Alegria ku Cliniclowns

Kontenido Pagina 2 & 3

Edishon number 3, december 2008 - E korant aki ta un publikashon pa personal di De SGR-Groep

Alegria ku Cliniclowns Na sèptèmber 2008 kuater Cliniclowns a kuminsá bishita vários grupo na SGR-Groep i awor nan ta bis-

• Evacuatie bewoners Salsbachweg

• Afscheidsinterview Jorina de Palm

Pasadia i Therapeutische Peutergroep.

Cliniclowns ta funshonando na Kòrsou fo’i sèptèmber 2008. Durante e promé tres añanan nan ta wòrdu finansiá dor di Cliniclowns Hulanda. E fiansa ta baha kada aña: e di dos aña ku 50% i e di tres aña ku 25%. E idea ta pa nan mes haña spònser lokal, pa despues di e tres aña aki nan por para riba nan mes pia den asuntunan finansiero. Ademas di na SGR-Groep, e Cliniclowns di Kòrsou ta aktivo den SEHOS (Sint Elizabeth Hospitaal), Soeur Hedwigschool, Siloam i Hebron.

• Interview met Ferdinand Bouwman

• Zorgzwaartemeting

muchanan na Dolfijntjes, Purunchi, A3 Woongroep,

E payasonan ta purba haña kontakto ku e muchanan, nan ta wak kon e muchanan ta reakshoná i ta purba challenge nan, pa nan reakshoná riba e Cliniclowns. Durante i despues di e bishita e guianan di SGR-Groep ta skirbi pa kada kliente kiko tabata su reakshon riba e payasonan i kua desaroyo ta visibel.

• Evaluashon kurso Bishon riba kuido

Pagina 4 & 5

hitando e muchanan dos biaha pa siman. Ta trata di

E muchanan ta reakshoná hopi kontentu riba e payasonan di Cliniclowns: nan ta gusta e kolonan di nan paña i bo ta mira nan hari i bati man ora nan wak e payasonan. Promé ku e payasonan kuminsá traha ku e muchanan nan ta chek e delaster desaroyonan di kada un di e klientenan ku e empleado pedagógiko di e grupo. Asina nan por sa por ehèmpel si un kliente tabata krepchi òf tabatin un atake di epilepsia etc. Serka Cliniclowns ta e mucha ta guia.

• Samenwerking Revalidatie en Groot Klimmendaal

• Interview met Beatriz Doran-Scoop E pòrtrètnan aki ta duna un bista riba e manera di traha di e Cliniclownsnan i di reakshonnan di e muchanan.

• Veiliger slapen met nieuw akoestisch systeem 1 Pagina 6 & 7 • Interview met Jermain Kerman • Pagina Sosial • Nieuwjaarsborrel • Personeelsmutaties

2

• Resultaatgericht beoordelen

3

Pagina 8 • Siman di kultura 2008 • Poesia di aña nobo • Colofon

4

Na final di 2008 ... Mi tin ku bisa ku 2008 tabata un aña riba kua mi ta wak bèk ku sentimentunan mesklá. E tabata un aña yen di inisiativa nobo, den kua nos a realisá hopi kos bunita. Pero desafortunadamente na final di 2008 tabatin algun desaroyo negativo basta grave, ku ta kousando gerensia i Raad van Toezicht preokupashon pa futuro di nos instituto i e kuido ku nos lo por brinda. Siendo un persona ku semper ta gusta konta bendishon, mi ta kuminsá ku e parti eksitoso di 2008. Un di e kosnan prinsipal ku nos a logra, tabata e konklushon di e trayekto di MDP (Management Development Program) pa henter nos Federashon di Kuido. Bintisinku manager i empleado di SGR-Groep a partisipá den e programa aki, den kua nan a haña oportunidat

5

6

di desaroyá nan kompetenshanan pa duna guia den organisashon di SGR-Groep. Rekreashon di nos klientenan tabata un otro tereno riba kua nos a logra kos realmente asombroso. Mi ta referiendo no solamente na lantamentu di Wegateka, kua ketu bai ta funshonando di un manera tremendo, pero tambe e banda yamá Jusbi Music Project, i preparashonnan ku a kuminsá pa un galeria di arte huntu ku Fundashon Origin Artists, kaminda nos klientenan lo por desaroyá nan abilidatnan kreativo bou di guia di un artista. Tambe SGR a haña un donashon di mas ku kuater shen mil florin, pa konstrukshon di un pisina pa nos klientenan. Ademas e aña aki tabatin un lista hopi impreshonante di aktividatnan ku nos begeleidersnan a organisá durante tempu di fakansi pa nos klientenan, te asta un biahe pa Boneiru. Riba tereno di e kuido e aña aki nos a kaba ku e kurso “Vishon riba kuido”, den kua tur nos begeleidersnan a partisipá i na e momentu aki ta trahando riba e follow-up di e kurso aki (lesa página 2-3) i adaptashon di e kurso, spesialmente pa personal di Dagbesteding. Un kos hopi alegre, ku realmente ta yudando

nos klientenan hoben, ta e bishitanan di Cliniclowns ku nos ta risibiendo dos biaha pa siman (wak e pòrtrètnan riba e página aki). Tambe nos a kuminsá ku preparashonnan pa un unit di kuido pa nos klientenan ku tin mester di un kuido intensivo. E Fundashon Hulandes Cure-Aid a proveé nos ku donashon di tur material pa e unit aki, di kama te tillift te mesa di tratamentu te un baiskel pa rolstoel (mira página 6-7). Un otro inisiativa hopi valioso tabata e komienso di e Kadena di Kuido CVA Kòrsou dor di Revalidatie huntu ku vários instituto di kuido lokal, pa por yega na un mihó kuido pa víktima di un atake serebral. Tambe Orthotics & Prosthetics a finalisá renobashon di nan shòp, ku vários aparato nobo. I, last but not least, mi ke duna un kòmplimènt na e tim di FD (Facilitaire Dienst) i TD (Technische Dienst) pa nan esfuersonan riba tereno di siguridat. No solamente awor nos tin un sistema realmente moderno pa por skucha loke ta pasando den kamber di nos habitantenan (lesa página 4-5): tambe nan a establesé un organisashon kompleto di BHV (Bedrijfs Hulpverlening). Sigui lesa na pagina 2 1

Na final di 2008 ... Ménos positivo tabata kon na òktober áwaseru a demonstrá e estado malu di akomodashon ku nos tabata ofresiendo nos klientenan na Salsbachweg. Komo konsekuensha di e orkan Omar, áwaseru a kai basta dia trei otro, kousando un situashon peligroso na Salsbachweg, di manera ku nos mester a evakuá 23 kliente (lesa na página 6-7). Esaki tabata un prueba hopi kla di e urgensha pa realisá e edifisionan nobo. Nos tabatin planeá pa kuminsá konstrukshon di e edifisionan den e aña ku a pasa. Desafortunadamente nos no a haña pèrmit di BZV pa sigui ku e plannan aki. Tampoko nos a logra di kontinuá e kontrato di kuido ku nos tabatin ku BZV. I esaki ta bini na un momentu ku, komo konsekuensha di oumento di gastunan di elektrisidat i kuminda, ya kaba nos gastunan di kushina i labamentu di paña a subi en komparashon ku añanan anterior. E situashon aki tin tantu gerensia komo Raad van Toezicht hopi preokupá i ya nos mester a disidí riba algun medida pa den e aña ku ta bini, pa baha nos gastunan. Pero di tur manera nos ta spera ku den e aña nobo tòg nos lo por realisá konstrukshon di e nuebe kasnan nobo na Emmastad, pa nos klientenan. I aunke e situashon finansiero no ta manera nos ta deseá, mi ta konvensí ku nos ta hasiendo un trabou bon ketu bai i mi ke apelá na kada un di boso pa keda positivo i nunka lubidá ta pa ken nos ta hasiendo nos trabou: nos klientenan! Mi ta deseá kada un di boso felis dianan di fiesta, huntu ku boso famia i tur kos bon pa 2009! Ed Eleonora Direktor General

Poesia di fin di aña

Fiesta di pagara E aña aki si nos ta bai sende nos pagara Esun di mas grandi pa nos broma, laga tur hende mira kon nos ta skor. Nos lo dòrna nos hanchi, pa tur hende keda bisa “ai ta hende ku moda, ta nan por.” Pa mira kon nos ta bria, nan lo keda komentá tur dia. Ta yu’i Don Chema, hòmber respetá di bario. Nos ta buta e pagara ei ‘bou for di punta di hanchi aya bou, te na kas di Kompa Lou. Pa nos laga tur hende sa ku nos si tin. Si, e aña aki si nos ta sende nos pagara pa djaleu aya tur hende tende. Pa kita fuku i e bistanan ku tin riba nos. Atardi sukuritu nos ta pone un bon tambú, nos lo pone kueru i bari zona den atardi, yama tur hende bin bebe i kome te habri. Pa ora aña t’ei bai bòltu pa nos sende sensia i sigá Pa nos brinda ku shampaña e mihó marka di … ai, nos mes no sa.

Na 2007 i 2008 en total 157 trahadó di SGR-Groep a sigui e kurso Vishon riba kuido. E meta di e kurso tabata pa realisá mas uniformidat den e kuido ku trahadónan di SGR-Groep ta brinda, pa desaroyá konosementu i abilidatnan nesesario - manera aktitut i komportashon - i pa guia trahadónan den e proseso pa pone na práktika den kuido diario loke nan a siña, sigun SGR-Groep su vishon riba kuido. Kiko tabata e resultadonan di e kurso pa nos kuido i ki follow-up lo duna na e programa aki?

Evaluashon i kontinuashon di kurso Vishon riba kuido Un evaluashon di e kurso a base di reakshonnan di kursista i di e dosentenan, ta mustra ku partisipantenan a siña hopi di e kurso, tantu riba tereno di método di trabou komo e manera di wak i funshoná den nan trabou. Puntonan di atenshon ku a bin dilanti den e evaluashon ta: durashon di e lèsnan tabata kòrtiku, pa tur loke mester a kubri; abilidatnan sosial i aktitut profeshonal ta e aspektonan ku ta meresé hopi atenshon di trahadónan di SGR-Groep; algun aspekto organisatorio den e kurso ta meresé mas atenshon. Kontinuashon Kursistanan tur a risibí un kurso di 4 siman. Pa sigui guia e kursistanan den e proseso pa pone e teoria na práktika, e siguiente parti di e kurso ta konsistí di e ‘terugkomdagen’. E ‘terugkomdagen’ ta dura un mainta i den kada seshon tin maksimal 15 partisipante. Na novèmber 2008 a kuminsá ku promé serie di terugkomdagen, i na yanüari lo kontinuá ku nan. Kontenido di e ‘terugkomdag’ E meta prinsipal di e ‘terugkomdagen’ ta, pa yuda e partisipantenan pone na práktika loke nan a siña den e kurso Vishon riba kuido. Pa realisá esei, e partisipantenan ta hasi vários ehersisio i práktika riba siguiente tereno: • aktitut profeshonal: kiko ta e aktitut korekto i kon bo por logrele den vários situashon; • komunikashon entre kolega i entre trahadó i kliente; abilidat profeshonal; • kompetensha: kada partisipante ta traha ku un ‘aftekenlijst’: un lista di e kompetenshanan nesesario pa e por hasi su trabou. E unitleider ‘programmabegeleider’ ta yena e ‘aftekenlijst’ ora ku e trahadó por hasi òf a kumpli ku e eksigensianan den su trabou.

Felis aña Egidia Martina

Op 17 oktober 2008 zijn 23 bewoners geëvacueerd naar het “Shalom” complex op Muizenberg. De aanhoudende regen als gevolg van de orkaan Omar veroorzaakte veel lekkage in het verouderde pand aan de Salsbachweg, onder meer langs elektriciteitsleidingen. Hierdoor was het niet langer verantwoord om de cliënten in dit gebouw te laten blijven. Het betreft een groep redelijk zelfstandige bewoners die in de nabije toekomst volgens planning gaan verhuizen naar de (nog te bouwen) FKP woningen op Noord Zapateer.

e is tperiod an De kers ev d in e ij het voor m jaarsstress. e de eind geniet ik uit en en! t s u r n er Da ijn kind ik van m lberts, Tineke A nen r Wo Manage

2

Directeur Ed Eleonora ontvangt namens de SGR-Groep uit handen van de heer Wim v.d.Kooy de sleutel van een rolstoelfiets. De fiets is een donatie van de organisatie Cure-Aid uit Nederland.

Evacuatie 23 bewoners Salsbachweg naar Shalom complex

Pa mei mei di aña ora nos ta plan bari, pa nos murmurá i zundra ku ta Willy, kasá di Chema a mara nos. Ta e nos a topa promé hende, ora ku tiru a kaba di tira. Mi sa ku nos gusta kere den nos kos, pa años nan a bira tradishon. Ma ora mi wak bek, mi ta pensa ma u’n t’un duele ku mi tabata ke hasi kos pa hende mira. Den 2009 mi no tin mester di skor, pasobra lo mi ke planeá mas mihó. Anto mi sa ku por.

Otro aktividat ku lo tuma lugá na 2009 Na 2009 tambe lo traha mas dirigí riba kada ‘voorziening/kas’ E projectgroep lo bira un werkgroep permanente, konsistiendo di dos unitleider mas di ’Wonen’; Te na e momentu aki e kurso tabata pa empleadonan di ‘Wonen’, pero na 2009 lo kuminsá organisá un kurso di Vishon riba kuido, adaptá spesialmente pa empleadonan di ‘Dagbesteding’.

De evacuatie is heel voorspoedig verlopen dankzij de enorme inzet van de groepsleiding, de medewerkers van de Technische Dienst en de medewerkers van de Facilitaire Dienst. De geëvacueerden maken het goed in hun nieuwe onderkomen, al moeten er nog een paar aanpassingen aan het gebouw en de inrichting gebeuren. Zij krijgen inmiddels sinds november, als vanouds, hun dagbesteding weer aan de Salsbachweg. Over de duur van het verblijf in Shalom zijn nog geen uitspraken te doen. Dit is afhankelijk van de bouw van de geplande woningen op Noord Zapateer en wat er in de nabije toekomst met het pand aan de Salsbachweg gaat gebeuren.

Interview met de nieuwe Manager Revalidatie

‘Vanuit een positieve instelling is voor ieder probleem een oplossing te vinden!’

“Ik vind het inspirerend om te zien hoe gemotiveerd mensen aan het werk gaan als ze naar duidelijk afgebakende doelen kunnen toewerken.”

Hoewel Ferdinand Bouwman sinds 2006 deelnam aan het MD programma en al acht jaar coördinator was, ging het met het onverwachte vertrek van Angelique Anderson wat sneller dan verwacht, met zijn carrière. Toch was er geen moment van twijfel en nam hij de uitdaging om Angelique op te volgen met beide handen aan. Een gesprek met de enthousiaste nieuwe Manager Revalidatie. Ferdinand kent het onderdeel Revalidatie al sinds 1993, toen hij als fysiotherapeut binnenkwam. “Sinds die tijd is er veel veranderd. Met de overgang van het oude Verriet Instituut naar de SGR in 2004 is de vroegere, familieachtige werkkring veranderd in een zakelijker en meer professioneel opererende organisatie. Een organisatie waar meer planmatig wordt gewerkt en waar, dankzij de schaalvergroting, ook meer ruimte is voor zaken als een goede scholing en begeleiding van de personeelsleden.” Meer structuur En nu, op dit moment, staat de Stichting Revalidatie Centrum Curaçao aan de vooravond van een nieuwe grote ontwikkeling. Het zorgcontract dat Revalidatie nu met BZV heeft, zal waarschijnlijk niet worden gecontinueerd. De contracten worden in de toekomst alleen nog gesloten met instellingen die zorg verlenen aan cliënten met chronische (langdurige) aandoeningen en daar valt Revalidatie niet onder. “We zitten, met het CVA Ketenzorgproject*, al in een traject om te komen tot een heldere

beschrijving en inrichting van onze dienstverlening. Dat betekent dat we toe moeten naar meer structuur, betere planning, verslaglegging volgens richtlijnen en degelijke, transparante protocollen en behandelprogramma’s. De afdeling is er absoluut klaar voor: we hebben een relatief hoog opgeleid team dat hunkert naar meer structuur. Dit is een traject waar we als Revalidatiecentrum dan ook met urgentie doorheen moeten gaan: niet alleen voor onszelf en de cliënten, maar straks ook voor onze financiers. Zeker als we onze diensten over pakweg twee jaar al op tariefbasis moeten kunnen aanbieden aan de SVB en aan de particuliere zorgverzekeraars.” Hechte band Ferdinand heeft er alle vertrouwen in dat hij deze uitdaging samen met het Revalidatieteam succesvol aan kan. “Ik vind het inspirerend om te zien hoe gemotiveerd mensen aan het werk gaan als ze naar duidelijk afgebakende doelen kunnen toewerken. Motivatie werkt bovendien aanstekelijk; je ziet anderen om hen heen ook

opbloeien. Mensen willen nu eenmaal duidelijkheid en structuur. En ik ben positief ingesteld. Vanuit een positieve instelling is voor ieder probleem een oplossing te vinden!” Is het niet lastig om je collega’s plotseling ook aan te moeten sturen? “Mijn stijl van leidinggeven is niet autoritair. Juist omdat ik van binnen de groep kom, is er vertrouwen. Soms moet ik wel autoritair zijn. Dat is moeilijk, juist omdat ik uit de groep kom. Vandaar dat het voor mij erg belangrijk is om mijn beweegredenen duidelijk te maken. Een goede communicatie is daarbij onmisbaar. Bovendien heb ik bijzonder veel steun aan de coördinatoren, die een hechte band hebben met hun groep. Tot nu toe ervaar ik de samenwerking met alle collega’s als die binnen een goed en prettig werkend team.” Passie Is de nieuwe functie goed te combineren met zijn privé-leven? “Ik ben iemand die altijd bezig is. Dat ben ik nu ook nog steeds, alleen in verhouding iets

P

asku ta u meer met mijn werk. n tempora d a p Daardoor heb ik nu a refleksho ná i pord minder tijd voor oná. Un temp orada du shi, den kua mijn grote passie: nos ta ko mpartí de IT. Ik deed in mijn ku otro. vrije tijd tot nu toe Edeltruna veel aan troubleJansen, Huishoud elijk mede shooting voor werkster na Villa H vrienden, kenniselena sen en collega’s en zoals bekend bouwde ik ook regelmatig websites. Verder heb ik, als fysiotherapeut, vanzelfsprekend veel met sporten; dat staat jammer genoeg nu op een laag pitje. Maar als je mij in het weekend vraagt om de Christoffelberg te gaan beklimmen, sta ik direct klaar hoor!” * Een project dat door het Revalidatiecentum is geïnitieerd om, in samenwerking met de andere betrokken zorginstellingen, tot een betere zorg te komen voor patiënten die een CVA (Cerebro Vasculair Accident) ofwel een beroerte hebben gehad. In Nederland hebben ketenzorgprojecten in het afgelopen decennium al tot grote verbeteringen geleid in de zorg voor slachtoffers van een beroerte.

Revalidatiecentrum Curaçao en Groot Klimmendaal onderzoeken mogelijkheid tot samenwerking Een onderzoeksbureau gaat binnenkort de mogelijkheden in kaart brengen voor samenwerking tussen het Revalidatiecentrum Curaçao (RCC) en het in Arnhem, Nederland gevestigde Revalidatiecentrum Groot Klimmendaal (GK). De twee Revalidatiecentra hebben al enkele jaren een samenwerkingsovereenkomst. Hoewel er binnenkort wel een uitwisselingsprogramma van start gaat, hebben de partners hier verder nog beperkt invulling aan gegeven. In een “Terms of Reference” committeerden de twee instellingen zich in oktober van dit jaar om de mogelijkheden te onderzoeken voor een verdergaande samenwerking.

Een dergelijke samenwerking kan voor beide partijen gunstig zijn: • GK wil zich graag van andere revalidatiecentra in Nederland onderscheiden door revalidatie in het buitenland te kunnen aanbieden. • RCC ziet mogelijkheden voor vergroting van de markt, verbetering van de kwaliteit van de zorg en de eventuele gezamenlijke bouw van een nieuw revalidatiecentrum. Welke scenario’s zijn er voor de samenwerking en wat zijn enerzijds de kansen en anderzijds de afbreukrisico’s? Om hier antwoord op te geven, werkt het onderzoeksteam aan een antwoord op een aantal geformuleerde onderzoeksvragen. In het voorjaar van 2009 zal het onderzoek naar verwachting afgerond zijn en zal er duidelijkheid zijn over het wel of niet doorgaan van de samenwerking en zoja, ook over de manier waarop dit gerealiseerd zal gaan worden.

3

Veiliger slapen met nieuw akoestisch systeem Op de Prinsenlaan zijn recent in alle slaapkamers van cliënten kabels geïnstalleerd. Deze zijn aangesloten op een monitorsysteem in de avond/nachtdienst kamer. Hiermee kunnen cliënten beter gevolgd worden tijdens hun nachtrust en kan er sneller worden ingespeeld op incidenten tijdens de avond- en nachtelijke uren. Het systeem reageert ook op brand. Op het moment dat er in een van de slaapkamers geluid wordt geproduceerd, vangt het systeem dit op en verschijnt op de monitor in de avond/nachtdienstkamer de naam van het huis en het slaapkamernummer waar het geluid vandaan komt. Via speakers, die aangesloten zijn op het monitorsysteem, kan meegeluisterd worden in de bewuste kamer en via een microfoon is ook communicatie mogelijk met de cliënt. Op het systeem zijn 6 piepers aangesloten die medewerkers bij zich kunnen dragen, zodat ze bij noodgevallen direct om assistentie kunnen vragen. De medewerkers van de avond/nachtdienst kunnen, bij het verlaten van de werkplek, ook gebruik maken van een op het systeem aangesloten mobiele telefoon waarop tevens alle signalen worden geprojecteerd die op de monitor verschijnen. Het systeem is aangelegd door CLB Technology with care. Medewerkers van de nachtdienst hebben van 22 t/m 24 oktober een training gevolgd om het systeem snel en goed te kunnen gebruiken en te leren hoe ze het systeem moeten voeden met informatie over de cliënten.

nifiká asku ta P’ami P riba bo bida, oná refleksh insá di tu i kum r bon e para k tu to duna nobo an in na otro. t ku bo asku elebrá p Ami ta s kompania di den es ta semper alabra m p e i ia mi fam s-ku. bisa: pa

In 2007 en 2008 hebben Jorina de Palm en Natali Li-Martina een zorgzwaarteonderzoek uitgevoerd bij de SGR-Groep. Zorgzwaarteonderzoeken zijn bedoeld om de zwaarte van de zorg op een systematische manier te meten.

Onderzoek naar zorgzwaarte bij de SGR-Groep

Het werken met zorgzwaartepakketten is in Nederlandse zorginstellingen inmiddels verplicht. Sterker nog, vanaf 2009 baseert de financiering van Nederlandse zorginstellingen zich niet langer op de hoeveelheid bedden of plaatsen, maar op de zorgzwaarte. Nederlandse zorginstellingen ontvangen voortaan per cliënt een hoeveelheid geld, gerelateerd aan de zwaarte van de zorg die de cliënt nodig heeft.

Wat is een zorgzwaartepakket? Een zorgzwaartepakket geeft aan op welke zorg een bepaalde categorie cliënten recht heeft en voor hoeveel uur per dag of week. Voor de gehandicaptenzorg worden in totaal 29 verschillende zorgzwaartepakketten onderscheiden, waarvan 13 voor verstandelijk gehandicapten. Waarom heeft Nederland voor dit systeem gekozen? In Nederland is voor dit systeem gekozen, omdat het de daadwerkelijke zorgbehoeften in kaart brengt. De financiering van de zorg is hiermee een stuk transparanter geworden. Iedere instelling ontvangt het bedrag dat daadwerkelijk nodig is om een goede zorg aan zijn cliënten te kunnen leveren. In dit bedrag zijn natuurlijk ook alle noodzakelijke, niet direct cliëntgebonden kosten opgenomen: kortom alle kosten die nodig zijn om de instelling en de zorg draaiende te houden. Zorgzwaartemeting bij de SGR-Groep Bij het SGR onderdeel Wonen is gekeken naar de zorgzwaarte binnen de woonvoorzieningen van Fundashon Verriet. Nataly Li-Martina nam de Salsbachweg voor haar rekening en Jorina de Palm de huizen van Kaya Prinses Juliana en de buitenvoorzieningen. Aanleiding om dit onderzoek te doen, was de klacht dat de werkdruk bij bepaalde groepen relatief te hoog was. Ook was er het gevoel dat er wat schortte aan de bezetting op de groepen. Door de zorgzwaarte te meten kon op een systematische manier worden vastgesteld hoe zwaar de zorg op de verschillende woonplekken van de SGR-Groep daadwerkelijk is.

Benadering Het is belangrijk om te benadrukken dat de meting bij de SGR-Groep een benadering is van de zorgzwaartesystematiek. In Nederland wordt een lange vragenlijst per cliënt ingevuld en verstuurd naar een centraal registratiepunt. Aangezien de SGR-Groep geen deel uitmaakt van het Nederlandse zorgsysteem, kon niet met deze vragenlijsten worden gewerkt. Bovendien kunnen de Nederlandse richtlijnen niet klakkeloos op Curaçao worden toegepast, omdat we hier, behalve een andere levensstandaard, te maken hebben met een heel ander klimaat, andere mensen en een andere cultuur en manier van werken. De onderzoeksters hebben zich gebaseerd op de cliëntprofielen, zoals beschreven in de zorgzwaartepakketten. De zorg die bij de SGR-Groep wordt geboden, past in 6 van de in Nederland gedefinieerde zorgzwaartepakketten.Met behulp van cliëntprofielen hebben de onderzoeksters van de SGR-Groep bekeken welk pakket het beste antwoord geeft op de zorgvraag van cliënten. De verkregen informatie maakt voor elke cliënt duidelijk, welk pakket bij hem of haar past. Daarmee kan berekend worden wat de passende personeelsformatie is voor een groep cliënten. Tevens vermeldt elk pakket per cliënt het aantal uren dat deze behandeld dient te worden. Dit is een gemiddelde, de ene cliënt heeft weinig of geen behandeluren nodig, terwijl een andere cliënt meer nodig heeft dan is aangegeven. Resultaten van de meting bij de SGR-Groep Uit het onderzoek is naar voren gekomen dat er groepen zijn die qua bezetting een klein overschot aan personeel hebben, maar bij een beperkt aantal groepen is sprake van enige onderbezetting. Momenteel worden de bevindingen bestudeerd. Daarbij worden ook andere zaken meegenomen die de zorg en daarmee de zwaarte van de zorg kunnen beïnvloeden, zoals de continuïteit van het personeel, de inzet van specifiek opgeleid personeel voor bepaalde groepen en de scholing van dit personeel.

orothea, Diana D r Wonen Unitleide

Hoe kijk je terug op het werken bij de SGR-Groep? “Werken in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking doe je met hart en ziel én professionaliteit, het een kan niet zonder het ander. Als ik terugkijk moet ik zeggen dat het werken bij de SGR-Groep een deel van mijn leven is geweest, het was intensief en intens werken. Ik probeerde me in te leven in het verdriet en de blijdschap van ouders en verwanten, vooral ook omdat ik zelf verwant ben. Mijn zus heeft nu haar thuis bij de Fundashon Verriet. “Ik ben ontzettend blij met mijn collega’s van de groepsleiding. Ik sta even stil bij hen. Zij maakten dat ik me gewaardeerd voelde. Ik ben hen dankbaar voor het vertrouwen en de samenwerking. We waren het niet altijd met elkaar eens en ze konden me dat duidelijk maken, ze voelden zich vrij om dat te doen. Dat vind ik een compliment. Ik kwam als kritische “betweter” orthopedagoog bij hen op de werkplek en gaf dan advies. Dat moet niet altijd gemakkelijk zijn geweest. En toch lukte het én we hebben samen gelachen. De saamhorigheid werd vooral duidelijk bij moeilijke of soms traumatische gebeurtenissen. Ik had graag een soort ombudsvrouw willen zijn voor de groepsleiding, iemand die hen kon

Interview met Raad van Toezichtlid Beatriz Doran-Scoop

‘We gooien beslist geen geld over de balk’ Beatriz Doran-Scoop is sinds december 2006 lid van de SGRGroep’s Raad van Toezicht, binnen de commissie Organisatie en Management. Daarnaast is ze lid van de Raad van Advies - de raad die de regering adviseert over alle wet- en regelgeving - en werkt ze aan haar promotieonderzoek over good governance in de lokale gezondheidssector. Wat zijn de drijfveren van deze actieve en enthousiaste dame, wat is haar betrokkenheid bij de zorg en hoe ziet zij de toekomst van de SGR-Groep? “Als opgroeiend kind in de jaren vijftig werd ik achtervolgd door de beschrijving van mijn uiterlijk als pretu, mahos, ku kabei chikí. In die tijd speelde dat soort zaken nog sterk in de Curaçaosche samenleving. Van mijn uiterlijk leek ik het, in die tijd, niet te moeten hebben. Niets voor mij om me daarbij neer te leggen. Mijn moeder heeft me altijd ingeprent dat ik een goed stel hersens had, en dat ik dat vooral moest gebruiken.” Studiebeurs Beatriz had net haar einddiploma van het Peter Stuyvesantcollege op zak en werkte al 3 maanden bij een lokaal accountantskantoor, toen zij op een ochtend in Banda’bou een studieochtend bijwoonde over buurtwerk. Zij was toen al enkele jaren actief als vrijwilligster in buurthuis Steenrijk. 4

Na afloop klampte ze de twee presentatoren aan, met de vraag hoe zij aan die kennis waren gekomen. Zij bleken in de eindfase te zitten van een studie aan de Sociale Academie. Was dat niets voor Beatriz? “Natuurlijk is dat iets voor mij!”, was Beatriz’ reactie. Twee weken later werd ze opgebeld met de vraag of ze met een studiebeurs naar Nederland wilde, voor een studie aan de Sociale Academie. Het antwoord laat zich raden. Vier jaar later studeerde Beatriz af aan de academie in Eindhoven met als specialisatie Cultureel Werk en Organisatie: een vakgebied dat zich richt op het managen van mensen en middelen binnen buurten en organisaties.

Dit vanuit de realisatie dat de medewerker voor een organisatie het belangrijkste kapitaal vormt.”

Het was tegen deze achtergrond dat Beatriz bij de afdeling Personeelszaken van Shell volop de ruimte kreeg om zich verder te ontwikkelen in Human Resource Management, zowel in de praktijk als in theorie. Zo heeft zij onder meer een cursus in Londen gevolgd over het management van HR afdelingen, met als specialisatie het managen van veranderingsprocessen. Shell heeft ook haar master studie aan de Syracuse University in de Verenigde Staten gestimuleerd en voor 75% gefinancierd. “ Mijn moeder heeft me In 1986 werd Beatriz benoemd tot hoofd van Human development de HRD (Human Resource Development) afdeNa haar terugkomst op Curaçao werd ze consualtijd ingeprent dat ik ling. Met de overname van het bedrijf door lente van buurtcentra, totdat ze in december 1970 een goed stel hersens had, het traditioneel en hiërarchisch ingestelde in het huwelijksbootje stapte. Dat betekende in Venezolaanse staatsoliebedrijf PDVSA in 1985 die tijd voor een vrouw het einde van haar over- en dat ik dat vooral moest was echter in één klap het hele beleid op HR heidscarrière. Nog geen jaar later trad ze in dienst gebruiken.” gebied teruggedraaid naar de oude situatie. bij de Shell, bij de afdeling Personeelszaken. In 1991 hield Beatriz het, na nog enkele jaren “Na de opstand van 1969, die bij de Shell begon, was het bedrijf actief en intensief bezig met een kentering bin- proberen, voor gezien. Zij stapte op en richtte haar adviesbureau nen de organisatie. Van een hiërarchische en machtgerichte or- SCOPE op. Na een paar jaar actieve politiek werd haar volgende ganisatie maakte de Curaçaosche Shell vestiging de verandering functie hoofd HRM bij het SEHOS. door naar een taakgerichte en mensgerichte organisatie. In 1972 werd bij Shell op Curaçao de afdeling Human Resource Develop- Eilandsraad ment opgericht, die zich o.a. actief moest bezighouden met de Ondertussen was Beatriz actief geworden binnen de politieke ontwikkeling van een positief zelfbeeld bij de lokale werknemer. partij MAN, die toen onder leiding stond van Don Martina.

Na bijna 13 jaar gaat Jorina de Palm de SGR-Groep verlaten. Hiermee verdwijnt niet alleen een vertrouwd gezicht, maar een zeer toegewijde collega. Entre Otro sprak met Jorina over hoe ze terugkijkt op het werk en de ervaringen bij de SGR-Groep.

Afscheidsinterview met Jorina de Palm

“Ik ben hen dankbaar voor het vertrouwen en de samenwerking”

leren hun wensen te vertalen naar het management, iemand die “onbelast” begrip kan kweken voor de beide zijden van eenzelfde medaille: management en begeleiding. Ik hoop dat de Medezeggenschapsraad nieuw leven ingeblazen kan worden en hieraan tegemoet kan komen. De contacten met Unitleiders en programmabegeleiders waren waardevol. Way of life Mijn directe collega’s, daar heb ik mee geboft. Ik schijn wat overheersend te zijn (ik zie ze al instemmend knikken) en toch was onze werkrelatie goed. Ik ben een beetje behept door het feit dat het werk zo belangrijk voor mij is, zelfs tijdens vakanties vond ik het heerlijk om kennis te nemen van de laatste publicaties op mijn vakgebied en enkele juweeltjes aan te schaffen. Werken is voor mij een way of life. Ik mag mijn collega’s van de Facilitaire Dienst niet vergeten, enkele reken ik tot mijn beste collega’s. Het eerste kantoorgebouw als je binnenkomt, huisvest verschillende afdelingen, ze hadden geduld met mij en bij enkele kon ik een potje breken, als ik het niet te bont maakte. Al met al kijk ik met tevredenheid terug.”

Hoe ben je in je huidige functie bij de SGRGroep terechtgekomen? “In 1994 ben ik naar Curaçao gegaan voor een sabbatical, ik heb toen drie maanden gewerkt bij de toenmalige Stichting Zorg voor Geestelijk Gehandicapten; Inge Boutier was directeur. Ik heb ontzettend hard en fijn gewerkt. Terug in Nederland werd het heimwee dat ik had sterker en twee jaar later - in 1996 - heb ik al mijn schepen (lees: zekerheid) achter me verbrand en ben naar Curaçao getogen. Ik heb als orthopedagoog gewerkt bij veel afdelingen. Vóór de fusie heb ik vooral gewerkt bij Pasadia en de buitenvoorzieningen en ik heb lange tijd een bijdrage geleverd aan het selectieteam van de SPD. In 2003, in het kader van het 35-jarig bestaan van de Stichting, was ik vanwege mijn film- en theaterachtergrond, trekker van de voorlichtingsfilm voor de jeugd: Hende meskos ku nos. Met veel plezier heb ik gewerkt in de Klankbordgroep (fusie), waaruit de Medezeggenschapsraad is voortgekomen. De agogische begeleiding op de Prinsenlaan heb ik een tijd gedaan omdat we wat krap zaten in orthopedagogen. Dat was in de tijd dat ik ook sectormanager BBO was (Begeleiding Behandeling en Onderzoek), daarna is deze functie opgegaan in het sectormanagerschap Wonen. De laatste twee jaar had ik een aparte functie als orthopedagoog, de afdelingen overstijgend. Aandachtsgebieden waren onderzoek, deskundigheidsbevordering en zorgbeleidsplan en ik was verantwoording verschuldigd aan de directeur.”

Werken is voor mij een way of life

Hoe heb je de SGR-Groep ervaren? “Ik vond en vind het inhoudelijke werken bij de SGR-Groep heerlijk. Tot de laatste dag zal ik er werken alsof het de eerste dag is. Ik voel me steeds uitgedaagd om binnen de Antilliaanse mogelijkheden te zoeken naar een bijdrage aan de kwaliteit van zorg en dat betekent woekeren met de ons ter beschikking staande middelen. Ik word gedreven door een

willen weten, ik lees me gek, eigenlijk ben ik op het punt van mijn werk mogelijk een té gedreven mens. Ik moet soms mijn ogen sluiten om niet nog een ongevraagd advies aan te dragen. Ik heb de SGR-Groep, in de bijna 13 jaar dat ik er werk, zien groeien. In de bejegening zie ik een omslag van bevoogdend naar ondersteunend. Dit houdt impliciet in dat we ons meer zijn gaan richten op het stimuleren van mogelijkheden van de mens en het ondersteunen waar nodig. De groepsleiding, zeker de vaste kern, krijgt een beter inzicht in de doelgroep door workshops, bewonersbesprekingen en vooral door ervaring. We zijn er nog niet, er ligt nog veel werk. De SGRGroep moet de kunst (blijven) verstaan om de werkers te inspireren, opdat het werk een uitdaging is en zal blijven. Kun je iets vertellen over de persoon Jorina? “Ik had een Curaçaosche vader en een Nederlandse moeder, mijn moeder woonde vanaf haar zevende op Curaçao. Het was een hecht, warm en goed nest, ik was de pretu’i wowo van mijn vader en mijn moeder was mijn vriendin. Mijn zus, de oudste van vier kinderen, heeft een verstandelijke beperking, maar in die termen denken we niet, zij is gewoon onze zus. Zij heeft mij gevormd, door haar heb ik veel ervaring opgedaan.” “ Ik ben naar Nederland gegaan om te studeren en heb eerst een jaar Sociale Academie gedaan, maar ben omgeschakeld naar Pedagogiek, omdat ik wilde begrijpen wat het betekende. Ik had het geluk dat je aan de Universiteit van Nijmegen binnen Orthopedagogiek kon specialiseren en afstuderen in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Na een tijdelijke arbeidsplaats heb ik bijna 20 jaar gewerkt bij de Groesbeekse Tehuizen, een woon- en werkgemeenschap voor deze doelgroep.” “Ik ben zus en ik ben orthopedagoog. Toen mijn moeder overleed, heb ik, samen met mijn broers, moeten doen wat ik altijd predikte: if you love

Pas na mun du pa tur ser humano . Adorá e ún iko Salbador K ristu Hesus. Sòru pa bo tin un smai l semper positivo, pa bo por logra bo metanan tur ku éksito d en 2009. Usa bo pote nsialnan se mper na un manera positivo i n laga ningun o hende dem otivábo. Jasmin Celes tijn-Koster, Telefoniste/re ceptioniste

them, you let them go. Net als wij heeft zij het recht op het vormgeven van haar eigen leven. Dan pas voel je waar ouders/verwanten voor staan, als zij hun zorg en liefde moeten delen en overgaan tot uithuisplaatsing. Nu pas, na twee jaar, kan ik zeggen dat ik er vrede mee krijg; ze is niet alleen verhuisd, ze heeft nu haar thuis. Mijn gemoed schiet nog steeds vol als ze vraagt:‘wanneer zie ik je weer Jorienske?’” “Mijn tweede passie is het theater, nee, niet op de planken staan. In Nederland heb ik altijd theater gedaan naast mijn werk; op vrijdag reisde ik af naar Amsterdam, naar “Cosmic Illusion”, een theater opgericht door mijn broer en Felix de Rooy. Overdag deed ik de financiële administratie en ’s avonds kluste ik en maakte de zalen schoon, totdat we structurele subsidie kregen en dat niet meer nodig was. Het was een goede combinatie: als de kunstenaars klaagden over te weinig subsidie dan kon ik wijzen op de goede gezondheidszorg. En omgekeerd prees ik in de zorg de kunst aan.” Wat zijn je plannen voor de toekomst? “Mijn vak als orthopedagoog blijf ik (bescheiden) uitoefenen via onderwijs, workshops en één keer per maand op Bonaire. Daarnaast kan ik, meer dan ik nu doe, meewerken aan het verder verankeren van Teatro Luna Blou in de samenleving van Curaçao. Mijn broer werkt daar met tomeloze energie aan, dat wil ik ondersteunen. Het theater is ook aan mijn hart gebakken. Het wordt weer financieel-administratief en kluswerk. En mijn vurige wens is dat ik over enkele jaren weer kan zeggen dat de structurele subsidie en eigen inbreng de toekomst van het theater veilig stelt. Wat wil je meegeven aan de collega’s van de SGR-Groep? “Mijn stokpaardje is de kwaliteit van zorg. In 1998, bij de viering van het 30-jarig bestaan van Stichting Zorg voor Geestelijk Gehandicapten, bracht ik dit in een lezing naar voren. Lees verder op pagina 8

Zij kwam al heel snel aan bovenaan de kandidatenlijst te staan, waardoor ze al in 1979 deel uitmaakte van de Eilandsraad, gevolgd door twee afzonderlijke periodes als Statenlid. Van 1996 tot 1998 was Beatriz Minister van Volksgezondheid en Milieuhygiëne. “Eigenlijk had ik niet zoveel met politiek op. Maar net als bij mijn inzet voor buurtwerk, ben ik de politiek ingesprongen vanuit mijn idealisme omdat ik wilde bijdragen aan de ontwikkeling van onze maatschappij. Een belangrijk uitgangspunt van de MAN op dat moment wordt goed verwoord door de slogan van presidentelect Obama Yes, we can. Deze slogan is ook voor Curaçao nog altijd heel actueel. We kunnen veel, maar we moeten het ook willen en erin geloven. Neem bijvoorbeeld de snelheid waarmee we de schade aan de stranden als gevolg van de orkaan Omar hebben kunnen herstellen. Binnen een week stond alles er weer keurig bij. Of het elan waarmee we jaarlijks een prachtig carnavalsfeest weten te organiseren. Ik weet zeker dat we dit ook op heel veel andere gebieden zouden kunnen.” Rechten Gedurende haar periode als Statenlid werd voor Beatriz duidelijk dat een studie Rechten een goede aanvulling zou zijn op de kennis die ze inmiddels - op haar sociale fundament - had opgebouwd op het gebied van organisaties, HR en de gezondheidszorg. Zij begon in 2003 met een studie Rechten aan de UNA, die ze in 2007 afrondde. Terugkijkend op haar carrière, constateert Beatriz dat ze eigenlijk nooit bewust naar een functie heeft toegewerkt.“Toen ik eind 2006 de advertentie zag voor de SGRGroep’s Raad van Toezicht, viel mij op dat dit precies aansloot bij mijn profiel, qua kennis en ervaring en besloot ik te solliciteren. Zo ben ik ook bij deze job als het ware erin gerold.” En inmiddels vervult Beatriz haar functie binnen de Raad van Toezicht al twee jaar, met veel genoegen. Zij is ondertussen ook druk

bezig met haar promotieonderzoek, dat gaat over een op good governance gebaseerd bestuursmodel voor lokale zorgorganisaties. Good governance Wat mij drijft om te promoveren? “In dit promotieonderzoek lukt het me om al mijn kennis en ervaring op het gebied van sociale wetenschappen, rechten en de besturing van organisaties samen te brengen in een vorm waar ook anderen iets aan zullen hebben. Ik doe dit immers niet alleen voor mezelf.” Het promotieonderzoek van Beatriz baseert zich op de hypothese dat het Raad van Toezichtmodel (red.: het besturingsmodel van o.a. de SGR-Groep, waarbij het toezicht wordt uitgeoefend door een Raad van Toezicht, die op afstand adviseert en toezicht uitoefent op de directie) het beste voldoet voor de besturing van lokale zorginstellingen. “Omdat dit een Nederlands model is en wij hier tegen bepaalde zaken iets anders aankijken, neem ik in mijn onderzoek ook een vergelijking mee met andere bestuursvormen, zoals het Amerikaanse besturingsmodel, dat zich kenmerkt door een Board of directors. Dit alles om te komen tot een systeem dat het beste aansluit op onze lokale situatie.” BZV Hoe kijkt Beatriz aan tegen de huidige situatie van krappe zorgbudgetten? “We zullen als SGR-Groep moeten onderhandelen met de BZV en duidelijk moeten maken wat we precies vragen en waarom we dat vragen. Als er één organisatie bewust en efficiënt bezig is met kostenbesparing is dat de SGR-Groep. Neem bijvoorbeeld de manier waarop de SGR-Groep het verzuim aanpakt. We gooien beslist geen geld over de balk. Het is, in mijn optiek, vooral een kwestie van de situatie goed duidelijk maken. Ik ben ervan overtuigd dat we in de toekomst de financiering kunnen realiseren die we nodig hebben om onze cliënten een goed niveau van zorg te kunnen blijven bieden.” 5

Pagina Sosial

Nieuwjaarsborrel – Resultaatgericht beoordelen: een nieuwe, meetbare aanpak bríndis pa aña nobo Lontina organiseert op zaterdag 10 januari aanstaande de jaarlijkse nieuwjaarsborrel voor alle personeelsleden van de SGR-Groep. Van 20:00 tot 02:00 uur bent u van harte welkom om in de Adriana Reception Room in Jan Doret te genieten van een hapje en een drankje en mee te swingen op de muziek van Rumba Band en Sweet Things. De toegang is gratis voor medewerkers van de SGR-Groep en u kunt 1 introducé meenemen. Tot ziens op 10 januari! Djasabra 10 di yanüari 2009 Lontina ta organisá e bríndis tradishonal pa aña nobo, pa tur empleado di SGR-Groep. Di 20:00 pa 02:00 or bo ta bonbiní na Adriana Reception Room, Jan Doret, pa gosa di dushi bebida ku snèk i swing riba músika di Rumba Band i Sweet Things. Entrada ta grátis pa empleadonan di SGR-Groep i por introdusí 1 persona. Te 10 di yanüari!

Huwelijk Datum

wie

10 oktober

Kirindongo-van der Hans, Sue-Ann

ora, Ed Eleon teur n direc Algemee

Dienstjubilea wie

waar werkzaam

6 JAAR 1 oktober

Scharbaai-Olbina, Virgin

Rosa

1 december

Pieters, Ruela

SIB

1 december

Cijntje, Erwin

SIB

Het doel van deze vorm van beoordelen is om de managers meer sturingsmogelijkheden te geven in de individuele relatie met medewerkers. Het beoordelingsgesprek staat niet op zichzelf, maar vormt in deze nieuwe werkwijze onderdel van een cyclus activiteiten: • In januari t/m maart worden de assessment gesprekken gevoerd: deze vormen een eenmalige nulmeting om op een bepaald beginmoment X vast te stellen op welke competenties het functioneren van een medewerker voldoende of goed is, aan welke punten nog gewerkt moet gaan worden en waar naartoe gewerkt moet worden. In de planningsgesprekken wordt afgesproken wat er binnen welke periode van de medewerker wordt verwacht. • Tussen april en oktober worden de functioneringsgesprekken gehouden, waarin de leidinggevende en de medewerker samen bekijken hoe de medewerker zijn functie invult, hoe zijn resultaten zijn en onder welke voorwaarden hij zijn werk doet. Zo kunnen ze samen belemmeringen opsporen, vaststellen welke competenties nog bijgeschaafd moeten worden en afspreken op welke manier dit gaat gebeuren. • In december zijn de beoordelingsgesprekken. In dit gesprek wordt de score van de medewerker op de diverse voor hem relevante competenties gekoppeld aan een totaalscore.

r: aat voo Kerst st Vrede Familie ectie, voor refl p d ij t n e Rust ken o g te blik om teru lopen jaar. het afge

met de heer R. Kirindongo

Datum

Na een succesvolle pilot bij verpleegtehuis Betesda heeft de zorgfederatie besloten dat in alle aangesloten instellingen, inclusief de SGR-Groep, het resultaatgericht beoordelen per 1 januari 2009 doorgevoerd gaat worden. Wat is resultaatgericht beoordelen precies en wat gaat u er, als medewerker, van merken?

12½ JAAR 1 november

Anthony, Angeline

Financiele Administratie

15 november

Boeldak-Lindeborg, Shermila

Kas 16

1 december

Piard, Mygna

SSI

1 december

Monte, Noraima

KNZ

Hangt mijn extra periodiek nu af van mijn beoordeling? De koppeling van de beoordeling aan het al dan niet toekennen van de extra periodiek is (nog) niet aan de orde. Uiteindelijk zullen we daar wel naartoe moeten, maar voorlopig hanteren we deze methodiek vooral omdat het voor zowel de leidinggevende als de medewerker meetbaar helpt maken hoe de medewerker functioneert, waarom dat zo is en hoe bepaalde competenties eventueel verder ontwikkeld kunnen worden.

Voorwaarden voor een succesvolle implementatie Om dit nieuwe systeem succesvol te implementeren is het noodzakelijk dat: • De leidinggevenden het systeem op een objectieve manier kunnen toepassen • Het personeel goed op de hoogte is van wat hij/zij van de manager kan verwachten Daarom zijn in november en december de leidinggevenden van de SGR-Groep op training geweest om met de nieuwe beoordelingssystematiek te leren werken. Voor het personeel zijn eind november en op 2 december informatiebijeenkomsten gehouden. Uit de ervaringen bij Betesda is gebleken dat het een belangrijk was om de trainingen en informatiebijeenkomsten door dezelfde persoon te laten uitvoeren, om er zeker van te zijn dat leidinggevenden en medewerkers helemaal op een lijn zitten. Bij de SGR-Groep zijn, net als bij Betesda, de bijeenkomsten allemaal geleid door dhr. Melford Bergland van the Unforgettable Institute. Heeft u nog vragen? Voor vragen over dit nieuwe beoordelingssysteem kunt u terecht bij Farida Vanenburg, Manager Human Resource bij de SGR-Groep: toestelnr. 2230, e-mail farida_vanenburg@ sgrgroep.org.

20 JAAR 1 november

Mercelina, Lupe

Safari

1 december

Albertus, Dorothy

Facilitaire Dienst

25 JAAR 15 mei 2009

Celestijn-Koster, Jasmin

Telefoniste/recept. FD

1 september

Gumbs, Mona

Arco Iris Salsbachweg

35 JAAR 1 november

Martina, Miriam

KNZ

40 JAAR 1 december

Zimmerman, Sonia

Safari

Pensionering

6

28 november

Djaoen, Gijsbertha

Kas Noord Zapateer

25 december

Samboe, Glenda

Kas Jos Wouter

Bouw zwembad vertraagd De bouw van het therapeutische zwembad aan de Emmalaan heeft vertraging opgelopen. Het unieke van dit zwembad is, dat het volledig gefinancierd wordt uit de opbrengst van een benefiet veilingactie door de Heren van de Tafelronde. Doordat bij de bouw veel verschillende partijen betrokken zijn, namen de communicatie en afstemming meer tijd in beslag dan vooraf gedacht. Naar verwachting begint de bouwfase nog vóór het eind van dit jaar en zal het zwembad rond de zomer van 2009 worden opgeleverd.

Interview met fysiotherapeut Jermain Kerman

“Ik hou van het werken in de zorg” Jermain Kerman is fysiotherapeut bij BBO. Op dinsdag, woensdag en vrijdag werkt hij met cliëntjes aan de Salsbachweg en op de maandag en donderdag is Jermain te vinden bij Pasadia in Emmastad. Entre Otro sprak met hem over zijn achtergrond en zijn kijk op het werken bij de SGR-Groep en het wonen op Curaçao. “Ik hou van het werken in de zorg”, vertelt Jermain Kerman. Sinds 1 juli 2008 werkt hij als fysiotherapeut bij BBO. Daarvóór was hij werkzaam bij een particuliere fysiotherapiepraktijk. Daar was het vaak een race tegen de klok, met maar 15 minuten behandeltijd per cliënt. “Ik zag er soms wel 30 op een dag. Dat was niet alleen erg vermoeiend maar je moest bovendien ontzettend op de tijd letten. Daar stond tegenover dat het vaak volwassen mensen waren, die aan het herstellen waren van een ongeluk of ongeval. Daardoor kon je wel relatief efficiënt werken. Maar je kon wel merken dat het een particuliere instelling was: er wordt daar op een commerciële manier gewerkt. Hier heb ik, per cliënt, een half uur. Doordat het om kinderen met een verstandelijke beperking gaat, ervaar ik een half uur toch nog als kort. Maar je hebt hier een hele andere werksfeer. Het is hier niet alleen wat relaxter maar ook collegialer. En je werkt met alle disciplines bij elkaar waardoor je makkelijk ook informatie vanuit de andere disciplines erbij kunt halen. Dat komt de zorg zeker ten goede.” Stage op Curaçao Jermain komt uit Suriname. Na zijn studie

Fysiotherapie aan de Anton de Kom Universiteit koos hij voor een stage op Curaçao, bij het SEHOS. Dat was Jermain’s eerste kennismaking met het werken in de zorg op het eiland Curaçao. Dat beviel goed. Vier jaar geleden kreeg Jermain’s vrouw een aanstelling bij het Rooms Katholiek Onderwijs op Curaçao, terwijl hij nog in zijn tweede stageperiode in Suriname was. Zij kozen er, vanwege huisvestingsproblemen, voor om Suriname te verlaten en een paar jaar op Curaçao te komen wonen en werken. Al vrij snel na aankomst op het eiland kon ook Jermain zijn laatste stage lopen in het SEHOS. Daarna was het een jaar heen en weer reizen tussen Suriname en Curaçao zodat hij kon afstuderen. Kort daarna kon hij aan de slag, bij een particuliere Fysiotherapiekliniek. Euro’s Wat was voor Jermain en zijn partner de reden om Suriname te verlaten? “In Suriname staan de laatste jaren veel dingen in het teken van de Nederlandse immigranten en Surinamers die uit Nederland naar Suriname terugkeren. Zij brengen Euro’s mee en hebben vooral de woningmarkt sterk beïnvloed. Zowel de koopals de huurprijzen zijn in Suriname enorm

Den spòtlait

gestegen. Zo sterk dat het voor de gemiddelde Surinamer zonder Euro’s niet meer is op te brengen. Wij woonden daar erg prettig, tot het moment dat onze huurbaas de huurprijs wilde verdriedubbelen. Van de ene dag op de andere. Toen wij dus de uitnodiging kregen om naar Curaçao te gaan, was de keuze snel gemaakt.”

zowel Suriname als de Antillen zijn smeltkroezen van verschillende culturen. Alleen is hier meer weerstand tegen Nederlanders. Zelf spreek ik het Papiamentu nog niet zo goed, dus ik probeerde me hier eerst in het Nederlands te redden. Maar ik had in de winkels al gauw in de gaten dat ik hier niet met het Nederlands moest aankomen: je wordt beter geholpen als je Engels spreekt! En je kunt hier ook lekker eten, hoewel ik lang niet alles eet. Ik ben vrij kieskeurig.”

Drugs Hoe bevalt het wonen hier? “We hebben wel wat opstartproblemen gehad”, vertelt Jermain. “Ons eerste huis stond middenin een buurt waar flink gedeald werd in drugs. Niet zo een Eigen kracht prettig idee, dus wij hebben een ander huis Als familiemens mist Jermain zijn familie. “Ik gezocht en gevonden. Dat bleek, na de eerste kom uit een hecht gezin, dus het valt me wel regenbui, zo lek als een mandje. De huisbaas zwaar dat ik mijn familieleden nu alleen in de weigerde om er iets aan te doen. Op een gege- vakanties zie. Maar we verwachten binnenkort ven moment waren we het wonen tussen de ons eerste kindje. Wie weet komen we dan wat teiltjes en emmers wel zat en besloten om zelf meer los van Suriname: ik wil mijn kind straks natuurlijk meer van de wereld een huis te kopen, op Santa laten zien. Catharina. Daar wonen we nu “.. ik had in de winkels Zie ik mijn toekomst in Surinaal 3 maanden tot grote tevreal gauw in de gaten dat me? Ik ben niet zo gebonden denheid.” aan Suriname, behalve voor Lachend:“Weet je dat ik in het ik hier niet met het wat betreft mijn familie. Ik nieuwe huis de hele nacht heb daar als kind, in de periwakker heb gelegen, toen we Nederlands moest ode dat de binnenlandse oorer voor het eerst regen meeaankomen…” log woedde, ook hele zware maakten? Ik kon niet geloven tijden meegemaakt, dat je dat het niet lekte: ik ben een paar keer opgestaan om te kijken of het wel in de rij moest staan voor een pak bloem om droog bleef. Maar dat bleek gelukkig in orde brood van te kunnen maken. Tot nu toe heb te zijn. Het is een heerlijk rustige buurt en we ik alles vooral op eigen kracht bereikt wat ik hebben nu geen gedoe meer met huisbazen.” wilde, dus voor Suriname als land heb ik niet bepaald patriottische gevoelens. De Curaçaosche bevolking? “Eigenlijk zie ik niet Voorlopig hebben wij het hier prima naar onze zoveel verschil met de Surinaamse bevolking: zin, op Curaçao”.

“Den spòtlait” ta un rubriek den “Entre Otro”, den kua nos ta presentá kliente di SGR-Groep. Nòmber: Kliente di:

Cedrik Eisden Sentro Inge Boutier, Zorgboerderij de Waarborg

Hòbi: “Mi gusta chapi yerba, drumi i sali. Mi gusta kana riba kaya den nos bario. Einan no ta peligroso pa bo kana.” Sitio spesial: “Mi gusta bai laman. Pero masha dia nos no ta hasi esei mas: ántes Moses (red.: e lider di Zorgboerderij ku a fayesé) tabata bai Kenepa i Sonesta ku nos, pero awor nos no tin transporte mas.” Kuminda favorito: “Saté ku batata. Mi mes ta kumpra esei serka Chinu, di e sèn ku mi ta gana ku mi trabou” Famia: “Mi tin 2 ruman na Hulanda i un na Kòrsou: esei ta traha serka UTS. Esei ta biba den su mes kas, ku e la traha na Santa Maria. Mi tata a fayesé dies aña pasá.”

Edat: Adrès:

40 aña Mahuma, kas 40

No ta gusta: “Traha por nada. Si mi traha mi ke pa nan pagami. By the way, bo ta pagami pa e entrevista aki?” Programa mas gustá: Televishon: “Kanal 8: notisia, mi gusta notisianan di polis, kon nan ta gara e ladronnan.” Radio: “Mi gusta e emishonnan di Radio Krioyo: muzik pero tambe e notisianan.” Muzik: “Mi gusta skucha muzik drumi riba mi kama: spesialmente Kadans ku Reggae.” Persona mas inspirante: “Mi begeleidersnan Cyrus ku Gibi, pasobra nan ta yudami bon.”

7

bij dt stilgestaan Met kerst wor s. u van de Christ de geboorte ergie en at t ons eraan d aald ed g Het herinner er ed n e licht is st er iv zu et en h van een m s e om zich in op onze aard ren. te manifeste d. van heilighei r ee sf e ft d of t er Kerstmis hee vi en le t viert, al Of je het nie it’ ontgaat hristmas spir ‘C e d i, m ti in et m niemand. ht van s is dat het lic rder Mijn kerstwen ve s on spirit’ in de ‘Christmas nde n dan gedure mag uitstrale en en alle . deze feestdag

Afscheidsinterview met Jorina de Palm In 1997 onderscheidde Robert Schalock acht kwaliteitsdomeinen met indicatoren. Hij is medeauteur van een handboek over Quality of life en van de SIS, een instrument om de behoefte aan ondersteuning te meten. Het gaat om heel wezenlijke aspecten van het leven: lichamelijk, emotioneel en materieel welzijn, relaties en vooral ook om de belangen, de zelfbepaling en sociale integratie. Graag zou ik zien dat alle medewerkers hierbij stilstaan, ik zou de indicatoren ingelijst willen zien op elke groep en afdeling, opdat we ons er constant van bewust zijn. Het moet een soort tweede natuur worden om je af te vragen: Voelt hij zich veilig, is hij gelukkig, heeft hij contacten, neemt hij deel aan de samenleving, heeft hij die bezittingen die bijdragen aan een prettig leven, respecteren wij zijn privacy, mag hij rekening houdend met zijn niveau, kiezen, is er zinvolle dag- en vrijetijdsbesteding? Dit alles moeten we realiseren binnen de mogelijkheden die Curaçao nu biedt.

1

rthopedagoog Sumini Bos, O

Siman di

Kultura

1. Nigel Martina, sin falta, tabata kla pa pose ku e señora aki. 2. Shermila Boeldak ku un ayudante. 3. Wendell Flores i Raziet Otto, preparando koko fresku. 4. Ruthsela Migares su trahe tabata realmente úniko. Den background kliente Ineida Martis. 5. Milousha Inocente su negoshi tambe a kana hopi bon. 6. Muchanan di Pasadia huntu ku un trahadó. 7. Hopi trahadó i kliente a bin gosa di tur e kosnan dushi.

Dia 15 pa 19 di sèptèmber 2008 SGR-Groep a selebrá siman di kultura na Emmastad. Desafortunadamente e aña aki nos no tin pòrtrèt di e selebrashonnan na Salsbachweg.

6

Dia 15 parti mainta tabatin apertura ku lèter i chukulati i maramentu di lensu. E dia grandi tabata 16 di sèptèmber. Tabatin un marshe kompletu, ku vários stand kaminda kliente i empleado di SGR-Groep por a atmirá asesorio di ántes i gosa di 11 sorto di snèk krioyo di ántes.

7

5

Dia 16 di sèptèmber: 9:00 or - Himno di Kòrsou. 10:00 or - Kantikanan di ántes dor di un DJ. 11:00 or - Bula den saku, kore tayo, kore wil, traha pòpchi di bòter etc. 12:00 or - Snèk di ántes den e marshe pafó. 13:30 or - Grupo Wetania i e grupo di Edsel Calmero. 14:30 or - Hungamentu di wega. Dia 17 di sèptèmber Ka’i òrgel a toka parti mainta fo’i 10’or. Dia 18 di sèptèmber Atardi tabatin bailenan di ántes, dor di un grupo di baile. Dia 19 di sèptèmber Tabatin un kompetensha di dòrnamentu entre e gruponan.

3 4

Colofon Entre Otro is een uitgave van: De Stichting voor Gehandicapten- en Revalidatiezorg (De SGR-Groep) Prinsenlaan 5, Willemstad, Curaçao Nederlandse Antillen

2

Redactie Tekstcorrecties Fotografie Ontwerp/lay-out Drukwerk

Elaine Marchena (EMT Communications) Ingrid Kerstjens René Bergsma Peter Reijmer Grafisch Vormgever Drukkerij INTERPRESS

Kopij voor het volgende nummer Het volgende nummer komt uit in april 2009. Kopij is van harte welkom bij Elaine Marchena, telefoon 540 1375, e-mail [email protected]. Deadline voor het inleveren van tekst en foto’s voor het volgende nummer: vrijdag 27 maart 2009.