nr.
134
22ste Jaargang november 2015
Het driemaandelijks ledenblad van de Brabantse Golf, meer dan een golfclub
30 jaar in Melsbroek Evolutie golfmateriaal Alles draait rond water Sicilië: een beetje “cosa nostra”? Vrouwen in de golfwereld... witte raven?
INHOUD 4
Voorwoord 3 30 jaar in Melsbroek (1985-2015) 4 Evolutie golfmateriaal 8 Herkenbare golfsituaties 11 Alles draait rond water 12 Michel Vanmeerbeek
12
op Brabantse Golf 14 Sicilië: een beetje “cosa nostra”? 18 Rudolf van de golf 20 Vrouwen in de golfwereld … witte raven?
22
En de winnaar is … 25 Herfsttaferelen 27
22
The Hole of Fame 28
De uitgever heeft ernaar gestreefd de rechten te regelen. Eenieder die meent nog rechten te kunnen doen gelden, wordt verzocht zich tot de uitgever te wenden
2
colofon Secretariaat : Brabantse Golf Steenwagenstraat 11 1820 Melsbroek Tel. 02 751 82 05 Fax 02 751 84 25 secretariaat@ brabantsegolf.be Website : www.brabantsegolf.be Hoofredacteur : Frank De Coster Redactieraad : Yannick Dufraimont Rob Houben Jan Noblesse Jaak Pijpen Greta Vanzeebroeck Frank Verbeemen Werkten ook mee aan dit nummer : Philippe Mallaerts André Troch Danny Vanbegin Foto’s : Anne De Doncker Gerrit Denayer Philippe Mallaerts Dirk Deflem Jan Noblesse Rob Houben Frank Verbeemen Dany Vanbegin Greta Vanzeebroeck Vormgeving & Realisatie : Leleu Printing Dorpstraat 85 1785 Brussegem Verantwoordelijke Uitgever : Willy Donckers Steenwagenstraat 11 1820 Melsbroek
voorwoord Dit is de laatste Kolf Magazine van 2015. Een jaar waarin ons ledenblad meer inhoud en meer kleur kreeg. Na meer dan 129 “KolfTelexen” in zwart wit, werd het tijd om ons ledenblad naar een hoger niveau te tillen. Dat dit gelukt is bewijzen de talrijke enthousiaste reacties van vele van onze leden. Onze redactieraad werkt nu met groot vertrouwen en creativiteit verder aan de komende nummers. Vanaf volgende maand worden de lijnen uitgetekend voor het komende jaar. Iedereen die suggesties of voorstellen heeft is hartelijk welkom, het is tenslotte ook ùw ledenblad. De jubileumviering van 30 jaar Brabantse Golf in Melsbroek op zaterdag 24 oktober was eens te meer een voltreffer. Ruim 200 leden waren present en genoten van de gevatte toespraken en het weerzien met verschillende leden van de eerste dagen. Zoals het in onze traditie past, was de receptie achteraf eens te meer briljant. In dit nummer nemen wij afscheid van een fantastisch lid: Rudolf van de Golf. Na 17 afleveringen vol avonturen over de hele wereld, in de afgelopen vier jaar, is hij weer thuis op de Brabantse Golf. Wie weet kan hij ook u aan een buitengewone, miraculeuze score helpen. Misschien zit hij wel de volgende keer bij u aan tafel in ons clubhuis, samen met zijn geestelijke vader. Of Rudolf vanaf nu tussen de single handicappers zit of bij de “prutsers”, dat laat ik aan uw verbeelding over. Van alle grappige, fantasierijke verhalen, die wij in de afgelopen 30 jaar in ons ledenblad konden lezen, is “Rudolf” het langst lopend vervolgverhaal geweest waarin dubbele bodems en verborgen/ vervormde namen van, echte, actieve leden aan bod kwamen. Ik hoop dat u er, net zoals ik, van genoten hebt. Het jaar loopt zo langzamerhand op z’n einde, geniet van de winteractiviteiten op onze golfclub en tot ziens in het Nieuwe Jaar. Frank De Coster Hoofdredacteur
[email protected] Erratum KM 133 In vorig nummer is in het artikel “Het grote misverstand: we spelen voor ons plezier” helaas een foutje en een verkeerde regelverwijzing geslopen.
Voor alle duidelijkheid : wanneer je de bal niet in de bunker wil spelen, moet je regel 27-1 toepassen, nl. “een bal spelen die zo dicht mogelijk ligt bij de plek waar de oorspronkelijke bal het laatst werd gespeeld”. Dit betekent dus : teruggaan naar de plaats, waar je met je slag de bal in de bunker hebt geslagen. Uiteraard met één strafslag. Wij danken de aandachtige lezers, die ons op deze fout hebben gewezen.
3
JUBILEUMVIERING
30 jaar in Melsbroek (1985-2015) Op zaterdag 24 oktober speelden we het slottornooi van het zomerseizoen: de Wisselbeker Brabantse Golf. De spelers kregen bij de start een golfbal aangeboden, de jubileumbal 1985-2015. Deze datum was immers ook uitgekozen voor de viering van het jubileum “30 jaar Brabantse Golf in Melsbroek”. Op de golfbaan konden de tornooispelers op elk holebord een infokaart met illustraties vinden over telkens een mijlpaal in de geschiedenis van onze golfclub. Dit was een goede aanloop naar de viering die ‘s avonds plaats vond. Om 19 uur was het verzamelen geblazen in onze grote zaal. 200 leden hadden zich ingeschreven om de prijsuitreiking van het Wisselbekertornooi bij te wonen. Iedereen kwam uiteraard ook voor wat daarop zou volgen: de plechtige viering van 30 jaar golfclub in Melsbroek. Het Absolut Orchestra van Valentin Terechkov-Kastsiuk
Het Absolut Orchestra zorgde voor de muzikale omlijsting.
4
zorgde voor de muzikale omlijsting. En achteraf was een mooie receptie voorzien. Onze zaal was eigenlijk een maatje te klein voor deze avond. In de laatste week werden de inschrijvingen via i-Golf afgesloten, wegens de grote belangstelling. Het was dus voor een talrijk publiek dat onze Kapitein Bernard Claes met de prijsuitreiking begon. Met een knipoog naar de Flemish Masters waren er ook speciale prijzen voorzien: mooie ingelijste reproducties van schilderijen met golftaferelen en het prachtige Golf & Kolf boek van Jacques Temmerman. Onze voorzitter Willy Donckers leidde de verschillende sprekers in. Als eerste kwam ons
Jan Noblesse haalt mooie herinneringen aan 1985 boven.
Onze eerste medewerkers worden in de bloemetjes gezet.
bestuurslid en oud-voorzitter Jan Noblesse aan het woord met een boeiend relaas over hoe de Brabantse Golf zich in 1985 in Melsbroek vestigde.
Samen rond de houtstoof Ons verslag moet zich tot de essentie beperken. We onthouden bv. dat de initiatiefnemende verenigingen, de Jonge Economische Kamer West-Brabant en het Vlaams Economisch Verbond Comité Brussel, beiden het Vlaams karakter van de op te richten golfclub als doelstelling hadden. De Brabantse Golf is een V.Z.W. en dit was duidelijk te merken in de beginjaren: leden en bestuur gingen als echte pioniers aan de slag. De infrastructuur was aanvankelijk wat geïmproviseerd. Een commerciële club had zich zoiets niet kunnen veroorloven. We vernamen ook dat het bestuur in 1985 verrast werd door de overweldigende respons. I.p.v. de geplande 100 leden meldden er zich niet minder dan 550. Het was alle hens aan dek. Bij de start op 2 augustus 1985 kregen we af te rekenen met een heuse betoging. De golfbaan was een aanslag op de natuur en dit domein zou uitsluitend ten deel vallen aan rijkelui, zo heette het.
Het kasteel was nog niet echt aangepast en we moesten ons behelpen. De verwarming bestond uit een houtstoof, waarrond de leden gezellig aanschoven. De betogers hadden die rijke golfspelers rond de stoof moeten zien zitten! De romantiek van dit tafereel was Jan niet ontgaan en hij stelde dat de vermaarde sfeer van onze golfclub, wars van elk snobisme, toen wellicht is ontstaan. Tenslotte werden de eerste werknemers in de bloemetjes gezet: Anne De Doncker en Bie Bongaerts traden in 1985 in dienst.
Groepsfoto van de 1985ers Aansluitend werden de leden sinds 1985 naar het podium geroepen. Tot verrassing van velen gaat het op de kop om 50 leden. 10% van
De groepsfoto van de aanwezige leden sinds 1985.
5
Een aandachtig luisterend publiek.
het ledenbestand van 1985. Zij ontvingen als aandenken een doosje met 3 jubileumballen. Een mooi moment was de groepsfoto die toen gemaakt werd.
Het verstand komt met de jaren Als tweede spreker van de avond, kreeg burgemeester Kurt Ryon het woord. Het was hilarisch om te vernemen dat hij reeds als kind van 8 jaar kennis maakte met onze golfclub. I.p.v. aardappelen te moeten rapen werd hij aangezet om te gaan roepen tegen de golf, samen met de betogers. Onze burgervader bekende ook kilo’s golfballen op de driving-range “opgeraapt” te hebben. Daar werden sleutelhangers van gemaakt, en later dienden ze als munitie bij TAKacties. Nadien kwam hij met de milieugroep “De Vlaamse Gaai” op de Brabantse Golf. De bedoeling was uilenkasten te plaatsen in onze torens om zo de populatie kerkuilen een handje toe te steken.
Als dank ontvangt onze burgemeester een ingelijste reproductie van David Teniers, die in Perk een buitenverblijf had (De Dry Torens).
6
Nu leerde hij de golfclub van binnenuit kennen. Hij begreep stilaan dat onze golfbaan een groene long betekende voor het dorp. Sinds hij in 2012 burgemeester werd, zijn de contacten met onze club steeds intenser geworden. De initiaties voor de omwonenden, de activiteiten met de scholen, overtuigden hem ervan dat de gemeentelijke belasting op golfterreinen afgeschaft moest worden. Als je een sportclub met 800 leden in je gemeente hebt, dan moet je die koesteren. Gedurende heel zijn speech waren de lachsalvo’s niet te tellen. Zijn besluit “het verstand komt met de jaren” was tegelijk zeer grappig maar ook ontroerend. Onze burgervader wenste de Brabantse Golf en haar leden nog een succesvolle toekomst voor vele jaren.
De Beker van Vlaanderen, de grootste recreatieve wedstrijd van het land Onze andere eregast, de heer Jacky Mouligneau, voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Golf, had eveneens een warme boodschap. Hij stelde vast dat de Brabantse Golf één van de actiefste leden van de VVG is, die er daarenboven in slaagt vele nieuwe leden aan te trekken. Hij herinnerde eraan dat onze club een belangrijke rol gespeeld heeft als stichtend lid van de VVG. Onze voorzitter Willy Donckers was trouwens een actief lid van de eerste Raad van Bestuur. Hij had het ook over de Beker van Vlaanderen, die intussen, met meer dan 4000 deelnemers, de grootste recreatieve wedstrijd van het land geworden is. Hij prijsde zich gelukkig dat dit tornooi, dat op initiatief van Kris Rogiers was ontstaan, nu door de VVG
De voorzitter van de VVG Jacky Mouligneau overhandigt aan Willy Donckers een gegraveerd zilveren herinneringsschaaltje.
mocht georganiseerd worden. Jacky Mouligneau stipte nog aan dat wij als één van de eersten het “Golf & Milieu” label verkregen. In 2015 kregen we opnieuw het “Birdie” label voor onze juniorenwerking. Jacky besloot zijn speech met een aangrijpende gedachte aan ons lid Marc De Laet, die momenteel op zijn ziekenhuisbed aan het vechten is om hier terug te komen, bij al zijn vrienden.
De clubgeest is wellicht ons grootste goed Onze voorzitter Willy Donckers zorgde voor het slotwoord met een korte schets van de uitbouw van de club in de loop der jaren, met ook recente ontwikkelingen zoals onze Brabantse
Golfacademie. Een club is nooit af, er valt steeds wat te verbeteren. We moeten ons ook niet blindstaren op de infrastructuur, de clubgeest is wellicht ons grootste goed. Concrete plannen bestaan voor de verbouwing en uitbreiding van het groenploeghuis aan de Hooiweg. Verbeteringen aan de waterhuishouding van de golfbaan liggen ter studie. Al deze investeringen zijn slechts mogelijk dankzij de trouw van onze leden, de groei van de club en de niet-aflatende steun van onze sponsors. Willy besloot deze academische zitting met een woord van dank aan iedereen die bijdroeg tot de bloei van de Brabantse Golf. En toen was het tijd voor de receptie, het glas van de vriendschap zoals dat heet, en ook voor de prachtige muziek van het Absolut Orchestra. De toehoorders waren unaniem enthousiast en iedereen had het gevoel een heel bijzondere avond beleefd te hebben. Birdiewatcher
Kapitein Bernard Claes in druk gesprek met twee oud-kapiteins, Valère Vanderheyden en Gaby Claes.
7
VERBETER UW GOLFSPEL
Evolutie golfmateriaal
8
De technologie staat niet stil. Computers, tablets, smartphones veranderen en evolueren bij elke adem. Bij golfclubs gaat de evolutie gelukkig minder snel, maar sinds ik begon in 1981 is er toch een enorm verschil. Ze zijn vooral gemakkelijker geworden en slaan verder. Ballen vliegen ook verder en hoger dan vroeger. Colsaerts en Pieters slaan gemiddeld 280 m met de driver. Alles heeft natuurlijk zijn voor- en nadelen, want met die betere clubs en ballen wordt rekening gehouden bij de aanleg van nieuwe golfbanen. Sommige nieuwe banen zijn nu al 7 km lang in vergelijking met 10 jaar geleden, toen waren ze rond de 6 km. Dat is een extra km of ongeveer 55 m per hole. Oudere banen worden verlengd. Sinds het ontstaan van de Brabantse Golf zijn de holes ook steeds langer geworden. Vroeger kon ik de greens van alle par 5’s in twee slagen bereiken. Ik sla nu wel iets minder ver dan toen, maar als ik nu 2 schitterende slagen doe, lukt het me enkel nog op de 10.
Waar zit het verschil ?
Een wood met een houten kop uit “persimmon”.
Bovenaanzicht eerste Callaway Big Bertha tegenover Big Bertha 2016.
De woods zijn lichter en de clubkoppen zijn groter geworden. Door de lichtere graphite shaft ga je meer clubsnelheid ontwikkelen en verder slaan. Door de grotere clubkop is het ideaal raakvlak, de “sweet spot”, groter geworden waardoor je ook weeral verder slaat. De betere merken beweren zelfs dat je een trampoline effect hebt als je de bal op de sweet spot raakt. Tot eind van de jaren ‘80 hadden de woods een houten kop met een kleine plastic “insert” waar je de bal moest raken. De goedkope modellen waren vervaardigd uit multiplex. Allemaal verschillende lagen hout op elkaar geplakt. De duurdere waren vervaardigd uit het hart van een palmboom, bijgenaamd “persimmon”. De kop was geverfd of gevernist. Op zich heel mooi, maar niet slijtvast, want als de vernislaag niet onderhouden werd, ging de wood water opslorpen en beginnen barsten of rotten. Ik heb in de tijd dat m’n vader
Vooraanzicht eerste Callaway Big Bertha tegenover Big Bertha 2016.
Hier zie je het verschil tussen een “blade” en een “cavity back” club.
de golfshop had op Keerbergen, nog honderden van die clubs gerestaureerd. Dat was nog een echte stiel. Ik heb ooit zelf een driver gemaakt uit een blok hout en er achteraf een tornooi mee gewonnen. Op de plaats waar je de bal moest raken, werd een insert geplaatst vervaardigd uit plastic of aluminium. De sweet spot was dan ook maar zo groot als de kop van een kepernagel.
Fantastische uitvinding, want hierdoor werden de clubs lichter waardoor men meer clubsnelheid kreeg en men verder ging slaan. Vooral junioren, dames en senioren hadden er baat bij. In het begin waren ze wel heel duur. Nu is het prijsverschil miniem en worden 90 % van de clubs met deze shafts verkocht.
Midden jaren ‘80 kwam TaylorMade met de metal wood. De kop was volledig uit metaal. Weliswaar volledig hol, anders te zwaar. In den beginne waren deze nog klein. Het enige voordeel was het onderhoud. Nadien werden ze groter en is men gaan inzien dat de sweet spot daardoor ook groter werd en je iets minder precies moest zijn. De shafts waren uitsluitend in staal. Even werd er geprobeerd met aluminium, maar dat bleek te zwak. Eind jaren 80 kwam er de graphite shaft. Vervaardigd uit koolstofvezels die bij elkaar gehouden werden met componentenlijm. Dat idee kwam uit de ruimtevaart en de racewagens.
De ijzers hebben een minder grote evolutie meegemaakt omdat lengte minder belang heeft. Toch hebben ze door de jaren heen wat aanpassingen ondergaan om onze moeilijke sport wat makkelijker te maken. Zoals bij de woods zijn de koppen ook wat groter en breder geworden. De topspelers verkiezen nog altijd de ”blades” omdat zij de bal toch steeds in het midden raken en het zwaartepunt daar hoger ligt om de bal lager te houden. Deze clubs met smalle zool en volle kop zijn gesmeed uit zacht metaal wat hen een goede feedback geeft bij impact. Met die clubs kan je de bal meer bewerken, zoals ze zeggen. De amateurs hebben meer baat bij de “cavity back” clubs. Deze hebben een bredere zool en een holle kop. Hierdoor kan de kop groter gemaakt worden en ontstaat een grotere sweet spot. Maar vooral het zwaartepunt ligt veel lager, waardoor de bal makkelijker gaat vliegen. Deze clubs hebben ook “off-set”. Dat wil zeggen dat het raakvlak iets achteruit staat waardoor je de bal beter onderin gaat raken. Weeral om de bal beter te laten vliegen en om het makkelijker te maken. Hier zou 95% van het golfpubliek mee moeten spelen.
Shafts uit staal en graphite.
9
“Ik heb ooit zelf een driver gemaakt uit een blok hout en er achteraf een tornooi mee gewonnen.”
Een mooi assortiment grips.
Wat we zeker niet mogen overslaan is de grip. Hier zie ik over de jaren heen ook een serieuze evolutie. Vroeger had je alleen maar rubber of leer, nu heb je ook multicompound, polymeer of synthetisch rubber. Natuurlijk rubber en leer hadden het nadeel om te verduren en zo was je genoodzaakt elk half jaar je grips te vervangen. Nu kan je makkelijk 2 seizoenen spelen met dezelfde grips. Dit hangt ook wat af van de intensiteit. Want grips verslijten hoe dan ook. Je hebt ze nu in alle diktes en hardheden. Sommige plakken zelfs een beetje. De greep is een heel belangrijk onderdeel, want het is het enige contact met de club.
Toch een merkbaar verschil tussen de nieuwe 1.68” en de oude kleine 1.62” golfbal
De golfbal is ook totaal anders sinds ik begon. Hij heeft meer “dimples” putjes en is groter geworden! Ja, groter !! Tot begin jaren ‘80 speelden we met de kleine ballen. Deze hadden een diameter van 1,62 duim. En kregen de naam “US Size” omdat ze daar gebruikt werden. In Europa kwamen de grotere 1,68 duim ballen op de markt eind jaren ‘70. Tot op een bepaalde tijd mochten ze beide gebruikt worden. In 1984 werden de kleinere door de R&A verboden
omdat ze blijkbaar verder vlogen en makkelijker in de hole gingen, gewoon door het feit dat de verhouding tussen de hole en de bal groter was dan bij de grotere bal. In wezen maar een klein verschil, maar toch. Ik werd ooit interclub kampioen van België heren 3 met Keerbergen omdat mijn tegenstrever met de verboden kleine bal speelde en gediskwalificeerd werd. De binnenkant van de bal was een kluwen van rekkers. De buitenkant “cover” was van zacht plastic en heel broos. Na een slechte slag kon je door die cover slaan en de bal een “smile” geven. Dan hebben ze de “surlyn cover” uitgevonden die harder was. Toen kwam er de “2 piece ball”, waar de rekker verdween en de bal vol werd. Onverslijtbaar en harder. Toch bleven de toppers met de zachtere “balata” ballen spelen, voor het gevoel en spincontrole. Deze hadden een harde kern en zacht natuurlijk rubber cover. Met deze ballen kon je maar enkele holes spelen omdat ze zo zacht waren. Nu heeft elk topmerk wel wat voor elk niveau en portemonnee. Kies liever een zachtere bal. Het is larie dat je met de hardere verder slaat.
Zijn de clubs en ballen die ik gebruik goed voor me ? Kom het ons vragen. Boek eventueel een half uurtje via I-Golf en ik kan jullie via enkele simpele tests opmeten en ervoor zorgen dat je met het geschikte materiaal speelt. Heb je de juiste lie? Shaft flex? Gripdikte? Allemaal vragen die ik meteen kan beantwoorden. Dany Vanbegin
10
KENT U OOK DE BASISREGELS VAN HET GOLF?
Herkenbare golfsituaties Op hole 1 sla ik bij de afslag mijn bal rechts in het bos. Ik vind mijn bal, maar hij ligt tegen een boom ... onspeelbaar. Oordeel → Kijk naar regel 28: “Onspeelbare bal”. Je kan terug naar de afslag gaan en een nieuwe bal spelen met 1 strafpunt. Je kan de bal droppen binnen 2 clublengten, niet dichter bij de hole, met 1 strafpunt. Je kan de bal droppen in de lijn van de hole en de bal en zo ver achteruit gaan als je wil, met 1 strafpunt.
Op hole 11 heb ik mijn bal vóór de beek gespeeld.
Op hole 3 sla ik mijn bal naar rechts, richting schuilhut. Wanneer ik aan de schuilhut kom, ligt mijn bal tegen de schuilhut. Oordeel → De schuilhut is een vast obstakel dat niet verplaatst kan worden. Je mag de bal opnemen en droppen binnen één clublengte van het dichtstbijzijnde punt zonder belemmering, maar niet dichter bij de hole (kijk naar de tekening in het golfregelboekje pag. 21).
Op hole 18 ligt mijn bal op de green, maar ik heb
Terwijl spelers op hole 12 afslagen, kom ik met mijn golfkar al pratend met een medespeler bij mijn bal. Oordeel →
De belangrijke etiquetteregel
“rekening houden met andere spelers” wordt niet gerespecteerd. Wanneer ik een speler kan hinderen, moet ik bij zijn afslag stilstaan en niet praten.
nog een putt van meer dan 10 meter te doen. Ik vraag aan mijn medespeler om de vlag te bewaken. Bij het putten raak ik de schoen van de speler die de vlag bewaakt. Oordeel → Twee strafslagen en de bal moet worden gespeeld zoals hij ligt. Na de ronde van 18 holes ondertekenen wij onze kaarten en geven deze af op het secretariaat. Op hole 5 speelde ik een 4 (par) voor 3 punten. Op de kaart staat echter een 3 (birdie) voor 4 punten, een vergissing van de marker. Het secretariaat vraagt wat de juiste score was en wij bevestigen dat dit 4 (par) was. Oordeel →
Een diskwalificatie (DQ) volgt.
Je hebt een betere score getekend dan je gespeeld hebt. Wanneer je een mindere score Vast obstakel: het bepalen van het dichtstbijzijnde punt zonder belemmering. (Illustratie voor de rechtshandige spelers!) X Dichtstbijzijnde punt niet dichter bij de hole.
invult, dan je gespeeld hebt, telt gewoon de mindere score, zonder straf. Dus kaarten altijd goed controleren!
A Het gebied waarin gedropt moet worden binnen één stoklengte.
11
ONZE GOLFBAAN
Alles draait rond water Van mei tot en met september hebben we jaarlijks voor het beregenen van gedeelten van onze golfbaan 6.000 tot 8.000 kubieke meter water nodig. Een niet verwaarloosbare hoeveelheid. Vroeger gebruikten we hiervoor grondwater. Maar, net zoals in grote delen van Vlaanderen, wordt ook hier het grondwater schaars. Het peil van het grondwater in onze boorput is vele meters gezakt en volstond niet meer om het gras in perfecte conditie te houden. Sinds vorig jaar zijn we nauw gaan samenwerken met de BAC of voluit Brussels Airport Company. Samen delen we een engagement aangaande milieu en duurzaamheid. Concreet wil dit zeggen dat we de impact op het milieu constant proberen te beperken.
De Brabantse golf als schakel in een groter geheel De luchthaven heeft heel wat water, in al zijn vormen. Het regenwater van zo’n 500 ha verharde zones moet worden afgevoerd. En ook het leidingwater van gemiddeld 50.000 passagiers per dag en grote hoeveelheden afvalwater. Het afvalwater komt grotendeels in de waterzuiveringsinstallatie van de BAC terecht en vervolgens in het bufferbekken van de golf. De BAC mag er terecht trots op zijn dat het hemelwater op de Brabantse Golf gebruikt kan worden om greens en tees te beregenen. Dit zegt veel over de kwaliteit van de zuivering.
En hoe staat het eigenlijk met de kwaliteit van het water? Het gaat over gezuiverd sanitair afvalwater, regenwater van daken en natuurlijk een zeer grote hoeveelheid die van de tarmac vloeit. Vooraleer het hemelwater in ons wachtbekken terechtkomt, passeert het een koolwaterstofafscheider. Die houdt olie en kerosine tegen. Vermits we niet beregenen tijdens de winter, is de eventuele aanwezigheid van de-icing producten geen probleem. Natuurlijk is een greenkeeper steeds op zijn hoede en blijft constante monitoring aan de hand van water- en bodemstalen een must. Voor de golfbeleving en ook esthetisch zou het natuurlijk prachtig zijn mocht het waterpeil steeds tot aan de oevers van onze fairways op hole 3-45 en 7 reiken. De functie van deze ‘waterpartij’ in golftermen, of ‘bufferbekken hemelwater’ genoemd in luchthaventerminologie, bestaat er echter in om 150.000 m³ water te herbergen en dan gecontroleerd terug te geven aan de natuur.
De Brussels Airport Company heeft dit infobord aan de achterkant van de driving-range opgesteld.
12
De geul is landschappelijk geïntegreerd tussen de holes 3 en 4 en leidt het water naar het wachtbekken.
Het is een win-win situatie, zowel voor de BAC als voor de Brabantse Golf. We zijn dus niet alleen goede buren, maar ook goede vrienden.
Water in overvloed en toch besparen op watergebruik? Om ideale speleigenschappen te bekomen op de greens, dienen deze steeds van de gepaste hoeveelheid water te worden voorzien. Soms moeten we de greens stressen met een gecontroleerd tekort aan water. Dit kan dan de kwaliteit van het spel op een hoger niveau tillen. Ook agronomische aspecten, zoals preventief beregenen, bepalen de benutting van de meststoffen in functie van de waterhuishouding (uitspoeling tegengaan). Teveel irrigeren werkt de aanwezigheid van straatgras (Poa annua) in de hand. Deze ziektegevoelige grassoort willen we graag reduceren met de komst van ‘nultolerantie van biociden‘ op golfterreinen. Tevens zijn bepaalde grasziekten zoals fusarium sterk afhankelijk van de bodemtemperatuur en -vochtigheid.
Sensoren om beregening optimaal te sturen Via bodemsensoren in onze greens kunnen we zowel vochtigheid, temperatuur en zoutgehalte continu meten. Deze gegevens worden draadloos verzonden naar een centrale server. De metingen worden om de 5 minuten uitgevoerd en via een principe van Wi-Fi verzonden. Deze worden vervolgens continu op het computerscherm getoond. De sensoren meten op twee verschillende dieptes, namelijk 5 en 18 cm. Tijdens drukkere perioden, hebben we steeds een up-to-date zicht op de verschillende gemeten parameters en kunnen we permanent bijsturen, zelfs van op afstand. Het blijft natuurlijk aan de greenkeeper om de gegevens juist te interpreteren en te beslissen of er beregend wordt en in welke hoeveelheden. Philippe Mallaerts Hoofdgreenkeeper
“Milieu en duurzaamheid, een permanent aandachtspunt voor de Brabantse Golf en Brussels Airport” De gemeten waarden worden op een computerscherm afgebeeld en geven in real time een duidelijk beeld van de actuele omstandigheden.
13
INTERVIEW
Michel Vanmeerbeek op Brabantse Golf
Anne De Doncker tussen de secretaris van 1987 en die van 2015.
Op 5 september 2015 heeft Michel Vanmeerbeek, technische coach van Nicolas Colsaerts, deelgenomen aan het Artisanentornooi op de Brabantse Golf. Hij was hier op uitnodiging van onze caddiemaster Anne De Doncker, die reeds lang de droom koesterde om deze zeer gekende en gewaardeerde golfprofessional te mogen verwelkomen op de Brabantse Golf. Dit interview zal verklaren waarom. KM: Welkom terug op de Brabantse Golf. Weet je nog in welke jaren je bij ons was? Michel: Ik denk dat dit in 1987-1988 was. Ik was toen zo’n 25 jaar oud en kwam terug uit Paraguay, waar ik voetbal speelde. Eigenlijk had ik nooit
14
gedacht van golf mijn beroep te maken, maar toen ik terug in het land was, stelde ik vast dat er iets gaande was in het golflandschap. Er waren een aantal nieuwe golfclubs ontstaan en die zochten naar mensen met ervaring. Vroeger had ik veel golf gespeeld en was zelfs in de nationale ploeg geraakt. Via via hoorde ik van de Brabantse Golf, ik mocht meteen beginnen. KM: Wat was toen je exacte functie op onze club? Michel: Ik werd toen secretaris. Maar dat moet je niet te letterlijk nemen. Alles moest nog gedaan worden. Eigenlijk heb ik weinig of geen background in management en administratie. Eén van onze leden uit Melsbroek, Rudi Rillaerts, denk ik, was zo vriendelijk om de ledenadministratie op zijn computer te beheren. Dat was voor mij al een hele opluchting. Toen het administratief werk zwaarder ging doorwegen, was dat voor mij het sein om te vertrekken, en zo ben ik beginnen lesgeven. KM: Maar je hebt ook vrienden naar de Brabantse Golf gehaald.
Michel: Ja, dat klopt. We stonden nergens wat horeca betrof. Mijn vriend Jan Kinnen heeft zich daar dan mee beziggehouden en ook Yves Herlant, die hier reeds enige ervaring mee had. Het was eigenlijk een heel leuke tijd. We kregen de ruimte om creatief te zijn. KM: Wat is je zo bijgebleven van die periode op onze club? Michel: Wel, je moet weten dat de toekomst van de golfbaan zeer onzeker was. We mochten geen holes aanleggen in het bos, en dat maakte het wel problematisch. Ik heb veel bewondering voor de mensen Nicolas Colsaerts in actie op de driving-range onder het waakzaam oog van Michel Vanmeerbeek in het bestuur, die toch (Open de France - 2015). dagen, maar er was geen stress. Er was een volgehouden hebben. Vooral goede sfeer, iedereen werkte buitengewoon Joris Van Assche is mij bijgebleven. Hij was hier mee. Je was gewoon blij om hier ‘s morgens aan zeer actief mee bezig. het werk te gaan. Het is met veel genoegen dat ik zie hoe de Ik heb nog goede herinneringen aan de eerste Brabantse Golf zich heeft ontplooid. De 18 holes mensen, die hier bv. in de groenploeg werkten. liggen er en ik had nooit durven dromen dat Ik herinner mij nog dat ik, via mijn contacten, de infrastructuur zo prachtig uitgebouwd zou de huidige greenkeeper Philippe Mallaerts worden. heb kunnen aantrekken. We hadden een echte greenkeeper nodig en Philippe had een mooie KM: Weet je nog hoe het er aan toeging in die ervaring opgebouwd op Ravenstein. beginjaren? Op elke prijsuitreiking moest ik de leden nog wat Michel: Als ik daarop terugkijk was dit eigenlijk aan bepaalde regels herinneren. Het was voor een heel plezierige tijd. Het waren soms lange
15
“Mijn professionele golfcarrière ben ik op de Brabantse Golf begonnen.”
Aan de start van het Artisanentornooi: Michel Vanmeerbeek, Wim Voorkens en Rob Houben.
iedereen een leerproces. Eigenlijk neemt het tijd om een golfclub op te richten, maar het vormen van echte golfspelers vraagt ook de nodige tijd. Het is fijn om vast te stellen hoe ver de Brabantse Golf het ondertussen gebracht heeft. KM: Misschien kunnen we het ook even hebben over je carrière, die toch indrukwekkend genoemd kan worden. Michel: In het lesgeven heb ik mijn echte draai gevonden. Van kleinsaf had ik al zo’n gevoel dat ik in een trainersfunctie, of iets van die aard zou belanden. Nicolas Colsaerts ken ik al van toen hij 8 jaar was. Nu is hij 33. Er zijn natuurlijk ups en downs, maar het was voor mij fantastisch om met dat hoger niveau kennis te maken. Nu ben ik er echt mee vertrouwd. Je ontmoet veel mensen. Het contact met de andere spelers vind ik zeer boeiend en leerrijk. Een absoluut hoogtepunt was de Ryder Cup van 2012. De intensiteit van dat gebeuren is gewoon fantastisch. Dat gaf wel een machtig gevoel. Je leert een heleboel mensen kennen, je voelt je ook gerespecteerd. KM: Is het nog wat om ook aan gewone spelers les te geven? Michel: Zeker en vast. Het contact met de beginnende en gewone spelers zou ik niet willen missen. Ik probeer ook door te geven wat ik geleerd heb. Voor mezelf is dit steeds een manier geweest om door het leven te gaan: doorgeven wat ik weet, ervoor zorgen dat ook anderen plezier krijgen in onze sport.
16
Ik was ook gedurende 4 jaar coach van de nationale ploeg. We hadden daar een geweldige spirit, alle neuzen in dezefde richting, er waren middelen, het bestuur stond er ook achter en we hadden geweldige resultaten. Dat is eigenlijk overal zo, ook in het bedrijfsleven. Om zo’n dynamiek op te bouwen heb je mensen nodig die hun hart geven, die niet kijken op een uur. KM: Als pro ben je wel op een aantal clubs actief geweest. Michel: Ja, inderdaad. Van de Brabantse Golf ben ik naar Winge gegaan, daarna naar La Tournette, allemaal beginnende golfclubs. Vervolgens naar Rigenée en dan naar Waterloo, de kathedraal van de golfclubs. Dan heb ik gewerkt voor de Federatie en nog later heb ik een tijdlang voor verschillende clubs tegelijk gewerkt. Ik wou dat ook eens proberen. Maar eigenlijk ben ik mijn professionele golfcarrière op de Brabantse Golf begonnen. KM: Beste Michel, we vonden het bijzonder fijn je vandaag terug te zien in Melsbroek. Hartelijk dank voor dit gesprek en hopelijk zien we je in de nabije toekomst weer.
Advertentie
Jules Steverlynck
Veel meer dan een historische kalender
En de fanfare … ze speelde voort. Wie was Pieter Breughel nu alweer?
1895 - 1975
Wat deed de Vlaamse Maria Van Gastel eigenlijk in ‘t Amerikaanse parlement?
Vader Steverlynck is exporteur in stoffen in Vichte. De zaken gaan goed. Zó goed dat hij in Argentinië een filiaal wil opstarten en zijn zoon Jules naar Buenos Aires stuurt. Naar Buenos Aires? Niks daarvan van, lacht Jules, ik ga pionieren in de pampa. ‘Hij is gek’, fluisteren de mensen ‘de pampa is een droge, onvruchtbare vlakte. Je kan toch geen water uit een kei persen.’ Maar net dat is voor Jules de grote uitdaging. In 1927 opent hij zijn katoenfabriek in Jauregui, vlak bij Lujan. Op een desolaat terrein met alleen een oude molen en een verlaten treinstation. Er wonen nauwelijks 300 mensen. Maar Jules plant er - hou je vast - anderhalf miljoen bomen. En boom na boom wordt die troosteloze pampa een groen paradijs. Hij legt bevloeiingskanalen aan, zaait vlas, zet een veestapel op. Aan de poort voor zijn fabriek houden twee fraai gebeitelde Vlaamse Leeuwen een oogje in ’t zeil en herinnert een gedenkteken aan de pausen van de sociale encyclieken. Vlaams en sociaal: de roots waarop Steverlyck steunt. Rond zijn textielbedrijf groeit een heus dorp: Villa Flandria. Jules, Don Julio, bouwt er huizen voor zijn arbeiders, geeft een plaatselijk krantje uit met nieuwtjes uit de streek, richt een eigen voetbalploeg op. Er komt een ziekenhuis, een kinderkribbe, een school met feestzaal. En hij sticht een fanfare: Rerum Novarum. Inderdaad, naar de encycliek van paus Leo XIII. In zijn landhuis herinneren enkele foto’s aan zijn jeugdjaren in Vlaanderen. Een foto van zijn Don Julio laat vanuit Vlaanderen niet alleen muziekinstrumenten voor zijn fanfare overbrengen maar ook Paul Kinderman. Die Kinderman was jaren de huisdirigent van de fanfare Rerum Novarum van vader Steverlynck.
Fotobron: Rein Remout
Trompetmuziek! Don Julio legt zijn pen neer, sluit zijn ogen en glimlacht. Door het open raam van zijn bureau schuiven de eerste tonen de kamer binnen. Rerum Novarum, het fabrieksorkest van Villa Flandria repeteert elke dag in zijn tuin. Een stukje Vlaanderen in de Argentijnse pampa.
Herdenkingsmonument voor Julio Steverlynck opgericht door de bevolking van Villa Flandria
Villa Flandria is nu een historische site maar de voetbalploeg Club Flandria speelt nog altijd in zwart-geel en Rerum Novarum musiceert verder. verblijf in de loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Een van Jozef Cardijn, vriend aan huis. Belangrijke bouwstenen die van Jules de sociaal bewogen Vlaming maakten met idealen die hij nu in Argentinië verzilvert. Zijn arbeiders in Villa Flandria verdienen dubbel zoveel als op een ander. En ze genieten heel wat sociale voordelen. 3000 mensen wonen er nu. ‘Hij is toch niet zo gek’, fluisteren ze, ‘hij is gewoon geweldig.’
En in wiens rijk ging de zon niet onder? Dat van Karel de Grote of dat van keizer Karel? De Roets ervaart het elk jaar opnieuw: ex-pats die al een tijdje in de wereld wonen, studeren of werken ... willen onze ontelbare Vlaamse markanten maar al te graag ontdekken of herontdekken. En dan zorgt de historische weekkalender De Roets voor een prima opstapje. Wereldwijd vind je hem: in huiskamers, op bureaus, in het kleinste kamertje ... Ook bij jou? Meer info op www.roetsinfo.eu
Het sprookje is eindig. De grote economische crisis in Argentinië wordt dramatisch en sleurt de eens zo lucratieve textielfabriek mee ten onder. Villa Flandria blijft een stukje Vlaanderen in Zuid-Amerika. Joris Steverlynck, een van de 16 kinderen van Don Julio is er vandaag prof emeritus in de macro-economie. Hij leerde Nederlands via Assimil en is trots op zijn Vlaamse roots.
11de jaargang
voor wie op zoek is naar zijn roots en naar markante mensen van bij ons
17
REIZEN OM TE GOLFEN
Sicilië: een beetje “cosa nostra”? Vliegen op Sicilië is probleemloos. Voor het noorden vlieg je naar Palermo en voor het centrum en het zuiden naar Catania. Wij vlogen op Catania om in het zuiden cultuur op te snuiven en te golfen (7 dagen). Na de landing, aanschuiven bij Maggiore, de autoverhuurder. Hier merk je al dat dit het echte zuiden van Italië is: geduld hebben en met de nodige portie humor en assertiviteit te werk gaan ... anders wordt het wel heel lang wachten. Wat ons opviel: indien we Catania wilden bezoeken, werden we verplicht om een specifieke bewaakte parking te nemen. Autodiefstal is er een routineactiviteit!
Cultuur met een grote C De Siciliaanse barok Onderschat de afstanden niet op het eiland Sicilië (toch ca. 80% van België). Weinig echte autostrades en veel kronkels. Wij bleven in het zuiden met bezoeken aan Siracusa, Noto en Ragusa voor de Siciliaanse barok. De 107 km van Donnafugata naar Siracusa neemt bijna 2 uur in beslag. Deze stad was in 450 voor Christus een rivaal van Athene en Carthago! In 1693 bijna volledig vernietigd (aardbevingen) en
Wij dus naar het golfdomein Donnafugata, in het zuiden van Catania. Onderweg (reken op 1,5u) weinig mooie landschappen en vooral veel weggeworpen vuilniszakken (ook hier ogen dicht en genieten?).
Het golfresort : www.donnafugatagolfresort.com Geboekt via www.italiagolfmore.com en zoals steeds een uitstekende service en een prachtig golfdomein. Twee 18 holes golfbanen van uitstekende kwaliteit: de parkland course (Gary Player) en de links course (Franco Piras). Mooie kamers in kleine afzonderlijke entiteiten, super ontbijt (wat een smaakvolle koffies toch) en een prachtige omgeving (zwembad, fitness, clubhuis) en een gastvrije receptie en vriendelijk personeel. Zonder meer een aanrader. Duomo Siracusa
18
“Met de vele smalle straatjes, één advies zorg voor een kleine maar fijne huurwagen.” Grieks Theater
opgebouwd in barok. Vooral de Duomo, piazza Duomo en Archimede zijn de moeite waard. Bezoek ook zeker het Griekse theater en verder nog de haven. Nadien naar Noto waar vooral de Cathedrale imponeert (tegenover de Cathedrale kan je een lekker ijsje eten). In de buurt van het golfdomein heb je nog Ragusa met het oude deel van de stad (Ragusa Ibla). Ook daar leuke wandelstraten en een mooie Duomo San Giorgio. Met de vele smalle straatjes één advies: zorg voor een kleine maar fijne huurwagen (wij reden met een Peugeot 3008).
Sicilië (1 ster). De keuken was uitstekend en dit tegen € 60 /pp (www.lafenicerestaurante.com). Sakalleo (in Scoglitti) is klein en vol Sicilianen. Men serveert uitsluitend de ‘catch of the day’. De visschotels blijven maar komen tot je op een bepaald moment stop zegt. Bij ons was dit na 7 schotels. Super vers en heel leuk. Reken op € 40 /pp. Ook in het hotel kan je “chique” eten. De prijskwaliteitverhouding was echter heel matig.
Naar de luchthaven We parkeerden probleemloos voor de ingang om uit te laden. En dan de auto inleveren...... op zijn Siciliaans. Maar na één week waren wij al goed geacclimatiseerd.
Laat Romeinse periode Wij bezochten de Villa Casale met haar prachtige mozaïeken, daterend van 300 na Christus. Deze grote villa is gebouwd door een rijke consulaire familie of keizer Maximianus. Absoluut de moeite waard. Cosa nostra anekdote: bij het binnengaan bood een verkoper ons een boekje van de Villa Casale te koop voor € 10 (op het boekje plakte € 12). Tien meter verder was het boekje te koop tegen € 5 ....
Wil je graag nog extra info: Frank Verbeemen:
[email protected]
Eten en drinken De prijzen zijn overal “aangenaam”, overgoten met goede tot heel mooie Siciliaanse wijnen. Wij aten in Silva Suri, Duomo, Tocco Sicilian Ways, La Fenice en Sakalleo. La Fenice is één van de drie beste restaurants in Cathedrale Noto
19
RUDOLF VAN DE GOLF Vervolgverhaal
Wat voorafging : de zus van Kim Jung On hielp Rudolf uit het paleis ontsnappen maar de wachten sloegen alarm en zitten hem nu kort op de hielen. Nvdr : deze aflevering is minder geschikt voor jonge en gevoelige lezers!
Het was op een zaterdagmiddag eind november. De bomen hadden hun veelkleurige herfstmantel afgegooid en de ganzen waren opnieuw naar het zuiden vertrokken. De winterzon straalde zo hard ze kon. Het golfterrein lag er prachtig bij en het was weer feest op de Brabantse Golf! Want de nieuwe golfkampioen Pieter Thomas kwam op bezoek. Hij had recentelijk en redelijk onverwacht twee belangrijke internationale tornooien gewonnen. En ja, dat gebeurde met de hulp van onze Rudolf, die drie maanden voordien als mentale coach van Pieter was aangetrokken! In de sportpers verschenen nog geregeld artikels over de meterslange en trefzekere putts van Pieter, waarmee hij een recordaantal birdies had gescoord. Daarom wou de jonge kampioen nu iets in de plaats doen voor Rudolf : hij had beloofd naar onze golfclub te komen en er een uitgebreide clinic te geven. De opkomst was dan ook uiterst groot : alle bestuursleden waren aanwezig en zelfs de spelers die gewoonlijk enkel verschijnen als ze in de prijzen vallen, tekenden present. Ja, zelfs de minister van sport was nogmaals - op eigen initiatief dit keer - naar Melsbroek afgezakt. Het was dan ook een trotse Rudolf die het uitzonderlijke evenement mocht inleiden. Met trillende stem heette hij Pieter Thomas hartelijk welkom op de Brabantse Golf. En in één adem kondigde hij ook aan dat hij een enthousiaste sponsor van Pieter bereid had gevonden 9 extra holes en uitgebreide practice faciliteiten aan te leggen, vlak naast het huidig terrein. Dit onverwachte nieuws zorgde voor een luid applaus bij de leden. De bestuursleden, die waarschijnlijk van enige voorkennis genoten, mompelden instemmend en glommen van trots. Rudolf hief zijn arm omhoog en liet zo het applaus voorzichtig uitsterven. Het was hem aan te zien
20
dat hij van de situatie genoot. Hij, die steeds in de schaduw van anderen leefde, was vandaag figuur van de dag. “Kijk!” zei Greet plots, “hij bewoog precies een beetje en heeft een lach op zijn mond.” Marc en Luc bogen naar het bed toe en staarden benieuwd naar hun bewusteloze vriend. Ze zaten al uren samen en het werd drukkend warm in de ziekenkamer. Dokter Jaspers was net langs gekomen en had hen gemeld dat Rudolfs toestand nu stabiel was en dat hij in de daaropvolgende uren vermoedelijk uit de coma zou ontwaken. Daar wilden zijn trouwe vrienden absoluut bij zijn. Zij hadden hem tenslotte helemaal vanuit Noord Korea thuisgebracht. Dus, op die enkele uren zou het nu niet meer aan komen. Het werd weer stil in de muffe kamer. Greet zonk weg in haar bange gedachten. Steeds opnieuw herbeleefde ze die vreselijke achtervolging nabij de grens van Noord-Korea. Marc en Luc hadden Rudolf nog maar pas in de Jeep getrokken, toen twee militaire terreinwagens vanuit het niets opdoken en de achtervolging inzetten. De soldaten naderden snel en losten enkele geweerschoten. Greet gilde geschrokken en stampte op het gaspedaal. Toen ze enkele seconden later het bos uitstoven, verscheen er tot overmaat van ramp, een helikopter boven hun hoofd. Greet stoof vervaarlijk hard door de vlakte maar verloor steeds terrein. Marc schreeuwde moord en brand maar kon niets bedenken om de situatie te verhelpen. Rudolf keek verdwaasd voor zich uit. Hij was nog steeds verward door het plotse afscheid van Nimeh Maj en het daaropvolgende bruuske geweld. De vijandelijke helikopter kwam als in een onvervalste Bond film gevaarlijk laag aangevlogen, recht op de Jeep af. Rudolf werd witbleek en staarde met vurige ogen
naar de piloot van het glazen tuig. Hij verstarde en vergleed in een ijzige trance. Luc en Marc herkenden het gezicht van hun vriend niet meer. Onbeschrijflijk wat ze toen zagen! Het leek of alles zich op een computerscherm afspeelde. Rudolf keek uitdagend omhoog en ‘sleepte’ de helikopter met zijn ogen tergend traag naar beneden. Hij liet het hulpeloos spartelend tuig recht op de twee achtervolgende terreinwagens neerkomen. Een oorverdovende smak, bliksemschichten, piepend gekraak van metaal en een reeks van luide knallen volgden. Daarna een huizenhoge steekvlam en tenslotte een zware ontploffing. Greet hield haar stuur krampachtig vast en bracht de Jeep enkele honderden meters verder tot stilstand. Onze vrienden keken geschokt om naar het irreële schouwspel van vreselijk vuur en vuile rook. Ze waren volledig van de kaart maar beseften tegelijk dat ze gered waren. Luc en Marc schreeuwden een rauwe oerkreet en vlogen elkaar in de armen. Pas toen Greet weer verder wou rijden, merkten ze dat Rudolf in zijn stoel was weggezakt. Hij hing levenloos met zijn hoofd op zijn borst. Luc en Marc schudden aan zijn schouders maar Rudolf reageerde niet. Toen weerklonken aanstormende sirenes. De ZuidKoreaanse hulpdiensten kwamen snel in actie en nog voor Greet het goed door had, was Rudolf met de ambulance weggevoerd. Na de speech van Rudolf nam Pieter Thomas kort het woord en gaf dan het startsein van de clinic. Op weg naar hole 1 wrongen enkele journalisten zich met hun micro’s en camera een weg door de massa tot bij de kampioen. De steeds glimlachende minister moest zich reppen om erbij te kunnen zijn. “Wat is nu precies het geheim van jouw plotse succes, Pieter?” vroegen de reporters. “En wat is het aandeel van Rudolf in
die recente overwinningen?” Pieter antwoordde lachend: “Rudolf is mijn geheim! Hij brengt bij mij zo’n rust teweeg, waardoor ik heel zelfzeker word. Hij heeft ook een uitzonderlijk ‘zicht’ op het traject van een bal, in het bijzonder op de green. En verder geen geheimen, maar oefenen, oefenen, oefenen!” “Inderdaad, steeds maar oefenen!” schreeuwde Rudolf plots door de ziekenkamer. Zijn vrienden schrokken hevig door zijn onverwacht gebrul. Greet herstelde zich het eerst en keek naar Rudolf die naarstig zijn ogen aan het uitwrijven was. “Je bent eindelijk wakker!” juichte ze en ze pinkte een traan weg. Nawoord : Rudolf werd enkele weken later uit het ziekenhuis ontslagen maar is vandaag helaas nog lang niet de oude. Af en toe zie je hem al eens wandelen in de dreef. Dan tuurt hij geduldig naar zeldzame vogels, naar de merkwaardige bomen of... naar de passerende golfballen. Euh… mogen we je vragen, om dit verhaal definitief af te kunnen sluiten, het hem te vergeven als jouw bal dan ‘per abuus’ eens de verkeerde kant uitgaat? Met dank voor het begrip! RvdG
21
LADIES
Vrouwen in de golfwereld … witte raven? vrouwelijke CEO van IBM, één van de corporate sponsors van de Masters, werd in datzelfde jaar echter niet uitgenodigd om lid te worden. Dit in tegenstelling tot de vier vorige IBM CEO’s. All golfers are equal but some are more equal than others …
No dogs or women allowed Een dame, lid van de Brabantse Golf, werkte jaren in Londen. Aldaar speelde zij ook weleens golf. Zij wilde graag lid worden van een club maar kreeg steeds te horen dat dames, in het weekend, enkel tee times konden reserveren na 13u. Daar het land van scones en clotted cream niet bepaald gekend staat voor lange zonnige dagen, rechtvaardigde het lidgeld de beperkte speelmodaliteiten voor een werkende vrouw niet. Diezelfde dame mocht gelukkig af en toe ook de golfbaan op met klanten van haar werkgever. Zij reikte dan de prijzen uit. Groot was de paniek in één van de clubs, toen bleek dat een vrouw hierbij de leiding zou nemen. Vliegensvlug moest de prijzentafel worden verhuisd naar het terras. Zij mocht immers het clubhuis niet betreden. Misschien denkt u dat dit soort ervaring uit de golf-oertijd stamt en toch … Genoegzaam bekend is Augusta National, home of the Masters. De exclusieve privé-club bestond al 80 jaar toen, in 2012, voor het eerst twee vrouwen een lidmaatschap kregen aangeboden. De
22
En dan is er The Royal and Ancient Golf Club of St. Andrews. Na 260 jaar seksisme, kunnen vrouwen, sinds september 2014, lid worden. Voordien mochten ze al wel spelen op de Old Course – dat is immers een publiek golfterrein – maar bleven de deuren van salons en dining rooms in de club onherroepelijk dicht. Wat uiteindelijk nog veel belangrijker is, is dat in de toekomst ook vrouwen zullen worden betrokken in de werkzaamheden van R&A Rules Limited, verantwoordelijk voor de golfregels buiten de VS en Mexico. Sinds Mary, Queen of Scots in de 16de eeuw en – althans volgens sommige bronnen – de eerste vrouwelijke golfspeelster, is gelukkig één en ander veranderd. Borden met de vermelding ‘No dogs or women allowed’ zijn weggehaald en ‘male only clubs’ werden eerder een rariteit. Er golfen echter nog steeds veel meer mannen dan vrouwen. In 2004 telde de Koninklijke Belgische Golf Federatie 45.028 leden waarvan 15.999 vrouwen (36%). Tien jaar later was het aantal golfers gestegen tot 60.867 en het aandeel vrouwelijke golfers gedaald tot 34%. Ook bij de jongeren, is er alsnog geen stijging in het aantal speelsters. In onze eigen club, zien we een gelijkaardige trend.
Lachende gezichten bij ons Ladies interclubteam in de Royal Antwerp Golf club (2014).
Ik speel geen golf omdat ik er niet goed in ben Deze cirkelredenering, vaak aangehaald door vrouwen als de reden waarom zij geen golf spelen of niet meedoen aan wedstrijden, promoot tevens de theorie dat de meeste golfers wel goed spelen. Dat is natuurlijk onjuist. Iedereen wil dat graag, maar er zijn meer ‘niet zo goede’ spelers dan goede spelers. Vrouwen willen perfect zijn. Mannen hebben hier duidelijk minder last van en blijven golf domineren, zelfs al is dit een sport zonder lichamelijk contact, gierende motoren of supersnelle acties. Wie wel eens naar één of ander golfkanaal kijkt, weet dat er weinig of geen LPGA matchen worden getoond. Vrouwen op de tour verdienen beduidend minder geld dan hun mannelijke evenknie en hun uiterlijk en golfkledij krijgen evenveel belangstelling als hun golfprestatie. Golfbanen worden hoofdzakelijk geleid door mannen. Vrouwelijke wedstrijd officials zijn een
uitzondering. Zo ook vrouwelijke golf pro’s en overall club-captains. De heren-sectie in vele pro shops is een stuk groter dan de dames-sectie, meestal ergens in een hoekje verborgen. Is dit een kip-en-ei probleem? Het lijkt zo.
Wat indien vrouwen de golfscepter zouden (mee-)zwaaien? Zouden golfclubs er dan meer uitzien als the Ladies’ Golf Club of Toronto, de enige privégolfclub in Noord-Amerika, opgericht door vrouwen voor vrouwen in 1924? Geen testosteron maar oestrogeen … mannen zijn er welkom maar nog steeds niet tijdens de ochtenduren en niet als volwaardig lid. Neen, ook dit is een anachronisme. Wie er het Internet op naslaat, vindt al gauw interessante ideeën. Eén van de suggesties is dat de ladies’ tees zodanig zouden moeten worden opgesteld dat de gemiddelde speelster de green ‘in regulation’ kan bereiken. Er gaan zelfs vrouwenstemmen op om de ‘par’ aan te passen,
23
“ Dames, laat ons ambassadeurs zijn van de golfsport en massaal het golfterrein betreden, ook tijdens competities.”
in casu te verhogen, met 1 of 2 strokes voor dames. Golfbanen zouden meer bloemen krijgen, ook meer damestoiletten langs de baan en zelfs kinderoppas op bepaalde dagen. De dresscode zou er mogelijk anders uitzien. Een ronde zou veel sneller gespeeld worden aangezien vrouwen minder fanatiek zijn en niet iedere putt uit vier verschillende hoeken analyseren. Er zouden nog meer 9-holescompetities zijn zodat dames, na een rondje, snel terug naar kantoor kunnen voor de volgende conference-call of op tijd zijn om de (klein)kinderen van school te halen.
golfsport en massaal het golfterrein betreden, ook tijdens competities. Een beetje lef mag. Niets wordt slechter van een vrouwelijke toets! Misschien komen er dan wel zitbanken aan sommige dames tees en, wie weet, zullen de senioren … Miss Hit
Zijn dit eerder seksistische voorstellen die alweer traditionele rollenpatronen bevestigen? Misschien, maar ook in golf zullen mannen mannen en vrouwen vrouwen blijven. Vrouwen hebben nog een weg te gaan om even ernstig te worden genomen als de mannelijke golfers. Opportuniteiten zijn legio. Gelukkig is de Brabantse Golf ‘meer dan een golfclub’, waar mannen, vrouwen en vaak ook hele families samen het terrein opgaan en genieten van hun sport. Vrouwen mogen op ieder moment spelen en deelnemen aan alle tornooien. We hebben al 30 jaar een vrouwelijke caddiemaster. En qua infrastructuur is op hole 6 een damestoilet bijgebouwd! Onze club heeft al heel wat inspanningen geleverd. Dames, laat ons ambassadeurs zijn van de
24
Voor meer info over de Brabantse Golf Ladies werking, kan u terecht op de website en bij de comité-leden - http://www.brabantsegolf.be/ leden_dames.php
SENIOREN
En de winnaar is … Beste vrienden senioren, tijdens ons diner op 20 oktober keek ik wat rond en stelde vast dat er dit jaar weer een aantal nieuwe gezichten bij waren. Onze statistiek wijst het uit: dit jaar 118 leden, we blijven maar groeien. Wat mij niet verbaast maar wel verheugt, is dat nieuwe senioren, na hun eerste jaar, heel erg enthousiast zijn. Ze hebben hier een leuke vriendenkring gevonden, met elke week weer nieuwe kennismakingen. Zij spreken van de ontspannen sfeer. Kortom, het doet ons allen deugd hier elke week weer samen te zijn. Het zomerseizoen is weeral voorbij en hopelijk gaan we een mooie winterperiode tegemoet. Het mag koud zijn (ik durf zelfs zeggen het MOET), maar ik hoop vooral op een zo droog mogelijke winter. Op 20 oktober hadden we dus het slottornooi van de zomer. We sloten dit jaar af met een shotgun in 2 categorieën. De ingeschreven spelers werden in 2 groepen ingedeeld, waarbij de laagste in hcp de eerste 9 holes speelde (van 1-9) en de hogere in hcp de holes van 10 tot en met 18. We speelden in shotgun en dat gaf ons de gelegenheid om de zomer in stijl af te sluiten met een mooie en zeer geapprecieerde lunch vanaf 13u30. Voor en tijdens deze lunch hielden we de verschillende prijsuitreikingen, wedstrijd van de dag, het zomertornooi en dus ook voor de eerste keer het “Home & Away” tornooi. Als we het voorbije zomerseizoen overlopen,
Zomertornooi Reeks 1 v.l.n.r. Frank Verbeemen, Gaby Claes en André Troch.
valt direct op dat er iemand dit jaar met kop en schouders boven iedereen uitstak en die persoon is Gaby Claes. Hij won namelijk in de eerste reeks zowel het zomer als het “Home & Away” tornooi in netto en bruto. In het “Home & Away” tornooi speelden we 10 wedstrijden en zoals afgesproken telden de beste 7 uitslagen (70 %) mee voor de einduitslag. Niemand scoorde punten in meer dan 7 wedstrijden en dit gaf het volgende podium in netto: Gaby Claes 44 p., Marc Maesschalck 32 p. en Ed Zeeuw 32 p. En in bruto gaf dit: Gaby Claes 66 p., Ivo De Bisschop 64 p. en Marc Maesschalck 60 p. Tijdens het Zomertornooi speelden we 19
25
“ En nu de winterlaarzen, een dikke trui, een warme jas en de handschoenen aan”
Onze kapitein reikt de Zomertrofee 2015 uit aan Ed Zeeuw.
wedstrijden. Voor de einduitslag tellen dan de beste 13 wedstrijden mee, dus ook 70 %. In reeks 1 en 2 scoorde er niemand in meer dan 13 wedstrijden punten en dit gaf de volgende eindrangschikking netto: Reeks 1: Gaby Claes 84 p., Frank Verbeemen 66 p. en Valère Vanderheyden 62 p. Reeks 2: Ed Zeeuw 90 p., Gilbert Van Keirsbilck 79 p. en Emile Janssens 61 p. In reeks 3 waren er toch 4 spelers die in meer dan 13 wedstrijden punten haalden. Na herrekening naar de beste 13, gaf dit het volgende podium: Reeks 3: Jozef Reynaert 111 p. Marcel Cockaerts 107 p. en Etienne Fastrez 100 p. Dan is er nog het podium in bruto met dus in reeks 1 weer dezelfde winnaar Gaby Claes: Reeks 1: Gaby Claes 95 p., André Troch 86 p. en Valère Vanderheyden 79 p.
tevreden naar huis gegaan is. Sommigen overladen met wijn en golfballen, maar iedereen tenminste met een flesje wijn om op een koude winterdag aan de open haard (of naast de centrale verwarming) samen met de echtgenote van te genieten. En nu de winterlaarzen, een dikke trui, een warme jas en handschoenen aan en laat de wintercup maar beginnen, hopelijk zonder of met zo weinig mogelijk regen of sneeuw.
En tot slot was er ook nog de winnaar van de Zomertrofee. Deze gaat naar de speler die in de zomercompetitie het meeste netto punten scoorde en dat is dit jaar Ed Zeeuw. Ik denk dat iedereen De senioren genieten van een heerlijke lunch.
26
André Troch Kapitein Senioren
Met deze prachtige herfsttaferelen op onze golfbaan sluiten we ons eerste jaar met Kolf Magazine af. We hopen dat u ervan genoten hebt. Noteer nu reeds de Nieuwjaarsreceptie op zaterdag 9 januari 2016. Uw Kolf Magazine zal er ook zijn voor de eerste reportage van 2016.
27
Laatste Clubkampioenen van 2015
T he H
volgde een tweede ronde, kwart en halve finale terwijl de heren ook een achtste finale ronde nodig hadden om uiteindelijk de golfstrijd te beslechten in a e oeen Ffinale. Handicaps werden tijdens de wedstrijden in overweging genomen. Lage handicappers moesten soms een aardig aantal strokes geven aan de tegenpartij. Dit leidde tot onvoorspelbare uitslagen en een spannende competitie. Voor de volgende twaalf maanden mogen Maxime Tournay en Michèle Van den Abeele zich Clubkampioen Match Play noemen. Schitterende prestaties die bewijzen dat deze titel niet altijd is weggelegd voor de golfers met de laagste handicap. Deelnemen is natuurlijk de boodschap. Dames aller categorieën, schrijf u volgend jaar massaal in!
ole of Fame
Het clubkampioenschap Match Play kende een groot succes. De wedstrijdtabel leert ons dat 17 dames en 52 heren zichTinschreven. hedames H l De eerste ronde werd al in mei beslecht. Bij de
m
oe f
Het Clubkampioenschap Foursome werd gespeeld op 27 september: Bruto
Netto
Score
Winnaars
Score
Winnaars
Dames
15
Ida Van den Bogaert en Anne-Marie Gallet-Robberechts
29
Nele De Bisschop en Lieve De Bisschop
Heren
20
Rik Loeckx en Peter Beens
30
Guy Vandersnickt en Jelle Vandersnickt
Mixed
21
Monique Michaux en Jose Menendez
36
Katrien Vanhulle en Tom Keuleneer
En dan liep het golfseizoen ten einde … Tussen 9 augustus en 24 oktober stonden, tijdens de weekends, 14 tornooien op de Brabantse Golf agenda, speciale formules niet meegerekend. Negen daarvan waren qualifying (Q) en vijf counting (C): • Totaal deelnemersveld: 1323 golfers, 27% dames en 73% heren. • Peter Beens en Stijn Cromboom behaalden de beste bruto score met 33 punten, respectievelijk op 26 september tijdens het Groenploegtornooi en op 24 oktober tijdens het Wisselbeker Slottornoooi. Bij de dames, valt die eer Freya Beens te beurt met 29 punten op 4 oktober tijdens het Golf.be tornooi • 19 Heren en 5 dames scoorden netto 40 of meer Stableford punten. De hoogste scores waren:
Heren
Dames
Stableford
Handicap
Wedstrijd
Cat. I
Thomas Casteels
41
-1,5
Wisselbeker Slottornooi – 24 oktober
Cat. II
Tom Joossens
47
-4,4
Generatiecup – 15 augustus
Cat. III
Rony Nolmans
48
-6
Clubtornooi - 12 september
Cat. I
Freya Beens
40
-0,8
Golf.be Tornooi – 4 oktober
Cat. II
Michèle Van Den Abeele
41
-2
Golf.be Tornooi – 4 oktober
Cat. III
Adrienne Claes
47
-5,5
Artisanentornooi – 5 september
Iedereen hartelijk gefeliciteerd! Nu op naar het winterseizoen. Wintergreens, handschoenen, mutsen en sjaals wachten vol ongeduld.
