jury staat, een recensie krijgt in een krant, door je beste vriend bekritiseerd wordt of het anderszins zwaar te verduren krijgt, het is altijd de smaak van een eenling. Wat door één zuurpruim wordt gekraakt, wordt door een volle zaal vaak bejubeld. Of andersom. De teksten die ik slecht vond of die me helemaal niets zeiden, heb ik gelaten voor wat ze waren – en nog steeds zijn. Ik heb niet zo’n zin een rijtje zwartgalligheden te poneren. Daar wordt niemand vrolijk van, de teksten worden er niet beter van en de betreffende tekstdichters raken erdoor gedeprimeerd of trekken zich er niets van aan. Meestal is in dit stadium een apert slechte tekst het resultaat van gebrek aan talent, zodat de hoop op betere teksten in de toekomst erg klein blijft. Maar de teksten die ik hier van commentaar heb voorzien mogen er zonder meer zijn en blijven. Dat schept moed. Boudewijn de Groot
palm_nr4_nov2004_DEF kopie.indd 1
Alles went Jij leest een boek En drinkt een kopje thee Je moet lachen om een geestige passage Ik weet natuurlijk niet waarom je lacht Maar ondanks dat lach ik met je mee Is dit nou liefde? Of ben ik aan jou gewend? Zo nu en dan kritiek, af en toe een compliment Is dit nou liefde? Of gaat het altijd zo als je elkaar al heel lang kent? Ik was de auto Jij de lakens en de slopen En samen kijken wij naar het journaal We zijn het eens: er is veel onrecht in de wereld We durven nauw’lijks op verbetering te hopen Is dit nou liefde? Of ben jij aan mij gewend? Zo nu en dan kritiek, af en toe een compliment Is dit nou liefde? Of gaat het altijd zo als je al heel lang samen bent?
Menno Nicolai | Alles went
Ik kook voor jou En meestal gaat dat goed Ik maak de rommel, we ruimen samen op Soms doen we dingen samen, maar we doen ook veel alleen Gewoon zoals het uitkomt, gewoon zoals het moet Is dit nou liefde? Of zijn we aan elkaar gewend? Zo nu en dan kritiek, af en toe een compliment Ja, dat is liefde Maar als alles in het leven: liefde went Als ik straks dood ben Zul je voortdurend aan me denken Dan doe je noodgedwongen alles weer alleen Geen kritiek meer, maar ook geen complimenten Altijd zelf je eigen glaasje wijn inschenken Je went aan bijna alles, behalve aan verdriet Aan altijd maar alleen zijn wen je niet.
Alles went
BdG | Mooie tekst. Simpel, een waarheid als een koe, misschien zelfs een cliché en een open deur. Maar daar is niets mis mee, zolang je open deuren maar op een fraaie manier intrapt. En dat doet Menno Nicolai. Gelukkig geeft hij zelf het enige antwoord op de vraag of het liefde is of gewenning: liefde went. En dat komt in deze context vreemd genoeg als een soort ‘verwachte verrassing’. En verrassingen zijn hoe dan ook altijd goed. De slotconclusie dat je aan alles went behalve aan verdriet maakt de cirkel op sobere wijze rond. Het is een tekst waarin ieder-
een zich kan vinden zonder dat hij goedkoop wordt. Alleen de constatering ‘als ik straks dood ben / zul je voortdurend aan me denken’ klinkt me wat al te ijdel. Ik zou ‘vast nog wel eens’ of ‘hopelijk nog wel eens’ of woorden van gelijke strekking gebruikt hebben. Daar komt bij dat ik ‘voortdurend’ na al die simpele vragen eerder in het lied opeens erg definitief en overtuigd vind overkomen. Die overtuiging en zekerheid zou ik tot het allerlaatst bewaren, als je beseft dat je aan alles went, behalve aan verdriet en alleen zijn.
Bestuur en medewerkers van PALM wensen alle leden een fijn en creatief 2005! PALMblad winter 2004/5 | P1
30-11-2004 11:54:58
Dat ben ik
De vissers
Kijk daar loopt een vader, een vader met zijn kind. En aan een riem, daar loopt hun allerbeste vriend.
we vissen dicht onder de kust de donder rolt over de dijk de zee is zo zwart als de nacht waarmee ik de lucht vergelijk het water gaat woedend tekeer het kookt en het kolkt en het raast het roer gehoorzaamt niet meer
Die vader dat ben ik, en trots kijk ik opzij. Ik vind jou de allerliefste, en vind jij dat ook van mij? Zal ik sterk genoeg zijn, om pal voor jou te staan. En als je later groot bent, voor jou opzij te gaan? Kijk daar loopt een vader, een vader met zijn kind. En aan een riem, daar loopt hun allerbeste vriend. Dat kind daar dat ben ik, en trots kijk ik omhoog. Het regent pijpenstelen, maar m’n vader houdt me droog. Hij is de allersterkste, en de liefste steeds voor mij. En als ik later groot ben, word ik net zo’n pa als hij. Kijk daar loopt een vader, Een vader met zijn kind. En aan een riem, daar loopt hun allerbeste vriend. Die hond daar dat ben ik. Als vader ooit een lor, dus werd ik herboren, als een labrador. Had ik toen maar geweten, hoe ik reïncarneren zou, om te leren en te voelen, wat liefde is en trouw. Dus vaders wees gewaarschuwd: Ga nooit over de schreef, tenzij u dolgraag paren wilt, met een loopse teef.
de Waddenzee siddert en beeft verwoestend als pakijs dat kruit de kotter breekt bijna in twee o god, ik sta doodsangsten uit de bliksem schiet wild in het rond de lucht breekt met heidens kabaal het schip bonkt over de grond o de zee, de zee, van het golvend gevaar wat ben je toch met me van plan o de zee, zwarte zee, onverzadigbaar weet dat ik niet zonder je kan uit alle macht klem ik me vast de zondvloed komt over me heen ik hoor iemand schreeuwen om hulp ben dan weer minuten alleen
met de zee, de zee van het golvend gevaar wat ben je toch met me van plan o de zee, zwarte zee, onberekenbaar weet dat ik niet zonder je kan het onheil verliest nu zijn kracht het noodweer trekt weg over zee mijn bed daar verlang ik nu naar we brengen ons quotum niet mee van de zee, van de zee van het golvend gevaar wat ben je toch met me van plan o de zee, zwarte zee, onberekenbaar weet dat ik niet zonder je kan de bui gromt wat na, het wordt licht doorweekt waag ik mij op het dek het zout bijt me in het gezicht het luik naar ‘t vooronder zit dicht de zee deint nog na, grijs als lood ik roep maar een antwoord blijft uit ik ben alleen op de boot met de zee, de zee van het golvend gevaar wat ben je toch met me van plan o de zee, zwarte zee, onberekenbaar weet dat ik niet zonder je kan
Dat ben ik De vissers
Bert Kreeft |Dat ben ik
Arie Meijer | De vissers
Prima tekst met een zeer originele uitwerking van een alledaags onderwerp: vader en zoon aan de wandel met de hond. Het woordje ‘daar’ wordt te vaak gebruikt en niet altijd even fraai (‘En aan een riem daar loopt hun allerbeste vriend’, ‘Dat kind daar dat ben ik’). Ik zou bijvoorbeeld ‘jochie’ hebben geschreven i.p.v. ‘kind daar’. Het laatste maakt het afstandelijker dan noodzakelijk is. Op die plek moet je juist zo dicht mogelijk naar het kind om vanuit hem te kunnen spreken. Het slot is ronduit schitterend, een totale verrassing. De als hond gereïncarneerde overspelige echtgenoot komt als een donderslag bij heldere hemel. Ontzettend jammer is het daarom dat de laatste twee regels zo slap zijn (los van het feit dat ik het woord teef afschuwelijk vind, vooral hier, waar het ook nog als synoniem van ‘vrouw’ gezien kan worden; vrouwen teven noemen ligt niet in mijn stijl. Maar goed, het kan hier haast niet anders, tenzij je niet genoodzaakt wordt op ‘schreef’ te rijmen). Vaders waarschuwen niet over de schreef te gaan is prima, maar het hier geboden alternatief ‘tenzij u dolgraag… etc.’ is te wankel om serieus te nemen. De woordspeling met ‘teef’ veroorzaakt een benarde paradox: een verrassende wending wordt verzwakt door een lelijk woord en een zwak alternatief. Ik stel voor dat er nog eens naar gekeken wordt om tot een magistraal slot te komen.
Een zeer suggestieve en sfeervolle tekst. Je voelt het noodweer, de schuimende golven, het stampende schip en de opkomende kotsneigingen. Gevaar en zeeziekte liggen op de loer. Bij mij tenminste, maar ik ben dan ook geen visser. Een goeie tekst dus, want hij maakt voelbaar wat er aan de hand is: de storm en de angst, maar ook het ontzag en de liefde voor de zee. Het mysterieuze geschreeuw om hulp wordt aan het einde fraai verklaard: ‘ik roep maar een antwoord blijft uit / ik ben alleen op de boot’. Het refrein is geschreven in een walstempo, wat natuurlijk altijd werkt bij een majestueus deinende zee. Wel wat aanmerkingen: * Een sidderende en bevende Waddenzee lijkt me niet in staat te verwoesten. * Een schuimende, kolkende, beukende, ziedende, zwiepende, rollende, donderende, moordende, witkoppige, losgeslagen, tomeloze zee kan dat wel. Maar een zee die beeft en siddert… * Ik begrijp de constructie ‘o de zee, de zee / van het golvend gevaar’ niet. Van wat voor golvend gevaar is die zee? Is de zee niet zelf het golvend gevaar? * Ik zou zeggen: ‘het onheil verliest eindelijk iets van zijn kracht’. Het is zo plotseling het onheil nu zijn kracht te laten verliezen. Laat het maar langzaam wegtrekken, stel ik voor. Dan kunnen we even rustig op adem komen. Is het niet wat vreemd, nu het onheil wegtrekt, meteen naar je bed te verlangen zonder je af te vragen waar dat mysterieuze hulpgeschreeuw vandaan kwam? Niet dat je gelijk de oplossing moet geven, want die komt heel mooi aan het slot. Maar ik zou het me toch even afvragen. * Hij waagt zich nu pas op het dek? Ik ben geen visser, geen bootsmaat en al helemaal geen kapitein, maar moest hij tijdens het noodweer niet bovendeks zijn? Sterker nog: klemde hij zich niet vast terwijl de zondvloed over hem heen kwam? Aan dek dus? * Waarom zit dat luik naar het vooronder dicht? Wat verbergt dat vooronder voor geheimzinnigs? Dat soort vragen laten de luisteraar behoorlijk onbevredigd achter, wat zonde is voor een overigens fraai lied.
PALMblad winter 2004/5 | P2
palm_nr4_nov2004_DEF kopie.indd 2
30-11-2004 11:54:58
‘Wegwezen vrienden! Je niet meer lenen voor dat circus’
HET WRONGFESTIVAL
‘Waarom laat men zich, als zichzelf respecterende songschrijver, vervolgens afslachten in Istanbul of waar die internationale, bijna Maffia-achtige, opvoering ook plaatsvindt?’
Over ruim een half jaar is het Eurovisie Songfestival weer te zien op de tv. Ik verheug me er nu al op, want het zal me wel weer een spektakel worden. De mooiste muzieksoap die er is, vol spanning, vreugde, verdriet, intriges, onverwachte wendingen en een sensationele afloop! Voor de betreffende tv-stations in Europa is het festival een absolute must. De NOS is er dan ook heel blij mee, en met het Nationale Songfestival: kijkcijfers zijn hoog en de productiekosten laag. Wat wil je nog meer? Ik wil in ieder geval niet. Ik wil al járen niets meer. Ik bedoel, als professionele liedjesmaker wil ik al jaren niets meer met dat circus en de directie ervan te maken hebben. Want het heet een songfestival te zijn, maar zowel op nationaal als op internationaal niveau heeft het daarmee allang niets meer te maken. Het is een artiestenfestival en da’s iets heel anders. De liedjesschrijvers worden meestal niet eens genoemd...
Eigen inzendingen betalen
tionale, bijna Maffia-achtige, opvoering ook plaatsvindt? Is die eindeloze reeks voorrondes zo aantrekkelijk, met een jury onder aanvoering van ene omhooggevallen Cornald Maas? Ik heb op www.songfestival.nl eens gekeken waar Maas zijn status aan te danken heeft. Hij is zowat overal adviseur en zo geweest, maar nergens staat dat hij zijn sporen als songschrijver heeft verdiend of dat hij in staat is een behoorlijk liedje neer te zetten. Zo’n betweter was mijn vader ook bij voetbalwedstrijden. Dé kenner bij uitstek. Nooit een bal aangeraakt, nee. Hij hield wel elke maandag de standen bij, ja... Trekt het opgeklopte gedoe in de nationale pers soms, die jou na een dramatisch verlies publiekelijk in de hoek zet als waardeloze liedjesschrijver? ‘Dat liedje kán ook niet meer in deze tijd...’ Wegwezen vrienden! Je niet meer lenen voor het Nationale Songfestival zoals het nu in elkaar steekt. Zet je creativiteit in voor andere zaken en laat je niet meer in met iets dat je alleen maar tijd, energie, ergernis, teleurstelling en ook nog geld kost. Zelfs als je wint, ben je verliezer. Zolang de organisatie niet op een professionele manier weet om te gaan met liedjesschrijvers, moeten die zich er verre van houden.
tig spektakel. We moeten dat gewoon laten doorgaan, al is het een kind met een waterhoofd geworden. Maar waarom niet daarnaast een festival houden in veel kleiner verband? Met een stuk of zes landen, over drie of vier dagen? Bijvoorbeeld Nederland, België, Duitsland, Engeland, Frankrijk en misschien Luxemburg of een Scandinavisch land? Bij de oudere lezers komt waarschijnlijk de gedachte aan het Knokke Festival naar boven. Oké, op die manier kan het nu niet meer: te ouderwets. Maar de ingrediënten ervan zijn nog altijd bruikbaar. Zoek vier nieuwe artiesten en laat het gilde van liedjesschrijvers materiaal aanleveren. Auteursvereniging PALM en Conamus kunnen daarbij een grote rol spelen. De deelnemende landen komen tegen elkaar uit. De jury kan bestaan uit een aantal gerenommeerde artiesten en/of auteurs uit die landen, die wellicht ook nog wat zinnige kritiek kunnen leveren. Als dit idee levensvatbaar is, moet het natuurlijk goed uitgewerkt worden. Misschien dat platenmaatschappijen dan ook enthousiast worden en weer in een songfestival-avontuur willen stappen. Want die maatschappijen zijn in Nederland zo massaal afgehaakt dat zelfs de winnaar van het Nationale Songfestival van dit jaar, Re-union, moeite had om er een te vinden... Peter Koelewijn
Binnenkort valt er bij veel liedjesschrijvers weer een uitnodiging op de mat om mee te doen. Ze moeten dan wel én de liedjes aanleveren én de bijhorende artiest én de demo (het liefst op cd). En dat allemaal uiteraard voor niets. Als je tot de uitverkorenen behoort, krijg je een paar centen om het geheel ook nog eens professioneel aan te kleden, te coachen, te begeleiden en van de nodige promotie te voorzien. In de voorwaarden staat ook nog dat je je rechten overdraagt aan de zendgemachtigde en dat die wel zal zien welke ‘redelijke’ vergoeding je daarvoor krijgt. Een paar jaar ge- Kleiner festival leden besloot ik dat ik met die lui absoHet fenomeen Eurovisie Songfestival blijft op zich natuurlijk een prachluut niets meer te maken wilde hebben. Maar zij hebben natuurlijk gelijk. Als ze een groot aantal van mijn collegae zo gek kunnen krijgen om zich in die tombola te storten en om ze ook nog hun eiSteeds meer PALM-leden hebben een eigen site of homepage met liedteksten. Wie gen inzendingen te laten betalen, vind deze vermeld wil zien in het PALMblad kan de URL mailen naar:
[email protected] ik dat een sterk staaltje verkooptechniek, waarop mijn broers (die allemaal in de www.baskunnen.nl www.lokaal47.com vishandel zitten) jaloers zouden zijn. www.cabaretcafe.nl www.lyricalbruce.com www.demomatch.nl www.mennonicolai.nl www.dreamingaloud.nl www.paulvens.nl Maffia-achtig www.ed-venture-music.com www.petergroenendijkmuziek.nl Waarom, vrienden, zijn mijn collegae ‘so www.ekkerman-bes.nl www.poetry.com geil’, zoals ze in Duitsland zeggen, om www.erikderuijter.nl www.sahuleka.com zich voor dat karretje te laten spannen? home.hccnet.nl/mhj.hanrath www.surfsnelnaar.nl/ronaldvisser www.jacquesherb.nl www.tekstdichter.nl Waarom laat men zich, als zichzelf reswww.jvkooten.info www.timkops.nl pecterende songschrijver, vervolgens afwww.katbitemusic.com www.toonbankrecords.nl slachten in Istanbul of waar die internawww.leukeleerzameliedjes.nl
PALM-leden op het net
PALMblad winter 2004/5 | P3
palm_nr4_nov2004_DEF kopie.indd 3
30-11-2004 11:54:59
Harry De meest gestelde vragen de Groot overleden WWW.PALMNET.NL
Sinds de introductie van PALMnet zijn er heel wat vragen van leden over deze ‘digitale liedjeswinkel’ van PALM binnengekomen. Hieronder geeft Chris Pilgram antwoord op de meest gestelde vragen. Wie kunnen er gebruik maken van PALMnet? Alle PALM-leden. Als je je contributie hebt betaald!
Moet ik extra betalen voor het gebruik van PALMnet? Nee, PALM-leden hoeven niet extra te betalen. Wat kan ik met PALMnet? Op PALMnet zijn liedjes en/of teksten van leden te vinden, onderverdeeld in diverse categorieën, bestemd voor potentiële gebruikers. PALMnet sluit daarmee aan bij de trend in de muziekindustrie, het digitaal aanbieden van muziek.
PALM-erelid Harry de Groot (1920-2004) Op 27 september jl. is de bekende componist en PALM-erelid Harry de Groot overleden. De Groot schreef een groot aantal liedjes voor Johnny Jordaan en Tante Leen. Daarnaast maakte hij de muziek voor succesvolle tv-series als Farce Majeure (‘t Is uit het leven gegrepen) en Swiebertje. Een van zijn bekendste werken is Geef mij maar Amsterdam, dat hij met Pi Vèriss schreef, met wie hij lange tijd samenwerkte. De getalenteerde De Groot, die vele onderscheidingen ontving voor zijn werk, bespeelde diverse instrumenten, was arrangeur en trad op als dirigent. Ook was zijn muziek te horen in talloze tv-commercials. Bestuur en medewerkers van PALM wensen de naasten van Harry de Groot veel sterkte bij het verwerken van het verlies van deze aimabele persoon, die een enorme bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse muziekcultuur. Naar aanleiding van het overlijden van Harry de Groot stuurden PALM-leden Theo en Toos Diepenbrock ons de volgende tekst: Harry, Jouw naam en faam waren GROOT Jij was goed in vele dingen, Liet andere mensen heerlijk zingen. In de schaduw bloeien de mooiste bloemen, Wij zullen jouw naam blijven noemen. Dag Harry
PALMblad winter 2004/5 | P4
palm_nr4_nov2004_DEF kopie.indd 4
Heeft de ontwikkeling van PALMnet niet erg lang geduurd? Ja. Helaas heeft PALM beperkte financiële mogelijkheden, dat dwingt tot voorzichtigheid. Bovendien bleek het vinden van sponsors niet eenvoudig. Is aanmelden bij PALMnet erg ingewikkeld? Er is een aanmeldingsformulier gemaakt. Als je daarmee stap voor stap aan het werk gaat, zul je merken dat het sneller gaat dan je dacht. Waarom is het formulier in het Engels opgesteld? PALMnet is opgezet om zoveel mogelijk markten te kunnen bereiken. Dat gebeurt dus via internet. De voertaal op internet is Engels. Daar sluit het formulier bij aan. Er is inmiddels ook een Nederlandse versie beschikbaar. Waarom is gekozen voor een aanmeldingsformulier en niet voor een aanmeldingsmenu op de site zelf? Uit een enquête bleek dat veel leden interesse hebben, maar nog niet zo vertrouwd zijn met de digitale aanpak. Om iedereen toegang te geven, is nu nog voor het formulier gekozen. In de toekomst wordt dat anders. Binnenkort weet toch iedereen hoe internet werkt? Daarvan zijn wij ook overtuigd. In een later stadium kunnen alle aanmeldingen gewoon via de site plaatsvinden. We zitten nu in een overgangsperiode. Niemand hoeft van het PALMnet te worden uitgesloten. Is het belangrijk dat ik zelf een computer heb? Nee. Voor het aanmelden bij PALMnet hoeft dat niet echt, maar het is wel handig. Bijvoorbeeld om gebruik te kunnen maken van de gratis e-mailvoorziening. Helpdesk: via Turbo Music, Chris Pilgram, tel. 030 - 234 33 00, fax 030 - 234 33 34, e-mail Turbo.
[email protected]
Hoe moet ik mijn liedjes en mijn teksten aanbieden? Omdat alles nog met de hand in de computer wordt ingevoerd, hebben we het liefst dat de leden hun informatie digitaal aanleveren. Veel leden weten al hoe dat werkt. Maar omdat we in een overgangsperiode zitten, mogen muziek en teksten nu nog in iedere vorm worden aangeboden.
Waarom mag ik maar tien liedjes insturen? Iedereen mag maximaal tien liedjes en vijftien teksten aanleveren. Dat heeft te maken met de beschikbare opslagruimte. In een later stadium wordt het toegestane aantal mogelijk verhoogd. Kan ik ingestuurde liedjes en teksten later nog vervangen? Ja, die kunnen worden vervangen. We bekijken nog hoe dat gaat gebeuren. Dat hangt onder meer af van het aantal leden dat zich aanmeldt voor PALMnet en hoe groot de wens is voor vervanging. Kan ik hulp krijgen bij het aanmelden? Dat kon al op de laatste contactavond van PALM. Ook is er een helpdesk waar je terecht kunt met vragen over het plaatsen van materiaal op PALMnet. Is PALMnet wel belangrijk voor mij als PALM-lid? PALM-leden willen met hun creativiteit iets bereiken en de beste manier is het aanboren van zoveel mogelijk nieuwe markten. PALMnet kan de deur openen naar deze markten. Niet meedoen betekent eigenlijk stilstaan. Zijn er al resultaten van PALMnetgebruikers gemeld? Nou en of. De site wordt goed bezocht, deals zijn al gemaakt, liedjes en teksten worden beluisterd of bekeken en gedownload. Dus PALMnet is in zijn opzet nu al geslaagd. Blijft de site nu verder zoals ie is? Internet is een dynamisch medium en is dan ook constant aan verandering onderhevig. PALMnet zal daarin niet achterblijven en geregeld worden aangepast aan de snel veranderende eisen. Op PALMnet staat een ‘Log-in’ voor leden. Als ik daarop klik en verder wil, heb ik een password nodig. Ik ben PALM-lid maar heb geen password, hoe zit dat? PALMnetgebruikers, leden dus die materiaal hebben ingestuurd voor PALMnet, hebben via een password toegang tot extra informatie. De gebruiker kan bijvoorbeeld zien hoeveel keer zijn liedje of tekst is gedownload en eventueel door wie. Meld je aan als PALMnetgebruiker met materiaal, dan wordt het password vanzelf verstrekt.
30-11-2004 11:55:00
Reis in de tijd
(A1) Ik ga op reis in de tijd Ik heb alles goed voorbereid Als ik naar het zuiden rijd Mijn auto over ‘t asfalt glijdt Hoe lang? Ik heb geen idee Geen werk geen huis geen tv Alleen de zon reist met me mee Naar de Middellandse Zee Hij, trots glimlachend op een paard Wij samen bij de open haard Wat foto’s en een ansichtkaart Ik heb ze altijd goed bewaard
Niets is wat het lijkt Zijn huis waar ik toen altijd was De rieten stoel op het terras De stenen vuurplaats in het gras Het lijkt precies zoals het was
Je voelt je meer dan oké Valt uit de zevende hemel neer Al jaren wil je dat het anders wordt Komt plotseling de grote ommekeer
(B1) En ik droomde de koude maanden voorbij Een heel schooljaar lang van september tot mei En ik droeg zijn foto overal mee En ik schreef gedichten over ons twee Want hij was alles wat ik wilde zijn De zomer, de zee, de muziek en de wijn De grote vakantie was mijn paradijs En hij de bestemming van iedere reis
Als je van plan bent door te gaan Valt het doek plots voor je dicht Heb je de moed al opgegeven Zie je eindelijk het licht Niets is wat het lijkt Niets is wat het lijkt Alles wekt de schijn Dat ‘t echt zo is Zonder het werkelijk te zijn
Ik was een jaar of zeventien Zal ik het allemaal weer zien Zou hij daar wonen nog misschien Zou hij veranderd zijn sindsdien
(A3) De zon schijnt vals het is doodstil Ruim dertig graden en ik ril Niet veel veranderd maar zo kil Het is een wereld van verschil
(A2) De camping ligt er nog net zo De velden en het wijnchâteau De paarden in het gele stro Als in een eeuwig stil tableau
Ik maak een reis in de tijd Ik was toch goed voorbereid Maar ik ben de weg al kwijt Het is een hopeloze strijd
Je kunt de vraag maar niet begrijpen Terwijl het antwoord voor je ligt Staat niet stevig in je schoenen Voelt opeens het evenwicht
Bij het café in het gehucht Hangt er iets ijls in de lucht Iets van vroeger en ik zucht Ik wil het pakken maar het vlucht
Op het balkon staat een meneer Ik zie dezelfde glimlach weer Maar ik ben niet dezelfde meer Je leeft je leven maar één keer
De kronkelweg, de oprijlaan Alsof de tijd heeft stilgestaan Het oude hek met de plataan Zo roerloos zo onaangedaan
Maar ik ben niet dezelfde meer Je leeft je leven maar één keer maar één keer
Niets is wat het lijkt Niets is wat het lijkt Alles wekt de schijn Dat ’t echt zo is Zonder het werkelijk te zijn
Reis in de tijd
Renée Menting | Reis in de tijd
Wat een mooie, sfeervolle tekst. Een vervlogen vakantieliefde prachtig verwoord. Het einde is voorspelbaar, maar dat doet er niet toe. Het gaat om de sfeer, het gevoel, de herinnering en de verwachting, waarvan ook zij natuurlijk weet dat ze bedrogen uit zal komen. Het maakt niet uit, je reist mee, je voelt mee en je hoopt mee tegen beter weten in. Samen uit, samen thuis, zo hoort het in de kunst: hoe bizar, clichématig, surrealistisch, koesterend, absurd of normaal ook, je moet je nooit in de steek gelaten voelen als luisteraar, kijker of lezer. En deze reis maak ik van begin tot eind ademloos mee. Al zijn er stilistische momenten dat ik wat in elkaar krimp. De zucht in A2 oogt als een stoplap. ‘Ucht’ is natuurlijk een moeilijke rijmklank, maar met zuchten maak je je er hier wel heel gemakkelijk af. Ik zou in tegendeel zelfs eerder mijn adem inhouden dan zuchten in deze situatie. ‘Het lijkt precies zoals het was’ is of lelijk door dat ‘lijkt precies’ of het moet iets onheilspellends krijgen door dat ‘lijkt’ en dan is ‘precies’ niet het juiste woord – dan moet daar iets dreigenders staan. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Ik neem aan dat je wilt dat we denken: het lijkt wel zoals het was, maar er is iets vreemds aan de hand, er is iets veranderd. ‘Het is een hopeloze strijd’ klinkt als een wanhopig gezocht rijmwoord in dit ‘ijd’couplet. Wat is die wanhopige strijd precies? Ik heb alleen maar een verwachtingsvolle tocht meegemaakt, een situatie die onveranderd lijkt, maar het kennelijk niet is en een soort kilheid in de lucht. Van innerlijke of uiterlijke strijd is nog geen sprake geweest. Prachtig vind ik de onbaatzuchtige opmerking aan het einde, dat jij dezelfde niet meer bent. Mindere goden zouden hier gezegd hebben dat hij veranderd was, maar Renée houdt de eer aan zichzelf. Haar reis heeft opgeleverd dat ze beseft dat ze verder moet en dat teruggaan zinloos is. Niets nieuws onder de zon, maar wel prachtig verbeeld.
Je denkt dat je er al bent Maar staat pas aan het begin Weet je zeker dat het waar is Ligt de waarheid middenin
Wanneer ik het weer eens heb verkloot Als ik denk nu is het voorbij Blijkt jouw liefde onbegrensd Hou jij nog steeds van mij
Marco Emmerig | Niets is wat het lijkt Ook hier een fraaie verrassing aan het slot van het lied. Na alle tegenstellingen, na alle schijnwaarheden, na alle plotselinge wendingen ten goede of ten kwade, waaruit moet blijken dat niets is wat het lijkt, volgt opeens de verlossende ontdekking: als ik denk dat het voorbij is, blijk jij nog steeds van mij te houden. De meeste voorgaande feiten worden als teleurstellend gepresenteerd, zodat dat laatste feit extra hoopgevend wordt en de conclusie als het ware juicht: liefde overwint alles. Mooi, hè? Kleine opmerking: ik zou de tweede regel beginnen met ‘maar’. Als je luistert naar een lied en je opent met ‘Je voelt je meer dan oké / Valt uit de zevende hemel neer’ blijf je je als luisteraar de rest van het lied afvragen: ‘Waarom voelt ie zich oké als hij uit de zevende hemel valt?’ En als je een lied lang je hersens blijft pijnigen met een dergelijk technisch probleem, dan klopt er iets niet met het lied. En dat zou in dit geval zonde zijn, omdat het probleem zo simpel te verhelpen is.
Cursus Muziekuitgever De Vereniging van Muziekhandelaren en –Uitgevers in Nederland (VMN) verzorgt ook in 2005 weer een cursus muziekuitgever. Hierin wordt de deelnemers de basiskennis van het muziekuitgeversvak bijgebracht. Onderwerpen die aan bod komen zijn onder meer de bladmuziekuitgever, de uitgever van populaire muziek, de praktijk van de muziekuitgeverij en het auteursrecht. De cursus is schriftelijk met vier contactdagen, waarop de docenten toelichting geven op de stof, vragen beantwoorden en discussiëren met de cursisten. De cursus wordt afgesloten met een examen, dat uit een schriftelijk en een mondeling gedeelte bestaat. Het cursusmateriaal is ook als naslagwerk verkrijgbaar. Informatie: www.vmn.nl (klik op ‘opleidingen’) of Joh. A. Alsbach Stichting, tel. 0578 - 57 51 61, fax 0578 - 57 51 35, e-mail:
[email protected] PALMblad winter 2004/5 | P5
palm_nr4_nov2004_DEF kopie.indd 5
30-11-2004 11:55:00
Zou ze nog zo mooi zijn Zou ze nog zo heerlijk ruiken als het vers gemaaide gras Zou d’r haar nog steeds zo lang zijn als toen die zomer was Zou ze nog zo zachtjes kreunen bij een zoentje in haar nek Zou ze nog zo’n rilling krijgen van een streling op die plek Zou ze nog zo giechelig worden na dat derde glaasje wijn Zou ze nog zo mooi zijn Zou ze nog zo mooi zijn Zou ze nog zo oogverblindend mooi zijn Refrein: Oh, zij was echt de mooiste De aller - allermooiste Zij was echt de mooiste die ik in mijn armen had Zij was echt de mooiste De aller - allermooiste De mooiste, die ook leuk was Oh mijn hemel, wat een schat Zou ze nog steeds zo genieten van een simpel klein moment Zou ze nog zo vrolijk wezen zo als ik haar heb gekend Zouden haar ogen nog zo glimmen, stralend van de levenslust Zou ze nog zo kunnen zoenen dat je echt een engel kust (Refrein) Zou ze weleens aan me denken – doet ze dat dan met een lach Zou ze dromen van die nachten dat ze in mijn armen lag Zou ze mij willen vertellen; bij jou weggaan was een fout Zou ze mij graag willen zeggen dat ze nog steeds van me houdt Zouden wij weer samen komen Doet het gemis haar ook zo’n pijn Oh, zou ze nog zo mooi zijn Zou ze nog zo mooi zijn Zou ze nog zo oogverblindend mooi zijn
Ruud Bouman | Zou ze nog zo mooi zijn Tja, eigenlijk niks mis mee. Niet opzienbarend, geen hoogstandjes, verrassende wendingen, onverwachte climax of wat dan ook. Maar ook absoluut geen krakkemikkig geheel, geen tenenkrommende rijmen, geen pretentieus gewauwel, geen schoolagendawijsheden, geen middelbare-schoolpoëzie, geen quasi mystiek gefilosofeer, dingen waar de Nederlandse popmuziek vandaag de dag mee doodgebloft, -gekamphuisd, -ge-acdaad en -gekoreneefd wordt. De regel ‘Zou ze nog zo kunnen zoenen dat je echt een engel kust’ klopt natuurlijk niet. Maar dat is simpel te verhelpen. Tweemaal ‘zo’ in ‘Zou ze nog zo vrolijk wezen zo als ik haar heb gekend’ is ook lelijk. Maar ook dat is eenvoudig te verhelpen. Met een pakkende melodie knal je Borsato cs. zo van de eerste plaats, mocht je daarin geïnteresseerd zijn. Kijk, je moet natuurlijk niet een hele cd volschrijven met teksten als deze, maar zo nu en dan eentje ertussendoor, geen probleem.
PRATEN MET HET BESTUUR
Tijdelijk Morgen zul je weggaan uit het huis waarin je altijd hebt gewoond. Ik denk met spijt: waar blijft de tijd? Hier heb ik jou als kind verschoond. Nachten heb ik naast je bed gezeten. En dat je weg zou gaan dat heb ik steeds geweten.
Even blijf ik stilstaan bij je bed en zie je slapende gezicht. Het is zo gek, op dit vertrek was ik mijn levenlang gericht. Je kunt niet alles in het leven zelf beslissen. Ik heb mijn taak volbracht, maar God, ik zal je missen.
Het is zo tijdelijk. Maar zo verleidelijk daar nooit echt aan te denken. Het is zo tijdelijk maar onvermijdelijk. Je staat er nooit bij stil. Het gaat veel sneller dan ik dacht. Het is opeens gewoon voorbij. Je vaart nu door op eigen kracht. Je kunt het verder zonder mij.
Het is zo tijdelijk. Maar zo verleidelijk daar nooit echt aan te denken. Het is zo tijdelijk maar onvermijdelijk. Je staat er nooit bij stil. Het gaat opeens gewoon voorbij. En zoveel sneller dan ik wou. Jij kunt nu verder zonder mij. En ik moet verder... zonder jou...
Marian van Gog | Tijdelijk Marian van Gog ken ik als tekstdichteres: we schreven samen Groen voor Kinderen voor kinderen. Dat was een fraaie tekst, gedacht vanuit een kind. Deze tekst is geschreven vanuit een moeder. Het inventieve van Groen mis ik hier een beetje, maar duidelijk is wel dat deze tekst is gemaakt door iemand met ervaring als schrijfster. Geen krampachtig rijm, geen voor de hand liggende rijmwoorden, soepele zinnen (hoewel tweemaal ‘dat’ in de laatste twee regels van het eerste couplet lelijk en overbodig is). Het is jammer dat er niet naar een climax is gewerkt. Er is geen inventieve slotconclusie, geen verrassing. Dat ze verder moet zonder haar kind, als dat eenmaal groot is en het huis uitgaat, is niets opzienbarends. Moeilijk voor veel ouders, maar als luisteraar lig ik er niet wakker van. Een verrassende conclusie is het in deze tekst ook niet. Het is de laatste zin in het laatste refrein (om het zo maar even te noemen), die weinig toevoegt aan datgene waarmee het eerste refrein eindigt. Kortom een tekst die wat mij betreft iets te veel blijft steken in een ouderwetse mijmering. Maar technisch is er, zoals gezegd, weinig mis mee.
Elke vrijdag is er PALM-spreekuur. Dan kunnen leden van 9.00 tot 11.30 uur terecht met vragen over de zakelijke kant van het vak. Telefoon 035 - 621 49 11. PALM-bestuursleden Bert Ruiter en Ad Kraamer zijn bereikbaar voor vragen van algemene aard. Bert Ruiter Telefoon 035 – 531 62 09, fax 035 – 531 43 12, e-mail
[email protected] Ad Kraamer (alleen voor de provincies Limburg, Noord-Brabant en Zeeland). Telefoon 0416 – 37 49 91, fax 0416 – 37 40 75, e-mail
[email protected]
COLOFON_NR.4_WINTER2004/5 HET PALMBLAD IS EEN UITGAVE VAN DE VERENIGING VAN PROFESSIONELE AUTEURS LICHTE MUZIEK
Secretariaat Vaartweg 32, 1217 SV Hilversum, T 035 – 621 49 11 Bestuur Mr. Hans Kosterman, voorzitter. Mr. Eric Boom, secretaris. Han Grevelt, penningmeester. Roy Beltman, Peter Koelewijn, Ad Kraamer, Bert Ruiter, Cees Schrama en drs. Shaif A. Basier Ereleden Mr. Ben Arp†, Eddy Christiani, Harry de Groot†, Frans Poptie en Cees Schrama Redactie Egbert Hartman, Andrea Steinmetz Redactie-adres Keizersgracht 114, 1015 CV Amsterdam e-mail:
[email protected] Vormgeving www.atlast.nl
PALMblad winter 2004/5 | P6
palm_nr4_nov2004_DEF kopie.indd 6
30-11-2004 11:55:00