34 e jaargang nr. 2 februari Contactblad Protestantse Gemeente Wehl

34e jaargang nr. 2 februari 2015

Contactblad Protestantse Gemeente Wehl

1

Innerlijk leven Alleen met mijzelf in de woning van mijn ziel die woning in een jarenlang proces ontworpen en gebouwd steen op steen hecht gestapeld met ramen die ik kan openen en sluiten zicht op binnen zicht op buiten de openings- en sluitingstijden liggen vast in een goede balans maar soms zijn de tijden gewijzigd zoek is de balans de woning wankelt in haar voegen – spannend en uitdagend blijft de zoektocht naar dit evenwicht dit equilibrium – naar jou blijf ik een leven lang op zoek maar wie niet?

Oeke Kruythof

2

INFORMATIE PROTESTANTSE GEMEENTE WEHL GESTICHT OP 17 JULI 1721

Predikant:

Vacant

Telefoon kerk: Voorzitter kerkenraad: Scriba kerkenraad:

0314 - 684829 Kees Rotte 0314 - 682219 Tijdelijk Kees Rotte 0314 - 682219 [email protected]

Kerkenraadsleden: Uilke Buren Tony van Hasenbroek Johan Hissink Wilma Kraaij Pauline Pieterse Kerkbeheer:

0314 - 682846 0314 - 323567 0314 - 684070 0314 - 681468 0313 - 472571

Bankrekening:

Grotestraat 25, 7031 AG Wehl [email protected] NL49 RABO 0157 2005 74

Diaconie: Bankrekening: Kostersechtpaar en cantororganist: Kerktaxi: Contactblad: Website:

Grotestraat 25, 7031 AG Wehl NL33 RABO 0314 3045 84 Dhr. en mevr. Peppelman, Stationsstraat 6, 7031 BP Wehl, 0314- 681691 Mevr. Lenderink, 0314- 681119 Druk: A. Peters, Parochiecentrum www.pknwehl.nl

Dit blad verschijnt maandelijks. De maanden juli en augustus worden gecombineerd. De abonnementsprijs is € 10,- per jaar. Te voldoen op de bankrekening van kerkbeheer. Kopij voor het contactblad maart graag voor 19 februari inleveren bij de redactie, Aad van Hasenbroek, Doetinchemseweg 14,7031 ER Wehl. : 0314-323567, [email protected]

3

Kerkdiensten in februari Geloof is om op te steunen, niet om anderen mee te slaan

Zondag 1 februari 4e zondag na Epifanie

10.00 uur dhr. ds. K.A. Bakker uit Doetinchem Kindernevendienst: Annet Bloemendienst: mevr. Verheij

Zondag 8 februari 5e zondag na Epifanie

10.00 uur dhr. ds. T.J. Jansen Schoonhoven uit Doetinchem

Zondag 15 februari 6e zondag na Epifanie

10.00 uur dhr. ds. C. Bochanen uit Deventer Kindernevendienst: Anneke Bloemendienst: mevr. Berendijk

Zondag 22 februari 10.00 uur mevr. ds. F.T. Lunshof uit Varsseveld 1e zondag van de 40 dagen

4

Bij de vieringen in februari Zondag 1 februari Lezing: Deuteronomium 18: 15 - 20 en Marcus 1: 21 - 28 Zondag 8 februari Lezing: Job 7: 1 - 4, 6 - 7 en Marcus 1: 29 - 39

Zondag 15 februari Lezing: Leviticus 13: 1 – 2 en Marcus 1: 40 - 45

Zondag 22 februari Lezing: Genesis 9: 8 – 17 en Marcus 1: 12 - 15

Bij de uitgangcollectes van februari Zondag 1 februari COLLECTE KERK IN ACTIE (WERELDDIACONAAT) Cashewnoten voor een betere toekomst. Opkomen voor de rechten van inheemse groepen, dat is wat partnerorganisatie Non Timber Forest Production (NTFP) in Cambodja doet. NTFP helpt etnische minderheden om de toegang tot en eigendom over hun land en natuurlijke bronnen te benutten en te beschermen. NTFP startte hiervoor een bijzonder cashewnoten project in het noorden van het land. In 5 dorpen worden 25 boerengroepen getraind om cashewnoten te produceren, te verwerken en te verkopen. Doel van dit project is om meer inkomen te genereren en de positie en rechten van inheemse groepen in de samenleving te verbeteren. Zondag 8 februari COLLECTE MISSIONAIR WERK EN KERKGROEI Help de nieuwe kerk in Noordwijk De Protestantse Kerk in Nederland wil plaatselijke gemeenten 5

uitdagen om een missionaire gemeente te zijn op een manier die aantrekkingskracht heeft op anderen. Missionair actief zijn kan op allerlei manieren. Het starten van een pioniersplek is er één van, zoals in Noordwijk, waar de pioniersplek Windkracht 3.0 is opgericht. Dit missionaire project richt zich met name op rand- en buitenkerkelijke zinzoekers en werkt veel met social media. Via Facebook en Twitter kunnen mensen tussen 25 en 45 jaar hun geloof en leven delen. Zondag 15 februari Onderhoud gebouwen Zondag 22 februari CARE FOR NATURAL Het vaste project van de diaconie. Op deze zondag wordt extra aandacht aan het project besteed. Zie ook informatie elders in dit blad. Dank je wel avond De datum voor de dank je wel avond is bekend. Dus vrijwilligers houdt de avond van 11 maart vrij in je agenda. Namens de voorbereidingscommissie Anneke, Dieni en Tony.

6

Vacant Zoals u weet heeft de Protestantse Gemeente Wehl, om toestemming te verkrijgen om een nieuwe predikant te beroepen, de aanvraag gedaan bij het RCBB: Regionaal College voor Behandeling van Beheerszaken. Ten aanzien van de aanvraag zijn bij dit RCBB 'bedenkingen' gerezen. Deze bedenkingen hebben er toe geleid dat onze aanvraag nader is besproken in het Breed Moderamen van de Classis. Bij het inleveren van kopij voor het Contactblad zijn er bij ons als kerkenraad nog geen argumenten bekend, momenteel is er dus geen duidelijk antwoord op ons verzoek. Op de kerkenraadsvergadering van 5 februari 2015 zal een afvaardiging van de Classis aanwezig zijn. Wij zullen dan de inhoud van de bedenkingen vernemen en vragen stellen over de ontstane situatie en de mogelijkheden die er wel zijn. De kerkenraad wil zich gesteund door de classis ervoor inzetten om toch te kunnen voorzien in de vervulling van de vacature. Met vriendelijke groet, Kees Rotte, voorzitter Kerkenraad.

Zondag 22 februari : extra aandacht voor Care for Natural Op de 1e zondag van de 40-dagentijd besteden we extra aandacht aan Care for Natural, de organisatie waar we tuintjes hebben geadopteerd voor de vrouwen van Mariamakunda, inmiddels wel bekend denk ik. Fantastische blogs schrijft Claudette, de voorvrouw van CfN, waarop, hoop ik, ieder gemeentelid met toegang tot internet inmiddels op geabonneerd is. Weblogs met trieste verhalen en hoopvolle verhalen en grappige anekdotes. In de afgelopen periode is er weer veel gebeurd daar in Gambia; Ebola kwam dichtbij en zorgde voor vermindering van de inkomsten, Care for 7

Natural kreeg de ANBI-status (u weet wel uw giften aan CfN zijn fiscaal aftrekbaar; een extra reden om aan hen te geven). Inmiddels hebben 58 vrouwen in Mariamakunda een tuin. In haar laatste blog blikt Claudette terug en schrijft ze het volgende: (in de kerkdienst hoop ik de bijbehorende foto's te kunnen laten zien) “De laatste maand van het jaar is begonnen. Normaal staan we bol van het werk rond deze periode. Helaas is dat dit jaar niet het geval. Wel hebben we leuke kerst pakketjes gemaakt. Marc Maclain heeft ons geholpen om onze hele productielijn van nieuwe logo's en labels te voorzien. We hoopten dat we daarmee hoog zouden scoren in verkoop maar helaas gooide de Ebola epidemie roet in het eten. We zijn echter ondanks het wegblijven van toeristen door de heersende Ebola in andere landen evengoed lekker bezig, alleen nu zonder stress . Een hele positieve ontwikkeling is dat de Moringa en Aloë Vera nu van solar water voorzien worden. En dat is te zien, ze zijn schitterend! De grote solar watertoren staat fier en mooi, vandaag wordt ie afgepeld en worden de stutten eronder vandaan gehaald en de houten platen. Nu gaan we duimen voor geld dat de waterpomp en solar installatie kan betalen. Een andere positieve ontwikkeling is dat de bassins in de vrouwentuin zijn gegraven. Alles is klaar voor de start en de uitbreiding. De tuinen van de dames zijn weer ingezaaid na het regenseizoen. Alles komt op. Onze vrouwen worden meer en meer een saamhorig team, waar ik erg blij mee ben en uiteraard ook trots bij voel. Er zijn weinig tuinen waar zovelen zo prettig samenwerken. Dit jaar hebben de dames zelf D1200,- aan contributie voor de zaden meebetaald, een hele goede zaak. Ons doel is immers om het project zo steeds een stapje zelfstandiger te laten worden. Zoals u waarschijnlijk gezien zult hebben is er een bijzonder leuk idee gelanceerd (met heel veel organisatie talent daarachter ) waar u de gelegenheid wordt geboden een cadeaubon te schenken aan iemand. De persoon mag dan besluiten aan welke van onze projecten zij of hij dat bedrag besteed wil zien. Ik vind dit een ontzettend leuk idee en tevens een leuk cadeau idee om aan vrienden of familie te geven. Er gaat immers zoveel geld over de balk in deze periode dat eigenlijk nergens 8

terecht komt. Op deze manier heeft uw cadeau een hoge waarde voor daar waar het heel erg nodig is. http://www.stichting-carefornatural.org/Cadeaubon Het weer is half november heel plots omgeslagen, het is nu vele dagen zo bewolkt dat onze Coco Delight productie, in de zonneovens er last van heeft. Maar ach, we hebben eigenlijk niks te zeuren over het weer, Het is hier iedere dag heerlijk! Tevens hebben we een leuke nieuwe ster in het bedrijf, Ishatou Jallow, een pientere welwillende dame die redelijk snel leert. Zij onderhoudt het contact met de tuin en organiseert de gang van zaken. Zij helpt me met de administratie van de stichting en het organiseren van workshops voor de tuin-dames. Een klein mirakel dat ik even wilde melden : ENKELE VAN DE PAPAJA'S DIE IN JULI GEPLANT WERDEN HEBBEN AL VRUCHTEN!!!!!!!!!! Dat is toch niet te geloven? Claudette Krook

Van de diaconie Dit is de laatste keer dat ik een stukje schrijf onder dit kopje. Binnenkort ben ik diaken-af na een periode van 6 jaar. Dit besluit heb ik al lang geleden genomen, omdat alles bij elkaar teveel werd. Mijn werk thuis en tot voor kort gedurende een periode van 3 jaar een heel druk gezin, 9

waarin Rafaël bij ons kwam wonen en ons jammer genoeg weer moest verlaten. Het is tijd om op te laden en het bestuurswerk los te laten. Oprecht kan ik zeggen dat het diaken-zijn me heel veel heeft gebracht en ik vind het fijn ik dit werk heb kunnen doen en me veel dingen zijn toevertrouwd. Bedankt daarvoor! Maar er waren ook de nodige hobbels te nemen en het was best wel eens lastig. Na mijn vertrek zal het diaconale werk niet stoppen, ook al heb ik op het moment van schrijven nog geen opvolger en had ik de laatste tijd geen collega-diakenen. Het diaconale werk stopt niet want heel veel gemeenteleden zijn erg actief in zorg en omzien naar anderen. Maar een gemeente zonder armoedebeleid en een college van diakenen is geen volwaardige gemeente. Daarom is het in belang van onze kerkelijke gemeente en in het belang van de zorg voor de minder bedeelden dat het armoedebeleid ook op bestuurlijk niveau wordt voortgezet. Ik hoop van harte dat er anderen zijn die die kar willen en kunnen trekken. Het is echt de moeite waard! Tot slot wil ik u nog attenderen op een 2-tal initiatieven die opgestart zijn om minder bedeelden te helpen. Misschien kunt u er iets mee?! Het artikel over de kledingbank is overgenomen van de website van de protestantse gemeente Doetinchem. Facebook pagina “Weggeefhoek 0314/0315” DE WEGGEEFHOEK 0315/0314 IS EEN INITIATIEF VOOR MENSEN BINNEN DE REGIO om duurzaam met spullen om te gaan. Je hart wordt er groter van, de wereld wordt er mooier en blijft er schoner van en je leert ook nog eens gratis allemaal nieuwe gezichten kennen! Speelgoed voor de kleintjes, bonte vazen, kookboeken om boven te watertanden, een tuinbroek voor een peuter, een fiets om het op te leren, laarsjes voor de regen, een plantje voor een andere tuin, een berg sierstenen, een stoffig schilderijtje, het meest spannende boek dat je ooit hebt gelezen... De spelregels staan op de pagina vermeld. Hoofdregel is dat er geen tegenprestatie tegenover het weggeven mag worden gegeven. Dus geen geld alles wordt gratis gegeven en verkregen.

10

Kledingbank Project Kruisberg

De toestroom asielzoekers in Nederland is momenteel erg groot omdat veel mensen de oorlog in Syrië proberen te ontvluchten. Vanaf juli dit jaar wordt een aantal asielzoekers die net zijn aangekomen in Nederland opgevangen in Doetinchem. Het oude gevangenisgebouw ‘de Kruisberg’ is vliegensvlug omgebouwd tot Proces Opvang Locatie (POL). Er wordt plaats geboden aan 350 mensen. Zij blijven een maand of twee op de POL en stromen daarna door naar een Asiel Zoekers Centrum elders in het land. Dit houdt in dat er dagelijks asielzoekers aankomen en vertrekken op de Kruisberg, waardoor de doorstroom heel groot is. Veel asielzoekers hebben niet meer dan de kleren die zij aan hebben. Vaak lopen zij op slippers en hebben geen warme jas. De Pinkstergemeente Doetinchem is daarom in overleg met het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) een kledingbank Project Kruisberg gestart. Project Kruisberg wil iedere asielzoeker die binnenkomt op de POL in Doetinchem voorzien van een set goede en warme kleding. Naast het praktische aspect is het een bijdrage aan het gevoel van waardigheid en herstel van de asielzoeker. Mensen krijgen tweedehands kleren en schoenen en nieuw ondergoed en sokken. Momenteel worden zo’n 50 mensen per week gekleed. U begrijpt dat hier heel veel kleding voor nodig is en geld. Daarom een oproep aan u op om in uw linnenkast op zoek te gaan naar goede, schone kleding, vooral winterjassen, herenkleding en herenschoenen. U kunt de kleding in zakken zondagsmorgens afleveren in de kerk. Afgeven op de Kruisberg kan ook, iedere vrijdag van 10.30-13.30 uur (Hogenslagweg 8). Een financiële bijdrage is ook erg welkom (ondergoed en sokken worden nieuw gekocht) op de bankrekening van de Pinkstergemeente Doetinchem NL44 RABO 0384 3587 56 onder vermelding van Project 11

de Kruisberg. De Stichting is erkend als ANBI en de gift is dus aftrekbaar voor de belasting. Wilma Kraaij (diaken) De voedselbank Heeft u dat ook wel eens, dat u zomaar iemand spreekt zonder dat u de achtergrond van hem/haar kent. Zelf kwam ik in zo’n situatie terecht, een gesprek met een jonge dame, moeder van twee opgroeiende kinderen. Ineen korte tijd kwam ik er achter dat ze privé behoorlijk in de tegenwind staat en wat voor consequenties dat voor haar heeft en voor haar kinderen. Als kerkgemeenschap doen we mee aan inzamelingacties voor de voedselbank of privé ondersteunen wij de eerder genoemde organisatie. Kom je direct met iemand in gesprek die van de voedselbank leeft dan wordt de beleving aanzienlijk anders. Hieronder onder haar relaas. Ach ja, daar heeft iedereen wel eens van gehoord. Daar kun je 1x per week een voedselpakket ophalen als je onder de armoedegrens leeft. We denken dan al snel aan mensen die minder sociaal zijn, die ‘te lui zijn om te werken’ of die door eigen schuld in de problemen zijn gekomen. Helaas is de werkelijkheid anders. Ook ik ben sinds een jaar bij de voedselbank. Waarom? In 2009 besloot mijn man dat hij wilde scheiden. En hoewel het absoluut niet mijn keus was, kon ik niets anders doen dan me er bij neer leggen. Dus kwam ik er alleen voor te staan. Het (koop)huis dat op naam van mij en mijn ex stond, ging meteen de verkoop in. Helaas was de recessie in de huizenmarkt net begonnen. Tot overmaat van ramp was de rentevast periode bijna afgelopen. Dus toen ik die opnieuw moest vastzetten was de rente vele malen hoger dan toen wij het huis kochten (en nog steeds staat het huis te koop). Ik was absoluut niet trots op mezelf dat ik bij de gemeente een uitkering aan moest vragen. Het voelde alsof ik mijn hand moest ophouden en niet voor mezelf kon zorgen. Tijdens het aanvragen voelde het alsof ik een misdadiger was (zo zag het kamertje er in elk geval uit). Een tafel van muur tot muur waarbij ik via een deur aan de ene kant binnenkwam en de consulent via een deur aan de andere kant, gescheiden door een glaswand. ‘Wat voor werk wilt u gaan doen?’ was de vraag van de consulent. 12

Aangezien ik altijd in de kinderopvang had gewerkt leek ‘gastouder’ mij ideaal. Werken terwijl je thuis bent voor je eigen kinderen. Beter kan niet toch? Sorry mevrouw, maar dan kunt u geen uitkering aanvragen want dan bent u ZZP-er (zelfstandige zonder personeel). Dan moet u een BBZ uitkering aanvragen (Besluit bijstandverlening zelfstandigen). Dus ging ik naar een andere afdeling (binnen dezelfde gemeente) om de BBZ uitkering aan te vragen. Begeleiding om als ZZP-er aan de slag te gaan was er niet, dus moest ik alles zelf uitzoeken. Van inschrijving KvK, VOG aanvragen, aanpassen van het huis i.v.m. goedkeuring GGD tot aan het zoeken van een accountant voor de belasting aangiften. Ondanks alles begon ‘Kresjplek’ (mijn bedrijfsnaam) goed te draaien en was het inkomen rond bijstandsniveau. Na een jaar kon ik zonder BBZ rondkomen, dus geen klagen tot zo ver. Maar toen begon het ook in de kinderopvang verkeerd te gaan. De kinderopvang werd duurder (doordat de ouders minder kinderopvangtoeslag kregen) en ook kwamen er steeds meer ouders zonder werk te zitten. Dus het aantal kinderen liep fors terug en ik begon in te teren op dat kleine beetje wat ik had kunnen sparen. Dit heb ik een jaar vol gehouden, maar toen heb ik opnieuw een BBZ uitkering aan moeten vragen. Omdat ik een klein inkomen had, kreeg ik een aanvulling van de BBZ (tot bijstandsniveau). Helaas kreeg ik na een half jaar erge lichamelijke klachten zodat ik naar de huisarts moest gegaan. ‘Hebt u last van stress?’ werd mij gevraagd. De tranen stroomde over mijn wangen want ik begreep heel goed waar die stress vandaan kwam. Een hoge hypotheek en bijna geen inkomsten, maar wel 2 kinderen. De boodschappen deed ik het liefst alleen zodat ik echt alleen het hoog nodige mee hoefde te nemen. Als er dan een keer iets op was kregen de kinderen steevast te horen ‘is dat op? Sorry schat, maar ik ga van het weekend pas weer boodschappen doen’. Voor mijn kinderen wilde ik sterk blijven maar vanbinnen werd ik opgevreten door angst, schaamte en schuldgevoel. In mijn hoofd was het een chaos want ik probeerde alle eindjes aan elkaar te knopen, alle rekeningen te betalen en ook nog de zorgzame moeder te zijn die de kinderen hard nodig hadden. Uiteindelijk heb ik voor mijzelf gekozen en de handdoek in de ring gegooid. Want als je lichamelijk een wrak bent, kun je er voor een ander niet zijn en dat wilde ik mijn kinderen niet aan doen. 13

Dus ‘Kresjplek’ werd opgeheven en ik ging met hangende pootjes naar de gemeente om een bijstandsuitkering aan te vragen. Hoewel alle informatie over mij bij de afdeling BBZ bekend was moest ik alles opnieuw aanleveren. Kopieën van echtscheiding, convenant (i.v.m. co-ouderschap van de kinderen), (spaar)rekeningen enz. Aangezien de aanvraag van de bijstandsuitkering 8 weken duurt, zat ik dus 8 weken lang zonder geld! De spaarrekening was allang op nul komen te staan en op mijn vraag aan de consulent van de gemeente hoe ik het de komende 8 weken moest doen werd mij vriendelijk verteld ‘u hoeft zich geen zorgen te maken hoor mevrouw, want u krijgt het (na goedkeuring) met terugwerkende kracht uitbetaald!’ Maar ondertussen liep de hypotheek gewoon door, andere kosten werden automatisch afgeschreven ( en als dat niet lukte kwamen er aanmaningen binnen) en de kinderen wilde ook graag eten. Dus in plaats van dat ik dacht rust gevonden te hebben werd stress eigenlijk alleen maar erger. Gelukkig ben ik naar andere toe altijd eerlijk geweest over mijn situatie. Ook nu vertelde ik anderen gewoon eerlijk hoe het ervoor stond (en alleen echte vrienden kregen ook zicht op hoe ik er financieel voor stond). Op dat moment vroegen verschillende mensen al aan mij waarom ik niet naar de voedselbank ging. Ik had daar zeker recht op volgens hen. Maar het stond me toch erg tegen om naar de voedselbank te gaan. Stel je voor dat ik er toch niet voor in aanmerking zou komen? Bij de gemeente heb ik al 2 keer mijn hele ‘hebben en houwen’ moeten doorgeven en dat zou bij de aanvraag voor de voedselbank opnieuw het geval zijn. Alles (tot op de laatste cent nauwkeurig) moet je verantwoorden. Het voelt alsof je jezelf helemaal bloot geeft aan een vreemde. Dat was voor mij een hele hoge drempel, want ik ben altijd heel zelfstandig geweest en wist me altijd goed te redden. Een aanvraag bij de voedselbank indienen betekende ook voor mij het laatste stukje zelfstandigheid opgeven. En daar schaamde ik me voor. Niet naar andere mensen toe, maar naar mezelf! Een moeder van een klasgenootje van mijn dochter kende mijn hele verhaal van scheiding tot gastouder en het aanvragen van de bijstand en alle problemen die dat met zich mee bracht. Zij belde mij op een dag op en vertelde dat haar vader bij de voedselbank werkte. Zij had hem mijn situatie voorgelegd en volgens hem kwam ik er zeker voor in aanmerking. Ik kreeg zijn telefoonnummer en zij zei (heel lief) tegen mij ‘als je 14

vanavond nog belt staat er morgen al een pakket voor je klaar. Je hoeft niks uit te leggen, alleen maar te bellen’! Huilend hield ik het nummer in mijn hand. Wetende dat als ik nu niet zou bellen ik nooit meer zou bellen! De stap naar de voedselbank zou alleen maar groter en moeilijker worden als ik nu niet meteen zou bellen. Dus toen heb ik die hele moeilijke beslissing genomen om te bellen en hoewel ik sterk wilde overkomen rolden de tranen over mijn wangen. Gelukkig mocht ik de volgende dag meteen een voedselpakket op komen halen. Door mijn vrijwilligerswerk bij de kerk wist ik dat ik een aantal bekende van de kerk zou tegenkomen bij de voedselbank omdat die daar helpen met het uitdelen van de pakketten. Ook zij kenden mijn situatie, maar om daar de 1e keer binnen te stappen met je tas en een voedselpakket in ontvangst te nemen voelde voor mij op dat moment alsof ik de minste der mensen was. Maar inmiddels weet ik beter en ga ik met opgeheven hoofd mijn pakket ophalen. De mensen die de pakketten uitdelen maken een praatje met je, geven je ondertussen je spullen en andere lekkere dingen zoals nootjes of kruidenboter (iets wat ik al jaren niet meer kocht omdat daar geen geld voor was). Nog steeds ben ik elke week blij dat ik daar naar toe kan/mag gaan. Hoewel zo’n voedselpakket je niet voorziet van een hele week eten geeft het wel rust in mijn hoofd, want er is altijd wel wat groente en vlees in huis. Voor mij voelt het alsof de voedselbank de mensen hun waardigheid terug geeft. De waardigheid die ik had verloren toen ik in de situatie terecht kwam dat ik niet meer (voldoende) voor mezelf en mijn gezin kon zorgen! Wat de toekomst betreft wil ik graag positief vooruit kijken en hopen dat ik binnenkort weer op eigen benen kan staan! Naam: Anoniem. Donderdag 19 maart 2015 Onderwerp Stervenskunst Een avond over vragen rond het levenseinde Spreker Mevr. Annemarieke van der Woude Plaats Kerkelijk Centrum ‘De Wingerd’, De Bongerd 4 Aanvang 20.00 uur Euthanasie. Zelfeuthanasie. Palliatieve sedatie. Doorbehandelen? De levenseindekliniek? Een wilsverklaring? Niet alleen als je terminaal ziek bent, maar ook wanneer je bang bent om dement te worden, zwaar ge15

bukt gaat onder de last van het bestaan, of wanneer je klaar bent met leven. Vandaag de dag buitelen vragen over het levenseinde over ons heen. Hoe kun je omgaan met die vragen op een manier die bij jou past? Want wat voor de een draaglijk is, blijkt voor de ander ondraaglijk. Waar de een nog kwaliteit van leven ervaart, tobt de ander met een gevoel van zinloosheid en geeft de wens te kennen te willen sterven. Hoe kunnen we ons voorbereiden op een laatste levensfase die recht doet aan deze unieke persoon, en die tegelijkertijd de meest nabije anderen niet uit het oog verliest? Annemarieke van der Woude is predikant-geestelijk verzorger in een verpleeghuis en onderzoeker aan de Radboud Universiteit. Van haar hand verscheen: “Het doodshemd heeft geen zakken.” Nadenken over het levenseinde (Meinema, 2011). Will Wammes Vorming en Toerusting.

Gedenksteentjes voor omgebrachte joodse mensen, die ooit hoorden bij de gemeenschap van Wehl Op vrijdag 13 februari 2015 worden op initiatief van de Lions Club Isala Doetinchem en de Oudheidkundige Vereniging Wehl joodse mensen herdacht, die ooit in Wehl zijn geboren en/of hebben gewoond en geleefd en die slachtoffer geworden zijn van de holocaust . ’s Middags zullen er op de plekken, waar de joodse medeburgers ooit hebben gewoond, gedenksteentjes worden geplaatst. Zij, die nooit een graf hebben gekregen, krijgen zo alsnog een plek in de Wehlse gemeenschap, waar zij ooit deel van uit maakten. Het gaat om leden van het 16

gezin Slösser-Israël, die woonden op de hoek Didamseweg/Jhr. De Bellefroidweg en om leden van het gezin van Buuren-Jacobs, die ooit woonden ter hoogte van de huidige locatie Grotestraat 22. De steentjes (Stolpersteine) zullen worden geplaatst door de bedenker ervan: de Duitse kunstenaar Gunter Demnig, die inmiddels door heel Europa heen een keten van dergelijke steentjes heeft gelegd vanuit de achterliggende gedachte: Een mens is pas vergeten als zijn naam is vergeten… Het leggen van de gedenksteentjes vindt in aanwezigheid van verwanten plaats om ca. 16.15 uur aan de Jhr. De Bellefroidweg 1 en om ca. 17.00 uur aan de Grotestraat 22 te Wehl. ’s-Avonds is er in het Kon. Beatrixcentrum aan de Kon. Wilhelminastraat te Wehl vanaf 19.00 uur een gedenkbijeenkomst, die opgeluisterd wordt door Muziekvereniging AMDG en de joodse pianiste Claire van Bijleveld. Inlooptijd vanaf 18.50 uur. Aansluitend aan deze gedenkbijeenkomst volgt een stille tocht naar de plekken waar de voormalige joodse medeburgers hebben gewoond. Daarna is er gelegenheid om in het Kon. Beatrixcentrum iets te drinken. Belangrijk is ook de tentoonstelling , die door de Oudheidkundige Vereniging wordt ingericht met als thema: Zij hoorden bij ons…. Omzien naar het verleden met het oog op de toekomst… Het verleden heeft ons iets te leren. Daarom zijn ook de leerlingen van de groepen 7 en 8 van Kindcentrum Het Timpaan uit Wehl van meet af aan bij dit project betrokken geweest. Op de tentoonstelling zijn van hen ook zeven vredesposters te zien, gemaakt op verzoek van Lions Club Isala Doetinchem. De kinderen hebben zich met verve beziggehouden met het onderwerp: Vrede, vriendschap en begrip tussen de volkeren, een thema dat niet aan actualiteit inboet. Bij alle onderdelen van het programma van 13 februari a.s. is iedereen van harte welkom! Voor informatie: Thea Berendsen-Versteeg, contactpersoon, Kerkplein 2, 7031AD Wehl Tel. 0314-681291; e-mail: [email protected] 17