…van Haver tot Sport… Jubileum uitgave
Landelijke Rijvereniging “De Zeewolder Ruiters” Ponyclub “De Zeewolder Ruiters” Menvereniging “De Zeewolder Ruiters”
28 mei 2005 BESTUUR Voorzitter Penningmeester Secretaris Mencommissie Sponsorcommissie Lescommissie Activiteitencommissie Bouwcommissie
Ronald Bakker Albert Tieben KimmBeekhuiszen Guus Staal Ron Eindhoven Mathilde de Kroes Egbert Koops Kees Oussoren
[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]
5224767 5229006 5222949 5228532 5384377 5239289 5228757 5228605
Voorwoord Beste mensen, Op 28 juli 1980 is de Zeewolder Ruiters opgericht. Dat betekent dat we dit jaar 25 jaar bestaan, wat natuurlijk reden is voor een grandioos feest!! Dit feest vierden wij vandaag, 28 mei 2005. Een middag vol demonstraties, shows, andere activiteiten, huldiging van het erelid en een overzicht van historisch fotomateriaal van 25 jaar Zeewolder Ruiters. Een dag genietend van alle facetten van de paardensport die onze vereniging biedt. En tot slot een aandenken aan 25 jaar Zeewolder Ruiters in de vorm van deze jubileumuitgave.
DE ZEEWOLDER RUITERS
Eind vorig jaar is de jubileumcommissie opgericht. Deze commissie is ontzettend druk geweest met de voorbereiding van deze dag en de voor u liggende jubileumuitgave. Vol trots presenteren wij u hierbij dan ook deze speciale editie.
Wat vindt u in deze Van Haver tot Sport? Aangezien de reguliere opzet van de Van Haver tot Sport een ieder goed bevalt, wilden wij bij de gebruikelijke opzet aanhaken, middels “wie ben ik” en interviews, (onder het mom van doe maar zo gewoon mogelijk, dan doen we al gek genoeg, iets wat onze vereniging kenmerkt). Deze Van Haver tot Sport is daarom ingedeeld in 5 periodes van 5 jaar. Per periode vindt u onder andere, naast historisch (foto)materiaal, een interview en een “wie ben ik” met mensen die op dat moment wat hebben betekend (of nog betekenen) voor de vereniging, zoals een voorzitter, instructeur, lid of anderszins. En tot slot een vooruitblik door onze huidige voorzitter, de heer Ronald Bakker. Met veel plezier hebben wij oude herinneringen opgehaald tijdens het afnemen van de interviews. Dank dan ook aan een ieder die de totstandkoming van dit clubkrantje mogelijk heeft gemaakt, met in het bijzonder Elja Swart, voor de lay-out en de eindbewerking.
Inhoudsopgave *Voorwoord………………………………………2 *1980-1985 - Interview J. Hoving……………………………….6 - Wie ben ik J. Cuypers………………………..…10 - Wist u dat?……………………………………….13
*1985-1990 - Interview H. Melitz………………………………14 - Wist u dat?
*1990-1995 - Interview H.J. Beekhuiszen - Wie ben ik C. Peterse-de Jager - Wist u dat?
Wij hopen dat jullie vandaag hebben genoten van 25 jaar Zeewolder Ruiters en wensen jullie veel leesplezier met deze Van Haver tot Sport. Hierbij zeggen wij dan ook: Op naar het volgend jubileum!!
*1995-2000
De jubileumcommissie, Ronald Bakker Annet van Beek Gerline van der Bij Ingrid van de Burg Ron Eindhoven Hilda Haaksema Joany Kamps Cees Oussoren Genine Oussoren Ellis van Ramshorst
- Interview C. Stoker - Wie ben ik P. van Ommen - Wist u dat?
*2000-2005 - Interview C. Oussoren - Wie ben ik L. Laarman - Wist u dat?
*Algemeen - Wist u dat?
*Nawoord Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
3
1980-1985
Interview Interview met de heer J. Hoving Een interview met de heer J. Hoving, vanaf de beginjaren betrokken bij De Zeewolder Ruiters. Het interview is schriftelijk afgenomen door Annet van Beek-Bouwland, lid van de jubileumcommissie. Wilt u zichzelf introduceren, getrouwd, kinderen, enzovoort? Mijn naam is Jan Hoving, ik ben gehuwd met Henny Middelkamp. In 1980 woonden we met 4 kinderen Jan, Martin, Elnetha en Willem aan de Reigerweg 21 te Zeewolde. Woont u in Zeewolde, en hoe lang al? Nu wonen wij in Drente, aan de Houtvester Jansenweg 6 te Gasselte. Wat was uw eerste kennismaking met de paardensport en rijdt u zelf ook of heeft u zelf ook gereden? In 1980 mocht ik mede-oprichter zijn van De Zeewolder Ruiters. Drie van onze kinderen bereden een pony, en daardoor werd ikzelf ook enthousiast om te gaan paardrijden. Ook nu ben ik nog steeds een recreatief ruiter: in de Drentse bossen rijd ik elke zaterdagmiddag zo’n 1,5 à 2 uur met mijn paard Kalusha (Elcaro x Marinier). Hoe lang bent u actief geweest binnen De Zeewolder Ruiters en in welke functie? Vanaf de oprichting was ik ongeveer 4 jaar voorzitter. Het verenigingsleven in Zeewolde moest worden opgestart, want in de pionierswereld van toen was voor de jeugd niet veel voorhanden. Het was dus noodzakelijk om actie te ondernemen: iedereen droeg zijn of haar steentje bij en met deze vereende krachten is er een paardensportvereniging ontstaan. Opening terrein Bosruiterweg 9 juli 1983 Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
5
1980-1985
1980-1985
Waarom wilde u graag actief zijn binnen onze vereniging? Uit bovenstaande blijkt dat we niet veel keus hadden, sterker nog: De Zeewolder Ruiters was de allereerste vereniging. De mentaliteit van de boerenpioniersgeest drong zich aan ons op. Nog altijd kijk ik met veel plezier terug op deze periode.
Wat had ik willen veranderen? We hebben zo ongeveer alles gedaan wat we wilden en meer tijd om nog meer te willen was er niet. Echte sportprestaties waren in het begin niet zo zeer belangrijk, wel het plezier van een goede en gezellige vereniging voor alle ruiters en amazones en alle andere betrokkenen. Met veel enthousiasme werden er buitenritten georganiseerd en gereden: op de Veluwe, in het Harderbos, Knarbos of Zeewolderbos. Dit waren echte festijnen!
Wat was de grootste uitdaging binnen de vereniging voor u in deze periode? Het realiseren van het oefenterrein op Trekkersveld. Bij de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders (RIJP) waren de heren Wardenier en Van Kampen volledig op onze hand om middelen en diensten te verschaffen, als wij ons bereid toonden verantwoordelijkheid te dragen en daadwerkelijk deze tak van sport tot ontwikkeling te brengen. Deze uitdaging zijn we aangegaan. Het terrein werd ingericht: bezanding, omheiningen werden gemaakt, er is een zeecontainer geplaatst voor hindernismateriaal. In een mum van tijd werd met behulp van vrijwilligers en niet te vergeten de loonbedrijven op Trekkersveld, een lege vlakte omgetoverd tot een werkelijk paardensportterrein. Over samenwerking gesproken, in deze tijd was door eendracht tussen bevolking en RIJP veel te bereiken. Wat waardeerde u erg binnen De Zeewolder Ruiters en wat had u in die tijd willen veranderen? Uiteraard was er sprake eigenbelang: ouders wilden wat voor hun kinderen doen. Dat dreef ons allemaal en het gaf ook een enorm gevoel van saamhorigheid, waardoor er een zeer plezierige sfeer ontstond tussen de zowel rijdende, als niet-rijdende leden. Een aantal eerste lessen werd gegeven door Jaap Schuringa, maar niet lang daarna werden de lessen verzorgd door onze eerste instructeur Jo Kuipers. Dit alles vond plaats op het terrein naast het bedrijf van Heijboer op Trekkersveld. In de winter werd er gereden in ‘binnenmaneges’ op verschillende plaatsen, dit waren landbouwschuren die nog niet voor aardappel- of uienbewaring waren ingericht. Zo werd er in heel Zuidelijk Flevoland elk jaar weer gezocht naar een geschikte binnenlocatie. Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
7
Buitenrit Hierden 5 mei 1983
Bent u nog (actief) betrokken bij de vereniging? De laatste jaren ben ik de vereniging wat uit het oog verloren. Maar wat ik er van meekrijg af en toe stemt mij tevreden. Ik was dan ook graag bereid mee te werken aan dit interview, waarvoor ik werd gebeld door Annet van Beek-Bouwland, voor mij bekend als een van de amazones van de beginperiode. Weet u nog een leuke anekdote of herinnering uit de tijd dat u lid was? In de allereerste jaren in Zuidelijk Flevoland was er dus weinig voor handen voor de oefening om paard te rijden. Sommigen moesten gewoon langs de weg of in de brede bermen een hoefslag inrijden. Het kunstwerk “De Aardzee” aan de Vogelweg, (het troetelkind van
8
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1980-1985
1980-1985
kunstminnende lieden; dit ligt uiteraard ook heel gevoelig) werd als speelveld en oefenterrein door enthousiaste ponyrijd(st)ers dan ook niet ontzien. Dit leidde echter tot groot ongenoegen bij het RIJP, met als gevolg dat een strenge delegatie vanuit het Smedinghuis op de stoep bij de voorzitter in duidelijke taal te kennen gaf dat zoiets niet kon worden getolereerd. Of ik daar iets van wist? En of ik ervoor zou willen zorgdragen dat zoiets niet meer zou voorvallen? Dat laatste zéker, beaamde ik. Dat eerste daar was mij even niets van bekend… Hier vond ik overigens dat we als vrije polderbewoners/pioniers ons bepaalde rechten als even op de Aardzee rijden met de pony wel mochten veroorloven. Vanuit diplomatiek oogpunt heb ik van deze mening maar geen mededeling aan de heren gedaan… Installatie eerste Burgemeester Zeewolde, Bruins Slot, 1984
Wat wenst u de vereniging voor de toekomst toe/Hoe ziet u de toekomst van de vereniging? Ik wens de vereniging een goede toekomst toe en zie gezien de oorsprong en de daaruit ontstane spirit de beste garantie om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien.
Wat wilt u zelf nog kwijt? Hier heb ik geen verdere mededelingen, alleen dat ik met plezier aan dit interview heb meegedaan. Zeewolder Ruiters: het ga u / jullie goed!
1980-1981 Oefenen voor de Parade (Trekkersveld) Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
Opening terrein Bosruiterweg 9 juli 1983
9
10
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1980-1985
1980-1985
Wie ben ik?????? de heer Jo Cuypers 1e officiële instructeur ZWR aan het woord De jubileumcommissie van De Zeewolder Ruiters heeft mij gevraagd een stukje te schrijven voor de jubileumuitgave van jullie clubkrantje. Bij deze wil ik mij dan ook even voorstellen. Ik ben Jo Cuypers, geboren te Hoensbroek (Limburg, dus onder de rivieren) Ik woon inmiddels alweer 27 jaar in Zeewolde. Het paardrijden begon bij mij op zo´n 8-jarige leeftijd. Mijn pony kon voor de kar en ik kon er ook op rijden. Het was een pony waar ik alles mee kon: hij kon op commando neervallen, ik kon er onder doorkruipen of onder blijven zitten en hij sprong altijd over een plas water, zelfs met kar en al, maar dat kwam meer omdat hij er niet door durfde… Toen ik nog in Limburg woonde, heb ik ook zeer actief paardgereden, ook dressuurwedstrijden. Twee jaar achter elkaar ben ik tweede geworden op de Limburgse kampioenschappen, daar baalde ik ontzettend van. Omdat het paard niet goed genoeg was, heb ik het maar verkocht. (De werkelijke reden was dat ik er veel geld voor kreeg). Daarna heb ik alleen nog maar recreatief gereden. Op een gegeven moment heb ik het Limburgse land verruild voor Nijkerk en gaf daar les bij de Neuderuiters. In de jaren ´70 had ik mijn instructeursdiploma in Deurne gehaald. In de begin jaren tachtig ben ik gevraagd les te geven bij de Zeewolder Ruiters. Volgens mij heb ik dat tot ongeveer 1984 gedaan, maar zeker weet ik het niet meer, kan ook langer zijn geweest. Ik weet nog dat de pony´s bij de club van een ander kaliber waren dan ik gewend was (dromedarissen wil ik nog net niet zeggen…), maar dat was voor mij de uitdaging. Die Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
11
jongens, volgens mij (en redactie) van Huigen (???) dat was altijd western, daar moest ik toch wat mee. Ook het ´s winters rijden in diverse schuren of op de open zandvlakte waar nu het gemeentehuis was, dat had wel wat, dan stond je te blauwbekken in de kou, maar voor koffie werd altijd keurig gezorgd!!! Eigenlijk had je als vereniging ook geen keus of dit of geen les in de winter. Verder ging ik ook vaak mee naar wedstrijden, sommige combinaties heb ik letterlijk over hindernissen heen geschreeuwd. Wat ik zo ontzettend leuk vond aan De Zeewolder Ruiters in die tijd was de gemoedelijkheid, het oudejongens-krentenbrood-gevoel. Door gezondheidsproblemen ben ik zelf niet meer actief in de paardensport, maar volg het af en toe op televisie. Ook in de Zeewolder Aktueel lees ik vaak de stukjes van De Zeewolder Ruiters en volgens mij gaat het met de vereniging aardig goed. Bij deze hoop ik dan ook dat dat zo blijft!
Diverse krantenknipsels 1985
12
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1980-1985
1985-1990
Wist u dat?
Interview
25 jaar De Zeewolder Ruiters in vogelvlucht
-De oprichting van De Zeewolder Ruiters plaatsvond op 28 juli 1980 in de kantine van de firma De Waard? -De vereniging toen nog ´ponyclub Zuidelijk Flevoland´ genoemd werd en pas eind dat jaar de leden gevraagd werd een originele naam te bedenken? -De leden toen dus niet verder kwamen dan ´De Zeewolder Ruiters´ en dat dit nog met regelmaat fout gespeld wordt? -De officiële status als rijvereniging pas ruim een half jaar later werd aangevraagd toen er les werd gegeven aan 11 pony´s en 5 paarden? -De eerste ledenvergadering werd gehouden in restaurant “de Trekker” op 23 februari 1981? Hier dus ook met 14 leden met de huidige naam werd ingestemd? -We in 1983 de beschikking kregen over een buitenbak aan de Bosruiterweg? Dit na afwijzing door het bestuur van De Zeewolder Ruiters van een terrein nabij de zendmasten aan de Roerdompweg? -Het terrein aan de Bosruiterweg op 9 juli officieel werd geopend met een onderlinge wedstrijd, waarbij een bekende voltige groep hun kunsten kwamen vertonen als hoogtepunt van de dag? -Er daarvóór ´s zomers gereden werd op Trekkersveld op diverse beschikbare terreinen? -De vereniging in die tijd in de winter met de les in verschillende landbouwschuren terecht kon? -Deze schuren namelijk vaak pas een jaar na oplevering in gebruik genomen werden voor aardappelbewaring, waardoor we elk jaar een nieuw onderkomen moesten zoeken? -Op 9 december 1983 tijdens een ledenvergadering werd besloten om een sjabrak onder het zadel met opdruk ´Zeewolderruiters´ (??!!) collectief aan te schaffen? Wat later kwam het verenigingsvaandel met dezelfde opdruk. -De vereniging in 1984 prominent aanwezig was bij de installatie van de eerste burgervader van Zeewolde, mr. Bruins Slot op Center Parcs “De Eemhof”? Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
13
Interview met de heer H. Melitz Een interview met de heer H. Melitz, vanaf de eerste jaren betrokken bij De Zeewolder Ruiters. Het interview is telefonisch afgenomen door Hilda Haaksema, onder andere lid van de jubileumcommissie. Wilt u zichzelf introduceren, getrouwd, kinderen enz.? Ik ben Henk Melitz en mijn leeftijd is 64 jaar, we hadden 5 kinderen de oudste is overleden op 33-jarige leeftijd en 1 zoon die woont nog thuis en is verstandelijk gehandicapt. We hebben 19 jaar in Zeewolde gewoond. Wat was uw eerste kennismaking met de paardensport en rijdt u zelf ook of heeft u zelf ook gereden? Vroeger ben ik op 14-jarige leeftijd met de paardensport in aanraking gekomen. Toen heb ik 10 jaar lang met hetzelfde paard in hetzelfde 8-tal gereden.Dit was bij de paardenvereniging in Avereest en omstreken gevestigd in Balkbrug. Toen was mijn paard oud en ben ik gaan mennen en heb nog net voordat we vertrokken naar Zeewolde de menvereniging Balkbrug opgericht. Onze dochter Els zat al 3 jaar op de paardenvereniging in Balkbrug en is na de verhuizing naar Zeewolde ook meteen lid geworden van De Zeewolder Ruiters en was ook een van de eerste leden van deze vereniging. Op dat moment was Jan Hoving voorzitter van De Zeewolder Ruiters. Hoe lang bent u actief geweest binnen De Zeewolder Ruiters en in welke functie? De eerste 2 a 3 jaar was Jan Hoving dus voorzitter van de vereniging en daarna ben ik 12 jaar actief geweest als voorzitter. We hebben toen ook de menvereniging opgericht en er was nog een seniorenclub.
1985-1990
1985-1990
Waarom wilde u graag actief zijn binnen onze vereniging? De reden dat je zo actief bent in zo’n club is dat je samen met mensen je hobby uitoefent en dat heeft dan ook z’n sociale kanten met mens en dier.
kleinkinderen lid van De Zeewolder Ruiters zal worden dat zou ik toch wel erg leuk vinden. Wie weet…..
Wat waardeerde u erg binnen de Zeewolder Ruiters en wat had u in die tijd willen veranderen? De gedrevenheid van de vereniging heb ik altijd erg gewaardeerd en met name de rode draad door dit gebeuren heen was toch zeker de binnenmanege die moest er komen. Wel ben ik van mening dat het geld wat wij toen van de rijksdienst kregen voor een buitenbak best anders besteed had kunnen worden. Als ze dit gelijk in de binnenbak hadden gestopt waren we gelijk een eind verder geweest want naar mijn mening is in het begin daar te veel geld in gestoken. Maar de binnenbak moest er komen, dat was zeker. Daar heb ik samen met bestuurslid Arjan de Jager erg veel tijd ingestoken en zeker het nodige voorwerk aan gehad. Zeker Arjan is hier heel druk mee geweest. Hij heeft veel instanties benaderd en veel geïnformeerd om een binnenbak tot stand te krijgen. Dit wil ik dan ook zeker noemen en mijn waardering hierover uitspreken.
Onderlinge wedstrijd 1985: Annet Bouwland
Bent u nu nog actief betrokken bij de vereniging? Na mijn 12 jarige voorzitterschap ben ik geen lid meer van de Zeewolder Ruiters. Verder heb ik nog veel contact met Teun Hassink en daar men ik ook nog wel eens mee. Dus eigenlijk ben ik meer recreatief met de sport bezig. Ik heb zelf nog 6 paarden en die staan nu bij mijn zoon in Zeewolde op de boerderij. We zijn dan ook verhuisd en wonen nu in Kamperveen, helaas hebben we de paarden niet bij huis. Wel ben ik lid van de fokvereniging van Oldebroek. Wat wenst u de vereniging voor de toekomst toe?/ Hoe ziet u de toekomst van de vereniging? Ik wil iedereen bij de vereniging heel veel plezier en succes toewensen en dat het de vereniging goed mag gaan en dat er ook een tweede binnenbak bij mag komen wat toch wel wenselijk is met wedstrijden. En wat ik erg leuk zou vinden is dat er ooit een van mijn Eerste officiële concours De Zeewolder Ruiters 1986 Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
15
16
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1985-1990
1985-1990
Wist u dat? 25 jaar De Zeewolder Ruiters in vogelvlucht
-
-
In 1986 de vereniging hun eerste kringwedstrijd organiseerde, waar plus minus 150 ruiters aan deelnamen? Dit voor zo´n kleine vereniging een enorm evenement is en dus veel organisatietalent vergde? We in 1990 al een soort clinic gaven? Er na de jaarvergadering namelijk een informatieve video van PAVO voeders vertoond werd? Daarna werd er het één en ander verteld over de IBOP-proef. Het tienjarig jubileum in 1990 gevierd werd in Harderwijk met bowlen en gourmetten? De kosten van deze avond voor de vereniging waren, m.u.v. de drankjes (ook toen al)?
Shetlander deelt prijzen uit 1986
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
17
18
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1990-1995
Interview Interview met de heer H.J. Beekhuiszen
1990-1995
Wat waardeerde u erg binnen De Zeewolder Ruiters en wat had u in die tijd willen veranderen? De hechte band met elkaar en daar hoeft niet zo veel aan veranderd te worden.
Een interview met Hendrik Jan Beekhuiszen, al jaren lid bij de vereniging. Het interview is afgenomen door Ron Eindhoven, bestuurslid en voorzitter van de jubileumcommissie.
Bent u nu nog (actief) betrokken bij de vereniging? Dat is in de vorige vragen beantwoordt.
Wilt u zichzelf introduceren, getrouwd, kinderen enzovoort? Ik ben Hendrik Jan Beekhuiszen getrouwd met Kimm en we hebben een zoon van 14 maanden.
Weet u nog een leuke anekdote of herinnering uit de tijd dat u lid was? Het eerste ponykamp in 1994 omdat ze toen geregeld mijn luchtbed leeg lieten lopen.
Woont u in Zeewolde, en hoe lang al? Ik woon vanaf 1988 in Zeewolde, voor mijn trouwen op Trekkersveld maar ben geboren in Laren [NH]. Wat was uw eerste kennismaking met de paardensport en rijdt u zelf ook of heeft u zelf ook gereden? Mijn Opa zat in de zaagsel en paardenhandel en op die manier rol je er vanzelf in, ik ben vanaf 1992 lid van de vereniging. Hoe lang bent u actief geweest binnen de Zeewolder Ruiters en in welke functie? Vanaf 1992 ben ik lid tot heden, zit de laatste jaren in de activiteitencommissie en verricht veel hand- en spandiensten [maaien;bakslepen;graafwerk] Waarom wilde u graag actief zijn binnen onze vereniging? Ik ben graag actief voor mijn loopje, mijn praatje en mijn biertje en nog een biertje. Wat was de grootste uitdaging binnen de vereniging voor u in deze periode? De grootste uitdaging is de bouw van de manege geweest en daarna het in stand houden van de accommodatie het liefst met z’n allen om er in de toekomst er nog lang plezier van te hebben.
Ponykamp 1994
Wat wenst u de vereniging voor de toekomst toe/Hoe ziet u de toekomst van de vereniging? Een hoop sportieve jaren voor de club, hopend dat er veel jeugd aan zit te komen voor de toekomst.
20
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1990-1995
1990-1995
Wat wilt u zelf nog kwijt? Ik zou het niet weten.
Wie ben ik?????? Corine Peterse-de Jager oudlid ZWR aan het woord Ik ben getrouwd met Harold Peterse en we hebben samen een lief dochtertje Kim, die pas in februari geboren is. We wonen nu in Werkhoven, waar Harold fruitkweker is. Zelf ben ik medisch secretaresse in de AZU in Utrecht. 3 jaar heb ik in Groningen gewoond, 25 jaar in Zeewolde met veel plezier en nu al weer 2en ½ jaar in Werkhoven waar ik het ook erg naar de zin heb. ’t Ja, hoe ik bij De Zeewolder Ruiters verzeild raakte? ´t Was dat mijn oudste zus een pony Reza had en ik af en toe er wel op mocht zitten. Dat vond ik ook wel erg leuk en mijn interesse begon te groeien voor pony´s. Toen kreeg ik al gauw een jaartje les op de Flevomanege in Dronten. Daarna kreeg ik zelf mijn pony Joost, die op hol is geslagen en zijn been heeft gebroken en afgemaakt moest worden. Intussen was ik lid geworden bij De Zeewolder Ruiters en heb nog twee andere pony´s gehad waar ik ook wedstrijden mee heb gereden. Toen daarna kreeg ik mijn eerste paard Felicity die ik naar deL2 heb gereden, die heb ik 3 jaar gehad. Daarna kwam Kelsey, die heb ik naar de M2 gereden. Sinds 2en ½ jaar rij ik niet meer en heb ook niet het gevoel dat ik het nu mis,’’ misschien later wel weer’’. Ik interesseer me nog wel steeds voor de club en wil ook graag via mijn moeder Corry de Jager nieuws horen over wedstrijden die gereden worden. Verder interesseer ik me zich nog steeds in paarden, maar nu heb ik andere bezigheden. Ongeveer 7 jaar ben ik actief geweest met de Haver Tot Sport, ons clubkrantje, die ik samen met Hilda Haaksema in het leven heb geroepen.
1993 De Zeewolder Ruiters naar het strand
1991 Bruiloft Tineke Hartlief en Kees Nobel
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
21
22
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1990-1995
1990-1995
Verder was de grootste uitdaging bij De Zeewolder Ruiters de wedstrijden en vooral de dressuur.Verder had ik alle waardering dat we de laatste jaren binnen konden rijden en ook dat er genoeg tijd was om binnen te kunnen rijden. Verder heb ik geen echte betrokkenheid meer met De Zeewolder Ruiters, maar ik vind het nog steeds leuk om te horen hoe het met de vereniging gaat en vraag mijn moeder er dan ook nog geregeld naar. Ook wens ik de vereniging een verdere ledengroei toe en dat het ook financieel goed mag gaan. Als ik terug kijk naar haar betrokkenheid als lid dan heb ik de ponytijd echt als gezellig ervaren en had toen zelf een sterk club gevoel. Later bij de paarden reed ik meer individueel en werd dat gevoel wel anders maar dat gaat zo als je gaat studeren en werken. Verder wens ik iedereen veel plezier en succes toe bij De Zeewolder Ruiters.
Wist u dat? 25 jaar De Zeewolder Ruiters in vogelvlucht
-
Onze vereniging in 1994 slechts 20 actief rijdende leden telde? In dit zelfde jaar het eerste ponykamp georganiseerd werd? De menvereniging in dit jaar werd opgericht, maar pas in 2004 officieel onderdeel werd van De Zeewolder Ruiters? De eerste Van Haver Tot Sport in 1994 uitkwam? Het huidige logo ook pas in 1994 ontworpen is? Dit namelijk oorspronkelijk bedacht is voor de omslag van de Van Haver Tot Sport, maar deze daarmee tegelijkertijd het oude logo verdrongen heeft?
De hartelijke groetjes van Corine, Harold en Kim Peterse.
Ponykamp 1994
Boerenkoolrit december 1994
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
23
24
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1995-2000
Interview Interview met mevr. C. Stoker Een interview met Corry Stoker, al jaren instructrice bij de vereniging. Het interview is afgenomen door Tess Amber van de Burg, jeugdlid bij de vereniging en rijdend in de les bij Corry. Wilt u zichzelf introduceren, getrouwd, kinderen enzovoort? Ik ben Corry Stoker, instructrice bij De Zeewolder Ruiters, getrouwd en heb geen kinderen. Woont u in Zeewolde, en hoe lang al? Nee, ik woon niet in Zeewolde, maar in Nunspeet, al viereneenhalf jaar. Dat bevalt me erg goed. Verder werk in in Hattem. Wat was uw eerste kennismaking met de paardensport en rijdt u zelf ook of heeft u zelf ook gereden? Mijn vader heeft altijd gereden, zelf kreeg ik pas een pony toen ik 10 jaar was, omdat mijn vader dacht dat ik het anders zo zat zou wezen het rijden. Rijden doe ik zelf ook nog steeds.
1995-2000
Wat waardeerde u erg binnen De Zeewolder Ruiters en wat had u in die tijd willen veranderen? Het gewone volk beviel mij wel. Iets veranderen is niet aan mij, daar moeten andere mensen binnen de vereniging over gaan. Bent u nu nog (actief) betrokken bij de vereniging? Ik ben nog vrij actief bezig in de vereniging. Ik geef een paar avonden in de week les. Meestal tot 10 uur. Wat wenst u de vereniging voor de toekomst toe/Hoe ziet u de toekomst van de vereniging? Dat het een bloeiende vereniging zal blijven met heel veel betrokken leden en spontane mensen die mee willen helpen in het verenigingswerk. Wat wilt u zelf nog kwijt? Dat het zo leuk om te zien is dat die kleine meisjes, die bij mij zijn begonnen nu al van die grote ruiters zijn geworden. Mogen we u bedanken voor uw medewerking!
Hoe lang bent u actief geweest binnen de Zeewolder Ruiters en in welke functie? Ik geef nu al 10 jaar les binnen de vereniging. Waarom wilde u graag actief zijn binnen de vereniging? Ik ben gevraagd door Corry de Jager. Ik gaf eerst les aan de Flevoruiters. Maar de mensen in Zeewolde zijn zo gezellig, dus wilde ik graag komen lesgeven! Wat was de grootste uitdaging binnen de vereniging voor u in deze periode? Mensen met plezier laten rijden en de ruiters naar een steeds hoger niveau toe te werken.
Koninginnedag 1995
26
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1995-2000
1995-2000
Wie ben ik?????? De heer Piet van Ommen oud-voorzitter ZWR aan het woord Mijn naam is Piet van Ommen en ik ben 46 jaar oud. Van beroep ben ik psycholoog orthopedagoog en manager. Ik woon in het centrum van het bruisende Zeewolde. Met De Zeewolder Ruiters ben ik in aanraking gekomen toen mijn dochter Maria lid werd in 1995. Aan mij is gevraagd om dit stukje te schrijven omdat ik enige tijd voorzitter ben geweest van De Zeewolder Ruiters. Dit was rond 1998. Op dat moment was er een kleine crisis gaande binnen de vereniging. De vereniging dreigde uit elkaar te vallen doordat er geen geschikte locatie was om de lessen te verzorgen. Kortom er was geen eenheid meer binnen de vereniging. We kwamen voor de moeilijke keuze: of stoppen, of een risicovolle investering in een manege. Bij dit proces zijn er helaas fouten gemaakt, niet door iemand in het bijzonder, maar doordat er tussen bepaalde personen geen overleg mogelijk was. De meningen over het voortbestaan van de club waren teveel verdeeld. Het toenmalige bestuur kon op deze manier niet verder en heeft destijds besloten een persoon van buitenaf erbij te betrekken. Hoewel ik absoluut geen verstand heb van paarden heb ik wel een vlotte babbel. Ook stond ik buiten de toenmalige problemen, waardoor ik objectief naar de zaak kon kijken. In mijn tijd als voorzitter zijn er vele moeilijke gesprekken gevoerd. Een aantal mensen zijn destijds uit het bestuur gegaan, omdat hun meningen te ver uit elkaar lagen en samenwerking onmogelijk werd. Het ging er nu immers om, dat de vereniging als zodanig boven de individuele belangen moesten worden gesteld. Nodig was dat de vereniging bedrijfsmatig ging handelen, er moest Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
27
immers geïnvesteerd gaan worden in een “duur” verenigingsgebouw. Hierbij moet wel worden opgemerkt dat sommige mensen bereid waren grote risico’s te nemen. Zij besloten persoonlijk borg te staan voor onze vereniging als het allemaal niet zou lukken. Gelukkig is nu zichtbaar dat al onze inspanningen niet voor niets zijn geweest. We hebben immers een verenigingsgebouw om trots op te zijn en de club is zich nog steeds verder aan het ontwikkelen. Ik ben gestopt met mijn functie als voorzitter omdat ik van te voren bepaalde doelstellingen had gesteld, namelijk het bedrijfsmatig opzetten van de vereniging om het voortbestaan mogelijk te maken. Toen deze doelstelling was bereikt heb ik mijn voorzittershamer neergelegd. Verder heb ik natuurlijk als lid van De Zeewolder Ruiters genoten van de gezelligheid binnen de vereniging. Ook heb ik er vele vriendschappen aan over gehouden. Leuke herinneringen heb ik bijvoorbeeld aan Koninginnedag. Een dag die onder andere bestond uit een springwedstrijd op de manege van Patrick Mensink. Als er overwinningen door De Zeewolder Ruiters werden behaald, werd hier altijd één biertje of een wijntje op gedronken. Dit werd ons niet door iedereen in dank afgenomen. De Italiaan hield ’s avonds altijd al een tafel voor ons vrij waardoor deze dag traditiegetrouw werd afgesloten met een hapje en alweer een drankje. Een ander belangrijk aspect van de vereniging vind ik het opvoedkundige aspect. Kinderen leren op een goede manier om te gaan met verlies en moeten ook leren dat het niet alleen gaat om individuele prestaties, maar om samen te genieten van de sport. Ik wil graag afsluiten met een toekomstboodschap. Enerzijds is het van belang dat de vereniging op een bedrijfsmatige manier gestuurd wordt, anders heb je heden ten dage geen bestaansrecht. Anderzijds wil ik nogmaals benadrukken dat binnen de vereniging het samen genieten van de sport het belangrijkste is.
28
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
1995-2000
1995-2000
Wist u dat? 25 jaar De Zeewolder Ruiters in vogelvlucht
-
-
-
-
Koninginnedag 1995, ringsteken in het dorp
-
13 augustus 1997 Huwelijk Marcel van Beek en Annet Bouwland Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
29
30
Het vijftienjarig bestaan volop gevierd werd in de schuur van de fam. De Jager met een koud buffet en oud-Hollandse spelen? Ruim 80 personen dit feest vierden? Corine de Jager in deze periode voor de derde keer op rij de wisselbeker in de wacht sleepte en hem daarmee mocht behouden? In 1999 het college van B&W van Zeewolde tijdens een openbare gemeenteraadsvergadering besloot de subsidie voor de bouw van de binnenmanege toe te kennen? Ze ook niet veel anders konden, aangezien er een groot aantal leden van De Zeewolder Ruiters aanwezig was tijdens deze vergadering? Deze subsidietoekenning dan ook met groot gejuich ontvangen werd?
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
2000-2005
Interview Interview met de heer C. Oussoren Een interview met Cees Oussoren, actief bestuurs-en rijdend lid van de vereniging. Het interview is afgenomen door Joany Kamps en Genine Oussoren, leden van de jubileumcommissie. Wilt u zichzelf introduceren, getrouwd, kinderen enzovoort? Mijn naam is Kees Oussoren, ik ben geboren in 1949 te Monnickendam. Ik ben getrouwd met Nel, wij hebben drie kinderen. Mijn oudste zoon heeft drie weken paardgereden is er toen afgevallen en heeft de handdoek in de ring gegooid. Onze twee dochters daarentegen zijn echte doorzetters ;-) Woont u in Zeewolde, en hoe lang al? Ja, ongeveer 20 km vanaf het centrum in het buitengebied. Wij wonen daar sinds 1985. Wat was uw eerste kennismaking met de paardensport en rijdt u zelf ook of heeft u zelf ook gereden? Ik kwam in aanraking met de paardensport door mijn dochters. Ik rijd niet onder het zadel, maar ik rijd aangespannen. Hoe lang bent u actief geweest binnen De Zeewolder Ruiters en in welke functie? Ik ben 5 jaar actief binnen De Zeewolder Ruiters, als lid van de bouwcommissie. Waarom wilde u graag actief zijn binnen onze vereniging? Ik wilde graag actief zijn binnen de vereniging omdat ik wilde helpen met het realiseren van een nieuwe manege.
2000-2005
Wat was de grootste uitdaging binnen de vereniging voor u in deze periode? Het bouwen van de manege op zich, en het oplossen van alle problemen die zich daarbij voordeden. Zodat het weer mogelijk werd om gezamenlijk in één gebouw te lessen, hetgeen de eenheid van De Zeewolder Ruiters ten goede kwam. Wat waardeerde u erg binnen De Zeewolder Ruiters en wat had u in die tijd willen veranderen? Dat er een goede samenwerking mogelijk bleek tussen de leden, waardoor deze mooie rijhal is gerealiseerd. Bent u nu nog (actief) betrokken bij de vereniging? Ja, als menner, als bestuurslid van de vereniging en als sponsor van onze dochters. Weet u nog een leuke anekdote of herinnering uit de tijd dat u lid was? Uit de tijd dat ik lid was en dus nog steeds ben heb ik vooral leuke herinneringen aan de Zeebodemtocht en de kringwedstrijden. Alleen al aan het organiseren ervan heb ik veel leuke herinneringen, hoewel er altijd sprake is van stress wordt er ook veel gelachen. Wat wenst u de vereniging voor de toekomst toe/Hoe ziet u de toekomst van de vereniging? Ik wens de vereniging al het goeds toe, en ik kijk uit naar de komende 25 jaar!!! Wat wilt u zelf nog kwijt? Om het voortbestaan van de vereniging te garanderen hoop ik dat vele vrijwilligers zich zullen aanmelden en zich blijven inzetten voor de vereniging. Ook in het bestuur kunnen we altijd vernieuwende ideeën gebruiken van de jeugd.
32
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
2000-2005
2000-2005
Mogen we u bedanken voor uw medewerking! Ja, het is alleen jammer dat ik zo snel moest antwoorden van mijn interviewers (Joany en Genine).
Wie ben ik?????? Lizette Laarman lid ZWR aan het woord Beste paarden liefhebbers. Voor dat we gaan beginnen aan mijn leven, wil ik me eerst is voorstellen! Mijn naam is Lizette Laarman en ik ben 24 jaar. Ik woon samen met mijn vriend al ruim een jaar, in het buitengebied van Zeewolde. ( vlakbij de Eemhof ). Mijn New Forest pony staat bij mij thuis en mijn Arabische Volbloed staat een paar boerderijen verderop. Dat komt omdat wij niet genoeg ruimte thuis hadden en omdat mijn Arabier niet goed in de groep thuis past. De paardensport. Tja... Het begon allemaal toen ik 5 jaar was. Mijn ouders en ik gingen altijd eendjes voeren in het park. Zakje brood mee en op zoek naar de eenden en andere dieren. Tot op een dag mijn vader tegen mij zei: "Ik weet nog wel een Manege in de buurt waar we ook vast wel brood kunnen voeren! " Daar aangekomen kon ik meteen op een pony mee de les in om is een proef lesje mee te rijden. Mijn vader kende de eigenaar van de stal al een paar jaar en regelde een les voor me. Vanaf die tijd was ik elke zaterdag in de les te vinden op de manege. Nu zijn we 19 jaar verder en de paardenverslaving is nog steeds niet verdwenen. In die tussentijd heb ik niet stil gezeten. Even mijn leven in een sneltreinvaart. Ik zat op school in Alkmaar en deed daar de Agrarische opleiding. Veehouderij, Dierenverzorging en Paardenhouderij. Voor dit alles geslaagd en toen leuk aan het werk geweest bij verschillende maneges, pensionstallen, stoeterijen, en het laatste werkte ik op een renstal. Al deze geweldige
Eerste heipaal manege
Viertal 2001 Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
33
34
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
2000-2005
2000-2005
ervaringen heb ik opgedaan in mijn oude woonplaats IJmuiden. (Noord Holland ) Een kleine 10 minuten van het strand vandaan. Heerlijk. Dus ook vaak met de paarden en een stel vriendinnen naar het strand. Daar zagen we wel eens meerdere paarden hard galopperen met hele kleine zadels op en een rare cap op hun hoofd. Wij keken onze ogen uit. Wat gingen zij hard! 2 jaar later ging onze manege over de kop en zocht ik een nieuwe stal voor mijn New Forest pony. Ik belande bij de renpaarden van het strand die tijd. Ik keek mijn ogen uit en reed daar wel is een jong paard in, en zo rolde ik in de rensport. Ik was redelijk klein en niet al te zwaar. Dus was ik ook vaak op het strand te vinden om te trainen .Tot er een paard met een rugprobleem kwam en ik hem wat rustig ging rijden. Vorig zomer heb ik dit dier gekocht. We hebben hem op zijn 6e laten castreren en ik heb er een geweldig dier bij. Drumas ( want zo heet hij ) heeft geen rugklachten meer en ik rij nu met hem samen bij Ellis in de les op donderdagavond. Drumas is een Arabisch Volbloed Arabier en als je een keer televisie kijkt, kun je hem maar zo is tegenkomen. Hij heeft ruim 2,5 jaar ervaring als filmpaard. Je kunt hem zien in onder andere Meiden van de Wit op Net 5. De vos van Angela Schijf en Rene Soutendijk. Nu is het wat rustiger met filmen maar ze bellen me vanzelf wel weer op als ze hem nodig hebben. Toen ik hier kwam wonen wilde ik les met hem volgen en kreeg toen het adres en telefoonnummer van Hilde van Beek. Zij heeft mij toen laten zien hoe de vereniging draaide en welke mensen er bij zaten. Spannend hoor al dat nieuwe. Maar nu is het als vanouds. Ik heb het naar mijn zin bij Ellis en rij voornamelijk dressuur bij haar. Toen we afgelopen keer de onderlinge wedstrijd hadden was ik ook van de partij. Ik wilde wel eens zien en horen wat de jury vind van mij en Drumas. Ik had 149 punten en ik was apentrots. Want een paard die nu bijna 2 jaar geleden op de renbaan liep, loopt bij ons, bij de Zeewolder Ruiters toch maar even een dressuurproefje. Nu ik elke week naar les ga leer ik ook weer mensen kennen. Veel meiden van je les zie je toch ook regelmatig terug op een doordeweekse dag tijdens het rijden in het bos of in de bak. Dus is het erg leuk nieuwe mensen te ontmoeten. Nu zit ik al weer langer dan een jaar bij deze vereniging dankzij Hilde. Zij vroeg mij een paar maanden geleden of ik haar kon helpen met de wedstrijden van de
pony's van de Zeewolder Ruiters. Ik heb er wel serieus over nagedacht maar kon niet zoveel tijd meer vrij maken. Al mijn vrije tijd gaat naar paarden. Maar het huishouden moet toch ook gebeuren. Jammer genoeg kon ik Hilde niet helpen. Wel wil ik haar graag helpen op de wedstrijden als vrijwilliger. Als laatste moet ik toch nog wel even kwijt dat De Zeewolder Ruiters een leuke en gezellige club is. Met steeds meer leden. En steeds meer sponsors. Dat we maar snel de hele wand met mooie borden kunnen volmaken, dan kan mijn paard steeds weer van een nieuw bord schrikken, en dan weten wij dat er weer zo'n prachtig bord bij is. Ik wens iedereen heel veel rijplezier en met heel veel veilige uurtjes te paard.
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
35
Groetjes Lizette Laarman.
29 oktober 2004 Huwelijk Gerline Jaspers Focks en Anton de Bij
36
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
2000-2005
2000-2005
Wist u dat? 25 jaar De Zeewolder Ruiters in vogelvlucht
-
-
-
-
-
De bouw van de binnenmanege in 2001 gestart is en we met zelfredzaamheid veeeeeel geld bespaard hebben? We tot op heden nog geen officiële opening gehad hebben? We ons dan ook afvragen of de manege nu eigenlijk wel af is, of dat het bestuur wacht tot de bouw van een tweede binnenbak? Dit nog helemaal niet zo´n gekke gedachte is, aangezien we in het voorjaar van 2005 het ledenaantal van 150 zijn gepasseerd?!!!?!!!!!! Het budget van de vereniging dusdanig is, dat we op dit moment de gaten met bloempotjes vullen? We in 2002 na jaren trouwe dienst enigszins met weemoed afscheid hebben genomen van de kantine keet. Door de komst van de kantine deze keet overbodig was en de huidige kantine nu het nodige oplevert. We sinds dit jaar gekozen hebben voor een nieuw systeem voor het bepalen van de clubkampioen? Dit namelijk verbonden wordt aan de onderlinge wedstrijden, zodat ook niet-startkaartruiters mee kunnen dingen naar de wisselbeker? Voorheen de clubkampioen werd bepaald op basis van het hoogste aantal punten per seizoen, ongeacht het aantal wedstrijden? En daarvóór op basis van de meeste punten van 3 kringwedstrijden? De wisselbeker normaliter werd uitgereikt op de algemene jaarvergadering? We nu de beker op de finaledag, tijdens een barbecue, uitreiken?
Clubkampioenen 2002
Parade Koninginnedag
. Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
37
38
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
Algemeen
Algemeen
Andere feitjes en weetjes - Er de afgelopen jaren veel leden van De Zeewolder Ruiters zich gekwalificeerd hebben voor deelname aan onder andere de Gelderse Kampioenschappen? - De vereniging daarbij in een aantal gevallen kampioenen heeft voortgebracht? Zo was Marloes Koops Gelders kampioen in de L1 dressuur, Klazina Doeksen Gelders kampioen Springen en Carolien Kuipers Gelders kampioen in de categorie ´bestgaande rijpony´. Daarnaast werd een viertal paarden kringkampioen en een viertal pony´s rayonkampioen. Hanneke Adams werd zelfs Nederlands menkampioen dressuur in de categorie M!! - Wij hopen dat we geen kampioenen vergeten zijn…? - De rij- en menvereniging altijd actief betrokken is bij diverse activiteiten in het dorp, zoals: koninginnedag, 5 mei ouderwets ringsteken, Pinkendag en intocht Sinterklaas? - Wij zelfs ongeveer 20 jaar koploper waren in de optocht van koninginnedag? - De vereniging meer tradities kende, te weten: de 5 mei rit met als afsluiting een barbecue en de kerstrit met erwtensoep en een broodje? - Omdat de vereniging luistert naar haar leden, deze tradities doorbroken zijn? Zodat op alternatieve data meer mensen mee kunnen? - Diverse leden meerdere huwelijksdagen tot sprookjes heeft weten om te toveren, door middel van het te paard meelopen in een optocht en het vormen van een erehaag bij het gemeentehuis? - Er zelfs bij één van deze tortelduifjes ´s avonds muzikale ondersteuning verzorgd werd door het bestuur en een aantal leden? - Hierbij de letters van de rijbak een ludieke vertaling kregen: ♫ Alle Flevolandse Boeren Met Centen Hebben Echte Koeien? ♫♫ - De vereniging helaas ook geconfronteerd werd met persoonlijk leed?
-
-
We hierbij in het bijzonder denken aan het veel te vroeg overlijden van 2 leden, te noemen dhr. Henk te Molder (bestuurslid) en Martine Houtman (jeugdlid)? Deze ´Wist u dat…?´ ongetwijfeld niet volledig is, maar bedoeld is om u een indruk te geven van 25 jaar De Zeewolder Ruiters?
De oude kantine
40
Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
Algemeen
Nawoord
Nawoord De Toekomst door de ogen van Ronald Bakker, voorzitter De Zeewolder Ruiters Zouden de leden van De Zeewolder Ruiters na de oprichting in 1980 tijdens de eerste ledenvergadering op 23 februari 1981 beseft hebben waartoe dit initiatief 25 jaar geleden heeft geleid? Gelet op de nuchterheid van onze leden durf ik gerust te zeggen NEE! Tijdens bijeenkomsten van de jubileumcommissie is mij duidelijk geworden dat onze vereniging stap voor stap is geworden waar wij nu voor staan: enthousiaste leden met plezier in de hippische breedtesport. Dat plezier en enthousiasme komt tot uitdrukking in de hechtheid en verbondenheid van de leden met "hun" vereniging. Het gevoel dat de vereniging eigendom van de leden is, stemt je tot trots! De Zeewolder Ruiters is 25 jaar na oprichting een actieve vereniging in de men-. dressuur-, en springsport. Op Kring- en andere wedstrijden onder KNHS verband zijn de leden van De Zeeewolder Ruiters goed vertegenwoordigd. Laten wij ons goed beseffen dat deze leden, ongeacht in welke klasse de combinatie uitkomt en ongeacht de score die de combinatie op dat moment laat zien, ware ambassadeurs zijn van De Zeewolder Ruiters. Dat geeft mij vertrouwen voor de toekomst. Er wordt gewerkt aan de optimalisering van de lessen, sinds relatief korte tijd staan wij op de agenda van de locale kranten en ik verzeker u dat de publiciteit om en rond De Zeewolder Ruiters gaat toenemen.
Koninginnedag 2002
2004 Pinkendag Paalzitten met Jans Assies Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
41
Het bestuur en de commissies van De Zeewolder Ruiters zijn niet voornemens na de eerste 25 jaar op de lauweren te rusten en om te kijken naar het behaalde succes. Het is moeilijk om nog eens 25 jaar vooruit te blikken. Maar, het beleid van De Zeewolder Ruiters voor de toekomst is gericht op een stabiele groei, kwaliteit boven kwantiteit, service gericht naar de leden, open communicatie naar de locale overheid en collega-verenigingen en, niet te onderschatten, de onderlinge banden tussen jong en oud en de betrokkenheid van mens tot mens op respectvolle wijze te verstevigen.
Nawoord Groei van De Zeewolder Ruiters kan en mag niet ten koste gaan van het oprichtingsdoel in 1980: het gezamenlijk bundelen van eensgezinde krachten met tot doel het voor een ieder mogelijk te maken op gelijkwaardige basis de ruitersport in de breedste zin des woords te beoefenen. Dat motto staat nog steeds hoog in het vaandel van De Zeewolder Ruiters! Dit houdt overigens niet in dat het bestuur zal vasthouden aan het gezegde: doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Ik sluit af met een toekomstwens. Die wens luidt: wat zou het mooi zijn als er over 5 tot 10 jaar een tweede rijhal gerealiseerd wordt. Een rijhal waarin tot in de hoogste klassen van dressuur en springen gereden kan worden. Waarin indoor Kringwedstrijden georganiseerd worden en waarin De Zeewolder Ruiters eigen wedstrijden organiseren. En voor het outdoor seizoen weet de Gemeente Zeewolde wellicht een stuk grond aan de Bosruiterweg te liggen die “om niet” voor onbepaalde tijd in bruikleen kan worden uitgegeven. De infrastructuur van deze grond is in goede handen van de leden en vrijwilligers van De Zeewolder Ruiters. Wij zijn tenslotte niet voor niets statutair een Landelijke Rijvereniging. Ik stop met het uiten van mijn wensen. Wensen moet geen fantasie worden. Hoewel, op zo'n bijzondere dag als deze jubileumdag vind ik dat een zekere vervaging van wens en fantasie moet kunnen. Namens het bestuur, commissieleden en vrijwilligers spreek ik mijn welgemeende wens uit dat u en de uwen genoten hebben van deze bijzondere dag. Ronald Bakker voorzitter
Op naar de volgende 25 jaar! Jubileum uitgave “Van Haver tot Sport” De Zeewolder Ruiters 25 jaar
43