De Kampioenen: hét verhaal over Heren 2
Alvoco H2 2010/2011 van de Cycloop tot de Krantenman
Paul Witte 11-11-11
Inhoud Alvoco H2 2010/2011 ............................................................................................................................ 1 Heren 2 huurt Waagplein alvast af.......................................................................................................... 3 Heren 2 wil ongeslagen het nieuwe jaar in ............................................................................................. 4 Heren 2 ongeslagen winterstop in .......................................................................................................... 5 Gitzwarte avond voor Heren 2 ................................................................................................................ 6 Heren 2 proeft alvast de sfeer op kolkend Waagplein ............................................................................ 7 Zwaar gehavend Heren 2 wint toch ........................................................................................................ 8 Sailing home: Snotneus telt mannen naar overwinning ......................................................................... 9 Heren 2 zegeviert voor volk en vaderland ............................................................................................ 10 Heren 2 stuurt NIVO op de vlucht ......................................................................................................... 12 Heren 2 wint prehistorische strijd ......................................................................................................... 14 Heren 2 wint kaasstrijd in casu.............................................................................................................. 16 Slaperig Heren 2 winterslaapt zich naar kleine zege ............................................................................. 18 Hoei! 0-4! Hoei! ..................................................................................................................................... 19 Fantastisch Heren 2 overklast VCC’92 3 ................................................................................................ 21 In de Ban van de Beker .......................................................................................................................... 22 Spanning en sensatie bij Heren 2 .......................................................................................................... 23 Het verhaal ontvouwt zich .................................................................................................................... 25 Het Einde Nadert ................................................................................................................................... 26 Jokertje en Neanderthaler zorgen voor ommekeer .............................................................................. 28 De Beker komt in zicht .......................................................................................................................... 29 Heren 2 Champions of the Universe (or at least part of it) ................................................................... 31 Heren 2 Kampioen! ............................................................................................................................... 33 Heren 2 wint strijd der seksen............................................................................................................... 34 Houtworm slaat genadeloos toe bij Pinokkio ....................................................................................... 36 De hoofdrolspelers ................................................................................................................................ 38
Heren 2 huurt Waagplein alvast af -Purmerend- De mannen van Heren 2 zijn het seizoen uitstekend begonnen. In een wedstrijd van zeer hoog 2e klasseniveau werden overtuigend 5 punten in de tas gestopt op weg naar de huldiging op het Waagplein. Ondanks de ruime selectie waren de Alkmaarders met slechts 7 spelers vertegenwoordigd in Purmerend. De 7-koppige selectie bestond uit drie voormalige eerste teamspelers – Tim Bosch, Jos Wouda en Paul Witte, de jongelingen Lars Zwaagstra en Joeri Wiedijk, en het oude Heren 2 werd vertegenwoordigd door Peter Bienemann en Gerwin te Hennepe. Het bleek een voortreffelijke combi van smaken te zijn. Alvoco 2 nam direct de leiding in de wedstrijd en liet Bevok 2 de fouten maken. Deze strategie was uitermate effectief tot het moment dat de Alkmaarders zich enigszins in het spel van de tegenstander lieten meesleuren. Enkele foutservices op rij luidde de ommekeer in, althans zo leek het. Alvoco 2 schrok op tijd wakker en kwam door een goede servicebeurt van middenman Jos Wouda weer op een veilige voorsprong. Een foute servicepass van de tegenstander die werd afgemaakt door spelverdeler Paul Witte zette de setwinst van 19-25 op het bord. In de 2e set veranderde er weinig aan het spelbeeld. Alvoco 2 bleef het betere van het spel houden en pakte continu een voorsprong die af en toe in gevaar leek te komen, maar nooit echt daadwerkelijk in gevaar kwam (20-25). De Alkmaarders leken de thuisploeg vervolgens moegespeeld te hebben, want de tegenstand was plotsklaps behoorlijk verdwenen. De jongelingen Lars Zwaagstra op de buitenkant en Joeri Wiedijk op het midden droegen ook hun steentje bij met enkele fraaie aanvallen en goede verdedigende reddingen. Bevok 2 kwam er gewoonweg niet meer aan te pas en delfde gelaten het onderspit (1525). Onder leiding van Peter Bienemann op de spelverdelerpositie en Jos Wouda op de diagonaal, probeerde de uitspelende formatie in het 4e speldeel ook de volle 5 punten te pakken. Dat leek in de beginfase vrij gemakkelijk te gaan lukken (3-9). Totdat de klad er opeens een beetje in kwam. Er werden weer wat meer onnodige fouten gemaakt, zodat Bevok 2 zich weer enigszins kon herpakken. Maar door goed passwerk van Bosch en te Hennepe werd ook deze set uiteindelijk toch nog vrij eenvoudig binnengesleept (19-25). De champagne kan dus alvast koud gezet worden voor het naderende kampioenschap.
Heren 2 wil ongeslagen het nieuwe jaar in -Alkmaar- Het 2e herenteam van Alvoco is hard op weg om ongeslagen de Kerst te bereiken. Na opnieuw een meer dan klinkende 4-0 overwinning lijkt die wens ook daadwerkelijk waarheid te worden. In een ware derby tegen het van ervaring doordrenkte Croonenburg 4 had de tegenstander slechts in het 3e speldeel enige kans om tegenstand te bieden. De Castricummers begonnen wel uitermate goed aan het duel. Voordat Alvoco 2 goed en wel klaar stond, was de eerste stootservice al een feit. Na 3 fouten aan de kant van de Alkmaarders vonden ze het welletjes en werd de achterstand in een korte tijd alweer goed gemaakt. Vanwege de lage servicedruk lag de pass in de beginfase goed bij de thuisploeg, zodat de middenmannen Bosch en Wiedijk veelvuldig gezocht en gevonden konden worden. Binnen een mum van tijd was de set dan ook al afgelopen (25-15). Pas in de 2e set werd het niveauverschil pas goed zichtbaar. Alvoco 2 liep zeer eenvoudig uit naar een reusachtige voorsprong (16-3), die uiteraard geen moment meer in gevaar kwam. In de slotfase was er tijd voor wissels, waarbij Wouda en Bienemann respectievelijk Wiedijk en Witte kwamen aflossen. Het zorgde ervoor dat de Castricummers enkele punten konden inlopen, maar daar was dan ook alles mee gezegd (25-9). In de 3e set, toen Bas Beentjes zijn definitieve rentree weer had gemaakt bij zijn vroegere club, kropen er wat foutjes in het spel van de thuisclub. Vooral op aanvallend gebied werden de ballen uitgeslagen, waardoor Croonenburg 4 even het gevoel kreeg dat er iets te halen viel (8-11). Dit bleek ijdele hoop te zijn, want Alvoco 2 gaf niet op en gaf juist even extra gas. Al gauw werd de achterstand weer omgebogen in een voorsprong en de set kon uiteindelijk toch ook nog makkelijk binnengehaald worden (25-19). De 4e set was niet meer dan een formaliteit. Enkele hilarische momenten zorgden nog voor enige opwinding in het duel, maar van hoogstaand volleybal was geen sprake meer (25-8). Door deze overwinning gaan de Alkmaarders soeverein aan kop in de 2e klasse. Nog een paar wedstrijden te gaan en het kampioenschap is binnen, waarbij het Waagplein blauw zal zien van al het blauw.
Heren 2 ongeslagen winterstop in -Wormer- De mannen van Heren 2 hebben in de tweede uitwedstrijd van het seizoen ook alle 5 punten mee naar huis kunnen slepen. Tegen de medekoploper VCC’92 3 kwamen de Alkmaarders sporadisch in de problemen, maar konden uiteindelijk toch vrij eenvoudig alle sets binnenhalen en de voorsprong op de concurrent uitbreiden naar 5 punten. In de altijd lastige Wormer Sporthal (rare rode lijnen, dichtbijstaande achtermuren en helse temperaturen) had Alvoco 2 moeite om in zijn spel te geraken. Ondanks het uitvallen van de aanvoerder van de thuisploeg, die letterlijk en figuurlijk de klos was, had VCC’92 3 het beste van het spel in de beginfase. Bij de Alkmaarders was in het bijzonder de servicepass onder de maat, waardoor de middenmannen Tim Bosch en Joeri Wiedijk moeilijk gevonden konden worden. Dankzij een zeer sterk spelende Lars Zwaagstra bleef de achterstand beperkt. Halverwege de set raakten de mannen gewend aan de hoge temperatuur van het zuidelijk gelegen Wormer en mede door goed blokkerend werk van Tim Bosch kon de kleine achterstand omgebogen worden in een voorsprong die ook niet meer in gevaar zou komen (21-25). De uitploeg zette de goede lijn door in het tweede speldeel. Op een stand van 9-9 vond Peter Bienemann het tijd voor een tactische wissel – Peter eruit voor Bas Beentjes – zodat het 2-4 systeem werd omgezet in een 1-5 systeem met Paul Witte als spelverdeler. Dit pakte goed uit, al zorgde Bas Beentjes voor een klein dieptepunt door na een goede servicereeks plotseling besloot de bal onder het net door te serveren. Ondanks deze pijnlijke vergissing, de bal moet namelijk over het net in plaats van eronder door, was setwinst onvermijdelijk (20-25). In de 3e set kwam Alvoco 2 eindelijk goed los. De pass naderde de perfectie en ook op aanvallend gebied waren de mannen niet te houden. Eric van de Nieuwendijk – terug van het land succesvol te hebben verdedigd – was weer ouderwets op dreef en sprong op gracieuze wijze als een bezwangerde gazelle de lucht in om tijdens deze korte vluchtperiode de ballen met militaire precisie succesvol in het veld van de opponent te deponeren. De setwinst van 16-25 kwam dan ook niet als een verrassing. Set 4 stond bol van de energieverslindende, doch fabuleuze reddingen aan de kant van de Alkmaarders, al werd nog wel zeer matig gestart. Peter Bienemann speelde helaas letterlijk de sterren van de hemel en moest noodgedwongen gewisseld worden voor de naar vocht snakkende Paul Witte (4-1). Doordat plotseling de aanval begon te haperen, kon VCC’92 3 eenvoudig uitlopen naar een enorme voorsprong (11-2). Maar zo plotseling als de concentratie wegviel, zo plotseling kwam die focus ook weer terug. De gelijke stand werd na een lange, succesvolle servicebeurt van Gerwin te Hennepe al bijna behaald, ware het niet dat op een stand van 12-11 de heren te Hennepe en van den Nieuwendijk een kortstondige communicatiestoring hadden, waardoor de bal zonder aanraking van een van beiden in het Alkmaarse veld viel. Gerwin maakte deze ongelukkige actie meer dan goed door een fabelachtige voetbeweging met de voet, waardoor een op het oog verloren punt toch nog gewonnen werd. Doordat Paul Witte de nodige blokpunten binnensleepte, met als hoogtepunt een prachtig Kong-blok, kon ook deze set gewonnen worden (21-25). Door deze duidelijke 4-0 overwinning is de koppositie verstevigd en kan de vroege winterstop gebruikt worden voor het organiseren van het kampioensfeest eind januari. Kaarten zijn reeds te bestellen bij de betere platenzaak.
Gitzwarte avond voor Heren 2
-A long long way from home- Op een grauwe dinsdagavond zijn de mannen op harde wijze hun kostbare maagdelijkheid verloren. Verweggestopt In het niemandsland genaamd Zwaag, werd het een zwaar op de maag liggende 1-3. Nadat de rooksignalen van de oorspronkelijke indiaanse bewoners – de Wham Whammers - waren opgetrokken, was het tijd om te beginnen. De Alkmaarders startten vrij formidabel aan de wedstrijd. Lars Zwaagstra was ontketend aan de buitenkant en sloeg de verf van de vloer. Helaas voelde de scheidsrechter zich bedreigd door Lars en stelde daardoor alles op alles op de hoofdrol voor zich op te eisen in dit inmiddels wereldberoemde wedstrijdverslag. Dit lukte hem zonder enige moeite. Nadat hij zich bevrijd had van zijn strakzittende dwangbuis, strooide hij als een volleerd Zwarte Piet verwarring in het veld. Uit was in, in was uit, binnenste buiten was buitenste binnen, etc. Binnen een mum van tijd werd de chaos afgesloten in setwinst voor de bezoekers. In de 2e set rommelden beide teams zich verder door de wedstrijd. Alvoco kwam maar moeilijk in zijn spel, en harkte met horten en stoten de punten bij elkaar. Een kleine voorsprong werd gevolgd door een grote voorsprong die vervolgens even gemakkelijk weer verdween. De gasten bleken toch iets sterker en haalden ook deze set binnen. Met de geblesseerde Bas Beentjes in de basis begon het eindelijk goed te lopen bij de Alkmaarders. Voordat iemand ook maar ´zelfreflectieloze middenaanvaller´ kon zeggen, stond het al 7-14. Dankzij een fabelachtige servicereeks van Paul Witte werd de voorsprong zelfs nog groter gemaakt. Beentjes liep de benen onder zijn lijf vandaan en liet daardoor zijn medespelers ook beter spelen. Zelfs Tim kon het brandhout uit zijn bagage halen en daardoor kans zien een paar geweldige ballen binnen te slaan (14-25). In het 4e speldeel was de magie plotsklaps verdwenen. Ondanks de 24 arbitrale dwalingen konden de mannen van Heren 2 toch nog hopen om de volle buit binnen te slepen. Dit kwam mede door de spetterende middenaanvallen van Jos Wouda en met name Tim Bosch, de snoeiharde aanvallen van Gerwin te Hennepe, de fabelachtige reddingen van Stijn Visser en het goddelijke inzicht van Paul Witte. De logische stand was dan uiteraard 24-23. Dan maakt Gerwin zich klaar om te serveren. Hij is met zijn hoofd al bij de welverdiende bittergarnituur, alleen nog maar 3 puntjes winnen. Goed serveren is van ondergeschikt belang. Dat kan niet meer mis. Helaas krijgt Hatsjoe de met lappen omnaaide varkensblaas niet verder dan de onderkant van de netrand. Gelukkig was Ernie zo vriendelijk de mannen de lange, rechte, eindeloze weg naar huis te wijzen.
Heren 2 proeft alvast de sfeer op kolkend Waagplein -Alkmaar- De mannen van Heren 2 hebben de vroege winterstop aangegrepen om zich in fysiek maar ook zeker mentaal opzicht voor te bereiden op de nagenoeg zekere titel. Waar sommigen deze periode van rust en herstel aan zouden grijpen om eens lekker languit op een bank te gaan liggen, daar gingen de Alkmaarders juist op verkenningstocht door het centrum van de kaasstad om te zien waar het best de feestmaal genuttigd kon worden. Ook de locaties voor de huldiging en de rondvaart door de grachten werden alvast grondig geïnspecteerd. Het eerste avonddeel stond in het teken van een goede warming up – altijd belangrijk ter voorkoming van blessures – en het doornemen van de afwezigen. Een enkeling was er gewoon niet, een ander had een onverwachte afspraak met z’n bank en televisie, en weer een ander had een plotselinge ouderavond. Het maken van een opstelling voor de volgende wedstrijd werd daarmee wel meteen stukken eenvoudiger. De voorgerechten deden hun naam eer aan en vormden inderdaad de prelude op het hoofdmaal. Stijn werd beloond door zijn unieke keuze van een grote gereserveerde gerookte zalm met een fraaie brodige vormgeving waar zelfs Pierre Wind jaloers op zou zijn. Hierna kwamen de verhalen over de tafel stromen. Variërend van Bas Beentjes zijn voorkeuren (hij stopt ‘m het liefst bij z’n schoonvader naar binnen), Peters kinderavonturen in het Verre Oosten, boordevol corruptie en lintwormen, Jos’ kinderwens om ooit nog eens kampioen te worden, Tims glorietijd bij het o-zo-bekende Dintop, Pauls online hotelreserveringsvertalingsverhalen en Lars’ enorme perceel in het hoge noorden. Veel fascinerende relazen die zowel seduisant als conversabel waren. Daarin werd ook door Tim uit financieel oogpunt besloten om vanaf volgend jaar een familie te gaan vormen met Bas en Jos, onder de naam Tim Bosch, Jos Bosch en Bas Bosch. Het trio is nu al in te huren voor feesten en partijen. Bij een boeking voor 2 dagen krijgt u het populaire Sterretje er gratis bij. De avond werd afgesloten met enkele nostalgische vertellingen over het recente verleden. De goede oude tijd waarin de ouderen van nu toen nog topfitte vedettes waren met goddelijke lichamen waar zelfs de Venus van Milo jaloers op zou zijn. Maar die tijd is geweest, en zal nooit meer terugkomen. Wat rest is de voorbereiding op het zo goed als zekere kampioenschap. Met nog slechts 19 wedstrijden te gaan, kan alleen de Vloek van Jokertje het feest nog bederven. Wordt vast en zeker vervolgd…
Tip van de dag: echte volleyballers doen het staand op de grond.
Zwaar gehavend Heren 2 wint toch -Alkmaar- Zonder zwaargewicht Jos Wouda – 102 kilogram schoon aan de haak – en de gedurende de 1e set afwezige Paul Witte heeft Alvoco 2 toch de ongeslagen en setverliesloze status vast weten te houden. In de strijd tegen het Oostzaanse Compaen 3 werd het, afgezien van de laatste set, een zeer overtuigende 4-0 overwinning voor de aanstaand kampioen van het seizoen 2010/2011. De Alkmaarders begonnen de 1e set zonder de oppassende Jos en de in Olympisch Stadion trainende Paul uitstekend. Een 1-0 tussenstand werd opgevolgd door talloze zeer buitengewone en onaardse acties van menig speler waarover helaas geen verslag gemaakt kan worden door het feit dat de verslaggever van dienst gedurende deze periode buiten gebruik was. Bij een 12-6 stand keerden de rust en de verslaggever terug en de thuisploeg liep dankzij de aanvallen van middenmannen Joeri Wiedijk en Tim Bosch eenvoudig uit naar setwinst (25-15). In de 2e set viel onder leiding van Peter Bienemann, die direct de druk van de bank voelde, opeens de concentratie totaal weg. Met name op serverend gebied was het dweilen met 2 kranen open. Gelukkig was Alvoco 2 zo slim om ook de kraan van de tegenstander open te draaien, zodat de vele servicefouten elkaar ophieven. De 25-21 setwinst was dan ook niet meer dan logisch. Stijn Visser mocht in het 3e speldeel zijn langverwachte thuisdebuut (voor dit seizoen) maken voor het massaal opgekomen publiek. Dit bracht het beste in de trotse Stijn naar boven, die mede de basis legde voor een wederom vrij gemakkelijke setwinst (25-14). Gerwin te Hennepe – op dinsdag nog levenlozer dan een slaperige zombie – startte in het laatste speldeel in de basiszes en liet zich direct gelden met zijn fameuze commentaar op de leiding. Het had allemaal niet veel invloed op het spelbeeld. Alvoco 2 bleef de betere ploeg, maar zakte bij de 20puntengrens plotseling ineen, waardoor de uitploeg zijn kans schoon zag om de wedstrijd nog spannend te maken. Een slimme middenaanval van Tim Bosch betekende de definitieve nekslag voor Compaen 3, dat niet veel anders kon doen dan de wedstrijd met een eervol setverlies te besluiten (25-20). Dankzij deze 4-0 zege blijven de Alkmaarders zonder punt- en setverlies de ongekroonde kampioen van deze klasse. Nog slechts een paar wedstrijden te gaan en dan is het grootste feest van Alkmaar sinds het verjagen van de gluiperige Spanjolen eind 16e eeuw een feit.
Sailing home: Snotneus telt mannen naar overwinning -Alkmaar- Heren 2 heeft uitermate slechte zaken gedaan in de strijd om de 2e plek door een 3-1 overwinning te boeken op concurrent VIP 3. Gelukkig hebben de mannen een andere ambitie, namelijk het kampioenschap, en in de strijd om deze felbegeerde titel werden wel uitstekende zaken gedaan. Alvoco 2 begon moeizaam aan de wedstrijd. De pass kwam niet aan, met als gevolg dat ook de set-up niet aankwam, en als logisch gevolg dat ook de aanvallers veel problemen ondervonden om de punten op het bord te zetten. Lars Zwaagstra was de enige die zich vooral op aanvallend gebied zich kon onderscheiden. VIP 3 zag desondanks niet veel kans om ver uit te lopen op de thuisclub, maar behield wel steeds het initiatief. De bezoekers wonnen dan ook verdiend de 1e set met 23-25. De Alkmaarders begonnen in dezelfde formatie aan het 2 speldeel, maar wederom ging het niet van een leien dakje. De thuisploeg speelde wisselvallig tot het moment dat Stijn Visser het veld betrad. Zijn entree zorgde voor een nieuw elan, waardoor Alvoco 2 beter begon te spelen. Omdat een wedstrijdverslag niet compleet is zonder een geniale servicereeks van spelverdeler Paul Witte, zorgde hij er ook nu voor dat de Alkmaarders weer van een voorsprong konden genieten. VIP 3 bleek een stugge tegenstander en zette zelfs 2 setpunten op het bord. Alvoco 2 werd er niet koud of warm van en haalde de set na enig doorzetten alsnog binnen (2725). e
Het inmiddels ontketende Alvoco had eindelijk het juiste vaatje gevonden waaruit getapt diende te worden. Eric v/d Nieuwendijk was geïnspireerd geraakt door de gracieuze Keniaanse gazellen en trotseerde de zwaartekracht als nooit tevoren. Ook de Olifant liet van zich spreken door met zijn lange slurf een VIPse middenman zonder genade te vermorzelen (25-16). Alvoco 2 zette de goede lijn door in de laatste set, waarin Jokertje zijn eigen spelverdeler versteld liet staan met enkele neushoornachtige mokerslagen, daar waar hij in het begin van de wedstrijd nog een dolende nomade in de woestijn was. Halverwege de set kreeg Stijn zijn publiekswissel en werd opgevolgd door Gerwin te Hennepe – bekend om zijn fameuze service. Zijn faam bleek ook in Purmerend bekend te zijn, want zijn indrukwekkende aura had zoveel overredingskracht dat het direct een foutservice van de bezoekers opleverde. Hierna blijven beide ploegen lang in balans. VIP 3 leek de set naar zich toe te trekken, maar de Alkmaarders beten zich stug vast. Eric zorgde hoogstpersoonlijk voor de 23-22 en met een kill-block voor het matchpoint. De Purmerenders haalden nog een puntje terug, maar toen werd het tijd voor de gerobotiseerde Bas Beentjes. Hij had in deze slotfase veel moeite zich aan de zwaartekracht te onttrekken zonder enkele verboden stuwraketten te gebruiken. Toch had hij nog kracht genoeg om onder instructie van coach Peter Bienemann zijn service zo te geleiden dat het een direct punt opleverde (25-23). Na de vernederende overwinning van vorige week, voelt deze zege als een zoete taart op een warme zomerdag. Of als een vierdubbele bittergarnituur op een doordeweekse woensdagavond.
Heren 2 zegeviert voor volk en vaderland -Ergens in de Golf van Aden- Alvoco 2 heeft na de 3-1 overwinning van vorige week op VIP 3 opnieuw kans gezien om de 2e positie uit het oog te verliezen. Wederom werd het op een medeconcurrent 3-1 voor de thuisploeg, waardoor de 2e plaats aan de horizon verdwijnt, maar ingewisseld wordt voor het hoogste podium in een zeer vertekende stand.
De Alkmaarders begonnen op volle oorlogssterkte tegen het Griekse Phoenix 3. Een prachtige aanval van Jokertje aan de buitenkant, een ijzersterk blok van de Olifant en een tactische inbreng van Sterretje zorgde direct voor een 3-0 voorsprong. De thuisploeg breidde deze voorsprong eenvoudig uit naar 8-2, waarna de Beverwijkers de achterstand iets kleiner konden maken (15-11). Phoenix 3 zag vooral kans om met sluwe tactische ballen de punten op het bord te zetten, maar dat zette slechte enkele zoden aan de dijk. De rest van de zoden bleven ver verwijderd van de dijk met als logisch gevolg dat Alvoco 2 de set eenvoudig binnenhaalde (25-17). De 2e set werd in het dezelfde stramien voortgezet. De Olifant bleef onverschrokken door het bos heen banjeren en sloeg af en toe met zijn slurf de bal op succesvolle wijze over het net. Lars kreeg meer kijk op de inmiddels niet meer zo sluwe tactische ballen van de tegenstander en Sterretje schitterde helder aan de hemel als nooit tevoren. De entree van Fluppie werd ook een feit, gevolgd door zijn legendarische quote die de hele wereld over zal gaan: “Ja, ik zat nog in de lucht, me klaar te maken voor mijn zespuntslanding”. Het hoogtepunt kwam op naam van Gerwin te Hennepe met een fabuleuze redding op de linksachterpositie, gevolgd door een spectaculaire op de grond zittende aanval eveneens op de gekoesterde linksachterpositie. Uit deze aanval werd zelfs nog gescoord wat het vertrouwen bij de thuisploeg tot boven het kookpunt bracht. De setwinst van 25-19 kon dan ook niet veel anders zijn. Ook in het 3e speldeel was er weinig verandering op te merken. Sterretje ‘zwoof’1 nog eventjes door de lucht om vervolgens zijn positie in de slotfase over te geven aan Witte, die met een kill-block meteen het 20e punt op zijn naam zette (20-11). De uitspelende formatie kwam nog min of meer, enigszins, een beetje terug, maar dat mocht geen naam hebben (25-18). 1
B. Beentjes (Alkmaar, 24-11-10; 19:58)
In de laatste set veranderde het spelbeeld plotsklaps. Onder leiding van spelverdeler Witte ging het speltempo omhoog, enig nadeel bleek dat de rest van de Alkmaarders niet naar een hogere versnelling konden overschakelen. Met horten en stoten pruttelde de thuisploeg zich richting de magische 20-puntengrens, waarna de feniks als een Somalisch piratenschip bij heldere hemel plotseling uit zijn eigen as herrees. De uitploeg kwam na een 21-20 achterstand op een 21-23 voorsprong, toen Gerwin uit angst voor een wissel een formidabele servicereeks afleverde, en Alvoco 2 weer op gelijke stand zette. Enkele ongelukkige Alkmaarse acties zorgden ervoor dat de laatste set naar de uitspelende formatie ging (23-25). De Alkmaarders voelden zich na deze teleurstelling als een stelletje op de vlucht zijnde piraten, die op het strand van Qandala hun speedboot met gloednieuwe kalashnikovs aan gort geschoten ziet worden door A Few Good Men. Door deze overwinning neemt Alvoco 2 de reeds geclaimde koppositie weer over, met 2 punten voorsprong en 7 verliespunten en 1 wedstrijd minder dan de nummer 2, VIP 3. Er wordt al stiekem vooruitgekeken naar het duel met het fameuze Kroefi, de belangrijkste wedstrijd van het seizoen, over 2 weken is het zo ver.
Heren 2 stuurt NIVO op de vlucht -Hoorn- De Alkmaarders hebben na 3 wedstrijden zonder volle winst eindelijk weer 5 punten mee naar huis kunnen nemen. In de uitwedstrijd in het vrij hoge noorden werd het 0-4 voor Alvoco 2. Vanwege de boreale omstandigheden stond de wedstrijd enige tijd op losse schroeven, maar nadat Buienradar de Alkmaarders persoonlijk informeerde over het feit dat de spreekwoordelijke kust veilig was, werd de apocalyptische tocht naar Hoorn toch ondernomen in Gerwins winterse strijdwagen. Vanwege de boreale omstandigheden stond de wedstrijd enige tijd op losse schroeven, maar nadat Buienradar de Alkmaarders persoonlijk informeerde over het feit dat de spreekwoordelijke kust veilig was, werd de apocalyptische tocht naar Hoorn toch ondernomen in Gerwins winterse strijdwagen. Doordat de strijdwagen geprepareerd was met geavanceerd bandenmateriaal konden zelfs de Arctische temperaturen en gladheid de strijdbare mannen niet tegenhouden. Binnen een mum van tijd was het strijdperk bereikt en kon de wedstrijd beginnen. De uitgebreide warming-up was schuldig aan de vliegende start van de bezoekers. Fluppie en Stijn leverden direct vanaf het vrouwelijke beginsignaal prachtige passes af in de handen van spelverdeler Witte, die daarmee de ballen in alle windrichtingen kwijt kon. Vooral voor de gelegenheid naar het midden verplaatste Jokertje, die daarmee de bijnaam courtisane van het team kracht bijzette, scoorde er lustig op los. Bij een 1-6 stand moesten de gasten al hun heil zoeken in een time-out. Veel baatte het niet, schaden deed het echter des te meer. Alvoco 2 had de Hoornaars bij de horens gepakt en was geenszins van plan los te laten. Pas bij een 15-24 stand ging het even wat moeizamer bij de koploper, maar een foutieve thuisservice zorgde uiteindelijk toch voor verdiende setwinst (1825). In het vervolg van de wedstrijd leek de thuisploeg al zijn kruit al verschoten te hebben. Geen moment zag Nivo kans om op gelijkwaardig niveau te geraken, waardoor de wedstrijd zich nooit kon evolueren tot een heroïsch gevecht. Als het gevecht een strijd was tussen twee dieren, was Alvoco 2 de Siberische tijger en Nivo 1 een op de vlucht gestuurde wilde geit die met de staart tussen zijn benen de aftocht blies. Op een 11-21 vond de geboorte plaats van de Joker (niet te verwarren met Jokertje). De Joker (zoals eerder vermeld, niet te verwarren met Jokertje) maakte zijn entree voor de goed spelende Stijn. Stijn, die oplossingen wist voor alle vieze onderbroekballen die hij voor zijn kiezen kreeg, werd eervol bedankt voor bewezen diensten met een plekje op de weldadig lege bank. De set werd zonder problemen uitgespeeld en op logische wijze vervolgd met een derde set. In de beginfase van de derde set vond Alvoco 2 zich voor het eerst en tevens voor het laatst in de wedstrijd op achterstand (4-3). Toen vond Jokertje (zoals reeds 2 keer eerder vermeld, niet te verwarren met de Joker) het genoeg en besloot een Pauliaanse servicereeks op zijn naam te zetten. Dertien punten later was de set zo goed als gespeeld (4-16). Opmerkelijke hoogtepunten werden gevormd door Stijns fabuleuze buitenaanvallen, die de vele centimeterhoge sympathieke
spelverdeler maar niet kon omzeilen, met als gevolg vele remsporen op de bal. Veel invloed op de stand had het allemaal niet (10-25). In de vierde set waren de Alkmaarders vastbesloten het roer compleet om te gooien. Driedubbele schijnaanvallen, onderhandse sprongservices, ondersteboven spelverdelen, en binnenste buiten middenaanvallen. Een waar spektakelstuk dat voor eeuwig opgenomen zou worden in de volleybalkronieken waar men tot ver in de 22e eeuw nog over zou praten. Helaas mocht het nooit zo ver komen. Voordat de 4e set goed en wel begon, begon hij niet. Een Nivoër kon zijn eigen spel niet meer aanzien en vluchtte de Siberische kou in. Doordat de thuisploeg daardoor met slechts 5 man overbleef en zelf weinig heil zag in een vijfkoppige strijd tegen de Alkmaarders – ze waren al kansloos met 6 man, met nog een kompaan minder was er totaal geen kans en had er zelfs een nieuw woord verzonnen moeten worden om de kansloosheid van Nivo op adequate manier te kunnen beschrijven – werd de set opgegeven (0-25). Door deze overwinning vergroot de aanstaand kampioen zijn voorsprong naar 3 punten op nummer 2 VIP 3, dat overigens nog wel altijd een wedstrijd meer gespeeld heeft.
Heren 2 wint prehistorische strijd -Alkmaar- Op 8 december 2010, 19:00 uur was het dan eindelijk zover. De thuiswedstrijd tegen het wereldberoemde Kroefi 1, waar al vanaf de 1e training naar uitgekeken werd, stond op het programma. Met een bijna voltallige selectie, alleen middenman Fluppie ontbrak wegens de verraderlijke gladde Franse lucht waardoorheen het lastig vliegen is met een miljoenen kostende helikopter, trad Alvoco 2 aan tegen de in 1977 opgerichte club, van wie de naam tot stand is gekomen door de twee eerste sponsors, Timmerbedrijf Kroesen en Fiat Reyne. De uitslag stond al op voorhand vast en op de achterhand dus ook, 4-0. De Alkmaarders begonnen furieus aan de wedstrijd. Voordat iemand aan het sportjournaal kon doorgeven dat het 12-1 stond, stond het al 12-1. Daarna vonden de bezoekers het wel welletjes en kwamen punt voor punt terug. 12-1 werd 12-2, 12-2 werd 12-3, 12-3 werd 12-4, 12-4 werd 12-5, 12-5 werd 12-6, 12-7 werd 12-8, 12-8 werd 12-9 etc. Bij de 12-10 vonden de gasten het op hun beurt weer welletjes en brachten een einde aan de servicereeks van de Kroefianen. Het hoogtepunt was het legendarische blok van de Olifant, die z’n slurf op absurde wijze de lucht in stak met als gevolg dat een zeer eenvoudige bal op clowneske wijze aan de zijde van Alvoco 2 viel. In de slotfase van de set veranderden de Alkmaarders hun spelstijl van 5-1 naar 4-2, door het feit dat Sterretje zeer flets aan de hemel aan het stralen was. Eenvoudig ging het niet, maar de setwinst ging uiteindelijk toch verdiend naar de thuisploeg (25-21). In de 2e set bleef Sterretje aan de kant om te voorkomen dat hij opgezogen zou worden door een op de loer liggend zwart gat en werd vervangen door 2 Beentjes. Opnieuw had de set een curieus karakter. Kroefi, het vlaggenschip van de eenkoppige vereniging, wisselde goede fases af met mindere fases, en de gasten deden hetzelfde, waardoor de set met horten en stoten verliep. Enigszins logisch is de setstand van 25-18 dan ook. Kroefi kreeg het vervolgens moeilijk in het vervolg van de wedstrijd. Het 1e punt kwam tot stand door een kogelpass van de Olifant op Gerwin die zonder enige moeite de bal uit zijn middenrif over het net heen toverde, iets dat de tegenstander compleet verraste. Daarna kreeg de ploeg uit de Zaanstreek, dat er een prehistorisch spelsysteem (3-2-1) op nahoudt, meer moeite om de foutenlast te beperken. Daarnaast hadden ze de pech dat de Neanderthaler zich in zijn element voelde door dit prehistorische spelletje. De Neanderthaler was overal in het veld te vinden om de bal in de lucht te houden en dit zorgde ervoor dat de bal dus vrijwel niet meer op de grond belandde. Op een stand van 15-4 woeide Gerwin het veld uit en werd vervangen door een goed invallende Bas Bleeker. Snotneus moest in deze fase even zijn juiste ritmische afstelling vinden, maar nadat hij dat had gevonden, kon ook hij zijn steentje bijdragen aan de setwinst (25-16).
De vierde set stond bol van de oerkreten van de Neanderthaler doordat de pass tot zelfs onder een abominabel niveau zakte. Omdat het archaïsche spelsysteem het uiterste vergde van het niet in topconditie verkerende Kroefi, konden de Alkmaarders toch vrij eenvoudig een grote voorsprong op het bord zetten. Halverwege de set zagen de Kroefianen hun kans schoon om enkele punten op rij te maken en daarmee de broodnodige hoop te vergaren op een goede afloop. Helaas voor de bezoekers had het te weinig om het lijf om de Alkmaarders bang te maken. Sterretje had weer genoeg energie opgedaan om zijn rentree te maken en deed dat zelfs foutloos (21-14). Sterretje verblindde de tegenstander zodanig dat het geen idee had wat links en rechts was, waardoor Alvoco 2 gemakkelijk op matchpoint geraakte (24-14). Twee foutservices op een rij van beide kanten verklaart de eindstand van 25-15. Door deze felbegeerde winst tegen het zeer lastige Kroefi, vergroot Alvoco 2 zijn voorsprong op concurrent VIP 3 naar 8 punten. Met nog 1 wedstrijd voor het kerstreces voor de boeg tegen het bedroevend laagstaande MOVE 5 kan dan eindelijk begonnen worden met de belangrijke taak om extra kilo’s toe te voegen aan het gewicht. Broodnodig om de titel op succesvolle wijze op het Waagplein aan het Alkmaarse volk te kunnen tonen.
Heren 2 wint kaasstrijd in casu -Edam- In de rivaliserende kaasstad Edam trof Alvoco 2 het teleurstellend laagstaande Move 5, dat in zijn eerste 9 wedstrijden slechts 4 schamele punten bij elkaar wist te schrapen. Maar doordat Move 5 is de winning mood was na hun zege op Move 4, waren de Alkmaarders op bijna volle oorlogssterkte naar die andere stad der kazen afgedaald. De Edammers hadden zich goed voorbereid op het treffen met de toekomstig kampioen. Het was de sluwe tegenpartij gelukt de autonavigatiesoftware van de Alkmaarders te hacken, met als gevolg dat ze langs de landerijen over ridicuul smalle bruggetjes werden gestuurd. Maar ze hadden buiten de vakkundige autostuurkunsten van Fluppie, Jokertje en de Olifant gerekend. Het tweede obstakel was het feit dat ’t Bolwerck niet van bolwerckiaanse grootheid bleek te zijn en daardoor niet hoog boven de Edammer dammen uittorende, wat wel verwacht werd. Nadat de weg uit het doolhof op Sherlock Holmesiaanse wijze gevonden werd, kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen. De thuisploeg nam vanaf het eerste fluitsignaal direct het initiatief. Na een uitgekiende aanval op de buitenkant werd meteen de voorsprong gepakt (1-0). Hierna volgde een memorabel moment. Er werd niet geserveerd met een degelijke floatservice of wellicht een van die nieuwerwetse sprongservices. Nee, niets van dat alles. Er volgde namelijk een authentiecke, onvervalschte, Oudhollandsche, onderhandsche service. Het feit dat de service buiten de speellijnen belandde, deed niets af aan deze heuglijke gebeurtenis. Andere hoogtepunten werden gevormde door uitermate accurate services van de Krantenman en de Olifant, wat zorgde voor een overtuigende setwinst (7-25). Doordat de Alkmaarders in de 2e set de fameuze onderhandsche service beter onder controle hadden, kwam de thuisploeg er in deze set totaal niet aan te pas (8-25). In het 3e speldeel mocht de jeugd in de basis beginnen, met als gevolg dat de bank gezelschap werd gehouden door de vedettes de Olifant. Jokertje en de Neanderthaler. Er kwam zodoende meer druk op de schouders van het inmiddels vrij jeugdige team, met enkel Beentjes en Sterretjes als ervaren spelers aan het roer. De Olifant had tijdens zijn graastocht door de savanne een fotocamera van een nietsvermoedende safaritoerist geleend en maakte van de gelegenheid gebruik om met zijn slurf fraaie kiekjes op de gevoelige plaat vast te leggen. Hierdoor werd de druk net iets te hoog voor het jonge Alvoco 2. De Krantenman kon opeens zijn kranten niet meer op het juiste adres afleveren en Visser voelde zich als een visser onder water in plaats van een visser op het droge. Jokertje (niet te verwarren met de Joker) werd als joker (niet te verwarren met de Joker) ingezet om het tij een beetje te gaan keren (14-12). Pas 3 punten later kon de uitspelende formatie voor het eerst in de set op voorsprong komen (14-15). Daarna ging het weer iets eenvoudiger aan de kant van Alvoco 2 en werd ook deze set winnend afgesloten (18-25).
Deze drie eenvoudig gewonnen sets zorgden er desondanks wel voor, dat de concentratie vriespuntachtige waarden bleek aan te nemen. De Neanderthaler leek met z’n verkeerde arm uit zijn grot te zijn gerold en taxiede alle ballen over de opstijgende Fluppie heen. De Joker (niet te verwarren met Jokertje dan wel de joker) scoorden aan de buitenkant wel zijn punten, zodat de schade beperkt bleef. De set kende weinig hoogtepunten, wel enkele fraaie dieptepunten. Fluppie wist een fabuleuze fluppieserve af te leveren. Een service die zonder enige moeite voor de middenlijn neervalt. Het tweede dieptepunt kwam op naam van buitenaanvaller Schol, die een prachtige set-up van de Neanderthaler misbruikte, om zo op spectaculaire wijze de voegen uit de zijmuur te verwijderen (14-25). In de ouderwetse kantine, bekleed met kerstzinnige tafelkleedjes en voorzien van een taploze bar, werden de winnaars getrakteerd op een bitterballoze bittergarnituur. De plaats van de bitterballen werd ingenomen door enkele ‘rare dingen’, maar dat mocht de pret niet drukken. De avond werd vervolgens toch nog met een happy-end afgesloten dankzij een gemengde douchesessie …
Slaperig Heren 2 winterslaapt zich naar kleine zege -Alkmaar- Heren 2 is moeizaam uit zijn lange winterslaap wakker geworden. In de eerste thuiswedstrijd na het kerstreces tegen middenmotor Move 4 kon er na veel pijn en moeite 3 punten bijgeteld worden (3-2). De Alkmaarders waren ernstig verzwakt door het ontbreken van Bas en de Olifant. Bas lag in gezelschap van zijn beentjes ziek in zijn bed en de Olifant zat met zijn slurf vast in het medicijnkastje. Ondanks dit verlies begon Alvoco 2 goed aan de wedstrijd. Een snelle middenaanval van de Snotneus en een sterke servicereeks van Gerwin zette direct een 3-0 voorsprong op het bord. Hierna was het ook meteen gedaan met het goede spel. De uitploeg wiegde de mannen langzaam maar zeker terug in hun winterslaap. Op een stand van 10-10 liepen de Edammers puntje voor puntje weg en ook een korte eindsprint kwam voor de Alkmaarders te laat (23-25). Ook in de 2e set bleef dit spelbeeld in stand. Een wissel hier, een wissel daar, Alvoco kreeg het gewoonweg niet meer voor elkaar. Move 4 speelde volleybal van een compleet andere planeet. Rare, vreemde ballen werden gevolgd door hele vreemde, rare ballen, die op hun beurt weer zeer vreemde, rare hele ballen langs zagen komen. De 21-25 is hier dan ook mee verklaard. In de 3e set werd gekozen voor de ervaren krachten. Sterretje nam het spelverdelen voor zijn rekening, de Neanderthaler nam de diagonaalpositie over van Jokertje, die op zijn beurt samen met Fluppie het midden gingen aanvallen. Langzaamaan werden de Alkmaarders weer wakker. Ballen werden weer verdedigd in plaats van glazig aan te schouwen en aanvallen leverden weer punten op in plaats van tegenpunten. Voordat Move 4 doorhad wat er nu precies anders was, stond het al 2114. Toch kregen de Edammers plotseling weer de geest en maakten de set weer even spannend. De ommekeer kwam toch uiteindelijk te laat (25-21). Alvoco 2 hield het iets betere spel vast in het vervolg van de wedstrijd. Vooral op serverend vlak werd het verschil gemaakt ten opzichte van de eerste twee sets. Omdat ook Fluppie aan het net meer in zijn element kwam, Visser aan de buitenzijde zijn punten binnenhengelde, en de Neanderthaler zijn geëvolueerde brein gebruikte om de tegenstander met tactische vondsten op het verkeerde been te zetten, werd de set gemakkelijk gewonnen (25-18). Voor het eerst in de geschiedenis van het seizoen 2010/2011 moesten de Alkmaarders daarom een beslissende 5e set gaan spelen. Een unieke gebeurtenis, die statistisch gezien ook steeds dichterbij kwam. Move 4 had zijn vertrouwde spel weer teruggevonden en nam direct het initiatief over en leek bij de veldwissel ook de beste papieren op de winst te hebben. Helaas voor hen scheen Sterretje in deze fase weer als nooit te voren en serveerde de thuisformatie naar een voorsprong, die nooit meer in gevaar zou komen (15-12). Door deze moeizame winst kan de 9 punten voorsprong op VIP 3 zeer waarschijnlijk niet vergroot worden, maar misschien ook wel, wie het weet mag het zeggen, wie het niet weet liever niet.
Hoei! 0-4! Hoei! -Castricum- Ondanks de vele problemen voor en na de wedstrijd tegen laagvlieger Croonenburg 4 wisten de mannen van Heren 2 toch zonder enige moeite 5 punten in de overbekende tas mee naar huis te nemen. De voor- en nabeschouwing kostte de Alkmaarders haast meer energie dan de wedstrijd zelf. Zwangerschapsproblemen, plotseling opkomende cursussen, grootouders met eindevan-de-tunnel-visie, ingenieuze ballenwarmers, uit zich zelf verstoppende telefoons en ballentassen, en niet te vergeten de doucheperikelen. Sensatie alom in het rustieke Castricum. De Alkmaarders waren wederom enigszins gehavend voor dit duel. Fluppie was vastgeketend aan zijn cursistenstoel en Snotneus’ grootmoeder was bang voor de komst van de grote boze wolf naar haar huisje. Desondanks had Alvoco 2 weinig moeite in zijn spel te komen in de winterse sporthal waar Arctische temperaturen te voelen waren. De Krantenman werd door zijn trainingsinbreng beloond met een basisplaats en hij beschaamde dat vertrouwen geenszins. Ook de met zwangerschapsperikelen ronddwalende Beentjes speelde uitstekend, zodat het moeilijk was om meer dan 15 punten tegen te krijgen. Dat gebeurde dan dus ook niet, 12-25. Croonenburg 4 kon in de 2e set iets langer tegenstand bieden tegen de koploper. Slordig spel aan de kant van de uitspelende formatie werd enigszins genadeloos afgestraft door de Castricummers. Gelukkig voor de Alkmaarders kreeg de Olifant het in deze fase op zijn heupen. Met zijn lange slurf en formidabele geheugen wist hij vele aanvallen van de tegenstander vrij eenvoudig te neutraliseren. Aan het slot van de set kon de Joker nog zijn opwachting maken en nam de plek over van de Krantenman, die wat moeite kreeg met het vinden van de juiste brievenbussen. Toch werd ook deze set weer simpel gewonnen (17-25). De 3e set stond in het teken van de veelvuldige vrijgespeelde Stijn Visser. De een na de andere keer waren er geen blokken te vinden bij de thuisploeg. Daarom is misschien een bezoekje aan een kleuterschool een goed idee om weer inspiratie op te doen. Hoe dan ook, Stijn zwoof naar de set-ups toe om de ballen op meedogenloze wijze in het vijandige veld tot ontploffing te laten brengen. Maar in plaats van een krater van buitengewone proporties achter te laten, kwamen er enkel meelijwekkende flubberachtige aanvallen waar zelfs de plaatselijke houtwormen niet warm of koud van werden. Doordat het wel allemaal punten voor Alvoco 2 opleverden, was er geen haan die er naar kraaide. Op het moment dat de set al bijna binnen was (6-15) mocht de Neanderthaler zijn grot weer opzoeken, zodat Sterretje zijn licht kon laten schijnen op het spel van de Alkmaarders. Een kleine inzinking schaadde de uitploeg weinig, zodat ook deze set niet naar thuisformatie ging (17-25). Gerwin mocht in de laatste set de diagonaalpositie overnemen van Beentjes, die daardoor al zijn energie kon richten op zijn telefoon. Na een haperende start kwamen de Alkmaarders toch weer vrij eenvoudig op stoom, dankzij vele fraaie aanvallen. Onder leiding van de wederom vrijgespeelde Visser, die de bal ‘hard’ op de houten vloer van de tegenstander deponeerde, volgden zijn teamgenoten zijn tactiek. De ene na de andere ‘harde’ bal werd ‘keihard’ midden in het veld van de
thuisploeg geslagen. Een hard gelag voor de Castricummers die er een hard hoofd van kregen. Gerwin serveerde de wedstrijd vervolgens vrijwel uit met enkele harde services. Door deze eenvoudige, maar belangrijke overwinning groeit het gat met naaste belager VIP 3 weer naar een comfortabele 8 punten. Volgende week wacht het lastige VCC’92 3, in een wedstrijd waarin opnieuw goede zaken gedaan kunnen worden.
Fantastisch Heren 2 overklast VCC’92 3 -Alkmaar- Bij het tijdelijk afscheid van de Neanderthaler, die terugkeert naar zijn roots in het land der Maori’s, hebben de mannen van Heren 2 een superbe wedstrijd afgeleverd. Een wedstrijd die niet zal misstaan in de annalen als een voorbeeld hoe een wedstrijd gespeeld dient te worden. Voor de onoplettende lezer, het werd dus een eenvoudige 4-0. De thuisploeg begon zeer gefocust aan het duel. Enkel Fluppie was afwezig, vanwege een gezellig theekransje met Admiraal De Ruyter zelf. Fluppie werd niet gemist, want de tegenstander werd direct zwaar onder druk gezet door lastige services van de Neanderthaler en Gerwin. Maar ook op blokkerend gebied waren de Alkmaarders heer en meester. Mede door het feit dat er tevens haast geen fout gemaakt werd, liep de voorsprong snel op (15-9). VCC’92 3 probeerde met een wissel en een timeout nog voor enig oponthoud te zorgen, maar het bleek een onbegonnen zaak te zijn (25-12). Ook in de 2e set denderde Alvoco 2 over de kansloze tegenstander heen. Met name de Olifant was onpasseerbaar aan het net. Ondanks enige fysieke verslapping door zijn close encounters met zijn keramische vriend, met als gevolg dat zijn slurf enigszins op half zeven stond, was er geen houden aan. Een blokje hier, een aanvalletje daar, de Olifant deed het allemaal. Aan het slot van de set mocht hij even van zijn rust genieten en werd vervangen door de Snotneus. Ook de Snotneus liet direct van zich spreken door meteen enkele fraaie ballen binnen te slaan, waardoor setwinst een voldongen feit werd. In het 3e speldeel kreeg Beentjes teveel last van zijn beentjes en stond zijn diagonaalpositie daardoor af aan Jokertje, die op zijn beurt zijn middenpositie weer afstond aan de Snotneus. Het maakte allemaal weinig uit voor het algehele spelbeeld, want Alvoco 2 bleef de bovenliggende partij. Hoogtepunt vond plaats in een lange servicereeks van de Olifant. Een iets te krachtige service staat op het punt buiten de lijnen te vliegen en de libero van VCC’92 3 maakt zich reeds klaar om de uit te kijken. Gedurende deze actie vergist de libero zich in de sterke Alkmaarse zwaartekracht, waardoor de bal sneller daalt, dan hij gewend is. Door deze inschattingsfout krijgt de libero de bal op slapstickachtige wijze bovenop zijn hersenpan. Ook Stijn staat aan de buitenkant zijn vissen op het droge te slaan, zodat er voor Alvoco 2 geen vuiltje aan de sterrenloze hemel is (25-9). De Krantenman krijgt in de 4e set het vertrouwen en beschaamd dat net als in de vorige wedstrijd geenszins. De pass begint in deze fase wel aan nauwkeurigheid te verliezen, maar de Neanderthaler is niet te beroerd om de prutpasses om te toveren in goede set-ups naar de buitenste mensen. Vrij eenvoudig worden de bezoekers op een 21-14 achterstand gezet. Door enkele fouten aan Alkmaarse zijde, wordt de achterstand teruggebracht tot 21-18, maar daar hield het dan ook op. De Neanderthaler wordt een afscheids- en publiekswissel gegund, zodat Sterretje de laatste twee ballen succesvol kan afmaken (25-19). De druk ligt nu weer op de schouders van nummer 2 VIP 3, dat zijn vrijdagse wedstrijd weer met duidelijke cijfers moet winnen om de achterstand op 8 punten te houden.
In de Ban van de Beker -Rotorua- ‘Uit het Paradijs, uit het goddelijke Lichtrijk stamt Salomo’s Wonderbeker. Hij lichtte als de fonkelende sterren en blinkte als bliksem…. De aarde straalde en verheugde zich om zulk een wonder en alles wat adem heeft viel God ervoor op de knieën. Toen nam Salomo zijn Beker (de belangrijkste uit een set van vier, zeven of negen bekers) en pakte hem op… , en sprak: “Dit is de Beker waarin mijn gehele macht en heerschappij is gelegen, waartoe mijn God mij heeft verkoren, om alle schepselen en weerspannige duivels te gebieden”….’. ‘Vom weisen Salomon, dem ‘Köning der Geister’. ‘En Sauron smeedde in het geheim, in het vuur van Orodruin, de Ene Beker om over de gehele wereld te heersen. En veel van de hem ingeschapen kracht ging er in over. En hij deed hem om en sprak: “Eén Beker om allen te regeren, Eén Beker om hen te vinden, Eén Beker die hen brengen zal en in duisternis binden, In Mordor, waar de schimmen zijn”.'. En zo begon de reis van Neanderthaler, zijn teamgenoten achterlatend om de kwaadaardige tegenstanders in Nederland te verslaan, waarbij hijzelf de barre tocht ondernam om de felbegeerde beker - begeerd door alles slecht en vuil, en tegelijkertijd door alles goed en puur - in handen te krijgen. Ondertussen in het verre Alkmaar zijn de mannen van Heren 2 matig begonnen aan het duel. Maar onder leiding van de prima spelende Sterretje krabbelen ze zich uit het vrij ondiepe dal om alsnog de set binnen te halen. In de 2e set gaat het spelniveau van de thuisploeg nog verder omhoog. Met name Jokertje en de Joker spelen in deze fase op de toppen van hun kunnen en laten de Beverwijkers alle hoeken van het veld zien. De thuisploeg probeert zich hevig te verzetten tegen het naderde onderheil, wat enigszins lukt, maar uiteindelijk blijkt verzet zinloos. De Neanderthaler ontwaakt op dit moment net uit een welverdiend dutje en vervolgt zijn reis op zoek naar de beker. In de verte ontluiken zich reeds de contouren van Mount Doom, de plek waar de beker is ontsproten. De tocht is lang maar het zal het waard zijn. Niks zal hem beletten om zijn ‘lieveling’ speciaal voor Jokertje terug naar het verre thuisland te brengen. Het thuisland waar Jokertje en de rest van het gezelschap ondertussen de wedstrijd winnend met 3-1 hebben afgesloten.
De setstanden: 25-17, 22-25, 25-22 en 25-22.
Spanning en sensatie bij Heren 2 -Queenstown- Ver verstopt in de diepe spelonken van oostelijk Noord-Holland moesten de dappere strijders van Heren 2 op een frisse dinsdagavond aantreden voor de terugwedstrijd tegen het stugge Move 4. Het team waar begin dit jaar nog slechts moeizaam van werd gewonnen. Het feit dat het volleybalgenootschap door de queeste van de Neanderthaler deels uiteengevallen was, maakte de wedstrijd nog eens extra spannend. De wedstrijd komt voor beide ploegen moeizaam op gang. Over en weer worden er teveel fouten gemaakt, waardoor het geheel eruit ziet als een koe die zojuist een haas gevangen heeft en die vervolgens probeert klaar te maken in de keuken; kortom een chaotisch tafereel. Nadat de rust enigszins is teruggekeerd, zien de Alkmaarders eindelijk kans om een gaatje te slaan. Het surplus aan ervaring zorgt ervoor dat de voorsprong ook tot aan het eind van de set vastgehouden kan worden. De Neanderthaler heeft aan de andere kant van de aardkloot heel andere zorgen aan zijn hoofd. Nadat hij zich eerder dankzij zijn muzikale talent had bevrijd uit de kladden van de heuvelkobolden, wordt hij nu achtervolgd door een stelletje agressieve kiwi’s (niet de vrucht, maar het dier, anders zou het erg raar zijn natuurlijk). De achtervolging vindt plaats door idyllische landschappen, boordevol schitterende natuur, en bij een aangename temperatuur van rond de 22 graden Celsius. Dan komt vanuit het niets plotseling een brug tevoorschijn. Een brug van 90 meter hoog, waar een wilde rivier woest onderdoor stroomt. De Neanderthaler ziet een bungeetouw liggen, dat vastgebonden is aan de brug en bedenkt zich geen moment. Hij bindt vlug het touw om zijn middel en springt de nietsontziende diepte in. Ondertussen heeft in Edam de thuisploeg kans gezien om tegen de verwachting in de 3e set te winnen. Dat heeft als gevolg dat Alvoco 2 doorkrijgt, dat het flink aan de bak moet om de wedstrijd tot een goed einde te brengen. De Olifant en Gerwin nemen het voortouw en zorgen er hoogstpersoonlijk voor dat de Alkmaarders het initiatief weer in handen krijgen. Doordat ook de Joker en Jokertje hun steentje bijdragen, duurt het niet lang totdat de set in het voordeel van de uitspelende formatie is geëindigd. In de tussentijd is de Neanderthaler een paar duizenden kilometers zuidelijker nog steeds bezig aan zijn vrije val richting de woeste rivier. Hij kijkt achterom en ziet de moordlustige kiwi’s zich als dappere dodo’s naar beneden storten. Dan komt eindelijk het water dichterbij. De Neanderthaler besluit hier precies op het moment van terugveren het elastiek door te snijden, vervolgens richting een stilliggende jetboat te zwemmen, aan boord te gaan en met een noodgang weg te varen, en daarbij de hulpeloze, zwemdiplomaloze kiwi’s reddingsloos achter te laten.
De geschiedenis lijkt zich te gaan herhalen in ‘t donkere Bolwerck. Maar deze keer slaagt Move 4 kans er niet in een 2e set binnen te slepen, zodat de 5e set hen bespaard blijft. In deze spannende laatste set neemt Bas Beentjes de regie in handen. Door enkele onnavolgbare en onbeschrijfbare verdedigings-/spelverdelings-/ en aanvalsacties zorgt hij ervoor dat de winst uiteindelijk toch weer naar de koploper gaat.
Laatste notities uit het inmiddels duistere Edam: De olifant veegde met z'n slurf het achterveld schoon. Sterretje speelde de sterren van de hemel. Fluppie flupte alle ballen er in. Beentjes was even terug van zijn vaderschapsverlof en bracht vaderlijke rust in het team Jokertje (niet te verwarren met de joker) was de joker aan de buitenkant De joker (niet te verwarren met Jokertje) was ons jokertje aan de buitenkant. De nuchtere cijfers: 22-25 23-25 26-24 23-25.
Het verhaal ontvouwt zich -Marlborough Sounds- De Neanderthaler heeft in zijn zoektocht naar de Beker inmiddels het Noordereiland verlaten en bevindt zich nu in idyllische Marlborough Sounds. Daar ontmoet hij diep in het woud de oude Treebeard. Treebeard ziet veel van zichzelf terug in het leven van de Neanderthaler en besluit naar lang beraad met zijn mede-bomen hem te helpen in de zoektocht naar de Beker en ten strijde te trekken tegen het gespuis. Alvoco 2 is in de tussentijd zijn eigen strijd begonnen tegen het vrijwel reeds gedegradeerde Move 5. Gerwin laat in positief van zich spreken door enkele fraaie services te produceren, waar de Edammers geen antwoord op hebben. Omdat ook de Olifant en Fluppie op het midden veel van zich doen spreken, is het voor de uitploeg een onbegonnen zaak. Punt na punt wordt gescoord door de Alkmaarders en na een paar keer kreunen en zuchten staat het al 2-0 in sets na slechts 30 minuten. Terug in NZ vervolgt de Neanderthaler zijn tocht aan de rustgevende kust van de Marlborough Sounds. Plotseling wordt de rust verstoord door een kudde heuvelkobolden, die op oorlogspad zijn. Op hun ouderwetse Wargs zetten ze de aanval in op het reisgezelschap. De kobolden nestelen zich op strategische posities om de vijand te overrompelen. Dan vallen ze aan. Voorthobbelend op hun wobbelige Wargs komen ze tot op enkele meters van de Neanderthaler en Treebeards lommerrijke kornuiten. Vervolgens klinkt er opeens een kakofonie aan geluid te midden van het slagveld. Het blijkt een net door de Neanderthaler op de kop getikte authentieke didgeridoo te zijn. Het oermens blaast zijn longen uit zijn lijf en veroorzaakt daarmee een storing in de navigatieappartuur van de wargs, die daardoor als lemmingen zich over de kliffen in het water storten. In Alkmaar daarentegen blijkt er niets van dit soort opwindingen te melden. Sterretje heeft de regie stevig in handen en kan naar hartenlust de buitenkant weer vrij voor een blokloos net zetten. Niets maar dan ook niets staat een eenvoudige 4-0 thuisoverwinning in de weg voor de trotse koploper. Foutjes aan de kant Move 5 zorgen ervoor dat de wedstrijd zelfs nog eerder dan verwacht tot een eind komt. Na een al te eenvoudige 1e set kwam Move toch onverwacht en gewaagd op een 4-1 voorsprong in de 2e. Bij de volgende servicebeurt die tot 20-4 in Alvoco voordeel duurde was het tijd voor drastische maatregelen. Omdat Move de beurt niet kon onderbreken werd de eigen spelverdeler gewisseld voor debutant Jurrie. Hij bracht de gemiddelde leeftijd en lengte terug tot voor Move behapbare omvang. Dat hielp even, Move kwam wat terug maar de spelverdeler niet. In de 3e set hetzelfde procedé. Bij 20 punten dezelfde wissel en nu zelfs zonder Move's tegenstribbelen. Met het oog op de toekomst kwam Jurre in de 4e set direct in de basis en ook nu wist hij de aanvallers weer te vinden. Omdat de verdediging wat rammelde werd de routine bij 17-15 teruggebracht om de volle buit te incasseren. Met een Move team kun je niet voorzichtig genoeg zijn zo bleek gisteren. Move 4 rolde de nummer 2 VIP met 4-0 op waardoor de voorsprong op 13 punten kwam. De setstanden: 25-8, 25-10, 25-13, 25-20.
Het Einde Nadert -Dunedin- De zoektocht van de Neanderthaler komt bijna aan zijn eind. Na een wekenlange queeste over hoge pieken en door diepe dalen is het einde dan eindelijk in zicht gekomen. Maar goed ook voor de overgebleven teamgenoten in het duistere Nederland, die zonder de inbreng van de Neanderthaler aan de goden overgeleverd zijn en helaas waren de goden hen deze avond niet gunstig gestemd. Compaen 3 – Alvoco 2 3-2. Nadat onze hoofdrolspeler in het verre Nieuw-Zeeland in het vorige avontuur ternauwernood ontsnapt was aan de moordlustige kiwi’s, begon nu de aarde zelf ook in beweging te komen om het verhaal nog iets spannender te maken. Ondertussen zijn de Alkmaarders in Oostzaan aan hun eigen moeizame missie begonnen. Door het ontbreken van de Neanderthaler en Jokertje hebben ze het moeilijk tegen het stugge Compaen 3. Fluppie en de Olifant kwamen nog wel regelmatig goed door op het midden, maar helaas was Visser zijn hengel vergeten en de Joker bleek zich verstopt te hebben tussen de andere speelkaarten. Zodoende had Alvoco 2 moeite om een positieve score op te bouwen. Na 2 sets stond het ternauwernood 1-1 (25-17 en 16-25). Voor de Neanderthaler begint zijn laatste avontuur in het studentenstadje Dunedin. Na het licht te hebben gezien in de Cathedral Caves wist hij nu zeker waar hij de felbegeerde beker in de wacht kon slepen. Aangekomen in de buitenwijk van Dunedin doemt daar vanuit het niets plotseling Baldwin Street op, de steilste straat ter wereld. Bovenaan ziet de Neanderthaler iets blinken. Het heeft de vorm van een beker. Voordat hij een weloverwogen beslissing kan nemen of het wel verstandig is om omhoog te gaan rennen is hij al vertrokken. Lang gaat de weg omhoog voorspoedig, tot 30 meter van de top. Eerst beginnen de benen te verslappen, vervolgens de geest, gevolgd door een paar haperende longen. Toch haalt hij op wilskracht de eindstreep. Meer dood dan levend aangekomen, ziet hij dat de beker niet meer is dan glinsterend blad van een boom, een visuele hallucinatie. Terug in Oostzaan blijven de Alkmaarders het moeilijk hebben. Beide ploegen beginnen last te krijgen van vermoeidheid waardoor de foutenlast zich opstapelt. Sterretje heeft een goed oog op zijn middenmensen die keer op keer uitstekend bediend worden, alleen de buitenkanten konden zelfs met een sterrenkijker niet gevonden worden. Zodoende blijft de wedstrijd ook na 4 sets in balans (25-22 en 21-25). De Neanderthaler is inmiddels aan zijn laatste tocht begonnen richting het hol van de leeuw, Christchurch. Onderweg krijgt hij honger en stopt daarom even voor een Open Steak Sandwich in restaurant The Jolly Potter in Temuka. Ook hier kan niet rustig genieten van zijn broodje, want plots wordt hij opgeschrikt door een regelrechte aardbeving. Hij laat zich echter niet afschrikken en gaat onverschrokken door met de laatste resten van zijn lunch. Vijf minuten later trekt hij wederom op pad richting Christchurch, onwetend over wat hij daar zal aantreffen. Eenmaal gearriveerd in de stad treft hij daar een enorme ravage aan. Op de plek waar eerst een
kledingzaak stond, is nu alleen nog de tekst: ‘3 Shirts for $300’ zichtbaar. Iets verderop heeft vallend puin overgewicht veroorzaakt bij een auto, die daarop reageerde door door zijn hoeven te zakken. De Neanderthaler laat de moed echter niet in zijn schoenen zakken en loopt naar Cathedral Square, de plek waar volgens zijn visoenen een dag eerder in de Cathedral Caves de felbegeerde beker zou liggen. Van de kathedraal is weinig meer over dan enkele rechtopstaande stenen en stof. Het doet de Neanderthaler terug denken aan de oertijd toen gebouwen ook niet veel meer waren dan grotten en enkele rechtopstaande stenen. Veel mensen liggen ook bedolven onder het puin en schreeuwen het uit. De Neanderthaler antwoord daarop met een authentieke oerkreet en redt vervolgens tientallen mensen uit benauwde situaties. Hierna vervolgt onze held zijn queeste naar de plek waar zich het altaar van de kathedraal bevindt. Wonder boven wonder staat het altaar nog in vol ornaat zichzelf te wezen. De mannen van Alvoco 2 hadden in de tussentijd ook wel enige hulp kunnen gebruiken, want het allerminst van een leien dakje. Sterker nog, een dramatisch verlies dreigt op te doemen voor de nu nog ongeslagen koploper. De Olifant begint daarom wild met zijn slurf om zich heen te slaan in de hoop een ommekeer tot stand te brengen. Het heeft enkel tot resultaat dat de Krantenman als een gek de zaterdagkrant wil gaan bezorgen en daardoor Beentjes voor zijn beentjes gaat lopen met een chaos tot gevolg. Het verlies was onomkeerbaar (15-12). De Neanderthaler heeft 20.000 km verderop meer succes, want wat zien zijn ogen als het altaar dichter en dichter bijkomt? Inderdaad, een glanzende beker, de felbegeerde beker. Hij bedenkt zich geen moment en neemt de beker in ontvangst. Eén Beker om allen te regeren, Eén Beker om hen te vinden, Eén Beker die hen brengen zal en in duisternis binden”. De queeste is voltooid.
Jokertje en Neanderthaler zorgen voor ommekeer -Alkmaar- Na het onverwachte verlies van vorige week dat een zeer harde schok veroorzaakte die tot diep in Nieuw-Zeeland te voelen was, hebben de mannen van Heren 2 eindelijk weer eens kunnen winnen. Onder leiding van de teruggekeerde Jokertje en van de Neanderthaler die zijn zoektocht naar de felbegeerde beker aan de andere kant van de aardkloot succesvol had voltooid (uitgebreid verslag volgt nog) werd het tegen Bevok 2 een gemakkelijke 4-0. Heren 2 was sinds lange tijd eindelijk weer zo goed als compleet. Alleen Snotneus was afwezig vanwege zijn snotneus en Fluppie was gevangen genomen door een stelletje kinderen. Daardoor kon er begonnen worden met Jokertje en de Olifant op het midden, Beentjes op de diagonaal, de Krantenman en Visser op de buitenkant en de Neanderthaler op de spelverdelerpositie. De start was uiterst belabberd. Pas bij een 0-3 achterstand kon het eerste punt bij de Alkmaarders bijgeschreven worden, maar dat moment bleek wel direct de ommekeer. Jokertje moest duidelijk weer even wennen aan het vertrouwde ronde object en calculeerde meermaals zijn eigen spierkracht verkeerd in. De eerste fout werd nog op ingenieuze wijze verholpen door de Neanderthaler zelf, die een te harde bovenhandse servicepass van eerstgenoemde op telepathische wijze rechtstreeks over het net dacht met een scorend punt als gevolg. Verder stond de Krantenman als een volleerd krantenbezorger te serveren en ook Visser hengelde naar complimentjes. De 25-11 was dan ook een niet meer dan logische score. In de 2e set was er meer van hetzelfde. De Olifant was onpasseerbaar op het midden en de inmiddels ingevallen Joker deed ook in positieve zin van zich spreken. Hoogtepunt van deze set kwam op naam van de Neanderthaler, die een haast opgegeven bal op schier onnavolgbare doch eenvoudige wijze in parabolische vorm over het net speelde en daarmee de tegenstander compleet verraste (25-12). Hierna mocht de Neanderthaler van zijn welverdiende rust genieten en werd vervangen door Sterretje, die een zware jetlag onder de leden had na zijn lange vlucht van het verre Barcelona. Hier was overigens weinig van te merken, want de snelheid/traagheid (doorstrepen wat niet van toepassing is) was even snel/traag (doorstrepen wat niet van toepassing is) als normaal. Het algehele spelniveau was van een zeer hoog soort van niveau. Authentiek hotseknotsbegoniavolleybal van het allerhoogste soort en daarin zijn de Alkmaarders niet te verslaan, ook nu dus niet (25-19). Visser liet in de laatste set voor het oog van de camera van zich spreken vanaf de serveerplek. De houten vingers waren ingewisseld voor een harde hand, waar vijf zeer gevaarlijke services vandaan kwamen (6-0). Verder liet de Olifant enkele keren flink van zich horen. Zijn slurf was altijd weer uitermate precies gepositioneerd waardoor de aanvallen van de tegenstander vaak nog harder terugkwamen dan ze geslagen werden. Gerwin kreeg nog wel keer last van auditieve hallucinaties, maar veel invloed op de uitslag had het niet (25-7). Door deze winst komt het kampioenschap weer een flinke stap dichterbij. Waarschijnlijk kan de beker in ontvangst genomen worden in de uitwedstrijd tegen nummer 2 VIP 3. Maar eerst volgt volgende week angstgegner Wham Wham 3 nog.
De Beker komt in zicht -Alkmaar- Na de opleving van vorige week tegen laagvlieger Bevok 2 hebben de mannen van Heren 2 opnieuw een goede dag beleefd tegen het nog lagervliegende Wham Wham 3. De Zwagers kwamen met enige vertraging de majestueuze Oosterhout binnen na de afslag gemist te hebben, met als gevolg dat de wedstrijd een 13 minuten vertraging opliep. Veel maakte het allemaal niet uit, vroeger of later verlaat iedereen Alkmaar met een nederlaag onder de leden. Ook nu werd het weer een gemakkelijke 4-0. Voor het eerst sinds de start van de competitie was Alvoco 2 weer geheel compleet. De voltallige 11-koppige selectie was in een of andere hoedanigheid aanwezig om getuige te zijn van wellicht de voorlaatste wedstrijd voor het kampioenschap. De Olifant had bij een tocht door de jungle zijn poot geblesseerd en werd daardoor direct gepromoveerd tot coach der strijdkrachten. In als zijn wijsheid kwam hij tot de volgende basisopstelling: Cycloop, Gerwin, Snotneus, Beentjes, Joker en Jokertje. Het bleek een gedurfde keuze te zijn. Na een redelijke start (2-1), daalde het niveau tot onder een bedroevend niveau. Een niveau waar zelfs de ongeoefende campingvolleyballer zich tot diep in ziel voor zou schamen. Niettemin bleken de Alkmaarders de minst onderliggende partij en trokken daardoor het minst korte eind (25-19). In de 2e set had de Olifant er genoeg van en smeet zijn slurf uit ontzetting op tafel. Hij wisselde de Cycloop, alias Sterretje, voor de Neanderthaler, en Fluppie kwam in de ploeg voor Snotneus. Het niveau steeg meteen als regen in een plas. De thuisploeg ging minder slordig spelen, waar Wham Wham het eigen niveau vast bleef houden. Zonder al te veel moeite liepen de Alkmaarders uit naar een 21-9 voorsprong, toen de Olifant kans zag de Krantenman voor het massaal opgekomen publiek te tonen in de plaats van de Joker. De wissel pakte goed uit, want de uitspelende formatie zag nog slechts tweemaal kans een punt te scoren (25-11). In het 3e speldeel kon de Cycloop weer aan de hemel schijnen, daar waar de Neanderthaler zijn grot weer kon opzoeken. Ook de Snotneus kwam terug in de ploeg, en ook de Krantenman mocht zijn opwachting maken. Wederom was de thuisploeg duidelijk de bovenliggende partij, wat zich ook liet zien in de score (12-6). Toen kreeg Fluppie het plotseling flink op zijn heupen. Met links, met rechts, harde ballen, zachte ballen, het maakte allemaal niet uit, want alles wat de Flupmeister aanraakte, veranderde in goud. Binnen een mum van tijd stond het dan ook al 18-8. In de tussentijd waren de Houten Vingers inmiddels al in de ploeg gekomen, die wegens omstandigheden op de bank begonnen, en lieten van zich spreken door enkele spetterende buitenaanvallen. Ook de geslepen Cycloop had zijn glazen oog goed gepoetst en kon daardoor zijn aanvallers goed vinden. Toch kwam de formatie uit Zwaag in de slotfase nog sterk terug. Mede dankzij een zeer curieuze tennisservice, stuiter … stuiter … stuiter … stuiter … stuiter ....... opgooi …… opslag, en 8 lange seconden later vloog de bal in één tijd over het net, waar hij door de Alkmaarders vaak niet meer werd verwacht. Mede hierdoor duurde het 7 punten te lang, voordat de set beëindigd werd (25-16). Om alle punten in eigen huis te houden werd er in de 4e set wederom weer flink geschud in de selectie. Nieuw elan werd in de ploeg gebracht om zo ook de scheidsrechter scherp te houden. Het
leidde ertoe dat Wham Wham 3 opnieuw weinig in te brengen bleef hebben. Veel opwinding vond er ook niet meer plaats, afgezien van een authentieke oerkreet van de Neanderthaler zelf, die tot zijn eigen afschuw een bal voor zijn neus op de bal zag vallen. Het zorgde er mede voor dat de Zwagers opnieuw meer dan 10 punten in een gehele set konden behalen. Maar ook niet meer dan dat (2514). Alvoco 2 is nu afhankelijk van nummer 2 VIP 3 hoeveel moeite er gedaan moet worden om volgende week in het hol van de Purmerenders kampioen te worden.
Heren 2 Champions of the Universe (or at least part of it) -Purmerend- Na 20 lange en af en toe vrij korte wedstrijden was het op 18-03-2011 dan eindelijk zo ver. Het grauwe leven van Jokertje werd eindelijk opgefleurd met zijn eerste kampioenschap. Een historische gebeurtenis die waarschijnlijk een van de hoogtepunten in zijn leven zal zijn en die vast en zeker voorbij zal komen gedurende zijn sterfbed, ergens in de verre toekomst. In de uitwedstrijd tegen voormalig concurrent om de titel VIP 3 werd het dus voor de niet-helemaal-op-de-hoogtezijnde-lezer een overtuigende 1-3.
De Alkmaarders waren met een dozijn spelers naar Purmerend gekomen. Enkel Pinokkio ontbrak door het feit dat hij de avond ervoor enigszins verongelukt bleek te zijn. Zelfs de positie van k*tdwerg was opgevuld door Jip & Janneke, die overigens wel op de bank begonnen. De basis bestond uit de Neanderthaler, Spekkie99, de Olifant, Beentjes, de Joker en Jokertje. De mannen begonnen met een bak vol concentratie aan de wedstrijd, maar het niveau van concentratie had zulke hoge proporties aangenomen, dat de spanningsboog te groot werd en daardoor omgezet werd in een fikse achterstand (1-7). Alvoco 2 bleef echter niet bij de pakken neerzitten en kwam door de goed spelende Olifant en Jokertje al weer snel terug in de wedstrijd. Spekkie99 stond als een bezetene te passen en ook de Joker kwam langzaam maar zeker in zijn spel. De 18-25 setwinst was dan ook een logische tussenstand. Ook in het 2e speldeel bood de thuisploeg flinke tegenstand. Duidelijk was dat ze hun huid niet zo goedkoop als de consumpties in de kantine wilden verkopen. Bij een 11-6 achterstand moest de tot gelegenheidscoach gebombardeerde Sterretje in zijn 1e time-out vluchten. Dat pakte verbazingwekkend goed uit, want al snel stond de uitspelende formatie weer naast de Purmerenders. VIP 3 vluchtte zelf op 17-20 in een time-out, waarop Sterretje weer antwoordde met een time-out op 21-22. De Alkmaarder coach had duidelijk beter in de sterren gekeken dan zijn concurrent, want Alvoco was in het beslissende boven-de-20-puntendeel de bovenliggende partij (22-25).
De beginfase van de 3e set leek lange tijd gelijk op te gaan, totdat de Neanderthaler aan de service kwam. Na 3 punten op rij gescoord te hebben, vond de thuisploeg het hoog tijd worden om rust te zoeken in een time-out (8-6). De Purmerender coach had duidelijk niet zo goed als Sterretje naar de sterren in het universum gekeken, want het spel ging van kwaad tot erger. De man achter de servicelijn had een ouderwetse Oost-Germaanse neanderthalistische service op het menu gezet, namelijk immer geradeaus. Omdat de Olifant zijn slurf in de juiste richting had staan, was er voor de thuisploeg niet doorheen te komen. Een geringe voorsprong werd al snel een redelijke voorsprong, dat vervolgens al weer snel werd gepromoveerd tot een grote voorsprong en zelfs een onoverbrugbare voorsprong (6-19) werd. Hierop vluchtte VIP 3 in zijn 2e time-out die duidelijk beter uitpakt, want direct wordt de side-out gepakt. De medetitelkandidaat komt zelfs nog enkele punten dichterbij, maar het verzet is futiel (13-25). Het kampioenschap is binnen. Het universum – of in ieder geval een deel daarvan – is van Alvoco H2. In de laatste set wordt bij Alvoco 2 het roer volledig omgegooid. Fluppie en Snotneus gaan het midden bezetten, de Krantenman en de Joker staan de buitenkant aan te vallen, Jokertje begint op de diagonaal, de Neanderthaler blijft het spel verdelen en Jip & Janneke komen als libero het veld in. Het wordt al snel duidelijk dat in deze opstelling het even wennen is. Jip & Janneke’s servicepasses blijven in de beginfase boven de imaginaire 2-meterlijn hangen, waardoor de Snotneus moeilijk te vinden is ook de Krantenman er niet doorheen komt. Toch komen de Alkmaarders sterk terug en zien zelfs kans om weer op gelijke hoogte te komen (8-8). Hierna neemt de thuisclub weer het initiatief over en houdt dat vast. De Joker komt halverwege de set nog voorbij vliegen met een spectaculaire redding op de linksvoorpositie, die door ingrijpen van Spekkie99 en de Neanderthaler tot winnend punt omgetoverd wordt. Toch blijkt dat het beste bij de Alkmaarders verdwenen is. Fluppie probeert de stand nog draaglijk te houden, wat hem ook nog enigszins lukt, maar enigszins is niet compleet. Met andere woorden, VIP 3 haalt de 4e set verdiend binnen (25-17). De glorieuze victorie van de over de inmiddels over heel de wereld aanbeden Alkmaarders wordt opgeluisterd met geurrijke bloemetjes voor eenieder speler, speciaal aangeboden door der spelers VIPs. Wat rest is 2 wedstrijden om des keizers baard tegen het vrouwrijke NIVO en het altijd spectaculaire Kroefi.
Heren 2 Kampioen!
Heren 2 wint strijd der seksen -Alkmaar- In de laatste thuiswedstrijd van het succesvolle seizoen hebben de glorieuze kampioenen van Alvoco 2 de ongeslagen thuisstatus weten vast te houden. In een oorverdovend interessante wedstrijd tegen NIVO 1 werd het een matig overtuigende 3-1. Na de geweldige kampioenschapwedstrijd van afgelopen vrijdag tegen het sterke VIP 3 en het spetterende kampioenschapfeest van afgelopen zaterdag kwamen de mannen van Heren 2 zwaar gehavend uit het strijdveld. De een na de ander viel van ellende uit elkaar. Spekkie99 blafte zich in het rond, Snotneus kon ternauwernood het gips omzeilen, Pinokkio brak een van zijn houten benen en Brekebeen brak op het laatste moment één der zijner benen om zo toch nog in de annalen te komen met een originele bijnaam. Zodoende begint de thuisploeg met een nieuwerwetse opstelling aan de wedstrijd met de Cycloop op de spelverdeling, de Neanderthaler en de Joker aan de buitenkant, de Olifant en Snotneus vertrouwd op het midden en Jokertje op Brekebeens diagonaalpositie. Met horten en stoten speelt de thuisploeg zich warm. Na een fikse achterstand wordt puntje voor puntje een puntje teruggepakt. De Neanderthaler verkijkt zich in deze fase op een vanuit het niets plotseling onzichtbaar wordend blok, dat het zwart doet worden voor zijn ogen met als gevolg een teleurstellende troosteloze netbal. De rest van de set kenmerkt zich door veel over en weer gaand spel, waarin Alvoco 2 net iets beter blijkt te zijn (25-17). De Neanderthaler besluit in het 2e speldeel enige liters verloren lichaamsvocht bij te vullen, zodat Spekkie99 de buitenkant gaat opvullen. De mannen hebben het in de beginfase behoorlijk moeilijk met de feministische inbreng van de Nivoianen en kijken al snel tegen een 2-4 achterstand aan. Doordat ook de Joker én Jokertje én Snotneus moeite hebben een bres te slaan in het van het zwakke geslacht bevolkte veld, blijft NIVO 1 de beste papieren houden. De Olifant stampt nog enkele malen flink in het rond en zwaait op alarmerende wijze met zijn slurf om zo de andere slurven in de juiste richting te krijgen, maar het mag allemaal niet baten. Het uit 33% feminienen bestaande Hoornse team hijst victorieus de zegevlag (23-25). Hierna besluit parttime trainer/speler/coach Cycloop Sterretje te wisselen voor de Neanderthaler, de Olifant besluit samen met de Joker te gaan grazen in het buitenveld, en Snotneus en Spekkie99 gaan het midden bevolken. Het blijken stuk voor stuk gouden wissels te zijn, want eindelijk wordt het verschil tussen de glorieuze kampioen en de degradatiekandidaat min of meer enigszins duidelijk gemaakt (25-13).
In de allerlaatste set van het thuisseizoen besluit Sterretje in al zijn wijsheid de Cycloop weer in te zetten. De Snotneus is hiervan het slachtoffer aangezien de Joker gepositioneerd wordt als middenspeler en de Neanderthaler als logisch gevolg de vacature van diagonaalspeler overneemt. Ook in deze fase ligt het spelpeil op een hoog professioneel campingvolleybalniveau waarbij Alvoco 2 de net iets betere is. Toch wordt het volume van ‘zo direct vanuit de boot in de pan’ node gemist aan het net. De Neanderthaler moet daardoor enkele keren zijn ancestrale krachten aanspreken en zodoende enkele oerkreten slaken om de bal in het rechthoekige veld te houden. Ook vindt de geboorte plaats van mevrouw Cycloop die op een service van de Neanderthaler door een medestander flink in het oog wordt gestompt om zo 50% van het gezichtsvermogen kwijt te raken. Veel schaadde het allemaal niet, want de thuisploeg stond te ver voor om de voorsprong voor de ogen te zien verdwijnen (25-17).
Houtworm slaat genadeloos toe bij Pinokkio -Krommenie- Ondanks de spontane intrede van de Anobium punctatum in het houten gestel van Pinokkio heeft het goddelijke kampioensteam toch de belangrijkste uitwedstrijd van het seizoen tegen Kroefi 1 met 3-1 kunnen winnen. Alvoco 2 kwam wederom niet compleet aan de start. Door de blessure van Brekebeen, de Deense jetlag van Snotneus, de migratie van de Olifant naar het Hoge Noorden (Finland) en de nachtkrant bezorgende Krantenman, telden de Alkmaarders slechts 7 fitte spelers. De opstelling was dan ook snel bepaald. De Cycloop hield zijn oog op de spelverdelerpositie, de Joker en Spekkie99 gingen de buitenkant bevolken, Jokertje en Fluppie deden hun best op het midden en de Neanderthaler ging met zijn knots diagonaal in het veld staan. Pinokkio hield zijn houten vriend de bank warm in gezelschap van Brekebeen die zich met zijn ledematen naar de Sportzaal Trias had weten te slepen. De opstelling bleek een gouden zet te zijn. Voordat Kroefi kans zag tegengas te bieden was de set reeds verloren (13-25). In de 2e set neemt Pinokkio de plaats in van Spekkie99 helemaal aan de buitenzijde van het veld, waar de schade minimaal zou moeten zijn. In de beginfase van de set zijn de teams behoorlijk aan elkaar gewaagd. Alvoco 2 neemt nog wel een kleine voorsprong (6-10), maar heeft vervolgens moeite de tegenstander aan het spit te rijgen. Kroefi 1, spelend volgens de ouderwetsche pass-mid traditie, ziet kans zich met de nagels aan de rand van de afgrond vast te klampen. Beetje bij beetje kruipen ze langzaam verder omhoog totdat ze zelfs in volle glorie bovenaan het plateau de strijdbijl kunnen oprapen om deze tegen de Alkmaarders aan te gooien. De Alkmaarders lijken even van slag te zijn door deze onverwachte manoeuvre, maar de Neanderthaler is wel gewend met traditionele gereedschappen om te gaan en zorgt ervoor dat de laatste punten toch naar de kampioen gaan (2325). Op de service van de Cycloop starten de Alkmaarders flitsend het 3e speldeel. Voordat de thuisploeg op Facebook kan posten dat het 0-5 staat, staat het al 0-8. Vervolgens krijgt de thuisformatie wat meer grip op het spel van Alvoco 2. Uiteindelijk hebben ze door dat Pinokkio flink last heeft van een zware vorm van houtworm en doordat Gepetto niet aanwezig is om aan de touwtjes te trekken, heeft Pinokkio het zwaar. Doordat de Joker aan de andere buitenzijde goed staat aan te vallen en Spekkie99 op de obscure middenpositie ook zijn idiosyncratische punten binnenslaat, blijft de schade te overzien. Met enig horten en stoten wordt ook deze set eigendom van de al wekenlange kampioen zijnde kampioen (21-25). De Neanderthaler mag in de laatste set afkoelen, zodat Fluppie en Spekkie99 samen middenin het veld gaan staan, en Jokertje diagonaal met de Cycloop gaat staan. De start is met enig mededogen acceptabel te noemen. De Alkmaarders houden een minimale voorsprong vast, maar Kroefi weet van geen opgeven. Halverwege de set maakte de Cycloop plaats voor de enigszins afgekoelde Neanderthaler (12-13). Voor het spelbeeld maakt deze wissel weinig verschil. De pass blijft in fases op de denkbeeldige 7-meter lijn liggen, zodat Fluppie geen kans heeft al fluppend de tegenstander te laten bibberen van angst. Naarmate de spanning stijgt en de punten dat ook doen, krijgt Fluppie
eindelijk kans zijn kunsten te tonen aan de trouwe supporters. Met een ferme knal belandt de bal binnen de 3-meter zone van de hulpeloze tegenstander. Dit bleek ook meteen de laatste goed actie van de Flupmeister te zijn, want vervolgens passt hij een bedroevend slechte bal die ternauwernood door de Neanderthaler gered kan worden, om een punt later de show wil stelen met een aanval op een service, wat uiteraard faliekant mislukt. De spirit is gebroken zodat de Kroefianen de set met overtuigende cijfers binnenslepen (25-23). Door deze overwinning besluiten de goddelijke godenzonen het seizoen met de volgende fantastische cijfers:
22 wedstrijden – 97 punten – 77 sets voor – 13 sets tegen – 2190 punten voor – 1567 punten tegen
De hoofdrolspelers 1a) Wie is Fluppie? 1b) en waarom?
2a) Wie de Joker? 2b) en waarom?
3a) Wie is Jokertje? 3b) en waarom?
4a) Wie is de Cycloop? 4b) en waarom?
5a) Wie is de Neanderthaler? 5b) en waarom?
6a) Wie is de Krantenman? 6b) en waarom?
7a) Wie is Pinokkio? 7b) en waarom?
8a) Wie is Spekkie99? 8b) en waarom?
9a) Wie is Brekebeen? 9b) en waarom?
10a) Wie is de Olifant? 10b) en waarom?
11a) Wie is Snotneus? 11b) en waarom?
Bonusvraag: 12a) Wie is Jip & Janneke? 12b) en waarom?
