Afgestudeerd... Petje af!

13e jaargang 25 juni 2008 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen | e-mail: [email protected] | www.hanze.nl/nieuws | foto: Pepijn van den Broeke

18

rd... e e d u t s Afge f ! a e j t e P

Afstudeerspecial * Zes afstudeerders in het zonnetje * Stages op Mauritius en de Antillen * Master class van pianist David Berkman * Gerrit Klopstra neemt afscheid * Ultraloper Robert Wielinga rent voor zieke Daniel * Het roosterbureau is niet star!

Afstuderen

Tarzancontract bij Van den Ende

Foto: Pepijn van den Broeke

Naam: Opleiding: Cijfer:

Jenily Wagenmakers (22) Dansacademie, Danseres en Docent Dans onbekend

Over zes weken zwiert ze aan de lianen over het podium. Jenily Wagenmakers reist op 1 juli af naar Amsterdam voor de repetities van de musical Tarzan. ‘Ik ben door. Ik word een dansaap’, lacht ze op een zonnige dag in juni. Om half negen ’s ochtends kart ze met haar rolkoffertje door de Studio aan de Akkerstraat. Veel tijd heeft ze niet, want de repetities voor de eindvoorstelling zijn in volle gang. Binnenkort krijgt ze haar diploma van de Dansacademie Noord-Nederland, een beloning voor vier jaar buffelen en beulen. Ondertussen dient het echte werk zich aan, een rol in Tarzan. ‘Er waren honderd kandidaten, vijftig vielen er direct af en uiteindelijk bleven we met zijn achten over. Veel dansen, natuurlijk, maar in Tarzan zit veel atletiek en acrobatiek. We moesten dus ook veel turnoefeningen laten zien. ‘Eén dag stond ik on hold (eerste reserve, red.), maar toen kreeg ik hét belletje: ik mocht meedoen. Tarzan zocht zangapen en dansapen. Ik word dus een dansaap, dat had ik echt niet durven dromen. Het afgelopen jaar heb ik veel audities gedaan. Highschool, Footloose en Tarzan in Duitsland. Daar zeiden ze dat ik nog wat jong was en dat ik het bij de Nederlandse

voorstelling moest proberen. Misschien was Duistland ook wel een te grote stap. ‘Auditie doen is heel spannend. Er is veel concurrentie, steeds weer moet je je bewijzen. Ik probeer mezelf te zijn en de mensen te pakken met mijn dansen. Dat lukt dus niet elke keer. Je moet tegen afwijzingen kunnen, anders red je het niet. Vaak ben je gewoon niet het type dat ze zoeken.’ Toen Jenily begon met de Dansacademie had ze niet zo veel op met musicals. ‘Zingen is niet echt mijn ding, ik moet het van dansen hebben. Show, klassiek, hiphop, modern, ik houd van alle stijlen en alle technieken. Maar sinds ik stage liep bij de André van Duinshow ben ik echt om. Natuurlijk kun je de voorstelling op een bepaald moment wel dromen, maar de sfeer van de revue en het werken met een vaste cast is geweldig.’ Haar Tarzancontract bij Van den Ende loopt tot februari 2009. ‘Acht shows per week. Ik moet zwaar trainen om kracht en spieren te kweken. Maar ik blijf natuurlijk audities doen. Ik ben freelancer, ik houd alle deuren open.’ Rina Tienstra

Kundera in beelden

Foto: loeXproduXies

Naam: Margriet Talstra (24) Studie: Docentopleiding beeldende kunst en vormgeving Academie Minerva Onderwerp: Vormgeving Cijfer: Theorie: 8, het praktijkcijfer is nog niet bekend ‘Als je de docentenopleiding doet, mag, kan en doe je van alles. Mijn portfolio is daarom nogal overweldigend. Ik doe gewoon veel.’ Margriet Talsma schildert en fotografeert, maar ze koos vormgeving als afstudeeronderwerp. De in Surhuisterveen geboren en getogen Margriet studeert af met een fotodrieluik en een reuzeboek met beeld en tekst dat ze presenteert op een fraaie lessenaar. Thema van haar eindexamenwerk is haar eigen identiteit. ‘Ik heb voor mijn boek fotosessies gedaan met mijn oma. Verder heb ik zelfportretten en foto’s en schilderijen van mijn dochtertje Merle gebruikt en bewerkt. Ik gebruik er teksten bij uit De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera. Niet de noodzaak, maar het toeval is de betovering vind ik één van zijn mooiste uitspraken. Net als: Ik vind mezelf fascinerend. Het klinkt misschien arrogant, maar dat zie ik niet zo. Iedereen is toch met zichzelf bezig? Voor mijn werk moet ik wel zelfonderzoek doen om dichtbij mezelf te blijven. Als kind tekende ik al veel. Ik haalde altijd tienen omdat ik zo mooi plaatjes kon natekenen. Maar pas op Minerva leerde ik mijn eigen concepten te ontwikkelen. Gelukkig, ik zou niet nu anders meer kunnen. Kunst

komt voort uit je eigen context.’ Tot eind juli exposeert de in Castricum wonende Margriet in het Scheepvaartmuseum haar werk voor de tentoonstelling Vitaly Bubentsov in Groningen. In drie desolate duistere vlakken schilderde ze twee donkere mannenportretten en een wanhopig zoekende handen. Prachtig en somber tegelijk. ‘In oktober 2007 ben ik met een paar studenten en docenten van Minerva naar Moermansk geweest voor een uitwisselingsproject. Toen we terugkwamen hebben we geëxposeerd in de academie. De Russische kunstenaar Vitaly Bubentsov, die wij in Moermansk hadden ontmoet, komt regelmatig in Groningen. Hij schildert vaak schepen, dus het is niet gek dat het Scheepvaartmuseum hem engageerde. En ze wilden ons werk ook graag laten zien.’ Maar boten schilderde Margriet niet. ‘Mijn schilderijen gaan over de Koersk, de onderzeeër die in het jaar 2000 met man en muis verging in de Barentszzee. De inspiratie voor de werken vond ik in de briefjes die de bemanningsleden schreven in de uren voordat ze overleden.’ Rina Tienstra

www.margriet.exto.nl

2

HANZEMAG WOENSDAG 25 JUNI 2008 [18]

Colofon HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks.

INHOUD

Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus 30030 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 fax: 050 5955590 e-mail: [email protected] Internet: via www.hanze.nl/HanzeMag Redactie Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581 [email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5952570 [email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588 [email protected]

7 11

Fotografie Pepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nl loeXproduXies Luuk Steemers Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij Sam Peeters Leo van der Reest Barbara Stok Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 6.000 Advertenties Bureau Nassau 020 6230905, [email protected] Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588, [email protected] ISSN 1876-1909

12 15 Pagina 4 Rondvraag: vanaf 1 september hebben de meeste studenten en personeelsleden een parkeerpas nodig om gratis te parkeren op het Zernikecomplex. Wat vind jij daarvan? Pagina 6 Het HG-roosterbureau gelooft in samenwerking en flexibiliteit. ‘Met een starre houding red je het niet.’ Pagina 7 In de rubriek Bij de Les leert Chris Wind over de zakelijke kant van het muzikantenbestaan tijdens een master class van de beroemde jazzpianist David Berkman. Pagina 8 Afstuderen: Pamela en Jurgen zochten naar nieuwe manieren om vet rond het hart te meten. Contrabassist Tobias heeft zijn diploma nog niet eens binnen, maar speelt deze zomer al op Noorderzon en North Sea Jazz. Pagina 9 Afstuderen: Jolien onderzocht of je het bewegingsgedrag van mensen kunt beïnvloeden. Geartsje verdiepte zich in de marktwerking binnen de zorg. Pagina 11 Ultraloper Robert Wielinga dacht nooit meer de Run van Winschoten te zullen rennen. Tot hij zijn buurjongen Daniël leerde kennen. Daniël is vijf jaar en heeft nierkanker. Robert vond dat hij iets moest doen en besloot de Run nog eenmaal te lopen, voor Daniël.

Pagina 12 & 13 Stage: Drie studenten en stageconsultant Ralco Monasch vertellen over hun ervaringen op het prachtige, maar nog vrij onbekende, eiland Mauritius. ‘De gastvrijheid is hier ongekend hoog, om niet te zeggen: de onderdanigheid groot.’ Pagina 14 Afstuderen: Nancy stoeide met software bij MAD Multimedia. Doris adviseerde Philips in Drachten over de nieuw in te voeren accounting standaard. Pagina 15 Laura is het type meisje dat je nietsvermoedend opbelt tijdens de wedstrijd van de eeuw. Toch hult ook zij zich deze dagen in het oranje. Pagina 17 UITwonen: Janwillem Roos woont prachtig, maar moest wel even wennen, zo ver van het centrum. ‘Na een avond stappen is de terugweg nog wel eens lastig.’ Pagina 19 Stage: Dat de Antillen een prachtige stageplek zijn, spreekt voor zich. Sommige studenten bevielen de eilanden echter zo goed, dat ze zijn blijven plakken. Pagina 21 Conciërge Gerrit Klopstra neemt afscheid na 31 jaar trouwe dienst. ‘De HG moet stille werkers beter waarderen.’ Pagina 22 IBS-U organiseert activiteiten en feesten voor studenten International Business School.

[18] 2008 25 JUNI WOENSDAG HANZEMAG

3

Rondvraag

Parkeren? Vanaf 1 september heb je een parkeerpas nodig om gratis te kunnen parkeren op het Zernikecomplex, behalve als je als personeelslid buiten de gemeente Groningen woont, deeltijdstudent bent of invalide. Ook in Duitsland wonende studenten kunnen gratis parkeren. Wat vind jij daarvan? ‘Ik woon in de stad en kom vaak met de auto naar Zernike. Gewoon luiheid’

Jan Beling (22), tweedejaars Accountancy

‘Ik woon in Wedde, een dorp vlak bij Winschoten. Ik kom altijd met de auto. Dat kost me drie kwartier als ik geluk heb met het verkeer. In de spits, vooral op de terugweg, duurt de rit nog langer. Vaak sta ik vast op het Julianaplein. Maar met de trein gaan is helemaal een ellende. Er is vaak vertraging en dan ben ik nog veel langer onderweg. Als ik voltijds zou blijven studeren, had ik dus wel een probleem. Maar ik heb een baan en stap over naar deeltijd, dus ik ben gered.’

Jitty Krol (33), managementassistente Academie voor Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek

‘Ik snap dat de hogeschool maatregelen moet nemen, maar ik ben er niet zo blij mee. Ik kom al vijf jaar vier keer per week met de auto. Ik woon in Engelbert, precies op de grens tussen de gemeentes Groningen en Slochteren. In september mag ik hier niet meer gratis parkeren. Maar mensen die in Aduard of Adorp wonen weer wel, en die plaatsen liggen veel dichter bij Zernike. Een kilometergrens zou eerlijker zijn. Het wordt dus straks betaald parkeren of tien minuten lopen. De bus is lastig, dat kost me een uur als ik geluk heb met de aansluitingen.’ Vivianne Bloemen (25), eerstejaars International Communication

‘Ik kom elke dag met mijn auto uit Annen. Als alles meezit ben ik zo’n twintig minuten kwijt. Volgend jaar, als ik met het openbaar vervoer moet komen, ben ik anderhalf tot twee uur onderweg. De bussen sluiten niet goed op elkaar aan. Ik hoop dat ik volgend jaar een kamer in de stad heb, dan kan ik gewoon op de fiets komen. Anders wordt het een lastig verhaal. Ik hoop dat er een soort parkeerjaarkaart komt, zodat het niet al te duur wordt om met de auto te komen.

‘Docenten die van buiten de stad komen, krijgen wel een parkeerpas, waarom studenten niet?’

Ali Wit (49), docent en stagebegeleider Pedagogische Academie

‘Voor mij verandert er niet zoveel, want ik woon buiten de stad. In Ten Boer, dus kan ik gewoon elke dag met de auto. De situatie qua parkeren is dit jaar voor mij enorm verbeterd. De PA zat eerst in het Wiebengacomplex. Ik moest iedere dag een plekje in de wijk zoeken. Als ik hier ’s ochtends om acht uur op het Zerniketerrein kom, is er nog plaats zat. De nieuwe parkeerregeling is misschien wel een beetje lastig voor collega’s die stagiairs buiten de stad begeleiden, maar ik begrijp dat daar een soort dagpasjes voor komen.’ Robbert Zijlstra (23), tweedejaars Technische Bedrijfskunde

‘Ik woon in de stad en kom vaak met de auto naar Zernike. Niet elke dag, hoor, het is gewoon luiheid. Meestal kan ik ook best op de fiets komen. Alleen op maandagen is de auto wel heel fijn, dan kom ik van mijn ouders in Assen. Ik snap wel waarom die regeling is. Om elf uur staat het hier helemaal vol. Het is jammer dat ze kennelijk niet meer parkeerplaatsen kunnen maken, maar een echte ramp is het niet. De regeling is in elk geval goed voor het milieu.’

Dagmar Krajenbrink (21), eerstejaars Pedagogische Academie

‘Ik vind het belachelijk. Ik kom iedere dag met de auto uit Leek. Met de bus reizen is jammer van de tijd en bovendien heb ik er een hekel aan. Docenten die van buiten de stad komen, krijgen wel een parkeerpas, dus waarom studenten niet? Wat ik dan volgend jaar ga doen? Nou, ik ga in ieder geval niet betalen. Dus zal het wel bussen worden.’

4


kort nieuws

M&M rondt voetenmeetproject af

Schaap zoekt pc-museumruimte

Bijna niemand weet het, maar de Hanzehogeschool heeft een heus computermuseum. De privéverzameling van Allard Schaap is te bekijken in de D-vleugel en enige leslokalen van Human Technology en Bio-informatica. Maar… Bio-informatica vindt dat de ouderwetse computers niet passen bij het imago van de opleiding. De oude beestjes moeten dus weg. Schaap zoekt nu een afdeling, opleiding of school die een deel van de oudheidkundige voorlopers van de pc wil opnemen. ‘Een stuk muur of ruimte voor vier kasten is al genoeg.’ Info: a.schaap@ pl.hanze.nl, 06-51939350, http://www. computermuseumgroningen.nl. Marit zet kerk van Garsthuizen in de steigers

Vierdejaars Architectuur Marit Dijkema maakt een restauratie- en verbouwplan voor de uit 1871 stammende kerk Nederlands-hervormde kerk van Garsthuizen (gemeente Loppersum). De Stichting Restauratie Kerk Garsthuizen dingt met dit project mee om één miljoen euro die te winnen is in het AVRO-programma Restauratie. De kerk zal na de door Marit beoogde verbouw en restauratie dienst doen als restaurant waar leerlingen van het Noorderpoortcollege werkervaring opdoen.

in de in Wehe-den Hoorn gelegen uitspanning. Klaas en Annelies nemen nog even de tijd voor een definitief besluit. PA geeft bijspijkercursussen

De Pedagogische Academie (PA) van de Hanzehogeschool bereidt eerstejaars in de week van 18 augustus voor op de reken- en taaltoetsen die later dit worden afgenomen. Eerstejaars van Nederlandse PA’s moeten die toetsen halen om hun studie te mogen vervolgen. De bijspijkercursus is facultatief en kost de studenten vijftig euro.


De studenten Marketing & Management die de afgelopen maanden de landelijke pers haalden met hun voetenonderzoek, mochten op 10 juni hun project afsluiten met een presentatie in Leer, Duitsland. Dit keer was zelfs de internationale pers aanwezig. Voor hun onderzoek maten de studenten de voeten van duizenden mensen in de zwembaden van Kardinge (Groningen) en De Smelt (Assen). Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van de eigenaar van een Duitse schoenenzaak. De studenten concludeerden dat veel mensen op verkeerde schoenen lopen, omdat alleen probleemvoeten worden gemeten en er wordt gewerkt met hopeloos verouderde meetinstrumenten.

staat uit medewerkers van vijf instituten. Op 11 juni werd Jeanine Deen (1958) geïnstalleerd als lector International Communication & Media. Bij de plechtigheid gaf het Instituut voor Communicatie & Media het startschot voor het Expertisecentrum Interculturele Competentie. Gezondheidsstudies houdt Durffeest

De Academie voor Gezondheidsstudies organiseerde op 12 juni het Durffeest Dare2share voor medewerkers en minor-

studenten en hun aanhang. Dertien groepen studenten presenteerden het resultaat van hun minor en studenten Voeding & Diëtetiek verzorgden een buffet. In the compliment corner konden medewerkers hengelen naar schouderklopjes. Deelnemers aan een veiling boden onder meer op een fotoshoot, een dagje meelopen met HG-bestuurder Henk Pijlman en een door directeur Geiske Steendam bereid diner. De opbrengst, zeshonderd euro, gaat naar projecten in Tanzania.

Verkeersstrubbelingen op Forum in aanleg

Voetgangers en fietsers die de gebouwen van de technische en economische opleidingen bezoeken, worden de laatste weken belemmerd door de gevolgen van de aanleg van het Forum. Het Forum (de naam refereert aan de stadspleinen in het Romeinse keizerrijk) zal volgens het College van Bestuur in september ‘het groene centrum van het Zernikecomplex’ zijn. (Foto: Bert Alphenaar regelt het verkeer op het Forum).

Alzheimerhoeve of oldtimerhotel

Moet de hotelboerderij van Klaas en Annelies Heringa een Alzheimerhotel worden (zoals Annelies wil) of een motor annex oldtimerhotel (wat Klaas’ wens is)? Deze vraag lag de afgelopen weken op het bordje van twee groepen studenten van de opleiding Small Business & Retail Management van de Hanzehogeschool. Op 19 juni presenteerden zij de resultaten van hun haalbaarheidsonderzoeken

FM en Communication krijgen lectoren

Gert Walthof (1958) wordt op 1 juni lector Inkoopmanagement op de Hanzehogeschool. Zijn lectoraat wordt ondergebracht bij het Instituut voor Facility Management. Walthofs kenniskring be[18] 2008 25 JUNI WOENSDAG HANZEMAG

5

Frick

HG-roosterbureau wil geen sta-in-de-weg zijn

Niet streng, niet strikt, niet straf

Jacktactiek Oranje speelt en iedereen heeft er wat over te zeggen. Sommige mensen mogen dat op tv doen. Zij schuiven aan bij Jack van Gelder, een doorgaans snaaks type dat om de paar minuten een doodgraversgezicht trekt. Dat gezicht is de voorbode van een constatering. Engelaar, de ideale verbindingsman op het middenveld. Steeds weer ben ik verbaasd als een gast daarop antwoordt. Jack stelt namelijk geen vragen, hij debiteert stellingen. Als het om het spel gaat, druipt de dodelijke ernst van Jacks kale bol: Met het dubbele slot op de deur ontstaat er ruimte op links. Dan zeg ik: Van Bronckhorst. En dan reageren de gasten dus weer. Misschien is het beroepsdeformatie, maar ik maak dat dus nooit mee. Studenten reageren niet op stellingen. Studenten

Foto: Luuk Steemers

houden van duidelijkheid. Je moet ze dingen vragen, of je moet ze dingen zeggen. Zo werkt dat. Daarom moet je in de kantine bordjes ophangen waarop staat: ruim je rotzooi op! Maar die bordjes zijn er niet (meer). De Hanzehogeschool heeft een nieuwe tactiek om studenten hun troep te links Wiebe de Jong en rechts Rudy de Vries.

laten opruimen, de Van Geldertactiek.

Vier keer per jaar moet het roosterbureau de roosters voor een nieuw onderwijsblok klaarleggen. Een opdracht die schreeuwt om een strakke planning, scherpe deadlines en een straffe managershand. Niet dus. ‘Met een starre houding red je het niet.’ Zeventigduizend, het is duizelingwekkend. Maar zo is het nu eenmaal: lessen, colleges, werkgroepbesprekingen, projectgroepbijeenkomsten, noem maar op,

‘Een goede roosteraar is geen kloek die haar kuikens wil beschermen’ ieder jaar staan er zeventigduizend activiteiten op het programma van de Hanzehogeschool. Negentien roosteraars staan voor de klus om al die gebeurtenissen vloeiend in elkaar te laten overlopen. ‘Het is domino’, zegt Wiebe de Jong (47), proceseigenaar Planning & Roostering. ‘Opleiding A levert een staketsel. Dat

6

moeten wij dan aanleggen tegen de wensen van opleiding B, C tot en met Z. Als je iets verandert bij M tref je de anderen. Soms moet je dan weer bij A beginnen.’ Gekkenwerk, water naar de zee dragen, keien de berg op rollen. Tenzij je er tot op de vezel van doordrongen bent dat een rooster geen kant-en-klaar eindproduct is, meent Rudy de Vries (39), sinds maart teamleider van het roosterbureau. ‘Een goede roosteraar is geen kloek die haar kuikens wil beschermen. Een rooster moet flexibel zijn. De roosteraar dus ook.’ Het werk voor een roosteraar is een eitje als hij de gegevens die hij nodig heeft ruim van tevoren boven water heeft. ‘Wij beginnen het liefst in april al met het septemberrooster’, zegt De Jong, ‘maar dat kunnen we de opleidingen natuurlijk niet vragen. Er spelen zoveel facto-


ren mee: het aantal klassen, de beschikbare docenten, het lesprogramma, om er maar een paar te noemen. Die dingen moeten de opleidingen zo goed mogelijk op een rijtje hebben.’ Daarom is het roosterbureau niet streng, straf of strikt. ‘Met een starre houding red je het niet’, zegt De Vries, ‘dan zien de opleidingen je niet meer als dienstverlener, maar als een sta-in-de-weg.’ De Jong: ‘Het uur U wordt uiteindelijk bepaald door een gezamenlijk belang: iedereen wil dat er twee weken vóór het begin van een blok een werkbaar rooster ligt. Daar gaat het om. Het klinkt misschien soft, maar het is een klus die we sámen moeten klaren.’ Boudewijn Otten

In de kantine hangen tegenwoordig posters die zo flets zijn dat ze enorm opvallen. Er staan leuzen op die de studenten moeten prikkelen om hun tafeltjes netjes achter te laten. Er staat bijvoorbeeld: De kracht van de HG zit ‘m vooral in de ‘schoonheid’. (Vervang de HG door Oranje en je hoort Jack.) Zo’n leus moet de student dus aan het denken zetten. Maar dat doen, zo schat ik, 999 van de duizend studenten niet. Die ene student die wel denkt, vraagt zich af waarom schoonheid tussen aanhalingstekens staat. Die breekt zich het hoofd over die poëtische combinatie van kracht en schoonheid. Die ene student struikelt over dat woordje vooral. (In welke andere dingen schuilt de kracht van de

Ruimtes reserveren Veel te weinig HG’ers weten dat ze tamelijk eenvoudig ruimtes kunnen reserveren via www.helo.hanze.nl. Wie Blackboard aanklikt, kan inloggen met zijn studenten- of personeelscode. Op Blackboard aangekomen, kiest de HG’er hij het tabblad Organizations en vult in het vakje zoek het woord rooster in. Wie op het scherm dat dan verschijnt roosterbureau kiest, krijgt toegang tot allerlei informatie, waaronder de mogelijkheid om te reserveren.

HG?, mijmert hij.) Maar dan loopt hij alweer tegen een andere cryptische omschrijving aan. De HG schijnt een zooitje te zijn, blijkt het deels mijn schuld te zijn. Ik geef onmiddellijk toe, het is een stelling die tot nadenken stemt. Dan zeg ik: van hoog tot laag… iedere HG’er krijgt nu twee maanden de ruimte om hierover te filosoferen. Hajo Frick

bij de les

Conservatoire


For the project New York comes to Groningen, eight musicians each stay one week in Groningen according to a rotation schedule. Each instructor shares his professional experiences in theory class, history, ear training ensembles, big band and master classes. Pianist David Berkman teaches reporter Chris Wind some things about the jazz business.

Most master classes at the Conservatoire consist of students playing music and the master commenting on it. Today pianist David Berkman makes an exception. Although he still plays music with his students during his lecture, the main focus this Monday afternoon is business. Not an easy subject among jazz musicians, he admits. ‘Jazz musicians don’t like to tell you what they earn’, he says when a student asks him to be more specific about money. ‘No one ever reveals figures, because they always want to get paid better. Believe it or not, I already gave you more numbers than most musicians will ever do in their life.’ Berkman does not exaggerate. There will not be many music classes where the word dollar is mentioned as often as during this master class. But Berkman thinks it is necessary for students to realize what awaits them. ‘When I talked to some graduating students recently, I was quite shocked about how little they know of the business aspect of being a jazz musician.’ So what does it cost to take a group of

musicians on tour? ‘You have to realize that most of us are used to a certain standard. An average tour will cost you between fifteen hundred and twenty-

‘Get your business shit together, it is good for all’ five hundred dollars a week, for each musician. I never pay less than two hundred a day, and fifteen hundred a week.’ But that is just the salary, Berkman warns. ‘Hotel and travel costs are not included in this. Musicians always want a single room, and preferably not in one of those love hotels, although sometimes you have no option and you get stuck in one of these. You know, the ones where you find a bunch of condoms next to the bed. They might be useful to wrap around yourself, to protect yourself from the dirty bed.’ The principles that apply to touring, also apply to recording. ‘You need to pay

a musician at least a thousand dollars for a recording. I have a live recording on the shelf. If I would release it, it would mean I have to pay at least three thousand dollars in salary alone.’ Recording can be a bit trickier than touring. ‘Make sure you make clear what the purpose of the recording session is. I have had musicians who asked me to record with them, saying it was just for a demo or for fun, and later I would find the record in stores. It happened to me three times. Be careful, don’t screw musicians over. It might be cheap for once, but musicians will not trust you anymore. Get your business shit together, it is good for all. ’ Of course, this master class is not all about numbers. Berkman also gives the students some advice on how to get a record deal. ‘The best strategy is to find a young starting company. The same goes for finding good gigs. Work with young bookers that have just started. You can grow together.’ In the Nineties, it was very common to establish your name in the jazz scene by recording with a famous musician.

‘Things have changed now’, Berkman says. ‘Debates about intellectual property, the internet… There are many possibilities, but it has also become more complicated.’ Jazz business is a jungle of possibilities. ‘It is important to know all the record labels for young talent, like Fresh Sound Records in Spain. Jazz guitarist Kurt Rosenwinkel is now a famous musician on Verve, but where did he release his first albums? Exactly, on Fresh Sound…’ When jazz music is your bread and butter, you cannot behave like an amateur, Berkman seems to say. But money is not as important as reputation or friendship. Of course there are the usual exceptions to this rule. ‘Everyone’s gig is potentially cancellable. If Wayne (Shorter, famous jazz saxophonist, ed.) calls, you put everything else aside. It used to be like that when Miles (Davis, ed.) called. Everyone would understand when you cancelled a gig so you could play with him. Unfortunately, Miles cannot call anymore…’ Chris Wind


7

Afstuderen

Hartvet meten

Foto: Luuk Steemers

Naam: Opleiding: Onderwerp: Cijfer:

Pamela Zenteno Mercado (26) en Jurgen de Vries (24) International Biomedical Engineering Pericardial fat measurement, non-contrast enhanced CT 8.5

Om het hart zit altijd een bepaalde hoeveelheid vet. Met computertomografie (CT) kun je dat vet ook zichtbaar maken, maar het werd eigenlijk nooit geanalyseerd. Er was geen reden voor. Tot voor kort. Student International Biomedical Engineering Jurgen de Vries (24) studeert af op de afdeling Radiologie van het Universitair Medisch Centrum Groningen. ‘Recente studies laten zien dat de hoeveelheid vet rondom het hart misschien een rol speelt bij infarcten’, vult projectgenoot Pamela Zentero Mercado (26) aan. Ze haalde op de Universiteit van Cochabamba in Bolivia haar bachelor in Biomedical Engineering en gaat nu voor een tweede bachelor. ‘Het vetvolume geeft volgens die studies een indicatie van het risico dat een patiënt loopt om een hartinfarct te krijgen. Om te kijken of die theorie klopt, heb je eerst software nodig om op een betrouwbare en simpele manier de vorm en het volume van het vet rondom het hart te meten.’ ‘En daar komen wij in het verhaal’, meldt Jurgen. ‘We zijn eerst gaan kijken wat er al allemaal aan software is. We kwamen uiteindelijk uit bij een medical imaging toolkit. In die toolkit zit een programma waarin je het vet in een

CT-scan zichtbaar kunt maken. Met dat programma kun je met veel kunst en vliegwerk het vetvolume meten, maar vervolgens moet je een ander programma openen om bij het resultaat van de metingen te komen. We hebben veel tijd besteed om wegwijs te raken in het programma. Daarna hebben we hard gewerkt aan het automatiseren van de analysestappen. Je hoeft met ons programma de CT-scan van het hart alleen maar in te lezen, de rest gaat vanzelf. ‘En dat kost maar zes minuten’, zegt Pamela trots. Ze opent het programma dat zij en Jurgen hebben gemaakt. Op een CT-scan van het hart van een patiënt is het witte vet duidelijk zichtbaar. Het steekt mooi af tegen de rest van het hart dat in blauw is weergegeven. In een klein venster draait een gele driedimensionale weergave van het vetweefsel. En onderaan het scherm staat het vetvolume in kubieke millimeters. Pamela: ‘Of het resultaat klopt, kun je bij levende patiënten niet bewijzen. Dan moet je metingen doen bij harten van dode mensen of van dieren. Dat is iets voor een volgende groep studenten.’ Luuk Steemers

Krachtig en sonoor

Foto: Luuk Steemers

Naam: Studie: Vorm: Cijfer:

8


Tobias Nijboer (22) Jazz, contrabas Optreden met pianist, drummer en bigband 9

Contrabassist Tobias Nijboer oogt totaal niet nerveus tijdens zijn eindpresentatie op 16 juni. Vanaf het allereerste nummer geniet de stampvolle Singelzaal van mooie arrangementen, virtuoze solo’s en geïnspireerd samenspel. De kwaliteiten van Tobias komen vooral tot uiting als hij samenspeelt met de vorig jaar cum laude afgestudeerde Anne Guus Teerhuis (piano) en derdejaars Kristijan Krajncan (drums). Het nummer To David Berkman is heerlijk swingend, de contrabas van Tobias is krachtig en sonoor. De jazzklassieker In the Wee Small Hours of the Morning is een lust voor het oor. Tobias begint met een dromerige solo, maar uiteindelijk gaat het hele trio los, in prachtige samenhang. Met het nummer Pete’s Feet serveren Tobias en de Stageband, een achttienkoppige bigband, een spectaculaire uitsmijter. De jury beloont Tobias met een negen. Voorzitter Jan Kleinbussink roemt het enthousiasme in Tobias’ spel, het gevarieerde klankbeeld en de schitterende arrangementen. Kleinbussink is docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, waar hij Tobias zal tegenkomen die daar z’n studie mag vervolgen. ‘Fantastisch

dat ik daar ben aangenomen’, zegt Tobias. ‘Ik weet alleen nog niet óf en wanneer ik die opleiding ga doen. Ik ga namelijk een jaar studeren op het Purchase College in New York. Ik heb daarvoor twee beurzen in de wacht gesleept. New York is altijd mijn droom geweest. De opleiding op Purchase is puur gericht op spelen en optreden. Dat spreekt me enorm aan. Zelf heb ik altijd elke kans aangegrepen om met betere muzikanten dan ikzelf in bandjes te spelen. Daardoor ben ik enorm gegroeid.’ Het trio van Anne Guus, Kristijan en Tobias gooit hoge ogen in de Dutch Jazz Competition. ‘We zitten in de finale. Op 12 juli spelen we op het North Sea Jazz festival. Super!’ Tobias moet nog een paar vakken afronden voordat hij zijn bachelorsdiploma boven z’n bed kan hangen, maar daarna is het bal. ‘In juli speel ik met studenten van het Purchase in Perugia en in augustus vertrek ik naar Amerika.’ In Groningen treedt Tobias op tijdens het Noorderzonfestival met de Full Moon Swing Band. Luuk Steemers

Afstuderen

Biologie wint van verstand Jolien Lammers (22) Sportgezondheid Toepasbaarheid van NEAT binnen gezondheidsbevorderende interventies 8,7

Toepasbaarheid van NEAT binnen gezondheidsbevorderende interventies. Jolien had geen flauw idee wat ze zich daarbij moest voorstellen. Een half jaar later vertelt ze met passie over het onderzoek dat ze samen met Marloes Waardijk, Gijs Luesken en Rienk Koen deed. ‘NEAT betekent Non Excercise Activity Thermogenesis, dat wil zeggen alle activiteiten die je dagelijks uitvoert, behalve sport. Van de hond uitlaten tot fietsen, traplopen, noem maar op. Bij NEAT-activiteiten wordt er een vetafbreker geactiveerd, lipoproteïne-lipase, die er voor zorgt dat er minder vet in het bloed en in de vaatwanden komt. Dat verkleint dus de kans op harten vaatziekten. Opdrachtgever Anton Scheurink, hoogleraar Neuro-endocrinologie, wilde weten wat de invloed is van cognitie op de bioregulatie binnen gezondheidsbevorderende interventies. In gewone-mensentaal: in hoeverre kun je het biologisch gedrag van mensen beïnvloeden door informatie te verstrekken.’ 25 mensen met overgewicht deden mee aan het onderzoek. ‘Ze mochten de afgelopen drie maanden niet intensief bewegen of een dieet hebben gevolgd.’ Vanaf dag één van het onderzoek, dat tien weken duurde, kreeg iedereen een PAM-meter om. Hiermee meet je iemands

activiteiten. ‘Je meet of iemand in de NEATzone, de lagesport- of de sportzone zit. Van opstaan tot naar bed gaan. De eerste twee weken leefde iedereen zijn gewone leven, maar met de PAM-meter. Na twee weken ging de groep fitnessen. Na vier weken splitsten we de groep in tweeën. De ene groep stimuleerden we om de NEAT-activiteiten te verhogen. Dus de trap nemen in plaats van de lift, de fiets in plaats van de auto of een rondje extra met de hond lopen. We hebben die mensen echt gestalkt met mailtjes. De andere groep trainde ook door, maar dan zónder die info.’ Uit eerdere onderzoeken bleek dat mensen compensatiegedrag vertonen. ‘Dus als ze op maandag sportten, pakten ze op dinsdag de auto in plaats van de fiets. Er bleek zelfs dat het totale activiteitenniveau minder werd. Ik heb gekeken of dat compensatiegedrag inderdaad plaatsvindt en of het te beïnvloeden valt.’ De NEAT-activiteiten gingen bij de gestimuleerde groep omhoog. ‘Wat laag scoorde op de PAM-meter steeg opzienbarend, maar de lagesportactiviteiten daalden. Het totale activiteitenniveau steeg hierdoor. De biologie wint van het verstand.’

Foto: Dennis Denninger

Naam: Studie: Onderwerp: Cijfer:

Jolien, Marloes en Gijs schrijven nu een artikel dat ze willen publiceren in een wetenschappelijk blad. Ze zijn genomineerd voor de HIS-innovatieprijs en hun afstudeerbegeleiders Bart Dikkeboer en Silvia Brouwer willen het onderzoek opgeven voor de Hannie Schaftprijs.

Loes Vader

Markt in het ziekenhuis Geartsje Weidenaar Commerciële Economie inventariserend marketingonderzoek schriftelijk deel een 8,25

Sinds enige jaren zijn Nederlandse zorginstellingen onderworpen aan de tucht van de markt. Stapsgewijs voert de overheid marktwerking in. In 2005 mochten ziekenhuizen over tien procent van de diagnose-behandelcombinaties (dbc’s) onderhandelen met de zorgverzekeraars. In 2008 is dat percentage verdubbeld en vanaf volgend jaar ligt één op de drie dbc’s op de onderhandelingstafel. ‘De marktwerking staat nog maar in de kinderschoenen’, zegt Geartsje Weidenaar, ‘die onderhandelingen gaan in de praktijk vooral over de prijs.’ Maar marktwerking is meer dan prijs. Dat blijkt wel uit het 220 pagina’s (99 pagina’s bijlagen incluis) tellende verslag over zorgmarketing dat Geartsje schreef voor ziekenhuis Nij Smellinghe in Drachten. ‘Je kunt de principes van marketing wel degelijk op het ziekenhuis toepassen.’, zegt de 22-jarige Oosternijkerkse. ‘Maar een ziekenhuis is geen bedrijf.’ Een flink deel van haar rapport besteedde Geartsje aan de obstakels die de invoering van marketing bemoeilijken. ‘Als je verfblikjes verkoopt heb

je maar een paar partijen, de leverancier van de grondstoffen, je personeel en de klant. In de zorg heb je vreselijk veel partijen die een potje meeblazen: de overheid, de inspectie, de zorgconsument, de patiëntenverenigingen, de specialisten, de verzekeraars. Dat maakt marketing complex.’ Het product dat de zorginstellingen aanbieden is ook niet zo eenvoudig te duiden. ‘Als je in de winkel een apparaat koopt dat niet werkt, breng je het terug. Maar als je klachten krijgt na een knie-operatie, ligt dat dan aan de kwaliteit van de ingreep of aan andere factoren? Een patiënt kan dat moeilijk beoordelen. Dan richt hij zijn oordeel op zaken waarvan hij zich wel een idee kan vormen. Daarom is communicatie met de zorgconsument cruciaal.’ Geartsje heeft genoeg ideeën voor een strategie waarmee Nij Smellinghe de strijd om de gunst van de zorgconsument kan aangaan. ‘Maar helaas’, lacht ze, ‘dat kan ik hier natuurlijk niet prijsgeven. De concurrent is ook druk met zorgmarketing in de weer.’

Foto: loeXproduXies

Naam: Studie: Onderwerp: Cijfer:

Boudewijn Otten


9

ACTUEEL

Minerva in de boot op Noorderzon Kunstenaarscollectief RozeRoest steekt op Noorderzon van wal op een kustvaarder uit 1952. De vijftig meter lange Motor Vessel Our World ligt nu nog voor anker in het Winschoterdiep. Maar tijdens het Noorderzonfestival gooit de kapitein de trossen los en legt het schip van 21 tot en met 31 augustus aan bij een nog onbekende kade in de binnenstad. Dynke Kleefstra, Birgit Schalkwijk, Marijke Berghuis, Annelotte Fellinger, Marieke de Gooijer en Marcia Enting zijn dan iedere dag aan boord. De derdejaars doen de docentopleiding op Academie Minerva en studeren volgend jaar allemaal af op hun eigen beeldend werk. RozeRoest exposeert z’n installaties in de kajuit, op het dek en in de hutten van de coaster. Tussendoor organiseren de kunststudenten educatieve tochten voor middelbare scholieren. En als klap op de vuurpijl speelt het Noord Nederlands Toneel in het ruim. Allemaal door hen zelf bedacht en vlot getrokken. De bijzondere locatie was voor hen wél een verrassing. Marcia: ‘Onze klas wilde graag een project doen waarbij we zelf iets moesten ondernemen. Dat soort opdrachten zit niet standaard in de studie. Onze tutor Marieke van Stempvoort kwam op het idee om Gerben Blaauw van het lectoraat Creërend Ondernemen te vragen om daar eens over mee te denken. Hij wist van deze boot. Na een surprise-fietstocht kwamen we hier terecht. Het schip was toen nog helemaal verroest. Het wordt opgeknapt als leerwerktraject voor leerlingen van regionale opleidingscentra.’ De creativiteit van de studenten begon meteen als een waanzinnige te stromen. Dynke: ‘Alles lag open. Alles kon. We moesten groot denken en ons niet laten weerhouden door praktische problemen, geldzorgen of kaders. Na veel brainstormen, ideeën bedenken en weer afschieten besloten we ieder ons eigen werk te exposeren en samen de publiciteit en financiering rond zien te krijgen. En dat gaat lukken.’ www.rozeroest.nl en www.mvourworld.com. Rina Tienstra

Projectsupporters ondersteunen projectleiders Het HG-bureau Projectsupport houdt de administratie bij van projecten die met Informatie- & Communicatietechnologie werken. ‘We ondersteunen voor het programma Integratie Bedrijfsinformatiesystemen (IBIS), waarin alle systemen op het gebied van Informatie- & Communicatietechnologie onder de loep worden genomen.’ Managementassistente Yvonne Jullens is één van de drie medewerkers van Projectsupport, het bureau dat er op de Hanzehogeschool voor zorgt dat de IBIS-projectleiders zich geen zorgen hoeven te maken over secretariële en administratieve rompslomp. ‘Grote en complexe projecten kosten veel tijd aan administratie. Wij nemen die over van de projectleider. Dan kan hij zich helemaal richten op de andere aspecten. We houden de jaarplanning bij, bewaken de voortgang en bereiden financiële rapportages voor. Verder organiseren en notuleren we overleggen en we archiveren. We verwerken de tijdschrijfformulieren en zetten de informatie op Blackboard en surfgroepen, zodat alle projectmedewerkers op de hoogte blijven.’ Vanuit hun uitvalsbasis, lokaal H180 in het gebouw van de technische opleidingen, werken Yvonne en haar collega’s Maartje Heeren en José Kamerling voor IBIS-projectleiders die dit jaar bergen moeten verzetten. Zo voeren ze de zogeheten digiborden in. En ze regelen de vervanging van automatiseringsprogramma’s, zoals het project Personele en Financiële Systemen, dat verschillende automatiseringsprogramma’s van de financiële en personele stafbureaus koppelt. ‘Het bijzondere van Projectsupport is dat we flexibel werken. Onze werkzaamheden zijn niet persoonsgebonden. Dat maakt ons werk afwisselend. We zijn inzetbaar voor elk project en kunnen goed schakelen. Voordat een projectleider een project start of aanvraagt, kunnen we onze werkzaamheden precies in kaart brengen en de tijdsinvestering inschatten en vastleggen.’ Projectsupport richt zich nu nog op ICT-projecten, maar dat gaat veranderen. ‘In de toekomst willen we onze diensten graag gaan inzetten bij andere afdelingen van de Hanzehogeschool.’ Info: [email protected].

Advertentie 2 bibliotheek 4.08

10


10-04-2008, 10:34

MELKWEG HOEKJE

ga eens uit ons dak

the art of having fun

Platformtheater.nl

Rina Tienstra

ECHT Opvallend onopvallend Lees meer op:

www.praktijkhoekmelkweg.nl Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u. Psychologische hulpverlening Individueel en groepsgewijs

Ultraloper Robert loopt het vuur uit de sloffen tegen kanker

On the Run for Daniël Nooit meer zou hij hem lopen, dacht Robert Wielinga. Toch staat hij in september weer aan de start van de Run van Winschoten. En hij zál ze lopen, die honderd lange kilometers. Want aan de

‘Als iemand zegt: ik leg tien rooie neer als je de Run uitloopt, geef ik hem een smok links en een smok rechts, want ik zal lopen’ om dit me zo vreselijk aangrijpt’, fluistert Robert, ‘het mag gewoon niet. Zo’n jochie hoort op zijn sodemieter te krijgen omdat hij een bal door de ruit van de buurman trapt.’ Robert verheft z’n stem. ‘Het maakt me zo boos. Daniël loopt rond met een kaal koppie waaruit een

paar schamele donshaartjes opsteken.’ Daniël woont even verderop, in de Assense buurt waar het huis van de Wielinga’s staat. Hun dochtertje speelt wel eens met hem. Zijn ouders vonden het niet prettig om een paar keer per dag hetzelfde verhaal te vertellen. Ze besloten om meelevende buurtgenoten een mailbericht te sturen. ‘Dan weer lees je dat ie naar het ziekenhuis moet. Je ziet welke medicijnen hij moet slikken. Je leest over de onzekerheid van de ouders. Steeds weer die berichten. Ik voelde me machteloos, werd kwaad, echt overvallen door rotgevoelens. En dan werd ik daar weer kwaad over. Wat had ik nou te klagen? Dat jochie, die ouders, die zaten in de shit. Ik niet.’ Robert besloot de Run te lopen en zich te laten sponsoren. ‘Ik zocht bedrijven die me wilden betalen per kilometer of per ronde.’ Hij sloeg aan het mailen, een wereld aan bedrijven ontving zijn mail. Het liep uit op een teleurstelling. ‘Wist ik veel hoe of dat ging. Als ik al bericht terugkreeg… ik zeg áls, hè? … was het

Foto: Luuk Steemers

‘Ergens onderweg besloot ik om te gaan lopen voor een goed doel.’ Als een langeafstandloper tijdens het lopen een gedachte in zijn kop krijgt, wil die er maar moeilijk uit. Die gedachte keert steeds weer terug, alsof de loper hem voor het eerst denkt. En Robert Wielinga (45) is meer dan een lange-afstandsloper. Op 13 september staat de beheerder van de Instituutswinkel van de technische opleidingen van de Hanzehogeschool aan de start van de Run van Winschoten. Honderd kilometer hardlopen, tien rondes van tien kilometer, Robert is er bijna klaar voor, hij weet ook al hoe hard hij zal lopen: tien kilometer per uur. Hij had het z’n vrouw Irene nog zo beloofd. Niet weer vijf-zes dagen op pad. Niet weer die minimaal tachtig kilometer per week maken. Toch zal Irene Robert tijdens hun vakantie op Texel vrolijk uitzwaaien als hij zijn loopschoenen aanschiet voor de zoveelste training. Irene weet voor wie Robert het allemaal doet, zij leest die mailtjes van de ouders van Daniël ook. Daniël is vijf jaar en hij heeft nierkanker. ‘Ik weet ook niet waar-

Foto: Luuk Steemers

finish staat Daniël, het mannetje voor wie hij het doet, voor wie hij het moet.

antwoord: nee!’ Robert koos een andere weg. ‘Het ging me om Daniël. Voor hém wilde ik lopen. Ik wilde hem laten zien dat ik met hem begaan ben, dat ik hem steun. Hij vond het geweldig toen ik hem vertelde dat ik zou lopen in een shirt met zijn foto erop. Zijn ouders waren het er ook mee eens. En toen ging het ineens rollen. Het bedrijf dat ik vroeg om het shirt te maken, zei: wij doen mee. Polichlo betaalt m’n outfit. Het Beatrix Kinderziekenhuis is ook enthousiast.’ Omdat die instanties weer andere kennen, duiken er steeds meer bedrijven op die zich aan Roberts actie willen verbinden. ‘Het is bijna een wonder, het begint te lopen. Ik ga er sowieso mee door, maar ik heb nog ruimte zat op m’n shirt. Als morgen iemand zegt: ik leg tien rooie neer als je de Run uitloopt, geef ik hem een smok links en een smok rechts, want ik zal lopen.’ Het geld dat Robert op 13 september bij elkaar loopt, schenkt hij aan de stichting Kinderen Kankervrij. ‘Prachtig,

ik heb nu twee dingen in één. Ik steun het onderzoek naar kinderkanker en ik ondersteun Daniël. Hij mag m’n shirt hebben.’ Robert fluistert weer. ‘Kijk dan, Daniëls foto staat op de voorkant en op de rug staat deze tekst.’ Run is for fun, but not this time, this time it’s for life, this time it’s for Daniël. ‘Hebben Irene en ik in tien minuten bedacht. We hebben het hem laten zien. Een moeilijk moment. Daar sta je dan bij zo’n vrolijk mannetje dat zoveel ellende op z’n schouders moet nemen. Ja, hij is er heel blij mee. En dat heeft me een enorme kracht gegeven om door te gaan. Ik ben vastbesloten.’ Boudewijn Otten

Steun Robert, ondersteun Daniël HG’ers kunnen de actie van Robert Wielinga steunen door geld over te maken op girorekening 8118 van de stichting Kinderen Kankervrij (KiKa), onder vermelding van Daniël. Mensen die Robert per kilometer of per ronde willen betalen, kunnen een mailtje sturen naar [email protected].


11

Stage op Mauritius Drie studenten lopen stage op het Afrikaanse eiland Mauritius. Stageconsultant Ralco Monasch brengt ze naar de juiste stageplek, waar het flink aanpoten is. ‘Ik werk met de zee voor de deur, maar ik heb niet veel tijd om erin te duiken.’

Thijs de Raad (23), derdejaars International Facility Management op de Hanzehogeschool, werkt in het stadje Mesnil op de afdeling Planning van Mauritours, de grootste touroperator op Mauritius. Hij voert er een kwaliteitscontrolesysteem in. ‘Ik volg alle toeristische excursies, inventariseer de klachten van de afgelopen twee jaar en ik onderzoek de gebruikersfrequentie van de voertuigen. Ik leer hier veel, maar het niveau is wel lager dan in Nederland, denk ik. Maar buiten de stage om leer je jezelf te ontwikkelen en te overleven in een bijzondere cultuur aan de andere kant van de wereld. Ik wilde mijn horizon verbreden, een tijdje weg uit het koude Nederland, dingen van de wereld zien. Hoeveel mensen weten waar Mauritius ligt? Wat mijn leukste ervaring is? Zeg maar stop: schildpadrijden, concerten bezoeken, op het strand hangen, sunsets, locals ontmoeten, de dagelijkse busrit… Het leven is hier goed, alles gaat veel minder gehaast dan in Nederland. Vandaag kan ook morgen, overmorgen of volgende week betekenen. Ik heb trouwens ook nog geleerd dat alles prima zonder de computer kan draaien. Er wonen hier mensen in golfplaten huisjes zonder gas en licht.’

vragen op papier zetten. Hij vraagt mij ook naar mijn mening, maar ik weet nog niet of hij daar iets mee doet… ‘Je kunt je hier met Engels goed redden, maar de mensen spreken hier toch vooral Frans. Ik deed dat niet. Maar ik leer het al, het lukt me best aardig om de gesprekken te volgen. De mensen zijn ontzettend vriendelijk hier. ‘De zee ligt hier bijna voor onze huisdeur, maar ik heb weinig tijd om er in te duiken. Ik vertrek om half acht met de bus naar mijn werk, anderhalf uur hiervandaan. Na vieren rijd ik weer terug en tegen de tijd dat ik thuis kom, is het al bijna donker. De zon gaat hier al om zes uur onder. Ik leer niet zo veel nieuwe dingen op mijn vakgebied, daar ben ik eerlijk in. Onze stageconsultant had me daar van tevoren ook wel voor gewaarschuwd. Maar ik leer wel heel veel over de verschillende culturen en de manier waarop je daarmee om kunt gaan in de event-business.’

bourdonnais en Le Suffren, twee luxe hotels in Port Louis. ‘Ik loop mee met de managers van alle afdelingen om te kijken hoe ze leiding ge-

Marcel Molenhuis (23) koos ook voor Mauritius als stageplaats. De Gietenaar werkt in Le La-

Flic en Flac

‘Vandaag kan ook morgen, overmorgen of volgende week betekenen’ Net als Thijs studeert Derk Barlagen (25) ook International Facility Management. Z’n derdejaarsstage loopt hij bij evenementenbureau PubliPromo in de hoofdstad Port Louis. ‘Ons laatste project is de organisatie van een House & Garden Show in Pailles, vlak bij Port Louis. Didier de Senniville, mijn baas, zegt dat evenementmanagement een vorm van theater maken is. Hij heeft me geen echte taak gegeven. Ik loop met hem mee, ben bij alle gesprekken en overleggen aanwezig. Ik moet al mijn

12


V.l.n.r.: Thijs de Raad, Derk Barlagen en Marcel Molenhuis.

‘Evenementmanagement is een vorm van theater maken’ ven, wat ze precies doen en hoe ze omgaan met klanten en medewerkers. Hoewel Le Labourdonnais een vijfsterrenhotel is, merk ik wel dat het onder Europees niveau ligt. Driekwart van de medewerkers is hier direct na de middelbare school aan het werk gegaan. De meesten zijn jonger dan ik. Ik zie hun onervarenheid ook wel terug in de werkprocessen. Maar ikzelf leer hier wel veel omdat ik überhaupt geen idee had van hotelmanagement. Als ik in Nederland al in hotels had gewerkt, had ik hen denk ik veel meer kunnen leren.’

De drie studenten wonen in een huis in het

dorpje Flic en Flac, 25 kilometer ten zuiden van Port Louis. Marcel: ‘Het leven is niet echt goedkoop. De prijzen in de supermarkt liggen maar een beetje onder de Europese prijzen, terwijl de lonen schrikbarend laag zijn. De meeste Mauritianen blijven dan ook hun hele leven op het eiland. Een vlucht naar een ander land is veel te duur. Als je hier een salaris van 10.000 roepie hebt, doe je het goed. Dat is omgerekend 250 euro. En daar werken ze 48 uur per week voor.’ Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn op het eiland. ‘Vorige week is er bij ons ingebroken. We zijn twee laptops, twee digitale camera’s, sieraden en geld kwijtgeraakt. Mensen hebben gauw in de gaten dat er blanken in de buurt wonen en slechte mensen azen daar nu eenmaal op. Meestal nemen we onze waardevolle spullen dan ook mee.’ Verre stage: een trend?

De Nederlander Ralco Monasch (39), is sinds juli 2007 stageconsultant op Mauritius en contactpersoon van de Hanzehogeschool. Zijn bureau, Alumno Astralis, koppelt studenten aan stageplaatsen en regelt huisvesting. Hij telefoneert vanuit zijn kantoor in Rosehill, een plaats op een half uurtje rijden van de hoofdstad Port Louis. ‘Buitenlandstages zijn in, maar de meeste studenten hebben het in Europa wel gezien. Ze zoeken het verder weg.’ Monasch heeft ook een kantoor in Barcelona en kan het weten. ‘Mauritius is echt in opkomst als stagebestemming, net als China trouwens. Het eiland profiteert

‘De gastvrijheid is hier ongekend hoog, om niet te zeggen: de onderdanigheid groot’ mee van de economische boom in Azië. Het vormt een brug tussen Azië, Afrika en Europa. Mauritius staat op de lijst van de Wereldbank op de 27e plaats als land om zaken mee te doen. (Ter vergelijking, Nederland staat op de 21e plaats). Het heeft per hoofd van de bevolking een inkomen van zevenduizend dollar per jaar. Dat is dus absoluut niet te vergelijken met het Afrikaanse vasteland. Daar verdienen mensen soms nog geen dollar per dag.’ Het straatbeeld is niet echt Afrikaans, volgens Monasch. ‘Vijftig procent van de bevolking is

oorspronkelijk afkomstig uit India, Pakistan en Bangladesh. Verder wonen er natuurlijk de Franco-Mauritiërs (Franse afstammelingen) en mensen van Chinese komaf. Al die culturen leven hier vreedzaam naast elkaar.’ ‘Het is een voormalig ontwikkelingsland, maar in de hospitality-branche kun je hier veel leren. De gastvrijheid is hier ongekend hoog, om niet te zeggen: de onderdanigheid groot. De gast is nog echt koning. En de vijfsterrenhotels zijn een strak gemanagede wereld die je in Europa bijna niet tegenkomt. ‘Natuurlijk moet je als student ook bagage meebrengen om hier bijvoorbeeld kwaliteitsonderzoek te kunnen doen. Marius Bremmer is hier geweest om te kijken of onze stageplaatsen passen in het portfolio van Bureau Buitenlandstages. Hij was enthousiast, in september komt er weer een nieuwe groep studenten.’ Studenten die een tijdje willen werken in het toerisme, de ICT of het bank- en verzekeringswezen kunnen op Mauritius goed terecht. ‘Ook de bouwwereld breidt uit, er worden veel hotels neergezet. Je hebt hier, net als in India, veel back-offices van grote bedrijven. En callcenters. Ze doen veel zaken met Frankrijk. Er zijn ook nog wel wat Engelse invloeden te zien. De kinderen dragen schooluniformen en men rijdt hier links. Het leven is hier goedkoper dan in Europa, maar de prijzen stijgen wel door de voedselschaarste. Bijna alles wordt geïmporteerd. Maar als je op de markt loopt te shoppen, lag je je slap om de prijzen. En een kamer kost ongeveer tweehonderd euro per maand.’ Rina Tienstra Foto’s Ralco Monasch, Marius Bremmer en Sabine Schoen

Mauritius De republiek Mauritius ligt 855 kilometer ten Oosten van Madagaskar en 1800 kilometer van het vasteland van Afrika. De officiële taal is Engels, maar de linguae francae zijn Frans, Creools en Hindi. 68 procent van inwoners stamt af van de Voorindiërs, de arbeiders op de suikerplantages. De Portugezen landden in het begin van de zestiende eeuw op het eiland en gebruikten het als tussenstop. In 1598 werd het voorzichtig gekoloniseerd door de Nederlanders van de Verenigde Oost-Indische Compagnie. Zij vernoemden het eiland naar prins Maurits, de zoon van Willem van Oranje. Na een orkaan in 1695 verlieten de Hollanders het eiland en ze vestigden zich op de Kaap. In 1715 werd Mauritius gekoloniseerd door de Fransen. De Engelsen veroverden het in 1810. Pas in 1968 werd het eiland onafhankelijk. Mauritius is ook bekend door de dodo, één van de het beroemdste uitgestorven dieren ter wereld.


13

Afstuderen

Stoeien met software

Foto: Erik Ordelman

Naam: Opleiding: Onderwerp:

Nancy Zonneveld (20) Communicatiesystemen, Multimedia & Vormgeving Onderzoek naar online- en offline-gadgets

Toen ze haar havo-diploma had gehaald, twijfelde Nancy Zonneveld (20) even. Zou ze Psychologie gaan studeren of Communicatiesystemen, Multimedia & Vormgeving (CSMV)? Het werd CSMV, de opleiding waar ze twee van haar hobby’s kon combineren: tekenen en computeren. En toen vertelde een leraar tijdens de Open Dag ook nog dat je in de reclamewereld genoeg te maken krijgt met psychologie. ‘In de reclame moet je goed nadenken over hoe je andere mensen beïnvloedt.’ Haar afstudeeropdracht deed Nancy bij het Groningse bedrijf MAD Multimedia. MAD maakt Flash games (Flash is een computerprogramma voor het maken van animaties, webvideo’s en websites). In Groningen bleek MAD Multimedia het enige bedrijf dat daarmee bezig was. Nancy stuurde een open sollicitatie en toevallig had MAD een onderzoek op de plank liggen. ‘Een gelukje, want veel bedrijven willen liever dat je een product maakt.’ En eigenlijk had MAD liever gehad dat Nancy een game in elkaar had gestoken. Maar goed, Nancy kon aan de slag met de vraag met welke software MAD Multimedia het beste online- en offlinegadgets kan maken. Nancy weet al helemaal wat ze na haar studie

gaat doen: als freelancer aan de slag in Gelderland. Lekker werken op haar eigen stek. ‘Ik moet er niet aan denken om dag in dag uit naar hetzelfde kantoor te moeten.’ Freelancen deed ze ook al tijdens haar studie. Ze sleept aardig wat opdrachten binnen voor haar illustraties, animaties en flash games. ‘Als het even niet loopt, neem ik het heft in eigen hand. Gewoon brutaal zijn en mailen’, zegt ze, ‘het gaat er vooral om dat jezelf verkoopt.’ En ze heeft haar oude stage-adres, natuurlijk. Kan ze alsnog wat producten maken voor MAD. Op de stageterugkomdag vroeg een docent wie afstuderen nog leuk vond. Tot haar verbazing was Nancy de enige die haar hand opstak. ‘Het is echt zeer belangrijk om iets te kiezen wat je leuk vindt’, tipt ze. ‘Vooral als je onderzoek doen niet leuk vindt. Probeer juist dan een onderzoek te vinden waarvan je de praktische kant interessant vindt. Een afstudeeropdracht duurt een half jaar, dat kunnen lange maanden zijn als je het onderwerp niet leuk vindt.’ Ria Santing, derdejaars Communicatiesystemen

Info over Nancy’s werk: www.nancyzonneveld.nl.

A world behind numbers

Foto: Luuk Steemers

Name: Education: Grade:

14


Doris Grimm (26) International Business School, Finance and Accounting 8,3

‘For your research, nothing can be too expensive,’ a teacher once told her. When Doris Grimm had to get some important data in Drachten a week before the deadline of her graduation project, she remembered his words. The buses were on strike, so Doris decided to take a taxi, to Drachten and back. ‘It was incredibly expensive, but all the way way I had my teacher’s words in my head. I can say I am glad I did it.’ Doris did her graduation project at Philips in Drachten, at the department of Research and Development. ‘Philips is a Dutch company, but it is registered at the New York Stock Exchange, so it needs to use the American accounting standard, USGAAP (US Generally Accepted Accounting Principles). The rest of the world uses IFRS (International Financial Reporting Standard).’ Since March this year America has become more flexible and accepts IFRS. For Philips this meant that they could return to the international standard. Doris was responsible for advising Philips in Drachten on this transition. ‘Well, I only advised them on a very small part of it. I did

my project at the Research & Development department. I specifically looked at the hourly rate, a performance indicator. You can measure the hourly rate by dividing all costs related to developing products by the available hours of the engineers. ‘I advised them on how to find better ways to allocate these costs according to IFRS, but I also gave them general accounting advice. I was surprised that they really took my advice seriously. ‘A lot of times, it is not easy to say whether an engineer is doing research or developing something, or doing both at the same time. There is a lot of overlap. That’s why it was a big challenge for me to come up with solutions to make it easier for them to allocate different costs. ‘The first two weeks I spent listening to the supervisor explaining me everything about the department. Many people might think accounting is boring and all about numbers, but to understand the numbers, you have to know what they represent. When you know what the number stand for, they really come to live.’ Chris Wind

laura

MARTHE

Wie is nou eigenlijk Phillip Cocu?

Gevoelens

Het zijn barre tijden voor die paar Nederlanders die niet van voetbal houden. Laura, het meisje dat je nietsvermoedend opbelt tijdens de wedstrijd van de eeuw, slaat zich er wel doorheen. toen ik een paar jaar geleden eens met mijn moeder in een restaurantje zat op het vliegveld in Parijs. We hadden onze vlucht naar Amsterdam gemist en zaten te wachten op de eerstvolgende. We lagen nog in een deuk van deze eerste misser, toen de tweede me op de schouder tikte. Een man in een voetbalshirtje wilde weten of de plaatsen naast ons vrij waren. Ja, zeiden wij. Moeiteloos zwaaide de man twee stoelen over zijn schouder en voegde zich weer bij zijn medereizigers. Ook in voetbalshirtjes. ‘Die gasten hebben geen enkel gevoel voor mode’, giechelden we over wat later het complete PSV-team bleek te zijn. Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik vervolgens, met dubbele tong van de vin, aan Phillip Cocu heb gevraagd ‘of-ie wel ‘ns op tv kwam.’

Foto: Lidewey Strating

Toen ik een week later, bij een uitwedstrijd van Roodeschool, als accessoire van een lokale held-op-noppen stond te bibberen langs de zijlijn, kon ik me toch niet aan het gevoel ontrekken ergens een steekje te hebben laten vallen. Op die dag heb ik de voetbalvelden (en ook de -helden) definitief de rug toegekeerd.

Laat ik vooropstellen dat ik, met wat ik nu ga schrijven, niemand voor het hoofd wil stoten. Ik ben mij er terdege van bewust dat het overgrote deel van de lezers deze mening niet deelt. Helaas kan ik er niet meer omheen. Het moet nu toch echt maar eens gezegd worden: ik hou niet van voetbal. Voetbalhaters heb je in verschillende gradaties. Zelf behoor ik

simpelweg tot het kluppie van de ongeïnteresseerden. Ik ben die vrouw die niet weet wat buitenspel is. Die geen idee heeft van puntertjes, stiftballen, lobjes of schwalbes. Ik ben degene die je belt tijdens de belangrijkste wedstrijd van het jaar. Ik ben onwetend op voetbalgebied, Oranje-dyslectisch. Dat ik daarin vrij consequent ben, bleek

Tegenwoordig woon ik samen met Lidewey, een überfanatieke voetbalfanaat van het zuiverste soort. Met de aftrap van de wedstrijd Nederland Italië, luidde mijn huisgenote een nieuw tijdperk aan Oranjegekte in. Wolter Kroes staat op de repeat en ze heeft een koelkast vol bier. Ik geniet nog maar even van al deze Hollandse glorie. Laat me zelfs een keer meeslepen en hul me in oranje. Wie weet sta ik binnenkort ook in de kroeg tegen een groot scherm te brullen. Over drie weken vertrek ik weer naar Afrika. Ach, daar hebben ze ook leeuwen.

Laura Hage

In de badkamer spoel ik snel mijn mascara af. Crèmepje op, nieuwe mascara, oogpotlood, gloss. Daarna trek ik een rokje aan en een leuk shirtje. Ik ben net klaar met werken. Nog één dagje en dan ben ik er vanaf! Begrijp me niet verkeerd, mijn stageperiode was fantastisch, maar het was hard werken. Even vraag ik me af of ik me voor hem zo optuig, maar dat is een belachelijke gedachte. Ik voel me gewoon niet lekker met een blotenbillenhoofd. In het buurtcafé bestellen we wijn. Ik vertel over mijn stage bij het ontwerpbureau, hij over een dj van wie hij grote verwachtingen heeft. Bij het volgende drankje bespreken we zelfs de Amerikaanse politiek. Ik doe net alsof ik er iets vanaf weet. Als we weer bestellen, besef ik dat meer alcohol niet verstandig is. Maar het is zo gezellig! ‘Mis je nu nooit een vriendje?’, vraagt hij. ‘Niet echt’, zeg ik. ‘Het is een hoop gedoe en het doet je uiteindelijk veel verdriet.’ ‘Waarom ben je dan op zoek?’, vraagt hij. Allerlei antwoorden schieten door mijn hoofd. Omdat het me gelukkig kan maken. Dat ik een maatje nodig heb. Maar tegelijkertijd denk ik: een vriendje hebben wordt overschat. Ik staar voor me uit. Ik zal wel moeite hebben met het concept tot de dood ons scheidt. Ik weet nu eenmaal nooit goed of ik bij iemand wil blijven. Ach, bindingsangst zal wel normaal zijn. Dan opeens trekt hij zich naar me toe. Hij kust me. ‘Sorry, ik kon het niet langer houden. Ik verlang hier al een hele tijd naar. Ik weet dat je andere jongens veel leuker vindt, maar ik hoop dat je mij een kans wilt geven.’ Wat moet ik hier nu mee? Hij is één van mijn beste vrienden. ‘Ik moet naar huis’, breek ik de stilte. Hij loopt met me mee. Hij zingt een liedje van Frank Sinatra en doet er danspasjes bij die ik in geen jaren heb gezien. We leggen toch maar aan in een danstent. Na een paar uur wil ik weg, naar huis. Als ik mijn sleutel in het slot steek, zegt hij dat hij van me houdt. Hij lacht als hij mijn verschrikte gezicht ziet. ‘Het lijkt wel alsof ik voorstel om je in een kooi te zetten.’ In de badkamer spoel ik snel mijn make-up af. Eerst slapen. Morgen een nieuwe dag.

Marthe Houpt


15

KOM NAAR DE OPEN DAG OP 16 AUGUSTUS OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Je staat voor een moeilijke keuze: of voorlopig alleen werken, of verder studeren. Bij NIVRA-Nyenrode kan het allebei. Onze universitaire deeltijdopleidingen bieden de mogelijkheid om naast je werk als (assistent-)controller de opleidingen Managerial Controlling of de Master of Science in Controlling te volgen. Beide opleidingen worden door je werkgever betaald en bieden volop nieuwe carrièremogelijkheden. Meer weten over onze post-hbo- en masteropleidingen? Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 16 augustus op Universiteit Nyenrode, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

17

van den Broeke

Adverteren in HanzeMag?

13e jaargang 11 juni 2008

redactioneel

de Hanzehogeschool Groni onafhankelijk magazine van

ngen | e-mail: hanzemag@

ieuws | foto: Pepijn org.hanze.nl | www.hanze.nl/n

020 6230905 [email protected] www.bureaunassau.nl

e EK Quiz G de Grote Hanz WOENSDAG HANZEMA het EK * Doe [15] 2008 7* MEI betonactivering n Boes doet mee aan e-voetballer Bjor HG kan veel groener De n? groe o Oranje * Freestyl Hoez -opslag een groen hart? * en met warmte-koude * Groen * Heb jij * verwarmen en koel

Wanted: future masters of criminal investigation Zware criminelen passen de modernste methoden en middelen toe om uit

de bodem gaan om de waarheid boven te krijgen. Je combineert de tweejarige

handen van de politie te blijven. De enige manier om ze te pakken is door nóg

opleiding direct met een baan bij de recherche van een regionaal politiekorps.

slimmer te zijn. Daarom is de politie voor de opleiding tot Master of Criminal

Na succesvolle afronding ga je in de functie van recherchekundige bijdragen

Investigation nu op zoek naar leergierige en vasthoudende hbo'ers. Jij wilt tot

aan het onderzoeken en oplossen van complexe en zware misdrijven.

Recherchekundige worden? Steek je licht op tijdens de voorlichtingsbijeenkomst op 8 juli in het Beatrixgebouw in Utrecht. Kijk voor meer informatie op www.kombijdepolitie.nl/mci.

<< WAAKZAAM EN DIENSTBAAR >>

16


www.kombijdepolitie.nl/mci

UITwonen Het zuiden van de stad

‘Met stappen is de afstand lastig’ ‘Mijn vrienden noemen dit wel eens Haren of het buitenland, maar zover uit de stad is het ook weer niet.’ Janwillem Roos heeft die paar kilometer fietsen er graag voor over. voor het eerst kwam. Er had een jong echtpaar gewoond. Die waren niet zo schoon. De muren en het plafond waren heel erg smerig. Van een aantal vlekken wilde ik de oorzaak echt niet weten. Ik heb dan ook lang getwijfeld. Gelukkig waren mijn vader en moeder bereid me te helpen met het schoonmaken en schilderen. We zijn toen met z’n drieën dik een week bezig geweest.’ De woning telt twee verdiepingen. ‘Beneden heb ik de gang, keuken en mijn slaap- annex werkkamer en boven heb ik de badkamer en mijn woonkamer. Verder heb ik nog een klein balkon, maar in feite is het hele dak een groot terras. Vandaag ben ik een beetje brak. Gister heb ik Nederland – Frankrijk in de kroeg gekeken. Daarna ben ik nog even de stad in geweest. Na zo’n avond is die terugweg nog wel eens lastig.’ Rouke van der Hoek, Derdejaars Communicatie

Foto’s: Luuk Steemers

‘Ik woonde eerst midden in de binnenstad. De vader van een vriend van mij had daar een huis waarin we met zeven vrienden gingen wonen. Het ging al snel mis, binnen een jaar waren de eerste drie al weg. Toch woonde ik daar met veel plezier. Maar toen ik stage ging lopen, kreeg ik behoefte aan iets voor mezelf. Het is wel lekker dat je als je thuis komt niet eerst andermans zooi moet opruimen voordat je kunt koken.’ Nu woont Janwillem in het zuiden van de stad aan de Goeman Borgesiuslaan. ‘Het is wel even wennen om zover buiten de stad te wonen. Vooral nu ik weer iedere dag naar school moet, het is toch een half uur fietsen. Maar mijn werk is wel lekker dichtbij. Daarnaast kan ik hier lekker hardlopen. Ik loop halve marathons, dus dan is het wel belangrijk om daar goed voor te trainen. En dat kan hier wel beter dan in de binnenstad.’ De woning ziet er schoon en opgeruimd uit. ‘Dat was wel anders toen ik erin kwam. Ik schrok me kapot toen ik het hier


17

Laat je talent bij ons stralen! Medewerker vergunningverlener specialisatie RO

Foto: Astron

Voor 36 uur per week bij de afdeling Bouwen en Wonen

Wij zijn de gemeente Midden-Drenthe. Dit jaar 10 jaar jong. En klaar voor het volgende decennium. In onze vernieuwde organisatie staat nog een betere dienstverlening voor de burger centraal. Nu zijn wij op zoek naar een nieuwe ster die met ons deze en andere doelstellingen realiseert. Ben jij op zoek naar een nieuwe start? Kijk dan op www.middendrenthe.nl De 1e ronde sollicitatiegesprekken is gepland op woensdag 23 juli 2008. Acquisitie wordt niet op prijs gesteld.

w a a r n e e m b a a r

l e u k e r

w e r k

42182

De beste radiotelescoop ter wereld staat in onze gemeente

Noord Negentig Accountants en Belastingadviseurs Noord Negentig is een maatschap van registeraccountants en belastingadviseurs. In onze organisatie werken ruim 75 medewerkers. Wij bieden ondernemers een totaal pakket aan financiële en administratieve diensten. Noord Negentig beschikt over specialisten op het gebied van financiën, fiscaliteit, accountancy, automatisering en personeelszaken. In verband met de groei die ons kantoor momenteel doormaakt zijn wij op zoek naar nieuwe enthousiaste collega’s voor onze samenstelpraktijk.

Assistent Accountants (m/v, 24 - 40 uur) Beginnend Fiscaal Jurist (m/v, 24 uur) Meer informatie Uitgebreide functieomschrijvingen kunt u vinden op onze website: www.noordnegentig.nl. De arbeidsvoorwaarden Noord Negentig kent een 40-urige werkweek, met jaarlijks 13 ATV-dagen. Wij bieden een salaris dat in overeenstemming zal zijn met de zwaarte van de functie, alsmede uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden in een informele werkomgeving. Sollicitatieprocedure U kunt uw sollicitatiebrief met een uitgebreid CV richten aan Noord Negentig, Postbus 8001, 9702 KA te Groningen, t.a.v. mevrouw M. Post-van der Snee. Reageren per e-mail behoort ook tot de mogelijkheden: [email protected].

18


Oud-studenten op de ABC-eilanden

Beneden de wind blijven hangen In de loop der jaren liepen heel wat studenten stage op de Nederlandse Antillen en Aruba. Wie er nooit geweest is, kan het zich misschien moeilijk voorstellen, maar de eilanden hebben iets magisch. Oud-HG’ers vertelden Marius Bremmer hoe dat zit. Springplank voor de American Dream Altijd al wilde Ineke Ploegh emigreren naar de Verenigde Staten. Maar in 2004 zaten de Amerikanen niet echt te wachten op een stagiaire Human Technology. Op Aruba deed ze onderzoek naar de gebruikersvriendelijkheid van Playa Linda Beach Resort. Het idee: hier zou ze alvast kennis kunnen maken met Amerikanen, die er massaal op vakantie komen. In het uitgaansleven ontmoette ze Scott Copenhaver. De Texaan werkte op de luchthaven als vooruitgeschoven post van US Immigrations. De vonk die oversloeg was voor Ineke een reden temeer om in 2005 haar afstudeeronderzoek op Aruba te doen. Ze analyseerde de behoeftes van toekomstige gebruikers van de Stichting Senior Homes. Na haar afstuderen werkte Ineke enige tijd bij de passagiersafhandeling van United Airlines op de luchthaven Koningin Beatrix. Nu zorgt ze voor haar zoontje van 1: Justin Scott Copenhaver. ‘Over twee maanden verhuizen we naar Washington’, glundert Ineke voor wie de American Dream helemaal werkelijkheid is geworden.

Ook gebruikersvriendelijk op vakantie? Boek je suite bij www.playalinda.com. Zwanet doet het on(t)roerend goed op Bonaire Ze komt uit Godlinze op het Groninger platteland en ze wilde wel eens wat anders. Zo belandde Zwanet Kooij in 2000 als stagiaire Communicatie in het Hospitaal op Bonaire. Tijdens de voor studenten onmisbare duiklessen raakte ze onder de indruk van al het moois onder water, de duikinstructeur Martin Cicilia inbegrepen. De liefde beklijfde en na haar afstuderen bood het Hospitaal haar in 2001 een baan aan als communicatieen beleidsmedewerker. Vervolgens stap-

te Zwanet over naar makelaardij Re/Max - Paradise Homes. Daar draait ze nu als office manager overuren, want binnenkort wordt Bonaire een soort gemeente van Nederland. Veel Nederlanders zien dat wel zitten en storten zich massaal op het onroerend goed. De prijzen zijn nu ook laag vanwege de lage koers van de aan de Amerikaanse dollar gekoppelde Antilliaanse gulden. Zwanet is haar hogeschool nog altijd dankbaar. Als contactpersoon van Bureau Buitenlandstages vangt ze elk semester nieuwe Hanzestagiairs op. Die krijgen dan weer duikles van Martin.

Regency Resort, een vijfsterrenhotel met 350 kamers. Paulina vindt het jammer dat ze zo ver weg zit van haar familie in Polen, maar zou de werkervaring die ze nu opdoet nooit willen missen.

Kijk naar het project van Paulina op: www.mno. nl/project/lopend/buitenland/17/Hyatt-Regency-Hotel,-Curaçao.html.

Koop ook een huis bij Zwanet Kooij op www.bonairehomes.com. Paulina, Poolse schone in de bouw op Curaçao Het kan raar lopen in het leven. Paulina Jakubowska belandde in 2006 met meer dan tien medestudenten van de Technical University in Szczecin op de Hanzehogeschool. Daar draaide ze een semester mee in het programma European Civil Engineering Management van de Academie voor Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek. Met z’n allen stortten de Poolse studenten zich daarna op het exotische stageaanbod van Bureau Buitenlandstages van de HG. Paulina, dochter van een aannemer, was welkom bij de Curaçaose Wegenbouwmaatschappij (CWM), de Caribische poot van het Nederlandse bouwbedrijf ‘Jansen de Jong Groep’. Ze werd verliefd op Curaçao en op één van zijn inwoners. Na haar afstuderen keerde ze snel terug. Eerst werkte ze een jaar als calculator bij een klein lokaal ingenieursbureau. Sinds enkele maanden heeft Paulina een Nederlandse werkgever: MNO Vervat (voorheen Koop Tjuchem). Als junior engineer maakt ze begrotingen en controleert ze de uitgaven bij de bouw van het prestigieuze Hyatt

Egbert werkt voor rijk en arm Hij studeerde Management, Economie en Recht (MER) aan de Hanzehogeschool. Na zijn afstuderen in 1995 werd Egbert Vos administrateur bij KPMG op Curaçao. Daarna belandde hij bij accountantskantoor De Paus & Vesseur. Een jobhopper was hij in die tijd, Egbert werd senior administrateur bij ING Trust, waar hij vermogens van onder meer rijke Nederlanders beheerde. Sinds een paar maanden staat de volgende regel op zijn curriculum vitae: financial controller bij BDO Accountants en Adviseurs. Maar veel eilandbewoners kennen de oud-Stadjer als de gedreven voorzitter van Stichting Hulp aan Curaçao. Jaarlijks

zorgen Egbert en zijn medevrijwilligers dat duizenden voedselpakketten worden samengesteld en verdeeld onder behoeftige Antillianen. Egbert is getrouwd met Aidrid St. Sago, die Bedrijfskunde studeerde in Groningen. Samen hebben ze dochtertje Aliyah (4). Help een Antilliaan met een voedselpakket via www.hulp-aan-curacao.org. Marius de mini-mediamagnaat Tijdens de opleiding Facility Management liep Marius Noort stage op Curaçao in de Capriles Kliniek, een psychiatrisch ziekenhuis. Hij vond het ‘geweldig in de West’, Marius spreekt graag in superlatieven. Het lukte hem om in 1993 af te studeren op de Universiteit van de Nederlandse Antillen (UNA). Na zijn militaire dienstplicht in Bosnië, verlangde hij terug naar de passaatwinden. Niet dat hij ooit geschreven had, maar dankzij zijn grote sportkennis krijgt hij werk als sportredacteur bij de Amigoe, de gezaghebbende Nederlandstalige krant op de

Nederlandse Antillen. Na een paar jaar werd hij tijdelijk duikinstructeur voor gevorderden, maar de journalistiek en de Amigoe blijven trekken. Inmiddels heeft hij het gebracht tot waarnemend hoofdredacteur. Sinds een paar jaar is hij regelmatig correspondent voor de Telegraaf. Luchtvaart, scheepvaart en toerisme hebben zijn speciale belangstelling. Marius is vrijwilliger bij CITRO, de reddingsorgansiatie voor drenkelingen op zee, en hij zet zich in voor de Gereformeerde Kerk van Curaçao. Samen met zijn Curaçaose echtgenote Helen Concession (marketingmanager bij Heineken) heeft hij twee dochters: Naomi en Maite. Lees wat Marius Noort schrijft op www.amigoe. com. Marius Bremmer, Bureau Buitenlandstages


19

In & UIT

IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en medewerkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave van woensdag 3 september kun je mailen naar [email protected]. De deadline is woensdag 27 augustus.

Popacademie: STOP:WATCH STOP :WATCH is een project van negen studenten van de Academie voor Popcultuur. In het verlaten pakhuis Hartelust wordt op 26, 27 en 28 juni de voorstelling STOP:WATCH gepresenteerd. Een groep muzikanten en vormgevers doet hier door middel van theater letterlijk het stof opwaaien. STOP:WATCH neemt het publiek een uur lang mee in een tocht door het gebouw. In deze race tegen de tijd worden zij geconfronteerd met de beleving van tijd, in verschillende settings. Doordat het publiek onderdeel uitmaakt van het decor, worden de scènes tot leven gebracht. Het publiek wordt aan het denken gezet en ervaart de tijd op een geheel nieuwe wijze… Pakhuis Hartelust (voorheen Emmaüs), Romkeslaan 11, Leeuwarden. Tijden: 16.00 uur/19.30 uur/21.30 uur . Voorverkoop: [email protected]/ 06 24652120. Prijs: voorverkoop 3 euro, aan de deur 4 euro. Meer info op: www.stopwatchtheater.nl. Eindexamenexpositie 2008 Academie Minerva De eindexamenexpositie 2008 van Academie Minerva vindt plaats van zondag 6 t/m donderdag 10 juli. De opening is op zaterdag 5 juli om 16.00 uur bij Academie Minerva, Ged. Zuiderdiep 158, Groningen. Openingstijden: Zondag: 12.00 – 17.00 uur. Maandag, dinsdag en woensdag: 10.00 – 21.00 uur. Donderdag 10.00 - 17.00 uur. Aanvang voorstellingen Theatervormgeving Zondag: 15.00 uur en 20.00 uur. Maandag, dinsdag en woensdag: 20.00 uur. Locaties: Academie Minerva, Ged. Zuiderdiep 158, Groningen (Autonome Beeldende Kunst, Vormgeving en Docent Beeldende Kunst en Vormgeving). CBK/ Het Filiaal, Akerkhof 10,

Groningen (Autonome Beeldende Kunst). Noorderlicht Fotogalerie, Akerkhof 12, Groningen (Fotografie). De Machinefabriek, Bloemstraat 38, Groningen (Theatervormgeving). Postkantoor (kelder), Munnekeholm 1, Groningen (Beeldhouwen). Meer informatie op www.academieminerva.nl. Peter de Grote Festival Van 1 t/m 15 augustus vindt onder artistieke leiding van Rian de Waal het Peter de Grote Festival plaats. 33 concerten, meest kamermuziek op verschillende locaties in de drie noordelijke provincies. Dit jaar ligt de focus op grote pianokwintetten. Met o.a. een eerbetoon aan de Franse componist Olivier Messiaen. Daarnaast een aantal familieconcerten, aantrekkelijk voor alle leeftijden. Als composer in residence heeft het festival de Nederlandse componist Jochem Slothouwer uitgenodigd. Verder treden o.a. op: Michel Strauss, Francien Schatborn en Ensemble Frommerman. De eerste week van het PGF is er een summer school voor jong talent van over de hele wereld. Dat zal ook met hun docenten op het podium staan. Locaties: Karmelklooster in Drachten, Abdijkerk in Aduard, Herinneringskamp Westerbork, der A-kerk, Martinikerk, Synagoge in Groningen. Alle info op: www.peterdegrotefestival.nl. ACLO studentensport Zomer- en tropenrooster: van 7 juli t/m 31. Er is een beperkt algemene-urenrooster in de vorm van body-fit, BOMmen en circuittraining. Zie de website. Studentenzomersurfcamp 10 daagse vakantie in Mimizan Spanje

PZZL

(Baskenland). Surfen, relaxen, ontspannen, chillen in een hangmat, beachvolleyballen en stappen in San Sebastian. De vertrekdata zijn: 5 juli, 9 en 16 augustus. Kosten: tussen de 200 en 300 euro. Meer info op: www. studentenzomersport.nl. GSp Studentenplatform voor Levensbeschouwing. Een plaats voor bezinning, religie, debat en gezelligheid. GSp, Kraneweg 33, tel. 3129926, e-mail [email protected] of www.gspweb.nl. Nieuwsbrief van het GSp: vanaf 1 september verschijnt wekelijks de digitale Nieuwsbrief met actuele informatie van het GSp. Je kunt je hiervoor aanmelden via de website. Oecumenische Vieringen Martinikerk: 29 juni 11.30 uur A. Diesemer. Dit is de laatste dienst van het seizoen. De eerste morgendienst is op 7 september om 11.30 uur.

Alfa stelt de ondernemende mens centraal. Met certiﬁcaten van Alfa zijn onze professionals zelf ook ondernemer. Bouw je graag aan de professionalisering van de organisatie? Zet je daarbij de puntjes op de i? Een Alfa professional ziet meer mogelijkheden! Kijk op www.alfa-vacatures.nl

Verhuur je kamer aan Housing Office Ga jij buiten Groningen studeren of werken? En wil jij je kamer niet kwijt? Meld hem dan nu aan op www.housingoffice.nl. Sonar zoekt zangeres Sonar maakt triprock. Sferische gitaren, melancholische zang, inventieve drums en een robuuste bas zorgen voor juweeltjes van nummers. We laten je wegdromen, pakken je bij je lurven en laten je geraakt achter. Nieuwsgierig? Kijk en luister: http://sonarmusic.hyves.nl. Vrijwilligersprojecten Nog geen vakantieplannen voor deze zomer? Beleef een unieke vakantie en schrijf je snel in voor een buitenlands vrijwilligersproject! Stichting SIW biedt 2000 vrijwilligersprojecten aan in 70 landen. Op 21-22 juni wordt een voorbereidingsweekend georganiseerd voor geïnteresseerden in vrijwilligersprojecten in Europa, VS, Canada en Australië. Kijk voor meer informatie op www.siw.nl.

De ondernemende mens centraal

Winnaars Grote-Hanze-EK-Quiz De goede antwoorden zijn: 1B, 2B, 3D, 5A, 6D, 7A, 8A, 9C, 10B, 11D, 12A, 13C, 14C, 15A, 16A, 17B, 18D, 19B, 20C. Lennaert Hulst, Efraim de Vries en Marcel Schippers hebben een abonnement gewonnen op AD Sportwereld Pro.

Oranje-ek 4

28

18

24

2

17

4

Hori 1. De bal spelen (6) 4. Kan de keeper níet maken binnen de zestien (5) 8. Heel slim legeronderdeel (5) 9. Werkkracht (7) 10. Romeinse legerafdeling op de tribune? (7) 11. Wildebeest (4) 12. Oude Oranje held, … Lenstra (3) 14. Dien… of avond… (4) 15. Reukorgaan (4) 18. Deze Balt is in Frankrijk (3) 21. Geometrische figuur op het middenveld (4) 23. Met elf tegen tien bijvoorbeeld (7) 25. Bijnaam van Edwin van der Sar (7) 26. Merkwaardig afgezonderd (5) 27. Voornaam trainer van Olympisch elftal (5) 28. …gekte of …bitter (6)

Verti 1. Harde schoten (6) 2. Dakar is van dit land de hoofdstad (7) 3. Loopt Oranje na een klinkende overwinning (8) 4. ..., …, hoera! (4) 5. Nummer van Ruud van Nistelrooij (5) 6. Kun je op de nul of vol op de winst (6) 7. Ayrton …, Braziliaanse formule-1-legende (5) 13. Orlando …(8) 16. Als een nachtkaars stappen (7) 17. Dé man van 4-3-3 (6) 19. Aanhanger van Verdonk (5) 20. Appartementje (6) 22. …pertje (5) 24. …blessure of …soor (4)

23

1

20


De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch en de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro. Inzenden t/m donderdag 28 augustus. De vorige PZZL is gewonnen door: Linette Sturris. De oplossing is: MILIEUWAARDE.

Gerrit Klopstra neemt afscheid na 31 jaar

‘HG moet stille werkers beter waarderen’

Foto: Luuk Steemers

In mei nam hij afscheid na 31 jaar HG, conciërge Gerrit Klopstra. De brand in het centraal bureau in 1992 vergeet de stille werker nooit meer en ook niet de blote Française die op zijn tweede werkdag zijn kantoor binnenwandelde.

‘Ik geef al jaren hardlooptrainingen en cursussen in nordic walking, ook voor collega’s op de HG.’

‘Op 11 februari 1977 begon ik als conciërge op de Academie Minerva die toen nog een gemeentelijke instelling was. De meeste van de maar liefst acht panden van Minerva waren in slechte staat van onderhoud. In het gebouw aan de Mussengang stonden altijd emmers om lekwater op te vangen. In de Pelsterstraat kwam – gelukkig ’s nachts - het gipsplafond naar beneden. ‘Als er een naaktmodel werd geschilderd in het anatomielokaal, moest ik de glazenwassers wegsturen. Ik maakte ook koffie voor docenten en modellen. Ik was nog maar koud twee dagen in dienst toen er een blote dame binnenkwam, een Française. Ies de café klaar? ‘Ik weet ook nog dat we acties voerden voor nieuwbouw, een dodenmars door het centrum. Ik liep mee met een zwarte hoed. Docent Ger Siks vloog met een vliegtuig over de stad met leuzen. Die nieuwbouw kwam er, in 1984 op het Zuiderdiep.

‘M’n dochtertje heeft Beatrix nog bloemen aangeboden bij de officiële opening. Maar wat een toestand! Door studentendemonstraties liep het hele draaiboek uit de hand. Als hoofdconciërge moest ik ervoor zorgen dat er geen studenten binnenkwamen. Toen ik de boel overal op slot deed, liep ik Beatrix zowat in de armen. Veel te vroeg! Er was een stuk uit het programma geschrapt. In een noodgang moet ik alle deuren weer openen. Toen Beatrix weg was, wilden studenten met alle geweld naar binnen. Hebben ze zomaar de voordeur ontzet. ‘Het nieuwe gebouw luidde voor mij toch een mindere tijd in. Ik probeerde het netjes te houden, maar er werd zoveel vernield en overhoop gegooid. De directie deed er weinig aan. Uiteindelijk ging ik naar het Centraal Bureau van de Rijkshogeschool Groningen (RHG) dat in 1986 ontstond na een grote fusie. Het Bureau zat in het tegenwoordige Feithhuis. Was toen een leuke sfeer. Met

Kerstmis ging het voltallige bureau bij een van de collegeleden eten. ‘De zaterdag voor Pinksteren 1992 – het Centraal Bureau was inmiddels verhuisd naar het Damsterdiep - werd ik gebeld. Brand! En aangestoken ook! Het hele gebouw zat vol rook en roet. Ik stond er alleen voor, ik kon alleen collegelid Bas Paul bereiken. Die is direct gekomen. Hij regelde de financiële kant, maar was niet te beroerd om te sjouwen en te stofzuigen. Samen zijn we tot een uur of twee bezig geweest. Daarna heb ik de pinksterdagen van zeven uur ’s ochtends tot twee uur ’s nacht gezwoegd. Alle gordijnen, meubels en computers moesten eruit om gereinigd te worden. Dinsdag kon iedereen weer aan het werk. ‘Na de fusie van de RHG met de Hanzehogeschool HG verhuisde ik naar het nieuwe gebouw van het College van Bestuur op het Zernikeplein. De begintijd was prima met bazen als Wim de Haan en Tjebbe de Boer. Toen de HG de facul-

teiten afschafte en met schools begon, had ik een moeilijke tijd. Ik had een groot takenpakket: inkoop, watervoorziening, plantenbeheer, technisch beheer, repro. Toen het Facilitair Bedrijf er kwam werd mijn functie geleidelijk aan uitgekleed. Ik liep rond, maar mijn baan was er niet meer. En dan duurt een dag lang. Ik ben toen conciërge geworden op het D-gebouw. De laatste anderhalf jaar ben ik druk geweest met technisch beheer, sleutelbeheer en bewegwijzering. Hard werken, maar wel een leuke periode met een goed team. ‘Ik heb er nu 31 jaar opzitten. Vijfentwintig jaar zat ik in schaal vier en hoe ik me ook inzette, dat bleef zo. Wim de Haan heeft me een keer een bonus gegeven. Die wilde me ook in een hogere schaal plaatsen, maar hij vertrok. De leiding die daarna kwam had andere ideeën. Dat heeft me wel eens gestoken. Mensen die niks uitspoken maar een grote mond opzetten bereiken meer dan de stille werkers. ‘Ik geef al jaren hardlooptrainingen en cursussen in nordic walking, ook voor collega’s op de HG. Sinds anderhalf jaar heb ik een eigen loopgroep: www. loopsportgroningen.nl. Ik zoek nog een sponsor. Misschien is dat wat voor de HG. Ik heb net 1100 folders gemaakt voor een gratis kennismakingsles nordic walking in de wijk. Nee, ik ben écht niet bang om in een zwart gat te vallen. Ik heb ook nog twee dochters en vier kleinkinderen, dus zal ik ook wel vaak oppasopa zijn.’ Luuk Steemers

Schipperszoon Schipperszoon Gerard Klopstra (1946) woonde vanaf zijn zevende in kostscholen en internaten. Op zijn zestiende werd hij elektricien bij Koninklijke Scholte. In de avonduren leerde hij voor monteur. Een vak dat hij later in de praktijk bracht. Jaarlijks reed hij zeventigduizend kilometer door Noord-Nederland om wasmachines en koelkasten te repareren. Dat beviel hem niet op den duur. Een kennis maakte hem in 1977 attent op een vacature bij Academie Minerva.


21

IBS-U, something for YOU? Most exchange students will know about the opportunities offered by the Erasmus Student Network (ESN), the European-wide student network that aims to support exchange students. Imagine a similar organization just for Hanze University, and IBS in particular. This is exactly what IBS-U is. The International Business School Union provides a range of activities, Jerom Lemke, PR & Marketing Manager of IBS-U, explains.

Do you organize internal events for people that work for IBS-U?

‘No, we arrange general member meetings where all the active members can talk about the latest IBS-U developments. The organization pays the drinks! We did organize a dinner for all our active members a few months ago. But I will remember your suggestion.’ Does IBS- U have a website?

‘Yes, we have. The website is www.ibs-u.nl. We want to keep our members up to date about our activities. At the moment we are trying to figure out how we can make the website as interactive and up to date as possible. Any Web administrators available to help us out?’ Photo: Janine Meyer

Do you publish a monthly bulletin?

‘No, we do not have a monthly bulletin, but next year we are planning to publish a biannual planning booklet with all the scheduled activities for the upcoming six months. Besides we will send a mail to all members with upcoming events.’ Are there any commercial partnerships with sponsors?

Which are the goals of your organization?

‘The main principle of our organization is Students for students. Our aim is to have a balanced and motivated team consisting of multiple nationalities that organizes events of all kinds for the students of IBS and other international students. This year our old student association ISA merged with Wings of the RUG to become ESN. After really kicking off last October we wanted to improve and expand our events, get a stronger name and get the best for the students and IBS.’

22

really focus on both universities. This is where we come in with events that are geared to the needs of our students.’ Which are the activities organized?

‘The events are various. We have four teams arranging sports, travel, and business events as well as parties. Some of the events we organized include the business cooperation with Volkswagen and Accenture, trips to Bremen, go- karting, paintball and various parties that we gave in city centre pubs’

Why should I choose IBS-U instead of ESN?

Is there an annual fee for members of IBS-U?

‘Because we are the best of course! No, but seriously, we stand closer to the students. Any board or team member can be one of your classmates. In terms of events both IBS and ESN offer a wide range of events. We even worked together on organizing a business day. However, most people will agree that ESN focuses on the University of Groningen (RUG) rather than on Hanze University. ESN is doing great things but due to its size, it cannot

‘Yes, but we have not yet decided how much the fee will be.’


Is there a membership card?

‘At the beginning there was the idea to have a special IBS-U card but due to many reasons that was not feasible. For the next season we will work with stickers that students can put on their Hanze student card, to show that they are a member.’

At the moment we have a partnership with the Bar Restaurant Pacific, where we give our monthly borrel (drink). The borrel is mainly a medium for IBS-U members to communicate but everybody is welcome to enjoy a good evening. In addition, we are also busy with some new partnerships that will help IBS-U to develop even more.’ Have you got any merchandising for the members?

‘We definitely have! This year, for the first time in eight years, the IBS students will have a yearbook again. We had a very motivated team that spent lots of hours on it. So students who haven’t bought it yet: come on, it’s a limited edition!’ Roberto Moretti

Further information can be found at www.ibs-u.nl.

legal alien

Photo: Luuk Steemers

Native country: Germany, 82.3 million inhabitants, 8.6 times the size of the Netherlands

More articles in English on page 7, 14, and 22!

Studies:

International Communication

Loves:

my family, my friends and my dog

Hates:

cruelty to animals, reading textbooks

Maike janßen (21) Why did you come to the Netherlands? ‘My sister Imke, who is six years older than I, studied at the International Business School in Groningen. She had the time of her life. She partied a lot and really loved the relaxed atmosphere. Studying in a city as Oldenburg is nice too, but I don’t think they offer many international programmes there.

technical study programme. That’s why I chose International Communication. In the two years that I have been here I found out that I like Public Relations and that deepening my knowledge about it is fun. For a practically-minded person like me it’s great fun working in project teams instead of slaving most of your time over dull textbooks.’

Did you take the right decision? ‘Absolutely! Groningen is great and my study programme also turned out to be a good choice. The only thing I am really good at is English but I did not want to end up as a teacher. So I decided I wanted an international programme. I also knew that I did not want to do an economic or

What do you like about the Dutch? ‘Germans are always stressed and stick to the rules, no matter what the circumstances. Dutch people are much more relaxed. When I was little, my uncle was caught for speeding just across the Dutch border. He did not have enough money in his wallet to pay the fine. He

It’s so soft and doughy. German bread is solid and crisp.’

said “I only have thirty guilders.” The policeman answered: “Okay, that will do.” I recognise that attitude when I’m here. Usually it’s nice but it can be a bit annoying too. In Germany we really value deadlines. I always work very hard to meet them, so I was surprised to see that some teachers accept the work of students who hand in their work too late. Now I have got used to that. Sometimes people have good reasons to be too late.’

What are you looking forward to? ‘My stay in New Zealand. I’m leaving next month to study at the University of Auckland for four months.’

Could you live here forever? ‘I could live here for quite a long time, but in the end I will return to Germany. Unless I meet a very nice Dutchman, of course, you never know. One thing I cannot get used to is Dutch bread.

Give us a typically German proverb. ‘Es ist noch kein Meister vom Himmel gefallen. It literally means no master has fallen from the sky yet. Germans use it when somebody has tried something and failed.’

Luuk Steemers

Photo: loeXproduXies

DISH Lea and Nopenyo’s Eurafrican Salmon & Potatoes IBS students Lea Diephaus-Borchers and Nopenyo Dabla had big plans for the last Dish. A combination of African and European flavours, north meeting south. They thought about it for weeks, but when the day finally came, inspiration had left them. Their heads filled with exam knowledge, they could not think of anything else. So instead of a Eurafrican treat, they made healthy brain food: salmon with boiled potatoes and salad. ‘No, really,’ Lea defends herself, ‘it is a Eurafrican dish! Boiled potatoes is typically German, and the fish is the African part. On the other hand, do they actually have salmon in Senegal?’ Nopenyo is not sure. European, African… who cares! In the end the dish is dirt cheap, easy to make and ‘even healthier than Bulgarian food’, according to Lea. Peel the potatoes and boil them for fifteen to twenty minutes. In the meantime, fry the salmon in some oil for five minutes. Cut the yellow bell pepper, carrot, tomatoes, onion, and cucumber into little pieces and mix with the lettuce and tuna. Add olive oil, salt, pepper, and vinegar to taste. Isn’t that simple? Eet smakelijk!

Ingredients

rsons:

for four pe

n salmon

r froze Euroshoppe 2 packs of ce u tt le iceberg 1 head of r 1 cucumbe ell pepper b w 1 yello s 2 tomatoe na tu f 1 can o otatoes p f o 1 kilo


23

LEEUW

Lieve Loes Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem. [email protected].

of ben ik nu in de war met een imam die het over homo’s had? Maakt niet uit, een rotstreek blijft het. De volgende keer, want die komt er, bek je hem niet onopvallend af, maar laat je ‘m ff alle hoeken van de kamer zien. Crucify him en plein public, dan staat ie echt voor lul. Met je vriendin moet je sowieso maar eens een gesprek van vrouw tot vrouw hebben. Stel dat ze aan zo’n griezel blijft plakken omdat jij je mond hebt gehouden? Lieve Loes,

Lieve Loes, Laatst was ik op een feestje, begint de vriend van een vriendin avances te maken. We waren gewoon lekker aan het dansen toen hij tegen me begon op te rijden en opdringerige complimenten in mijn oor fluisterde. Ik was stomverbaasd en zei dat hij daarmee op moest houden. Hij weet ook dat ik al jaren een vaste relatie heb. Misschien is hij dronken, dacht ik nog. Maar toen ik hem vorige week weer tegen kwam, nog nuchter, maakte hij stiekem weer geile opmerkingen, terwijl zij er nota bene naast stond! Ik heb hem onopvallend afgebekt en het was afgelopen, maar wat moet ik hier nou mee? Zij heeft geen idee dat het zo’n eikel is.

Het is weer zover hoor, het Nederlands elftal speelt en ik krijg weer ruzie met mijn vriendin. Op de een of andere manier weet ze allerlei ‘leuke’ dingen te plannen op de avonden dat Oranje aantreedt. Op de avond van de wedstrijd tegen Frankrijk had ze graag naar Amsterdam willen gaan. Toen ik zei dat ik dat niet zo zag zitten omdat ik liever de wedstrijd wilde zien, was het huis te klein. Mijn vriendin heeft echt een hekel aan voetbal en kan het niet uitstaan dat ik het wel belangrijk vind. Ten tijde van het EK wil ik gewoon veel wedstrijden zien en kan het openluchttheater in het Vondelpark me gestolen worden. Hoe leg ik dit in godsnaam uit aan mijn vriendin zonder dat ik pollepels of ander keukengerei naar mijn hoofd geslingerd krijg?

Desiree Een wanhopige Oranjefan,

Lieve Desiree, Bij zo’n brief gaan m’n nekharen recht overeind staan. ‘Wat een pleurislijer’, zou m’n exschoonmoeder uit de Jordaan zeggen. ‘Fan een flat laten laseren met s’n rotkop naar beneje,’

Lieve Oranjefan, Vrouwen & voetbal… zucht. Terwijl veel vrouwen zich tijdens het EK in een oranje boa wikkelen, een oranje breezer wegtikken en fanatiek

welpies sparen bij de Appie zijn er natuurlijk ook hardcore voetbalhaatsters. Ze gunnen mannen best hun speeltje, maar het moet de spuigaten niet uitlopen. Ze weigeren onder te sneeuwen in een oranje testosteronwaas van voetbalgekte. Zelfs de roze koeken zijn oranje! Is er dan niets meer heilig? Vriendin V - houdt wel van lekkere Italiaanse kontjes en Hugo Borst, maar vindt gras voor koeien - zei er gisteravond bij een oranjebittertje het volgende over: ‘Meisjes, meisjes toch! Doe eens iets aan jezelf. Want hoe spannend de wedstrijd ook is, een beetje vrouw moet de aandacht kunnen krijgen. Koop een oranje string en smeer jezelf in met sinaasappeljam. Stel je niet aan, want over een paar weken is het weer voorbij.’ Vriendin V heeft een punt, maar of jij dit aan de jouwe kunt uitleggen, is de vraag. Leest je vriendin graag?, probeer haar dan te overtuigen met een boek. Bal zoekt vrouw van Ernest Heinemann is een speciale voetbalinburgeringcursus. Volgens Heinemann kan de positieve energie die vrijkomt wanneer mannen én vrouwen Oranje steunen van doorslaggevende betekenis zijn voor het Nederlands Elftal. Het is te proberen. Meidendingen doen biedt misschien wel het meest soelaas. Je hoeft als stel ten slotte niet alles samen te doen. De sauna in Zevenhuizen heeft gratis entree op avonden dat Oranje speelt. Met de bioscoophit Sex and the City zijn dames die geen zin hebben in ‘het spelletje’ ook een avondje onder de pannen. Organiseer voor mijn part een Tupperware- of een seksspeeltjesparty. Er zijn zoveel meidendingen te bedenken waarbij je vriendin jou kan missen als een ‘penalty tegen’. Straks vindt ze het nog jammer dat het EK voorbij is.

OEIIIII! Ik houd niet van voetbal kijken, maar wel van kijken naar mensen die voetbal kijken. Terwijl alle ogen op het scherm gericht zijn, gluur ik stiekem naar de gezichten. Ik zie de ogen strak gefocust, het nerveuze lachje, het zweet in de handen dat wordt afgeveegd aan het oranje shirt. Het Wilhelmus. Een enkele mond beweegt zich uit de maat, maar het overgrote deel galmt mee met een mengeling van trots en ernst. Ons lied, ons land, onze jongens. Over een paar uur zullen de gezichten er anders uitzien. Wat roder gekleurd van de warmte, de opwinding en het bier, de mondhoeken euforisch wijzend naar de hemel. Nederland zal vanavond van Frankrijk winnen met 4-1, maar dat weet nu nog niemand. De Negende Cirkel puilt uit, net als Ome Ko en de Time Out. Eigenlijk kun je niet meer van uitpuilen spreken. Het is één grote massa mensen en het is niet meer belangrijk waar je bij hoort. We zijn geen Groningers meer, we zijn geen Z-side meer. We zijn niet zwart of wit, bruin, of verbrand meer, we zijn allemaal oranje. Als de wedstrijd begint heb ik vrij spel. Moet ik normaal moeite doen om de mensen ongezien te bespioneren, tijdens een voetbalwedstrijd is het een eitje. Ze zien me niet, zelfs niet als ik dichtbij sta, of minutenlang naar ze staar. De mannen profileren zich als echte voetbalfans. Naar hen kijk ik het liefst. Hoe ze de bal proberen te hypnotiseren met hun ogen, omdat ze denken de wedstrijd te kunnen beïnvloeden. Hoe ze bier drinken - gedachteloos –, hoe ze hun plas ophouden, omdat ze niet naar de wc durven, omdat dat ongeluk bracht in 1994. Zelfs met mijn ogen dicht, kan ik de wedstrijd volgen. Ik geniet van de knalharde stilte die volgt na een tegendoelpunt. Mooi vind ik het langgerekte OEIIII, wanneer de bal het doel net mist. De OE heeft nog iets hoopgevends, maar de lang aanhoudende I aan het einde zit vol teleurstelling. Maar het allermooiste klinkt toch wel het geluid wanneer Nederland scoort. Dat geluid is niet Gronings, het is niet Z-side, en het is zelfs niet Hollands. Nee, dat geluid is universeel.

Leonie Veraar

24


Afgestudeerd... Petje af!

Recommend Documents