2 JAARGANG 14 FEBRUARI 2015

2

JAARGANG 14 FEBRUARI 2015

Rinus Schonewille, ambulance chauffeur Topfit 4 All, sportschool van een paar energieke dames Monkeybikers, lekker door de modder... Jade Botter, op een tropisch eiland in de Indische Oceaan Lisanne Muis, onderscheiden met Onderwijs Top Talentprijs 2014 He t

b l a d

vá n ,

vóór

e n

dóór

G r a m s b e rge r s

Het ideale plaatje... Onlangs zijn alle verenigingen van Gramsber-

pas volgend jaar, kijkt dan eerst in de Gramsberger

gen door Stadsbelang Gramsbergen e.o. aange-

kalender. Daarna wordt hun nieuwe activiteit door-

schreven over de wijze van doorgeven van hun

gegeven, zoals hierboven omschreven. Daardoor

toekomstige activiteiten. Zoals u op de pagina hier-

kan worden voorkomen dat dubbel gepland wordt!

naast kunt lezen, wordt de manier van aanleveren

Omdat automatisch via [email protected]

van tekst voor onze agenda op de achterkant van

naar ons wordt doorgelinkt, krijgen wij ook op het

De Groene Gramsberger, ook gewijzigd.

! K J I R

Jeanet Hakkers en Trijnie Slot zullen vanaf heden uitsluitend via deze activiteitenkalender beoor-

door Henk Snijders

delen welke activiteiten eventueel extra aandacht

G N A L kunnen krijgen in onze rubriek ‘Bijzondere Activitei-

ten’. Verder zal de eindredactie uit deze kalender

E B

onze agenda samenstellen.

Omdat planning, leggen van contacten, corrigeren van teksten en tenslotte vormgeving veel tijd

kost, is het nodig om zo vroeg mogelijk de betref-

BIJZONDeREACTiVIteiTEn COLOFON

dus van het grootste belang dat alle verenigingen gaan meewerken aan het creëren van een actuele

activiteitenkalender. Daardoor kunnen ook wij u optimaal van dienst zijn.

Tot mijn voldoening zie ik dat bepaalde verenigin-

gen de weg naar de Gramsberger site al hebben gevonden. Neem ook maar eens een kijkje bij: gramsbergen.nl

Naar beneden scrollend is aan de rechterkant de

fende gegevens door te geven. Als toekomstige ac-

button ‘Tip de Agenda’. Op de button klikken, de

tiviteiten via gramsbergen.nl en de button ‘Tip de

gevraagde gegevens invullen en daarna verzenden.

Agenda’ minimaal drie maand van tevoren worden

Coverfoto: Henk Beenen

2

moment van verzenden, uw volledige tekst. Het is

gevuld, dan ontstaat het ideale plaatje. Elke vereni-

Tenslotte wensen we u veel leesplezier met deze

ging of stichting die wat organiseert, ook al is het

Groene Gramsberger!

IJsathlon op Combibaan Gramsbergen

C

ombibaan Gramsbergen organiseert, als de winter toch nog komt, een Prima IJsathlon op de eerste zaterdag, zodra de baan open gaat. Dankzij Prima Equipment kunnen wij dit organiseren en een mooi geldbedrag als prijzengeld ter beschikking stellen. 

MISSCHIEN!...

Redactie: Annemieke Alfring-Hurink, Hennie Altena-Koning, Lienke Beenen-Harsevoort, Annemiek Bras-Zweers, Kariene Ensink-Koopman, Jeanet Hakkers, Ilse Klein, Miranda Lanjouw-Ottes, Janine Mink-De Jager, Trijnie Slot-Altena, Aly Timmer-Suk, Hilleen Westerhof-Spijkers, Roelof Altena, Henk Boonstra, Jan Hamhuis, Het bestuur behoudt zich het recht voor om ingezon- Henk Meppelink, Gert Mink, Gerrit Reinders, Gerdinand Rougoor, den stukken aan te passen, cq in te korten Bert Sloots en Jan Walgemoed Ingezonden stukken en suggesties kunt u sturen naar Redactieadres: Janette Nijmeijer-Reinders, Eindredactie: Leen den Braber en Tjeerd Cuperus het redactieadres of aanleveren als Word-document Hardenbergerweg 20, 7778 HP Loozen Vormgeving: Geert Westerhof Art&Design via e-mail: [email protected] (0524) 56 29 22 Fotografie: Henk Beenen en Gerrit Brink Uitgave: Stichting De Groene Gramsberger Verschijnt 11x per jaar Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt en/of openbaar gemaakt dmv druk, kopie of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van het bestuur

Bestuur: Dionne Matel-Hakkers, Margriet Mulder-ter Haar, Janette Nijmeijer-Reinders, Geesje Veurink- Wilting, Jan Maarten de Ruiter, Henk Snijders en Henk te Velthuis

De ijs­athlon vindt plaats in samenwerking met voetbalvereniging  SV Gramsbergen en schietvereniging De Grambarger Schutters. Een ijsathlon is een combinatie van hardlopen, schaatsen en schieten. Er zijn drie categorieën: Recreatie-, Koppel- en Wedstrijddeelnemers. Een ijsathlon begint met een afstand hardlopen, daarna schaatsen en als laatste schieten. Elke ronde wordt afgestempeld. Op de schietbaan krijg je een kaart voor vijf schoten. Elk schot kan tien punten opleveren, elk punt is een seconde waard, die van de totale tijd worden afgetrokken. Koppels kunnen ook meedoen.  Dan gaat de een hardlopen en de ander schaatsen, met als afsluiting schieten voor beiden. Om 10.00 uur starten de Recreanten Heren en Dames en de Koppels, en om 12.30 uur de Wedstrijddeelnemers. Het wachten is op een serieuze vorstperiode. Meer info: combibaangramsbergen.nl Druk: Gaasbeek MediaGroep Klachten over bezorging doorgeven aan: Verspreidingsbureau Dommerholt (0523) 62 07 77 Jaarabonnement: buiten verspreidingsgebied E25,– binnen verspreidingsgebied gratis Abonnementsopgave bij voorkeur via e-mail: [email protected] of aan het redactieadres Internet: gramsbergen.nl

Stadsbelangberichten B e s t u u r s a c t i v i t e i t e n

Wijziging aanleveren activiteiten

Jaarvergadering Stadsbelang

naar gramsbergen.nl en klikt op de button ‘tip de agenda’ en vult de velden in. Daarna klikt u op ‘verzenden’. Alle activiteiten die ‘vrij’ toegankelijk zijn voor publiek, zijn welkom op de agenda van deze site. Deze activiteiten worden ook doorgestuurd naar de agenda van De Groene Gramsberger, waar ze worden beoordeeld voor plaatsing op de agenda. Wel is het nodig dat minimaal drie maanden voor de geplande activiteit plaats vindt, die wordt aangeleverd.

ProGram in 2015

Voorgaande jaren kreeg u vanuit Stadsbelang de vraag of u de activiteiten van uw vereniging of stichting voor het komende jaar wilde doorgeven. Vanaf 2015 gaan wij een andere werkwijze hanteren. Vanaf nu kunt u op gramsbergen.nl uw eigen activiteit plaatsen. Dat werkt als volgt: U gaat

Nieuw vanuit de gemeente.

De provincie heeft een nieuwe subsidie beschikbaar gesteld, het Noaberfonds. Die is bedoeld voor kleine sociale initiatieven vanuit buurten, kernen, dorpen en wijken. Het Oranjefonds verdubbelt het subsidiebedrag. Voor meer informatie kunt u klikken op onderstaande link: overijssel.nl/actueel/nieuws/@H-3/overijssel

Noteert u alvast in uw agenda de datum van onze jaarvergadering op donderdag 26 maart, om 20.00 uur in Dorpshuis De Binder. Tijdens deze vergadering zult u onder meer worden bijgepraat over de voortgang van de plannen voor het zwembad.

Secretaris van Stadsbelang Gramsbergen e.o.: Jenneke Tegelaar, Voorstraat 8, 7783 AM Gramsbergen. E-mail: [email protected] Internet: stadsbelanggramsbergen.nl

Stichting ProGram organiseert ook dit jaar weer een aantal activiteiten. De eerste is de wandel- en loopdag op zaterdag 28 maart. Met als thema ‘Gramsbergen, daar loop je mee weg!’ zijn er de hele dag wandeltochten door de omgeving. Wandelaars kunnen voor de vierde Gramsberger Torentocht kiezen voor routes van 40, 30, 20, 15 en 10 kilometer. Uiteraard is onderweg weer van alles te doen, zoals muziek en een vaartochtje op de Vecht. Startpunt is dit jaar bierbrouwerij en café Mommeriete. Dezelfde dag is de Gramsberger Breakfastrun. Vanaf 09.00 uur lekker hardlopen in je eigen tempo en naar eigen keuze 3, 6, 9 of 12 kilometer. Daarna staat een overheerlijk Engels ontbijt klaar. Van voor- tot najaar zijn er voorstellingen in het openluchttheater. Data en wie optreden zijn op het moment van dit schrijven nog niet bekend. ProGram blijft zich inzetten voor het herstel van het openluchttheater en hoopt daar dit jaar de benodigde 99.000 euro voor bij elkaar te halen. De eerste concrete toezeggingen zijn inmiddels door het Prins Bernhard Cultuurfonds en het Fonds Coöperatief Dividend van Rabobank Vaart en Vechtstreek gedaan.

3

E

igenaresse

Miranda Kloppenburg, geboren in Coevorden en tegenwoordig woonachtig in Lutten, was bijna vijf jaar werkzaam bij Energym in Gramsbergen. Toen eind 2014 bleek dat de sportschool door faillissement de deuren zou moeten sluiten, ontstond de kans voor Miranda en Lonneke om die over te nemen. Miranda durfde deze kans met beide handen aan te pakken. Toen uiteindelijk duidelijk werd dat Miranda de nieuwe eigenaresse zou worden, is ze hard aan het werk gegaan. Familieleden, vrienden en zelfs leden hebben er voor gezorgd, dat binnen vijf dagen de zaal omgetoverd werd tot een ruime en frisse sport­zaal.

door Bert Sloots en Ilse Klein

neer Miranda aan de leden van de sportschool vroeg hoe het met hen ging, gaven zij vaak als antwoord: ‘Top!’ Omdat Miranda en Lonneke graag de leden laten bewegen om hen op die manier fit te laten blijven, werd het al snel Topfit. Volgens Lonneke was de naam op die manier nog niet af, daarom bedacht zij erbij dat fit, voor iedereen mogelijk moest zijn. Uiteindelijk werd daarom de naam: Topfit 4 All.

Doelgroep

Iedere maandag tot en met vrijdag zijn de deuren van Topfit 4 All geopend van 07:00 tot 21:30 uur. In het weekend is er de mogelijkheid om te sporten van 09:00 tot 12:30 uur. De sportschool biedt mogelijkheden voor mensen van alle leeftijden. Nu is de jongste 10 jaar en de oudste 80-plus. Topfit 4 All In de ochtenduren zien Miranda en Lonneke U zult zich waarschijnlijk afvragen waar de voornamelijk sporters op leeftijd komen. Zij gaan naam Topfit 4 All vandaan komt. Eigenlijk is het eerst druk aan de slag met fitness op verschillende een samenvoeging van gedachtenspinsels. Wan- apparaten, om daarna nog even aan de bar of aan

Topfit 4 All is ontstaan door een kans die ineens mogelijk bleek na het faillissement van Energym. Miranda Kloppenburg en Lonneke Schlepers, beiden al bijna vijf jaar werkzaam in die sportschool, grepen deze kans met beide handen aan. De school stond al bekend om zijn gezelligheid en gemoedelijke sfeer. Daar wilden de dames graag mee verder.

Topfit 4 All: Ontstaan 4

Groepslessen

Bij Topfit 4 All zijn diverse mogelijkheden voor sporten. Bij binnenkomst in de sport­zaal zijn verschillende fitness- en cardio-apparaten te zien. Daar kunnen leden individueel mee aan de slag. Lonneke en Miranda zijn in de sportzaal aanwezig voor het eventueel geven van tips of aanwijzingen over het gebruik van de apparaten. Daarnaast is er de mogelijkheid tot het volgen van verschillende groeps-

lessen. Er is keuze uit spinning, hot yoga, aquarobic, powerpump, shoemba, BBB (buik, billen, benen), insanix en het volgen van een topfit-programma.

Topfit-team

Miranda en Lonneke waren al jaren het gezicht van de sportschool. In goed overleg is besloten dat die op naam van Miranda kwam en dat Lonneke haar voorlopig zal blijven bijstaan met de verschillende werkzaamheden. Miranda richt zich vooral op de praktische zaken. Ze is graag onder de

Miranda Kloppenburg (rechts) en Lonneke Schlepers

Fotografie: Gerrit Brink

de ‘stamtafel’ tijd te maken voor een praatje. ’s Avonds zijn het vooral jongeren die willen werken aan hun conditie of gewoon lekker willen sporten. Voor gasten van het park en bijvoor­beeld studenten, is er een mogelijkheid om een kaart te krijgen voor een week of het weekend.

uit een droom! 5

Vlnr: Jacobien Kerkdijk, Lonneke Schlepers, Miranda Kloppenburg, Erik Hamberg en Jasper van Asten

mensen en houdt ervan om met leden te bewegen. Lonneke richt zich op het management en de PR en geeft daarnaast diverse groepslessen. Behalve deze werk­zaamheden richten Miranda en Lonneke zich op het rondleiden van nieuwe leden en de gebruikelijke schoonmaakwerkzaam­heden. Alle andere medewerkers, zoals stagi­aires en groepsbegeleiders die ook werkzaam waren bij Energym, zijn blijven wer­ ken. Behalve aankleding en naam, is voor de leden dus weinig veranderd.

Extra services

Topfit 4 All wil zich ook onderscheiden van andere sportscholen door hun unieke aanbod. Op dit moment kenmerkt zich dat al door het gratis gebruik van het zwembad en de zonne­bank. Miranda en Lonneke melden nog dat het zwembad binnenkort zal wor­den ver­nieuwd. Daarnaast kun je terecht voor de services ‘meten en wegen’. Dat houdt in, dat twee keer in de maand een vooruitgangtest wordt aangeboden. Dat wil zeggen dat op dat moment gewogen wordt op een speciale weegschaal en de omvang wordt gemeten. Daarbij wordt één keer in de twee maanden het vetper­centage gemeten. Deze extra services zijn ideaal voor degene die doelgericht wil sporten om wat pondjes kwijt te raken. Nog een extra service die Topfit 4 All graag wil bieden is ‘10-kilo in 10-weken’. Door middel van een aangepast voedingspatroon en verschillende bewegingstechnieken wordt 10 kilo lichaamsgewicht verbrand in 10 weken tijd.

Opening

Missie

Toen eind november duidelijk werd dat Miranda, in samenwerking met Lonneke, de deuren zou heropenen onder de naam Topfit 4 All, moest nog veel gebeuren. Met man en macht is in vijf dagen tijd hard gewerkt aan het opfrissen van de aankleding van de school. Zo zijn enkele apparaten vóór in de sportzaal verwijderd, om op die manier meer ruimte te maken voor een tafel met stoelen, waar mensen een praatje kunnen maken, voor en na het sporten. Tijdens de opknapbeurt bleven leden gewoon komen om te sporten. Het kwam dan soms voor, dat vooraan heren op de cardio-apparaten aan het fitnessen waren en dat daarachter dames de grond aan het oppoetsen waren met een schuursponsje. Dat was bij binnenkomst van de zaal een erg komisch gezicht. Bij de opening van de vernieuwde sportschool op 30 november had Miranda zich voorgenomen om geen praatje te houden, omdat ze niet graag in de belangstelling staat. Toen uiteindelijk bleek dat veel mensen wél een praatje hielden, kon Miranda eigenlijk niet achter blijven. Op het moment dat ze naar voren trad om wat te zeggen, kwamen er bijna geen woorden, maar wel tranen. Het was in de afgelopen tijd erg hectisch geweest en er was veel op haar afgekomen. Haar schoonfamilie, vrienden en collega’s hebben veel voor haar betekend. Het was dan ook niet raar dat er meer tranen kwamen dan woorden. Snel liep ze maar weer terug naar het lint, om dat samen met de medewerkers door te knippen.

Op de vraag wat Topfit 4 All nu onderscheidt van andere sportscholen uit de omgeving, geven Lonneke en Miranda een eenduidig antwoord: ‘Wij zijn goedkoop en houden van gezelligheid.’ Daarnaast staat de mens op nummer een. Aan het roer staan op dit moment mensen die werken vanuit hun hart, met passie voor bewegen. Ze geven zelf aan, dat ze graag met sport bezig zijn en het ook echt nodig hebben om zich goed te voelen. De missie van Miranda en Lonneke kenmerkt zich door de veilige en vertrouwde omgeving die zij willen creëren voor de leden van de sportschool. Op die wijze willen ze een ongedwongen sfeer scheppen, waarin jong en oud zich, zowel fysiek als mentaal, in eigen tempo én op eigen niveau kan ontwikkelen. Bij Topfit 4 All wordt doelgericht gewerkt en er is een groot aanbod. Zo is er nu in de winterperiode tijd en aandacht voor hotyoga. Tijdens een dergelijke les kunnen leden in een verwarmde ruimte klassieke yogahoudingen beoefenen. Naast de cardioen fitnessapparatuur en de groepslessen in de zaal of het zwembad, is er voor de leden ruimte om gratis Toekomstplannen gebruik te maken van zonnebank of zwem­bad. Miranda en Lonneke zijn tot nu toe erg tevreden over de gang van zaken in de vernieuwde Website en Facebook sportschool. Ze blijven zich eerst richten op het Op de website: topfit4allgramsbergen.nl is infor- huidige aanbod van groepslessen en de cardio- en matie te lezen over de sportschool. Daarop staan de fitnessapparatuur. In de toekomst willen ze zich laatste nieuwtjes en is te zien welke groeps­lessen te nog meer gaan bezighouden met persoonlijke aanvolgen zijn en op welk tijdstip. Verder bevat de site dacht voor de leden. Dat houdt in dat ze op zoek informatie over de tarieven en op welke manier zijn naar een fysiotherapeut, die leden nog gerichnieuwe leden zich kunnen aanmelden. Daarnaast is ter kan helpen bij bewegen, én naar een diëtiste, het ook mogelijk om vrijblijvend een kijkje te ne- die adviezen kan geven over de combinatie van men of om deel te nemen aan een van de groepsles- sporten en voeding! Daarop willen ze dan aansluisen. Topfit 4 All heeft ook een eigen Facebookpagi- ten met begeleiden van functionele trainingen. De na. Daarop kunnen ook nieuwe leden als het ware medewerkers van Topfit 4 All willen de leden blijeen kijkje nemen in de school door het bekijken van ven inspireren, motiveren en professioneel begeleifoto’s en filmpjes. den bij een gezonde levensstijl. 

6

Train je vaak? Twee keer per week train ik in zwembad De Marsch in Hardenberg, met nog een paar anderen uit Gramsbergen. Op maandag ga ik drie kwartier zwemmen. Daarna heb ik landtraining. Dat is trainen ‘boven water’. We gaan hardlopen, buikspieren trainen of fitnessoefeningen doen. Zo word ik sterker en krijg ik meer conditie. Op donderdag heb ik alleen zwemtraining. Ik zwem in baan 3. Dat is niet een plek in het zwembad, maar zo noem je het

Hoe gaat het bij wedstrijden? Op zaterdag zijn er om de week zwemwedstrijden. Het gaat natuurlijk om snel zwemmen. Maar er staan ook officials langs het bad. Zij letten er op dat je alles volgens de regels doet. Als je een overtreding maakt, word je gediskwalificeerd. De tijd telt niet meer mee. Dat heb ik helaas ook meegemaakt. door Janine Mink-de Jager Bij sommige wedstrijden kun je een Even voorstellen medaille verdienen. Ik heb nu negen Marit van Dalen is 10 jaar. Ze zit op medailles gehaald, waarvan drie gouden. In december deed ik mee aan een cbs De Akker in groep 7b bij juf Annemieke Alfring en wedstrijd in Wierden, juf Wendy Bleker. waar ik drie gouden en Zij woont met één zilveren medaille mama Lia en papa won. Ik deed mee aan Cor aan De Telgte. de onderdelen vlinderniveau waarop ik zwem. Er zijn zes ba- slag, rugslag, vrije slag en estafette. Haar grote hobby is zwemmen. nen. Iedereen wordt op leeftijd en ni- De afstand was 50 meter. veau ingedeeld. Baan 3 en 4 trainen Zwem je al lang? Waar ben je goed in? Toen ik een paar maanden oud was, samen. Ik heb meestal training van Vlinderslag en borstcrawl vind ik het ging mama al met mij babyzwemmen. Chantal Meijerink. Tien minuten voor de training gaan we leukst om te doen, dat lukt mij goed. Op Misschien vind ik het daarom nu nog steeds zo leuk. Ik heb mij A-, B- en C-di- het ‘bad opbouwen’. De lijnen tussen het startblok kan ik stilstaan en snel de banen leggen we neer en we han- wegkomen. Lastig vind ik de keerpunten, ploma gehaald, daarna haalde ik Zwemvaardigheid 1. De zwemles ging gen de vlaggen op boven het zwembad. vooral bij rugslag. Op de training oefen niet verder. Dus werd ik lid van Zwem- Aan de vlaggen kun je bij de rugslag ik de keerpunten. Ook leer ik sneller te zien hoe ver je nog moet tot het eind. en Polovereniging De Grunte in Harworden en de start te verbeteren. denberg. Al snel mocht ik bij de selecIk denk dat ik nog lang blijf zwemmen, tie. Dat betekent dat ik wedstrijden want ik vind het ontzettend leuk!  mocht zwemmen. Ik heb er veel plezier in. We hebben een heel gezellige club.

Foto: Gerrit Brink

Marit van Dalen

. . . p o k Ge n e m m e zw 7

M

aya van de Vin

Wanneer je Maya spreekt, hoor je direct dat zij niet geboren en getogen is in Gramsbergen. Maya komt namelijk uit Zuid-Limburg, heeft in België gewoond en is in 2009 voor Gerrit Passies, haar liefde, naar Gramsbergen gekomen. Maya is gek op dieren, dat blijkt ook uit de tatoeages die zij heeft, namelijk een wolf, een bijtje en een cobra. Maya is geboren in Weert. Zij is drie keer getrouwd geweest en heeft drie kinderen, twee jongens Ân en Ai’ en een dochter Kim. Hun vader is van Vietnamese afkomst. In 2002 is Maya met haar kinderen en toenmalige man naar België verhuisd.

Fotografie: Henk Beenen

door Kariene Ensink

Wolf

Maya heeft de tatoeage van de wolf op haar rechter schouderlaten zetten, na haar laatste scheiding in 2005. ‘Ik was op, ik moest iets voor mijzelf hebben, mijzelf eraan herinneren dat ik

Maya van de Vin Een tatoeage is in principe voor het leven. De beslissing om een tatoeage te laten zetten is dus niet zomaar iets. Wat brengt mensen tot het nemen van een tatoeage? Wat is het verhaal erachter? Die vragen staan centraal in deze rubriek. 8

door moest gaan.’ Binnen verschillende culturen staat de wolf symbool voor vrijheid en kracht. Maya is van kind af aan dol op wolven. Zij vindt het prachtige dieren. ‘Wolven zijn sterk, hebben een eigen wil, het zijn vechters en ze leven in een roedel. Dat vind ik mooi, ze kunnen dus niet zonder andere wolven.’ Ze heeft haar vader vaak gevraagd om een wolf. Hij gaf haar een herdershond, die kwam het dichtst bij de wolf in de buurt. Maya was er dan ook snel over uit, dat de tatoeage die ze wilde, een afbeelding van een wolf moest zijn.

Bij

Tijdens het zetten van de tatoeage van de wolf, viel Maya in slaap. De man die de tatoeage zette, had dat nog nooit meegemaakt en vond het zo uniek dat hij Maya nog gratis een kleine tatoeage aanbood. Hij vroeg zich af of Maya, gezien haar naam, niet een tatoeage van een bij zou willen hebben. Dat vond Maya een leuk idee en vanaf die dag draagt ze een afbeelding van een bij vlak boven haar linker borst.

Slang

Maya heeft ook een grote liefde voor slangen. Zij heeft veel slangen gehouden. Op een gegeven moment stonden twee muren van haar huis vol met in totaal twintig terrariums en dus ook twintig slangen. In de garage had ze een groot terrarium, waar de slangen om de beurt in mochten, om te jagen op een konijn of een rat. Zij heeft de slangen allemaal elders onder moeten brengen, toen ze besloten om in België te gaan wonen. De wetgeving rondom houden van slangen is in België anders. De slangen mochten België daarom niet in.

Arrow Classic Rock

In 2007 kwam Maya Gerrit tegen op het Arrow-Classic-Rockfestival in Biddinghuizen tijdens het nummer ‘Whiskey in the jar’ van Thin Lizzy. ‘Gerrit wilde niet aan de kant, dus toen heb ik hem maar even aan de kant gezet.’ Ze hebben gegevens uitgewisseld en na die tijd via internet veel contact gehad. Gerrit heeft Maya een keer opgezocht in België en Maya is voor het eerst naar Gramsbergen gekomen tijdens de thema-avond van de Feestweek in 2007. ‘Of ik vanaf dat moment verkocht was aan Gramsbergen? Ik was in ieder geval verkocht aan Gerrit.’

Torentje

Vanaf de Feestweek in 2007 tot augustus 2009 hebben Maya en Gerrit veel heen en weer gereisd. Het ene weekend kwam Maya naar Gramsbergen en het andere weekend ging Gerrit naar België. Al die tijd was duidelijk dat de kans niet groot was dat Gerrit Gramsbergen zou verruilen voor België. Gerrit was er namelijk altijd heel duidelijk over dat hij ‘zijn torentje niet kon missen’. Maya heeft Anja Amsink daarom destijds gevraagd om een foto te maken van ‘Gerrit zijn torentje’. Een foto van ‘de Boomhofkerk’ heeft Maya op canvas laten drukken en een mooi

plekje gegeven in haar huis in België, zodat Gerrit tijdens zijn bezoeken in België, altijd zicht had op ‘zijn torentje’. Nu heeft deze foto een plek aan de muur in hun huis aan de Hattemattestraat.

Gramsbergen

In 2009 waren Maya en Gerrit het reizen zat. Maya heeft alles in België achter gelaten en is met haar twee jongste kinderen naar Gramsbergen gekomen. Maya voelt zich hier thuis, heeft momenteel werk bij een taxibedrijf en is actief bij de voetbalvereniging. Zij is leidster van C1 en zit in het bestuur van de supportersvereniging. Daarnaast zet zij zich in voor armoede in Nederland. Dat doet zij voornamelijk via Facebook. Zij is aangesloten bij een initiatief dat ‘Break the system’ heet. Daardoor heeft zij bijvoorbeeld al verschillende mensen kunnen helpen aan eten en schoonmaakmiddelen. Maya heeft ook een Facebookpagina aangemaakt over ‘Jeugd en Zorg’ in Nederland. Maya maakt zich namelijk grote zorgen over het zorgsysteem in ons land.

Fotografie: Henk Beenen

Maya’s lievelingsslang is een koningscobra. Ze wilde zelf geen gifslangen in huis en heeft daarom ook nooit een cobra gehad. ‘Ik vind de cobra een intrigerende slang. Zijn bewegingen zijn zo mooi en elegant. De slang is mysterieus en mystiek.’ Maya heeft daarom een tatoeage van een cobra op haar lichaam laten zetten, omdat ze het vrouwelijk lichaam ook mysterieus en mystiek vindt.

Maya heeft haar draai in Gramsbergen dus gevonden. Wel mist ze soms de aanloop die ze eerder veel had. De vrienden van haar kinderen zagen haar huis als gezamenlijke woonkamer. Dat bracht veel gezelligheid. Haar kinderen hebben er inmiddels voor gekozen om terug te gaan naar Weert. Zij vonden het moeilijk om hier een sociaal leven op te bouwen. Maya heeft geen moment spijt van haar komst naar Gramsbergen. Een eventuele vierde tatoeage zal dan ook een (Gramsberger)-aapje op de binnenkant van haar pols zijn. 

9

door Kariene Ensink

Rieks, Gery, Piet en Aart Withaar Toen:

Deze foto (rechts) is genomen in 1956. Van links naar rechts zitten Rieks, Piet en Aart op het bankje. Rieks was 6, Piet 2 en Aart 7 jaar oud. De foto is genomen voor het huis van hun oom en tante: familie de Weerd aan de Klinkerweg in Hardenberg. Het huis van de foto staat er niet meer, maar neef Jan woont nu met zijn gezin op het ouderlijk erf aan de Klinkerweg. Familie Withaar woonde op Anerveen C 41, nu Anerveenseweg 80. Het gezin was toen nog niet compleet. In 1963 is namelijk zusje Gery geboren.

Nu:

Regels zijn er om ze soms te overtreden en dat gaan we deze keer ook doen. Hoe leuk is het namelijk om nu wél compleet op de foto te staan. Vandaar dat ditmaal ook Gery op de foto staat. Al is ‘compleet’ eigenlijk ook niet meer het goede woord. Hun moeder staat inmiddels aan het hoofd van een heel grote familie. Naast haar vier kinderen en schoonkinderen, heeft ze een hele club kleinkinderen, aanhang en zelfs achterkleinkinderen. Een groot deel van de familie woont in Gramsbergen. Nadat haar man Jacob, de vader van Aart, Rieks, Piet en Gery in 1986 overleed, heeft zij nog een aantal jaren in Anerveen gewoond. Ongeveer 23 jaar geleden is zij naar de Hattemattestraat gegaan en is Gery met haar

Foto: Henk Beenen

Vlnr: Rieks, Gery, Piet en Aart Withaar

10

man, Gerrit Jager, in het ouderlijk huis gaan wonen. Piet en zijn vrouw Mike hebben nooit in Gramsbergen gewoond. Wel in Rijssen, Enter en Assen en ze wonen nu al geruime tijd in Almelo. Rieks en zijn vrouw Hilly wonen al sinds 1977 op Dahlenburg. Aart en Zwaantje wonen aan de Goudenregenstraat. 

W

aarnemen

Uilen zijn lang niet allemaal makkelijk waar te nemen. Het zijn nu eenmaal grotendeels nachtdieren. Toch moet je onderscheid maken tussen de diverse uilensoorten die hier voorkomen. De ene soort is net iets makkelijker te ontdekken dan de andere. Een van de Nederlandse uilensoorten die overdag te ontdekken valt, is de ransuil. Een mooi voorbeeld daarvan was de ontdekking van een groepje ransuilen dat in de Oudestraat, midden in de bebouwde kom van Gramsbergen, zat bij te komen van een vermoeiende nachtjacht. Gelukkig werd ik getipt door een plaatsgenoot. Vaak rusten ransuilen in groenblijvende bomen, met name naaldbomen. Maar in de Oudestraat zaten ze in een eik, waaraan nog wat blad zat. En omdat ze toch hun behoefte moeten doen, zagen de stenen onder de boom helemaal wit. Het was dan ook de enige plaats in Gramsbergen waar de bewoners konden genieten van een witte Kerst.

Uiterlijk en gedrag

landers, die toestemming gaven om kasten in hun schuur te plaatsen. Dankzij al die liefhebbers is de kerkuilenstand opgekrikt van enkele honderden paren in 1980 tot ongeveer tweeduizend Nederlandse broedparen nu.

Zeldzame uilen

De uilen die we in onze regio niet vaak zullen aantreffen, zijn de oehoe, de velduil en de sperweruil. Veel opzien baarde in het begin vanvorig jaar de sperweruil die gesignaleerd werd in Zwolle. Zelfs Koos Dijksterhuis besteedde er aandacht aan in zijn natuurkolom in dagblad Trouw. Een sperweruil wordt maar eens in de zoveel jaren in Nederland waar­genomen. De oehoe, met zijn lengte van ruim zeventig centimeter, is de grootste uil van Nederland. Jarenlang hebben we het moeten doen met slechts één paartje in de holen van de SintPietersberg. Op dit moment is er een tiental paartjes in Zuid- en Oost-Nederland.

De ransuil is een vrij onopvallende vogel, met een overwegend bruine kleur. Het meest kenmerkend zijn de twee oorpluimpjes, die overigens niets te maken hebben met oren en gehoor. Het is een jaarvogel die voorkomt van West-Europa tot ver in Oost-Azië. Het favoriete hapje is muizenbiefstuk. In geval van muizenschaarste vergrijpt hij zich ook wel aan zangvogeltjes. Broeden gebeurt in maart en april, meestal op één legsel van ongeveer vier eieren. Wat nestenbouw betreft, is hij liever lui dan moe. Hij broedt graag in oude nesten van kraaien, eksters en roofvogels. Net als bij andere uilen worden de onverteerde voedselresten uitgespuugd als braakballen. Er zijn nog ongeveer vijfduizend broedparen in Nederland. Dat lijkt nog een aardig aantal, maar de soort staat onder druk Gehoorjagers Uilen zijn roofvogels, net als buizerds en valken. en komt daarom toch voor op de rode lijst. Maar laatstgenoemde vogels zijn zicht­jagers, ter Uilensoorten wijl uilen vooral op gehoor jagen. Daarom zitten In Gramsbergen en omgeving leven diverse ui- bij ransuilen en hun familieleden verencirkels op lensoorten. De meest voorkomende zijn de kerk- de kop. Dat zijn geluidsvangers, een soort satellietuil, de bosuil en de ransuil. Dan is er ook nog het schotels. In het donker kunnen zij dan, hoe ongekleinste uiltje van Nederland: het steenuiltje. He- looflijk het ook klinkt, zelfs het getrippel van muilaas heeft dat uiltje het steeds moeilijker. Als je ge- zen horen. Door hun twee super-gehoorapparaten luk hebt, kun je het ongeveer twintig centimeter kunnen ze, beter dan mensen, afstanden schatten. lange uiltje overdag zien. De kans daarop wordt in Het feit dat uilen erg afhankelijk zijn van voldoenonze gemeente steeds kleiner. de muizen, maakt dat na een topjaar van muizen De kerkuil staat er iets beter voor, als je let op de een topjaar van uilen volgt. Na de zachte winter ontwikkeling van het aantal. En daarbij speelt de van 2013-2014 waren de nesten van diverse uimens nu ook eens een keer een heel positieve rol. lensoorten rijk gevuld met eieren. Kerkuilennesten Want een groot deel van de groei van de kerkuilen- met tien eieren waren geen uitzondering. populatie is te danken aan vrijwilligers, die nest- Zo zie je maar weer, hoe alles samenhangt in de kasten hebben opgehangen. En ook aan de platte- natuur. 

Vechtstraat 8 7772 AX Hardenberg T 0523 273388 E [email protected] I www.dekoppel.com Openingstijden: di t/m vr: 13.00 – 17.00 uur juli en augustus: 10.00 – 17.00 uur za en zo: 13.00 – 16.00 uur Toegang gratis

door Barend van Zadelhoff

Ransuil en soortgenoten Agenda januari t/m maart 2015 Exposities: Vanaf januari: • ‘Tuinieren met planten en dieren’ • ‘Duurzaam natuurlijk: Watt LED je?’ • Natuurfoto’s van Bert Stegeman Activiteiten: 7 maart 13.00 uur Repair Café 18 maart 14.00 uur Kindermiddag ‘Boomfeestdag’ olv IVN 24 maart 20.00 uur Informatie-avond over zonnepanelen 25 maart 14.00 uur Kindermiddag ‘Vlinders’ Voor sommige activiteiten wordt een kleine vergoeding gevraagd. Opgave vooraf is gewenst voor lezingen en kindermiddagen. Kijk op www.dekoppel.com of in De Toren voor actuele aanvullingen!

11

A

penfietsers

Monkeybikers, in het Engels klinkt het wel leuk, maar als je de vertaling pakt, heb ik er heel andere beelden bij. Het lijkt mij ook lastig om als aap op een fiets, niet met je staart in de ‘speken’ te komen. Het zal u natuurlijk duidelijk zijn, dat monkey een mooie verwijzing is naar de ‘Gramsberger Apen’. De Monkeybikers zijn enthousiastelingen die de passie voor mountainbiken met elkaar delen. De samenstelling van de groep is heel divers en is in de loop van de tijd gewisseld. Er gaan mensen weg en er komen nieuwe mensen bij. Wel is er een vaste kern te onderscheiden, die al vanaf het begin bij de Monkeybikers is betrokken. De ‘bikers’ houden er in ieder geval van om over zandpaden te scheuren, door plassen te rijden en lekker onder de modder thuis te komen.

extra lussen die aan de bestaande route zijn gekoppeld. Met de schop is de toplaag weggespit en vervolgens is zand op de paden gebracht, zodat ze goed te berijden zijn. Zo zijn enkele kilometers nieuwe tracks ontstaan. Het zijn mooie, technische stukken met een aantal springbulten. Met die springbulten zijn niet alleen de mountainbikers blij. Ook de fietszaken in de regio zien dat de reparatiewerkzaamheden toenemen. Zeg maar een win-win situatie.

Tochten

Jaarlijks, vanaf september tot en met april, worden mountainbike-tochten gehouden. Bijna elk weekend is er wel een tocht binnen een straal van vijftig kilometer rondom Gramsbergen. Een aantal Monkeybikers neemt aan deze tochten deel, het andere deel gaat dan bijvoorbeeld naar

Ruwe bolster blanke pit

Af en toe mag ik zelf graag op een mountainbike stappen om een rondje te fietsen. De laatste tijd is het meer af dan toe. Als ik Monkeybikers spreek, blijkt al gauw dat dat geen excuus is om met de Monkeybikers mee te gaan tijdens hun wekelijkse fietstochten. Mountainbikers van verschillende niveaus gaan elke zondagmorgen om half negen met elkaar fietsen. Meestal in de buurt van Gramsbergen en Hardenberg, maar soms ook verder weg. Alles onder het motto: ‘Niets moet, alles mag’.

De beelden die ik bij mountainbiken heb zijn: koud weer, regen, modder, heuveltjes en bos. Dat blijkt ook ongeveer te kloppen. Toch blijft het vreemd dat de fietsen mountainbikes worden genoemd, terwijl in Nederland niet eens bergen beklommen kunnen worden. Wij noemen het wel bergen, maar eigenlijk zijn het slechts heuveltjes. Willen de mountainbikers zich stoerder voordoen dan ze in werkelijkheid zijn? Ik heb een afspraak met een aantal Monkeybikers en word ontvangen in een mooie, afgetimmerde ruimte, waar een houtkachel zijn best staat te doen om het aangenaam warm te maken. De koffie staat klaar en er druppelen een stuk of zes Monkeybi-

Monkeybikers on tour! door Gerdinand Rougoor

12

de bossen in Hardenberg. Het mooie van deze tochten is, dat je over paden komt waar je als mountainbiker normaal gesproken niet mag komen. In Twente zijn fraaie tochten, zoals bij Holten, Markelo en Nijverdal. Maar ook de vaste routes op de Lemelerberg zijn prachtig. Een van de Zondagmorgen mooiste ligt, volgens deze kenners, rondom De Elke zondag om half negen ’s morgens verza- Kibbelkoele bij Noord Sleen in Drenthe. Dat parmelen zich mountainbikers op de bult bij Kieft. cours is heuvelachtig, heel afwisselend en daarVaak wordt dan een vaste route gereden in de bos- door een uitdaging voor veel mountainbikers. sen bij Hardenberg. Daar ligt namelijk een mooie route. Bij kenners staat deze route bekend als een Weekend snelle route, harde paden zonder veel technische Er is één ding waar de Monkeybikers naar toestukken. Daar hebben enkele mountainbikers leven. Elke week als zij weer op de fiets klimmen verandering in gebracht. Onder andere Hilko om hun kilometers te maken, heeft slechts één Odink is fanatiek bezig geweest om, in overleg doel. Eén keer per jaar gaan de Monkeybikers een met Staatsbosbeheer, allerlei tracks aan te leggen, weekend met elkaar weg. In 2004 was het eerste kers binnen. Het beeld dat ik had van bikkels en zandvreters, is snel verdwenen. Deze avond zijn Hilko Odink, Jacco Ballast, Henk Meier, René van der Haar en Hilco Buisman aangeschoven. Later op de avond schuift ook Eduard Haverkort nog aan.

Waar de Monkeybikers ook zijn, welk pad zij ook hebben Boven: Even een pilsje pakken! genomen, met de Henk Henk Links vlnr: René vd Haar, komen zij zo weer bij hun Henk Meijer, Hilko Odink, Jacco Ballast, onderkomen aan.

Limburgs Mooiste

Geleerd van opgedane ervaringen worden de weekenden niet meer in februari gepland, maar in mei of juni. De kans op beter weer is dan groter. Dat meerdere mountainbikers en wielrenners dat belangrijk vinden, blijkt ook bij een van de mooiste wielerevenementen in Nederland: ‘Limburgs Mooiste’. Limburgs Mooiste wordt jaarlijks op de tweede zaterdag na Pinksteren verreden. Die tocht is in 1991 ontstaan en door de jaren heen uitgegroeid tot een evenement waaraan het afgelopen jaar bijna 17.000 wielrenners deelnamen. Ook Monkeybikers hebben een aantal keren aan dit evenement deelgenomen.

All-inclusive

Dat moest anders! En het werd anders. Tegenwoordig zijn de weekenden all-inclusive, wat het voor de mannen een stuk makkelijker maakt. Nog steeds is het motto: ‘Veel voor weinig’. Onder allinclusive is ook het snurken begrepen. De meeste Monkeybikers hebben deze vaardigheid aardig onder de knie. Toch blijft het wennen als elke Monkeybiker de boventoon wil voeren. Ook verdwalen tijdens tochten moest worden beperkt. Het kan handig zijn als je weet hoeveel kilometers je nog moet en kunt fietsen. Tijdens een van de weekenden was het hele bos waar zij fietsten omgewaaid, waardoor zij verplicht waren om de gebaande paden te verlaten en ze geen idee hadden waar zij waren. Dat kan lastig zijn. Dat probleem hebben zij opgelost met de Henk Henk.

Materiaal

Ook wat betreft het materiaal zijn de Monkeybikers door schade en schande wijs geworden. Het toppunt was tijdens een tocht in Limburg, waar zij maar liefst 32 lekke banden moesten repareren. Materiaal voor een stuk of 10 tot 15 banden is normaal gesproken wel voorhanden, maar bij 32 lekke banden moest elke fietshandelaar in de buurt bezocht worden. Tegenwoordig gaat een complete materiaalwagen mee met zadels, wielen, banden, kettingen, remmen, schakelmateriaal en tandwielen. Het kan bijna niet meer zo gek gaan, of de materiaalwagen van de Monkeybikers heeft het in voorraad. Dus mocht jij een keer met de Monkeybikers mee willen, trek een van de bikers aan de jas, of kom op een zondagmorgen om half negen naar de bult bij Kieft. 

Erik Kelder, Hilco Buisman, Johan vd Weide en René Alfring Onder: Hilco Buisman

Fotografie: Gerrit Brink

Foto: Gerrit Brink

gepland. Die ging naar de Ardennen in België. Low budget was het uitgangspunt. En dat hebben ze gemerkt. Een goedkope bungalow in februari ergens midden in de bossen en het thuis al klaargemaakte eten, was een goed begin. In februari is het echter gebruikelijk dat het koud is en sneeuw of regen valt. Dat weekend was daar geen uitzondering op. Na de eerste dag door regen, wind en sneeuw te hebben gefietst, waren de mountainbikers doorweekt weer bij hun bungalow in het bos aangekomen. Binnen was het bijna net zo vochtig als buiten, dus het was een groot probleem om de tweede dag te beginnen met droge kleren. Nadat alle Monkeybikers fietsen en kleren weer schoon hadden, was er nauwelijks verschil te onderscheiden tussen de modder buiten en binnen de bungalow. Veel kilometers zijn deze tweede dag dan ook niet meer gemaakt.

13

V

door Gerard Benjamins

an Slynge naar Slingenberg

In 1783 is duidelijk dat de naam van het erve is veranderd, namelijk in Slingenberg. Tot 1795 was het kasteel Gramsbergen eigendom van de familie Van Rechteren en dus ook het kastelijnschap van de Slingenborch was in hun bezit. In dat jaar overleed Leopold graaf van Rechteren. Zijn weduwe huwde daarna Wilhelmus Caecilius van Coeverden. In 1795 is een volkstelling gehouden van de bewoners van de marke Holtheme en Den Velde. Daaruit kan worden opgemaakt, dat er twee families Slingenberg in Den Velde en Holtheme woonden, beide op een boerderij. In 1812 is Wolter Cidonius van Coeverden de eigenaar van het huis Gramsbergen en daardoor ook van het Slingenberg. Na het overlijden van Van Coeverden, werd in 1821 het huis Gramsbergen en dus ook het Slingenberg verkocht aan Jacob van Foreest. Het huis Gramsbergen liet hij in 1822 afbreken.

Het Slingenberg ruim 600 jaar oud deel 2

Dat in Den Velde in 1411 voor eerst sprake was van berchvrede de Slynge, een bisschoppelijke sterkte ter verdediging van het bisschoppelijke slot in Hardenberg, hebben we in het eerste gedeelte kunnen lezen. Een berchvrede was een verdedigingstoren, die vaak deel uitmaakte van een burcht of een kasteel, maar die ook op zichzelf staand voorkwam.

14

Groot- en Kleinslingenberg

Op kaarten van rond 1800 worden het Grootslingeberg en het Kleinslingeberg aangegeven. Ook wordt Schuurgeert genoemd. Dat zou Gerrit Schuurman kunnen zijn, die in 1795 in de volkstelling wordt genoemd (zie onder). Ook op kadastrale kaarten van 1832 is te zien dat op dezelfde plaatsen als op bovengenoemde kaarten bewoning was. Via hisgis.nl/hisgis/gewesten/overijssel is de kadastrale indeling van Overijssel van 1832 te be-

studeren en op perceelnummers te zoeken, wie op dat moment de eigenaar was van het onroerende goed op een bepaalde plaats. Op deze kaarten staan in die periode drie boerderijen, namelijk: Grootslingeberg, Kleinslingeberg en Schuurgeert (zie kaart boven).

Eigenaren en bewoners

Het Grootslingeberg was toen in handen van Jacob van Foreest, die in 1821 het huis Gramsbergen met bijbehorende goederen heeft gekocht. Wie de bewoner en beheerder toen was, is niet bekend. Op Kleinslingeberg woonde Geesje (Koning), de weduwe van Evert Slingenberg. Deze staat in rechte lijn met Hendrik Johan Slingenbergh, schrijver van het boek Vijf Eeuwen Slingenbergh. Schuurgeert was in bezit van Hendrik Habers, die woonde in De Meene, Ane, op het Veer, dat destijds in één adem met Ane werd genoemd. Op het erf woonde in die periode waarschijnlijk Gerrit Schuurman. In 1842 kwamen de goederen aan P. Löhnis uit Rotterdam. Die familie bezat tot in de twintigste eeuw nog de grond, de huizen, aandelen in de marke, jacht, visserij en veenrechten. Deze goederen werden tot 1937 geëxploiteerd door een familievennootschap, de NV tot exploitatie van de Havezathe van Gramsbergen. In dat jaar, 1937, werden de meeste bezittingen uit de havezathe en dus ook het Slingenberg publiekelijk verkocht. De Löhnisweg herinnert aan die periode. Een luchtfoto uit 1930 toont hetzelfde patroon van bewoning van de drie huisplaatsen als in 1832. Indien heden ten dage

Google Earth wordt geraadpleegd, is dat patroon daarin andermaal goed te reconstrueren. Het Grootslingeberg is nu de boerderij van de familie Snijders-Kollen, op het Kleinslingeberg woont de familie Altena en op Schuurgeert de familie Buisman (Ranter).

Twistveld

Ofschoon de marke Holtheme en Den Velde officieel werd ontbonden in 1854, bleven de boeren in deze marke nadien het recht behouden om heideplaggen te steken in het ‘Twistveld’, dat op Hannovers grondgebied lag. Dat was een heideveld van ongeveer 80 hectare. Dat recht was vastgelegd in een zogenaamd grenstractaat. In 1824 werd in een grenstractaat opnieuw vastgelegd dat deze rechten bleven bestaan. Dat

tractaat werd ondertekend door Zijne Majesteit de Koning der Nederlanden en door de Koning van Hannover (zie afbeelding rechts en linksonder). Het gearceerde deel op de kaart is het Twistveld (zie rechtsonder). Na de Tweede Wereldoorlog had de Bondsrepubliek Duitsland grond nodig voor boeren uit de DDR, Estland, Letland en Litouwen. Het Twistveld werd aan een Duitse ontginningsmaatschappij verkocht voor een bedrag van 400 gulden. Dat geld heeft ruim twintig jaar op een spaarbankboekje gestaan, op naam van de marke Holtheme en Den Velde, met rente op rente. In 1965 was het bedrag opgelopen tot 1100 gulden. Het boekje was in eerste instantie in beheer bij G.J. Kelder en later bij H. Dijkman in Holthemerbroek. Als laatste had E. Roelofs het beheer. Die heeft zich tot de burgemeester van de gemeente Gramsbergen gericht met de vraag wat te doen met het geld. De burgemeester heeft dit probleem voorgelegd aan de Commissaris van de Koningin in Overijssel. De Commissaris heeft daarop drie ‘Markerichters’ benoemd om daarover een besluit te vormen. Besloten werd om het geld te bestemmen voor de buurtvereniging Holtheme. Per circulaire werd dit aan alle betrokkenen meegedeeld. Zo is ruim 600 jaar lokale geschiedenis weer een beetje tot leven gekomen en is duidelijk, dat elke streek of plaats, waar mensen hun stempel hebben gedrukt, gebeurtenissen hebben plaatsgevonden, die de moeite van het vastleggen waard zijn. 

15

A

fgelopen Kerst is onze ambulancechauffeur vrij geweest en komend Oud en Nieuw moest gewerkt worden. Tijdens feestdagen draaien de teams van de ambulancedienst bij toerbeurt dienst. Gezellig pratend zitten we weldra middenin het werkzame leven van Rinus, maar we schakelen even terug naar zijn jeugdjaren.

nus aangenomen en nu zit hij al ruim vijftien jaar fulltime op de ambulance. Met veel respect voor zijn organisatie en de wijze waarop tegenwoordig leiding wordt gegeven door middel van open communicatie, praten we over de geschiedenis. Rinus kan zich nog goed herinneren hoe een meldkamer in de beginjaren eigenlijk niet veel meer was dan een huiskamer met telefoons. Westerhaar-Vriezenveensewijk Nu werkt men vanuit een bovenregionale meld Rinus groeide op in de plaats met de langste kamer, de zogenaamde MON, wat staat voor naam van Nederland, waar hij samen met ouders, Meldkamer Oost-Nederland in Apeldoorn, een ultra moderne meldkamer voor ambulance, brandzus en twee broers zijn jeugd doorbracht. weer en politie. Er zijn in al die jaren veel veranderingen geweest. Als hij in zijn beginjaren een camping of ander afgesloten terrein met slagbomen moest oprijden, graaide Rinus in een tas vol pasjes en sleutels om de slagboom te openen. Tegenwoordig werken ze voornamelijk met een SOS-toegang. Door middel van een zender en ontvanger kan een hek, paal of slagboom automatisch worden geopend. Dat is een kwestie van minuten winnen, maar wat misschien wel een leven kan schelen. De mensen op de ambulance vormen een hecht team en de werkzaamheden zijn nauw op elkaar afgestemd. Zowel de chauffeur als verpleegkundige, beiden hebben diverse opleidingen achter de

Fotografie: Henk Beenen

door Jan Hamhuis

Ambulancechauffeur

RinusSchonewille

Buiten is het een beetje winters en de weg is glad, de zon schijnt wat waterig. Op deze decemberochtend word ik op vriendelijke wijze begroet door Marieke, de echtgenote van Rinus. Zij heeft de houtkachel in de ruime woonkamer behaaglijk warm gestookt. Rinus woont samen met Marieke en twee Drentsche Patrijshonden aan de Lambertsdijk 5 in Den Velde. De honden snuffelen en willen graag even weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Rinus schuift ook aan bij de kachel en met zijn allen genieten we even van koffie en thee met wat lekkers erbij.

Na de lagere school bezocht hij de lts in Vroomshoop, eigenlijk geen bewuste keuze. Zijn maten gingen namelijk ook naar deze school en samen gaan was eigenlijk een automatisme. Rinus werd zodoende schilder van beroep. Toen hij dat beroep een jaar had uitgeoefend, kwam Rinus tot nadenken of dat nu wel zijn einddoel zou zijn. Alles wat met auto’s te maken had, interesseerde hem altijd al mateloos. Een oom uit Borne bezat een rijschool en met dat voorbeeld voor ogen koos Rinus voor een andere richting. Ambulance-rijden was toen eigenlijk al zijn grootste wens. Na informatie bij de toenmalige GGD in Almelo, werd hij daarvoor echter gezien zijn jeugdige leeftijd, afgewezen. Eerst levenservaring opdoen was het advies destijds en zodoende kwam Rinus terecht in de rijschool-wereld. Na in Nijmegen een opleiding gevolgd te hebben tot rij-instructeur, volgden diverse rijscholen waar Rinus les gaf. Bij Cor Schrotenboer in Den Ham was hij ongeveer tien jaar instructeur voor alle rijbewijzen, met uitzondering van het vrachtwagenrijbewijs. Een mooie periode met veel contacten. Uit alles blijkt dat Rinus een warme persoonlijkheid bezit en graag met mensen omgaat.

rug om professioneel zorgverlener te kunnen zijn, waar de RAV IJsselland garant voor staat. Om op de ambulance te mogen werken, moet je een opleiding bij de SOSA gevolgd hebben. SOSA staat voor Stichting Opleidingen Scholingen Ambulancehulpverleners. Zodoende is Rinus opgeleid voor spoedvervoer en medisch assistent. Daarnaast zijn er de jaarlijkse interne trainingen. Om de drie jaar krijgt hij een profcheck bij de SOSA om zijn kennis te toetsen en nieuwe ontwikkelingen te leren. Chauffeur en verpleegkundige zijn niet vast aan elkaar gekoppeld. Rinus is daar ook geen voorstander van. Je blijft scherp en accuraat door de wisselingen en bovendien geeft het weer andere contacten. De communicatie vanaf de ambulance richting arts en ziekenhuis gaat tegenwoordig digitaal, dus snel en efficiënt voor de patiënt. Met enige trots vertelt Rinus over de huidige ambulances waarop hij rijdt. Zijn directeur heeft de wagenparkbeheerders namelijk de vrijheid gegeven om hun eigen wensen voor opbouw en inbouw in te dienen. In goed overleg is nu een ambulance gebouwd volgens hun voorstellen en waarop men nu al weer twee jaar, naar volle tevredenheid, rijdt.

Ambulancechauffeur RAV IJsselland

Een dag met Rinus Schonewille

Rij-instructeur

Zoals wel vaker in het leven, kwam Rinus er bij toeval achter dat een functie als ambulancechauffeur beschikbaar was. In die periode nog onder een andere naam, maar tegenwoordig is dat de Regionale Ambulance Voorzieningen IJsselland. Na informatie en een sollicitatiegesprek werd Ri-

16

Post Hardenberg draait 24-uurs diensten, zeven dagen per week en dagdiensten van 09.00 tot 17.00 uur. De RAV IJsselland heeft als werkgebied Overijssel, met uitzondering van Twente. In dit gebied zijn twaalf ambulanceposten. Misschien is het voor de lezers van De Groene Grams-

Met uitzondering van wat verbale uitingen, komt geweld tegen de teams hier gelukkig (nog) niet veel voor. Hilarische, maar ook verdrietige en aangrijpende situaties doen zich ook voor. Heel zelden is er een plek waar hij, na een aangrijpende gebeurtenis, liever niet langs rijdt. Via het Bedrijfs Opvang Team is er overigens goede opvang voor dit soort situaties. Rinus is samen met een collega uit Ommen ook ‘BOT-ter’. ‘Maar ook vertrouwen en discretie, zowel naar patiënt als naar collega’s, zijn belangrijke onderwerpen in het vak’, geeft Rinus aan. Naast chauffeur heeft Rinus ook een taak als wagenparkbeheerder voor Hardenberg. Zo draagt hij er zorg voor dat de ambulances en personenauto’s in veilige en adequate staat zijn.

Fotografie: Henk Beenen

berger interessant om te weten dat die ook in Hardenberg, Balkbrug en Ommen gevestigd zijn. Per jaar vervoert men ongeveer 30.000 patiënten. Rinus vertelt dat er misschien een beeld bestaat van gillende sirenes en flikkerende lampen. Het ongevallen- en spoedwerk met levensbedreigende situaties, is maar een heel klein deel van zijn werkzaamheden. Ongeveer 90 procent van de ritten is besteld vervoer en 10 procent is spoedvervoer. Naast het bekende blauwe zwaailicht, heeft de ambulance nu ook een groene lamp. Die wordt gebruikt als men als eerste aanwezig is bij een zwaarder ongeval of ander groot incident. Het

En thuis?

geeft aan, dat dit team dan een coördinerende taak heeft. Iedere volgende ambulance krijgt dan de taken door dit team toegewezen. Het boeiende aan zijn werk, vindt Rinus het contact met patiënten en familie. Bij spoed of gepland vervoer staat naast zorg voor de patiënt, veiligheid hoog in het vaandel. Zorg zit bijvoorbeeld ook in kleine dingen, zoals bij de oudere dame, die het niet meer lukte om haar medicijnen in te nemen. Iets wat volgens haar moest, voordat ze met de ambulance meeging. De broeders maalden de medicijnen dus maar even fijn en met een paar hapjes yoghurt was het zo gepiept. Ook bij de rit met een ernstig zieke heer, die vroeg of hij nog even langs het hospice gereden mocht worden, om zijn terminale echtgenote te bezoeken. Het zijn momenten waarop je als team iets voor een ander kunt betekenen.

We kunnen Rinus thuis in de keuken tegenkomen, waar hij graag achter het fornuis staat te experimenteren met gerechten en ingrediënten. Daarnaast werkt hij graag, samen met zijn vrouw, in de tuin of pakken ze de race- of veldfiets en met een kameraad een boom tot brandhout maken, is ook prachtig. 

r t P a s p o o Rinus Schone wille Geboren: 14-04-1965 iezenveensewijk Geb. plaats: Westerhaar-Vr Opgegroeid: Westerhaar Burg. staat: Gehuwd Kinderen: Geen nstructeur, SOSA, Opleiding: Lts, rijschooli jaarlijkse vak-gerelateerde en bijscholingen, zoals PHTLS gen rijtrainin Ambulance-chauffeur Beroep: veldfietsen, Hobby’s: Koken, race- en tkloven en hou spinning, tuin, de honden met en del zagen, wan

17

‘

Jade, dochter van Gag en Ina Botter

door Hennie Altena-Koning en Miranda Lanjouw-Ottes

Op 8 december 1984 ben ik geboren in het ziekenhuis van Hardenberg. Ik groeide op in het Bouwhuishoekje, samen met mijn vader Gag, moeder Ina en zusje Iris. Gag is een zoon van Jan en Dien Botter, Ina is een dochter van Jan en Geesje Bolte. Mijn eerste vriendjes en vriendinnetjes waren Erik Huisjes, Maarten Karkdijk, Joost Seinen, Gerben Kamphuis en Renee Habers. Wij woonden allemaal dicht bij elkaar in de buurt. Ik ging naar basisschool De Akker, vervolgens naar het Vechtdal College in Hardenberg en daarna naar de Universiteit in Utrecht, waar ik in februari 2009 mijn BA Mediamanagement heb gehaald.

Nood breekt wet

Ik heb verschillende bijbaantjes gehad in Gramsbergen: bij groenteboer Vasse, Autobedrijf Tromp en later bij café Het Station. Een leuke tijd met collega’s en klanten, van alles beleefd op jaarmarkten, horecabeurzen en kassiedagen. Een poosje heb ik gevoetbald,

Samen met Renee Habers hebben we daar in de zomer van 2005 een aantal maanden gewerkt. De bar was maar drie dagen open, dus het was meer vakantie dan werken en we hebben dan ook een super tijd gehad. Omdat ik nog studeerde, moesten we weer terug naar Nederland, maar in 2006 ben ik voor de tweede keer gegaan. Die keer heb ik mijn, nu man, Amal ontmoet en na heel wat heen en weer gereis, ik geloof wel zeven of acht keer, ben ik na het afronden van mijn studie in februari 2009 met mijn koffertje naar Mauritius vertrokken, met de bedoeling werk te zoeken en te kijken of de relatie met Amal iets kon worden.

Baan zoeken

In eerste instantie lukte het vinden van werk helemaal niet. Ook hier op Mauritius moeten buitenlanders een verblijfsvergunning hebben. Die kun je krijgen via je werk of door te trouwen met een lokaal persoon. Omdat ik nog jong was en niet helemaal in het diepe wilde springen, was trouwen geen optie. Als buitenlander is werk vinden ook lastig. Het bedrijf waar je voor gaat werken, moet kunnen aantonen dat alleen een buitenlander dit werk kan doen, anders wordt de vergunning niet gegeven. Na een half jaar van de laatste spaarcenten te hebben geleefd en nog geen baan te hebben gevonden, vond ik het welletjes en was ik van plan om weer naar huis te gaan.

Van een Stad aan de Vecht naar een t beter gezegd een poging gedaan tót, bij de dames van Gramsbergen. Omdat ik op zaterdag werkte, kon ik maar één helft van de wedstrijden meespelen. Omkleden bij Vasse, op de fiets naar het voetbalveld, 45 minuten voetballen, terugfietsen, omkleden en weer aan het werk. Niet erg fris zo zonder douche, maar nood breekt soms wet.

Werkvakantie op Mauritius

In deze rubriek vertellen oud-Gramsbergers over hun herinneringen aan Gramsbergen en hun leven nu. Deze maand is dat Jade Botter, woonachtig in Pointe Aux Cannoniers op Mauritius en werkzaam als bankemployee van Credit Agricole.

18

Harry Pelgröm, toen eigenaar van café Het Station, had een goede vriend, Herman Kosse die op Mauritius woonde. Herman Kosse kennen we van café-bar De Steeg, nu The Alley. Herman was op zoek naar meiden die een paar maanden in zijn bar op Mauritius wilden werken. Mauritius is een tropisch eiland in de Indische Oceaan, een ideale vakantiebestemming voor zon- en strandaanbidders. Via Harry kwamen we in contact met Herman.

Een aantal dagen voor mijn vertrek kreeg ik een telefoontje van een bedrijf, dat op zoek was naar een Nederlands sprekend persoon. Gelukkig zijn er niet veel Nederlands sprekende mensen op het eiland, dus mijn verblijfsvergunning werd nu wel verleend. Nu werk ik al vijf jaar voor datzelfde bedrijf. Wij zijn nu onderdeel van Credit Agricole, een Franse bank. Ik doe credit control, debiteurenadministratie. Wij werken met de Europese tijden mee, dus als het wintertijd is in Nederland, begin ik om 11.30 uur, dat is 08.30 uur Nederlandse tijd. Ik eindig de dag om 20.30 uur, 17.30 uur Nederlandse tijd. Het kantoor is in de hoofdstad Port Louis. Zelf woon ik in Pointe Aux Cannoniers in het noorden, in een appartementencomplex. Ik ga met de bus naar het werk, dat duurt ongeveer 45 minuten. Al het personeel wordt thuisgebracht met bedrijfsbusjes, omdat het openbaar vervoer hier vanaf 19.00 uur stil ligt. Momenteel kom ik dus ongeveer

om 21.30 uur thuis. Het is hier overigens ook altijd rond 18.00 uur donker. Lekker lange avonden hebben we niet. Het leven komt hier vroeg in de morgen op gang en eindigt ook vroeg in de avond. Ik vind mijn werktijden wel prima. ’s Ochtends kan ik sporten of in huis iets doen en wanneer ik terug kom, een kop koffie of een borrel drinken en daarna lekker naar bed.

Links: Amal en ik op onze trouwdag (zie ook linkerpagina onder) Onder: Het eiland Mauritius

Huwelijk

Op 26 april 2013 zijn Amal en ik getrouwd. Mijn moeder was samen met Ina Vasse en mijn tante Agnes, zus van mijn moeder, overgekomen. Ook Renee en Jan waren gelukkig aanwezig. Het moest in eerste instantie een hele simpele bruiloft worden, maar het is toch wat groter uitgepakt dan gedacht. We zijn getrouwd in de hoofdstad Port Louis, omdat buitenlanders alleen dáár mogen trouwen. Daarna hebben we natuurlijk tot in de late uurtjes een feestje gehad in het restaurant waar Amal destijds werkte. En thuis zijn we met de feestgangers in het zwembad geëindigd. Een heel leuke dag en het mooiste was dat familie en vrienden speciaal vanuit Nederland hiervoor kwamen.

Indische Oceaan

Pointe Aux Cannoniers Port Louis

Int. Airport

Andere levensstijl

Wij wonen nog steeds in het appartementencomplex. Daar wonen zowel lange- als korte-termijn-huurders. Het is een leuke mix van ‘vaste mensen’, aangevuld met toeristen. Vooral in de

Mauritius Indische Oceaan

tropisch eiland in de Indische Oceaan drukke zomerperiode van november tot en met januari, als het bij jullie hartje winter is. Mauritius is een smeltkroes van culturen en geloven. Er zijn Chinezen, hindoes, katholieken, moslims en Creolen, van alles en nog wat. Iedereen is gewoon blij met elkaar, terwijl dat in andere landen nogal eens moeizaam gaat. Mensen lijken hier sneller tevreden, ze leven meer van dag tot dag, kijken niet zo ver vooruit. Dat is, denk ik, wel echt het eilandleven. Het heeft voordelen, maar er zijn natuurlijk situaties, waarin het wel fijn is als dingen wat sneller geregeld kunnen worden.

Links: Met Herman Kosse op het terras Onder: Het appartementencomplex

Terug naar Nederland

Ik ben een paar keer teruggeweest in Nederland. Toen mijn vader 50 jaar werd, was Amal niet mee. Maar toen mijn moeder 50 werd, zijn we samen teruggegaan. Daarna nog twee keer op vakantie. Amal vindt het erg leuk, kan goed met iedereen opschieten en voor mij is het natuurlijk altijd leuk om alle bekenden weer te zien. Soms knaagt het dat mensen om wie je veel geeft, zo ver weg zijn. Andersom is dat ook zo. Tegenwoordig met internet, Whatsapp en Facebook, is 10.000 kilometer ook niet zó ver meer. Van deur tot deur ben je vierentwintig uur onderweg, dertien uur vliegtijd. Ik weet niet precies wat de toekomst voor ons in petto heeft. Misschien hier blijven of toch nog proberen terug te gaan? We voldoen nog niet aan de eisen die de Nederlandse immigratiedienst stelt. Dus doen we het maar rustig aan en ondertussen werken en leven we gewoon door. Hier is het ook wel prima!

19

‘

F

De eerste foto werd in november 2013 geplaatst en was een mooi plaatje van Café Bolte, lang geleden. Direct kreeg ‘Oud Gramsbergen’ vrienden en dat groepje breidde zich snel uit. De vriendschapsverzoeken kwamen overal vandaan. Veel uit Gramsbergen zelf, maar ook uit Canada, Duitsland, Afrika en zelfs Bangladesh! Tegen de tijd dat deze Groene Gramsberger uitkomt, heeft ‘Oud Gramsbergen’ waarschijnlijk heel wat meer dan vijftienhonderd vrienden, want er komen dagelijks nieuwe bij. En via al die vrienden bekijken duizenden mensen de geplaatste foto’s.

Idee

Natuurlijk zit iemand achter zo’n internetpagina. Iemand moet op het idee komen dat het leuk is allerlei oude foto’s van een woonplaats te verzamelen. Die foto’s moeten dan vervolgens op internet gezet worden en dat moet ook bijgehouden worden. In Gramsbergen woont een jonge man die daar echt plezier in heeft en het dus gewoon maar heeft gedaan. Zelf is hij als 1-jarig jongetje van Westerbork naar Gramsbergen verhuisd en zijn liefde voor Gramsbergen zit diep. Hij woont in Gramsbergen, tegenwoordig op een prachtplekje aan het kanaal, met zicht op een molen, het station, de brug en het mooie café ernaast.

Foto: Henk Beenen

door Lienke Beenen-Harsevoort en Jan Walgemoed

oto’s

Ronald Oldenbeuving

‘Oud Gramsbergen’ Wie?

Hoe komt een eenjarige aan vijftienhonderd vrienden? En hoe kan het dat die eenjarige een op leeftijd zijnde vriend heeft, die maar één andere vriend heeft, te weten ‘Oud Gramsbergen’? Dat kan alleen in de wereld die Facebook heet. Facebook, op de computer te vinden via het wereldwijde web dat internet heet, heeft sinds 1 november 2013 een pagina die zich ‘Oud Gramsbergen’ heeft genoemd. Daarop zijn honderden foto’s te zien. Foto’s ‘van vroeger’, met maar een onderwerp: Gramsbergen. Kijk mee! 20

Het begon in de zomer van 2013 met een idee. Toen hij zelf zijn eigen Facebookpagina bekeek, zag hij wel eens foto’s voorbij komen van ‘Oud Hardenberg’. Dat moest toch in Gramsbergen ook kunnen? Hij begon met zoeken naar geschikte foto’s in zijn eigen fotoboeken. Eerst heeft hij geprobeerd dat anoniem te houden, dus lang was onduidelijk wie voor ‘Oud Gramsbergen’ achter het toetsenbord kroop. Zelfs zijn eigen vrouw wist

niet door wie ‘Oud Gramsbergen’ beheerd werd. Toen een vriendschapsverzoek van ‘Oud Gramsbergen’ voor háár binnenkwam, vroeg ze dus aan haar man of hij misschien wist wie de beheerder was. Hij deed net of z’n neus bloedde!

Collectie

Op 9 april 2014 waren al 738 foto’s gedeeld. Daarna zijn er veel bijgekomen, in totaal zijn er nu al zo’n 1400 foto’s. Denk hierbij aan foto’s van De Groote Scheere tijdens de bezettingstijd, logement B. Kamphuis in ongeveer 1910, de melkfabriek in de jaren ‘50 en ‘60 van de vorige eeuw en de Vechtbrug eind jaren ‘60 met stuw en schutsluis bij Ane. De Boomhofkerk en het Gramsberger station komen opvallend vaak langs, in allerlei verschillende gedaantes, het gemeentehuis eveneens. Optochten, luchtfoto’s, de bouw van de sluis De Haandrik rond 1900. De Aner Molen komt vaak voorbij, evenals ‘de molen van Varwijk’ aan het kanaal. Destijds gefotografeerde bouwactiviteiten rond de Oostermaat en de ‘speklappenbuurten’ en De Esch zorgen nu voor mooie zoekplaatjes. We zien via ‘Oud Gramsbergen’ foto’s van oude boerderijen en sportteams van allerlei pluimage. En treinen, heel veel treinen. Al met al is het zo langzamerhand een prachtcollectie geworden, vaak voorzien van verhelderende bijschriften.

Reacties

Het initiatief van de jonge Gramsberger inwoner wordt gewaardeerd, gezien de vele reacties. Volgers typen allerlei commentaar onder de foto’s of ze ‘taggen’ elkaar. ‘Taggen’ is het aanklikken van een persoon op een foto en de bijbehorende naam invullen. Ook kun je in een reactie een naam van iemand vermelden, waarop die persoon, bij een volgende keer dat hij inlogt op de foto, wordt geattendeerd. Iemand anders reageert dan weer op dat berichtje, waardoor hele verhalen bij een foto van, bijvoorbeeld, Harm de Weerd worden verteld. Natuurlijk krijgt ‘Oud Gramsbergen’ de leukste reacties op echt oude foto’s. Een enkele uitzondering daargelaten, plaatst hij alles wat hij aangeboden krijgt. Niet alle ‘oud’ is echt oud, en eerlijk is eerlijk, hoe ouder hoe beter en daar was het ook om te doen. En heel af en toe grijpt hij in, als reacties een ietwat venijnige ondertoon krijgen of ontaarden in discussies. Daar is het medium niet voor bedoeld.

is springlevend! Ronald

Het is hem een hele poos gelukt het geheim te houden, maar ondertussen is bekend dat Ronald Oldenbeuving degene is die ‘Oud Gramsbergen’ in leven heeft geroepen. Ronald woont met zijn vrouw Herma en hun zoontje Brent aan de Kanaaldijk. Daar wonen ze sinds kort, ze hebben jarenlang in de Stationsstraat boven de schilderswinkel van de familie Bakker gewoond. Ronald is als zoon van Harm en Ina, samen met broer Arjan, opgegroeid aan de Loozermars. Hij werkt bij

Boven: De eerste foto die werd geplaatst: Café Bolte. Op de motor: Klaas Varwijk. Geheel boven: De Facebookpagina van Oud Gramsbergen

21

Een greep uit de berichten en reacties van vrienden: ‘Schitterend... heb de hele avond foto’s zitten kijken en reacties gelezen. Gramsbergen blijft altijd in je hart.’ ‘Oud Gramsbergen, wat leuk, al die foto’s en namen. Soms denk ik: ‘Oh ja, dat is waar ook’. Dank je wel!’ ‘We zijn flink veranderd door de jaren heen... Ik vind de foto’s van Gramsbergen van vroeger geweldig om te zien.’ ‘Het leuke is dat er zoveel herkenbare dingen voorbij komen!’ ‘Mooie en goeie herinneringen heb ik aan deze mensen en de straat waar ik ben opgegroeid.’

de gemeente Hardenberg als buitendienst-medewerker-wijkteam. Met zijn collega’s zorgt hij voor onderhoud van het openbaar groen. In de wintermaanden is hij vaak op pad met de strooiwagen. Dan werken ze soms heel wat extra uren in de week.

Tijd

Toch vindt hij elke dag wel tijd voor ‘Oud Gramsbergen’. Dagelijks kost deze uit de hand gelopen hobby hem al gauw tenminste een uur. Ronald heeft erg veel plezier in het bijhouden van de stroom foto’s en reacties. Hij vertelt dat het prachtig is om te zien dat oude contacten via Facebook hernieuwd worden en dat oudere mensen dierbare herinneringen ophalen. Ronald is erg geïnteresseerd in geschiedenis en geniet zelf ook van alle oude plaatjes. Foto’s kunnen worden toegestuurd via een persoonlijk bericht op Facebook. Ook is het mogelijk om via een mailtje materiaal toe te sturen. Graag een beetje gedoseerd en graag alleen materiaal aanbieden dat geschikt is voor een groot Gramsberger publiek.

Aanmelden

Naar verluidt komt het regelmatig voor dat een niet-Facebooker iemand die wél een profiel heeft vraagt ‘s even in te loggen, zodat even ‘gebladerd’ kan worden in oude fotoboeken... Zelf vriend worden van ‘Oud Gramsbergen’ is heel eenvoudig. Hou het desnoods bij één Facebookvriend. Ga daarvoor naar Facebook.com en

Boven: Een van de oudst ingestuurde foto’s met Hilbrand (links) en Pieter Tromp, klompenmakerij Ane. De foto is gemaakt door opa Wolter Tromp, die een van de eerste camera’s in de buurt had Rechtsboven: Hattematbad (eind jaren ‘60) Links: Markant punt in Gramsbergen met Boomhofkerk Rechts: Gereformeerde kerk met muziekkoepel

22

registreer je met je mailadres. Het kost niks. Verzin een wachtwoord en meld je aan met de minimaal hiervoor benodigde gegevens. Zoek na de registratie, via het witte balkje linksboven, naar ‘Oud Gramsbergen’, door die twee woorden daar in te typen. Je krijgt dan een schermpje te zien van de Facebookpagina van ‘Oud Gramsbergen’. Geef aan dat je vriend wilt worden. Elke keer dat je daarna inlogt op Facebook, krijg je de laatst geplaatste foto’s te zien. Er is trouwens ook een ‘Oud Ane’ actief, maar wie daar achter zit, is tot nu toe geheim gebleven... 

Leuk!

Als je op geen enkele foto reageert, kun je inloggen en de nieuw geplaatste foto’s bekijken, zonder dat het anderen opvalt dat je een Facebooker bent. Heb je zelf mooie foto’s die ook interessant zijn voor andere Gramsbergers, gooi ze bij Ronald Oldenbeuving in de bus. Of scan foto’s, eventueel met hulp van anderen, en stuur de foto’s naar ‘Oud Gramsbergen’ door op de pagina van ‘Oud Gramsbergen’ op ‘foto/video’ te klikken, om zo de foto toe te voegen. Klinkt dit allemaal te moeilijk? Trek een jongere aan zijn jasje en binnen een paar minuten is het gepiept en ‘zit’ je zelf ook op Facebook. Grote kans dat je het heel erg ‘leuk’ vindt! Mailadres ‘Oud Gramsbergen’: [email protected]  

1

2

3 16

24

30

39

4 17

25 31

40

7

18 26

32

41

6

5

8

28

33

35

44 51

13

12

14 15 23

21

22

29

34

43 50

10 11 20

19

27

42

9

36

45

37

46

47

Dag luu, Grambargen mag nog aait bliede wee’n, dat er indertied een recreatiepark ekommen is. Begunt as camping op ’t oole voetbalveld an de Coeverderweg, is het now het bungalowpark ’t Hooge Holt met meer dan twiehonderd huusies. As Grambargen dit niet had, ko-j wal een kanon ofschieten in de stroaten. I’j mut mar zo denken, het brengt aait wat. En de middenstand vaart er wel bi’j. Het park ’t Hooge Holt is een dorp op zich, met zien winkelties en horecageleeg’nheid. Ok door gebeurt dinge die argens aanders ok veurkomt. Zo zaten er in ien van de huusies twie oole vrouwgies ‘s oams noar de tillevisie te kieken, onderwiel drok an de proot. I’j weet wal hoe dat giet. Halverwege de oamd wol ien van de beide nog ee’m noar hoes bellen. Drok an ’t zuken noar het tillefoonnummer en intussen ok nog noar de tillevisie kieken. Op een gegeev’n moment had e het nummer evunden. De tillefoon gepakt en het nummer in-etoetst. Gien geheur. Nog een keer geprobeerd. Weer gien geheur. Zölfs

48

49

52

Weet u waar en wanneer de foto gemaakt is, kent u de namen of heeft u andere aanvullingen? Dan graag reageren naar: [email protected] of Jan Horsman, Voorstraat 12, 7783 AM Gramsbergen. Tel: 0524 56 21 51 De namen en foto’s van vorige Foto’s van Vrogger zijn te zien op: www.museumgramsbergen.nl dan aanklikken: Het infocentrum dan aanklikken: Historie van uw Streek

deur Henk van de Brugge en Garriet van Jurries-Willem

38

gien kiestoon. De lijn was helemoale dood. Ee’m gewacht en doorop weer geprobeerd. Weer gien geheur. Intussen kwam heur vriendin van de wc. ‘Wat bi’j toch an ’t doen’, zegt ze. ‘Ja, ik bin an ’t bellen mar ik krieg gien geheur.’ ‘Now’, zeg heur vriendin,’ dan kan ’t lange duren veur da-j verbinding kriegt want i’j bint an ’t bellen met de ofstandbediening van de tillevisie.’ In alle konsternatie had ze de ofstandbediening an e-ziene veur de tillefoon.

73

noa weer noar hoes egoane. ’s Oams um twaalf uur, hi’j lag nog mar net in bedde, kreeg e weer tillefoon. ‘Guten Abend. Wir sind hier für den Empfang von das Hooge Holt. Wie vereinbart haben sie die schlüssel zu den Häusern.’ ’Eeehh, ja. Eeehh ja. Dass is zo. Iech kom d’r on. Warten sie alstublieft. Ich moes nur mijne broeke nog antrekken.’ Hi’j weer in de auto noar ’t Hooge Holt. Door angekommen, bleek dat er weer een groep Duutsers veur de receptie te stoan. De metwarker van ’t Hooge Holt helemoale verbouwereerd. ‘Was ist de bedoeling. Haben zie een housje huurd, of kommen zie zo van uber de streep.’ ‘Nein, wir haben schon vor langer Zeit ein Häuschen in diesen Park gemietet. Wie vereinbart kamen wir abends später an.’ ’Oohh, jullie kwamen speter on. Ja, ik heb das heurd von main chef. Aber zie sind noen der twitte groepe Duutsers die hoite-abend sind gekommen, terwijl d’r maar ien groep op papier stiet. Dan haben wier jetst ein probleem. En das probleem moes ich jetst entlösen, eehh... of zoiets.’ En zo weud dit probleem ok weer op elöst. Achterof bleek, dat dit de Duutsers waren die een huusie hadden besprökken veur de kasdaage.

Zo zoll’n er, vlak veur de kasdaage, ‘s oams late ok nog een paar Duutsers ankommen. Umdat op dat tiedstip de receptie van het park al eslötten was, hadden ze speciaal veur dizze gasten een tillefoonnummer op de deure van de receptie höngen van één van de warknemmers van ‘t Hooge Holt. As dit nummer e-beld weud kwam dizze persoon direct met de slöttels van de huusies. Zo gezegd, zo gedoane. s’Oams um half elf wördt dizze persoon van ‘t Hooge Holt e-beld. ‘Guten Abend. Wir sind hier für den Empfang vor das Hooge Holt’… ‘Eeehh, ik heur het al. Jullie kommen van oever de streep, en jullie wult ’n slöttel veur de housjes. Ik komme d’r on. Blief mar voor de door von de receptie stoan.’ Hie direct in de auto noar ‘t Hooge Luu, dit was ’t weer, het giet ow goed! Holt met de slöttels en de Duutsers natuurlijk welkom geheet’n. Alles oet elegd, hoe alHeeft u suggesties voor ‘Ni’js’? les reilde en zeilde op het park en hoe ze Mail naar: [email protected] mossen rie’n noar de huusies e.d. en is door-

23

Familie

door Annemieke Alfring-Hurink

Lisanne is gewend om veel familie om haar heen te hebben. Naast dat ze bij haar ouders en broer Roy woont, wonen op steenworp afstand haar oom, tante, opa en oma. En sinds de zomer is ook haar vriend Hans Erik Brink regelmatig in Radewijk te vinden. Lisanne houdt dan ook wel van al die gezelligheid.

gen of ze wilde helpen bij tekenen. Ze deed altijd haar best en vond school eigenlijk altijd leuk. Zo heeft ze later bij haar ‘oude’ kleuterjuf stage mogen lopen en is haar andere kleuterjuf nu haar collega.

Opleiding

Na de basisschool ging Lisanne naar de havo op het Vechtdal College. Eigenlijk wist ze in die tijd nog helemaal niet welke richting ze op wilde.

Foto: Gerrit Brink

Lisanne ≤uis Kinderjaren

Deze keer in Hotspot Lisanne Muis. Lisanne is 22 jaar en geboren en getogen in Radewijk. Daar woont ze, samen met haar ouders Martin en Fenneke en oudere broer Roy

24

Lisanne heeft mooie herinneringen aan haar jeugd. Volgens moeder Fenneke was Lisanne een halve jongen. Altijd buiten, op de hooizolder of met broer Roy racen met de skelter. Met poppen speelde Lisanne maar weinig. In de waterleiding werd gevist. Kikkerdril werd met een schepnetje naar huis meegenomen. Thuis lieten Lisanne en een vriendinnetje een rubberbootje vol water lopen. Daarin kwam de kikkerdril en niet kort daarna heeft de familie Muis de hele zomer kunnen genieten van talloze kikkers in de tuin.

Herinneringen aan de basisschool

Lisanne ging naar ’t Kompas in Radewijk. Ze zat daar met acht leerlingen in een groep. ‘Wij waren altijd met vijf meiden samen. Je was gewoon altijd bij elkaar.’ Lisanne kan zich nog goed herinneren dat ze vaak bingo speelden. Tekenen kon ze goed en dat vond Lisanne ook leuk om te doen. In de groep kwamen ze dan ook vaak vra-

Het enige wat ze wél wist, was dat ze iets met mensen wilde doen. Ze was goed in vreemde talen. Zodoende leek het haar wel wat om docent Frans of Engels te worden. Maar de creatieve kant vond ze ook heel leuk. Lisanne’s moeder kwam met de vraag of de Lerarenopleiding Basisonderwijs niet iets voor haar zou zijn. Die opleiding is breder en geeft daardoor veel meer mogelijkheden. Omdat ze zelf leuke leerkrachten in het basisonderwijs heeft gehad, stimuleerde dat Lisanne deze richting te kiezen.

Student

Lisanne houdt meer van het kleinschalige, misschien wel omdat ze een echt dorpsmens is. Daarom koos ze ervoor, om na de havo de lerarenopleiding op de Stenden Hogeschool in Emmen te gaan volgen. In het eerste jaar moet je veel basistoetsen halen. Aardrijkskunde wilde echter niet lukken, terwijl ze verder alles van het eerste jaar al had gehaald. Omdat de kans bestond dat

Lisanne door deze toets moest stoppen met haar opleiding, zat ze niet zo lekker in haar vel en raakte ze ongemotiveerd om verder te gaan. Zodoende heeft ze een half jaar opnieuw gedaan. De examencommissie gaf Lisanne extra kansen om die toets alsnog te halen. Na enkele pogingen heeft ze die toets dan toch gehaald. De hele familie was in spanning en Lisanne’s moeder en tante gingen mee om haar te ondersteunen.

Leraar in Opleiding

Na een spannend eerste jaar ging het echt super. De stages waren altijd leuk. Zo is Lisanne op veel scholen in de buurt geweest: De Fontein in Lutten, De Spreng-El in Ane, De Akker in Gramsbergen, De Vlinder in Heemse en haar oude schooltje ’t Kompas in Radewijk. Haar afstudeerstage heeft ze in groep 3 gedaan op De Akker. Voor Lisanne een echte uitdaging om met jonge kinderen te werken. Ze zijn nog zo heerlijk onbevangen. Ook oudere kinderen vindt ze heel erg leuk. Je hebt heel andere gesprekken. De leerlingen luisteren naar dezelfde muziek en vragen of je in het weekend die ene film ook nog hebt gezien.

App om leerlingen te begeleiden

In het laatste jaar van haar opleiding moest Lisanne een scriptie schrijven, een onderzoek doen en een ontwerp maken. De vraag bleef bij Lisanne hangen: ‘Ben ik straks echt klaar voor het leraarschap? Elk kind is uniek en verdient wat het nodig heeft. Niet alleen de uitschieters. Hoe ga ik dat straks oplossen in mijn eigen groep?’ Met deze vragen ging Lisanne aan het werk en zo ontwikkelde ze op basis van een onderzoek een app, om snel te kunnen zien wat een leerling nodig heeft. Die werd derwijs, mevrouw Bussemaker, uitgereikt. Van op haar stageschool uitgeprobeerd en door Lisan- een net afgestuurde leerkracht basisonderwijs, ne, waar nodig, bijgeschaafd. was Lisanne in een keer de meest talentvolle leraar 2014! Zo stond ze in Elsevier, Dagblad van Meest talentvolle leraar het Noorden, Trouw, Didactief en De Toren en De ouders van Lisanne en haar vriend moedig- kwam ze ook op RTV Drenthe. den Lisanne aan om mee te doen aan de Onderwijs-Top-Talentprijs. Je moest jezelf aanmelden. Toekomst Na een drukke periode had ze eindelijk haar di- Lisanne, die tot het eind van ploma op zak en was ze klaar. Na veel overwegin- het schooljaar voor groep 7 op gen meldde ze zich toch aan. Ze had toch niets te haar oude stageschool staat, is verliezen? Op 7 oktober ging Lisanne dan ook ondertussen ook in gesprek met naar Arnhem om aan een expositie mee te doen. uitgevers, om te kijken of ze de Verder moest ze voor een volle zaal allerlei vragen app kan professionaliseren en beantwoorden. ‘Ik kon daar mijn verhaal kwijt en op de markt brengen. Het lijkt voelde me helemaal in mijn element.’ Dat had Li- Lisanne leuk om er iets bij te sanne nooit van zichzelf verwacht en al helemaal doen, ze houdt dan ook wel van niet dat ze ook nog zou winnen! een beetje uitdaging. Toch blijft Lisanne won de Onderwijs-Top-Talentprijs 2014 lesgeven haar passie en ze hoopt in de categorie Primair Onderwijs. Die prijs werd nog een tijdje op De Akker te door niemand minder dan de Minister van On- mogen blijven. 

Uit handen van de Minister van Onderwijs, mevrouw Bussemaker, ontving Lisanne de Onderwijs-Top-Talentprijs 2014 in de categorie Primair Onderwijs

25

BIJZONDeRE ACTiVIteiTEn BIJZONDeRE ACTiVIteiTEn BIJZONDeRE ACTiVIteiTEn BIJZONDeRE ACTiVIteiTEn BIJZONDeRE ACTiVIteiTEn 26

Loopgroep Gramsbergen, Extra Hardloopgroep

D

at de hardloopsport groeit, is geen nieuws meer. Ook bij de plaatselijke loopgroep groeit het aantal hardlopers. Tachtig actieve leden lopen wekelijks hun trainingsrondjes. Plezier is de rode draad binnen de loopgroep. Loopgroep Gramsbergen start 3 maart een nieuwe groep voor beginnende hardlopers/ster. Doel is: van 0 naar 5 kilometer in 12 weken, onder verantwoorde begeleiding. Nieuwe deelnemers betalen maar 10 euro. Daarvoor krijg je prima begeleiding, gede-

gen en verantwoorde opbouw, een hardloopschema, gratis advies en voetanalyse bij Prins Sport, gratis startbewijs 5,5 kilometer voor Lichtstadloop 2015, en ook nog eens twee maanden gratis lidmaatschap. De nieuwe loopgroep zal op dinsdagavond van 18.45 uur tot 19.45 uur trainen. De eerste training zal zijn op 3 maart op de Combibaan. Henk Meppelink zal deze nieuwe groep leiden. Aanmelden kan door een email te sturen naar: [email protected] of tel. 06 53244684.

Vanaf 3 MA ART

Jaarlijkse uitvoering Toneelver. ‘de Vennebuurte’

O

p vrijdag 6 en zaterdag 7 maart 2015 houdt Toneelvereniging ‘de Vennebuurte’ in Zalencentrum De Anerhof in Ane, haar jaarlijkse uitvoering met het blijspel: ‘Gerda dreit deur’. Aanvang: 20.00 uur. Zaal open: 19.00 uur. Gerda verwacht een bijzondere verrassing, het is Moederdag én haar trouwdag. Man en kinderen zijn het vergeten. Haar man is gaan vissen. Hij heeft zijn visvrienden en hun vrouwen uitgenodigd om te komen eten. Dochter vertelt dat ze met haar studie is gestopt. Zoon komt thuis met de

6 en 7 MA ART

Fotoclub Fotogram

F

otoclub Fotogram houdt op 12 maart 2015 een AV-avond voor inwoners van Gramsbergen, maar natuurlijk ook voor andere belangstellenden. De avond start om 20.00 uur en vindt plaats in Dorpshuis De Binder in Gramsbergen. AV staat voor Audio en Visueel, dus geluid en beeld. In een Audio Visuele Productie gaat het om overdracht van informatie, waarbij gebruik gemaakt wordt van computer, beamer en geluidsboxen. Sinds 2012 bestaat AVGF, Audio Visuele Groep Fotogram. Fotogrammers bespreken met elkaar de zelfgemaakte series en hoe nieuwe

vuile was van het voetbalelftal en heeft beloofd dat moeder de voetbalkantine gaat schoonmaken. Een cadeau voor Moederdag wordt de snelkookpan, die vorig jaar op de bingo gewonnen is. Gerda draait door, pakt haar koffers en gaat weg. Haar man gaat dan met zijn vrijgezelle broer naar de nachtclub, waar ze twee Italiaanse vrouwen tegenkomen. Ze nodigen de dames uit om de volgende avond een borrel te komen drinken. De Italiaanse vrouwen zijn van plan de mannen wijs te maken dat ze getrouwd zijn met leden van de maffia. Hoe dit afloopt?

technieken toe te passen. Zoeken naar geschikte muziek vergt veel tijd, net als het in elkaar zetten van de serie. Het maken van AV-presentaties is een hobby op zich. In totaal zullen dit jaar twaalf kortere series vertoond worden, gemaakt door acht verschillende leden. De onderwerpen zijn heel divers: Zuid Afrika, Rally, Details, Vulkanisch IJsland, Open plek in het bos, Krakau, Paddenstoelen, Schokland, Tuinen van Mien Ruys, Winters rond Gramsbergen, Fotogram fotografeert en IJzige vormen.

12 MA ART Orgelconcert Marco den Toom

O

p vrijdag 13 maart houdt Stichting Orgelconcerten Gramsbergen een orgelconcert. Organist is de uit Hoevelaken afkomstige Marco den Toom. Hij bespeelt die avond het Van Damorgel in de Boomhofkerk. Marco den Toom, 1978, studeerde orgel aan het Utrechts Conservatorium. Al snel na zijn vakopleiding bouwde hij een carrière op als zelfstandig musicus. Naast zijn liefde voor het orgel, heeft hij zich muzikaal weten te ontplooien tot een breed inzetbare musicus. Zijn dagelijks werk bestaat uit componeren van christelijke liederen en gospels, arrangeren en instrumenteren van bestaande muziek, maken van opnamen voor radio, tv, cd en dvd, begeleiden van christelijke koren en verzorgen van orgelrecitals. Daarnaast is hij dirigent van de christelijke, gemengde zangvereniging Jubilate Deo, uit Woudenberg. Aanvang: 20.00 uur.

13 MA ART

De Groene Gramsberger wordt mede mogelijk gemaakt door onderstaande sponsors:

AGENDA AGENDA AGENDA AGENDAAGENDA AGENDA BIJZONDeREACTiVIteiTenBIJZONDeREACTiVIteiTenBIJZONDeRE

20 FEBRUARI

PLUS D

Schooldamtoernooi

IJsathlon De eerste zaterdag, als de ijsbaan open is (zie pag. 2)

6 en 7 maart

20 februari

Potgrondactie Buurtvereniging Burg. van Riemsdijkstraat houdt vrijdagavond 6 en zaterdagochtend 7 maart hun jaarlijkse potgrondactie

Vrienden van De Binder Donateursavond. Toneelvereniging Roke speelt ‘Reurigheid in de bouw’ Dorpshuis De Binder. Aanvang 20.00 uur Entree: donateurs gratis, niet leden 5 euro

Stichting 55+ actief Toneelvereniging ‘Vorie Vana’ uit Beerzerveld met: Akke-Vietje Dorpshuis De Binder. Aanvang 19.30 uur

10 maart

22 maart

28 februari

12 maart

amclub De Vechtstreek uit Gramsbergen organiseert een jeugdschooltoernooi dat gehouden zal worden op 20 februari in Dorpshuis De Binder. De burgemeester zal het toernooi om 13.30 uur openen en de openingszet verrichten. Ruim honderd scholieren van basisscholen De Spreng-El, De Akker, Prinses Irene en OBS Den Velde, zullen deelnemen. Damclub De Vechtstreek hield het laatste schooldamtoernooi op 9 december 1994. Vorig jaar gingen dammers Leo Peters, Ab Lenters en Martin Bosch opnieuw aan de slag. Leo vroeg de scholen of er interesse zou zijn voor een schooldamtoernooi en hij leverde ook het informatiemateriaal. De reacties van de scholen en scholieren waren heel positief. Ab Lenters en Martin Bosch gaven damlessen op de basisscholen als voorbereiding op het PLUS Schooldamtoernooi. Naast het PLUS Schooldamtoernooi zullen ook nog andere damactiviteiten in Dorpshuis De Binder gehouden worden, zoals een damsi-

PLUS Schooldamtoernooi (zie bovenstaand artikel)

27 februari

Back Home 2015 Terug naar de 70’s, 80’s en early 90’s.  Met beeld, geluid en www op internet. Zaal Mulder, Baalder

3 maart Start nieuwe hardloopgroep (zie pag. 26)

Een GroeNE cadeau-Tip!

multaan door de 8-jarige Nederlands Damkampioene Lisa Scholten tegen ouders van de schooldammers. Op 12 maart wordt in Gramsbergen een persoonlijk schooldamkampioenschap gehouden. De schooldammers spelen dan voor zichzelf. In het nieuwe damseizoen in september zal de damclub van start gaan met een damcursus voor beginnende jeugd. De jeugddammers krijgen tien wekelijkse lessen en eindigen met een damdiploma. De Vechtstreek is een kleine damclub geworden. De damclub is blij met Oosterveen die de club al jaren sponsort. Voor het PLUS Schooldamtoernooi is PLUS Alfring in Gramsbergen de hoofdsponsor en die wil dat ook de komende jaren zijn. Om jeugd te interesseren voor de damsport worden deze activiteiten gehouden. Van de honderd enthousiaste deelnemers aan het Plus Schooldamtoernooi zullen zeker leerlingen gestimuleerd zijn om lid van de club te worden. Zij zullen dan door jeugdleider Martin Bosch worden begeleid.

Toneelvereniging Vennebuurte met ‘Gerda dreit deur’ (zie pag. 26)

Nieuwe cursus EHBO Informatieavond in Dorpshuis De Binder. Aanvang: 19.30 uur Fotogram, AV-avond (zie pag. 26)

13 maart

St. Orgelconcerten Gramsbergen met Marco den Toom (zie pag. 26)

14 maart

Gramsbergen Muziekstad

20 maart

Prot. Gemeente Gramsbergen Kinderdienst KC De Vlaswiek. Aanvang: 10.30 uur Nieuwe abonnees:

E. Meerholz, Hardenberg H. Smid, Heemserveen C. Jaquet-Woltman, Lutten T. de Ruiter / G. Hamberg, Assen

Geef familieleden, vrienden of kennissen, die niet in Gramsbergen e.o. wonen, een origineel cadeau: EEN JAAR LANG DE GROENE GRAMSBERGER VOOR SLECHTS E 25.–! (Bij verzending naar het buitenland wordt extra porto in rekening gebracht)

Stuur een briefje met het bezorgadres van de nieuwe abonnee(s) naar: Dionne Matel, Loozermars Zuid 68, 7783 EK Gramsbergen of mail de gegevens naar: [email protected] Stort uw betaling op rekeningnr.: NL12 RABO 0147 7942 77 tnv Stichting De Groene Gramsberger in Gramsbergen. Na ontvangst van de betaling wordt voor verzending gezorgd. Het volgende nummer verschijnt: 18 maart 

Uiterste inleverdata april-nummer: vóór 4 maart