CLUBMOT ALBANIË, KOSOVO en MONTENEGRO 9/5: DAG 1: BRUSSEL/TIRANA => DURRES Albanië Albanië heeft grenzen met Griekenland, Macedonië, Kosovo en Montenegro en is lang voor toeristen niet of nauwelijks toegankelijk geweest. Daar begint nu sinds een aantal jaren verandering in te komen en de mooie kustlijn zal verder voor het toerisme ontwikkeld worden. Nu niet alleen meer voor de Albaniërs zelf maar ook voor buitenlandse toeristen. Mede door de unieke cultuur is de verwachting dat binnen enkele jaren Albanië een belangrijke rol zal spelen als alternatief voor een vakantie in Turkije of Bulgarije. Albanië is eigenlijk één groot museum met enorm veel cultuurhistorische waarden. Het land balanceerde eeuwenlang tussen twee grote beschavingen, de Griekse en de Romeinse. De sporen daarvan zijn nog in het hele land te zien. In Albanië zijn 14 natuurgebieden uitgeroepen tot Nationaal Park, zoals Divjake-Karavasta, Dajt en Bredhi i Drenoves. Een bezoek aan dit stukje ongerepte aarde is zeer de moeite waard. Er zijn grote verschillen in landschap en mede daardoor een grote verscheidenheid aan flora en fauna. Het land heeft diverse klimaatsoorten met in de bergen voornamelijk naaldbomen, in het binnenland eiken-, beuken- en kastanjebomen en in het warme zuidwesten laurier, vijgenbomen, eucalyptus en de mastiekboom. Er leven veel roofdieren in het wild, zoals wolven, vossen, jakhalzen, lynxen en de bruine beer. Het land telt 350 soorten vogels, inclusief trekvogels en roofvogels. Albanië werd al bewoond door de Illyriërs voor het begin van onze jaartelling. De Romeinen veroverden het gebied in de tweede eeuw voor Christus. Na de val van het West-Romeinse Rijk werd het gebied van het huidige Albanië onderdeel van het Oost-Romeinse Rijk (ook wel het Byzantijnse Rijk genoemd). Gedurende de middeleeuwen was het een van de centra van de conflicten tussen het Byzantijnse Rijk en het Bulgaarse Rijk. Rond de veertiende eeuw verzwakten deze rijken en kwam het zuiden van Albanië onder bewind te staan van Italiaanse prinsen Orsini, terwijl Midden-Albanië als het Koninkrijk Albanië onder de koningen van Napels viel. Vanaf 1478 werd Albanië officieel onderdeel van het Ottomaanse Rijk. Vele Albanezen bekeerden zich tot de Islam, maar een kleine groep bleef in opstand komen tegen de Ottomanen. De Ottomaanse overheersing zou uiteindelijk enkele eeuwen voortduren. In 1878 vroegen de Albanezen het Congres van Berlijn te kijken naar de Turkse overheersing van Albanië. Het congres deed echter niks. Er ontstond een geheime revolutionaire organisatie, die tegen de Turkse overheersing bleef strijden en pleitte voor een onafhankelijk Albanië. Vlak voor de Eerste Balkanoorlog (1912/1913) kreeg Albanië van Turkije een autonome status toegekend, welke in 1912 omgezet werd naar onafhankelijkheid, met steun van Italië en Oostenrijk. Een jaar later werd Albanië een soeverein vorstendom onder Wilhelm von Wied. Deze vertrok een jaar later echter alweer, waardoor de chaos uitbrak, en tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Albanië door verscheidene machten bezet. Vanaf eind 1920 werd Albanië weer een daadwerkelijk onafhankelijke staat. De onafhankelijkheid duurde tot 1939, toen de Italianen Albanië binnenvielen. Nadat de Italianen zich halverwege de Tweede Wereldoorlog overgaven, namen de Duitsers de bezetting van Albanië over. De bevrijding volgde ruim een jaar later. Albanië werd vervolgens een communistische republiek, dat in 1955 toetrad tot het Warschaupact. Vanaf de jaren zeventig ging Albanië langzaam weer diplomatieke betrekkingen aan met westerse landen.
Rond de val van het communisme in het Oostblok werden ook in Albanië beperkte hervormingen aangekondigd, die leidden tot vrije verkiezingen in maart 1991. Een snelle wisseling van verschillende regeringen volgde totdat op 9 april 1992 de democratisch gekozen president Sali Berisha begon met economische hervormingen. De ontwikkeling tot een volwassen democratie bleef problematisch, door verschillende ongeregeldheden en interne strijd binnen de regering. In februari 2000 heropenden Albanië en Montenegro hun gemeenschappelijke grens. In 2003 startten onderhandelingen tussen Albanië en de Europese Unie over een associatieovereenkomst. Om de Amerikaanse buitenlandse politiek te steunen, stuurde Albanië ook militairen naar Irak. Om het NAVO-lidmaatschap te bevorderen, ondertekenden Albanië, Kroatië en Macedonië dit jaar het Adriatische Handvest. Albanië is sinds 2009 lid van de NAVO. Op 28 april 2009 is officieel het lidmaatschap van de Europese Unie aangevraagd. Vandaag is Albanië een Parlementaire Republiek. Tirana Tirana is de hoofdstad van Albanië en is met bijna een half miljoen inwoners tevens de grootste stad van het land. De centrale plaats van de stad is het Skanderbegplein. Net buiten de stad ligt de berg Dajt en het nationaal Park Dajt. Het Skanderbegplein is het kloppende hart van de stad Tirana. Het is vernoemd naar de nationale held Skanderbeg die hier met een groot ruiterstandbeeld midden op het plein vereerd wordt. Aan het plein liggen naast enkele hotels en andere horeca gelegenheden de nationale theater voor opera en ballet, de nationale bibliotheek van Albanië en het nationaal historisch museum. Er zijn tevens enkele ministeries hier gevestigd. Aan het oostelijke deel van het plein staat de Et'hem Bey-moskee die uit de achttiende eeuw stamt. Het Skanderbegplein wordt verbonden met het Sheshi Nënë Tereza (Moeder Theresaplein) door middel van de Bulevardi Dëshmorët e Kombit (Boulevard der Martelaren). Dürres Dürres is na Tirana de grootste stad van het land en is in het bezit van de grootste en belangrijkste haven van het land. Dürres is de populairste toeristische bestemming in Albanië. Dürres ligt in het centraal westelijke deel van Albanië aan de Adriatische zee. Het is een oude stad met nog veel overblijfselen uit zijn roerige geschiedenis. Het Amfitheater van Durrës en de overblijfselen van de Byzantijnse en Venetiaanse stadsmuren zijn daar mooie voorbeelden van. De stranden van Dürres trekken ieder jaar veel bezoekers. De laatste jaren trekt de stad ieder jaar meer dan 600.000 toeristen waaronder veel Albaniërs die uit de hoofdstad Tirana komen. Tirana ligt hier slechts drieëndertig kilometer vandaan.
10/5: Dag 2: Durres => Sarande Diviakë-Karavasta NP Vanuit Dürres trekken we westwaarts naar de kust, naar Divjake en de Karavasta lagune. De lagune wordt omzoomd door duinen met bos van Parasol- en Aleppo-den. De zeldzame kroeskoppelikaan heeft hier zijn broedgebied. Andere leuke vogels zijn dwergaalscholver, witkopeend, dwergstern, vorkstaartplevier en griel. Een plotselinge ontmoeting met een scheltopusik, familie van de hazelwormen, maar dan groter ;-), vierstreepslang, geelbuikvuurpad of boomkikker hoort in dit gebied tot de mogelijkheden. In de kustbossen met parasoldennen hebben we kans op de zeldzame endemische orchidee Orchis albanica, een ondersoort van de harlekijnorchis. Apollonia Ruïnes van oude stad Apollonia, een van de belangrijkste steden in de Romeinse tijd, gelegen aan de beroemde Via Egnatia. De Romeinse keizer Augustus Octavianus studeerde hier. Bezoek de ruines en het tot archeologisch museum omgebouwde orthodoxe klooster.
Ardenica Onderweg stoppen we bij het klooster van Ardenica, gebouwd in de middeleeuwen, een steen bij de ingang dateert uit 1417. Tegenwoordig kunt u in de kerk iconen bewonderen uit de periode 1743-1745, geschilderd door Albanese kuntenaren zoals Konstandin en Athanos Zografi, evenals Konstandin Shpataraku.
Berat (UNESCO Historische stad) Berat en Gjirokastër worden beschouwd als zeldzame voorbeelden van de Ottomaanse (bouw)cultuur. Het in centraal Albanië gelegen Berat laat zien dat er eeuwenlang verschillende godsdiensten en culturen naast elkaar bestonden. Zo is er een kasteel - door de lokalen Kala genoemd - gebouwd in de 13e eeuw, maar met fundamenten gebouwd in de 4e eeuw voor Christus. Het citadelgebied kent veel Byzantijnse kerken uit de 13e eeuw, maar ook moskeeën gebouwd tijdens het Ottomaanse tijdperk dat in 1417 begon. Vlora/Vlorë De stad Vlora ligt in het zuidwesten van Albanië aan de Golf van Vlorë niet ver de plaats Sarandë vandaan. De stad heeft na Dürres de grootste haven van het land en is een belangrijke toeristische
trekpleister in Albanië. Het is van oorsprong een Griekse stad die later onderdeel is gaan uitmaken van het Ottomaanse Rijk. De stad is vooral bekend omdat hier in 1912 tijdens de Eerste Balkanoorlog de onafhankelijkheid van het land Albanië werd uitgeroepen. In de buurt van Vlora liggen meerdere prachtige stranden die nog onontdekt zijn door het grote publiek. Llogara pas Llogara Pass is een bergpas gelegen in de buurt Llogara National Park biedt een majestueus uitzicht over de riviera van boven. Vlakbij is gevonden Cesar's Pass, de plaats waar Julius Cesar gepasseerd in zijn achtervolging van Pompeius. Sarandë "De parel van Albanië" zo wordt Sarandë door de lokale bevolking genoemd. Dit is niet geheel onterecht want dit Sarandë is één van de mooiste badplaatsen van het land. Het plaatsje ligt in het zuidwesten van Albanië aan de Ionische zee niet ver bij de grens met Griekenland vandaan. Vanuit Sarandë kijk je recht op het Grieks eiland Corfu tussen deze twee plaatsen vaart er dagelijks een veerdienst. De badplaats staat bekend om zijn prachtige stranden en zijn blauwe zee. Net buiten de stad ligt de archeologische vindplaats Butrint. Een andere bezienswaardigheid van de badplaats is de azuurblauwe karstbron Syri i Kaltër. Butrint (UNESCO archeologische site) Butrint maakt deel uit van het oude Albanese cultuurlandschap en werd bewoond sinds de prehistorie. Het was respectievelijk een Griekse kolonie, Romeinse stad en een bisdom. Butrint vormde een belangrijke stopplaats op handelsroutes. Onder Byzantijns gezag kende de stad een tijd van voorspoed. Later volgde een korte bezetting door de Venetianen en uiteindelijk verlieten de inwoners de stad in de Late Middeleeuwen, nadat er moerassen ontstonden in het gebied. De huidige archeologische plek is een verzameling van ruïnes die de verschillende periodes weerspiegelen. Zo vind je er een amfitheater, maar ook restanten van een viaduct en verschillende basilieken. Butrint, een juweeltje van werelderfgoed, toont een rijkdom aan overblijfselen vanaf de 2de eeuw voor Christus: een groot theater, thermen, een byzantijnse kerk. En alles omgeven door groen.
11/5: Dag 3: Sarande => Pogradec Gjirokaster (UNESCO Historische stad) Gjirokastër in Zuid-Albanië herbergt een serie prachtige 17e-eeuwse huizen met twee verdiepingen. De stad heeft verder nog een bazaar, een 18e-eeuwse moskee en twee kerken uit diezelfde periode. Voskopojë Voskopojë is een gemeente in het zuidoosten van Albanië. In de 17e eeuw was dit na Istanboel de grootste stad van de Balkan en het culturele en commerciële centrum van de Aroemenen, met hier de eerste drukkerij van de Balkan. De stad werd compleet verwoest in 1788 door Ali Pasja. Ondanks de geïsoleerde omgeving in het gebergte van Albanië en Griekenland, wist de stad het belangrijkste centrum van de Aroemenen te worden. In haar glorieuze dagen (jaren 1760) had de stad een inwonertal van boven de 60.000, waarmee het de op een na grootste stad van de Balkan was, na Istanboel. De stad werd bijna exclusief bewoond door de Aroemenen. Korçë Korçë ligt zo’n twintig kilometer van de Griekse en Macedonische grens. Het is een relaxte stad met een prettig klimaat en enkele bijzondere culturele hoogtepunten. Korçë is sinds 1913 Albanees, maar is verschillende keren in de geschiedenis door Griekenland geclaimd. De metropoliet van de Orthodoxe kerk in Albanië heeft er zijn thuisbasis. De stad heeft door zijn geografische positie verschillende invloeden ondergaan. Korçë is Illyrisch, Grieks, Bulgaars en Macedonisch geweest, wat de plaats eigenlijk een veel wereldser karakter geeft dan Tirana. Meer van Ohrid Dit meer vormt voor een gedeelte de grens tussen Albanië en Macedonië. Het meer ligt grotendeels op Macedonisch grondgebied en is één van de grootste meren van het Balkanschiereiland. Het is diepste deel van het meer van Ohrid is 296 meter diep. Het meer wordt gevoed door onderaardse bronnen. De afwatering van het meer gebeurt via de Zwarte Drin die via Albanië naar de Adriatische ze stroomt. De Zwarte Drin is de grootste en belangrijkste rivier van Albanië. Het meer van Ohrid is erg populair bij vissers die hier op de Ohridforel en karpers komen vissen.
12/5: Dag 4: Pogradec => Shkoder Shkodër Shkodër is één van de oudste steden in Europa en ligt in het noordwesten van Albanië aan het meer van Shkodër. Dit meer vormt de grens met Montenegro. De stad stamt uit de Illyrische periode, is later een Romeinse kolonie geworden en heeft onderdeel uitgemaakt van het Byzantijnse Rijk. Tijdens de Eerste Balkanoorlog werd de stad door Montenegro veroverd. In de stad staat de Sheik Zamil Abdullah Al-Zamil Moskee ook wel bekend als de Ebu Beker moskee wat één van de mooiste moskeeën in het land is. De toeristen die naar Shkodër toekomen gebruiken de stad voornamelijk als uitvalsbasis naar één van de prachtige natuurgebieden in de regio. 13/5: Dag 5: Shkoder => Pejë KOSOVO Kosovo is een de facto onafhankelijke staat op het Balkanschiereiland. Het grenst aan Montenegro, Albanië, Macedonië en aan Servië. De hoofdstad is Pristina, dat tevens het economisch en cultureel centrum is. Kosovo heeft volgens de volkstelling van 2011 een bevolking van 1.733.872 inwoners,[4] die voor ongeveer 92% uit etnische Albanezen, 5,3% uit Serviërs en 2,7% uit andere minderheden bestaat. Volgens Servië en veel andere landen is Kosovo onderdeel van Servië onder de naam Autonome Provincie Kosovo en Metohija. Sinds juni 1999 is Kosovo echter onafhankelijk en heeft Servië in de praktijk geen gezag in Kosovo. Op 17 februari 2008 riep de Albanese meerderheid eenzijdig de onafhankelijkheid uit van de Republiek Kosovo. Deze onafhankelijkheid wordt voorlopig door 108 van de 193 leden van de Verenigde Naties erkend. Op 22 juli 2010 oordeelde het Internationaal Gerechtshof dat de eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring niet in strijd is met het volkenrecht. Valbona NP
Klooster Visoki Dečani (Unesco) Het Klooster Visoki Dečani is een Servisch-orthodox klooster gelegen in de buurt van Pec, in Kosovo. De kerk van het klooster is de grootste middeleeuwse kerk op de Balkan, met een grote collectie frescos. Het klooster werd gesticht door koning Stefan Uroš III Dečanski in 1327. Toen deze in 1331 stierf werd de bouw voortgezet door zijn zoon tsaar Stefan Uroš IV Dušan. Patrijarsija klooster Het Patriarchaat van Pec is een Servisch-orthodox klooster. Het complex van kerken is de zetel en het mausoleum van de Servische aartsbisschoppen en patriarchen. Het klooster werd gesticht door Heilige Sava van Servië in het begin van de 13e eeuw.
14/5: dag 6: Pejë => Budva MONTENEGRO Montenegro (uit het Venetiaans: 'zwarte berg') is een land op de Balkan. Het ligt aan de Adriatische Zee tegenover Italië en grenst, vanaf de zee met de klok mee, aan Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Servië, Kosovo en Albanië. De Montenegrijnse hoofdstad is Podgorica. Montenegro heeft een bevolking van 653.474 (2013) inwoners op een oppervlakte van 14.026 km². Sinds december 2010 is het kandidaat-lid van de Europese Unie. Montenegro was tot 1878 een onafhankelijk en soeverein van het Ottomaanse rijk staand prinsbisdom. Danilo II was de laatste prins-bisschop die het land leidde. Hij werd in 1852 de eerste heerser van Montenegro die niet ook een kerkelijke functie had. In 1910 werd het prinsdom een koninkrijk, met Nicolaas I als eerste koning. In de Eerste Wereldoorlog ging Nicolaas I een alliantie aan met Servië maar maakte de fatale fout Servische officieren het Montenegrijnse leger te laten leiden. Resultaat hiervan was dat deze het Montenegrijnse leger voor hun eigen doeleinden gebruikten. In 1915 bezette Oostenrijk-Hongarije het land en Nicolaas vluchtte naar Frankrijk. De geallieerden verklaarden solidair te zijn met de Montenegrijnse zaak, maar herstelden na de oorlog de onafhankelijkheid van het land niet. De koning verzette zich tegen de Joegoslavische eenheid waarbij Montenegro bij Servië zou worden gevoegd. Een nationale vergadering in 1918 steunde de vereniging echter en zette Nicolaas af ten gunste van zijn schoonzoon, de Servische koning Peter I. Aldus kwam Montenegro bij het koninkrijk Joegoslavië. Montenegrijnse troepen zouden tot 1924 nog een guerrillaoorlog voeren tegen de Joegoslaven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Montenegro bezet door Italië en later door Duitsland (19411944). In 1945 werd het land een deelrepubliek van het federale Joegoslavië, omdat de regerende communisten Montenegro als aparte entiteit wilden zien (hetgeen hen tijdens de oorlog populair maakte in Montenegro). De hoofdstad Podgorica werd omgedoopt in Titograd (naar Josip Broz Tito), hetgeen pas in 1992 teruggedraaid zou worden. Toen in de jaren negentig Slovenië, Kroatië, Macedonië en Bosnië en Herzegovina zich losmaakten uit de Joegoslavische federatie, deed Montenegro als enige deelstaat naast Servië dit niet. Sinds het begin van de 21ste eeuw streefde de Montenegrijnse regering openlijk naar afscheiding van Joegoslavië. Na onderhandelingen in 2003 werd afgesproken Joegoslavië om te vormen tot een confederatie van twee deelstaten, onder de naam Servië en Montenegro. Tot 3 juni 2006 bleef Montenegro de confederatie met Servië in stand houden. Op die dag bekrachtigde het parlement de uitkomst van het referendum en riep gelijk de onafhankelijkheid uit. Montenegro is daarmee de 193e soevereine staat ter wereld. Op 4 juni meldde de Servische regering in een verklaring dat zij het uiteenvallen van de Servisch-Montenegrijnse unie als een voldongen feit aanvaardde. Op 8 juni 2006 erkende IJsland als eerste staat Montenegro als onafhankelijke staat, drie dagen later gevolgd door Rusland. De ministers van Buitenlandse Zaken van de Europese Unie hebben ditzelfde namens hun landen vervolgens op 12 juni 2006 gedaan. De Verenigde Staten volgden op 13 juni, op 14 juni erkende het buurland Bosnië en Herzegovina het land, een dag later gevolgd door Servië. Op 28 juni werd het land toegelaten als lid van de Verenigde Naties en is inmiddels kandidaat-lid van de EU. Montenegro telt 653.474 (2013) inwoners, waarvan 130.000 in Podgorica. De tweede stad is Nikšić met 60.000 inwoners. Andere steden: Bar (belangrijke havenstad, 37.000 inwoners), Kotor (UNESCO-
werelderfgoed, 22.000 inwoners), Cetinje (voormalige hoofdstad, 20.000 inwoners), Ulcinj, Budva, Herceg Novi, Tivat, Gusinje, en Plav. De Montenegrijnen staan qua geschiedenis, taal en religie dicht bij de Serviërs. Het verschil is dat Montenegro onafhankelijk bleef in de tijd dat Servië tot het Ottomaanse Rijk behoorde en de Montenegrijnen een eigen kerk voor 1918 hadden genaamd Crnogorska Pravoslavna Crkva. De Serviërs hebben hun eigen kerk de Srpska Pravoslavna Crkva. Tegenwoordig zijn er een hoop Montegrijnen die zichzelf als Serviër beschouwen (de politieke Serviërs) omdat ze tegen de onafhankelijkheid van Montenegro zijn. Deze personen identificeren zichzelf ook als de Montenegrijnse Serviërs (Crnogorski Srbi). Skadar Lake Skadar Lake is het grootste meer op de Balkan, het grootste vogelreservaat in Europa en het behoort tot de laatste zoetwatermoerassen ter wereld. Hier leven nog veel vogels die elders in de wereld vrijwel uitgestorven zijn zoals de Dalmatische pelikaan die hét symbool van het park is geworden. Op de eilandjes in het meer liggen nog overal kloosters, kerken en forten die herinneren aan het rijke en turbulente verleden van Montenegro. Lovcen National Park Dit park ligt op een mooie plaats tussen Kotor Bay en het binnenland. Vanaf de twee hoogste toppen Stirovnik (1749m) en Jezerski (1657m) heb je een prachtig uitzicht over de Kotor Bay, de open zee, Skadar Lake en Cetinje. Bovenop de Jezerski ligt het mausoleum van de bekende Montenegrijnse dichter en staatsman Petar II Petrovic Njegoš. Zijn geboortehuis en dat van de laatste koning van Montenegro Nikola I Petrovic kan je bekijken in het schilderachtige bergstadje Njegusi. Kotor (Unesco) Deze natuurlijke haven ligt aan de Adriatische kust in Montenegro. Tijdens de middeleeuwen was het een belangrijk artistiek en commercieel centrum met zijn eigen beroemde scholen van bouwkunst en iconografie. Een groot aantal monumenten – waaronder vier Romaanse kerken en de stadsmuren – werd ernstig beschadigd door de aardbeving van 1979, maar de stad is hersteld (grotendeels dankzij hulp van UNESCO). De plek heeft een turbulente geschiedenis waardoor een verscheidenheid van gebouwen is ontstaan. Het grootste en meest indrukwekkende is de kathedraal van Sint Tryphon. De oorspronkelijke kerk werd gebouwd in de 8e eeuw en de nieuwe kerk in 1166. Budva Budva is een 2500 jaar oud stadje langs de kust. Het is de belangrijkste toeristische plaats in Montenegro dankzij de mooie architectuur, perfecte ligging, fijne zandstranden en bruisende nachtleven.
15/5: dag 7: Rustdag of => Dubrovnik Herceg Novi Één van de meest schilderachtige plaatsjes aan de Adriatische kust. Het stadje is ‘slechts' 700 jaar oud, maar alle heersers die er geweest zijn hebben er hun sporen achtergelaten. Het stadje staat verder bekend om zijn bronnen, het barokke Savina klooster en gezellige nachtleven. Dubrovnik (Unesco) Dubrovnik is een prachtige havenstad in Dalmatië. Het ligt aan de mooie Adriatische Zee. Dubrovnik is sinds jaar en dag enorm populair bij vakantiegangers vanwege zijn fraaie monumenten, de imposante muren en de gezellige en gastvrije sfeer. De stad ligt onder de berg Srdj. Dubrovnik wordt als een van de mooiste steden van de Adriatische kust beschouwd, vandaar de naam 'Parel van de Adriatische Zee' . De oude stad van Dubrovnik staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. De stad heeft ongeveer 55000 inwoners. Oud Dubrovnik |De oude stad is het ommuurde gedeelte van Dubrovnik. Het is uniek vanwege zijn pleinen met marmeren plaveien, steile straatjes, grote huizen, kloosters en kerken, paleizen, fonteinen en musea. Het centrum is autovrij dus u kunt ontspannen rondlopen in de stad.
Cavtat 5 km van Mlini, 12 km van Dubrovnik ligt het kleine stadje Cavtat met amper 2.000 inwoners met een leuk haventje en enkele mooie stranden. Alhoewel Cavtat cultureel niet zo veel betekent, is het er aangenaam vertoeven voor een mooie wandeling langs de haven met zijn vele uitstekende restaurants voor vis- en zeevruchten.
16/5: dag 8: Budva Durmitor Budva Ostrog klooster Dit klooster is een belangrijk pelgrimsoord voor orthodoxe christenen. Ze geloven dat de relikwieën in de kerk genezende krachten bezitten. Het klooster bestaat uit twee kerken die half in en half tegen een verticale rotswand zijn gebouwd. De bovenste kerk is gebouwd in een grot en stamt uit 1655, de onderste kerk stamt uit de 18e eeuw.
Durmitor National Park Het adembenemende landschap in dit nationale park werd gevormd door gletsjers. Kenmerkend voor het park is een uitgestrekt plateau op 1500 meter waarin de Tara en Piva rivieren diepe ravijnen hebben uitgeslepen waar je prachtige raftingtochten kan maken. Rondom het plateau verrijzen 48 bergen tot boven de 200 meter. In het park liggen 17 glasheldere gletsjermeren waarvan het Zwarte Meer (Crno jezero) het bekendste is. Een zeer bijzondere fenomeen is de ijsgrot. De Tara canyon is trouwens, na de Grand Canyon in de Verenigde Staten, de langste ter wereld.
Moraca klooster We ontdekken de kristalheldere canyon van de Moraca rivier. Onderweg bezoeken we het Moraca klooster, één van de oudste orthodoxe kloosters van het land, erg bekend voor zijn prachtige iconen en wandschilderijen.
17/5: dag 9: Budva => Lezhë Sveti Stefan
Teth NP De grens tussen Albanië en Montenegro wordt gevormd door de Albanese Alpen. De hoogste top van dit kalkgebergte is de 2692 meter hoge Jezerce. De bergen van dit gebied zijn bijzonder spits en lijken op die van de Noordelijke Kalkalpen in Tirol. In het hart van de Albanese Alpen ligt Theth, een verzameling houten hofsteden aan de voet van loodgrijze kalkreuzen. Er is slechts een niet verharde weg, eerder veredeld geitenpad, die naar Theth leidt. Deze plaats en de bergen eromheen vormen het decor voor het beroemde boek van A. den Doolaart, 'de Herberg met het Hoefijzer.' 18/5: dag 10: Lezhë => Durrës Lura NP Kruja Kruja, zo'n 30 kilometer ten noorden van Tirana, is een speciale plek voor de Albanezen. Hier bood volksheld Skanderbeg 25 jaar weerstand tegen de Ottomanen. Zijn museum ziet eruit als een feodaal kasteel. De 'bazaar', één lange straat, heeft het Ottomaanse uitzicht behouden: mooie houten huisjes en ronde, blinkende straatstenen. Een perfecte plek om souvenirs als houtsnijwerk, lampjes, sjaals te kopen. De verkopers zijn erg vriendelijk; afbieden mag!
