2012, nummer 4

Schoolkrant Vrije School Utrecht schooljaar 2011/2012, nummer 4

't die ggen, wees verheugd en

H oo r j e

't zi

e je z

n ge nv an 't

en

mzinnig avonduur, 't z i e h ' g ijn de n 't I ? vla r u mm u v

to o n j e

gd ! eu vr

voorwoord colofon

Ouder en wijzer

Schooljaar 2011/2012, nr. 4 Hiëronymusplantsoen 3 3512 KV Utrecht 030-2319209 Abonnementsprijs 10 euro Voor ouders van onze Vrije School is de schoolkrant gratis. Redactie Léanne Alberts Cinta Depondt Jacqueline van Eimeren Femi Korrelboom Ellen Lennartz Annegreet Schol

Wat gaat de tijd snel voorbij, de zomervakantie staat alweer voor de deur. Terwijl ik voor mijn gevoel de liedjes van het kerstspel nog maar net ‘uit-mijn-hoofd’ kwijt ben, kan ik straks waarschijnlijk alweer beginnen met oefenen. De hele cycli van jaarfeesten en seizoenen zijn weer gepasseerd. We zijn allemaal weer een jaartje ouder en wijzer, ahum. De dynamiek van dit afgelopen schooljaar kan in de zomervakantie langzaam tot rust komen om op 20 augustus weer fris en beweeglijk te starten. Ook de schoolkrant is in beweging geweest, Miriam (moeder Marijne huidige 1e klas) heeft na vele prachtig geschreven woorden afscheid genomen van de redactie en Femi (moeder Adinda komende 1e klas) gaat vanaf deze krant haar inbreng leveren. We zullen juf Léanne in de schoolkrant als vast redactielid moeten missen, daar komt onze muziekjuf Hanne voor in de plaats. Bedankt voor het vormgeven aan onze schoolkrant Miriam en Léanne! En welkom Femi en Hanne!

vormgeving Ellen Lennartz Inlichtingen voor abonnementen en advertenties: [email protected] VSU 030-2319209 Inleveren kopij (bij voorkeur digitaal) in de kopijbus in de hal van de school, bij een van de redactieleden of per e-mail naar: [email protected]

Naast beweging d.m.v. wisselingen in redactieleden en inbreng wil de schoolkrant ook graag meebewegen met zijn lezers en graag aan jullie verwachtingen voldoen. Graag horen we dus jullie reacties en op- en aanmerkingen! Ook als je graag een keer mee wilt schrijven of op een andere manier een bijdrage wilt doen, stuur gewoon eens een berichtje naar: [email protected]! Wij vernemen het graag. Namens de schoolkrantredactie, Annegreet Schol

iam ir M r o o v e j Bedank Met spijt en dankbaarheid zegt de redactie Mirjam van Kreij gedag, die de komende tijd haar creatieve energie elders gaat inzetten. Mirjam was de laatste jaren (sinds zomer 2010) actief lid van de redactie, het brein achter veel goede ideeën en interessante artikelen, aanstuurder van veelgelezen rubrieken. Zij was ook degene die mij wegwijs maakte toen ik aan het begin van dit schooljaar begon als lid van de redactie. Mirjam heeft veel positieve energie in de schoolkrant gestoken en we gaan haar missen. Gelukkig heeft Femi Korrelboom zich bereid verklaard om, samen met ons, het stokje van haar over te nemen. We willen Mirjam heel hartelijk danken voor alles wat ze voor de schoolkrant gedaan heeft, en haar succes wensen met haar eigen bedrijfje en alles wat ze verder nog gaat ondernemen! Cinta

Welk om Femi



inhoud

4 Voor u gelezen 5 Vijf vragen over... 9 Pretpraatjes

10 Antroposofie en kindertekeningen 12 Mee naar huis 14 Wat zien ik? 15 Knutselen: Reuzenbellen blazen! 16 Wat doe je als je niet 'oudert'? 17 Interview met Inge 20 Mijn huisdier; de poesjes van Elianne 21 Kleuters nemen afscheid van Corry-An 22 De zesde klasser vliegen uit

Kleuters nemen afscheid van Annegreet 24 Op naar Texel met de zesde klas! 25 Interview met Dyuna, Florian en Machteld 28 Naar buiten 30 Kleuters nemen afscheid van Elisabeth 31 Materiaal uit de klas: Muziekavond 32 Begrotingen realisatie van de VSU 34 Raden maar... 35 Interview met Dr. Gerrit Jan de Bruyn 36 Kleuters nemen afscheid van Marrie 38 Ouderbibliotheek 39

3 | vsu zomer 2012

Nieuw!

Voo r

eleze n

ug

vragen over...

door Jany van Oudheusden

Ken je dat? Dat je heel erg verlangt naar het einde van de dag, zodat je weer even lekker verder kunt lezen in DAT ENE BOEK? En dat je tegelijkertijd óók probeert er niet doorheen te racen maar er juist extreem lang over te doen zodat je elke alinea echt tot je door kunt laten dringen en nog flink in je kunt laten doorwerken.. Nou, dat had ik bij het lezen van dit prachtige boek: ‘Met kinderen groeien’, geschreven door Myla en Jon Kabat-Zinn. Met kinderen groeien. Over aandacht in opvoeding en gezin. Uitgeverij Asoka. ISBN 978 90 5670 046 I Een boek met herkenbare anecdotes uit het leven van Myla en Jon zelf maar ook citaten van Rilke, Yeats en T.S. Eliot. Centraal staat het begrip bewuste aandacht, regelmatig de tijd nemen om even stil te staan, al is het maar gedurende één of twee minuten. Ontsnappen aan de waan van de dag. Bij jezelf blijven, zodat je ook als ouder veel kunt betekenen. Leren niet-oordelend van het moment bewust te zijn, je kinderen te zien zoals zij werkelijk zijn, zowel naar binnen als naar buiten te kijken, en op grond van wat je ziet met wijsheid en mededogen te handelen... De Kabat-Zinns benaderen het leven met kinderen als spirituele beoefening en laten zien dat het een eigen weg van ongekende diepgang en vervulling kan zijn. In tien hoofdstukken komen de grondslagen van bewust opvoeden (soevereiniteit, empathie en acceptatie), bewuste aandacht en de toepassing daarvan aan de orde. Met veel liefde en begrip laten de Kabat-Zinns allerlei aspecten van het leven met je ‘inwonende zenmeesters’, de revue passeren. Ook die van de tegendraadse peuter en de nukkige puber.

Met een best zwaar gemoed las ik de volgende passage: ‘Maar als wij er, gewoon als experiment, voor kiezen om ons juist op dat moment waarop wij er het minst toe geneigd zijn, gevend tegenover onze kinderen te zijn, en ons niet in onszelf terugtrekken of ons afsluiten, maar onszelf volledig beschikbaar maken en ofwel onze kinderen bereidwillig bezighouden ofwel hun aandacht vriendelijk ergens anders op richten, als dat mogelijk is, dan ontdekken wij misschien dat er een hele wereld voor hen en voor ons opengaat, een gemeenschappelijke wereld, die wij achteraf niet hadden willen missen, niet hadden kunnen voorspellen, en die misschien belangrijker voor ons zou kunnen zijn dan al het andere dat wij hadden kunnen doen - ondanks onze vermoeidheid, ondanks hoe druk wij het dachten te hebben, ondanks onze vermeende tijdnood.’ Tijdens het lezen zijn ze voelbaar, de kansen die ik heb laten liggen, de momenten van totaal in beslag genomen zijn door andere belangrijkere zaken, werk, vrienden, huishoudelijk gedoe, de mail... De ontelbare keren waarop ik niet echt gekeken, geluisterd heb, en mijn kind braaf genoegen nam met mijn “mmm, ja heel mooi”. Toch maakt het boek helemaal niet moedeloos, integendeel, het inspireert en ondersteunt, heeft een weldadige werking als van een warm bad en helpt enorm die momenten steeds wakkerder te gaan herkennen en er in te groeien. Mét je kind dus. Zelfs wanneer de kinderen al volwassen zijn, is het nooit te laat om nieuwe wegen te bewandelen. Een ander heel interressant met-kinderengroeiboek maar dan weer vanuit een andere invalshoek is ’Het fluisterkind’, van Janita Venema.

4 | vsu zomer 2012

a Ook een aanr

der!

Zwemles chool op s

(moeder van Jurre en juf van klas 3 en 5 dit jaar, na de zomervakantie juf van de nieuwe 2e klas)

Met de zomer voor de deur, en met de veranderingen in het schoolzwemmen, is zwemles een hot topic. Wij vroegen aan een aantal ouders hoe het hen en hun kinderen bevalt op zwemles bij de verschillende baden.

D

e moeders van Midas, Evie, Syp en Juul, Mieke, Eliza, Sara en Adinda gaven antwoord op onze vragen. De kinderen zitten op verschillende niveaus, van net een paar maanden bezig tot al afgezwommen voor hun C-diploma. Wij hebben vooral ook geprobeerd te kijken naar de verschillen tussen de zwembaden, om andere ouders wat hulp te bieden bij hun keuze (maar natuurlijk zijn dit allemaal individuele indrukken, dus vraag vooral meer informatie aan!).

1

Waar hebben jullie kinderen zwemles? Gelukkig voor degenen die een vergelijking willen maken, hebben we antwoorden binnengekregen over veel verschillende zwemscholen: Midas zwemt bij UZSC, in het Krommerijn bad. Evie bij De Parelduiker, in het bad van het UMC. Juul zwemt ook bij De Parelduiker, maar broer Syp heeft eerst zwemles gehad bij Medicort. Mieke zwemt bij Den Hommel, Eliza bij De Kwakel. Sara heeft daar als baby en peuter ook gezwommen, maar heeft haar diploma’s gehaald bij Blauwkapel. Adinda heeft, na Dijnselburg (in Zeist), les gehad op de zwemschool Michèle Hellendoorn, in zwembad De Waterman van Abrona (Huis ter Heide). Deze zwemschool is nu helaas opgeheven.

2

Waarom hebben jullie voor deze zwemschool gekozen? Hebben jullie eerst een proefles gedaan? Veel mensen hebben in eerste instantie gekozen voor een zwembad in de buurt, maar ook de

aanpak, lesmethoden, persoonlijke benadering waren in veel gevallen een beslissende factor. Mensen kregen informatie over de zwemscholen via bekenden of (minder vaak) van het internet, en juf Annegreet heeft De Parelduikers (met succes) aanbevolen aan een aantal (ouders van) kinderen uit haar klas, die er erg enthousiast over zijn. De diversiteit van het aanbod en de mogelijkheid tot spelen, vrij zwemmen enz. werden ook genoemd (voor Den Hommel). De meeste kinderen hebben niet echt een proefles gehad. Sara kon bij Blauwkapel wel kennis komen maken en een (betaalde) les vooraf zwemmen om te bepalen op welk niveau ze zou starten. Sommige zwembaden (zoals o.a. Medicort) hebben wachtlijsten, dus je kunt niet altijd starten wanneer je wilt. Mieke kende het zwembad Den Hommel al goed, omdat ze er regelmatig met haar moeder kwam. En Evie

5 | vsu zomer 2012

�

�

up-to-date: niet handig als je informatie zoekt. Didactisch is ze geweldig, administratief zeker niet. (Dus als je geen reactie krijg op je mail dat je je kind bij haar naar zwemles wil laten gaan: geef niet op, stuur een paar extra e-mails, of ga er gewoon heen, het is echt de moeite waard!)

en Juul, die bij De Parelduiker zwemmen, zijn begonnen met een korte serie lessen en zouden daarna eigenlijk op een andere zwemschool verder gaan, maar vonden het zo fijn dat ze zijn gebleven. Syp is toen ook bij De Parelduiker verder gegaan met zwemmen. 3 Lestijden

4

Hoe bevalt het? Midas, bij UZSC: Het bevalt beter dan verwacht. Wij zijn heel enthousiast over de gemotiveerde vrijwilligers die de meeste lessen verzorgen; onder begeleiding van een zwemleraar uiteraard. De groepen zijn klein waardoor er veel en persoonlijke aandacht is voor het goed aanleren van de techniek. Het water is aan de koude kant, dus minder geschikt voor kinderen die daar gevoelig voor zijn. Verder had Midas een tijdje moeite met de coördinator. Een man van de oude stempel, die wat empathisch vermogen met kinderen mist (“niet huilen maar doorgaan”). Hij is altijd aanwezig maar geeft zelf niet heel direct les maar heeft het overzicht over de lessen. De vrijwilligers maakten het wel weer heel leuk. Evie, bij De Parelduiker: Zwemjuf Pearl is echt fantastisch! Lief, doortastend en erg positief. Ze

is in de lessen heel gestructureerd en het lukt haar om ook kinderen die het heel spannend vinden het zelfvertrouwen te geven dat nodig is. Ze heeft een duidelijke visie op zwemles: voorop staat dat het leuk moet zijn voor de kinderen. Verder vindt ze persoonlijke aandacht voor alle kinderen belangrijk. Ze is van menig dat leen zwemmen voor 80 procent bestaat uit (zelf)vertrouwen en voor 20 procent uit techniek. Het echt durven en watervrij zijn krijgt daarom veel aandacht. Evie zou het liefst elke dag naar zwemles gaan! Wat we ook fijn vinden is dat de kinderen in een vaste (kleine)groep zwemmen en dat alle lessen door dezelfde juf worden gegeven Wat minder bevalt is dat juf Pearl, in tegenstelling tot de structuur en duidelijkheid tijdens de les, op administratief vlak nogal chaotisch is. Ze is moeilijk te bereiken, reageert vaak laat op e-mails en de website is bepaald niet

6 | vsu zomer 2012

Syp en Juul, eerst bij Medicort, later bij De Parelduiker: Wat een verademing was de Parelduiker. De juf kent je naam, is geduldig directief en heeft humor. De lessen bij haar gaan verder dan een gewone zwemles. De betrokkenheid bij de kinderen, de manier waarop de juf de kinderen laat samenwerken (“jullie zijn een team”), de duidelijke instructies op maat zijn allemaal belangrijke pluspunten. Ook Juul en Syp vinden juf Pearl, grappig, superaardig en ze kan heel goed les geven. Ze hebben bij haar heel veel plezier in de zwemles (gehad). Dat De Parelduiker zich wat kan verbeteren op het administratieve vlak hebben we al genoemd… Medicort (de naam alleen al) had een hele andere sfeer. Medicort je leert zwemmen in een korte tijd en iedere maand kunnen ouders 15 minuten kijken en vragen stellen aan de juffen. Het is weinig persoonlijk naar het kind toe, een grote groep, en veel geroep. Syp wilde eigenlijk niet dat we opschreven wat hij van Medicort vond... dat zegt genoeg. Mieke, bij Den Hommel: Over het algemeen bevalt het goed; Mieke vindt zwemmen heel leuk! De instructeurs zijn aardig, behulpzaam en aanspreekbaar voor en na de les. De lessen zijn behoorlijk goed georganiseerd. Zo is er bijvoorbeeld een telefonisch spreekuur en kun je elke laatste les voor de vakantie komen kijken en vragen stellen. In de lagere niveaus kun je dan zelfs meezwemmen in de les. Ook kun je op internet kijken hoe de vorderingen zijn. Het wordt alleen niet altijd even structureel bijgehouden, maar je krijgt zo wel een algemeen beeld. De allereerste lessen zijn nog heel speels, en gaandeweg wordt het allemaal

steeds ‘echter’. Zodra een kind toe is aan een volgend niveau stroomt het door. Soms is dat met vriendjes uit de groep, en soms nog niet, maar die komen dan later weer. De instructeurs blijven ook steeds een tijd bij een bepaalde groep, en stromen soms ook weer door. Zo worden alle kinderen door meerdere meesters en juffen gevolgd. Momenteel wordt het zwembad verbouwd; dat is wel een beetje behelpen. Eliza, bij De Kwakel: Zwemmen wordt geleerd met Easy Swim (een special zwempakje), wat goed werkt. De kinderen blijven gewoon drijven en kunnen zo vrij laagdrempelig leren zwemmen. Ze wisselen af met en zonder pakje. Met pakje voor het aanleren van de zwemslagen, zonder pakje voor het steeds beter leren blijven drijven. Eliza is sinds ze zwemles heeft helemaal niet meer bang en voelt zich als een vis in het water. Ook de juf is leuk. Wat ook leuk is, is dat je als ouder kunt kijken bij de les. Zo zie je wat er gebeurt, wat ze leren, waar ze moeite mee hebben. Wat niet iedereen weet, is dat je in het weekend op bepaalde tijden nog extra kunt oefenen zonder bandjes en zonder pakje en dan ook instructies kunt krijgen van de aanwezige leraren. Eigenlijk een gratis extra les! Sara, bij Blauwkapel: Sara vond het al vrij snel heel leuk. De leraren zijn prima, met redelijke wat persoonlijke belangstelling voor de kinderen. Kinderen starten in een groepje en kunnen op vaste momenten doorstromen naar volgende niveau. In principe schuift de hele groep door. Ze houden dan vaak dezelfde juf/ meester die hen doorgeleidt naar het eerste diploma. Voor haar moeder was het na De Kwakel wel erg wennen. Je zit er als ouder niet bij. De lessen duren 1 1/2 uur, dus je moet wachten of iets anders slims plannen (er is geen leuke of goede wachtruimte). Het is klein en druk en allemaal behoorlijk ‘efficiënt’ en strak georganiseerd.

7 | vsu zomer 2012

�

� Voor ouders die graag meekijken of erbij zijn is dat dus niet direct leuk of handig. Maar de lessen voor de kinderen, het niveau van lesgeven is prima! Aan het einde is er de mogelijkheid tot vrij zwemmen of spelen. Adinda, bij zwemschool Michèle Hellendoorn: Adinda vond de zwemlessen door de positieve en persoonlijke benadering al snel leuk i.p.v. spannend. Zwembad De Waterman is klein en overzichtelijk waardoor het geluid ook niet zo schallend is als in grotere zwembaden, en het water is er heerlijk warm. Er werd op een liefdevolle, geduldige, positieve manier zweminstructie gegeven aan de kinderen. De ouders konden vanachter grote ramen de lessen volgen,af en toe zwaaien en een duim omhoog steken en zien hoe de kinderen met sprongen vooruit gingen! Het bijzondere aan de aanpak van zwemschool Michèle Hellendoorn was dat de kinderen met zwemvliezen leerden zwemmen en de crawl als eerste leerden. De crawl is nl. een natuurlijker beweging dan de schoolslag. Adinda beheerst nu beide slagen op borst en rug en is bijna klaar om af te zwemmen voor haar A-diploma.

5

Zou je deze zwemschool aanbevelen aan andere ouders? UZSC: Zeker weten! De Parelduiker: Ja, wij zijn er heel blij mee! Zeker wel. Daar leer je zwemmen met vertrouwen. Medicort: Niet. Je leert er wel zwemmen hoor! Den Hommel: Zeker! Maar als de verbouwing voorbij is… De Kwakel: Ja.

Blauwkapel: Afhankelijk van wat iemand zoekt: ja. Het is een functioneel ingerichte opleiding, van goede kwaliteit. Kinderen komen om te leren zwemmen, ruimte voor andersoortige dingen is er niet (geen doorstroom naar zwemsporten bijv.). Maar voor het halen van diploma’s is het ok. Zwemschool Michèle Hellendoorn: Als de zwemschool zou voortbestaan, zeker! Heel jammer dat ze ermee gestopt zijn. Veel dank aan alle moeders voor het delen van hun verhalen en ervaringen!

Pretpraatjes

Gesprekjes tussen kleuters zijn fantastisch om mee te maken. Jongere kinderen hebben echt vaste topics : “wie is de baas op school

en van de wereld? God of meneer Fred?!”. “Als je dood bent dan…”. “Als je geboren wordt dan kom je van de engelen. Nee joh, uit een zaadje. Haha mensen zijn toch geen kippen, toch juf?” (mwah) We zijn aan het eten in de klas en plotseling hoor ik: “ik vind zo knap dat God de mensen

Het beleid voor het schoolzwemmen is op onze school aangepast. Schoolzwemmen wordt vanaf komend schooljaar niet meer gegeven als deel van ons lesprogramma. Wel is er de mogelijkheid voor kinderen die nog geen diploma's hebben om met een andere school mee te zwemmen, vraag op school om meer informatie over deze mogelijkheid. Let wel, dit is een tijdelijk aanbod.

heeft gemaakt en dat -ie bij alle mensen kan zijn. En ik vind het ook heel lief van ‘m dat -ie ons nog lief vindt om wat de mensen doen”. “heeft -ie een telefoon? Dat dacht ik” (hij kijkt nadenkend). “neehe, hij woont in de hemel bij alle dode mensen”. “God is ook schillen (het schillenbakje staat op tafel),je ogen en je tanden”. “hij heeft ook de stenen gemaakt en de straat. Sommige mensen in Afrika hebben geen huis, alleen planken. Jaha “. “God is alles, juf. (kind komt voor me staan om zijn uitspraak benadrukken). “God is de hemel”. “ik vind het heel raar, ik wil weten hoe hij dat doet. Hoe die alles speelt en maakt”. “ik weet niet hoe God geboren is”. Na enig peinzen “hij moet ergens geboren zijn op de wereld. Iemand moet hem gemaakt hebben,

advertentie

Heb jij nog Pretpraatjes? Laat het ons weten! ...of mailen mag ook:-)

8 | vsu zomer 2012

hij moet verzorgd werden als hij baby werd. “ik denk dat ze zeggen dat God het niet erg vindt hoe ze hem noemen, er bestaat toch maar één God. Hij zegt, denk ik: maakt niet uit hoe je me noemt maar de mensen weten niet dat -ie dat zegt …”. “als de zon naar een andere wereld gaat is het hier donker”. “nou, God is ook de zon en de wind”. “weet je wat ik denk? Hij moet een papa en mama hebben anders kan -ie de wereld niet gemaakt hebben”. (jongetje naast haar, ze kijken elkaar aan: ja, logisch toch?) “God komt uit de zon”. “weet je wat ik raar vind? Dat God alle mensen is”. “ik loop op God” (hij bedoelt de grond). “ja, dat is waar, ook de grond is God”. We gaan jassen aantrekken om naar buiten te gaan. Jongetje komt voor me staan en zegt:

“altijd als iemand over dood praat denk ik aan opa. Dan denk ik dat -ie leeft, daar probeer ik niet aan te denken”. Mooi toch?! met groet juf Marrie (gesprek is uit 2008, deze kinderen zitten nu in de vierde klas). Twee meiden in de kleuterklas hebben het over het voorspelde slechte weer van Sint Jan. De een zegt: 'Dan kunnen we toch met regenjas en en re-

genbroek aan gewoon picknicken?'. De ander zegt: 'Ja, met regenlaarzen!' De eerste weer: 'Ja, met kapla-laarzen!' Tijdens een spelletje 'verboden woord' zegt een kind: "Ze zijn oranje en ze liggen eruit".

9 | vsu zomer 2012

antroposofie en...

kindertekeningen kleine berichtjes van het kind

Meestal al voor de tweede verjaardag tot ver na de kleuterfase zien we de mooiste tekeningen verschijnen op het papier. Het kleine kind bootst na wat de volwassene in zijn omgeving aan het schrijven of tekenen is. Op papier zien we eerst een klein gekriebel maar al gauw zijn er grote wervelingen te zien. Er ontstaan vloeiende lijnen, die ritmisch en vol beweging op het blad komen. Soms is het blad hiervoor te klein.

T

ot aan het derde jaar laat het zich bij het tekenen meevoeren door het vormproces. Bij het tekenen toont het wat zich in hem afspeelt. Na het derde jaar treedt er een verandering op. Het kleine kind gaat zichzelf met “ik” benoemen. Hierdoor ontdekt het dat het zich tegenover zijn omgeving kan plaatsen. De eerste koppigheids-periode is aangebroken. In de tekeningen komen de wervelende dynamische bewegingen tot een rust in een punt of tot een kruis. Het kind spant zich in om een ronde vorm op papier dicht te maken. “Daar ben ik” zegt het tegen ons.

boom- en huisvorm. Bomen en huizen krijgen op papier een gezicht en een mensengestalte. Vaak vormen bij deze wezens de benen en voeten nog een geheel. Langzaam aan komen de benen en voeten los. Voor het eerst zet de mens vaste voet op aarde. De eerste oriëntering naar buiten. Hij zweeft niet meer in de kosmos, maar staat op de grond. Ook vinden we in de kleutertekening de vertikalen terug.

Wat oorspronkelijk vloeiend was, verhardt en vormt een skeletachtig lijf - “de ladder” ontstaat. De vierjarige is volop bezig met fantasiespel. In het spel kan alles voor alles dienen. De stoel is eerst een trein dan kasteel en daarna boot. Een doosje is een poppenhuisje, bedje of schatkistje. Groot is zijn gevoelswereld - dit is het middengebied van de mens. Ritmisch klopt het hart onophoudelijk door tot we sterven. We ademen in en uit. De wervelkolom is ritmisch gebouwd. De mensen, huizen, bomen vertonen in deze periode vaak “ladders”. Bij de oudere kleuter wordt het huis langzamerhand een afgesloten vorm. De verhouding tot de wereld veranderd. Het kind komt in zijn huis. Betrekt zijn lichaam - het komt thuis. De zelfstandigheid van de kinderziel wordt gedemonstreerd. Eerst was het huis nog kosmisch rond - zonder op de grond te staan - het zweefde op het blad of kwam op de rand terecht. Nu treffen we de fase aan dat de aarde wordt getekend, de hemel erboven en heel vaak ook een stralende zon in het midden boven het huis. Eerst was het huis nog doorzichtig en hadden we zicht op wat zich binnen afspeelde. Langzaam aan gaan de gordijnen dicht. De deur stond eerst nog op een kier, maar wordt nu afgesloten hoewel er een deurknop is om te openen. Het kind verkiest zelf het moment waarop het zich wil tonen aan de buitenwereld door zijn deurtje open te zetten.

Deze kindertekeningen geven ons zonder dat wij er om vragen de aanduiding dat het kind de volgende fase in gaat. Vanuit de kleuterwereld op stap naar de wereld van het oudere basisschoolkind. Het kan gebeuren dat een kind in de periode van het tandenwisselen een tekening maakt waar de zon een lachende mond toont met een grote rij tanden. Voor het kind is het tandenwisselen een boeiende stap. Door de tekeningen krijgen we zicht op het innerlijk van het kind. Dat alle kinderen dit op eigen wijze doen spreekt vanzelf. De een staat langer stil in een bepaalde fase terwijl een ander er vlugger door heen gaat. Een fase overslaan gebeurt echter niet. We moeten attent zijn op alle tekeningen - op de kleinste papiertjes - tekenend met een stokje in het zand. Dat het ene kind “zwaar en breed” tekent en het andere “luchtig en vluchtig” geeft ons ook zicht op het kind. Elk kind tekent zijn eigen ontwikkeling. Het is boeiend om te zien hoe hun tekeningen groeien onder hun handjes. Boeiend is het om de berichten te lezen die de kinderen verzenden. Op basis van een artikel van Jantina Boelens, van de Vrije School Ede. Bewerkt door Annegreet Schol.

Tegen het vijfde jaar zien we veel oefeningen op het blad van cirkels, vierkanten en driehoeken. Vaak herhaalt het kind dit. Vele bladen ritmisch gevuld met dezelfde motieven. Volop kleur is te zien. Allerlei kleuren zoals, rood, geel en donkere kleuren, die uitdrukking geven aan zijn ziel. Iedere keer tekent het de mens opnieuw en identificeert zich er volledig mee. De mensengestalte vinden we terug in de

10 | vsu zomer 2012

11 | vsu zomer 2012

is

m ee

r naa

hu

Zeven zinnen

A

door Susanne van Hoogstraten

ls je deze week nog in de zesde klas zit, dan ga je na de zomer naar een nieuwe school. Alles wordt anders! Nu ben je nog de allergrootste; voor je het weet hoor je dalijk ineens bij de allerkleinsten. De Nieuwen. De brugklas. Er gaat een nieuwe wereld voor je open, en je leert er ook allemaal hele andere dingen. Zo moet je bijvoorbeeld de hele tijd opschrijven wat je er overal van vindt. Dat doen ze omdat het goed is om daarmee te oefenen. Als je een opdracht gedaan hebt, hoe kijk je daar dan op

terug? Wat heb je geleerd? Wat ging er mis? Hoe vond je dat het ging? Wat moet er anders? Evalueren noemen ze dat. Je moet het soms elke dag. Zoals aan het eind van de periodeles. Dat kan dan met De Zeven Zinnen. Korte beginnetjes die je af moet maken, en je mag zelf weten hoe. Best leuk om te doen. Om er alvast aan te wennen, en ook om te laten zien hoe leuk het is als je dat allemaal te lezen krijgt, om het “na te kijken”: hier heb je er een paar.

De Zeven Zinnen Bloemlezing uit de dagverslagen van de leerlingen Datum: vandaag

Dag: 1 t/m 20

Vandaag zijn we begonnen met: Het verder maken van onze plankjes. Kaartjes knippen. De spreuk (die ik nog niet kende). Geld voor Haïti tellen (212 euro!!!) Het bespreken van het weekend. Het schuren van mijn staart. De ladder halen. De bout erin slaan. Het gras gezaagd en geschuurd. De laatste dingen.

Daarna gingen we: Aan het werk. Beginnen en afmaken. De spreuk doen en het werkstukje. Ophangen en afmeten. Verder met wat we aan het doen waren. Aftekenen. Met X ben ik naar de conciërge gegaan voor een schroevendraaier het was er echt heel cool! Dingen rood kleuren. Het middenste van de vier wieken maken en de gaatjes boren.

12 | vsu zomer 2012

Dit vond ik leuk: Alles wel. Zagen. Om de gaatjes te boren. Schuren. Het tellen. Het praten tijdens het werken. Dat ik al heel ver ben. Het lijmen. Dat je heel veel samen moest doen. Het meten enzo. Draadje buigen. Dat ik klaar ben en thuis verder mag werken. Dit vond ik moeilijk: Om te snappen hoe je moet beginnen. Niet in mijn hand zagen! Dat bewegende poppetje. Het stil en rustig zijn. Zagen, zagen en weer overnieuw… De kralen erop doen (dit deed X voor mij). Het ontwerpen van de staart. Zagen want ik ga er zo snel naast en het zaagje breekt. Mijn vierkant was kapot dus moest ik overnieuw beginnen. Weet ik niet (eigenlijk). Bedenken WAT ik moest ontwerpen. Het zagen van die hele kleine hoekjes. Het precies meten op het hele kleine stukje hout. Het ringetje slaan. Ik liet hem zien en hij was afgekeurd; toen heb ik hem opnieuw gemaakt en hij was goed. Die achterkant was heel lastig en irritant! Morgen wil ik: Weer hetzelfde. Ik wacht het moment wel af. Mijn figuurtje uitzagen. Het staafje maken. Leukere dingen doen. Gaten in de zijkant boren. Bijna klaar zijn. Buigen.

Dat gleufje afmaken! Iets sneller werken. Weer even ver zijn als de klas. Lachen. Meer schuren. Het iets beter doen dan vandaag. Ver vooruit lopen. De wieken afmaken. Het buisje erin dingesen. Het afmaken. NIET gymmen. Mijn ding afmaken. Verder met het project. De staart zoeken. Verder gaan. Dit wil ik nog zeggen: Het wordt mooi! Het ontwerpen is het leukst. Mijn Oma is morgen jarig. Morgen haal ik alles weer in. Het is dierendag. Ik vond het leuk! Jammer dat de lessen zo snel voorbij gaan. Ik was ziek. Ik ga vandaag naar de ortho. Ik vond het saai. Grappige les. Cut les. Het gleufje is stom en de zaag ook! Eerder beginnen. Ik moet nog even bedenken wat ik nu moet doen. Ik heb nu al zin om het in elkaar te zetten. Morgen krijg ik slotjes. Ik ben blij dat het voorbij is dat technische stuk! Ik heb dit thuis opgeschreven. Het is een heel mooi ontwerp met drie poezen in een tobbe. Tot maandag. Blijven lachen. Het was een leuke periode en leuk om te zien hoe ze allemaal veranderden. Groetjes X.

13 | vsu zomer 2012

advertentie

knutselen

wat zien ik?

waar gaan ze he en?

H

et halletje van de school, tussen de twee deuren, lijkt een overvolle gevondenvoorwerpenafdeling van een reisorganisatie of touringcarbedrijf. Grote hopen grote tassen liggen er opgestapeld. Zand. Schoenen. Een andere keer een grote hoop kleine tassen. Van wie zijn die? Waar gaan ze heen? Waar zijn ze geweest? Aankomend bij school zie ik een grote groep vierde- of vijfdeklassers met hun leerkracht – en een tas! – in een rij van school wegwandelen. Waar gaan ze naartoe? Wat gaan ze doen? Zwemmen? Op speurtocht? Op maandagmorgen, in de op één na laatste schoolweek, staan leerlingen een een groot aantal ouders van de zesde klas bij een aantal open auto’s. Wat zit erin? Grote tassen? Waar gaan ze heen? Wie gaat er mee? Krijgen we daar mooie verhalen van te horen? Genoeg materie voor het spinnen van levendige voorstellingen over avontuurlijke ondernemingen, interessante uitstapjes, ontdekkingen… Fantasieën die op zich al zo rijk en avontuurlijk zijn, dat ik er vaak zonder verdere reden blij van wordt. Misschien hoef ik helemaal niet precies te weten waar al die tassen voor zijn, wat al die kinderen gaan doen, wat precies het verhaal is. De bruisende energie die rond de voorbereidingen en de attributen hangt, de verwachtingsvolle gezichten, de positieve spanning springen over ook zonder verdere kennis over het hoe, wat en waarom. En het zelf verder kunnen wegdromen, terugdenken aan eigen schoolactiviteiten, uistapjes,

of juist vooruitlopen op leuke dingen die je nog eens van plan bent, ooit, een keer, misschien, is ook een waardevol klein cadeautje dat vaak de toon zet voor de rest van de dag. Nu staat de vakantie voor de deur. Hele massa’s gezinnen gaan tassen en koffers inpakken en voorbereidingen treffen om weg te gaan. Waar gaan ze heen? Hoe zal het zijn? Met wat voor verhalen zullen ze terugkomen, in augustus, als de schoolbel weer gaat en er weer tassen, schoenen en zand rond zullen slingeren in het halletje? Hopen is het op mooie verhalen, op sprankelende ervaringen, op mooie belevenissen voor iedereen die op vakantie gaat of juist thuis iets gaat doen waar normaal niet zo veel tijd voor is. Voorpret is ook werkelijk plezier. Maar de zesdeklassers… die gaan weg en zullen niet meer hier terugkomen met hun verhalen. Waar gaan zij heen? Hoe zullen ze het daar hebben? Met wat voor gevoelens zullen ze terugdenken aan hun eigen kleine schooltje, met de tassen in het halletje, met alles wat ze er ondernamen en om zich heen zagen gebeuren? Wat zit er allemaal voor rijkdom in het rugzakje dat zij hier vandaan meenemen? Misschien is het niet zo erg dat we ook dat nog niet allemaal precies weten. Er kunnen later, onderweg, nog verrassende schatten uit naar boven komen…

Waar jullie ook heen gaan: een fijne zomer toegewenst!

14 | vsu zomer 2012

Cinta

Reuzenbellen blazen Voor het sop hebt nodig: 150 ml groene dreft afwasmiddel 100 gram suiker (opgelost) 2 liter water 5 à 10 gram behangplakselpoeder Verder heb je nog nodig: 2 stokjes 2 touwtjes of veters Werkwijze: Maak een deel van het water warm en los daar de suiker in op. Voeg de rest van het (koude) water toe. Doe het afwasmiddel en het behangplakselpoeder erbij en roer het geheel goed door. Knoop de touwtjes of veters tussen de twee stokjes aan de top vast. Het bovenste touwtje staat strak en het onderste touwtje hangt dan in een lus. Haal de touwtjes door de superbellenblaas. Maak voorzichtig een zwaaiende beweging en laat de wind erdoor blazen. Je krijgt nu hele lange grote bellen!

Femi 15 | vsu zomer 2012

Wat doe jij als je niet ‘oudert’? Tussen 8.15 en 8.40 vertonen ouders op het schoolplein van de Vrije School grote overeenkomsten: iedereen is lekker druk met de zorg om van alles en nog wat, hier een tas, daar een jas, en vlug-vlug nog een zoen en een zwaaitje voor dochter of zoon ter afscheid. Maar wat gebeurt er als het kroost is verdwenen?

Femi Korrelboom, moeder van Adinda (6 jaar) uit de kleuterklas van Corry-An. Wat voor werk doe je? Ik werk sinds 2001 met jongeren met een verstandelijke en soms ook lichamelijke beperking op Christophorus in Bosch en Duin, dat in 2010 is gefuseerd met zorggigant Amerpoort. Een aantal uren per week begeleid ik de jongeren in hun dagelijks leven en werk met hen aan persoonlijke doelen, en een aantal uren besteed ik aan o.a. werk- en stagebegeleiding, en persoonlijk begeleiderschappen. Door hun specifieke en vaak complexe beperkingen vragen de jongeren om een heel specifieke begeleidingsstijl. Ik geloof dat ieder mens, waar hij of zij ook door beperkt wordt, in de kern gezond is, en door die gezonde kern aan te spreken en te stimuleren, kunnen de jongeren zich ontwikkelen en gaan hun ogen twinkelen. Een van mijn mooiste werkzaamheden vind ik op dit moment het geven van zogeheten antroposofische ‘uitwendige therapieën’, zoals voedingsbaden en inwrijvingen van specifieke orgaangebieden.

Femi Korrelboom

Waarom doe je dit werk? Ik vind het fijn om mensen te ondersteunen in hun ontwikkeling. De mensen met wie ik werk zijn zo authentiek en treden je met de openheid van een kind tegemoet; daar word ik blij van. Daarbij ben ik continu in beweging en heb ik contact met verschillende disciplines en organisaties. Beweging en diversiteit in het werk vind ik prettig. Echter na ruim 11 jaar ben ik ook op zoek naar meer uitdaging en ontwikkelingsmogelijkheden. Wie weet vind ik die wel totaal ergens anders dan in de zorg… Waar heb je voor geleerd? Ik heb de Vrije School van kleuterklas tot en met klas 12 in Nijmegen doorlopen; een gouden tijd! Daarna heb ik drie jaar pedagogiek gestudeerd, en een jaar onderwijskunde. Toen heb ik een reis door Centraal Amerika gemaakt en daarna ben ik Christophorus binnengerold. Ook heb ik de vakopleiding Sauna/Thermen gedaan. Wist je altijd al wat je wilde worden? Dat weet ik eigenlijk nog steeds niet; er is zoveel leuk! Mijn moeder was psychiatrisch verpleegkundige en mijn vader psycho-sociaal consulent. Dat ik met mensen ging werken was dus niet heel verrassend, al heb ik niet bewust gekozen voor dit werk maar ben ik er min of meer in gerold. Ik doe momenteel een loopbaanheroriëntatietraject om voor de volgende stap in mijn werk wél bewust te kiezen.

16 | vsu zomer 2012

Wat was jouw ‘ergste’ blunder op je werk? In de afgelopen 11 jaar heb ik vast een aardig blunderlijstje opgebouwd. Maar toevallig schiet de ergste me nu even niet te binnen. ;) Ben je thuis anders dan op je werk? In de kern niet natuurlijk, maar op mijn werk staat de versnelling wel een tandje hoger. Thuis ben ik losser en relaxter. Die afwisseling is lekker.

Cinta Depondt, moeder van Lana (4, kleuterklas Marrie/ Maureen), Zenon (3, Elfenbankje) en baby Arion Wat voor werk doe je? Ik ben programmaleider bij IKV Pax Christi, een organisatie die werkt aan vredesopbouw in conflictgebieden. In mijn geval in de Zuid-Kaukasus, waar de conflicten over Abchazië, Zuid-Ossetië en Nagorno Karabach sinds het uiteenvallen van de Sovjetunie nog steeds niet opgelost zijn. Met betrokken burgers en activisten van de verschillende kanten van een conflict gaan we in gesprek om wederzijds vertrouwen op te bouwen en lobbyen we voor politieke oplossingen. Mijn werk bestaat dus vooral uit praten… en de nodige bureaucratie natuurlijk.

Cinta Depo ndt

Waarom doe je dit werk? Na mijn studie wilde ik het l iefst ‘iets met conflicten in de Kaukasus’ doen. Ik ben toen begonnen op de Nederlandse ambassade in Tbilisi (Georgië), maar kwam er daar al snel achter dat het meeste werk dat er echt toe deed buiten het diplomatieke wereldje plaatsvond, waar non-gouvernementele organisaties met dialoog en andere interessante processen bezig waren, samen met de lokale bevolking. Waar heb je voor geleerd? Ik heb Russisch gestudeerd en daarna een master in politieke wetenschappen gedaan, en drie jaar lang het bijvak Georgisch gevolgd. In principe gebruik ik alle drie in mijn werk, dus ik mag niet klagen…

Wist je altijd al wat je wilde worden? Nee, nooit. Ik ben zoekend op weg gegaan, en ik weet nog steeds niet in welke richting ik me van hier verder zal gaan ontwikkelen. In ieder geval heb ik werk dat me steeds in de gelegenheid stelt om iets nieuws te leren, en dat voelt als een groot voorrecht. Wat was jouw ‘ergste’ blunder op je werk? Een groot project, dat door de Europese Commissie gefinancierd werd, was afgesloten en moest door een auditor gecontroleerd worden. Tegen mijn gevoel in heb ik dat deels overgedragen aan een partnerorganisatie, met als gevolg dat een groot deel nu overnieuw moet, extra geld kost en de afronding van het project veel vertraging heeft opgelopen. Ben je thuis anders dan op je werk? Ja, dat geloof ik wel. Ik vind mezelf thuis nog veel te vaak veel te ongeduldig. Al die communicatieve vaardigheden, waar ik op mijn werk veel gebruik van maak, lijken helemaal niet opgewassen tegen ’s avonds moe thuiskomen en allerlei eisen van enthousiaste kindjes over je heen krijgen… Ook daar is dus nog steeds iets bij te leren! 17 | vsu zomer 2012

Jacqueline

in te

r

m ew et... i v

Even voorstellen... ik ben

Inge

Ik ben 34 jaar oud en woon sinds een jaar of 5 in deze leuke stad. Naast reizen is lekker eten helemaal mijn ding.

M

et vrienden en familie gezellig rond een goed gevulde tafel genieten van zelfgemaakte heerlijkheden en een goed glas wijn is mijn recept voor een superavond. Jarenlang heb ik dat naast mijn vaste baan gedaan. Nu heb ik van mijn hobby m’n beroep gemaakt en ben ik heerlijk de hele dag bezig in mijn keuken met koken voor anderen. Het idee Met Inge’s keuken zoek ik naar een goeie en betaalbare combinatie tussen biologisch, duurzaam, eerlijk, slowfood en het ambachtelijke. Biologische producten die uit Amerika of Australië worden ingevlogen, zijn weer niet duurzaam. Producten met een biologisch keurmerk uit landen waar kinderarbeid normaal is, zijn weer niet eerlijk. Dan kies ik liever voor ambachtelijke producten van eigen bodem en voor een korte lijn met de regionale (biologische) boer die met liefde en aandacht zijn bedrijf runt. Zoveel als mogelijk kook ik met dagverse biologische ambachtelijke- en seizoensproducten van Nederlandse bodem of uit eigen regio. Iedere dag haal ik verse ingrediënten in huis.

eindbedrag. Als het volledige bedrag binnen is zet ik daar een verslag van op mijn site en start ik een nieuw project. Op zoek Op dit moment ben ik nog op zoek naar een 3e project. Dus mocht je hiervoor een goed idee hebben, dan hoor ik het heel graag! Stuur je suggestie naar: [email protected] Ik ben benieuwd naar jullie inzendingen! Voor meer informatie: www.ingeskeuken.nl

Annegreet

advertentie

Projecten Tijdens mijn reizen heb ik gezien hoe ongelijk de wereld is verdeeld. Leefomstandigheden in exotische landen zijn niet altijd even rooskleurig als de foto’s in reisbrochures je doen geloven. In onze eigen stad Utrecht is trouwens ook niet alles even perfect voor iedereen. Met Inge’s keuken wil ik een bescheiden bijdrage leveren aan mensen die het minder goed hebben dan wij. Tot nu toe heb ik 2 projecten geselecteerd; Teaching English, voor Engels lesmateriaal voor arme kindjes in Sumatra en voor Singelzicht is het project gestart om een nieuwe uitzet bij elkaar te sparen. Naar het derde project ben ik nog op zoek. Van elke maaltijd gaat 0,28 cent naar 1 van de 3 projecten. Je kiest zelf welk project je wilt sponsoren met je maaltijd. Dit door bij het bestellen te klikken op het project dat je het meeste aanspreekt. Het gaat om afgetimmerde bedragen met een benodigd

18 | vsu zomer 2012

Van Betuwse appels tot Mexicaanse koffie en van Zeeuwse boerenkaas tot Italiaanse wijnen. Estafette kiest voor 100% biologisch en eerlijke prijzen. Ontdek ons! Estafette de biologische eetwinkel van Utrecht Biltstraat 62-64 - 3572 BE - Utrecht - tel. 030-2718169 Openingstijden: ma-vrij 08.00 tot 20.00 uur en za 08.00 tot 18.00 uur 19 | vsu zomer 2012

Renard :

et va

nzelf. Als ik a

an j u ffie Co

rry -A

Adin . Ik zal juffie Corr da: Ik z al n y-A ne oo rg it mi v

h ing

g ettin enk l a kr en ie

g or Flo

schooldag. uf fie

a

Ik v i nd j

en uk

ik w e

et helemaal nie t of

ik h aa rz

kan d

de m

ve rg e

do o r

en k

oo

aan de andere kleuter s

oi t

ale orm

Gijs: Ik zal g no o i t z o o n k i t naa mijn da m r o v de n, 1 e er j a sse i k las lm

bijz ond erd er i

l le

ik dat ijn

al n o

n, omdat dat

we

F t. ak

Kamal: Ik z

ergete it v o o g n aan! da ar n geg be

n een an sd

21 | vsu zomer 2012

as

Zelf kijk ik nog even extra… Nog even dan is het voorbij … voor Kamal bij Juf Corry-An Ik geniet van de sfeer, de aandacht voor kleine dingen… “’Wat zal ik schrijven over Juf”’, vroeg ik, aan Kamal ‘’Gewoon’’, zei Kamal, hij weet nog niet hoe bijzonder zij is zijn kleuterjuf.

in de kleut er k l

In de morgen in de Kring Zit juf Corry-An De kinderen komen binnen en sluiten gezellig aan. Voor ieder kind een vraag een compliment Aandacht is wat ze geeft. De ouders staan erbij En dan… De eerste tonen van een lied De dag gaat weer beginnen. De kinderen sluiten aan… De ouders gaan uit de klas…

Bedankt Chaouki en Margriet 20 | vsu zomer 2012

r

die nog

Jacqueline en Eefje

mi jn v

n isse

Dag!

speelden en ik z al a l

n!

Ze kunnen al zelf brokjes eten. Dat zijn kleine brokjes voor kleine poesjes natuurlijk. Maar de melk van mamma vinden ze het lekkerst. Ze drinken met zijn allen tegelijk bij mamma. Dat kan, want Floortje heeft wel 6 borstjes!

a

jn zo fi

bli j ve

Ze hebben een eigen huisje van karton. Dat huisje heeft een deur en heel veel raampjes. Ze passen er alle-drie samen in. Maar dan duwen ze elkaar weer eruit. Of ze gaan naar elkaar meppen met hun pootjes door de raampjes.

Mayte: Ik zal nooit vergeten dat juffie Corry-An zo lief was. Spelen vond ik het allerleukste om te doen en van het schilderen heb ik het meeste geleerd.

nd te

e tw

Nori: Ik zal nooit vergeten dat juffie Corry-An heel lief is voor ons omdat we heel goed op kunnen ruimen en juffie superlief is.

sm dje

Ze spelen heel veel met elkaar. Ze kunnen ook stoeien met elkaar. Dat is vechten zonder ruzie. Dan spingen ze boven op elkaar.

En dan petsen ze met hun pootjes. Soms bijten ze ook in elkaars rug! Dan rent er eentje weg en dan rent de ander er achteraan.

Hadassah: Ik zal juffie Corry-An nooit vergeten, omdat we haar dienstmeisje zijn en juffie heel erg veel van ons houdt. En wij van haar.

ien

Laura Lapje blijft bij ons. De andere twee jonkies gaan verhuizen. Mamma Keet mocht een poesje kiezen, want vorig jaar is haar poes Pientje dood gegaan. Pientje was een grijze poes. Pientje was de moeder van Floortje en de oma van Laura Lapje. Mamma Keet vond het schildpad-poesje het leukst.

em

H

et katertje heeft een wit vlekje op zijn buik en een wit vlekje onder zijn kin. Verder is hij helemaal zwart. Eén vrouwtje is helemaal zwart. Het andere vrouwtje lijkt op een schildpad. Ze heeft allemaal vlekjes op haar lijf. Ze heet Laura Lapje.

a

Hallo, Ik ben Elianne en ik ben vijf en een half jaar. Ik zit in de klas van Juffie Annegreet. Ik heb een poes en ze heet Floortje. Floortje heeft 3 kittens, 2 poesjes en 1 katertje. Ze zijn heel lief.

! en ss

bouwhoek, met Ka ma l , Gij se n

De poesjes van Elianne

k

zoveel vriendinne t j e s , en heb g

Anne-Roos: De lieve kinderen zal ik nooit vergeten. En als ik aan juffie Corry-An denk, denk ik aan gym! Omdat ik zo van turnen en sport hou. Juffie Corry-An kan dat heel goed!

fijn was en da et zo tw ez ov eel

n ere nl de on

te ge er

at h nd

e in d em

De oudste kleuters uit de klas van juffie Corry-An nemen afscheid.

mijn huisdier

Laura Lapje is een erg aardige poes. Ze deed een keer iets heel grappigs. Ze ging achteruit lopen en toen botste ze tegen de bank. Toen deed ze heel even de poot-stand. Dat is de hand-stand bij poezen.

Ik z al no oit ik aan dropveters e k n n e n d p an an ne ,d nk nk e o d

Wat we nooit zullen vergeten uit de kleutertijd....

eS rst ee

vrienden heb k mijn ge oe i rdag! maak h n verjaa e t, a r t a e a ls rg ph o ve n e ek

Annemijn

Jesse

De zesde klassers vliegen uit... I

D

Macht eld

e 27 kinderen die de klas telt vliegen uit naar maar liefst 11 verschillende scholen in Utrecht en omstreken. Wat zullen zij gaan missen, wat helemaal niet en waar zien zij naar uit?? Over een ding zijn zij het hartgrondig met elkaar eens: zij zullen elkaar, de klas als geheel, de onderlinge humor, het vertrouwen, de gezelligheid, het gebrek aan huiswerk en de vele jaarfeesten enorm hard gaan missen. En last but not least hun superlieve rots in de branding: juf Eva

Tos

C am a n u y D il e F o a ns m Y Morris Levine

Aisa gaan naar het Gerrit Rietveld College. Yma : ik ga alle kleine kinderen missen en zie uit naar nieuwe vriend(in)en en meer zelfstandigheid. Levine: ik ga de gezelligheid en de humor missen maar zie uit naar de theaterkunstklas en de nieuwe vakken Fenna : ...en de vakanties worden ook langer en we krijgen meer leerkrachten Aisa : ik zie uit naar de klassieke talen en veel gymnastiek Fons : Ik verheug me op de nieuwe klas en de grote kantine Eline: Iedereen ga ik missen maar ik zie ook uit naar mijn nieuwe klas. Tos en Rozanne gaan naar de Werkplaats in Bilthoven Tos : ik ga mijn vrienden missen maar verheug me op de digiborden Rozanne: ik verheug me op de creatieve vakken Machteld gaat naar Schoonoord en verheugt zich op de expressieklas en nieuwe vriendinnen

Nathan

Dag Allemaal! Elin

22 | vsu zomer 2012

Isa, Linde, Auke, Iza, Julian, Camile, Dyuna, Morris en Maarten

gaan naar ’t Stichtse in Zeist. Ook zij zien het nieuwe avontuur met spanning en verheuging tegemoet; een nieuwe vrije school met vast en zeker veel herkenning maar ook veel nieuwe uitdagingen., alleen wel een eindje verderop... Florian die naar het Christelijk gymnasium gaat ziet uit naar de dramalessen en Nena (Unic) en Pien (Bonifatius College) naar het veelvuldig werken met de computer. Annemijn, Cedric en Lothan gaan naar het Herman Jordan, waar zij zich verheugen op een neiuwe mentor en de digiborden. Nathan gaat naar het Groenhorst College en verheugt zich op de wekelijkse 4 uur durende sport en nieuwe vrienden. Afik gaat naar het Stedelijk gymnasium, een moderne school vindt hij het maar of het er ook net zo gezellig wordt? Jesse gaat naar het Amadeus lyceum in Vleuten, een grote domeinschool waar veel creatieve vakken worden gegeven en les wordt gegeven middels computers. Hij heeft er zin in! Lieve juffie Elisabeth, Maitie, Marrie, Corrie-An, Liesbeth, meester Rene, juf Hanke, juf Ailun, juf Jany, meester Jorgen, meester Lars, juf Eva, meneer Fred, juf Miranka, Maureen, Peggy, Philia, Nienke en Suzanne, lieve kinderen uit de lagere klassen, lieve kleuters: bedankt voor alle mooie jaren ! We zullen de goede tijd op de vrije school Utrecht met ons meedragen en jullie niet vergeten... En wie weet komen we zo nu en dan nog eens even aanwaaien!

Maarten

cedric

En waar gaan zij dan allemaal naar toe?

Yma, Fons, Eline, Fenna, Levine en

e Isa J u l i a n e a s i n A n a z Ro Fenn a Florian Linde

A f ik

n

za

Na vele jaren van groeien, spelen, werken en plezier, opgebouwde vriendschappen, het “verslijten “ van diverse leerkrachten op onze school, is nu de tijd aangebroken dat de zesde klassers definitief de vrije school gaan verlaten. en afscheid nemen van jullie allen: kinderen, ouders, meesters en juffen en niet te vergeten de immer constante factor, de onevenaarbare meneer Fred

Pien

Loth a

Nen a

23 | vsu zomer 2012

Leanne

A uk e

Op naar Texel Elfje

Kamp Kamp zin in met de klas met de boot naar... Texel! (Door: Eline en Fenna uit de zesde klas)

Afscheid Afscheid van school en de klas naar mijn nieuwe school Snik! (Door: Eline en Fenna uit de zesde klas)

Echt gebeurd verhaal: De geheimzinnige doos

Als eerste willen wij (Eline en Fenna uit de zesde klas) even zeggen, dat we heel erg zin hebben in ons zesde-klas-kamp. We hopen natuurlijk dat we veel leuke dingen gaan doen zoals kanoën, de dropping, en... Keten!!! En we verheugen ons natuurlijk ook op de bonte avond... Op maandag 25 juni vertrekken we naar de boot, op weg naar Texel!

24 | vsu zomer 2012

Eline staat voor de klas. Het is pauze en om me heen zit iedereen te eten en te kletsen. “Iedereen even aandacht, Eline wil wat vertellen. Het gaat over het kampverkoop, dus luister goed.” Zegt juf Eva. Iedereen is gelijk stil en luistert aandachtig naar wat Eline te zeggen heeft. Eline kijkt ons eerst een beetje verlegen aan, maar zegt dan: “Ik had een idee om geld op te halen voor ons kamp, namelijk: Autoruiten wassen op de parkeerplaats van Ikea.” De klas vindt het een goed idee, zo te horen.  “ Ik ga de die  mensen van Ikea vanavond mailen om te vragen of ze dat goed vinden.” Zegt Eline, opgelucht dat haar klasgenoten het een leuk idee vinden.  �

25 | vsu zomer 2012

� Drie dagen later krijgt Eline bericht: Het kan niet. Eline zit naast mij op het hekje langs het zesde-klas-plekje. “O, ik baal zo dat het niet kan. En het was juist zo’n goed idee!” Klaagt ze.  Ik knik. “Ja, en ik zat me maar te verheugen op iets wat niet kon of mag of weet ik het.” Eline zucht. “Iederéén verheugde zich er op, ik ook. En nu mag het niet! Flauw, hoor.” “Waarom mag het eigenlijk niet?” Vraag ik. Eline haalt haar schouders op. “Stond er niet in. Vast te duur. Of zonde van het water. Zal wel.”Eline rolt met haar ogen. “En er stond dat het haar vréselijk spijt dat ze ons niet kan helpen. O, ja, en dat er nog een verrassing kwam, als goedmakertje.” Een verrassing? Spannend...

Even bellen

Maanden verstrijken. En nog steeds géén verrassing. Tot vandaag...  We zitten in de klas een saai zinnendictee te maken, als er op de deur wordt geklopt. “Binnen.” Zegt de invaljuf. De deur gaat open en er verschijnt een man van een jaar of veertig met een joekel van een doos in de deuropening. Hij heeft een T-shirt aan met het teken van Ikea. Ik slik. Is dit niet die verrassing? Mijn ogen schieten naar de plaats waar Eline hoort te zitten. Nee! Net nu ze ziek is. “Is Eline Buis hier?” Vraagt de man. De invaljuf schraapt haar keel. “ Nee...ja, die is ziek, maar zet u hem maar neer, hoor. Voor als ze beter is” Ze glimlacht naar de man. Die zet hem op de grond en verdwijnt weer het lokaal uit. “Mag ik Eline bellen?” Vraag ik.

De juf kijkt bedenkelijk, maar zegt dan: ”oké, maar niet met je mobiel. Ga maar naar de keuken en bel met de vaste telefoon.” “Mag ik iemand mee nemen?” “Kies maar een jongen.” Antwoordt juf. Mij best. Als ik Eline maar mag bellen. “ Eh...Florian.” Zeg ik.

Nieuwsgierig

Het is donderdag middag en ik zit ziek thuis. Ik lig op de bank Titanic te kijken en net op het moment dat de boot bijna gaat zinken, gaat mijn telefoon. Met een zucht hijs ik me uit de bank en druk op het scherm.  “Hallo, met Eline.” Ik haal mijn neus op. Verkouden. “Eline! Met Fenna, gelukkig, je bent er. Zeg, er was net een man van de Ikea met een gigantische doos voor je.” Ik moet de telefoon een meter van me afhouden om niet doof te worden. Ik geloof mijn oren niet. Net op de dag dat ik ziek ben even gezellig langskomen! Chips! “Dat meen je niet! Echt waar?” Vraag ik “Echt waar. En eerlijk gezegd denk ik dat dat die zogenaamde verrassing is.” Ik zie Fenna niet maar zelfs aan de telefoon weet ik dat ze nu met haar ogen rolt. “Dat is toch niet te geloven! Wat zit er in?” Vraag ik nieuwsgierig. “Geen idee. Daarom bel ik je juist, om te vragen of we hem open mogen maken.” Klinkt het aan de andere kamt van de lijn.  “Eh... Nou, ik denk dat ik er morgen wel weer ben, hoor, dus willen jullie wachten op mij?” Antwoord ik. 

26 | vsu zomer 2012

“Natuurlijk. Maar ik moet nu ophangen want er wil een meisje aan de telefoon om haar ouders te bellen. Ze is half ziek, snap je!?” Het klonk meer als een opmerking dan als een vraag maar ik stem toch in. Als ik heb opgehangen, mompel ik: “Verdorie, net nu. Dat heb ik weer.”  Als ik de volgende dag op school kom, hoor ik nog ruim zes andere versies van de gebeurtenis van de vorige dag. Bij de zevende snauw ik: “Ik weet het allemaal allang!” Al lang! Inclusief het incident van de jongens. Gisteren hebben ze in de pauze (ondertussen was Fenna mij aan het bellen, dus zij kon dat niet weten) stiekem in de doos gekeken. Hij zat vol met snoep zeiden ze. Ja, natuurlijk! Het is echt waar! Er zit een hele berg snoep in de doos! Juf vroeg net of ik de inhoud wilde zien, het was nu toch geen verrassing meer. Ik vond het best, en toen liepen we naar de R.T. ruimte om de doos te pakken. We droegen hem samen naar de klas en daar zetten we hem op het bureau van juf. Toen mocht iedereen het zien. Ik sta nog steeds vol verbazing te kijken. Ik heb nog nooit zo veel snoep gekregen. Heel veel chocolade, koekjes, gummie beertjes,

noem maar op. Het is ruim genoeg voor de hele klas. Juf gaat er nog over nadenken of ze na die streek van de jongens de doos mee op kamp wil nemen (Heeft de Ikea toch nog iets gedaan voor ons kamp) of dat ze hem terug stuurt. Eerst wist ik niet wat ik er mee aan moest, ik ben niet zo’n snoeper. Maar nu ik deze berg zie, weet ik dat wél... Door: Eliene Buis en Fenna Hopstaken uit de zesde klas advertentie

Leanne

buchenauer ontwerp(gestaltun ) (typo)grafisch ontwerp

030 - 2965697 buchenauerontwerp.nl

27 | vsu zomer 2012

in te

r

m ew et... i v

F na

Dyu lo r n ia uit de 6 klas

Was de keuze voor deze school snel gemaakt of heb je ook getwijfeld? Florian: Ik heb eigenlijk niet getwijfeld over de keuze van de middelbare, ik wist vrijwel zeker dat ik Gymnasium wilde doen. Bij de open dagen voelde ik me meteen thuis. Machteld: Ik had me aangemeld, als eerste keus, bij de Stichtse Vrije School, bij de praktische leerstroom. Maar omdat er te weinig aanmeldingen waren ging die niet door. Mijn tweede keus was Oosterlicht, maar daar werd ik uitgeloot. Toen moest ik opnieuw op zoek naar scholen. Samen met juf Eva hebben we toen deze school gevonden. Dyuna: Ik heb niet getwijfeld.

ld

h te

Na de zomer gaan de kinderen van de 6e klas naar de middelbare school. Florian van der Steen (13 jaar), Machteld van de Sande (12 jaar) en Dyuna Immel (12 jaar) vertellen erover in deze schoolkrant. Florian gaat naar het Christelijk Gymnasium in Utrecht. De meiden gaan naar Zeist: Machteld naar Schoonoord en Dyuna naar de Stichte Vrije School.

e

M ac

Wat zal denk je anders zijn op je nieuwe school? F: Echt anders is dat je steeds een andere leraar hebt en naar een ander lokaal gaat. Ik krijg vast veel meer huiswerk en het leertempo ligt veel hoger dan op de Vrije School. Ik krijg straks minder vrije tijd maar ik denk dat er nog genoeg tijd overblijft om met vrienden te chillen. Machteld: Langere schooltijden, strengere regels, en meer zelfstandigheid. Dyuna: Wat anders zal zijn is dat ik straks bijna 25 km moet fietsen en dat ik meer docenten krijg en veel meer huiswerk. Vertel eens iets over je huidige klas. En wat weet je al van je nieuwe klas? Florian: Ik zit nu in een klas met 27 leerlingen. Het is een hartstikke leuke klas, die zal ik zeker gaan missen. Hoeveel leerlingen er in mijn

28 | vsu zomer 2012

nieuwe klas zitten weet ik nog niet; ik denk ook 27 of 28 leerlingen. Ik ga als enige naar het Christelijk Gym. Aan de ene kant vind ik dat jammer en aan de ander kant leuk/spannend. Machteld: Mijn oude klas heeft 27 kinderen, mijn nieuwe klas 20. Ik krijg een hele nieuwe klas, niemand van de VSU gaat naar Schoonoord, ook geen kinderen die vroeger hier op school zaten. Dus dat is helemaal nieuw! Dyuna: Nu: 27 kinderen, jaaaa heel leuk en gezellig! In mijn nieuwe klas zitten 24 kinderen en ik zit dan nog met Isa en Camile (als vriendinnen) en morris in de klas. Met welk gevoel kijk je terug op je tijd op de VSU? Wat zal je gaan missen, en wat helemaal niet? Florian: Ik kijk een beetje wisselend terug op de tijd op de VSU. De kleutertijd tot de vierde klas waren leuk. Daarna had ik het gevoel dat de leerkrachten ons een beetje een probleemklas vonden. Het Sint Jansfeest zal ik gaan missen omdat het altijd heel gezellig is. Euritmie zal ik zeker niet missen en ook het trage tempo van de les niet. Ik heb ook een beetje genoeg van de Antroposofie. Machteld: Ik heb het heel leuk gehad. Ik ga mijn klas wel heel erg missen want het was altijd heel gezellig en ik weet natuurlijk niet hoe dat op mijn nieuwe school is. Maar ik ga sommige regels en bepaalde vakken absoluut NIET missen. Dyuna: Fijn gevoel en dat het een fijne school is en ik ga de gezelligheid en de zorg missen en ik ga euritmie niet missen.

Heb je het idee dat je tijd op de VSU je goed voorbereid heeft voor de middelbare school? Niet alleen qua kennis en (leer) vaardigheden, maar ook sociaal en anders? Florian: Bij de proeflessen op verschillende middelbare scholen kon ik goed meekomen. Op sociaal gebied ben ik ook wel voldoende ontwikkeld. Daar wordt op de Vrije School veel aandacht aan besteed. Machteld: Ja, ik denk het wel. we hebben halverwege dit jaar ook kanjertrainingen gehad, en vorig jaar ook een paar Sova lessen. En de gezelligheid in de klas heeft er ook voor gezorgd dat ik het 6 jaar lang leuk heb gehad, met vrienden en vriendinnen. Dyuna: Ja alleen periode onderwijs is voor mij nog best wel lastig. Nu de oudste klas op school, straks de jongste… Heb je er zin in? Florian: Ja, ik heb er zin in. Ik hoor de hele tijd van mijn zus dat de eerste klas van de middelbare het leukst/makkelijkst is. Dus ik maak me geen zorgen! Machteld: Jawel, het is natuurlijk wel een heel verschil, maar mij lijkt het ook heel leuk. Ik ben vooral heel benieuwd hoe het zal zijn. Dyuna: Best wel, het is weer eens iets anders!!!

Veel succes en plezier op jullie nieuwe school! Leanne

advertentie

Oudwijkerdwarsstraat 120 3581 LJ Utrecht 030 254 4747 www.valkenburgtrainingen.nl

29 | vsu zomer 2012

naar buiten

De zomervakantie staat weer voor de deur. Wellicht een moment om op zoek te gaan naar een plek voor een actieve natuurbeleving? Gouden tip: klimmen en klauteren in de bossen van Fontainebleau! Fontainebleau is een heuvelachtig gebied, ten zuidoosten van Parijs, met een gevarieerd landschap. Een groot deel wordt bedekt door het Forêt de Fontainebleau en diverse andere natuurgebieden. Hier zijn prachtige en in tijd gevarieerde wandelroutes uitgezet. Verder bestaat het uit akkers en velden, diverse dorpjes en stadjes. De natuurgebieden doen denken aan heide- of duinterreinen zoals die ook wel in Nederland voorkomen, met bossen van eiken, berken en naaldbomen. Daartussen liggen overal verspreid grote en kleine blokken grijs zandsteen in groepjes bij elkaar. Mooi afgeronde keien die met wat fantasie op dierenkoppen lijken. Daar waar veel blokken bij elkaar liggen, kan je boulderen (klimterm voor de klim en klauteractiviteiten). Een fantastische natuurlijke kinderspeelplaats. Gekleurde pijltjes op de rotsen vertellen je wat de route

omhoog kan zijn en welke moeilijkheidsgraad deze route heeft. Je bent niets verplicht, maar het geeft wel een extra dimensie als je de aangegeven route omhoog probeert. Het vraagt om een combinatie van ruimtelijk inzicht, vertrouwen in je fysieke mogelijkheden en doorzettingsvermogen. Eenmaal boven op de rots, sta je - ook bij wat hulp - trots te glunderen om je eigen prestatie! En geloof me, het maakt dan niet uit of je 6 of 60 bent. Om te kunnen wandelen en/ of te klimmen in dit gebied hoef je niets te kennen en kunnen. Het maakt niet uit hoe goed of slecht je bent, je hoeft niets van klimtouwen af te weten en je hebt bijna niets nodig. Slechts een paar goede wandelschoenen en soepele schoenen met goed profiel voor het boulderen. Een goede kaart van het gebied en uitgeschreven wandelroutes zijn ook handig.

30 | vsu zomer 2012

Fijne vakantie, Iris 31 | vsu zomer 2012

materiaal uit de klas

Muziekavon d op de VSU

D

e Muziekavond van dit jaar begon met een optreden van de zesde klas. Zij verzorgden niet alleen het muzikale welkom en het slot van de avond met een zelf geschreven afscheidslied, maar ook de aankleding van de zaal, de heerlijke hapjes bij de drankjes en de presentatie van de avond. Er was ook wat te presenteren! Er stonden wel twintig optredens van leerlingen uit klas 1 tot en met klas 6 op het programma. Het was een afwisselende avond: verschillende instrumenten, sommige pas net op les, anderen al jaren, de een speelde solo en anderen musiceerden met vader/moeder of met klasgenoten en er was klassieke muziek en lichte muziek te horen. Er werd tijdens de optredens aandachtig geluisterd, maar de zaal werd pas echt heel stil toen Ruben en Suzanne uit de vijfde klas een duet zongen en daarbij gitaar speelden. Daarna werden we op nog een heel bijzonder optreden getrakteerd door Aure uit de vijfde klas met haar broer Jord (oudleerling), die hen beiden begeleidde op zijn gitaar. Niet alleen de kinderen traden op, ook meester

Ron op zijn tenorblokfluit en meester Gerben op de piano lieten zich van hun muzikale kant zien en speelden voor ons een mooi stuk van Telemann. Aan het eind van de avond zei ik het al: wat ben ik als muziekjuf blij met zoveel muzikaal talent op school! Ik hoop dat we daar nog vaak van mogen genieten.

De kinderen bedachten de titel: De paprikaprinses op de vlucht. Daar stonden ze dan: vijftien kinderen in het wit gekleed als prinses Diedeltje Dei, als de gemene heks, met een kwellebelleballekwal in hun hand, met een magische paraplu die tegelijk een boot was en die hen de wegwees. Deze Diedeltje was namelijk op de vlucht uit het paleis vol lakeien omdat ze moest trouwen. Nee, dat wilde ze niet! De Diedeltjes gingen hun eigen gang en trokken over bergen en dalen. Uiteindelijk kwamen ze bij de droge zandwoestijn, maar die hete zon was niet zo fijn. Er was daar een rover die niet meer roven

kon omdat hij zo’n dorst had. Gelukkig had Diedeltje een parasol (de magische paraplu werd een parasol) en water (gekregen van de kwal) en de rover dronk zijn buik vol. Ze leefden nog lang en in geluk en ten einde was het stuk! De kinderen zongen de liedjes prachtig, reciteerden de teksten gelijk, dansten als stijve lakeien of stoere prinsen en speelden dat ze gemene heksen waren. Ze deden alles samen en soms had iemand een klein solsostukje waarin ze konden glimmen. En glimmen deden ze allemaal van plezier!

z , ing he g ! n r i e Z m t i s zo Hoor je t zingen van t vuur Een vuurtje stoken hoort echt bij de zomer en op vakantie. Al is het maar in een vuurkorf in de tuin of een echt kampvuur op het strand: je kunt om het vuur zitten en samen zingen. Deze canon is erg geschikt:

Wij gaan met vakantie Het is altijd weer een klus om alles in te pakken om op vakantie te gaan, maar dan is het zover en kan de reis beginnen. Dit lied helpt om alvast in de vakantiestemming te komen!

Hanne

De paprikaprinses op de vlucht Het Hamuzetheaterkinderkoor (intiatief vanuit het muziekbedrijf Hamuze van Hanne) ging na de krokusvakantie van start. De lessen bestonden uit zingen, liedjes maken, acteren, dansen en decor knutselen voor een eigen voorstelling. Na twaalf repetities op maandagmiddag na schooltijd was het dan zover: de voorstelling op dinsdagavond 12 juni in de aula.

32 | vsu zomer 2012

33 | vsu zomer 2012

Begrotingen realisatie 2011

• Het onderhoud van het gebouw komt lager uit dan begroot, vanwege de inzet van een klusjesman waarvan de kosten in de salarissen zijn verwerkt.

UITGAVEN Personeelskosten K Onderwijsinhoudelijke kosten K Onderwijskosten K Huisvestingskosten K Afschrijvingen K Kosten Dagelijkse Gang v. Zaken K Beheerskosten K Algemene kosten K Contributies K

Begroot Realisatie 900.646,- K 922.785,9.524,- K 10.145,42.681,- K 29.423,- 89.502,- K 84.836,20.785,- K 17.848,6.905,- K 7.890,33.740,- K 38.854,6.390,- K 4.055,- 9.320,- K 8.839,-

Totaal uitgaven

K 1.119.493,-

K 1.124.675,-

INKOMSTEN Personele subsidies Materiële subsidie Diverse inkomsten Ouderbijdrage

K K K K

914.269,- 147.715,- 10.800,- 69.000,-

K 929.418,- K 147.553,K 10.451,K 69.025,-

Totaal inkomsten

K 1.141.784,-

K 1.156.447,-

Resultaat

K

22.291,-

K

31.772

In de begroting was voorzien in een overschot van K22.291,-. Het resultaat laat een overschot zien van K31.722,-. Een verschil van K9.481,-. De belangrijkste verschillen:

• Inkomsten en uitgaven personeel:

De rijksvergoedingen, m.n. die voor salarissen, worden lopende het jaar aangepast aan CAO-afspraken en ontwikkelingen werkgeverslasten. Tevens was de vergoeding voor groei K6.620,- hoger dan begroot. Over 2011 hebben we wederom een bonus ontvangen van K1.143,van het Vervangingsfonds vanwege het lage verzuimcijfer. De overschrijding bij de personele lasten ligt aan de inzet van een klusjesman en de personele kosten begeleiding rugzakje. Het laatste was onder onderwijskosten begroot. • De onderwijskosten zijn voor ca. K7.000,- lager doordat, als gezegd, de personele kosten van de rugzakbegeleiding onder de personele kosten zijn geboekt. Verder is de begrote investering in leesboeken van K3.600,- doorgeschoven naar 2012, waardoor de kosten voor leermiddelen lager uitvallen.

34 | vsu zomer 2012

kosten van het administratiekantoor (K3.035,-), de kopieerkosten en kosten schoolgids. We waren sneller door de voorraad schoolgidsen heen dan verwacht, waardoor een nieuwe voorraad moest worden besteld. Meevallers waren de kosten voor schoolreclame/PR en de overige algemene kosten.

Op de website van school is het complete jaarverslag 2010-2011 in te zien, met daarin diverse financiële kengetallen over 2011. Met vriendelijke groeten,

Harrie Stokkel penningmeester

ra den

. ..

Onderstaande jaarcijfers over 2011 zijn gebaseerd op de definitieve jaarrekening 2009 van ons administratiekantoor. Deze is door de accountant goedgekeurd.

• De afschrijvingen zijn lager dan begroot daar er minder is geïnvesteerd in meubilair en inrichting. • De overschrijding beheerskosten is opgebouwd uit mee- en tegenvallers. Tegenvallers zijn de

ar a m

De vorige schoolkrant hadden we een foto geplaatst van juf Heleen, de nieuwe plus-klasleerkracht en vervangend R.T-er. Erbij had ik al benoemd dat het een moeilijke quiz was. We hebben dan ook maar 1 'raad' briefje, van Myra uit de 5e klas. Ze had het helaas niet goed geraden maar omdat ze zeer regelmatig een briefje inlevert en dit keer de enige was, krijgt ze toch een klein cadeautje. Bedankt Myra voor het proberen! Wil jij ook eens meedoen? Dat kan, dat mag elke keer! Zet je eigen naam op een briefje en de naam van de medewerker van school. Lever het in, in de brievenbus van de schoolkrant bij het eerste halletje. Of stuur een e-mail naar: [email protected]! We horen het antwoord graag van je!

35 | vsu zomer 2012

in te

r

ichel van M s a l k De 2e n dag je in was ee d op de n a l e d aar Het Bew tie Baarn! loca

met. w e .. vi

Bewaarde Landdroom

Dr. Gerrit Jan de Bruyn Kun je kort beschrijven wat Het Bewaarde Land precies is? Het Bewaarde Land is een driedaags creatief natuurbelevingprogramma voor groepen 5 en 6 van de basisschool. Uit welk idee of uit welke droom is Het Bewaarde Land ontstaan en wie waren de initiatiefnemers? Een miljonair in Hilversum bedacht dat er drie fundamentele problemen zijn: gebrek aan harmonie in de individuele mens, gebrek aan harmonie tussen mensen en gebrek aan harmonie tussen mens en natuur. Hij stichtte daarom drie stichtingen, waarvan één de Stichting Milieubewustzijn. Een voormalige student van mij, Paul ter Stegge, kwam bij die stichting in dienst en bedacht de werkhypothese: de beste basis voor een milieubewust leven is een positieve jeugdervaring in de natuur. Zodoende wilde hij een natuurbelevingprogramma ontwikkelen voor basisscholen. Hij belde mij op, om hem daarbij te helpen, omdat ik al enkele tientallen jaren met schoolklassen de natuur inging. Samen met Laura van Deijl. Andy Schuurmans en Ingrid Verweij hebben we toen in een half jaar een programma in elkaar gezet, waarmee we in 1991 konden starten.. Wat typeert de verschillende locaties? Essentieel voor alle locaties is dat de kinderen het idee krijgen in de natuur te zijn, dus zo min

mogelijk geluiden van auto’s, treinen, vliegtuigen. bromfietsen, motorzagen en dergelijke. Zo min mogelijk gebouwen of andere sporen van menselijke beschaving. Zo veel mogelijk klimbomen en eetbare kruiden, liefst water om met een netje in te vissen, liefst plekken waar je vuur mag maken en veel dode takken om een hut te bouwen. Er bestaat geen locatie waar dat allemaal aanwezig is. De ‘moederlocatie’ in Wassenaar heeft veel klimbomen en eetbare kruiden, bessen en paddenstoelen. Het is een kleinschalig mozaïek van bosjes en open plekken, het is er redelijk stil, maar er loopt wel een autoweg doorheen, je mag er nergens vuur maken en echt vissen in water is er ook niet bij. Wel hebben we de beschikking over een vast onderkomen, voor als het erg hard regent. De pannenkoekenboerderij en bijbehorende speeltuin moeten we altijd op onze rondzwervingen zien te ontwijken. De locatie in Baarn heeft een groot gebrek aan klimbomen, met enig speurwerk kan je nog aardig wat eetbare kruiden vinden, eetbare bessen zijn er weinig. Je hoort altijd de trein van Amsterdam naar Amersfoort en auto’s op de Amsterdamse Straatweg. Je mag er vuur maken en je kan in de Bananenvijver vissen. Er zijn vrij veel gebouwen op het terrein, waar we bij noodweer geen gebruik van kunnen maken. De vier jongere locaties in Brabant hebben ook weinig klimbomen en eetbare kruiden. Het is er

36 | vsu zomer 2012

i.h.a. wel stil. Vooral de Campina is landschappelijk erg mooi! De pas geopende Haagse vestiging in de duinen bij Scheveningen is landschappelijk ook mooi, het aantal klimbomen is beperkt en bij warm weer kan gebrek aan schaduw een probleem zijn. Kinderen kunnen beter tegen kou en nattigheid dan tegen hitte. Welk publiek trekt Het Bewaarde Land? Hoewel Het Bewaarde Land bedoeld is voor groepen 5 en 6 van alle basisscholen, ontvangen we alle mogelijke groepen: natuurwachten, gidsencursus van het IVN, bedrijfsuitjes, sjamanen uit Peru, cursisten van de HOVO, deelnemers aan een internationale Esperanto cursus. Hoe ziet een bezoek aan Het Bewaarde Land eruit? Een standaard bezoek aan Het Bewaarde Land gaat als volgt: twee weken van te voren gaan twee ‘Bewaarde Landers’ op bezoek in de klas om de kinderen uit te nodigen. Zo’n klas bestaat vaak uit ongeveer 30 kinderen. Wij werken met maximaal 8 kinderen per begeleider, dus zorgt de leerkracht dat er 4 groepen zijn: die we noemen naar de 4 elementen, Aarde, Water, Lucht en Vuur. We spreken af dat ze 3 dagen komen, steeds met een week ertussen. De eerste dag leren ze de begeleiders (Wachters) kennen en het terrein. Als de omstandigheden dat toelaten gaan we bomen klimmen, kruiden plukken voor de soep, geblinddoekt bomen herkennen en kiezen ze een boom als vriend. De tweede dag gaan we letten op verbanden in de natuur en doen we een spannend spel: geblinddoekt langs een touw door het bos. De derde ochtend doen we dingen waar we nog

niet eerder aan toe zijn gekomen, zoals vogels kijken of rollen vanaf het hoge rolduin. De middag wordt besteed aan het voorbereiden en uitvoeren van presentaties en het afscheid nemen van de wachter.Na iedere dag wordt het kind geacht een verslagje te schrijven in een werkboek. De bezoekers van Het Bewaarde Land ontmoeten de Wachters en Vrouwtje Fleur. Wie zijn zij en welke rol vervullen zij in Het Bewaarde Land? Vrouw Fleur is een vriendelijke kruidenvrouw die als gastvrouw de kinderen opvangt bij de parkeerplaats. Ze leidt hen de eerste dag door het bos om de wachters te zoeken die zich hebben verstopt. De wachters zijn de meestal vrijwillige begeleiders, die een opleiding hebben genoten en zorgvuldig zijn geselecteerd, waarbij hun omgang met kinderen en houding tegenover de natuur van meer belang zijn dan natuurkennis. Wat maakt een bezoek aan Het Bewaarde Land onvergetelijk? Dat verschilt uiteraard per kind, maar vergeten doen ze het nooit. Soms is het de eerste intensieve kennismaking met een boom, soms de ontdekking dat je wilde planten kan eten. Een ontmoeting met een konijn, vos, ree of paard kan heel veel indruk maken. Of een grote bonte specht die jongen voert! Heel belangrijk is de ontspannen sfeer. Wil je zelf nog wat vertellen over Het Bewaarde Land? Voor mijzelf is de confrontatie van twee onvoorspelbare grootheden, kinderen en natuur, een voortdurende uitdaging en inspiratiebron. Iedere Bewaarde Landdag is weer anders, het verveelt nooit!

37 | vsu zomer 2012

Femi

Ouder

bibliotheek voor en door ouders

De ouderbibliotheek vindt je op de eerste verdieping, door de klapdeur links, vlak bij de klassen 1 en 2. Hier kunnen ouders gratis boeken en tijdschriften lenen over opvoeding, vrije schoolonderwijs, vertelstof, antroposofie, jaarfeesten, spelletjes- en knutselen, religie, spiritualiteit, etc. Ook is er een mooie collectie kinderprentenboeken. De hele collectie is terug te vinden op de website van de Vrije School: www.vrijeschoolutrecht.nl Het lenen is gratis, de boeken kunnen vier weken geleend worden, en verlengen is natuurlijk ook mogelijk. Ook kun je hier terecht voor: • euritmietjes, (nieuw en 2e hands, inruil mogelijk) • luizencapes • bijenwas en bijenwaskrijtjes • ansichtkaarten • bollen sprookjeswol in allerlei kleuren 2e Hands boekenmarkt! De zomervakantie is een goed moment om je boekenkasten eens uit te mesten, zodatje in het nieuwe schooljaar op de boekenmarkt weer verse boeken aan kunt schaffen. Van kookboeken tot stripboeken, alles is welkom! De opbrengst wordt gebruikt voor nieuwe boeken in de ouderbieb. Let op de aankondigingen! Nieuwste boeken in de ouderbieb Wie is Harry Potter? Het idee voor de Harry Potter-boeken ontstond in de trein. Joanne Rowling zegt dat niet zij zich heeft gericht op de toverkunst en magie, maar dat toverkunst en magie háár uitkozen. Wat is de werkelijkheid áchter het verhaal? Frans Lutters (leerkracht Stichtse Vrije School Zeist) werpt licht op de beelden van deze toverwereld. Het geheugenpaleis, de vergeten kunst van het onthouden, Joshua Foer Een gemiddeld mens verspilt jaarlijks veertig dagen met het zoeken naar vergeten zaken. Kortom: de hoogste tijd om dat menselijk geheugen onder de loep te nemen. Het geheugenpaleis is een culturele geschiedenis van het geheugen, en een studie van de technieken om ons vermogen tot herinneren te beïnvloeden en effectief te trainen.

Elke woensdag- en vrijdagochtend open van 8.30 tot 9.30

Tot ziens in de ouderbibliotheek! 38 | vsu zomer 2012

39 | vsu zomer 2012

advertentie

Kom eens kijken bij Rozemarijn. Eén van de gezellige winkels aan de Steynlaan met artikelen voor elk wat wils. Bent u op zoek naar een leuk kadootje, kijkt u dan eens rond in ons ruime assortiment. Van zijden hemden tot prachtige bronzen kandelaars. Voor kinderen is er een ruime keuze uit verantwoord speelgoed, en wat u ook zoekt; wij zoeken graag met u mee. Kortom; een winkel waar je met een glimlach rondloopt, zelden met lege handen de deur uitgaat en waar je altijd vriendelijk geholpen wordt. Steynlaan 46, 3701 EH Zeist, 030-6914592 [email protected] www.Rozemarijn.nl Per 1 januari 2009 is ons nieuwe adres: Steynlaan 65, 3701 EC Zeist

advertentie

In onze winkel vindt u; • producten van Wolletje Winterlok • producten van vilt en producten om mee te vilten • kleurpotloden van Lyra en wasblokjes van Stockmar • accessoires voor de baby- en kinderkamer • kleine gekke cadeautjes • en nog veel meer...

Handgemaakte houten kinderlampen met duurzaam karakter

Kinderwinkel Westerkade is er voor iedereen die een kind wil verrassen met een bijzonder of creatief cadeautje of voor degene die iets bijzonders wil laten maken.

www.kinderkamerlicht.nl

Openingstijden: di. t/m za. 11.00 tot 17.30 uur Westerdade 19, 3512 HB Utrecht T 030 233 29 79 www.kinderwinkelwesterkade.nl

40 | vsu zomer 2012

41 | vsu zomer 2012

advertentie

Rosa, Rosa, bloemen op je hoed, alle mooie meisjes zijn zo goed. Rosa wil je dansen, dansen met mij? Ik heb een mooie bloemenmand, aan wie zal ik hem geven? Aan wie het dichtste bij me staat zal ik die bloemen geven. Dag, schone vrouw, mag ik een hand van jou? Die bloemen zijn voor jou, dag mevrouw!

Hebben jullie ook zo genoten van de schoolkrant de afgelopen vijf jaar? Ik heb het met veel plezier gedaan. Nu geef ik het 'stokje' door.We zoeken een nieuwe vormgever!

nn

il ma

na

m @g

u

o

cho

s ar

of

ai

tvs

an lkr

m l.co

l@

re

a na

e ell

.nl

z art

Onze schoolkrant wordt verzorgd door:

Vrije School Utrecht, Hiëronymusplantsoen 3, 3512 KV Utrecht U kunt uw schoolkrant online bekijken op: www.schoolkrant.nl/vsu/vsu.html