1/29/2016
Future Mobility Essay
Roald Brink Lectoraal Vraagstuk B. Egeter / A. Westerduin IGOLIT01C
Een autonoom verkeerssysteem is geen nabije toekomst Dagelijks maken miljoenen reizigers gebruik van verschillende voertuigen om zich te verplaatsen. Hieronder vallen verschillende modaliteiten en daarmee een grote verscheidenheid aan voertuigen. Ruim 100 jaar maakt men al gebruik van de auto, maar openbaar vervoer zoals de trein zijn al veel langer een belangrijk vervoersmiddel in de Nederlandse maatschappij. Anno 2016 zijn er vele varianten gekomen op de verschillende voertuigen en is de infrastructuur ook sterk uitgebreid, verbeterd en veiliger gemaakt. Door de jaren heen vindt transitie in de mobiliteit plaats en worden innovaties op allerlei gebieden in de dagelijkse praktijk toegepast. De vraag is echter in welke mate deze innovaties in de toekomst ons dagelijks leven zullen beïnvloeden. Voertuigen worden steeds schoner, zuiniger en lichter maar is een volledig autonoom verkeerssysteem denkbaar en op welke termijn zal dit dan zijn? Een volledig autonoom verkeersysteem is in de nabije toekomst (40 jaar) niet denkbaar en er zal nog geruime tijd nodig zijn om dit systeem daadwerkelijk te bereiken. Bij het fenomeen ‘Future Mobility’ wordt gekeken naar de toekomstige mobiliteit en de daarbij horende ontwikkelingen. Future Mobility is voor ieder persoonlijk in te vullen en ieder mens heeft een andere visie wat betreft de toekomstige mobiliteit. Echter zie ik de term ‘Future Mobility’ als een compleet andere mobiliteit zoals wij deze op dit moment kennen. Hierbij denk ik voornamelijk aan een autonoom verkeerssysteem waarbij de mens zo min mogelijk invloed heeft op het verkeer en voertuigen, infrastructuur en mens op elkaar zijn afgestemd. Een échte transitie in de mobiliteit is naar mijn mening niet binnen 50 jaar te realiseren en daarbij is er extreem veel geld nodig voor deze ontwikkeling. Ook is naar mijn mening de mens en daarmee het verkeer, op dit moment teveel gericht op de huidige mobiliteitsvorm.
Autonoom verkeerssysteem Een autonoom verkeerssysteem is een systeem waarbij alle verschillende aspecten van het verkeer in verbinding staan met elkaar en de mens niet meer de macht heeft over het voertuig, maar het integrale systeem de macht heeft. Hierbij verschuift dus de taak van de mens van mens naar voertuig in combinatie met infrastructuur en bijbehorende onderdelen. In het huidige verkeerssysteem hebben bestuurders van een voertuig zelf de macht over het voertuig en verzorgt de mens de vele keuzes die gemaakt moeten worden tijdens het rijden. Bij een autonoom verkeerssysteem zullen soft- en hardware deze taken op zich nemen. Op deze manier zal het verkeer veelal als één geheel gaan functioneren in plaats van de brei die het verkeer op dit moment voorstelt.
Weerstand Allereerst ben ik van mening dat de huidige mens de toegekende taken binnen het verkeer nog niet wil en durft op te geven. Men wil zelf de controle behouden over het voertuig en daarmee vrijheid hebben om vrije snelheid te rijden, vrije routekeuzes te maken en te rijden in de gewenste luxe en comfort. Uit het feit dat de vele snelheidboetes en ongelukken die blijven gebeuren amper tot niet dalen, blijkt dat men zeker niet bereid is om zijn/haar taak in het verkeer af te geven aan ‘de computer’. Voordat overheden, maar ook burgers bereid zijn om over te schakelen naar een autonoom verkeerssysteem, zijn we jaren verder.
Huidige verkeerssysteem Ten tweede kan het huidige niet-autonome verkeerssysteem niet binnen 40 jaar veranderen in een autonoom systeem vanwege het feit dat men op dit moment nog teveel afhankelijk is van het huidige systeem. Dagelijks maken miljoenen voertuigen gebruik van de infrastructuur zoals deze op dit moment is aangelegd. Een autonoom verkeerssysteem betekent aangepaste infrastructuur en/of aangepaste voertuigen en/of aangepaste software. Vandaag de dag rijden er miljoenen auto’s over weg, welke allemaal los van elkaar rijden en worden bestuurd door de bestuurder. Indien dit verkeerssysteem autonoom wil worden gemaakt gaan er jaren overheen voordat deze aanpassingen daadwerkelijk zijn uitgevoerd. Zo zullen voertuigen met elkaar moeten kunnen communiceren; hierbij zal iedere auto uitgerust moeten worden met de juiste apparatuur en bijbehorende software. Het verkeerssysteem is op dit moment te complex en te massaal om plotseling aan te passen. Het zal dus enorm veel tijd kosten om deze verschillende benodigde aanpassingen te realiseren.
Voertuigen Ten derde is het de vraag of de bestaande voertuigen in staat zijn om te werken in een autonoom verkeerssysteem of dat er compleet nieuwe voertuigen zullen moeten worden ontworpen. Zoals de innovatie van de heer Roeland Hogt van de Gemeente Rotterdam: “een ultrazuinig tweepersoons voertuig voor (inter)stedelijk vervoer dat op termijn als autonoom voertuig onderdeel deel kan uitmaken van een coöperatief mobiliteitssysteem (vervoer naar wens)”. Anno 2016 is deze innovatie aantrekkelijk vanwege het feit dat het een duurzaam vervoersmiddel is. Op zichzelfstaand is dit een goede innovatie om de leefkwaliteit te behouden en zo fossiele brandstoffen te behouden. Echter kan dit vervoersmiddel wel worden gereden in het huidige verkeerssysteem, maar zal deze niet autonoom kunnen rijden. De auto’s/vrachtwagens zoals deze in de huidige vorm bestaan, zullen dan moeten kunnen communiceren met deze nieuwe vervoersmiddelen. In 40 jaar zal de gehele bestaande autoserie moeten zijn vervangen door deze nieuwe ultrazuinige voertuigen. Het ontwikkelen van de innovatie kost minimaal nog tien jaar en tot die tijd worden er nog steeds ‘oude’ voertuigen gefabriceerd. Daarnaast betreft het hier slechts (inter)stedelijk vervoer en is voor het overige verkeer nog geen innovatie. Het is dus niet mogelijk om binnen 40 jaar alle voertuigen met elkaar te kunnen laten communiceren en zo een compleet nieuw autonoom verkeerssysteem te creëren.
Focus van innovaties Als vierde ligt de focus op dit moment (binnen Future Mobility) nog grootendeels op innovaties die de duurzaamheid van het verkeer vergroten en daarmee het verkeer schoner (minder vies) maken. Hieronder vallen vele verschillende innovaties zoals: schonere brandstoffen voor voertuigen, elektrisch rijdende voertuigen, vermijden van verkeer in de binnenstad en het ultrazuinig tweepersoons voertuig voor (inter)stedelijk vervoer. Vanwege de grote hoeveelheid CO2-uitstoot en daarmee de opwarming van de aarde, zijn overheden wereldwijd bezig om duurzamer te leven. Uit emissieregistraties is gebleken dat de sector verkeer en vervoer op de tweede plaats staat van grootste CO2 uitstoters (Emissieregistratie, 2016). Gezien het feit dat de ijskappen smelten, de zeespiegel stijgt en fossiele brandstoffen opraken, zijn landen over de gehele wereld bezig met het minderen van emissies. Naar mijn mening is men daarom op dit moment voornamelijk bezig met het innoveren op het gebied van duurzaamheid in het verkeer en is de ontwikkeling van een zogeheten autonoom verkeerssysteem, op dit moment, minder belangrijk. Echter is men natuurlijk wel bezig met innovaties die betrekking hebben op het autonome verkeerssysteem. Hierbij kan gedacht worden aan het automatisch afstand houden van voertuigen op de snelweg, automatisch parkeren en elektronische dodehoekopheffing. In een autonoom verkeerssysteem zijn dergelijk aspecten zeker van belang, maar het stelsel draait uiteindelijk om één compleet systeem waarbij iedere weg, ieder voertuig en de bewegwijzering met elkaar kan communiceren.
Kosten-baten Ten slotte zal een autonoom verkeerssyteem zoals het nu wordt gezien geen sterke verbetering zijn ten opzichte van het huidige systeem. “Hagenzieker verwacht dat de factor mens in het verkeer op de langere termijn, ook met de komst van autonoom rijdende voertuigen, cruciaal blijft. Want, stelt zij, er zullen de komende decennia nog zeer veel weggebruikers zijn die niet automatisch rijden.” (GoMobility, 2016). Een volledig autonoom verkeerssysteem is daarmee, zeker binnen 40 jaar, ondenkbaar. Daarnaast zullen vele aspecten van het verkeer moeten worden aangepast zoals een nieuw rijbewijs, nieuwe software, nieuwe hardware en eventueel een nieuwe infrastructuur. Naar mijn mening zijn de kosten voor deze ontwikkelingen vele malen hoger dan de baten die het daadwerkelijk oplevert. De lage hoeveelheid baten die het autonome verkeerssysteem heeft, blijkt uit de uitlatingen van mevrouw Hagenzieker.
Conclusie De ontwikkelingen van zelfrijdende auto’s zijn aan de orde van dag, maar de focus ligt voornamelijk op de duurzaamheid van het verkeer. Naar mijn mening is men in deze tijd nog te weinig bezig met automatisch rijden en liggen de ontwikkelingen naar een autonoom verkeerssysteem op de achtergrond. Ook zal er vanuit bedrijven en bestuurders zelf weerstand zijn omdat werk en overige activiteiten niet stilgelegd kan worden. Het realiseren van een compleet nieuw verkeerssysteem zal daarnaast tijd benodigd hebben; echter is het huidige systeem dermate complex dat een transitie maar zeer geleidelijk kan worden gerealiseerd. Daarbij zullen de kosten van de grote hoeveelheid aanpassingen extreem hoog zijn terwijl de baten, naar verwachting, niet optimaal zullen zijn. Ik kom tot de slotsom dat er op dit moment te weinig aandacht is voor het autonome verkeerssysteem en hiermee dat men in de nabije toekomst (40 jaar), nog steeds gebruik maakt van het huidige verkeerssysteem.
Bibliografie (2016, 01 29). Opgehaald van Emissieregistratie: http://www.emissieregistratie.nl/erpubliek/erpub/weergave/grafiek.aspx (2016, 01 29). Opgehaald van GoMobility: https://www.raivereniging.nl/artikel/nieuwsberichten/gomobility/1215-de-mens-moet-zichniet-aanpassen-aan-de-weg-maar-de-weg-aan-de-mens.html
