Tri-bune. Jaargang 28, nummer 1 Februari 2014

Tri-bune Jaargang 28, nummer 1 Februari 2014

Deelnemers aan de Hivernal Trailrun in Landgraaf 9 februari 2014

Colofon DUURSPORTVERENIGING RTC

POSTADRES: Lobelialaan 124 2555 PL Den Haag 070-3686481 THUISHONK: Kantine HPSV Zuiderpark 070-3887396 GIRONUMMER: 5556716, t.n.v. RTC – Den Haag E-MAILADRES: [email protected] WEBSITE: www.rtc-denhaag.nl ADVERTENTIEKOSTEN: (per jaar – 6 nummers)

HPSV

SPARTA zwembad

* hele pagina € 150,* 1/2 pagina € 75,* 1/3 pagina € 50,-

BESTUUR: VOORZITTER: - Tanja van Dijk [email protected] 06-54663021 SECRETARIS: - Debbie Brongers, [email protected] PENNINGMEESTER: - Erica ten Broeke, [email protected] 070 368 6481 TECHNISCHE ZAKEN: - Johan Pöll [email protected] 070-3886061

TRAINERS: - Johan Pöll, Trainingscoördinator [email protected] 070-3886061 - Theo van Leeuwen, [email protected] 0174-243702/06-33168518 - Michel Meerts, [email protected] 06-21703462 - Aad Stouten, 06-2343 5464 - Leo Meewisse, [email protected] 015-3108401/06-13052852 - Machel Nuyten, [email protected], 06-51530995 - Dick Diepens, [email protected], 06-50678214

REDACTIE: Brenda Schuurkamp, 06-42356546 Wijnand Heijnen, 06-52777520 Mieke Plaatzer, 06-41948855

TRAININGEN: - zondag 9:30, FIETSEN (HPSV) - maandag 19:00, LOPEN (SPARTA) - dinsdag 21:45, ZWEMMEN (ZUIDERPARKBAD) - woensdag 19:00, FIETSEN (HPSV) - donderdag 19:15, LOPEN (HPSV / PGS VOGEL) - vrijdag 21:30, ZWEMMEN (Waterthor) 19:00, Buitenwater (meiaug)

BEZORGING: Harald ten Katen, 070-3972103 DRUKWERK: Sportservice Zuid-Holland, Poeldijk

2

Inhoud Van de redactie ..................................................................................................... 4 Bestuursnieuws .................................................................................................... 5 Van de (nieuwe) voorzitter.................................................................................... 6 Van de trainingscoördinator .................................................................................. 7 Nieuwe licentiepasjes 2014 ................................................................................... 8 Uitslagen .............................................................................................................. 8 Clubkampioenschap RTC 2014 .............................................................................. 15 De Lichtjesloop 2013 ............................................................................................ 17 De Hardloopwinkel 1 van de 4 crosscircuit 2013-2014 .......................................... 18 De halve van Egmond, geen half werk .................................................................. 20 ATB-weekend 22 en 23 maart .............................................................................. 21 Indruk Puinduinrun 2014...................................................................................... 22 Puinduinrun ......................................................................................................... 23 Uit de oude doos.................................................................................................. 24 Even kennismaken met Clasina Jansen ................................................................. 29 Klimmen tegen MS, 1,2 of 3 keer de Mont Ventoux .............................................. 30 Haags sportgala ................................................................................................... 33 Crossen op IJsland?! ............................................................................................. 34 Hivernal trail 2014 ............................................................................................... 38 Technische rubriek ............................................................................................... 40 Voeding: 5 vitamines die je zeker nodig hebt ........................................................ 42 Verbeter je loopprestaties door…. Bergtraining! ................................................... 43

3

Van de redactie Voor jullie ligt weer een goed gevulde Tri-bune. Ondanks het feit dat het winter is, het buiten vaak regent, en het weerbericht wel heel vaak windkracht 5 of 6 aangeeft, wordt er blijkbaar wel veel ondernomen. Er is de laatste maanden veel hardgelopen. De wintercrossjes hebben plaatsgevonden en een aantal RTC’ ers heeft hier enthousiast aan deelgenomen. Er zijn zelfs prijzen veroverd! In deze Tri-bune is hier een verslag van terug te vinden. Ook de puinduinrun is weer geweest en ook hiervan is een verslag. Zelfs van de laatste rage, de trailrun, is een verslag te vinden. Natuurlijk mogen we ook een klassieker, de halve van Egmond, niet vergeten. Ik ben blij om te zien dat de rubriek ‘ uit de oude doos’ weer met veel enthousiasme wordt opgepakt. Al een aantal edities achter elkaar hebben we kennis mogen maken met leden van het eerste uur. Dit keer is Michel Meerts aan het woord. Naast wedstrijdverslagen zien we in deze editie ook voedingsadviezen, technische tips & tricks en bijvoorbeeld uitnodigingen voor de diverse clubevenementen terug. Kortom een volle Tri-bune om de regenachtige avonden mee door te komen. Veel leesplezier, Namens de redactie, Brenda

Kom naar de ALV: De ALV is gepland op woensdag 9 april a.s. om 19.30 uur bij HPSV in het Zuiderpark. Inloop met koffie/thee vanaf 19.00 uur. Afmeldingen s.v.p. sturen naar [email protected].

4

Bestuursnieuws Verjaardagen Maart Simon Stouten

4-3-1994

Marjan van Galen

7-3-1973

Geert-Jan Meewisse

7-3-1977

Louise de Vreugd

7-3-1986

Hans de Vries

9-3-1952

Armin Alta

14-3-1969

Wijnand Suijlen

16-3-1982

Leo Vissers

24-3-1975

Marieke Alberts

28-3-1984

Yaël Nossent

29-3-1978

Leo Meewisse

30-3-1946

Uco Sobering

30-3-1951

Walter Legerstee

31-3-1968

April Laurent Mauries

1-4-1972

Erica Roosenschoon

1-4-1964

Wim van Paasen

2-4-1965

Jeffrey Hendrikse

9-4-1982

Aukje Nouwens

10-4-1981

Carel Aartsen

15-4-1968

Wieteke van Bochoven

19-4-1980

Peter van der Wijst

20-4-1968

Marco Zonneveld

20-4-1967

Wim van Leeuwen

21-4-1962

Marja Blauw

23-4-1984

Jan Stoop

24-4-1942

Lammert van Dijk

25-4-1966

Ferdinand Oldeman

25-4-1982 Wijzigingen, opzeggingen

Nieuwe leden  Clasina Jansen

aanmeldingen

en

Graag elke (kleine) wijziging in je persoonlijke gegevens aan mij doorgeven. Aanmeldingen en opzeggingen dienen schriftelijk te worden doorgegeven. Opzegging van het lidmaatschap kan halfjaarlijks, en moet vóór 15 mei resp. 15 november worden gedaan. Erica ten Broeke, [email protected]

Opzeggingen  Gijs Luesken Stefan Kleinekoort Joost Kuijpers Declan Walsh

5

Van de (nieuwe) voorzitter Een zichzelf serieus nemende triatleet gaat natuurlijk niet op reis zonder accessoires. Want drie weken wel fietsen maar niet zwemmen en lopen is natuurlijk ondenkbaar. Zeker als het triatlonseizoen weer praktisch voor de deur staat. En bovendien zou ik in Sri Lanka het mooiste zwemwater en prachtige looppaden tegenkomen. Dus reisden er naast een hippe bikini en zonnebrand ook een minder flatteus badpak, zwembril, innov-8's en een springtouw mee in mijn fietstassen. Ik had maar twee kilo overgewicht in het vliegtuig, een kniesoor die daar op let. Nou is het mooie van reizen dat je de wereld weer eens vanuit een ander perspectief bekijkt. Op dag twee rende ik nog enthousiast op mijn blote voeten langs de vloedlijn, de verwonderde blikken van de Sri Lankanen op de koop toenemend. Maar eenmaal op de fiets tussen de vrachtwagens, bussen, tuc tucs en koeien zag ik minder gelegenheid. Al was het maar omdat het zwart voor mijn ogen zag van de uitlaatgassen en wierookdampen. Gelukkig vonden we na een paar dagen zoeken idyllische kleine weggetjes in prachtige natuurgebieden. Water was overal, krokodillen en feranen ook. No way dat ik ook maar een teen in het water zou steken. Dit in tegenstelling tot de plaatselijke Sri Lankanen die zichzelf en hun kleding in deze rivieren wassen. En ja, er wordt wel eens iemand aangevallen door een krokodil, maar zo vaak gebeurt dat nou ook weer niet, een kniesoor die daar op let. In de bergen tussen de theeplantages dacht ik even gelijkgestemden te spotten, er renden namelijk mensen op hun blote voeten langs. Maar die hadden wel een bos takken op hun hoofd en om daar nou naast te gaan lopen vond ik toch wel een beetje raar. Kortom mijn badpak en innvo8's zijn onderin de fietstassen gebleven en het springtouw heb ik een keer gebruikt om met de hond van een van onze vele vriendelijke gastheren te spelen. Bij thuiskomst wachtte me een verrassing, ik ben uitgeloot voor Woerden, is dat even jammer. Tanja van Dijk

Van de trainingscoördinator Tot nu toe is de winter nog niet ingetreden (2 februari, een dag na de deadline). Dat zorgt er in ieder geval voor dat het weer geen excuus is geweest om niet te gaan trainen. Als het goed is is iedereen dus in prima conditie voor het MTBweekend en kan er een vliegende start gemaakt worden voor het nieuwe seizoen. De kalender van het Clubkampioenschap van dit seizoen heeft een wijziging ondergaan. De triathlon in Woerden stond op het programma maar het bleek dat daar dit jaar geloot werd. Dat zou natuurlijk tot een oneerlijke competitie kunnen leiden. Daarom is Woerden vervangen door de triathlon van Noordwijkerhout. Die valt dit jaar ruim voor de Beach Challenge. De tussenstand van het CK laat al twee heren (Ferdinand en Alexandre) zien die meer dan 2000 punten hebben verzameld. Bij de dames is alleen Clasina al door de 2000 punten grens heen. Renate is de volgende in de tussenstand met 1792 punten. De oudgedienden hebben hem misschien al in de agenda staan, het trainingsweekend. Het traininsgweekend is ook dit jaar natuurlijk weer met Hemelvaart (de laatste week van mei). Lekker een paar dagen lang fietsen, lopen en zwemmen in de Ardennen met RTC. En na het sporten is er nog voldoende tijd voor een gezellige avond. De locatie is al geregeld, wil jij helpen bij het organiseren van het traingsingsweekend neem dan contact op met Maarten Blommestijn of Tanja van Dijk. Bij de komende ALV zal ik mij kandidaat stellen om Erica op te volgen als penningmeester. Als rasechte cijferaar lijkt dat mee een hartstikke leuke uitdaging. Dit betekende wel dat we op zoek zijn gegaan naar een nieuwe trainingscoördinator. Dat is gelukt! Armin Alta gaat aan de slag als trainingscoördinator. Het nieuws is vers van de pers, dus een exacte overdrachtsdatum is er nog niet, vooralsnog blijf ik jullie dus lastigvallen met mails over het trainingsprogramma. Armin gaat ook de cursus triathlon trainer niveau 3 (TTN3) volgen. Allemaal goede ontwikkelingen dus waarmee we ons trainingsaanbod verder kunnen verbeteren. Groeten, Johan

7

Nieuwe licentiepasjes 2014 Zoals je wellicht al gehoord hebt, ontvangen de leden van de NTB met ingang van dit jaar geen licentiepasjes meer. Dit is in het kader van de door de NTB reeds eerder aangekondigde bezuinigingen en duurzaamheid. Je kunt het pasje voortaan zelf downloaden via www.mijntriathlonbond.nl en printen en/of op je telefoon opslaan. Het is misschien even wennen, maar de NTB hoopt op begrip voor deze ontwikkelingen. Een bijkomend voordeel is dat duplicaatpasjes (bij licentiewijzigingen of verlies) gewoon nogmaals kunnen worden geprint. Via deze website kun je ook je NAW-gegevens wijzigingen en wijzigingen in het lidmaatschap doorvoeren. Blijf deze wijzigingen s.v.p. óók aan het verenigingsecretariaat van RTC doorgeven om zo de ledenadministratie overzichtelijk te houden.

8

Uitslagen Duinrellcross (1 vd 4)

8 december

8,5 km lopen

Debbie Brongers Iris Diephuis Karen Lammerts van Bueren Sylvia Visser

49:31 50:51 52:33 1:08:00

Maarten Witteman Lion Wildenburg Andre de Rond Eef Goeyenbier Hans van Vliet

38:07 43:09 44:46 52:25 55:31

Meeuwen Makrelenloop

14 december

16,1 km lopen

Debbie Brongers Renate van Oosten Remke den Bremer Sylvia Visser

1:25:14 1:35:14 1:36:46 1:57:22

Maarten Witteman Roger Salden Andre de Rond Marco Zonneveld

1:06:05 1:10:48 1:14:34 1:24:08

NK Cross duathlon Groesbeek

15 december

6,5 km lopen, 20 km MTB-en, 3,25 km lopen

Jolien de Klein

2:25:55

Geert-Jan Meeuwisse Ferdinand Oldeman Frank Hamelink Harald ten Katen

1:47:58 1:49:23 2:11:01 2:26:58

Linschotenloop

21 december

10 km lopen

Maarten Witteman

34:48

Bontehaasloop

22 december

10 km lopen

Andres de Rond

44:06

9

Kerstcross Haag

26 december

7,2 km lopen

Clasina Jansen Jacky Ledeboer Iris Diephuis Karen Lammerts van Bueren Debbie Bronger Martine Roos Sylvia Visser

36:40 39:25 41:09 41:42 41:53 45:37 51:51

Maarten Witteman Andre de Rond

30:42 35:41

Frank Hamelink Lammert van Dijk Marco Zonneveld Leo Kouijzer

38:04 40:17 40:51 44:14

Oudejaars crossloop Vorden

28 december

15 km lopen

Marjolein Dam Marieke Alberts

1:17:42 1:21:52

Oliebollencross (1 vd 4)

29 december

9,2 km lopen

Debbie Brongers Karen Lammerts van Bueren

50:45 53:32

Maarten Witteman Andre de Rond Reinoud van Kasteele Hans van Vliet

39:20 45:35 48:00 56:06

Oliebollencross Haag (1 vd 4) 4 januari 8 km lopen Debbie Brongers

40:53

Maarten Witteman Andre de Rond

30:28 35:55

Strandrace Egmond

6 januari

36 km MTB-en

Mieke Plaatzer

2:02:24

Halve van Egmond

7 janauari

21,1 km lopen

Karen Lammerts van Bueren

1:44:43 10

Helen

1:54:10

Bontehaasloop

12 januari

10 km lopen

Andres de Rond

43:00

Clingendaelcross (1 vd 4)

19 januari

7,1 km lopen

Debbie Brongers

35:58

Maarten Witteman Andre de Rond William te Dorthorst Reinoud van Kasteele Frank Hamelink Eef Goeyenbier Hans van Vliet

27:36 32:51 33:25 33:31 34:19 38:40 39:12

Eindstand 1 vd 4 crosscircuit Debbie Brongers

3e (V45)

Maarten Witteman Reinoud van Kasteel Andre de Rond Eef Goeyenbier Hans van Vliet

2e (M20) 8e (M45) 4e (M55) 10e (M55) 11e (M55)

5 km test RTC

23 januari

2 rondes Zuiderpark

Clasina Jansen Brenda Schuurkamp Renate van Oosten Dora Antoni

21:12 23:00 24:50 25:43

Ferdinand Oldeman Alexandre Tissier Frank Hamelink Greg Antoni Anno van der Veen Leo Meeuwisse

19:10 19:25 21:00 21:39 21:45 24:38

Puinduinrun

26 januari

3,2 km hardlopen

Yvonne van der Burg

23:59

6,3 km hardlopen

Marije Engels Marieke Alberts

34:10 (1e) 37:56 11

Ron Oudshoorn

33:52

9,4 km hardlopen

Clasina Jansen Marjolein Dam Martine Roos Sylvia Visser

49:28 (3e) 50:26 59:29 1:09:03

Maarten Witteman Arjen Eggink Alexandre Tissier Andre de Rond William te Dorthorst Reinoud van Kasteele Michiel Hellegers Marco Zonneveld Marcel Eversteijn Harald ten Katen

39:45 (3e) 41:30 45:05 47:35 49:18 49:38 50:16 52:59 56:28 58:34

Crossduathlon Etten-Leur

26 januari

6 km lopen, 20 km MTB-en, 3 km lopen

Jolien de Klein

1:33:01

Ferdinand Oldeman

2:00:26

Hivernaltrail

9 februari

18 km crossloop

Brenda Schuurkamp Helen Kleinveld Martine Roos Renate van Oosten Sylvia Visser

1:53:11 1:58:48 2:08:02 2:08:02 2:13:35

Frank Hamelink Wim van Paasen Wijnand Heijnen Harald ten Katen Frits Broks

1:47:54 1:48:32 1:52:53 1:59:25 2:28:42

31 km crossloop

Marco Zonneveld

3:26:40

12

13

Sportkalender De hiernavolgende activiteiten geven slechts een geringe selectie weer van wat er allemaal georganiseerd wordt in sportminnend Nederland

Februari 23-02

Cross Duathlon Waalwijk

Maart 02-03 09-03 09-03 09-03 16-03 16-03 29-03

20 van Alphen CPC Zwemloop Bodegraven Wintertriathlon Groningen Duathlon Hilverusm ½ Natuurmarathon Krimpenerwaard Wintertriathlon Enschede

April 04-05 05-04 13-04 27-04

ColorRain Glow Den Haag Kanotriathlon Loon Powerman Duathlon Horst aan de Maas Zierrunning Lenteloop Den Haag

Mei 03-05 03-05 04-05 18-05 18-05 24-05 25-05 25-05 29-05

Triathlon Breukelen Trailrun Wezep Salomon Koning van Spanje Trail Stadstriathlon Weert UT-triathlon Enschede Triathlon Krimen a/d Lek Westland Marathon Vink + Veenman Triathlon Nieuwkoop RunBikeRunBikeRun Dordrecht

Evenementenkalender Facebook De RTC groep op facebook biedt de mogelijkheid om evenementen aan te maken. Hier kan iedere RTC'er zijn of haar (voorgenomen) deelname aan evenementen (uiteraard triathlons en duathlons, maar ook andersoortige evenementen als loopjes, toertochten etc.) aan clubgenoten kenbaar maken, en zien welke (andere)clubgenoten bij evenementen van de partij zullen zijn. Handig om bijvoorbeeld onderling afspraken te kunnen maken over meerijden, maar eerst en vooral leuk om zelf ideeën op te doen of anderen op een idee te brengen!

14

Clubkampioenschap RTC 2014 datum

evenement

club

test

overig x

punten

17/11/2013

RBR Pijnacker

05/01/2014

Nieuwjaarscross

14/01/2014

zwemtest 20 min

x

800

23/01/2014

looptest

x

800

09/03/2014

CPC

18/03/2014

Zwemtest 20 min

x

800

27/03/2014

looptest

x

800

27/04/2014

fietstest

x

800

29/05/2014

Ardennen klimtijdrit

15/06/2014

OWW ZV Haerlem 2000m

25/06/2014

fietstest

xx/06/2014

Wisselbokaal

09/07/2014

Noordwijkerhout

x

1000

10/08/2014

Leiderdorp

x

1000

13/09/2014

Ameland

x

1000

28/09/2014

Finale

x

1000 1000

x

x

1000

1000 x x

1000 800

x

1000

x

2000

Tussenstand clubkampioenschap (top 20)

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

Heren Ferdinand Oldeman Alexandre Tissier Frank Hamelink Reinoud van de Kasteele Marco Zonneveld Leo Meewisse Greg Antoni Geert-Jan Meewisse Maarten Witteman Leo van Steen Harald ten Katen Leon Meijer René van Wissen Michel de Gier Marcel Veen Michael Oudijn Gerard van Schie Erik van Deursen Wijnand Heijnen Mark Spits

2423 2002 1602 1378 1297 1254 1196 1000 1000 862 818 810 729 723 723 675 661 656 593 583

15

Dames Clasina Jansen Renate van Oosten Debbie Brongers Brenda Schuurkamp Jacky Ledeboer Dora Kemecsei Wieteke van Bochoven Marjan van Galen Elke Poppe Marieke Alberts Miranda Broks Sylvia Visser Judith Vollebregt Tanja van Dijk Manon de Vrieze

2448 1792 1556 1449 1372 1354 1251 1000 861 810 554 430 425 387 349

Hoe werkt het: -

-

-

-

-

Van de 6 reguliere fiets- zwem- en looptesten (2 looptests, 2 fietstests, 2 zwemtests) telt per onderdeel de beste test mee. Er is geen bonus voor extra tests. De eerste plaats krijgt telkens het maximale aantal punten (2000 voor de finale, 1000 voor overige evenementen en 800 voor de testen). Elke volgende plaats krijgt 90% van de punten, afgerond op het dichtstbijzijnde gehele getal (dus bijvoorbeeld 1000, 900, 810, 729, 656, 590). De puntentelling wordt volledig opgemaakt op basis van plaats en niet op basis van tijd. Bij wedstrijden waar verschillende afstanden mogelijk zijn, krijgen degenen die de langste afstand doen altijd de hoogste plaatsen toebedeeld. Stel dat er een wedstrijd is waar 5 RTC-ers aan de ½ afstand meedoen en 10 aan de ¼ afstand, dan krijgt de snelste van de ¼ afstand de 6e plaats toebedeeld. Deelnemers aan een wedstrijd in een duo/trio vorm tellen mee als extra afstand. Dat is in de vorm van een fictieve kortere afstand dan de kortste afstand. Elk lid van het duo/trio krijgt de volledige punten toebedeeld. Stel dat er in de wedstrijd onder punt 5 dus nog een duo zou hebben meegedaan, dan zouden zij de 16e plek hebben (met ieder 1000*0,9^15 = 206 punten). De puntentelling wordt opgemaakt met als bronnen: Tri-bune, uitslagen naar [email protected] en uitslagen van clubevenementen of testen.

Altijd bereid tot nadere toelichting, Johan

16

De Lichtjesloop 2013

Wim de Hilster

Had er natuurlijk wel van gehoord en veel Hagenezen met mij. RTC’ers uitgedost als Kerstmannen en Kerstvrouwtjes die de laatste donderdag voor kerst een uitgelezen avond vonden om te verdwalen met een lamp op je paasei. Maar dit jaar zouden we op zoek gaan naar een andere plek om gek te doen. En dan kom je al gauw bij Bea op de Roggewoning terecht. De stal van Hockeyvereniging GroenGeel was geheel in kerstsfeer veranderd; de golfdames waren los gegaan met lampjes, bomen en textiel en het resultaat mocht er zijn.

Brenda, Uco, Debbie en Wim hadden een pracht parcours uitgezet door Meijendel en Wilfred en Judith zouden de koek- en zopietent regelen, dus niets stond een gedenkwaardige tocht in de weg. Tja, de lichtjes die de route aangaven hadden het reeds begeven maar de stukjes lint deden het prima. Het tempo lag aangenaam laag en het leek wel een nazomeravond in plaats van december. Kortom, een fantastische loop door een topomgeving. En dan die koeken! Zelden zulke koeken gegeten, volkomen merkloos en als je goed luisterde kon je het glazuur van je tanden horen springen. Alles bij elkaar toch nog zo’n 11 km gelopen en iemand kwijtgeraakt. Uiteraard zijn er altijd onder ons die voor de winst gaan maar geen idee wie als eerste bij de oliebollen en glühwein was.

17

De Hardloopwinkel 1 van de 4 crosscircuit 2013-2014 Debbie Brongers

De Hardloopwinkel 1 van de 4 crosscircuit is een leuk en informeel crosscircuit in Den Haag en Delft. De organiserende verenigingen zijn AV Sparta, De Koplopers, Haag atletiek en The Hague Road Runners. Er zijn korte en lange crossen en de lange kennen een wedstrijdstatus. Sparta beet de spits af met de Duinrellcross van 8,8 km op 8 december 2013. Op 29 december 2013 volgde De Koplopers met hun Oliebollencross in Delft van 9,2 km. Haag atletiek organiseerde op 4 januari 2014 nòg een Oliebollencross in het duingebied aldaar van 8 km en the Hague Road Runners sloten af met de Clingendaelcross van 7,1 km op 19 januari jl. Iedere cross heeft een geheel eigen karakter. De Duinrellcross bestond uit 3 rondjes door het Duinrellpark met 3x een lange beklimming en een zanderige, lange, steile afdaling. Daar tussenin zaten gelukkig bos- en asfaltpaden waar je een beetje op adem kon komen. De start en finish waren nabij Duinrell bij de natuurcamping. Er was geen kantine of douche, maar je kon wel een kop koffie of thee kopen. De Koplopers Oliebollencross bood enkeldiepe modder, vooral het stuk heen en weer langs een sloot was bij het vierde rondje bijna niet meer te doen, en passant moest je nog wat (gras)heuvels bedwingen, maar tussendoor waren er ook weer bospaden om het leven te kunnen houden. Ze ‘wonen in’ bij een geweldige voetbalkantine en hadden heerlijke oliebollen en erwtensoep. En dat allemaal voor de inschrijfkosten van 2 euro! De Oliebollencross van Haag atletiek ging door het duingebied met een ‘best wel steile asfalthelling’ direct bij de start van de cross, die 4x moest worden bedwongen. Daarnaast moest je ook nog even 4x door een zandbak heen en weer ploeteren, kortom het was weer genieten. Het bier is daar het goedkoopst en persoonlijk vind ik hun clubhuis het gezelligst. En tot slot, de Clingendaelcross, door het prachtige, bosrijke Clingendael en zoals ik begreep was het parcours ditmaal redelijk mild met een bescheiden glooiing, waardoor de 4 rondjes toch weer vermoeiend werden, omdat iedereen het gas erop zette. Ze hebben ook een gezellige kantine en de prijsuitreiking werd redelijk snel na de cross afgehandeld. Crossen is leuk! Lekker banjeren door de natuur en een prima middel om de enkels en je wendbaarheid eens goed te testen en de strijd tegen de elementen aan te gaan. En “wij” als multisporters hebben zeker profijt van onze sterke fietsbenen met de heuvels, het zand en de modder! Het deelnemersveld is van een goed niveau, immers je bevindt je in het hol van de Haagse loopwereld. De meeste crossen lenen zich heel goed voor spikes, of als je die niet hebt, (trail)schoenen met een goed profiel. Voor het klassement worden de deelnemers ingedeeld naar man/vrouw en naar leeftijdscategorie: MSE, M35, M45, M55 en VSE, V35 en V45. Om in het klassement mee te dingen, dien je tenminste 3 crossen te doen. Doe je er 4 dan wordt de slechtste klassering verminderd op je totaal aantal punten dat je uiteindelijk zo laag mogelijk moet zien te houden door per cross zo hoog mogelijk proberen te eindigen. Samen met Maarten, André en ‘comeback’ Hans heb ik alle 4 de crossen gedaan. Tijdens de feestdagen was het crossen zelf welbeschouwd het lichtste onderdeel, want het bier vloeide achteraf rijkelijk, maar dat was ook weer erg gezellig! Karen heeft ook een aantal crossen gedaan in voorbereiding van oa. de halve van 18

Egmond (mooie tijd!!), Iris heeft tussen het crossfitten door ook even een paascrossen afgewerkt, Reinoud heeft besloten weer lekker wedstrijdjes te gaan lopen en was ook driemaal van de partij, Frank heeft er twee gedaan, Arie was er ook steeds bij, Clasina heeft een keer geschitterd, en last but not least, Renate en William hebben er ook ieder een gelopen. RTC heeft het goed gedaan en we zijn 3x in de prijzen gevallen! Maarten weliswaar onder de Haag atletiekvlag, maar hij is natuurlijk (ook) van ons! Volgend jaar is er weer een crosscircuit en omdat ze heel erg de moeite waard zijn om te doen, nodig ik hierbij alle looplustige RTC’ers uit om mee te doen om zo nog meer gezelligheid achteraf te hebben en wie weet kunnen we nog meer prijzen in de wacht slepen! Voor de kosten hoef je het niet te laten, per loop bedroegen de inschrijfkosten 2 euro en de consumpties zijn vriendelijk geprijsd. Oh ja, ook leuk om te vermelden is dat er voor iedere cross een aantal (hardloop)spullen op startnummer wordt verloot. Deze worden ter beschikking gesteld door De Hardloopwinkel, sponsor van het circuit. Zo heb ik een New Balance hardloopjack gewonnen in Delft, yay! Tot volgend jaar!

Mieke (koud terug van een atbtrainingsmodderbad) neemt de aanvankelijk 3e prijs in ontvangst voor André (die eerder weg moest) en die later door een reshuffle van de uitslagen helaas is omgezet naar een - nog altijd mooie - 4e plaats M55

Maarten 2e plaats MSE

Debbie 3e plaats V45

19

De halve van Egmond, geen half werk

Karen LvB

Als leuke voorbereiding op de marathon van Rotterdam me voor het eerst ingeschreven voor “De Halve van Egmond”. Zo een bekende loop die je op je things to do-lijst hebt staan. Veel trainingsmaatjes hebben ‘m als eens of meerdere keren gelopen. Tijdens de trainingen krijg ik menig verhaal te horen. Omstandigheden met een strand zo hard en egaal als asfalt dat je een PR kan lopen. Maar ook horror verhalen van windkracht 6 tegen en sneeuw en ijs. Waar begin ik aan? 7km strand en daarna heel veel op en neer door de duinen. En, oh wee, die Bloedweg op het eind……. Een paar weken voor de start kwam er een nieuws brief met de mededeling dat het één uur na de start hoogwater zou zijn. De organisatie hoopte dat iedereen met droge voeten het strand af zou komen. Leuk vooruitzicht. Mijn laatste strand ervaringen waren 15km MML met een zware zandmotor. En de “topper” LvM loop met 3km windkracht 7 tegen. De laatste weken met het crosscircuit door zand, modder en heuveltjes gelopen dus de benen waren er wel klaar voor. De geest???? Zand is niet mijn ding. Geef mij maar harde ondergrond. Op de dag zelf was het fantastisch weer. Een zonnetje, weinig wind en +/- 6oC. Heerlijk loopweer, alleen die vloed…… Gelukkig stond ik als master-wedstrijdloper in het eerste startvak, vlak achter de mannelijke toppers. De vrouwelijke toppers mochten ongeveer 9 minuten eerder vertrekken zodat daardoor de mannen op gejaagd konden worden. Gaan ze daardoor harder lopen??? Met die jacht hield ik mij niet bezig. Ik had genoeg aan mijn eigen strijd. Na het startschot was ik in één minuten over de start streep en kon mijn 21,1km rustig beginnen. De eerste 500m was door de drukte een lange steigerung naar wedstrijd snelheid. Eigenlijk een prima opbouw. Daarna kon ik de hele loop prima in mijn eigen pas lopen. Na 3km duik je het strand op. Mijn grootste angst. Bij de LvM loop zakte de snelheid met meer dan 1 min/km. Gelukkig viel het strand 90% mee. Slechts af en toe zwaar zand en soms opzij springen voor het op komend water en alleen rechts een natte voet. Kon dus redelijk tempo houden. Na 10km moest ik flink mijn best doen om door het rulle zand omhoog het strand af te gaan. Maar dat was in vergelijking met de strandafgang bij La Cantina maar een klein stukje. Het strand is in Egmond een stuk breder. Met de zon en het beetje wind wat er stond in de rug, op en neer door de duinen, terug naar Egmond. Op een gegeven moment werd het bijna te warm en was ik blij dat we de schaduw van de bossen in doken. Het tempo zat er lekker ontspannen in en ook de beruchte Bloedweg viel reuze mee. Zo haalde ik redelijk fris de finish. Eindtijd 1:44:43, daar kon ik wel tevreden mee zijn….. 8ste plaats vrouwen 50+ was ik heel blij mee. 20

Lekker in een plaatselijk café een kommetje soep gegeten en vervolgens naar de pendelbussen die ons terug zouden brengen naar station Heiloo. Maar nee, er stond een enorme rij wachtende. Een wachttijd van 1,5 á 2 uur. Gelukkig was het nog steeds prachtig weer en ben ik met mijn trouwste supporter (Jaap) 5,5 km naar het station gaan wandelen. Met heel veel vertrouwen train ik nu door naar de CPC en Marathon van Rotterdam. Heb er heel veel zin in.

ATB-weekend 22 en 23 maart Dit jaar gaat het ATB-weekend plaatsvinden bij de Posbank vlak bij Arnhem. Dit gebied en route laat zich als volgt beschrijven: het Nationaal Park Veluwezoom (5000 hectare) bestaat niet alleen uit uitgestrekte bossen en heidevelden, maar ook uit restanten stuifzand. De route volgt de wandelpaden regelmatig. Daarnaast wijkt het af naar ruigere stukken, zoals een singletrack met diepe kuilen dwars door een veld varens. Het gebied is voor Nederlandse begrippen erg heuvelachtig. De beklimmingen en afdalingen in deze route variëren sterk. Ook zijn er grote gedeeltes dwars over de heide om vervolgens weer in het bos te verdwijnen. Al met al is het een pittige route, met veel klimmetjes, scherpe bochten, maar ook lange vlakke stukken. Van Velp tot Eerbeek is de route uitdagend door de vele hoogteverschillen. In het noorden kronkelt de route over de Loenermark waar je van vergezichten kunt genieten. Kortom voor ieder wat wils. We fietsen weer in groepen met ca. 10 van je eigen niveau. We logeren bij Polysport (www.polysport.nl) in het plaatsje Dieren. Het concept is iets gewijzigd ten opzichte van vorig jaar. Vanaf € 23,00 extra kun je vrijdagmiddag 21 maart al terecht. Het is dit keer geen selfservice accommodatie maar op basis van diner/logies /ontbijt. Oudgedienden zijn bekend met dit adres want hier zijn we ook in 2007 en 2010 geweest. De kosten zullen uitkomen op € 85,- per persoon. In deze prijs zit: diner, overnachting, ontbijt maar ook de verplichte ATB sticker voor dit gebied (hele jaar geldig) en ca. 7 drankjes. Het basis programma gaat op zaterdag 22 maart 2014 om 12.00 uur van start met koffie en gebak. Net als vorig jaar is het deze keer ook nog mogelijk om er een langer weekend van te maken voor wie daar prijs op stellen. Vanaf € 23,00 extra kun je vrijdagmiddag 21 maart al terecht. Je moet dan wel zelf in je voeding en drankjes voorzien, want we hebben dit niet in het programma zitten. Een restaurantje is gemakkelijk te vinden. Theo en Leo

21

Indruk Puinduinrun 2014

fotograaf: Wim de Hilster

22

Puinduinrun

Wiliam te Dorthorst

Mijn benen voelen als zandzakken, schreeuwen om rust. Wanneer houdt die trap nou ’s op? Een kind staat ons enthousiast aan te moedigen. De verlichting waarop ik had gehoopt blijft uit. Ik ben halverwege de 2e trap, 2e Ronde Puinduinrun, zondagochtend 26 januari 2014. Nog een paar laffe treden, dan vlakt het weer af. De verlichting, waarop ik heb gehoopt, blijft uit. Die ochtend hebben we onder het genot van een stevige bak koffie, en de nodige grappen de start- en finishzone opgebouwd. Al onze pijntjes, blessures en totale gebrek aan vorm werden uitgebreid besproken. Het was duidelijk: vandaag zouden we het rustig aan gaan doen. Gelul. Maar voorlopig is er alleen de finish, die er toe doet. Stukje omlaag nu, stukje omhoog. Op de trap naar beneden probeer ik een balans tussen vallen en lopen te vinden. Beneden is er modder. Mijn linkervoet voelt opeens nat en koud. Linksaf. Op de hoek spreekt Uco bemoedigende woorden. Ik hoop maar dat het helpt. Niet naar boven kijken! Niet hier. Niet nu. Op de trap kijk ik niet verder dan één, hooguit twee meter voor me. Ik hijg als een hond in de tropen. Een dag niet doodgegaan is een dag niet geleefd. Naar beneden. Ik haal in, wordt weer ingehaald. De eerste helft van de laatste ronde brengt dan eindelijk het langverwachte ritme. De laatste trappen. Het waarom hiervan zal wel altijd een mysterie blijven, maar in het zicht van de haven valt alles mee. Twee minuten na de finish voel ik me weer prima. Volgens mij had het nog best wat harder gekund…. Ik kijk al uit naar volgend jaar.

23

Uit de oude doos

Michel Meerts

I did it my way In de vorige Tribune heeft Jacky het stokje aan mij overgedragen om verhalen uit de oude doos te vertellen. Als ik hierover ga nadenken besef ik dat ik in een periode van 23 jaar veel heb beleefd en gedaan dankzij RTC en zijn leden. Mijn eerste kennismaking met RTC stamt uit 1986. In dat jaar deed ik – totaal ongetraind - mee aan de eerste versie van de Haagse Kwart Triathlon. Het water was die dag 15 graden, waardoor de 1.000 meter zwemmen door de organisatie werd ingekort tot 500 meter. Ondanks mijn “vetsuit” vond ik het water toch wel wat aan de koude kant. Het fietsen en hardlopen heb ik in een langzaam tempo volbracht. Na ruim 3 uur was ik binnen. Het jaar daarop deed ik weer mee, alleen was ik nu beter voorbereid. Voor het zwemmen had ik mijn hele lichaam ingesmeerd met uierzalf en had ik een T-shirt aangetrokken dat met veiligheidsspelden was vastgemaakt aan mijn zwembroek. Ook had ik voor dit duursportevenement een drietal bananen met plakband vastgemaakt aan het frame van mijn geleende racefiets. Goed eten tijdens een duursportevenement is belangrijk had ik mij laten vertellen. Met mijn tempo werd een kwart triathlon zeker een duursportevenement, ik had 3:39 nodig voor de 1987 editie (dit keer wel 1.000 meter zwemmen en een harde ongunstige wind). In 1990 ben ik lid geworden van RTC. Een lange periode van avondschool was afgesloten en daardoor kreeg ik meer vrije tijd. Naast het hardlopen bij RTC was ik door een collega besmet met het wielrenvirus. Aan één onderdeel van de triathlon deed ik nog niet, namelijk zwemmen. Heel enthousiast heb ik toen ook een zwemtraining bezocht. Hier raakte ik in gesprek met een leuke clubgenote, ene Jacqueline, die ook net lid was geworden. Omdat ik triathlon verwarde met korfbal ben ik toen heel even in de verkeerde kleedkamer terecht gekomen . Ondanks deze ervaring is zwemmen toch nooit “mijn ding” geworden. Het fietsen vond ik wel leuk om te doen. Mijn fietsende collega nam mij mee naar de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik, Omloop ’t Volk en vele andere klassiekers in Nederland en België. Hierdoor, en door de aanschaf van een Tacx voor de winterperiode, ging ik beter fietsen hetgeen ook een aantal clubgenoten opviel. Ik mocht dan ook in 1995 voor het eerst met de “grote jongens” mee het Rondje IJsselmeer vanuit Den Haag (400 km) rondfietsen. Tezamen met Hans Geerts, Michiel van Niekerk, Martin Feijen en Ton Rueck werd het rondje in redelijk tempo (30 km/uur) volbracht. Martin Feijen vroeg mij later dat jaar mee te doen aan Parijs – Amsterdam. Ook dit ging ons redelijk goed af. Voor de 525 km hadden we iets meer dan 19 uur nodig. Het lopen ging door de RTC trainingen ook steeds sneller en verder. Voor het eerst een 10 km loop onder de 43 minuten in 1991 (met Herman van Rijn als “haas”). In 1994 heb ik tijdens de marathon van Apeldoorn mijn beste tijd neergezet (3 uur 41). Een aantal jaren achtereen stond het rondje IJsselmeer op de fiets en een marathon op mijn programma. Ieder jaar deed ik wel aan één of 24

twee kwart triathlons mee. Zo ook samen met Hans Weeber naar de kwart van Monster. Deze werd buiten de NTB om georganiseerd, dus moest op het inschrijfformulier niet onze echte naam worden ingevuld. Terwijl ik zit na te denken over een pseudoniem hoor ik Hans zeggen: “ik vind jou een echte pimpelaar, maar wel eentje met stijl”. Op dat moment was mijn bijnaam “den Pimpelaer” geboren. In 1997 wilde het tijdschrift Playboy en stukje schrijven over triathlon en zocht contact met een triathlonvereniging. Het was de vakantieperiode en zodoende was ik op dat moment het enige bereikbare bestuurslid van RTC. Dit heeft na enige malen heen en weer e-mailen geleid tot het “bekende” Playboy interview. (http://www.triathlonweb.nl/users/rtc/index.php?m=1,4,meerts) Door een knie-operatie (nieuwe kruisband) ging het lopen wat minder dan daarvoor. In 1997 loop ik mijn laatste marathon in de duinen van Schoorl samen met Hans Geerts en Martin Feijen in 4:10 uur. Het lopen beperkte ik daarna en in plaats daarvan ging ik meer fietsen. Het fietsen werd in 1998 nog verder uitgebreid met waterfietsen. Hans Weeber wilde een rondje IJsselmeer fietsen op een waterfiets, maar hij beschikte niet over een waterfiets. Op mijn werk hadden we net Internet en binnen een paar dagen vond ik een importeur van waterfietsen die bereid was ons een tweepersoons waterfiets te lenen. In twee dagen tijd hebben we ruim 160 km gewaterfietst langs de binnen contouren van het IJsselmeer en de oversteek gemaakt van Laaksum naar Enkhuizen bij windkracht zes. Van de plaatselijke reddingsbrigade kregen Hans en ik een geuzennaam waar we best trots op waren (“stelletje idioten”). Achter op de Waterfiets stond een radio luid muziek van Arrow Classic Rock uit te zenden. Toen het nummer |”Smoke on the water” van Deep Purple begon liet ik per ongeluk wat lucht ontsnappen. Hierop maakte Hans (in het Haags) de opmerking: “Michel, ik zal dat nummer mijn hele leven associëren met bruine rook”. Zo’n moment vergeet je nooit meer. Het bedrijf van de waterfiets ging daarna failliet en de nieuwe eigenaar bood mij de waterfiets aan voor een klein bedrag. Met deze waterfiets heb ik daarna tientallen leuke tochten gefietst/gevaren zoals de Veluwe Rally (Giesbeek - Kampen over de IJssel), de Beulentocht (rondje Ringvaart) en als hoogtepunt tweemaal de Elfstedentocht (in drie dagen). Mijn vaste waterfietsers waren Hans Weeber, Hans Geerts, Hans van Vliet, Michiel van Niekerk, Cor, Renate, Frits en Yvonne. Vooral met Cor heb ik jarenlang veel plezier beleefd op onze “Seacycle”, de tweepersoons waterfiets. In de jaren 1997- 2000 is door mij en een klein aantal RTC’ers meegedaan aan meerdaagse fietstochten. Het begon in 1997 met de 12 provinciëntocht (725 km in twee dagen), in 1998 de 12-provinciënhoofdstedentocht (1030 km in drie dagen), in 1999 de Beneluxhoofdstedentocht (900 km in drie dagen) en tenslotte in 2000 de niet geheel volbrachte Belgische provinciënhoofdstedentocht (780 km in 4 dagen). Vaste deelnemers (uit het huidige ledenbestand) waren Laura Seinstra, Marcel Eversteijn, Hans Geerts, Hans van Vliet en Michiel van Niekerk.

25

In 2001 en 2005 heeft een 20-tal RTC’ers een “Waddentocht” gehouden. We hadden een boot, die normaal wordt geboekt door sportvissers op de Waddenzee, gecharterd voor vijf dagen en op deze wijze hebben we op alle Waddeneilanden gefietst op de ATB. Overdag fietsen en in de avond bieren en sterke verhalen vertellen in de scheepbar. In de nacht verplaatste het schip zich naar het volgende eiland. Om mijn fysieke grenzen bij het fietsen te ontdekken heb ik in de periode 2001 – 2006 een aantal malen meegedaan aan een 24-uurs fietsmarathon (parcours van De Spartaan). Het hoogtepunt hiervan was 2003. Na 24-uur fietsen had ik 731 km op de teller staan. Alleen Hans van Vliet deed het toen beter met 742 km. In 2006 lukte het mij – met behulp van veel RTC’ers als windvangers - op het parcours van Wielervereniging Ahoy met 720 km in de buurt te komen van de prestatie uit 2003. In 2009 heb ik meegedaan aan een fietsmarathon op de openbare weg, een rondje van 25 km over de Veluwe tussen Nunspeet, Elspeet en Vierhouten met stoplichten en mede weggebruikers. ’s-Avonds werd in een peloton, met begeleiding van een auto, over de donkere Veluwe gereden. Door deze omstandigheden was ik best tevreden met mijn 500 km. In 2002 deed ik mee aan een alternatief trainingsweekend (niet-RTC) van de woensdag voor Hemelvaartdag t/m de zondag. Ik had ook een verplichting op de zaterdagavond in Den Haag. Na enig denken kwam ik tot de conclusie dat ik dan maar naar Den Haag moest gaan fietsen. Vanaf Polleur ben ik zaterdagochtend naar huis gefietst (310 km). Een aantal RTC’ers bedacht toen om in 2003 de route om te draaien en naar de Ardennen toe te fietsen. Een traditie was geboren. Deze eerste keer was naar Jalhay, samen met Hans van Vliet en René van Wissen. In de namiddag zaten we heerlijk in de zon te genieten van een Belgisch pilsje. Deze ervaring heeft het jaar daarop geleid tot zelfoverschatting. De rit naar Tenneville (375 km) werd een lijdensweg. Veel omrijden (ik had nog niet van GPS gehoord), veel oponthoud en uiteindelijk pas om 23:30 uur verkleumd aankomen. Cor, Rita, Ben (vader van Rita) en drie oud-leden zijn hier getuigen en slachtoffer van geweest. Tot op heden wordt er nog steeds door een kleine groep RTC’ers naar het trainingsweekend gefietst. Ondertussen ben ik een GPS rijker. Ook heb ik geleerd dat het handig is dat Marco en ik dezelfde route in de GPS zetten om vele discussies onderweg te voorkomen . In 2004 ben ik op de fiets, via de Afsluitdijk en Holwerd, naar de Tri-Amble te Ameland gefietst. Op deze wijze zou het weekend ook voor mij een sportief element opleveren. Het grote voordeel bovendien is dat ik die avond ruim aan het bier kan gaan terwijl de rest zich moet inhouden voor de triathlon. In 2007 heb ik deze tocht opnieuw gefietst, hetgeen de aandacht trok van “een nieuwe lichting” RTC’ers (Maarten, Frits, Wim van Paasen, Marco, Renate en Lion). Sinds 2008 wordt door hen de rit naar Holwerd ook per fiets afgelegd èn meegedaan aan de triathlon! Opnieuw ontstond er een traditie. Voor sommigen was dit zelfs nog een te korte rit, de variant van fietsen via Lelystad en een theehuis te Friesland (speciaal op verzoek van Frits) werd geïntroduceerd. Eind 2006 doet de Nederlandse Toerfiets Unie (NTFU) een oproep om een aantal ervaren fietsers bijeen te krijgen om voor de eerste maal een (verkorte) opleiding tot “fietssport-instructeur” te organiseren. De bedoeling hierbij was om veel terugkoppeling te krijgen uit de groep. In 2007 doe ik hieraan mee. Een tiental bijeenkomsten op Papendal en het nodige huiswerk geven mij veel inzicht over effectief bezig zijn op en met de racefiets. Met de nodige inspanning krijg ik eind 2007 het begeerde papiertje. Na 2009 hield het hardlopen voor mij helemaal op, het kraakbeen tussen de kniegewrichten is volledig verdwenen. Fietsen gaat gelukkig nog goed, alleen de 26

ambities op dat gebied zijn wat bijgesteld. De enige langere fietstochten zijn die naar het trainingsweekend en Holwerd en als er een rondje IJsselmeer wordt gereden is dit een 200 km versie (Houtribdijk en Afsluitdijk). Geheel onverwacht staat begin 2011 Hans Weeber voor mijn deur. Hij was bezig met een project om een 20-tal 16 en 17 jarige scholieren voor te bereiden op een fietstocht naar Italië. In 13 dagen zou een afstand van ruim 1.200 km afgelegd moeten worden. Zijn vraag was of ik bereid was om op 10 achtereenvolgende zaterdagen een fietstraining te verzorgen voor de scholieren en of ik zin had om als begeleider mee te gaan naar Italië. Lichamelijk was dit voor mij een ontspannen fietstocht, geestelijk heel zwaar in verband met het onverantwoorde rijgedrag van de scholieren. Het hoogtepunt van deze meerdaagse fietstocht was dat we ze zonder al te grote ongelukken veilig naar het einddoel hebben gebracht, de kapel van de Madonna del Ghisallo, de patroonheilige van de wielrenners (aan het Comomeer). Sindsdien heb ik er flink wat grijze haren bij.

Op de foto’s: de kapel en het vieren van de behouden aankomst (2011). In 2013 ben ik nog gestart voor een 24-uurs op het circuit van Zandvoort, maar na zeven uur fietsen, waarvan twee uur in de regen vroeg ik mijzelf af waar ik mee bezig was. De spirit van toen ben ik nu kwijt. Wel geniet ik er van om op woensdag en zondag met de clubgenoten op pad te gaan. Op woensdag een intervaltraining en op zondag een toertocht. Mijn ambitie is om zo lang mogelijk door te gaan met fietsen en een “krasse knar” te worden bij RTC (voor zover ik dat al niet ben). Voorbeelden van sportieve ouderen zijn er genoeg te vinden bij onze club. Ik ben er benieuwd naar hoe mijn eerste RTC vriend – Hans Geerts – het verleden van RTC heeft ervaren. Dus Hans, ik geef het stokje graag aan jou over. Michel Meerts PS: Gedurende mijn “RTC-leven” ben ik meerdere malen aangenaam verrast door ons (oud) lid Hans Weeber. Ik betreur het dan ook dat hij verleden jaar is overleden.

27

IN & VERKOOP VAN GEBRUIKTE AUTO’ S. ONDERHOUD & REPARATIE VAN ALLE MERKEN. SCHADE TAXATIE & REPARATIE. APK KEURINGEN OOK VOOR DIESELS.

KOOPMANSSTRAAT 5a 2288 BC RIJSWIJK Industriegebied PLASPOELPOLDER Open ma/vr. 08.30-17.00 TEL. 070-3909045 FAX.070-4150367 MOBIEL FRITS 06-24621315 JOHN 06-24507572 UITLATEN – REMBLOKKEN – BANDEN – STARTMOTOREN – DYNAMO’S – RADIATEUREN – BOUGIES - STUURHUIZEN – OLIE – AANDRIJFASSEN – HOMOKINETEN – REMSCHIJVEN – AUTORUITEN REMCILINDERS – KOPPELINGEN – SCHOKDEMDERS – TREKHAKEN – DRAAGARMEN – LUCHTFILTERS - OLIEFILTERS – SPOORSTANGEN – UITLAATRUBBERS – LAMPEN – PLAATWERK

MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER

28

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? Sinds 26-11-13. Wat is je leeftijd? 25 jaar. Wat doe je voor werk? Ik ben rijkstrainee bij Ministerie van Infrastructuur en Milieu. Momenteel werk ik voor Rijkswaterstaat in Middelburg, waar ik me bezig houd met innovatieve dijkbekleding. Wat is je (sport)achtergrond? Als kind zat ik tot mijn 14e op zwemmen. Daarnaast was ik regelmatig aan het mountainbiken in de Overijsselse bossen en de Ardennen. Tijdens mijn studie op IJsland ben ik serieus begonnen met hardlopen, ter bestrijding van de winterdepressie.  Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Bewust naar gezocht: heerlijk om het zwemmen, fietsen en lopen binnen één vereniging uit te voeren. Gezellig en gemakkelijk! Welke training volg je momenteel bij RTC? Momenteel de loop- en zwemtrainingen. Fietsen hoop ik in het voorjaar weer op te pakken. Sinds wanneer doe je aan triathlon / duathlon en wat is je PR? Op IJsland deed ik in de zomer van 2012 mijn eerste triatlon: 1 km zwemmen, 60 km mountainbiken en een cross van 23 km door de bergen. Super uitdagend en (achteraf) erg leuk! Waarvoor ben je nu aan het trainen? In eerste instantie techniek verbeteren en sterker worden. Binnenkort hoop ik een kwarttriatlon te doen. Ik doe wel af en toe mee met een loopje. Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Ik houd van afwisseling en een stevige uitdaging. Afhaken doe ik niet ;-) Heb je nog andere hobby’s? Buitensporten als snowboarden, kajakken, langlaufen en klimmen vind ik erg leuk. Ook kamperen is een hobby. Daarnaast speel ik graag piano. Wat ik verder nog wil zeggen Ik heb het echt naar mijn zin tijdens de trainingen. RTC heeft mij als nieuweling in Den Haag warm welkom geheten, fijn!

29

Klimmen tegen MS, 1,2 of 3 keer de Mont Ventoux Robert van Dijk In juni 2013 deden we voor het eerst mee aan Klimmen tegen MS, onze eerste keer, maar het 3e jaar van dit evenement waarmee sponsorgeld wordt ingezameld voor onderzoek en voorlichting. Het sportieve doel van het evenement is om 1, 2 of 3 keer de Mont Ventoux te beklimmen, de ‘Kale Reus van de Provence’. Waar bij de eerste twee edities de beklimming per fiets centraal stond, is Klimmen tegen MS er vanaf 2013 ook voor (hard)lopers. Maar ik koos ‘gewoon’ voor de fiets. Monique en ik hebben een aantal bijeenkomsten bijgewoond, waar we veel informatie hebben gekregen over het evenement, de berg -en vooral de gevaren van de berg- en we hoorden veel leuke, inspirerende en spannende verhalen. Voor de bijzondere inspanning moest ik sportmedisch gekeurd worden. Ik werd gelukkig -zoals verwacht- gezond verklaard. In “top”conditie voor de Mont Ventoux, dus. In Nederland is er flink getraind met o.a de trainingen van de RTC , het mountainbikeweekend in de sneeuw, de Boretti Classic, en de tocht Klimmen-Banneux-Klimmen, waarbij gelijk ook eens goed gekeken kon worden wat het beklimmen van een berg nu eigenlijk inhoudt. Hier in het westen is immers de heuvel bij Kijkduin al een beklimming. Wat is nu MS? Multiple Sclerose (MS) is een aandoening van het centrale zenuwstelsel, het gedeelte van het zenuwstelsel dat wordt omgeven door de schedel en de wervelkolom. Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, de oogzenuwen en het ruggenmerg. De naam Multiple Sclerose verwijst naar de veelvuldig (multiple) voorkomende verhardingen (sclerose) in het aangetaste weefsel. In Nederland hebben ongeveer 16.000 mensen MS. Per jaar komen daar circa 350 – 450 nieuwe patiënten bij. Multiple Sclerose is een ziekte met meer gezichten. Geen twee mensen met MS hebben namelijk dezelfde klachten. De een kan rolstoelafhankelijk zijn, terwijl de ander nog een marathon loopt. Iemand met MS kan last hebben van zijn of haar ogen en blaas, terwijl de ander vermoeidheid en spasmen ervaart. De klachten zijn divers en ook het ziektebeloop is onvoorspelbaar. Geen enkele persoon heeft dezelfde vorm. Ieder ziektebeeld is daardoor uniek. Dit maakt dat er veel onduidelijkheid bestaat rondom MS en dat mensen met MS kampen met veel onbegrip. Op naar Frankrijk In mei was het zover, de trainingen waren achter de rug. Tijd voor het echte werk. De donderdag voor de grote dag kwamen we aan in Frankrijk. Het regende, helaas. De volgende dag gingen we op weg om met de auto het parcours te verkennen. We reden naar de top van de Mont Ventoux, in de mist.

30

Maar het kon nog erger, op zaterdag legde een flinke sneeuwbui een witte hoed op de anders zo kale berg. We hadden nog twee dagen. Monique zou zich gaan inzetten als vrijwilliger in het team dat de fietsers en wandelaars op de Mont Ventoux zou gaan voorzien van voedsel, drank en uiteraard een aanmoedigend woord. De zondag werd in beslag genomen door een bijeenkomst van dit team. Het weer werd er niet heel veel beter op daarom besloot ik me erop in te stellen dat ik de Mont Ventoux ‘slechts’ twee keer te beklimmen. De grote dag Goed voorbereid en gemotiveerd, maar toch een beetje nerveus begon ik op 20 mei 2103 aan de 1e klim van de Mont Ventoux, vanuit Bedoin. Monique vertrok vanuit hetzelfde dorp naar Chalet Reynard, haar vrijwilligersstek langs de route. De weergoden hadden alsnog besloten ons goed gezind te zijn, het was prachtig zonnig weer. Tenminste, in het dal. Eenmaal boven was het slechts 2 graden, de sneeuw van zaterdag was maar nauwelijks weggesmolten. Na anderhalf uur klimmen arriveerde ik bij Chalet Reynard, de eerste stop voor de top. Monique en de andere vrijwilligers verwelkomden me met krentenbollen, bananen, stroopwafels en drankjes. Na een korte pauze weer op de fiets gesprongen op weg naar de top. 30 minuten later stond ik voor de eerste keer bovenop de berg. Het was er behoorlijk fris en ik wilde nog een keer. Dus deed ik snel mijn windjack aan en begon aan de afdeling. Via Chalet Reynard, waar ik nog wat proviand insloeg, daalde ik af. Richting het dorpje Sault. De tweede beklimming Na een lekkere, snelle afdaling was het nog een klimmetje naar Sault. Op het keerpunt even de tijd voor een drankje en een stroopwafel. En terug: de berg op, richting de top. Tijdens deze 2e klim heb ik wat meer pauzes genomen en ben rustiger naar boven gegaan. Een mooie klim van 2 uur en een kwartier. Vervolgens kon ik rustig afdalen, terug naar Bedoin. Een flinke rit, ik had kramp in mijn vingers van het remmen, met snelheden tot 70 km per uur. Beneden stond Monique op mij te wachten. We waren trots en blij op onze gezamenlijke prestatie. Maar ook moe. Dus: fiets in de auto, op naar een warm bad! Volgend jaar meer! Op woensdag was er tijd om lekker even uit te rijden tussen Malaucene en Bedoin. ‘s Middags kon ik het toch niet laten, het was lekker zonnig weer … ik dacht: “kom op, die derde keer .. ik fiets toch nog via Malaucene naar boven”. Ik kwam tot halverwege en werd bijna van de berg geblazen. Helaas, ik ben toch maar omgekeerd, naar huis. Volgend jaar meer: 3x Mont Ventoux!

31

En het volgende jaar is nu daar Een jaar is snel voorbij, het trainen is weer begonnen. 9 juni is het weer zover. Monique en ondergetekende gaan weer richting die kale reus, maar daarvoor zoeken wij sponsoren, die ons een hart onder de riem willen steken, een zetje in de rug willen geven, een handje willen helpen, de weg willen nivelleren, ofwel een financiële boost willen geven, zodat we dit jaar ook weer een mooi resultaat zullen behalen. Hoe kan je ons sponsoren Dat kan heel gemakkelijk via onze website www.robertenmonique.wordpress.com, daar vind je alles met betrekking tot de tocht naar de top en de mogelijkheid tot sponsoren op naam van Robert van Dijk. Ook hou ik hier een blog bij over de voorbereidingen etc. .

32

Haags sportgala

Leo Meewisse

Opnieuw viel mij de eer te beurt om het RTC visitekaatje af te geven op het Haagse Sportgala. Mocht vorig jaar nog samen het Harald naar het kampioenenbal, deze keer was ik er weer alleen om een Haagse sportpenning in ontvangst te nemen. Het is natuurlijk wel een eer en een mooi feestje, maar je ondergaat met c.a. 325 kampioenen wel een soort massahuldiging. De medaille werd me omgehangen door een zes man sterke ADO lopende band delegatie. Ik vind dat ze de volgende keer de ADO dames moeten rekruteren. Die worden tenminste wel regelmatig kampioen. Dan wordt het omhangen van dat ding natuurlijk veel leuker en doe ik mij eerste grijs aan. Op de foto een aantal verworven Haagse sportpenningen. De oudste zit in een doosje en de anderen zijn voorzien van een ADO lintje. Maarten Blommestijn was er als getuige namens het bestuur en Wijnand was er omdat zijn zoon ook kampioen is, Helaas niet met triathlon maar wel met cricket.

33

Crossen op IJsland?!

Clasina Jansen

IJsland: het land van vulkanen, geisers, uitgestrekte vlaktes, authentieke visserstadjes en een bruisend nachtleven. Het land van ijzige kou, noorderlicht en middernachtszon. Geen gebrek aan de meest uitdagende parkoersen rondom fjorden, over hoogvlaktes en langs duizelingwekkende afgronden. Onderweg natuurlijk wel even stoppen om Gullfoss te bezichtigen of om op te warmen in één van de vele hotpots, gewoon langs de kant van de weg. Van september 2011 tot januari 2013 heb ik op IJsland gewoond en genoten van de ruigheid van dit spectaculaire land. Tijdens de afgelopen weken sprak ik met een aantal RTC-ers over hoe leuk het zou zijn om hier als club een trip naartoe te maken. Hierbij vast een opzetje van de mogelijkheden! 1) Tijd van het jaar IJsland kent eigenlijk maar twee seizoenen, namelijk zomer en winter. Vanaf begin mei klaart het weer op en worden de wegen weer begaanbaar. Eind september beginnen de eerste sneeuwstormen en worden veel gravelroads afgesloten. Natuurlijk kan dit per jaar verschillen, maar mijn ervaring is dat het zomerseizoen zeer kort is. Mijn voorkeur gaat uit naar een trip in juni. Dan is het land prachtig dynamisch met smeltende sneeuw, middernachtszon, overal bloemen en redelijke temperaturen. De echte toeristische piek begint pas in juli, dus qua prijs is dat ook voordeliger. 2) Activiteit & gebied IJslanders zijn zeer sportief, dus aan te bezoeken wedstrijden (triatlons/ duatlons/crossloopjes) geen gebrek. Dat zou een leuke toevoeging zijn aan de meerdaagse fietstocht. Afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en van het budget zou een fietstocht in de Westfjords een goede optie zijn, een prachtig gebied in het noordwesten van IJsland. Het binnenland is echter ook heel apart, en voor meer afwisseling is het noorden van IJsland weer geschikt. Genoeg opties dus: de route kan na inventarisatie van eventuele voorkeuren verder uitgezet worden (IJslandbrainstormteam? ;-). 3) Kosten Een retourticket naar IJsland kost rond de 400- 500 euro. Tel daar de overnachtingen bij op (slaapzakaccommodatie gemiddeld €50 per nacht), eventuele huur van materiaal en volgauto, eten en je bent voor 7 dagen tussen de 1000 en 1350 euro kwijt schat ik. 4) Planning Ik denk dat het voor 2014 te kort dag is om dit op touw te zetten, zeker gezien de wedstrijden/vakanties die mogelijk al geboekt zijn. Tenzij er op dit moment al veel animo is voor een tocht in 2014, dan ga ik graag verder met de uitwerking van de plannen. Zo niet, houd dit in het achterhoofd voor juni 2015. Suggesties, aanmeldingen en/of vragen zijn van harte welkom. Binnenkort meer hierover! 34

Zoete herinneringen aan RTC en een verslag van mijn eerste Amerikaanse stappen in de sport Vincent Lous 7 austus 2012. Alistair Brownlee wint goud op de Olympische zomerspelen in Londen. In de finale maakt hij samen met zijn broer Jonathan een Spanjaard af. Daar mag hij zijn broer wel dankbaar voor zijn, want naast een gouden medaille heeft Alistair een wikipedia-pagina en zijn broer niet. Waarom ik kies voor deze inleiding? Op die dag stuurde ik namelijk een mailtje naar Eric met de vraag of ik proeflid van RTC mocht worden. Nu ik erover denk zou het ook een paar dagen eerder kunnen zijn na de bloedstollende finale bij de vrouwen. Na het doorlopen van het proef-lidmaatschap ben ik volledig lid geworden. De RTC-ers hebben toen kennis met mij kunnen maken door de rubriek “Even kennismaken met ...” in de Tribune. Een kleine greep hieruit: “Welke training volg je momenteel bij RTC? Ik heb aan iedere training, behalve het buitenzwemmen en de wisseltraining, minstens een keer meegedaan. Mijn voornemen is om in ieder geval zo vaak mogelijk mee te doen aan de zwemtraining. Op het zwemonderdeel valt namelijk voor mij veel te winnen. Waarvoor ben je nu aan het trainen? Ik zou graag een 1/4 triathlon afronden onder de 2:10. Ook zou ik graag een tien kilometer lopen onder de 40 minuten. Dat moet tussen nu en september 2013 gebeuren. “ Tsja. Na een jaar en een paar maanden lidmaatschap kun je concluderen dat ik geen van de drie doelstellingen binnen de aangegeven tijd heb gehaald. De zwemtrainingen heb ik al snel laten schieten. Verderop in dat interview vertelde ik dat ik een hekel had aan achteruit zwemmen op de zwemtraining. Blijkbaar was dat gevoel overheersend. Ik heb geen triathlon gedaan, maar als ik die wel had gedaan dan was het niet gelukt om die onder de 2:10 te finishen. Ik heb wel een aantal 10 km wedstrijden gelopen, maar niet snel genoeg. Kijk ik dan met wrok terug op mijn tijd bij RTC? Nee, want ik heb bij RTC kennis gemaakt met een sportbeleving waar ik daarvoor nog niet mee te maken had gehad. Namelijk een hoop plezier in de sport en met elkaar. Met name de avontuurlijke instelling van veel clubgenoten sprak en spreekt mij aan. Hele triathlons in vreemde landen, ellenlange fietstochten, marathons, etc., nooit alleen, want er is altijd wel een ander te vinden die mee wil. Mijn eerste RTC-avontuurtje was een fietstochtje van 165 km door de Veluwe samen met Frits, Michel, Brenda en Marco. Brenda en Frits waren namelijk aan het trainen voor een toertocht in Noorwegen, dus er moesten kilometers gemaakt worden. Ik schrijf fietstochtje want geen van de lezers van dit blad (als ze nog niet afgehaakt zijn) is natuurlijk onder de indruk van dit aantal kilometers. Voor mij was het eerlijk gezegd verreweg het verst wat ik ooit had gefietst. Ik was dan ook blij toen we Frits zijn bus in de verte zagen staan aan het eind van de dag, want de benzine was op. 35

Nu ik erover denk heb ik dat gevoel gehad na iedere fietstocht of fietstraining bij RTC. Met als toppunt toch wel Luik-Bastenaken-Luik samen met Frits, Wim, Helen en Judith. Volgens mij was dit ruim 230 km. Bergje op, bergje af. De ene berg nog steiler dan de ander. Frits en Wim hebben op de terugweg bij iedere stempelpost op mij moeten wachten, omdat ik te traag voor hen was. Desalniettemin een zeer geslaagd weekend. Ik had namelijk de eer om in een van de kleinste trekkerstenten die er bestaan te slapen. Om er in te komen liet ik me voorover op mijn handen vallen en liep ik zo achteruit op handen en voeten naar binnen. Als je dan eenmaal lag kon je lekker blijven liggen. Je kon namelijk geen kant meer op. Maar goed, dat is altijd nog beter dan op een stretcher in de buitenlucht. Enfin het beeld is duidelijk. Ik heb het naar mijn zin gehad bij RTC en ik heb in korte tijd veel beleefd. Nu dan mijn sportieve belevingen hier. Ik ben aangesloten bij een loopgroep onder leiding van Gary Brimmer. Die naam zegt jullie natuurlijk niets, maar het is misschien aardig om naar te zoeken op Google. Gary is een persoonlijke looptrainer die je voor een maandelijkse 85 dollar een trainingsschema voorschrijft. De trainingen zijn vrij toegankelijk, maar als je niet betaald krijg je ook niet of nauwelijks aandacht. Ik betaal niet dus ik krijg ook geen aandacht. Er is zeven dagen per week een training waar je naar toe kunt gaan. Veel van deze trainingen zijn om zeven uur of nog vroeger in de ochtend. Ook zijn er een aantal trainingen ’s avonds. Tijdens de kerstvakantie was het iedere dag om zeven uur training. Ook op 1 januari. Aangezien ik niet veel anders te doen had besloot ik die dag een kijkje te gaan nemen. Shanina (de hele reden dat ik hier ben) was vrij dus ik had de beschikking over een auto. Tot mijn grote verbazing waren er ongeveer zestien andere hardlopers komen opdagen net iets buiten de stad. Veel mensen uit de groep zijn ontzettend gedreven in het lopen. Het merendeel loopt meer dan vijf keer per week om te trainen voor allerlei afstanden van 100 meter tot meer dan een marathon. Er is ook een grote groep zestienjarigen die trainen om mee te mogen doen aan de nationale kampioenschappen. Eerst zijn er districtskampioenschappen, dan staats en dan landelijk. Als ze het daar in ver schoppen dan maken ze kans op een beurs van een of andere universiteit. Dat kan veel geld (denk aan een hypotheek) waard zijn. Ik doe niet mee aan al die trainingen. Het is namelijk nogal overdreven om zo vroeg te trainen terwijl dat ’s middags ook prima kan. Ik probeer alleen zoveel mogelijk naar de baantrainingen te gaan. Die trainingen zijn altijd hetzelfde. Eerst, twee mijl ofwel 8 rondjes warmlopen op gesprekstempo. Dan een reeks aerobics oefeningen: de lunge matrix en de myrtl routine. Die staan allebei op youtube: http://youtu.be/l5GV77-oDPM en http://youtu.be/ER6RxIDxXFE . Ik ben benieuwd wat de trainers van RTC van deze oefeningen vinden. Tegen de tijd van het verschijnen van de Tribune zal ik ze ook op de Facebook-pagina zetten. Ter inspiratie of vermaak. Nadat ik me daar doorheen geworsteld heb, wat niet eenvoudig is voor een houten klaas, komt het middenblok van de training. Tien 36

keer honderd of twaalf keer vierhonderd of tien keer tweehonderd etc. Dan weer twee mijl uit dribbelen op gesprekstempo en een setje “core stability” oefeningen die je hier kunt vinden: http://youtu.be/wqtERE1oR1s . Veel nadruk op de reken strekoefeningen dus. De baantrainingen vinden plaats op de atletiekbaan van een “highschool” en de wegtrainingen iets buiten de stad. Er is geen kleedgelegenheid en zeker geen drinkgelegenheid. Iedereen komt met de auto en gaat direct na de training weer weg. Een groot verschil met RTC. Ik heb nog maar aan 1 hardloopwedstrijd meegedaan. Dit komt omdat deze vrij duur zijn hier. Een gangbare prijs voor een 5 km wedstrijd is 25-30 dollar. Dan krijg je wel een t-shirt, maar wie wil er nou een t-shirt van zo een afstand. Die wedstrijd waar ik aan meedeed waren drie afstanden. Eerst een halve mijl, toen een mijl en toen drie mijl. Het niveau lag vrij laag. Ik wist te winnen met tijden, waarmee je bij de Puinduinrun in de middenmoot eindigt. Veel dingen zijn hier zo duur, omdat mensen er van moeten leven. Dit onderschrijft naar mijn idee de waarde van vrijwilligerswerk om sporten toegankelijk te maken en houden voor iedereen. Voor ik het vergeet wil ik nog een paar woorden vuil maken aan de Beach Challenge. Wat natuurlijk een heel leuk evenement was. Ik had de dankbare taak om vervoer voor de sporters te regelen. Hierdoor kwam ik in contact met een hoop sporters uit allerlei landen. Zuid-Afrikanen die voor iedere klapscheet een bus nodig hebben; een Braziliaan die geen kaart kan lezen; Argentijnen die je uitgebreid bedanken nadat je ze hebt opgevouwen in de kofferbak van een stationwagon voor een ritje Den Haag – Schiphol. Naast mijn persoonlijke belevenissen was het leuk om te zien dat veel mensen van RTC zich inzetten om dit evenement tot een succes te maken. Een voorbeeld dat vrijwilligerswerk veel waard kan zijn. Mocht je ooit in de buurt zijn, schroom dan niet om langs te komen. Groeten, Vincent Lous

37

Hivernal trail 2014 We schrijven 25 september 2013, Brenda vraagt aan Sylvia en Debbie om mee te gaan naar Landgraaf om een hele mooie trailrun te gaan lopen. Al snel lekt dit voornemen uit en zijn de eerste inschrijvingen een feit. Het lijkt erop dat half RTC mee gaat op zoek naar het avontuur van de trail. Velen hebben zich ingeschreven voor de lange afstand van 30 km. De beelden van de 1e versie in 2013 laten veel sneeuw zien op het parcours. Het kan verkeren. Her en der worden al trailschoenen aangeschaft. Omdat ik in september nog de Haagsche marathon gelopen heb, ben ik eigenlijk wel even klaar met trainen op de lange afstand. Ik probeer nog aansluiting te vinden in de snelle groep op donderdag, maar mijn lichaam protesteert daar tegen. Tegen het eind van het jaar beginnen de crossloopjes zoals de kerst- en nieuwjaarscross. Ook de Puinduinrun zal snel volgen. Ik besef dat de tijd begint te dringen en begin een training in de puinduinen op zaterdagochtend en vraag anderen mee. De PDR wordt naar tevredenheid gelopen, maar het is nog maar 2 weken voor Hivernal en ik heb nog geen duur getraind. Ondertussen hebben de meeste 30 km lopers van RTC zich over laten schrijven naar de 15 en zijn Paul H en ik nog over op de lange afstand. Op de site staan nu de routes aangegeven. De 15 wordt 18 en de 30 wordt 31km. Dat is voor velen toch wel even schrikken. Met nog één week voor de boeg ga ik toch nog even proberen om een duurloop van 2 uur te volbrengen. Het tempo ligt echter dermate laag dat ik pas na 2.20 uur thuis kom. Een slechte generale is een goede wedstrijd denk ik maar. Erger dan mijn langzame tempo is dat mijn knie heel erg pijn is gaan doen. Een paar dagen niets doen en donderdag maar weer voorzichtig proberen. Het gaat nog steeds niet lekker. Op zondagochtend rijden Harald, Wijnand, Brenda en ik naar Landgraaf. Daar ontmoeten we de overige clubgenoten die er een leuk weekeinde van wilden maken en al eerder waren vertrokken. Met nog steeds pijn in de knie hoor ik dat ik ook voor de 18 mag gaan. Maar ik wil doen waar ik voor gekomen ben en strijden voor de eer van RTC. Paul had namelijk net afgezegd vanwege een heftige verkoudheid. Het weer is goed. Zon, graadje of zeven, maar een hele harde wind. Er wordt gekeken naar elkaar voor de juiste kledingkeuze. Maar trailrunners zijn een apart volkje. Ik bespeur hele aparte outfits die me doen denken aan Oostenrijkse herders. Korte broeken, lange kousen en heel stevige schoenen. Ik kies voor lange RTC fietsbroekzonderzeem, ondershirt lange mouw en loopshirt korte mouw. En op mijn gewone hardloopschoenen. Tien minuten voor de start, ik ga maar eens kijken voor een plaats in het startvak. Ik worstel mezelf door de gangen van het sportcentrum. Dit moeten zeker de mensen voor de korte afstand zijn? Aangekomen in het startvak blijkt deze nog leeg, twee minuten voor de start wordt het hier pas druk.

38

Het startschot klinkt en ik ga op weg. Ik loop wat naar voren, maar realiseer me dat dit pas het begin is. Na de eerste paar honderd meter doemt er ineens een enorme trap op. Dit heb ik nog nooit ergens gezien, echt een serieuze trap, slik. Nu komt de puinduinervaring van pas. Met wissellende techniek laveer ik langs de andere deelnemers over de 508 treden, 75 meter omhoog. Als we even later naar beneden glibberen snap ik waarom trailschoenen zo'n grove zool hebben. Ik doe rustig aan om niet uit te glijden. We gaan weer omhoog de Wilhelminaberg op. Mijn kuiten voelen nu al uitgerekt aan, zo steil gaat het. Na 25 minuten lopen we gewoon lekker door de bossen, een beetje op en een beetje neer. Bij de inschrijving kregen we allemaal een opvouwbaar drinkbekertje. Deze kon je vastmaken aan bijv. je bottlebelt. Ik liep erbij als een koe met een bel om dus stopte ik om de beker in mijn fietsbroek te stoppen. Nu werd ik ingehaald door een man die om de minuut een wild beest nadeed. OEHOEST. Ik denk: dat heb ik weer, hoe raak ik die man kwijt. OE-HOEST. De oplossing is achteraf eigenlijk kinderlijk eenvoudig: gewoon langzamer gaan lopen en lange pauze bij de drankpost. Het duurde echter wel ruim een uur voordat ik dit kon bedenken. OE-HOEST Wat kom je verder nog tegen tijdens deze trail: Een bodemonderzoek na een buiteling over een lullig boomwortel, rivierbedding oversteek over kleine en grote steentjes, een beklimming met behulp van een touw, een beklimming met behulp van je handen, een afdaling op je bips. Als toefje op de taart kregen we ongeveer 2 km voor het einde een heeeeele steile modderige klim. Met zwalkende benen zoek ik waar ik mijn gladde schoenen neer moet zetten. Ik probeer mijn gewicht boven mijn voeten te houden. Het struikgewas wat ik vast wilde pakken bleken stekelige bramenstruiken. Eenmaal boven hoorde ik dat het alleen nog maar omlaag ging. Mijn benen branden van mijn enkels tot mijn kruis. Ik probeer weer een hoger pasfrequentie even later gevolgd door pas verlenging. Na toch stiekem een heel kort klimmetje kom ik in het zicht van de finish. Daar staan mijn clubgenoten enthousiast en fris gedoucht te juichen. Eenmaal binnen in de kantine kunnen zij weer verder met de drankjes die op de tafel stonden. Ik ga maar snel douchen want "ze" zullen wel snel weg willen. Ik geniet in de kleedkamer van een heerlijke proteïne drankje en een koude douche. Landgraaf: tot volgend jaar, met meer RTC'ers op de 30 en meer trainingskilometers in de benen. Marco Zonneveld 39

Technische rubriek

Leo Meewisse

Innovaties bij de mountainbikes Ik stond op 13 juli op het Deltaplein in Kijkduin en zag hoe Conrad Stoltz, de leider in de wedstrijd bij het WK cross triathlon, met hoge snelheid de muziektent rondde. Hoe is dat mogelijk? Heeft hij een antwoord op de middelpunt vliedende kracht? Natuurlijk was het zijn stuurmanskunst, maar ook de extra grip van de banden op het wegdek. Hij reed op zachte banden. Maar die kunnen toch omzwikken in zo'n bocht? Niet bij Conrad, want hij beschikte over extra brede velgen. De brede velg Ruim twintig jaar geleden werden velgen geperst uit een platte strip. Voor een racefiets een smalle en de MTB een bredere. De velgen waren stijf door het ingeperste profiel en de vele spaken. Toch waren deze velgen kwetsbaar en had je vaak een slag in je wiel. Dit werd mede veroorzaakt door de competitie onder fabrikanten die een wiel wilden maken met zo weinig mogelijk grammen. Fanatieke sporters hebben nu eenmaal €500 over voor een 500 gram lichtere fiets. De oplossing kwam van de buisvormige velg. Ook erg hoge velgen kwamen in zwang vanwege de betere stijfheid en de lagere luchtweerstand. Deze zijn alleen bruikbaar op mooi strak asfalt. Ga er niet mee op de kasseien rijden, want je rammelt je fiets en jezelf uit elkaar. Met de stijvere buisvormige velg konden er wielen gemaakt worden die sterker en lichter waren. Minder en plattere spaken werden mogelijk. De velgen werden tegelijk ook wel smaller. Voor een racefiets geen probleem, maar voor de mountainbike wel als je ook nog op zachte banden wilt rijden. Zie hiervoor de weergegeven pagina 20 uit de catalogus 2014 van Schwalbe. Let wel op de minimale bandenspanning. Deze staat op de band; min/max. Rijdt je consequent op te lage spanning zal dat de levensduur bekorten Grotere wielmaten. Er is een spectaculaire omschakeling gaande naar de grotere wielmaten bij de mountainbikes. Natuurlijk hebben deze voordelen, maar zoals je weet heeft elk voordeel ook wel weer een nadeel. De voordelen zijn; Minder gevoelig voor kleine oneffenheden in het terrein. Groter draagvlak met dus een flink lagere rolweerstand op zachte ondergronden. Een nadeel is de geringere wendbaarheid. Je fiets is wel een stuk langer geworden. Ook is er minder ruimte beschikbaar voor een ruime veerweg. De balhoofd constructies zijn veelal aangepast naar korter en breder. Helaas zijn de 29er wielen wel degelijk kwetsbaarder als deze van hetzelfde materiaal gemaakt zijn dan de 26ers. Om dit te ondervangen moeten er weer meer grammen materiaal in de velg en in de spaken verwerkt worden. Daar wordt een wiel wel iets zwaarder van. Een groter wiel zou voor dezelfde stijfheid eigenlijk ook een langere as moeten hebben, maar die is hetzelfde gebleven. Ben je wat zwaarder, > 75 kilogram en durf je hard te gaan over ruw terrein, kies dan voor een sterker wiel! Wat lastig is, is dat de min of meer bereikte standaardisatie is losgelaten. Je moet nu echt je eigen reserve materiaal meenemen. Binnenbanden, maar ook 40

powerlinks, om je ketting te repareren. Deze worden ook wel aangeduid als "missing links". We waren al enkele jaren uitgekomen op een pion met 9 tandwieltjes. Ruimschoots genoeg denk ik, maar 27 versnellingen is niet meer genoeg vinden de fabrikanten. Er zijn nu 10 en zelfs al 11vit kettingen met bijbehorende pionnen in omloop gekomen. Lenen is lastiger geworden. De stap van 26" naar 29" is door velen al genomen, maar de 27,5" is toch ook een goed compromis. Zeker als je geen 190 cm lang bent. Denk niet dat je achterloopt als je nog geen 29er berijdt. Natuurlijk kan je materiaal belangrijk zijn, maar het gaat meestal om kleine verschillen. Echt belangrijk zijn je eigen fysieke mogelijkheden. Gelukkig heeft RTC uitstekende faciliteiten om dat op orde te krijgen.

41

Voeding: 5 vitamines die je zeker nodig hebt

Greg Antoni

Als je onvoldoende van sommige vitamins tot je neemt, voel je dit gelijk in je prestaties. Zowel op de training als tijdens een wedstrijd. Hieronder volgende de 5 vitamines die het meest worden “vergeten” onder atleten. Calcium: ADH: 1000mg Voordeel: Helpt je spier contractie tijdens training en bevordert je spierherstel na je training. Waar te vinden: Kaas, sesamzaad, tofu, amandelen, zuivelproducten, groene bladen zoals sla en rucola IJzer: ADH: 18 mg Voordeel: Belangrijk voor de rode bloedcellen die verantwoordelijk zijn voor het vervoeren van zuurstof naar de spieren. Hoe meer ' vrije ' ijzer in je bloed, hoe meer zuurstof er mee kan naar de spieren. Zonder ijzer voel je je snel vermoeid. Waar te vinden: aardappelen, tonijn, kalfsvlees, broccoli Vitamine C Adh: 60 mg Voordeel: Goed is tegen verkoudheid, maar er is meer. Zonder een gezonde balans van vitamine C kan je lichaam geen ijzer verwerken. Tegelijkertijd helpt het de slapeloosheid tegen te gaan die eventueel ontstaat door het nemen van andere ijzer supplementen. Waar te vinden: Natuurlijk bij je drogist, maar veel beter in broccoli, bloemkool, sinaasappels, aardbeien en bijvoorbeeld paprika. B6 & B12 ADH: B6: 2mg; B12: 6 mcg Voordeel: Ze geven samen " energie " voor je lichaam. Individueel hebben ze hun taken en samen is het de energie boost. Ook spleen zee en belangrijke rol voor je gemoedstoestand. Voel je je niet lekker in je vel, kijk of je voeding klopt. Waar te vinden: B6: aardappelen, tonijn, zalm, avocado, havermout, bonen, banaan. B12: tonijn, eieren, yoghurt, zalm, kalfsvlees. Kalium ADH; 3500 mg Voordeel: Het is nodig in het proces van het omzetten van (bloed) suiker naar glycogeen. Dit gebruik je als energiebron en zorgt ook voor je vocht balans. Waar te vinden: Sla en rucola, aardappelen, papaja, tomaten, avocado, dadels Voedingssupplementen of levensmiddelen? Over het algemeen luidt het advies zo veel mogelijk vitaminen en mineralen binnen te krijgen door je eten. Je lichaam herkent en verwerkt een natuurlijke stof beter dan kunstmatige toevoegingen. Bijvoorbeeld een wortel, bekent om zijn Vitamine A, maar je lichaam herkent er veel meer in. Het bevat ook andere vitamines en enzymen die ook belangrijk zijn. Deze bouwstoffen bevorderen het opnemen van alle vitamins in je lichaaam en je bloed. Grijp dus alleen naar kunstmatige voedingssupplementen als aanvulling en wanneer je je lichaam dusdanig onder druk zet dat het niet meer mogelijk is om de juiste hoeveelheid mineralen en vitamines via je voeding binnen te krijgen. Het ADH is hier gebaseerd op een gemiddelde volwassen persoon met een 2000 kcal dieet. Bron: Triathlete, USA 42

Verbeter je loopprestaties door…. Bergtraining!

Greg Antoni

Wat we vaak uit oog verliezen naast de high tech materialen en voeding supplementen zijn de ouderwetse goede trainingen. De methodieken die al heel lang bekend zijn en zich keerk op keer hebben bewezen. Bijvoorbeeld de bergtraining Het is niet mooi of sexy maar hedendaagse onderzoeken hebben weer laten zien dat bergtraining wel degelijk effect heeft op je loopprestaties Tijdens een onderzoek in Nieuw Zeeland waren de lopers ingedeeld in 5 verschillende groepen. Elke groep kreeg een ander bergtrainingsprogramma. In het begin deden alle lopers een 5 Km test in de vorm van een individueel time trial om hun basis fitheid vast te stellen. Na 6 weken berg training zag men dat vrijwel alle lopers 2% verbetering lieten zien op de 5 km. Ongeacht welk trainingsschema zij gevolgd hadden. Meerdere trainers zijn het er over eens dat bergtraining niet alleen invloed op je fysieke prestaties heft maar je ook mentaal versterkt. Triathleten die ook berg training in hun schema's opnemen, ondanks dat de wedstrijd waar ze voor voorbereiden op vlak terrein is, worden zelfverzekerder en ervaren de wedstrijd als "makkelijker". Mocht je willen voorbereiden voor een wedstrijd in de bergen dan is het nog essentieeler dat je dat ook tijdens je trainingen oefent. Je moet werken aan de indeling van je energie en aan je snelheid. De balans tussen de twee componenten kan je beter tijdens je voorbereiding vinden in plaats van gokken op de wedstrijd. Tijdens je trainingen bouw je aan je cardiovasculaire systeem en je verschillende spiergroepen die je door de zware tijden heen slepen. Je kunt naar een sportschool gaan en flink aan de gewichten gaan hangen, maar berg training bouwt aan spierkracht en uithoudingsvermogen tegelijkertijd. Het wordt aanbevolen om minimaal een tot twee trainingen als bergtraining te gaan inplannen in je basis trainingen en dit te gaan reduceren naar max 1 in je opbouw en piek periode. Zoals met alle trainingen of met alle wisselingen in je training schema begin klein en neem de tijd om op te bouwen naarmate je sterker wordt. Je kunt er over nadenken of je alleen snelheid, alleen duur of een goede mix van deze twee componenten in de bergen gaat trainen. Een goede mix wordt door de meeste coaches aanbevolen. Van 20 seconden sprints tot lange duur lopen op mixed terrein, worden allebei beloond tijdens de wedstrijddag. Bron, Triathlete USA

43

De totstandkoming van de Tri-bune wordt mede mogelijk gemaakt door: Tom Schouten Wielersport De Hardloopwinkel Banketbakkerij Borsboom Run2Day Bontekoe HollandVis Badoux Autobedrijf Carsell Ceilcon

44