Stichting Shide Children’s Homes Dharan, Nepal Oostenburgerpark 82 ,1018 HT Amsterdam tel.: 020 – 6223640 email :
[email protected] website : http://www.kinderhuisnepal.nl KvK : 34108366 giro : 127313 (IBAN: PSTB0000127313) De stichting heeft een ANBI-status Nieuwsbrief 15
juli 2010
Geachte donateur, Namaste! Nu de rust in Nederland weer is teruggekeerd na het wereldkampioenschap in Zuid-Afrika, ligt hier de nieuwsbrief 15 voor u. In de laatste nieuwsbrief is aangegeven dat er drie stagiaires richting Nepal vertrekken om de projecten en de Stichting ter plekke te ondersteunen. Ook Yvonne van Heerwaarden, bestuurslid, heeft een bezoek gebracht aan de verschillende projecten. In deze nieuwsbrief komen hun bevindingen en ervaringen aan bod. Naast de ervaringen uit Nepal vindt een verkorte weergave van ons jaarverslag 2009. Ook gaan we in op het bezoek en de presentaties van de office manager Naresh en het bestuurslid Raj Bimal van SHC, die op kosten van NCDO in Nederland voorlichting hebben kunnen geven aan een breed publiek. Voorts komen o.a. de inspanningen van de kinderen van Don Boscoschool uit Wieringerwerf aan bod. Tot slot, kunt u het financieel verslag van de penningmeester lezen. Mocht u interesse hebben in een functie als penningmeester bij de Stichting, vergeet dan zeker de bijgevoegde vacature niet te lezen! Ik wens u veel leesplezier! Namens het Bestuur, Henk Hooghuis, voorzitter
1
Van de voorzitter Inleiding Ook in 2009 is er nog sprake van grote instabiliteit in Nepal. Deze instabiliteit heeft grote invloed gehad op het dagelijks leven van de kinderen. Zo zijn er veel stakingen geweest, waarbij scholen moesten sluiten. Daarnaast heeft dit invloed gehad op (de uitvoering van) de bouwwerkzaamheden, de prijzen van materialen, maar ook op de aanwezigheid van voldoende voedsel. Bovendien is de registratie bij de Nepalese overheid van het werk van de Stichting dientengevolge opgeschort. Het verkrijgen van de NCDO subsidie voor een nieuwe keuken bij het Sarasvatihuis en voor de bouw van een klaslokaal en boundarywall bij de Dipendraschool was tegen deze achtergrond een geweldige opsteker! Ook is het bestuur met vijf nieuwe bestuursleden versterkt! De Stichting heeft in 2009 in Nederland weer een aantal activiteiten ontplooid om het werk van de stichting onder de aandacht te brengen van een breed publiek. Op de website www.kinderhuisnepal.nl kunt u het volledige en uitgebreide algemene jaarverslag, alsook het financiële jaarverslag lezen. Hieronder volgt een korte samenvatting van de resultaten van onze projecten. Sarasvati Shelter Home, Dharan De lokale partner, Society for Helpless Children (SHC) heeft op het gebied van beleid en het pedagogische klimaat in het kinderhuis, na het instellen van een coördinatiecommissie, waar zij deel van uit maakt, meer invloed gekregen. Hierdoor is er meer transparantie ontstaan, waardoor ook de problemen beter en eerder zichtbaar worden. Voorts is er een nieuwe keuken ontworpen. De begeleiding van dit keukenproject loopt eveneens via de coördinatiecommissie onder voorzitterschap van SHC. In november is een overkoepelende overeenkomst ondertekend, waarin de afspraken en verantwoordelijkheden tussen de Stichting, SHC en het Saraswati Shelter zijn vastgelegd. Naast het feit dat er in 2009 vooruitgang is geboekt, bestaan er ook aandachtspunten waar de Stichting de komende tijd energie in zal steken. Zo is er een groot verloop van personeel. Twee keer is er een homemother vertrokken, terwijl uitbreiding van het personeel juist nodig is in verband met de toename van het aantal kinderen. 2
Voorts moeten de beroepsmogelijkheden (vocational training) van de oudere kinderen in kaart worden gebracht. Dipendraschool In het voorjaar van 2009 is de bouwfase 3 voltooid. Met dank aan donaties van onder andere De Brug en SAB Best, evenals de subsidie van de NCDO is er in oktober gestart met fase 4. Gelet op de hoeveelheid kinderen die lessen volgen op de Dipendraschool is er een derde onderwijzer, welke betaald wordt door de Stichting, aangenomen. Daarnaast heeft het Nepalese Ministerie van Onderwijs de school (gedeeltelijke) erkend. Dit heeft tot gevolg gehad dat het Ministerie van Onderwijs de salarissen van de onderwijzers aanvult. Eveneens is het vermelden waard dat de lokale bevolking zich meer bezighoudt met de Dipendraschool. Deze participatie uit zich o.a. in het bijwonen van vergaderingen van het schoolcomité en het ondersteunen van de onderwijzers. Dit is erg belangrijk, omdat de school nog in aanbouw is en er nog geen muur ter beveiliging is. Van groot belang voor de kinderen is bovendien geweest dat twee trouwe sponsors van de Stichting een budget hebben verstrekt voor nieuwe uniformen en schoenen! Ook het project van de Dipendraschool heeft aandachtspunten. Tijdens het bezoek van de voorzitter bleek dat ongeveer een derde van de 160 kinderen leeft in extreme armoede. Deze armoede leidt er toe dat kinderen ongewassen en met een lege maag, en bovendien onregelmatig naar school komen. Dit zal voor de Stichting de komende tijd hoge prioriteit genieten. Erg jammer is geweest dat de jaarlijkse bijdrage van de Brug is weggevallen. Uiteraard spreekt de Stichting haar dank uit voor de jarenlange steun. Duhabi Children Home In 2009 is de coördinator van het Duhabi Children Home, de heer Kehav, vertrokken en opgevolgd door Sooraj Singh, een lokale Nepalees. Een en ander heeft onder andere geleid tot toegenomen participatie en ondersteuning van de lokale bevolking. Dit kwam tot uitdrukking door een grote inzameling van voedsel tijdens het bezoek van de voorzitter bij het lokale politiebureau. Ook is er een nieuwe homemother, mevrouw Goma Tamang, aangesteld. Een groot aandachtspunt bij het Duhabi Children Home is dat de oever van het naastgelegen meer opnieuw afkalft en er maatregelen op korte termijn nodig zijn. Ook is er nog achterstallig onderhoud aan het gebouw. Het beschikbaar gestelde budget bleek nog niet te zijn uitgegeven. Coördinator Sooraj is inmiddels gevraagd om hierin actie te ondernemen. 3
Daarnaast is van belang dat de Stichting ook hier de afspraken goed wil vastleggen en formaliseren in de vorm van een overkoepelende overeenkomst. Duhabi Children Home moet echter eerst een zelfstandig rechtspersoon worden alvorens een zodanige overeenkomst kan worden gesloten. Een belangrijk aandachtspunt is ook dat er een (klein) aantal kinderen nog een (zeer arme) vader of moeder heeft. Deze kinderen hebben veelal weinig contact met de ouder en een omgangsregeling is nodig. Daarbij moeten er afspraken worden gemaakt over mogelijkheden om op termijn tot een hereniging te komen. Als laatste wordt opgenoemd dat de contacten met SOS kinderdorp wederom waardevol zijn geweest. Zo hebben de contacten met de directeur van SOS, Ramesh Tamrakar, onder meer opgeleverd dat de in Duhabi werkzame homemother en coördinator Sooraj training hebben gekregen. Ook is de heer Tamrakar lid van de District Child Welfare commissie, een overheidsorgaan verantwoordelijk voor de kinderbescherming in het district, hetgeen voordelen oplevert. Disabled Children Project Met de initiatiefnemer van dit project, de heer Bhim Rai, is een sponsorovereenkomst afgesloten op 27 oktober 2009 in Dharan. Een belangrijke voorwaarde hierin is dat de heer Bhim Rai op een zo kort mogelijke termijn een rechtspersoon vormt, een NGO. Er bestaan diverse aandachtspunten en verbeterpunten ten aanzien van dit project. Het gebouw is in zeer slechte staat. Het sanitair is zelfs in erbarmelijke staat. Daarnaast zijn er afspraken over het gebruiksrecht nodig met de eigenaar van het gebouw, het grote BPKHS ziekenhuis, zodat de investeringen ten goede komen van de kinderen en niet van het ziekenhuis. Verstrekking van beddengoed en matrassen door twee trouwe sponsors heeft wel plaatsgevonden. De kinderen hebben daar inmiddels groot profijt van. Een probleem is wel dat veel kinderen die verblijven in het ziekenhuis, niet naar school gaan, terwijl ze al in de pubertijd zijn.
Society for Helpless Children bezoekt Nederland Tussen 15 april en 15 mei hebben de vice voorzitter van SHC, Raj Bimal Shrestha en de office manager Naresh Shrestha een bezoek gebracht aan Nederland. Dit bezoek is door de NCDO bekostigd. Tijdens het bezoek hebben zij vijfmaal een presentatie gegeven op uiteenlopende plekken in het land: 4
De basisschool Don Bosco te Wieringerwerf, de openbare bibliotheek te Best, zorgcentrum De Schiehoven te Rotterdam, kerkgemeenschap De Samenstroom te Wieringerwerf en de Koninginnemarkt in Leusden. De reacties van het publiek waren positief. Kinderen van de Don Boscoschool boden een aantal tekeningen aan de Nepalese bezoekers aan. De Don Boscoschool bood de heren eveneens een cheque van € 2800 aan, bestemd voor de Dipendraschool! Over de aanloop naar deze cheque kunt u verderop in de nieuwsbrief meer lezen. De ouderen van zorgcentrum de Schiehoven toonden zich ook zeer belangstellend en klapten mee op de Nepalese liedjes, gezongen door de Nepalese zangeres Bimla. Het bezoek van SHC voldeed al met al ruimschoots aan de doelstelling om voorlichting te geven aan en het enthousiasmeren van een breed publiek. Daarnaast zijn zij naar een receptie georganiseerd door het Nepalese Consulaat en het Ministerie van Buitenlandse zaken geweest. Voorts heeft de Stichting de gelegenheid aangegrepen om de heren kennis te laten maken met een Middelbare Beroepsschool. Ook hebben de gasten een echt Nederlandse volksfeest, Koninginnedag, kunnen meemaken.
Receptie 50 jaar betrekkingen Nederland-Nepal Op 17 april heeft er een receptie in het kader van 50 jaar betrekkingen tussen Nederland en Nepal, georganiseerd door het Ministerie van Buitenlandse zaken en het Nepalese Consulaat, plaatsgevonden in het Museon te Den Haag. Een aantal organisaties uit verschillende disciplines, waaronder onze Stichting (een grote eer!), waren hierbij vertegenwoordigd. De receptie was een goede gelegenheid voor onze Nepalese gasten om een beeld te krijgen van de Nepalese gemeenschap in Nederland en de betrokkenheid bij hun land. Gemeenschappelijke vergadering Op 23 april is er een gezamenlijke bestuursvergadering gehouden, hetgeen een unieke ervaring was, aangezien de Stichting en de partner SHC niet vaak samen aan één vergadertafel plaatsnemen! Alle projecten kwamen aan de orde, alsmede het belang van een goede afstemming en onderlinge communicatie. Ook hebben Raj en Naresh de Stichting meer inzicht kunnen geven in het reilen en zeilen van SHC in Nepal. Verder kregen we een concreet beeld van de beperkende omstandigheden daarbij in Nepal. Zo is er een beperkte beschikbaarheid van stroom en water en dat heeft uiteraard 5
grote invloed op het dagelijks leven en dagelijks bestuur, wat in Nederland niet denkbaar is!
Bezoek aan Middelbare Beroepsschool Op donderdag 29 april kregen de Nepalese gasten een rondleiding op ROC Midden Nederland in Amersfoort. Daar kregen zij een uiteenzetting over de middelbare beroepsopleiding in Nederland, zoals: loodgieter, (computergestuurde) metaal- en houtbewerking, elektrotechniek, multimedia, informatietechnologie, en dergelijke:
Koninginnedag in Leusden Evenals vorig jaar was onze stichting op 30 april present op de vrijmarkt in Leusden. De kraam werd gesponsord door Leusden Wereld Wijd. Party Service van der Schoot had een sinaasappelpers ter beschikking gesteld. Zo kon de Stichting verse jus d’orange verkopen, naast de pashmina’s en diverse andere Nepalese artikelen. Na een regenachtige morgen werd het ’s middags wat zonniger en konden we ’s avonds met een tevreden gevoel huiswaarts gaan met een bruto-opbrengst van € 460,=! Raj Bimal en Naresh Shrestha hielpen mee om onze projecten in Nepal te promoten.
Vrijmarkt op 30 april in Leusden. In de kraam: Raj Bimal en Naresh Shrestha
Ervaringen uit Nepal In de vorige nieuwsbrief is aangekondigd dat er twee studenten bouwkunde (uiteindelijk is er één student bouwkunde richting Nepal vertrokken) en een 6
studente antropologie zouden afreizen naar Nepal om bij de projecten van de Stichting stage te lopen en bij te dragen in de ontwikkeling en verbetering van de projecten. Daarnaast is Yvonne van Heerwaarden, bestuurslid, naar Nepal gegaan. Deze bezoeken en ervaringen geven de Stichting meer concrete kennis, waardoor er in Nederland en in Nepal gerichter actie kan worden ondernomen en verbeteringen kunnen worden aangebracht. De drie reizigers delen hieronder hun ervaringen.
Sjon Rutten, student Bouwkunde, hogeschool Utrecht “Zo loop je nog door de straten van Dharan en even later zit je aan het strand in Bloemendaal met je vrienden. Het gaat zo snel. Ik ben voor mijn studie ongeveer vier maanden in Nepal geweest voor een stage die de Stichting SSCH mij heeft geboden. De ervaringen die ik in Nepal heb meegemaakt neem ik voor altijd met me mee. Vooral de mensen die daar hun best doen zal ik mij altijd blijven herinneren. De samenwerking tussen Nederland en Nepal is heel belangrijk. De projecten die de Stichting steunt, doen veel goeds voor de kinderen en de gemeenschap. Het Duhabi Home gaat nu heel goed, maar wordt bedreigt door een oprukkend meertje, waardoor er steeds meer speelgrond verdwijnt en de fundering van het huis loopt ook gevaar.
7
Links: Sjon in het Duhabihome Rechts en linksonder: afkalving van de oever bedreigt Duhabi
Het plan is om er een muur omheen te bouwen in het water, aan de rand van het meertje. Zo kunnen de kinderen blijven spelen en zal het huis nog veel langer door kunnen.
De Dipendraschool heeft nu een heel mooi school gebouw, maar wat nog niet goed werkt is de watervoorziening. De 120 kinderen die dagelijks naar school komen drinken en wassen zich nu uit een kraantje met een veel te lage druk. Daar moet iets aan gebeuren. De 4e bouwfase van de Dipendraschool verloopt voorspoedig. Wens: muur om speelweide, uitbreiding sanitair en betere watervoorziening.
Het Sarasvatihuis heeft sinds kort een nieuwe keuken. Alleen moeten de kinderen om daar te komen over de weg lopen. Een brug is mogelijk over het kleine beekje waar in het regenseizoen veel water door stroomt. Er zijn al veel ideeën, maar belangrijk is dat er op korte termijn iets gebeurd.
8
Nieuwbouw keuken Saraswati. Wens: bruggetje tussen het weeshuis rechts over het riviertje naar de lager gelegen nieuwe keuken links.
In Dharan is er ook een opvanghuis voor gehandicapten kinderen. De leefomstandigheden zijn niet goed en ook het dak boven hun hoofd is een probleem. Het oude gebouw heeft dringend onderhoud nodig. Er zouden uit voorzorg steunbalken moeten worden geplaatst, zodat het dak niet naar beneden kan komen. Het Rehabilitation Home Dharan moet nodig opgeknapt worden. Nieuwbouw zou nog beter zijn.
De jonge generatie is de toekomst. Dat wordt vaak gezegd, maar in Nepal is dat helemaal belangrijk. Daarom moeten ook de kansloze kinderen een kans krijgen. Daarvoor is SSCH! Zonder deze stichting zouden veel kinderen geen kans krijgen op een goede opleiding. De ervaringen die ik heb opgedaan zijn voor mij heel belangrijk. Het is een unieke ervaring geweest, iets om nooit te vergeten. Wanneer je daar bent, weet je pas echt hoe het leven daar is. Daarom kan ik eerlijk zeggen dat er zeker aandacht moet uitgaan naar deze kinderen. Zij zijn de toekomst voor een beter land!”
9
Links: Goma (zus van Bimla) met Sjon in Nepalees kostuum Onder: Sjon Rutten en Mieke Postulaert Rechts: Sjon, Mieke en de gastouders: Goma, Sudhir, Kunmar en Limbu.
Mieke Postulaert, studente Antropologie “Begin februari vertrok ik voor 3 maanden naar Nepal. Na een week samen met Sjon (die stage in Dharan zou gaan lopen) het chaotische Kathmandu bekeken te hebben vertrokken we met de bus naar Dharan. Naresh (office manager SHC) hield ons gezelschap op deze 13 uur durende hobbelige busreis. Toen we ’s avonds in Dharan aankwamen, werden we hartelijk ontvangen door familie van Bimla. In de eerste week ben ik vooral bezig geweest met mijn huisvesting en wennen aan Nepal. Nepal is een chaotisch land, waar weinig geregeld wordt zoals wij dat in Nederland doen. Dit is dan ook te merken aan alles wat je om je heen ziet en meemaakt: het verkeer, iedereen die naar je kijkt, omdat je zo wit als een spook bent en de Nepalese manier van zaken doen (over alles wordt onderhandeld). Ook maakte ik voor het eerst kennis met alle projecten. Ik was behoorlijk onder de indruk, op verschillende manieren. Zowel het Duhabi en Saraswati huis zagen er goed uit en de kinderen oogden gezond en vrolijk. Het was wel even schrikken bij het Disabled Children Project en de Dipendra school. Het oude ziekenhuis waar de gehandicapte kinderen woonden verkeert in zeer slechte staat. Bovendien komt Bhim Rai, de opzetter van het project, handen te kort bij de verzorging van de kinderen. Gelukkig zien de nieuwe gebouwen van de Dipendra School er goed uit, maar daar lopen veel kinderen rond in vodden en veel zijn toch wel erg dun, ook voor Nepalese standaarden. Zoals overal in Nepal werden we bij de projecten fantastisch ontvangen. Als blanke ben je erg interessant voor deze kinderen, want die krijgen ze niet zoveel te zien. Bij de eerste volle dag die ik in het Duhabi huis doorbracht, waren de kinderen ook wat schuw. Ze liepen steeds 10
weg als ik eraan kwam! Maar na een tijdje spelletjes spelen en in simpel Engels wat praten, kwamen ze helemaal los. Op mijn laatste dag was het zover dat vier kinderen tegelijk mijn hand tijdens een spelletje wilde vasthouden, zodat het bijna op ruzie uitliep! Het was dan ook verschrikkelijk moeilijk om weg te gaan na 3 maanden. Hoe hou ik mezelf groot tegenover bijna 20 droevige gezichten? Ik zou nog vele verhalen kunnen vertellen over de kinderen en hun woonomgeving, maar ik zal het beperken tot wat ik denk prioriteit heeft in het verbeteren van de levens van deze kinderen: In het Disabled Children Project is het van groot belang dat de kinderen goed gehuisvest worden. Daarnaast zullen er meerdere mensen actief moeten worden in de verzorging van de kinderen. Voor de Dipendra School is het belangrijk dat er in kaart gebracht wordt hoe vaak de kinderen naar school komen. Velen moeten thuisblijven om hun ouders te helpen in het huishouden of om voedsel te verzamelen en kunnen daarom niet altijd naar school. Als het bekend is om welke kinderen het gaat en met welke redenen zij niet naar school komen, kan daar een regeling op maat voor worden uitgedacht. Het doorbreken met armoede begint in mijn optiek met onderwijs. Voor de kinderen in het Duhabi en Sarasvatihuis is het belangrijk dat er over hun toekomst wordt nagedacht. Wat zal er gebeuren nadat zij hun middelbare schooldiploma halen? Ze kunnen niet zomaar het huis uitgezet worden, want dan zijn ze weer terug bij af. In Nepal woont namelijk iedereen samen met zijn of haar familie. Er wonen vaak drie generaties in onder een dak. Dit maakt het natuurlijk extra moeilijk voor de weeskinderen om hun eigen leven op te bouwen na hun tijd in het weeshuis. Het is belangrijk dat de kinderen de mogelijkheid hebben om een vervolgopleiding te volgen. Met een beroepsof hoger onderwijs diploma op zak is de kans groter dat zij een goede baan vinden en zichzelf (en een toekomstige familie) kunnen onderhouden. Spelende kinderen Duhabi home Links: Mieke speelt mee met blindemannetje Rechts: kinderen spelen een bordspel
Mocht u dus nog niet weten waar u op vakantie wilt gaan: ik raad u Dharan aan. U zult er met open armen door dankbare kinderen worden ontvangen.” 11
Yvonne van Heerwaarden, bestuurslid “In de eerste twee weken van juni heb ik de projecten in Dharan en Duhabi mogen bezoeken. Zo heb ik onder meer kennis gemaakt met de leerkrachten van de Dipendraschool. Deze leerkrachten doen hun uiterste best om de kinderen zo goed mogelijk onderwijs te bieden. Ook gaan zij bij de ouders op huisbezoek, waarbij ze zien hoe de kinderen leven, maar ook om de ouders te vertellen over de school en het belang van onderwijs. Aan deze leerkrachten heb ik een training mogen geven. Deze training ging over de verschillende leeftijdsfasen, waarin kinderen zich sociaal en cognitief steeds verder ontwikkelen. Yvonne geeft training
Yvonne geeft training
Belangrijk is om bij deze ontwikkeling aan te sluiten om het leerproces zo goed mogelijk te kunnen stimuleren. De leerkrachten stonden erg open voor de training, herkenden vele aspecten. Vooral dat het belangrijk is dat de kinderen zich veilig voelen, voordat zij goed kunnen leren. Veel van de kinderen op de Dipendraschool komen uit gezinnen waar thuis problemen zijn en dat zien zij terug in de klaslokalen. Daarbij gaven de leerkrachten aan eigenlijk met een chronische onderbezetting te kampen te hebben. Hierdoor is het uitvoeren van extra taken heel lastig. Ondanks deze problemen en dat het creatief omgaan met de leerstof vrij nieuw voor hen was, gaan zij gezamenlijk nadenken op welke manier zij iets meer kunnen aansluiten bij de ontwikkeling van de kinderen. Vervolgens heb ik kennis gemaakt met de kinderhuizen: Duhabi-home en Sarasvati-Home. De kinderen worden goed verzorgd, voelen zich prettig op hun plekje, maar ook hier kan qua zorg en ondersteuning van de kinderen nog het een en ander verbeterd worden. Zo heb ik met de home-mothers om de tafel gezeten, waarin we het hebben gehad over de sociale en emotionele ontwikkeling van kinderen. We hebben uitgebreid gesproken over de rol van de home-mothers en hoe zij bij deze 12
ontwikkeling kunnen aansluiten om het zelfvertrouwen van de kinderen te stimuleren. Ze herkenden onder andere het feit dat kinderen veel gedrag kopiëren en imiteren en beseften dat hun rol daarbij van groot belang is.
Links: Yvonne brengt een bezoek aan de Dipendraschool. Rechts: Yvonne bij het sarasvati Shelter
Door het goede voorbeeld te geven wordt dat positieve gedrag overgenomen. Zo groeide het besef om de kinderen complimenten te geven, aan te moedigen en emoties meer te benoemen. Zelf kwamen zij met het voorstel om de kinderen op een andere manier te gaan straffen, hoewel dat in een land als Nepal nog niet makkelijk is doorgevoerd. Ook gaven zij aan dat de kinderen een grote behoefte hebben aan leesboeken. Zeker in de vakantieperiode verslinden zij de boeken die er zijn. Dit zijn er echter niet zoveel. Een grote wens is daarom om een bibliotheekje op te kunnen zetten in de kinderhuizen. Een ander aspect waar de office managers samen met de home-mothers aan gaan werken is het opstellen van een persoonlijk dossier per kind. Op dit moment registreren ze wel de officiële gegevens, maar ze monitoren de kinderen niet jaarlijks op het gebied van gezondheid, sociaal functioneren (gedrag), functioneren op school etc. Het belang van een persoonlijk dossier zien zij nu in en gaan zich daar de komende tijd voor inzetten. Naast alle lopende ontwikkelingen rond de bouw van de keuken, de extra klaslokalen etc., wordt het ook tijd om tegelijkertijd meer aandacht te krijgen voor de kwaliteit van de zorg die aan de kinderen geboden wordt. Als bestuur in Nederland zullen we moeten nadenken op welke wijze wij hen hierbij beter kunnen ondersteunen. Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat iedereen die met de kinderen werken op dit moment hun uiterste best doen om de kinderen het beste te bieden dat in hun mogelijkheden ligt.”
13
Sponsoractie Don Boscoschool in Wieringerwerf Naast de sponsoractie van Koninginnedag in Leusden, waar de Nepalese gasten van SHC bij betrokken waren, heeft de Don Boscoschool te Wieringenwerf ook de handen uit de mouwen gestoken voor de Stichting. Elk jaar wordt er door de leerlingen van de Don Boscoschool tijdens de 40-dagen vastentijd stilgestaan bij mensen die het minder hebben dan zijzelf. Dit jaar werd Martine Colijn, bestuurslid, benaderd of de Stichting mee wilde doen. Dat antwoord was snel bedacht: Ja, natuurlijk! Naast de Stichting sponsort de school ook een kindertehuis in Kathmandu. Dat kinderhuis had schooluniformen nodig. De Stichting besteedt het geld op haar beurt aan de Dipendrachool. Op 10 maart heeft Martine voor alle kinderen een praatje gehouden over de Stichting en heeft zij de promotie-dvd laten zien. Alle kinderen raakten enthousiast en zijn vervolgens aan de slag gegaan. Het plan was immers om op 25 maart in de ochtend een sponsorloop te organiseren en 's middags een fancy-fair. Peet Voeten en leerling
Henk Hooghuis en Peet Voeten
Martine Colijn
De kinderen zijn bij familie en vrienden langsgegaan om geld voor de sponsorloop bijeen te garen. Martine werd zelfs in het dorp aangesproken door mensen bij wie de kinderen aan de deur geweest waren om gesponsord te worden. De sponsorloop leverde ongeveer € 1100 op voor de Stichting! In de middag hebben Henk Hooghuis, voorzitter en Peet Voeten, lid van bestuur, samen met Martine een kraam op de fancy-fair bemand. Er was een rad van avontuur, de kinderen hadden optredens ingestudeerd en er waren zelfgemaakte spulletjes die verkocht werden en nog veel meer.
14
Opvoering van de leerlingen
Raj Bimal, Naresj en leerlingen
Raj Bimal, Naresj, Peet en Martine
Totaal heeft de dag €4300 opgebracht. Op 27 april heeft Martine samen met Henk Hooghuis, Naresj en Raj Bimal de cheque in ontvangst genomen. De Stichting kreeg het fantastische bedrag van € 2800 euro overgemaakt. Hiervoor kan de Stichting heel veel doen voor de Dipendraschool. Nogmaals hartelijk dank aan de Don Boscoschool!
Dental Camp Van 8 tot en met 10 juni 2010 is door een aantal Nepalese tandartsen onder leiding van de Nepalese tandarts dr. Kiran Raj Awasthi (uit Kathmandu) een Dental Camp georganiseerd in de Dipendra School bij Dharan. Het contact met de Nepalese tandartsen is tot stand gekomen via de Nederlandse tandarts dr. Holt die tweemaal eerder een Dental Camp heeft gehouden ten behoeve van onze projecten.
Het totale medische team bestond uit twee artsen en zes assistenten en werd ondersteund door onze zusterorganisatie, de Society for Helpless Children in Dharan. Bij diverse kinderen werden gaatjes gerestaureerd. Ook werd uitgebreid instructie gegeven hoe tandbederf te voorkomen. Indien nodig kan men voor nabehandeling een beroep doen op Mr. Chandeshwor Shah van het ziekenhuis in Dharan.
15
Financieel overzicht Overzicht Baten & Lasten 2009 en begroting 2010 28 feb. 2010 Begroot 2010 Gerealiseerd 2009 nr omschrijving debet credit debet credit 1 administratie 100 60 0 2 reis/verg. kosten 0 0 3 website 50 46 0 4 promotiedagen 400 1.500 346 1.213 5 Folders enz. 750 713 0 6 in-/verkoop 100 300 0 130 7 donaties 16.000 0 12.885 8 overige ink./uitg. 2.279 2.779 9 rente/bankkosten 300 100 184 220 10 Nepal exploitatie 15.000 12.879 0 11 Nepal projecten 2.500 503 0 12 Dipendra expl. 3.500 2.500 2.475 2.555 13 Dipendra bouw 13.389 5.174 14 Saraswati keuken 15.694 5.968 15 Disabled project 2.580 2.580 0 0 16 NCDO-subsidie 0 18.040 17 diverse 2.000 0 18 winst/verlies 2.300 1.605 Totalen 25.280 25.280 50.569 50.569
begroot 2009 debet credit 100 100 50 500 700 300 16.000 300 14.200 2.000 2.200 6.800 5.600
100
2.200 4.000 2.500
6.450 32.050 32.050
In bovenstaande begroting is uitgegaan van een wisselkoers van 100 npr/€. In 2009 bedroeg deze gemiddeld 105,97 npr/€, op 16 februari 2010 102,5 npr/€. Momenteel bedraagt deze echter 90 npr/€. Omdat wij de bedragen voor Nepal in Nepalese Roepia hebben gegarandeerd, betekent deze koersdaling voor dit jaar een extra uitgavenpost van ca. € 2.000. Zonder extra inkomsten zal het verlies dit jaar oplopen tot ruim 4000 euro!
16
Balans Stichting Shide Children Home Daran 2009 Debiteuren / crediteuren / reserveringen per 31 december 2009 Balans per 31 december 2009 Activa Passiva Kapitaal per 31 dec 2008 13.225 Saldo giro per 31 dec 2009 3.781 Saldo kapitaalrekening per 31 dec 2009 14.647 Debiteuren / crediteuren per 31 dec 2009 6.808 Saldo winst/verlies 2009 -1.605 Totalen 18.428 18.428 Kapitaal Kapitaal per 31 december 2008 13.225 saldo winst 2009 -1.605 Kapitaal per 31 december 2009 11.620 Debiteuren / crediteuren / reserveringen per 31 dec 2009 Omschrijving te vorderen te betalen Gereserveerd Dipendra fase 4 1.289 Gereserveerd keuken Saraswati 6.835 Nog te ontvangen NCDO-subsidie ‘09 5.816 Reservering bezoek Nepalezen in 2010 2.000 Disabled project voor 2010 ontvangen 2.500 Totaal: 5.816 12.624 Netto: 6.808 Liquiditeit Omschrijving per 31 dec ‘09 per 31 dec ‘08 verschil Saldi 18.428 13.967 4.462 Debiteuren - crediteuren -6.808 -742 -6.068 totaal: 11.620 13.225 -1.605
Gelet op de vorenstaande financiële situatie doen wij wederom een beroep op uw gulle donatie voor onze projecten. Dankzij Uw gaven kunnen we kansarme kinderen in Oost Nepal voeding, onderdak en onderwijs bieden en daardoor perspectief op een betere toekomst!
17
