28e jaargang: mei 2011

28e jaargang: mei 2011

1 Het Veer

www.vgkgent.be


2 Het Veer

www.vgkgent.be


Tijdschrift van de Vlaamse Geschiedkundige Kring Hoofdredactie/Lay-out: Wouter Peeters Eindredactie: Wouter Peeters Cover: Wouter Peeters Verantwoordelijke Uitgever: Wouter Peeters p/a Vlaamse Geschiedkundige Kring, Blandijnberg 2, 9000 Gent Website: www.vgkgent.be Rekeningnummer: 733-0015320-24 Rekeningnummer Reis: 737-0164111-30 28e Jaargang, nr. 5

mei - juni

Inhoudsopgave De praeses heet u welkom! Geschiedschrijverij Jacques Studiebegeleiding R.C. blikt terug Een culinaire rubriek Departuur Een column Een recensie De examens Metafysica met Willem Roels De pop-poll De Lustrumwijn Polen: een verslag Trouw: een kortverhaal Fantasy Uitsmijter

3 4 8 10 13 16 21 23 24 27 30 34 38 48 49 52 54 56

3 Het Veer

www.vgkgent.be


Gegroet besten studieghenoot ende medelid van den Kring die onser herten verbindt.

Praeses

Voor den letsten maal valt den nobelen eer mij te beurt u op enen hertelijken enden warmen wijs welkom te heetten in dezen periodiek. Indien den zandloper, te lokaliseren op mijnen kamermeubel, zich wel in eenen deghelijken staat zoude bevonden hebben, dan hadde ik dezen tijding aangevangen met den melding dat het alreeds een zestal weeken geleden ware dat ik den ganzenveer ter hand mochte nemen om u te begroeten. Geduurende dezen periode, mijn waarde vrienden, heeft zich menig avontuur afgespeeld waarbij bijwijlen het gerschtenat alsook enige kroesen met ander geestrijk vocht gevloeid hebben, ende dezen aanwezigheid hadde den sfeer op deze momenten eenen aardigen por in den juisten richting gegeven, desalniettemin, men moge deze gemoedstoestanden in den eersten plaats wijten aan het amalgaam van aktiviteiten ende andere vermakelijkheden die den kalender gevuld hadden. Met enighen weemoed in den corpus denke ik terug aan al deze wedervarens. Niet in het minste kome den herinnering op van eenen avond waarbij den moghelijkheid bestond den maaltijd te nuttigen in eenen uitgelaten alsook kameraadschappelijken atmosfeer. Hierbij eindigde dezen opzet echter niet, mijn beste! Alleman had de gewoonten ende zeden aangenomen van dat wilde rasch der Meksikanen, een waarlijk opmerkelijk volkje, me dunkt. Tevens mochten wij den terugkeer noteeren van ons konvooi, wiens tocht hun voorbij het land van den Pruisischen vorst had gebracht naar de Poolsche streeken, waarover later in dezen bijlage meer. Hiernaast waren wij den getuighe van eenen strijd in dien nieuwen balsport, waarbij den voet aangewendt wordt om eenen varkensblaas in het doel van den vijand te deponeren. Hoewel ons genootschap hierbij het onderspit diende te delven, moge ik toch spreeken van eenen remarkabelen avond. Oh, waarden kameraad, ik komme plaats ende inkt uit de Oost-Indien tekort omme u volledig op den hoogte te stellen van iederen toestand hier in den oude stede. Zowel den intellectueelen ziel als den frissche rekel ende blozende meischkens zijn naar godsvrucht ende vermogen verwendt ende in de watte gelegd. Diene ik aan dezen lofzang toe te voegen dat ondergetekende waarlijks enen mooien tijd heeft meegemaakt, en hoopt dat dezen sentiment gedeeld worde door u allen? Aldusch bereike men het einde van eenen jaare ende den hierbij horenden aanvang van den maand juni, die gekenmerkt worde door haren vreeschelijken examenregim, aldoch pooge ik te vermijden dat dezen polemiek uitloopt op 4 Het Veer

www.vgkgent.be


eenen hemeltergende klaagzang aan het adres van menig professor of anderen liede die het UFo verblijde met zijnen aanwezigheid. Nee, waarde compagnon, ik prefereer om dezen bladzijde, mij zo welwillend ter beschikking gesteld door onzen scriptor, die bewonderenschwaardigen Kempenzoon, om dezen bladzijde eerder op enen positieven wijze te gebruiken. Bij dezen wensche ik u allen enen voorspoedigen alsook bevredighenden resultaat toe alvorensch eenen deugddoende verlof aan te vanghen. Moge moed, vlijt ende werklust alsook verfrischende rustmomenten uw deel zijn. Veel succes, mijn waarde! Ruben “Ronny” Vandeputte, Praeses 2010-2011 Op het moment dat dezen tijding u moge bereiken, benne ik reeds opgenomen in het walhalla van het verleden. Vandaaruit wensche ik u allen te bedanken voor uwen aanwezigheid ende enthousiasme op menig gebeurtenissche van den voorbijen jaargang. Moge ik dezen witten ruimte dan ook aanwenden om enen welgemeenden woord van erkentelijkheid te uiten aan u allen, ende den diepen hoopsspreuk naar voren te brengen eenieder van u spoedig ende in enen gezegenden toestand weder te ziene. Mijnen laatsten inkt hadde ik graag gebruikt om het praesidium van den volgenden jaargang veel succes toe te wenschen. Ut vivat, cresceat, floreat, ook in zijnen 80e levensjaar.

5 Het Veer

www.vgkgent.be


6 Het Veer

www.vgkgent.be


Glistering Garments: The Field of the Cloth of Gold

Geschiedenis

Thomas More toonde zich in ‘Utopia’ een tegenstander van de kunst van het oorlogvoeren. De stelling ’There is nothing more inglorious, than the glory that is gained by war’, doet dan ook vermoeden dat More zich niet kon vinden in de ridderlijke manier van faam vergaren, zijnde het vinden van onsterfelijkheid op het slagveld. Wanneer More in 1516 zijn meesterwerk afleverde, werd Engeland geregeerd door de reeds beroemde en beruchte Henry VIII, de vorst die Henry V en diens overwinning te Agincourt in 1415 als hét lichtend voorbeeld nam van hoe een vorst faam moest vergaren. En faam vergaren was een drijfveer die Henry VIII zich steeds ter harte nam. William Blount, Lord Mountjoy, schreef bij het aantreden van Henry VIII in 1509 reeds aan de Humanist Erasmus, dat de koning — in tegenstelling tot diens vader, Henry VII — niet geïnteresseerd was in goud of edelmetalen, maar in het verkrijgen van glorie en onsterfelijkheid, kortom het verkrijgen van een status als beroemdheid, a man bigger than life, zeg maar. Beroemd worden kon natuurlijk op het slagveld, wat Henry VIII ook trachtte te verkrijgen door zich — via het Verdrag van Westminster in 1511 — in te schrijven in de Heilige Liga van Cambrai tegen Louis XIII, maar naast de belegering van Thérouanne en de roemrijke ‘Battle of the Spurs’ in 1513, en het tijdelijk in handen houden van Doornik — in 1519 werd de stad opnieuw aan de Fransen afgestaan —, leverde de campagne vooral een financiële kater op. Andere methodes om glorie te vergaren dienden aangegrepen te worden. Dit was het kader waarin Cardinal/Bishop/Archbischop Thomas Wolsey, de rijzende ster aan het Tudor- firmament zijn diplomatieke kunde ten volle kon uitspelen. Wolsey zou het idee van eeuwigdurende vrede verpakken als een nieuwe vorm van glorie vergaren. Henry VIII als voortrekker van de algemene vrede en arbiter tussen de strijdende Europese staten, het was een idee dat de vorst wel kon smaken. Oorlog kostte handenvol geld en had een onzekere uitkomst, maar vrede kon men omvormen tot een concept dat tot wereldfaam kon leiden, want Henry VIII zou immers niet enkel kunnen optreden als arbiter in Europese oorlogen, maar zou ook de eeuwige strijdbijl met Frankrijk kunnen begraven. De droom om de claim op de Franse troon — sinds Edward III liet elke Engelse koning zich in Westminster Abbey eveneens kronen tot koning van Frankrijk en werd de ‘fleur-de-lys’ onderdeel van het Koninklijke wapenschild — waar te maken, moest aan te kant gezet worden om het idee van ‘perpetual peace’ kracht bij te zetten. Henry VIII moest een psychologische barrière overbruggen, maar de beloning zou immens zijn, had Wolsey de vorst ingefluisterd. Ook de Franse koning, de al even levenslustige François I, kon het idee wel smaken.

7 Het Veer

www.vgkgent.be


In 1518 werd een pijlpaal bereikt, waarbij Thomas Wolsey als een ware vredesduif de grote machten van Europa in London uitnodigde om er in naam van de Christelijke eenheid een algemeen non-agressie pact te sluiten. Het dient echter gezegd dat het vooral paus Leo X was die reeds het ballonnetje opliet waarbij er een algemene Europese vrede moest worden gesticht. De achterliggende reden was hier echter niet enkel het op poten zetten van een Europa zonder veldslagen, maar moest vooral ook de Christelijke vorsten verenigen om zo de oprukkende Ottomanen het hoofd te kunnen bieden. Wolsey trok het idee van eeuwigdurende vrede naar zich toe en bood Henry VIII de kans om zich op te werpen als beschermheer van de nieuwe vrede. Glorie was nu zijn deel en de herwonnen vrede met Frankrijk — er werd ook een dynastie alliantie gesmeed door Lady Mary1 te koppelen aan de Franse dauphin — en de vorst werd overladen met de meest ontroerende lofbetuigingen. Vrede op papier was er nu wel gesloten, maar dit betekende niet dat oorlog voeren volledig verdwenen was. Oorlog met wapens zou volgens het verdrag tot het verleden behoren, maar oorlog voeren met spektakel zou verheven worden tot een kunstvorm. Wolsey kwam met het idee aanzetten om een ontmoeting tussen de grootste vertegenwoordigers van de spektakelstaat, Henry VIII en Francois I, op poten te zetten. De Engelsen en Fransen, broederlijk verenigd in een soort Olympische Spelen van extravagantie. Eenieder die reeds het majestueuze Hampton Court Palace heeft bezocht, kan zich vergapen aan een schilderij dat deze extravagante ontmoeting nabij Calais afbeeldt. ‘The Magnificent Peace’, zoals deze ontmoeting ook zou genoemd worden, werd het toonbeeld van buitengewone. Thomas Wolsey kon zijn talenten als meester-organisator ten volle benutten om tijdens de ontmoeting de Engelse pomp and circumstances te gebruiken als Henry VIII’s grootste propagandastunt. Elkaar de loef afsteken werd zo de officieuze titel van Wolsey’s draaiboek. Dat het Wolsey menens was, kan al afgeleid worden uit het schilderij ‘Embarkation at Dover’, dat eveneens in Hampton Court te bezichtigen is. Hoewel dit schilderij ongeveer 25 jaar na de ontmoeting werd geschilderd, kan het een idee geven van de schaal van de volksverhuizing die in mei 1520 plaatsvond. Ongeveer 5000 mannen en vrouwen waren onderdeel van Henry VIII’s hofhouding die naar ontmoetingsplaats, Val d’Or, nabij Calais trok, alwaar ze op 7 juni in vol ornaat arriveerden om er de al even indrukwekkende Franse delegatie te ontmoeten. Koks, kunstenaars, musici — waaronder Henry VIII’s hofmusicus William Cornysh — priesters en de crème van de Engelse adel — de Howards werden echter wel door Wolsey geweerd, zijnde zijn grootste vijanden — 1

Dochter van Henry VIII en Catharina van Aragon.

8 Het Veer

www.vgkgent.be


moesten vooral een illustratie zijn van de Engelse Koninklijke macht. Kosten noch moeite werden bespaard om dit ‘event of wonderful sights’ in de annalen neer te schrijven. Een fontein die de mensen moest voorzien van een constante stroom van wijn, werd gebouwd, duizenden schapen werden vervoerd om het feestmaal te vormen, maar vooral het tijdelijke paleis dat werd opgetrokken, kon op de meeste aandacht rekenen en werd gezien als een bovenmenselijke verwezenlijking. De oppervlakte bedroeg zo’n 10.000 m², had een stenen bodem, was rijkelijk gedecoreerd en werd bekroond met de fijnste glas-in-loodramen. De tenten van hoge edellieden werden opgezet met stoffen, waarin gouddraden waren geborduurd en ten paleize werden feestmalen opgeluisterd met verscheidene opvoeringen. Het tijdelijke dorp had volgens waarnemer niet meer en niet minder de oppervlakte van Norwich, Engeland’s tweede stad qua grootte. Dat het wel wat mocht kosten, bleek uit de rekening die later werd gepresenteerd. Maar liefst 15.000 £ werd uitgegeven — een zevende van Henry VIII’s jaarlijkse inkomen — om dit ‘concours d’élégance’ te financieren. Het hele evenement duurde niet meer dan twee weken, maar werd een toonbeeld van de Renaissance spektakelstaat. Het spijtige van de zaak was echter dat dit alles tot niets zou leiden. Diplomatiek gezien bracht de ontmoeting weinig zoden aan de dijk. De banden tussen Frankrijk en Engeland dienden immers versterkt te worden, maar Wolsey en Henry VIII moesten ondervinden dat het opvoeren van een groot spektakel — en het houden van een worstelmatch waarbij Henry VIII door Francois I genadeloos werd gevloerd — geen fundament was om vrede te handhaven. De oorlog tussen Karel V en François I flakkerde in Italië weer hoog op en Henry VIII bevond zich in een comfortabele positie: hij kon samen met Wolsey de rol van arbiter op zich blijven nemen, of de vorst kon kiezen om van de situatie gebruik te maken om de Franse invasieplannen nieuw leven in te blazen. Wolsey voerde nog dubbele onderhandelingen met zowel Francois I als Karel V, maar Henry VIII’s droom om de Franse kroon te veroveren bleef echter de overhand halen. Het feit dat Frankrijk ook nog John Stewart, Duke of Albany, een man die zelf stelde dat hij ook Henry VIII kon onttronen, steunde als Schots troonpretendent deed de Anglo-Franse relaties ook geen goed. Het vooruitzicht op een pro-Franse Schotse buur bleef immers altijd de vrees van London. Twee jaar later werd in Windsor een verdrag ondertekend tussen Henry VIII en Karel V, waarbij een gezamenlijke invasie in Frankrijk werd bekokstoofd. De Field of the Cloth of Gold was nu een reliek uit het verleden en Thomas More’s stelling van oorlog voeren werd hartelijk in de wind geslagen. Vincenzo De Meulenaere 9 Het Veer

www.vgkgent.be


Aan alle mooie liedjes komt ooit een eind. De VGK reizen voor dit jaar zitten erop. Het was mij een genoegen deze een jaar lang te organiseren samen met mijn collega Jacques Pottie.

Jacques

Zoals u allicht wel weet is Jacques reeds bij leven een legende. Vandaar dat ik het als mijn plicht beschouw een ode aan deze man te schrijven. Laat ons eerst en vooral terugkeren naar het begin... 1932, Europa gaat gebukt onder de Grote Depressie. Duitsland kan zijn schulden niet meer betalen, het fascisme rukt overal op. In de USSR zuivert Stalin rustig verder, er zijn graantekorten en in Oekraïne ontstaat een zware hongersnood. Het mag dus wel duidelijk zijn dat de temperatuur in Europa ver onder het vriespunt ligt. Op 13 april ligt er in België zelfs 11 cm sneeuw. Slechts één lichtpunt in deze sombere tijden: diezelfde dag wordt er in Kortrijk een zekere Jacques Pottie geboren. 79 jaar later is hij reispraeses van de VGK en heb ik het genoegen gehad een jaar met dit fenomeen samen te mogen werken. En geloof het of niet maar je maakt wat mee. In Griekenland zijn we als bij wonder niet in een ravijn gereden en hebben de banden van de minibus het niet begeven van de vele stenen. Het verkeer van Athene is nog steeds niet bekomen van de file die het meemaakte op zaterdag 6 februari en de pechstroken in het Griekse land zijn heraangelegd omdat ze constant bereden werden en daar eigenlijk niet voor dienden. Pinken was een optie in de tijd dat Jacques zijn Mercedes kocht, alhoewel ik hem één keer zag pinken om in Polen om de snelweg te verlaten (terwijl hij ondertussen nog een vrachtwagen links inhaalde). Als je dan denkt dat je alles gezien hebt, dan wordt hij nog eens tegengehouden door de militaire politie. Ok, nu moet je wel toegeven: een bejaarde man in een grijze Mercedes met een buitenlandse nummerplaat en enkele jonge vrouwen op de achterbank, dat ruikt naar mensenhandel! Buiten autorijden heeft Jacques nog vele andere kwaliteiten. Een daarvan is zijn uitgebreide talenkennis. Hij spreekt Frans, Engels, Duits, een beetje Spaans, een mondje Nederlands maar boven dit alles vooral West-Vlaams. En iedereen weet natuurlijk dat West-Vlaams een universele taal is. Op het Europees kampioenschap atletiek voor veteranen wist hij een Russische atleet in zijn beste West-Vlaams uit te leggen dat hij niet binnen mocht. En geloof het of niet: de man had het begrepen toen de deur voor zijn neus toeging. Op diezelfde manier werd er gecommuniceerd met de militaire politie: de agenten in het Pools, Jacques in het West-Vlaams. De efficiëntie hiervan bleek toen na een uurtje gebrabbel over een paspoort dat niet in orde was en een 10 Het Veer

www.vgkgent.be


telefoontje naar het Belgisch consulaat de grijze Mercedes gewoon mocht verderrijden. Naast autorijden en vreemde talen heeft Jacques ook een passie voor jonge deernes. Dames van de Blandijn, wees gewaarschuwd want Jacques is een echte ladykiller waar de meeste mannen nog veel van kunnen leren. Al 15 jaar lang beschouwt hij het als zijn plicht om elke jongedame op de Blandijn beter te leren kennen. Het begon reeds op jonge leeftijd wanneer hij de dochter van de postmeester in Izegem met zijn bijlessen wiskunde versierde. Het was het begin van een romance die een jaar duurde. Een tijdje later ontmoette Jacques de vrouw met wie hij zou trouwen en vier kinderen mee zou krijgen. Haar naam (en dit is geen grap!) was Jacqueline. Tot spijt van wie het benijdt is Jacques niet zozeer de man van de eeuwige liefde. Ondanks de vele jaren gelukkig samenzijn kwam er in de jaren tachtig een einde aan het huwelijk. Hierdoor kreeg Jacques meer tijd voor een andere passie: reizen. Met zijn grijze Mercedes heeft hij heel Europa doorkruist en daar menig persoon beter leren kennen. Hij werd reisleider en reisde in de periode 1980-2004 een twintigtal keer naar Griekenland. Zo werd hij in februari nog enthousiast onthaald door de manager van Hotel Attalos te Athene, een zekere mister Costas. Halverwege de jaren negentig was Jacques op zoek naar iets nieuws en ging hij geschiedenis studeren aan de Blandijn. Zo maakte hij kennis met de VGK en al snel was hij verkocht. Het studeren verdween naar de achtergrond, de fuiven en cantussen naar de voorgrond. In 1997 werd hij reispraeses in het praesidium van Bruno Debaenst, het begin van een lange traditie in de VGK. Hij nam ons mee naar alle uithoeken van “l'Europe de l'Atlantique à l'Oural” en enkele plekken daarbuiten zoals Marokko en Egypte. De laatste vijf jaar deed hij dat telkens samen met een andere reispraeses. In het begin van dit artikel schreef ik dat aan alle mooie liedjes ooit een einde komt. Wel, dat zal ongetwijfeld wel zo zijn maar in het geval van Jacques is dat einde nog lang niet in zicht. Er wordt wel eens gefluisterd dat Jacques oud wordt en dat zijn gezondheid erop achteruit gaat. Maar laat ons even serieus wezen: medisch gezien zou Jacques 45 jaar geleden gestorven zijn en volgend jaar wordt hij, net als de VGK, 80 jaar. Jacques wordt dus niet oud, hij is al oud en zijn gezondheid is een medisch mirakel. Nu de VGK weer een lustrum viert, reiken Jacques zijn aspiraties veel verder dan voordien. Volgend jaar laat hij Europa achter zich en biedt hij de VGK een reis richting New York aan.

11 Het Veer

www.vgkgent.be


Jacques bekijk de toekomst alvast door een roze bril, al was het maar omdat de volgende reispraeses eindelijk eens een mooi meisje is. En zolang hij er fysiek toe in staat is, zal hij nog vele reizen met mooie meisjes maken. Jochen Elegeert

12 Het Veer

www.vgkgent.be


Studiebegeleiding volgens Van Dale: “Hulp aan Milena De studenten bij de inrichting van hun studie, de voorbereiding van tentamens en examens enz.” Een Wael begrip dat erg ruim kan worden geïnterpreteerd. En dat is ook precies wat de UGent doet door het aanbieden van een hele waaier aan begeleiding. Naast indirecte begeleiding (onder andere het openstellen van computerklassen, de ondersteuning bij het verwerven en het gebruik van academisch Nederlands, ...) biedt de UGent ook begeleiding bij het studieproces aan. Studiebegeleider Milena De Wael geeft ons een woordje uitleg.

Hoe is de begeleiding aan de UGent georganiseerd? “Op het ‘centrale niveau’ heb je het Adviescentrum voor Studenten. Twee psychologen bieden (kosteloos en na afspraak) individuele begeleiding aan voor studenten die met hun studie in de knoop zijn geraakt. Verkeerde studiegewoonten worden geremedieerd en er is ook aandacht voor persoonlijke problemen die het studeren bemoeilijken. Jaarlijks worden in het Adviescentrum ook verschillende workshops georganiseerd waar je in kleine groepen een aan de universiteit renderende studeergewoonte krijgt aangeleerd en leert omgaan met stress en faalangst. Daarnaast heb je de ‘begeleiding die het dichtst bij de student staat’, zeg maar. Die studiebegeleiding wordt verzorgd door professoren, (praktijk)assistenten, studenten uit de lerarenopleiding…. Dit kan in groep en/of individueel worden aangeboden en is meestal sterk vakgerelateerd en inhoudelijk van aard. In onze faculteit werd An Vierstraete in 1995 aangesteld als facultair studieadviseur voor wat toen de vijf gemeenschappelijke vakken uit de eerste kandidatuur waren. In mei 2004 kwam ik als tweede studiebegeleider in dienst en sinds academiejaar 2004-2005 werd de facultaire studiebegeleiding verdeeld in ‘talen’ en ‘niet-talen’ en sta ik dus in voor de begeleiding van studenten die een ‘niet-talenopleiding’ volgen. Samen met de twee trajectbegeleiders vormen we nu ‘het Monitoraat’. Laatstejaarsstudenten secundair leren mij al kennen op de SID-in en op de infodag. Ik verwelkom de studenten van de eerste bachelor op de introductiedag en bied hen de noodzakelijke ‘startersinfo’ aan. Ook verzorg ik – naast individuele begeleiding via mail, telefoon, op het spreekuur en na afspraak – o.a. twee lessen voor de eerste bachelors: “Studieplanning en -methode” en “Blok en 13 Het Veer

www.vgkgent.be


examens”. Deze lessen zijn niet verplicht maar worden wel sterk aanbevolen. Jammer genoeg wachten sommige studenten tot na een eerste (of tweede of derde…) faalervaring aan de universiteit voordat ze de stap naar studiebegeleiding (willen of durven) zetten. Tot slot kunnen studenten met een functiebeperking die studeren aan de UGent op specifieke begeleiding rekenen. ‘Cursief vzw’ – voordien Begeleiding Studenten met een Handicap vzw – verleent, via de contactpersoon voor de UGent, Charlotte De Lange, reeds 20 jaar dienstverlening aan studenten met beperkingen (motorische, visuele en psychiatrische beperkingen, ADD, ASS, dyslexie, chronische ziekte…).” Wat is er veranderd sinds je hier begon? “In 2004 werden de opleidingen nog aangeboden in het kandidatuurlicentiesysteem en werd de invoering van het ‘bachelor’- en ‘master’-systeem nog volop voorbereid. Er was nog geen sprake van major- en minorkeuzes, geïndividualiseerde trajecten, trajectbegeleiding, leerkrediet of Oasis… Om te noteren nam je pen en papier. Nauwelijks laptops; geen smartphones… Na afloop van de examenperiode diende je je puntenlijst af te halen in de cafetaria nadat de voorzitter van de examencommissie iedereen uit je opleiding mondeling had geproclameerd in het auditorium: niet geslaagd, geslaagd met voldoening, onderscheiding, grote of grootste onderscheiding. Ouders, medestudenten… kortom, iedereen die zich de moeite nam om op de dag van de proclamatie af te zakken naar de Blandijn wist onmiddellijk hoe je gepresteerd had. Heimwee naar die beginperiode heb ik niet. De constante stroom van veranderingen vergt een grote flexibiliteit en houdt de job ook wel boeiend. Bij confrontatie met innovatie en verandering blijft kwaliteitsbewaking echter van groot belang.” Schenkt je job voldoening? “Absoluut. Als studiebegeleider kan je uiteraard niet alle problemen waarmee studenten bij je langskomen, oplossen dus als dat nodig is, verwijs ik door naar andere instantie(s). Maar het doet wel deugd om feedback te ontvangen van studenten wanneer de problemen van de baan zijn of te weten dat je een wezenlijk verschil hebt kunnen maken op Opdracht: wat is het verband tussen ‘woensdag 23 maart’, ‘studentenhuis’ en ‘Milena De Wael’? De beloning voor studenten die het verband kunnen leggen: onder meer een geweldige studeerruimte in de Therminal tijdens de examenperiode... 

14 Het Veer

www.vgkgent.be


kritieke momenten in de studieloopbaan van een student. Die ‘kritieke’ momenten verschillen uiteraard van student tot student. Dat kan gaan van “altijd glansrijk geslaagd in het secundair onderwijs en na het eerste semester aan de universiteit geconfronteerd worden met tegenvallende examenresultaten” tot “totaal niet weten hoe je een welbepaald vak aanpakt en hierdoor in paniek raken” tot “niet weten wat te doen wanneer je ziek wordt tijdens een examenperiode” en zelfs tot “het totaal verlies van grip op de studie, of zelfs op het leven”. Wanneer een situatie echter als ‘kritiek’ wordt ervaren, is het goed te weten dat de Ugent een ruime dienstverlening heeft. Een bedankingskaartje, -mailtje of –woordje hebben voor mij dan ook veel meer betekenis dan welke jobevaluatie ook, al is het ook wel fijn te horen vanuit de leidinggevende instanties dat je kwalitatief sterk werk verricht dat gewaardeerd wordt.” “Om af te sluiten wil ik naast de traditionele – maar welgemeende – succeswensen bij de aanvang van alweer de volgende examenperiode nog even de rebelse, maar in bepaalde opzichten toch wel sympathieke Calvin bovenhalen. Enige gelijkenis met bestaande personen berust op toeval…”

Laura Nys

15 Het Veer

www.vgkgent.be


“Alsof er een stukje van mijn DNA-streng wordt afgeknipt” Het waren de gevleugelde woorden die de huidige scriptor uitsprak, toen hij het nieuws vernam. R.C. schrijft niet langer voor Het Veer. Het einde van zijn academische carrière binnen de geschiedenisopleiding en een vijandig bod hebben daarvoor gezorgd. Maar wie was R.C.? Met welke topstukken verluchtte dit talent het veer? Welke impact had dat op zijn publiek? En hoe was hij als mens? Het Veer ging voor u op zoek naar de erfenis van vier jaar literair topproza en sprokkelde reacties bij de enkelingen die hem van dichterbij hebben mogen leren kennen.

Bram Bombeek was scriptor toen R.C. nog een ruwe diamant was in de eerste bachelor. Hoe heeft hij de samenwerking ervaren? We troffen hem aan in de Loze Visserstraat, alwaar hij net onderbroeken aanvulde voor zijn nieuwe werkgever. “R.C.? Ja, dat was een grote meneer hoor. Dat kon je meteen al zien. Een column over hoe hij het er als eerste bachelor van af bracht, dat was een goede ingeving. Al had ik het liever opgesplitst. Ik ben een grote fan van opsplitsen. Als scriptor heb ik me toen meermaals in de haren gekrabd over hoe ik dat kon evenaren. Ik wou iets doen rond opsplitsen, maar dat vlot voorlopig niet. Ik moet eerlijk toegeven dat ik R.C. zijn schrijfsels ook niet altijd begreep, maar dat ligt eerder aan mij. Hoe kom je anders in dienst van mijn huidige werkgever? Ik badineer maar wat en moet vooral niet te ernstig genomen worden. Nee, de dingen mogen allemaal niet te ingewikkeld zijn. Splitsen moeten we doen, onverwijld.” Bombeek zucht even. “Het is jammer dat R.C. nooit een splitser is geworden. Ons partijprogramma zou verheven worden tot een stukje ongeëvenaard proza. Waarna we het zouden splitsen. Uiteraard.”

Joeri Deryckere is tegenwoordig Studentenvertegenwoordiger In Het Bestuurstcollege en de Raad Van Bestuur, maar in een ver verleden was hij ook praeses van de VGK. Hoe kijkt hij terug op de samenwerking?

16 Het Veer

www.vgkgent.be


“Ik was meteen onder de indruk van R.C. zijn capaciteiten als scriptor. Vroeger las ik enkel de kalendermopjes op mijn Druivelaar, maar vanaf toen ook Het Veer. Sinds kort lees ik ook boeken, omdat ik dat kan met een IPad. Ik gebruik mijn Ipad ook als kookplaat, thermisch dekentje en cocktailshaker. Dat het over R.C. gaat zegt u? Excuseer. Toen ik begrepen had dat R.C. zo’n veelschrijver was, heb ik hem ook meteen gevraagd om mijn verkiezingsprogramma van vorig jaar op te stellen. Of ik hem daarbij richtlijnen gaf? Nou, het moest op de IPad kunnen maar voor het overige stak het niet zo nauw. Vervolgens heb ik hem ook al mijn andere teksten laten schrijven: van interventies op het bestuurscollege, over mopjes op café tot van die rare gesprekken die ik soms met mezelf heb als ik alleen ben. Ook deze tekst heeft hij geschreven en op mijn Ipad gezet. Echt een handig ding, zo’n Ipad.” De vriendschap tussen Barack Obama en R.C. is lang verborgen gebleven, maar voor Het Veer wou de Amerikaanse president toch een uitzondering maken. “Ja, R.C., daar heb ik alleen maar goede herinneringen aan. Toen hij nog scriptor was, liet ik hem door mijn diensten al zorgvuldig in de gaten houden. Eenmaal hij het als secretaris tot in het dagelijks bestuur van de VGK, een niet te onderschatten drukkingsgroep in Europa, schopte, wist ik dat het tijd was om hem aan boord te halen. Sindsdien msn’en we regelmatig. Waarover dat dan gaat? Goh, soms raken we niet verder dan wat informeel gebabbel over familie, dronken avonden en de verrassend snelle groei van Brazilië. Dan halen we de webcam boven en vervormen we het beeld en trekken we vreemde gezichten, je kent dat wel. Op andere “Ik heb zin om momenten gaat het er wat serieuzer aan toe. Onlangs wist R.C. me nog te zeggen: Barack – hij mag Barack zeggen-, die een ijsje te gaan eten. Gaan we grap met dien Osama dat duurt nu al tien jaar, zou je niet een ijsje eten?” een keer in Pakistan gaan zoeken. In zo’n dorp met een grappige naam, Abbotabbad ofzo. Sindsdien zit ik weer op -R.C.schema voor de verkiezingen van volgend jaar.” Of de president van de VS R.C. zou willen zijn, zo vragen we nog. “Ik vrees dat dat technisch onmogelijk is, maar ik zal er alles aan doen opdat R.C. ooit de president van de VS mag zijn.” 17 Het Veer

www.vgkgent.be


Voor een laatste getuigenis trok Het Veer naar Zottegem, waar het voor R.C. allemaal begon. Daar troffen we zijn moeder aan. “Ja onze R.C., dat is altijd een brave jongen geweest. Veel talent ook. Alleen photoshoppen, dat heeft hij nooit goed gekund. Pas op, het was geen heilige ook. Tijdens zijn eerste levensjaren heb ik toch meermaals vuile onderbroeken moeten wassen. Ja, meneer, ook de groten der aarde kunnen het zo nu en dan niet houden. Het heeft bij hem iets langer geduurd eer hij volledig zindelijk was. Ja, meneer, ook toen al wou hij naast de lijntjes lopen. Dat lopen mag u zelfs vrij letterlijk nemen, nu we het toch over zijn gastro-intestinaal stelsel hebben. Nu, later is dat dan wel verbeterd. Nu is het enkel nog als hij veel schrik heeft, of wanneer hij raapkes gegeten heeft. U zou er nog van verschieten in welk eten ze allemaal rapen verwerken.”

En onze held zelf? Hoe reageerde hij op zijn nakende vertrek? De redactie deed vele pogingen om hem te bereiken voor een interview, maar wist hem uiteindelijk niet te strikken. Alle begrip daarvoor, hij had immers belangrijker dingen te doen. Eenmaal zijn thesis klaar is, kan de Nobelprijs voor literatuur niet langer uitblijven en de geruchten zeggen dat R.C. nog op zoek is naar een nieuw kostuum. R.C. was wel zo vriendelijk om Het Veer een officieel perscommuniqué op te sturen. Dat kunt u hieronder integraal lezen.

Verweesd Het was maandag 2 mei, half negen en ik staarde ietwat verweesd voor me uit. Later die avond zou ik dat opnieuw doen, zij het om eerder alcoholische redenen, maar dat wist ik toen nog niet. Ik bevond me in het GUSB, u weet wel, dat sportcomplex van de universiteit, en het VGK-minivoetbalteam had net verloren van de HILOK met 7-4. Het kan ook 7-5 geweest zijn, ik wil er van af zijn.2 Voor me zag ik de ontgoochelde gezichten van het zestal voetballers dat ik nu toch al vier jaar had zien spelen. In die tijd had ik hen twee halve finales en twee finales zien verliezen, het veldvoetbal niet meegerekend. Het kan verkeren, zou Bredero zeggen. Terwijl ik hun ontgoocheling deelde, dacht ik even terug aan die eerste keer dat het toen nog jonge team aan de bak ging. Ondergetekende zat nog in zijn eerste bachelor en de praeses van toen had de geschiedenistroepen opgeroepen om te komen supporteren voor onze ‘Dubbele Phalanx’. Die praeses had grote ogen. Ondergetekende had daar een zwak voor en een week later zat hij voor het eerst in het sportcomplex GUSB. Aan de zweterige houtgeur van die 2

Noot van uw dienaar: 7 – 4. 18

Het Veer

www.vgkgent.be


sportzaal kon maar weinig tippen. Gedurende mijn geschiedkundige carrière aan onze Alma Mater was ik een aantal keer daar gaan sporten. Hockey speelde ik graag, een partij minivoetballen was ook plezant en één keer was ik zelfs in het basketbalteam van onze IFT-ploeg verzeild geraakt. Sjonge, de uitdrukking ‘afgedroogd worden’ kreeg er in die matchen een overtreffende trap bij. Nadien besliste ik dat het nooit wat zou worden met mijn professionele basketbalcarrière en sport in het algemeen. Voorlopig heeft me dat nog geen extra studentenkilo’s bezorgd. To be continued, zou ik zo zeggen. Toen ik mijn tweede bachelor zat, speelde min of meer hetzelfde team opnieuw de halve finale. Ik had toen geen mooie ogen meer nodig om me te overtuigen, aangezien ik zelf in het praesidium was beland. Scriptor, was mijn officiële titel, maar in gesprekken met leken kwam dat vaak neer op de uitspraak ‘ik maak het boeksken’. Het boeksken, dat was het Veer. Nu moet er over Het Veer niet te veel overdreven worden. Er hebben bij tijden grappige dingen in gestaan, maar even vaak stonden er ook artikels in die men hooguit onderhoudend mag noemen. Historici zijn geen filologen als het op schrijven aankomt. De pool aan talent waarover een scriptor kan beschikken is dan ook beperkt, temeer omdat Het Veer uiteindelijk uitgaat van een studentenkring. En studentenkringen durven al eens de reputatie te hebben van een bende navelstaarderige zuiplappen te hebben. Daar kan misschien iets van aan zijn, maar dat heeft dan vooral te maken met het feit dat het overgrote deel van de studentenpopulatie zuiplappen zijn, en een zo mogelijk nog groter deel navelstaarderig is. Het belangrijkste voorbeeld daarvan is dat een groot deel van de studenten een studentenkring al afschrijft nog voor ze er goed en wel mee hebben en kennis gemaakt en dat omgekeerd, een studentenkring er met moeite in slaagt om de vele clichébeelden te overstijgen. Gelukkig is dat eigenlijk allemaal niet zo erg. Zolang we plezier maken en niemand pijn doen, is het goed. De halve finale verloren de voetballers toen opnieuw. Nochtans waren we weer met heel wat toeschouwers komen supporteren. In die tijd speelde op dezelfde dag ook ons vrouwenteam de finale. En wij maar trots zijn op onze spelers en speelsters. Het is niet dat we er zelf zoveel verdienste aan hadden. Mensen samenbrengen, meer hoeft zo’n studentenkring uiteindelijk niet te doen. De rest, dat komt en gaat. Over mensen samenbrengen gesproken, deze jongen heeft veel mooie exemplaren leren kennen de voorbije jaren. Sommige waren het zelfs vanbinnen én vanbuiten. Voetballers, jaargenoten, redactieleden, collegae, kroegbezoekers; ze passeerden allemaal de revue. Ondertussen zoefden ook kerels als Marx, Bourdieu, Von Thünen en Said doorheen onze hoofden. Sommigen bleven al iets beter hangen dan anderen. Bij Von Thünen was het iets met cirkels, maar daar 19 Het Veer

www.vgkgent.be


eindigt mijn parate kennis ongeveer. De meeste wetenschappelijke kennis die een gemiddelde student opdoet, wordt met een balpen op een papiertje geschreven. Als men het op tijd en stond niet overschrijft, verdwijnt de inkt met de jaren. En de vergelijking gaat nog verder op: indien men er ineens enkele glazen bier over giet, verdwijnt de inkt nog sneller. In het derde jaar hadden we voor het eerst de finale gehaald van het Interfacultair kampioenschap. Sjonge, wat was dat een spannende bedoening. Niettemin verloren we opnieuw. Het was wel erg spannend geweest. 8-7, geloof ik. Meer emotionele pieken en dalen dan een vrouw er tijdens een hele bevalling beleeft. Op het einde staarden we naar goede gewoon collectief wezenloos voor ons uit. Achteraf gezien is het vreemd dat niemand ooit een oogziekte overhield aan al dat wezenloos staren. Want wezenloos was het. Zo wezenloos dat zelfs de directeur van een middelgroot weeshuis met zo’n blik spontaan al zijn kinderen kwijt zou zijn. Of dat nu komt omdat hun ouders plots terecht bleken te zijn, of omdat de wezen in kwestie gevlucht, ontvoerd of in koelen bloede vermoord waren, laat ik in het midden. In dat derde bachelorjaar was ondergetekende zo’n beetje secretaris bij de VGK en moest hij, net zoals in de scriptorentijd, opnieuw hele vellen vol papier schrijven, al mocht het net iets minder gezwets zijn dan het jaar ervoor. Woordmopjes waren iets minder aan de orde. Intussen mocht ik echter ook voor het kringblaadje van de filologen en psychologen schrijven. Voor de filologen klinkt ‘kringblaadje’ een beetje denigrerend. Voor het boekje van de psychologen is het een eufemisme. Het is nu mei 2011 en opnieuw zit ondergetekende aan zijn typbak. Thesissen, bachelorpapers, columns, presentaties en boekbesprekingen. Kan een mens zich leeggeschreven voelen? Alsof de inkt van de balpen al opdroogt, nog voor ze kan verdwijnen. Nu, als ik al zo veel heb kunnen schrijven, dan komt het gewoon omdat er iets te beleven viel. Waarvoor dank, mensen in mijn leven. Wil ik nog een laatste raad mee geven, in de illusie dat iemand er naar luistert? Wees proper op jezelf en let op hygiëne. Luister naar je moeder wanneer ze iets zegt over wastemperaturen, relaties en SOS Piet. Probeer soms nieuwe dingen te ontdekken. Maak eens iets, creëer. Luister ook niet te veel naar je moeder. Haal de deadline van Het Veer, doe niet zoals ondergetekende en bezorg de scriptor geen onnodige hartritmestoornissen. Vind plezier in wat je moet doen en wees blij met wat je mag doen. En om te eindigen, wat ik reeds zei: Amuseer je, wees lief voor elkaar en doe ondertussen niemand pijn. Met vriendelijke groet, Ruben 20 Het Veer

www.vgkgent.be


Koken met Wim: het vervolg op “500g bakboter”

Culinair

Ahoi, beste Veervrienden! Jullie weten het misschien niet, maar naast het binnendoen van Filomeisjes en het spelen van de zatte nonkel van de VGK, heb ik ook nog een andere interesse: koken. Jawel, sinds kort ben ik me meer en meer beginnen bezighouden met deze edele kunst. Omdat er nu eenmaal niet elke dag naar de Brug kan gegaan worden en omdat het nu eenmaal wel eens tof is. In dit artikel ga ik jullie het recept geven voor een fantastisch gerecht. Een gerecht dat ideaal is voor de student: het is gemakkelijk te maken, niet duur, voedzaam, lekker en toch wel gezond. Het heeft niet echt een naam, maar goed. Laten we het voor de gemakkelijkheid ‘een zot lekker gerecht’ noemen.

Een zot lekker gerecht Ingrediënten voor 1 persoon:

Eventueel:

1 paprika 1 ajuin 1 aardappel 2 à 3 eieren 200g spekblokjes (gerookt of natuur) Peper

Look Zout/bieslook/peterselie 50 ml room

Werkwijze: Je begint met de aardappelen in zeer kleine stukjes te snijden. Eenmaal ze gesneden zijn, mag je ze direct in de pan smijten. Ja, je hoort het: ze hoeven niet op voorhand gekookt te zijn. Daarom ook dat ik zeg dat ze in kleine stukjes gesneden moeten zijn. Enfin, terwijl de patatjes lekker bakken in de pan, gooi je de spekblokjes in een andere pan en laat je die ook bakken (de spekblokjes, niet de pan).3 Hierna snijd je de paprika en de ajuin ook in kleine stukjes. Eenmaal de patatjes wat zacht beginnen worden, voeg je de paprika en de ajuin toe. Op dit moment kan je ook look toevoegen als je dat wilt. Daarna voeg je 2 of 3 eieren toe, tezamen met de room. De room is, net zoals de look, optioneel: als je op je lijn wil letten (maar fuck dat), kan je dat er gerust uit laten. De bedoeling is dat je het ei onder de rest van het gerecht roert; doen alsof je roerei maakt, dus. Terwijl 3

Foert, Bekaert, trek uw plan! Uw dienaar stopt na dit mopje met het nalezen van dit artikel en gaat een Tripel drinken! 21 Het Veer www.vgkgent.be


je aan het roeren bent, kan je het spek erbij gooien en alles kruiden met peper. Zout is enkel nodig afhankelijk van hoe zoutig het spek is. Eventueel kun je nog kruiden met bieslook en peterselie. Et voilà: c’est fini. Een eventuele, lichtere variant van het gerecht is zonder aardappelen. Dan hoef je enkel het gerecht te eten met brood. In feite zijn er honderden variaties die je kan proberen. Je kan in plaats van spek eens gehakt toevoegen. Of er gewoon champignons bijdoen. Er zijn enorm veel mogelijkheden! Smakelijk! Wim “El Wimmo” Bekaert

Lustrumwijnverkoop Naar aanleiding van onze tachtigste verjaardag op 26 november verkopen we een feestelijke wijn om dit luister bij te zetten en als een mooi aandenken. De rode pinotage-shiraz, gerecenseerd verder in dit Veer, kan u binnenkort bestellen via: [email protected] het online bestellingsformulier een van de praesidium- of comitéleden De rechtstreekse verkoop in uw geliefde kelder start in het nieuwe academiejaar. Voor een fles betaalt u €7 en geniet u graag wat langer van deze gelegenheidswijn, dan kan u een krat voor €39 (6x€6,50) bestellen. -

22 Het Veer

www.vgkgent.be


Verslag Departuur

Departuur

Jochen – met dank aan Willem Roels voor de inspiratie – Elegeert 23 Het Veer

www.vgkgent.be


MEDIAland

Column

Is er iets wat nog meer ondergrondse gangen, doolhoven, valstrikken en nog andere middeleeuwse toepassingen heeft? Ik dacht het niet. Overbodige nieuwsheruitzendingen, overbodige heruitzendingen van nog vele andere programma’s, shoppen op televisie, slechte videoclips, reclame voor prime, reclame voor een nieuwe gay-zender (?), voetbal van valse én echte pottenstampers, gezeur over voetbal van echte pottenstampers (“Ja, de bal is rond, en het veld is rechthoekig.”), ellenlange conversaties over politiek die eigenlijk geen politiek meer is, ons er de ganse dag van verzekeren dat er morgen meer weer is met Frank of Sabine, en o ja, we tellen af naar de laatste aflevering van De Rode Loper. Conclusie: Een aflevering Jackass kan eens deugd doen. En toch zou ik graag voor de televisie werken. Ik heb niet de ambitie om het tij te keren, of om met mijn handen in de zakken te vertellen wat er deze namiddag zoal op het programma staat op jouw favoriete tv-zender. Geef mij maar het bloed, het zweet en de tranen. Deadlines halen, roepen dat Erik Van Looy (Ik zou liever Joseph Gordon-Levitt hebben, maar ik zal maar niet te kieskeurig zijn. Toch niet in het begin.) zich dringend moet beginnen klaarmaken, een voorstel doen aan Woestijnvis, een voorstel doen aan om het even welk productiehuis. Een bestaan dat flitsend is, waar alles snel moet gaan, rondcrossen met papieren en koffie. Maar hoe doen ze het? Er is geen richting ‘media’ of ‘hoe geraak ik in godsnaam binnen in de VRT’ of ‘hoe word je journalist met een diploma Geschiedenis op zak’. Dat bestaat allemaal niet, en ik denk niet dat onze teerbeminde Pascal Smet zich daarmee zal bezighouden. Twee jaar geleden vroeg ik mij af wat die schoonheden op het scherm gestudeerd hadden, en dit is het resultaat (als historica heb ik dit goed gecheckt en daarna nog eens gecheckt): Phara de Aguirre: Pedagogische wetenschappen De Vadder Ivan: Germaanse talen én Filosofie Wim De Vilder: Communicatiewetenschappen Michel Wuyts: Pedagogische wetenschappen (!) En dan toch een beetje hoop: Lieven Verstraete: Geschiedenis Mensen die mij kennen, weten dat ik in dat milieu wil geraken, dat ik voor geen miljoen les wil geven aan wijsneuzen van 17 jaar, en dat ik daarom voor 24 Het Veer

www.vgkgent.be


Geschiedenis gekozen heb. Dat klinkt niet logisch, want het lot van de meeste historici is dat ze vroeg of laat toegeven en toch staan uit te leggen wat nu eigenlijk de aanleiding van de Tweede Wereldoorlog is. Weg met die statistieken, wat Lieven Verstraete kan, kan ik ook. Ik ben al sinds mijn zestiende op zoek naar de geschikte richting om later iets met media te doen. Nu kan ik jullie vertellen, dat is niet gemakkelijk. - Met een camera werken: neen. Sinds Wouter Deprez in zijn ‘War’ daar eens een opmerking over gemaakt heeft, ben ik van dat idee afgestapt (echte reden: ik ben op het vlak van technologie niet veel waard). - presentatrice: zoals ik al eerder zei, ik heb niet de ambitie om je te vertellen wat er zoal op het programma staat op jouw favoriete tv-zender. - applausmeester: Negatief, want wat als ik juist op die dag een slecht humeur heb? Ik zie niet in hoe ik dan het publiek nog enthousiast kan krijgen. -actrice: lang over getwijfeld, maar ik heb schrik van juryleden in conservatoria. En die lijst gaat verder, tot wanneer ik doorkreeg dat ik het met een omweg moest doen. Ik speelde al langer met het idee van geschiedenis. Maar ik heb mij moeten verdedigen. Ik heb gefronste wenkbrauwen en ongemakkelijke lachjes moeten verdragen. Ik heb zoals Romeo dat vroeger gedaan heeft, de onmogelijke liefde geprobeerd te rechtvaardigen. En zoals kleine kinderen heb ik op elke waaromvraag met toegeknepen lippen “daarom” geantwoord. En nu zit ik hier toch, te bloeden, te zweten en te wenen. Net zoals het hoort. Wil dat dan zeggen dat dit medialand is? Stof voor reality is er, een flinke portie drama is altijd aanwezig (zie het forum van onze geliefde VGK). Comedy? Misschien moet dat een nieuwe functie worden volgend jaar. Moest ik in Amerika wonen, als rasechte blondine met blauwe ogen (Bestaat dat eigenlijk wel in Amerika, echt blond zijn?) dan was dit de ‘American Dream’. Daar ben ik nu toch wel jaloers op, op die Amerikanen met hun dromen. Wij kunnen dat niet zeggen of dat klinkt belachelijk: ik leef mijn droom. Neen dat klinkt niet belachelijk, dat klinkt als Marco Borsato. Als je dat in Amerika zegt, dan zeggen ze: “That’s huge bro’, go for it!” Wanneer je het zou wensen in Amerika, dan zou de volgende morgen vet gedrukte krantenkoppen verkondigen dat een nieuwe richting was uitgevonden. Moest je het luidop roepen in de kerk, zou een geheel gospelkoor mij aanmoedigen. 25 Het Veer

www.vgkgent.be


Wanneer ik door de straten van New York zou lopen, zou de hele stad met mij meelopen en uitschreeuwen: “The sky is the limit!” Hier op het Vlaamse platteland word je dan raar bekeken, waarmee men bedoelt dat het zeer, maar dan ook zeer moeilijk is om zoiets te bereiken. Geen aanmoedigingen, geen tips & tricks, geen visitekaartjes die worden doorgegeven; niets, nada, noppes. (en dan heb ik nog niets over de Kerk gezegd) Zeer frustrerend. Met veel ambitie, Tine Verhoeven.

26 Het Veer

www.vgkgent.be


De vampierenroman

Boeken

Het huidige prototype vampierenroman is de Twilightserie van Stephenie Meyer: vampieren die in het daglicht buiten komen en glitteren… Niet echt het type vampier waar Buffy en Angel ons aan voorstelden. Je moet Meyers originele invalshoek wel bewonderen, alsook haar vlotte pen. Niet tegenstaande je het boek wel in zijn originele Engelse vorm moet lezen, want “Edward Chuckled” is onvertaalbaar en des te leuker om te lezen. Twilight is een zalig boek om bij weg te dromen en een serie om je tanden in te zetten. Maar, eerlijk, Edward valt niet als vampier te klasseren. Hij is in staat om zich in het daglicht te verplaatsen en het schitteren als een diamant maakt hem niet echt angstaanjagend. Toch… je ontsnapt niet aan Twilight en ik vrees dat ik, ondanks het slechte beeld dat ze haar vampieren geeft, een fan ben van Stephenie Meyer. Dit omdat ‘The Host’ ook een schot in de roos is, prachtig geschreven, een echt pareltje waarmee ze bewijst dat ze het verdient om een gevestigde waarde de worden in de literatuur. Maar t.o.v. Edward geef ik de voorkeur aan Smiths Salvatorebroertjes, deze jongens mogen zich ook buiten in het daglicht wagen maar dankzij de magie van een heks. Deze knappe jongens, Damon en Stefan, herkennen in Elena Gilbert hun verloren geliefde Katherine Pierce. Dit is de verhaallijn die de tv-serie ‘The vampire Diaries’ volgt. De serie, waarvan jammer genoeg slechts de helft in België werd uitgezonden, is eentje om bij weg te dromen, vooral omwille van de mannelijke hoofdrolspelers… Elke aflevering eindigt met een cliffhanger om u tegen te zeggen en is nooit saai, de interactie tussen de acteurs in minutieus. De reden waarom ik het hier over de serie in plaats van het boek heb, is omdat ik het boek –wegens tijdgebrek- nog niet heb kunnen lezen. Ik heb me laten vertellen dat de serie en het boek op verschillende punten verschillen, maar daarover misschien later meer. Maar de echte ‘Dark Ones’ zijn terug te vinden bij Katie MacAlister. De vampier die niet in het daglicht buitenkomt. Met “A girl’s guide to vampires” wordt je geïntroduceerd in de wereld van de ‘Moravian Dark Ones’, deze vampiers zijn vervloekt tot het leiden van een leven zonder ziel. De ‘Dark Ones’ krijgen hun ziel terug wanneer ze hun ‘Beloved’ gevonden hebben die hun ziel redt en de duisternis binnen in hen verdrijft. De queeste die de geliefden hebben, brengt hen altijd voor een uitdaging en dat is de rode draad die doorheen de boeken 27 Het Veer

www.vgkgent.be


loopt. De eerste drie boeken werden uit het standpunt van de vrouw geschreven die veroverd werd door haar ‘Dark One’. Katie MacAlister’s vampierenromans zijn om je duimen en vingers bij af te likken, de vampiers zijn tenminste geen Twilightdoetjes. De ‘Moravians’ zijn vampiers waar je medelijden mee krijgt omwille van de uitzinnige liefde die ze voelen voor hun geliefde. Je wil dat ze het halen, want op de één of andere manier is de queeste van hun geliefde van zodanige aard dat ze zowel het leven van de ‘Dark One’ als van hun ‘Beloved’ kan beëindigen. De boeken zijn op een zodanig creatieve manier geschreven dat ze nooit saai worden en nooit in herhaling vallen. Bij Katie MacAlister wordt je vampier doordat iemand een deal sluit met een demoon met als inzet: je ziel. Die iemand kan jezelf zijn, voor alle duidelijkheid. Een andere manier om vampier te worden: je vader is een vampier en dus zit je er via je bloed aan vast. Als vampier ben je zonder je ‘Beloved’ steeds op zoek naar die ene die je ziel vervolledigd en nadat je haar gevonden hebt, ben je haar/hem eeuwig trouw, doe je alles om die ene persoon te helpen. Je hebt pas je ziel verworven nadat je de 7 stappen van de ‘Joining’ hebt ondernomen, waarvan de eerste een soort van versmelting van jullie beider geesten is. Deze 7 stappen worden in de boeken uitvoerig beschreven en maken deel uit van het verhaal. Ze zijn als het ware een soort rode draad door het verhaal. Dit is eveneens één van de redenen waarom Katie MacAlister nooit saai is. Maar de vampierenroman die me onlangs wist te boeien, op zodanige wijze dat ik ogenblikkelijk het vervolg bestelde was “Marked” van P.C. en Kirsten Cast. Ik kan maar één ding zeggen: “Make way Bella Swan and Elena Gilbert, there’s a new vampire in town!” Zoey Redbird is het hoofdpersonage in “Marked” ze werd vampier doordat ze gemerkt werd. In de wereld van “Marked” zijn vampiers te herkennen aan hun ‘Mark’. Elke vampier heeft een eigen gepersonaliseerd ‘Mark’, dat (een deel van) hun persoonlijkheid reflecteert. Hoe wordt je in de wereld van “Marked” vampier? Als jongere ontwikkel je een ‘Mark’, waarna je naar het dichtstbijzijnde ‘House of Night’ mag rennen, waar je aan je opleiding tot vampier kan beginnen. Niet iedereen die een opleiding krijgt wordt vampier, 28 Het Veer

www.vgkgent.be


de onwaardigen sterven een zeer pijnlijke dood doordat ze als het waren een soort spontane ontbranding ondergaan. Zoey werd uitgekozen door Nyx, de vampierengodin, wat ik een zeer fijne toepassing van de Griekse mythologie vind. P.C. en Kirsten Cast stellen je als het ware in de schoenen van Zoey. Bij elke zin die je leest, wordt je meer en meer deel van het verhaal. Je leeft de hele tijd met Zoey mee, je voelt haar als het ware verliefd worden op Erik. Met andere woorden, dit boek is een echte aanrader. Wat nog frappanter is aan al deze boeken, is dat ze allen door vrouwen geschreven werden, is het dan voor mannelijke auteurs zo moeilijk om een prachtig, vlot leesbaar vampierenboek te schrijven? De enige mannelijke auteur die me –tot nu toe- een vampierenbelevenis bezorgde om u tegen te zeggen, was Bram Stoker en ook een beetje Paul van Loon, met zijn “Nooit de buren bijten”. Ik raad jullie aan om jullie Engels bij te schaven om ten volle van de bovengenoemde romans te genieten, door de vertaling gaat er vaak te veel van het verhaal verloren. De –vrouwelijke- auteurs schreven allen een vampierenroman, of in het geval van de Salvatorebroertjes, droegen bij tot het ontstaan van een vampierenserie, waarbij menig meisje bij zou wegdromen, preferabel in de armen van een vampier… Karolien Meskens

29 Het Veer

www.vgkgent.be


De stralende zon speelde ons reeds enkele weken Examens parten. Met veel moeite zetten we ons weer aan onze bureau want in de verte doemt het beeld van examens. Maar vrees niet want VGK-studie zal u in de onderstaande pagina’s overladen met tips en advies. Het credo waarmee we u met kerst aanspoorden, blijft gelden. Tijdig beginnen is de gouden sleutel tot uw drie maanden vakantie. Aangevuld met het VGK forum waarop voorbeeldvragen en onze realtime bijstand u verder helpen. Het VGK-studieteam wenst u veel succes en een welverdiende vakantie.

EERSTE BACHELOR Klassieke Oudheid (prof. dr. Zuiderhoek) De immer sympathieke Hollandse Gentenaar gaat op versneld tempo door de Klassieke Oudheid. Zijn powerpoints zijn hierin de rode draad en uiterst belangrijk. Maar laat je niet verassen: op het einde van de rit ligt dat dikke handboek daar nog. Wij raden dan ook aan om dit toch eens door te nemen. Je moet natuurlijk niet alle details van buiten gaan leren maar verzeker u van de algemene lijnen van het boek. De lessen dekken enkel het politieke deel van het verhaal maar op het examen kan er een grote cultuurvraag komen. Samenvattend moet je het grootste deel van je energie wijden aan de powerpoints maar laat je niet vangen door het boek achterwege te laten. Moderne en Hedendaagse Tijd (prof. dr. De Wever) Als u deze tekst leest, moet je reeds beschikken over de samenvatting van de Palmer. Is dat niet zo, moet je nu dit Veer aan de kant leggen4 en eraan verder werken tot het af is. Het is een werk van lange adem maar een goede samenvatting beloont op het examen. Prent de hoofdlijnen in je hoofd en zorg dat je deze goed op een chronologisch lijntje kunt zetten. Je kan alles meenemen naar het examen, behalve de slides van de lessen. We raden je dan ook aan om het jezelf gemakkelijk te maken: ken uw papierbundel, plak er post-it’s tussen en leg een structuur aan. Je hebt enkele minuten voorbereiding voor je kan beginnen, het is dan niet de bedoeling om nog vanalles samen te rapen. Een tip is nog om overzichtsblaadjes te maken per belangrijke natie, zoals 4

Nota van uw dienaar: Logisch! Wie legt er nu het Veer aan de kant?

30 Het Veer

www.vgkgent.be


Frankrijk, Engeland, Rusland, Duitsland, … Voor de termen kan je voor jezelf een termenlijst maken, samen met je samenvatting. Dit eerste luik van het examen vormt normaal gezien geen grote uitdaging. Geschiedenis van de Kunst (prof. dr. Van Damme) Een reis door de kunstwereld met Van Damme is best een uitdaging. Zeker als je dat verder moet gaan blokken. Notities zijn noodzakelijk om het geheel grondig te kunnen leren. Leer alles over de kunstenaar en de stroming tot de kleinste details bij de werken. Probeer in een volgend stadium verbanden te leggen tussen verschillende werken en kunstenaars. Het examen zelf is niet bijster moeilijk voor de student die de nodige uren heeft doorgebracht met zijn eigen samenvatting en als aanvulling onze studentencursus. Geschiedenis van de middeleeuwen (prof. dr. Deploige) Dit examen is niet te onderschatten, de lessen en uw notities vormen de basis van je voorbereiding. Het boek lezen is zeker niet slecht maar ook geen vereiste. Sommige zaken die je minder begrepen of gemist hebt in de les, kan je ter verduidelijking nog wel eens opzoeken in het handboek. Leer ‘Gent verkend’ goed want dit zijn de facto gratis punten. Probeer op het examen verbanden te maken tussen de verschillende hoofdstukken en te tonen dat je duidelijk maakt dat je de stof onder de knie hebt. Uw synthetiserend vermogen is belangrijk voor dit examen. Probeer ook mee te gaan op de ‘Gent als Getuige’ activiteit! Alles zal een pak duidelijker worden als je het eens gezien hebt. Wereldgeschiedenis (prof. dr. Vanhaute) Het klein boekje ziet er misschien onschuldig uit maar laat u niet vangen. De leerstof is taai en tijdig beginnen kauwen is de boodschap. De structuur van de tekst is dan weer een zegen. De vragen overstijgen de hoofdstukken en dienen ook zo beantwoord te worden. De slides zijn extreem belangrijk en de prentjes zijn fundamenteel. Er wordt op het examen een vraag gesteld over een afbeelding. Noteer uitgebreid en spreid uw kennis breed tentoon. Geschiedenis van België (prof. dr. Deneckere feat. prof. dr. De Wever) De syllabus is de hoofdbrok van je werk voor dit vak. Ken deze zeer goed want met deze cursus kan je volgens de prof al een 14 halen. Elke prof heeft zo wel zijn voorkeursonderwerpen, iets waar je rekening mee kan houden. Congo en feminisme zijn tips die wij niet zomaar geven! Het boek laat je beter links liggen in geval van tijdstekort. 31 Het Veer

www.vgkgent.be


TWEEDE BACHELOR Methodologie van de geschiedenis: paleografie met tekstverklaring (prof. dr. de Hemptinne) Wie wil slagen voor paleografie, zorgt er maar beter voor dat hij of zij elke geziene tekst perfect kan transcriberen. Op het examen krijg je namelijk een fragment van een geziene tekst dat je louter moet transcriberen. Wie de geziene teksten goed geoefend heeft, kan hiermee dan ook al onmiddellijk punten scoren die misschien het puntenverlies voor de transcriptie van de ongeziene tekst kunnen compenseren. Naast een stukje geziene tekst zal je namelijk ook een fragment van een ongeziene tekst krijgen. Dit kan zowel Franstalig als Nederlandstalig zijn. Meestal echter is het handschrift van de ongeziene tekst gelijkend op dat van een geziene tekst, zodat je de stijl wel herkent. Naast het louter transcriberen van tekstfragmenten zullen er uiteraard ook vragen gesteld worden over de teksten, maar dan enkel over die teksten die behandeld werden in de lessen tekstverklaring. Wie een beetje goed genoteerd heeft, zal de antwoorden op de gestelde vragen dan ook wel ergens in zijn of haar notities terugvinden. Er wordt meestal gepeild naar de herkomst van bepaalde woorden, naar betekenissen en vertalingen, naar werkwoordstijden en –vormen, ... Ook zorg je best dat je goed weet waar bepaalde voornaamwoorden naar verwijzen. Geschiedenis van de Nederlanden (prof. dr. Van Bruane & Devos) Na een jaartje onder de vleugels van dr. Vermoessen, nemen de dames professoren Devos en Van Bruaene dit vak weer voor hun rekening. Ook het gastcollege zou wel eens belangrijk kunnen zijn op het examen. Het handboek dat bij de leerstof hoort, is ongelooflijk detaillistisch en bespreekt na talrijke opstanden in de klassieke oudheid de politieke verschuivingen in de middeleeuwen. De tijden waar langer bij stilgestaan wordt in de hoorcolleges, vanaf de vroegmoderne tijd dus, worden in het boek dan net heel snel gezien. Aangezien jullie al weten hoe versnipperd de middeleeuwse geografie is en hoe complex de verhoudingen, kunnen jullie normaal al raden dat het boek in het begin té detaillistisch is. Je leest het best een stuk of twee keer en dan leer je een grondige samenvatting. Belangrijker zijn de lessen, die vaak thematisch georganiseerd worden. Zorg dus dat je notities hebt. Kwalitatieve methodes en hulpwetenschappen (prof. dr. Deneckere) Zowel de hoofdmodule als de verschillende keuzemodules vallen allemaal op dezelfde dag. Voor voorbeeldvragen van de verschillende keuzemodules kan u op het studieforum terecht. De hoofdmodule zal ondervraagd worden aan de hand van een grote en een kleine vraag, waarvoor u zich op de cursus kan baseren. 32 Het Veer

www.vgkgent.be


Vaak betreft het stukjes tekst die u moet bespreken in het licht van de leerstof. Er een discoursanalyse op toepassen, of wat had u gedacht?

DERDE BACHELOR Tendensen in de historiografie (prof. dr. Dumolyn) Dit vak is, in navolging van de Annalesvakken, een readervak, waarbij prof. Dumolyn het leeuwendeel van de lessen wegkaapt, aangevuld met gastcolleges. Het systeem van een lijst examenvragen blijft bestaan. Het examen bestaat uit drie vragen uit deze lijst, die wekelijks aangevuld wordt. Zorg dat je in de voorbereidingen van je antwoord zowel de lesnotities, slides als artikels uit de reader verwerkt. Ervaring leert ook dat geen genoegen wordt genomen met een kort antwoord, drie volgeschreven kantjes zijn geen overbodige luxe. Zorg vooral ook dat het duidelijk is dat je nagedacht hebt over de tendensen in de historiografie en niet gewoon een papegaai bent. O Haupt voll Blut und Wunden behoort jammer genoeg niet tot de leerstof. Mondiale processen in historisch perspectief (prof. dr. Van Steenbergen) Dit vak is een vervolg op inleiding tot de wereldgeschiedenis, maar door het eenzijdig islamitisch verhaal verwatert dit. Op het examen worden vragen gesteld waarop je best uitgebreid antwoordt met informatie uit de lessen, de slides en de reader. De vragen zijn geen detailvragen over alle mogelijke Mogul-dynastieën, maar passen bij de naam van het vak: het gaat om grote processen. Ze durven ook vergelijkingen met de Westerse geschiedenis te vragen, zorg dus dat je nog een beeld hebt van de middeleeuwse en vroegmoderne samenleving van WestEuropa. Civilisatie: cultuur- en mentaliteitsgeschiedenis (prof. dr. Deploige) Het examen van dit vak bestaat uit vier vragen: elke lesgever stelt een vraag. Hetzelfde systeem als bij ‘Samenleving’ vorig semester. Nieuw dit jaar is de opdeling van de reader tussen theoretische artikels (Weber, Durkheim, Turner en Bourdieu) en de periodegebonden artikels. Wij kunnen enkel ten stelligste vermoeden dat het uw punten ten goede zal komen wanneer u deze theoretici kan toepassen op wat u in de lessen zag. Voor zover deze integratie al niet in de lessen zelf gebeurde. VGK Studiecel 2010-2011 Ramses en Michiel

33 Het Veer

www.vgkgent.be


34 Het Veer

www.vgkgent.be


35 Het Veer

www.vgkgent.be


36 Het Veer

www.vgkgent.be


37 Het Veer

www.vgkgent.be


De VGK pop-poll: de resultaten

Vox populi

1: Meest geslaagde activiteit 1. Departuur (15 %) 2. Redactievergaderingen (10 %) 3. Bachelorweekend – Nacht van de Geschiedenis (8 %) DE topactiviteit van dit jaar is volgens u Departuur. Vele mooie herinneringen hebben wij nog aan deze avond vol poezie, literatuur en muziek. CAW Artevelde is ons onnoemelijk dankbaar voor de opbrengst van deze benefietavond. De welwillendheid en het medeleven met minderbedeelden van de gemiddelde VGK’er kent werkelijk geen grenzen. Een pluim voor organisator Willem Roels en de zijnen voor dit prachtig evenement. Een uitgebreid verslag van deze avond vindt u elders in dit Veer. Bij het zien dat zijn redactievergaderingen op de tweede plaats geëindigd waren, moest uw dienaar toch een traantje laten. Bedankt aan allen die er waren, bedankt aan allen die geschreven hebben, bedankt aan allen die mij deadlines gerespecteerd hebben, bedankt aan allen die ze niet gerespecteerd hebben en bedankt aan al de rest! Als openingsklassieker mocht ook het Bachelorweekend niet ontbreken in deze categorie en ook de Nacht van de Geschiedenis staat terecht mee op het podium.

2: Welke activiteit moet de VGK dringend organiseren? 1. Departuur (14 %) 2. Paintball (5 %) 3. Barbecue – doop – schuimpartij – VGK got talent (3 %) De VGK houdt van ironie. Naast de meest geslaagde activiteit, wint Departuur ook de meest gemiste activiteit. Uw dienaars roemrijke voorganger, de reeds vermelde Willem Roels had het in de wandelgangen al voorspeld.

3: Wie is de hipste prof? 1. Marc Boone (36 %) 2. Arjan Zuiderhoek (15 %) 3. René Vermeir – Steven Vanden Broecke (7 %) Net niet de wijste prof 2010 – 2011 maar met meer dan een straatlengte voorsprong de hipste prof 2010 – 2011! 38 Het Veer

www.vgkgent.be


De VGK draagt prof. Boone in het hart en wij hopen dat het andersom ook zo is. Het podium wordt vervolledigd door prof. Zuiderhoek wiens schattig accent door velen gewaardeerd wordt en de vroegmoderne tandem Vermeir – Vanden Broecke. Al steekt uw dienaar het niet onder stoelen of banken dat hij laatstgenoemde graag wat hoger had zien eindigen.

4: Wat is uw favoriete vak tot hier? 1. Geschiedenis van de Vroegmoderne Tijd (19 %) 2. Geschiedenis van de Moderne & Hedendaagse Tijd (10 %) 3. Geschiedenis van de Klassieke Oudheid (7 %) Drie eerstejaarsvakken bezetten het podium. Net naast het podium vinden we ook enkele vaken uit hogere jaren zoals Intellectuele geschiedenis, Oude nabije oosten en Seks & globalisering (omdat er seks in voorkomt, wedden?). Dat onze praeses in het diepst van zijn hart nog steeds een burgie is, bewijst hij met zijn stem voor Discrete wiskunde. Vort, terug naar de Plateau, jij!

5: Wie moet er naakt op de cover van het Veer? 1. Emma Bossu (14 %) 2. Jelle Coppens (12 %) 3. Nikita Vos (9 %) Geachte leden van de Vlaamse Geschiedkundige Kring, Nu is uw dienaar altijd al een groot voorstander geweest van democratische inspraak en zal hij zich te allen tijde inzetten om te gehoorzamen aan de vox populi. Maar voor deze ene keer zou ik toch graag van mijn dictatoriale macht, verbonden aan het ambt van scriptor, gebruik willen maken om u dit te zeggen: DAT ZIET GE VAN HIER! Met vriendelijke groeten, Uw dienaar VGK Scriptor 2010 - 2011

39 Het Veer

www.vgkgent.be


6: Wie is uw favoriete one-night-stand? 1. Wim Bekaert (14 %) 2. Wendy Lisarde (12 %) 3. Nikita Vos (8 %) Een eerste ritwinst voor Wim Bekaert. Eerste, want er zullen er nog wel enkele volgen. De top drie wordt, zoals het hoort, vervolledigd door twee charmante jongedames. Hoera! Scoorden ook opvallen goed: Maaike Vanmeerhaeghe, uw dienaar, Aljosja Van Der Straeten, Jacques Pottie en Lise Betjes.

7: Wie is het irritantste forumpersonage? 1. Den Hugo (54 %) 2. Wim. – Willem?! (8 %) 3. Wouter. (6 %) Wat iedereen verwacht was, werd bevestigd met een meerderheid der stemmen: Den Hugo (pseudoniem van Desmond Vercammen) is het meest irritante forumpersonage! Ver achter hem volgen, op een gedeelde tweede plaats, de webmaster zelve en Willem Roels (All glory to the hypnotoad!). Uw dienaar vervolledigt het podium. Ook enkele oude bekenden doken in deze categorie op, zoals voormalig winnaar Saksen-Coburg-Kóhary, Hamirubi en Sven.

8: Welke geschiedenisstudent wacht een gouden toekomst? 1. Ruben Cassiman (12 %) 2. Ruben Vandeputte (10 %) 3. Michiel Degraeve (7 %) Mensen die luisteren naar de naam Ruben, hebben duidelijk een aanleg om een gouden toekomst tegemoet te gaan. Beste lezers, u weet alvast hoe u later uw zonen zal moeten dopen. Ook uw dienaar heeft een Ruben in de familie (mijn jongste broer) en het brave ventje was zeer blij dit te horen. Michiel (die volgens sommige stemmers “een berenlul” heeft) Degraeve sluit het rijtje af. Vielen net naast het podium: Desmond Vercammen en Emma Bossu. De redactie wil hen dan ook alle goeds toewensen in hun verdere leven!

40 Het Veer

www.vgkgent.be


9: Welke geschiedenisstudent is de grootste filoslet? 1. Wim Bekaert (50 %) 2. Jochen Elegeert (17 %) 3. Bertold Vanderhaeghen – Tim Piens (3 %) Surprise, surprise! Met een nipte meerderheid der stemmen wordt Wim Bekaert filoslet 2010 – 2011. Een eindje achter hem volgt zijn eeuwige wingman Jochen Elegeert die, in de schaduw van de meester zelve, ook al eens flink scoort. De winnaar van vorig jaar belandt opnieuw in de top 3 en krijgt het gezelschap van ons aller peter, Tim Piens, die er blijkbaar ook wat van kent. Willem Roels kreeg vreemd genoeg maar één stem. Zijn we Departuur al zo snel vergeten?

10: Welke geschiedenisstudent is de meest begeerlijke vrijgezel? 1. Nikita Vos (17 %) 2. Jacques Pottie – Michiel Degraeve – Wim Bekaert (9 %) 3. Aljosja Van Der Straeten – Jochen Elegeert – Willem Roels (6 %) Macht erotiseert blijkbaar want onze praeses-elect wint overtuigend deze categorie. Ook de prijsvraag uit het vorige Veer (overigens gewonnen door Bert Van Cauter) kan daar voor iets tussen zitten. Na haar volgen zes mensen, verdeeld over twee plaatsen. Al heeft uw dienaar lang getwijfeld om Aljosja Van Der Straeten uit de uitslag te schrappen, daar deze ondertussen geen vrijgezel meer is. Maar dan had het niet meer grappig geweest dat Wendy Lisarde en uw dienaar samen op de vierde plaats geëindigd waren. Oh gij heerlijke ironie!

11: Welke geschiedenisstudent wordt ooit hoofdredacteur van Knack? 1. Ruben Cassiman (32 %) 2. Wouter Peeters (22 %) 3. Guillaume Maebe – Tine Verhoeven (5 %) Een proscriptor, een scriptor, een scriptor-elect en een maap bezetten het podium. Uw dienaar moet eerlijkheidshalve toegeven dat hij gehoopt dat zelf te winnen maar wil uiteraard ruiterlijk zijn meerdere erkennen in de persoon van Ruben Cassiman. De job van Rik Van Cauwelaert komt enkel hem toe! Uw dienaar wel dan wel ogenblikkelijk solliciteren naar de functie van Koen Meulenaere, op wie hij zijn pseudoniem gebaseerd heeft. Liefhebbers van Bladspiegel weten wat ik bedoel. Proscriptor Willem Roels viel net buiten de prijzen. 41 Het Veer

www.vgkgent.be


12: Wie is de zatte nonkel van de VGK? 1. Wim Bekaert (24 %) 2. Jacques Pottie – Jochen Elegeert (8 %) 3. Jelle Coppens (6 %) Opnieuw een gouden medaille voor Wim Bekaert. Zijn wingman volgt hem, samen met Jacques Pottie, op de voet, of toch op een grote voet. Mensen met een zwak karakter, zoals uw dienaar, zouden een verband kunnen zien met de uitslag van de negende categorie. Verbazingwekkend om te zien, was de evolutie van het aantal stemmen voor Nathan Declerck (vierde plaats met 5 % van de stemmen) voor en na de Mexican night!

13: Welk vak moet dringend een stucu krijgen? 1. Geschiedenis van de Klassieke Oudheid (15 %) 2. Geschiedenis van de Nederlanden – Tendenzen in de historiografie (9 %) 3. Een hoop vakken die ik hier niet allemaal ga opsommen (4 %) Dat de Klassieke Oudheid een ingewikkeld kluwen kan zijn waar een kat haar jongen duidelijk niet in terugvindt, bewijst deze uitslag. Ondanks de schitterende lessen van prof. Zuiderhoek hadden veel geschiedenisstudenten graag gehad dat de VGK een duwtje in e rug zou geven met de uitgave van een studentencursus. Heren studiepraesides-elect, u weet wat te doen. En doe Nederlanden ook maar als er tijd over is. Over de praktische haalbaarheid van een stucu Tendenzen, heeft uw dienaar toch zo zijn twijfels. Al wil hij zichzelf wel kandidaat stellen om een hoofdstuk over Bach te schrijven. Oh ja, blijkbaar moet ook mijn mama een stucu krijgen… Ik zal het haar zeggen!

14: Welke eerstejaar verdient enkele educatieve kletsen? 1. Desmond Vercammen (27 %) 2. Diethard Vlaeminck (24 %) 3. Pieter Hendrix (4 %) Deze categorie is lang onbeslist gebleven. Desmond en Diethard bleven, zoals Van Looy en Beheyt5 lang nek aan nek maar uiteindelijk won Desmond. Zijn pakje slaag mag hij komen ophalen wanneer het hem past. Ook Jochen Elegeert kreeg enkele stemmen, maar sinds hij eindelijk geslaagd is voor HP1, wil uw dienaar 5

De verrader! Uw dienaar, als ware Herentalsenaar, weigert hem te erkennen als de winnaar van het WK wielrennen van 1963. 42 Het Veer www.vgkgent.be


hem genade schenken. Een enkeling nomineerde Niels Nevejan “omdat die nog niet genoeg educatieve kletsen gekregen heeft”. Is die persoon Nevejans kwakronde nu al vergeten? Episch, dat was het! Laat die jongen voortaan dus maar gerust!

15: Welke geschiedenisstudent zal ooit de Nobelprijs voor de vrede winnen? 1. Ruben Vandeputte (23 %) 2. Wouter Peeters (15 %) 3. Cynthia van der Heyden – Delphine Vanoverberghe (5 %) Liu Xiaobo, Barack Obama, Al Gore, Koffi Anan en Nelson Mandela, hou u vast aan de takken van de bomen want hier komt Ruben Vandeputte! Met zijn baard, die volgens uw dienaar, therapeutische krachten bezit, is hij gekomen om vrede onder de mensen te brengen. En indien niet in de wereld, dan toch zeker wel in de Blandijn. Ook uw dienaars pogingen om vrede te stichten worden gewaardeerd. Cynthia & Delphine sluiten dit rijtje, en terecht! Want voor wereldvrede is er nochtans niet zo veel nodig, enkel wat meer vrouwen aan de macht. Dan zeg ik “Schat, jij zou dat kunnen!” en, echt, ik meen het, ja ik meen het maar zij lacht. En als ze lacht, is er even wereldvrede, is de laatste strijd gestreden, ’t is echt machtig als ze lacht. Als ze lacht, baad ik uren in de zon, ik wou dat ik dat voor haar kon, wat zij voor mij doet als ze lacht… Enfin, u kent het liedje wel!

16: Welke aankoop moet de VGK dringend doen? 1. Een Thaise masseuse (19 %) 2. Een ijskast (4 %) 3. Een hoop andere voorstellen die ik hier niet allemaal ga opsommen (3 %) Kom nu niet zeggen dat u het niet verwacht had! Voor het derde jaar op rij staat de Thaise masseuse bovenaan het verlanglijstje. Maar wie gaat dat kind kost en inwoon geven? Aha, nu zijn we er! Uw dienaar alvast niet…

43 Het Veer

www.vgkgent.be


17: Wie is de grappigste geschiedenisstudent? 1. Ruben Cassiman (25 %) 2. Ruben Vandeputte (8 %) 3. Jelle Coppens – Willem Roels – Wouter Peeters (6 %) Mensen die een gouden toekomst tegemoet gaan, zijn blijkbaar ook grappige mensen! Met ruime voorsprong wint Ruben “ze noemen mij wel meer dan eens de mopjesvriend” Cassiman deze categorie. Eigen schuld, dikke bult! Hij moest maar zo grappig niet zijn. Ook de schattige humor van Ruben Vandeputte wordt op prijs gesteld.

18: Wie verdient een levensgroot standbeeld aan de ingang van de Kelder? 1. Marc Boone (26 %) 2. Jacques Pottie (20 %) 3. Ruben Vandeputte (5 %) We hebben het hier al geschreven: De VGK draagt prof. Boone in het hart! Met een mooie voorsprong wint hij deze felbegeerde categorie van de VGK nestor Jacques Pottie, die ter vervanging van een levensgroot standbeeld een laudatio in dit Veer krijgt. Bij dezen zouden wij prof. Boone willen vragen wanneer hij tijd heeft om te komen poseren. Andere opvallende nominaties waren voor Karl Marx, Hitler, Spinoza en Wim Bekaert. Karlien Braet nomineerde zichzelf, waarvoor proficiat!

19: Welke geschiedenisstudent zal ooit paus worden? 1. Wouter Peeters (46 %) 2. Diethard Vlaeminck – Jochen Elegeert (5 %) 3. Een hoop mensen die ik hier niet allemaal ga opsommen (4 %) De vox populi heeft gesproken en uw dienaar wordt per acclamatie uitgeroepen tot volgende paus. Onze contacten bij de Heilige Stoel werden reeds aangeschreven en binnenkort dient hij aangesproken te worden met Eminentie. Opvallend was dat twee mensen uitdrukkelijk “niet Wouter Peeters” ingevuld hebben. Bij nader onderzoek bleek het te gaan om Willem Roels die gewoon wou dwarsliggen, en Emma Bossu naar wiens motieven wij alsnog het raden hebben. 44 Het Veer

www.vgkgent.be


20: Welke geschiedenisstudent is waarschijnlijk een alien? 1. Wim Bekaert (14 %) 2. Stijn Joos (8 %) 3. Jelle Coppens – Jochen Elegeert – Willem Roels (7 %) Een vierde overwinning voor Wim Bekaert wiens wereldvreemdheid mythische proporties begint aan te nemen. Bij momenten van zwakheid van het karakter durft uw dienaar zich al wel eens laten verleiden tot de stelling dat wij allen in de echte wereld wonen en Wim Bekaert in Sesamstraat. Blijkbaar ben ik dan toch niet de enige met die mening!

21: Wie is de meest onderschatte geschiedenisstudent? 1. Wim Beakert (16 %) 2. Nikita Vos – Sören Beerens – Stavros Kelepouris (7 %) 3. Desmond Vercammen – Goedele Opsomer – Jochen Elegeert – Niels Nevejan (4 %) Een vijfde en (oef!) laatste overwinning voor Wim Bekaert. Een snelle rekensom leert ons dat hij niet minder dan een vijfde van deze pop-poll gewonnen heeft… De rest van de top drie wordt mooi opgevuld door mensen als Sören “economen worden immers altijd onderschat” Beerens, Stavros “dat geldt ook voor filologen” Kelepouris en Niels “over kwakrondes beginnen we zelfs nog niet” Nevejan.

22: Wat is uw favoriete cantusliedje? 1. Die Lore (22 %) 2. Tunke (10 %) 3. Krambambouli (7 %) Voor mensen die aanwezig waren op de Zwanenzangcantus, zal deze uitslag geen verrassing zijn. Uw dienaar kreeg daar immers de eer om deze top drie in omgekeerde volgorde aan te kondigen zodat deze uit volle borst gezongen kon worden door de aanwezige corona. Opvallend dat de twee hoogste scorenden Duitse liedjes zijn. Ik wil het maar even melden… En hoewel ‘De WINA is een homoclub’ bij mijn weten (en ik heb het een paar keer nagekeken) niet in de codex staat, heb ik de nominatie aanvaard wegens het hoge ‘funny cause it’s true’ gehalte.

45 Het Veer

www.vgkgent.be


23: Wat is uw minst favoriete cantusliedje? 1. Die kat komt weer (33 %) 2. Het lied van pater Callewaert (11 %) 3. Ad fundum per jaar (Klio-versie) – Pappenheimer (7 %) Een verwachte en eigenlijk ook terechte winnaar! Geen cantusliedje zo irritant als die kat die altijd maar weer komt! Ook Het lied van pater Callewaert valt niet in goede aarde. Blijkbaar houdt de VGK niet van “crescite et multiplicamini”… De Ad fundum per jaar zoals die door onze Antwerpse collega’s van Klio gezongen wordt, mocht uiteraard ook niet ontbreken! Was me dat een spuuglelijke versie!

24: Meest originele papertitel Deze klassieker leverde vele originele voorstellenop, waarvan ik hieronder een bloemlezing zal geven, maar één voorstel wil ik er toch speciaal uitpikken. Toen uw dienaar deze las, moesten ei zo na de hulpdiensten verwittigd worden, zo hard werd er gelachen: “Die Apartheid of die rasverheffing: waarom die OAK nie in die kelder thuishoor nie” Proficiat, Ruben Vandeputte, met deze prachtige overwinning! Moge het onderzoek naar deze intrigerende probleemstelling u veel intellectuele voldoening geven. Zoals beloofd hieronder een bloemlezing van andere verdienstelijke titels:  De dood van een monument: onderzoek naar de rol van Wim in de moord op de KHK-buffel  Tiens, Malthus en de Nederlandse Opstand...: een analyse van het stijgende déjà-vu gevoel bij derde bachelors geschiedenis  Overtreffende trappen van omhooggevallenheid. Hoe de Twieoo de Twitch werd  De die van Wouter - Werk en leven  De feministische revolutie: waarom Nathan zijn ketting een paar meter ingekort is  Confessiones: het nachtleven van Marc Boone. Sex, drugs and rock'n roll  Een hamer in zijn aars: een analyse van Michel Foucault  Michiel 'de berenlul' degraeve, een meeslepende biografie  Hoe voer je beter geen discussie: een case studie naar Jochen Elegeert

46 Het Veer

www.vgkgent.be


25: Welke geschiedenisstudent is de beste Wesley Devisscher? 1. Willem Roels 2. Willem Roels 3. Wesley Devisscher Al snel na het online publiceren van de heilige vragenlijst, werd duidelijk dat er een extra categorie moest toegevoegd worden, nl. eentje die peilde naar welke geschiedenisstudent eigenlijk de beste Wesley Devisscher is. Uw dienaar achtte het wijselijk om dit oordeel niet over te laten aan de vox populi, maar wel aan een neutrale en professionele jury die ik hier kort aan u voorstel: Willem Roels, Leo Van Wolputte, Karlien Braet, Wendy Lisarde en uw dienaar (voorzitter). Na lang vergaderen werd besloten dat Willem Roels dit jaar de beste Wesley Devisscher geweest is. Hij deed het zelfs zo goed dat hem ook de tweede plaats werd toegekend. Op de derde plaats eindigde dan Wesley Devisscher zelf, als beloning voor zijn dappere pogingen. Wouter Peeters

47 Het Veer

www.vgkgent.be


De Vlaamse Geschiedkundige Kring presenteert

Lustrum

Naar aanleiding van zijn 80ste verjaardag De VGK Lustrumwijn AYAMA Shiraz Pinotage 2009 De Lustrumwijn editie 2011-2012 komt ditmaal uit Zuid-Afrika. De keuze is gevallen voor een wijn uit het Paarlgebied, in het westen van Kaap De Goede Hoop. De Kaap kan prat gaan op het rijkste florale gebied op de planeet en de oudste geologie in de wijnbouwwereld: eeuwenoude bodems van graniet, zandsteen en kleisteen, die aan de druiven de krachtige aroma’s verlenen waar de wijnen voor bekend staan. Toch is slechts een deel (70%) van de druivenproductie van Zuid-Afrika bestemd voor wijnbouw, gezien het land de grootste producent is van druivensap. Vandaar dat Zuid-Afrika het beter moet doen dan gewone tafelwijntjes om te overleven. De beste wijnen komen over het algemeen uit de streek rond de stad Stellenbosch, die in het pad ligt van zuidelijke oceaanwinden van False Bay. Paarl ligt wat verder van de verkoelende invloed van False Bay maar staat eveneens bekend omwille van de fijne wijnen die de regio voortbrengt tegen schappelijker prijzen. Dichtbij de stad, aan de voet van de Paarlberg, ligt de wijngaard Slent Farm (sinds 1685) die deel uitmaakt van de appelatie Voor Paardeberg, een wijngebied van de Western Cape. Ayama wordt er speciaal gemaakt om alle eigenschappen van het land op te nemen in de wijn: de druiven worden pas zeer rijp geoogst; na gisting op de schil en de melkzuuromzetting wordt de wijn opgevoed in inox tanks. Het resultaat is o.a. de Ayama Western Cape Red Pinotage Shiraz 2009, een blend van het populaire ras Shiraz (40%) en de trots van Zuid-Afrika Pinotage (60%). De wijn heeft een mooie, dieprode kleur met aroma’s van zwart fruit en kruiden, een bouquet van rijpe bessen met groene peper en kruidige aroma’s die overgaan op het palet, waar de peperaroma’s sterker naar voren komen. De mooi geïntegreerde rijpe tannines zijn fluwelig mild en maken, samen met het alcoholvolume van 13 %, een volle wijn die perfect in evenwicht is en een verfijnde elegantie uitstraalt, zodat hij meteen kan gedronken worden maar toch enkele jaren toekomst gegund kan zijn. De assemblage van de krachtige Pinotage met de kruidige Shiraz maken deze wijn zeer geschikt bij geroosterde schotels, rundvlees, wild en zachte romige kazen. Zijn evenwicht maakt hem evenzeer geschikt om zo van te genieten. Kenneth Lasoen 48 Het Veer

www.vgkgent.be


LORDS COMMISSIONERS OF THE ADMIRALTY

Polen

Whitehall, April 1811 Pursuant to an Order from the Right Honourable Lords Commissioners of the Admiralty, dated the 10th April ult., and directed to Jacques Pottie, Esq., Admiral of the Fleet, and Commander in Chief of His Majesty’s Ships and Vessels at Ghent, to proceed to the Czech state and Poland aboard HMS Obstinacy taking command of her and hoisting his flag, red at the mizzen, in his wake HMS Davidoff, Jochen Elegeert, K.B., Commodore. We have the honour to acquaint you with the exploits of said vessels.

At sea, 16 April The squadron left Ghent harbour at daybreak and proceeded towards Weimar under fair conditions and easy seas. Admiral Pottie was being “entertained” aboard the Obstinacy by the ladies present. Commodore Elegeert was assisted by Captain David Vanneste, Esq., at the wheel of the Davidoff. At leaving Weimar the Hon. Admiral admonished those crewmembers drinking too much for imperiling the departure time. Duchcov was reached in the early evening after only a few near-collisions of the flagship with passing vessels. The city had fallen into the hands of the enemy! The streets were entirely deserted and the buildings could be seen to have suffered recent damages due to cannon fire. A landing party was assembled to raid the local storages of all wine and spirits, while dinner, which was very good and affordable, was prepared by the natives. At one point during dinner the Admiral was confused with the Duke of Waldstein’s guest Giacomo Casanova, who had a striking resemblance but also appeared to have been born in the same year of 1725. At nine a.m. on April 11th we hauled up towards the north-west and made a stop at Theresienstadt. En route to Melnik the flagship was lost out of sight for the first time, and discovered at Melnik moored to the church. The officers and crew were received at the castle and at two a.m. the squadron progressed making good weather under bare Poles, arriving at an abandoned battery with nearby lodgings, which were however not employed at the risk of having a mutiny on the Admiral’s hands. Hove-to under the balanced main staysail at Karpacz, from where our latitude by observation was 50° 47’ N 15° 44’ E from which it appeared that we had been carried by some current or some unknown cause, eleven miles to the northward of our destination, by which deviation from the course the flagship intended to steer, the squadron arrived at Marcinowice after one hour and forty minutes, contrary to the Admiral’s estimation of half an hour. Whereas 49 Het Veer

www.vgkgent.be


our dinner was once more quite excellent, that evening an event occurred of the most scandalous nature, committed by a person or persons unknown, against the Hon. Commodore Elegeert, who was lifted out of his cot with the intention of laying him asleep on deck. The Commodore however, was unwavering in his conduct as an officer and a gentleman, as befits his commendable record. On the 12th April passing Swidnica and its wooden church on the larboard tack the squadron made it to the waters around Skalny Labyrint; its progress was hindered by barriers which were dispatched by the flagship. At three an engagement followed at close orders between Obstinacy and a guarding vessel of superior size. The squadron anchored near Skalny and the crew mounted an expedition through the forests to the labyrinth from two sides, one party returning towards the anchorage to light a fire, the other searching for the labyrinth. At the labyrinth both the Admiral and the Commodore were almost added to the casualty list, the one nearly falling down and the other getting stuck between two rocks. To the highest gratification of the crew both officers were saved. But when it became time to return to the vessels, the crew got further split up into two teams due to some unforeseen events. The team under command of Rear Admiral Bekaert was left at the top of the mountain without clear directions as to how to get back and without any means of contacting the other crewmembers. But the team did not waver in their peril as they started their epic journey of multiple hours down the slopes of the mountain. Once they were reunited with the rest of the crew, they proceeded towards Cracow in the evening and night, where a base was set up for three days for revictualling. At the 13th the crew received several reports of unwarranted historical activities at a nearby camp site called “Auschwitz”. An expedition was mounted against said camp under the command of Commodore Elegeert. Once the expedition landed at the gates Vice Admiral Lasoen and Read Admiral Bekaert quickly split off from the main group and managed to sneak into the camp without paying toll. The rest of the expeditionary force encountered great difficulties to gain access, which were exacerbated by heavy breezes and rain. It was therefore not abnormal that our two brave admirals were joined by Captain Vanneste after the liberation of the camp in their quest for finding another liquor store. Once safely returned to the home port, a special dinner party was held in honour of Admiral Pottie’s 179th birthday, concluded with a birthday cake, for which the officers went to great lengths to acquire. The 14th saw moderate breezes and bright weather. A landing party, under the name of the University of Belgium, plundered the salt mines and ravished its fair wenches. However, when the raid on Cracow castle began, the Commodore was seized and held under the water by his own men. That however was not the end 50 Het Veer

www.vgkgent.be


of his trials: the same evening, after an excellent dinner offered by four officers at a renowned club, the Commodore was once more the victim of an attack by unknown scoundrels, finding in his cot a stone of considerable size that was intended to disturb his sleep. A court of inquiry set up immediately afterwards found the crew of the nearby enemy ship Penetrator guilty of attempting to sabotage the Commodore’s ability to command. Hereafter, in accordance with Admiralty orders, the squadron started the return voyage on the 15th, passing Wroclaw to anchor at Dresden. The flagship was found hove-to having been stopped by a police vessel that checked the identity of the women aboard. Davidoff stood in twice to render assistance and engage the flagship’s attackers. Following this engagement the flagship was lost out of sight only a few times and Davidoff’s watch officers observed only six nearcollisions on the German waters. At Dresden the Admiral excused himself from duty with the ladies present and a local girl until 5 a.m., whilst another outrageous act of defiance was directed at the Commodore, who found himself in his bed with a white substance of unknown origins in his hair. Another court of inquiry found the available evidence to be insufficiently conclusive to find and or punish the culprits. Also at Dresden was recorded the one casualty of the expedition, as Master-at-arms Niels Van Gucht, at an encounter with a flight of stairs, lost his right foot. Upon the final day of the voyage near Giessen the officers and crew parted from fellow traveler Baron David Liuzzo of Frankfurt. In the early evening the squadron arrived in Ghent under wide acclamations and much rejoicing. Several crewmembers headed right to the bar and started dividing the plundered booty, after which they went their own separate ways. The conduct of all those present, especially the care and preparedness of the commanding officers, are highly recommended to the notice of the Lords Commissioners. We have to honour to be, etc. Kenneth Viscount Lasoen, Vice Admiral of the Blue Wim Bekaert, K.B., Rear Admiral of the White

51 Het Veer

www.vgkgent.be


Trouw

Verhaal

VERKOCHT! Beduusd kijkt de kleine jongen naar zijn vader, op zoek naar de betekenis van dit woord. Bij het zien van de tranen op het anders zo onbewogen gelaat dat hij zo bewonderde, voelt hij hoe ook bij hem de machteloosheid de bovenhand neemt. Langzaam, hand in hand, verlaten de twee, achtervolgd door hun tranen, de zaal, een onzekere toekomst tegemoet. 12 juni 1988 Het is een zonnige ochtend en alles lijkt het jonge koppeltje gunstig gezind te zijn. Vandaag is de heuglijke dag dat Mia Janssens en Patrick van Houtem in het huwelijksbootje treden. Niets kan de twee in de weg staan om elkander het jawoord te geven en elkaar voor eeuwig en altijd te beminnen... 12 mei 1990 Een luid geblèèr weerklinkt door de gangen van het ziekenhuis ten teken dat er nieuw leven op de aardbol is gezet. De trotse vader verschijnt met een gezicht vol blijdschap in de gang en houdt de pasgeboren nazaat hoog in de lucht zodat ieder nietig wezen het ongekende fenomeen kan aanschouwen. Het kleine hoopje geluk glimlacht de wereld toe, niet wetende dat deze wondere nieuwe omgeving voor zoveel ellende kan zorgen. 13 januari 1993 De assistente van Mia van Houtem probeert het kantoor van haar meerdere te betreden maar stelt vast dat de deur in het slot zit. Gelaten haalt ze haar schouders op en wandelt ze terug naar haar bureau. Binnen haalt Mia opgelucht adem waarna ze haar rok weer in de juiste plooi brengt. Jean staat al aan de deur te kijken door het sleutelgat of de kust veilig is. 'Tot volgende week schoonheid', mompelt hij waarna hij weer verdwijnt, Mia alleen achterlatend met al haar schuldgevoelens. 18 mei 1993 Na de zoveelste ontmoeting met Jean begeeft Mia het. Ze denkt aan haar Patrick, aan hun zoontje die de reden van haar bestaan is. Er valt een flauwe glimlach te bespeuren op haar gelaat. Hij kijkt toch zo op naar zijn vader. Onmiddelijk beslist ze dat dit moet stoppen, het kan zo niet verder. Met een standvaste tred keert ze terug naar huis, vastberaden om schoon schip te maken en te boeten voor haar verkeerde keuzes. 52 Het Veer

www.vgkgent.be


28 juni 1993 Helemaal alleen blijft Mia achter voor de rechtbank. Alles is ze kwijt. Geen man, geen kind, geen minnaar, helemaal niets. Teleurgesteld draalt ze rond in de vele smalle straatjes die de stad rijk is, mijmerend over verleden, heden, toekomst. Plots lijkt alles erg helder. Het enige wat haar nog rest is het ontvluchten van de schaamte, afrekenen met het verleden, de grote sprong in het diepe duister. Twee dagen later vindt men haar levenloze lichaam terug, geen hulp kon meer baten. 18 december 1993 Patrick bekijkt nog 1 keer de papieren die de symbolische doodsteek betekenen. Diep zuchtend tekent hij dan toch de papieren voor de extra lening, wetende dat dit als een boemerang zal terugkeren in zijn gezicht. Maar welke keuze heeft hij? Een werkloze jonge vader zonder enige ervaring of extra scholing. Geen geld meer en elk ander hulpmiddel is al aangeboord en leeggezogen als een oliebron. Overleven heeft nu de plaats ingenomen van leven. Onzeker stap Patrick de toekomst tegemoet. 18 september 1995 Geschokt kijkt Patrick naar zijn zoon en beseft hij dat dit de eerste keer is dat hij hem ziet huilen. Met de rug van zijn hand veegt hij zijn tranen af, in de hoop een meer zekere houding te kunnen aannemen. Zachtjes begeleid hij zijn zoon naar buiten, het doolhof der steegjes tegemoet. De straat wordt hun woning, bedelen hun lot. Gekrenkt in de eer moet Patrick zien te zorgen voor zijn zoon, de winter staat voor de deur. 3 februari 1996 Verbouwereerd stapt Marta het portier van 'de welkom' over. Ze laat zich zakken op de eerste de beste barkruk en kwakt snel haar baileys achterover waarna ze een nieuwe bestelt. Ze vraagt zich af waarom ze zo geschokt is. Het was immers niet de eerste keer dat ze gestorven daklozen tegenkwam, daar zorgde haar werk wel voor. Dit maal was echter ander. Het beeld van dat kleine, onschuldige gezichtje krijgt ze maar niet uit haar geheugen. Zo broos maar toch gehard door het zware leven, de jongen kon niet ouder zijn geweest dan een jaar of 6. Zo jong en zo'n wreed lot. Langzaamaan probeert ze de gebeurtenissen van zich af te zetten terwijl op de radio de weerman het heuglijke nieuws aankondigt dat de zware winter deze nacht geëindigd is. Desmond Vercammen 53 Het Veer

www.vgkgent.be


Hey boekenwurmen, leesbeesten en fantasyfans, het Fantasy boek dat ik deze keer zal bespreken, maakt weer maar eens deel uit van een trilogie: De tranen van Artamon, geschreven door Sarah Ash. Het eerste boek van deze reeks heet “Heer van sneeuw en schaduw” en is een zoveelste opeenhoping van fantasyclichés, ditmaal nauwelijks verhuld door in een originele combinatie te zijn gegoten. Hoewel dit boek echter weinig diepgang vertoont en de verschillende verhaallijnen vaak eerder uit elkaar weg dan naar elkaar toe lijken te groeien, is het verhaal eenvoudig en ontspannend. Omdat dit deel zeer vlot leest en je vaak doet glimlachen om de naïviteit van de personages en de herkenbaarheid van het plot, is het echter geen volledige afrader. Het is een ideaal boek om ter ontspanning in de blokperiode te lezen: je hoeft er niet bij na te denken en je kan het wegleggen wanneer je wilt. Het verhaal begint wanneer Gavril Andar, een portretschilder voor rijke en edele families, door een vervaarlijk uitziende groep krijgers wordt verteld dat zijn vader, die de voormalige vorst was van Azkhendir, is overleden. Ze vertellen een overdonderde Gavril dat zijn vader vermoord is en dat hij mee moet komen naar Azkhendir om hem op te volgen. De jongeman vergezelt hen volledig tegen zijn zin en wordt, na aan een aantal tests van het bloed te zijn onderworpen, tot de volgende drakhaon, vorst van Azkhendir, gekroond. Eens hij goed en wel op de troon zit, beginnen de problemen: zijn vaders eerste krijgsman, Kostya, wilt hem opleiden tot een waardige heerser en brengt hem de gebruiken van het rijk bij. Eén van de gewoonten in Azkhendir is dat een zoon zijn vaders moord met bloed moet wreken. Verder ondervindt hij moeilijkheden vanuit de hoek van de vroegere maîtresse van zijn vader, Lylias, die zwanger is van wat zij beweert dat zijn vaders zoon is. Ze is razend over het feit dat zij nauwelijks in het testament van de voormalige vorst wordt vernoemd en bezweert dat haar zoon de troon van Azkhendir zal erven. Tot slot ligt er ook van buiten het kastel een vijand op de loer: de erfgenaam van de Arkhelfamilie, de gezworen doodsvijanden van Azkhendir, waarvan men dacht dat ze jaren geleden volledig waren uitgeroeid, blijkt nog in leven en zint op wraak. Alsof dit alles nog niet genoeg is, moet Gavril niet alleen vijanden van buitenaf, maar ook 54 Het Veer

www.vgkgent.be


binnenin zichzelf bestrijden. Wie het aloude bloed van de drakhaons, de Koninklijke lijn van Azkhendir, door zijn aderen heeft stromen, erft meer dan enkel een troon: hem valt ook de vloek van de familie ten deel, die hem doet veranderen in een reusachtige draak, inclusief vleugels en vuuradem. Deze transformatie is echter niet vrijblijvend: om de energie voor het gebruik van zijn krachten te verzamelen, eet het monster mensen, bij voorkeur jonge kinderen. Hoe vaker zijn lichaam transformeert, hoe verder bovendien Gavrils karakter verandert. De enige die hem kan behoeden voor totale ondergang is Kiukiu, een dienstmeisje in het paleis van de drakhaon. Zij is de dochter van een vrouw die door iedereen als een hoer wordt bestempeld, omdat zij een relatie had met een Arkhelkrijger. Daardoor wordt Kiukiu voortdurend bespot en beschimpt. Ze ontwikkelt echter een band met Gavril, doordat ze samen een sneeuwuil redden, het symbool van de Arkhelfamilie. De rest van het verhaal is een verdere opeenvolging van clichés: Gavril wordt sterker en slechter, begaat dan een fatale vergissing, maar wordt nog net op het nippertje terug bij zijn verstand gebracht door Kiukiu, die uiteindelijk ook de dochter van een belangrijk persoon blijkt te zijn en zijn geliefde wordt. Bij dit boek is het echter moeilijk om te zeggen: eind goed al goed. De problemen beginnen aan het slot pas goed. Het is een open einde dat mooi wordt aangevuld door het daaropvolgende boek. De twee eerste boeken van de reeks zijn, hoewel voorspelbaar, redelijk aangenaam om te lezen. Het derde deel wordt echter saai en vervelend en wil ik iedereen van harte afraden. Elisabeth Haerens

55 Het Veer

www.vgkgent.be


Uitsmijter

Scriptor

Gisteren ging uw dienaar naar een toneelstuk kijken. Het stuk heette ‘STUK’ en ging over mensen die van zichzelf zeiden dat ze stuk waren. Na tien minuten kijken, kreeg ik door dat ik het stuk al kende. Ik had het ooit eens gelezen als voorbereiding op het één of het ander. Wat ik er nog van wist, was dat ik blij was dat we niet STUK zouden spelen, maar wel een ander stuk. Het stuk dat we dan uiteindelijk wel gespeeld hebben, heette Lang & gelukkig en ging over sprookjes. Heel meta allemaal! Het deed me een beetje denken aan dit Veer. Want dit is ook allemaal heel meta, zo met dat Veer in het Veer. Het heeft wat weg van the play within the play uit Hamlet. En dat doet me dan weer denken aan STUK want dat waren eigenlijk drie stukjes die samen één STUK vormden. Verwarrend! En niets is wat het lijkt, als je de zaak (of het stuk) nader bekijkt. Met STUK had ik twee voorstellingen op evenveel dagen tijd. Deze andere voorstelling heette ‘De lange nasleep van een korte mededeling’. Maar dit stuk was niet zo meta. Integendeel zelfs! Het ging letterlijk over wat de titel zei: de lange nasleep van een korte mededeling. Vier mensen die anderhalf uur palaverden over één van hen die aan het begin zei dat hij weg wilde. Heel minimalistisch allemaal, het had zelfs wat weg van Samuel Beckett. Maar meta? Nog in geen honderd jaar! Ik zou mijn laatste uitsmijter willen eindigen in navolging van ons aller praeses en mijn roemrijke voorganger R.C.: met een sentimentele terugblik en dat –geheel meta- in de vorm van een uitsmijter binnen een uitsmijter. Wie van ons had ooit durven denken dat ook mijn scriptorjaar voorgoed weg zou gaan? Ik heb dan maar zelf de redactie ontbonden, ik heb zoals iedereen de prijs zwaar betaald. De prijs voor de vrijheid, in ruil voor een Tripel, een erelidkaart, een diploma, een vriendin. Maar ergens in de VGK schrijft een nieuwe scriptor, een nieuwe scriptor met ambitie en talent, een nieuwe scriptor met talent. Kick ass, Tine! En met deze woorden bent u definitief van mijn uitsmijters verlost. Het ga u goed! Wouter Peeters

56 Het Veer

www.vgkgent.be


Colofon De redactie wenst volgende mensen, in kille alfabetische volgorde, te bedanken:

Boudewijn De Groot, Desmond Vercammen, Elisabeth Haerens, Jan De Wilde, Jochen Elegeert, Jolien Voorspoels, Karolien Meskens, Kenneth Lasoen, Koen Meulenaere om er niets van te zeggen dat ik een heel jaar lang schaamteloos zijn pseudoniem gebruikt heb, Laura Nys, Michiel Degraeve, mijn mama en papa om er niets van te zeggen wanneer ik alles weer op een metafysisch niveau interpreteer, Milena De Wael, Ramses Delafontaine, Ruben Cassiman, Ruben Vandeputte, Tine Verhoeven, Vincenzo De Meulenaere, Willem Roels, Wim Bekaert, Yevgueni

57 Het Veer

www.vgkgent.be


Ereleden Vlaamse Geschiedkundige Kring 2010 - 2011 Professoren

Pro-praesidium

Prof. Dr. Boone Marc Prof. Dr. de Hemptinne Thérèse Prof. Dr. Limberger Michael Prof. Dr. Thoen Erik Prof. Dr. Velle Karel Prof. Dr. Vermeir René Prof. Dr. Zuiderhoek Arjan

Bauters Jasper Brunet Bo Buylen Binou Cassiman Pieter Cassiman Ruben Castermans Rebecca Colpaert Koen Dancet Jeroen De Bruyne Laila De Buck Laurens De Clercq Ewoud De Smet Katrien Descamps Frederik De Vos Frederick Dewaele Sarah Dossche Kevin Garré Sien Ketelslegers Judith Kerckaert Christophe Lampe Jürgen Lasoen Kenneth Lerno Emmanuel Maes Thibaut Millet Klaas Opsomer Goedele Paeye Koen Roose Hanne Schatteman Kirsten Schoutteten Koen Vanbelleghem Dries Van De Kauter Gerd Van De Velde Tieneke Vanderhaeghen Bertold Van Der Straeten Aljosja van der Wouden Jan Van Duyse Jelka Van Goethem Jelle Van Herten Greet Vanslembrouck Nele Van Overschee Jan-Frederick Van Raemdonck Timothy Vanspeybrouck Matthieu Verfaillie Amélie Vlaemynck Sigrid

Assistenten & Medewerkers Carlier Julie Cottyn Hanne De Bondt Annelies De Veirman Sofie Froeyman Anton Lowagie Hannes Mathys Gillian Mechant Maja Millet Klaas Vandevoorde Lindsey

Bevriende Kringen Filologica Klassieke Kring Kring voor Moraal en Filosofie Kunsthistorische Kring Oosterse Afrikaanse Kring Slavia

Sympathisanten Amber (Tim) De Schaepmeester Steven Spruyt Jan Vanneste David Van Hulle Hans

Pro-senioren Van Heuverbeke Karl (’95-’96) Beelaert Wim (’96-’97) Debaenst Bruno (’97-’98) Burm Raf (’98 – ’99) Missine Ruben (’02-’03) Danniau Fien (’03-’04) Verplancke Joachim (’04-’05) Annemans Freija (’05-’06) Vermeulen Bregt (’06-’07) Werbrouck Emmelien (’07-’08) Deryckere Joeri (’08-’09) Logghe Loonis (’09-‘10)

58 Het Veer

www.vgkgent.be

28e jaargang: december 2010

59 Het Veer

www.vgkgent.be

28e jaargang: mei 2011

Recommend Documents