Verzuimdienstverlening corrupt?

Verzuimdienstverlening corrupt? Reacties uit de markt Door: redactie BG magazine heeft voor u een aantal reacties verzameld van een aantal spelers uit de arbomarkt naar aanleiding van het FNV-rapport “Verzuimbegeleiding, een corrupt systeem”. Reactie OVAL, de brancheorganisatie van o.a. arbodiensten en re-integratiebedrijven OVAL vertegenwoordigt arbodienstverleners met een klantenbestand van circa 215.000 werkgevers en 4,5 miljoen aangesloten werknemers. Op jaarbasis zijn er miljoenen contactmomenten met werkgevers en werknemers. Voor OVAL en de bij haar aangesloten dienstverleners staan kwaliteit en privacy van de werknemer centraal in de dienstverlening, alleen daarmee is een onafhankelijke en vertrouwde relatie op te bouwen. Geschillencommissie Het rapport van FNV omvat circa 6.000 meldingen over een periode van anderhalf jaar. Het voorkomen van de in het FNV-rapport beschreven meldingen heeft continu de aandacht van arbodienstverleners, is onderwerp van certificering en onderdeel van de door arbodienstverleners gehanteerde privacy- en klachtreglementen. OVAL heeft daarom ook een geschillencommissie Arbodiensten. In 2012 werden 53 klachten ingediend. Op deze wijze kunnen arbodienstverleners zelf, in geval van klachten, direct actie ondernemen richting werknemers. Helaas geeft het FNV-rapport geen concrete handvatten om direct actie te ondernemen richting de desbetreffende werknemers. Geen corrupt systeem In de praktijk zien we dat een goede communicatie tussen werkgever, werknemer en arbodienstverlener van belang is. Het is belangrijk over en weer de verwachtingen, rechten en verantwoordelijkheden te managen. In de situaties waarin een werknemer zich niet prettig voelt, is het aan de bedrijfsarts of andere professionals om een mogelijk spanningsveld tussen werkgever en werknemer te managen. Arbodiensten werken met competente professionals die hiervoor zijn opgeleid. Het gegeven dat een werkgever een arbodienst of bedrijfsarts contracteert en betaalt, doet niets aan deze professionaliteit af. Iedere gevoel van onbehagen van een werknemer is er één teveel, maar er is absoluut geen sprake van een corrupt systeem, zoals de FNV stelt. Fatsoenlijke manier van werken OVAL deelt het streven van de FNV dat er op een normale, fatsoenlijke manier wordt gewerkt aan een laag ziekteverzuim. Wat OVAL betreft geldt dit ook voor preventie en inzetbaarheid. Wij vinden het daarom van belang om een:

Verzuimbegeleiding corrupt? november 2013 © Dialoque bv

• • • •

een voor alle werknemers toegankelijk arbeidsomstandighedenspreekuur in te voeren; één helder en transparant toezichtkader te maken voor privacy op basis van de huidige weten regelgeving en richtlijnen en protocollen van professionals; één toezichthouder te benoemen, in plaats van het toezicht te spreiden over drie, waarbij de mogelijkheden voor handhaving worden versterkt; een gelijke certificering voor alle arbodienstverleners als alternatief voor het huidige wettelijke certificaat, dat nu door een deel van de arbodienstverleners wordt gehanteerd. OVAL ontwikkelt hiervoor een voorstel.

Reactie de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) voorzitter Jurriaan Penders Het rapport “Verzuimbegeleiding, een corrupt systeem” van FNV Bondgenoten laat schokkende resultaten zien. Volgens de NVAB moet de regie over de zorg voor werkende mensen terug naar de bedrijfsarts. Alleen dan is de privacy en het belang van werknemers gegarandeerd. Het rapport brengt duidelijk in beeld hoe de privacy van werknemers geschonden wordt en dat zij geen toegang hebben tot passende arbeidsgerelateerde zorg. De NVAB maakt zich al langer zorgen over de inzet van casemanagers die op de stoel van de arts gaan zitten, maar ook over 'arboartsen' die geen opleiding als bedrijfsarts hebben gehad en niet deskundig zijn. Privacy Privacy van werknemers staat voor de NVAB voorop. In de praktijk is het voor werknemers en werkgevers soms onduidelijk welke informatie behoort tot het medisch beroepsgeheim. NVAB en OVAL hebben daarom in juni 2013 een folder uitgebracht waarin kort en bondig wordt uitgelegd welke informatie voor werkgever en werknemer beschikbaar is en wat de rol is van bijvoorbeeld de bedrijfsarts. Daarin komt ook de onafhankelijke positie van de bedrijfsarts aan bod. Rug recht De NVAB vindt dat de bedrijfsarts zijn rug recht moet houden, ondanks de ongeoorloofde druk die in sommige gevallen wordt uitgeoefend. Wij zijn al langer bekend met deze situatie en tracht bedrijfsartsen daarin te ondersteunen. Ook pleiten wij al geruime tijd voor onderzoek naar de andere mogelijkheden voor financiering van arbeidsgerelateerde zorg, zoals organisatie op brancheniveau. De zorg voor werkenden hoort bij de bedrijfsarts, die de regie voert in een team met geschoolde medewerkers. Dit geldt zeker in een tijd waarin hoge eisen worden gesteld aan de gezondheid, productiviteit en duurzame inzetbaarheid van alle werkenden in Nederland. Reactie Bob Zeegers van Arbokiezer, een keuzesite voor het selecteren van de best passende arbodienst Het is jammer dat het rapport van de FNV zoveel commotie oproept. Door de wel heel matige opzet is dit een onderzoek waarvan de uitkomst van tevoren al vast stond.


De suggestieve manier van vragen stellen rondom de perceptie van de arbodienstverlening is dusdanig, dat geen enkel onderzoeksbureau zich zal willen wagen aan het extrapoleren van de door het FNV geclaimde resultaten naar de hele werkende populatie. Ter illustratie: als we op dezelfde manier hadden gevraagd hoe het stond met de huwelijkse staat van het gemiddelde FNV-lid, dan hadden we vragen gesteld als: 'Ook zo’n belabberd huwelijk? Meld het via onze slechte huwelijkslijn'. Drie keer raden wat de uitkomst van dit onderzoek was. Maar grote kans dat het gemiddelde FNV-lid geen beter of slechter huwelijk heeft dan de gemiddelde Nederlander. En toch is dit precies wat gesuggereerd wordt met dit onderzoek onder de waardering van arbodiensten. Je moet dus echt serieuze kanttekeningen zetten bij dit onderzoek en de uitkomsten. 8 miljard extra kosten De agenda van het FNV lijkt me daarbij overigens vrij duidelijk: zij willen al jaren (terug) naar een situatie waarbij de bedrijfsarts weer de centrale spil is in de dienstverlening. Bij voorkeur centraal aangestuurd door een (overheids)instantie. Gek, want blijkbaar zijn we allemaal alweer vergeten wat het resultaat was van deze manier van werken: een verzuimpercentage van meer dan 8 procent (het dubbele van nu) en een instroom in de WAO van 100.000 werkende Nederlanders. Per jaar! Een rekening die men dan nu wel bij de werkgever kan neerleggen. Alleen al aan loondoorbetaling hebben we het dan over 8 miljard extra kosten per jaar. De bedrijfsarts We zullen de feiten onder ogen moeten zien; van het gemelde verzuim is 80 procent niet medisch, zodat de bedrijfsarts in het merendeel van de verzuimgevallen dus terecht in de tweede lijn zit. Dat moet je niet willen terugdraaien, ook omdat de gemiddelde bedrijfsarts allang geen ‘spreekuurtijger’ meer wil zijn, maar een professioneel adviseur die met zijn klant het inhoudelijke gesprek wil voeren. Ook moeten we niet vergeten dat er op korte termijn te weinig bedrijfsartsen zullen zijn en dat we echt niet moeten verwachten dat artsen zich massaal zullen gaan specialiseren als bedrijfsarts, zeker niet als hier een standaard overheidsalaris van 70.000 Euro bruto per jaar bij gaat horen. De casemanager En dan de casemanager. Een grote denkfout van alle betrokken partijen is, dat er alleen gesproken wordt over casemanagers bij verzuimbureaus en arbodiensten. Dit is niet correct, van de 5.000 casemanagers werken er ruim 3.000 niet bij arbodienstverleners, maar gewoon bij organisaties zelf! Deze beroepsgroep speelt een niet mis te verstane rol bij het dagelijks verzuim in veel organisaties. Zeker in het eigenregiemodel dat de meerderheid van de grote(re) organisaties inmiddels hanteert. Deze functionaris is wat mij betreft absoluut niet meer weg te denken uit het speelveld. Onbeschermde titel De titel van casemanager is overigens nog steeds onbeschermd, iets wat we in 2011 al constateerden bij ons jaarlijkse onderzoek onder arbodiensten.


Hier komt gelukkig wel verandering in nu een tiental arbodiensten, waaronder Arbo Unie, Capability, Tredin en De Arbodienst - samen met opleidingsinstituut NWLRN een door de branche erkende basisopleiding voor casemanagers hebben ontwikkeld. Deze brancheregulering is goed en zorgt ervoor dat de beroepsgroep van casemanagers zich verder professionaliseert. Wellicht is het een idee dat de casemanager ook als een van de kerndeskundigen wordt gezien? Zo ontstaat er een door de branche erkend team van professionals, dat zorgt dat de medewerker op de juiste wijze wordt begeleid bij zijn inzetbaarheid. Hierbij worden de belangen van de werknemer en werkgever zo goed mogelijk behartigd, maar dan zonder bureaucratisch gedoe en ingewikkelde overheidsbemoeienis. Samenwerken is de enige manier om resultaat te boeken. Privacy Alle regelgeving over privacy dreigt nu veel te ver te worden doorgevoerd. Iedereen, arbodiensten, bedrijfsartsen, casemanagers, werkgevers, verzekeraars, werknemers en ja zelfs de FNV, kunnen zich helemaal niet houden aan de wetgeving rondom privacy. Die is simpelweg niet houdbaar in ons moderne digitale tijdperk. En de ontwikkelingen gaan zo snel, dat je vraagtekens moet zetten bij verdere regulering. Maar er speelt nog iets anders. Dat is de werknemer zelf die er voor kiest om bepaalde zaken te willen delen (via WhatsApp, Twitter, Facebook en LinkedIn) en ja dus ook met de werkgever. En dat is ook logisch, de gemiddelde werknemer heeft helemaal niets te verbergen en wil graag zijn werkgever betrekken als het even tegen zit. En dan de werkgever. Die betaalt in tegenstelling tot vroeger de (gepeperde) rekening. Heeft hij dan ook niet het recht iets meer te weten dan het marginale wat het CBP nu toestaat? Er is wat voor te zeggen om meer open te (mogen) communiceren over wat een medewerker nu precies wel of niet kan, maar ook om eerder het gesprek aan te kunnen gaan met de medewerker als terugkeer er niet in zit. Daar is niet alleen de werkgever bij gebaat, maar zeker ook de werknemer. Krimpende markt De hele discussie over verzuimbegeleiding wordt wat mij betreft overigens niet op het juiste niveau gevoerd. Verzuim is voor heel veel bedrijven helemaal geen issue. Het is echt een achterhoedegevecht aan het worden, waarbij allerlei tegengestelde belangen spelen. Van bedrijfsartsenmaatschappen tot casemanagementbureaus, van grote aanbieders tot kleine aanbieders die steeds meer marktaandeel opsnoepen, van werkgevers tot werknemersorganisaties en hun immer tegengestelde belangen. In een steeds verder krimpende markt is alle commotie de voorbode van een definitieve marktomslag. Verzuim geen issue meer Want andere issues zijn voor de meeste bedrijven veel belangrijker, zeker de bedrijven die op langere termijn willen kunnen voortbestaan. Dit blijkt ook uit de vele gesprekken die ik voer met klanten van Arbokiezer (een keuzesite voor het selecteren van de best passende arbodienst). Het gesprek over verzuim wordt bij steeds meer organisaties gevoerd rondom de vier assen* van duurzame inzetbaarheid, waarbij behalve gezondheid en flexibiliteit (het 'oude' verzuim), Flexibiliteit, Cultuur en Leiderschap en Mobiliteit de onderwerpen zijn waar bedrijven mee aan de slag moeten. (*volgens model Peter Dona)


Vanuit deze visie is verzuim geen issue meer en een onderwerp wat er weliswaar bijhoort, maar geen doel op zich meer is. Arbodienstverleners, of ze nu de bedrijfsarts of de casemanager voorop stellen, moeten zich ontwikkelen rondom deze vier assen, of ze kunnen wel eens verdwijnen in overbodigheid. Reactie VNO-NCW en MKB-Nederland VNO-NCW en MKB-Nederland zijn het niet eens met de kritiek van de FNV dat werkgevers zieke werknemers niet serieus nemen. Als werkgevers druk uitoefenen op zieke werknemers om snel weer aan de slag te gaan, gaat het om uitzonderingen. Volgens de FNV schenden werkgevers, verzuimbureaus en bedrijfsartsen op grote schaal de privacy van zieke werknemers. De bedoeling zou zijn om hen weer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen. Natuurlijk willen werkgevers dat medewerkers weer snel aan de slag gaan, maar wel pas als dat kan. Werkgevers willen geen half zieke werknemers op de werkvloer, die zijn ook helemaal niet productief. Wij weerspreken dat werkgevers erop uit zijn om de medische gegevens van zieke werknemers te achterhalen. Daar zijn ze niet in geïnteresseerd. Ze willen alleen maar weten wanneer werknemers weer fit zijn. Reactie ArboNed, Paul Verburgt interim directeur ArboNed Ik wil graag de uitkomsten van het FNV-onderzoek nuanceren. Wij herkennen ons niet in het negatieve overgeaccentueerde beeld dat FNV Bondgenoten schetst. Wij doen zelf veel onderzoek naar de tevredenheid van werkgevers en werknemers over de kwaliteit van onze dienstverlening. Heel bewust doen we dat niet anoniem. Zo zijn we in staat per casus actie te ondernemen. Transparante klachtenprocedure Helaas geeft het FNV-rapport ons geen concrete handvatten om direct actie te ondernemen richting de betreffende werknemers. Het staat werknemers echter altijd vrij om over de manier waarop ArboNed is omgegaan met hun belangen een klacht in te dienen. Wij hebben daarvoor een uiterst transparante klachtprocedure. Onduidelijke communicatie Veelal ontstaat ontevredenheid door onduidelijkheid in de communicatie. Wat mag een werkgever en werknemer verwachten van een gecertificeerde arbodienst? Wat zijn de regels als het gaat om privacy? ArboNed besteedt dan ook veel aandacht aan heldere communicatie, naar zowel werkgever als werknemer. Waar we intern nogmaals aandacht voor zullen vragen is het duidelijk aangeven van de rol en functie van diegene die vanuit ArboNed de verzuimende werknemer (telefonisch) benadert. Duurzaam herstel ArboNed is zich zeer bewust van de complexe materie als het gaat om verzuimbegeleiding in relatie tot de belangen van werknemers, werkgevers (en verzekeraars). Het is de professionaliteit van de bedrijfsarts om de verschillende belangen goed af te wegen en een onafhankelijk advies te geven, gericht op het realiseren van herstel. Het mag


duidelijk zijn, dat ons doel is te komen tot duurzaam herstel. Wij zetten hier actieve begeleiding op in. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat (weer) werken in een herstelfase betekent, dat veel klachten/problemen sneller voorbij gaan of dat er minder snel recidieven optreden. Dat is dus ook voor werknemers van groot belang.

Reactie Pauline Miedema, directeur van NWLRN, opleidingsbedrijf Basisopleiding Casemanagement De FNV wil dat er op een normale en fatsoenlijke manier aan een laag ziekteverzuim wordt gewerkt. Daar kan natuurlijk niemand tegen zijn. Dat willen zowel werkgevers als werknemers. Er is immers al lang gebleken dat dwang en repressie op de langere termijn juist tot meer verzuim en meer kosten leiden. Complex speelveld Verzuim vindt plaats in een complex speelveld en er zijn meerdere partijen bij betrokken die allemaal een eigen rol in het proces hebben. De belangrijkste spelers zijn uiteraard de werknemer en de werkgever, die samen een contract hebben waarin zij een relatie aangaan en rechten en plichten hebben. Daarnaast zijn er ondersteunende partijen zoals bijvoorbeeld een arbodienst. Eenzijdige focus Ik ben er van overtuigd, dat het merendeel van de arbodienstverleners op professionele wijze werkt, waarbij zij de wettelijke regels, de privacy en de normale normen van goed fatsoen respecteren. Er zijn misstanden, maar die zijn er ook aan de kant van werkgevers en werknemers. Door eenzijdig te focussen op een van de schakels, wordt niet het hele proces verbeterd. Terwijl dat juist wel is waar behoefte aan is. Door partijen tegen elkaar op te zetten, komt de fatsoenlijke manier alleen maar verder in het gedrang. Opleiden De oplossing van de misstanden ligt mijns inziens dan ook niet in meer regelgeving, het omgooien van het hele systeem of het zwartmaken van partijen, maar in het opleiden. Van de werknemer, werkgever en de arboprofessional. Wat mag wel, wat niet en belangrijker: wat werkt goed en wat niet? Zowel medewerker, werkgever als arbodienstverlener hebben hetzelfde doel: duurzame inzetbaarheid en een prettige relatie met elkaar. Door alle partijen daarin van voldoende kennis en vaardigheden te voorzien, wordt het gesprek tussen de partijen gefaciliteerd en kan het proces normaal en fatsoenlijk verlopen, zoals het FNV dat stelt. De werknemer een zielig slachtoffer? Laten we de partijen aanspreken die de regels en de normen overschrijden. Dat zijn de werkgevers die geen oog hebben voor hun werknemers en alleen voor de korte termijn winst gaan. Het zijn de arbodienstverleners die de regels overtreden, de privacy schenden en niet onafhankelijk zijn maar automatisch de kant van de werkgever kiezen. Maar het zijn ook de werknemers zelf die hun eigen privacy in gevaar brengen, die denken dat ziek zijn een recht is en het normaal vinden dat de werkgever niets mag weten, maar wel moet betalen.


Laten we de werknemers niet als zielig slachtoffer behandelen en ze proberen te beschermen door ze af te schermen. Maar laten we werknemers serieus nemen en een volwassen rol toebedelen in het hele proces. Sleutel voor goede arbodienstverlening Het FNV rapport geeft aan ‘hoe slechter de casemanager, hoe slechter de arbodienstverlener beoordeeld wordt’. En dat is niet zo vreemd, want de casemanager speelt vaak een grote rol in het proces van verzuimbegeleiding. Zowel inhoudelijk als in de communicatie. Als de casemanager in staat is contact te maken met alle partijen, deze hun eigen keuzes laat maken en met elkaar in gesprek te laten gaan, dan is de kans groot dat het proces goed verloopt en alle partijen tevreden zijn. Een goede casemanager is de sleutel voor goede arbodienstverlening. Reactie arbodienstverlener MaetisArdyn, Marius Touwen, bestuurder van het Zorg van de Zaak Netwerk, waar MaetisArdyn deel van uitmaakt Van de ruim 6.000 reacties van medewerkers betrof ruim 42 procent ervaringen met kleinere of regionale, niet nader benoemde, organisaties. Van de overige 58 procent ging 5 procent over MaetisArdyn. Dit rapport is te gek voor woorden en wij zijn verrast en geschrokken over de inhoud en de strekking. Het klopt dat het vaak moeilijk is het juiste evenwicht te vinden tussen privacy en het belang van de werkgever. Ik ben ook vaak genoeg ziek geweest om te ervaren dat een duwtje in de rug soms nodig is. Maar de verzuimbranche een corrupte branche? Absoluut niet. Wij zetten ons dagelijks in voor de optimalisatie van de inzetbaarheid van medewerkers. Daarbij is bewaking van de privacy voor ons van het grootste belang. MaetisArdyn is gecertificeerd volgens de norm “Richtlijn Arbodiensten” en “ISO 9001”. Dat houdt in dat wij ons aan de weten regelgeving houden en dat daar een scherp toezicht op is. Wij werken met geregistreerde bedrijfsartsen en competente professionals. Binnen het Netwerk bedienen wij ruim 1,3 miljoen aangesloten werknemers. Wij betreuren het dat de FNV niet is ingegaan op eerdere initiatieven om de resultaten met ons te bespreken alvorens tot publicatie over te gaan. Wij hechten zeer aan de kwaliteit van onze dienstverlening en voeren ook onderzoek uit om de tevredenheid van werkgevers en werknemers te meten. Deze resultaten en de uitkomsten van de periodieke uitgevoerde audits zijn voor ons leidraad voor continue verbetering van onze communicatie en dienstverlening. Wij nodigen het FNV dan ook van harte uit om met ons de kwaliteit in de markt te verbeteren en excessen in de dienstverlening uit te bannen. Reactie Pim Berkhout, directeur en geregistreerd bedrijfsarts van De Arbodienst De discussie over het ziekteverzuim in Nederland is weer in alle hevigheid opgelaaid. Niet omdat het zo hoog is, want het is historisch laag met gemiddeld minder dan 4 procent.


Wel omdat het tv-programma Zembla en een FNV meldpunt een aantal misstanden aan het licht hebben gebracht. Misstanden die inmiddels door de betrokken vakbonden, werkgeversorganisaties en beroepsverenigingen worden aangepakt. Dat neemt niet weg, dat de verzuimbegeleiding in Nederland in het algemeen prima functioneert. En het systeem is zeker niet corrupt, zoals de FNV beweert. Het is eerder eenzijdig, omdat bijna alle activiteiten én kosten bij de werkgever terechtgekomen zijn. Het is juist die eenzijdigheid van de nieuwe sociale wetgeving, die maakt dat sommige werkgevers naar andere communicatievormen met verzuimende werknemers zoeken. Enkele dubieuze verzuimbureaus en onbevoegde deskundigen hebben vervolgens voor zeer slechte beeldvorming gezorgd. We hebben kennelijk niet goed door dat het sociale stelsel in Nederland behoorlijk is veranderd. Tot de jaren ‘80 van de vorige eeuw was het betrekkelijk simpel: werknemers en werkgevers betaalden premie voor de Ziektewet (ingevoerd in 1929!) en dat geld werd via de bedrijfsverenigingen uitgekeerd aan de zieke werknemer. De werkgever miste zijn werknemer natuurlijk wel, maar hoefde geen loon te betalen, dat nam de bedrijfsvereniging over. Omdat deze collectiviteit te weinig prikkels bood om het verzuim te beperken, liep het ziekteverzuim in Nederland eind jaren ‘80 zo hoog op, dat premier Lubbers uitriep: “Nederland is ziek”. Dat werd het startsein van een serie opeenvolgende wetten (in 1994 de Wet terugdringing ziekteverzuim, in 1996 de Wet uitbreiding- en vervolgens de Wet verlenging loondoorbetalingverplichting bij ziekte, 2004), die vooral de kosten van het verzuim bij de werkgever neerlegden. Het loon van de zieke werknemer wordt twee jaar doorbetaald, de werkgever betaalt de re-integratiekosten en als de arbeidsongeschiktheid langer duurt, betaalt de werkgever tot twaalf jaar lang mee aan de arbeidsongeschiktheidsuitkering, zelfs als de betrokken werknemer al lang uit dienst is gegaan. Nederland is overigens het enige land ter wereld waar een werkgever zo’n verplichting heeft. Niemand zal bestrijden dat het arbo- en verzuimbeleid in het algemeen succesvol is: veel bedrijven hebben een preventiebeleid, het ziekteverzuim is laag en er zijn weinig bedrijfsongevallen. Het UWV houdt toezicht en legt sancties op als de werkgever en/of de werknemer te weinig aan re-integratie doen. En waar verschil van mening ontstaat, biedt het UWV alle werknemers altijd toegang tot een volledig onafhankelijke, deskundige verzekeringsarts voor een zogenaamd deskundigenoordeel. Het pleidooi van de FNV voor een onafhankelijke financiering van de bedrijfsarts is onnodig en onzinnig. Een geregistreerd bedrijfsarts is een volstrekt onafhankelijke deskundige. Dat is geborgd in de certificatie van zijn (arbo)dienst en in de gedragsregels van zijn BIG- en beroepsregister. Een loondienstverhouding met arbodienst of ander bedrijf verandert daar niets aan. Los van de afgelegde eed denkt elke arts na twaalf jaar studeren wel na alvorens de professionele en ethische regels te overtreden. Iedereen, en dus ook de FNV, is vrij om tegen een bedrijfsarts die zich niet aan de beroepsregels houdt een klacht in te dienen bij officiële instanties. Voor gecertificeerde arbodiensten geldt een nog strakker toezichtsysteem. Om gecertificeerd te worden en te blijven, dient een gecertificeerde arbodienst te beschikken over klachtenen beroepsregelingen, die ongewenst gedrag van bedrijfsartsen effectief kunnen corrigeren en sanctioneren. Daarnaast is er een privacyprotocol.


Natuurlijk is er ruimte voor verbetering. Eén daarvan lijkt mij de aanpak van beroepsziekten en -ongevallen. Werkgevers en werknemers kunnen hier beiden vaak geen kant op, omdat de WA-verzekeraar van bedrijven de neiging heeft via langdurige procedures partijen aan het lijntje te houden om maar niet uit te hoeven betalen. Een goede regeling voor het risque professionel ontbreekt in Nederland. Daarvoor dienen speciale centra te komen met specialisten die werknemers, werkgevers én verzekeraars kunnen helpen de vaak complexe dossiers vlot en goed af te handelen.


Verzuimdienstverlening corrupt?

Recommend Documents