Vakantie 2012,MERENTOCHT NOORD-ITALIE DONDERDAG 17 MEI 2012 We zijn om 08.30 uur op het vliegveld van Verona gearriveerd. Prachtig op tijd. Het reisgezelschap bestaat uit 17 personen. We rijden met een klein busje naar Verona een gaan direct wat bekijken. Het is prachtig weer, zo 's morgens vroeg. We stappen in Verona uit bij de stadsmuur, enorm hoog met een prachtige poort. Al gauw strijken we neer op het grote plein bij de Arena. Deze is 30 meter hoog, heeft dus enorme afmetingen en had vroeger een dubbele rondgang. Na een heerlijke kop koffie en wat praten met reisleidster Marianne Vennix lopen we verder in de richting van het Piazza de l'Erbe. Hier is een markt gaande en we bekijken de mooie huizen met de fresco's die aan het plein staan. Daarvoor hebben we het huis van Julia bezocht(ja die van Romeo en Julia), maar ik vond het daar veel en veel te druk. Nadat we de Piazza di Saluti zijn gepasseerd lopen we verder naar de Ponte Pietra de oudste-Romeins- brug over de Adige, die dwars door de straat stroomt. De brug staat op vier bogen, ieder verschillend van grootte. We lopen even naar de overzijde om een fraai gezicht op de stad te krijgen. We hebben tussendoor ook nog de kerk bekeken waar de familie Scaligeri haar laatste rustplaats vond. Het graf staat buiten op vier pilaren en is pikzwart. We pauzeren even voor de lunch en vervolgen na de middag onze wandeling door Verona. Vanaf de Piazza de l'Erbe komen we bij de Porta Borsara, een oude Romeinse poort, helemaal wit. Deze poort lag oorspronkelijk buiten de stad. Even later bezoeken we het kasteel, een prachtig stuk Middeleeuwse architectuur met roodstenen kantelen en minstens drie torens. Ook sluit op het kasteel een brug aan over de Adige met dezelfde roodstenen kantelen. Van hieruit heb je prachtig uitzicht over de rivier. Het kasteel behoorde ook toe aan de familie Scaligeri. Daarna wandelen we nog naar de Duomo, die twee met bronzen reliefs beslagen voordeuren heeft. Tegen 16.30 uur stappen we weer in het busje voor de rit naar ons hotel in Pozzolengo, een klein dorp ten zuiden van het Gardameer. Om 19.30 uur volgt dan het diner. Einde dag. VRIJDAG 18 MEI 2012 Het is prachtig weer als ik 's morgens opsta. We hebben bij het hotel ook eens schitterend uitzicht over de heuvels. Vandaag gaan we rijden langs het Gardameer. We rijden eerst naar Peschiera del Garda en zijn dan nog niet op de weg langs het meer beland, maar bij Lazise, ten zuiden van Bardolino rijden we dan langs het meer. Het is een prachtig uitzicht. Het is helder en de overkant van het meer is goed te zien, met steil aflopende bergen aan de oevers. Het Gardameer is minimaal 21 meter en maximaal 340 meter diep. Aan de noordkant is het meer op z'n smalst en aan de zuidkant op z'n breedst. We rijden verder langs Malcesine en arriveren tegen 11.00 uur in Riva, waar we een koffiestop maken. Na een lekkere kop Latte Macchiato wandel ik nog wat verder door Via Fiume, waar vroeger de Joden woonden en werkten. Ook hier een prachtig uitzicht langs de haven. Er liggen ook zat zeilboten en niet de kleinsten. Ook de huizen zijn fraai, goed verzorgd,met een keurig opgeknapte tuin. Ook zien we onderweg veel wijnranken. Er wordt op twee manieren geteeld: de eerste methode is recht naar boven aan de stam en de tweede methode is geleid door een lat onder een schuine hoek naar boven. De zon werkt hier voortreffelijk op de druiven. Tegen 12.15 uur vertrekken we weer uit Riva, dezelfde weg terug. Er staat ondertussen wel wat meer golfslag op het meer. Zo arriveren we om 13.00 uur in Malcesine waar ik snel een bar opzoek voor een broodje met een kop thee erbij. Daarna struin ik wat rond door het zeer toeristische Malcesine en bekijk nog een paar winkels met pasta's, olijfolie, rijst en gedroogde tomaten. Ik besluit toch maar niets te kopen. We vertrekken weer uit Malcesine en rijden naar Bardolino. Een mooi plaatsje, waar we echter weinig van zien omdat de tijd ontbreekt. We vertrekken om 17.00 uur weer uit Bardolino en zijn om 18.10 uur weer in ons hotel. Dan volgt nog het avondeten en dit is einde dag. ZATERDAG 19 MEI 2012 Het is vandaag weer mooi weer als ik opsta. Vandaag bezoeken we de Westelijke kant van het Gardameer. We rijden via Decenzano del Garda naar Il Vittoriale waar we het huis van D'Annunzio bezoeken. Het is een heel complex waarvoor we een gereserveerd bezoek hebben gepland.
D'Annunzio leefde van 1863 tot 1938 en stond bekend om zijn decadente levensstijl. Voordat we de woning van deze excentriekeling binnengaan moeten we wachten tot half elf. Tot die tijd bezoek ik zijn oorlogsbodem die op het complex ligt en het mausoleum waar hij begraven is. Het is me een raadsel hoe de boot zo hoog op het droge is gekomen. Hij bevat nog een paar scheepskanonnen en benedendeks is een klein museum met wat modelschepen. Die zet ik op de foto. Het schip heet de “Puglia”. Het is al een hele klim tot de boot en die wordt nog gevolgd door een klim naar het mausoleum. Als ik eindelijk boven ben is er in het mausoleum niets te zien,behalve dan zijn graf en een houten kruis met daarop in brons een Christusbeeld aangebracht. Verder niks. Het uitzicht vanaf het mausoleum is daarentegen fantastisch. Je hebt een schitterend panoramisch uitzicht over het meer. Met zijn, aan de oevers gelegen, ruime huizen en rode dakpannen. Ik daal weer af naar de ingang en neem onderweg nog een kijkje bij de motorboot MAS. Eindelijk gaan we 10.50 uur de woning binnen en krijgen olv. een Engelssprekende Italiaanse gids een rondleiding. D'Annunzio was een grote zonderling .Hij stierf in 1938 en heeft een poosje een vazalstaat gehad in het voormalige Joegoslavie bij Rijeka.. Hij bezat een collectie van 30.000 boeken. Deze zijn allen geregistreerd en kunnen op aanvraag worden ingezien in de woning. De meest bizarre voorwerpen verzamelde hij. Zo was er een eetkamer, een grote schrijfkamer met duizenden boeken, een kamer waar hij zijn liefjes ontving en een kamer waar hij, 14 jaar voordat hij stierf, zijn eigen doodsbed had ingericht met op de voorgrond een vel van een jachtluipaard. Ook was er nog een eenvoudige keuken en een kamer met daarin een uitgebreide apotheek. Hij had meer dan 200 liefjes. Als je binnenkwam bij hem waren er twee mogelijkheden: of je ging linksaf door de deur en dan was je een goede vriend van D'Annunzio of je ging rechtsaf door de deur en dan ontving hij je wel, maar dat kon uren duren. (dat was dan voor hen die hij wel ontvangen moest en dus niet kon weigeren). Veder stonden er in een kamer vier gigantisch grote beelden en hing er een schilderij van de bekende Spaanse schilder Ribera. Ook zag ik een foto van Rafaello, een Italiaanse schilder uit Urbino. Het is al laat geworden als de rondleiding is afgelopen en we haastten ons naar het busje. Daarna rijden we naar Salo voor de lunch. Ik geniet daar van mijn broodje en een kop thee. Na de lunch rijden we naar Sirmione, waar we in de boot stappen, het Gardameer op. Eerst laat de bestuurder van de boot ons nog het bekende Fort Rocca Scaligeri zien dat op palen is gebouwd en dus geheel in het water staat. Het is een prachtig oud Fort en we varen onder de brug van het Fort door. De kapitein vertelt ons nog wat over het Gardameer met zijn maximale breedte van 18 km en over wat er aan de walkant te zien is. Ook zijn in het meer warmwaterbronnen. Dit heilzame water wordt middels een buizenstelsel van de Therme aan de wal gebracht. We zien ook nog de villa van Maria Callas en het vervallen kasteel van Catullus, een liefdesdichter. Ondertussen zijn we op het Gardameer beland en na wat navraag geeft de bestuurder van de boot gas. We suizen met deze snelle boot over het water, de boeg van de boot komt helemaal uit het water, prachtig om mee te maken. Na ongeveer drie kwartier stappen we weer uit de boot en bekijken het stadje Sirmione. Maar het is er nog drukker dan op Koninginnedag in Amsterdam dus ik houd het voor gezien. Mij te druk. Onderweg terug naar het busje kom een aantal andere reisgenoten tegen en ik voeg me bij hen op het terras. We praten over van alles en nog wat en dan is het tijd om te vertrekken naar Peschiera del Garda. Hier bekijken we het stadje,ik koop nog iets en maak een paar foto's. Dan rijden we terug naar ons hotel en volgt nog het diner. Einde dag. ZONDAG 20 MEI 2012 Het is vandaag bewolkt weer. We verwachten regen. We gaan vandaag in de richting van het Comomeer. Como heeft 85.000 inwoners en heeft ook veel zijde-industrie. We passeren onderweg Milaan. Ondertussen vertelt de reisleidster ons ook het een en ander over olijfolie. Het werd al 4000 jaar voor Christus gebruikt. Er zijn 2,5 miljoen olijventelers en 80% van de olijfolie wordt in de Europese Unie geproduceerd en 70 % van alle olijfolie wordt ook in de EU verbruikt. In Spanje zijn 300.000 telers,in Portugal 150.000 telers en in Griekenland 800.000 telers. Dan iets over het Comomeer: maximaal is dit meer 480 meter diep en daarmee het diepste van alle meren in Italie.
We zijn nu in Como en gaan naar de Duomo, een prachtige kathedraal met schitterende gebrandschilderde ramen en verschillende wandtapijten. De bouw is begonnen in 1396,maar pas in 1487 kwam de voorgevel klaar. Er zit een groot roosvenster in de voorgevel verwerkt. Bovendien staan in de voorgevel een aantal beelden. We gaan de Duomo binnen, dat moet voor 12.00 uur,want dan begint de mis. Hij heeft van binnen een paar prachtige gebrandschilderde ramen en een paar wandtapijten. De Duomo is wel zeer imposant, ook van binnen met een prachtig orgel dat nog even voor ons speelt en een mooie preekstoel met houtsnijwerk. Naast de Duomo bevindt zich een ander gemeentelijk gebouw vanwaar vroeger het volk vanaf het balkon werd toegesproken. Het is het vroeg 13-eeuwse Broletto(middeleeuwse raadhuis). Tegen twaalven verlaat ik de Duomo en net op dat moment begint het te regenen. Na wat heen en weer geloop duik ik een bar in om iets te eten en te drinken. Ik heb mijn regenjack al aangetrokken. Na de lunch loop ik naar het treinstationnetje van Como en maak daar ook nog een paar foto's van een gereedstaande trein. Het is te hopen dat het nog een beetje opklaart als we vanmiddag de beroemde Villa Carlotta bezoeken met zijn prachtige tuinen. Maar het klaart niet op. Het blijft regenen,ook als we de Villa Carlotta binnengaan. De Villa telt 3 verdiepingen en de familie Saksen-Meinhausen was de derde familie die het als zomerverblijf bewoonden. Zij had de villa gekocht van de familie Sommariva in de 19e eeuw. Carlotta was getrouwd met de graaf,maar overleed al op 23-jarige leeftijd. De graaf is 88 jaar geworden en overleed in 1914. Op de derde verdieping zien we de slaapkamer van Carlotta, helemaal in rose. Ik beschrijf niet alle kamers van de Villa, maar er was ook nog een eetzaal met prachtig porselein en een enorm wandtapijt dat uit de 19e eeuw stamt en een boerentafereel voorstelde. De familie was dol op dergelijke taferelen. Op de 2e verdieping bevond zich de schrijfkamer van de graaf met aan de wand een enorm doek waarop alle wapens waren aangebracht van het hertogdom Saksen-Meinhausen. De graaf heeft ook een verzameling gehad van 150.000 boeken,maar deze is z'n geheel in Duitsland verkocht toen de Villa Carlotta moest worden verkocht. Zonde, er was ook een grote collectie plantenkundige boeken bij,maar die is dus verloren gegaan. De graaf is, toen hij de Villa bewoonde, begonnen met een groot stuk grond bezijden de Villa Carlotta aan te kopen en daar een veelsoortige planten-en bloementuin van te maken. Hij had dit als hobby. Hij kreeg daarvoor hulp van zijn vriend Melvi, die aan de overkant van het meer woonde. Toen we eindelijk de tuinen bezochten, waren ze werkelijk fantastisch. Azalea's, rododendrons, een varentuin, een Japanse tuin enzovoort Ik fotografeer er driftig op los. De tuinen werden goed onderhouden met ook prachtige struiken en grote bomen. Tegen 17.00 uur is de rondleiding van gids Brian teneinde en verlaat ik het enorme terrein van de Villa Carlotta. Ik koop nog een paar ansichtkaarten in het winkeltje bij de Villa en loop terug naar ons hotel. Het is wel zo goed als droog geworden laat op de middag. Dan volgt nog het diner en dit is einde dag. MAANDAG 21 MEI 2012 Het regent als ik opsta en ook niet zo'n klein beetje. Het ziet er dus niet zo best uit voor vandaag. We gaan vandaag varen over het Comomeer met de veerbusdienst. Het Comomeer ligt als een omgekeerdeY tussen de bergen ingeklemd. Om 09.15 uur varen we af naar Bellagio. We hebben op het meer wel een prachtig uitzicht op Bellagio. Daar arriveren we om 09.43 uur. Vervolgens maken we een wandeling door Bellagio aan de hand van een van tevoren aangegeven route. Zo belandden we bij het uitzichtspunt in Bellagio,waar we een overzicht hebben over beide takken van het meer. We hebben de wandeling afgemaakt en zijn om 11.45 uur weer op de boot gestapt:nu eerst naar Varenne waar we niet uitstappen en dan naar Menaggio, waar we de lunch zullen gebruiken. Al deze plaatsjes zijn schitterend gelegen aan het Comomeer,het panorama is geweldig. Ik schiet dan ook weer wat foto's. Het regent ondertussen rustig door,het wordt er niet beter op. Om ongeveer 12.15 uur arriveren we in Menaggio, waar ik snel een eettent opzoek. Die heb ik vlot gevonden en om 14.00 uur zijn we allemaal weer bij de boot voor de tocht met de veerbus naar Varenne. Daar komen we om 14.15 uur aan en we willen aan een wandeling beginnen door Varenne. Maar het regent daar zo hard dat we besluiten om na een uur de excursie af te breken en terug te keren naar Tremezzo. Uiteindelijk zijn we om 16.15 uur terug in ons hotel en kan ik de natte kleren verwisselen voor
droge kleren. Voor het avondeten maak ik nog een wandeling steil naar boven over een bergpad naar een uitzichtspunt. Het was een hele steile klim,maar het uitzicht boven over het meer was geweldig. Het was ondertussen ook droog geworden. Jammer,fototoestel vergeten! Dan volgt 's avonds nog het diner en dit is einde dag. DINSDAG 22 MEI 2012 Het is droog als ik opsta,maar nog wel bewolkt en nog wat dreigend. Hopelijk trekt het snel op. We gaan vandaag een rit maken langs het Meer van Lugano en het Lago Maggiore. We zijn op weg naar Lugano in Zwitserland en staan nu bij de grens voor het vignet van de bus. Het kost wat oponthoud en het is ontzettend druk met vrachtverkeer. Ondertussen is de zon gaan schijnen. De temperatuur zal nu snel stijgen, zoals gebruikelijk in de zuidelijke landen. Het Meer van Lugano is maximaal 281 meter diep en iets meer dan 200 meter boven de zeespiegel gelegen. We arriveren tegen 10.30 uur in Lugano en drinken eerst een kopje koffie. Na weer een heerlijke Latte Macchiato vervolgen we onze weg naar de kerk San Bernardino Luini. Deze is aan het meer gelegen aan de boulevard en heeft binnen prachtige fresco's gemaakt door Bernardino Luini. De grootste fresco die wij zien heeft een oppervlakte van 17 m2 en telt 153 gezichten. Je herkent daarop het lijden en sterven van Christus. Ook zijn er twee taferelen van steden op fresco's op de muur afgebeeld,maar jammer genoeg is er niemand die kan vertellen welke steden daar zijn afgebeeld. De ene stad doet me denken aan Jeruzalem met de Al-Aksa moskee. Daarna wandelen we naar het Tourist Information Point voor de plattegrond van Lugano en nog voor de middag bezoeken we de kerk San Lorenzo, wat hoger gelegen in de stad. De voorgevel is helemaal in Renaissancestijl opgetrokken. Kenmerkend zijn daarvoor de twee pilaren naast de hoofdingang van de kerk. Binnen vindt restauratie plaats, waardoor we de kerk maar nauwelijks in ogenschouw kunnen nemen. Er is nog wel een maquette van de kerk te zien, die ik dan ook fotografeer. En er is een heel drukke,barokke zijvleugel met marmeren pilaren en een groot schilderij. Echt barok,ik ben daar niet zo wild van. Daarna verlaten we de kerk weer en is het tijd voor de lunch. Ik koop mij een broodje bij een macceleria en kan in Euro's betalen. Je krijg wel in Zwitserse francs terug. Ik maak ook nog een wandeling door het prachtige park van Lugano,mooi aangelegd aan de oever van het meer met planten en bomen. Vanmiddag rijden we verder en zullen Ascona bezoeken. Ascona heeft maar 5500 inwoners,maar is eveneens schitterend gelegen aan het Lago Maggiore, nog wel in Zwitserland. In de 19e eeuw trok het stadje allerlei idealisten en kunstenaars aan,waaronder de Zwitser Herman Hesse, een dichter en Isadora Duncan, een Amerikaanse danseres. Het Lago Maggiore is maximaal 372 meter diep en maximaal 10 kilometer breed. Er leven nog vissers langs het meer. Jaarlijks wordt nog 150 ton vis gevangen uit het meer. Uiteraard zijn er palmbomen langs het meer, waarvan er een soort is geintroduceerd uit China. In Ascona was een markt aan de gang langs de kade met hoeden, sieraden,beelden,sjaals, roze kwarts(steen) uit Madagaskar,armbanden en kinderkleding(heel mooi en lekker duur). Ascona zag er prachtig uit. Langs de meeste huizen mooi geknipte heggen en ook goed onderhouden. Om 16.30 uur stappen we weer in de bus (een echte bus nu) voor het laatste traject naar ons hotel, 5 km ten zuiden van Stresa. We maken een werkelijk schitterende busrit langs het Lago Maggiore met fantastische uitzichten over het meer. Met aan de oevers schilderachtige stadjes en in het water tientallen zeilboten,katamarans en kano's. We zien ook nog de eilanden Isola Pescatori en Isola Bella liggen, die we morgen zullen bezoeken. Straks nog het diner in het hotel dat ook aan het Lago Maggiore ligt en dan is het einde dag. WOENSDAG 23 MEI 2012 Het is wat bewolkt weer als ik opsta,maar er is verder weinig wind. Het weer lijkt wat onzeker. Dat is het ook,want tegen elven begint het te druppen. We varen eerst met een bootje naar Isola Bella waar we het paleis van de familie Borromeo bezoeken onder leiding van Anna, een Nederlandssprekende gids. Het paleis was gevuld met fraaie kamers. We zien onder andere een slaapkamer waar Napoleon een nacht heeft geslapen in een bed met een baldakijn erboven. En we
komen aan het begin van de rondleiding in een kamer met een prachtig blauw servies op tafel,waarin fruit geserveerd kon worden. Ook zien we prachtig gedecoreerde authentieke kamers met hier en daar mooi meubilair. Zo komen we ook langs de bibliotheek waar sobere kasten gevuld zijn,met naar schatting, eeuwenoude boeken. We bezoeken dus de bibliotheek van de familie Borromeo. Uit vragen aan de gids kom ik te weten dat de archivaris als hobby nu, en dan alleen op zaterdag,bezig is met een inventaris van de bibliotheek te maken. Hij is niet in dienst van de graaf Borromeo. Hij heeft ondertussen alle titels gefotografeerd en weet dat sommige boeken zijn geschreven en sommigen gedrukt. Het is onbekend van welke datum het oudste boek dateert. Wel zijn sommige boeken in zeer slechte staat. Enkele boeken zijn in het Latijn. Tot zover de collectie boeken. Ook passeren we een 'tussenruimte' met spiegels die zo zijn opgesteld dat je jezelf links en rechts wel tien keer ziet. Uiteindelijk gaan we naar beneden naar de 'grotten'. De muren waren hier met tufsteen en lavasteen afgewerkt en het was hier zeer donker,zodat het mooi koel bleef in de zomer. En daar verbleef de familie dan om te relaxen als het buiten soms benauwd en 38 C werd. Er waren ook allerlei mozaikvormen op de vloeren aangebracht. We zien ook in een van de zes 'grotten' een verzameling vazen, afkomstig van de Etrusken, een hele oude beschaving in Italie. Deze vazen zijn uit het meer opgevist en het is nogal uitzonderlijk dat de Etrusken hier zo noordelijk een nederzetting hadden. Want de meeste nederzettingen van de Etrusken vinden we in de omgeving van Lazio bij Rome. Dan zien we nog de toren met zijn wenteltrap die slechts tot de eerste verdieping toegankelijk is om de simpele reden dat er hogerop geen veiligheidshek aanwezig is. Tenslotte komen we in een grote zaal met 6 wandtapijten,allen gemaakt in Vlaanderen. Er zijn er 7,maar de familie Borromeo heeft er een in privebezit. De familie bewoont het paleis in de zomer nog op de 2e en 3e verdieping. Ze onderhouden het zelf en bekostigen dus onderhoud en restauratie(waar overigens wel subsidie voor vrijkomt). Inkomsten van de entreegelden zijn voor de familie zo vertelt de gids. De Borromeo's zijn van oorsprong een bankiersfamilie. Er zijn wel een drietal kardinalen Borromeo geweest en een was generaal,maar politieke functies hebben ze nooit bekleed. Er is wel ooit een soort Borromeosche staat geweest binnen dit gebied rond het Lago Maggiore. We gaan naar buiten want bij dit paleis horen ook nog schitterende tuinen. Prachtige geknipte heggen en klimoprozen aan de wanden en de perken sieren deze tuinen. Er lopen ook een paar witte pauwen rond. Om 11.30 uur vaart het bootje ons gezelschap met de gids Anna naar Isola Pescatori. Op het eilandje aangekomen vertelt de gids ons nog iets over het plaatselijke kerkje uit de 17e eeuw. Ik heb het later nog even van binnen bekeken. Er wonen nog 45 mensen op het eiland en er is nog een groep vissers die,in cooperatief verband, vis vangen op het Lago Maggiore. Dan volgt nog een korte rondleiding over het eiland en zien we de oude basisschool die tot 1970 in gebruik was. De kinderen gaan nu aan de vaste wal naar school. Ik zoek een plekje om mijn broodje te eten en dan vanmiddag naar Verbania voor een bezoek aan de Villa Taranto. Tegen 14.00 uur begint de rondleiding door de 16 hectare grote tuin met zijn 20.000 exotische plantensoorten. De tuin is de mooiste aan het Lago Maggiore. De aanleg was het werk van een Schotse kapitein,Neil Mc Eacharn, een afstammeling van de Hertog van Taranto,een van Napoleons generaals. De kapitein heeft er zijn levenswerk van gemaakt en ik heb er ook werk van gemaakt. Veel foto's genomen met de verklarende bordjes met de namen erbij. We zien werkelijk van allerlei soorten bomen, struiken en planten. Lanen vol met coniferen,terrassen met prachtige borders,prunus, segoiaboom enzovoort. Ik ga er alleen op uit in het park en bekijk nog een flink deel. Maar ik raak de weg kwijt. Gelukkig kom ik Anna tegen die me met behulp van het kaartje weer op het goede pad helpt. Uiteindelijk beland ik weer bij de uitgang waar ik ,moe, op een bankje ga zitten. Tegen 16.15 uur is iedereen daar weer aanwezig en keren we huiswaarts. Om 17.00 uur zijn we weer bij ons hotel,ik neem nog een Cola en wacht op het avondeten. Einde dag. DONDERDAG 24 MEI 2012 Het is prachtig weer als ik opsta. De zon schijnt uitbundig. We gaan vandaag naar Lago d'Orta en ook naar Isola San Guilio, in het meer gelegen. Ook gaan we naar Lago d'Iseo. We rijden eerst(een extraatje) langs het 23 meter hoge beeld van kardinaal Carlo Borromeo. Voor hem is dit beeld
opgericht omdat hij heilig verklaard is. Het Lago d'Orta is maximaal 143 meter diep. We rijden langs het meer en het is fantastisch. Dit deel van de reis is nieuw,dus ook voor de reisleidster is het even zoeken. Ook Giovanni, onze chauffeur gaat mee met ons naar het dorp Orta. We wandelen op ons gemak naar het dorp en komen terecht op het schilderachtige Piazza Motta. Hier staat het 16e eeuwse Pallazio della Communita, stadhuis,met mooie fresco's aan de buitenkant beschilderd. Ook binnen is nog wel iets te zien,maar verder dan de voordeur kom ik niet. We genieten van de koffiepauze en om 11.25 uur varen we met de boot over naar Isola San Giulio. De overtocht duurt maar 7 minuten. We bekijken de Romaanse basilica met een prachtig interieur, fresco's zowel op de muur als op de plafonds. Ook de preekstoel van zwart marmer, stammend uit de 11e of 12e eeuw, mag gezien worden. De kerk en het klooster beslaan vrijwel het hele eiland,maar we maken toch nog een wandeling van zo'n 20 minuten door smalle steegjes en ik koop nog een prent in de souvenirwinkel. We varen om 12.25 uur terug en dan is het tijd voor de lunch. Vanmiddag gaan we naar Lago d'Iseo.Als we daar aankomen tegen 16.15 uur rommelt het in de lucht. We hebben van het meer verder weinig gezien en we vertrekken weer om 17.00 uur. Tegen 18.00 uur komen we aan in ons laatste hotel in Pozzolengo, waar we al eerder hebben overnacht. Om 19.30 uur is het afsluitende diner. Einde dag VRIJDAG 25 MEI 2012 Van deze dag maak ik geen verslag. Het gaat hier om de terugreis naar Nederland. We stegen om 09.30 uur op van het vliegveld van Verona en stonden om 11.10 uur weer veilig op Schiphol Airport aan de grond. Om 11.50 uur pakte ik de trein richting Groningen en even voor 14.00 uur arriveer ik op het station van Assen. Tegen half drie stap ik mijn flat weer binnen. Einde dag en tevens einde van een geslaagde vakantie, de Merentocht door Noord-Italie. Martin Langenburg
