Virqï. tm^ ^dres van Redactie en 22 - fielden. v, pierwesterbaan

MEISJE

<«CI>»>

TEKST: ERNST OROBNBVEET IC

img

<«

>» ^Z

MUZIBK: EERO. KEOEK M

a^^5^

fll^^Aij^W^1^]^^^

WkiWMttkwiify'-tciwtjc

avjelitifye_*>oimcJ>occ>

«Wö^ii^i^l^tó^^ci^i'm^ttf^ittMa^mMi

■•

^p

frJ-.-^1 ^Tff^ ^

^

J

^^JF 1J

£ sä m 3 P

^^

pp Si z5 I g

i

. Ce^weit^La. tvULt .LniM H.,^, j -e*nfnr,

rfTfr^^

F i

fc«

^

^

£ï

■4ewusS4*i^4i LZfoj-a-Mrvuiie**..

v&umMc'*

P^f^^Tt^TnoF-^T^'Tf'^-Td'i^iJ- I ■ iJT^^UjTI ■fa- jaxm diïML]* nut? ^tuciiWjib&mvxyi fat fy?

UK,

B k( h(

3

F^

d< ze g<

m

ki

3

^ ^v& ^ i%

ab Je$m/dakwgwajtUkl

Sï

^

sf

z&n.

^^

/UeAj-neMe*^.

^p * ^

mM

^^

m

m ei

/'

F

UvjiJiiiiM/yrMUvM'.giM, wt^fajufamMAtwd.-tyak

sss

mnn P

£ï

s

'W'wiJH ^y

Ö

I Ifl

53 ? «

^ecw'i

&

^

-A=^ffi

»

?

I

? (<

^

1j].^ ^^n-Vl.

^mm

^E ^

P

m

wt icfoiïJxiï Pul

mf m

gSi

f: ^

F

&iv,

ä

r.

ie-zvutW^f^^--^^

wcM^kM^vMi^-wind—

Ö

^

<

'^i^tf-. ■ t4&i

mg s 3

& Sö

^

i

1 1i

j^i" ij. IJ 3^? V--w^M< -- ^ J,W'. - -nï /^wt?. 1/

m sm p

s öö m m r

Meisje met je wil kaloentje Meisje mei je mousselientje En je leuke zonnehoed. Langs het smalle korenpad, k Steel er in jouw hals een zoentje. Heb je misschien met je vriendje Vind hel nu vandaag maargoed. Daar een rendez-vous gehad? . ^^^^—^>» •

ir^jT^l

IF'

e= i ê =^ P

Jj

^^P^^S^ rp

^^

\trurvéü£. ^

5

^

Kijk eens wal je hebl verloren. Ken je soms dit strikje niet? Stoeien, stoeien in het koren,... Als de boer dal nog eens ziet!

Laat je linten en krullen waaien door den wapperwind! ^om mjjn jgg mej schoonheid vullen, zomer-zalig zonne-kind.

ai ^

3É

g?

m

^5a

fvf^l J

ë ï ap

i i

^ %■

^dres van Redactie en administratie: @algewater 22 - fielden

<<«Z>»> ^

•■

••#•

Virqï

Zeg. wat sta je daar verlegen; Met die bloemen in je hand Ben je als een zonnezegen In mijn heerlijk zomerland.

<>v< ■

^■^^P

'^^ZTÉ

.■i{Vyu).'la*n~&L. l^tcvnAo*-,

mtiiiè^>un.'HvjcJiaiü>

%:

^^

ff

^^

^^Jrr iprTi^i.'.^jpJFJir-i^i!jiUJ^ip-

di ai

4$4$}m!ciïxj6iï
tM^ WÊJf ' ■

:©

*

Op de laatste pagina een aardig Cabaretliedje

Tekst; pisuisse ?luÄiefe;

HöX

Tak

Het Clneroa S Theatergedeelte staat onder redactie v, pierWesterbaan

■

HEÖEN EN TOEKOMST

ÓNZE HELDEND WITTE DOEK

op hetFilmschemi ende Planken We hebben er al eens meer op ^ gewezen, hoe in Amerika tegenv ' woordig een groote belangstelling listaat voor de edele daden van de beoefenaars van verschillende ambachten. Ook van de gestes et faites van ^lambtenaren en beambten in diverse J takken van dienst wordt gaarne gehoord. Men zou kunnen zeggen, dat men daar ijverig speurt naar het goede in den mensch. Zoo sterk is die belangstelling, dat elke filmfabrikant zich uitslooft om aan de massa te brengen, wat ze op dit Q gebied verlangt. jj In dit genre is thans weer een ei nieuw werk in ons land uitgebracht. Onder regie van Clarence Brown, f een der meest talentvolle heden- —daagsche amerikaansche regisseurs, werd in de Universal-studio's een spoorwegdrama van zeldzame dramatische kracht op het doek gebracht. Onder de bezielende leiding van den regisseur geeft dit werk van begin tot einde de typische sfeer van het spoorwegmilieu, weer. Machinisten en wisselwachters, van wier waakzaamheid, koelbloedigheid en vaak zelfs heldenmoed het leven van millioenen menschen afhangt. Daar doorheen is een intens spannend liefdesdrama geweven, waardoor de held van ,,De wisselwachter van Noyo" voor de keus komt te staan of de eer van zijn vrouw te redden of een spoorwegrarrp te P voorkomen. y Onder de beroemde artisten, die in dit filmdrama meewerken wijzen 0 L..^we speciaal op Virginia Valli. Op het gebied van reclame zijn a ij-filmfabrikanten dikwijls anderen verre de baas. Zij hebben daarmee a misschien ook wel bereikt, dat er in korten tijd zoo'n groote belangstelling is gekomen voor de cinematografie. De wijze, waarop de producten van de cinematografische kunst naar voren zijn gebracht, heeft ongetwijfeld een suggestieven invloed uitgeoefend. En 't zijn niet alleen' de meer eenvoudigen, die hiervoor gevoelig zijn gebleken. De reclame heeft menigeen den bioscooptheaters binnengebracht. En dat geschiedde niet éénmaal, doch meermalen. Totdat de bioscopie zelf bij velen de overwinning heeft bevochten op vooroordeel of zelfs op vijandschap. Al zijn de dagen, dat dit het sterkst was, voorbij, toch zijn er nog wel eens oogenbliVken, dat de oude zin voor pakkende reclame

CEMT

\ SPECIAL DE SIGARET f

Harry Piel is in Amsterdam geweest, 't Was eigenlijk niet de eerste keer, maar die andere bezoeken hadden een geheel andere reden en vielen bovendien in den tijd, dat niet ieder Piel kende, ledereen kent Piel thans well Dat staat vast; dat is bewezen bij het bezoek van de vorige week Woensdag aan Amsterdam. Slechts een klein onopvallend berichtje in een paar dagbladen — er waren er zelfs die niet eens voldeden aan het verzoek om melding te makfen van de komst van den bekenden filmacteur te Amsterdam —

hier te introduceeren, hebben hem weten te bewegen om op z'n terugreis naar Berlijn even in Amsterdam aan te wippen. Van die gelegenheid heeft op haar beurt de directie van het groote theater Cinema Royal gebruik gemaakt om Piel wiens films in deze inrichting zoo herhaaldelijk succes mochten oogsten, te huldigen De waardeering die toen van verschillende zijden en niet 't minst door het publiek is geuit, moet Piel goedgedaan hebben. Heeft hem trouwens ook ten zeerste getroffen, naar hij meermalen verzekerde. Deze voor hem onr verwachte huldiging gevoelde hij als zóó spontaan, zóó oprecht en zóó hartelijk dat hem nimmer de gedachte daaraan zal verlaten. Voor de beeren Bruyn en Albers en ook voor de directeuren van de Cinema Royal, de beeren Bierman en Veerman moet dit een pittige herinnering blijven aan dit korte oponthoud van den heer Piel. We zullen in deze weinige zinnen, in haast nog aan het papier toevertrouwd, want de technische verzorging van ons blad vraagt van den journalist de grootst mogelijke haast, over Harry Piel zelf niets zeggen, we belooven dat we daarop binnenkort terugkomen, ter gelegen beid van de verschijning van z'n nieuwste film „Mensch en Masker", die de hiervoor genoemde beeren naar ons land hebben gebracht en die binnenkort in het mede door ons genoemde theater zal worden vertoond. Uit deze film vindt men tusschen deze tekst reeds een enkele afbeelding. Een schat van kransen zijn Piel geschonken, een spontane huldiging werd z'n deel o.a. uit bedrijfskringen door den directeur van de Actual Film te Haarlem, den heer Benno, en uit artistenkringen door de beeren Coen Hissink en Dumas. En aan een intiem diner, dat hem z'n gastheeren aanboden is hem andermaal gebleken, hoe groot de waardeenng is. 's Avonds reeds liep in de Cinema Royal een film, waai op de heer Luynen van Pathé de hartelijke ontvangst had vereeuwigd. Voor ditmaal moeten we 't hierbij laten, doch binnenkort vertellen we veel meer, vergezeld ook van meerdere nieuwe foto's'.

naar voren komt, dat men gebruik gaat maken van iets, dat in het dagelijksoh leven sterk de aandacht trekt, om dit te gebruiken voor nieuw product der rolprentkunst. Een goed voorbeeld hiervan levert Pathé. die een film brengt onder den titel „Dedoodende straal". Is er op 't oogenblik wel iets, dat meer algemeen de aandacht trekt? De Olympiade heeft al weer voor een belangrijk deel afgedaan, nu het voetbaltournooi voorbij is. De fransehe en zuidafrikaansche verkiezingen, de verdwijning van een italiaansche afgevaardigde, 't is alles bijna weer aan de vergetelheid prijs gegeven, maar ,de doodende straal houdt de aandacht gespannen, blijft het onderwerp der gesprekken. Daar komt thans een film met een pleidooi tegen de nieuwe uitvinding en van te voren is reeds te zeggen, dat die film een groote belangstelling ten deel zal vallen. Ieder wil nu wel eens weten, op welke wijze de filmregisseur de doodende straal voor z'n opname benut heeft, en daarnaast wat die straal wel voor beteekenis kan krijgen. Op het gebied van komische films zijn de regisseurs ook nog lang niet uitgepraat. We bedoelen nu niet het kleingoed, maar de hoofdnummers. Een voortreffelijk voortbrengsel in deze soort is de film „We zien ze vliegen", 't Is een vrij eenvoudig gegeven, dat op uitstekende wijze is uitgewerkt. Een schrijver heeft namelijk een boek het licht doen zien over vliegen. De man heeft 't doen voorkomen, alsof hijzelf al die wederwaardigheden heeft beleefd en nu wil het ongeluk, dat hij in een gezelschap komt, dat hem nood zaakt om eens te toonen, dat hij veel beter kan vliegen dan een in die plaats aanwezige aviateur. Vermakelijk is dan te zien, welke wanhopige pogingen worden gedaan — de man heeft nooit een oogenblik in een vliegtoestel gezeten — om aan die kwellingen te ontkomen. Natuurlijk hebben de amerikanen er een liefdesgeschiedenis doorheen gevlochten, want ze weten drommels goed, dat de strijd om een lief meisje de belangstelling nog vergroot. De held van het verhaal wórdt vertolkt door Douglas Mac Lean. En hij geeft de dol-komische rol met een eenvoud, dat het effect er dubbel groot door wordt. Kleine trucjes op een juiste wijze te pas gebracht, verhoogen de vreugde en er is een film ontstaan, die doet lachen van begin tot het einde Het komische film repertoire wordt zoo langzamerhand uitstekend verzorgd, jammer voor hen, die steeds zeggen, dat de bioscoop niet anders dan dramatische draken brengt.

CENT

v SPECIAL DE SIGARET jaa

t>s

<7")avid Taylor is wisselwachter op een belangrijk kruispunt, een post, die hij gedeeld heeft met den ouden Billy. Thans is er evenwel een nieuwe hulp aangesteld, die nu het kamertje van Billy in Taylor's huis betrekt. Deze jonge man, Joe Standish is een echte don Juan en begint dadelijk Catherien, het nichtje van David's vrouw Suze het hof te maken. Dit gaat zoover, dat Suze bang is, dat Catherien's verloving met een netten jongen uit de stad zal uitraken. Zij brengt het meisje haar gedrag onder het oog, maar deze is zoo onder den invloed van Joe, dat niets helpt en Suze zich ten slotte genoodzaakt ziet het meisje uit haar huis weg te zenden. Thans begint Joe, die denkt, dat Suze dat uit jalouzie heeft gedaan, haar met zijn opdringerigheden lastig te vallen. Suze vertelt dit haar .-nan en in drift snelt deze naar het blokhuis, waar Joe dienst doet en verbiedt hem ooit weer een voet bij hem aan huis te zetten. DierT nacht breekt een hevige storm los en Joe komt in beschonken toestand David aflossen. Er is een telegram gekomen met het bericht, dat de sneltrein een paar wagens verloren heeft en deze stuurloos de helling afdalen; men moet erin slagen ze te doen derailleeren. David begrijpt wel, dat Joe zich er niet druk om zal maken en besluit op zijn post te blijven; uit angst evenwel, dat Joe het zijn vrouw weer lastig zal maken zendt hij zijn zoontje met een ongeladen revolver naar Suze, die hiermede Joe van het lijf moet trachten te houden. Toch aarzelt hij een oogenblik tusschen zijn plicht het leven van eenige honderden reiziger;, te redden en de liefde voor zijn teerbeminde vrouw. In dezen bovenmenschelijken tweestrijd overwint de plicht en het mag hem gelukken de reizigers te redden. Daarna vliegt hij naar huis en zijn vermoeden was bewaarheid: Joe was zijn vrouw gaan bezoeken. Het kind had echter onderweg spelenderwijs den revolver geladen en terwijl de moeder zich met de kracht der wanhoop tegen haar belager verdedigde had de kleine op Joe gevuurd en hem doodelijk getroffen. De herinnering aan dit tragische voorval vervaagt evenwel door den tijd en slechts een rein, harmonisch geluk blijft over in dit kleine, aaneengesloten gezin. Het is een Universal Jewel production, die ons deze boeienden inhoud brengt

e)Q
ONTBOEZEMINGEN VAN TUL UIL

lhawhm öirl

Al dien tijd keek Jan Publiek hem Op z'n vingers, of ie niet Stiekum es een fijn knakworstje Door z'n keelgat glijden liet. Maar hij deed heel niets dan lezen Toen ie in z'n kastje zat. Op z'n hoogst kon men dus zeggen Dat hij géést'lijk voedsel had.

■4>

WALLY. DE HONCBR-KONING

Qets wat elkeen in een in Enge) land opgevoerde revue of opelette steeds opvalt is de buitengewoon goede verzorging van de grootere of kleinere balletten. Voor du doel legt men aan de andere zijde van de Noordzee een groote nauwkeurigheid aan den dag. Hst publiek stelt de hoogste eischen en is met samenstelling en resultaten van het ballet lang zoo gauw niet tevreden als wij bijvoorbeeld. Och, ook Hollanders wenschen wel dat hun oogen worden gestreeld, maar zoo critisch als de Engelschen op dit gebied kunnen wezen, zijn wij nog niet. De oorzaak hiervan is niet ver te zoeken. Ten opzichte van den inhoud zijn Hollanders heel wat moeilijker te voldoen en men kan nu eenmaal niet aan twee dingen tegelijk zijn volle aandacht schenken. Gaat een Engelschman of een Amerikaan uit, dan wil hij zich verpoozen. Hij vraagt niets meer. En daarmee in overeenstemming wil hij niet genoodzaakt worden z"n hersens in te spannen. Dus moet er meer worden geboden voor het oog. 't Is de reden dat in Engeland de groot gemonteerde revue zoo ingeburgerd is, dat men daaraan bedragen durft ten koste leggen, waai een the at erdirectie in ons land voor terugschrikken zou. Een der best verzorgde onder-

deden is, na het decor, het ballet en het is er in hoog aanzien. 't Zijn natuurlijk niet de geweldige opera-balletten, zooals Parijs en vroeger Petersburg die gewoon

Dat een en ander geleid heeft :ot de vorming van vaste ensembles ligt voor de hand. Een groep jonge vrouwen, welker leden door lang samengaan elkaar volkomen kenden in haar kunstuitingen, die door samen te werken, niet voor een enkele gelegenheid maar blijvend, een eenheid van beweging weten te bereiken, ^die het effect van den dans verhoogt, is van meer beteekenis dan een gezelschap danseressen, dat toevallig is bijeengebracht. Er is in Londen een speciale school voor de vorming van danseressen. Mrs Walker te Londen heeft zich de vorming van balletten voor operette en revue ten doel gesteld. Zij heeft ook de Alhambra Girls en de Academy Girls ensembles gevormd. Wanneer een ballet geen verbintenis heeft, gaan de dames op tournee en zoo zijn op het oogenblikdeAlhambra Girls, acht in getal, in ons land. In Rotterdam hebben ze een verbazend succes geoogst in Pschorr, en ook in klein Pschorr, de schitwaren, maar 't zijn de vlotte dans- terende dancing aan den Coolsincomposities zooals die in de „lichte" gel, een zaaltje zooals ons land kunst gevonden worden. Maar die er geen tweede heeft. dan tot dfe grootste volmaaktheid Op 't oogenblik zijn ze te Amopgevoerd. sterdam in Mille Colonnes en ook daar is het succes volkomen. Niet te verwonderen: aardige figuurtjes, lieve gezichtjes, verrukkelijke dansen. Wat wil men nog meer?

De heer Wally is zeer zeker In zijn soort een u/onderman. Daar hij veertien lange dagen Van de lucht slechts leven kan. In een glazen kist twee weken. Nou, ik deed het voor geen goud/ Want ik kon wel overstappen Daarna in een kist van.... hout.

Het nieuwste portret van Mary Pickford

In die weken heeft het heerschap Niets gedronken en gebikt. Nou, ik had het potverdikkie Na twee uren al vertikt! Nee hoor, vast staat,wätvoor goeds men Van den snijboon zeggen kan. Hij is, op mijn woord van waarheid. Heuschlang geen „innemend" man.

En na veertien dagen stapte Hij efuit, frisch als een hoen. En verkreeg den schoon en titel: „Holland's hongerkampioen". Aldus vestigde vriend Wally Weer een splinternieuw record, In deez' tijd, nu niets meer nieuw is, Op 't gebied der nieuwste sport. Laat ons hopen, dat de rakker Ons z'n vast-geheim verklapt. En ons meedeelt, hoe of ie Dat een halve maand lang lapt. Want ondanks belastingzondvloed. Loonsverlaging, lach je dan. Daar je in deez' dure tijden Nog geld overhouden kan!

Het nieuwste portret van; Harry Piel

TIJL UIL.

dat in Scheveningen werd gekiek

dat in Berlijn werd genomen

De kleine amazone

Dasi muziekinstrumenten

Het kleine danseresje

De grootste .tuber-horn" en de kleinste .trombone'

T*

w. j*

/• V'

i i f ^ Mill >.*~ft 'S 0\ »f

De opvoering van Kruisislns welke te Heino met groot succes plaats vond.

Zestigjarig bestaan van Cecilia te Almelo Deze muziekvereeniging herdacht dit bijzondere feit door een feestviering, waaraan o.a. ee gemaskerd bal was verbonden.

^^^~"

ONZE SPORTFILMPJES

Proefrit voor de Olympische speien

De wedstrijden op de Rilswiiksche baan [art voor den 20 K.M. wedstrijd achter motoren.

Rennen op Woudenberg te Rotterdam Een spannend moment tijdens de races.

Ueyer wint de Batscharibeket.

Een aantalwielrijders .die ter oefening den weg naar Parijs op het rad aflegden, gekiekt« het nederlandsche restaurant te Parijs .Neu»ième Art- Rue Pigalle.

Gymnastiek-uitvoerlngen te Alkmaar Een overzicht van het veld.

DE SMOKKELAAR.

Concours Hlppique op Houtrust te 's-Gravenhase

, , . Mevr. Kraemer 'die op Bob den isten prijs wint

De heer Klebe wint den Beker »oor het schoonste rijpaard Barondl,

ONS SPORTHOEKJE

OP HET VLUGGE RAD ïen aardige tocht VI. De gebeurtenissen te Parijs heben mij tot dusver belet u den erden dag van den fietstocht te cschrijven. Als ge U wel herinnert waren we ■ermoeid, maar voldaan van het enoten natuurschoon te Arnhem eruggekeerd. De derde dag moet ms dus van Arnhem weder naar Jtrecht brengen, natuurlijk, zooveel nogelijk langs een anderen weg. De etappen voor dien dag zijn Js volgt: vrnhem—Ede .... 18.6 K.M. ïde—Reiiswoude . . 10.8 „ lenswoude—Scherpenzeel 3.6 ,. ' icherpenzeel—Woudenberg 5.3 „ Woudenberg—Pyramide v. Austerlitz . . . 5.2 „ 'yramide—Zeist . 7.3 ,, teist-Utrecht (via de Bildt) 9.8 „ 60.6 K.M. We verlaten Arnhem langs den imsterdamschen straatweg en rijden ia de Ginkel naar Ede. De weg is teuvelachtig en hier en daar boschijk, afgewisseld met pracht-panoama's. In Ede rechtsaf en dan steeds echt uit tot bondspaal 1044. Van iaar linksaf. Bij bondspaal 2397 echts- en daarna weer linksaf. Nu teeds rechtuit tot de Klomp, waar te weer rechtsaf gaan. De weg lingert tot Renswoude. In Rensroude linksaf naar Scherpenzeel. /e volgen steeds den straatweg door Woudenberg tot aan hotel de Pyranide. Hier stoppen we, ter bezichiging der Pyramide en tevens om Ins twaalfuurtje te gebruiken. De Pyramide is een houten obelisk op jteenen voetstuk, opgericht door de bldaten van Napoleon I, in 1805 n genaamd Pyramide vanAusterlitz. ^We bestijgen de houten trap naar koven (toegang 15 ets.) en genieten |olop van het schitterend panorama, lat zich voor ons oog ontplooit, Amersfoort, Vliegkamp en Leuserheide). Na de lunch stijgen we weder op ioor de laatste etappe. Even voorbij (e Pyramide gaan we links de denlenbosschen in, de weg wijst zich lanzelf, overal bondspalen, en bebiken aldus het dorp Zeist, vanwaar '/e langs den ons bekenden straatweg te Utrecht arriveeren, teneinde -andaar uit eigen haard weder op e zoeken.

Gymnastiek-demonstratie in het RJLLsebouw te Amsterdam Links: Overzicht vrije- en orde-oefeningen. Rechts: Zweefsprong over hef paard.

Wedstrijden door Rood Wit Rood Rotteraam ter gelegenheid van de opening van het Clubhuis op de Bergsche plassen.

Overzicht van de RoelwedstrQden op de Amstel te Amsterdam

Polo-wedstrUd In de Amsterdamsche zwemtarichting Wedstrijd tasschen Het IJ en G.Z.C.

De Qste Olympiade te Parijs. Van 20 Juni tot 22 Juli zullen in Parijs de athletiekwedstrijden worden gehouden. Waar de voorzitter van de Ned. AthL Unie nog onlangs van meening was, dat we geen menschen naar Parijs hadden te zenden, die daar alleen de lachlust zouden opwekken, zal men hier te lande goed doen nog eens te overwegen of men, gezien de onlangs gemaakte tijden in Amerika, wel tot uitzending zal overgaan. In deze geest laat de Sportkroniek zich uit. Het blad meldt, dat niet minder dan 104 amerikaansche athleten den tocht naar Parijs hebben aanvaard en daar de uitzending der hollanders nogal met finantieele moeilijkheden gepaard gaat, ware het misschien wijzer, de zoo moeitevol verkregen duiten te besteden aan een grondige training voor 1928. Ter vergelijking geven we hier de amerikaansche en de beste hollandsdie tijden: 100 M. 10,6 sea — 10,8 sec. 200M. 21 sec. — 22.5sec. 400M. 48,1 sec. — 50,2sec. 800 M. 1 m. 53,6sec. — 1 m. 58,6sec. 1500 M. 3 m. 55,8sea — 4m. 13sea 3000M. 8m. 43,9sec. — 9m. 17.4 sec. 5000M. 15m.l5,7sec.— 16m.10.2sec. 10000M. 32m. 14,6sec.—34m.57.8sec 3000 M. steeple 9 m. 47,1 sec. — wordt in Holland niet geloopen. Hoogspringen 1,91 M. — 1,80 M. Verspringen 7,63 M. — 6,98 M. Hink-sUp-sprong 14,33M.—14,25 M. Discus 46,81 M. — 40.78 M. Kogelstooten 15,20 M. — 12,21 M. Speerwerpen 58,29 M. — 53,92 M. Hametwerpen 50,78 M. — 42,00 M. Pobtok 3,96 M. — 3,59 M. Uit de hierboven gemelde tijden blijkt zonneklaar, dat de hollandsche kans op eene overwinning vrijwel tot nihü is gereduceerd en waar we niet, als bij het voetbalspel, ons gebrek aan technisch kunnen equivaleeren met taktiek en geestdrift, vragen we nog eens in gemoede, is het geen zonde van de zoo moeilijk bij elkaar geschraapte duiten. Men begrijpe mij goed. Ik gun ook de athleten gaarne hun uitstapje naar de ville lumière maar ik ben het ten volle met kapitein Scharroo eens, dat wij ons vooral d&är niet moeten blameeren. VETERAAN.

^

Onder de slachtoffers van den oorlog behoorde ook Jack Brighton. Daarmee wil niet gezegd zijn, dat hij een arm of een been of misschien zelfs zijn vermogen verloren had. Maar wel, dat hij behoorde tot het leger van ontslagen officieren, voor wie geen post open was in overeenstemming met hun positie, grootendeels wel daarom, dat hun capaciteiten en relaties niet in overeenstemming waren met de positie, die zij, zonder den oorlog nooit hadden verworven. Jack verliet het leger met den rang van kolonel. Kolonel Brighton had een massa vrienden. Maar stuk voor stuk waren ze niet meer waard dan ten hoogste een vnge lunch en dan nog niet meer dan één keer, zoodat Brighton, indien hij een klaplooper was geweest, wat hij, dit zij nadrukkelijk verklaard niet was, door hen ook letterlijk niet aan den kost had kunnen komen. Behalve voor een enkele lunch waren zijn vrienden ook goed voor introductiebrieven, maar al waren die vrienden goed voor den brief, de brieven die zij gaven deugden blijkbaar niet als introductie. Kolonel Brighton had twee jaren na het beëindigen vanden oorlog in Engeland nog geen positie kunnen vinden, (fie hem aan zijn levensonderhoud hielp, hoezeer zjjn eischen ook in die twee jaren verminderd waren. Zooals elke wel opgevoede engelschman in die omstandigheden, verliet Jack zjjn vaderland en zwierf op het continent, totdat hij, als zoovele van zijn klasseen rasgenooten in de, Balkan belandde, de heksenketel van het vasteland van Europa. Waar hij precies was, toen kg tot de overtuiging kwam, dat het eenige ding van mogelijke waarde, een aanbeveling bjj den bankier Goldsmith was, dat doet niets ter zake. Erger voor Jack was, dat hij de waaide van dien aanbevelingsbrief, uit bittere ervaring, niet hoog kon aanslaan. Doch het bekende spreekwoord van als de nood het hoogst is enz. scheen weer waar te zullen worden. Tot zijn groote verbazing, was de veelvermogende Goldsmith, van wien hijj tijdens z'n kort bszoek in de stad al zooveel had gehoord, bereid zijn blief in te zien, meer nog, hij kreeg de boodschap terug of hij zoo vriendelijk wilde zijn, den anderen dag om tien uur terug te komen. Zoo vriendelijk ! Om 10 uur precies was kolonel

Wedstrlid in het gewichtheffen te Haarlem Oord, kampioen zwaargewicht. A. O. Scheffer, die drie records verbeterde.

Tenniswedstrijden te Noordwljk Overzicht van den baan tijdens de wedstrijden.

De wedstrijden van de K.N.A.C. te Scheveningen

Start: de heer W.Greve met 'n Lancia. A.H.Stuhr met 'n Durkopp

Jack Brighton op het kantoor van bankier Goldsmith en werd hij in diens privé-kantoor gelaten. Goldsmith zat in een clubfauteuil gedoken toen de engelschman binnentrad. Grootere tegenstelling dan tusschen deze beide mannen bestond, zou men zich nauwelijks kunnen indenken. Goldsmith was een kleine, fatserige, paffe kerel, wiens gezicht een varken zonder intelligentie heelemaal niet zou misstaan hebben. Brighton was wat de engelschman een „smart fellow'' noemt. Een knappe, slanke figuur met een prettig open gezicht, een paar blauwe oogen, die eerlijk de wereld in kijken, een man, waarnaar vrouwen, wanneer hij voorbij gaat, gaarne omzien. Het gesprek tusschen die twee duurde niet lang. Ge zoekt een betrekking ? Als ik u een tijdelijke post kon aanbieden, zoudt ge dien ook willen aannemen ? Brighton antwoordde bevestigend. Hebt ge een paspoort. De kolonel toonde zijn bewijs, dat hij engelschman was en de Visa van en naar de verschillende landen. Groed, zei Goldsmith. Ik heb eenige papieren naar Weenen -te brengen. Het eenige wat ge te doen hebt is ze over de grens te krijgen, de rest gaat van zelf. Ik ben bereid u zooveel voor het werk en zooveel voor de reiskosten te betalen. Dat „zooveel en zooveel" was ruim voldoende om Brighton te doen toestemmen het werk te aanvaarden. Hij WEIS geen ezel, hij begreep volkomen waarom het ging. De „papieren" van Goldsmith waren vermoedelijk geldswaarden, die anders niet het land uitkonden. En, in zijn hart voelde hij geenerlei bezwaren om zoo tegen de bepalingen van het een of ander balkarisch gouvernement te handelen, wiens waardigheid en wetten, hem al heel weinig aan het hart lagen. De overeenkomst werd dus gesloten. Godsmith vroeg Brighton met hem te lunchen. En 't moet gezegd worden de bankier, hoe onbenullig hij er ook uit zag, verstond de kunst om naar behooren iemand te ontvangen. Zij aten in het Imperial hotel, het fijnste van de stad en op de lunch was niets aan te merken. Blijkbaar interesseerden zich de gasten erg voor het doen en laten van Goldsmith en ook voor den man, die zijn gast was. Na afloop van de lunch reden beiden door de stad. Goldsmith

m**

lezocht enkele kantoren, ook rouvemements beambten, stellen aan velen van hen Brighton -■oor. Kortom Goldsmith was ioo vriendelijk als het maar lenkbaar was, en blijkbaar erg ■r op gesteld zijn engelschen .vriend" te laten zien. Waarom begreep Brighton niet sn . . . . het interesseerde hem »k niet. Den anderen morgen jou de kolonel vertrekken. De >ankier kwam persoonlijk aan ien trein, om hem de enveloppe net correspondentie ter hand te ütelleh. Zoodra de trein in beweging was nam Jack de enveloppe, opende zijn valies en, door de Mvaring geleerd, dat douanen meestal niet kijken naar datgene wat hun getoond Wordt en zoeken in de dingen die schijnbaar verborgen worden, lei de engelschman de enveloppe tusschen een van de overhemden, die bij gekocht had en deponeerde deze hemden boven in zijn koöer. Hij had er zorg voor gedragen, dat deze handelingen niet konden Worden gevolgd door de eenige bassagier, die in zjjn compartijment zat, een alleraardigst uitkiende jonge vrouw, die blijkbaar Sn de lectuur van haar roman •verdiept was. | Brighton had overvloedig tijd 'om zijn attractieve reisgezelfin 'op zijn gemak te beschouwen en blijkbaar vond ook zij, dat haar ■reisgezel niet zonder charmes Was. Kortom er ontwikkelde zich ieen aangenaam onderhoud. Tot» Brighton's groote vreugde sprak de jonge vrouw, die zich als een lalbaneesche barones had bekend gemaakt, zeer behoorlijk engelsch, tetgeen natuurlijk den loop van Shet onderhoud vergemakkelijkte. De twee waren dan ook de allerbeste vrienden toen de grenzen naderden. Brighton was ^absoluut niet nerveus, hij had 'geen oogenblik angst, dat bij 'als engelsch officier er niet door Izou komen, doch des te zenuwlachtiger was de barones. ' Zij had Jack in vertrouwen Verteld, dat zij een groote dosis 'sigaretten voor haar gemaal bij Izich had en toen Brighton haa,r 'poogde gerust te stellen hing zij 'een verhaal op van de inperti'nentie der tolbeambten, vooral 'wanneer het een jonge vrouw 'gold, zoodat Brighton haar zijn jprotectie aanbood^ die zij dol^ gaarne aanvaardde. J Een kruier bracht him beider 'bagage naar het lokaal, waar igevisiteerd werd.

Brighton bood de barones zijn arm aan. Het was noodig, want met elke schrede, die zij nader, bij de douanen kwam, bleek de jonge vrouw minder meester over haar zenuwen.Toen zij 't visitatielokaal binnentraden, werden de reizigers gescheiden, doch Jack zorgde ervoor zoo dicht mogelijk bij zgn mooie reisgenoote te blijven. De douanen maakten het haar blijkbaar lastig en toen zij haar bagage uit den koffer wilden nemen, barstte de zenuwachtige Een kiikle op het balcon van het Qouvernementsgebouw. van waaruit de vorstelijke personen het défilé gadesloegen. vrouw in snikken uit. Dat was te veel voor het galante gemoed van den kolonel, hg drong naar voren en in zijn eigen taal, die de ambtenaren vermoedelijk wel niet heelemaal verstonden, doch waarvan de expressie en intonatie niets aan duidelijkheid te wenschen overlieten, vertelde de engelschen dezen beeren zijn meehing, met als gevolg dat de algemeene aandacht van de barones naar hem verplaatst werd. Zoo heel gemakkefijk ais Brighton het zich gedacht had, ging het blijkbaar toch nog niet. Een engelsch paspoort moge in vele staten een bgzondere waarde hebben, maar allesvermogend is het toch ook niet. De douanen, die zich op den engelschman wilden wreken maakten allerlei aanmerkingen op zjjn paspoort, dat beslist in orde was. Jack verstond niet veel van hun, met groote snelheid gemaakte opmerkingen. De douanen werdengeïrriteerd. Jack voelde, dat hg warm liep. Het gevolg was, dat De gymnasttekvereenlgiiigen trekken voorbll de koninklilke loge. hg onder toezicht werd gesteld van twee in uniform gekleede mannen, zoo werd hg naar een WIE EN WAAROM tweede vertrek gebracht, en toen hij binnenkwam zag hg. hoe twee weinig appetgtelijk uitziende vrouwen zich gereed maakten om de barones voor een visitatie aan den Igve mede te nemen. De jonge vrouw was nog steeds in een staat van groote Dr. Q. v. Dijk Prof.Buytendilk Prof.Dr.J.Muller A. S. Berg t opwinding. Toen werd Jack benoemd i directeur ais hoogleeraar die zijn ontslag van het Kon. Neder). werkelijk ngdig. Hij wilde naar directeur der firma Hirsch & Cie een bete Groningen be- als hoogleeraar Meteorologisch Insti- voren loopen, doch zijn geleiders kend filantroop is te tuut te de Bilt. te Leiden nam. noemd. A'dam overleden. grepen hem aan de polsen beet. Nu was het toch wel wat te veel. Een engelsch officier door twee gewone soldaten en dan nog wel soldaten van de een of andere half bankroete en obscure balkanstraat, gemolesteerd, dat ging niet. Alle vooraichtigheid vergetend, 50-iar. jubileum Na 40 laren E laatste de kolonel 'n welgemikten Op 5 Juli hoopt de Een gouden echtpaar Tsrliet de heer G, H. heer J. C. Wybers » aakstoor Sn een boretstoot, Oldenhof zijn betrekDen 28sten Juni hoopt het echtpaar king bij de fa Doyer jaren bij defaGiunta krachtig genoeg om de twee Kooy—Eggen te Krommenie dit bij- en van Deventer te d'Albani te den Haag werkzaam te zijn. vertegenwoordigers van het meet Zwolle. zondere feest te vieren. aangeduide balkansche leger tegen den grond te doen tuimelen.

Concert* en Theater-Bureau

(Wordt vervolgd)

Max van Gelder

ERRATUM

Kantoor: Westeinde 13 Amsterdam - Tel. 36763 ...ast zich speciaal met het vakkundig samenstellen van Variété- en Cabaret-program* ma's. plaatsen van Orkesten en arrangeereavan particuliere feesten.

Huldiging van 3.3. C. Jans 1

'

B

'

echtgenoote en het bestuur der .V.W.Br.

Er zijn in het »orig no »an ons blad verschillende fouten blijven staan. Een van deze fouten was heel storend en daarom herstellen wij haar. Twee foto's werden verwisseld. De foto met het onder-, schrift Plaatselijke Keuze te Almelo hoort thuis bij het onderschrift .35-)ang bestaan van het Zaandijksche fanf'yencorps" en zoo omgekeerd.

^^^^^-^^————

WlN ANDERMANS SCHOENEN^ door K. CECIL THURSTONE

*

„Maar ik heb uw bedoeling toch In dezen roman van de bekende begrepen, niet waar?" engelsche schrijfster, dien ge hier kunt beginnen, wordt beschreven hoe op een „Ja, in 't ruwe wel." avond in Januari bij het verlaten van Loder knikte. „Neem dan mijn het paflement John Chilcote, afgevaarraad aan en keer zoo spoedig mogedigde voor East Wark, door een dikken lijk naar huis terug," zeide hij. „Uw mist wordt overvallen en in dien mist zenuwen zijn in de war en daarom een gesprek met een voorbijganger heeft. is u niet verantwoordelijk voor hetAls de mist optrekt, blijkt, dat de geen u zegt." beide mannen op verrassende manier Chilcote keek hem aan, en toen op elkaar lijken. Chilcote is daardoor hun oogen elkaar ontmoetten, was in de war. Hij excuseert zich door te zeggen, dat 't zijn zenuwen zijn. De Loder genoodzaakt te erkennen, dat ander spot wat met de zenuwen. Chiler in 't gezicht van -zijn bezoeker cote staat er op met zijn „evenbeeld" geen spoor van krankzinnigheid was kennis te maken. Het blijkt, dat deze waar te nemen. John Loder heet. „Ik zal u een voorstel doen," zeide De vreemde ontmoeting heeft ChilChilcote nu. „Neemt gij het aan?" cote nerveus gemaakt. Hij sliep slecht Een oogenblik bleef Loder zwijen voelt zich ellendig als AUsopp, zijn gen; hij zocht naar een afdoend antbediende, hem komt wekken. Na eenig woord. Chilcote maakte gebruik van aarzelen verlaat hij het bed. Hij gaat naar de kast en neemt daardat oogenblik om te zeggen: uit morfine, waaraan hij sinds eenigen „Wat ik u vraag, is doodeentijd verslaafd is. De uitwerking van het voudig. Alleen dit: af en toe eens gift wordt spoedig merkbaar. Chilcote een paar weken mijn plichten van is zichtbaar opgefrischt. Blessington, me over ^e nemen, als ik voel, dat zijn secretaris, komt hem over zaken ik het niet langer uit kan houden — spreken. Ondanks de morfine, voelt hij als rust noodzakelijk voor me is. nch door zijn werk bezwaard. Hij voelt Het werk zal een man als u niet de behoefte, alles er aan te geven, ook zijn politieke loopbaan. Blessington, die veel moeite kosten, — de betaling ... zelf een eerzuchtige jongen is, begrijpt noem, welke som u maar wil." In daar niets van. zijn opwinding was hij Loder geNadat de morfine uitgewerkt is, vervolgd naar de schrijftafel. slapt Chilcote weer. Alles hindert hem. „U heeft toch wel een antwoord Hij gaat z'n huis uit en dwaalt door voor me? Ik heb u al gezegd, dat ik de stad. Zoo komt hij in een geheel niet dronken ben en evenmin.krankandere wijk, als daar waar hij gewoonzinnig." lijk verkeert. Er komt een rijtuig aan. Loder duwde met een ruk de Chilcote roept het aan en laat zich naar Cardogan Gardens rijden, naar Lady papieren weg, die voor hem lagen. Astrupp, een zeer jonge, zeer mooie „Alleen een krankzinnige zou zoo en wufte weduwe. Zij.ontvangt hem als iets voor kunnen stellen," zeide hij haar vriend en vertelt van haar nieuwste als tot zichzelf, zonder eenig medehobby, het gedachten lezen door een gevoel voor den man naast hem. kristallen bal. Zij vertelt hem, dat zij ' „Waarom?" een boek leest Other men's shoes, Loder deed zijn mond al open om waarin van de groote gelijkenis van een haastig antwoord te geven, maar, twee mannen sprake is. zonderling, plotseling ontbrak hem Na het bezoek aan Lady Astrupp gaat Chilcote naar het parlement. Hij elk argument. moet spreken, maar voelt zich plotseling „Omdat — omdat het plan in geen te ziek. enkel opzicht uitvoerbaar is." Hij verlaat het parlement en rijdt naar „Waarom niet?" huis om zoo spoedig mogelijk morfine „Mijn God, mensch, begrijp dat dan te nemen. Dan gaat hij naar Loder, toch! 't Zou geen halve dag duren zijn dubbelganger's huis. Deze ontvangt of 't bedrog was ontdekt!" hem niet alleen met bevreemding, maar Chilcote legde zijn hand opnieuw ook met tegenzin en vertelt hem van zijn eigen ontgoochelingen. Door schuld op Loder's arm. „Waarom zou het van anderen is hij zijn geld kwijt geontdekt worden? Dat zie ik volraakt en nu verplicht voor zijn onder- strekt niet in. Geef me daar dan één houd te werken. Hij is cynisch gewor- onomstootelijk bewijs voor." den en vraagt Chilcote waartoe hij eigenLoder trok zijn arm weg en lachte, lijk wel dienen kan. Deze doet hem . maar in dien lach was iets, dat deed het voorstel, om net als in het boek, bemerken, dat de opwinding van zijn met elkaar van positie te ruilen. bezoeker niet zonder uitwerking op „Dus u stelt voor," zeide hij lang- hem bleef. Zijn antwoord klonk zaam, „dat ik ter wille van een gel- echter vast en besldst. „Een onomstootelijk bewijs," zeide delijk voordeel gebruik zou maken hij, „ik zou er u wel honderd kunvan de gelijkenis tusschen ons beiden nen noemen, als ik er tijd voorhad. om de wereld te bedriegen en uw Veronderstel eens een oogenblik, dat strooman te worden, — een anderen ik uw aanbod aannam. Ik zou dan naam weet ik er niet voor, — als u bijvoorbeeld uw plaats in kunnen geen lust hebt, om uw politieke en nemen, nu, Iaat ons zeggen tegen maatschappelijke plichten waar te etenstijd. Uw knecht helpt mij uw nemen." avondkleeding aantrekken, en daar Chilcote voelde 't bloed naar zijn hoofd stijgen. „U drukt het zeer is het eerste moment al, waar de argwaan wordt opgewekt. Hij heeft hard uit."

u waarschijnlijk al jaren gekend, hij kent elke intonatie van uw stem, met uw geheele wijze van doen is hij meer vertrouwd dan u zelf. Er zijn geen oogen zoo scherp als die van een knecht, dien men lang gehad heeft." „Dat had ik al bedacht. Mijn knecht en mijn secretaris zouden beiden vervangen moeten worden. Loder keek hem verbaasd aan. In de krankzinnigheid van zijn bezoeker lag meer logica dan hij vermoed had. Maar terwijl hij hem aanstaarde, rees er een nieuwe gedachte bij hem op, die hem onwillekeurig deed lachen. „Een ding heeft u geheel vergeten," zeide hij. „U kan uw vrouw moeilijk wegsturen." „Mijn vrouw telt niet mee." Opnieuw begon Loder te lachen. „Dat kan ik u helaas niet toegeven De complicaties zouden wel eenigszins — eenigszins —" verder ging hij niet. Chilcote had zich tot nog toe vrij kalm weten te houden. Nu barstte hij geërgerd los: „U behoeft niet te lachen, 't Is volstrekt niet om er den gek mee te steken. Ik verzeker u, dat het mij heilige ernst is." Loder antwoordde niet. „Denk er nog eens rustig over, voor u weigert." Nu klonk Chilcote's stem weer dringend en smeekend. Een paar seconden bleef Loder roerloos zitten; toen stond hij plotseling op en schoof ongeduldig zijn stoel achteruit. „Zwijg toch! U weet niet, wat u zegt. Het feit, dat u getrouwd is, maakt het geheele plan totaal onmogelijk. Ziet u dat dan niet in?" „U weet niets van de verhouding tusschen mijn vrouw en mij, daarom kan u dit punt niet beoordeelen. Mijn vrouw en ik zijn niets voor elkaar. Zij gaat haar eigen weg en ik den mijne. We hebben elk onze eigen kennissen, onze eigen kamers; van een eigenlijk huwelijksleven is tusschen ons geen sprake. Wij zien elkaar alleen aan tafel.— en soms bij anderen aan huis. Een enkele maal gaan wij, terwille van de convenance samen naar een diner of soiree, dat is al. Als u mijn leven overneemt, zal niemand het u minder lastig maken dan Eve, zoo heet mijn vrouw — dat kan ik u vast verzekeren." . Hier lachtte hij flauwtjes. Loder's gelaat stond nog steeds even koel en strak. „Zelfs als u voor dat alles in kon staan," hernam hij, „dan zou de zaak toch onmogelijk blijken." „Waarom?" „Uw positie in 't Lagerhuis. Die zou immers onhoudbaar zijn! Men kent er immers elk lid even goed als men hem in zijn club kent." „Zeker, dat is zoo!" Chilcote lachte zenuwachtig-opgewonden Maar in welke club vindt men niet 't een of ander excentriek lid? Ik ben blij, dat u daar op gekomen is. Al sedert verscheidene jaren heb ik gezorgd een zekere reputatie te

wmommm

1

krijgen van grilligheid en afgetrokkenheid, — om andere dingen te verbergen en hoe meer ik bemerkte, dat ik van die reputatie nut kon trekken^ des te meer heb ik haar versterkt. U zou morgen een zitting kunnen bijwonen en den heelen dag geen enkel woord zeggen zelfs niemand groeten of even tosknikken, en zoolang u voor mij doorging, zou geen enkel lid daareenige verwondering over toonen. Zoo zou u ook in mijn plaats kunnen stemmen, een vraag doen, een speech afsteken, als u dat inviel..." Bij het woord speech keek Loder onwillekeurig op. Eén ondeelbaar oogenblik schitterden zijn oogen, en veranderde de uitdrukking van zijn gezicht. Chilcote, wiens waarnemingsvermogen door zijn zenuwachtigbeid gescherpt was, zag dat en maakte er handig gebruik van. „Waarom niet," zeide hij- „U koesterde eens de hoop, op dat terrein carrière te maken: waarom zou u daar dan niet naar streven?" „En van den hoogen berg in de goot vallen!" Loder glimlachte bitter en schudde zijn hoofd. „Beter één dag waarachtig te leven, dan honderd dagen te bestaan." Chilcote's stem trilde van angstige verwachting. En opnieuw legde hij zijn hand op Loder's arm. Ditmaal trok deze zijn arm niet weg: hij schf en den druk der vingers nauwelijks te voelen. „Ga eens na," Chilcote omklemde Loder's arm vaster, „welk een invloed u niet zou kunnen krijgen. Het zou den weg banen tot de positie, waarop u eens gehoopt heeft..." Loder hief zijn hoofd op. „Onzin!" zeide hij. „Volslagen onzin. Zoo'n plan kan niet uitgevoerd worden 't Is onmogelijk!" „Juist daarom zal het slagen. Omdat het een plan zonder precedent is, zal niemand eenrge verdenking koesteren. Beloof me één ding: overweeg het nog eens rustig. En bedenk, dat als er eenig risico mocht zijn, ik alleen degeen ben, die het loopt. U heeft zelf gezegd, dat u geen positie te verliezen heeft." Loder lachte bitter. „Wilt u me beloven over mijn voorstel na te denken?" „Neen." „Dan wilt u me morgen wel per telegram uw besluit meedeelen, niet waar? Nu wil ik uw antwoord niet hooren." Zijn hand lag weder op Loder's arm; deze trok zijn arm bijna ruw weg en vroeg: „Waarom niet?" Chilcote glimlachte zenuwachtig. „Omdat ik de menschen ken en ook de verleidingen, waaraan zij bloot staan. Voor den een heet die verleiding morphine, voor den andere eerzucht. Maar 't is bij iedereen eenvoudig een quaestie vlfi vroeger of later." Hij lachte op zijn vermoeide, satirische manier en stak Loder zijn hand toe. „U heeft mijn adres. Au revoir!"

VRAAG EN ANTWOORD K. G. B., Amsterdam schrijft ons: Ik heb een kampeertent van gummidoek, die ik verleden jaar 3 weken aan het strand gebruikt heb. Na afloop hebben wij het ding opgeborgen in een kist, toen 'wij het nu weder uitpakten, was het stug en hard. Hoe maak ik het nu weer soepel en lenig zooals het eerst was ? Antwoord. Vermoedelijk heeft detent, te warm gestaan en is het gummi ingedroogd. Neem nu een lap m« benzine (voorzichtig met vuur, dus niet rooken) en wrijf daarmee, het rubber in, dat maakt de gummi spepel. Heel veel hoop, dat ge de tent weer krijgt zooals die „eerst was", kan ik u niet geven. Het behandelen met benzine is maar een hulpmiddel. Als gummi eenmaal ingedroogd en gebarsten is, wordt deze nooit meer heeleniaal normaal. A. B. ie W. "vraagt ons: Mijn werk brengt mee, dat ik »wel eens graf palen schoon te maken hfeb. Daarbij moeten dan de letters weer opgehelderd worden. Ik gebruik hiervoor lak en verf door elkaar en breng er dit door middel van een penseel op. Dit is een tijdroovend werk. Kunt u mij ook opgeven welke verfsoorten zich voor het aangegeven doel het beste leenen en hoe men dit werk op zijn vlugst kan doen? Antwoord. Een deskundige, dien wij over deze wel eenigszins buiten ons gebied liggende vraag raadpleegden, gaf het volgende advies. Schoonmaken van grafsteenen geschiedt met een staalborstel. Met water en scherp zand afborstelen tot al het vuil verwijderd is. Opgehakte letters zwart makenrdoet men met ripolin-verf, waarvan nïen enkele druppels op een vlak stukje steen doet, waarna'men met den platten kant van een kurk iets daarvan opneemt en dan vlak over de letters heen en weer gaat. Vooral niet te veel op de kurk doen. Deze methode gaat heel vlug. In 5 minuten kan men zoo een opschrift van 60 ä 80 letters afwerken. Ingehakte letters behandelt men op de volgende wijze. Dte letters met ripolin en een penseel verven. Wanneer de verf droog is, dan met puimsteen en rijkelijk veel water afschuren en goed afspoelen om de slijbslop te verwijderen. Ripolin is bij eiken drogist te verkrijgen. Voor zilver of aluminium geldt ook deze laatste bewerking, doch men gebruikt daarbij een speciaal zilverpreparaat, verkrijgbaar bij den heer Eug. Gobiert, v. d. Veenstraat 105, Den Haag. Vergulden is veel moeilijker. Goed vergulden vraagt dan ook oefening. De ingehakte letters met penseel en Pariser mixum bestrijken. Men gebruikt daarbii enkele druppels siccatief en een druppel uit een tube chromaatgeel. Als de verf te taai is, met enkele druppels terpentijn verdunnen. Wanneer het opgebrachte mengsel bijna droog is (moet altijd nog iets Weven) dan neemt men bladgoud uit een boekje en legt het blaadje op de letter, drukt dit met fle vingers vast en neemt een groot zacht penseel en strijkt eenige malen er over. Wanneer de verf te nat of te droog is, lukt het werk niet. Dus moet men zich oefenen in den goeden graad van droogte. Alle ingrediënten zijn in den verfhandel of bij den drogist te koop. mm*

Loder drukte die hand even. „AAeu," zeide hij op veelbeteekenenden toon. Toen ging hij met kalmen tred naar de kamerdeur en opende die. Op den drempel stond Chilcote nog even stil en herhaalde met nadruk: „Au revoir!" Loder stond nog met zijn hand op den deurknop, toen de voetstappen van zijn bezoeker reeds lang niet meer hoorbaar waren. Eindelijk keerde hij zich om en keek de kamer door. Verscheidene minuten stond hij daar zoo, alsof hij de waarde van elk voorwerp in stilte schatte; toen ging hij naar een der boekenplanken, nam er May's „Parlementaire gewoonten" af, ging daarmee naar zijn schrijftafel, zette de lamp weer op haar plaats en begon te lezen. HOOFDSTUK VI. Den geheelen volgenden dag verkeerde Chilcote in koortsige opgewondenheid. Het was wel een toestand om een geschokt zenuwgestel aan te grijpen, maar het was vopr hem niet meer dan een kleine verergering van de onrust, die hij al sedert maanden met zich omdroeg, en in zijn voorkomen en zijn wijze van doen kon men weinig of geen onderscheid met andere dagen bespeuren. Des namiddags nam hij zijn plaats in 't Lagerhuis weer in; maar hoewel hij daar weer voor 't eerst verscheen sedert zrjn overhaast weggaan, juist toen hij moest spreken, trok hij toch weinig de aandacht. In de pauze ontmoette hij in de koffiekamer Fraide met een paar van diens vrienden. Hij wilde hem vlug voorbijloopen, maar de oude man liet, zoodra hij hem zag, de anderen staan en trad op hem toe. Hij was altijd bijzonder welwillend en vriendelijk jegens Chilcote, omdat deze de echtgenoot was van zijn pupil en petekind. „Ben je weer beter?" vroeg hij, hem de hand toestekend. In een plotselinge opwelling van vertrouwelijkheid zeide Chilcote tot Fraide: „Ik geloof, dat ik een middel heb gevonden, dat mijn zenuwen weer geheel zal versterken. Ik ben zoo blij; ik — ik geloof,'dat ik er een ander mensch door zal worden." Er klonk werkelijk iets van vreugde in zijn lach. Fraide drukte hem hartelijk de hand. „Mooi zoo!"'zeide hij, „mooi zoo! Ik ben van morgen eens naar je komen kijken, maar Eve zeide me, dat je gelukkig niet ernstig ongesteld waart geweest. Zij stbnd op 't punt van uit te gaan en had maar een kwartiertje voor me. Zij is pm jouwentwil onvermoeid in 't waarnemen van allerlei plichten, die 't gezelschapsleven haar oplegt. Je moogt er haar wel dankbaar voor zijn, Chilcote. Een vrouw, die populair is, is heel wat waard voor een politicus." De blik uit die heldere, schrandere oogen bracht, Chilcote eenigszins in

^

^

i!P^!SJ^P!W!«r-^^-^--

de war. Op flauwe n toon antwoordde hij: „Ja, Eve is eenig." Fraide glimlachte. „Dat hoor ik graag", zeide hij. „In de moderne huwelijken schijnt bewondering van den man voor zijn vrouw volkomen uitgesloten te zijn." Het was al bijna avond, voor Chilcote een geschikt oogenblik kon vinden, om het Huis te verlaten. Hij haastte zich naar Grosvenor Square terug. Toen hij zijn huis binnentrad, was de vestibule leeg. Hij mompelde een vloek en trok aan de bel. Het weinigje hoop, dat hij gevoeld had gedurende zijn gesprek met Fraide, was geheel verdwenen en zijn moedeloosheid en zenuwachtige gejaagdheid waren grooter dan ooit. Terwijl hij stampvoetend van ongeduld wachtte tot er op zijn schellen iemand zou komen, zag hij Allsopp, zijn knecht, boven aan de trap staan. „Kom hier!" riep hij, blijde, dat hij iemand vond om zijn ergernis aan bot te vieren. „Is er een telegram voor me gekomen?" „Neen mijnheer. Ik heb er vijf* minuten geleden nog naar gevraagd." „Vraag er dan weer naar." „Ja, mijnheer." Allsopp verdween. Een seconde later werd er aan de deur gebeld. Chilcote schrikte. Alle plotselinge geluiden deden hem onaangenaam aan, evenals sterk licht. Hij ging naar de deur toe, maar halverwege stond hij stil. Op 't zelfde oogenblik verscheen Allsopp weer. Zijn meester wendde zich, trillend van zenuwachtigheid, tot hem. „Wat duivel, beteekent dat? Er is een dozijn bedienden in huis en niemand doet open." Allsopp keek hem ietwat verlegen aan. „Crapham komt dadelijk, mijnheer. Hij is alleen maar even aan Jeffries gaan vragen " „Wat gaat mij Crapham aan," riep Chilcote uit. „Geen praatjes. Doe dan zelf open." (Wordt vervolgd.) EEN PRACTISCHE UITGAVE Bij het Uitgave- en Reclamebureau Jac. G. Lasschuit te 's-Gravenhage, is wederom verschenen het officieel zak-adresboek van hotels en restaurants. Wij kunnen dit keurig uitgevoerde, practische adresboek ^aan iedereen, die in ons land voor zaken reist of voor zijn genoegen een hotel of restaurant noodig heeft, aanbevelen. Het is practisch ingedeeld, geeft betrouwbare inlichtingen en biedt een afbeelding van de meeste inrichtingen, waardoor men door het nazien in dit boek een goeden indruk krijgt. GRAPPEN Jongeman: En wilt u in den ring graveeren „Van John aan Velma". Blackwater goudsmid (vaderlijk): Als ik u een raad mag geven, mijnheer, laat u er alleen maar in graveeren: „Van John".

"

'

;

!

, li.., .!.... --^ —^

No. 70910. Keurig mantelcostume. Te maken van serge, covércoating, tweed. De rok is uit drie banen en aan den zoom ongeveer 1.60 M. wijd. Verkrijgbaar in maat 42,44, 46, 48 of 50. Benoodigd van 135 c.M. breede stof 3 M. ä 3.80 M. No. 71193. Aardig japonnetje voor tennis of roeien. Ge. makkelijk te maken model, bijzonder geschikt voor gestreept zephyr of waschzij, met kraagje en manchetten, van wit georgette of organdie. Benoodigd van 95 c M. breede stof 3 M., van 90 c.M. breede garneerstof 70 c.M. Verkrijgbaar in maat 42. 44, 46, 48 of 50.

Deze modellen zijn met toestemming der fa. Weldon Ltd. te Londen, ontleend aan de Weldons Modebladen.

No. 70910

Geknipte patronen zijn tegen toezending van f 0 65, ingeregen patroon mantel f 1.80, japon en mantelcostuum f2.75, blouses en kindergoed f 1.50 en strijkpatronen k 25 cent per nummer franco té bekomen bij Mevr-Milly Simons, 2e Schuytstraaf 261, Den Haag

AFGESNEDEN BLOEMEN Het heeft lang geduurd dit jaar, voor wij zooveel regelmatig zomerweer kregen, dat onzen bloemplanten de gelegenheid geboden werd, zich in volle weelde van een overvloed van bloemen te tooien. Maar toch, zij het dan ook wat later dan gewoonlijk, en vooral: zij het ook veel later, dan wij wel gewenscht zouden hebben, eindelijk zijn wij zoover, dat wij in den tuin ons verlustigen kunnen aan een ongekende veelheid van kleuren en geuren, en dat wij met een onbezwaard gemoed de bloemen met handen vol kunnen snijden om ook onze woonkamers op te vroolijken. Want, natuurlijk, wij doen dat voorzichtig, wij waken er voor, niet alle pracht aan onzen tuin te ontnemen, en wij zorgenernauwlettend voor, niet in die mate bloemen te snijden, dat onze planten er door misvormd en verzwakt raken, maar anderzijds zouden, wij toch niet geheel willen nalaten snijbloemen van de daartoe geëigende planten te nemen. Daarvoor kunnen ze ons in huis te veel genot verschaffen. Indien wij tenminste maar enkele voorzorgsmaatregelen in acht nemen, zonder welke bloemen te spoedig verwelken. Om te beginnen, snijden we alleen bloemen 's morgens vroeg of 's avonds laat, dat wil dus zeggen, vóór de zon kracht heeft gekregen

No. 71193.

of nadat ze die weer verloren heeft. Dit vooral is een eerste vereischte om spoedig verdorren te voorkomen. Als de bloemen zich daartoe maar eenigermate leenen, als de bloemstelen dus maar voldoende lang zijn, plaatsen wij de afgesneden bloemen eenigen tijd in een emmer of een flinken kan, zoodat ze met de stelen diep in het water staan. Eerst daarna schikken wij ze in vaasjes en dergelijke. Kunnen wij het zoo doen, dat aan den bloemsteel een blad blijft zitten, dat in de vaas onder water komt, dan is dat zooveel te beter. De vaasjes zelf zetten wij ook niet in de volle zon. Plukken wij een roos voor ons knoopsgat, of voor corsageversiering van onze dame, dan branden wij met een lucifer het uiteinde van den stengel dicht, of, willen wij erg precies te werk gaan, dan lakken wij het dicht met eert' paar druppels brievenlak. Willen wij een bouquet, door ons zelf gesneden bloemen, mee op reis nemen, dan zetten wij ook deze geruimen tijd diep in het water, bijVoorbeeld een geheelen nacht, na de bloemen den avond tevoren, na zonsondergang, te hebben gesneden. Na aankomst zetten wij ze in kokend water. Is langzamerhand dit water afgekoeld, dan nemen wij de bloemen er uit, knippen of snijden het ondereinde van de stengels af, en plaatsen alles in frisch water.

——me—sm—^m^^^^^^mmmmimimmmsmmmmmmmmmmmm*^^ Heerenstr. 27, Leiden; Cor Rietveld, Doelstr. 262, Maasland; J. Mesu, Achtersingel Q 128, Middelburg; Lena Woldringh, St. Annastraat 153, Nijmegen; Stien Bolman, Volmarijnstr.- 36a, Rotterdam; N. v. d. Schoor, Wolphaertsbocht 42b, R'dam; Toosje Verwayen, Aert v. d. Nesstr. -128, R'dam; Annie Fresco, ie v. d. Boschstraat 60, Den Haag; Marie Willemse, S 142. Terwolde (Gld.); Geertje Been, Wolvenplein 1, Utrecht; Corrie Hofland, 2e Maasboschstr. 47, Vlaardingen; P. Nap, Rijndijk, 116, Voorschoten; Bertus Prenen, Rijndijk 124, Voorschoten; Nico Smit, Oranjestr. 32, Wormerveer; Nelly Zwan, Dampad 40, Zaandam; Dirk van Horssen, Gamerschestr. 27A, Zalt-Bommel; Waltraud Heinrich, Kostverloren straat 59, Zandvoort.

■■■■■■■■■■■i

#••.•> •• a ■ ■ a■ ■

DE LENTE

Mej. Schotvanger heeft op het versje van Henk de Wilde, onlangs in ons blad stond, een aardige compositie gemaakt, zang- en pianostukje, dat wij ditmaal eens als uitzondering — onze jonge vriendinnetjes en vriendjes voorleggen.

dat een aan —

gfegaagék

Tante Kaatje zegt. Ik vraag m'n man nooit wat hij doet als hij van huis is. Zulke vragen geven toch niks. Ik ga 't liever zelf onderzoeken. M'n neef Jan vindt altijd iets als hij aan den wandel is. Ik heb zoo'n idee, dat hij zelfs niet wacht, totdat de menschen het verloren hebben. Moderne sprookjes. D'r was een badplaats, die een reclameplaat liet maken, waarop de zee, èn het strand, èn het badhuis, èn de hotels, èn de promenade precies waren afgebeeld, zooals ze er uit zagen. Spaarzaam. ,Ik ken'n man," zei Jonassen, „die in vijf jaar geen cent voor zich zelf heeft uitgegeven." .Dat kan niet," zeiden de anderen. ,Dat kan wèl" zei Jonassen, „hij komt de volgende week eerst vrij." De verstandigste weg. Wat hier volgt is werkelijk gebeurd. Kleine Karcl is vreeselijk bang om dood te gaan. Onlangs zegt hij tegen z'n moeder: „O moes, ik heb toch zoo naar gedroomd " „Wat dan schat?" „Ik droomde dat ik dood was en dat ze me in 'n naren zwarten wagen legden. Maar dat vond ik toch zoo griezelig, dat ik er onderweg uitsprong." 'n Rare tweeling Pat. de Ier, komt z'n vriend Mike tegen. „Wel Mike," zegt^ ie. .ben je weer in de stad?" „Ik ben in geen vijf jaar in de stad geweest," was het antwoord. „Maar Mike, ik heb toch

t

Nu moeten jullie me ereis helpen. Ik heb een heel moeilijken brief van een paar vriendjes van jullie gekregen, een meisje en een jongen, zusje en broer. De zus schreef: Tante Lize, ik heb evenveel zusters als broers. De broer schreef: Ik heb half zooveel broers als zusters. Kunnen jullie me nu zeggen, hoeveel broers en hoeveel zusters er waren ? Zendt vóór 5 Juli a.s. je antwoord aan Tante Lize, Galgewater 22. Leiden en ge hebt kans op een mooien prijs. Past dus goed op!

3

r)

"r*^ /T>

sr^

/Q_
h,

AMMJU^^te Uw».****) wmi^&mid^toMymM

fyulvuxgTMnte vuüs-iw

^ uxpMM

Vw

•:-•♦ • «••••. • • • 1

JONGENS EN MEISJES EEN HOEKJE APART! ONDER REDACTIE VAH TAHTB LIZB

De prijsvraag van 23 Mei viel blijkbaar in den smaak, want zelden heb ik nog zooveel antwoorden gehad, ik had dus heel wat na te kijken. De oplossing van het raadsel was Prinses Juliana. i, 14, 13, 4, 6, 13 zijn pannen, 1 o, 6, 7 is les, 12, 2, 2, 6, 5, 10, 6, 6 is arreslee, 2, 6, 3, 7 is reis, 8, 9, 10, ii is Juli. Juist omdat het gevraagde raadsel Prinses Juliana is, en de antwoorden van over het heele land kwamen, heb ik getracht de prijzen 'over het geheele land te verspreiden, en móest ik heel

wat Amsterdammertjes, Rotterdammertjes en Hagenaars teleurstellen, want natuurlijk komen van deze groote steden altijd het grootste aantal inzendingen. Hieronder volgt de lijst der prijswinnaars : , Tilly Odinol, Kalverstr. 28, A'dam; Liza Timmermans, Wassenaarstraat 27, Bergen op Zoom; Annie Schoneveld, Bronkhorststr. 5, Delft; Bep Hamersma, Vondelstr. 40, Deventer; Riek Muis, Groote Overstr. 53, Deventer; Plonia Kamberg, H. H. Suisstr. 78, Dordrecht; Judith Tilemon, Hendrikstr. 41, Dordrecht; Janna Ebbink, Madoerastraat 18, Enschede; Gretha v.d. Bosch p.a. Mevr. Douwes, v. Boetzelaerlaan 134a, Den Haag; Dora en Corrie Simons, Mariottestr. 47, Den Haag; A. G. Pot, A 208, Heerde (G.); A. L. Simons, Zonnelaan 5, Hilversum; L. v. Loo, Breesaap M 16 G, IJmuiden; Neeltje Kuivenhoorn,

ELKE WEEK EEN VRAAG. Tommy H. te Rotterdam, die onlangs leelijk tegen een deur is aangeloopen en een leelijke blauwe plek heeft gekregen, vraagt nu heel nieuwsgierig: Tante Lize, hoe komt het, dat je huid zoo blauw wordt? Je huid wordt niet blauw door zoo'n stoot, Tom. Er is wat anders gebeurd. Je bent met je bol tegen een hard voorwerp aan geloopen, doch niet hard genoeg om de huid, zooals gebeurt, wanneer je je snijdt, open te maken en het bloed te laten ontsnappen. Dat wil nu volstrekt nog niet zeggen, daf de bloedvaten, die vlak onder de huid zitten, niet kapot zijn gegaan. Dat is wel degelijk gebeurd, het bloed kan echter niet naar buiten wegvloeien en heeft zich in tj* weefsels onder de huid opgehoopt. Het bloed, dat anders rood ziet. heeft bij deze wegvloeiing zijn roode kleur verloren en door de huid heen ziet het er blauw uit. Langzamerhand droogt het bloed op en de buil wordt almaar dunner, het gezonde weefsel en het versehe bloed hexstellen zich. Wanneer je weer eens zoo'n stoot krijgt, vraag dan aan vader, moeder of een ander groot mensch, of ze er direct een breed mes vlak tegenaan willen leggen en voorzichtig met den platten kant willen drukken. Op deze wijze wordt het ontsnapte bloed wat beter verdeeld en de buil niet zoo hoog. Onderwijzer: Als je moeder een trekpot heeft, waarin een hectoliter thee zit en kopjes van 0,25 liter, hoeveel kopjes kan ze er dan uitschenken? Bob: Geen een mijnheer. Want een trekpot met een hectoliter thee kan moeder onmogelijk optillen. .———^^^^^^

1

—

--'..■..-

DE VROOLIJKE BLADZIJ

EEN NIEUWE PRIJSVRAAG

/üt

—

ä

9

vorige week een man gezien, die sprekend op je leek. Nou, als ik je goed aanzie, was z'n snor een beetje grijzer. Zeg Mike, heb je misschien ook een tweelingbroer, die een of twee jaar ouder is dan jij?"

Je zuil zien daar word ik beroemd door

Waarom niet. Op het menu stond gehakt Doch de gast nam het niet. De restaurateur was er lichtelijk verontwaardigd over. „Wel mijnheer, dat eet ik nooit. Thuis en elders niet."

iedereen zal er over spreken

MLI

-JIM III Ml«

Kijk eens hoe de menigte bewonderend voor mi|n schilderii slaat

Water gauw D'r is een luffrouw flauw gevallen

ONTGOOCHELING

HET KORTE VERHAALTJE

Het gevaar van raadseltjes raden. Henry was dol op Marie, maar dorst haar niet te vragen. Marie wou 't zoo graag laten merken, dat Han haar niet onverschillig was. Onlangs troffen ze het. dat hij op een zondagmiddag op visite kwam net toen er niemand thuis was. Marie's hartje popelde. Maar Henry was geen man van veel conversatie, vooral niet wanneer hij zich verlegen voel dei Teneinde raad stelde Marie voor raadseltjes te raden. „'n Prachtig idee. Begin jij?" •Qoed, ik zal wat in mijn gedachte nemen en jij moet mij vragen, dan zal ik met ja en neen antwoorden. Uit mijn antwoorden moet iü mijn geAanweilgen natuurliik uitsesloten dachten raden." Hoe lieflijk is alles wat men in de „Prachtig. Is 't hier dichtbij?" natuur aantreft! .Ja."

„Is het lang?" „Neen." „Is het wit?" ^Neen." „Is het rood?" Ja." „Heeft het een mond?' Ja." „Een groote?" Ja." „Zie je het graag?" „Neen." "Zou je het erg vinden als je het nooit meer zag?" „Neen." Zou niets je ertoe kunnen brengen er werkelijk veel om te geven?" „Neen." „O Marie, dan kan ik dus gaan?" „Jij gaan. Henry. Waarom? ik had jou toch niet in gedachten genomen 't Was alleen maar de brievenbus die aan den overkant staat, domme jongen 1"

„Lust u het niet?" „Dolgraag. Maar zie je thui eet ik het niet omdat ik wet wat ze er in doen En buitens huis eet ik het niet omdat i niet weet wat ze er in doen. Een ernstig geval. Ring-ting-ling ging de teh foonschel. De dokter stapt met een verveeld gezicht nas het apparaat. .Hallo, hier dokter Smith, Aan den anderen kant ve telde z'n collega Jones, dath en nog twee doktoren in c sociëteit bridge wilden spelei maar geen vierden man hadde of hij ook kwam. „Direct," zei hij en z'n ste klonk ernstig. „'t Spijt me vrouw, maar zal weer weg moeten." „Is 't zoo ernstig?" „Ja. d'r zijn al drie doktor« bij en ze kunnen het ni zonder mij af." Een vriendschappelgke raad. Een bezoeker bestudeer over en weer de spijskaart een zeer gedistingeerd resta rant. Toen riep hij den kein en zei: „Kijk eens ober, ik heb ma een rijksdaalder bij me. V* kunt ge me recommandeeren .'n Ander restaurant." w de onverwachte maarzeker go bedoelde raadgeving. Allemaal 'n Vreeselijk leven. Mevr. schiet vol schrik uit kamer en ziet van boven trap. hoe mijnheer beneden 11 ,0 mannie, hoe komt da Heb je 'n tree gemist?" „Geen enkele." klinkt l vol galgenhumor, „ik heb allemaal stuk voor stuk % raakt."

lil- AMA/.ONti VAN DK KIVIBR,

^^mmmm^m^mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm- mmmmmmmmmmmm WAT DE DOKTER ZEGT

OMGEVIN FOTO'S VAN M. C. DE HAAS •Ransdorp, Als een reus verheft hij zich daar te midden van het rustige dorpje, dat ligt als een eilandje in een groene zee van weide, weide. Afgebroken is zijn spits, hetzij door den tand des tijds, hetzij door de donderbussen der Spanjolen, maar stout en sterk staat daar nog het lichaam van den kolossus, getuigenis afleggend van eeuwen. En op zijn transen groeien struiken en boomen en zijn holle ruimte biedt schuilplaats aan valken en uilen, 't Is Ransdorps roem, die oude toren.

Oe tuinstad over het y.

Oe toren van lansdorp

Een aardig poortje, dat wat midde'eeuwsch aandoet, zooals trouwens de geheele Patrimoniumbouw over het IJ. De voornaaipste woningbouwvereenigingen benoorden het IJ hebben elk haar eigen woningtype, die onderling scherpe contrasten vormen. Wat echter vele der tallooze straatjes intient en gezellig maakt, dat zijn de voortuintjes met hun rozenstruiken en de voorgevels met klimop, wingerd of rozen begroeid. Vooral een deel der Leeuwerikstraat en de Meeuwenlaan bieden den wandelaar in den zomer een heerlijken aanblik. Tallooze city-menschen nemen Zondags een pontje en wandelen door deze buurten, naar de rust en stille aangenaam aandoen.

4

Nog iets over wonden. Het is den één of ander misschien wel eens opgevallen, dat de tijd, waarin een wondje geneest, zoo verschillend lang kan zijn, natuurlijk afgezien van weer stuk stooten, infectie, enz. Men kan bijvoorbeeld gemerkt hebben, dat een flinke snee met een mes in enkele dagen dicht kan zijn, terwijl een veel kleiner schaafwondje, b.v. ontstaan doordat men met zijn hand langs een muur beeft gestreken, soms na weken nog niet geheel dicht is. Waar zit hem dit in? Een snijwond door een scherp mes bezit twee wondvlakten, die netjes glad zijn, terwijl de weefsels onmiddellijk naast die wondvlakten eigenlijk niet beschadigd zijn. Die wondvlakten kunnen zich direct keurig tegen elkaar leggen, „verkleven", zooals we dat noemen, en bet gezonde weefsel aan weerszijden vormt snel het weinigje nieuw weefsel, dat noodig is om de wond te sluiten. Bovendien is er geen ontbreken van opperhuid; de twee sneevlaktendaarvan kunnen zich ook direct tegen elkaar leggen en met een nauwelijks zichtbaar litteekentje vergroeien. Geheel anders • is het met een schaafwond. Hierbij is een heel lapje opperhuid verdwenen en als het wat dieper gaat, ook wat van het onderliggende weefsel. Bovendien is de bovenste laag van het weefsel op den bodem van de wond door het ondergane geweld flink beschadigd. Hier zijn geen wondvlakten, die zich tegen elkaar kunnen leggen en verkleven, en geen huidranden, die vergroeien kunnen. Hoe gaat de genezing nu? Eerst groeit vanuit den bodem van de wond nieuw weefsel op, herkenbaar aan zijn frisch roode kleur, totdat de diepte van de wond is opgevuld. Daarna pas wordt dit nieuwgevormde weefsel vanuit de omgeving door opperhuid bedekt en als we scherp kijken, zien we die nieuwe opperhuid als een fijn wit zoompje over de wondvlakte voortschuiven van de randen uit. Zoo duurt het veel langer voor de wond geheel dicht is en dan blijft er tenslotte nog een veel duidelijker litteeken bestaan, niet als een fijn lijntje, maar als een verdiept plekje, lichter van kleur dan de omgeving. Dit is dus lang zoo'n gunstige manier van genezing niet als de vorige, maar toch evengoed een ongestoord verloop. Op vele wondjes ziet men een korst verschijnen, bestaande uit gestold bloed, weefselvocht, enz. en het verdient altijd aanbeveling die korst rustig te laten zitten, want daaronder verloopt het genezingsproces in den regel vlot en snel. Het is ieder trouwens wel bekend, dat bij het afvallen van het korstje blijkt, dat de wond er onder zoo goed als genezen is. En ook weet men, dat het afpeuteren van het korstje altijd weer een wondvlakte bloot legt, die vaak weer gaat bloeden. Zooals gezegd: men blijve dus van

——^-

die korst af! Trouwens alle gepeuter aan een wond is natuurlijk uit den booze, vooral met het oog op bet infectiegevaar. Men heeft dus gezien, hoeveel gunstiger de eerstgenoemde manier van genezing is en het spreekt van zelf dat de arts, als hij het in zijn macht heeft, die eerste manier van genezing zal pogen te bewerken. Dat kan bij een kleine, eenvoudige snijwond al door een goed zittend verband, dat de wondvlakten netjes tegen elkaar drukt. Vooral hierom nu moet een gapende snijwond zoo spoedig mogelijk gehecht worden. Daardoor leggen we de wondvlakten dan weer tegen elkaar en in enkele dagen is de wond met een fijn, lijnvormig litteeken genezen, al was ze ook vele centimeters lang. Moest zoo'n wond op de tweede manier dichtgroeien, dan zou het weken duren en het resultaat zou een veel bieder en leelijker litteeken zijn. Onze operatiewoniden geven een mooi voorbeeld van die snel verloopende genezing van lange snijwonden; door de gladde sneevlakten en de zorgvuldige hechting genezen die ook in enkele dagen, hoe lang ze ook zijn. Zoo'n „snijwond", die gehecht kan worden, ontstaat volstrekt niet alleen door een mes, maar ook wel door stompe voorwerpen. Zoo ziet men vaak lange sneevormige wonden na een val op het hoofd, b.v. tegen een trottoirband aan; ook wel vóór op de knie. Deze komen voor hechting zeer zeker in aanmerking, zooals men trouwens over het algemeen wel blijkt te weten. Vooral zoo'n hoofdwond kan geweldig wijd gapen en de hechting is hier 'n dankbaar werk., Echter kan na de hechting het verloop van de genezing alleen dan zoo gunstig zijn, wanneer de wond niet geïnfecteerd is. Is de kans daarop erg groot, dan hechten we daarom nooit, daar het dan juist noodig is, dat de wond flink wijd open blijft. Blijkt na de hechting later, dat de wond geïnfecteerd is, dan dwingt ons dat zelfs de hechtingen weer te verwijderen. De juiste handelwijze in dergelijke gevallen is alleen door den arts te bepalen. Dr. H. L. S.

FILM-FILMPJES Mary en Doug in Europa. Mary Pickford en haar man, Douglas Fairbanks, die voor de tweede maal een reis door Europa maken, worden, zooals te verwachten was, overal weer echt hartelijk ontvangen. In Londen werd hun een souper in de Embassy Club aangeboden, waar Mary de eer genoot een plaats te hebben tusschen Prins George en Prins Oholensky. Tot het gezelschap behoorden verder o.a. Lord en Lady Mountbatten. Ook in Parijs viel hun een hartelijke ontvangst ten deel. Het echtpaar ging vandaar naar Spanje en denkt er over naar Frankrijk terug te keeren om er een film op te nemen, waarschijnlijk een historisch werk. Ze zijn thans in Berlijn.

RARE GASTEN Als ge, zooals ik onlangs deed, een dag kon doorbrengen in 't gezelschap van de huishoudster uit een der grootste hotels ter wereld, zouden 't eene óogenblik uwe lachspieren in werking worden gesteld, 't andere uwe traanklieren bij 't luisteren naar de verhalen over de duizenden gasten, die daar iederen nacht logeeren. Er zijn blijkbaar menschen, die, als ze op reis gaan, hun goede manieren en vooral ook hun eerlijkheid thuis laten. Anderen vergeten hun gezond verstand met zich mee te nemen. Alle gasten, die in een hotel logeeren, nemen natuurlijk vroeger of later afscheid; 't wonderlijke is echter, dat ze zooveel meer nemen, dan afscheid alleen. Men zou er zich bijna over verbazen, dat de hotelhouder ni^t alles vastspijkert of met kettingen aan den muur bevestigt. We kwamen over dergelijke dingen te spreken, toen bovengenoemde huishoudster ons de linnenkamer van dit 2200 kamers rijke hotel liet zien; een kamer, zoo groot als een balzaal en van onder tot boven gevuld met lakens, dekens, sloopen, handdoeken, enz. Toen ik haar vroeg, hoeveel linnengoed iederen dag door de gasten gebruikt werd, liet mej. P. me een getypte lijst zien, die uitwees, dat er gemiddeld 6000 lakens, 6000 sloopen, 1500 spreien, 8000 gewone en 5000 badhanddoeken in omloop waren. Hiervan verdwijnen per maand 2000 gewone en 300 badhanddoeken. Er moeten heel wat oneerlijke menschen zijn, willen er 30.000 handdoeken per jaar verloren gaan. „Nemen de gasten ook andere dingen mee?" vroeg ik. „Alles!" zei mej. P., „behalve de grootere meubelstukken; dekens worden meegenomen, ofschoon 't hotelwapen boven in den rand geweven is, vorken, lepels met hotelinitialen er op." „Vrouwen zijn zeker de hoofdschuldigen?" vroeg ik. „O neen, volstrekt niet; mannen gaan zelfs veel verder, dan vrouwen; ik heb er gekend, die de electrische geleiding afsneden om schrijftafellampjes in te pakken; anderen stopten de beddekleedjes in hun koffer, zelfs de platen in lijst, die aan de muren hangen. Sommigen leegen 't schrijfbureau volkomen van schrijfpapier, enveloppen, penhouders, pennen en vloeiboeken; zelfs 't fleschje inkt nemen ze mee; de zeep uit de badkamers en de drinkglazen." „Het is bijna niet te gelooven!" zei ik, „maar ge wordt misschien schadeloos gesteld door al de zaken, die de gasten vergeten mee te nemen." „Neen!" zei juffr. P., „want we rusten niet voor we den eigenaar z'n eigendom hebben teruggegeven." „Laten veer menschen wat liggen?" vroeg ik weer. „Door elkaar vergeten dagelijks 250 menschen iets," was het antwoord.

====—=—^————-—"«WWii»|W*PW«^iPP^I«P^WP

„Wat vergeten ze?" „Alles, van een tandenborstel tot de kostbaarste juweelen. Een dame liet een bontmantel in de kast hangen, die zeker 5000 g,ld. had gekost." „Wat is wel 't meest bijzondere, dat door iemand is achtergelaten?" „Wel," zei juffr. P. lachend, „de prijs zou toegekend moeten worden aan een heer, die z'n glazen oog vergat, 't Kamermeisje werd er onpasselijk van toen ze 't op de waschtafel zag liggen." „En eischte die heer z'n oog op?" „Ja telegrafisch zelfs! Dit geval is eenig, maar hoeveel menschen valsche tanden of valsch haar vergeten, is niet te zeggen. Met 't laatste zouden we wel een matras kunnen vullen. Dikwijls wordt de eerlijkheid onzer kamermeisjes op zware proef gesteld. Een meisje vond onder 't hoofdkussen van een der gasten een portefeuille met f 10.000 aan bankpapier er in; 't was meer geld, dat ze ooit bij elkaar had gezien, maar ze bracht 't onmiddellijk op 't kantoor. Een andere gast gaf z'n pak aan een knecht mee om op te persen en uit te borstelen; in een der zakken werd een portefeuille met f 15.000 gevonden. De gast had z'n geld nog niet eens gemist, toen 't hem reeds terugbezorgd werd. Ja, 't is wel wonderlijk," vervolgde ze, „zoudt u, als u een saxophone bespeelde, dat groote koperen instrument, dat toch zeker in 't oog moet vallen, vergeten mee te,nemen? Hier verbazen we ons over niets meer, violen en fluiten, trommels zoo groot, dat er een baby in zou kunnen slapen, honderden nachttoiletten en pyjama's, paarlen colliers en kostbare ringen, men kan 't zoo gek niet verzinnen of we vinden 't in de door gasten verlaten kamers." Ik zweeg; ik dacht aan de ervaringen van tram- en spoorwegmaatschappijen en aan die onzer groote stoombooten op Indiëen kwam totde conclusie, dat deze dame zeker niet overdreven zou hebben. Uitslag van den Vijf-guldensprijsvraag De volgende prijsvraag zetten wij den 23611 Mei in ons blad. Twee vrienden, die heel goed konden fietsen, gingen een weddenschap aan wie het eerste een zekeren weg heen en terug kon hebben afgelegd. De weg was precies 12 kilometer lang. Jan reed zoowel heen en terug met een constante snelheid van 10 kilometer per uur. Piet reed den heenweg met een snelheid van acht kilometer per uur en toen hij zag, dat Jan hem voor was, spurtte hij en maakte toen 12 kilometer per uur. Wanneer men het gemiddelde aanziet, zou men denken, dat ze gelijk aankwamen. Rekent het maar eens na en zendt uw antwoord vóór 31 Mei aan de redactie afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden. De juiste uitslag is de volgende: Jan reed 10 K.M. per uur, dus doet over de heenreis 1 uur en 12 minuten, en over de terugreis 1 uur en 12 min., bij elkaar 2 uur en 24 min. Piel

rijdt eerst 8 K.M. per uur, dus doet over de heenreis 1.30 min., terug doet hij 12 K.M. per uur, /lus legt den weg in 1 uur af, heen en weer dus 2.30 uur, zoodat Piet 6 minuten langer heeft gereden dan Jan. De volgende 5 inzenders kregen een prijs van f 1.—. Allereerst: W. W. Klink, Oudedijk 241b, R'dam, die ons er een aardig vers bijzond, maar veel te lang om te plaatsen. Verder: Mej. B. Godfried, J. D. Meyerplein 12 hs, Amsterdam; Mej. T. Telkens, Tasmanstr. 1^2, Den Haag; Mej. J. v. Dijk, Hertenstraat 14, Zwolle; M. C. Beerling. Station Schagen (N.-H.). Verder kregen troostprijzen: E. de Jong Berkelaar, v. Cleefkade 9, AalsmeerT Mevr. D. M. M. Vis-v. Hutten, Emmalaan 16, Afphen a/d Rijn; H. J. Posthumus, 5e Reg. Inf., ie Schoolc, Amersfoort; Mej. Bloemer, Pr. Hendrikkade 83 huis, A'dam; Mia Brune, Vrolikstr. 453 1, A'dam; M. J. Jürgens Jr., Govert Flinckstr. 420 hs., A'dam; Joh. Verhoef, Rechtboomsloot lóhuis, A'dam; Mej. G. v. Bemmel, Molenstr. 23, Bennekom- Hendrikav. d. Horst, Warmoezierstr. 23, Den Haag; Mevr. Nijland, 's-Gravenzandelaan 137, Den Haag; M. Simonis. West Einde 379, Den Haag; Klaas Veerman, Cromvlietplein 51, Den Haag; L. de Ridder, Jan Nieuwenhuyzestr. .26, Haarlem; Bram 't Horst, de Wetstr. 29, Leiden; Jaap Bellaar, Spruyt Hondstr. 12. Maastricht; A. J. J. v. d. Laar, Beatrijsstr. 51; R'dam; Mej. A. Mol, Sophiakade 29, R'dam; Mej. B. Israël. Frarvciscastr. 6. R'dam; P. C. Hoogendijk, Zwolschcstr. 67, Scheveningen; G. Schuringa, Pekelderweg, Boerendiep Stadskanaal, Emmy Reuses, Rijksstraatweg L 251, Velsein; Bertus Prenen, Rijndijk 124, Voorschoten; Willem Klein-Langenhorst, Waliënscheweg 108. Winterswijk (G.); M. Dints, Riouwstr. 36, Wormcrveer.

Nieuwe Vijf-guldens-prijsvraag Wij A-ragen u deze week om ons een goede definitie in zoo weinig mogelijk woorden te geven van het begrip verstrooidheid. De beste inzending krijgt den vijfguldens prijs. Ook zijn er vele troostprijzen. Stuurt uw antwoord uiterlijk 5 Juli a.s. aan de Red. Galgevvater 22, Leiden, afd. Prijsvragen.

Onderschriften prijsvraag ■Den 23en Mei vroegen wij een onderschrift bij het plaatje waar twee beeren biljart samen spelen. Het volgende onderschriftje van J. v. Gijzelen, Volmarijnstr. 15a, R'dam, slaat er al bijzonder aardig op. Leest en oordeelt u maar zelf. BILJART SNOEVERS. Als de queue niet zoo licht was En de pomerans niet zoo slecht. Als de hallen beter liepen En het biljart stond beter recht. Dan — had ik de partij wel gewonnen Zoo snoefde onze Jan. Maar Jan kon het beter bekennen. Jan kon er geen snars nog van. Verder krijgen troostprijzen: Corn, de Leeuw, Hoogte Kadijk 83 I, A'dam; G. de Wagter, Quellijns.traat 137 II, A'dam; Liza Timmermans, Wassenaarstr. 27, Bergen op Zoom; J.L. v. d. Spiegel, Kon. Wilhelminalaan 404, Den Haag; Isabella Verspoor, Fransbekkerstr. 37a, Charlois R'dam.

mmmm^

Een onderschrift gevraagd. Zendt dit vóór 5 Juli a.s. aan het adres Redactie Werèldrevue „Bijschriften-Prijsvraag", Galgewater 22, Leiden. Als prijs wordt f 2.50 toegekend met vele troostprijzen.

CORRESPONDENTIE C. N. te Rotterdam beweert, dat men zuiver wetenschappelijk zijn liefdesverklaring kan afsteken. De algebraïsche formule luidt (x — s) (b — u). C. V. te Charlois. Neen, deze prijsvraag is niet geschikt. B. T. te 'sGravenhage. Bij de beoordeeling van dergelijke antwoorden staat bij ons voorop, dat hij of zij, die door gebruik van niet aan den eisch beantwoordende woorden, het aantal kunstmatig opdrijft, niet of slechts bij uitzondering in aanmerking komt. Dat is een premie op nauwkeurig werken. Waar zouden wij den tijd vandaan moeten halen, indien wij verplicht waren, alle inzendingen woord voor woord te controleeren? Wij nemen z.g. steekproeven. Niet een, want een ieder, kan zich vergissen, maar meerdere, doch als het blijkt, dat er, meerdere malen iets aan hapert, dan leggen we de inzending in den regel naast ons neer. A. v. W., Den Haag. Het spijt mij, dat ik uw keurig geteekende prijsvraag ditmaal niet kan gebruiken. Zij is te moeilijk. /. H. N., Den Haag. Wij hebben vroeger de teekening herplaatst, doch kregen toen klachten, dat dit zooveel onnoodige plaatsruimte beslaat. Dat opzoeken is toch eigenlijk maar een kleine moeite. A. L. te Rotterdam. Wanneer u noch iiL het blad noch in de briefwisseling er iets van gehoord heeft, dan waren de inzendingen ongeschikt. W. CA., Den Haag. Wij ontvingen uwe foto's en kunnen deze tot onze spijt niet plaatsen. U heeft wel een aardigen kijk op uw onderwerp, doch mist nog de technische volmaaktheid om van de foto's te maken wat er van te maken is. Waarom abonneert u zich niet op een goed fotoblad, dat u gelegenheid geeft om uw foto's critisch te laten beschouwen? Wij kunnen u De Camera (adm. Hofwijckstraat 9, Den Haag, prijs f 1.50 per kwartaal) daarvoor zeer aanbevelen. Uw foto opening rijwielpad kwam helaas te laat. Na .Maandagmorgen eerste post kunnen wij geen actueele foto's meer opnemen. Louis //., Amsterdam. De kinderfoto's zal ik gaarne plaatsen. Hebt gij die zelf gemaakt? De andere foto's zond ik terug. Ook u kan ik den raad geven om een goed fotoblad te lezen. Neem voor f i.^o per kwartaal De Camera, adm. Hofwijckstraat 9, Den Haag. Gij hebt dan ook het recht uw foto's te laten beoordeeleri. C. N. te Rotterdam, x (iks) — s = ik; b —u = bemin u. Dus (x —s) (b—u) is: ik bemin u. Wie steekt daar een speld tusschen ?!

ARNHEM VffiRT FEEST

L

Overzicht van de groote markt, waac de koningin, vanaf het Gouvernementsgebouw de gezamenlijke arnhemsche zangkooren aanhoorde

WERELDREVUE

WEEKBLAD ONDER LEIDING VAN M. E. R. CURIUS. BED ACTIE-ADBES GALGEWATER 22. LEIDEN.Tel. 760.

27JUNI 1924

^^^^^^M

^^^^^^^^^^^^^—^^—

■

goed bewaard gebleven, dat de | honden het vleesch aten en dat men de planten, die het dier in zijn bek had, toen het door het ijs zakte, nog heeft kunnen determineeren.

WEEKPRAATJE

Uitersten In de dultsche Republiek Ünks Heinig. Bernstein en SoUmann op weg naar de ritting van den sociaal-demokratlachen partijdag, rechts, de gewezen kroonprins sn zijn gemalin bij de inwijding van een gedenkteeken Matteotti, op laaghartige wijze vermoord. De verontwaardiging hierWAT BUITEtf EN BINNEN over is algemeen. En daar de aanONS LAND GEBEURDE stichters van den moord in MussoUni 's naaste omgeving zitten, voelt de 17—23 Juni italiaansche premier er zich niet beWanneer een ernstige ziekte, onpaald aangenaam door getroffen. danks de zorgzame behandeling van Generaal Smuts is ook een voorsen bekwamen arts, niet wijken wil beeld geworden van den dokter, dien HI er al te veel tijd noodig is, eer men niet langer begeert. De jongste ie eerste teekenen van herstel zich verkiezingen in Zuld-Afrika bezorgjestendigen,. dan worden de verden hem een geweldigen échec. wanten en vrienden van den kranke Dit zijn de groote gebeurtenissen mgerust, dan roepen ze om een in de afgeloopen overzichtsperiode. in deren dokter.' Daarbij vallen enkele „kleinere" dinDit „procédé' ziet men in vergen in het niet. B.v. dat Engeland «hillende landen van ons zieke Euromet Mexico in moeilijkheden is, dat ja. en ook daarbuiten, volgen. Polncaré in Duitschland de bepalingen omGeneraal NoUet Frankrijk heeft het in meerdere Een der jongste portretten, welke trent de controle op 'de pers verDe minister van oorlog in bet >pzichten radicaal toegepast. Poinvan hem gemaakt zijn, ministerie Herriot. scherpt werden en de reisbelasting jsaré kreeg den bons, Millerand moest afgeschaft is. idjn „betrekking" verlaten. Detoo» Dit laatste is voor ons land wel renaar Herriot, de doortastende van belang. Want nu is er weer mrgemeester van Lyon, nam de kans op een aantal onzer oostelijke eiding der regeering. Doumergue, de bufen in onze badplaatsen. Wij md voorzitter van den Senaat, behebben zoo'n voordeeltje wel van rok het paleis in de Champs Elysées. noode. Want economisch is het bij De eerste ontmoeting tusschen óns nog misère. ierriot en de Kamer bracht voor Dat bewijst de opbrengst der belen nieuwen premier niet bepaald lastingen, die in de eerste vijf maanen overweldigende meerderheicLDesden van 1924 een stuk bij 1923, ook Jettegenstaande hoopt hi] het wel al geen recordjaar, terugblijft. e zullen blijven bolwerken, tenminste De regeering maakt nu ernst met dj heeft in Londen, waar hij zijn haar verhooging der invoerrechten. »llega Ramsay MacDonald ging 9pNu het maximum der directe beoeken, met dezen afgesproken samen lastingen is bereikt, moet de rest n September de zitting van de door indirecte heffingen worden gefolkenbondsvergadering bij tewonen. vonden. De rijwielbelasting, een In afwachting hiervan hopen de onderdeel van dit stelsel, werd door pallieerden 15 Juli een bijeenkomst de Eerste Kamer aangenomen. n Londen te houden en vooraf ging In de Tweede Kamer was er een ierriot 'n bezoek aan Brussel brengen. hartstochtelijk debat naar aanleiding Mussolini, die een tijd lang in van de interpellatie over het niettalie het voorbeeld was van een goedkeuren der statuten van de linister, die wel vast in het zadel vereeniging „De dageraad". at, voelt het regeeringspaard ook De koningin bezocht Arnhem en luchtig steigeren. Zijn eigen partijwerd daar in gezelschap van den prins Gaston Doumersue pnooten hebben het beest schichtig hartelijk ontvangen. de nieuwe president Tan de fransche Republiek wu sinds »orig jaar Februari »oorzitter van pmaakt. En op een allergemeenste den Senaat Hij is de eerste protestante president, die Frankrijk ooit heeft gehad. Doumergue De nieuwe burgemeester van Grorianier. Eenige fascisten hebben een heeft een lange politieke looobaan achter zich en was »erschillende malen minister. Hij stamt ningen werd plechtig geïnstalleerd. uit een boerenfamilie en is ongehuwd. an hunne vijanden, den socialist

VAN LEVEN EN DOOD. Het wonderlijke raadsel, dat het leven wordt genoemd en het. in niet geringere mate raadselachtige, dat men met den dood aanduidt, heeft, zoo lang de mensch bewust leefde, zijn aandacht gehad. Het kind, wiens denkkracht ontkiemt, wordt, als het ware onbewust, door dit onbekende beziggehouden, de grootste denkers en onderzoekers wijden er hun aandacht aan, de filosoof maakt het tot het onderwerp en uitgangspunt zijner redeneeringen. * Hoe grooter de kennis,«, hoe dieper het inzicht, des te sterker het weten is, des te openhartiger is de erkenning dat leven en dood twee groote raadselen zijn, ook op heden. Wat echter niet wegneemt, dat met gver en volharding gepoogd wordt, de oplossing van dit mysterie binnen den cirkel van het menschelijk begrijpen te halen. Het ia op zichzelf hoogst belangwekkend, ook voor den leek, om na te gaan, hoe deze studie systematisch wordt voortgezet, gesteund door de instrumenten en hulpmiddelen, welke eveneens meer en meer volmaakt worden. * Mij trekt het altijd om de in populairen trant gehouden boeken te lezen, welke over dit onderwerp zijn geschreven en ik geloof wel, dat er onder de lezeressen en lezers van ons blad genoeg personen zijn, die zich daar eveneens voor interessieren. Daarom wijs ik in dit weekpraatje op een boek, dat voor korten tijd verschenen is, als een decider Nederlandschebibliotheek, uitgegeven door de Wereldbibliotheek in Amsterdam. Het is van de hand van Prof. Dr. J. Boeke, den utrechtschen hoogleeraar en draagt als titel Algemeene biologie, leer der levens verschgnselen. * * * Prof. Boeke verstaat de kunst een moeilijk onderwerp in bevattelijken vorm te behandelen. Men moet zich natuurlijk niet voorstellen, dat zoo'n boek even gemakkelijk gelezen kan worden als een romannetje, doch wie van ernstige lectuur houdt, kan het werk zeer wel begrijpen, vooral omdat het ruim en verstandig geïllustreerd is. ♦ *

Generaal Smuts. ie bij de jongste verkiezingen in Zuid Afrika de nederlaag leed.

Het ministerie Herriot in het midden, met de handen over elkaar, de premier Eduard Herriot.

De afgevaardlae Matteotti die door fascistische driJTers is vermoord.

Laat ik er eens een voorbeeld uit aanhalen. In hoofdstuk III wordt over den „dood" geschreven. * Wat is „dood ?" vraagt de professor. Het wezen van den dood kennen wij allen. Maar het

Bovenstaande foto laat u Ir. K. A. Gorter zien, een man, die een buitengewoon belangrijk werr doet. Hij is de directeur van het Veiligheidsmuseum, dat nu sinds 10 jaren in de Hobbemastraat te Amsterdam een eigen gebouw heeft. De heer Gorter heeft door zijn werk en zijn museum op zeer bijzondere wijze geijverd om betere begriooen omtrent veiligheid en beveiligen bij het werk en van den werkman te bereiken. Door zijn streven is heel wat onheil voorkomen.

Een kijkje in het veiligheidsmuseum waar allerlei voorbeelden van hoe het wel en niet moet zijn op het gebied der beveiliging worden tentoongesteld.

Een vergadering van het Roede kruis Te 's Gravenhage werd in hotel de Twee Steden de algemeene jaarlijksche vergadering van het Nederlandsche Roode Kruis gehouden. Prins Hendrik opende als voorzitter deze bijeenkomst.

populaire begrip van „schijndood" wyst er ons steeds op, dat het niet altijd even gemakkelijk is, een levend van een dood lichaam te onderscheiden. Wetenschappelijk kunnen wij met Weismann den dood van een levend organisme definieeren als het onherstelbare verlies van het leven, waarbij het levende lichaam in een lijk wordt veranderd. Men voelt het, de definitie is en blijft eenigszins vaag, doch waar wij het mysterie van het

leven niet kennen, kunnen wij er ons moeilijk een scherp omlijnde voorstelling van maken, waarin het verlies van het leven eigentlijk bestaat. Het doode lichaam behoeft daarbij ook geen groote veranderingen te ondergaan. De jaren geleden uit het eeuwige \js van Siberië te voorschijn gehaalde mammoethlijken waren, hoewel het duizenden, ja tienduizenden jaren geleden was, sinds de dieren door een ijsspleet gezakt en verdronken waren, nog zoo

De schrijver vertelt eenige staaltjes van wonderlijk lang standhouden van het leven in kleine dieitjes en zaden, die soms na vele jaren schijnbaar dood zijn, weer tot leven en groei kunnen worden gebracht en behandelt dan den duur van het leven, die al naar gelang der wezens van enkele uren tot honderden jaren kan zijn, * Boomen kunnen enorm oud worden. In het museum te Washington wordt eén stuk van een boom bewaard, waarop men met kleine vlaggetjes heeft aangegeven, hoe oud deze was bij verschillende belangrijke wereldgebeurtenissen. Uit nauwkeurige tellingen der z. g. jaarkringen bleek, dat de boom ten tijde dat Jezus geboren werd, reeds vele eeuwen oud was. * * Van een anderen boom wordt verhaald : „Op 516-jarigen leeftijd, in het jaar 845 n. Chr., kreeg de boom een brandwond, die na 105 jaren genezen was. In 't jaar 1441 brandden er een paar andere gaten in, een en twee voet diep. Ook deze sloten zich in den tijd van een eeuw. Bij een derden boschbrand, in 1580 liep de boom een wonde op van 2 voet wijd, die 56 jaar vereischte om te heelen. In 1797, op 2068-jarigen leeftijd, deed het vuur een nieuwen aanslag op hem, doch alweer te vergeefs. In liKH' stond hij nog onverlet," en als hij nipt was omgehakt, leefde de boom waarschijnlijk nu nog. Bij zulk een boom kan men practisch van onsterfelijkheid spreken Datzelfde is ook het geval met die microscopisch kleine wezens, de eenceUige organismen, die in de natuui voorkomen. Zij deelen zich voortdurend en brengen dus het leven van de eene cel naar de andere over. Zoodat feitelijk wel een overgang, doch geen dood bestaat * * * En datzelfde kunnen wij zeggen voor de geslachtscellen der hoogere planten en dieren, die telkens weer zich tot een nieuw individu ontwikkelen, dat op zijn beurt weder geslachtscellen voortbrengt, die weer een nieuw individu vonnen enz. Hier is dus de onsterfelijkheid van de geslachtselementen ten slotte niets anders dan de verwezenlijking van het begrip van de kontinnuiteitvan de levende stof. Heb ik te veel gezegd, toen ik dit boek een hoogst interessant >verk noem'le ? M. E. R. C u r i u s.

DE FOTO'S VAN DEZE WEEK

Ifeircelvaott Ëën processie in het Dagünhof

Verandering der N. Z. Voorburgwal

u.f <;.rr»mentsdaa werd in het Baaiinhof een processie gehoude« Met ::>acrame^arvsan wij „„ der mo3raJenten afbeelden.

in de verte ziet men de toren van hel koninklijlt paleis te Amsterdam, welke ook in reparatie is.

Het oorlogsschip Douwe Aukes van

de nC(ierlandsche

Het Deensche oorlogsschip Hiemdal in de Amsterdamsche haven De Hjemdal in de haven.

Dr.Möller, de deensche consul en kapt | G. Hansen, de comm. van het schip

Amsterdamsche kegelbond

I ^ . huldi gt het tiental, dat den bond zoo

goed vertegenwoordigde.

De Alg. Nederlandsche Vereenlglng «oor Vreemdelingenverkeer hield te Hilversum haar jaarvergadering onder voorzitterschap van oud-mimsterTreub. WIJ fotografeerden de gedelegeerden bij hun bezoek op het stadhuis. Op het bordes ziet men den heer Treub en den bilversumschen burgemeester.

Het Provinciaal Ziekenhuis te Santpoort zal den 26 Juni 75 jaar bestaan. Het ziekenhuis is meer bekend onder den naam .Meer en Berg".

brand te Deventer

marine in de amsterdamsche haven.

Een aardige foto van de bemanning aan boord van de .Hjemdal*.

De nieuwe burgemeester van brammen H. F. M. E. Graaf van Limburg Stirum werd feestelijk ontvangen en plechtig geïnstalleerd.

De Vereeniging van huisvrouwen houdt in hotel Driebuizen te Zandvoort een tentoonstelling, welke door den burgemeester, den heer Beeckman, werd geopend.

Brand te Almelo Twee huizen, resp. van de beeren Meibergen en Broeksma. werden geheel vernield

/"\P veler verzoek brengen we hier ^^ nog eens eenige foto's van een filmwerk, dat we een paar jaar terug een tijdlang vóór de eerste vertooningen in ons land op uitvoerige wijze in „Cinema en Theater" hebben besproken, geïllustreerd met een groot aantal foto's, geheel in overeenstemming met de verwachtingen, die we van dit werk koesterden. Het is gebleken, dat we niet verkeerd hebben gezien, want ,,Hannele's Hemelvaart ", het op zoo sublieme wijze voor de film vertolkte werk van Gerhard Hauptmann, heeft een zeldzame waardeering in ons Jandjegevonden, ook in kringen waarvan we dat nu juist niet zoo gewend zijn. In de Residentie is thans weer een reeks van weken dit subtiele werk vertoond. De zesde week in Den Haag is reeds bijna geëindigd, op het oogenblik dat we dit schrijven en in de zevende trekt 't vermoedelijk weer tal van belangstellenden. We hebben van verschillende kanten het verzoek gekregen om nog eens afbeeldingen van „Hannele's Hemelvaart" te geven en hoewel 't ons principe is om als regel nooit een tweede maal dezelfde film te brengen, meenen we toch hier een uitzondering te moeten maken. Aan den naam van deze film zijn die van kunstenaars van naam verbonden. Dat op een regisseur van de kracht als Urban Gad het teere droomdicht van Hauptman een geweldige aantrekkingskracht uitoefen-

de, was te begrijpen. En hij heeft z'n fantasie volkomen vrijheid gegeven, waardoor hij ons een film van zelzame schoonheid heeft gebracht Want niet alleen door inhoud, niet alleen door het subtiele spel der hoofdfiguren, ook door de wèl-verzorgde mise en-scene is dit een film van groote waarde geworden. Decoratief is dit werk zoo bijzonder mooi, dat alleen dit al de moeite loont om het te gaan zien. Wat ook zeer de aandacht heeft getrokken, was het spel van de hoofdfiguur. Deze vertolking door Margaretha Schlegel is een openbaring en wanneer er nadien een film verscheen, waarin zij optrad, dan werd nimmer vergeten er bij te vermelden, dat deze actrice bekend was door haar vertolking vanHannele. Wel een bew;.-, hoe diepen indruk dit spel heeft gemaakt op ieder, die 't aanschouwd had Het is een geweldig waagstuk geweest om dit ragfijne droomspel voor de film te bewerken. Maar 't is juist gebleken, hoe hier de rolprent veel kon doen om het effect te verhoogen, hoe de uitbeelding van wat alleen gesproken of geschreven is, het effect kan verhoogen, wanneer een fijn voelend kunstenaar zich aan die uitbeelding geeft. „Hannele's Hemelvaart" is een dier films, die telkens opnieuw de aandacht vragen en waarvoor we de HAP-film te 's Gravenhage dankbaar mogen zijn, omdat deze firma ze hier heeft geïntroduceerd.

--■'■*•'-:

^-

'-

:

-

-

-'^ ■:-■•:?■■-■■

■

£>E SAMEN' hl den loop van den middag was ij mij even komen opzoeken. We adden toen afgesproken elkaar s avonds laat in de Louis Seize te reffen. Het ging om een belangrijke ;aak, die de uiterste discretie verlischte. Wanneer een van ons beiden lad kunnen vermoeden, welke ontiettende gevolgen deze bijeenkomst ia zich zou sleepen, was de Seize lien avond niet getuige geweest van iet beramen van een der meest laflartige aanslagen op het geweten en ie rust des nederlandschen volks. Voor een niet-amsterdammer is iet moeilijk na te gaan. wat voor ten wel-amsterdammer de Louis Seize beteekent. ~ Het cafétje heeft zijn naam ontleend aan een der nazaten van den Zonnekoning en het wreede' leven ' Staat niet toe dat ook maar een ankeling bij het betreden van deze mgastora-tempel aan den geguillotineerden Lode wijk denkt. Men is zelfs nog verder gegaan en heeft den vorstelijken naam eenvoudig verbasterd tot Seisje. De bezoekers zijn interessanter dan de zaak zelve. Zij komen er zelden alleen en brengen gewoonlijk — het is een soort trots — hunne familie mee. Men vindt er bijvoorbeeld Louis de Vries, de bekende tooneelspeler. ■Grööt ais hoofd der familie Lehman, is hij ook het grootste hoofd van iijn werkelijke familie. Onder zijn zonen z ijn enkele tooneellingen, maar dat is slechts een bijbaantje. Hun hoofdverdienste is de zoon van Louis de Vries te zijn. Dan zit er dikwijls Henri de Vries met zijn zuster Sophie. Henri is de beroemde tooneelkunstenaar, die brand in-de-jongejand heeft. Hij speelde alle rollen alleen, behalve die van den brandweerman -tusschen de coulissen. Waarom Henri de Vries geen ministerraad wordt is onbegrijpelijk. Hij zou zichzelf presiieeren en vervolgens Colijntje, van Dijkje, Ruys de Beerenbrouckje spelen en den belastingbetaler ruim een ton per jaar besparen. Maar Henri de Vries is te bescheiden dan dat hij minister zou willen worden. Zijn zuster Sophie heeft het verLder gebracht en is reeds ettelijke

MISS BtACK AND WMfTE

J=aia..Jimato.

F.en alleraardisjste operelte in drie bedrijven heeft in het Theater Noggeralh de bezoekers bezig gehouüen. Jan van Ees heeft hiervoor hel libretto geschreven en Charies Heijnen vervaardigde de muziek. Een der zomergezelschappen. hel Residentie-Ensemble, onder directie van Cees Laseur en Jan C. de Vos Jr . voert dit zangspel op. We geven hierbij een afbeelding, waarop men behalve de beide leiders van het gezelschap, ook Nora de Vos, de echlgenoote van Jan C. de Vos Jr.. ziet afgebeeld.

malen onthoofd. Als Marie Antoinette. Aan een der andere tafeltjes zit een denker. Een soort Emanuel Kant. In het klein. Deze man heet Wallig. Henri Wallig I. Vertolker van het hollandsche Levenslied. En van ontelbare flauwe gijntjes. Een zijner laatste geniale invallen is, dat hij aile kelners Van Dinteren noemt. Waarom weet hij zelf niet, maar hier-

„HET RENPAARD VAN iln het W.B.Theater te Rotterdam gaal deze week de HA.P ■siilm „Hel Renpaard van Birwick Hall", een werk. dal

in zit juist de buitengewone genialiteit. Voor niet-genieën is het altijd zeer moeilijk te begrijpen wat wèlgenieën bedoelen. Daarom zijn er gelukkig meer wèl-geniën als néé- geniën. De waarheid gebiedt te erkennen dat de Walligiaansche gijntjes alleen bij ondergeteekende succes hebben. Anderen lachen ér ook wel eens om, maar die staan dan in „dienstbe-

53

trekking." — Ik lach neutraal.In het onschuldige Seisje zitten ook representanten van Amsterdam's handel met hunne dames. Soms met dames van anderen. Soms met niet heelemaal-dames Maar die hooren van niemand. (Lees ter verduidelijking Dirk Witte's Tusschen Dam en Rembrandtplein.) Deze gevallen doen zich sporadisch voor. Dit om het prestige van de angastora-tabernakel hoog te houden Dien nacht sloeg de klok J2. Bim-Bam (bis x 6). Andere nachten slaat dezelfde klok ook wel eens 12, maar nooit klonk het zoo geheimzinnig. Mijn vriend en ik gingen in een hoekje zitten.' Ver, vèr, van het wiewelende, wauwelende gewoel der wazig-wikkende menigte. Wat deze zin precies beteekent weet ik zelf niet, maar ik deed het voor de alliteratie. Een mensch moet af en toe wel iets voor de schoonheid van zijn taal doen. „Wien Neerland'S bloed door d'aad'ren vloeit. En tóch zoo lang geknecht. .. (door de belasting). En toen — toen... Toen kwam dè verleidingsscène uit mijn leven. Dat wil zeggen de eenige verleidingsscène, waarvan ik dan zelf slachtoffer was. Bij de andere was de rolverdeeling anders. Hij zei, dat ik een stuk schrijftalent was. (Hoe kan iemand zoo laaghartig liegen), dat ik in kranten moest schrijven-, dat de pen het scherpste wapen is (het gaf me niks, of ik al beweerde dat ik nooit gediend had — afgekeurd wegens militairis^ tische ontoerekenbaarheid) hij verdoofde, suggereerde, vertelepatheerde mij.. . Eindelijk.. . ik viel... als eens den Briel. Ik hoorde-hem nog fluisteren, datCinema en Theater mijn schrifturen misschien wel zou opnemen... misschien. .. ik raakte weg.. . overdonderd. .. en een beetje ijdel gemaakt. . . ijdeler bedoel ik. Sinds dien noodlottigen avond ben ik als schrijver op het arme, weerlooze Nederlandsche Volk losgelaten. > i

Onze lezeressen en lezers zullen met ons verheugd zijn, dat de heer Tak op de hem eigen wijze vertelt, dat hij weer tot de medewerkers van. den daad aan ons blad gaat behoorer. Red. H. W. C. & T.

BIRWICK HALL" de aandacht trekt door boeienden inhoud, voorlreffelijk spel en door den sympalhieken, sportleven opzei-

'(©KJPl'RTl®

1-iOEMSiSiNfl DE WRAAK VAN CHEF VAN DIJK *)

i

Een A.B.C. Aan den geachten abonnt.

Van het Weekblad C. enT.

BRUCKNER was een groot symphonie-componist. Een zijner vrienden bezocht hem te Weenen en ziende hoe primitief hij behuisd en „geniaal" de heerschende slordigheid was, vroeg hij hem: „Maar waarom trouw jij toch niet ?'" waarop het ontstelde antwoord kwam: „trouwen, maar daar heb ik geen tijd voor, ik moet mijn vierde Symphonie componeefen 1"

A. - Is de abonné, die ik hierbij begroet B. - is het beste,wat menusteedsbrengenmoet, C. - de concurentie, die dit blad moet bestrijden D. - mijn domicilie, gevestigd in Leiden, E. - is enkeling, die C. en T. niet kent, F. - zijn de foto's, als altijd eminent. G. - het genot, dat dit blad ieder schenkt. H. - is het huisgezin.waar men mij binnenbrengt 1. - het intressante, dat mijn kolommen vult, j. - is mijn jaargang,datmenspaart met geduld K. - zijn onze kiekjes van tooneel en cinema, L. - onze liedjes op de achterpagina. M. - de monoloog, die wij wekelijks geven. N. - neutraliteit, symbool van ons streven, O. - is de omzet van dit blad, die steeds stijgt, P. - de politiek, die in mijn kolommen zwijgt. Q. - is de questie steeds nummer één te zijn. R. - de reclame gevoerd in groote lijn, S. - ons systeem, geef wat je geven kan. T. - is het tastbare resultaat daarvan. U. - is uzelf, die dat grif bekennen moet, V. - is de vreugde, waarmee U dat doet, W. - is de wensch, dat U als abonné zult blijven X. - het aantal nieuwe, dat wij bij mogen [schrijven. IJ. - is de ijver, waarmee ik dit heb gedicht, Z. - is mijn ziel, die in dit epos ligt.

ï

i \

\ Dooreen rijken, opdringerigen gastheer werd

FRANZ VON LISZT direkt na het diner uitgenoodigd een zijner werken te spelen. Hij ging naar het klavier, maakte met één hand een op- en neerwaartsch glissando, klapte het instrument demonstratief-hard dicht en ging heen met de woorden: „Zoo-zoo, mijn diner is betaald."

\

D

I I Ic {

\

*) Wie deze titel zoo niel begrijpt. 1 eze het onderschrifl bij de monoloog in No. 20

JOSEF HAYDX 144 symphonieën, 83 strijkkwartetten, 85 missen, serenades en diVertimenti, 20 trio's en ontelbare andere werken, waaronder opera's van vrij grooten omvang. Zijn. machtige oratoria „De Schepping" en ,,de Jaargetijden" zijn over de geheele wereld^ gezongen. In Weenen heeft men voor de kerk der H. Maria een bescheiden monument voor hem opgericht. Vorst Metchinkoff, die tot het gevolg van Franz Joseph behoorde reed op zekeren dag met een oostenrijkschen aristo ditgedenkteeken vooroij. „Zeg, wie is dat toch,' vroeg deze. „Een componist, Josef Haydn." ,,Zoo, zoo. en wat heeft hij wel geschreven?"„Weet je dat niet? Het volkslied."

De dirigent

l

'cc^isa

Niet alleen dat Liszt een geniaal kunstenaar was, in alle opzichten bleek hij ook een groot mensch te zijn. Hij deed zeer veel voor onbekende talentvolle tijdgenooten en voerde met een groot enthousiasme en energie hun werken op. Wat hij voor Wagner deed en voor het bekend worden zijner werken, daarvan verhaalt de muziekgeschiedenis. — Te Londen speelde Liszt eens op een groot concert de Beethovensche Kreutzersonate met den vioolvirtuoos Ole Bull. Na de eerste variatie van het tweede deel, kreeg Liszt een ovatie, die eerst een einde nam toen hij deze „da capo" speelde. Daarop volgde de viool-variatie, die zeer weinig succes had. hoewel Ole Buil zooals Liszt verzekerde, deze volmaakt voordroeg.

AGNI AND REEWES Een cabarelprogramma moei steeds de grootst mogelijke afwisseling hebben. Hel vroolijke gedeelte is bij het hiergenoemde duo in goede handen. Dit tweetal toch vorml een der meest geslaagde komische nummers in de voordrachtkunst.

aa_^^^^_

Zooals een ieder behoorde te we'en schreef

o

CHEF VAN DIJK

\

OLE BULL

1

Verontwaardigd ovei ie onverdiende behandeling van zijn partner, stond Liszt plotseling op, klopte Ole Buil op den schouder en riep luid : ..Bravo, bravo. Da Capo I" Het publiek op zijn verkeerd gedrag opmerkzaam gemaakt, bracht daarop ook den vioolvirtuoos een stormachtige ovatie.

GUSTAV MAHLER is in Holland minder bekend dan de componist. Maar grooter leider heeft de Wiener Hofoper nooit gekend. Zijn mateloozestrengheid was gevreesd en zonder iemand ter wereld te ontzien diende hij uitsluitend zijn ideaal: de muziek. De anekdoten die men in Weenen van hem verhaalde waren ontelbaar en een der meest karakteristieke is wel deze: Een zangeres, die gaarne geëngageerd wenschte te worden, komt voL zelfbewustzijn de direktie-loge binnenstap-_ pen en vraagt Gustav Mahler te spreken. Toen dit toegestaan werd, haalde zij, nadrukkelijk en veelbeteekenend, het visitekaartje van een zeer invloedrijken aartshertog voor den dag. Mahler kijkt haar even aan, neemt het kaartje, verscheurt het, zonder een woord te spreken en zegtr „Zingt U liever wat".

->_^r -

<=>y^>3:

3LJB BOUOO» O'ASPASUB (Vieille cliiainisoini frarüccomtoäse.) aam het albMm vao Pisoisse Amteor üincooiniu, mosiqiye de Max Tax

m wm V i ^t m

^ ^

i5=f

i

m

9*. ds

li i

^

iw^/g^ /Oy j'süwU' a/

-^i^^^tm/-^- ^fy^t/ .-iWfc

ï P^ÊÊI

i^e

f

5

fe

ó

ö

-o

II

5

/ÄMZ/

^

^

i^ 5

21:

fr

.0. o

>im/

i

p Xa/^^

/mt/_

i i I )

Ar_

É^ÊÊ

fc

o

ö

^.

è-avv. ^^

I I

n. ro /'

:X

^^

Un- jour dans l'ombre de mystère, L'Amour chez eile vint s'asseoir; Il croyait être avec sa mère Sur ce sopha, dans ce boudoir. 'Je veux Taimer pour toute ma vie, Heureux de quelquefois pouvoir. Causer avec la belle Aspasie Sur son sopha, dans son boudoir. o

o

^

f

5

£ ^É S

è ä5 F"

Vous, qui contre mon Aspasie, Tächez en vain de m'émouvoir. Que peut votre philosophie Contre un sopha, contr'un boudoir.

\

Elle est coquette, eile est volage, Je Ie sais bien, mais ne veux pas lesavoir Quelle est la femme qui soit sage Sur un sopha, dans un boudoir?

•o

■•

CKLINKERT ^S^A Prof de danse

^T CINEMA >DE MUNT« !

^WEEKB^D

Amsterdam Stadhondnmkad« 1S2 Tel. 24232

te Zandvoort ., Monopole" dep. Boccaccio

ft

/f ^S

(rschiint Wekefllks - Prijs per kwartaal f1.7S

0^

KALVERSTRAAT

AMSTERDAM

STEEDS DE EERSTE IN HET BRENGEN VAN HET LAATSTE