18

FOTOGRAFIE CIRCUIT 2015/18 VLAANDEREN

FOTOGRAFIE CIRCUIT VLAANDEREN

Colofon Deze catalogus werd uitgegeven bij de selectie van het Fotografiecircuit Vlaanderen 2015-2018, dat tot maart 2018 op rondreis zal zijn langs de deelnemende cultuuurcentra en is een coproductie van deze centra. coördinatie en redactie Jan Van Broeckhoven vormgeving Luc Clottemans, Stevens Print drukwerk Stevens Print Fraterstraat 37b 9820 Merelbeke 09 210 70 50 [email protected] www.stevensprint.be verantwoordelijke uitgever Jan Van Broeckhoven p/a Elcker-ik Centrum Breughelstraat 33 2018 Antwerpen foto cover Wim De Schamphelaere Copyright van de foto’s berust bij de fotografen 2

| Lies Van Wemmel

Bij de opening van het Filmhuis te Antwerpen in 1978, organiseerde ik er een eerste

fotografietentoonstelling. Toen kon ik nog niet vermoeden dat dit zou uitgroeien tot wat nu

het Fotografiecircuit Vlaanderen is. Een eerste vraag om de maandelijkse tentoonstellingen over

Foto Guy Voet

EVEN VOORAF

te nemen kwam van het cultuurcentrum van Turnhout. Daarna volgden andere cultuurcentra

uit Antwerpen en Brabant. Even later volgden Limburg en West-Vlaanderen en ten slotte Oost-Vlaanderen. Momenteel doet het circuit 17 locaties aan. We kunnen dus terecht spreken van een duidelijke spreiding over heel Vlaanderen.

Het circuit start nu, sinds de sluiting van het Filmhuis in 1987, in het Elcker-ik Centrum te Antwerpen. Maandelijks begint een nieuwe, individuele tentoonstelling van een fotograaf er haar tocht. Enkel in de zomerperiode is er een maand relatieve rust. Jaarlijks krijgen 11 nieuwe

fotografen een kans om hun werk te confronteren met een ruim publiek in de 17 cultuurcentra. Dit betekent dat er op jaarbasis 187 tentoonstellingen georganiseerd worden, verspreid over Vlaanderen.

Het Fotografiecircuit Vlaanderen wil op die manier vooral de Vlaamse fotografen een

mogelijkheid bieden om met hun werk naar buiten te komen. Op de eerste plaats wordt naar

kwaliteit en variatie gezocht bij die fotografen, die nog niet zoveel kansen gekregen hebben. De lijst van alle fotografen, die ooit deelnamen aan het circuit, is indrukwekkend en er zijn er heel

wat die ondertussen naam hebben gemaakt, terwijl anderen in alle bescheidenheid verder werken. Het Fotografiecircuit Vlaanderen vult duidelijk een leemte. Iedereen, die met fotografie begaan is in Vlaanderen, weet dat de mogelijkheden voor fotografen om tentoon te stellen nog steeds

beperkt zijn. Het Fotografiecircuit koos bewust voor de cultuurcentra als tentoonstellingsplatform. Op elke locatie is er een vast publiek gegroeid, maar worden ook telkens de vele bezoekers

van de cultuurcentra, al dan niet voorbereid, met het werk van de fotografen geconfronteerd. Het Fotografiecircuit wil dus duidelijk de stap zetten naar het grote publiek en zich niet enkel richten tot de ‘kenners’.

Dat het Fotografiecircuit in zijn opzet slaagt, kan gemeten worden aan de talrijke aanvragen van fotografen om tentoon te stellen en aan de positieve reacties van het al dan niet gespecialiseerde publiek. Dat is uiteraard een stimulans om verder te gaan en nieuwe stappen te zetten.

Zo werd in 2006 voor de eerste maal in het FotoMuseum te Antwerpen een overzichtstentoonstelling gerealiseerd met een selectie uit het werk van fotografen die tijdens de periode

2003-2006 in het kader van het Fotografiecircuit tentoonstelden. Dit gebeurde begin 2010 opnieuw voor de fotografen van de seizoenen 2006-2009 en in het najaar van 2012 kwamen er de fotografen van de seizoenen 2009-2012 aan bod. In het najaar van 2015 worden de fotografen van de seizoenen 2012-2015 getoond.

Deze brochure wil een overzicht bieden van de fotografen, die gedurende het seizoen

2015-2016 te Antwerpen starten met het tentoonstellen van hun werk. Als de tentoonstellingen

voorbij zijn, blijft ze de stille getuige van wat gebeurd is. Zij kan ook, zowel door het

Fotografiecircuit zelf als door de fotografen, gehanteerd worden als instrument om te informeren. Ik wil dan ook graag allen danken, die een bijdrage hebben geleverd om deze

publicatie tot stand te brengen en die er ook voor zorgen dat het Fotografiecircuit op een vlotte manier door Vlaanderen blijft rondreizen. Dit kan alleen maar door de inzet van zeer

velen, en in het bijzonder van de medewerkers en de verantwoordelijken van het Elcker-ik Centrum en de deelnemende cultuurcentra, zonder de fotografen zelf te vergeten. Hun werk geeft het Fotografiecircuit Vlaanderen immers zijn bestaansrecht en -reden. Jan Van Broeckhoven, Coördinator.

Meer info? Wie meer informatie wenst over het Fotografiecircuit Vlaanderen of de tweemaandelijkse nieuwsbrief ‘Foto-info’ wenst toegestuurd te krijgen kan contact opnemen met Jan Van Broeckhoven, coördinator: [email protected] +32 496262618 Fotografen die willen deelnemen aan het circuit en wensen uitgenodigd te worden voor de volgende selectie geven best hun coördinaten aan hem door. Alle exposities zijn gratis toegankelijk Het fotografiecircuit is bijna twee jaar onderweg. Wijzigingen zijn dus altijd mogelijk. Indien u een bezoekje wil brengen, is het dus best om vooraf even contact op te nemen met de locatie in kwestie of de website van de locatie te raadplegen. Hou er ook rekening mee dat sommige centra tijdens de vakantieperiodes gesloten zijn.

Fotografiecircuit Vlaanderen |

3

EEN OVERZICHT

Pag. 5 Tomas Bachot

Pag. 6 Hendrik Braet

Pag. 7 Bram Declercq

Pag. 9 Béatrice Casse

Pag. 10 Christophe Simoen

Pag. 11 Philippe van Gelooven

Pag. 13 Preben Van der Straete

Pag. 14 Caroline Tanghe

Pag. 15 Jef Peeters

DE LOCATIES [IN

Pag. 8 Will Gillemot

Pag. 12 Wim De Schamphelaere

CHRONOLOGISCHE VOLGORDE]

1. Elcker-ik Centrum Breughelstraat 33, 2018 Antwerpen +32 3 2186560 www.elcker-ik.be

7. CC Achterolmen Van Eycklaan 72, 3680 Maaseik +32 89 569956 www.cultuurmaaseik.be

13. CC Ieper-Het Perron Fochlaan 1, 8900 Ieper +32 57 239480 www.acci.be

2. CC Sint-Niklaas, Museumtheater Zwijgershoek 14, 9100 Sint-Niklaas +32 3 7783351 www.ccsint-niklaas.be

8. CC De Kimpel Eikenlaan 25, 3740 Bilzen +32 89 519530 www.dekimpel.be

14. CC De Steiger Waalvest, 8930 Menen +32 56 515891 www.ccdesteiger.be

3. CC De Ster A. Van Landeghemstraat 101, 2830 Willebroek +32 3 8669200 www.ccdester.willebroek.be

9. CC Palethe Jeugdlaan 2, 3900 Overpelt +32 11 645952 www.palethe.be

15. CC Guldenberg Acaciastraat 1, 8560 Wevelgem +32 56 433490 www.ccwevelgem.be

4. GC de Zandloper Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel +32 2 4607324 www.dezandloper.be

10. CC Evergem-Stroming Weststraat 31, 9940 Evergem-Sleidinge +32 9 3585100 www.evergem.be/cultuurcentrum

16. GC Jan vander Noot Mudaeusstraat 9,2960 Brecht + 32 3 6602830 www.gcbrecht.be

5. CC De Ploter Kerkstraat 4, 1742 Ternat + 32 2 5824433 www.ccdeploter.be

11. CC Gildhof Sint-Michielstraat 9, 8700 Tielt +32 51 428220 www.gildhof.be

17. CC ’t Aambeeld della Faillelaan 34, 2630 Aartselaar + 32 3 8772875 www.cultureelcentrumaarteslaar.be

6. CC Zwaneberg Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg +32 15 228356 www.zwaneberg.be

12. CC De Brouckere Aartrijkestraat 6, 8820 Torhout +32 50 221150 www.ccdebrouckere.be

4

| Fotografiecircuit Vlaanderen

TOMAS BACHOT

VANAF 5 OKTOBER 2015

Obruni Tomas Bachot brengt journalistieke fotoverhalen over minder belichte onderwerpen, vaak met een persoonlijke insteek. Voor de reeks Obruni verbleef hij zeven weken in Ghana, bij de ouders van zijn vriendin. Niet-lokalen worden in Ghana ‘obruni’ genoemd, wat in het Twi ‘blanke’ betekent. Bachots vriendin groeide op als een ‘obruni’ in dit West-Afrikaanse land. Haar ouders runnen er een business en hebben veel contact met de expatgemeenschap. Al fotograferend trachtte hij de jeugd van zijn vriendin te ontdekken.

Daarnaast was Bachot gemotiveerd om deze reeks te maken omdat het een minder gekende kijk geeft op Ghana, een waar hij als Belgisch fotograaf misschien wel meer over mag en kan vertellen. Zo draait hij ook het migratiedebat eens om: hoe gedragen Belgen en andere westerlingen zich als ze in een ander land leven?

Tomas Bachot 0498 40 00 67 [email protected] www.tomasbachot.com

Snor schreef er het volgende over: “De foto’s tonen hoe blank en zwart er samenleven, hoewel de foto’s met prikkeldraad vooral laten vermoeden dat ze nog steeds naast elkaar leven.”

Tomas Bachot |

5

HENDRIK BRAET

VANAF 9 NOVEMBER 2015

Het ‘Vlaams Eclecticisme’ Tot zijn 22st nam Hendrik Braet nooit een foto. Hij schreef zich in aan de Fotografieafdeling van de Academie voor Beeldende Kunsten te Gent, nadat hij ontdekt had dat zijn gedichten meer en meer op foto’s begonnen te lijken. Hij heeft niet de creativiteit van een schilder in zijn atelier: hij componeert zijn beelden nooit. Hij vangt en omarmt de realiteit. Hij kadreert zorgvuldig met oog voor het detail en past slechts minimaal beeldbewerking toe. En dat volstaat, want wat hij op straat in Vlaanderen ziet, tart alle verbeelding: een organische gegroeide mengelmoes van de meest uiteenlopende stijlen en tijden die elkaar broederlijk omarmen. Dé Vlaamse identiteit bestaat niet.

6

| Hendrik Braet

Deze alomtegenwoordige stijl heeft hij ‘het Vlaams Eclecticisme’ gedoopt. De Vlaming houdt bij het afbakenen van zijn territorium - maar ook ruimer in zijn présence en gedrag - weinig rekening met de ander of met zichzelf. In het uiterste streven van de Vlaming naar orde en symmetrie, ontstaat er wanorde. Vanuit de illustratie van die wanorde gaat Hendrik terug naar de symmetrie. Hij heeft altijd zijn camera bij, is altijd waakzaam en rusteloos. Hendrik is sterk beïnvloed door recht-door-zee persoonlijkheden als Jan Hoet, Johan Anthierens en PDW. Maar ook door het huis-tuin-en-keukengerammel en gerochel van Tom Waits en de beeldenkracht van Martin Parr die van het absurde alledaagse werelderfgoed maakte.

Hendrik Braet 0498 30 39 48 [email protected] http://hendrikbraet.tumblr.com

BRAM DECLERCQ

VANAF 30 NOVEMBER 2015

Emotive moments I decided it was time to dive in to the world of photography…and dive in I did!! Bram Declercq is een 28 jarige fotograaf uit Ruddervoorde die niet van zijn fotografie maar voor zijn fotografie leeft. Al van jongs af aan was hij gefascineerd door beelden. Hij kreeg deze liefde mee van zijn grootvader die 43 jaren lang gepassioneerd fotograaf was: die oude man met zijn camera fascineerde en ontroerde me – ik leefde tussen zijn beelden. En het vuur sloeg over: reeds als kind nam Bram de passie over. In 2008 kocht hij zijn eerste professionele camera en in 2012 volgde hij een opleiding fotografie. Vooral straatfotografie fascineerde hem: de bruisende energie van het straatleven waarnemen en de veelheid van visuele prikkels tot de essentie van één beeld herleiden – dát was de uitdaging die hij aanging. Waar Bram ook kwam: hij trok de straat op en zocht

verhalen voor zijn beelden. En beelden heeft hij: door zijn reizen naar, Thailand, Vietnam, Laos, Australië, enz… verzamelde Bram een prachtige collectie foto’s: Reizen is de beste leerschool. Op mijn verlanglijstje staat nog Tokio en China. Dat zijn zo’n bruisende steden. Daar valt fotografisch zotte dingen uit te halen. Dankzij een goede Amerikaanse vriend kon hij in 2014 zijn eerste tentoonstelling organiseren. In het kader van Buren bij Kunstenaars pakte hij in Brugge uit met een fotoserie wat een onverhoopt succes was. Begin 2015 maakte hij een Flicker account aan die al snel 10.000 volgers kende van alle windstreken. Meer en meer ontwikkelde Bram een eigen stijl waarmee de belangstelling van galerieën en cultuurcentra gewekt was. Bram besloot ook mee te doen aan wedstrijden. Mét succes: op de FEP European Professional Photographer of the Year Awards uitreiking van 1 maart 2015 in Trieste ontving hij een Merit

Award Single Image in de categorie Reportage/Fotojournalisme. Bram viel in de prijzen met een foto van een straatmuzikant in Melbourne. De jury loofde de originaliteit van de foto die genomen is doorheen het voorwiel van een voorbijrijdende fiets. Het toont de kijker een alledaags straattafereel vanuit een ongewoon perspectief. While still so young its evident he has already developed a unique style and look to his work which is instantly recognizable. Het aantal opdrachten die hij krijgt groeit, maar Bram zelf blijft er nuchter bij: hij wil zich blijven verdiepen in momentopnames waar expressie, dynamiek en diepte centraal staan en vooral goede foto’s blijven maken, waar hij zijn ziel in kwijt kan, Emotive Moments… Bram Declercq 0497 69 52 75 [email protected] www.momentsbybram.com

Bram Declercq |

7

WILL GILLEMOT

VANAF 4 JANUARI 2016

Upstairs… Downstairs Deze reeks foto’s van Will Gillemot tonen enerzijds de eenvoud en anderzijds het toevallige, ook het bijna abstracte. Deze eigenwijze manier van fotograferen is het visitekaartje van Will. Hij zweert in de tijd van photoshop bij NIET bewerkte foto’s, op een enkele uitzondering na. Het belangrijkste is volgens de maker het “zien”, ook in de gewone omgeving. Je hoeft niet naar de andere kant van de wereld om een goede foto te maken. Deze reeks is een opeenvolging van trappen die zijn pad kruisten. Waar vele mensen aan voorbij gaan, is voor Will juist een uitdaging om een foto van te maken die een lust is voor het oog of tot nadenken stemt of verrast.

8

| Will Gillemot

Daar fotografie een ware passie is voor Will, komt er nooit een einde aan de zoektocht naar mooie fotowerken en ruimten om zijn werk aan het grote publiek voor te stellen. De “trappen” zijn slechts een selectie van het zeer gevarieerde werk van Will Gillemot. In eigen beheer bracht hij twee fotoboeken uit, het laatste fotoboek is een zwerftocht van Atlanta tot New Orleans met als tussenstops o.a. Nashville, Memphis, Jackson enz. Zijn kennis en passie doorgeven is ook een stokpaardje van Will, zo richtte hij in zijn geboortedorp Duffel de fotokring foto-kunst-duffel op.

Will Gillemot 0477 37 31 85 [email protected]

BÉATRICE CASSE

VANAF 1 FEBRUARI 2016

“Impressions photographiques” Béatrice Casse kreeg een grafische opleiding. In de voorbije jaren heeft ze met verschillende media geëxperimenteerd: mixed media, driedimensionale constructies en collages met een verscheidenheid aan materialen. De laatste jaren heeft ze dit experimenteren verder doorgetrokken naar digitale fotografie. Alledaagse taferelen, stadsgezichten, landschappen… Alles wat door de gewone mens als banaal wordt ervaren, wordt door haar omgevormd tot een kleurrijke wereld die bijwijlen sprookjesachtig, dan weer bevreemdend aanvoelt. Dit doet ze door in te zoemen op details die voor vele mensen als onbelangrijk worden beschouwd. Het resultaat is evenwel verre van alledaags. Door het toeval, door de eigenzinnige vormgeving en door het bijzondere kleurenpalet ontstaat een nieuwe realiteit. Met haar foto’s laat ze ons zien dat het overweldigende of het poëtische zich vaak reeds onder onze ogen bevindt. Het is niet nodig om steeds extremere ervaringen op te zoeken,

om verder en verder te reizen. “Less is more” is een motto geworden. Ze vindt het eveneens belangrijk om in haar artistieke activiteit eenzelfde spaarzaamheid te waarborgen. In deze tijden waar voor alles tijdsgebrek is, waar verwacht wordt dat men alles onmiddellijk kan uitvoeren, waar “onmiddellijk” hét woord bij uitstek is, wordt bij haar de tijd overgelaten aan de uitwendige omstandigheden, aan de muren rondom ons, ze laat aan de omgeving toe om haar stempel te drukken op haar fotowerk. Er dient een alchemie op te treden tussen diegene die fotografeert en wat gefotografeerd wordt, boven op de oppervlakkigheid der dingen. Het is op dat moment dat een beetje essentie van beiden in elk van de beelden wordt gedistilleerd. Zij rekent niet op het toeval waarbij uit een reeks foto’s één gelukte foto zal weerhouden worden. Zij wacht op het magisch moment, kadreert en neemt “de” foto. Na deze foto is het “moment” meestal voorbij, en is de eventuele

boodschap en al het mysterieuze verdwenen. Specifiek in de reeks “impressions photographiques” is de paradoxale poging om de eindeloze beweging van de stad op fotopapier tot stilstand te brengen. Het zijn acute hier-en-nu-momentopnames die toch tijdloos aanvoelen. Ze lijken ingebed in een uitgestrekt historisch en menselijk perspectief. De foto’s van Béatrice Casse drukken ons met de neus op het feit dat geen enkel mens meer is dan een toevallige voorbijganger. Maar ze wil het moment van de passage rekken door tegelijkertijd dat verstrijken van de tijd in vluchtigheid te portretteren. Traagheid en interactie. Aan de omgeving zelf een spreektijd toelaten, een belichtingstijd zoals in het begin van de fotografie. Béatrice Casse www.beatricecasse.be

Béatrice Casse |

9

CHRISTOPHE SIMOEN VANAF 7 MAART 2016

Un Trou Noir Voor zijn project ‘Un Trou Noir’ ging Christophe Simoen op zoek naar het gevoel dat hij ervoer gedurende zijn verblijf tijdens de winter in Stella Plage (een klein Noord Frans kustplaatsje) dat in de wintermaanden bijna volledig leeg en verlaten is. Het is een toeristisch dorp waar de gloriedagen voorbij zijn maar het verleden nog zichtbaar is. Het is die licht desolate, beangstigende sfeer van langs de ene kant afwezigheid en langs de andere kant ook aanwezigheid die hem boeide. Het is een gevoel dat we ons als mens eigen gemaakt hebben, gebaseerd op beelden die we ooit gezien hebben in films of kranten en de daaraan gekoppelde emoties die we gewaar worden. Het gevoel hebben dat er iets gaat gebeuren.

10 | Christophe Simoen

Deze emoties wil Christophe bij de kijker oproepen, alsof ze dezelfde tochten maken die hij maakte en alsof ze dezelfde emoties voelen die hij voelde. Hij heeft zijn verhaal ook in een boek gegoten (in eigen beheer uitgebracht). Doorheen het boek wordt een spanning opgebouwd. Het toont een afwisseling van beelden die constant vragen en verwarring oproepen. Het boek eindigt dan ook met een open einde om de kijker met een vreemd gevoel achter te laten. Het zijn van iets dat er niet is.

Christophe Simoen 0479 42 25 00 [email protected] www.christophesimoen.com www.christophesimoen.tumblr.com

PHILIPPE VAN GELOOVEN VANAF 11 APRIL 2016

“Crossing borders” If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together. Dit Afrikaans spreekwoord is op het lijf geschreven van architectuurfotograaf Philippe van Gelooven. Met zijn nieuwste fotoreeks ‘Architectuur in de Euregio’ wil hij grenzen verleggen – alleen én met anderen. Als reactie op de maakbaarheid van een architectonische omgeving, vervormt en vervreemdt Philippe van Gelooven bewust de werkelijkheid. De Hasseltse architectuurfotograaf gaat in “Crossing borders” (Architectuur in de Euregio) de uitdaging aan om de proporties zo dicht mogelijk te benaderen.

Verborgen details ontsnappen niet aan zijn mentale radar. Kleur en textuur krijgen een pixelmatige behandeling. En de haast toevallige aanwezigheid van personages in het beeld laat een beklijvende indruk achter. Architect Alfredo De Gregorio noemt het een “poëtisch beeld”: “De foto’s die Philippe maakt, treffen me telkens weer. In alle eenvoud weet hij de ziel van een project in één poëtisch beeld te vatten. Geen typische architectuurfotografie, maar een weergave, een beeld van de essentie van een gebouw.”

architectuur haar bijdrage levert aan het hart van Europa. De reeks legt verbanden, slaat bruggen en nodigt bovenal uit om impressies op te doen van gedurfde, creatieve architecturale realisaties. Philippe van Gelooven 0495 13 09 40 [email protected] www.phvg.be

De fotoreeks “Crossing borders” verbeeldt de kracht waarmee grensverleggende Philippe van Gelooven | 11

WIM DE SCHAMPHELAERE VANAF 2 MEI 2016

Meeting Madagascar Wim De Schamphelaere begon elf jaar geleden met deze portretreeks in Madagascar. Hij was oorspronkelijk aangetrokken door de overrompelende fauna en flora van het eiland maar het waren de inwoners die zijn hart stalen. Wat begon als één reis naar dit gastvrije land eindigde er mee (voorlopig?) dat hij tot wel tien keer dezelfde gemeenschappen bezocht. De Schamphelaere kijkt naar de wereld met open vizier. Hij benadert de mensen met respect en zij kiezen er voor hem toe te laten, hun wereld aan hem te tonen. Zo kreeg hij de kans een intense relatie met de bewoners te ontwikkelen en kreeg hij hun vertrouwen. Die band maakte het mogelijke deze krachtige portretten vast te leggen in de intieme sfeer van hun familie, hun huis, hun dagelijkse leven.

12 | Wim De Schamphelaere

Door het bijzondere contact en het respect voor zijn onderwerp blijft De Schamphelaere weg van een te afstandelijke of documentaire beeldvorming. Deze manier van werken liet hem wel toe ook het gewone, de onzichtbare momenten in het leven van deze mensen vast te leggen. De betrokkenheid van de fotograaf laat de toeschouwer niet onberoerd. De foto’s nodigen de kijker uit om onbevangen te kijken. De Schamphelaere koos voor de kracht van zwart/wit fotografie om deze wereld vast te leggen in een spel van licht en donker, in subtiele schakeringen van grijstinten. Door het weglaten van kleur ligt de focus eerder op de compositie. De aandacht van de kijker wordt naar de individuen in het beeld geleid.

Deze zwart/wit reeks was het begin. Het is de aanloop geweest naar beelden die steeds meer mensen omvatten wat uitgroeide tot zijn bekendere werk, de grootschalige portretten van gemeenschappen. Wim De Schamphelaere 0476 40 84 98 [email protected] www.schamf.com

PREBEN VAN DER STRAETE VANAF 30 MEI 2016

FISHERMAN’S LAND De foto’s die Preben Van der Straete toont in Fisherman’s land zijn een logisch gevolg van zijn zoektocht naar structuur, conceptueel en zinnelijk. Hij laat zich leiden, vaak naar romantische plekken, die ons doen denken aan het stemmige Twin Peaks. Er gebeurt ogenschijnlijk niets. Kleur wordt slechts met mondjesmaat toegelaten. Hoe de fotografie zich in zijn verdere werk zal manifesteren, blijft voorlopig onzeker, en toch heeft deze uitstap zin. Het is een oefening in ontroering, in Unheimlichkeit. In dit werk wordt het licht niet ‘gemaakt’; het ìs er. De beeldenmaker beweegt rond het subject, vrij in de ruimte. De analoge fotografie laat de kunstenaar niet toe het resultaat onmiddellijk te beoordelen.

Van der Straete focust erg precies; overbodige gegevens vallen buiten beeld. Elk beeld heeft een specifiek geladen sfeer, zonder doelbewust narratief te zijn.

Preben Van der Straete 0486 72 28 65 [email protected] www.prebenvds.blogspot.com

Het analoge beeld wordt digitaal vertaald, wat leidt tot een bevreemdende, mistig gekleurde prikkel. Het beeld wordt non-ruimte, een compositie van de zee, een berm, de lucht. De textuur verraadt echter de hand van een mens, de kadrering van een kunstenaar die zo onzichtbaar te werk gaat dat we zijn aanwezigheid ei zo na vergeten. Dit uitzonderlijke nevenproject van Preben Van der Straete laat ons verweesd achter in een wereld die we vaag herkennen, maar waarin we zo verloren zijn.

Preben Van der Straete | 13

CAROLINE TANGHE VANAF 20 JUNI 2016

CLIN D’OEIL Caroline Tanghe is vooral bekend voor haar studioportretten, die sereniteit en eenvoud uitstralen.

Dit resulteerde in de diepmenselijke portretten van de plaatselijke bevolking die ze daar op straat ontmoette.

Toen zij een internationaal congres van beroepsfotografen bijwoonde in Calcutta heeft zij er het drukke leven in de stad in kaart gebracht.

Fotografie is voor Caroline meer dan een reflectie van de werkelijkheid. Het is de emotie die haar beelden een extra dimensie geeft. Gevoelens die niet met woorden kunnen beschreven worden, weet zij tot uiting te brengen in haar foto’s van de mensen die ze ontmoette in de straten van Calcutta.

Ondergedompeld worden in de chaos en de drukte van Calcutta heeft een diepe en blijvende indruk op haar gemaakt. Naast haar ervaring in de commerciële fotografie, kreeg ze daar de kans om het dagdagelijkse leven in Calcutta te leren kennen en in foto’s vast te leggen. 14 | Caroline Tanghe

Zij behaalde met deze reeks onlangs de titel van Qualified European Photographer.

Caroline Tanghe 056 77 51 65 [email protected] www.fotoateljeecaroline.be

JEF PEETERS

VANAF 5 SEPTEMBER 2016

De Schoonheid van Verval Jef Peeters is een fotograaf met een fascinatie voor indrukwekkende architectuur en vergane glorie. Met zijn fotografie beweegt hij zich voornamelijk binnen de stroming van de ‘urban exploration’, of het doorzoeken en fotograferen van verlaten plekken en gebouwen. Door zijn bekoring voor het vergankelijke gaat hij steeds op zoek naar openbare locaties die vroeger druk bezocht werden, maar niet langer voor publiek toegankelijk zijn: oude fabriekspanden, vergeten ziekenhuizen, verlaten scholen, lege zwembaden, afgedankte pretparken,…

vindt hij een pure schoonheid terug. De sfeer, de ziel en de vergeten verhalen die er uitgeademd worden, probeert hij vervolgens te vertalen naar sprekende beelden.

Jef Peeters 0476 78 19 53 [email protected] www.flickr.com/photos/artndecay/sets www.facebook.com/artndecay

Na een periode van vijf jaar intens avonturieren, heeft hij ondertussen een bijzonder interessante en gevarieerde fotocollectie verzameld. Het zijn allemaal beelden met een rijke historische achtergrond uit de Benelux, Duitsland, Frankrijk en Italië.

De plaatsen die hij bezoekt zijn vaak hevig aangetast door de tand des tijds. En net daar, waar de menselijke bedrijvigheid tot stilstand is gekomen en overwoekerde natuur terug de bovenhand neemt, Jef Peeters | 15

V.U.: Jan Van Broeckhoven – p/a Elcker-ik Centrum, Breughelstraat 33, 2018 Antwerpen