Uitgave van de jaargang 32
recreatievereniging nummer 3
CRANEVEER November 2004
Van de redactie
Van de redactie Van het bestuur Uit de bus geklapt.... Zaalvoetballers gezocht Cultuur in de Wijk Kate op de koffie Filmbuffs
1 3 5 7 9 12 12
Alteveer keert terug 15 Kijk op de wijk 18 De Verrijzeniskerk sluit haar deuren21 Van de wijkraad 23 Goudstaven op Alteveer 29 Een schat wacht op zijn vinder 30 Puzzel 33
Jaargang 32 nr. 3
De geschiedenis van de heer Bakker baart ook buiten onze wijk opzien. De Gelderlander van di. 26 oktober besteedde er een fraai artikel aan geillustreerd met een grote foto van de jeugdherberg waar zich een deel van de geschiedenis heeft afgespeeld. In dit nummer publiceren we het derde en laatste deel, vergezeld van een naschrift waarin u kunt lezen wat de begraven schat nu waard zou zijn als hij gevonden zou worden en in hoeverre het verhaal overeenstemt met de bronnen uit de officiële geschiedenis. Verder besteedt Craneveer aandacht aan het feit dat de Verrijzeniskerk uit onze wijk zal verdwijnen.Wat betekent dat voor het geestelijk leven in de wijk en voor de wijkbewoners die in deze kerk een ontmoetingplaats vonden? Voor de vele andere lezenswaardige artikelen verwijzen we u naar de inhoudsopgave. Zoals al eerder aangekondigd is hard gewerkt aan de opmaak van het blad. Ook in het vorige nummer heeft u het eerste resultaat hiervan kunnen zien. Ingrid de Vries, woonachtig in onze wijk, is de ‘creatieve kracht’ achter het ontwerp. De redactie wil haar danken voor haar zeer waardevolle bijdrage! In dit nummer:
pagina 1
Hans Jansen PRAKTIJK VOOR INTEGRALE MASSAGETHERAPIE Wie kiest voor Integrale massagetherapie kiest voor een andere aanpak van terugkerende gezondheidsklachten. Veel ervaring in het behandelen van cliënten met RSI en Burn-out Voor informatie en / of afspraken Loospad 1 6815 GA Arnhem Tel. 026-3704123 Of bezoekt u eens de website www.praktijkvoorintegralemassage.nl
pagina 2
Van het bestuur De algemene ledenvergadering van de recreatievereniging Craneveer vindt plaats op woensdag 3 november van 20.15 - 21.00 uur in de recreatiezaal van Craneveer aan de Viottastraat. De ingang is achter het ijzeren hek naast de ingang van de gymzalen. Op de agenda staat o.a. het jaarverslag, het financieel jaarverslag, een voorstel voor contributieverhoging, de samenwerking met de wijkraad en de besteding van wijkgelden en de bestuursverkiezing. Ons is gebleken dat nog niet iedereen doordrongen is van het feit dat in het kader van de nieuwe wetgeving in Craneveer niet meer gerookt mag worden.We verzoeken iedereen nogmaals zich aan de geldende regels te houden. Op zaterdagochtend van 10.30 - 12.00 u is er recreatiesport heren. In de praktijk betekent dat dat er dan een vorm van zaalvoetbal gepeeld wordt. Deze groep heeft echter dringend behoefte aan enige nieuwe leden. Het is een informele groep zonder trainer en het plezier staat voorop.Wie meldt zich aan? Bestuur recreatievereniging Craneveer.
Een kleintje plaatsen in Craneveer? Het kan!
Jaargang 32 nr. 3
Stuur uw verzoek aan één van de redactieleden (zie colofon) of mail uw verzoek aan
[email protected] Kosten: klein (1/8 pagina €5, 1/4 pagina €10) feb jan
December:
WIjkconcert: 19 december 2004 om 14.00 uur Kerstconcert
Januari: Februari:
dec
Agenda
(Plaatsing is mede afhankelijk van de beschikbare ruimte, niet voor commerciële doeleinden)
Wijkconcert: 20 februari (in volgende Craneveer meer hierover) pagina 3
pagina 4
Uit de bus geklapt....
Nu die moed hadden wij niet en wat maakte ons dat nu uit. Een schoentje meer of minder. Een paar dagen daarna reden vier Zwarte Pieten op scooters Arnhem en omgeving in, brachten bij die kinderen een kadootje en er werden wat pepernootjes gestrooid. Nu zijn Zwarte Pieten
in het algemeen een beetje wild, maar onder deze Zwarte Pieten was er wel één heel erg wild. Ik zal zijn naam nooit vergeten. Dat was Jan Hein de Groot, een zoon van de bekende dichter Jan H. de Groot. Deze was kunstcriticus bij de krant en zoonlief was bij ons stagiaire.Toen hij hoorde, dat ik een Zwarte Piet zocht met een motorrijbewijs, kwam hij onmiddellijk bij me en werd aangenomen. Het was altijd een feest, als wij met z’n vieren uitreden om die kadootjes rond te brengen. Dat jaar werd het een extra feest. Ik heb nog nooit zo gelachen. Zo moesten wij in Arnhem Zuid zijn bij een aardige Indische familie, die net aan het middagmaal zat. De nasi-goreng met de satésaus stond op tafel, toen wij binnen kwamen. Het was een kinderrijk gezin. Het kan ook zijn, dat enkele jonge familieleden waren uitgenodigd ter ere van onze komst. Dat gebeurde wel meer. Het gebruikelijke ritueel vond plaats. Dat wil dus zeggen dat de kinderen voor de Pieten een sinterklaasliedje moesten zingen.Vervolgens werd het kadootje werd door de Hoofd-Piet uitgereikt en deze riep dan: “Strooien!” Onze Jan
Jaargang 32 nr. 3
Mijn vroegere werkgever, de krant, had de aardige gewoonte daags na de ‘blijde intocht’ een fotopagina daarvan te brengen, waarbij de hoofdjes van tal van kinderen omcirkeld waren. Deze kinderen mochten dan op een bepaalde dag voor de verjaardag van Sinterklaas hun schoen komen zetten op het kantoor van de krant. In een bepaald jaar heerste er een kindermode, waarbij de kinderen een dik duffeltje droegen met capuchon. Dit gaf een aantal brutale moeders de kans zich met hun kindje bij de krant te melden met de krantenfoto. Daarbij viel het ons nog al eens op dat de omcirkelde foto niet die van het meegebrachte kind betrof. En nu moet u eerlijk zeggen: zou u dan de moed hebben om tegen die kruimel te zeggen: ‘jouw moeder heeft zich vergist. Jij mag je schoen niet zetten’?
pagina 5
pagina 6
Hein liet zich dat niet twee keer zeggen en gooide en paar handen met pepernoten over de Indische maaltijd. Ik vrees, dat de krant op dat moment een abonnee armer werd. Aan het eind van de rit, het was al pikkedonker, moesten wij bij een kind zijn, dat met zijn ouders aan het eind van de Koningsweg woonde. Daar stond een aantal huizen voor mensen, die bij de Nederlandse Heide Maatschappij werkten. Ook daar waren een aantal kinderen verzameld, die het feest wilden bijwonen. Na het uitreiken van het kadootje en het pepernoten strooien, verlieten wij de kinderschare. Maar wij Pieten hadden intussen hoge nood. Ik stelde voor om eerst onze blazen
eerst maar eens te ledigen tegen een heg.Wie wel eens een zwarte-pietenbroek heeft aan gehad, raadt al een beetje wat er mis ging. In zo’n broek zit geen gulp. Erg lastig, als je erg moet plassen. Daarom trokken we onze broeken gewoon omlaag.Wat we niet in de gaten hadden, was dat de kinderschare ons gevolgd was. Dat merkten we op het moment dat die kinderen begonnen te roepen: ‘de Pieten hèbben een witte kont, de Pieten hèbben een witte kont!’.We zijn nog nooit zo snel op onze scooters gesprongen en weggereden als op die dag. Nee, het verhaal heeft nooit de krant gehaald. Na ruim veertig jaar heeft Craneveer de primeur. De buschauffeur.
Zoals wellicht niet alle mannelijke lezers van Craneveer weten, wordt er op de zaterdagmorgen (van 09:30 tot 11:00 uur) zaalvoetbal gespeeld. Uiteraard wordt dit in een uiterst vriendelijke sfeer gedaan, dus geen competitie. Er wordt in één van onze zalen aan de Viottastraat gespeeld. Indien men zin heeft om daar aan mee te doen, kunt u zich op de zaterdagmorgen melden aan de zaal.Voor inlichtingen kunt u bellen met Willy Teelen tel. 445 45 84
Jaargang 32 nr. 3
Zaalvoetballers gezocht (40+)
pagina 7
pagina 8
Cultuur in de Wijk De zomer is voorbij en de herfst is in volle gang. De avonden worden weer langer.Tijd om weer iets gezellig cultureels te gaan doen in en met de wijk. De Filmbuffs, de Zondagschilders en de Kookfilosofen zijn weer van start gegaan. Het ‘Cultuur In De Wijk’-café heeft zijn doel bereikt, een aantal mensen heeft zich op deze woensdagen aangemeld om mee te doen met culturele activiteiten. Aangezien er op den duur niet veel mensen meer op afkwamen hebben we besloten om met het ‘Cultuur In De Wijk’-Café te stoppen. De mededelingen van activiteiten en informatie over Cultuur In De Wijk zal verlopen via Vera, het Craneveer en de Website. Als u zich wilt aanmelden voor een activiteit of meer informatie over Cultuur In De Wijk wilt hebben dan kunt u zich richten tot: Vera van de Waarsenburg (tel. 4430712) of mailen:
[email protected].
Jaargang 32 nr. 3
De Zondagschilders: van cultuur tot natuur in de wijk De Zondagschilders hebben de afgelopen maanden op de woensdagavonden kunnen experimenteren met allerlei schilderstechnieken die Elsbeth Zimmermann hen heeft aangeboden. Met veel enthousiasme is onder andere gewerkt met acrylverf, krijt en hebben ze de techniek van het monoprinten geleerd. Ze zijn niet alleen cultureel bezig geweest maar ook werd de natuur niet vergeten. Zo hebben de schilders twee weken met naaktmodellen mogen werken. En hebben ze de herfst met eigen gevoel op papier gezet. De cursus loopt door tot in december. Maar er is nog zoveel meer te ontdekken op schildergebied dat daarom besloten is om in januari verder te gaan. U kunt zich daar ook voor opgeven. De cursus zal weer plaatsvinden op woensdagavond van 20.15- 22.00 uur. De startdatum wordt nog bekend gemaakt. De kosten voor 10 schilderlessen is 40 euro. U kunt zich aanmelden bij Henk Wagenaar (tel. 4424073) of via de mail
[email protected]
pagina 9
pagina 10
De Kookfilosofen:Wie zoet is krijgt lekkers November en december waarin het huis weer gaat ruiken naar kruidige geuren en lekkere hapjes. In de keukens van de Kookfilosofen worden lekkere Sinterklaas- en kersthapjes uitgeprobeerd. De Kook-filosofen hebben namelijk binnenkort weer een bijeenkomst, de datum wordt nog bekend gemaakt. Dan zullen de kokers uitgebreid stil staan bij elkaars smakelijk verzonnen recepten voor de feestelijke decembermaand. Hier een St. Nicolaas/ Socrates speculaas recept van onze ookfilosofen, voor 4 personen: Ingredienten 250 gr. zelfrijzend bakmeel 150 gr. donkere basterdsuiker 2 eetlepels speculaaskruiden 100 gr. ijskoude (room-)boter eventueel 2 eetlepels melk
½ zakje amandelschaafsel (ongeveer 20 gr.) plasticfolie bakpapier snufje zout
Jaargang 32 nr. 3
Bereiden: Zeef het bakmeel boven een kom en roer daar de basterdsuiker, speculaaskruiden en het snufje zout door. Snij de boter in hele kleine stukjes, voeg het toe aan het bloemmengsel en kneed het deeg soepel. Voelt het deeg te droog aan? Meng er dan een beetje melk doorheen. Nu kan het amandelschaafsel door het deeg worden gemengd tot het een mooi geheel wordt.Verpak de deegbal in plasticfolie en leg het 1 uur in de koelkast. Lees in de tussentijd iets van Socrates of schijf een mooi St. Nicolaas gedicht. Verwarm de oven voor op 175 graden. Rol het deeg uit op het bakpapier tot een lap van 1 á 2 centimeter dik en leg dit op de bakplaat. Bak de speculaasplak in het midden van de oven in 35 minuten gaar. Neem het speculaas uit de oven, laat het afkoelen en breek het dan in grove stukken. Eet smakelijk. Groeten van onze Kookfilosoof Piet. Heeft u interesse om mee te kookfilosoferen, recepten uit te wisselen of kennis te maken met deze kokers dan kunt u contact opnemen met Cleo van der Stap (tel. 4456712) of een mailtje sturen naar
[email protected]
pagina 11
Hollands Licht
Filmbuffs
De filmliefhebbers zijn een avond uit geweest naar het filmhuis in Oosterbeek (www.filmhuisoosterbeek.nl). De Filmbuffs roemden de ongedwongen, huiselijke sfeer van dit kleine filmhuis, dat beschikt over 50 zitplaatsen. Zij hebben daar genoten van de documentairefilm Hollands Licht. De mythe wil dat het licht in Holland iets heel bijzonders is. De Filmbuffs hebben kunnen zien en horen of dit mythisch licht nog steeds bestaat. De film werd als zeer interessant en vernieuwend ervaren zo bleek tijdens de borrel aan de bar van het filmhuis. Bij het verschijnen van dit blad zijn de Filmbuffs naar de film Gegen die wand geweest. De film draaide op 26 november om 21.00 uur in Oosterbeek. Inhoud van de film: Na een poging tot zelfmoord ontmoet de opstandige Sibel in een kliniek alcoholist Cahit, die net als zij van Turkse afkomst is. Om onder het juk van hun strenge families uit te komen besluiten de twee een schijnhuwelijk aan te gaan. Dan wordt Cahit echt verliefd op Sibel, die juist geniet van haar pas verworven vrijheid.Winnaar van de Gouden Beer in Berlijn. Vindt u het leuk om is mee te gaan naar een volgende filmvoorstelling? Bel of mail dan met Claire King (tel. 3700064), of
[email protected]
Kate op de koffie Ik ga toch weer eens wat vaker op koffievisite. Lange jaren heb ik die kransjes namelijk gemeden. Ja waarom? Niet omdat ik mijn handen nu zo vol had aan mijn gezin. Maar als teruggetreden onderwijzeres (ja, zo oud ben ik dat ik nog onderwijzeres en geen lerares was) deed het me pijn dat al die moeders zo graag koffie dronken met een toefje leerkrachten er pagina 12
bovenop. Begrijpt u wat ik bedoel? Die arme onderwijslui gingen danig over de tong. Nou, van dat eeuwige geroddel over die scholen kreeg ik schoon genoeg. Ik kan dat best ronduit zeggen: tenslotte kom ik van elders. En het zal hier ook best wel anders zijn dan waar ik op school had gestaan en koffie dronk. In Hilversum, als u dat zo graag
Uit de kleren? Ik niet. Die teken- en schilderlessen worden gegeven in recreatiecomplex aan de Viottastraat. Als ik daar wèl model zou zijn, verdiende dat anonieme adres natuurlijk wel een naam: het Rubensplein. Dat terzijde. Maar langszij komen later op de avond een clubje lekkere jongens, die voor het slapengaan eerst nog even een pot basketbal of zo gaan spelen. Lange knapen die zo maar inkijk hebben in de Craneveltse Teken- en Schilderschool. Ik wou dat ik ook nog een greintje sporttalent had! Op die ongewenste blikken had de akademie vanzelfsprekend al iets gevonden. Het model stak zich op tijd weer in de kleren. Niets aan de hand. Of toch wel? Ja: het model was die eerste avond dat de akademie draaide, op tijd gecamoufleerd. Evengoed keken de sportieve passanten hun ogen uit.Want de resultaten van een avondje zwoegen op het model, stonden nog steeds mooi te kijk. De boys dachten toen eerst in de verkeerde les te zitten. Niks geen sportief geploeter in het gymlokaal. Het was, o schrik, kunstzinnige vorming geblazen op de late avond. Maar die ervaring zijn ze naar horen zeggen onder koffie, wel te boven gekomen.
Jaargang 32 nr. 3
weten wilt. Maar goed, onlangs ben ik dus bekeerd. Mijn koffieclubje mist – en dat is weer jammer – moeders.Want we zijn in de leeftijd van grootmoeders. Jónge grootmoeders, laat daar geen misverstanden over bestaan. En je hoort er ook verhalen, waar je eerlijk gezegd ook weer stukken jonger van wordt. Wat hoorde je dan zoal, Kate? Welnu: onze wijk beleeft een enorme opbloei aan cultuur. Clubje dit, clubje dat. Die goeie mensen hebben niet eens meer puf in een maandelijks cultureel café. Zo druk zijn ze aan het culturen! Een van die clubs is een teken- en schilderclub. Nou ja, zeg maar gerust een teken- en schilderakademie. De Craneveltse Teken- en Schilderschool. Daar wordt erg serieus de hand aan de kunst geslagen. Nee, zonder mitsen of maren. Ik wou dat ik maar talent had! Hoe serieus ze bezig zijn, kun je afleiden aan het feit dat er modellen worden opgetrommeld. Ja mevrouwen en meneren die uit hun kleren gaan en dan steeds mooier worden getekend of gepenseeld.Want dat is immers wat oefening doet? Zij baart kunst. Hartstikke goed. Ik wou dat ik maar talent had. Als kunstenaar bedoel ik. Mijn eigen maat is nu eenmaal geen modellenmaat.
Kate Luyster-Vinck pagina 13
pagina 14
Alteveer keert terug waren dan ook van groot gewicht. Aan de hand van fotomateriaal waarover Willem Bitter beschikt, wil de redactie van Craneveer in het voorjaar 2005 inzoomen op de stand van zaken hier op Alteveer in het voorjaar van 1945. En dan ook huidige bewoners van de huizen die of verdwenen waren of toch nog gerestaureerd konden worden, betrekken bij de fotografische herinneringen van toen. Zelf verbleef Willem Bitter (geboren Arnhemmer) in de oorlogsjaren elders. In het voorjaar 1940 bij het uitbreken van de oorlog bevond hij zich als stagiair van de Zeevaartschool Abel Tasman in Delfzijl aan boord van het vrachtschip Hoendiep in de haven van Oslo. De bemanning werd door de Duitsers - die Noorwegen een maand eerder waren binnen gevallen - gedwongen om goederen te transporten.Tijdens een verlof in Arnhem gedurende de kerstdagen 1941, besloot de jonge zeeman onder te duiken. In de oorlogsjaren heeft hij zich op diverse plaatsen in het land bevonden. In 1944 slaagt hij er in om weer dichter bij Arnhem te geraken. In Arnhem heeft hij tenslotte ook De Slag meegemaakt.
Jaargang 32 nr. 3
De herdenkingen van De Slag om Arnhem zijn voorbij.Toch blijft er genoeg over om te herdenken. Want stelt u zich maar voor: Arnhem werd na 17 september 1944 een dode stad. De binnenstad om te beginnen werd nagenoeg verwoest en de bevolking verdreven. Ook Alteveer raakte ontvolkt. De dan net gebouwde wijk werd in de winter en het voorjaar 1944/1945 doelwit van allerlei militaire acties. Hoe vonden zij die terugkeerden hun wijk terug? Onze buurtgenoot Willem Bitter (geboren in 1922) heeft de redactie van Craneveer attent gemaakt op dat gegeven. Hij telt als een kenner van de geschonden stad. Weliswaar was hij niet ‘van Alteveer’, maar een paar jaar na de bevrijding kwam hij met zijn vrouw op de Bernard Zweerslaan wonen. Dat heeft hem anno 2004 tot een Alteveerder van het eerste uur gemaakt. Willem Bitter - hij was in zijn werkzaam leven stafambtenaar op het gemeentehuis - beschikt over een geweldige kennis en een indrukwekkend zelf aangelegd archief over de stad en haar wijken. Zijn kennis en inbreng bij de presentaties van de Slag om Arnhem - afgelopen maanden -
pagina 15
pagina 16
Prettig kennismaken
Olga en Ariane Arnhemmers zijn zij geen van beiden. Olga werd in Amsterdam geboren; Ariane in Heino. Ze wonen nu niet alleen in hetzelfde huis, ze ‘zitten’ ook in hetzelfde vak. Olga als verpleegkundige. Ariane als arts. Beiden zijn bovendien gespecialiseerd in de geestelijke gezondheidszorg.
Thuis Alsof je een plek bereikt om je heen kijkt en weet dat je thuis bent.
Dat zij geen Arnhemmers zijn is toch ook betrekkelijk. Ariane: “Toen ik mijn moeder vertelde dat we een huis op de Bernard Zweerslaan gekocht hadden, zei ze: ‘maar ik heb vroeger op de Sweelincklaan gewoond’. Ik had er op dat moment niet bij stil gestaan, dat zij in Arnhem geboren was. En dan blijft Olga niet achter: “Mijn oma kwam hier ook vandaan. En er woonden ook nog twee oudtantes. Meer nog dan bij mijn oma, was ik bij hen. Ik herinner me nog goed, dat we vaak naar Sonsbeek gingen. En dan natuurlijk ook de waterval opzochten.” Ook Ariane heeft Sonsbeek herinneringen aan de logeerpartijtjes bij de familie van haar moeder. “Met vier, vijf kinderen gingen we dan hand aan hand om een boom staan. Zó dik was zo’n boom dan. Maar dat viel later dus iets tegen.
Dat is nu precies wat beiden voelen in het huis dat zij alweer anderhalf jaar geleden kochten op het onderste gedeelte van de Bernard Zweerslaan. Een huis met ook nog eens veel groen op de helling waarop zij aan de voorkant uitkijken. Die strofe past hen. En het is dan eigenlijk overbodig om te vragen of zij zich thuis voelen op Alteveer. Maar ze willen dat ook best nog wel eens volmondig bevestigen. “Ja”, zegt de een. “Fantastisch”, vult de ander aan. En achter ieders bewering hoor je minstens vier uitroeptekens. Net als andere nieuwkomers in onze wijken, hebben zij het letterlijk iets hogerop gezocht. Ook Olga en Ariane woonden eerst jaren verder de ‘bult’ af, richting de stad, op de Sloetstraat.
Jaargang 32 nr. 3
De meeste mensen in onze groene wijk hebben groen op hun vensterbank staan. Olga en Ariane volstaan daar niet mee. Ze hebben achter hun voorraam ook een gedicht geplakt. Een op mooi materiaal gedrukt gedicht op posterformaat. Een gedicht van Kees Spiering. Dat begin zo:
Wat is er leuk aan Alteveer? Ariane blijft zweren bij ‘het pagina 17
Kijk op de wijk Hoe goed kent u onze wijk? Waar is deze foto genomen? En waar stond de fotograaf? Oplossing op pagina 27
Met dank aan de fotograaf: de heer W.M. Kusters, Sweelincklaan 111. De foto is ongeveer 2 jaar geleden gemaakt. pagina 18
groen’. Olga duikt daar iets verder op in: “Er is een soort harmonie hier. Ja het groen. Maar ook de mooie huizen. En dan ook die combinatie: je woont aan de rand van Arnhem. De stad is binnen je bereik. Maar je voelt tegelijkertijd de eindeloze natuur om je heen.” Is er nu helemaal niets dat tegen
valt? Ariane reageert het snelst: “Ja, het verkeer op de snelweg als het westenwind is. Dat ervaar je als een verstoring van alle idylle. Dan wordt ook Bijke wakker. Zij staat op van haar kussen, rekt zich even uit en gromt een beetje. “Ja, ze begint het te leren,” zegt Olga. “Ze wordt waakzaam.”
Wijkconcerten
Jaargang 32 nr. 3
De derde serie wijkconcerten begint op 19 december 2004 om 14.00 uur met een Kerstconcert. Het duo dat voor u gaat zingen en spelen bestaat uit: Margriet Lenglet (mezzosopraan) en Fen de Boer (organiste). Samen brengen zij een gevarieerd (kerst-)liederenprogramma van twee keer een half uur (waarin ook de mogelijkheid is om gezamenlijk een of meerdere liederen te zingen). In de pauze staat er een (gratis) kopje koffie of chocolademelk voor u klaar. Margriet Lenglet en Fen de Boer ontmoetten elkaar een kleine 20 jaar geleden en vonden elkaar onmiddellijk in hun beider passie voor muziek. Fen had jarenlang kerkdiensten begeleid op het orgel en speelde ook al jaren lang piano; Margriet zong al jaren in koren en bezon zich toentertijd meer op de solokant van het zingen. Eerst richtten zij zich samen op het wat lichtere repertoire van het Franse chanson, maar allengs breidde het programma zich uit tot de Italiaanse barok, belcanto , Bach en Schumann. Inmiddels heeft hun samenwerking zich sinds een kleine tien jaar gestabiliseerd in wekelijkse repetities naast hun andere werk. Hun optredens zijn meestal op uitnodiging voor een betrekkelijk klein gezelschap, want beiden vinden het contact met het publiek essentieel. Koop tijdig uw kaartjes à 4 euro bij: Foto Cranevelt op het Oremusplein en Rubens Wonen op het Beethovenplein. Dit kan vanaf zaterdag 27 november a.s. Eventueel overgebleven kaarten liggen op 19 december in de kerk. Noteer alvast de data van het tweede en derde concert in uw agenda: 20 februari en 17 april. Meer hierover in de volgende Craneveer Els Wagenaar (kijk opwww .craneveer.nl voor verslag en foto’s van eerdere concerten)
pagina 19
pagina 20
De Verrijzeniskerk sluit haar deuren Waarschijnlijk heeft U al het een en ander gelezen in De Gelderlander over de katholieke kerken in Arnhem-Noord,Velp en Rozendaal. Sinds eind vorig jaar is de Verrijzenis parochie in onze wijk niet meer zelfstandig. Met negen andere parochies is zij opgegaan in de Wijngaard-parochie. Het bestuur van de Wijngaard heeft sinds kort het besluit genomen om vier kerken te sluiten, waaronder de Verrijzeniskerk. Gedacht wordt de vieringen in het eerste kwartaal 2005 te stoppen. Belangrijke argumenten daarvoor zijn: het aantal parochianen is laag en het aantal voorgangers neemt af.
Als U zich kunt vinden in dit voorstel, laat het weten via een briefje of mail Liesbeth Dessens Mendelssohnlaan 13 6815 ET Arnhem (tel. 4435372) e-mail:
[email protected]
Jaargang 32 nr. 3
De voormalige SOW-gemeente, nu de Protestante Kerk van Nederland, kerkt ook in de Verrijzenis. Deze Gemeente zal de Verrijzenis verlaten in maart 2005. Zij is bezig samen te gaan met de Gemeente van de Diaconessenkerk. Het bestuur van de Wijngaard heeft nog geen plannen gemaakt voor het kerkgebouw van de Verrijzenis. Uitgesproken is dat de voorkeur uitgaat naar de verkoop aan een ander kerkgenootschap. Als dit niet lukt zal naar andere mogelijkheden gekeken worden.
Voor de buurtbewoners, die regelmatig de vieringen bijwonen, zal de sluiting van grote invloed zijn. Mijn gedachten gaan vooral uit naar de ouderen, die niet beschikken over een auto en/of slecht ter been zijn.Voor hen zal het niet makkelijk zijn de kerken van de Wijngaardparochie, die open blijven, te bereiken. Daarom pleit ik voor het aanhouden van een ruimte (de dagkerk?), die gebruikt kan worden voor vieringen.Vieringen die plaatsvinden op een van de weekdagen, om zo de weekeindvieringen van de Wijngaard niet in de wielen te rijden. Maar ik pleit er ook voor dat de Ecclesiazaal, de huiskamer bij de Verrijzeniskerk, het Noorderhonk en de oude pastorie open moeten blijven om de verschillende activiteiten die daar plaatsvinden door te kunnen laten gaan. Dit betreft onder andere een schilderclub; de Soos; een belegclub; en de Stichting Sterven Thuis.
pagina 21
pagina 22
Van de wijkraad De Verrijzeniskerk weg ? De R.K. Kerk is van plan de Verrijzeniskerk van de hand te doen zoals wij hebben kunnen lezen in de krant. De wijkraad vindt dat heel erg jammer omdat deze kerk en het Noorderhonk in onze wijken een duidelijke sociale en culturele functie vervullen.Wij hebben geen bibliotheek, geen consultatiebureau en geen wijkgebouw dus vervallen de plaatsen waar de wijkbewoners elkaar ook kunnen ontmoeten helemaal. De Wijkraad zal proberen met het kerkbestuur en de Gemeente te overleggen wat de mogelijkheden zijn. Heeft u ideeën of suggesties, laat het ons dan weten. Zienswijze WAC op ontwerp-bestemmingsplan Alteveer /’t Cranevelt Samenvatting van de zienswijze zoals de wijkraad deze ingediend heeft bij de gemeenteraad van Arnhem(18 juli 2004)
Jaargang 32 nr. 3
De wijk Alteveer / 't Cranevelt wordt omgeven door een ziekenhuis dat uit zijn voegen groeit, een begraafplaats die een private onderneming is geworden dus winst moet maken en twee attractieparken van internationale allure. Mede daarom vindt de WAC dat wij binnen onze wijken zoveel mogelijk de sfeer van een groene, rustige woonomgeving moeten handhaven. Het verheugt de wijkraad dat het parkeerprobleem van Rijnstate opgelost wordt op eigen terrein, de gedoogde parkeerplaatsen weer terug aan de natuur gegeven worden en men er zorg voor draagt dat de verkeersafwikkeling niet via onze wijken plaats vindt. De WAC constateert dat bij de aanpassingen geformuleerd in het ontwerp-bestemmingsplan t.a.v. de bouwlocatie Bernard Zweerslaan in het geheel niet is ingegaan op de wensen van de omwonenden. Door een gebouw van 13.500 m2 toe te staan met en hoogte van bijna 16 meter (ten opzichte van het volume van 3.500 m2 op dit moment) wordt volgens de WAC onvoldoende rekening gehouden met de ‘groene corridors’ en met de bouwhoogte van de overige woningen aan de Cattepoelseweg. Naar de zienswijze van de wijkraad mag de toelaatbare bouwhoogte de bouwhoogte van de overige woningen aan de
pagina 23
pagina 24
Cattepoelseweg niet overschrijden. De wijkraad vindt de bouw op deze locatie in het perspectief van de planologische ontwikkeling niet wenselijk, de cultuurhistorische waarden worden niet op een goede manier meegenomen bij deze ruimtelijke ontwikkeling, in tegenstelling tot wat in het bestemmingsplan wordt gesteld. De wijkraad vindt dat eventuele nieuwe ontwikkelingen randvoorwaarden moeten meekrijgen. Als er al nieuwbouw op deze locatie moet plaats vinden verwacht de wijkraad een visie hoe deze nieuwbouw moet passen binnen het karakter van de wijk. De wijkraad is van mening dat uitgegaan moet worden van het uitgewerkte alternatief dat door één van de bewoners van de wijk is gepresenteerd. In het voorontwerp wordt ten aanzien van het parkeren nu ruimte gelaten voor twee maaiveld parkeerplaatsen, wat niet past binnen door de gemeente opgestelde criteria ten aanzien van deze locatie dat alleen parkeren ondergronds toestond. De visie van de wijkraad is dat het bestemmingsplan geen ruimte moet bieden aan het parkeren op maaiveld. De WAC blijft ten aanzien van de ontwikkelingen Kluizeweg bij haar standpunt dat nieuwe bebouwing in de wijken niet gewenst is omdat dat de landschappelijke/groene waarden van onze wijken aantast. De WAC wijst er op dat bij de nieuwbouw op de locatie van Verpleeghuis Braamberg voldoende rekening wordt gehouden met de landschappelijke en cultuurhistorische waarden.
De WAC ondersteunt de plannen om de verkeersveiligheid te verbeteren maar bepleit een versnelling van de aanpak van de gevaarlijke kruisingen van de Cattepoelseweg. De uitbreiding van de 30-km-zones verdienen naar de mening van de WAC de hoogste prioriteit.Verder constateert de wijkraad dat de Kluizeweg als hoofdader wordt aangemerkt, waar dus ook 50 km per uur mag worden gereden. In het bijzonder het deel tussen de Peter van Anrooylaan en de Eduard van Beinumlaan /Beethovenlaan ontstaan er vaak gevaarlijke situaties met
Jaargang 32 nr. 3
Op woensdag 26 mei 2004 is er een overleg geweest tussen directie van StayOkay (jeugdherberg), omwonenden, de gebiedsagent Frank Daeselaar en de wijkraad vanwege regelmatige nachtelijk overlast van terugkerende bezoekers via de trap van Cattepoelseweg naar de Diepenbrocklaan. De wijkraad zou graag in het bestemmingsplan de gemaakte afspraken opgenomen zien.
pagina 25
pagina 26
schoolgaande kinderen. Naar de mening van de wijkraad krijgt een de visie op hoe het verkeer en parkeren in de toekomst geregeld moet worden in het ontwerpbestemmingsplan te weinig aandacht.
Stand van zaken riolering Cattepoelseweg. De werkzaamheden aan de riolering op de Cattepoelseweg zijn bijna afgerond, maar toen deze nog in volle gang waren, viel het enkele buurtbewoners op dat er veel meer opgebroken werd dan oorspronkelijk de bedoeling was. Na een bezoek van de werkgroep Verkeer met de heer Verwoert (afdeling Verkeer van de gemeente) aan de bouwplaats, bleek dit inderdaad het geval te zijn. Hierdoor konden enkele aanpassingen ten gunste van de verkeersveiligheid gerealiseerd worden: een aanzienlijke versmalling van de rijbaan em doortrekken van de middenberm, zodat het oversteken van de Cattepoelseweg ter hoogte van de van Blankenburgstraat in meerdere etappes kan. Echt veilig is dit stuk Cattepoelseweg natuurlijk nog lang niet, maar het is wel een begin.Tevens is dit een bewijs, dat een actieve en alerte werkgroep in overleg met de gemeente zeker resultaten kan boeken! Els Peters Wijkraad (colofon) Secretariaat:
Postbanknr. 552.96.01 t.n.v.Wijkraad Alteveer/'t Cranevelt, Arnhem
Jaargang 32 nr. 3
Voorzitter: Penningmr.: Ruimt. Ord./Rijnstate/website: Publiciteit: website/Craneveer: Algemeen advies: Werkgroep Verkeer:
L.S. Rietema Schubertlaan 5, 6815 HH Arnhem e-mail:
[email protected] Marlous Kok Tel: 351 06 89 Eric. v.der Zijden Wil Smits tel: 442 12 58 Ton Jansen tel: 445 23 13 Jan v. Leusen Els Peters
Oplossing Kijk op de wijk: De straat die op de foto staat is natuurlijk de Sweelincklaan. Maar de plek waar de fotograaf stond is een instinker: de fotograaf heeft namelijk dankbaar gebruik gemaakt van een hoogwerker die in de straat aan het werk was! pagina 27
pagina 28
Goudstaven op Alteveer Wat vooraf ging: In de loop van juli kreeg de redactie van Craneveer een brief ondertekend met P.A. Bakker uit Utrecht. Hierin stelt hij dat er nog ergens in de bodem van Alteveer zeven goudstaven uit de oorlog verborgen liggen. Hoewel we de juistheid van zijn bewering niet kunnen controleren besloten we toch om tot integrale publicatie over te gaan. Het verhaal was eenvoudig te mooi om dat na te laten. In middels heeft ook het dagblad De Gelderlander aandacht aan dit verhaal besteed en aan haar lezers over vier kolommen uitgebreid verslag gedaan van deze geschiedenis Hoewel u de eerste twee delen van de memoires van dhr. Bakker behalve in het vorige nummer van Craneveer ook op onze website www.craneveer.nl kunt lezen, geven we u ter inleiding op deel 3 nog even een korte beschrijving van het voorafgaande.
Jaargang 32 nr. 3
De dag dat de Duitsers ons land binnenvielen en Nederland betrokken werd bij de Tweede Wereldoorlog was dhr. Bakker in opleiding bij het loodswezen in Rotterdam. De boot waarop hij voer kreeg die dag opdracht een grote hoeveelheid goud (van de Nederlandse bank) naar Engeland te vervoeren. Het schip liep echter op de Nieuwe Waterweg op een mijn en verging. Dhr. Bakker wist op miraculeuze wijze met zeven goudstaven vastgebonden aan een reddingsboei de oever te bereiken. Deze staven wist hij eerst met behulp van zijn vaders auto thuis te verbergen, maar omdat de Duitsers al spoedig van alle Nederlanders het goud vorderden dat zij in huis hadden, besloten ze hun (gestolen?) schat op advies van een familielid dat bij een bank in Duitsland werkte in een Duitse bankkluis te deponeren.Tijdens het vervoer van de goudstaven naar Duitsland bereiken de jeugdige Bakker en zijn vader na een moeizame autotocht met omwegen tijdens het invallen der duisternis Arnhem. Ze kwamen terecht bij de jeugdherberg waar de vader van Bakker in de armen liep van Duitse officieren die naar later bleek zijn auto wilden vorderen. Bakker zelf slaagde erin ondertussen met de auto de buurt in te rijden. Ergens op een open plek met bomen en struiken begroef hij de schat. In een boom kerfde hij zijn initialen en het cijfer 9. Bijna werd hij daarbij betrapt door patrouillerende Duitsers. Gelukkig ging het net goed…
pagina 29
Een schat wacht op zijn vinder Van mijn stuk gebracht door dit onverwachte incident sloop ik met kloppend hart door de bosjes en probeerde de weg terug te vinden naar de jeugdherberg. Dat lukte met behulp van een richtingbord waar ik toevallig op stuitte. Alles was inmiddels donker en niets wees op de aanwezigheid van mijn vader. Ik verbleef die nacht tussen de struiken en maakte het me daar zo gemakkelijk mogelijk op een bed van dorre bladeren. Ik sliep niet of nauwelijks, en voelde me ellendig.Toch herinnerde ik me nog goed hoe overweldigend ik het aanbreken van de dageraad vond. Heel langzaam kreeg de omgeving kleur en duizenden vogels barstten plotseling los in gekwetter en gezang. Als Rotterdamse jongen had ik zoiets nog nooit beleefd. Na een tijd kwam de jeugdherberg tot leven. Gordijnen werden opengeschoven en er klonk gekletter van vaatwerk, een vrouw haalde was van de lijn.Tot mijn verbazing kwam even later mijn vader naar buiten. Hij rookte een sigaret en slenterde op zijn dooie gemak de weg af. Ik wachtte even of er mensen waren die hem in de gaten hielden, maar dat leek niet het geval te zijn.Toen ging ik hem achterna. U begrijpt dat we opgelucht waren dat we elkaar in goede gezondheid aantroffen. Het bleek de Duitsers om de auto te doen te zijn. Een officier wilde hem vorderen, maar moest voor een correcte afhandeling van de formaliteiten wachten op een hogere officier die pas vroeg in de morgen beschikbaar zou zijn.Tot zolang had mijn vader moeten wachten. Over een verplaatsing van de auto had hij niets gehoord en over bagage had hij wijselijk niet gerept.Toen ik hem over de staven vertelde weet ik nog dat hij opmerkte: ze liggen daar voorlopig veiliger dan thuis. Per trein keerden we die dag terug naar Rotterdam; in afwachting van pagina 30
Mijn ouders mochten die helaas niet meer meemaken. Ze overleden in 1944. Ikzelf maakte in de oorlogsjaren het theoretische deel van mijn studie af en werd vlak na de bevrijding opgeroepen om mijn militaire diensplicht bij de marine te vervullen. Met de torpedobootjager HM Evertsen voer ik als onderofficier naar Indië. Na mijn diensttijd monsterde ik als stuurman aan op de grote vaart en voer enige jaren op Zuid-Amerika en Azië. Daarna regelde ik jarenlang vanuit Venezuela voor een multinationale onderneming de transportlogistiek om de laatste jaren van mijn werkzame leven als staffunctionaris weer in Rotterdam te wijden aan het transportbeleid bij dezelfde onderneming. Zelden dacht ik in die tijd nog aan mijn Arnhemse avontuur. Pas na mijn pensionering in 1986 kwamen weer sterk de gedachten boven aan mijn onbezonnen jeugddaden. Niet echter om nog gewin te putten uit de affaire, wat vroeger stellig mijn drijfveren geweest zijn. Het leven was mij zeer goed gezind geweest, al spijt het mij, dat mijn huwelijk niet met kinderen gezegend is. Ik had inmiddels alle materiële zaken verworven die mijn hart maar begeerde; en met het klimmen der jaren heeft het leven mij de betrekkelijkheid van het bezit van aardse goederen doen inzien. Met de oprechte bedoeling om de goudschat op te sporen en hem via de politie weer terug te bezorgen bij de rechtmatige eigenaar, reed ik dat jaar naar Arnhem. Ik parkeerde bij de jeugdherberg die langs een laan lag met alleraardigste huizen en tuinen en wandelde de wijk in met als oriëntatiebasis een plattegrond. De jeugdherberg herinnerde ik mij nog vaag, maar de buurt was voor mij afgezien van de rode puntdaken totaal onherkenbaar. Straatnamen en ook het stratenpatroon zeiden mij niets meer. Aan de rand van de wijk bij de Zweerslaan was een ruig veldje waar ik dikke boomstammen naspeurde op ingekerfde tekens. Ik realiseerde me daarbij dat die misschien veel hoger zouden zitten dan toen ik ze had aangebracht. Maar wellicht waren veel bomen van toen al lang omgezaagd. Of stond de bewuste boom toch elders. Kortom, ik was het spoor bijster. En zonder concrete aanwijzingen had het geen zin om ruchtbaarheid aan de zaak te geven. Ik voelde er niets voor om voor fantast te worden uitgemaakt. Daarom besloot ik om de zaak te laten rusten.
Jaargang 32 nr. 3
Oorlogsherinneringen van de heer Bakker
deel 3
betere tijden.
Tot aan het moment van mijn afscheidstournee van dit leven, waarbij ik de voor mij belangrijke plekken nog eenmaal wilde bezoeken.Voor pagina 31
een laatste keer belandde ik daarom nog eens in uw lieflijke wijk en alsof het zo zijn moest, ontmoette ik daar uw vriendelijke wijkgenoot. Hij bood me zoals gezegd een aardige gelegenheid om mijn verhaal aan de openbaarheid prijs te geven. Zo hoeft het niet, zoals zoveel andere verhalen in deze wereld voorgoed verloren te gaan en kan ik het nu laten rusten. Hoogachtend, P. A. Bakker Utrecht
Naschrift redactie De redactie heeft enig naspeuringen gedaan naar historische bronnen die feiten in de brief van Bakker zouden kunnen bevestigen of loochenen. Details zoals de naam van de handelsfirma waar de vader werkte en het merk van zijn auto kwamen inderdaad voor in 1940. Maar ook de historische feiten rond de goudstaven kloppen met de feiten die Bakker in zijn verhaal noemt.Voor feiten over oorlogsgoud en goudtransporten werden wij via het Rijksinstituut voor oorglogsdocumentatie (RIOD) verwezen naar een publikatie van Riod-onderzoeker Gerard Aalders, waarin hij de Naziroof van 146 duizend kilo goud bij de Nederlandse Bank zorgvuldig heeft uitgeplozen. In zijn boek Eksters schrijft hij dat Nederland aan de vooravond van de Duitse inval 555.283 kg goud bezat met een toenmalige boekwaarde van fl 1.115.500.000,- . Veel was al in het buitenland ondergebracht, maar 192.360 kg werd nog in kluizen in Nederland bewaard. , waarvan 113.755 kg in de kluizen van de Bijbank aan de Boompjes in Rotterdam. Daar waren al snel Duitse troepen aanwezig , maar die moesten zich onder zwaar mitrailleurvuur van Nederlandse soldaten voorlopig weer terugtrekken Volgens DNB-onderdirecteur De Jong lukt het om een lading van 937 goudstaven met een gewicht van 11.012 kg (waarde fl 22 miljoen) aan boord van loodsboot 19 te brengen met als bestemming Engeland. Over die aanwezigheid van Britse militairen (die in Bakkers verhaal een rol spelen schrijft Aalders dat dat speciale sabottagetroepen waren die in Hoek van Holland aan land waren gegaan en met een loodsboot naar Rotterdam waren gestuurd om de olievoorraden in Pernis op te blazen. Loodsboot 19 liep ter hoogte van Vlaardingen op een Duitse magnetische mijn, meldt Aalders geheel in overeenstemming met Bakkers verhaal. De boot zonk met ruim 11.000 kg aan goudstaven. Daarvan wisten de Duitsers er in juli 816 te bergen. De 110 staven die de pagina 32
deel 3
Puzzel Uit welke plaats kun je wat eten? 9. Parma 1. Arnhem 10. Brussel 2.Weesp 11.Wenen 3. Deventer 12. Bordeaux 4. Den Haag 13. Harderwijk 5. Peking 14. Parijs 6. Frankfurt 15. Leiden 7. Napels 8. Doesburg Oplossing zenden binnen 7 dagen na bezorging van dit blad. aan Job Burlage Obrechtstraat 24 6815 BR Arnhem naam…………………………………………….. adres…………………………………………….. Onder de goede oplossingen wordt een cafetariabon verloot. Deze is beschikbaar gesteld door cafe-snackbar ‘t Hoekje.
Oplossing puzzel vorige week. De oplossing van de vorige puzzel was: Pieterburen / Klazinaveen / Julianadorp / Elsspeet / Roelofarendsveen / Geertruidenberg / Markelo /Castricum / Harmelen / Doorwerth / Mariaparochie / Bennekom. De cafetariabon is gewonnen door J.A. Beers-Groen, Cattelpoelseweg 228. Namens de redactie van harte gefeliciteerd!
Jaargang 32 nr. 3
Oorlogsherinneringen van de heer Bakker
Duitsers niet hadden kunnen bergen, werden na de bevrijding bijna allemaal alsnog geborgen. Dieven hebben er volgens Aalders slechts enkele in de wacht weten te slepen (p. 26). Zouden dat de zeven staven van Bakker zijn? Stel dat de goudschat hier inderdaad ergens in de grond ligt, wat zou daarvan dan nu de waarde zijn? Dat valt gemakkelijk uit te rekenen Eén baar goud weegt 12,51 kg en zeven baren wegen dus 87,57 kg. Met een huidige goudprijs van ongeveer € 13.000 per kg betekent dat een totale waarde van meer dan 1,1 miljoen Euro.Wie de schat vindt mag hem echter niet zelf houden, maar kan volgens het Nederlandse recht wel aanspraak maken op een vindersloon van 10 % van dit bedrag. redactie Craneveer
pagina 33
pagina 34
ACTIVITEITENROOSTER
Recreatievereniging Craneveer Locatie:Viottastraat: ingang Schoolplein dependance Pieter Breughelschool. Kom vrijblijvend eens meedoen. Inlichtingen: Job. Burlage tel. 4451582
Dag MAANDAG
Hoe laat?
Waar?
Yoga Ouderensoos Tái Chi 55+ Biljarten Damesgym Volleybal Badminton Volksdansen 55+ Argentijnse Tango Badminton Kleutergym 1 Kleutergym 2 Meisjesgym ismakogie Aerobics Schilderclub BBB-groep Badminton Ouderengym 55+ Ouderengym 55+ Bridge Badminton Volleybal Bridge Badminton Recr.sport heren
Alteveltje Recreatiezaal Gymzaal boven Recreatiezaal Gymzaal beneden Gymzaal beneden Gymzaal boven Recreatiezaal Recreatiezaal Gymzaal beneden Gymzaal boven Gymzaal boven Gymzaal boven Recreatiezaal Gymzaal boven Gymzaal boven Gymzaal beneden Recreatiezaal Recreatiezaal Recreatiezaal Gymzaal boven Gymzaal beneden Recreatiezaal Gymzaal beneden Gymzaal beneden
Jaargang 32 nr. 3
10.00-11.00 14.00-16.30 15.30-16.30 19.00-22.00 19.00-20.00 20.00-22.00 20.00-22.00 DINSDAG 14.00-15.30 20.00-21.00 19.30-22.30 WOENSDAG 15.45-16.30 16.15-17.00 17.15-18.00 19.00-20.00 19.00-20-00 20.15-22.15 20.00-21.00 20.00-22.00 DONDERDAG 13.15-14.00 14.15-15.00 19.30-22.30 20.00-22.00 20.30-22.00 VRIJDAG 13.30-16.30 20.30-22.30 ZATERDAG 9.30-12.00
Wat?
pagina 35
colofon Redactie Craneveer
Bestuur Craneveer
Jop Burlage Advertenties Obrechtstraat 24 Ton Jansen Wijkraad Sweelincklaan 34 Cleo van der Stap Bezorging Sweelincklaan 8 Henk Wagenaar Coordinatie Cattepoelseweg 201 Jan Wammes Advertenties Ockeghemlaan 45 Maarten Pas Layout Cattepoelseweg 252 Ysbrand Graafsma Layout Sweelincklaan 16 Vera van de Waarsenburg Cultuur Obrechtstraat 19
Marjan van Roon Secretaris Chopinstraat 21 tel. 3510051 Jop Burlage Ledenadm. Obrechtstraat 24 tel. 4451582 Cleo van der Stap Comm. Sweelincklaan 8 tel. 4456712 Monique Steenkamer Comm. Cattepoelseweg 305 tel. 4421738 Vera v.d.Waarsenburg Comm. Obrechtstraat 19 tel. 4430712 Henk Wagenaar Comm. Cattepoelseweg 201 tel. 4424073 Hermien van der Burgt Cattepoelseweg 214
Donatie Craneveer per seizoen: € 5,- p. p. / € 10,- per gezin Contactadres Wijkraad Alteveer / ’t Cranevelt ( WAC) secretariaat: L.S. Rietema, Schubertlaan 5, 6815 HH Arnhem e-mail:
[email protected] Contributie per seizoen: (sept.t/m mei). Yoga: € 122,50 Recr.Sport heren: Aérobics: € 76,75 Biljarten: Damesgymnastiek: € 48,Bridge: Volleybal: € 62,50 Jeugdgymnastiek: Badminton: € 48,-
€ € € €
54,38,50 28,75 48,-
Ouderensoos (o.a. schaken, dammen, kaarten, spelletjes enz.): Vast lidmaatschap € 5,- en € 0,50 per keer. Bankoverschrijvingen: RABO Bank- Arnhem rek.nr. 381602044 t.n.v. Penningm. CraneveerDe in de Viottastraat achter de Pieter Breughelschool gelegen recreatiezaal is telefonisch bereikbaar: 442501
Bij elk redactielid kunt u tot één week na verschijning van dit blad uw kopij kwijt. of per e-mail:
[email protected] pagina 36