VOORWOORD COLOFON 28 MAART Het clubblad van Leiden Atletiek verschijnt 4 x per jaar. Eindredaktie

VOORWOORD

COLOFON 28 MAART 2011 Het clubblad van Leiden Atletiek verschijnt 4 x per jaar Eindredaktie Erik van Leeuwen St. v ‘s Gravesandeweg 38 2242 JJ Wassenaar 0705117163 Redaktie Erik van Leeuwen erki @ online.nl Jurgen Kok jurgen @ leidenatletiek.nl Imro Simmelink imro @ leidenatletiek.nl

Het is toch een bijzonder fenomeen. Een week geleden had ik slechts een paar artikelen voor het clubblad en begon sterk aan de zin van het medium te twijfelen in het digitale tijdperk. Alles staat toch al op internet en veel sneller? Een extra oproepje zette een aantal schrijvers aan de slag. Ton Gordijn liet spontaan zijn werk vallen en begon aan een vervolg op zijn natuurfeuilleton waarin de eerste editie de paddenstoelen uit de Leidse Hout centraal stonden. Deze keer zorgt hij ervoor dat we bij onze bosrondjes opnieuw naar de grond zullen kijken om te zien welke voorjaarsbloeiers zich er bevinden. Iets dichter bij de baan nam Jan Bon een kijkje bij een training van Martijn de Lange die in korte tijd een sprintgroep heeft opgebouwd met indoorjuniorenkampioene Tessa van Schagen als 'kopvrouw'. Het zijn toch de vrouwen die goed scoren op kampioenschappen want naast het NK-zilver van Angela de Winter was er NK-goud bij de crossende masters voor Claudia van Rijn. Aan haar progressie lijkt maar geen eind te komen, meer dan voldoende reden om haar in deze Lopend Vuur voor het voetlicht te halen. Wie ook voor voetlicht komt is Henk Boom die bij de nieuwjaarsreceptie als 'langstlopend lid' in de bloemen werd gezet. En dat niet alleen vanwege het feit dat hij op hoge leeftijd nog trainde, maar ook vanwege de vele functies die hij (samen met zijn vrouw) in de afgelopen 50 jaar heeft bekleed. Zulke mensen zijn goud waard voor een vereniging. Dit zijn nog maar een paar verhalen die in deze Lopend Vuur aan bod komen. Er is nog veel meer waardoor het – tot onze verrassing – een goed gevuld blad geworden is. Veel leesplezier! De Redactie

Technische verzorging Kijk op Media Kopij adres lopendvuur @ leidenatletiek.nl Homepage Internet www.leidenatletiek.nl

KOPIJ LOPEND VUUR NR 2 12 juni 2011

LOPEND VUUR 2011-1

IN DEZE LOPEND VUUR

Loopbaanprijs uitgereikt aan Henk Boom .....................................................2 Parijse Toestanden ........................................................................................4 Competitiedata 2011 ..................................................................................... 5 Slam FM: kracht voor haar en hem................................................................ 6 Telgang...........................................................................................................7 Het gaat hard met Claudia ............................................................................ 8 Voorjaar in het Leidse Hout ........................................................................... 9 Leiden Atletiek Topsport en Talent................................................................ 12 Zevenheuvelenloop 2010............................................................................. 12 EK Cross Albufeira, Portugal........................................................................ 14 Sint en Pieten op Leiden Atletiek .................................................................16 Zorg voor je spieren..................................................................................... 16 Kennismaking Eerste Hulp........................................................................... 16 Wedstrijden Leiden Atletiek 2011 ................................................................ 17 Rommel de Bommel ....................................................................................17 Met Arie op de Loop ................................................................................... 18 'n Gesonde geis in un gewond lichaam ...................................................... 19 Prestatieprijzen 2010 ..................................................................................20 Update Clubsponsoring ...............................................................................20 Ledenadministratie....................................................................................... 21 Organisatie Leiden Atletiek...........................................................................22 Trainingsrooster .......................................................................................... 23

1

Loopbaanprijs uitgereikt aan Henk Boom Ad Littel en Wim Zweep

Tijdens de nieuwjaarsreceptie van Leiden Atletiek op 5 januari 2011 heeft Ad Littel (de voorzitter van het Sectiebestuur Training en Begeleiding) een loopbaanprijs uitgereikt aan Henk Boom. Dit vormde de afsluiting van de uitreiking van de prestatieprijzen door Ary van den Broek. Voor vele aanwezigen was dit een verrassende gebeurtenis. Voor Henk Boom zelf eigenlijk ook wel.Hier volgt een bewerking van de toespraak van Ad, aangevuld met een persoonlijke impressie van Wim Zweep, die tijdens de receptie even bij Henk aanschoof. Allereerst lichtte Ad de soort prijs toe, die hij zou overhandigen. Het woord ‘loopbaanprijs’ is een dubbelzinnigheid die hopelijk bij atleten in de smaak valt. Maar waar het echt om gaat is dat de ontvanger van deze in beginsel jaarlijks door STB toe te kennen – prijs met zijn of haar loopbaan in de atletiek een voorbeeld is voor anderen. Voor atleten die laten zien hoe je lang kunt genieten van atletiek, hoe je er lang gezond bij blijft en hoe je lang sociaal verbonden kunt zijn met een atletiekvereniging. Ad gaf toe dat bij hemzelf Henk Boom bepaald niet in beeld was. Het is precies een week geleden dat onze verenigingshistoricus en archivaris Alfred Verhoef hem voorstelde om aan Henk een loopbaanprijs uit te reiken. Hij werd daarin spontaan en krachtig bijgevallen door Ed Weijdeveld. Ad weet zijn onkunde aan het feit dat hij pas 10 jaar lid is van Leiden Atletiek en dus niets weet van AV Holland en overige voorgeschiedenissen. Na lezing van kopieën die Alfred had gemaakt van oude clubbladen kwam Ad tot de conclusie dat Henk inderdaad een enorme atletiekloopbaan achter de rug heeft en duidelijk in 2

aanmerking kwam voor de bijzondere titel “Langstlopende atleet van Leiden Atletiek”. Daarmee is de loopbaanprijs in het geval van Henk Boom tegelijk ook een prestatieprijs. Maar daarmee is de toekenning van deze prijs natuurlijk nog niet inhoudelijk gemotiveerd. Daarom volgt hier een korte samenvatting van de atletiekloopbaan van Henk Boom. Hij is begonnen met sprinttrainingen bij AV Holland in 1946. Hij trainde bij Wim Slijkhuis, toen de absolute top in Nederland en daarbuiten op middellange afstanden. Allengs werden de loopafstanden wat groter. Wanneer we niet moeilijk doen over de jaren dat Henk in Hilversum woonde vanwege werk in Amsterdam, is hij 63 jaar later namelijk eind 2009 als trimmer opgehouden met lopen bij de opvolger van AV Holland, namelijk: Leiden Atletiek. Dat trimmen gebeurde bij de trainers Leo Pieters en Jan Pardon. 63 jaar lang atletiek bedrijven, dat heeft nog niemand bij onze vereniging gepresteerd (en eigenlijk verwachten we dat ook niet meer). Henk is nu 87 jaar en pas een jaar geleden gestopt met trimmen en ogenschijnlijk een gezonde en fitte oudere man. Ook liep hij in 2009 nog zijn laatste

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Vierdaagse in Nijmegen. We mogen dus wel zeggen dat een groot deel van Henk’s lange leven in het teken stond van handlopen, trimmen en wandelen. Dat is iets om erg jaloers op te zijn. En de STB vindt dat zo uniek, dat dit tijdens de nieuwjaarsreceptie bijzondere aandacht verdient. Aandacht voor zo’n leven lang lopen. Die aandacht kreeg Henk door de feestelijke en goedbezochte bijeenkomst (ook zijn trimgroep was aanwezig) en dus ook met de uitreiking van de loopbaanprijs. Maar in het geval van Henk Boom is er meer reden voor waardering en bewondering, om niet te zeggen: veel meer. Henk was ook bijna die gehele atletiektijd de gedroomde vrijwilliger in allerlei functies voor AV Holland. Te noemen vallen juryfuncties, wedstrijdorganisatiecommissie, beheer van trainingmaterialen, invaltrainer bij de trimgroep, redactiewerk voor het clubblad en het stencilen van dat clubblad bij Henk thuis. En in latere jaren was er het veelvuldig bemannen van de kantine, vaak samen met zijn partner Jopie (bij de receptie en prijsuitreiking aan zijn zijde). Niet alleen barwacht bij trainingavonden van AV Holland, maar ook bij schoolatletiek en bij feestavonden van AV Holland. En dat soort dingen niet een paar jaar lang maar tientallen jaren! Omdat onze Vereniging nu grote moeite moet doen om voldoende vrijwilligers te vinden voor allerlei taken, wil de STB graag benadrukken hoeveel tijd Henk belangeloos heeft ingezet voor vrijwilligerswerk voor AV Holland. Ook dat is een voorbeeld voor de nu actieve leden, zodat zij zich afvragen of ze niet ook iets kunnen doen voor de vereniging. Meld je als vrijwilliger aan bij Silvan! Omdat er toch al reclameboodschappen werden uitgezonden, was dit natuurlijk ook een mooi moment om nog eens de aandacht te vestigen op onze trimgroep. Deze groep en zijn trainer Jan Pardon was bij de feestelijkheid bijna voltallig aanwezig, waaruit de hechtheid en goede sfeer van deze groep blijkt. Het is een slecht bekend onderdeel van onze vereniging. Dat is onverdiend. Want zoals de aanwezigen bij de receptie begrepen hebben: na een atletiekloopbaan die competitief en ambitieus is, is er met het ouder worden altijd nog de mogelijkheid om actief te blijven met lopen in de trimgroep.

Tot slot overhandigde Ad aan Henk ook fysiek de loopbaanprijs. De unieke tekst hierop luidt:

Henk Boom, langstlopende atleet van Leiden Atletiek, 1946–2010 Ad overhandigde ook een bijzonder kunstwerkje van Ed Weijdeveld, waarmee speciaal de aandacht wordt gevestigd op Henks inzet als vrijwilliger in allerlei functies. Tot slot van de feestelijkheid waren er bloemen, zowel voor Henk als voor partner Jopie. Daarmee bedankte Ad hen samen voor alle vrijwilligerswerk dat zij samen deden voor de Vereniging. Bijgaande foto’s doen hiervan getuigenis. Tijdens de aansluitende borrel in de kantine, waar Henk zoveel jaren met Jopie gezichts- en sfeerbepalend is geweest, schoof ik, Wim Zweep, even aan bij de langloper en zijn trouwe schare fans. Hoewel ik me met 34 jaren op en rond de atletiekbaan langzamerhand ook tot het meubilair van de club voel horen, verbleekt die carrière al snel als je je in gezelschap bevindt van atleten als Alfred en Ed en natuurlijk vooral van de man om wie het hier gaat. Dat hij een stuk geschiedenis vertegenwoordigt, wordt meteen al duidelijk als je een blik in de prijzenkast van onze vereniging werpt. Daar staan een paar voorwereldlijke spikes die meer aan klompen met spijkers doen denken. Henk herinnert zich nog goed zijn p.r. van 11.9 op de 100 m die hij daarop liep. Ik geloof niet dat ik die tijd ooit gehaald heb. Geleende schoenen overigens, want zo vlak na de oorlog beschikten weinig mensen over behoorlijke sportkleding en -schoenen. Als wij onze herinneringen aan de AV Holland-tijd ophalen, komt natuurlijk ook de Taptoe voorbij. Elk jaar stond ik daar met de andere jeugdtrainers te midden van een groep joelende pupillen op de Korenbeurs, als stipt om 18.30 een auto kwam aanrijden waarvan uit elk raam een oranje bundel vlaggen hing. Dat was natuurlijk Henk, die ons na de jaarlijkse ereronde door Leiden weer met een drankje opwachtte op de Gerengracht. Waar het gezellig was, was Henk, maar vaak was het ook gezellig dankzij Henk. Zo was hij de grote organisator van de zomerse barbecues bij de atletiekbaan, na afloop van de traditionele onderlinge meerkampen. Vaak tot in de late uurtjes. Als jeugdtrainer kon je Henk eigenlijk ook niet ontlopen: als kantinebaas, jurylid of als beheerder van het materiaal dat er in die tijd altijd top bij lag. Hij was ook voor de kinderen een vertrouwde figuur voor wie niet snel iets te veel was. Ook wist hij andere mensen zoals Wim Rijnsburger en Wim Sunter enthousiast te krijgen om zich voor de club in te gaan zetten. Ik denk met veel warme gevoelens terug aan die jaren dat ik als jeugdtrainer met Henk en al die andere enthousiaste vrijwilligers vele uren op de baan doorbracht.

Woensdag 20 april Algemene Ledenvergadering LOPEND VUUR 2011-1

3

Parijse toestanden door Erik van Leeuwen In de aanloop het Europees Indoorkampioenschap in Parijs ging het vooral over degenen die er niet bij zouden zijn. Na het afhaken van Gregory Sedoc (geblesseerd), Marcel van der Westen (niet in vorm), Bram Som (voorzorg), Arnoud Okken (geen topvorm) kwam daar een paar dagen voor het toernooi het afblazen van de rentree van Rutger Smith bij. Bij een laatste training blesseerde hij een spier en durfde zijn zomerseizoen niet te hypothekeren door deelname in Parijs. Daar stond tegenover dat een drietal 1500 meter lopers zich met een ultieme limietpoging op de valreep wisten te plaatsen zodat een ploeg van 13 atleten zich in Parijs meldde. En zodra het eerste startschot viel op vrijdagochtend om 9.00 uur gaat het alleen nog om wie er wel zijn. Prettige bijkomstigheid voor de Nederlandse volgers was de aanwezigheid van drie meerkampers, want die komen verspreid over de dagen veelvuldig in actie. En niet zonder succes al liep het toch anders dan vooraf voorspeld. De 'zekere' medaille van Eelco Sintnicolaas kwam er niet. Met name op zijn eerste dag morste hij her en der puntjes die hij ook met sublieme polsstokhoogsprong van 5.50 meter niet volledig meer kon goedmaken. Het leverde een bloedstollend spannende 1000 meter op, waarbij Witrus Krauchanka buiten schot bleef en de Fransman El Fassi zoals verwacht opschoof met een supernsnelle 2.34. Maar niemand had verwacht dat de 'oude meester' Roman Sebrle 10 jaar na zijn wereldrecord tienkamp nog zo diep wilde en kon gaan in de strijd om het brons met Eelco. Hij hield net genoeg over om Sintnicolaas 3 punten voor te blijven in het klassement. Vreugde en verdriet lagen hier dicht bij elkaar want één plaats lager juichte Ingmar Vos uitbundig om zijn persoonlijk record én de op de punt af behaalde A-status.

Maar de grootste meerkampstunt was er al op de vrijdag toen Remona Fransen mocht debuteren op het internationale podium van de vijfkamp. Ze ging voor een top-8 plaats (en bijbehorende A-status), maar precies zoals NOS-radio verslagever Andy Houtkamp twitterde leek alles bij haar fysiek en mentaal op zijn plaats te vallen in Parijs. De hordenrace was ok, maar niet briljant. Daarna stapelden de persoonlijke records zich op met als absolute klapper met tweemaal verbeteren van het Nederlands record hoogspringen. Ik was met camera afgedaald naar de tribune om de reacties vast te kunnen leggen, niet vermoedend dat het zo'n feest zou worden. Remona's vriend David werd gek op de tribune en ook de Franse kenners reageerden enthousiast op de prestaties van de hen onbekende 4

Nederlandse. Na het hoogsprongen moest ze direct door naar kogelstoten, maar niet nadat ze voor de camera werd gehaald in het stadion. "Twee jaar geleden kiest ze voor topsport en nu sta je voor de TV" of iets in die strekking zei een verrukte Peter Verlooy, technisch directeur van de Atletiekunie. Kogelstoten leverde ook al een dik persoonlijk record op. Drie pogingen verspringen is altijd lastig en leverde geen optimaal resultaat op (beste poging ruim voor balk), maar de schade viel reuze mee en het werd rekenen voor de 800 meter. Hoog op de tribune juichten Pascal Noort, Dave Klink en Roel van Opdorp die de 'Hup Hakkie' vlag van Barcelona omgebouwd hadden tot 'Go Moon' driekleur. Na een nachtelijke aankomst in Parijs bleek hun auto 's morgens door de gemeente 'elders gestald' te zijn, maar het belette Roel niet om in alle vroegte zijn fysio-collega Remona aan te moedigen.

Goud en zilver leken buiten bereik, maar brons behoorde tot de mogelijkheden, zo werd er becijferd. Grootste bedreiging kwam van de Poolse Tyminska op wie Remona exact 6 tellen mocht verliezen. De Poolse had echter een persoonlijk record dat 10 seconden sneller was dan de Spartaan atlete, dus dat kon wel eens krap worden. Maar gelukkig was Tyminska niet in PR-vorm en kon Remona redelijk in haar buurt blijven en het brons veilig stellen. Het duurde even voordat dat besef kwam, maar toen was de

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

vreugde compleet. Een prachtige mix van ongeloof en blijdschap over dit briljante EK-debuut dat eindigde op het podium met een bronzen plak. Verrassingen van deze aard had het toernooi verder niet meer in petto voor de Nederlanders maar er waren toch ook heel aardige prestaties te noteren. Oranje-debutant Brian Mariano liep een uitstekende halve finale 60 meter met een tweede tijd en Nederlands record. Helaas wist hij zich in de finale niet te verbeteren, waar toppers als Obikwelu en Chambers nog iets extra's hadden, en werd 6e. Het 1500 meter trio zorgde niet voor een verrassing, maar ik vond dat ze - zeker gezien hun last minute kwalificatie - strijdend ten onder gingen in de series. Het verhaal van Ate van der Burgt was extra bijzonder. Na jarenlang geplaagd te zijn door blessures had hij vorig jaar een streep onder zijn topsportambities gezet, maar nu zonder trainer en met een hoogzwangere vrouw, liep hij 'fluitend' de limiet. Gereden door een eigen chauffeur voegde hij zich later bij het team en vertrok 's avonds na zijn race weer huiswaarts, toch nog een beetje balend van de gemiste finaleplaats. Wie ook baalden waren de journalisten, want de organisatie had op een aantal vlakken flinke steken laten vallen. Met de Franse slag hadden ze wifi geregeld in de wedstrijdhal, maar met een veel te lage capaciteit zodat de schrijvende pers geregeld het mediacentrum in moest vluchten om de

verhalen en foto's door te kunnen sturen. Wat wel prettig was in Parijs was het weer en de mogelijkheid om in de middagpauze iets te gaan eten in de buurt van het stadion.

Finale 60 meter Een toernooi als dit wordt altijd afgesloten met een slotfeest en deze keer was Eurodisney daarvan de locatie. Ik had ook een uitnodiging gekregen en zo kwam het dat ik op zondagavond om 23.00 in de Space Mountain zat met o.a. de bronzen medaillewinnares. Naast eten, drinken en muziek waren speciaal voor de atleten enkele attracties open gegaan. Maandag bracht de Thalys me weer thuis na drie prachtige atletiekdagen.

Competitiedata 2011 Half april gaat de baancompetitie weer van start voor de junioren en de masters. In twee of drie wedstrijden wordt per categorie bepaald welke verenigingen zich plaatsen voor de landelijke finales die in september plaatsvinden. Leiden Atletiek scoorde afgelopen jaar bijzonder goed met finaleplaatsen voor de C- en D-junioren, de B-meisjes en de masters. Noteer alvast de volgende competitiedata in de agenda.

JUNIOREN C/D POULE 517 ---------------------------------------------------------------------------16-apr Spark (Spijkenisse) 1e poulewedstrijd 14-mei AAV'36 (Alphen aan den Rijn) 2e poulewedstrijd 25-jun Leiden Atletiek (Leiden) gebiedsfinale 10-sep - nog niet bekend landelijke finale JUNIOREN B POULE 40 ---------------------------------------------------------------------------17-apr AV Sparta (Den Haag) 1e wedstrijd 22-mei De Spartaan (Lisse) 2e wedstrijd 11-sep - nog niet bekend Finale JUNIOREN A POULE 11 ---------------------------------------------------------------------------15-mei DEM (Beverwijk) 1e wedstrijd 19-jun AV Hera (Heerhugowaard) 2e wedstrijd 04-sep - nog niet bekend Finale SENIOREN 2E DIVISIE, POULE 32 ---------------------------------------------------------------------------08-mei AV Suomi (Santpoort) 1e wedstrijd 05-jun KAV Holland (Haarlem) 2e wedstrijd 26-jun Atletico 73 (Gendringen) 3e wedstrijd 18-sep - nog niet bekend Prom/degradatie finale MASTERS POULE 22 ---------------------------------------------------------------------------17-apr Leiden Atletiek (Leiden) 1e wedstrijd 15-mei AV Scheldesport (Terneuzen) 2e wedstrijd 11-sep - nog niet bekend Finale

LOPEND VUUR 2011-1

5

SLam FM: kracht voor haar en hem Door Jan Bon

Martijn de Lange, trainer van de sprintgroep van Leiden Atletiek. Zijn groep is vooral bij mij bekend omdat Tessa van Schagen een bekende atlete is en mijn zoon ook bij Martijn traint. Al een tijdje ben ik benieuwd naar de drive van de trainer en zijn atleten. Wat motiveert Martijn?, wat motiveert zijn atleten?, hoe trainen ze? Na het bezoeken van twee trainingen en een gesprek met Martijn weet ik meer. Het is zaterdagochtend en Martijn is net klaar met het geven van zijn training. We zitten in de kantine van Leiden Atletiek. Het kost Martijn geen moeite om zijn verhaal te doen. Hij begint bij het begin van zijn eigen atletencarrière. Ooit, in de jaren 80, is hij ergens op een grasbaan in Brabant zelf met sprinten begonnen. Al snel heeft Martijn door dat de trainer weinig weet van het geven van sprinttraining. Omdat er nog geen internet is bezoekt Martijn, nieuwsgierig als hij is, de Nationale Sport Bibliotheek in Den Haag. Hier verzamelt hij veel informatie. Tegenwoordig maakt Martijn gretig gebruik van internet en downloadt hij ook beelden. In eerste instantie wil Martijn een goede sprinter worden en heeft hij de opgedane kennis voor zichzelf kunnen gebruiken. In 1989 gaaat hij in Leiden studeren en wordt hij lid van AV Holland. In die tijd gaan ze met een gehuurde bus met 30 personen naar Dortmund voor een indoorwedstrijd. Dat waren nog eens tijden... Als sprinter heeft Martijn het streven om de 100 meter onder de 11 seconden te lopen. En dit is hem in 1993 gelukt. Een goed jaar dus. Martijn gaat promotie-onderzoek doen aan de Universiteit van Twente. Naast zijn werk wordt hij trainer bij Kronos, de studentenatletiekvereniging in Enschede. Het is een gezellige tijd en de prestaties zijn zo goed dat de groep in 1999 in competitieverband promotie maakt. In dezelfde periode dat Martijn een baan vindt in Den Haag gaat hij aan de slag als ver- en hinkstaptrainer in Utrecht bij AV Phoenix. Daar loopt hij een oude bekende, Alfred Verhoef, uit de tijd van AV Holland tegen het lijf. Na vette jaren met NK-succes breken magere jaren aan. De groep slinkt en Martijn heeft even behoefte aan een sabbatical. Wanneer hij anderhalf jaar later gevraagd wordt sprinttrainer te worden in Leiden is zijn batterij weer helemaal opgeladen. De eerste donderdagavond als trainer in Leiden begint hij met niets. Het regent en behalve de baan en het materiaal om trainingen te kunnen geven is er geen enkele atleet. En dat terwijl Martijn staat te popelen om zijn kennis en motivatie in praktijk te brengen. In deze periode zijn er wat wisselingen in het trainersgilde: Mustapha Erloche gaat weg en Hans Baljet geeft op de maandagavond ook training. Wie gaat trainen bij wie en waarom? Dan komt er een voetballer die sprinter wil worden. Langzamerhand wordt Martijns groep groter. De huidige groep bestaat sinds september 2009. In principe trainen ze twee keer in de week. maar lang niet iedereen is zo trouw. Precies een jaar later roept Martijn op een zaterdagochtend de groep bij elkaar om te evalueren. Hij stelt ze voor de keuze: of zo blijven aanrommelen, of proberen het beste uit henzelf te halen. Hij lanceert een plan voor een andere trainingsmethode: meer continuïteit met 3 á 4 trainingen per week en het ondergaan van veelzijdige belasting. De groep reageert enthousiast.

Om een indruk te krijgen van de trainingswijze ben ik tweemaal op bezoek geweest. De eerste keer maak ik de krachttraining mee. Ik stel me aan de atleten voor en vertel dat ik een artikel over hen ga schrijven voor het clubblad. Daar sta ik dan met mijn handen in mijn zakken, in een krap krachthonk, met allemaal zich in het zweet werkende atleten.

Sebastian Bon Het is er gezellig druk. Matjes worden op de grond gelegd en op de weinig beschikbare ruimte liggen de atleten dicht bij elkaar. Er worden buikspieroefeningen gedaan. Ondertussen klinkt muziek van de zender Slam FM. Het blijft niet bij buikspieroefeningen, er worden ook halters en Kettle Belts gebruikt. De belasting van het lichaam is leeftijdsgebonden. ‘k Vraag het niet maar, mijn handen jeuken… De bedoeling van krachttraining is niet om zo breed mogelijk te worden, maar om het centrale zenuwstelsel te trainen. Zo wordt een sprinter mentaal sterker. Hij moet zich in korte tijd 100% kunnen geven. Verder krijgt het lichaam het bij de start zwaar te verduren: vanuit de starthouding in het blok moet het lichaam zich na de start strekken. Dit vraagt veel van de rompspieren. Uit het krachthonk gaat de groep weer naar buiten. Op de baan doen ze skippings. Volgens Martijn zijn er wel twintig vormen, maar hij kiest er bewust voor om het simpel te houden. Beter een methode goed doen dan een aantal fout. Na de oefeningen worden de spikes aangetrokken. De groep wordt opgesplitst in 100-, 200- en 400-meterlopers. Dit is een vorm van groepsgerichte aandacht. Atleten krijgen ook veel individuele aandacht. Voorbeelden hiervan zijn: een atleet een juiste arm inzet aanleren, het filmen van een atleet terwijl hij traint of tijdens een wedstrijd. Het is niet de bedoeling om die beelden te analyseren. Vooral zodat een atleet kan zien wat hij niet goed doet en zo streven naar verbetering. Natuurlijk onder toeziend oog van Martijn. Kan een atleet door een blessure niet aan het programma meedoen? Geen punt, hij kan altijd een aangepaste training krijgen. Train je voor een wedstrijd? Martijn begeleidt je er naar toe. Atleten die zich willen inzetten mogen dit ook van Martijn verwachten. Trainen vindt zo min mogelijk onder vermoeidheid plaats.

6

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Techniek vindt Martijn veel belangrijker dan snelheid. Dit onder het motto “First get it right, then speed it up”. Het hebben van een hoge heupinzet is bij sprint erg belangrijk. De ene atleet heeft dit van nature en de ander zal er flink op moeten oefenen. Tijdens het afgelopen NK Sprint A en B junioren heb ik Tessa Nederlands Kampioen zien worden. Zij lijkt dit met speels gemak bereikt te hebben. Het is zeker ook een kwestie van het beheersen van de juiste techniek geweest. Bovendien houdt Tessa zich prima aan een leerdoel van Martijn: in de series en de halve finale jezelf sparen, niet meteen al je energie verbruiken wat andere atletes wel hebben gedaan. Ook het geven van dit soort tips beschouwt Martijn als zijn taak als trainer. Kortom hij is supergemotiveerd, maar vindt dat de motivatie van zijn atleten uit henzelf moet komen. Willen zij iets bereiken dan verwacht hij dat ze zich 100% inzetten. Tijdens de uitleg over techniek verwacht hij dat er ze luisteren of zoals hij het formuleert ”het koppie erbij houden, dan leer je beseffen wat je fout doet”. Hij vindt dat je eerst moet leren iets goed te doen en dat het vervolgens een automatisme wordt. Tijdens een 100 meter moet immers alles kloppen en moet je niet hoeven nadenken of je je armen goed beweegt. De gemiddelde leeftijd van de groep is 18 jaar. Het zijn verschillende types met allemaal eigen persoonlijkheden. Het is een onderling sociale groep en onder de training kan er flink gepraat worden. Hier heeft Martijn geen bezwaar tegen, als het maar in de pauzes tussen twee onderdelen gebeurt. Ze kunnen immers geen uitleg missen. Martijn maakt zich niet druk over een eventuele ongezonde leefstijl van de groep. Zij gaan verstandig met hun lichaam om en bereiden zich goed voor op een wedstrijd. Soms maakt een atleet even geen vorderingen. Bijvoorbeeld als er een nieuwe techniek wordt aangeleerd is er is geen sprake van automatisme. Studie en werk hoeven geen reden te zijn om minder te kunnen trainen. Volgens Martijn gaat er tegenwoordig veel tijd verloren aan je bezig houden met Facebook, Hyves, MSN en dergelijke. Als dit minder gedaan wordt, is er meer tijd voor studie en dus ook om te trainen. In de toekomst wil Martijn de belasting voor de atleten verder opbouwen, maar wel geleidelijk, om blessures te

voorkomen. Hij werkt met korte termijn leerdoelen. Natuurlijk ziet Martijn nu al resultaten van zijn inspanningen terug. Toch blijven er altijd dingen om te verbeteren. Over 3 of 4 jaar kan er bijvoorbeeld 5 of 6 keer per week getraind worden, met oefeningen die nu nog te belastend zijn. In het trainen van zijn groep wil Martijn net zo ver gaan als zijn atleten willen. Tevreden is hij pas over 10 jaar, dan kijkt hij terug en denkt “heb ik alles bereikt als trainer bereikt?”.

Tessa van Schagen zegevierend op NK Junioren Martijn doet zelf niet aan wedstrijden mee omdat een snelle tijd er toch niet inzit. Hij traint wel en wie weet stelt hij zich beschikbaar voor de Master competitie-ploeg, bijvoorbeeld in september. De begeleiding van zijn atleten kost hem te veel energie en tijd. Het stopt niet bij trainen geven alleen. Martijn reist ook door het land om zijn atleten bij hun wedstrijden te begeleiden. Hij doet warming-ups met hen, maakt opnames tijdens de race en geeft tot op het laatste moment tips. Verder zegt Martijn dat niet alleen een atleet het beste uit zichzelf moet willen halen. Dat geldt ook voor de trainer. Toch wel jammer dat ik de 50 jaar ben gepasseerd. Ik zou me bevoorrecht voelen met zo’n trainer.

TELGANG Door A.A. van den Broek Waarom is het zo moeilijk om tijdens het lopen je arm tegelijk met je been te bewegen in dezelfde richting? Het zijn zo van die vragen die mij bezig houden De beweging wordt een telgang genoemd. Degene die het laat zien een telganger. De telgang of pasgang is een wijze van lopen van vierpotige (of vierbenige) dieren. Bij deze beweging worden de beide poten/benen van één zijde en daarna die van de andere zijde gelijktijdig verplaatst. Men noemt dit ook wel met een chique uitdrukking een laterale beweging. Voor kamelen en giraffen is de telgang heel normaal. Ook komt de beweging soms voor bij paarden, zeker bij de dressuur. Dan scoort punten. Bij mensen wordt het gebruik van telgang gezien als teken dat het brein moeite heeft met het verwerken van informatie. Daarnaast is het een aanwijzing voor een eventuele ontwikkelingsstoornis. Het is namelijk tegennatuurlijk. Het geldt overigens alleen voor mensen die dit vrijwel permanent doen. In het oude Griekenland werd er tijdens de eerste ‘Olympiade’ 192,27m naar verluid op deze manier gelopen (=dromos), want lopen werd daar als iets filosofisch beschouwd en was de telgang een hoge vorm van denken. Maar hoe heet dan het tegenovergestelde van een telganger? Als basis is het handig te onthouden dat een draf een diagonale gang is. Immers, de diagonale benenparen (linksvoor en rechtsachter, rechtsvoor en linksachter) worden tegelijk opgetild en neergezet. Maar hoe het precies genoemd wordt, is mij niet bekend.

LOPEND VUUR 2011-1

7

Wie helpt ons aan de oplossing?

Het gaat hard met Claudia door Erik van Leeuwen

Na een gestage progressie de afgelopen jaren heeft de hardloopcarriere van Claudia van Rijn de laatste tijd een tussensprint gemaakt, resulterend in onder meer twee nationale mastertitels. Waar deze tussensprint eindigt is nog onduidelijk, maar meer dan voldoende reden om de sinds kort bekende Katwijkse eens voor het voetlicht te halen. Claudia werd 39 jaar geleden geboren in Noordwijk en werkt fulltime in de medische wereld in Leiden. Naast haar werk leidt ze een zeer actief bestaan waarin het hardlopen de laatste jaren een steeds prominenter plaats heeft gekregen. “Sport loopt als een rode draad door mijn leven. Ik heb allerlei sporten beoefend zoals handbal, zwemmen, fietsen, fitnessen, aerobics. Vanaf mijn jeugd tot zo’n beetje medio twintig heb ik fanatiek op niveau gehandbald, eerst in Noordwijk bij MSV en later in Voorhout bij Foreholte. Vanwege een zware knieblessure (afgescheurde knie- en kruisbanden) ben ik gestopt met handbal. Aangezien mijn vader aan hardlopen deed ben ik een keer met hem meegegaan en dat beviel zo goed dat ik eigenlijk nooit meer gestopt ben.” De eerste schreden op het wedstrijdtoneel waren meteen verdienstelijk. “Na een aantal jaar recreatief lopen deed ik een keer mee aan een wedstrijdje en werd meteen eerste. Dit smaakte naar meer en deed mee aan het Zorg en Zekerheid circuit op de lange afstand en liep wederom in de prijzen. Toen wilde ik graag sneller lopen en ben ik in 2006 lid geworden van Leiden Atletiek. Ik ben begonnen bij Hans Ravensbergen en Henk van Velzen op de maandag- en 8

woensdagavond. Na een aantal jaren bij Hans en Henk getraind te hebben gaven zij het stokje door aan Jan Kortekaas bij wie ik nu train.” Claudia traint op woensdag- en vrijdagavond in Leiden en ’s winters als voorbereiding op het cross-seizoen op zondag in Duinrell. Inclusief duur- en herstelloopjes in haar ‘achtertuin’ (de Katwijkse duinen) gemiddeld 5 a 6 keer per week. “In de zomer staan de trainingen in het teken van opbouwen van de snelheid dmv baantrainingen en enkele baanwedstrijden en in de winter richt ik mij op de cross en de weg. Mijn voorkeur ligt toch bij de langere afstanden (alles vanaf zo’n beetje 3000 meter).” Dat die vele trainingen vruchten afwerpen was de laatste jaren wel duidelijk toen Claudia haar 10 kilometertijd van rond de 40 minuten in stapjes terugbracht naar 39 en 38 minuten. Bij de vrouwen masters leek ze onderhand een abonnement te hebben op 4e plaatsen bij crossen wegkampioenschappen. Ooit een NK-medaille bleef het doel. “Vanaf medio 2010 heb ik een flinke progressie geboekt. Het begon met een PR op de 5000 meter (Jan was zo aardig om als haas te fungeren) en met een PR op de

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

3000 meter tijdens een instuifwedstrijd. Op het laatste moment heb ik toen besloten om te starten op het NK 10 km in Tilburg en won een gouden medaille. Dit was voor mij een mooi moment en motiveerde natuurlijk enorm.“ Het doel was ineens met veel overtuiging gerealiseerd en was het begin van een indrukwekkende reeks in de cross. “Afgelopen maanden hebben vooral in het teken gestaan van het crossseizoen ter voorbereiding op het NK cross. Met een vast clubje uit onze groep zijn we naar een aantal crosswedstrijden gegaan, dit maakt het natuurlijk wel een stuk gezelliger. Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik een supergoed cross seizoen heb gedraaid met mooie overwinningen met als slagroom op de taart de gouden medailles tijdens het NK cross, zowel individueel als met het dames team bestaande uit; Saskia Appels, Nicoline Heemskerk, Silvia Kok-de Vries en mijzelf.”

Persoonlijke records 3000 meter 5000 meter 5 km (weg) 10 km (weg)

10:31 18:04 17:44 (doorkomst CPC) 35:47

Progressie 10 km 2006 40:00 2007 39:23 2008 38:04 2009 37:44 2010 36:29 2011 35:47 Volgende doel werd het aanscherpen van het persoonlijk record op de 10 kilometer dan sinds oktober op 36.29 stond. Aangezien Claudia in menige cross dames klopte die tijden onder de 36 minuten in de benen hebben, leek dat een kwestie van tijd. Bij de CPC in Den Haag werd die mijlpaal onlangs genomen met 35.47. Zodanig indrukwekkend dat Gerard Nijboer als coördinator wegatletiek maar eens kwam informeren wie deze snelle dame nu eigenlijk was. Tijd voor nieuwe ambities?

Claudia, Sylvia, Saskia en Nicolien

“Mijn ambitie voor 2011 klinkt bijna als een cliché, maar is toch vooral gericht op gezond en blessurevrij blijven (gelukkig ben ik voor het laatste niet zo heel gevoelig, is vast genetisch bepaald, maar ik klop het toch maar af…) Ik train met veel plezier en motivatie bij de groep van Jan en hoop dat ik de komende tijd nog mooie PR’s mag noteren achter mijn naam.”

Voorjaar in het Leidse Hout Stinzen, bloemen en gevoel Door Ton Gordijn In het lentenummer 2010 van Lopend Vuur heeft Ary van den Broek over de geschiedenis van het Leidse Hout verteld. De aanleiding was de Bosloop. Ary eindigde zijn verhaal met de woorden: “De volgende keer dat je meedoet aan de Bosloop zul je je wellicht realiseren in welk wonder je aan het lopen bent. Want welk park laat zich bos noem? Juist ja … Het Leidse Houtpark. Waarom? Gewoon … omdat wij dan onze Bosloop kunnen (blijven) organiseren.”. In het najaarsnummer 2010 van Lopend Vuur heb ik het wonder van het Leidse Hout beleven wat breder getrokken dan alleen deelnemers van de Bosloop. Nagenoeg alle leden van Leiden Atletiek lopen toch min of meer regelmatig in het Leidse Hout? Ik heb dus een stukje geschreven over paddenstoelen in een klein stukje van het Leidse Hout. Het logische vervolg is dan natuurlijk in het lentenummer 2011 van Lopend Vuur weer te schrijven over het Leidse Hout en wel over voorjaarsbloeiers. Ik weet niet hoe jullie de seizoenen beleven. Mogelijk vooral aan het kouder en warmer worden of aan het later of vroeger donker worden. Bij mij speelt dat ook mee, maar ik kijk en luister naar en ruik toch vooral de geuren van het leven om mij heen. Als ik halverwege de winter in het Leidse Hout voor het eerst de bonte specht hoor roffelen voelt dat goed. Als ik er aan het einde van de winter voor het eerst een zanglijster, merel, of vink hoor zingen word ik daar blij van. Als ik voor het eerst speenkruid, bosanemoon of daslook zie bloeien krijg ik daar een warm gevoel van. Als ik de zware geur van licht rottend daslook ruik word ik wat weemoedig, de lente is al bijna voorbij. Gelukkig sta ik daar niet helemaal alleen in. Anderen in mijn loopgroep hoor ik daar ook opmerkingen over maken. Ik besef natuurlijk dat ik lid van een heel speciale loopgroep ben. Om andere trainingsgroepen toch ook wat van onze natuurgevoelens op de hoogte te brengen schrijf ik nu wat

LOPEND VUUR 2011-1

over 4 algemene en opvallende voorjaarsbloeiers in de Leidse Hout, namelijk de bosanemoon, het daslook en sneeuwklokje. Wat hebben deze planten gemeen behalve dat ze algemeen in het Leidse Hout voorkomen en in het voorjaar bloeien? Natuurlijk dat ze mij een warm gevoel geven, en ik lekkerder ga lopen, als ik ze daar tijdens het hardlopen voor het eerst zie bloeien en ik wat weemoedig word, en wat meer ga sloffen, als ze allemaal uitgebloeid zijn. De vroegste bloeier komt natuurlijk als eerste aan bod, het sneeuwklokje. Dat plantje kan al in januari bloeien. Sommige soorten sneeuwklokjes bloeien zelfs al in november. Er zijn vele tientallen soorten sneeuwklokjes. Verreweg de meest bekende is het gewone sneeuwklokje (Galanthus nivalis). Geen enkel sneeuwklokje hoort van nature in Nederland thuis. Ze komen van nature voor in zuidelijk Europa en West-Azië. Het sneeuwklokje is een

9

zogenaamde stinzenplant. Zo’n 5 eeuwen terug haalde rijke Nederlanders mooi bloeiende bolgewassen uit verre streken om ze in hun landgoedbossen rond grote stenen gebouwen (de stinzen) te planten. Deze planten verwilderden daar en komen er vaak massaal voor, ook als het huis en soms zelfs het bos al lang verdwenen is.

Sneeuwklokje Iedereen kent dit mooie tere wit bloeiende plantje. De bloem lijkt dan wel wit, maar eigenlijk is die kleurloos. Knijp eens een bloemblaadje fijn. Het wordt glashelder. Alle luchtbelletjes in het blaadje, die het licht zodanig weerkaatsen dat wij het als wit zien, zijn dan verdwenen. Nagenoeg altijd zien wij sneeuwklokjes in groepjes. Dat komt niet omdat ze zo aangeplant zijn. Het plantje vermeerdert zich vooral door nieuwe bolletjes te vormen die natuurlijk vlak naast de oude bol blijven staan. Als je sneeuwklokjes in je tuin wil hebben plant ze dan bij voorkeur op een plek die in het voorjaar zonnig is en in de zomer beschaduwd, zoals in loofbossen. Koop geen bolletjes. Dat levert vooral teleurstelling op. In tegenstelling tot de meeste bolgewassen kunnen sneeuwklokjes niet goed tegen uitdrogen van het bolletje. Koop hele plantjes in het vroege voorjaar, of vraag een kluitje bij de buren die zo veel sneeuwklokjes hebben. Laat vooral wat aarde aan het kluitje zitten, daar zitten goede bodemschimmels in. Nu ben ik wel lekker over sneeuwklokjes in het Leidse Hout aan het schrijven, maar mogelijk vragen vele lezers zich af waar dan die vele sneeuwklokjes groeien in het Leidse Hout. Van het direct daaraan grenzende Oud Poelgeest kennen ze de vele sneeuwklokjes, maar niet van het Leidse Hout. Dan moeten die mensen tijdens de bloeitijd in dat deel van het Leidse Hout lopen dat het dichtst bij Poelgeest ligt. Vooral tussen het fietspad en de Oegstgeesterweg bloeien vele sneeuwklokjes. Ook rond de boerderij in het Leidse Hout groeien er veel. Gelukkig zijn het daar gewone sneeuwklokjes. Tegenwoordig zijn er verzamelaars die voor speciale soorten en variëteiten sneeuwklokjes al snel honderden euro’s (per bolletje!) op tafel leggen. Er worden speciale bijeenkomsten voor georganiseerd. Sommigen gaan zo ver dat ze die speciale variëteit moeten en zullen hebben. Diefstal ligt dan al snel op de loer. Jullie laten de sneeuwklokes vóór, tijdens en na het rennen toch gewoon staan? Hebben jullie je wel eens afgevraagd waarom sneeuw wit is? Ook dat heeft alles met het sneeuwklokje te maken. Ik heb de legende in verschillende vormen gehoord. In dit stukje heb ik de versie van Els Baars op internet overgenomen. “Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom het sneeuwklokje naar sneeuw is vernoemd en zonder schade in de winter kan bloeien? 10

Toen God de aarde schiep in zes dagen, was er voor hem wel heel veel tegelijk te doen. Er was zoveel te creëren dat er soms een tekort aan onderdelen was. Zo was er voor het konijn geen normale staart meer over en moest het zich dan ook behelpen met een raar opstaand wit staartje. Het muisje bleef grijs en voor het roodborstje was alleen bruin nog over (pas veel later kreeg het zijn rode borstje). Toen de regen, de sneeuw en de wind aan de beurt waren, bleken de kleuren helemaal op. De sneeuw was hierover zeer ontstemd en weigerde zich terug te trekken na de winter. De bossen en landerijen bleven bedekt onder een dik pak doorzichtige sneeuw. De zaden waren weliswaar zichtbaar maar onbereikbaar onder de kleurloze sneeuw, waardoor de dieren honger leden. Door deze barre omstandigheden kreeg God medelijden met de planten en de dieren en zei tegen de sneeuw dat ze een kleur aan een plant mocht vragen. Maar de planten weigerden mee te werken. De gele katjes van de hazelaar wilde het zachte geel niet afstaan. Ook de Duindoorn weigerde de oranje kleur van de bessen te geven. De rode kleur van de bessen van de Gelderse Roos wilde de sneeuw zelf niet omdat die te fel was. De sneeuw werd toen heel boos. De wind, die ook geen kleur had gekregen, werkte samen met de sneeuw. Hevige sneeuwstormen teisterden het land. Een klein klokje zag dit allemaal aan en kreeg medelijden met de sneeuw. Toen de sneeuw aan het uitrusten was van de laatste sneeuwstorm, riep het klokje dat de sneeuw haar. De sneeuw vond de witte kleur van dit klokje prachtig. De sneeuw was zo geroerd over de gave dat ze besloot dat het klokje als enig bloempje in de sneeuw mocht bloeien zonder te bevriezen. Het klokje was zo dankbaar dat het zich sindsdien het 'sneeuwklokje" noemt. Ook de mensen houden van het plantje, want als de sneeuwklokjes gaan bloeien in januari en februari, weten de mensen dat het voorjaar in aantocht is.”

Daslook De laatste voorjaarsbloeier is de daslook. Niet iedereen kent deze plant. Iedereen die in mei op een windstille niet te koude avond door het Leidse Hout gelopen heeft zal de plant wel geroken hebben. Hij komt massaal voor in het wat nattere kleiige deel van het Leidse Hout, het dichtst bij het Diaconessenhuis. De plant heet niet voor niets daslook. Hij is familie van de knoflook, bieslook en de ui. De bladeren ruiken ook naar ui, zeker als je ze wat wrijft (of er bij hardlopen wat raakt). Verse bladeren zijn dan ook heerlijk in een salade, pesto’s, marinades. Een volkswijsheid zegt: “Eet prei in maart en daslook in mei, dan is men het hele jaar doktervrij." Toen waren de winters waarschijnlijk kouder dan nu, want nu kan je ze beter in maart/april eten en zeker niet in mei. Als de planten ouder worden en gaan afsterven geuren de bladeren ook zonder wrijven naar (bedorven) ui en sterk ook! Je kan de bloemen prima in een vaas zetten.

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Dan zal je echter niet allen genieten van het uiterlijk, maar ook van de geur. Eind februari kan je de eerste prille blaadjes aantreffen, in april bloeit de daslook met tere witte bloempjes, in mei sterft hij af en in juni zie je er niets meer van, op wat vruchten met de zwarte zaden na.

Lelie Officieel is deze lelie een zeldzame plant, in Nederland in het wild voorkomend in het zuiden en oosten. In polderpark Cronesteyn, in het Leidse Hout en in nog meer gebieden in het westen tref je hem echter massaal aan. Waarschijnlijk is de daslook hier ook een stinzenplant. Hij is dan vroeger van niet zo heel ver aangevoerd en kan zich hier goed handhaven. In het wetenschappelijk heet de daslook Allium ursinum. “Ursinum” betekent “van de beren”. Beren zouden zich na hun winterslaap als eerste tegoed doen aan daslook. Volgens andere verhalen dachten de Germanen dat de beer zijn kracht ontleende aan de daslook. Ze aten zelf dus ook veel daslook. Beide verhalen kunnen natuurlijk ook goed samengaan. Volgens weer andere verhalen hebben dassen een voorkeur om hun holen te graven onder daslook. Daar zou onze Nederlandse naam daslook dan van afgeleid zijn. Katten daarentegen schijnen de daslook minder te kunnen waarderen. Ook daar maken mensen – in het voorjaar – gebruik van. Als je de daslook in je tuin wil laten groeien zoek dan een niet te droog plekje dat, precies zoals bij het sneeuwklokje, in de lente redelijk zonnig is en in de zomer beschaduwd. De daslook vormt, in tegenstelling tot het sneeuwklokje, veel vruchtbare zaden. Neem er eind mei/juni wat mee uit het Leidse Hout. Zaai ze meteen in je eigen tuin. Verwacht dan niet meteen bloemen in het jaar daarop. De plant heeft een aantal jaren nodig om een zodanig groot bolletje te vormen dat hij daaruit ook bloemen kan vormen.

Bosanemoon De middelste van deze voorjaarsbloeiers is de

LOPEND VUUR 2011-1

bosanemoon. In het wetenschappelijk heet deze plant Anemone Nemorosa. “Nemorosa” betekent “in het bos”, het Griekse woord “anemos” betekent “wind”. De plant groeit inderdaad in het bos (of waar ooit bos gestaan heeft). De bloemen zouden zich openen zodra de eerste lentewind waait. Over de naamgeving zijn leuke legendes in omloop. Zo heeft er een mooie jonge nimf Anemone bestaan, die heimelijk bemind werd door Zefirus, de god van de westenwind. Zefirus is echter getrouwd met Flora. Flora werd zo boos dat ze Anemone veranderde in een bloem, het bosanemoontje. Zefirus bleef echter verliefd. Telkens als “de westenwind” over de anemoontjes waait fluisters Zefirus iets in Anemone’s oor. Daardoor gaat zij blozen. Zo komen de anemoontje niet alleen aan hun naam, maar ook aan hun blosjes. Bosanemoontjes zijn namelijk wit tot licht purper, maar als ze wat ouder worden bijna altijd met een iets (donkerder) purperen blosje. Als we even nuchter kijken naar dat purperen blosje komt dat van het stofje anthocyaan dat ook bladeren hun rode kleur, vooral in de herfst, of zoals bij de rode beuk, het hele groeiseizoen. Deze stof beschermt de bloem tegen UV-straling. Het bosanemoontje wordt in Franstalige gebieden ook wel “tournemidi” genoemd. Het draait gedurende de dag mee met de zon. De bosanemoon groeit in het Leidse Hout in het zandige deel dat tegen Oegstgeest aan ligt. Je zal dus zelden bosanemoon en daslook bij elkaar zien groeien. De bosanemoon komt hier wel oorspronkelijk in het wild voor. Het is ook geen bolgewas, maar heeft wortelstokken. Die wortelstokken vertakken onder de grond en zo kan 1 plantje uitgroeien tot een behoorlijk plakkaat. In sommige bossen zie je dat in het voorjaar de bodem volledig met bosanemoon begroeid is. In het Leidse Hout zie je vooral kleinere en grotere plakkaten bosanemoon. Hij bloeit vanaf ongeveer half maart en in april. Ook van deze plant zie je in juni niets meer. Hij vormt vruchtbare zaden. Die zaden hebben een uitsteekseltje, mierenbroodje genaamd. De mieren lusten zo’n broodje graag en slepen mierenbroodje plus zaadje naar hun nest. Onderweg breekt het broodje af, of dat gebeurt in het nest. Ook zo kunnen de bosanemonen zich verspreiden. In tegenstelling tot de daslook moet je deze plant vooral niet eten, hij is giftig. Naar zeggen is het eten van 30 planten dodelijk. Als je deze plant in jouw tuin wil hebben, koop hem dan gewoon, haal hem niet uit het Leidse Hout. Bedenk wel dat ook deze plant zon in het voorjaar en schaduw in de zomer nodig heeft. Daarnaast heeft hij een goede bodem met veel humus (dus eigenlijk bosgrond) nodig. De meeste tuinen bezitten die niet. Je kan natuurlijk ook kijken of je wat zaadjes kan vinden en die op een goede plek in je tuin uitzaaien. Ook dan zal je weer geduld moeten hebben. Ook bij deze plant moet de wortelstok eerst een aantal jaartjes groeien, waarbij je alleen bladeren in het voorjaar ziet, voordat hij bloemen kan gaan vormen. Leiden Atletiek kent mooie tradities. Eén daarvan is het zoeken van paaseieren door pupillen. Die eitjes worden verstopt in het Leidse Hout. Bij voorkeur gebeurt dat op de wat drogere plekken waar dan vaak de bosanemonen bloeien. Blijkbaar zijn die pupillenvoetjes behoorlijk lichter dan die van volwassenen. Ondanks al het geloop buiten de paden zie ik de bosanemonen ook daar weer ieder jaar bloeien. Ik weet niet wanneer Vliegend Vuur voorjaar 2011 precies uitkomt. Mogelijk zodanig op tijd dat jullie de bosanemoon nog zien bloeien. De daslook moet zeker lukken. Ik hoop dan vele atleten turend, bukkend, ruikend, etend (maar alleen van de daslook!) en zeker bewonderend in het Leidse Hout aan te treffen.

11

12

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

LEIDEN ATLETIEK TOPSPORT EN TALENT (LAT) Door A.A. van den Broek

Leiden Atletiek kent al jaren een topsportplan (TSP). Hoewel het systeem voldoende capaciteit heeft om zeer effectief te zijn, vinden wij toch dat het beter kan. Wij vinden dat de topsporter de gelegenheid dient te krijgen optimaal te trainen, eventueel meerdaagse trainingsstages te volgen, aan wedstrijden te kunnen deelnemen en van sportmedische verzorging gebruik te kunnen maken. Het is dus zaak dat al deze zaken op elkaar worden afgestemd. Het initiatief werd nadrukkelijk neergelegd bij de atleet, de trainer en eventueel de ouders. In het TSP plan stonden ook de condities vermeld. Op basis van de aanvragen ging de commissie TSP om tafel met de aanvrager en werd een overeenkomst gesloten. Later is dat verbreed met een prikkel, dat op basis van een 'meer prestatie' een hogere tegemoetkoming verwacht worden. Maar de talenten vallen enigszins buiten de boot. Daarom is er een nieuwe structuur geschapen. TSP gaat voor verder als Leiden Atletiek Topsport en Talent (=LAT), een duidelijke verbreding van het werk terrein. Voor wie geldt e.e.a.: Individueel Alle takken van de atletieksport, die individueel beoefend worden komen in aanmerking. Geen beroepsport Beroepssport komt niet in aanmerking. Het doel is juist om een maatschappelijke carrière te combineren met het beoefenen van topsport. Dus geen groot-geld-sporters. Topsport- en Talentenplan geldt voor de categorieën A/B junioren, senioren en masters. Voor C junioren geldt alleen het Talentenplanaspect. Eén van de uitgangspunten van het Topsport- en Talentenbeleid van Leiden Atletiek is dat topsport niet ten koste mag gaan van breedtesport. Om de atleten zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen zijn liquide middelen uiterst belangrijk.

De commissie voert een eigen begroting en zal tevens de gelden beheren die beschikbaar komen voor toptrainers, topatleten en talenten. Ook kan de commissie vaststellen welke trainers en atleten in aanmerking komen voor extra faciliteiten voor topsport. Daarnaast coördineert deze commissie kleding, publiciteit binnen en buiten LA, stages, contacten met sporten buiten LA (turnen), deelname/vervoer/verblijf bij NK’s, etc. Publiciteit v.w.b. onze topsporters en talenten zorgt voor een aanzuigende werking voor ons ledenaantal. Overigens zijn kampioenen binnen een groep voor veel atleten ook een motivatie om atletiek te blijven doen (ze willen ook deel uit maken van de groep waar het talent toe behoort). Topsport begint bij de jeugd. Leiden Atletiek is een broedplaats van het talent en dat talent moet worden herkend, ontwikkeld en moet op den duur topsport beoefenen. Dat betekent dat er een technisch- en organisatorisch kader moet zijn dat hierin een belangrijke rol speelt. Dit kader moet ondergebracht zijn in LAT. De commissie is actief vanaf de C jeugd. Het begint met het bieden van faciliteiten en het belonen van prestaties. In LAT hebben Ary van den Broek, Martijn Scheffers, Tinka Tolsma en Silvan Ammeraal (als ondersteuning) zitting, maar we zijn nog nadrukkelijk op zoek naar uitbreiding uit de geledingen van onze atleten en ouders.

Zevenheuvelenloop 2010 door Astrid Brammer Al enige tijd train ik lopers toe naar de zevenheuvelenloop en zo ook deze keer. Ik geef training op de maandagavond (recreanten) en om de twee weken op de donderdagavond, dit doe ik samen met Gonny Ravensbergen. De groep lopers die ik train voor de zevenheuvelenloop bestaat uit leden van LA en deelnemers van Hollen met Han, de loopclinics die LA samen met LRRC organiseert. Zowel op de maandag/donderdag als de specifieke duintrainingen geef ik met veel plezier. Gelijk na de marathondag zijn we begonnen met de duintrainingen, op zaterdag in Katwijk en op zondag in Wassenaar. In het begin rustig aan met speelse lopen, zodat iedereen kon wennen aan het lopen in de duinen en op het strand. Niemand is dat gewend en in het begin best lastig.

LOPEND VUUR 2011-1

We hebben getraind volgens een schema zodat iedereen kon weten wat er werd verwacht. Soms gingen wij met zijn allen in Katwijk na de training een kopje koffie drinken. De saamhorigheid in de groep is groot. Dit terwijl er nieuwe lopers met “oude” lopers zijn. Met oude lopers, bedoel ik niet de leeftijd, maar de hardlopers die al vaker met mij de zevenheuvelenloop hebben gelopen. Uiteindelijk zijn er 15 personen naar de zevenheuvelen gegaan. De één iets sneller dan de ander, maar allemaal goed uitgelopen en geen problemen onderweg of erna. Wat een kanjers allemaal!!! Hieronder staan hun namen.

13

Gonny Ravensbergen Gonny van der Mey Jennie Schouten Loes Tromp Marion ten Hengel Martine Los Marjan van de Marel Marianne Vetten Anita Hendriks John (geen LA lid) Fred idem Aad idem Jan idem Mirjam idem Andreas idem

1.27.37 1.38.45 1.39.05 1.33.54 1.33.10 1.29.52 1.31.28 1.33.32 1.30.01 1.26.29 1.22.59 1.13.07 1.20.51 1.26.35 1.15.08

Het lijkt mij een leuk idee om de hardlopers zelf aan het woord te laten komen door hun eigen verhaal te verwoorden, daarom geef ik hierbij de pen door aan Marianne Vetten. En Marianne pakte die pen op en schreef volgende bijdrage over haar belevenissen.

Schoolreisjesachtig gevoel

Twee jaar geleden begonnen met ‘loop je fit met Ary’ en eigenlijk vanaf dat moment ben ik (van-huis-uit a-sportief) het hardlopen pas leuk gaan vinden! In januari 2009 mijn eerste vijf kilometer, daarna blijven doortrainen bij Ary op de zaterdagochtend en vanaf augustus 2009 de eerste trainingen met Astrid op de maandagavond. Het werd steeds leuker en al snel was het doel de Singelloop en de ‘tien’ van de Leiden Marathon, voorjaar 2010. Daarna vatte Astrid het plan op deel te gaan nemen aan de Zevenheuvelenloop. “Oh nee, dat ga ik nooit redden….” , was mijn eerste gedachte. Maar het wonder geschiedde; het is me vorige week gelukt. Hoe? Vooral door zeer motiverende trainsters (Astrid op de maandag en in de duinen) en Gonny (om de week op donderdag). Maar ook door een hele gezellige, elkaar stimulerende en inspirerende groep, afwisselende trainingen - en daarna altijd even koffie drinken met krentenbollen of zelfgebakken pruimentaart. Dan de grote dag. Nerveuzig, schoolreisjesachtig gevoel in de trein, omkleden en om twee uur van start! 1 uur en 33 minuten later, na een heerlijke, ontspannen loop waarbij ik kon genieten van omgeving en de vele toeschouwers, bereikte ik de finish. Wanneer twee jaar geleden iémand gezegd zou hebben dat ik (ja ik!) twee jaar later 15 km hardlopen zó leuk zou vinden dan zou ik hem/haar voor gek hebben verklaard! Dank aan die geweldige trainers van Leiden Atletiek!! Marianne Vetten

De groep van Astrid bij de trein naar Nijmegen.

14

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

EK Cross in Albufeira, Portugal door Erik van Leeuwen

Het was even zwaar toen de wekker om 4.45 ging, maar de reden van dit vroege opstaan was een vroege vlucht naar Faro. Na tig keer vanaf Schiphol was dit de eerste keer vanaf Rotterdam. Heel easy met parkeren en inchecken, maar ze hadden het er zo rustig dat ze begonnen te zeuren over mijn te zware handbagage. Die is met camera's, lenzen en laptop al snel zwaarder dan mijn overige bagage, maar in een nog niet halfvol vliegtuig leek me dat toch niet de moeite waard om over te beginnen. Aanleiding van de vlucht was het Europees kampioenschap cross in Albufeira. Na de klok een uur terugzetten stond ik om 9 uur samen met Leon Haan van Studio Sport op het vliegveld van Faro. Nadat op donderdag de eerste verontrustende berichten over een dopingzaak uit Spanje kwamen, was duidelijk dat Adrienne Herzog het Oranjeverhaal van het weekend zou worden. Leon had al een afspraak met haar voor een voorbeschouwend interview, maar dat zou nu een andere lading krijgen, dat was duidelijk. Hij had haast en ik kon mee met zijn taxi naar Albufeira. Ingecheckt en geaccrediteerd stonden we iets na 10 uur op het parcours waar het een drukte van belang was met trainende atleten. De eerste bekende die ik zag was Sergey Lebid. Leon vond zijn cameraman en vroeg Adrienne naar haar situatie waarbij hij de dopingvraag niet aan de orde stelde. Daarna ontfermde fysio Joost zich over haar en samen verkenden ze het parcours, even weg van de lastige vragen en proberen de focus terug op de wedstrijd te krijgen. Je moet wel heel sterk in je schoenen staan als je dat lukt, was mijn gedachte. Mediahotel lag naast het parcours, dat was erg praktisch. Ik nam de bus naar de persconferentie aan de andere kant van Albufeira in het VIP-hotel en zag wat een eindeloos doolhof de Algarve is. Overal plukjes

LOPEND VUUR 2011-1

huizen, appartementen en resorts, een en kronkelwegen waarvan de meesten doodliepen. Dat ontdekte ook de buschauffeur, dus we waren iets te laat bij de persmeeting in het bizar fraaie hotel. Deze persconferenties gaan doorgaans nergens over. Beetje bla bla over hoe blij de bond is dat ze hier zijn en hoe blij de burgermeester is en een paar obligate vragen aan de aanwezige atleten. Met de Spaanse 'bom' in het achterhoofd verwachtte iedereen wel kritische d-vragen, maar het onderwerp werd vakkundig gemeden en het ging andermaal nergens over. Terug in hotel even tijd om een stukje te draven richting zee. Dat was niet ver weg, maar ook weer wel, want ik ontdekte hoe hoog de cliffen daar zijn en liep over een smal paadje met links van me 50 meter lager de zee. Fraaie steile rode 'erosieduinen'. Als afsluiting nog een rondje op het parcours gelopen. Geniepig, nergens vlak en die korte scherpe heuvels breken je ritme enorm. Om 18 uur was er een Nederlandse teammeeting en ik was uitgenodigd. Een leuke aanleiding om naartoe te lopen. Ik koos de strandroute omdat die met het kortst leek. Dat was-ie wel, maar ook het zwaarst want het zand is zo grof dat het ook bij de vloedlijn drijfzand is. Daar kwamen forse golven bij waardoor het niet

15

alleen flink ploeteren, maar ook flink opletten was. Het was al donker toen ik op goed geluk bij bewoonde wereld omhoog klom. Na wat omzwerven vond ik het hotel waar ik aanschoof bij de meeting die vooral over praktische zaken op de wedstrijddag ging. Hoe laat opstaan, hoe laat bus, hoe laat in welke callroom. Thomas Poesiat stal de show door te laat te komen, maar wel met de mededeling dat ie gaat trouwen. Adrienne maakte uiterlijk een ontspannen indruk, maar van binnen was het achteraf gezien een chaos. Bij het verlaten van het hotel stond er een atleet te stretchen op de trap. Even later kwam-ie in het donker voorbij draven en ik herkende hem onmiddellijk: Sergey Lebid!

Slotstuk was de altijd boeiende mannenwedstrijd. Ik stond dichtbij de start en zag hoe Michel Butter na de mislukte start vorig jaar in Dublin (waar hij ten val kwam) flink van zich afbeet en zich voorin handhaafde. In zijn spoor schoof ook Khalid Choukoud mee. Achteraf iets te voortvarend, want er waren genoeg lopers die met een behoudender start later in de zes ronden op het lastige parcours opschoven naar voren. Net zo goed als er vroege koplopers waren die compleet wegzakten. Ik draafde andermaal de lange heuvel op, op zoek naar leuke fotoplekjes. Zag hoe Michel Butter zich naar voren werkte, maar ook hoe Sergey Lebid in de vijfde ronde zijn opmars begon en zijn negende(!) titel pakte. Wat een fenomeen is dat toch! In een felle eindsprint wist Michel niemand minder dan Rui Silva (3.30 op de 1500 meter) voor te blijven, goed voor plaats 16. Niet slecht voor iemand die pas na Tilburg besloot het EK te lopen. Khalid leverde in de slotronden plaatsen in en werd 33e. Ook niet verkeerd na 4 jaar afwezigheid en bij zijn eerste senioren-EK, maar hij had op meer gehoopt. De Duitser waar hij in Tilburg 2e achter werd, werd hier bijvoorbeeld 12e. Tijd om de meer dan 800 foto's uit te zoeken op de perstribune waar het fris werd na een dag waarop de zon zich niet had laten zien. Op notabene het erepodium zag ik Leon Adrienne interviewen waarbij ditmaal de d-vraag wel gesteld werd zonder over dat onderwerp te lang door te zeuren.

Zondag toch wel vroeg op want om 8.30 was er al briefing voor de fotografen. Het parcours was compact en fotogeniek, maar het is altijd afwachten waar je wel en niet mag komen. Tot mijn verrassing mocht publiek deze keer ook op het middenterrein. Omdat ik een 'infield' hesje had mocht ik op nog wat extra plekken komen. Het is altijd wel een gepuzzel, vooral bij de korte wedstrijden, om leuke locaties te vinden en op tijd terug te zijn bij de finish. Bij de juniores kon ik me bij afwezigheid van de zieke Maureen Koster richten op de Belgen waarvan mijn foto's in hun maandblad Atletiekleven gebruikt worden. Hun beste atlete miste net de medailles. Bij de jongens deed Jesper van der Wielen het verstandiger dan vorig jaar toen hij in de slotfase weggelopen werd. Nu hield hij stand, maar kon niet richting het gehoopte podium. Met steken in de zij werd hij 7e. Opvallend de hele dag dat vrouwenraces veel minder spannend waren dan de mannenwedstrijden waarbij je veel meer wisselingen voorin zag. In de 'onder 23' race zag ik opvallende Thomas Poesiat die vroeger vaak te zien was in Z&Z-loopjes, maar dat niveau inmiddels allang ontstegen is. Een 17e plaats in het grootste veld van het weekend was echt knap. Zijn vriendin en familie was simpel door de beveiliging geglipt en vind de dolblije Thomas op. Enthousiaste jongen waar we nog plezier aan gaan beleven. Weinig tijd om na te genieten want Adrienne Herzog stond (dan toch) aan de start. Na de eerste aanloopronden met een krappe 180-graden bocht ging ik richting de kuil in het parcours. Dat leek me wel een toepasselijke plek voor een foto die haar gemoedstoestand zou illustreren maar wie ik er ook zag passeren, geen Adrienne. Die was bij de finish al uit de wedstrijd gestapt. Ondanks goede bedoelingen lukte het haar niet om het 'tussen de oren' stil te krijgen en dan kun je geen topprestatie leveren. Dat is niet meer dan menselijk maar bijzonder jammer omdat dit haar kans was om weer een medaille te winnen. Terwijl de Portugezen juichten om de winst van Jessica Augusto droop Adrienne af na wat onvermijdelijke vragen van de pers beantwoord te hebben.

16

Omdat het vliegtuig pas 's avond vloog was er maandag genoeg tijd om nog wat van de omgeving te genieten. En dat met ideaal weer: 18 graden en zwaar onbewolkt. Met de journalist van het GPD, Leon van de NOS en Kris van de VRT hebben we met gehuurde mountainbike prachtig gefietst langs de steile kust naar Vilamoura, door de haven van deze mondaine plaats en landinwaarts naar Loulé. De borden leidden ons steeds naar de snelweg maar met beetje improviseren vonden we leuke paadjes langs sinaasappelbomen. Na een lange klim was het tijd voor een welverdiende lunch in Loulé waar de kerstversiering van Stille Nacht best vreemde aandeden. Terugroute was sneller en na een stop voor een schaapskudde (waar er eentje net ter wereld was gekomen) waren we om 16 uur terug bij hotel waar de inmiddels donkere wolk net openbrak. Na snelle douche tijd voor auto richting vliegveld in Faro waar ook het team en de meeste Nederlandse supporters aan het inchecken waren. Alleen Adrienne was er niet, toch besloten om naar Madrid terug te reizen. Het was even wennen op de trap van het vliegtuig op Zestienhoven in de koude wind. Nadat ik Khalid thuis afgezet had was ik net na middernacht thuis. Zou nog niet meevallen om de volgende dag de knop om te zetten op het werk.

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Sint en Pieten op Leiden Atletiek

Zorg voor je spieren Door Ilse Ariëns Het medisch team van Leiden Atletiek is versterkt. Je kunt vaker terecht voor sportmassage en de club heeft twee vaste ehbo-ers. Massage Tot aan de zomer kan je op woensdagavond en zaterdagochtend op de club terecht voor sportmassage. Masseur Ko Pronk is dan aanwezig in de massageruimte naast het krachthonk, samen met stagiairs van de Hogeschool Leiden. Een sportmassage kost 5 euro, dat is een bijdrage voor kosten en materialen. Elk clublid is welkom, of je nu wedstrijdloper bent of recreant. De tijden zijn: woensdagavond van 19.00-21.30 uur zaterdagochtend van 09.00-12.00 uur

Woensdag 24 december heeft Sinterklaas met 3 pieterbazen weer Leiden Atletiek bezocht. Na het Sint spel met overheerlijke kruidnootjes werden de kinderen opgeschrikt door vreemde geluiden . Ze renden naar buiten. De twee Pieten dansten over het dak. De kinderen begroetten hen met luid gejuich. De pepernoten vlogen hen direct om de oren. Dat de Sint een dagje ouder wordt merkten de mini s , de C en de B pupillen daarna. De Sint liep over de atletiek baan met de rode Piet en zag een grijze kantine die wel erg klein leek. Het bleek de overkapping van de hoogspring mat aan de bestuurskamer te zijn. Gelukkig namen de kinderen hem mee naar de echte kantine en begreep Sinterklaas zijn vergissing. Hij sprak tot de Pieten op het dak: ”we hebben de kantine gevonden: jullie staan er op! “ Ruim 50 kinderen namen deel aan de schoorsteen estafette. Dit jaar was deze extra moeilijk omdat met het pakje in de hand het hele parcour tot de schoorsteen springend in de zak moest worden afgelegd. Trainers Sheila en Rineke hadden met de kinderen een echte Sint warming up gedaan met over het dak lopen, paardrijden en dansen. Zo waren de kinderen j lekker warm toen ze begonnen. De Pieten vertelden dat zij ook aan atletiek deden in Spanje. Zo deden zij aan horden vallen, speer stoten en discus happen. De kinderen moesten erg lachen en vertelden de Pieten dat het horden lopen was, speer werpen en discus werpen. De pieten keken erg verbaasd. Een jongen uit de groep van de chocoladeletters Liam zong helemaal alleen een liedje voor de Sint. Hij gaf Sinterklaas spontaan een knuffel. De Sint was geroerd. Alle jonge atleten kregen een bontgekleurde set van jongleerballen cadeau. De Sint bleek het goed te kunnen en liet een staaltje jongleren zien waar de kinderen vol bewondering naar keken. En helaas was het toen weer tijd om de Sint en zijn Pieten uit te zwaaien! Dank voor jullie komst en tot volgend jaar op Leiden Atletiek! Namens de Sinterklaas commissie, Nicole van Ruitenbeek

Je kunt vrij binnenlopen, maar vantevoren een afspraak maken mag ook. Lukt het niet op de vaste tijden, dan kan je in overleg met Ko een ander tijdstip zoeken. Je kunt Ko mailen ([email protected]) of bellen (06-25405630, na 17.00 uur). EHBO Een verrekte spier, een verstuikte enkel of een ander ongeluk? Op de tijden dat Ko Pronk masseert, kan je bij hem terecht voor ehbo. Sinds najaar 2010 heeft Leiden Atletiek er een tweede ehbo-er bij. Ilse Ariëns doet samen met Ko de ehbo tijdens loopjes, wedstrijden en instuiven. Hun ehbo-post is in de massageruimte. Als je tijdens een training iets overkomt en er is geen ehboer aanwezig, dan vind je verbandmateriaal en icepacks achter de bar in de kantine. Medisch team Masseurs en ehbo-ers maken deel uit van het medisch team. Er zijn nog meer specialisten die je kunnen helpen, zoals een podoloog, een fysiotherapeut en een diëtiste. Je vindt hun gegevens op de website van Leiden Atletiek onder het kopje ‘medisch’.

Kennismaking Eerste Hulp Je kunt sinds vrijdag met een nóg geruster gevoel trainen op de club. Enkele trainers, jeugdtrainers en barmedewerkers volgden op 11 maart een kennismakingsavond eerste hulp. Ze leerden wat te doen bij verstuikingen, schaafwonden en andere ongelukjes. Maar ook hoe je moet handelen bij ernstigere incidenten, bijvoorbeeld wanneer iemand een been breekt of bewusteloos raakt. Het was een informele bijeenkomst in het clubhuis, onder leiding van Ko Pronk en Ilse Ariëns, de twee vaste ehbo’ers van de club. De deelnemers kregen niet alleen theorie, maar mochten zelf ook oefenen met bijvoorbeeld de stabiele zijligging en het aanbrengen van verband. Al was het een fractie van wat je leert bij een échte ehbocursus, we hebben er toch behoorlijk wat van opgestoken, vonden de deelnemers. Voor herhaling vatbaar, vonden ook Ko en Ilse, die van plan zijn vaker een avond als deze organiseren. Zou je graag meedoen; mail naar Ilse Ariëns. We houden je dan op de hoogte van nieuwe ehbo-avonden.

LOPEND VUUR 2011-1

17

Wedstrijden Leiden Atletiek 2011 26 maart

Onderlinge Testwedstrijd

Atletiekbaan Leidse Hout

17 april

Masters competitie poule 22 - 1e ronde


27 april

Avondinstuif 1 Sen.+Jun. A/B/C/D


1 mei

Bosloop Leidse Hout

Leiden

21 mei

ZHM Pupillenmeerkamp 2


25 mei

Kampioenschap Basisscholen Leiden


27 mei

Kogel-Discus Circuit 2e wedstrijd


11 juni

40e Asics Gouden Spike


25 juni

Gebiedsfinale junioren CD competitie


3 juli

Bosloop Leidse Hout

Leiden

6 juli

Avondinstuif 2


14 augustus

Bosloop Leidse Hout

Leiden

19 augustus

Kogel-Discus Circuit 4e wedstrijd


24 augustus

Avondinstuif 3 Sen.+Jun. A/B/C/D


4 september

36e Vlietloop

Voorschoten

8 oktober

Onderlinge Clubkampioenschappen


23 oktober

Bosloop Leidse Hout

Leiden

29 oktober

Swetterhageloop

Zoeterwoude

4 november

Veldloop Kampioenschap VO / BO Leiden


11 december

Bosloop Leidse Hout

Leiden

ROMMEL DE BOMMEL Oftewel … wat hoor ik daar tijdens het lopen in het Hout? Door Ary A. van den Broek Met enige regelmaat hoor ik het. Een kort geroffel, een luid getik in het Leidse Hout. Dan kijk ik rond en probeer te traceren waren het geluid vandaan komt. Best wel moeilijk, want de echo waait tierig rond. Als ik dan de plek heb gevonden waar het geluid vandaan komt, dan hoor ik periodiek nog wel, maar heb de veroorzaker nog niet.

Iran tot in Mongolië, in het Atlasgebergte in Marokko en dus ook in ons rustieke Leidse Hout.

Tik Tik! … Wie is daar? Sppp! … Sppp? Specht. En wel de (grote) bonte specht. Hij (of zij) is de drummer van het bos. Ik heb vernomen dat zowel mannetje als vrouwtje roffelen op takken om hun terrein af te baken. Ze hakken het liefst, en wie geeft ze ongelijk, een nestholte uit in zachte houtsoorten bomen. Berken zijn zeer in trek bij de specht, maar bij het ontberen van deze boom worden ook ander boomsoorten gebruikt om een holte met rond gat in uit te hakken. Gelukkig krijgt een specht bij dat gedrum geen hoofdpijn. Dat komt doordat de hersenen in een soort schokdempers zijn ingekleed. In hun nest worden de eieren gewoon op het hout gelegd. Hun jongen krijgen wat dat betreft een Spartaanse opvoeding, geen comfortabel nest voor de jonge spechten.

Ze trommelen, hakken en drummen het liefst in loof- en gemengde bossen met jonge en oude bomen, dicht en open bos. Het nest wordt uitgehakt en kan al vanaf enkele meters hoogte aan te treffen. De specht loopt spiraalsgewijs tegen de stam van een boom op, op zoek naar voedsel tussen de schors of de barst. Ze eten met name insecten en larven. Maar een koekje bij het theehuys Leidse Hout vinden ze ook lekker. De specht roffelt al vroeg in het voorjaar om zijn territorium veilig te stellen. In de wintermaanden dwalen ze rond op zoek naar voedsel en komen steeds vaker terecht in tuinen Een specht wordt zo’n 23-26 cm, hoewel de kleine bonte specht wat kleiner is. Spechten blijven het gehele jaar in de omgeving van hun broedgebied. In de winter gebruiken ze wel een ruimer gebied om op zoek te gaan naar voedsel. Bij die omzwervingen komen deze spechten ook regelmatig in (stads-)tuinen terecht. Goed … nu weten jullie wat meer als jullie weer eens een drumsolo horen.

De grote bonte specht vinden we eigenlijk overal in Europa waar bossen zijn. Je komt ze tegen (of beter gezegd hoor je ze) zoals in de noordelijke naaldbossen, de taiga, tot in de lommerrijke mediterrane bossen. Ze komen zelfs voor van 18

Met zoveel veel verschillende plekken heb je ook verschillende verschijningsvormen. Zo zijn er maar liefst 27 (onder-)soorten gevonden!

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Met Arie op de Loop Kerst Halve marathon, 19 dec Opnieuw een memorabele Kerst Halve Marathon. Net als het jaar ervoor was het een dag met veel sneeuw, met vorst en wel enige opklaringen. De weg was dit jaar mogelijk nog slechter dan vorig jaar, alleen waaide en sneeuwde het nu niet. De opkomst bij het huis van gastheer Willem Sluik bestond uit Jelle van der Veen, Eric de Wilde (B), debutant op de kerst Halve marathon, Ruud Freeke, Thijs van Dam, Niek Visser, Peter Paul de Jong, gastheer Willem Sluik en uw verslaggever. Piet Berg was als fietser aanwezig. Jelle was gebrand op de overwinning, na de misser van vorig jaar (verkeerd gelopen in de sneeuwstorm), en behoorde samen met Eric tot de favorieten. Na enkele foto’s voor de start bij ‘de Meester’, gingen we al glibberend van start. Jelle en Eric namen direct afstand, ik volgde op eerbiedige afstand, Willem moest me eerst laten gaan, maar kwam voor Stompwijk weer terug, daarachter Thijs, Niek, Ruud en Peter Paul. Toen Eric en Jelle, na de Stompwijkse Vaart, rechtsaf sloegen de kniplaan in, wist ik dat de derde plaats het hoogst haalbare was. Willem liep van me weg, maar het gat werd niet echt groot. De weg was slecht, behalve de door de auto’s platgereden sporen was alles besneeuwd. Toen we de Vlietlanden in draaiden, zakte je bij ieder stap, zo’n 15 centimeter in de verse sneeuw. Slechts de voetstappen van Jelle en Eric en een enkele mountainbiker hadden de maagdelijke witte wereld verstoord. Na 2 km ploeteren haalde ik Willem weer in. Thijs, Niek en Peter Paul volgden, Ruud sloot de rij. Het was een fantastisch schouwspel om in die witte wereld te lopen. Het glibberen door de sneeuw kostte veel kracht, blijven lopen was belangrijker dan de snelheid. Uiteindelijk bereikten we de bewoonde wereld weer. Langs de Vliet waren weer sporen van enkele auto’s die daar hadden gereden, echt veel beter was het niet om te lopen. Via de Vrouwenweg liepen we richting de oversteek van de A4. Ik had Eric geadviseerd om, als hij de kracht had,daar te versnellen en een gat te slaan naar Jelle. Willem had dit ook gehoord en plaatste een demarrage. Ik kon niet harder, dus volgde op respectabele afstand. Op het Heinekenpad kon ik langzaamaan dichterbij komen. En op de Weipoortse weg zag ik Willem stilvallen, en van lieverlee haalde ik hem in. Op de nieuwe weg wist ik een gat te slaan, maar Willem had pijn in z’n rug (hoorde ik later) en moest me laten gaan. Aangekomen bij de finish waren Jelle en Eric al vetrokken richting douche. Jelle was de snelste in de eindspurt. Na Willem kwamen Niek, Peter Paul en Thijs. Omdat Ruud nog nergens te zien was, is Piet met zijn fiets teruggereden. Geen spoor van Ruud. De tijden waren niet belangrijk, maar toch gemeten: 1.48 voor Jelle en Eric, Arie 1,55, Willem 1.57, Niek, Peter Paul en Thijs ruim boven de 2 uur. Terug in huis hadden we al bijna een zoekactie opgezet naar Ruud, toen hij alsnog met een big smile binnenkwam. Vanwege een lichte blessure had Ruud al in een vroeg stadium gekozen voor een rustig tempo. Hij had de loop in deze entourage niet willen missen. Erwtensoep, roggebrood met spek, bier en een warme douche, dat waren de factoren die de bevroren atleten weer terug brachten. Twee jaar zo’n halve marathon, dat is uniek.

Runnersworld Leiden Bosloop, 9 jan Omdat op 5 december de Ter Speckeloop was afgelast, wordt het gehele circuit in 2011 afgewerkt.

LOPEND VUUR 2011-1

9 Januari was De Runnersworld Bosloop in Leiden. Er lag hier en daar nog wel wat sneeuw, maar de wegen waren goed beloopbaar, en er was zelfs een zonnetje. Jelle was als snelste vertrokken, daarna volgde ik voor Willem en Ruud. Met nog 5 km te gaan haalde Ruud me in en sloeg een gat, terug in de Leidse Hout, kwam ik op m’n derde adem en liep weer in op Ruud. Helaas kwam ik nog net iets tekort. Jelle was de snelste 40ste met een tijd van 1.02.19 Ruud Freeke Arie van der Vlist Willem Sluik

69ste 71ste 106de

1.05.30 1.05.44 1.09.31

Ter Speckeloop Lisse, 16 jan Al een week na de Bosloop de tweede wedstrijd. Opnieuw prima weer, net boven nul, maar droog en wat wind. Ruud had andere afspraken en moest verstek laten gaan. Het lopen van drie rondjes maakt het een wat andere wedstrijd, je hebt iedere ronde zicht op hoe groot het gat is. Ik dacht een supertijd te lopen bij de passage van de 5 km (21.15), echter later bleek dat het 4,8 km was, en liep ik toch mijn gewone tijd uiteindelijk bij de 15 Km. Jelle zat flink voor me, Willem erachter.Jammer dat ik met dit jaar niet kan meten met Piet,Niek,Thijs en Peter Paul, die lopen de 10 km. Jelle van der Veen Arie van der Vlist Willem Sluik

44ste 81ste 114de

1.03.44 1.07.57 1.12.04

Vakantiemakelaarloop Uithoorn, 30 jan Na twee weken rust, de derde loop in deze maand. Weinig nieuws over het weer, fris, droog en wind. Net als de vorige twee lopen. Ruud is er ook deze keer weer bij. Ik kon met gedurende loop lekker verschuilen in twee groepen, en boekte zo wat tijdwinst. De laatste 4 km liep ik echter alleen en verloor ik de gewonnen tijd weer. Wel bleef ik Ruud dit jaar voor. Willem was gepasseerd door Ad Littel. Jelle van der Veen Arie van der Vlist Ruud Freeke Willem Sluik

101ste 126ste 157de 216de

1.11.14 1.13.46 1.15.08 1.19.41

Hardloopwinkel Roadrunnersloop Leiden, 27 feb Drie weken rust (althans, in wedstrijden) was voor mij geen goede zaak. Het weer was ook dramatisch. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat regen en wind. Ik kwam samen met Willem al drijfnat aan. Ook de droge loopkleding was snel nat. Ik had op het laatste moment besloten om toch maar niet in een korte broek te lopen, een slecht voorteken. Jelle laat deze dag verstek gaan. Omdat ik het koud had met de start voor mijn doen snel gestart. Ik kwam snel boven mijn adem, en moest na 2 km al afhaken van de groep, waarin in anders tot de 10 km in liep. Na ruim 4 km kwam Ruud me voorbij. Ik probeerde met andere lopers mee te gaan, dat lukte een paar honderd meter. We ploeterden door diverse diepe plassen, en op de 10 km zie ik dat ik de tijd die ik gewoonlijk haal niet haal. Wel knok ik door om het verlies toch zoveel mogelijk te beperken. Ruud heeft wel een goede dag en zit ruim voor me.

19

Ruud Freeke Arie van der Vlist Willem Sluik

88ste 1.09.22 103de 1.11.48 135ste 1.16.46

De 20 van Alphen, 6 maart Deze loop telt niet mee voor het Z & Z circuit, maar vanwege de historie (ik loop al mee sinds 1975) en omdat ik in Alphen werk (en vele fans heb) wilde ik deze loop niet missen. Samen met nog een kleine 1000 lopers (op de 20 km) en Ruud Freeke sta ik aan de start. Het weer is weer goed, zelfs de zon laat zich van z’n goede kant zien. Ik heb ambitie deze dag en neem stelling bij de Pacers , die met een ballonnetje van 1 uur 30 minuten lopen. De eerste 3 km gaan goed, dan krijg ik moeite het tempo bij te houden. Juist op dat moment sluit Ruud ook aan op de groep van 40 lopers achter de pacers. Ze lopen op schema 22.30 op de 5 km, ik zit er 10 seconden achter.

Heel langzaam loopt de groep en ook Ruud van me weg. Op 10 km kom ik door in 45.28, ik zie de groep nog steeds voor me lopen. We gaan het viaduct over. Ruud loopt onder het viaduct, ik roep maar hij hoort me niet. Na 15 km is er een kleine lus. Ruud loopt de lus uit, als ik erin ga. Mijn tijd 1.08.23. De laatste 5 km zijn zwaar. Ik beland in een grootte groep 10 km lopers, die beduidend langzamer lopen dus slalommen, roepen. Ik haal de finish een kleine minuut na Ruud, maar ben tevreden, ook al heb ik mijn doel, niet helemaal gehaald. Heren 60+ Heren 55+

4. Ruud Freeke 6. Arie van der Vlist

1.30.43 1.31.37

De Voorschotenloop staat voor de deur, mijn loopjaar 2011 is goed begonnen, heel blijven, gezond blijven is het motto, en vooral blijven lopen. Arie Zekerheid (van de Zorg)

’n Gezonde geis in un gewond lichaam Door A. A. van den Broek De Haagse Puinduinen, ook wel met een enorme knipoog ‘de Alpen van Den Haag’ genoemd, is op dit moment een recreatiegebied. Dit gebied is ontstaan uit een letterlijke hoop van puin als gevolg van allerlei sloopwerkzaamheden in de jaren vijftig en zestig. Ditzelfde gebied werd rond 1919 nog gebruikt als een kleine vlieghaven. Landen nu betekent crashen. Samen met Mirjam, Marius, Jan en Hugo liep ik hier op 23 januari. 11:00 uur klonk het startschot. Met een volle run van meer dan 400 lopers deelden wij de geneugten en ontberingen die het sporten in dit stukje Haagse Alpen met zich meebrengt. Het klimmen en dalen, de trappetjes (per ronde meer dan 500 treden), de mooie natuur, het machtige uitzicht op zee, het ruiken van de zilte zeelucht en dan tot slot het gevoel van opperste euforie en trots na het bereiken van de finish. De Puinduinrun is al sinds 2004 een begrip voor iedereen die er een keer aan heeft deelgenomen. Ik heb hier al een paar maal eerder over bericht. Deze klim-crossloop van 3,5 - 7 - 10 km over de Haagse 'Puinduinen' vlakbij Kijkduin is geen makkelijke wedstrijd, maar wel een bijzonder mooie. Wie hier na één, twee of drie rondjes zweten en zwoegen de finishlijn passeert voelt zich een echte held. De meesten overigens enigszins gesloopt, maar toch... In allerlei opzichten worden de kwaliteiten van de loper op de proef gesteld: techniek, kracht, conditie en karakter. Degene die deze loop op zijn naam weet te schrijven mag zich met recht de sterkste klim-crossloper van Den Haag noemen. De overigen zijn sterke klim-crossers. Speciale vermelding is voor Wouter Duinisveld (wat een mooie achtenaam). Die heeft dit jaar de 7 km gelopen met een kunsthart. Drie jaar geleden loste hij nog het startschot en was er speciale aandacht voor zijn lot. Nu is hij in staat om 48 minuten op het parcours te klim-crossen. Met een kunsthart is de levensverwachting 10 tot 15 jaar, maar door te blijven sporten is de kans groot dat het 20 tot 30 jaar wordt. 34:25 uur op de 10km is het parcoursrecord en staat op naam van Khalid Choukoud. En dat staat al sinds 2006. Ja ... die bij ons op de baan traint. En ook dit jaar weet Khalid dat zijn records nog een jaartje meegaat. Dat is natuurlijk een vette prestatie op zich. Zeker omdat hij steeds beter is gaan lopen gezien zijn prestaties van de laatste tijd. Misschien dat hij het volgend jaar zelf gaat aan puin gaat lopen. Mij is het dit jaar in ieder geval niet gelukt, maar ik deed wel stinkend m’n best. Misschien lukt het jou in 2012, maar dan moet je wel mee doen.

20

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Prestatieprijzen 2010 Bij gelegenheid van de nieuwjaarsreceptie werden woensdagavond de Prestatieprijzen 2010 uitgereikt aan de Leiden Atletiekers die zich het meest onderscheiden hebben. Naast de prestatieprijzen was er een bijzondere Loopbaanprijs voor het langstlopende lid van de vereniging. In enkele categorieen had de jury het moeilijk om te kiezen maar er sprongen er ook een aantal uit. Zo was de prijs voor Romy Smith (meisjes D) natuurlijk niet verrassend. Op meerdere onderdelen en op de meerkamp staat ze bovenin de Nederlandse ranglijsten. Dat Claudia van Rijn de beker bij de vrouwen masters zou winnen was te verwachten, omdat ze in haar categorie momenteel onklopbaar is. De seniorenbeker bij de mannen was voor Pascal Noort die in 2010 onder de 1.52 dook op de 800 meter. Meisjes Pupillen Meisjes Junioren D Meisjes Junioren C Meisjes Junioren AB Vrouwen Neo-Senioren Vrouwen Senioren Vrouwen Masters Jongens Pupillen Jongens Junioren D Jongens Junioren C Jongens Junioren AB Mannen Neo-senioren Mannen Senioren Mannen Masters Aanmoedigingsprijs Jun Aanmoedigingsprijs Sen

Roos van Elk Romy Smith Annemieke Efdee Tessa van Schagen Angela de Winter Claudia van Rijn Tom Hensing Stijn Pauli Kevin Wyniarczyk Sebastian Bon Willem Zwetsloot Pascal Noort Martijn Scheffers Max Mahoney Karin Prent

Update Clubsponsoring Beste leden, in het vorige clubblad schreef ik een stuk over sponsoring en advertenties. Inmiddels zijn de eerste succesjes geboekt. Goede gesprekken met onze "vaste" sportwinkels leverde concrete contracten op en ook op de website hebben we een paar banners kunnen toevoegen. Ook sponsoring "om niet" is een mogelijkheid bewijzen twee sponsors. In tijden van economische tegenspoed zoals het mooi heet, is het lastig om bedrijven warm te laten lopen om met ons samen te werken. Daarom wil ik ook jullie deelgenoot maken van ons netwerk. Er zullen ongetwijfeld binnen de groep leden, ouders, vrienden, buren, familieleden zijn welke middels een kleine bijdrage willen werken aan bijvoorbeeld hun naamsbekendheid of maatschappelijke functie. Wij hebben diverse mogelijkheden zoals verderop in dit clubblad vermeld staan. Dat het niet veel geld hoeft te kosten bewijzen wij, zeker in combinatie met de fiscale voordelen voor de betreffende sponsor/ adverteerder. Stap dus in bij Leiden Atletiek! Lees alle mogelijkheden op http://www.leidenatletiek.nl/docs/sponsoring.pdf Met sportieve groet, Silvan Ammeraal-Blokker

LOPEND VUUR 2011-1

21

Ledenadministratie Nieuwe leden David Buglass Ruud van Dun Yann Marec Jacolien van der Marel Molevelt Minke Mulder Glenn de la Rie Kelechi Ruddock Jozien Stolwijk Robin Westgeest Karin Wibier Chanya Chotiyotin Marc van Heyningen Niek Pluijmert Emmy Rams Haradin Asghedom Asmarin Asghedom Laura van Egmond Lianne Groenendijk Chris Madsen Victor Mensen Liam Osborne Lisa Verhoef Joris Vijverberg Robert Voors Ruud van Gorp Annick Kroon Patrick de Widt Luca Vacanti Eveline van Enk

Adreswijzigingen Paul Barnhoorn Frank Vulker Sylvia de Weijer Martijn de Lange Priscilla Meijer Kees Meijer Fabian Marchand

Opzeggingen per 31-12-2010 Simon de Bruin Selma Chakrouni Lorraine Gonizzi Niels van Hoorn Janneke Hulshof

Sarah Jacques Yvonne Kaatee Elsje van Kessel Tom Koenrades Rosa Kolen Sarah Kolen

Anyssa Maipauw Tanja Menalda Marijke Mooijaart- Jansen Mats Mulder Ralph van Noort , van Martijn den Ouden

Ilona Peters Jeroen Schelvis Kim Schoneveld Anna Scolamiero Emmeke v.d. Velde Judith Verbij

Erik Verschuren Harry Wermink Mike Wieser Anna de Wolff

Zilver voor Angela de Winter bij het NK Indoor 22

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

Organisatie Leiden Atletiek Dagelijks bestuur Voorzitter Jan van Zwieten Secretaris Lieneke Hoeksma Penningmeester Marco Kortleever

Pieter de la Courtstraat 85, 2313 BS Leiden

071 – 5149803

Ann Burtonstraat 23, 2324 LD Leiden

071 - 5769920

Gerard Brandstraat 9, 2332 AJ Leiden 071 – 5288466 Postbank 7548415 (contributies) en 8569096 (overig) Postbus 928, 2300 AX LEIDEN

Postadres Leiden Atletiek

Sectievertegenwoordigers in het bestuur Sectie Training en Begeleiding Sectie Accommodatie Sectie Communicatie Sectie Sponsoring Wedstrijdorganisatie Commissie Algemene Zaken

(ad interim) Ad Littel vacant Erik van Leeuwen vacant Willem Jan van Vliet Ary van den Broek

071 – 5153475 (na 21 uur) 070 – 5117163 071 – 5221457 06 – 30370131

Overige contactpersonen Jeugdcommissie Ledenadministratie Juryzaken Vriendenclub Clubhuis

Nicole van Ruitenbeek Tom Melis Willem Jan van Vliet Jan van der Geest (jwvd.geest at hccnet.nl)

071 – 5212953 071 – 5177018 071 – 5221457 071 – 5891095 071 – 5155510

Wedstrijdsecretariaat Nico Plaatzer

Weerskant 38, 2203 NS Noordwijk 071 – 3618529 Pupillen en CD-junioren: Postbank 156279 t.n.v. Wedstrijdsecretaris Leiden Atletiek AB-Jun, Senioren en Masters Postbank 3620647 t.n.v. Leiden Atletiek te Noordwijk

Voorinschrijving: Stort een voorschot op bovenstaande gironummers. Bij een negatief saldo krijg je bericht. Vanaf dat moment wordt niet meer ingeschreven. Inschrijving persoonlijk bij Nico, telefonisch of via www.leidenatletiek.nl. Een voorinschrijving betekent betalen, ook als uiteindelijk niet wordt deelgenomen aan desbetreffende wedstrijd. Denk aan het afmelden wanneer je niet deelneemt, de mogelijkheid dat je een boete krijgt is groot!

Contributies (per 1-1-2011) Kwartaal Senioren/Veteranen € 49,00 Studenten(*) € 29,40 Junioren/Pupillen € 36,00 Gezinskaart Gezinshoofd € 114,30 Gezinslid € 13,00 Gastlidmaatschap € 29,40 Donateurs (minimum bijdrage) Administratiekosten acceptgiro

Jaar

OVERIGE KOSTEN

€ 196,00 € 117,60 € 144,00

Bondscontributie: - Senioren/Recreanten - Junioren - Pupillen € 457,20 Wedstrijdlicentie € 52,00 - Senioren/Recreanten € 117,60 - Junioren € 25,00 - Pupillen € 10,00 Eenmalig - In/Overschrijfkosten (*) Studenten dienen jaarlijks een bewijs van hun studeren aan de ledenadministratie te verstrekken.

Per jaar € 15,05 € 13,90 € 13,20 € 20,35 € 12,70 € 7,15 € 10,00

Medische Begeleiding Coördinator: sportfysiotherapeut * sportmedisch arts * sportpsycholoog * podoloog * Sportmasseur

Ko Pronk Erik van Putten Lex Mulder Lex Duvekot Wim Meijers Ko Pronk Stanny Klink (*) uitsluitend op afspraak

LOPEND VUUR 2011-1

www.sportfysioleiden.nl www.sportmed.nl www.lexduvekot.nl

jjpronk at casema.nl erik at sportfysioleiden.nl info at sportmed.nl lex at lexduvekot.nl wimmeijers at casema.nl jjpronk at casema.nl stannyklink at casema.nl

06-25405630 071-5274617 071-3620582 06-26838558 071-5214147 06-25405630 06-44338311

23

Trainingsrooster Winter 2010-2011 Baanatletiek Coördinator: Vacant Contactpersoon studenten: Karin Prent (e-mail wildbloemke at hotmail.com of 06-48574719) Dag(en) en tijd

Locatie

Niveau Trainer(s)

Telefoon

wo en vr (om de wk) 19.00-20.30 Atletiekbaan Leidse hout

1

Bram Wassenaar

06-55781963

vr (om de wk) 19.30-20.30

Kagerstraat 7

1

Bram Wassenaar

06-55781963

zo 10.00-11.30

Atletiekbaan Leidse hout

1

Bram Wassenaar

06-55781963

wo en vr 19.00-20.30


2

Jan Kortekaas

06-53675583

do 18.45-20.15


2

Piet van der Luyt

071-3616666

zo 10.00-11.30

Duinrell (start: 7 nov.!)

allen

Bram Wassenaar Ed weijdeveld

071-5615723 071-5413188

di (om de wk) en do 18.45-20.15 Atletiekbaan Leidse hout

Ton Heerkens

070-3961717

di (om de wk) 19.00-20.00

Zweilandlaan 4

Ton Heerkens

070-3961717


Ed Weijdeveld

071-5413188

ma 18.45-20.15


Hans Baljet

071-5322661

ma, di, do 18.30-20.15


Martijn de Lange

06-26568591


Theo Dingemans

071-5141079

ma en wo 18.30-20.00


Raul Varona Perez

071-4034174

vr 18.30-19.30

Zaal de Brug Wassenaarseweg

Raul Varona Perez

071-4034174

Zweilandlaan 4

Eric Geelen

071-5234641


Maaike Gademan

071-5725005


Manfred Sahner

071-3415940

di 17.30-19.00


Frank Stuurman

071-5143422

do 18.30-20.00


Vacant

Midden/lang vanaf 800m

3000-10000m

Lange afstand di en do 18.45-20.15 Sprint t/m 400m

Sprint/horden ma 18.45-20.15 Ver-/hinkstap- springen

Hoogspringen di 19.00-20.00 Polsstokhoogspringen do 18.30-19.30 Werpen di en do 20.30-22.30 Algemene meerkamptraining

Meerkamp Trainingen worden gevolgd bij de diverse (vakgroep)trainers. In overleg wordt een trainingsprogramma samengesteld.

Wegatletiek Coördinator: Ad Littel (lid STB) (e-mail ad.littel at hetnet.nl of 071-5153475) Dag(en) en tijd

Locatie

Trainer(s)

Telefoon

ma 18.45-20.15


Astrid Brammer

06-23946468

di 18.45-20.15


Ad Littel

071-5153475 na 21:00

wo 18.45-20.15


Ary van den Broek Dorus Zwetsloot

06-30370131 071-3419358

do 19.30-21.00


Astrid Brammer Gonny Ravensbergen

06-23946468 071-5721178

za 10.00-11.00


Ary van den Broek

06-30370131

Loopgroepen niveau 3

24

L O P E N D V U U R 2 0 11 - 1

za 11.00-12.00


Hennie vd Lelie

di en do 18.45-20.15


Piet Berg

071-5221285

di en do 18.45-20.15


Ed Weijdeveld

071-5413188

Zaal Kagerstraat 7

Jan Pardon

071-5314293

071-5314185

Loopgroepen niveau 2

Trimgroep wo 19.00-20.30

Jeugdatletiek Algemeen coördinator: Marc de Haan (lid STB) (e-mail marc.de.haan at wanadoo.nl of 06-54703443) Coördinator Pupillen: Harry van Elk (071-5722452), Coördinator CD Junioren: vacant, Coördinator AB Junioren: vacant

PUPILLEN (Mini-pupil=2004, C-pupil=2003, B-pupil=2002, A1-pupil=2001, A2-pupil=2000) Dag en tijd

Groep

Locatie

Trainer(s)

Telefoon

Zaaltrainingen, zaal de Wissel: Zweilandlaan, zaal de Brug: Wassenaarseweg wo 17.00-18.00

Mini/C

De Wissel

Gerard van Tweel, Sebastian Bon, Rineke Gordijn

071-5311533

wo 18.00-19.00

B

De Wissel

Gerard van Tweel, Sebastian Bon, (Rineke Gordijn)

071-5311533

wo 16.00-17.00

A1

De Brug

Frank Stuurman, Vera de Jonge + 2 stagiaires

071-5143422

wo 17.00-18.00

A2

De Brug

Frank Stuurman, Vera de Jonge + 2 stagiaires

071-5143422

Baantrainingen op Atletiekbaan Leidse Hout za 9.30-10.30

Mini/C

Patrick Geirnaert, Rineke Gordijn, Sheila Reda, Ivanka Hogervorst

za 10.30-12.00

B

Rineke Gordijn, Sheila Reda, Ivanka Hogervorst

za 10.30-12.00

A1

Harry van Elk, Stefan v.d. Bos, Marieke van Zwieten, Hannah Regeer

071-5722452

za 10.30-12.00

A2

Aldo Jongejan, Luca Cornelisse, Vera de Jonge

071-5233191

JUNIOREN C/D (D-1e jaars=1999, D-2e jaars=1998 C-1e jaars=1997, C-2e jaars=1996) Dag en tijd

Groep

Locatie

Trainer(s)

Telefoon

Zaaltrainingen, zaal de Wissel: Zweilandlaan di 17.00-18.15

Werpen, D

De Wissel

Marc de Haan

06-54703443

di 18.15-19.30

Werpen, C

De Wissel

Marc de Haan

06-54703443

do 17.00-18.30

Horden/hoog, Ver/sprint D

De Wissel

Frank Stuurman, Gerard v.d. Tweel

071-5143422

do 18.30-20.00

Horden/hoog, Ver/sprint C

De Wissel

Frank Stuurman, Onno v.d. Mark, Gerard v.d. Tweel

071-5143422

Baantrainingen op Atletiekbaan Leidse Hout ma 17.15-18.45 Alg. D

Frank Stuurman, Onno v.d. Mark

071-5143422

ma 18.30-20.00 Alg. C

Frank Stuurman, Onno v.d. Mark

071-5143422

wo 18.30-20.00 Mila C/D

Stan Klink, vacature

za 10.00-11.30

Alg. D

Frank Stuurman, Gonny Ravensbergen, Franc Overmars, Marc de Haan, Yemane Ashgedom, Priscilla Meijer

071-5143422

za 11.30-13.00

Alg. C

Frank Stuurman, Franc Overmars, Marc de Haan, Yemane Ashgedom

071-5143422

JUNIOREN A/B (B-1e jaars=1995, B-2e jaars=1994, A-1e jaars=1993, A-2e jaars=1992) Dag en tijd

Locatie

Trainer(s)

Telefoon

ma 18.30-20.15


Tim Brouwer de Koning

071-5413307

wo 18.30-20.15


René van Dijke

06-41512586

vr 18.30-19.30


diverse trainers

071-5413307

zo 10.00-11.30

Duinrell (start: 7 nov.!)

René van Dijke

06-41512586

ma 19.15-20.45


Martijn Scheffers

071-5725005

wo 18.45-20.00

Zaal Zweilandlaan 4

Martijn Scheffers

071-5725005

vr 19.15-20.45


Martijn Scheffers

071-5725005

Lopen

Kracht/werpen

LOPEND VUUR 2011-1

25

VOORWOORD COLOFON 28 MAART Het clubblad van Leiden Atletiek verschijnt 4 x per jaar. Eindredaktie

Recommend Documents