Jaargang : 06/07 Nummer 5 Datum 20 april
Belangrijke data 26 april
Conferentiemiddag docenten (leerlingen vanaf grote pauze vrij)
27 april t/m 6 mei
Vakantie
8 mei
Laatste datum inschrijven eindgesprekken van mei
15 mei
Ouderavond eerste jaar over tweede leerjaar (1)
16 mei
Eerste tijdvak centraal examen havo
17 en 18 mei
Vrij
21 mei
Centraal examen vmbo-t Nederlands
25 mei
Centraal examen vmvo-t Engels
26 mei
Tuin- en klussendag (3)
28 mei
Vrij
29 mei
Sportdag leerjaar 1 t/m 3
31 mei
Conferentiemiddag docenten (leerlingen vanaf grote pauze vrij)
1 juni
Laatste datum inschrijven eindgesprekken van juni
6 juni
Contactblad 6 komt uit
6 t/m 8 juni
Mentordagen havo 5 (2)
7 en 8 juni
Praktische opdracht Frans voor 3e jaar (Parijs) (2)
13 juni
Praktische opdracht Duits voor VMBO-3 (Keulen) (2)
(1) : Hierover leest u meer in dit contactblad. (2) : Hierover krijgen betrokkenen nog bericht (3) ; een uitnodiging krijgt u nog via uw zoon/dochter
1
Uitnodiging Aan de ouders/verzorgers van de leerlingen uit leerjaar éen Betreft: uitnodiging ouderavond dinsdag 15 mei 2007
Beste ouders/verzorgers, Hierbij willen we u van harte uitnodigen op onze gemeenschappelijke ouderavond Tijd: 19.30 tot 21.00 uur We starten gezamenlijk in de aula. Daarna geen we uiteen in de mentorgroepen. Onderwerpen die aan de orde komen zijn: 1. 2. 3. 4. 5. 6.
Voorlichting over LOB-vaardigheden (loopbaanoriëntatie en begeleiding) Informatie over de overgangseisen Informatieover het tweede leerjaar Informatie over de keuze van het vak Frans in het tweede jaar Ervaringen van ouders Bespreken van functioneren van de groep.
Wilt u onderstaande strook voor dinsdag 8 mei invullen en met uw kind mee naar school geven/? Bij voorbaat dank. Wij hopen u die avond te kunnen begroeten. Met vriendelijke groet, De mentoren van het eerste jaar.
………………………., ouder(s)/verzorger(s) van …………….. uit klas …………….. Zullen wel/niet op de ouderavond van 15 mei aanwezig zijn. Wij komen met ……………… personen
Handtekening…………………..
2
nieuwsflitsen van onze website Hieronder vindt u een aantal berichten die te lezen waren en zijn op onze website. (www.geldersmozaiek.nl; doorklikken naar Montessori) Kijkt u zelf ook eens op de website? Het advies om teksten aan te klikken om de foto’s te zien lijkt in dit blad niet zo zinvol. Op de website werkt het natuurlijk wel! En voorlopig zijn er zelfs twee websites. U kunt ook nog kijken naar al het nieuws over de nieuwbouw van onze school: www.montessoriarnhem.nl
28-03-2007: BHV-bijscholing en herhalingsles brandbestrijding Woensdag 28 april 2007 heeft het BHV-team van onze school IVO-Montessori in Oosterbeek samen met het BHV-team van de school Vijverberg, Gorinchemstraat 25 te Arnhem bijscholing gehad in brandbestrijding, mét belangrijke zaken voor de organisatie binnen ons schoolgebeuren. Ook van leerlingen kregen we veel aandacht. Een zinnig en soms zeer heet gebeuren, en dit 2 x per jaar is zeker voor herhaling vatbaar. Ons BHV-team bestaat uit onder andere Greet, Tom, Evert en ikzelf. (klik op de foto's voor groter) Henk Marinussen
22-03-2007: Voor het voetlicht Op 22 maart j.l. presenteerden vier leerlingen van havo 5 hun profielwerkstuk in de tweede ronde: Hanne, Lenner en Pieter, en Jens. Zij brachten verschillende onderwerpen voor het voetlicht: Muziek in de Middeleeuwen (Hanne), Sport in Nederland en de VS (Lenner en Pieter) en de ontwikkelingen in de E-commerce (Jens). Familie, vrienden, klasgenoten en docenten vormden een aandachtig gehoor. Er werden kritische vragen gesteld. Er werd geluisterd en geklapt. Na afloop dronken publiek en sprekers nog een glaasje in de docentenkamer. Het was een interessante en geslaagde middag. Voor de sprekers is het nu wachten op de beoordeling. Klik hier voor de foto's. Peter Jetten
3
20-03-2007: Damwand nieuwbouw de grond in! Half maart kwam de firma Sterk met groot materieel de damwand slaan in het spoorwegtalud van onze nieuwe school slaan. Deze damwand dient ter versteviging van het talud, voordat de nieuwbouw op het achterterrein kan gaan beginnen. Eerst werden enkele enorme platen staal als proef op het middenterrein de grond in getrilt. Dat bleek niet zo eenvoudig te zijn. De platen bleven 3 meter boven de grond tot stilstand te komen. Zwaarder materieel was nodig te zijn om de grote platen in het verder gelegen spoorwegtalud te krijgen. Een enorme oplegger-met kraan werd aangerukt en moest nauwkeurig manoeuvreren om op het nieuwbouwterrein achter de school te komen. Daar werd alles in gereedheid gebracht om de klus te klaren. Bewoners van het nabij gelegen Elisabeth Gasthuis complex keken nieuwsgierig toe. Ook havo 4 en 5 kunnen de werkzaamheden op hun gemak gadeslaan vanuit de Witte Villa tegenover de nieuwe school. Voor een impressie klik hier voor de foto's. Peter Jetten
17-03-2007: Infoavond De infoavond op 14 maart werd druk bezocht door leerlingen van groep 8 en hun ouders. Voor de leerlingen waren en minilessen, voor de ouders workshops over verschillende onderwerpen. Klik hier voor de foto’s.
16-03-2007: Contactblad no 4 Hij is weer digitaal beschikbaar: het Contactblad! Onder de knop contactblad van de afdeling montessori vind je het nieuwste nummer 4. Ook oudere nummers en jaargangen zijn daar te vinden. Klik hier om er direct naartoe te gaan.
10-03-2007: 100 jaar Montessori Onderwijs Op woensdag 14 maart a.s. kan iedereen een kijkje komen nemen bij de Montessorischolen (basisonderwijs en voortgezet onderwijs) in Nederland. Dit ter gelegenheid van 100 jaar Montessori Onderwijs.
Op deze dag is iedereen ook van harte welkom op onze school aan de Stationsweg 49 in Oosterbeek. Van 19.00 tot 20.30 uur bieden wij een informatief programma voor ouders en minilessen voor leerlingen. Op deze manier kan iedereen zien hoe het er op de opleiding Montessori van scholengroep Gelders Mozaïek aan toe gaat. Opgeven via
[email protected] of 026-3396464.
4
Overdag even binnenlopen kan ook: tussen 10.00 en 13.30 uur. In het najaar van 2007 verhuizen wij naar Utrechtseweg 174 in Arnhem en gaan daar verder als Montessori College Arnhem. Meer informatie over montessori onderwijs in Nederland: www.montessori.nl
09-03-2007: ‘Dit is Spanje’ van Toneelgroep Oostpool Toneelgroep Oostpool heeft de voorstelling Dit is Spanje bij ons op het schoolplein gespeeld voor de derde jaars leerlingen. De tot theater omgebouwde trailer heeft een Spaans sfeertje gekregen. Een initiatief van Joyce die haar depressieve moeder op deze manier wat op wil vrolijken. Ze hebben namelijk goede herinneringen aan een vakantie daar, ooit. Nu wil het minder vlotten, niet alleen omdat moeder niet meewerkt, maar ook omdat schoolgenoot Rick langskomt. Met zijn drieën in één caravan: dat komt noch de verhouding tussen moeder en dochter noch de ontluikende liefde tussen Joyce en Rick ten goede. Gelukkig is daar Henk, campingbeheerder, stoïcijn en mensenkenner, die iedereen weer tot de orde roept. Zijn filosofie is: als je je in een ander verplaatst, verrijk je niet alleen je eigen leven, maar ook dat van die ander. Met de ‘hit & run’ voorstellingen, die op school langskomen laat Toneelgroep Oostpool jou op een verrassende manier kennis maken met theater. Dat leverde eerder succesvolle voorstellingen op als Atalanta, Blowing en Freelander. Dit is Spanje tekst: Annemarie Slotboom regie: Alexandra Koch vormgeving: Anne Habermann en Linda Eijssen met Floor van Berkestijn, Joost Dekker, Roos Drenth en Martijn van der Veen Helaas heb ik alleen foto’s van Groep 3B (oker) en groep 3C (oranje) kunnen maken. Klik hier voor deze foto's Henk Marinussen
06-03-2007: Skikamp Mallnitz Vrijdag 16 februari zijn we met 60 man naar Oostenrijk vertrokken. Na een lange krappe busreis van 15 uur waren we uiteindelijk aangekomen in het plaatsje Mallnitz. Na het ontbijt in onze accommodatie Dorfwirt werd het tijd voor de eerste ski/snowboardles. Met de juiste materialen aan de voeten kon de eerste afdaling gemaakt worden. Bij de een ging dit wat soepeler dan bij de ander. De eerste avond werden de mooie blauwe plekken al zichtbaar! Maar na 3 dagen lessen werd er al snel vooruitgang geboekt! De laatste dag mocht er zelfs vrij geskied en geboard worden. Ook ’s avond hebben we niet stil gezeten. Van muziekquiz tot tientallen potjes pokeren, waarbij de echte praatjesmakers wel boven tafel kwamen!We hebben onze dansmoves laten zien in de disco van
5
Mallnitz. En niet te vergeten het rodelen!!! We zijn twee keer van een 4 km lange rodelbaan op een houten sleetje naar beneden gescheurd! Ik denk dat een aantal leerlingen wel een snelheid hebben bereikt van 100 km/uur! Helaas gaan deze mooie dagen veel te snel voorbij en voor je het weet zit je alweer op school! Wij hebben een hele leuke, sportieve en gezellige week gehad met zijn allen!!!! Zeker voor herhaling vatbaar! Bedankt allemaal voor deze mooie dagen!!! Groeten Vincent en Femke Klik hier voor de foto's (215 stuks!). ____________________________________________________________________ 28-02-2007: Informatieavond 14 maart a.s. Vertel het door... zoek je een kleinschalige school, waar je je veilig én gekend voelt en waar je een leuke schooltijd hebt? leerlingen zusjes broertjes neven nichten ouders vrienden vriendinnen kennissen buren collega’s...... vertel over die kleine leuke goeie school in oosterbeek en straks in arnhem aan de utrechtseweg 174 als montessori college arnhem! op woensdag 14 maart 19.00-20.30 zijn er minilesjes voor leerlingen en inforondes voor hun ouders over de opzet, de inrichting, de aanpak van onze montessori school over maria montessori over ons nieuwe gebouw in arnhem over onze havo mavo havo mavo graag tevoren aanmelden: 026-3396464 of
[email protected]
6
Deze tekening werd ingeleverd bij de wedstrijd voor de nieuwe voorkant voor het contactblad. Het werd niet de winnaar. Maar mooi is ie wel, deze impressie van de voorkant van ons toekomstige schoolgebouw!
7
IK BEN WOEST!!! De lente is vandaag begonnen. Gisteravond had ik dat besef al en ik heb me er dus al de hele nacht op verheugd. En vanmorgen was het dan ook echt lente. De vogeltjes begonnen zo rond zes uur verliefd te fluiten; heerlijk wakker worden. Ontbijtje voor mezelf maken, ondertussen de krant en het economisch nieuws lezen. De lente is begonnen! Een mooie lucht en helder weer; weer waarbij je vrolijk fluitend op je fietsje naar je werk fietst. Ook vanmorgen zag ik de meneer met de twee hondjes weer ter hoogte van de Huyghenslaan en we groeten elkaar nog vriendelijker dan we de andere morgens al doen. Is toch vreemd; een wildvreemde man die inmiddels een “bekende” is geworden, omdat je toevallig allebei ’s morgens op dezelfde tijd je vaste ding gaat doen; hij zijn hondjes uitlaten en ik naar het werk. Dat gaat zo al jaren en ik ben toch eigenlijk wel nieuwsgierig hoe hij heet en misschien heeft hij zijn kinderen wel bij ons op school. Toch maar eens een keertje afstappen en mezelf voorstellen; waarom niet? De dag is dus prachtig begonnen, maar wat een afknapper was het eind van de dag! Na een dag interessante economische lessen en ander geleuter wil ik op mijn fiets stappen. Het weer is nog steeds mooi dus daar ligt het niet aan dat ik woest word! Nu kennen jullie mij niet als ik woest ben, maar dan komt het stoom uit mijn oren. Ik wil net als altijd mijn bruinleren schoolmeesterstas onder mijn spin doen. Mijn tas onder de snelbinders doen lukt niet meer, omdat ook mijn schooltas onverantwoord zwaar en dik is geworden door de steeds toenemende papierenrommel die we dagelijks op school ontvangen. Vandaar dat ik bij de Halfords een mooie zwarte vierpotige spin met haken heb gekocht. En tot nu toe ging het perfect. Mijn spin blijft vanzelf altijd ergens achter hangen en aan het eind van de dag hangt hij, want het is een hij, er nog steeds te bungelen. Ik leg dus mijn tas op de bagagedrager en wil mijn spin pakken. En wat denk je? Weg! Een leerling heeft blijkbaar mijn spin nodig gehad en gewoon gepakt! Ik ben woest. Met veel kunst en vliegwerk en een paar meter touw heb ik met woeste gebaren mijn tas op de bagagedrager vast gemaakt en fiets spinnijdig naar huis. Maar goed dat er geen leerling in de buurt was! Nu duurt mijn fietstocht ongeveer vijfendertig minuten en ik heb alleen maar kunnen denken aan het verlies van mijn dierbare spin. Natuurlijk gaat het me eigenlijk niet eens zozeer om de spin, maar om het idee dat er dus één leerling is die ik niet kan vertrouwen. En dat op onze school. Ik leen zo af en toe geld aan een leerling die de buskaart vergeten is, ze kunnen mijn sleutel krijgen om even het lokaal in te gaan, ze mogen mijn boeken lenen enz. en altijd gaat het goed. Altijd! We hebben een heerlijke school wat dat betreft en nu is er een leerling die iedere avond in de spiegel moet kijken en moet denken: “ik heb lekker de spin van Hans gestolen!” en ik weet zeker dat die leerling dat, zeker na het lezen van dit stuk in het Contactblad, altijd zal blijven denken en dat ik ooit een mooie bos bloemen zal ontvangen met een kaart en spijtbetuiging. Desnoods duurt dat nog twintig jaar, maar het zal er van komen. En zo heb ik dus de hele weg naar huis fietsend zitten piekeren en voelde me met de meter beroerder worden.
8
Bij thuiskomst heb ik snel de touwtjes doorgeknipt en mijn tas er vanaf gehaald. Ik heb dat uit nijd zo wild gedaan dat mijn fietsentas eraf valt en wat denk je dat er uit valt…….de spin! Jullie snappen dat ik zielsgelukkig mijn spin geknuffeld heb en wat nog belangrijker is, is dat ik gelukkig iedereen op school weer kan vertrouwen en dat ik gewoon een grote, slordige, met de neuszoekende economie-oen ben. Hans Achterberg.
Rob van der Zon Peter Jetten kwam tijdens de laatste reünie in contact met oud-leerling Rob van der Zon. Op verzoek van Peter leverde Hans onderstaande bijdrage voor dit contactblad. Mijn naam is Rob van der Zon en ben geboren in Oosterbeek. Ik kom uit een gezin van 6 met nog twee broers en 1 zus. Zij zat ook op deze school toen het nog MavoIVO heette. Ikzelf ben geboren in 1958 en kwam in 1977 bij de toenmalige directeur Ad Rood terecht met de vraag of ik nog een jaar op de IVO mocht vertoeven om zodoende nog het MAVO-4 diploma te kunnen halen. Ik was eerder na de lagere school op een MAVO in Doorwerth terechtgekomen waar ik volledig in de vernieling raakte en niets van enige prestatie kon leveren omdat ik verschrikkelijk begon te puberen en niets zag in de schoolse opvattingen van die Katholieke prestatiegerichte lesfabriek. Ik kon nergens anders meer terecht dan de L.T.S. Deze school heet tegenwoordig VMBO geloof ik maar dan gericht op een praktijkvak. In mijn geval was dat elektrotechniek. Alleen maar jongens in die tijd, begin 70er jaren. Die school was wel een mogelijkheid weer wat op adem te komen want ik kon gemakkelijk goede cijfers halen en kreeg weer een beetje zelfvertrouwen terug. Na een aantal jaren had ik èn een vakdiploma, èn een certificaat gelijk aan MAVO3. Ad Rood achtte mij wel wat aan de oude kant voor zijn school maar hij bleek iemand met het hart op de goede plaats en zo kwam ik weer in een van de gebouwen en in klaslokalen waar ik mijn eerste schoolervaring had als kleuter, bij Juffrouw Jansen en juffrouw Ria. 1963/64, de Beatles hoorde je toen voor het eerst op de radio. Het oude gedeelte met die prachtige kastanje ervoor was van 1904 tot eind zestiger jaren in gebruik als kleuterschool. Deze vriendelijke en vrije school voelde als thuiskomen. En zo eindigde ik mijn schoolcarrière in hetzelfde gebouw als waar ik begon. De circel was rond. Nu ben ik niet blijven stilstaan en heb middels zelfstudie in de loop der jaren veel kennis opgedaan. Ik vind het belangrijk dat je op zoek gaat naar antwoorden op vragen die je tegenkomt in je leven want er is zoveel moois om te weten te komen. Een van de vele vragen die ik mij als kind al stelde was, waarom is er altijd oorlog, leed en honger in de wereld? Waar komt dat vandaan? Generatie op generatie. Maar belangrijker nog, wat kunnen wij er aan doen?
9
Ik heb gemerkt dat ik alleen niet echt veel kan doen. Behalve....ophouden met mopperen en het weinige wat je doen kan ook doen! Daarom ga ik op 21 juni, de langste dag, de dag met het meeste licht, beginnen met een voettocht. Dit doe ik samen met een 13 jarige ruin (paard), Noorman genaamd. Het paard trekt een kar voor de spullen en ik loop samen met dat paard in V-vorm door Nederland. Mijn motto is; in respect voor jezelf en alles wat is, dit land opnieuw betreden in Vrede en Vrijheid. Onderweg zal ik vriend en niet vriend ontmoeten en ik wil met iedereen in gesprek of het toch niet mogelijk is deze wereld een ietsie pietsie beter te maken. Zonder al die bangmakerij waardoor er weer meer oorlogen ontstaan. Ik ben bijna 50 jaar maar jongere mensen van nu moeten toch echt proberen of het niet kan zonder vechten. Immers: vechten voor vrede kan niet! Iedereen die mee wil lopen als uiting van het verlangen naar een mooie wereld die er zeker wel is, is welkom. Te voet of op de fiets, een klein stukje of het hele eind, het maakt niet uit. Be there!!! Peace Now!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Met vriendelijke groet, Rob van der Zon
www.vvoorvictorie.eu
Het proefje in de sneeuw. Deze tekst bleef per ongeluk “op de plank liggen” bij het vorige contactblad. Dat moet goedgemaakt worden, al is het seizoen inmiddels wel van winter naar lente gewisseld. Hallo, Gisteren was het 8 februari. Al een paar dagen van tevoren zeiden ze dat het vandaag zal gaan sneeuwen. Het 4e uur lag er al 12cm sneeuw, dus een flinke scheikundige reactie op de grond. We hadden dat uur nask en we stelden voor een proefje met sneeuw te doen. We namen een maatbeker en mochten naar buiten met een lange thermometer en een kopje zout. We moesten de maatbeker vol sneeuw stoppen en de temperatuur ervan meten. 0 graden natuurlijk, Maar als je er zout bij deed daalde de temperatuur tot de laagste waarde van -19 graden. Als ijs gaat smelten is hiervoor warmte nodig. Dit wordt bijvoorbeeld gebruikt van de thermometer. Groetjes 3 leerlingen uit 3c oranje.
10
Lang leve de knipselmap……..en Hans! Het is weer knipselmappentijd geweest. Ik heb weer een enorme stapel knipselmappen door mogen lezen en heb mijn verzameling opvallende krantenknipsels weer aan mogen vullen met door leerlingen gekozen artikelen. Opvallend vind ik dat ook steeds meer leerlingen echt op zoek gaan naar leuke, hen aansprekende economische artikelen. En als dat lukt hebben ze er van mij zomaar een punt of drie bij. Wat ik ook heel leuk vind is dat leerlingen in de evaluatie opeens allemaal schrijven dat ze het toch heel leuk vonden om te doen en dat minimaal hondervijftig woorden eigen mening per artikel eigenlijk een eitje is als je een leuk artikel hebt. Wat mij natuurlijk ook stimuleert, is dat bijna alle ouders aangeven dat ze het een hele leuke, leerzame opdracht vinden en dat de artikelen heel wat discussies opleveren aan de tafel thuis. Kijk, dat is nou praktische economie. Wellicht komen de leerlingen, net als ik, ook nog eens zover dat ze voor het slapen gaan in plaats van tv kijken een economisch artikel gaan lezen. Deze keer dus weer een greep uit de knipselmappen van de vierdejaars vmboleerlingen. So don’t blame me! Wie droomt er niet van? Een nieuwe neus, grotere borsten, de ogen van Jennifer Austin? Het komt zomaar uit het blad Management Team. Nu weet ik natuurlijk, als erg eenzijdige econoom, weer niet wie Jennifer Austin is, maar ik geloof dat ik dat toch even snel aan een paar leerlingen moet vragen, want als haar ogen zo opvallend zijn, moet het toch wel een schoonheid zijn. Uit een onderzoek van Reuters Health blijkt dat één op de vijf Amerikanen graag cosmetische chirurgie zou ondergaan. Dat kost natuurlijk enorm veel poen. Het onderzoek is wel gesponsord, volgens mij door Silicon Valley, dus daar heb ik uiteraard wel wat vragen bij. Volgens de American Academy of Cosmetic Surgery is de voornaamste reden voor een ingreep dat een knap voorkomen beter is voor de carrière en dat met een jonge uitstraling de concurrentie kan worden aangegaan met de jongere generatie. Vooral vrouwen zijn het meest geneigd tot cosmetische chirurgie, maar ook 12 procent van de mannen ziet zo’n operatie wel zitten. En dat is voor mij natuurlijk kaasje! Ik wist niet dat carrière maken zo simpel was. Maar dan komt toch de hamvraag: “Wat zou ik dan allemaal aan mezelf moeten laten veranderen?” Zijn het mijn borsten? Is het mijn neus? M’n welvaartsbuikje? Of is het toch handiger om maar gewoon leraar economie te blijven? Vaak vragen mensen aan me hoe het komt dat ik toch zo’n rustig type ben. Ik zal een stukje van het geheim verklappen. Even onder ons……regelmatig doe ik de deur van mijn lokaal 8 op slot en hou dan een kleine siësta. In Spanje, Italië en Frankrijk is een siësta al heel gewoon, maar ik geloof dat ik in Nederland één van de weinige economiedocenten ben die ook gebruik maakt van dit moment voor jezelf. Ik zak dan wat onderuit, doe de ogen dicht en begin met nadenken over de leuke dingen van het leven om vervolgens in slaap te vallen en wreed door de schoolbel weer wakker geschud te worden. En nu beweert A. Naska van de Universiteit van Athene in het vakblad Archives of Internal Medicine na grondig onderzoek onder 24.000 mensen dat een dagelijks middagdutje van een half uur de kans op een
11
hartaanval of beroerte met gemiddeld 37 % doet afnemen. Nu neem ik aan dat ik boven dat gemiddelde zit en me dus daarover geen zorgen hoef te maken. Wel vond Naska het effect alleen bij werkende mannen en dan vraag ik me natuurlijk af of ik daar dan weer wel onder val. Uit een onderzoek van het Nipo in opdracht van Monsterboard blijkt dat er ook veel collega’s zijn die achter een bureautje zitten en met de blik op oneindig in hun vele kopjes koffie roeren en in gedachten dan al vertrokken zijn naar zonniger oorden. En van de doorsneewerknemer wordt geschat dat hij gemiddeld 23 minuten per dag kwijt is aan deze mentale knock-outs. En nu zal ik de voorzet maar zelf inkoppen: “Hoe zit het dan met een koffiedrinkende economieleraar die regelmatig een siësta houdt?” Gratis! Toen ik dat las was ik er als echte econoom natuurlijk als de kippen bij. Zoals jullie inmiddels weten schrijf ik graag en veul, maar ik vind brieven en gelukswensen per e-mail versturen helemaal niets. Het is goedkoop, niet persoonlijk en onaantrekkelijk. Voor mij gaat er niets boven een kaart of een brief in een envelop. Ik kan me al helemaal verheugen als ik de postbode aan zie komen, hoewel deze TNTmannen de laatste tijd natuurlijk wel iets minder vrolijk kijken. Als er dan een kaart of een brief door de brievenbus glijdt, ben ik net zo blij als een kind dat op zaterdagmorgen de Donald Duck bezorgd krijgt. En….. het wordt nog leuker, want er komt gratis papieren post! Je kunt er natuurlijk over discussiëren of het echt gratis is, want volgens mij is niets gratis. Je kunt enveloppen bestellen waarop gedrukte postzegels zitten; op de achterkant staat dan reclame van een bedrijf dat de portikosten betaalt. Briefje of kaart erin en klaar is Hans. En om het helemaal gratis te laten worden stop ik er natuurlijk gratis kaarten in die ik uit het café meeneem als ik mijn dagelijkse cappuccino nuttig en mijn gratis krantje lees. Vanaf 23 april schijnt dit allemaal te gaan werken; heb ik mooi even geluk want ik ben 30 april jarig! Gratis kaartjes, gratis envelop…je hebt dus geen enkel excuus meer! Ik hoop dat de postbode al die gratis kaarten aankan. Hans Achterberg
1 April Drie weken lang heb ik in de pretoogjes van Hans moeten kijken. Hans had namelijk het snode plan opgevat om een 1 aprilgrap uit te halen. Op een doordeweekse donderdagmiddag kwam hij naar me toe en sprak fluisterend: “Ik moet wat met je bespreken.” Eerst dacht ik dat hij me een oneerbaar voorstel ging doen maar dat bleek dus niet het geval. Neen, beste lezers: hij had bedacht dat we met Marco Borsato (u weet wel die van dromen zijn bedrog enz) hadden afgesproken dat hij de tienduizend euro op zou komen halen die we in het kader van het War Child jaar bij elkaar gesprokkeld hadden. Het moest super geheim blijven en ik mocht er absoluut met niemand over spreken. Kortom ik kreeg een spreekverbod. Nog steeds fluisterend zei hij dat hij het plan wel zou uitwerken en dat hij contact met me op zou nemen. “Bel mij niet”, sprak hij dreigend, “Ik bel jou wel”, en weg was hij. Een beetje overdonderd was ik toch wel benieuwd hoe hij dit plan gestalte zou gaan geven.
12
Een paar dagen later liep ik langs de drukkerij toen ik ineens naar binnen werd getrokken. Het was Hans die mij in het donker toefluisterde: “Ik heb een A-viertje gemaakt dat ik morgenochtend precies om 06.07 uur naar je toe mail. Dat moet zo vroeg want dan is mijn vrouw Wilma nog niet wakker en die gelooft echt dat Marco komt. Als je het mailtje hebt ontvangen moet je het daarna ook meteen vernietigen.” Het volgende moment stond ik alleen in het donker in de drukkerij. Het leek wel of Hans in rook was opgegaan. In de dagen erna kwam ik Hans af en toe tegen in de school en dat knikte hij me heimelijk toe. Dat was het moment dat de economische ogen van Hans veranderden in pretoogjes. Af en toe kwam hij ook vragen of ik al ideetjes had want ons verhaal moest wel met de precisie van een militaire operatie op elkaar afgestemd worden. Hoe moesten we het bijvoorbeeld verkopen dat Marco op zondag en nog wel 1 april op school zou komen. Mijn voorstel was door te zeggen dat Marco dat weekend in het Gelre-dome was voor besprekingen voor zijn tour in 2008. Dat vond Hans wel een listig plan. Woensdag 28 maart was het zover. Ik hing de posters op met de aankondiging dat Marco zou komen. De ene leerling reageerde vol ongeloof de ander weer van: “Doei,1 april”. Ik zette dan mijn pokerface op (geleerd van Charles) en zei dat ik ook niet echt zat te wachten om op zondag naar school te komen. Er waren toch een boel leerlingen die twijfelden. Je zag ze denken: stel dat het nu wel waar is, hij is tenslotte al eerder bij ons op school geweest. Ook bij Hans kwamen de vragen en als hij dat dan aan mij kwam vertellen stroomden er golven pret uit zijn ogen. Hij had wel moeite, zei hij, om thuis serieus te blijven. Zijn vrouw Wilma bestookte hem met vragen dus Hans zat veelvuldig op de korenmarkt achter zijn geliefde cappuccino om zodoende zijn vrouw te ontwijken en dus zichzelf te verraden. Op de grote dag zelf was ik al rond halfnegen op school. Beamer opstellen en de geluidsinstallatie klaarzetten. De dvd, concerto in rosso van Marco erin en afwachten. Hans had voor een halve volkstam limonade aangerukt en koffie en thee gezet. Rond halfelf kwamen de vrouw van Hans en dochter Twinkel binnen, enigszins gespannen voor het grote gebeuren. Na een kwartiertje kwamen er ook nog twee leuke eerste jaars meiden aan en toen ging het gebeuren. Hans had een quiz gemaakt en de laatste vraag was, u raadt het al: wat voor datum is het vandaag. De leerlingen waren enigszins teleurgesteld maar de vrouw van Hans was totaal ontgoocheld. “Boef, schurk, onverlaat hoe durf je”, riep ze uit. “Vijftien jaar zijn wij al een paar. Ik hield van je, ik vertrouwde je en dat vertrouwen heb je nu beschaamd. Hoe kan ik je nu ooit nog vertrouwen. Ik ben diep maar dan ook heel diep teleurgesteld in jou.” Hans haastte zich meteen door te zeggen dat het allemaal door mij verzonnen was en bood onmiddellijk aan om met z’n allen naar restaurant “Klein Hartesteijn” te gaan voor een lekkere kopje cappuccino met appelgebak. Dit bracht zijn vrouw enigszins tot bedaren en zo gezegd zo gedaan. Heerlijk op het terras in het zonnetje nog even nakaarten en de klaagzang van Wilma tot ons laten komen van: hoe ze toch ooit zo naïef had kunnen zijn tot: dit zijn geen grappen meer. Mocht je Hans tegenkomen op school of daar buiten, let dan goed op zijn ogen want die glinsteren nog steeds een beetje. Tom van Berkel
13
Ameland……… ouders huidige tweedejaars ….…Hans houdt van herhalen! Nes. De winkels en restaurants met terrasjes harmoniëren met de prachtige oude huisjes en gebouwen die dit dorp een heel bijzondere sfeer geven. De oude kern van het dorp is gebouwd om de vrijstaande toren (ankerdatering 1732). Aan de Rixt van Doniaweg staat één van Amelands oudste huizen (1625).
Een sieraad voor het dorp Nes is ook de R.K. Kerk, welke onder architectuur van de bekende architect Pierre Cuypers in 1878 werd gebouwd. Schuin tegenover deze kerk staat een standbeeld van de oud Amelander Kardinaal de Jong. De korenmolen "Phenix" is in 1880 gebouwd. In 1980 is deze molen door de Gemeente Ameland aangekocht. Na de restauratie werd in 1982 de korenmolen voor het publiek open gesteld. Zoals jullie in het vorige Contacblad hebben kunnen lezen gaan we van maandag 17 september tot en met donderdag 20 september 2007 met alle derdejaarsleerlingen naar Ameland. Een goede traditie bij ons op school is dat er ook altijd ouders meegaan als begeleider. Heb je als ouder zin en tijd om mee te gaan op deze altijd onvergetelijke mentordagen we hebben nog plek. Meer informatie of opgeven bij
[email protected] Namens de derdejaarsmentoren, Hans Achterberg
14