Zuid Afrika reis familie Bos

Zuid Afrika reis familie Bos Dag 1: Dinsdag 27 nov. 2007: Schiphol  Johannesburg An/Jaap

Eindelijk is het dan zover, rond 7.00 uur zijn we allemaal aanwezig op Schiphol:

Helga doet wat druk en staat met haar mobile te frutselen, plotseling staat er een fotograaf van de telegraaf voor onze neus. Hij wil een foto maken bij zijn verhaal voor zaterdag editie, van deze toch wel bijzondere gebeurtenis, om met 4 broers en 2 zussen + partners gemiddeld 70 jaar oud in goede gezondheid een rondreis van 18 dagen (uit en thuis) door Zuid Afrika te gaan maken. Wel heel bijzonder is ook dat Jan en Nelly ons deze reis aanboden, toen Jan op de broertjesdag met zijn

aanbod en motivatie daartoe kwam, vielen wij allemaal emotioneel even stil. Goed het is dan zover, Dirk is ingecheckt en we gaan

Om 21.30 za. tijd landen we op Johannesburg en worden daar opgewacht door Johan Buys, hij zal ons tijdens de gehele reis van dienst zijn, als reisleider.

Nadat aan de douane formaliteiten is voldaan worden we even verder opgewacht door onze coach.

Onze koffers worden in de aanhangwagen geladen door de kruiers en we gaan richting Malagiesburg

Mountains, alwaar het Mount Grace House & Spa (ons eerste onderkomen) gevestigd is, een rit van ruim anderhalf uur, maar alleszins de moeite waard. Na het inchecken blijkt Gerrit een koffer te missen, is achtergebleven in de aanhangwagen blijkt de volgende dag. Na de welkomstborrel om middernacht worden we met golfkarretjes(Mount Grace blijkt een golfresort te zijn) naar onze optrekjes

de lucht in, om 10.15 nl. tijd zijn we “airborne”. Na verloop van tijd, zijn de meesten van ons onder zijl.

gebracht en gaan we op één oor. In afwachting wat de volgende dag ons brengen zal.

Dag 2: Woensdag 28 nov. Pretoria. Helga/Dick

Nadat iedereen verteld heeft hoe heerlijk die geslapen heeft en hoe groot de huizen waren, plus een eigen

verwarmd zwembadje (Dick en ik doken nacht’s er nog naakt in), gingen wij aanzitten aan een voortreffelijk ontbijt.

Om 10.30 uur arriveerden wij bij Annie en Krijn.

Een warm welkom vergezeld met koffie en div. taarten kwamen over ons.

Margreet was er tot onze grote verrassing met haar 2 dochters. Heel veel fruit en ook warme worstjes.

Holl. Gezelligheid in een holl. Ingericht huis is troef. We maakten nog een wandeling door het park met de prachtige tuin en uitzichten

Vele herkenden dingen uit het ouderlijke huis. Ze hebben een prachtig huis met grote tuin in een veilige omgeving met allemaal Ouderen.

Bij het parlementsgebouw werd ik weer overweldigd

hoe mooi dit is en ligt. Nu op weg naar weer een prachtig hotel.

Even een discussie waar we gaan eten, want het gereserveerde Restaurant had die avond geen stroom.

Tegen 12 uur rijden wij richting Pretoria waar het

Een mix-grill-rest. Bracht uitkomst. Div. bestelden springbokken, Beafsteak samen met heerlijke wijn maakte de tongen los. Eindelijk een goed, zinvoll gesprek met Anna en Voortrekkersmonument gebouwd in 1935-1949. In art-deco-stijl weer een enorme indruk op ons maakte. Op 16. dec. Ieder jaar straalt de zon precies om 12. uur op de plek binnenin op de inscriptie == wij voor U Zuid-AFRIKA === Onderweg in de bus gehoord: hij laste de bijbel aan elkaar. Plofmateriaal. Gerrit. Dick met zus Annie. Iedereen kwam dichter

Bij elkaar. Een waardevolle familie-avond

Dag 3: 29 nov. 2007, White -- River Greenway Resort. Annie/Krijn

Om 7 uur opgestaan na `n soete nagrus in Courtyard hotel op die hoek van Park en Hillstraat in Pretoria. Dis `n koel more ongewoon vir november in Suid Afrika. Die ontbyt was uitgebreid en ons kies toe dit wat vir ons die lekkerste lyk. Na `n half uur se wag op ons bus [hulle sit toe vas in

Daar word ons toe deurdie familie Roodzant van Middelburg ingewag, 6 in getal,

na ongeveer 100 soene was almaal gegroet en sit ons aan `n bakkie, wat vir hulle na `n babelse verwarring geklink het, almaal praat deurmekaar.

die spits verkeer op die Ben Schoeman hoofweg tusse Joh.burg en Pretoria] Soos elke môre daar die tyd. Na ons vertrek ry ons met die N 4 tolpad na ooste, waar die landskap stadig verander na mate ons na die hoe veld beweeg,[minder natuurlike bome en struike] Na die tol kom ons na ongeveer 50 km by Bronkhorstspruit waar regs van die N 4 `n Taiwanese nedersetting is, met die grootste Boedha tempel in die

suidelike halfrond. In die begin jare tagtig het die toenmalige regering betrekkings gehad met Taiwan ( nie met komministies China soos die huidige regering nie) Daar het toe `n hele paar hondert Taiwanese met baie geld gekom en het hulle ten noorde van Bronkhorstspruit met `n groot industrie projekt begin, waar toe der duisende swartes werk gekry het, Die plek se naam is Ekangala. Die Taiwannese bly in `n groep, meng nie, nog met swart nog met blank. Al verder gaande ry ons deur `n mooi landskap mooi groen na die vele reëns van die afgelope tyd, langs mielie lande ( mais) en weilande met talryke beeste

Na die groot verrassing val ons weer in die pad om by

Belfast af te draai na Dulstroom,die kouste plek van die hele voormalige Transvaal, wat bekendheid gekry het om sy Forelle damme en sy mooi natuurskoon sy vele berge en Bosse. Bosse waardeur die reën val meer word. In Dulstoom aangekom stop ons by die

(koeie), waar Dirk amper sy nek mee verdraai het by so `n aanblik. Dan kom naby Witbank waar die aarde om gedolwe word om steenkool te ontging vir brandstof aan elektrisiteits sentrales en uitvoer ook

o.a. na Europa,(ope mynbou) wat baie lug besoedeling inhou. Na ons 2e tol op die snelweg nader ons Ultra shell, waar ons stop om ontlas en versterk te word met koffie.

pannekoek huis, waar ons ieder `n pannekoek verorber het om die reis verder aan te durf. Langs die eetplek is `n mooi Afrika soewenier winkel waar toe al het een en ander gekoop is. Anna had sinnigheid in `n mooie riete houer vir soiets as droog blomme in te sit

Helga had raad vir haar "Set daar een vaas in Anna dan kan hy niet lekken"na `n dawerend gelag vervolg ons die rit na die laë veld deur die mooi dorp

Hierna kom ons in Witrievier aan, waar ons in die Greenway Woods

Resort ons gaan tuis maak vir die komende 2 nagte.

Lydenburg, waar ons die kruithuis gaan bekyk terwyl brandstof ingeneem word.

Nog voor die dinee sit van die Bosse in die water,

Dik maak toe al sy eerste saadjies bymekaar. Vervolgens gaan ons oor die Long Tom pas, waar die

Jan met sy swembroek agterste voor en Anna wat die hele plek bymekaar gegil het van die koue. Anglo Boere oorlog hewig gewoed het,die pas is van die hoogste in Transvaal 2150 m. bo see spieël, met sy mooie vergesigte, kranse en dieptes, maar toe ons bo kom werd ons uitsig belemmer deur mis wat uit die laë veld opkom. Toe slinger ons na onder deur die toeriste dorp Sabie rigting Witrivier langs denne en bloekom bosse, maar helaas ook baie verbrande

Na`n heerlike buffet ete gaan ons te ruste na `n vermoeiend, maar `n verrassend mooie dag!

stukke bos,deur bos brande verwoes in die baie droë winter wat ons beleef het.

Dag 4, 30 nov. 2007: De Panoramaroute Corrie/Gerrit

Na een voortreffelijk ontbijt met bestek dat lijkt op middeleeuwse zwaarden in het prachtige

Op naar Graskop. Onderweg wordt op grote afstand vastgesteld dat God’s Window (Gods venster) beslagen is, dus wordt de route verlegd.

Wij gaan eerst door de prachtige, ongeveer 20 km lange, canyon van de Blijderivier naar het Noorden.

Injabala boma Restaurant, ingericht als een soort ‘kraal’, bij het Greenway Woods Resort in White River (Witrivier) staat een dagexcursie langs de Panoramaroute op het programma. Ditmaal zonder bagagekarretje, want we zullen hier nog een keer overnachten. Bij een heerlijk temperatuurtje van 23 tot 28 graden rijden wij naar Hazyview door een mooi landbouwgebied met macadamia-, mango-, avocado en bananenplantages en bos bouw met veel eucalyptus en coniferen, die op meerdere plaatsen grote schade vertonen door recente bosbranden. In Hazyview wordt gestopt bij een nieuw winkelcentrum voor brandstof en flappentappen.

Dat laatste lukt ons niet, want op deze laatste dag van de maand maken veel ‘zwartmensen’, gebruik van de flappentapper, omdat er weer nieuw geld op hun bankrekeningen is bijgeschreven. Gids Johan lukt het overigens wel. Ook zijn wij getuige van het aanvullen van het kassaldo bij de bank door een pantserauto met zwaarbewapende bewakers.

Onze gids Johan vertelt dat de naam Blijde en Treur herinneren aan de tocht, die voortrekker Hendrik Potgieter uit dit gebied ondernam naar Lourenço Marques (nu Maputo), om een uitvoerhaven aan de Indische Oceaan te vinden. Toen hij niet op de afgesproken tijd in het kamp terugkeerde, werd de rivier bij dat kamp Treur genoemd en de achterblijvers trokken zich terug. Maar ziedaar: na een paar weken dook hij alsnog op. Zij vierden de hereniging door de nabije rivier Blijde te noemen. Op het noordelijkste punt, bij het natuurpark de Blijdepoortdam, hebben wij, staande op een hoogte van zo’n 1250 m, een adembenemend vergezicht

over de Mariepskop (1940 m) en de 3 groene rondavels (heuvels, die lijken op en daarom genoemd zijn naar de traditionele hutten van de Xhosa en de Zoeloes), het stuwmeer en het achterliggende laagland dat op een hoogte van ongeveer 300 m ligt. De Blijderivier heeft hier zo’n 700 m in het gebergte ingekerfd. De Bosjes klimmen als geiten langs de randjes. Nel

krijgt hier de kriebels van, maar dat verandert hun gedrag niet, of niet veel en dan altijd slechts zeer tijdelijk. Maar dat weet Nel al langer. Langs dezelfde weg (R532) gaan wij terug naar Bourke’s Luck potholes (genoemd naar Tom Bourke,die daar in de buurt een goudader vond). De indrukwekkende cilindervormige kolkgaten en andere door watererosie gevormde rotsformaties zijn over een periode van 15 miljoen jaar ontstaan waar de Treur- en de Blijderivier bij elkaar komen en het water naar beneden stort. Het diepste kolkgat is 30 m. Weggetjes en bruggetjes leiden naar de uitkijkpunten en tonen de vele vormen en kleurschakeringen. Corrie laat zich naast de haar gelijknamige rivier vereeuwigen. We bezoeken het kleine museum, we drinken koffie, ontlasten ons en krijgen een voorstelling van

inheemse muziek en dans onder leiding van een dirigente met krijgshaftige attributen. Op weg wordt Corrie bij de oversteek van de Treur nogmaals op de foto gezet voor het nageslacht. Precies op hetzelfde plekje waar zij 9,5 jaar geleden ontbrak. Verder naar het zuiden blijkt Gods uitzicht op de wereld nu opgeklaard te zijn. We overzien vanaf 1700 m de, zo’n 900 m lager liggende, groene, vochtige, vruchtbare laagvlakte die overloopt in het Kruger wildpark en verderop Mozambique. Om 13.00 u op naar Pilgrim’s Rest voor de lunch in het Royal Hotel. We eten het menu van de dag van

ijzeren borden, fish and chips in een krant verpakt of een stoofschotel met lam. Pilgrim’s Rest is ontstaan in 1873 toen er goud werd gevonden. Na een paar jaar nam de goudkoorts af, maar toch is toch de goudwinning doorgegaan tot 1972. Het dorp werd aan de overheid verkocht, alle panden zijn gerestaureerd en het is nu een openluchtmuseum. Anna koopt een lap voor 100 rand (10 Euro) van één van de ’informele handelaars’, die hier ontbraken bij ons vorige bezoek. Helga deelt rode cliniclownneuzen uit aan hun kleurrijke kinderen; die hier groot plezier om hebben. Ook onze neuzen en hoofden zijn inmiddels rood door de scherpe zon. Om 15.15 u nokken we af. Daarna wordt nog de Mac-Mac waterval bezocht. Het is een tweelingwaterval: de rivier stort in twee boven elkaar gelegen stromen over 56 m naar beneden. De naam Mac-Mac herinnert aan de namen van de vele Schotse mijnwerkers, die zich hier vestigden. Anna en Dick doen de historie herleven en worden gefotografeerd op hetzelfde bankje als vader en moeder Bos in ongeveer 1975. Helga laat ook hier de zwarte kinderneuzen rood kleuren. Ook de oren moeten eraan geloven, want de zwarte kinderneuzen zijn vaak te breed en bieden minder hechting dan blanke kinderneuzen. Om 17.00 u terug in het hotel. Ontvangst met vruchtensap. De vaste groep gaat weer luidruchtig te water.

Om 19.00 u volgt een heerlijk buffetdiner in de zeer sfeervolle kraal van het hotel. De mooie lange meiden van de Z. Afrikaanse vrouwenvolleybalploeg geven verdere luister aan ons verblijf in het hotel. Geheel verzadigd en tevreden, leggen wij ons ter ruste na deze prachtige dag.

Dag 5: 1 dec. 2007, ► Sabie Sands Game Reserve. Anna/Dirk

's Morgens vroeg werd iedereen gewekt door een al te ijverige kruier die onze bagage al op wilde halen, maar de meesten lagen nog in bed en als hij ons maar even zag schoot hij weer met zijn steekkarretje voor de dag.

Ook belde Joost of we al olifanten hadden gezien, en toen wisten we nog niet wat we nog allemaal te zien kregen. De gids vertelde dat Engels, Zuid- Afrikaans en 9 zwarten talen door de regering goedgekeurde talen waren.

Om 9.30 uur werden we uitgewuift door In Hazyview (dat drukke winkelcentrum) heeft Dirk T-shirts gekocht, die waren we vergeten.

parelhoenders en vertrokken wij van Green Woods Resort naar Sabie Sand Wildtuin. Onderweg stopten wij bij een bananenplantage en Later een koffiestop waar 5 hoeden werden gekocht, en waarmee Nelly de show stal.

Het pad naar de ingang van Sabie Sand was zeer van de trillige, daar gingen we in jeeps naar Inyatie (wat waterbuffel betekend) Wildtuin. Onderweg zagen wij mooie bloeiende bomen,

Dick nam zijn eigen bananenzaadje mee, wat een avocado bleek te zijn. giraffen, impala's, waterbok,

Ook zagen wij 2 luie leeuwenmoeders met 5 jongen,

gnoes, wrattenzwijnen, nijlpaarden, krokodil, 3 soorten apen, wrattenzwijn,

zebra's, veel impala's en een prachtige grote koedoe

koedoe, en een eenzame gewonde zeearend. Bij aankomst lunch, met een prachtig uitzicht, het is er erg mooi en bij ons huisje zaten aapjes in de boom.

bok.

16.00 uur high tea en om 16.30 uur de Afternoon Game Drive.

Op een mooi punt kregen we wijn en een versnapering, en op de terugweg in het donker nog veel impala's gezien. Na heerlijk gegeten te hebben gingen we om 9.30 uur naar onze zeer brede bedden, we hadden

Wij zagen direct al een zeer hitsige olifanten stier, die een prachtige show gaf, maar zoals alle hitsige mannelijke wezens niet te vertrouwen.

zogezegd de 'pijp uit' na deze prachtige dag.

Dag 6: Zondag 2 dec. 2007, Inyati Game Lodge, Sabie An/Jaap

S’ nachts is er zwaar onweer en is onze “kracht” uitgevallen, gelukkig hebben we zaklantaarn. Om 5 staat onze driver Colin voor de deur om de elektriciteit weer in werking te stellen. Na een kop thee en een paar snelle hapjes zitten we om 5.30 in de safari jeeps, het is regenachtig maar dat deert ons

Na wat overstekende springbokkies, komen de

neushoorns imposant en uitgebreid in beeld.

niet. Het is als snel raak, we worden door de oproep vanuit de andere jeep naar een hyena gedirigeerd, die zich steeds gehinderd door een jakhals aan een springbokkie te goed doet.

Om 8.00 na enige communicatie tussen de jeeps,

Rechts passeren ons een aantal gnoe’s, waarna

komen een paar jonge leeuwen in beeld genietend van hun siësta na een uitgebreide maaltijd zo te zien,

even verder een Nyala(soort koedoe) mannetje in beeld komt, het mannetje verschilt in performance volgens Colin nogal van het vrouwtje, in de dierenwereld zijn de mannetjes meestal mooier volgens Colin. Na deze opmerking is er enig rumoer in de jeep. Hieronder het verschil tussen de seksen Nyala in beeld.

ze zijn dan niet gevaarlijk volgens onze driver Colin. Dan komt er heel ver weg nog even een Korhaan inbeeld. “Die Korhaan is die raasbekste voël wat ek nog ooit teëgekom het. Dit maak 'n vreeslike harde "krakkrak-krak"-geluid wat 'n mens heeltemal jou melk kan laat wegskrik as jy rustig in die veld stap”. En dan(8.40)na een paar plaatjes van An is er koffie

Na de Hightea(16.00), gaan we weer op safari, als eerste zien we een schildpad gevolgd door een

koedoe en mestkever. Na de koffie komen de Waterbokken in beeld.

Dan krijgen we een seintje van de andere jeep er is een luipaard gesignaleerd.

Gevolgd door zebra’s, met op de achtergrond rennende wildebeesten. Hij/zij ligt daar rustig op een boomtak mooi te zijn tot in de verte een groep springbokkies langs komt. Na dit schouwspel rukken we op naar de buffels

Heel in de verte zien we nog een paar nieuwsgierige giraffen, ook dit mierennest vraagt om aandacht.

Rond 10.00 zijn we terug op de lodge en is het tijd

voor de uitgebreide brunch, gevold door de siësta.

Na nog een ontmoeting met een chagrijnige olifant is het borreltijd. We gaan daarna, het is al knap donker(19.30) met de schijnwerper, verder plots stopt Colin en stelt onze frontman ons een trapsoetjie voor. Na thuiskomst wacht ons weer een voortreffelijk diner in de openlucht, waarbij Gerrit de gelegenheid te baat neemt om ons Safariteam te bedanken, onder het aanbieden van een envelop.

Na een indrukwekkende dag gaan we met een tevreden gevoel naar onze slaapstede.

Dag 7: Maandag 3.dec..2007, naar Port Elisabeth Helga/Dick

Klop, klop het is 6.25 uur. Wij worden gewekt, maar vinden het nog te vroeg om op te staan en

Blijven liggen om van het grote, luxe bed te genieten. Op ons gemak kleden wij ons aan en daarna

In de bus gehoord: oude kooien uit de sloot: Annie vertelde toen ik 16 jaar was kreeg ik het met de stok.

Anna: ja dat weet ik nog moeder rende achter je aan. De stok brak. Langs de weg zien we een papierfabriek die p/uur 65 km papier verwerkt 7 dagen per week. Met 3000 arbeiders. Het stinkt verschrikkelijk naar zwaveldioc.

Genoten wij weer van een groots ontbijt. Corrie vertelde wat ze gister-avond hoorde van de Chauffeur van de jeep over zijn werk/opleiding en het runnen van de loge. Heel interessant. 7.15 uur vertrek.

8.15 uur zaten wij weer op de snelweg. De chauffeur was op tijd, want wij moeten in de middag het vliegtuig halen. Wij reden door

een prachtig landschap met vele maïsvelden. Voor Johannesburg veel goudmijnen/velden gezien.

De zoveelste verassing op deze reis kwam van Anna een gedicht en dat kan ze prima. (zie laatste pagina)

Om 14.35 uur waren wij op het vliegveld, inchecken en wachten. Precies om 17.00 uur gingen

Wij de lucht in, zonder de gids, want voor zij ticket was niets geregeld. Nel maakte zich erg Ongerust. We zullen wel zien, sprak Jan. Tegen 18.45 uur landen wij in Port-Elisabeth.

Met een heerlijk souper in onze buikjes zochten wij onze slaapkamers op. Niet voordat wij ontdek hadden waar het zwembad was. Dit voor de volgende dag.

Daar stond ons vertrouwde busje met een andere/donkere chauffeur Aleen, was zijn naam. En wat schetst onze verbazing, Johan was er ook. Nel helemaal opgelucht. Ook leren wij veel van de gewoontes van het land. De w.c.-deur open betekent de w.c. is vrij. Je moet het maar weten. Fooien geven of gewoon vriendelijk zijn tegen de donkere mensen

De reis naar weer een fantastisch hotel verliep prima.

Je krijgt een glimlach of goed woord terug.

Dag 8: 4 dec. 2007, Addo ► Blaauwbosch, 15 -25º gr. Annie/Krijn

Toe ons opstaan in Olifants Huis, het Dik en Helga die mooi môre ingegaan met `n verfrissing in die swembad.

Oliefants huis is geleë ongeveer 120 km n.o van Port Elisabeth, teen Addo Olifants park aan, vandaar die naam.

Na `n heerlik ontbyd op die stoep het ons die tasse weer by die deur gesit om daarna nog te geniet van die mooi plante groei en die bou van nessies van die

rooi en die geel vinke (wevers),geel en rooi vinke maak nie hulle nessies in die selfde boom nie, hoe wonderlik is die natuur van die diere tog nie! Toe stap ons na die buur plot, die "Lenmore slang en voëlpark", Die eienaar `n liefhebber van voëls en reptiele wat siek diere vertroetel tot hulle weer in die vrye natuur kan beweeg, hy het teks en uitleg gegee van sy giftige slange en hulle dan om die

nekke van die Bosse gehang het, daar is gegril en gegil deur hulle wat nie so dapper was nie, (ons weet van slange).

Toe gaan ons nog vir `n demonstrasie met `n jong krokodil, waar ons die geklap van die bek hoor as hy wil byt,(dood eng hoor). Toe gaan ons nog vir `n lekker kop koffie en durf ons die pad aan na ons volgende adres, ongeveer anderhalf uur se ry, deur die

Sondags rivier vallei met sy sitrus plantasies en lusern lande afwisselend met bees plase (koe boerdery). Om so een uur sekant kom ons in

Blaauwbosch Private game reserve aan, waar ons as konings verwelkom is met`n drankie, toe ons kenbaar maak ons is lus vir ietsie te ete, het hulle terwyl ons ons tuismaak in ons kamers, vir ons geroosterde toebroodjes klaargemaak wat ons uit die vuis uit verorber het. Blaauwbosch is geleë in die Klein Karoo, semie woestyn, reënval ongeveer 100 m.m per jaar, tussen

die groot Winterhoek berge en die klein Winterhoek bergreeks. Na`n bietjie rus op ons weelderige beddens, het ons om 4.30 uur,tee of koffie gekry

met`n bietjie baie daarby, wat "Hich thee"genoem word.

Om 5 uur word ons groep in twee gedeel en begin ons Wilds toer, vir die volgende 4 ure lank, Simphiwe is ons bestuurder en gids, ons ry tusse karoo bossies en vetplante, kaktusse en turksvye(woestyn vygen) deur, die eerste dier wat ons te siene kry is `n skildpad daarna die swaarste vleënde voël `n Gompau, hy kan tot 20 kg weeg, toe sien ons die Gemsbok(spiesbok), Springbok, die eland, duiker en steenbokkie, al ryende kom ons op al die nege Olifante af, die

Kameelperd, slaap met sy nek en kop altyd na bo, trou as sy 5j. oud is en dra 14 m. kan 27 j. oud word, is 4½ tot 5½ hoog. Steenbokkies drink nie water nie, kry vog van môre dou. Gemsbokke kan tot 65 daë sonder water. Elande kan tot 40 daë sonder water. Kwagga`s kan hul temperat uur reël, deur hulle hare van die strepe afsonderlik te laat opstaan. Duikertjies, loop twee twee bymekaar en bly mekaar trou, tot die dood hulle skei. Aldus Simphiwe. Na nog so `n half uur se ry kom ons half nege weer

by ons tuiste aan, waar ons met `n warm nat lappie en `n drankie verwelkom word om daar na vir die eerste keer van my lewe `n koppie pere sop (soep) te nuttig, waarna ons `n heerlik dinee gekry het,

oudste is die leier van die trop `n 58 j oue meisie, die jongste fantjie is 9 maande, toe ry ons al langs die grensdraad en sien ons die Kwagga`s( Zebra`s) en die kameelperde (Giraffe`s), na teks en uitleg van Simphiwe van al die diere wat ons gesien het, stop bestaande uit blaarslaai met hoener en `n lam gereg en `n nagereg.

ons vir `n drankie met biltong, droë wors, droë fruit, neutjies ens. Simphiwe sê: Olifant is 23 j. as sy trou, dra 22 m. en gooi ong. 100 kg. mis per dag. Eland is die swaarstebok (antiloop) 450 kg. die bul en 470 kg. die koei.

Na `n heerlike dag, wag ons `n soete nag.

Dag 9, 5 december 2007: Blaauwbosch Private Game Reserve in ADDO –Sinterklaasdag. Corrie/Gerrit

Op een tijdstip waarop ik thuis niet uit mijn bed kom, klinkt de klop op de deur: 6 uur. Opstaan, aankleden, een kop koffie of thee, wat kalverbiks en wij gaan flink aangekleed om half zeven in twee groepen op safari. Gemsbokken, zwarte of kaapse wildebeesten

Een hoogtepunt van de dag was de jacht van een drietal leeuwen op een groep hartebeesten. De mannetjesleeuw en in mindere mate ook een oudere vrouwtjesleeuw kijken de kat uit de boom, terwijl een jonge leeuw de achtervolging inzet.

Een jonge hartebeest kan het hoge tempo niet volgen en dreigt binnen de kortste keren verschalkt te worden. Maar dan zien we een staaltje teamwerk van enkele oude hartebeesten,

(kleiner en eleganter dan de blauwe in het noorden en met een prachtige lange blonde staart), een aantal koedoe’s, hartebeesten, elandantilopen (?),

die links en rechts uitwijken en hun tempo vertragen. Zodoende loopt de jagende leeuw in een soort fuik en wordt plotseling van de achter- en zijkant bedreigd. De leeuw onderbreekt de achtervolging en de kudde hartebeesten herenigt zich alsof er niets gebeurd is.

enkele neushoorns, zebra’s, impala’s,

een groep giraffen, springbokken, een buffel,

De jonge leeuw slentert terug en kan een pittig functioneringsgesprek tegemoet zien. Volgens onze ranger had het jonge hartebeest geen schijn van kans gehad bij een meer ervaren leeuw.

vogels, zoals de hadada-ibis en de gompau,

Ook horen wij van onze ranger een verhaal over de eigenaars van Blaauwbosch en nog een tweede gamelodge. Zij heten Craig en Gill Cullingworth. Zij zitten in de bouw en hij bezit ‘half Port Elisabeth’ volgens onze zegsman. Hij heeft in totaal ongeveer 10.000 ha grond gekocht, en in 2001 is hij begonnen met de bouw van Blaauwbosch. In totaal is er 40 miljoen Rand geïnvesteerd, de huidige waarde zou ongeveer 80 tot 100 miljoen bedragen.

die tot 30 kilo weegt en toch nog kan vliegen, behoren tot de rijke oogst aan wilde dieren.

Terug op het basiskamp en wacht ons een fantastische brunch. Helga tovert een aantal cadeautjes uit Sint zijn schoen en we zingen over de stoomboot tot grote verbazing van onze gastvrouwen en -heren en de twee overige gasten, een echtpaar uit Stockholm.

Hierna gaan enkele verhalen van vader en moeder Bos over de tafel. Bij voorbeeld mama’s boodschappenreizen naar Haarlem. Het hoge tempo dat ze daarbij aanhield, de man, die ze daarbij onderuit schoffelde zonder het te merken (volgens papa), het vaste schema dat ze hierbij onderhield zonder ooit even uit te rusten voor een bakkie koffie of zo. Allemaal herinneringen…

het dichten en nodigen allen uit op hun kamer voor het diner. Het volgende gedicht wordt gepresenteerd:

Die Sint hè ervaar helaas, dat Nel en Jan ook speel voor Sinterklaas. Een reis naar Suid-Afrika ga te ver voor de ware Sint, die dat valse kompetisie vin. Na de rust, en de high tea, gaan we op de middagsafari en het is nog steeds koud. We treffen 8 giraffen, elandantilopen, wildebeesten,

koedoes, een blesbok, 6 buffels met een kalf, een neushoorn met jong. We nemen er een borrel op en Anna danst onderwijl op blote voeten tussen heel veel mieren. Vervolgens als klap op de vuurpijl,

in de schemering, een jachtluipaard, dat door de slechte lichtomstandigheden helaas bijna niet te fotograferen is. Omdat Jan en Nelly’s 45e huwelijksdag op onze vertrekdag valt, en Annie en Krijn dan al op weg naar huis zijn, wordt er bekonkeld dat we ons cadeau aan het Sinterklaasfeest koppelen. Corrie en Gerrit slaan in de middagrustpauze aan

Sint hè ook ervaar, dat oom Jan en Tannie Nel ben sonder rekenaar. Die Sint wil jullie breng weer bij die tijd en hè, daarom in Hoofddorp zo’n machien gerijd. Want Sint nie werk nie buiten ’t Hollands Koninkrijk Een schootrekenaar is baie swaar te begrijp, maar Cees Spaans is graag bereid, jullie rap te leer, hoe zo’n apparaat te exploiteer. Jan en Nelly, jullie wor gewens nog baie veel jare saam en baie dankie uit ons aller Bosjes naam.

Het cadeau valt in goede aarde en wij begeven ons naar het zoveelste voortreffelijke diner. De rolgordijnen van de veranda waaronder wij eten

zijn neergelaten vanwege de kou en de open haarden doen hun best op 5 december.

Dag 10: 6 dec. 2007, >Knysna, Belvidere Manor Anna/Dirk

Wij werden om 5.30 uur gewekt voor de laatste drive voor we Blaauwbosch verlieten. Jan ging niet mee want die had zich verkinkerbolt dus zodoende een stijve nek, Nel beef bij hem, en Annie R. ging ook niet mee.

Overal groeien hier veel woestijnvijgen, deze komen

Het was regenachtig, dus gehuld in regenceps gingen wij op pad. Dick zat achterin te chagerijnen want die wilde eigenlijk nu niet meer mee, omdat het nat, koud en er weinig zicht was, maar ondanks dat hoorden wij toch voldoende prááááchtig van Helga. van oorsprong uit Zuid Amerika maar zijn vroeger ingevoerd om te gebruiken als schapenvoer. Een bepaalde soort mier legt eitjes op de vijg (wit spul) waar die op den duur toch aan dood gaat, de plant heel mooie bloemen.

Door de regen waren de kosmossen op bomen en stenen zodoende erg mooi. Toch verschillende dieren gezien, het hoogtepunt was wel het jachtluipaard, een grotere als diegenen van de avond ervoor. In de dagen dat we in Blaauwbosch waren is het echt groener geworden. Wij hadden een rit van ongeveer 400 km voor de boeg naar Knysna.

Zij lag eerst nog achter een boompje, maar ging opzoek naar 'kos'.

Langs de weg het bloeiende fijnbos (de natuurlijke habitat) , verschillende soorten apen en allerlei schapen en of geiten gezien.

Na de lunch (tosti's) daar hebben wij de 800 jaar

Wij passeerde Uitenhage die plaats is vernoemd naar iemand van de VOC. Ook zag je veel Chico VW auto's rijden, dat is een namaak van de jaren 70 golfjes.

oude Big Tree bekeken, na een wandeling van 1 km. over houten vlondertjes.

Als de grond beregend kan worden zag je onderweg grote koeien boerderijen, anders kun je maar 3 schapen per ha. houden.

We gaan over de hoogste brug van Zuid- Afrika, de Stadensburg.

Bij Jeffereysbay (Indische Oceaan) koffie gedronken, mooi maar erg toeristisch.

Weer gestopt bij de Paul Sauerbridge over de stormrivier (170 m.diep), daar groeide veel arondskelken in het wild. Wim gebeld, in Nederland vreselijk veel regen, dus wat het weer betreft missen we niks.

In het Tsitsikamma National Park, prachtige wilde zee en hoge golven die op de rotsen en kliffen slaan, daar komt ook de Stormrivier uit in de Indische Oceaan. Bij de in/uitgang van het park stond een bloeiende Protea, de nationale Zuid- Afrikaanse bloem. Na de Plettenberg Bay komen we om 18.00 uur aan bij hotel 'Belvidere' in Knynsna, waar we met 2 stel een huisje hebben en uitzien op het Knysna Lagoon.

Dag 11: Vrijdag 7 dec. 2007, Knysna Featherbed Tour An/Jaap

Belvidere Manor is prachtig, we spraken af om 8 uur te ontbijten, toch lopen we om 7 uur al rond om de omgeving te verkennen en schieten “tig” foto’s

Dik is vanmorgen door deze schorpioen in zijn grote teen gebeten, het insect had zich in zijn schoen verschanst. Om 9.15 uur vertrekken we naar Knysna voor de Featherbed Tour, even later schepen we in voor de ferrytocht over de Knysna Lagoon via de Knysna Heads naar Featherbed Reserve, een prachtige tocht met veel vergezichten, het is nogal winderig, er komt af en toe wat water aan boord. Gerrit heeft zo z’n bedenkingen over de speaker op de ferry.

An neemt hier en daar wat bloemen foto’s

Ook de drie kleuren: yesterday, to-day en to-morrow in deze volgorde hebben haar aandacht

Da’s een “twee achter mekaar mannetje” lijkt Gerrit te denken, Johan lijkt het daar mee eens te zijn. De vergezichten zijn mooi en dat maakt veel goed.

Helga ligt om half acht al in het zwembad

Bij Featherbed Reserve aangekomen worden we met een Unimog treintje naar boven vervoerd.

Tegen acht gaan we ontbijten, ziet er prachtig uit.

Onderweg passeren we veel bijzondere bloemen en planten, An laat haar IXUS nogal eens klikken.

”Mooi, mooi” bedient ons op het terras, “vers, vers”

Ook Dik komt af en toe ook met een bloemetje aandragen.

Eenmaal boven kiezen de meesten van ons om

te voet verder te gaan, dat wordt nog wat klauteren op en af, maar het is de moeite waard. We komen

Anna zoekt schelpen en Gerrit hoopt nog op een belangrijke archeologische vondst. Na de lunch varen we terug naar Knysna, alwaar we

losgelaten worden in het winkelcentrum, daar zijn mooie souvenirs te koop. Nadat we de flappentap

nog veel moois tegen maar ook zijn er nog uitzichten

op de grillige kustlijn van de Indische Oceaan. In het midden van de volgende foto is een rood afdak

te zien daar zullen we morgen, naar blijkt, de lunch gebruiken. Een kwartier later werd van bijna hetzelfde punt de volgende foto geschoten.

geplunderd hebben, ontdoet Nelly een winkel van een aantal prachtige kussenhoezen. Terug op Belvidere Manor vermaken we ons nog enige tijd in het zwembad, waarna we opgefrist en wel, rond 19.00 naar het “JJ’s Restaurant” aan het KNYSNA WATERFRONT vetrekken voor het diner. Tot slot worden we door het bedienend personeel verrast, met een aantal “Traditional African Songs”

Rond 22.00 gaan we voldaan terug naar Belvidere.

Dag 12: Zaterdag 8.dec. 2007, Knysna en omgeving. Helga/Dick

Nu is het voor de 3. keer onze beurt voor het maken van een verslag. Dus extra opletten.

Wat een stil mooi strand.

Tegen 6.30 uur werd ik wakker en ging uit bed, om de 4 dagen van mijn eigen reisverslag te noteren, want je vergeet zoveel. Wij ontbijten om 7.50 uur weer uitgebreid ( dat gaat thuis wel tegenvallen, gelukkig ben Ik een goede ontbijter) en wij genieten het zitten op het terras.

De Bossen-kinderen storten zich gelijk op het zand en klimmen op de rotsen, sommige worden gesommeerd om toch vooral voorzichtig te doen, lekker uitwaaien.

Er worden weer fraaie foto’s gemaakt door onze hoffotografen. De directie zat aan een tafel: Jan en Nel, Jaap en Annie, Gerrit en Corrie. Trouwens wij eten allemaal goed, want je weet maar nooit wanneer en wat je krijgt voor de lunch.

Om 10.00 uur vertrekken we langs de kust om in een mooie baai te gaan wandelen.

Wat gaat iedereen toch ontspannend, gezellig met elkaar om. Natuurlijk worden ook weer herinneringen over de kindertijd opgehaald. Maar je merkt de een is toch meer een prater dan de ander. We drinken gezellig koffie en daarna vertrekken we naar weer uitspanning tegenover het natuurreservaat waar wij

gisteren z’n heerlijke wandeling gemaakt hebben.

Leuk om, nu alles uit een tegenovergesteld perspectief te zien. Lekker klimmen in de zon en van de veergezichten genieten.

Een gezamelijke foto van de koude of warme kant zit er niet in, want dan is die weg of die heeft geen zin.

Een heerlijke lunch zet onze magen weer aan het werk, nog even kort gewinkeld, op zoek naar gevlochten broodmandjes voor alle kinderen. Niet geslaagd, wel een mooie sjaal van Dick gekregen.

Opmerkingen: de Bossen-meisjes kunnen goed drijven. Ze zijn van lucht. O, heb ik toch gebakken lucht getrouwd, zegt Dirk.

Tegen 17.00 uur is de bioscoop van Krijn geopend. Een leuke video-voorstelling wordt ons gepresenteerd.

Zeker het bezoek bij de slangen met de nodige uitroepen is levensechter op een film.

Wij eten in de buurt van ons hotel. Lekker makkelijk en goed. Steeds zoeken wij tegen 22.30 uur onze huizen op. Je wordt toch erg moe van alle indrukken. Het liefste had ik twee paar ogen extra, Zodat ik die van de vorige dag even kon laten uitrusten.

Het zwembad wordt weer door de echte zwemmers opgezocht.

Dag 13: Sondag, 9 dec. 2007, > Swellendam, Weersverwagting is 17- 28º gr. Annie/Krijn

Vroeg uit die vere want ons moet om 8 uur in die bus sit,ons is toe nog voor meneer"mooi mooi"by die ontbyt,na wat heen en weer geskarrel, kom toe "mooi mooi"al gou met sy "fresj koffie",na die ete word al hard lopende ons tasse aangedra en na `n luid "pragtig,mooi mooi"neem ons afskeid van Knysna en Belvidere Manor

en gaan ons met die N12 rigting George ong.55km. langs vleie en binnemere en baie mooi fyn bos. George is gestig in 1811en vernoem na Koning George de derde van Engeland.

nasate woon nog daar. Ons gids vertel dat van die volstruis 60% vir leer en15% vir vere en 25% vir vleis gaan, `n volstruis man het twee wyfies en sy gaan broei as sy 3¡ oud is vir 46 daë op 11 tot 16 eiers van elk tot 1½ kg.in gewig.

Ons Dirk en ook Annie word afgeneem op `n volstruis, hulle is ligt genoeg daar voor. Dapper Anna kon na dat sy geweeg is en haar testament geteken het, `n ritjie onderneem met `n benoud gesig en `n gejuig van die kantlyn, klim sy toe ongeskonde van haar rydier af.

By George draai ons weg van die Indiese Ociaan met die N12 na Oudshoorn ong. 75 km. ons ry oor die baie

mooi Outeniekwa bergpas, die pas is 800m. bo seespieël met baie mooi vergesigte, as dit baie helder weer is kan `n mens die see sien.Met die berg af, sien ons ''Hop"plantasies, wat gebruik word vir die maak van bier. Ons kom al weer in die klein Karoo, wat beteken "droog", met sy volstruis plase (struis vogel boerdery) Ons eerste besoek vir die dag is dan ook aan `n volstruis plaas met sy "Vere paleis", so genoem omdat in die top jare van die volstruis plase die boere ryk geword het van die vere, van 1885 tot 1914 was ryk jare en toe het in 1910 ene Olivier die vere paleis gebou, hy het skat ryk geword maar het arm gesterf, want met die uit breek van die eerste wêreld oorlog het die hele volstruis bedryf in duië

geval. In 1932 is die "Vere paleis"dan ook verkoop aan `n Jood uit Litouwe, vir `n appel en `n ei, en die se

Na `n welverdiend bakkie koffie vertrek ons na die Kango grotte, 30 km. noord van Oudshoorn,in die groot Swartberge is daar 17 km.grotte. Ons kry `n gids met die naam van Marnet Olivier `n teologies student aan Pots universieteit.

Hy vertel van ene Jakobus van Zyl wat in 1780 hom laat sak het in `n gat in die gesteente en toe op 18 m. diepte geland het met net `n kers(kaars) as verligting en hy toe op `n groot saal afgekom het wat later die Botha saal genoem is, die saal is tot 1982 vir musiek konserte gebruik, maar toe gestaak vanweë erosie in die grot.

wat bedryf word deur Roy en Marjolein van Mourik, Nederlanders wat eers in die Kongo en China ambassdeurs gewees het en nou hulle geld belê het in die lodge, Nadat ons die kamers in besit geneem het, Ooit het ook die San mense skuiling gevind in die bek van die grot.Ons sie die toring van Pisa, die huilende wilger boom, die spook kamer, die bruidskamer, die sonneblom of sambreel, dit alles en nog veel meer gevormd deur stalagmiete, druipsteen vanaf die vloer gevormd en stalagtiete van bo af gevorm.Besoekers aantal in Desember is 2000 per dag, dan word die gidse met 15 vermeerder tot 30.

Gaan ons eers die wyne proe, voor dat ons gaan aansit aan `n baie lekker aand ete wat bestaan uit Mozarella slaai as voor gereg en toe Vark filette met sampioensous, gekookte aartappels, wortels,boontjies en as nagereg roomys met bramen en framboos. Na die grotte gebruik ons `n ligte middag ete in die"Head-Times"restaurant in Oudshoorn waar die menu kaart in die vorm van `n krant aangebied word. Na die ete verlaat ons Oudshoorn met die R62. al tussen die Outeniekwa berg reeks en die Swart bergreeks deur , langs Calitzdorp, Zoar, Ladismith, na

Met `n vol maag en vol nuwe indrukke van hierdie vol dag , gaan Jan en Nel slaap op hul water bed in die Bruids Kamer en ieder na hul eie beddens toe, waar ons besef dat dit jammer is, om met toe oë te slaap en nie bewus te wees van die vyf sterre luuksheid nie.!

Barydale, van het eerste deel van die rit weet nege van die twaalf nie baie nie, Corrie het `n afdag en de res slaap? Nadat almaal weer reg was kom ons uiteindelik in Barrydale aan waar, wonder bo wonder Helga haar mantjies vind,daar vandaan gaan ons deur die

Terwijl Annie en Krijn hul kamer in besit neem

Tradouws pas waar ons die druipkelder gesien het en van die natuur geniet het. Na 325km. kom ons teen 6 uur in Swellendam aan by "de Kloof" luxery estate, `n 5 ster lodge, . foto Nelly

Dag 14: 10 dec. 2007, van Swellendam ‘De Kloof’ Luxury Estate naar Kaapstad ’The Bay Hotel’ Corrie/Gerrit

Deze morgen staan we eerder op dan strikt noodzakelijk. Niet omdat we een verslag moeten maken, maar omdat Roy en Marjolein van Mourik hier een klein paradijs hebben gecreëerd. Jammer, dat we hiervan maar zo kort kunnen genieten. We drinken thee op ons ‘eigen’ terras en vertoeven ook even op dat van Nel en Jan, die hun nacht op een waterbed hebben doorgegolfd. Roy vertelt, dat zij goed draaien, hoewel ze nog maar 2 jaar open zijn. Dit dankzij Marjoleins marketingervaring en het internet. Ze zijn er zodoende in geslaagd om met behulp van een aantal glossy magazines internationale aandacht te krijgen. Zij zijn ook, in tegenstelling tot de ‘wildparken’, veel minder afhankelijk zijn van de conjunctuur in Europa en Amerika want ze krijgen veel Zuid-Afrikaanse gasten uit voornamelijk Johannesburg en Kaapstad. Roy vraagt mij wat voor gezelschap we zijn. Na mijn antwoord vraagt hij lichtelijk verbaasd: ‘en jullie slagen erin, om al die tijd de vrede te bewaren?’ Ja, dus.

Na een prachtig champagne-ontbijt worden wij om 9.45 uur uitgezwaaid door de staf van ‘de Kloof’. Op weg voor een behoorlijk aantal busuurtjes. We beginnen langs de R60 richting Robertson en verderop Worcester, langs een lange ‘wijnstraat’ die, met een beetje fantasie bijna zo’n 300 km lang, doorloopt tot een stukje voor Kaapstad.

Rechts van ons de Langberge, links de Riviersonderendberge door de fraaie en brede vallei van de Breede Rivier

In de Kaap staan ongeveer 100.000 ha wijndruiven, die ongeveer 3,5 % van de wereldproductie leveren. De meer grootschalige wijnbouw is gestart door Simon van der Stel in 1679. Maar de VOC had al wijnproductie in 1652. De wijk Wijnberg in Kaapstad herinnert hieraan. De VOC-schepen waren de beste afnemers. De komst van de Hugenoten in 1688 gaven de wijnbouw een stevige impuls. In 1806 begonnen de Engelsen Kaapse wijnen te importeren, omdat import vanuit Frankrijk vanwege het continentale stelsel onmogelijk werd. Maar de grootste expansie van de export heeft plaatsgevonden in de laatste tijd na het opheffen van de boycot tegen het apartheidsregime. Bij Worcester wordt het veebedrijf (300 ha), annex wijnbedrijf (50 ha) van François Naudee bezocht.

Onze belangstelling gaat voornamelijk uit naar het veebedrijf. We worden rondgeleid door 2 mensen. De 160 melkkoeien van het ‘HF-merk’ worden op een klein perceel zonder gras gehouden, met beschutting tegen de zon. De overige oppervlakte is voor voederwinning. De ‘koeienafdeling’ heeft 5 man personeel. De productie per koe is rond 30 kg per dag en ze krijgen 7 kg krachtvoer.

De melkstal heeft 12 standen. Er is een generator voor stroomopwekking. Er zijn slechts 2 melktanks van resp. 5000 en 2000 liter, want de melk wordt iedere dag opgehaald en voor 90% tot consumptiemelk en 10% tot melkpoeder verwerkt. De melkprijs bedraagt R 2,50 p/kg (= € 0,25). De koeien gaan langer mee dan in ons land.

Nadat Dirk en Anna hun laatste vragen gesteld hebben, volgt de dankzegging en heenzending om 12.00 u, na een visite van ruim een uur. De reis wordt voortgezet over de N1 door bergen met prachtige rotspartijen richting Kaapstad. Bij de Du Toitskloof met uitzicht over de diep

Tenminste als je dit 5-sterren hotel normaal wilt noemen: ons hotel ligt aan de Camps Bay, direct aan de Atlantische kust met een prachtig zandstrand met palmen in een brede groenstrook: het Scheveningen van Kaapstad ongeveer, maar dan met palmen. ingeslepen Paarlrivier, wordt gestopt voor een fotosessie en een lichte lunch. Anna bekent, dat ze af en toe gewoon het ABC bidt: ‘onze lieve Heer weet best hoe hij hiervan voor mij een passend gebed moet maken!’ Du Toit was een schrijver van hugenoten-origine, die veel heeft bijgedragen aan de emancipatie van het Afrikaans als schrijftaal. Zijn naam wordt uitgesproken als du Tooit. De Afrikaners hechtten grote waarde aan het uitspreken van de Franstalige hugenotennamen op z’n Afrikaans. Er volgt een 4 km lange toltunnel –de Hugenotentunnel van 1988, die de weg naar Kaapstad sterk verkortte en verbeterde. Om ons op het gemak te stellen, vertelt Johan bij de ingang over het grote ongeluk enkele jaren geleden in de St. Gotthardtunnel. We rijden nu over een vierbaansweg met een bloeiende oleanderhaag in de middenberm. We passeren Paarl en een enorme electriciteitscentrale. Het verkeer wordt steeds drukker naarmate we Kaapstad naderen, maar de intensiteit komt nergens op het niveau dat wij in Nederland gewoon zijn sinds de laatste 20 jaar.

We maken een strandwandeling van ruim een uur. Enkele Bosjes zijn er van overtuigd dat er in de verte een walvis te zien is. Maar naar mening van uw dagrapporteurs is deze walvis van een hoog Loch Nessgehalte. Om 18.30 u vertrekken we met het busje naar visrestaurant Baia in een splinternieuw zeer luxe winkelcentrum aan het Waterfront.

Onder aanvuring van een zeer agressieve verkoopober gaan wij buiten het budget, wat leidt tot enkele misverstanden met onze reisleider. Maar lekker is het wel..... En ja hoor.... in de verte doemt het bekendste beeldmerk van Kaapstad op: de Tafelberg (1086 m) op met de kenmerkende mistsluier op de top. Een mistsluier, die ontstaat in de stijgende luchtstroom op de hellingen en die vervolgens als een soort watergolf vanaf de top naar beneden rolt en dan oplost in de warmere lucht beneden. Om 15.30 uur checken we voor drie nachten en de daaropvolgende dag in bij ‘The Bay Hotel’, het eerste en tevens laatste normale hotel op onze reis.

Om 10.15 u gaan wij zeer voldaan te bed.

Dag 15: 11 dec. 2007 > Cape Point Anna/Dirk

Wij vertrokken om 9 uur richting Cape Point, over de tafelberg hing het tafelkleed en de 'twaalf apostelen' waren niet te zien.

Koffie gedronken in de 'Two Oceans' . Ook prachtige muizen gezien met steepjes op de rug, en stuisvogels zonder streepjes. Bij de Hout Bay waar we liepen zagen wij haaien van ongeveer 7 meter.

Bij de Noordhoek mooi strand, en op de Slangenkop staat een vuurtoren.

Wij hebben de 'Punt' beklommen welke 1085 m. boven de zeespiegel is, de kustlijn is 3200 km.

Er zijn prachtige uitzichten met helder wit poeder zand met bamboe (kelp) wat volgens Johan stinkt.

Om 11 uur komen we in het Nature Reservaat aan, hier komen zwart witte zebra's voor i.p.v. geel witte. Als vroeger de schepen Kaap de Strom voorbij waren (wat al genoeg zegt) wordt het Kaap de Goede Hoop. Op de rotsen waren veel zwarten aalscholvers die ook hier de boel onder schijten.

Kaap de Goede Hoop is de is de meest Zuid- West punt van

Bij Boulders Beach (False Bay) hebben we een kolonie grappige kleine pinquin's bekeken.

's Avonds op 21 ste verdieping van het Ritz Restaurant Afrika, de Indische (warm) en de Atlantische Oceaan (koud) stromen hier in elkaar over, het weer was goed dus hadden we een geweldig uitzicht. Langs de Buffels Bay (aan de overkant is 30 km. de Hottentotten bergreeks) rijden we naar Simons Town voor de lunch (Bertha's visrestaurant).

Johan verteld nog een leuk verhaal van een hond en een matroos, van de hond staat er een beeldje.

In de haven liggen oorlog schepen, fregatten.

gegeten ( met een draaiende vloer) wat een prachtig uitzicht over de stad, vooral toen het donker was met al die lichtjes.

Als dit verslag niet helemaal compleet is komt dat door Nel, want die leidde me steeds af in de bus.(Anna/Dirk)

Dag 16: Woensdag 12 dec. 2007, Kaapstad stadstour. An/Jaap

Bij het opstaan 6.30 ziet de Tafelberg er mooi uit

Weldra bereiken het fort “Kasteel de Goede Hoop”.

De zon komt door, tijdens het ontbijt wordt het echter grijs en begint het licht te regenen. Het is dus Het werd tussen 1666 en 1679 in opdracht van de VOC gebouwd. In 1680 nam gouverneur Simon van der Stel zijn intrek in het fort. In 1936 werd het Kasteel tot nationaal monument verklaard en is goed

maar de vraag of we vandaag aan de Tafelberg toe komen. Na het ontbijt gaan we eerst voor de stadstour. Het eerst bezoeken we de zgn. Bo-Kaap. Johan vertelt ons: Dat de inwoners van deze wijk afstammen, van in de zes- en zeventiende eeuw door de Hollanders (VOC.) geïmporteerde slaven, vnl. uit Afrika, Indië, India en Maleisië. Na de afschaffing van de slavernij(1834) hebben zij zich hier gevestigd en hun talenten van generatie op generatie ten gelde gemaakt. Zij staan bekend als "Cape Malays", de

meesten zijn Moslim. In hun dialect zijn nog banden met het Maleis te herkennen, zo staat "trimmakaasi" voor dank u wel en "kanalah" voor a.u.b. Rond 10 uur passeren het statue van Bartolomeu Dias, Portugees ontdekkingsreiziger, in 1488 ontdekte hij Kaap de Goede Hoop” aanvankelijk “Cape of Storms” genaamd. Daarna is Jan van Riebeeck aan de beurt, de stichter van Kaapstad in 1652.

bewaard gebleven. In het kasteelmuseum zien we veel geschiedenis, herinnerend aan het VOC. verleden en de Boereoorlog (“Boer War”1899 tot 1902)

We worden door deze gids rondgeleid en ingelicht over de martelkamers etc. Tijdens de koffie onder de waranda zijn we getuige van de aflossing van de wacht, een toeristisch schouwspel.

Er word een kanonschot gelost, waarvan door de schrik geen plaatje word gemaakt. Op weg naar de Groote Kerk komen we Jan Smuts tegen. Premier van 1919-1924 en 1939-1948 (tegenstander apartheid)

Op weg naar naar de Groote Kerk deelt Helga nog wat Clini Clown neusjes uit aan een groepje musicerende kinderen.

In Groote kerk krijgen we een rondleiding en worden we verrast door orgelspel. Daarna gaan we op naar de Kompanjiestuin, aangelegd in opdracht van Jan van Reebeeck in 1652. De door hem geplante Saffraanpereboom staat er nog, maakt het trouwens niet al te best, is aan alle kanten gestut en omgeven door een hek, toch even kijken.

Eenmaal boven hebben een prachtig uitzicht over Kaapstad en omgeving. An komt en passant nog wat bloeiende planten tegen tussen de rotsen

Zo zien we het Robbeneiland en ons hotel van boven

Zelfs het in aanbouw zijnde voetbal stadion en ook

het Kasteel is zichtbaar

Veel imposante bomen verder verlaten we de tuin

Na dit al gaan we weer naar beneden, na het gebruikelijke zwemmen maken we ons op voor het diner. Dit keer gaan we naar…

En gaan naar Houtbaai voor de lunch en vetrekken daarna met gezwinde spoed naar de Tafelberg. We genoten daar van traditional african food, waarbij we geen bestek behoren te gebruiken, tussen de gerechten door worden we in de gelegenheid gesteld even de handen te wassen.

Voldaan gaan we naar het Bay-Hotel voor het laatste nachtje.

Dag 17: Donderdag,13 dec..2007 , Boschendal. Helga/Dick

Tot nu toe hadden wij het nogal makkelijk met de verslagdagen, maar deze gaat van 8.00uuur tot 24.00uur en dan kan heel wat gebeuren: Het is nu de echte trouwdag van JAN en NEL 45 JAAR. Wat een tijd en wat hebben ze samen veel beleefd. Maar samen kun je heel veel aan. Toen was het ijzig koud, want in jan. 1963 werd er nog een keer door de Bossen-jongens, de Elfstedentocht geschaatst. Het bewijs is in het Hindelopen museum te zien. Nu is Nel redelijk ontspannen, toen niet in 1962.

Wij rijden via Paarl naar het taalmonument

Heel indrukwekkend, temeer omdat er zoweinig mensen zijn en je zo voor jezelf het monument kunt genieten.

Wat een eenvoud en kracht straalt dit kunstwerk uit.

Annie heeft voor een corsage gezorgd, die prachtig staat en zo straalt de bruid aan het ontbijt, net als Jan. Wij feliciteren en geven de kaarten van Corinne en

Het hugenotenmonument in Franschhoek is ook vol symbolen.

Irene. Opmerkingen aan tafel: als er vroeger familiefoto’s gemaakt werden, dan moesten de a.s. familie-leden aan de kant gaan staan, dan konden ze nog afgeknipt worden. Nu krijg je, bij een familiefoto van de fotograaf gelijk een schaartje mee. In 1933 werd de bijbel voor het eerst in het Afrikaans vertaald. Anna ziet op de rit een lange witte auto: daar hadden Jan en Nel in moeten zitten. Verschrikt roept Johan, neen dit is een lijkauto, wel oud, maar nog niet koud.

De vrouwenfiguur met in de ene hand de bijbel en in de andere de gebroken ketting voor geloofsvrijheid. Lunchen bij het wijngoed BOSCHENDAAL met een uitstekend restaurant was het toppunt van deze culinaire reis.

Wij kregen champagne bij aankomst en een grote taart voor het bruidspaar.

Via Stellenbosch een echte studentenstad- de winkel van sinkel bezocht- komen wij in Kaapstad op het vliegveld aan.

Annie houdt een zusterlijke speech met een christelijke ondertoon. De lunch zelf was heel gevarieerd. Jammer dat wij zo weinig tijd hadden om volledig te genieten.

Waar wij afscheid van Annie/Krijn en Johan nemen. Gauw terug naar het hotel ons omgekleed en voor de laatste keer de koffer ingepakt. Je wordt er wel handig in uit de koffer reizen. Om op het strand te wandelen of te gaan zwemmen was niet mogelijk, omdat er een stevige wind waaide. Weer tegen 19.00 uur in een voortreffelijk restaurant gegeten aan de beach.

Tegen 21.00 uur zitten wij op het vliegveld te wachten op onze vlucht naar Holland. Op naar de wijnproeverij met 5 verschillende wijnen. Soms lekker, soms zuur. Rondleiding en uitleg.

Wil je er meer van weten, zoek het dan via het internet op. Nel komt erachter, toen ze haast in de bus zat, dat ze weer iets zich toegeëigend had. Dit keer een servet. Opmerking: Rechts ziet u de engelenfabriek de theologie-afdeling

Dit was het laatste verslag van ons. Het is wel lang geworden, maar het is ook een lange dag. Nog eenmaal een blik op de Tafelberg, nog eenmaal dit of dat. Alles was prachtig, machtig en prima door Jan en Nel voorbereid. Maar het beste was toch het zolange samenzijn en nog nader tot elkaar komen in goede harmonie hoe verschillend wij ook allemaal zijn. Vader en Moeder Bos keken op Wolk 7 tevreden mee. BEDANKT

Dag 18, 14 december 2007: Kaapstad  Schiphol Gerrit/Corrie

Na het gebruikelijke zitten, hangen en slenteren voor vertrek op luchthavens, gaan we rond middernacht aan boord. Hoera, deze Boeing heeft aanzienlijk meer beenruimte en elektronische faciliteiten dan het toestel dat ons naar Johannesburg bracht. We zitten nu rechts om ons weer voor te bereiden op het verkeer in ons eigen land; op de heenweg zaten we links in het vliegtuig. Jaap bergt zijn camera op en dat is een heel milde daad, want een niet-slapende aangetrouwde Bos ontdekt deze nacht dat de familie (plus kouwe kant) er in wakkere toestand met de mond gesloten tenminste dertig jaar beter uitziet. De versnaperingen van de KLM zijn van een eenvoudiger soort, dan die waar we de laatste weken aan gewend waren geraakt (mooi, mooi, ffrrresssh cofffee). De afhandeling op Schiphol verloopt zeer voorspoedig en we worden opgewacht door Folkert (afgesproken) en Leonie, Corine en Mirthe (onverwacht). Onze afwezigheid is in het vaderland niet onopgemerkt gebleven: Leonie en Folkert hebben de Telegraaf van 1 december bij zich.

Het avontuur met de trein naar Hoofddorp wordt voor Jan, Nelly, Jaap en An sterk vereenvoudigd omdat Leonie de kaartjes met behulp van ‘plastic’ uit de machine tevoorschijn weet te toveren. THUIS...., na een zeer bijzonder samenzijn in een prachtig land!

Gedicht: Anna Jan en Nel. Broer Jan nam een besluit hij wilde er met z'n Nelly en ons allemaal op uit Na Jan zijn betoog vloog Nel haar bloeddruk direkt al omhoog Het 'uitje' werd van alle kanten bekeken er viel natuurlijk heel veel te bespreken Na vele reisbureauritjes van Nel en Jan kwam het tot een vast omlijnt Zuid- Afrika plan Dit kwam ons tijdens het 'Bossen fietsen' ter oren wij wisten werkelijk niet wat we hoorden Toen wij, en vooral An de Heer, over het voorstel waren bijgekomen hebben wij luid enthousiast de uitnodiging aangenomen Annie en Krijn werden ook gebeld en van de familie trip op de hoogte gesteld Annie wilde het pad al rech maak en Krijn zat nog uren te uh, uh, uhwen over de zaak De Bossen komen, maak ik natuurlijk soep Nee Annie alleen maar koffie met koek Nel kreeg van het geval, vindt je het gek het ontzettend in de nek Rustig maar zegt Jan, de vorige reis was heel gezellig vonden we allebei Maar zegt Nel, toen waren Dirk en Corrie er niet bij En als iedereen maar op Schiphol is, op tijd ja Jaap en An staan er dan al uren dat is een feit En als Jaap naar de afgeladen bagagekar kijkt Zegt hij tegen An, meid we gaan verhuizen zoals het lijkt En Gerrit zit ook altijd nog ergens aan te klooien Corrie bakt te laat nog havermouthkoekjes, wel hele mooie Ja, en Dick en Helga is ook een last want die zijn niet datum vast Die hebben natuurlijk de 27ste nog autoritten staan rustig Nel je laat je wel erg gaan En Dirk kan de koeien niet loslaten dat is een feit dus die zijn nooit, nooit op tijd Toen zei Jan, hiervan krijg ik echt een breuk ik weet zeker het wordt hardstikke leuk en jij Nel koop een nieuwe bril, een roze misschien dan zal je het allemaal wat optimistischser bezien Broer Jan nam een besluit hij ging er met z'n Nelly en ons allemaal opuit. Anna. Verslagen door: An/Jaap: Dag 1, 6, 11 en 16 Helga/Dick: Dag 2, 7, 12 en 17 Annie/Krijn: Dag 3, 8, en 13 Gerrit/Corrie: Dag 4, 9, 14 en 18 Anna/Dirk: Dag 5, 10 en15 Foto’s:

An, Gerrit en Jaap

Illustratie:

Jaap