“While I was waiting …” •
18-11-04:
7.30: ca 19.00: 20.10:
Zaventem (BE) – London Heathrow (UK) Nairobi Jomo Kenyatta luchthaven (KE) sms: … ”Toegekomen in hotelletje in Nairobi” …
•
20-11-04:
14 daagse Safari-reis door de wildparken van Kenia en Tanzania
Deze “reis om de evenaar” voert langs de bekendste wildparken van zowel Kenia als Tanzania. Startpunt Nairobi / Eindpunt Arusha.
Dag 2-4:
mail:
de Masai Mara, het beroemde wildpark, van de film “Out of Africa”. De Masai Mara vormt met het Serengeti-gebied in Tanzania, één groot ecologisch systeem, dat vooral beroemd is door de trek van de gnoes. Maar ook veel zebra’s, giraffen, leeuwen en kuddes olifanten zijn te zien.
… “ Masai Mara, waar we veel leeuwen zagen, en buffels.” …
23.11.04: 10.50: 24.11.04: 8.00:
Dag 5:
sms: … “Nu naar Nakuru aan het rijden, hele dag” … sms: … “Juist de evenaar over” …
op de bodem van de Great Rift Valley, ligt het vogelrijke meer, Lake Nakuru. Door de grote aantallen flamingo’s is deze vaak roze gekleurd. Een spectaculair uitzicht! Groene glooiende heuvels maken plaats voor uitgestrekte savannes met hier en daar een acacia. Nakuru National Park, is het oudste park van Kenia. De twee vlak bij elkaar, in de Rift Valley, gelegen meren, Lake Baringo (zoet water) en Lake Bogoria (soda), zijn bijzonder rijk aan vogels. Lake Bogoria wordt gevoed door geisers, waaruit zoet water van ca. 80°C borrelt of spuit. In het meer bevindt zich de grootste populatie flamingo’s van Kenia, en daarmee van de wereld. mail:
… “ Noordwaarts naar Lake Nakuru en Lake Bogoria, waar we veel flamingo’s, pelikanen en witte neushoorn te zien kregen” …
mail:
uit Nanjuki: pech met auto en nieuwe driver.
mail:
… “ We hadden al in Samburu moeten zijn, 150 km verder.” … … “ Nachtje uit geweest in Nanjuki: swingende reggaevibes en prostituees.” … … “ Samburu, met veel olifanten en krok’s” … … “ Via Mt. Kenya naar Amboseli, met zicht op de Kilimanjaro “…
1
Dag 6-7:
twee dagen Amboseli National Park. Deze vlaktes aan de voet van de Kilimanjaro, worden gevoed door de smeltende sneeuw van de top van deze imposante berg. Het water vormt een groen moerasland in een verder droge vlakte. Dieren: neushoorns, olifanten, talrijke vogels.
27.11.04: 18.00: 22.00:
Dag 8-9:
van Amboseli, over de grens naar Arusha, Tanzania.
01.12.04: 6.55: 14.20:
Dag 10-13:
telefoontje! sms: … “Slaapwel” …
mail: … “3 uren aan de grens moeten wachten” … sms: … “Zoen, Tom” …
een 4 daagse safari door de gebieden rond het Manyara-meer, de Ngorongorovulkaan en de Serengeti steppe. Het plaatsje Arusha, op zo’n 35 km van de Kilimanjaro, is het vertrekpunt voor de meeste safari’s op het vasteland Tanzania. Arusha, ook wel de poort naar de Ngorongoro-krater en de Serengeti genoemd. De overnachting op de kraterrand van de wereldberoemde Ngorongoro vulkanische krater (diameter 20 km en wanden van 600 m hoog), geeft spectaculaire uitzichten op de bodem van de krater, met veel dieren, zoals leeuwen, hyena’s, zebra’s, gnoe’s en antilopen. Serengeti National Park is het bekendste, meest wildrijke National Park van de wereld. Het uitgestrekt gebied wordt gekenmerkt door “kopjes”, granieten rotsformaties die als eilandjes in de savanne liggen. Vaak dienen deze als uitvalsbasis voor leeuwen en luipaarden, die vanaf de kopjes hun jachtgebied overzien. Aan de voet van de Rift Valley ligt Lake Manyara, met flamingo’s, nijlpaarden en pelikanen. Dit gebied is bekend geworden door de zeldzame boomklimmende leeuwen.
mail:
Dag 14:
… “ Serengeti, waar duizenden gnoe’s en zebra’s trekken, op zoek naar eten en water “ … terugreis naar Arusha. Op de lokale markt, in de vele kunstnijverheidswinkeltjes, kan je het beroemde Makondehoutsnijwerk vinden. In het Arusha National Park, aan de voet van Mt. Meru, zijn er giraffes, colobusapen en flamingo’s in sodameren te zien. Tarangire (Tangire) National Park, met de Tarangire River, op 120 km van Arusha.
04.12.04: 16.00: mail: … “ Ik ben zopas terug van de laatste safari of game-drive. We hebben de big five
gezien! Toen we in Tangire NP waren, is er ’s nachts een olifant op 50m van onze tent geweest!” …
2
04.12.04: 18.00:
telefoontje!
05.12.04: 16.00: mail: …” Ik zit hier weer bij een Indiër, mailtjes te versturen naar mijn keppie”…
•
06.12.04:
beklimming van de Kilimanjaro (5-daagse):
de beklimming van de hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro (5895m), in 5-6 dagen: 4 dagen beklimming naar de top, Uhuru peak, en 1 dag voor de afdaling. 09.12.04: 05.30: sms: … “Kzit nu op de kili! Twas mega lastig! Veel last van hoogteziekte. Ber nt gehaald.”… 10.12.04: 12.10: sms: … “Nu op de terugweg van kili naar Arusha. Ik bel je vnvnd!” … 10.12.04: 15.00: mail: … “ Jambo Michèle, ik heb juist een douche gepakt, na 5 dagen zweten op de kili.
Het was zwaar!!! Ik ben echt tot het uiterste moeten gaan. Kheb mega afgezien, van Gilmorepoint (5640m) tot Uhurupeak (5895m). Ik had al 2 dagen last van hoogte ziekte, hoofdpijn en maagklachten … Anders is het hier mzuri sana (heel goed)!” … mail: … “ Morgenochtend gaan we met de bus naar Dar es Salaam voor 2 nachten. En dan
een weekje in Zanzibar. Eindelijk eens kunnen uitblazen en uitrusten na die safari en kili …” …
10.12.04: 19.30:
•
11.12.04:
telefoontje!
kuststreek: Dar es Salaam (Tanzania):
heeft een zeer vochtig klimaat. Te Dar Es Salaam, in de schaduw van de kokospalmen met een zeebriesje is het beter uit te houden dan in de stoffige, hete en benauwde stad. Langs de hoofdweg tussen Dar Es Salaam en de noordelijke havenstad Tanga, liggen de uitgestrekte sisalplantages. 12.12.04: 16.00: mail: … “ Morgen pakken we de boot naar Zanzibar, en van daaruit nog een boot naar
Pemba. Dat is een klein eilandje naast Zanzibar … nog authentieker, en dus minder toeristisch. Vandaag niet zo veel gedaan … wat rondgeslenterd in Dar, naar de vismarkt geweest, iets gaan eten in een zgn. fast food rest … Je moet eigenlijk overal en altijd goed opletten, want ze rekenen graag te veel aan voor de blanken. Zo duur ist hier nie, voor een halveliter, maar ergens 90 cent …” …
3
•
13.12.04:
Zanzibar
Zanzibar wordt meestal aangedaan door reizigers die eerst in Tanzania een safari hebben gemaakt en daarna eens lekker willen uitrusten. Zanzibar is een eiland voor de kust van Tanzania in de Indische Oceaan, en heeft een grootte van 1659 vierkante km. Een wandeling door de zeer smalle straatjes van de hoofdstad, Stone Town, toont de historie van dit oude handelscentrum van de slavenhandel. Opvallend zijn de enorme grote houten deuren. De prijzen op Zanzibar zijn behoorlijk “toeristisch” te noemen. Zanzibar is beroemd om zijn vele verschillende soorten kruiden en vruchten: cacao, tijm, kokosnoten, ananas, mango, papaja, kruidnagel, foelie, nootmuskaat, peper, citroengras, drop, lyches, …, die op het eiland groeien en in winkeltjes, langs de weg te koop worden aangeboden. 14.12.04: 23.00: sms: …” ‘t Is hier echt wel cool op het strand in Zanzibar!” … 17.12.04: 13.30: mail: … “ In Stone Town kan je verse vis kopen, rechtstreeks van op de BBQ. En hier in
Nungwi Beach zijn er allerlei restaurantjes, waar je lekkere seafood (calimares, redsnaper fish, baracuda, …) kan eten. Ik at gisteren kreeft voor 5 euro, de dag daarvoor at ik scampis voor 3 euro, dus niet duur en het smaakte redelijk … ja, na 13 jaar heb ik toch eens moeten buigen … dat kurriestoofpotje dat ik een maand at, kwam er langs mijn oren uit, en zeker toen ik het weer geserveerd kreeg, nadat ik al brakend de kili was afgekomen. De Snicker die ik toen at, was de lekkerste ooit, nie te doen! Chocolade en verse koffie zijn hier zeldzaam … maar het fruit is hier des te lekker! Wachten, moet je hier veel doen in Afrika … alles is hier altijd met 2 uren in retard! Je moet hier echt niet westers denken, anders kom je er zot van. En zeker hoe de afrikanen denken, en hun logica is verre van logisch. Zo hebben ze veel moeite met simpele rekensommetjes. En lopen ze liever 4 keer, dan dat wij alles in 1 keer kunnen doen …” 17.12.04: 13.00:
telefoontje!
18.12.04: 15.00: mail: … “ Ik ben terug in Stone Town, Zanzibar. We verbleven 4 dagen in het noorden van
het eiland: mooie stranden en azuurblauw water. Gisteren huurden we een moto 250cc, en toerden we rond. Na een uurtje rijden op de slechtste wegen, viel ik met een platte band. Gelukkig passeerde al gauw een camion met laadbak … we reden naar een open lucht garage … voor 3000 tsh was het gefixt, dat is ongeveer 1.5 euro. We vertrekken dinsdagavond met de boot (vaart van 8 uren) naar het eilandje Pemba. We proberen dan vanuit Pemba de boot te nemen naar Mombasa of naar Tanga (als Mombasa niet lukt). Van daaruit willen we dan naar Lamu … en vermoedelijk vieren we Nieuwjaar in Malindi.” … 21.12.04: 14.55: mail: … “ Jambo!! Habari jako
Zopas terug van de oostkust van Zanzibar. Het was minder goed dan in het noorden: minder toeristisch en minder mooie stranden. Wel hebben Ber, Nel en ik een dagje gaan vissen en snorkelen op een klein vissersbootje. Het was leuk! Maar Berre had last van zijn
4
maag. Enkele visjes gevangen, en dan ’s avonds opgegeten. Het eten in het hotelletje viel nogal tegen. Vandaag weer in Stone Town gearriveerd. Berre had iets gezien in zijn strrrr, vermoedelijk wormen, dus uit alle voorzorg maar naar het ziekenhuis geweest voor een anti-parasietenmiddeltje … en bye bye beestjes in Berre’s darmen … Vanavond vertrekken we richting Pemba en vieren we daar kerst … Vorige week waren er in Pemba enkele politieke opstootjes, en er vielen twee doden! Hopelijk zijn de toeristen wel safe … Allee, groetjes aan iedereen, en vrolijk kerstfeest vanuit het warme Zanzibar …” … 21.12.04: 20.30: sms: … “ We zitten op de boot naar Pemba. Tbelooft een lange nacht te worden op de
‘nachtboot’ …” …
•
22.12.04:
Pemba
Zanzibar bestaat uit 2 eilanden. Unguija is het eiland dat vaak in zijn eentje als Zanzibar wordt aangeduid. Pemba is het vergeten broertje van Unguija, bijna net zo groot maar noordelijker gelegen, meer tegenover Kenia. Pemba is eigenlijk het Zanzibar van tientallen jaren geleden, ongerept en bijna geen toeristen! Het hele eiland Pemba is eigenlijk een grote jungle. 23.12.04: 16.55: mail:
… “Jambo,
jep, ik ben terug in de beschaving, allee ‘t is te zeggen we zitten nog steeds in Tanzania, maar niet langer in Pemba. Daar gingen we met de nachtboot naar toe.. ‘t was 8 uur varen en zelfs in eerste klas was het niet erg comfortabel om te slapen… Nel sliep op de grond, en Gary ook, Berre had een zetel of twee ingenomen, en ik sliep met mijn hoofdkussentje van de eurostar in mijn nek… de nacht verliep redelijk snel … Plots kwam ik wakker en we waren aan het aanmeren... we reden mee met een Japanese, die we eerder hadden leren kennen. Zij verbleef in Pemba om te duiken... maar Nkoani had niet veel te bieden en we moesten toch in Chake raken om mogelijks een transport te regelen naar Tanga of Mombasa… in Chake lukte het ons niet... pittig detail, we moesten reizen met de plaatselijke matatu, dat is een soort laadbak dat is omgevormd met planken waar je kan op zitten, het dak is er erg laag en de matatu zit altijd proppensvol mensen… Chake viel nogal tegen, en het was de hoofdstad van Pemba... dus niet inchecken in het hotel, maar verder reizen naar Wete, een ander havenstadje. Uit Wete vertrekt een boot naar Tanga of Mombasa. Het werd intussen erg warm en de matatu zat weer erg vol, het duurde 1u30 tegen dat we er waren. We checkten in een tof guesthousje, de kamers waren oké en het onthaal ook... een lokale jongen hielp ons naar de haven, maar er was niemand die ons kon helpen, het zag er niet goed uit... we waren moe en versleten en hongerig en dus allen prikkelbaar... Wete is erg moslim. Dus bier of iets deftigs vinden om te eten lukte ons niet... ze zijn hier echt 50 jaar achter.. maar goed om de Afrikaanse cultuur te proeven, toch hadden we er rap genoeg van, want als je niet duikt of snorkelt, is het daar een saaie boel… We kochten groenten op de markt en besloten zelf ons potje spaghetti te koken, tviel
5
reuze mee... we aten ‘s avonds in het hotel en ‘s morgens gingen we op zoek naar een boot… Echter zonder resultaat! Er wilde ons wel iemand met een dhow varen naar Tanga, 50km verwijderd van Pemba en helemaal het kanaal oversteken...maar we kregen geen toelating van de migratiedienst... dus de matatu nemen naar Chake en kijken voor een vliegtuigje... voor 60 usd konden we vliegen met een 12-persoons vliegtuigje, 20 min vliegen… dus nu reeds aangekomen in Tanga en we vieren hier verzekers kerst… allee, vrolijk kerstfeest” …
•
25.12.04:
Mombasa (Kenia)
De stranden bij Mombasa zijn de bekendste van Kenia. De kustlijn van de zuidelijke stranden Diani en Tiwi, is langgerekt omgeven door palmbomen. De kustlijn van Kenia beslaat 480 km. Handelsreizigers uit Midden-Oosten, Portugal en India wisten de Keniaanse kust al vroeg te vinden. (“Fort Jesus” (1595) - Mombasa). Er ontstond een geheel nieuwe cultuur, beter bekend als Swahili. Het leven aan de kust is rustig. Alleen is het jammer dat er zo veel prostituees aanwezig zijn, die de hele avond in de bars en hotels hangen.
25.12.04: 14.15: sms: … “ Michèle, kben nu terug in Kenia. In Mombasa!” … 25.12.04: 16.00: sms: … “ We hebben 3 hotels moeten doen. X-mas! Dus alles vol. Toch 1 gevonden.
Straks nog e keer mn mails checken en bellen …” …
25.12.04: 19.00:
telefoontje!
26.12.04:19.30: sms: … “ Lekker Indisch gegeten, veel Indiërs hier!” … 27.12.04: 8.00: mail:
… “ jambo,
jeet , terug den mollet uit Mombasa deze keer… We hebben hier 2 nachten blijven maffen, ‘t was wel even zoeken naar een hotel, want heel Mombasa leek volboekt te zijn door de kerstdagen... iedereen gaat kerst vieren bij hun familie … We namen de matatu naar hier, vanuit Tanga.. ‘t Was een slechte weg en de bus rammelde bijna uit elkaar, de ruiten vlogen eruit en sommige zetels, werden ligzetels ... Maar we zijn toch terug in Kenia geraakt, en zonder problemen. Op de bus leerde ik een kerel kennen uit Tanzania, hij ging ook kerst vieren in Mombasa. We hadden met hem afgesproken om te gaan eten, en dan naar de Floridaclub te gaan. Met enkele vrienden van hem zijn we gegaan... die vrienden van hem hadden gesluierde vriendinnen mee en daarom wilden ze naar een club gaan op 20 km van de stad. Want daar konden de gesluierde vrouwen, vermoedelijk hoeren, hun sluier afdoen en genieten van de vrijheid..
6
Maar Berre, Nel, Gary en ik bleven in de Floridaclub, waar massa’s prostituees zaten. Het is een nachtclub, waar ze paaldansen, en dan ook nog dansjes opvoeren op kerstmuziek... raar om te zien!!! Ik heb enkel gedanst en pintjes gedronken!!!( voor dat jullie denken dat ik iets verkeerd zou hebben gedaan) … Het was een lange, grappige nacht... en kerstdag... allee, tot de volgende mail ee, bende” … 27.12.04: 20.30: sms: … “ Nu in Tiwi, bij Diani Beach. Niks gemerkt van tsunamis of evacuaties … Alles is
goed!” …
29.12.04: 13.30: sms: …” Ik heb zopas een sarong gekocht … Mooi, azuurblauw, gelijk het water hier…” …
•
31.12.04:
Malindi (Kenia)
De stranden bij Watamu en Malindi zijn rustiger dan bij Mombasa. De kust splitst zich hier in 3 baaien: de Watamu, Blue Lagoon en Turtle Bay. 31.12.04: 9.55: mail:
… “ jambo iedereen, om te beginnen, aan iedereen een gelukkig nieuwjaar! Jep we staan terug op de drempel van een nieuw jaar… Ik ben momenteel in Malindi, ‘t is nog steeds Afrikaans grondgebied maar alles lijkt hier Italiaans, dus waan ik me even in Italie... Zelfs de Afrikanen spreken je hier aan met “Ciao!”... We hebben hier een toffe stek gevonden om het oudejaar te vieren… We hebben een bungalowtje met twee kamers en een keuken. Deze morgen gingen Nel en ik op pad om boodschappen te doen, en ons een lekker ontbijt klaar te maken… In Tiwi Beach hadden we ook naar de supermarkt gegaan en daar kochten we Nutella, mmmmmm lekker!!! Ja, Tiwi was ook tof, twas daar echt relaxen, het was er niet duur en het eten in het restaurant viel ook mee… Maar toch bleven we daar niet, want toen we arriveerden, gingen we direct gaan checken of dat er partymogelijkheid was. Tiwi ligt vlak naast Diani, en dat is ook een groot vakantieoord voor vele Italianen, ze verblijven er in mega hotels en alles is er heel duur, net als hier in Malindi trouwens... die Italianen smijten hier echt met hun geld… ten nadele van ons... In Diani hebben we dan maar gegeten, ze eten er taffi, dat is een soort vis en dat moesten we eens uitproberen. Dan de taxi terug moeten nemen, dat was een discussie van jewelste, want hij vroeg 1000ksh (10 euro) en we kwamen van Mombasa met de overzet inbegrepen voor 2000ksh… Maar we hadden geen geluk, hij deed niets af van de prijs omdat het te gevaarlijk was om daar te voet te gaan, zeiden ze... Gelukkig waren we met vijf: Gary, Ber, Nel, ik en een Duits meisje, die in Engeland woont. Ze wist ons te vertellen over Lamu, want we waren niet meer van plan daarheen te gaan omdat het trok op Pemba. En Pemba stak de meeste van ons tegen.. maar ze veranderde dus ons gedacht, en na ons verblijf hier in Malindi gaan we nu toch nog voor enkele dagen
7
naar Lamu... Het schijnt daar echt mooi te zijn, geen auto’s, enkel alles per ezeltransport... Dus het wordt een nieuwjaar vieren in Malindi, we gaan verzekers naar een of andere club... beetje zoals in Mombasa... ‘t zal wel leuk worden, hoop ik … Ah ja, van de tsunamis hebben we niks gemerkt, we hoorden enkel vertellen dat het wat rapper eb en vloed was, maar geen hoge golven en zo… gelukkig maar. Ik ben hier bijna alles van mn mail kwijtgespeeld door een power-cut, maar ‘t lijkt nu weer te werken en daarjuist viel er ook een Afrikaan van zijn stoel, grappig... ‘t beste ee in het nieuwe jaar! “ … 01.01.05: 11.00:
•
03.01.05:
telefoontje!
Lamu (Kenia)
Een prachtig klein eiland voor de kust in Noord-Kenia. Lamu is bekend om zijn prachtige houtsnijwerkdeuren. Veel huizen gaan terug naar de 18de eeuw. Alleen de benenwagen en de ezel zorgen voor het vervoer. 03.01.05: 13.30: sms: … “ We zijn net in Lamu en hebben hier een huisje gehuurd voor 4 dagen. Tis hier
gelijk Stone Town, labyrint van kleine steegjes… erg mooi en rustig.” …
04.01.05: 21.00: sms: … “ Kheb levende kreeft gekocht in de haven, en gegrilld … zéér lekker! “ … 05.01.05: 20.30: sms: … “ Vandaag gaan dhow varen, en vissen … “ … 06.01.05: 8.30: sms: … “ Pierre komt achter voor een maand naar Madagascar. En daarna Stefan, die
komt voor 6 weken naar Réunion en Mauritius! … “ …
•
07.01.05:
Malindi (Kenia)
07.01.05: 9.40: mail: … “ jeet, we zijn net terug uit Lamu, en de tijd heeft gevlogen. Nu zit ik
hier in Malindi, en we gaan naar Watamu om daar nog enkele nachtjes door te brengen. Dan gaan we via Mombasa naar Nairobi, om ons vliegtuig te pakken naar Madagascar… Ik zal nog wat meer proberen te zenden, maar die pc werkt veel te traag!!! Groetjes, tom.” … 07.01.05: 19.45:
telefoontje!
8
•
10.01.05:
Mombasa (Kenia)
10.01.05: 12.30: mail:
… “Dag iedereen, eindelijk nog es een berichtje van mij en eindelijk eens in een cybercafé geraakt… we zitten nu terug in Mombasa. Vorige week zaten we nog in Lamu, daar verbleven we 4 nachten… Lamu is te vergelijken met Stone Town in Zanzibar. Vele nauwe steegjes en massa’s moslims ook. Wel een gezellige boel en er rijden daar ook geen auto’s. Alles wordt er met ezels vervoerd, dus oppassen waar je stapt, want er ligt overal “donkeyshit”. Er zijn ook mooie stranden en daar hebben we de eerste dag gebleven. We reden er heen, op een ezel... Berre zijn gat lag er wel van open maar anders verliep de rit goed… De volgende dag hadden we een dhow-trip geboekt, we gingen vissen in de Indische Oceaan en dan maakten we het klaar op het strand. Het was een toffe dag en we vingen 7 vissen, en ‘t was lekker ook! Berre kon niet mee omdat hij zich niet goed voelde, hij had de vorige nacht moeten braken, vermoedelijk door de verse kreeft dat we hadden gekocht op de dijk en een visser hielp ons het klaarmaken… De dagen in Lamu vlogen voorbij en voor we het wisten zaten we terug op de boot richting vasteland. Via Malindi reisden we door naar Watamu. We verbleven bij een gepensioneerde Duitser, en daar kon ik gelukkig es bellen met mijn meisje… Watamu wordt massaal gekocht door Italianen, vanwege zijn mooie tropische stranden… Vandaag moeten we afscheid nemen van Gary, hij blijft nog wat langer in Kenia en wij vertrekken vannacht naar Nairobi met de bus… We hoorden wel het slechte nieuws: gisterenavond werd er een gelijkaardige bus overvallen... maar er vielen geen gewonden. Allee vele groetjes, Tom” … 10.01.05: 19.50: sms: … “ Ik zit nu op de bus, die straks gaat vertrekken naar Nairobi. 8u rijden!
’t Wordt een lastige nacht. Afscheid genomen van Gary.” …
•
11.01.05:
Nairobi (Kenia)
11.01.05: 8.50: mail:
… “ Ik ben heelhuids in Nairobi geland. Geen last gehad van busjackings. Gelukkig! Want eergisteren hebben ze mensen beroofd van alles, ook hun kleren, en zelfs enkele dames gemolesteerd… Morgen vertrek ik naar Antananarivo… “ …
9
•
12-01-05:
vlucht naar Antananarivo (Madagascar) (MG)
Antananarivo, kortweg Tana, is de hoofdstad van Madagascar. Tana is een mooie, kleurrijke stad vol statige (maar vervallen) koloniale huizen, smalle steegjes met pleintjes en wijdse uitzichten over volgebouwde heuvels. Er wonen 6 miljoen mensen, dat is 40% van de totale bevolking. Madagascar wordt het rode eiland genoemd: op het gras na, is alles rood. De grond is rood, de bakstenen huisjes zijn rood en de kleren van sommige mensen worden daarom ook vanzelf rood. Een wijds landschap van helgroene rijstvelden in glooiende, maar kaalgeslagen heuvels, en overal pittoreske dorpjes, doet je eerder denken aan een combinatie van Indonesië en Corsica, dan aan Afrika. Madagascar staat bekend om haar edelstenen, kristallen en mineralen. Tip: “Three Horses Malagash bier”. 12.01.05: 9.00:
telefoontje!
12.01.05: 16.35: sms: …” We zijn veilig geland, en we proeven al van een Three Horses pintje op het
terras van ons hotel!” …
13.01.05: 18.50: sms: … “ We hebben vandaag alles geregeld. Car en driver gehuurd voor 8 dagen om naar
tzuiden te trekken, Tulear, naar de golf van Mozambique. “ …
17.01.05: 11.00: mail:
… “ Hey , zo'n vier dagen geleden zijn we geland in Antananarivo of kortweg, Tana. We konden telefonisch vanuit Nairobi een hotel boeken. Het was een hotel dicht bij het vliegveld omdat enkele uren nadat wij waren geland, Pieter ook landde op Malagasy bodem... Het was al zeker 8 maand geleden dat ik Pieter nog zag, en het was tof om hem terug te zien. En natuurlijk ook, om met hem te kunnen reizen… De eerste ontmoeting met Madagascar viel enorm goed mee. Het is hier heel wat anders dan zwart Afrika… Er heerst hier meer de Franse mentaliteit en dit wil zeggen dat alles in het Frans is natuurlijk. En ook is alles properder, en de mensen minder opdringerig... Ook het eten is veel beter dan in Afrika, je hebt hier mega veel keuze en het is nog mega lekker ook... Wat nog het meeste meevalt, is de prijs van eten en logement... Dit is veel goedkoper dan in Afrika en ook veel beter... laatst hadden we zelfs een tv op de kamer, en de kamer kostte maar ergens iets van 6 euro. De volgende dag moesten we eerst en vooral geld hebben, en ook beslissen wat we precies gingen doen in Madagascar. Madagascar is een heel groot land en het is dus niet evident om een goede route uit te stippelen. In het hotel stond er al een heer ons op te wachten, en hij gaf ons een reisschema dat hij organiseerde… Maar we beslisten nog niets en gingen eerst naar Tana om daar wat ideeën op te doen... We gingen eerst naar het ministerie van toerisme maar daar staken we niet veel van op… Dan maar eerst naar de bank, geld afhalen met de visakaart... Maar we konden slechts 400000 afhalen en dit is niet erg veel… Het is bovendien ook niet gemakkelijk om met hun munt te werken want ze zijn bezig met een muntverandering: van franc malagash naar ariary... dat is dus delen
10
door vijf, en 1 euro is ongeveer 10000 franc malagash... De mensen zelf hebben nog niet de gewoonte om met ariary te werken... overal dus de rekenmachine bovenhalen... Toen we genoeg miljoenen hadden afgehaald in de banken, konden we gaan eten... Daarna nog eens naar een reisbureau om te informeren... We hadden eindelijk een gedacht: we gingen trekken naar het zuiden, naar Tulear en onderweg stoppen bij de schoonste spotjes… Dan moesten we terug in Tana raken om dan een vliegtuig te hebben naar het pirateneiland Ile Sainte Marie... en dan van daaruit terug naarTana om Pieter uit te zwaaien, en dan zouden we richting Antsiranana trekken dat in het noorden van het eiland ligt... dan werken we de kustlijn af waar we de boot kunnen nemen naar Nosy Be, om dan het vliegtuig te nemen naar La Réunion... Ondertussen is er al terug wat veranderd… We konden een deal sluiten met die heer, en zo hebben we een auto met chauffeur kunnen huren voor 5 000 000 fml. Nu zijn we vrijer en kunnen we stoppen waar we willen… We hebben de auto gehuurd voor 8 dagen tot in Tulear. Vandaar zouden we dan naar Anakao trekken om daar wat strandvakantie te hebben... Dan moeten we terug in Tana geraken. We zijn nu aan het bemiddelen om eventueel in twee dagen terug te rijden met dezelfde chauffeur. Hij zou een prijs maken, maar de heer in het hotel mag daar niets van weten, anders moet hij daar zijn procent op hebben, natuurlijk… Voor 1.5mlj fml ziet hij het misschien wel zitten maar daarvoor moet hij 4 dagen in Tulear blijven en op ons wachten... “no worries”. Gisteren waren we dus afgezakt naar de jungle, naar Ranomafana. We hebben daar twee nachten gebleven en gisteren hebben we de hele voormiddag in de jungle gewandeld, op zoek naar lemuren en slangen en andere dieren. We hebben twee soorten lemuren gezien en ook enkele boa's, die lagen te slapen in de struiken. Ook enkele kameleons gezien. Ik heb zelfs een niet giftige slang vastgepakt. Het was zeer vochtig en warm in de jungle, en ik zweette me te pletter. 's Avonds hebben we nog enkele nachtdieren gaan bekijken. Het was een vermoeiende dag, en om 21 u zaten we al in ons bedje. We slapen in houten hutjes langs de rivier, je hoort het water, de krekels en de kikkers die veel leven maken. Nu zijn we alweer in een stad, Fianarantsoa, na twee uur terug rijden op de piste van 20 km lang… Dus ferm door elkaar geschud in de Peugeot 405. Zopas nog wat extra geld gaan afhalen, want we smijten hier met honderdduizenden franks... We vertrekken dan terug voor een laatste uur rijden naar Ambalavao, en daar blijven we maffen... We rijden langs kronkelende wegen, langs rijstvelden en kleine pittoreske dorpjes. Het is echt een mooi land met schitterende landschappen... Allee, dat was het zo'n beetje... tot de volgende mail , zekers. Groetjes, Nel, Berre, Pieter en Mollet.” …
11
Ile Sainte Marie, lokaal Nosy Boraha genoemd, is een langgerekt eiland ten oosten van Madagascar, 60 km lang en 5 km breed. Het is een waar “Bounty”-eiland, met hagelwitte stranden, palmbomen, orchideeën, … Op Ile Sainte Marie zouden beruchte piraten, als William Kidd, Thomas White en David Williams, hun geroofde schatten ergens begraven hebben. Het piratenkerkhof van Ile Sainte Marie ligt op een heuvel met uitzicht op zee. Helaas zijn de opschriften op veel van de graven amper nog te lezen. De stoffige havenplaats Tulear of Toliary ligt in het zuidwesten van Madagascar. Tulear is een belangrijke universiteitsstad, met weinig bezienswaardigheden. Het transport in Tulear bestaat uit de pousse-pousse (looptaxi) en de taxi-brousse (minibus). Anakao is een idyllisch kustplaatsje, met schitterende stranden. Anakao bestaat uit twee delen: aan zee heb je de vissersbevolking, Vezo genaamd, en in het achterdorpje wonen de boeren. Nationale Park van Ranomafana, één van de laatst bewaarde regenwouden vol zeldzame dieren. In 1989 is daar een nieuw diersoort ontdekt; de gouden bamboelemuur. Het dier komt alleen op deze plek van de wereld voor, en werd zo zeldzaam en bijzonder geacht dat zijn leefgebied prompt tot Nationaal Park werd verklaard. Fianarantsoa, of afgekort Fiana, ligt in de zuidelijke hooglanden, en is de hoofdstad van de regio en cultureel centrum van de Betsileo. Fianarantsoa betekent letterlijk “plaats waar men goed leert”, en heeft tegenwoordig een groot aantal culturele instellingen en scholen. De “uppertown” is met zijn nauwe steegjes en vele kerken, het mooiste deel van de stad. De benedenstad is minder aantrekkelijk, maar daar bevinden zich wel de meeste hotels en restaurants, waar je o.a. een zebusteak kan nuttigen. Ambalavao is een klein dorp tussen de wijngaarden en tabaksvelden. Je kan daar nog een klein papierfabriekje bezoeken, waar het in Madagascar beroemde antaimoro papier wordt gemaakt. Een andere bezienswaardigheid is de wekelijkse zebu-markt. 21.01.05: 07.35: sms: … “ Goeiemorgen, alles goed? Eindelijk terug ontvangst. Nog 250 km en we zijn aan
de kust! “ …
25.01.05: 10.00: sms: …” We hebben eergisteren een cycloon doorstaan! Al 3 dagen onweer! “… 25.01.05: 10.30: sms: … “ Zopas mega vastgezeten in de modder. Alles lijkt hier ondergelopen! Teveel
regen!“ …
25.01.05: 13.30:
telefoontje!
25.01.05: 16.00: mail:
… “ Dag allemaal, ik ben terug in Tulear, na een "strandvakantie" in Anakao. Het moest normaal gezien een chill out op het strand worden, maar alles viel letterlijk in het water. Voordat we
12
vertrokken in Tulear vernamen we van de manager van het hotel dat er een cycloon op komst was, en hij ging op 23/01 thv Tulear zijn. Hij was al een hele tijd aan het razen door de golf van Mozambique en hij won aan snelheid. We zaten wat meer naar het zuiden en we moesten daarheen varen met een klein bootje met buitenmotor. We gingen niet erg snel en het begon al te regenen, gelukkig kwam de baas van het hotel, waar we naar toe gingen, af met zijn veel snellere Zodiac. Hij zat ermee in, omdat het niet zeker was of dat deze bui al de voorbode was van de cycloon. Ondertussen vernamen we ook dat de cycloon al een naam had gekregen, “Catherine” ... Het ging veel sneller met de speedboot. We werden meer nat van het water dat opspetterde, dan van de regen. Het hotelletje was gewoon een klein kotje op het strand midden in een baai, we logeerden er in een houten hutje met rieten dak, met stromend water en beperkte elektriciteit. Tijdens het avondeten begon het al te regen, en we moesten zelfs het kaarten onderbreken. In het hutje zaten we dan te schuilen. Want in het restaurant van het hotel regende het door het afdak. Geleidelijk aan nam de wind toe, en de regen zeikte doorheen de houten muur. We hadden geen ramen, enkel wat latjes met flinke garen ertussen. Het water zeikte binnen, en we moesten alles in de hoogte plaatsen, maar met 4 in zo'n hutje is niet erg comfortabel. Het werd een helse nacht maar gelukkig hadden we rum meegebracht uit het vissersdorpje nabij. Toch moesten we enkele keren ingrijpen omdat de wind draaide. Het was uitkijken naar de opkomende zon. Pierre en ik konden het niet meer aan, en gingen op verkenning om de schade vast te stellen. De boten lagen op het strand en van het dak van het hotel schoot er niet veel over. Het regende nog steeds, en dus gingen we wat zwemmen, het water was warmer dan de regen. We namen ontbijt samen met de tamme geit, Boboule, en de eend, en de hond, Max, in het keukentje van het hotel, de enige droge plaats… Mmmm… Lekker! Die koffie, en een pannekoeksje. Toen het wat minder regende besloten we de hut wat op te ruimen... chaos!! Het bleef de hele dag wisselvallig! En de keuken probeerde toch nog iets treffelijks te koken met het kleine voorraadje dat ze nog hadden. Ze hadden een geit geslacht maar gelukkig niet Boboule… Tegen de avond begon het alweer te donderen en te bliksemen. Echt niet meer leuk… Terug alles barricaderen en hopen dat het minder erg zal zijn... Toch terug midden in de nacht wakker geworden door het water dat in mijn aangezicht viel… Niet echt leuk! De volgende dag was beter, maar rond 16u begon het opnieuw te onweren. En de baas van het hotel was ervandoor... de bastard!! Pierre had met zijn surfplank te ver in zee gegaan en een vissertje moest hem terug takelen naar de kust… Pierre toch é! Vandaag zijn we dus teruggekeerd, met de Zodiac op het wilde water van de zee, erg tof, zoals in Six Flags… De rit naar Tulear langs de aardewegeltjes was de hel, we raakten verschillende keren vast in de modder en dan mochten de mannen nog honderden meters te voet lopen in de modder tot aan de enkels… We hebben ook een 4x4 pick-up uit de modder proberen te halen, maar na een half uur proberen… Geen geluk! Tulear ligt werkelijk onder water; vele huisjes van de arme mensen zijn onder water gelopen, en ook ons hotel heeft het zwaar te verduren had. Morgen vertrekken we terug naar Tana. Dit doen we in twee dagen met de auto van Lala, onze chauffeur. Ik zal in Tana wel nog iets laten weten... Bye … “ … 27.01.05: 18.00: sms: …” Gewoon om te zeggen dat we veilig terug in Tana zijn. Morgen vlucht naar Ile
Sainte Marie.” …
13
30.01.05: 16.00: sms: … ” Kben hier aan het wachten in Tamatave op het vliegtuig naar Tana.” … 31.01.05: 13.30: mail:
… “ Dag allemaal, ik ben terug in Tana. Na een driedaagse op het pirateneiland, St-Marie… Spijtig dat we daar niet langer konden blijven, want het was een tropisch eiland zoals het alleen maar in de mooiste boekjes staat... We hebben daarheen moeten vliegen met tussenlanding in Tamatave, in het oosten... Met een klein propellervliegtuigje daarheen, spannend… We sliepen terug in hutjes met uitzicht op de zee ( op 5 m ) en er was gelukkig geen gevaar meer voor cyclonen. Alhoewel er terug één op komst is in de golf van Mozambique. Na cycloon Ernest (en niet Catherine), nu dus een nieuwe. Maar gelukkig zijn we weg van die kant, want daar hadden we toch niks anders dan natte voeten en vinnig ruikende kledij... De tweedaagse autorit terug naar Tana was geen lachertje! 7 uur in de auto opeengepakt zitten, en de tweede dag met dertig kilo souvenirs erbij... is zeker geen lachertje... bovendien had ik terug last van krampen met daarbij horende diarree natuurlijk, Gezellig! Maar na een nachtje zweten met koorts op je lijf is het voorbij gegaan... Oké, terug naar île St- Marie, daar was het erg leuk!!! Vooral toen we voor een dag, de enige volle dag van ons verblijf, brommers huurden om het strand te verkennen... Met drie 125cc op toer. ‘t Was erg leuk om te crossen op de triestige aardebaantjes… Eerst hebben we het piratenkerkhof gaan bezoeken, en dan rond gecrosst… Pierre en ik telkens op kop en maar chetten!!! Tot dat Pierre plots zijn freins toetrok en ik op hem inreed... Maar gelukkig, niks aan de hand en m'n brommer startte ook nog, dus alles okido... 's Avonds was het tijd om uit te gaan. Het was zaterdagavond en ook Pierre zijn voorlaatste nacht... Dus naar de discotheek. Er zijn er maar twee op heel het eiland. Echt tof die Malagashy muziek: erg snel, zoals drum'n bass een beetje, en natuurlijk ook vele franse chansons. Daar merk je het telkens weer, de invloed van de fransen is er enorm… Terug ook vele blanke mannen van rond de dertig en veertig, die op zoek zijn naar een jong groen blaadje... Pierre had terug veel succes met de jonge wulpse meisjes... Ik weet ondertussen al hoe je ze moet afschudden. Gewoon zeggen dat je alleen naar het hotel gaat... Of proberen geen oogcontact te maken... De discotheek was wel een eindje wandelen van ons hutje, zo'n 5 km. In het doorgaan hadden we geluk, er stopte na een kilometertje wandelen een auto, en we konden mee. Maar om terug te keren, hebben we de hele afstand moeten lopen op onze sletsen... En terwijl we dronken waren... En die baantjes zijn echt niet plat, dus zo'n wandeling om 4u is echt geen lachertje! Gelukkig hadden we nog pastis in de kamer staan, een slaapmutsje om 5 u in de morgen... Wakker geworden van de warmte en van de schreeuwende lemuren, en dan met een houten hoofd gaan zwemmen... Dan was het al tijd om afscheid te nemen van île St-Marie. En moesten we terug vertrekken naar Tamatave, waar we een uur en half hebben moeten wachten op verbinding naar Tana... Dat was het zo'n beetje, tbeste ee en tot de volgende mail zekers... “ …
14
01.02.05: 9.35: sms: … “ We zijn net geïnstalleerd in Diego Suarez of Antsiranana.” … Antsiranana of Diego Suarez in het noorden van Madagascar, ligt aan een prachtige baai. Twee bergmassieven omringen de havenstad: Tsaratanana (2800m) en de Amberbergen (1475m). Het Nationale Park van Montagne d’Ambre is een bergachtig park, met de ‘Rousettes’ watervallen (80m hoog), de heilige waterval, de kratermeren, het botanisch circuit, met reuzevarens, baobabs, orchideeën, … en ook verschillende soorten lemuren. Het strand van Ramena is ideaal voor een zwempartij, helder water, kalm en het hele jaar door warm. De zee is zeer visrijk. 01.02.05: 17.00: mail:
… “ Hey, we zijn vandaag aangekomen in het noorden, in Antsiranana. Het is de hoofdstad van de noordelijke provincie. We hebben zopas terug naar de bank gegaan om een miljoentje mee te nemen. En morgen gaan we op pad met de taxibrousse. We zijn van plan om eerst wat noordelijker te gaan, naar Ramena, en daar het strand en de oceaan eens te checken. Dan keren we terug naar hier, ook genaamd Diego Suarez. Vervolgens moeten we tegen veertien dagen in Nosé Be staan, om daar de vlucht te nemen naar Réunion. Onderweg zullen we nog een natuurpark meepikken, en ergens blijven slapen in de jungle, tussen de lemuren en slangen. Er schijnt daar, in dat park, veel schorpioenen te zijn. Ik heb tijdens mijn reis nog nooit een schorpioen gezien, ik ben es benieuwd. Gisteren hebben we afscheid moeten nemen van Pierre. Hij is geladen als een ezel met souvenirs, terug naar België vertrokken. Ik roep iedereen op om nooit met Air France te vliegen. Ze vragen per kilo te veel, 14 euro, dat is zot! En zeker wanneer we 18 kg te veel hebben, en dat moeten betalen. En wetende dat het vliegtuig maar halfvol zit … Gisteren zijn we ook een crocfarm gaan bezoeken … veel croc’s maar geen croque monsieur op de menukaart te vinden … Allee, ik zal jullie laten … Tot de volgende zekers “ … 01.02.05: 21.00:
telefoontje!
06.02.05: 08.50: sms: … “Goeiemorgen! Terug veel regen in Ramena … “ … 07.02.05: 11.00: mail: … “ Wat gerust in Ramena … Gaan vissen, veel in het zwembad gezeten, wanneer het
niet regende … “ …
09.02.05: 13.00: sms: … “ We zijn juist in Nose Bé aangekomen.” … Nosy Bé is het grootste van de eilanden voor de noordwestkust van Madagascar. “Nosy” betekent eiland en “Bé” groot. Het eiland wordt vanwege de vele Ylang-Ylang plantages en diverse kruidentuinen ook wel het “parfumeiland” of “eiland der geuren” genoemd.
15
10.02.05: 15.30: sms: … “Vandaag met de fiets naar Hellville gegaan, maar alle internet defect … “ … 11.02.05: 20.50: sms: … “ Ik ben vandaag gaan snorkelen met een zeeschildpad! Erg mooi!! “ …
•
15-02-05:
vlucht vanuit Nosy Be naar Réunion (FR)
15.02.05: 11.00: sms: … “ We zijn veilig geland in Réunion. Een taxi stond ons op te wachten. Nu 1u30
rijden naar Tampon, waar we de familie zullen ontmoeten … “ …
La Réunion is een imposant vulkaanmassief. Dit franstalig eiland in de Indische Oceaan is het grootste van de Mascarene eilandengroep, en ligt ten zuidwesten van Mauritius, ten zuiden van Afrika, en ten oosten van Madagascar. Het eiland is een paradijs voor wandelliefhebbers: ongerepte natuur met majestueuze bergketens, ravijnen, rivieren, watervallen (Takamaka) en tropische bossen. De nog steeds actieve vulkaan Piton de la Fournaise, aan de zuidoost kant van het eiland, behoort tot één van de actiefste vulkanen ter wereld. Het gebied rondom de Piton hoort bij het stadje Tampon. De officiële taal is Frans. Onder elkaar spreekt men veel Creools.
16.02.05: 10.00: mail:
… “ Hallo iedereen, het is lang geleden dat ik nog eens de mogelijkheid had om op het net te gaan en eindelijk ben ik erop en dan nog wel in Réunion. Onze laatste tien dagen in Madagascar waren te doen.. We vlogen dus vanuit Tana naar Diego Suarez en daar verbleven we een nachtje. Diego is een havenstad en hoofdstad van de noordelijke provincie. De volgende dag reisden we naar Ramena, dat is een klein vissersdorpje aan de opening van de natuurlijke baai, dat de haven vormt van Diego. We verbleven daar bij een fransman, terug in hutjes maar dit maal in betere staat dan in Anakao. Het heeft er vaak geregend, dat is ook logisch want het is hier het regenseizoen. Tussen de vlagen door konden we wel zwemmen in het zwembad. We zijn ook een dagje gaan vissen op de Indische oceaan. We hebben enkele grote kanjers gevangen met een lancee, ‘t was een gevecht om ze binnen te halen. Gelukkig was er een Belg mee met ervaring… De volgende dag stonden onze vissen op het menu van het restaurant. Na vijf dagen daar te chillen, keerden we terug naar Diego, om van daaruit naar een “Parc National Anakarna”, waar we de tsingys konden zien. We reisden ditmaal met de taxibrousse en dat is een ervaring op zich. In een minibusje zaten we met 22 personen, allen op elkaar gepakt, op de voorste bank zaten ze met zn vieren, overal mensen. We logeerden in een verlaten stadje, een soort cowboystadje, dichtbij het Parc, maar het regende toen we aan kwamen en alles stond al onder water, dus in het Parc zou het in de slijk ploeteren zijn en dus besloten we maar het zo te laten en door te reizen naar Nossi
16
be. Terug een taxibrousse geregeld , die eerst 20 keren reed door het stadje op de taxi vol te krijgen. na 2 uur was het eindelijk tijd om te vertrekken met de Peugeot 406 break, waar we met 15 inzaten en dan ook nog een babietje erbij… Onze zakken op het dak en ook nog enkele fietsen. Onderweg kwam er zelfs nog een persoon erbij... Op de zetel van de chauffeur kon er net nog iemand bij... We moesten een bootje pakken om in Nossi be te raken, want dit is een eilandje, die echt niet zo groot is. We namen de snelle motorboot, zo stonden we daar in drie kwartier. Maar de rit was de hel, we zaten op houten planken en met die snelheid bonkte het bootje op de golven... Het bankje zelf schoot zelfs ommekeer los en daar lagen we dan. En niet denken dat de kapitein vertraagde ee.... We kwamen aan in Hellville, de haven en grootste stad van Nossi be. De taxichauffeurs leken wel uitgehongerde leeuwen die blank vlees zagen, ze vochten om ons in hun taxi te krijgen en daarbij sneuvelde bijna onze souvenirs. We konden nog 5 dagen verblijven in Nossi be. we gingen een dagje met een bootje naar een klein eilandje, waar we snorkelden . Ik zag voor de eerste keer een zeeschildpad. Tof!! En nu zijn we in Réunion beland. Er stond ons een taxi op te wachten in de luchthaven. Die had mijn familie gezonden. Ze wonen in Le Tampon, en dat is een uurtje rijden van de luchthaven. Wel raar om te zien hoor, plots terug alle luxe van bij ons maar op een tropisch eilandje. Ze hebben hier zelfs een Mcdonalds... Mijn familie woont in een groot huis met zwembad, en we kunnen een kamer gebruiken in de garage. We hebben nu zopas een autootje gaan huren, een Nissan micra, en zo kunnen we heel het eiland bezoeken… Allee, tot een volgende zekers...bye “ …
17.02.05: 19.50: sms: … ” De vulkaan is aan het uitbarsten, prachtig om te zien! … 17.02.05: 23.00:
telefoontje!
18.02.05: 14.20: mail:
… “ Hey,
nog eens wat nieuws uit La Réunion. Ik had jullie nog vergeten te vertellen dat ik er eindelijk ben achter gekomen waarom de afrikanen een dikker achterwerk hebben dan de andere aardbewoners. Ik denk dat het jullie misschien ook al is opgevallen dat reizen met het plaatselijke transport iets speciaals is. Ze hebben slechte wegen waar bussen zonder vering op moeten rijden, ook duurt de rit meestal driedubbel zolang als bij ons, en dan moet je lang op je achterwerk zitten. Of als je een bootje neemt waar er geen beetje mousse onder je gat ligt en dan moet botsen op de golven... Jep, ons achterwerk is echt niet dik genoeg om daar lang te kunnen opzitten of om de vering te vervangen die de meeste wagens hier niet hebben… Kvond dit toch nog es een leuk detail om te vermelden want als ik terugdenk aan de bootrit naar Nose Be, of het lang opeengepakt zitten in een taxibrousse in Madagascar, had ik graag ook zo'n achterwerk gehad als de afrikaan... Momenteel zijn we dus in Réunion, gisteren hebben we Fane gaan halen naar Roland Garros luchthaven, dat ligt zo aan de andere kant van het eiland en met de regen van de laatste dagen is de doorweg naar daar onderbroken omdat er brokken steen vallen en modderstromen zijn. Maar via een bergweg, kronkelend naar boven en naar beneden zijn
17
we er toch geraakt. We hebben ook al onze boot geboekt naar Mauritius. Op 10/3 varen we dus naar daar voor een laatste veertien dagen van strandvakantie. Het vliegtuig nemen was echt te duur, voor een half uurtje vliegen, 173 euro!! Echt zot ee, en dat is dan ook één van de duurste vluchten op aarde. We hadden alweer veel geluk gisteren avond. Toen we gedaan hadden met eten met mijn familie, was er een roze schijn in de lucht te zien, achter de bergen. Een vulkaanuitbarsting! Jep, de berg is aan het spuiten en dit gebeurt niet zo vaak. Dus met onze auto dichterbij gereden om het te checken. Tof wi!! En zeker bij nacht. De lava is nu langzaam de berg aan het aflopen, tot in de zee… Mooi… Wat ook heel mooi is, is de ontvangst van mijn familie. Ze hadden een taxi geregeld en ze wonen op een terrein van 1100 vierkante meter, een mooi huis met zwembad. Het is er erg rustig, je hoort geen enkele auto... Iedere avond, na het zwemmen, eten we samen aan een grote tafel. Creoolse maaltijd, en ik als vegetariër wordt extra in de watten gelegd. Ik heb ondertussen ook ontdekt wat ik aan mijn oor heb. Door het vochtige warme weer in Madagascar ben ik een champignon beginnen kweken in mijn rechter oor. Het deed mega pijn, een constante druk. Maar ik heb expres gewacht tot ik in Réunion was om een dokter te consulteren. Een champignon dus, door te zwemmen in vuil zwembad water en dit in combinatie dat het oor nooit goed kan drogen, zo kweek je champignons. Ik heb nu een lavage met zuurstofwater en oordruppels, een therapie van 10 dagen en ik mag uiteraard niet kopje onder gaan in het zwembad. Voila, zo weet je weer wat meer zi, tot de noaste ki ee grtz , tom” … 19.02.05: 9.00: sms: … “ Gisteren een parkeerboete, zopas platte band gehad. We zijn op weg naar de
lavastroom … “ …
22.02.05: 18.00: sms: … “ Kben vandaag gaan diepzeevissen … Grote vissen gevangen! “ … 23.02.05: 9.45:
telefoontje!
25.02.05: 13.30: mail:
… “ Dag iedereen, nog een berichtje vanuit La Réunion. Deze week hebben we terug heel wat gedaan. We gingen dinsdag diepzeevissen. Met zo'n typische “Jaws” vissersboot vaarden we uit en gingen we op jacht naar tonijn en andere grote exemplaren. We vingen in het totaal 9 stuks, waaronder twee dorades, vissen van ongeveer een kleine 10kg. Het was een toffe voormiddag. Gisteren was het Berre’s verjaardag en we zijn gaan kajak raften… Tof zeg! Op dat wilde water, en slingeren aan een touw boven het water. We vierden ook Berre’s verjaardag met frieten en stoofvlees, dat Fane had meegebracht uit België. Twee dagen geleden was het ook zijn verjaardag, en de vrouw des huizes maakte een lekkere taart voor ons klaar. De frieten hebben gesmaakt en heel de familie heeft ervan genoten.... Groetjes, Tom. “ … 26.02.05: 9.30:
telefoontje!
18
27.02.05: 9.00: sms: … “ We gaan nu voor 2 dagen de bergen in. We blijven slapen in een hutje. “ … 27.02.05: 14.25: sms: … “ Ik heb als eerste de hut bereikt! Mega veel trappen gedaan. Lastig! “ … 28.02.05: 5.00: sms: … “ Ik zit op het hoogste punt van Réunion, 3070m ! “ … 03.03.05: 10.15: mail:
… “ Hey, ik ben nog steeds in la Réunion en ik stel het nog steeds heel goed, maar het kort in ... Vorig weekend hebben we terug aan bergsport gedaan, de Pitons des neiges hebben we beklommen, en het was heel lastig. Bijna allemaal trappen tot aan de top, 3070m!! Het was terug afzien want ik ben echt niet meer getraind. Ondertussen zijn we ook al aan het kijken voor een huisje in Mauritius.. Dat nadert ook al... Gisteren hebben we de watervallen opgezocht en ons verfrist in het koude bergwater... We hebben ook nog es de lavastroom gaan bekijken, deze heeft inmiddels de straat overgestoken en de zee gevonden... We zijn ook es met de mama des huizes naar de kerk geweest. Een ervaring op zich, kverstond er niet veel van want alles was in het Frans.. ‘t Ging over de samaritaanse vrouw of zo ... Vandaag gingen we gaan kijken naar Maido, waar je een mooi zicht hebt op de cirken, de bergketens en mooie groene dalen... Maar de wolken hebben het zicht belet, spijtig. We hebben ondertussen ook een nieuwe huurwagen geregeld, want zo kunnen we rijden naar de haven om dan direct de boot te nemen naar Mauritius... Voila, dat was het zo'n beetje, denk ik… Voor de rest is het helemaal chill hier, en 's avonds altijd veel eten met de familie... te veel eigenlijk… Eliane denkt echt dat we anders gaan klagen bij onze ouders... Vanavond is er aperitief bij de dochter van Eliane, Maryline... dus, laat de Ricard maar komen... tata... 03.03.05: 21.00:
telefoontje!
06.03.05: 11.00: sms: … “ Ik ben palmboom aan het eten in een ‘table d’hôte’ … “ … 06.03.05: 17.00: sms: … “ Mn laatste Lariam heb ik genomen … ’t kort in, é … “ … 07.03.05: 13.00: mail:
… “ hey!!!
Het zijn onze laatste dagen hier op La Réunion. Donderdag pakken we de boot naar Mauritius. Het is 12u varen en het is een nachtboot. We hebben al ons appartementje geboekt in Mauritius. Zo kunnen we ons eten zelf es maken. Want nu worden we in de watten gelegd door mijn familie. We moeten ons echt iedere avond te pletter eten, maar het is telkens lekkere Creoolse keuken. Gisteren gingen we samen met de familie gaan eten nabij St.-Philippe, in een ‘table d'hôte’. We kregen één van de duurste groenten op
19
ons bord geserveerd, namelijk palm. Ja, dat is het zachte gedeelte van de palmboom dat men gebruikt om op te eten. Daarvoor moet de palm wel al meer dan 7 jaar groeien, vandaar dat het zo duur is. We aten ook al es ‘des gaffes’, of zoiets, dat zijn bijenlarven uit Madagascar, en dit is ook een delicatesse. We hebben laatstleden ook es naar ‘Piton de maïdo’ gegaan om zijn mooi uitzicht over de verschillende cirken, maar het was erg bewolkt en dit belemmerde ons zicht. Vandaag zouden we naar ‘plaine des sables’ gaan. Dat is middenin het vulkaan gebied en dus een erg ‘space’- achtige streek. Helaas konden we niet naar de grote krater wandelen omdat het nog steeds te actief is... maar we hebben al vele mooie dingen gezien... Allee tot binnen een ruime twee weken ee!!! Bye“ … 07.03.05: 21.00:
telefoontje!
09.03.05: 15.15: sms: … “ Mn laatste dag op Réunion …” … 10.03.05: 7.45: sms: … “ Goeiemorgen! We zijn hier alles aan het inpakken om terug verder te reizen. “ … 10.03.05: 8.45: mail:
… “ yo! Voila, ik ben klaar om aan te zetten met de boot naar Mauritius. Zopas nog wat laatste geld overgeschreven om te kunnen verdoen in Mauritius. De boot vertrekt om 17u en we moeten daar al zijn om 15u. Gisteren namen we al afscheid van Eliane en een deel van de familie. Het waren leuke tijden hier in Réunion en we werden ferm verwend door Eliane. Dus vannacht maffen we weer al eens op een boot, het zal terug lastig worden want we hebben enkel een niet erg comfortabele vliegtuigzetel om in te slapen. Het wordt zoals naar Zanzibar reizen, behalve dat het een grotere boot is. We komen ongeveer om 6u aan in Mauritius, en dan hebben we nog een tijdje te reizen naar ons appartementje. Nu, alles komt wel op zijn pootjes terecht. Het is hier alvast terug mooi weer en het regenseizoen lijkt voorgoed voorbij. Dus dat wordt bakken op het strand in Mauritius, Troux ou biches… Daar zitten we voor een tiental dagen.... Allee, tot de volgende ee en tot binnen 14 dagen ee “ …
10.03.05: 15.45: sms: … “ Kheb juist een mooie zonsondergang van op de boot gezien. We varen traag weg
van Réunion… “ …
20
•
11.03.05:
Mauritius (MU)
Mauritius ligt in een tropisch gebied ten zuiden van de evenaar, en heeft het hele jaar door een “droomklimaat.” Port Louis is de belangrijkste stad van Mauritius en tevens de hoofdstad van het land. Port Louis heeft een erg geanimeerde, beroemde overdekte, exotische markt: naast kleding en souvenirs (o.a. plastic dodo’s) worden ook veel groenten en fruit verkocht. Er is een pittoreske mengeling van culturen in deze stad: Indisch, Creools, Europees en Chinees. Port Louis is een stad met palmen en koloniale bouwstijl. De kleine haven is één van de drukste van de Indische Oceaan. Vroeger was Grand Baie (noorden) een klein vissersdorpje, nu is het een gezellige baai. In Grand Baie vindt men ook talloze fruitkraampjes, restaurants, bars en café ’s die tot laat in de avond open zijn.
11.03.05: 5.50: sms: … “ We zijn een uur geleden gearriveerd in Port Louis. Tis hier lekker mooi weer! “ … 11.03.05: 11.15: sms: … “ Mauritius valt super mee! Goedkoop appartement gevonden in Grand Baie.
Paradijs bestaat echt! Vele mooie dingen gezien … “ …
12.03.05: 12.00: sms: … “ Hier heb je ook massa’s goedkope kledij, van allerlei merken … “ … 12.03.05: 13.50: sms: … “ We hebben de hele namiddag op het strand doorgebracht. Nu op weg naar ons
appartement. We eten zelfgemaakte spaghetti carbonara vanavond, en daarna gaan we uit in Grand Baie. “ …
14.03.05: 13.00: mail: … “ jeet,
het is hier super in Mauritius, prachtige stranden, lekker en goedkoop eten, een goede tropische sfeer.... We verblijven in Grand Baie, en we logeren in een appartementje dat we via onze taxichauffeur hebben kunnen regelen. Hij kende een neef, en zo hebben we ons steksje aan de draai zonder einde of grand baai. We zijn ook al eens uitgeweest, Fane en ik, ‘t was veel leuker dan in Réunion, goedkoper bier en toffere mensen en toffere muziek... We hebben al iedere dag op het strand vertoefd, maar het is er enorm warm, dus zitten we veel in het azuurblauwe water... Het is maar Berre die kan blijven bakken in de zon... Mauritius is een echte aanrader! Met mijn oor gaat het ook al stukken beter, geen pijn meer en met mijn oordopjes in kan ik nog lekker duiken en snorkelen... Allee, tot binnen 10 dagen ee , bende Groetjes, Tom. “ …
21
17.03.05: 21.00:
•
24.03.05: 22.35:
telefoontje!
Zaventem (BE)
Michèle,
[email protected]
22
