1879-2014
26e Jaargang, nummer 2 7 oktober 2014
Verantwoordelijke uitgever: KF Iever maakt Vooruitgang vzw P/A Beenhouwerstraat 1, 2830 Heindonk
www.ievermaaktvooruitgang.be
INTRO FANFAREKRANT
Beste lezers en lezeressen, Na een schitterende septembermaand zit de fanfare in de laatste rechte lijn naar het Romeoconcert op 18 oktober in Willebroek. We hebben uitstekende eetdagen gehad (bedankt eters en helpers!), we hebben gespeeld op het dessertenconcert in Blaasveld, de ietwat andere kermis werd opengeblazen en diezelfde avond speelden wij een fantastisch concert bij de Breydelzonen in Terhagen. Wij zijn dus goed bezig, maar de aandacht mag niet verslappen. Iedereen verwacht een topconcert op 18 oktober, dus gaan we er vol voor, we moeten wel: we willen er een ongelofelijke en onvergetelijke avond van maken. En daarna start de voorbereiding voor het kerk- en kerstconcert, verslappen staat dus tot aan het kerkconcert niet in ons muzikale woordenboek. Verder leggen wij ook nu weer een goed gevulde krant aan jullie voor. Wat mogen en kunnen jullie verwachten?
* Een voorwoord en een slotwoord * De agenda voor de 2014-‘15 * De oplossing van de quiz en de nieuwe opgave * Een bijdrage van Fons Verbeeck: “Heindonkenaar in 1459 gevonnist voor moord” * Iets over villa De Gouden Haan * Een tekening van de Bocht en de Rupel in Heindonk * Geboorten * Een Heindonks verhaal: “De banjo” * Twee Franstalige teksten van 5 mei 1915 over een bezoek van de medische commissie van het arrondissement Mechelen aan Heindonk in verband met de onderwaterzetting van het dorp
Op 18 oktober concerteren wij dus in de Gemeentelijke Feestzaal in Willebroek, samen met de Romeo’s. Het concert is (helaas voor wie geen kaarten heeft, gelukkig voor ons) uitverkocht! Einde van dit voorwoord. Wij wensen jullie zoals altijd heel veel leesgenot. Wij maken een afspraak begin december. Tot dan!
Jaarprogramma 2014 Wanneer
Wat
Waar
Uur
Zaterdag 11 oktober
Harmonie Mechelen
Mechelen
16u45
Zaterdag 18 oktober
Jubileumconcert 135 met De Romeo's
Gem. Feestzaal Willebroek
20u00
Dinsdag 11 november
Wapenstilstand
Kerk en kerkhof
09u00
Zaterdag 15 november
FgC BLOSO Hazewinkel Met Youssef El Mousaoui en Dennis Nowé
20u30
Zaterdag 29 november
Teerfeest
Heindonk
07u45
Zaterdag 20 december
Kerstconcert
Kerk, Heindonk
20u00
Jaarprogramma 2015 Wanneer
Wat
Waar
Uur
Zondag 4 januari
Nieuwjaarsreceptie
Markt, Willebroek
11u00?
Zondag 11 januari
Nieuwjaarsreceptie
Bosveld, Heindonk
11u00?
Zaterdag 28 februari
Oud ijzer voor nieuw koper
Zaterdag 25 april
Fanfarefeesten
Zaterdag 4 juli BBQ Zaterdag 29 augustus
Eetdagen
Bosveld, Heindonk
Zondag 30 augustus
Eetdagen
Bosveld, Heindonk
Zaterdag 12 september
Kermis
Zaterdag 17 oktober
Najaarsconcert
November?
FgC
Zaterdag 29 november
Teerfeest
Heindonk
07u45
Zaterdag 19 december
Kerstconcert
Kerk, Heindonk
20u00
???
Apotheek De Kock Sint-Lambertusstraat 39 2600 Berchem
Villa De Gouden Haan
HEINDONKSE VERHALEN (1): DE BANJO
Vandaag was het de grote dag. Neen, het was de allerbelangrijkste dag. Vader had immers beloofd dat het zou gebeuren op de eerste zaterdag van de jaarlijkse vakantie, op voorwaarde dat Franske een goed rapport zou behalen. En dat was inderdaad gebeurd: orde en gedrag konden misschien een ietsje beter, moedertaal en rekenen en geschiedenis waren heel goed, maar voor muziek was hij de allerbeste van de klas en zelfs van de hele school. Dat was al jaren zo: muziek zat Franske in het bloed. Hij maakte fluitjes van rietstengels en blies er de mooiste muziek op, hij speelde op de saxofoons en de bugels van de fanfare en van de koster had hij geleerd op het kerkorgel te spelen. Trouwens, sinds zijn 8e jaar zat hij in de fanfare tussen de bugels en de trompetten en was ook daar een uitblinker. Maar vandaag was het dus de dag der dagen. Vader zou na de middag, na het wieden van het onkruid tussen de patatten en de groenten, met de fiets naar Mechelen rijden en daar een banjo gaan kopen in de muziekwinkel. Bij een vriend van vader had hij ooit eens op een banjo mogen spelen. Die vriend had hem de basistechnieken geleerd en Franske was verzot geworden op het instrument. De uren tikten ontzettend traag weg. Franske had al tweemaal zijn fiets opgeblonken, was al een keer of zes naar het toilet gelopen, had zijn bugel helemaal uit elkaar gehaald en opnieuw in elkaar gestoken en hem gewreven totdat hij blonk als een spiegel. Leonneke, zijn jongere broer, was in het werkhok van vader aan het hameren en timmeren en was al een paar keer komen kijken wat Franske allemaal aan het uitsteken was. Hij begreep niet dat zijn broer zich zo zenuwachtig over een banjo kon maken. Om half twaalf riep moeder iedereen aan tafel. Na het gebedje sneed vader dikke sneden van het brood, maar Franske kreeg geen beet door zijn keel. Toen moeder uiteindelijk dan toch de tafel afruimde en de rest van de kinderen verzamelde aan de afwasbak en vader nog even door de zaterdagse krant bladerde, stak Franske na enig twijfelen van wal. “ Vake, gij rijdt vandaag nog naar Mechelen, hé?” “ Waarom zou ik naar Mechelen moeten, suske?” “ Allé vake, gij hebt mij dat toch beloofd, weet gij dat niet meer?” “ Wat heb ik beloofd, manneke? Ik weet van niks, zenne. Ik denk niet dat ik nog weg moet vandaag. Ja, van den avond nog naar de repetitie, maar verder moet ik nergens meer naar toe. Moe, ik heb toch niks op het programma staan, hé?” Vanuit de keuken riep moeder blijkbaar neen. Franske keek zo beteuterd naar zijn vader, dat die laatste zijn lachen niet langer kon inhouden. “Tuurlijk, manneke. Ik ben je maar wat aan het plagen. Om twee uur mag ik jouw banjo gaan halen in Mechelen. Ik ben van de week al eens naar de muziekwinkel geweest en vandaag zou jouw banjo in orde moeten zijn. Daarna ga ik nog een pint drinken op de Grote Markt en spring ik nog even binnen bij nonkel en tegen vijf uur ben ik thuis met uw marchandise.” “ Vake, niet vergeten: er moeten stalen snaren op die banjo staan, en geen andere. Anders gaat de klank verloren. En ik wil geen sleuren, maar een goeie banjo.” En die avond kon Franske beschikken over een gloednieuwe banjo. De vakantie vloog voorbij. Er was geen dag geweest dat Franske niet op zijn banjo had gespeeld, en het leek of hij nooit iets anders had gedaan. De banjo stond naast zijn bed als hij sliep, hij nam ze mee naar het toilet en als ze op familiebezoek gingen, hing hij ze steevast op zijn rug. Kortom, die zomer geen Franske zonder banjo, en geen banjo zonder Franske. De eerste zaterdag van het nieuwe schooljaar had Franske les tot half 12. Na de les vloog hij naar huis, at snel een kom soep met enkele boterhammen en reed dan naar Jangske, de coiffeur, waar hij tussen een paar boeren op zijn beurt wachtten. Waar Thijs en Muske Van Dam zaten te palaveren over de kwaliteit van paardenstront en rabarbers, maar dat kon Franske niet boeien. Hij wou alleen maar op zijn banjo spelen. Nadat zijn haren geknipt waren, reed hij zo snel als de weerlicht naar huis.
“ Moeke, waar staat mijn banjo?” “ Ah, zoneke, ik heb die op de zolder gezet. Ze stond een beetje in de weg op je kamertje en ik heb die dan maar op de zolder gelegd, naast die dozen met die oude wasdraad. Ge zult ze wel vinden.” “ Merci, moeke. Ik ga ze direct halen en er wat op spelen. Waar is onze Leon, trouwens?” “ Die is een trommel aan het maken. Ik ben eens curieus.” Franske kroop de zolder op, knipte het licht aan en ging naar de wasdraaddoos. Hij vond er van alles, maar geen banjo. Hij inspecteerde de hele zolder, maar nergens vond hij zijn banjo. Toen hij het licht uitknipte, hoorde hij vanuit het werkhok geklop. Leonneke was zich weer aan het amuseren met zijn getimmer. Franske besloot om even bij zijn broer te gaan informeren of hij soms zijn banjo had gezien. Hij opende de deur van het werkhok en zag nog net hoe zijn broer de arm van de banjo afzaagde. De arm viel op de grond en bleef met de snaren vasthangen aan de banjoklankkast. “ Leon, godverdomme. Wat ben jij daar aan het doen?” “ Ah, Frans. Ik ben trommels aan het maken en die banjo stond op de zolder bij het oud gerief. Die ronde van die banjo is ideaal voor mijn trommels. Ik heb er eens met mijn trommelstokken op geklopt en die klank, vent, dat kun je niet gelo …” “ Gij kieken. Dat is begot mijn banjo, mijn banjo, die ik van ons vake heb gekregen, voor mijn goed rapport van het vorige schooljaar. En gij zaagt zomaar, zonder iets te vragen, die arm af. Heel mijn banjo is naar de knoppen. Zijt gij nu echt op uw kop gevallen, stomme idioot?” “ Tuttut, ons moeke heeft gezegd dat ik alles, maar dan ook alles, wat op de zolder stond, mocht gebruiken. Ik heb alles op de zolder afgezocht en ik heb heel veel gevonden dat ik kan gebruiken. En als die banjo daar stond, dan is dat voor mij een teken dat die niet goed meer was. En dus heb ik nu een heel goeie trommel.” “ Maar mijn banjo ..” “ Pff, ge moet maar gaan reclameren bij ons moeke. Ik ga voortwerken aan mijn trommels, ik wil die vanavond nog klaar hebben.” Leonneke draaide zich om, pakte een schroevendraaier en begon op zijn honderdduizendste gemakske de snaren op de klankkast los te vijzen. Franske keek ernaar met tranen in de ogen, wou nog iets zeggen, maar er kwam geen klank uit zijn keel. Zijn stem was verdwenen, net zoals zijn banjo. Wenend liep hij naar zijn kamer en ging op zijn bed liggen, om te mijmeren over zijn banjo die hij nooit meer zou kunnen bespelen. In het werkhok ging het getimmer intussen onverminderd voort. JVD Noot van de schrijver: Franske en Leonneke zijn allebei gewaardeerde muzikanten van de Heindonkse fanfare geworden, enige gelijkenis met bestaande personen is in het verhaal dus helemaal niet uit de lucht gegrepen.
Volgende keer in Heindonkse verhalen: DE VERZOPEN HAAS
DE QUIZOPLOSSING
Met onze vorige quizvraag stelden wij jullie vijf gewone muziekvraagjes. Wij zochten de volgende antwoorden. 1. URBANUS VAN ANUS scheurde in 2013 met de ravissante drumster Isolde Lasoen rond in zijn “Zetpilcar”. 2. Slongs Dievanongs is het enige vrouwelijke lid van NEN HALVE NEURO. 3. Vul deze Beatlestekst aan: “ We all live in a yellow SUBMARINE. 4. Conchita Wurst won dit jaar het Eurovisiesongfestival. De Vlaamse/Waalse inzending was de Waal AXEL HIRSOUX. 5. De werken van WOLFGANG AMADEUS MOZART zijn geletterd en genummerd met bv. KV 525 (Köchels Verzeichnis). Er kwamen 2 correcte inzendingen binnen. Daaruit trok een onschuldige hand de volgende winnaar: Evelien Geeraerts Steenweg op Heindonk 2801 Heffen Proficiat! Je prijs komt er eerstdaags aan.
DE NIEUWE QUIZVRAAG
Wij gaan de aardrijkskundige toer op. Wij geven jullie de naam van een aantal sites die behoren tot het Unesco Wereld Erfgoed. Jullie geven ons gewoon het land waar het zich bevindt of waartoe het behoort.
1. De Galapagoseilanden 2. De vuursteenmijnen in Spiennes 3. Het Krak des Chevaliers 4. De baai van Ha-Long 5. De Bamiyanvallei 6. Petra 7. De meren van Plitvice 8. De ruïnes van León Viejo Insturen kan tot 10 december bij een van onze bestuursleden. Veel succes met het opzoekingswerk.
DE OOIEVAAR LANDDE … Op 4 augustus 2014 werd FLOOR PEETERS geboren, de eerste dochter van Nico en Annelies Apers. De kleine spruit woog 3,790 kg en mat 51 cm. Opnieuw feest bij de families Verbruggen en Peeters: vaandeldrager Fons Verbruggen en oud-muzikant Jefke Peeters werden opnieuw overgrootvader, bugelblazer Jan Peeters voor de tweede maal dit jaar grootvader. En dan spreken we nog niet eens over de nonkels en tantes. In ieder geval, van harte proficiat!
NOG ENKELE DOORDENKERS … Na regen komt regenachtig, kijk maar in het woordenboek. Een decolleté is als de zon: je mag er naar kijken, maar je moet er niet in staren. Van sommige mensen kan ik niet begrijpen dat ze van miljoenen zaadjes de snelste zijn geweest. Uit recent onderzoek is gebleken: treinen rijden niet op tijd, maar op rails. Wie zijn gat verbrandt, mag blij zijn dat ie niet andersom stond. Niets is zo eerlijk verdeeld als het verstand. Iedereen denkt er genoeg van te hebben.
DE UITRO
Ziezo, jullie zijn alweer aanbeland bij de laatste bladzijde en het laatste item van de Fanfarekrant. We hopen dat jullie er een beetje van genoten hebben. Wij beginnen nu te werken aan het derde nummer van 2014 en dat zal verschijnen begin december. Wij zeggen alvast tot dan.
