The blind leading the blind Versie 10 april 2016
Hebben we wat we nódig hebben? (Lees dit documentje maar eens als je rustig de tijd hebt. Mijn bedoeling hiermee is in ieder geval om je flink aan het denken te zetten. Ik heb in ieder geval áltijd het allerbeste met íédereen voor, ook hiermee, uiteraard )
Vraag: wat is er mis met een leven als holenmens? Je had weinig invloed op je omstandigheden. Maar hebben we die nu wél werkelijk? • We hebben eten in overvloed en veel comfort, maar zóveel welvaartsziekten: kanker, hart- en vaatziekten
etc. • We hebben auto's, maar kijk eens wat een ongelukken, files en stress. • We hebben vliegtuigen, en we vliegen met raketten naar de maan, maar kijk eens wat een rampen. • We hebben soms een vréselijk verleden, door wat mensen ons aandeden, maar hoe herstellen we daar
wérkelijk van? • We hebben hoeren en gigolo's, in plaats van trouwe echtgenoten. Worden we daar wel echt beter van? • We hebben antibiotica, maar alle bacteriën worden steeds resistenter. Bovendien kun je juist vréselijk
ziek worden na een antibioticakuur, omdat het ook de goede bacteriën doodt. • We hebben ongelofelijk veel andere medicijnen, maar lossen die wel écht iets op? Ik ken iemand die
•
• • • • •
• •
• •
tientallen pillen slikt, en nog voelt 'ie zich totáál niet goed, en ik heb hem horen zeggen dat hij iemand kent die nog vele tientallen pillen méér slikt. We moeten vaak pillen slikken, om de bijwerkingen van andere pillen te compenseren, en tot hoe ver gaat dat door? Er zijn vaak ook gigántische bijwerkingen. We hebben steeds geavanceerdere wapens. Maar lossen we de wereldvrede-problematiek daar mee op? Lossen wapens überhaupt iets op? Of leveren ze alleen maar nóg meer doden, en, uiterst actueel, nóg meer vluchtelingen op. We hebben gevangenissen, maar lossen die criminaliteit op? We hebben botox en plastische chirurgie, maar geven die zelfacceptatie? En wat te denken van alle mislukkingen op dat gebied? We hebben computers, maar lossen we daarmee werkelijk problemen op? Of creëren we er alleen maar nieuwe mee. We hebben zeer giftige pesticiden die een fantastische oogst opleveren, maar is dát de goede oplossing? We hebben inmiddels biologische bestrijding tegen plagen, en we hebben genetische manipulatie, maar komt daarmee een eind aan onze onstilbare honger naar in onze ogen kwalitatief volmaakte biologische “producten?” Gaan we dat ooit wel bereiken? Wat zijn de kwalijke gevolgen van déze dingen? We hebben politici, maar lossen ze alle maatschappelijke problemen werkelijk goed op? Ze schelden en vechten elkaar soms de tent uit. Zijn zíjj ons goede voorbeeld? We hebben een fantastische economie, zeker vergeleken met arme landen. Maar wat voor gigántische milieuproblemen levert het allemaal niet op? Het levert enorme klimaatproblemen en plastic soup op, en gigantische ontbossing in arme landen, om er maar een paar te noemen, zélfs als we een grote economische crisis hebben. We moeten constateren dat de bovenwereld steeds meer vervlochten raakt met de onderwereld. Hoe lossen we dat in vrédesnaam op? We hebben wetenschappers, maar maken ze wel waar wat ze beloven: de hoogste kennisbron te zijn, bedenken ze werkelijk de allerbeste oplossingen voor elk probleem? Het zijn ook maar mensen, slechte voorbeelden te over. En ze komen er vaak nog mee weg ook, omdat ze zo “belangrijk” zijn...
En gá zo maar door, de lijst is ein-de-loos, nog een paar: • We hebben psychiatrische inrichtingen. Maar lossen die psychiatrische problemen op? • We hebben tegenwoordig apps tegen stemmen in het hoofd, voor psychiatrische patiënten, die geven
verlichting, en we hebben er pillen voor. Maar lossen ze het probleem werkelijk op? • We hebben allerlei religies, maar brengen ze werkelijk zielenrust en vrede en verlossing, zoals ze
allemaal beloven? Of laten ze het in feite onszelf doen. • We hebben veel kerkelijke mensen die elke zondag vroom in de kerk zitten, maar wat doen ze nou zelf
om een ander in problemen te helpen? Wat te denken van al dat onderlinge geruzie? Waarom zijn er zoveel verschillende kerken? Welke is de goede?
Als holenmens had je weinig. We hebben nu materiële zaken in overvloed. We liggen er vaak krom voor. Maar hebben we die wérkelijk nodig? Of hebben we ze omdat we willen laten zien hoe goed we zijn. We wilden destijds en willen nog steeds controle over ons leven krijgen, maar is dat wérkelijk gelukt? We hebben onze controledwang tot bizarre hoogten opgestuwd, maar helpt het ons? We hébben wat we zelf wilden hebben: macht door kennis of geld, materiële zaken, eten in overvloed, vaak mooie en soms dure kleren, maar hebben we daarmee gekregen wat we wérkelijk nodig hadden? We hebben zoveel liefdeloosheid, bedrog, onrecht, leed, zorgen, leegte, angsten, stress, wanhoop, oorlogen, pijn en verdriet en leegte. En we krijgen er maar geen grip op. Is dit niet hemeltérgend? Zijn we niet vréselijk dwaas bezig met zijn allen? We hebben overduidelijk door onszelf totáál onoplosbare problemen, we maken het alleen maar steeds erger, nog erger, en nog veel erger. Onze wereld is totaal verrot. Wat is er dan zo vreselijk fout gegaan? We doen alléén maar aan symptoombestrijding, en proberen voortdurend voor God te spelen, maar het lukt maar niet, en lukt maar niet. Hoe heeft het in vredesnaam zó ver kunnen komen! Er is een oorzaak voor al onze problemen. Die is dat onze relatie met God kapot is. En dat we daardoor niet, of niet werkelijk meer op Gods “voorzienigheid” vertrouwen. Voorzienigheid is dat God ons geeft wat we wérkelijk nodig hebben, op de tijd waarvan Hij weet dat het de juiste tijd is. We kennen of vertrouwen God niet, en gaan dan zelf ingrijpen, met de hierboven opgesomde desastreuze gevolgen. Moeten we dan maar terug naar de oertijd? Dat zou misschien wel het beste zijn. Ik denk dat we véél beter af zouden zijn, kijk maar naar hoeveel mensen er tegenwoordig lichamelijk en geestelijk kapot gaan, net als onze práchtige aarde. Maar dan zouden we niet wéér moeten vervallen in het aanroepen van demonische “goden,” die, geloof het of niet, echt bestaan, maar ons kapot willen maken. En ook niet wéér op ándere manieren zonder God moeten willen proberen om ons lot manipuleren, en het beter te willen weten dan Hem, want dan gaan demonen zich er óók mee bemoeien. En dat kunnen ze op héél veel manieren, ik weet er inmiddels persoonlijk álles van. Bijvoorbeeld een plaag of ziekte uit laten breken. Maar dat zou dan kunnen betekenen dan dat jij of anderen iets verkeerd doen, dat er niet meer naar God geluisterd word. Of dat Hij jou en/of anderen iets wil leren. Overigens zijn niet alle ziekten het gevolg van persoonlijke ongehoorzaamheid, maar dan wél het gevolg van verkeerde keuzes van mensen in het verleden. En je mag natuurlijk best proberen je lot of iets anders te verbeteren, maar wél binnen het redelijke, niet krampachtig, manipulerend, ten koste van jezelf en/of anderen, niet liefdeloos naar anderen. Als het uiteindelijk op een harmonische manier niet lukt, zoals je het zelf wilde, leg je er dan bij neer. Dan wil God het anders, omdat dat uiteindelijk beter is, omdat je ervan moet leren. Stop met vechten! Je vecht tegen God, en dat ga je níét winnen. We hebben Goddelijke hulp nodig, om uit onze problemen te komen. Maar, Gods voorzienigheid bestaat nog steeds. Ik blijf toch maar in onze “normale” westerse wereld, want die wereld ken ik door en door. Het is wel zaak om zeer wijs met onze nieuwe mogelijkheden om te gaan, maar dat is níét eenvoudig. En áls je nu eenmaal in onze westerse wereld wilt blijven, kun je er niet meer onderuit, om toch een beetje mee te doen, anders kun je hier niet functioneren. Bovendien blijf ik zelf hier ook maar, om actief iets bij te dragen aan een betere wereld.
Ontevredenheid met je situatie of je hoeveelheid geld of de spullen die je hebt, of je maatschappelijke positie, de dwang om die zaken koste wat kost op te lossen, en wel zo snel mogelijk, het levert liefdeloosheid op en stress, jaagt jou en anderen op, verzwakt je steeds meer, en levert uiteindelijk ziekte op, het zijn totáál verkeerde drijfveren, het staat allemaal ook in de Bijbel. Uiteindelijk levert het de dood op, ook dat staat in de Bijbel, en daar is geen omkeer bij mogelijk. Ik heb ál die dingen verkeerd gedaan, ook dat laatste. Ik pleegde, toen ik op het hoogtepunt van het in de greep zijn van het kwaad was, in razende woede over het toen in mijn ogen afgríjsj elijke gedrag van een hulpeloze bejaarde, onzichtbaar voor ieder ander mens, een occulte handeling met de bedoeling om hem kapot te maken, en tot mijn eigen verbazing overleed de persoon in kwestie drie dagen later. Daar, het is eruit. Het kostte me héél veel moeite, maar het is eruit. Open en bloot, een paar maanden nadat het gebeurd was al aan een paar kerkelijke vertrouwelingen, nu eindelijk ook voor iedereen die dit leest. Het ging dus van kwaad tot erger, tot véél erger. Het ging pas weer de goede kant op, nadat ik mezelf aan Jezus gaf, toen ik erachter kwam dat demonen echt bestaan. Ik was compleet doorgedraaid, compleet geïsoleerd, had zeer zware verslavingen, was totaal verdwaasd. Nadat ik mezelf aan Jezus gaf, ben ik waarschijnlijk ook als straf toch nog meer dan tien jaar verslaafd geweest aan rampzalige, zéér verslavende pillen die geen uitkomst boden, integendeel, en ben ik heel veel geld kwijtgeraakt, en heb héél veel andere ellende gehad. Maar heel langzaam, ik ging wérkelijk door een hel, met pieken en diepe, diepe, dalen, ging het ondanks alles tóch steeds beter, en kijk eens hoe het inmiddels met me gaat. Ik heb nu stressvrij werk, ben weer in staat om ingewikkeld kantoorwerk te doen, heb véél meer rust, heel veel héle leuke collega's waarvan ik veel als vriend beschouw, ben totaal zorgeloos, heb geen verslavingen meer, heb nu échte liefde voor anderen en mezelf en slik inmiddels gelúkkig geen verslavende pillen tegen psychoses meer. Ik ben bepaald niet meer zonder problemen, mijn geestelijke ziekte heb ik bijvoorbeeld nog steeds, maar ik heb er weinig last meer van en ben nu wél gelukkig en zorgeloos, na bijna een halve eeuw. Ik ging door een hel, ik heb mijn straf gekregen, en hij is nog niet voorbij, maar heb bijzonder veel inzichten daardoor gekregen (en krijg ze nog steeds,) je kunt er hier wat van lezen. Er is dus vergeving en herstel mogelijk na berouw, zelfs voor de allergrootste crimineel, alhoewel ik dat zelf dan niet was, maar ik was wel díép, diep gevallen. Maar straf van God is nooit straffen om het straffen, maar om je iets te leren. Ik ging dus, nadat ik erachter kwam dat demonen echt bestaan, tot Jezus bidden om vergeving van mijn zonden, en of Hij me weer aan wilde nemen. Toen gebeurde er iets gewéldigs: ik keek naar buiten, de lucht was duister, allemaal diepdonkere wolken, en ik zag één vervormende, helderwitte wolk, waaruit lichtstralen kwamen die bewogen. Toen dacht ik: "Ik heb iets van Jezus' macht gezien." Of het nu echt gebeurd was, of een visioen was. (Het kan volgens mij heel goed echt gebeurd zijn, bijvoorbeeld doordat er een gat in het wolkendek zat, waardoor de zon scheen, en precies één wolk verlichtte, en dat die wolk door de luchtstromen vervormde, waardoor de zonnestralen leken te bewegen. Het zag er volkomen levensecht uit.) Vanaf toen is het dus een lange, lange, zware, moeilijke en soms zeer ruige, stormachtige, soms dood- en doodstille weg geweest, maar ik ben aan het opkrabbelen, met vallen en opstaan, en het gaat nog steeds verder de goede kant uit. Mijn verhaal bewijst zichzelf! Ik ben niet bang voor vervolging, ik heb mijn straf wel gehad, dat zou een rechter vast ook wel vinden na lezing van dit verhaal. Bovendien is deze moord onbewijsbaar voor mensen. Maar de Hoogste Rechter vind denk ik dat het nog niet genoeg is, dat ik nog meer moet leren, want ik heb nog steeds last van psychoses. Wat is de wérkelijke oplossing voor ál onze problemen? Onze Redder: Jezus, de ultíéme bron van wijsheid en macht voor mensen, zelf God, die ons als eindoplossing van ál onze problemen de hemel kan geven! Hoe weet ik dat zo zeker? Door de Bijbel en m'n daarop georiënteerde Christelijke opvoeding en mijn eigen diep doorwrochte levenservaringen. En zelfs als ik nu ter plekke dood neer zou vallen, of na een pijnlijk en langdurig sterfbed zou sterven, met mij komt het goed, want ik kom in de hemel, omdat ik mezelf aan Jezus gegeven heb, en er nu wél ervoor ga zorgen, dat ik dicht bij Jezus blijf. (Ik ben dus wel Christelijk opgevoed, maar was er door al mijn problemen vanaf gevallen. Ik had er door mijn
opvoeding wel veel theoretische kennis over, maar het was niet heel veel meer dan dat en had daarom veel twijfels. Ik begreep er eigenlijk maar heel weinig van hoe het geloof in de praktijk werkt. Ik bad nooit tot Jezus, dat was me niet aangeleerd, maar alleen tot God.) Deze kringloop: Ontevredenheid – oplossingen proberen af te dwingen – dat mislukt – pijn – krampachtigheid – opjagen – onrust – stress – slecht slapen – verzwakking – ziekte en dan weer opnieuw, steeds erger en erger, ik heb uiteindelijk ingezien dat dit patroon zéér sterk in mijn eigen leven speelde, maar ik zie dit patroon inmiddels óveral om me heen. Ik ben een hele tijd beroepsmatig computerprogrammeur geweest, een baan met enig aanzien, die veel geld en dure spullen, flitsende lease-auto's, een veel te grote flat, dure vakanties en véél te veel whiskey opleverde. Maar, ik hoef dat allemaal niet zo nodig meer. Het leverde me vooral beroepsmatig heel veel stress op, en bovendien: ik hoef niet meer zo nodig met programmeren nóg meer nepoplossingen voor de problemen van anderen te creëren. Het praten/schrijven over hun wérkelijke Oplossing is oneindig veel belangrijker! Ben ik met mijn getuigenis een soort van zeloot, een roepende in de woestijn? Ik vrees van wel, voor velen, mensen horen nu eenmaal liever een fraai, maar listig verpakt verhaal met een giftige inhoud, dan de simpele waarheid. De aloude kwaal van de mensheid, het staat ook in de Bijbel: denk aan Adam en Eva. Wat is die simpele waarheid dan? Vertrouw op God. Niet op jezelf of iets of iemand anders. Luister écht naar de lessen uit Zijn Woord, de Bijbel. En luister écht naar Zijn levenslessen. Herstel je relatie met Hem, door jezelf aan Jezus te geven, en daarna altijd actief een relatie met Hem te blijven houden. Anders krijg je vroeger of later grote problemen, en daardoor anderen ook. Je krijgt uiteindelijk ook een eeuwig probleem: de hel. Zonder de hulp van Jezus/God, ga je níét uit de ellende komen! Dan word je uiteindelijk (het kan héél lang duren!) gelukkig, zorgeloos, vrij van permanente, ongezonde stress, verslavingsvrij, krijgt voldoende rust én je komt als bonus na dit leven in de hemel, en daar is álles áltijd goed! Nou, als dát geen goed verhaal is, weet ik het niet meer. Je ziet aan mijn levensverhaal hoeveel kracht Hij me gegeven heeft, om het allemaal te doorstaan, en een hoeveel wijzer, en een hoeveel beter beter mens ik daarvan geworden ben, en dus hoeveel zeggingskracht de Bijbel heeft. Want de Bijbel, dat zijn niet zomaar verhaaltjes, het is het Levende Woord. En dat betekent, dat als je de Bijbel leest, God actief met je gedachten aan de gang gaat, ook met de dingen die je daarna mee gaat maken. De wonderen die daar in staan, zijn echt gebeurd. Hoe weet ik nu zo zeker dat die wonderen van de Bijbel echt gebeurd zijn? Ik maak zelf zo vaak wonderen mee. En die zijn echt gebeurd, dat zijn óók geen fabeltjes. Je zou ze écht bij mijn collega's na kunnen vragen, voor zover ze nog bij mijn werkgever werken en ik nog contact met ze heb, ik zou het voor je kunnen regelen. Ik zal er eentje vertellen: Ik had minstens twee jaar geleden een kort droompje over een collega/vriend van mij, een verder zeer robuust gebouwde man, maar die kreupel is, zijn voeten staan scheef naar binnen, en hij loopt moeilijk. Ik zag zijn zwarte gezicht, en zijn markante gouden tanden, ik dacht: “Ja, het is hem echt.” Maar hij keek met een van pijn vertrokken gezicht naar boven, mond wagenwijd open, alsof hij naar de hemel schreeuwde. Toe ik daarna wakker werd, en uit bed ging, kon ik haast niet meer lopen, had helemaal slappe benen, alsof ze sliepen. Had ik nog nóóit eerder gehad, later ook niet. Toen ik hem 's ochtends op het werk tegenkwam, vroeg ik hem: "Heb jij soms pijn aan je voeten, want ik heb over je gedroomd."
Hij zei: "Ja, klopt, maar daar praat ik niet zo vaak over." Ik zei later tegen hem: “Misschien betekent het wel, dat je van je pijn af mag komen, omdat ik over je gedroomd heb.” Later had ik een andere heel gelovige collega gevraagd om ook voor hem te bidden, of mijn vriend zijn pijn weg mocht gaan. Twee dagen later kwam ik hem 's ochtends tegen, en vroeg hoe het met zijn voeten was. Hij zei: "Nou, ik heb geen pijn meer!" En nog altijd heeft hij geen pijn, terwijl hij daarvoor járen lang pijn had. En zo kan ik er nog veel meer vertellen. Als je ze wilt horen, vraag er me dan om, ik vertel ze graag. Ik vraag die vriend en andere collega's waarbij een of meerdere wonderen gebeurd zijn, wel eens de wonderen te bevestigen, als iemand het niet gelooft. Het is écht geen flauwekul, allemaal. Daarom praat ik er ook zoveel over met collega's, en andere mensen en bid ik vaak voor ze, en dan gebeuren er vaak wonderen. Niet altijd, ik ben niet de baas, dat is Jezus, Hij weet wat het beste is voor iemand, niet ik, en anders zou ik nog in eigen kracht kunnen gaan geloven, maar wel vaak. De Jezus van de Bijbel, want daar vraag ik het allemaal aan. Nog wat overige opmerkingen: Over liefde: mensen communiceren vaak te liefdeloos. Dat kan heel veel redenen hebben, eigenbelang, hebzucht, verkeerde opvoeding, geldingsdrang, noem maar op. Egoïstische, liefdeloze dingen, of het gevolg daarvan. En dat heeft desastreuze invloed op het leven van anderen, je ziet het overal om je heen. Mensen gebruiken vaak te weinig gevoel bij het communiceren. Probeer te begrijpen wat een ander bedoelt, niet zozeer wat iemand zegt. Het gaat niet zozeer om de woorden, kijk dieper, naar wat erachter zit. Kijk naar lichaamstaal. Vraag door. Doe je uiterste best, wees eerlijk, maar op een liefdevolle manier, met respect. Verzoen jezelf met anderen, als dat nodig is. Span je er tot het uiterste voor in, maar niet krampachtig. Dát allemaal is échte liefde. Hoeveel geld je hebt, of dat je vindt dat je kinderen moeten gaan verdienen, is totaal onbelangrijk. Hoe hoog je/hun opleiding is: totaal onbelangrijk. Hoe mooi je/hun huis is, hoeveel macht en aanzien en status je hebt, het is allemaal totaal onbelangrijk. Ik zie het door ervaring zelf in. Inmiddels woon ik in een zeer klein studioappartementje, en ik heb het daar prima naar mijn zin. Nu verdien ik voor een deel wat meer dan het minimum-uurloon, krijg ik voor een klein deel een WIA uitkerinkje, alles bij elkaar flink minder dan het minimumloon. Ik doe grotendeels héél simpel werk in een kas. Tóch ben ik nu gelukkig. Ik heb totaal geen geldproblemen. Ik heb wat ik nódig heb, en zelfs veel meer dan dat. Mensen die materiële zaken en status etc. goed voor elkaar hebben, hebben vaak een compleet leeg leven. Het gaat alleen maar daarom, en uiteindelijk om zichzelf. Maar het gaat niet om wezenlijke dingen. Wat wél wezenlijk is, is dat je zoveel mogelijk liefde voor elkaar hebt. Kun je het niet opbrengen? Zorg dan op de een of andere manier dat het wel lukt. Besef dat het absoluut noodzakelijk is, want we maken elkaar vaak kapot. Bid Jezus/God ervoor, want God is Liefde! En Zijn goedheid is zeer groot, kun je in de Bijbel lezen. En dat ervaar ik zelf steeds meer, ik zie zoveel zegeningen! Zijn goedheid is zó groot, dat Hij zelfs goed is voor slechte mensen. Je moet natuurlijk wel liefde op de goede manier geven, niet dusdanig dat je er zelf aan kapot gaat. Heb u naaste lief als uzelf, staat in de Bijbel, dus ook jezelf. Maar bovenal Jezus/God, want dan komt de rest vanzelf, vroeger of later. Kijk naar Jezus! Probeer het niet alleen op eigen kracht, dat gaat toch fout, we zitten van nature allemáál totaal verkeerd in elkaar, ik, zei de gek, en jan en alleman, kijk maar wat voor ellende ik zelf gehad heb, en er is in de wereld. Zonder Hulp redden we het niet! Maar je moet Hem wél echt toelaten in je hart, écht luisteren naar zijn Woord, en je leven veranderen en laten veranderen, en dat deed ik lang niet. Je kunt de schuld blijven geven aan anderen, maar uiteindelijk ben je zelf verantwoordelijk om je problemen goed aan te pakken. Boosheid: het kan een zuiver instrument zijn om iets goeds te bereiken. Maar, al te vaak is het dat helaas niet, en alleen maar egotripperij, geldingsdrang bijvoorbeeld.
Als je ziet dat het iets écht goeds oplevert, dat het iemand anders of jou werkelijk helpt, dan is het liefde. Als je ziet dat boosheid niet werkt, wees dan creatief, en verzin wat beters! We hebben toch intelligentie gekregen, gebruik dat dan. Mensen kunnen elkaar kapot maken met boosheid, en dat gebeurt zoveel. Dat is geen liefde. Verslavingen: wat is de reden van een verslaving? Geestelijke pijn. Je probeert daarom uit de werkelijkheid te ontsnappen, het geeft tijdelijk een aangenaam gevoel, maar je hebt steeds meer nodig, en “de kater komt later.” Werk was voor mij een zéér gevaarlijke verslaving, dat geldt trouwens voor élke verslaving! Je wordt verleid tot zoveel mogelijk gaan stressen, zodat je onrustig wordt, daardoor niet meer tot rust kan komen en daardoor slaapgebrek krijgt, en dat verzwakt je, put je uit en maakt je uiteindelijk ziek. Afhankelijk van hoe je in elkaar zit, krijg je bijvoorbeeld burnout, of je wordt psychotisch, of allebei. Ik weet veel over stress, weer omdat ik zelf ongelofelijk veel stressgerelateerde problemen doorgemaakt heb. De oplossing: zórg dat je minder zorgen en stress en meer slaap krijgt. Maar hoe krijg je dát voor elkaar... Alcohol drinken? Heel veel eten? Energiedrankjes of veel koffie om toch maar helder en scherp te blijven? Heel veel tv of films kijken en/of computeren/gamen, porno, nachtbraken, gokken (veel vormen van beleggen) en noem het allemaal maar op? Ik dacht het niet. Pas daar mee op! Je wordt er een slaaf van en het levert dus uiteindelijk zware ziekten op, waarvan je héél moeilijk herstelt. Je laat je ook verleiden om je zoveel mogelijk met totaal onzinnige dingen bezig te houden, in plaats van wezenlijke dingen als: échte liefde voor anderen en jezelf. Het maakt je erg ongelukkig. Het houdt je allemaal ook af van het ware zicht op God. Ik heb het bijna állemaal zelf meegemaakt, ik weet waar ik het over heb. Stress: dit moet het patroon zijn, áltijd, ook op het werk en daarna: inspanning, dan goede ontspanning, niet maar doorhollen en doorhollen en doorhollen en doorhollen, het patroon dat ik pas écht goed opbouwde in de tijd dat ik in de IT werkte. Volgens ziektekostenverzekeraars is stress ziekteveroorzaker nummer 1. Stress les: stress less! Psychoses: Men denkt dat je gek geworden bent, ze begrijpen je totaal niet, geloven veel van wat je zegt niet, ook familie niet, en dat je zeer zware medicatie, die heftige bijwerkingen heeft, nodig hebt. Dat geeft heel veel eenzaamheid en frustraties, wanhoop, ellende, in mijn geval door de bijwerkingen van een bepaald type medicatie uiteindelijk zelfs zelfmoordgedachten. (Met anderen had ik dat niet.) Ze denken dus dat je gek bent, en geloven je niet, al wringen ze zich in allerlei bochten om het anders te verwoorden. Mijn familie deed wel heel erg zijn best, maar bakte er niet veel van. Maar goed, ze maken het zelf niet mee. Voor veel mensen met psychoses is het probleem dubbel moeilijk. Héél veel mensen geloven tegenwoordig niet of nauwelijks in de bovennatuurlijke macht van demonen, ook veel Christenen niet. Mensen met psychoses (ik ken er inmiddels heel wat persoonlijk) weten eigenlijk allemaal in meerdere of in mindere mate dat het om iets bovennatuurlijks gaat, alhoewel veel behandelaars, ook Christelijke, stelselmatig beweren en je proberen te laten geloven van niet, en de mensen om je heen geloven het ook niet, omdat ze het zelf niet meemaken, en de wetenschap met grote stelligheid anders beweert. Dus ze geloven je niet, en zijn met geen mogelijkheid van het tegendeel te overtuigen, hoeveel logische argumenten je ook geeft (al geloven sommigen op zich wel in het bovennatuurlijke door hun Christelijke geloof,) ook familie niet, want ze denken dat je gek geworden bent, en je niet meer normaal kunt denken. Dat geeft nóg meer frustraties en ellende. Douw er maar een pil in, dan lossen alle problemen zich vanzelf op? Of is het wéér symptoombestrijding. In mijn geval werkten de pillen nog eens totáál niet ook, en toch heb ik ze meer dan tien jaar moeten slikken, totdat ik mijn psychiater zelf voorstelde om er maar eens mee te stoppen, ook vanwege de zware bijwerkingen. Dat heb ik in overleg gedaan, keurig een afbouwschema gevolgd, en tóch ontplofte ik sexueel totáál, en ben ik drie maanden gedwongen opgenomen geweest, moest wéér zware medicatie slikken, waarvan ik dronken werd, en mijn geheugen kapot ging, totdat ik besloot ze niet meer te slikken, stiekem, anders was ik er via een gerechtelijk bevel toe gedwongen! Het is allemaal uiteindelijk gelukkig goed afgelopen, maar mij krijg je nóóit meer aan de pillen. De farmaceutische industrie is ook totaal verrot, dat blijkt bijvoorbeeld uit het boek “Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad” van hoogleraar Peter Gøtzsche, die de farmaceutische industrie onomwonden beschuldigt van “maffiapraktijken.” Hij zegt en dat “medicijnen, na kanker en hart- en vaatziekten, de op twee na grootste doodsoorzaak zijn...” Mijn psychiater heeft inmiddels afscheid van me genomen, ze staat er volledig achter, dat ik geen pillen meer
slik. Mijn soort van psychoses, die de wetenschap “schizofrenie” noemt, en die van de meeste anderen die ik ken met psychoses, zijn volkómen stress- en eenzaamheidsgerelateerd, weet ik ook uit persoonlijke ervaring, en dat los je dus niet op met een pil. Medicatie is in veruit de meeste gevallen helemaal niet nodig, ook volgens allerlei nieuwere wetenschappelijke onderzoeken. Dat betreft dan geen mainstream wetenschap, maar het is wél echte wetenschap, voor alle mensen die dat zo vreselijk belangrijk vinden. Hun oplossing: liefdevol, niet autoritair praten met familie en behandelaars, zoekend naar de beste oplossing voor iemand. Dit is volgens allerlei wetenschappelijke studies bewezen de beste behandelmethode ter wereld. (De “Open Dialog” methode.) Maar er mist nog wel één hoofdingrediënt... Het allerbelangrijkste: het herstel van je relatie met God. En dat dát nodig is, is wetenschappelijk niet te bewijzen, vrees ik... Dus brengt zo'n liefdevolle methode je wel het snelst naar herstel van psychoses, wat op zich wel wat zegt, want God is Liefde, maar uiteindelijk niet naar het echte herstel van je relatie met God, of dichter bij het uitzicht naar de hemel. Denk aan die simpele waarheid: vertrouw op God. Niet op jezelf of iets of iemand anders. Dus óók niet op pillen, doktoren, psychiaters, behandelaars of wetenschappers of dominees! Ik denk zelf inmiddels dat pillen en andere medicijnen nóóit nodig zijn. Ik ken een ex-collega die door drugsgebruik psychoses kreeg (onder meer stemmen in zijn hoofd, in zijn geval,) pillen probeerde, maar het loste ook in zijn geval niks op. Hij kwam tot Jezus, en hij heeft geen psychoses meer! Ikzelf ben zover (nog) niet. Maar goed, hij had, voor zover ik het gehoord heb, van zijn leven wel een veel minder grote rotzooi gemaakt dan ik. Andere geloven dan het Christelijke: sowieso geldt voor alle mensen, dat we op allerlei manieren worden verleid door inspiratie van demonen om verkeerde dingen te denken, en uiteindelijk te gaan doen. Hoewel we de vrije keus hebben om daar niet naar te luisteren, en wel naar God. We hebben een vrije wil gekregen. Door die verleidingen blijven mensen bijvoorbeeld hangen in vage en/of verkeerde ideeën over religie en God, of vertrouwen ze Hem niet, en komen ze nooit wérkelijk tot God. In feite moeten ze helemaal zelf verlossing en verlichting bewerkstelligen, en/of de hemel zelf verdienen door goede dingen te doen, en/of maar flink te mediteren. Dat kan héél veel angst, zorgen en ellende opleveren: doe ik het wel goed, straks wordt God boos op me, laat ik maar heel extreem worden, en bijvoorbeeld bommen laten ontploffen, om zo mijn totale toewijding aan Hem te laten zien, want pas dán vindt Hij me goed genoeg om de hemel te verdienen. Dat is niet Gods wens. Daarom heeft hij Jezus gestuurd. De énige sleutel tot God is Jezus! Hij kan onze relatie met God herstellen, als wij onszelf aan Jezus geven. En dat geeft ook persoonlijk herstel. En ik kan het weten, want het is met mij ook gebeurd. Je hebt ook een Christelijke stroming (de evangelischen) die beweren dat je áltijd genezing af kunt dwingen. En als je dan geen genezing krijgt, zou je niet goed bidden, bijvoorbeeld je formulering zou niet oké zijn, of je geloof is niet sterk genoeg. Veel druk, zorgen en stress als het niet lukt... Waar zou dát idee nou vandaan komen? Mensen willen altijd van alles afdwingen, vaak ook van God, maar dat lukt ons niet werkelijk. God is gelukkig héél wat wijzer en sterker dan ons... Pure Liefde, pure Wijsheid, Macht over álles en iedereen, logisch toch? Zorgen: ik heb door alles wat ik meegemaakt heb ingezien dat je zorgen maken totáál zinloos is. Het levert spanning, angst, frustraties en krampachtigheid op. Volkómen onnodig, God zorgt voor ons allemaal, ook voor niet-Christenen, ongelovigen en dus zélfs voor slechte mensen, staat in de Bijbel. Alleen geeft Hij niet alles precies zoals wij dat zelf willen, of op het moment wanneer wij dat willen, maar zoals Hij weet dat het uiteindelijk het beste is, precíés wat en wanneer we het nodig hebben. Mensen, maak je toch niet zoveel zorgen altijd! Doe dat gewoon niet. Maar hoe krijg je dat dan toch voorelkaar... Ik zelf ben totaal zorgeloos geworden, terwijl ik dat veruit het grootste deel van mijn leven absolúút niet was. Hoe zou dat toch komen? We zouden nérgens krampachtig mee om moeten gaan, ook niet met door onszelf of door anderen opgelegde regeltjes. Geen regeltjesfetisjisme graag, zéker niet als het voor een werkelijk goede zaak is. Gezondheid: wat gebruiken we een hoop kunstmatige troep in ons eten. Dat kan toch niet allemaal goed
voor ons zijn? We doen ook veel te veel toegevoegde suikers en zout in ons eten, ongezonde toevoegingen aan de natuur. We gebruiken ook veel te veel vet. Dat verkoopt en smaakt dan wel beter allemaal, maar levert hart- en vaatziekten op, en een hoge bloeddruk. Van dat laatste kun je Alzheimer krijgen. Van teveel alcohol krijg je ook hart- en vaatziekten. Van teveel calorieën en vet kun je ook suikerziekte krijgen. Van suikerziekte kun je blind etc. worden. Van deze dingen kun je ook kanker krijgen. Deze dingen zijn wetenschappelijk bewezen, zoek het zelf maar op. Moeten we dan maar volledig stoppen met slechte dingen eten? Dat is misschien nog niet eens zo'n gek idee. We mogen natuurlijk ook genieten, maar je kunt ook héél goed wennen aan en genieten van in eerste instantie minder smakelijk eten. Ongezonde keuzes hébben nu eenmaal meestal héél nare consequenties. Hoe minder geraffineerd en meer puur natuur en biologisch ons eten is, hoe beter. We bewegen natuurlijk ook véél te weinig, zitten vaak de hele dag, voldoende bewegen kan preventief zijn tegen kanker en suikerziekte. We gebruiken vaak pillen. Ik denk dat het beter is om daarmee te stoppen, en ons leven te veranderen, tot Jezus te komen, wérkelijk gezond te gaan eten, véél meer maar wel rustig te gaan bewegen. Ook sporten is al gauw een verslaving. (Lees het “Blue zones” boek eens, van een wetenschapper die de leefwijze onderzocht van mensen in vijf gebiedjes op aarde, waar ze het oudst ter wereld worden.) Ik hoop dat er niet-Christenen zijn die dit document lezen, en denken: Dit kán toch allemaal niet waar zijn? Of misschien toch wél. Goh, misschien heeft 'ie wel gelijk! Zit er volgens jou een zwakke plek in dit verhaal, of heb je vragen? Kom er dan mee naar me toe, of mail me, dan praten of schrijven we erover. Ik kan er zelf dan óók weer van leren. Mag ik een beetje prikkelend zijn voor Christenen? Ga eens bij jezelf na: zijn mijn dagelijkse bezigheden nou wel zo effectief in het meehelpen bijdragen aan de komst van het Koninkrijk van God? Anderen te weinig vertellen over Jezus, en hoe je dat zou moeten aanpakken, lig je daar wel eens wakker van? Of over hoe je je met iemand moet verzoenen? Dát zouden tenminste écht goede redenen zijn om ergens wakker van te liggen! Bid ervoor om die dingen aan te pakken. Maar zorg wél dat je niet in een kramp raakt, en teveel stress daarbij krijgt! Je hebt vroeger een of andere reclame-slogan gehad, die veel mensen nog wel kennen. Ik heb 'm een beetje aangepast: Geen zorgen en geen stress, bel Jezus, niet EMS Ik heb veel slaapgebrek, en jawel, stress gehad, door het zeer moeizame afbouwen van de pillen, en het nadenken over mijn leven, en het opschrijven van dit verhaal. Maar het was me de ellende en het gedoe méér dan waard, omdat dit in mijn ogen écht een waardevol document is. Niet alleen omdat ik op deze manier een heldere boodschap kan geven en precies kan vertellen wat ik bedoel, overigens een gift van God, natuurlijk, maar vooral omdat God me zoveel héél moeilijke dingen heeft laten meemaken, waardoor ik werkelijk ongelófelijk veel wijzer geworden ben, en nu kunnen anderen van de vruchten daarvan profiteren. En dat geeft me nu héél veel dankbaarheid, en eindelijk rust, en tevredenheid, nu dit allemaal goed opgeschreven is, alles door de genade van Jezus en God. Niet te geloven, zoveel ellende gehad en toch grote dankbaarheid? Hoe is dat nou toch mogelijk, hè? Hoe geef je nu jezelf aan Jezus? Heel eenvoudig, als je ervan overtuigd bent geraakt dat Jezus écht bestaat, bijvoorbeeld mee door dit verhaal, en dat je veel fouten in je leven gemaakt hebt en nog steeds maakt, die je zelf wel wílt rechtzetten, maar niet recht kúnt zetten, zeg of denk dan iets als: “Heer Jezus, wilt U alstublieft mijn fouten vergeven, en mijn hart aannemen?” Dat is alles. En dan gaat de spannende reis beginnen... Het kan moeilijk worden, maar je komt in de hemel, gegarandeerd, als je maar áltijd dicht bij Jezus blijft. De duivel is zéér sluw, listig en machtig, jullie weten het: ik weet het uit eigen ervaring. Maar er is dus hoop! God heeft gelukkig een reddingsplan voor onze totaal verrotte en gebroken wereld, via Jezus.
Hoe blijf je dicht bij Jezus? Lees de Bijbel, en hándel er naar. Bid: dat is praten tegen Jezus, in gedachten of hardop. Heb elkaar lief. Bid of Jezus je échte liefde voor God, andere mensen en jezelf wil geven. Vraag Jezus of Hij de dingen geeft die je écht nodig hebt. Vraag vergeving voor fouten. Vergeef anderen hun fouten, anders vergeeft Jezus de jouwe ook niet. Vraag of Jezus de duivel van je weg wil houden. Wees écht eerlijk tegen Jezus en mensen. Jezus helpt je goede dingen te doen, maar neem ook jezélf onder handen, als je verkeerde dingen doet. Bedank Jezus voor alles, óók als je het heel moeilijk hebt, want je krijgt dan kostbare lessen, maar ze zijn níét gemakkelijk of goedkoop. Houd je aan de Tien Geboden Ga regelmatig naar een kerk. Bid ook over je problemen. Laat je niet uit het veld slaan door zware tegenslagen, hóé verschríkkelijk zwaar ze ook zijn. Het zijn levenslessen, en Hij zorgt ervoor dat je er op één of andere manier doorkomt. Luister écht naar al Zijn lessen, laat het wérkelijk tot je doordringen, en hándel ernaar. (Christenen zullen in het blauwe gedeelte veel van het Onze Vader gebed herkennen.) De meeste mensen krijgen geen rechtstreeks antwoord, als een stem, maar Hij vormt dan wel nieuwe gedachten en inzichten, zonder dat je dat bewust merkt. Hij laat je ook dingen meemaken, waardoor je levenservaring en nieuwe inzichten krijgt. Toeval bestaat niet, God bestuurt alles, maar als je niet naar Hem luistert, komt de duivel het maar al te graag overnemen. Als je die dingen doet, en blijft doen, krijg je een uitstekende relatie met Jezus, en geeft Jezus/God je de dingen die je werkelijk nodig hebt, ook om je een beter mens te maken dan je was. Die dingen zijn soms totáál anders dan jij het zelf gewild / gehoopt / verwacht zou hebben, maar dan wél beter, soms op de héle lange duur. Want Hij kent je dóór en door, zelfs veel beter dan jijzelf en andere mensen. God weet alles en kan alles, en doorziet alles, en weet dus precies wat je nodig hebt. Dan word je ook blij, en ga je goede dingen doen, uit dankbaarheid. Je kunt de hemel niet verdienen door goede dingen te doen. Jezus wordt je Helper en je Meester. Je gaat over Jezus praten. En dan ga je ook echte liefde voor God en mensen krijgen, ga je ze helpen, en kom je uiteindelijk in de hemel. Zéker weten. Fantastisch toch? Doe je dat niet, zoals ik deed, dan gaat het dus fout, en dat kan héél erg fout zijn, zoals je gelezen hebt. Het gaat mij overigens niet zozeer om “zieltjes winnen,” maar Gods naam groter en bekender te maken via Jezus, en om met Jezus de wereld helpen verbeteren, want het is zo'n óngelofelijke zooi hier. En als daardoor meer mensen in de hemel komen, práchtig toch? Dit hele verhaal is het gevolg van de door mijn heftige levenservaringen opgedane praktijkkennis van hoe het Christelijk geloof nu écht werkt, en levend blijft. Dit soort dingen had ik net zo duidelijk als hier, onder meer in de kerk willen horen, en zien bij kerkmensen, maar hoorde en zag het niet, en volgens mij lag dat niet helemáál aan mezelf. Het was voor mij vooral veel theorie.
Ik bid wél om zegen voor de juiste verwerking in je hart, want daarzonder gaat het niet, dit zijn uiteindelijk maar woorden.
Freerk van der Meulen
[email protected]
© Jezus, bij wijze van spreken, dus kopiëren maar, zonder geldelijk gewin aan mijn kant... Van Hem krijg je álles zonder geld!
