‘t Karreblad special 25 jaar BVKD
Met onder andere in dit nummer:
- Het Lustrumfeest inschrijfformulier - Strike 300 - Interview met Cor Oranje april 2008
Van de voorzitter Geachte bowlingvrienden, dit nummer van ‘t Karreblad staat geheel in het teken van ons 25-jarig jubileum.Bij een jubileum sta je even stil bij het verleden en kijk je achterom naar hoe het was en begon. In ons laatst verschenen clubblad heb ik een stukje geschreven over de oprichtingsperikelen van onze vereniging. De BVKD: Bowlingvereniging ’t Karrewiel Delft is genoemd naar het gelijknamige bowlingcentrum (een inkoppertje natuurlijk). Maar, hoe zijn wij aan de naam ’t Karrewiel gekomen? Een stukje historie. Van 1962 tot 1982 is het bowlingcentrum in gebruik geweest als levensmiddelenmagazijn. De eerste 10 jaar was dit maar de helft van de huidige oppervlakte van de bowlingbanen en het restaurant. In 1972 is daar aan de linkerkant de andere helft bijgekomen. Oorspronkelijk was dit een straat met een vijftal kleine huisjes, de Hooghstraat genaamd, die toen al niet meer als woningen werden gebruikt. In deze huisjes woonden vroeger cavalerieofficieren die in de kazerne aan de overkant (nu het gebouw van IPSE) waren gelegerd. Toen we in 1982 het pand gingen verbouwen moesten we een naam hebben voor het bowlingcentrum en kwamen al snel tot de conclusie dat de naam iets van doen moest hebben met de locatie Paardenmarkt en de huisjes van de cavalerieofficieren. De naam ‘Koosies Bowling’ werd al gauw verworpen. Ook ‘Bowling de Bolus’ kwam niet in aanmerking. Wie overigens wil weten wat ‘de bolus’ betekent moet maar even in het woordenboek kijken (ik hoor het wel). Bouwbedrijf Midred uit Mijdrecht was de aannemer die de bowling ging verbouwen. Onderweg naar Mijdrecht voor een bouwvergadering kwamen Hans Zijp, mijn neef en toenmalig bedrijfsleider, en ik langs een boerderij die als nevenfunctie het verkopen van karrenwielen had. Eén prijs en zelf uitzoeken uit een grote stapel (zie foto, die overigens niet meedoet aan onze Karrewiel fotowedstrijd, zie elders in dit blad). Zo werd de naam ’t Karrewiel als van zelf gevonden. Het muisje had echter nog een staartje. Op de terugweg hadden wij een aantal karrenwielen ingeladen om als decoratiemateriaal te gebruiken. De karrenwielen werden schoongemaakt en geschilderd en her en der in het bowlingcentrum als decoratie opgehangen. Enige weken later werden de (toen nog) houten banen aangelegd. Op een nacht werd ik kletsnat van het zweet wakker: ik had gedroomd dat de opgehangen karrenwielen vol zaten met houtwormen die dolblij waren met de aangelegde houten bowlingbanen omdat die voor de komende jaren als eten konden dienen. Dat ik de volgende dag als een haas de karrenwielen heb laten verwijderen om uit te laten zwavelen hoeft geen betoog… Koos Boekenstijn, voorzitter 2
1 JUNI - JUBILEUMTOERNOOI- DAG VOOR OUD-LEDEN Op zondag 1 juni organiseren wij een toernooi voor leden en oud-leden. Vanaf 11.30 uur is iedereen welkom. Er worden meerdere series van drie games gespeeld, de indeling krijg je pas om 11.30 uur te horen. Naast een heleboel kleine prijzen heeft Gasterij ’t Karrewiel enkele smaakvolle prijzen ter beschikking gesteld. Dit voor zowel leden als oud-leden Na afloop van het toernooi is er een uitgebreid buffet. Als u én bowlt én van het buffet gebruikt maakt bedragen de kosten slechts € 17,50 en ontvangt u tevens twee consumptiemunten. Bowlt u alleen dan betaalt u € 10.00 en ontvangt u twee consumptiemunten. Dat bent u ook kwijt als u aan het buffet deelneemt en krijgt u ook nog twee consumptiemunten. Er zijn ook mensen die niet (meer) bowlen en op tijd naar huis willen. Wat hebben we u te bieden? Als het meezit een doorlopende fotopresentatie, stapels plakboeken met vooral foto’s uit het (verre) verleden, zoveel mogelijk aandenkens uitgedeeld in de afgelopen 25 jaar en natuurlijk de herinneringen van iedereen, de anekdotes en noem maar op. We zijn nog hard bezig om zoveel mogelijk leden/oud-leden hier warm voor te krijgen. Het moet ons van het hart dat de medewerking van de huidige leden hierbij, ondanks het verspreiden van een brief hierover en de diverse oproepen, ietwat tegenvalt. Dus nogmaals: help ons! Geef adressen door maar beter: schrijf in voor het toernooi of kom langs!!!
JUBILEUMBOEK Er wordt nog steeds hard gewerkt aan het jubileumboek. Het is de bedoeling dit aan ieder lid op het feest uit te delen. Of dit gaat lukken is de grote vraag maar we gaan er wel voor! Met medewerking van Foto van der Reijken zijn we bezig alle foto’s die beschikbaar zijn op CD te zetten en af te drukken. Ook andere documenten, zoals bijvoorbeeld krantenknipsels, zullen worden gedigitaliseerd. Een hele klus! In dit boek allerlei verhalen, anekdotes, unieke foto’s, krantenknipsels, folders enzovoorts, enzovoorts. En er is wat gebeurd de afgelopen 25 jaar. Neem alleen al de hele automatisering! In het begin was er van een computer geen sprake. Alles werd op de ouderwetse manier gedaan: rekenmachine en handgeschreven lijsten bijvoorbeeld. Pas onlangs hebben wij de term telex uit de statuten verwijderd. Of de hele ontwikkeling op bowlinggebied. Was een 300-game in de beginjaren echt iets heel bijzonders, tegenwoordig is het dat in sommige bowlinghuizen absoluut niet meer. Maar in Delft gelukkig nog wel! En, over de pasgemiddeldes maar te zwijgen… Ook u kunt uw bijdrage nog kwijt. Rare verhalen, domme dingen: schroom niet en zet ze op papier. Lukt dat niet, bel ons en wij tekenen uw verhaal op! ‘Makkelijker kunnen we het niet maken’. Laat het ons weten en kijk elders in dit blad met wie of waar u contact kunt opnemen. 3
KARREWIEL FOTOWEDSTRIJD Er zijn al aardig wat inschrijvingen binnen maar in dit geval zijn we net ‘rupsje nooitgenoeg’: blijf insturen die foto’s met karrenwielen. Rob Hakvoort heeft ons verblijd met een hele serie uit Mexico en Guatemala. In dat gebied zijn ze gek op karrenwielen! Maar we missen nog steeds dat karrenwiel in de sneeuw. Jammer want veel tijd is daar niet meer voor! Ook dichtbij huis zijn karrenwielen te vinden dus trek er op uit, neem de camera mee en schiet maar raak. Digitaal opsturen is uiteraard mogelijk maar een afdruk opsturen kan ook. Kijk bij de contactgegevens! De prijzen: 1e prijs: met 2 personen met de trein 1e klasse naar Amsterdam en vervolgens een privé rondvaart door Amsterdam, je bepaalt zelf de route. 2e prijs: een rondvaart voor 2 personen in Rotterdam met de Spido. 3e prijs: een fruitmand van groenteboer ’t Karrewiel uit Voorburg. Een vakkundige jury onder leiding van Bob van Ommen van Foto van der Reijken zal de foto’s beoordelen en de winnaars bekendmaken. Zoals gebruikelijk bij dit soort prijsvragen kan over de uitslag niet worden gecorrespondeerd dan wel worden gediscussieerd. Foto’s ingezonden door bestuursleden dingen niet mee.
ERELEDEN EN LEDEN VAN VERDIENSTE Bij mening sportvereniging in Delft is het gebruikelijk om bij de viering van een lustrum ook eens te kijken of er leden in aanmerking komen voor het erelidmaatschap of lidmaatschap van verdienste. Deze benoemingen vinden dan plaats tijdens een Buitengewone Algemene Ledenvergadering (BALV). Oftewel: een meerderheid van leden moet het er mee eens zijn. Nu leek het ons een leuk plan om ook u bij de voordracht de betrekken. Denkt u: goh die verdient dat wel! Laat het ons weten en zet uw argumentatie hiervoor op papier. Op het moment hebben we twee ereleden en wel Jan Voshol (benoemd in 1994) en Dirk Jan Zoutendijk (benoemd in 2003). U ziet, u krijgt alle kansen om mee te denken! Wellicht zien wij iemand over het hoofd of hebben wij in het verleden iemand over het hoofd gezien. Vertel het ons! Zie contactgegevens.
4
SPONSORS Uiteraard kunnen wij ook niet zonder sponsors. De volgende bedrijven en personen zijn wij dan ook zeer erkentelijk voor hun steun en bijdrage. Het is een cliché maar echt waar: zonder hen zou dit lustrum niet op deze wijze kunnen worden gevierd!
Adviesburo
Zoeken Vinden Verbinden
Vraagt u zich af hoe ik mijn toekomstige klanten bereik? Zorg dan voor vindbaarheid en de juiste marktcommunicatie. Bel eens met 070-4400715 of 06-53245238 en we kijken samen wat voor uw activiteiten de juiste mix is.
Delft
5
Contactgegevens: Aanmelden jubileumtoernooi en oud-leden
[email protected] Martha: 015-2571448
Inzenden Karrewielfoto
[email protected] of naar het algemene postadres
Bijdrage jubileumboek
[email protected] Liesbeth: 015-2158344
Algemeen postadres BVKD Postbus 565 2600 AN Delft
Alles over het feest
[email protected] Miranda: 06-47500549
Gegegevens Gasterij ’t Karrewiel Paardenmarkt 74 2611 PD Delft 015-2136876
Betalingen voor het feest
[email protected] Martha: giro 5631574
En wat altijd kan Het postkastje in ‘t Karrewiel bij de schoenenruimte
Kopij voor het Karreblad In het Karreblad vind je informatie over allerlei zaken, zoals aankondigingen van toernooien, voorwoord van de voorzitter, uitslagen van toernooien en leagues, bijzondere prestaties, verslagen van evenementen, jeugdinformatie, enz. Ook jullie kunnen hieraan een bijdrage leveren. Heb je zaken die voor het Karreblad interessant zijn, stuur het op naar: Redactie Karreblad. Emailen kan naar:
[email protected] of
[email protected] Emailadres van de vereniging (bestuur/secretariaat)
[email protected] Of je deponeert het in het kastje in de schoenenhoek van de bowling.
6
Volgend verhaal komt van Marco Beetstra en heeft in het KARREBLAD VAN MAART / APRIL 1990 gestaan. Het gaat over het team van Noode tijdens een Nationale League wedstrijd. Het team Noode bestaat al even lang als dat de vereniging oud is, af en toe in een andere samenstelling. Frans Ruijgt en Bas Dobbe spelen al jarenlang huisleague op de donderdagavond.
ONWAARSCHIJNLIJK - ONGELOOFLIJK Vol goede moed trokken (Frans, Bas, Nico en Marco) er weer op uit om de 4de wedstrijd in de klasse 4F van de Nationale Trio League in Scheveningen te spelen. Zoals altijd om half tien zondagmorgen bij Frans een bakkie doen en dan in de bus van Frans rustig verder wakker worden. In Scheveningen aangekomen weer een bakkie of drie gedronken en dan ingooien. Men speelt altijd 3 x 2 games tegen drie teams en je kan dus 9 punten halen. De eerste partij liep gesmeerd, even als de tweede. Beiden wonnen we met 2-1 en alle vier de games zaten in de 500. De derde partij moesten we tegen de nummer 1 (wij stonden 4de). Die jongens bowlen echt heel erg sterk, vaak een gemiddelde van 190. We hadden echter geluk dat ze net een nacht hadden gebowld en de 1ste game staken we in ons zak. Nico had zijn game heel sterk afgemaakt met wel vijf strikes. In de 2de game zette hij deze vorm voort. Hij gooide als eerste en werd op de voet gevolgd door zijn tegenstander. 1 strike, 2 strikes, 3 …, 4 …, 5 strikes, 6 strikes. Zo zei Nico, ik ben op de helft. Een zevende strike volgde en een 8ste. Frans begon hoe langer hoe zenuwachtiger heen en weer te lopen, Bas zat met zijn hoofd tussen de bowlingballen in de rekken achter de baan, mij brak het zweet in mijn handen uit (ik schreef) en Nico leek nog de rust zelve. De 9de strike viel. In het tiende frame zei Nico, “Deze wil ik nog wel hebben en dan zien we wel”. Ik hield op met schrijven en vertrok naar Bas (tussen de rekken). Langzaam kwamen er meer mensen kijken. De 11de viel, voor de zoveelste keer een perfecte strike. De spanning ten top. Nico stond echt met knikkerende handen; goed teken, de curve is goed, Nico perfect in balans aan de lijn. Dan de verlossende knal….
*
STRIKE 300
*
STRIKE 300
*
Iedereen gaat uit zijn dak. Champagne van het huis rukt aan. De baan wordt stil gelegd. De bal moet worden ingeleverd voor controle. Overal feliciterende mensen. De wedstrijdleider slaat aan het bellen om de nodige zaken te regelen. In al die drukte gelooft Nico het nog steeds niet. Een perfecte 300 game. Zondag 29 januari moesten we terugkomen naar Scheveningen en daar werd hij opnieuw in het zonnetje gezet. Ter informatie: Alleen een 300 game gegooid via het Amerikaanse systeem wordt officieel erkend. Hiervan zijn er slechts drie gegooid, alle drie in Scheveningen. Een 300 game volgens Europees systeem wordt wel erkend door de NBF, waarvan er circa 25 zijn gegooid, wat dus des te meer onderstreept wat een grandioze, onwaarschijnlijk, ongelooflijke prestatie Nico hier heeft neergezet. Nogmaals Nico, van harte gefeliciteerd. 7
Het verhaal hieronder komt uit het KARREBLAD VAN APRIL 1989 en is geschreven door Diana Visser. Diana is twee keer clubkampioen geworden bij onze vereniging, in 1991 en 1997. Tijdens het Prinsenstad Toernooi in 1988 werd ze 1ste bij de single dames. Bij het Headpin Toernooi van 1990 wist ze beslag te leggen op de 2de plaats.
Waar een bowlingpas al niet voor dient Aangezien wij (Rick en Diana) niet het type zijn om opgedoft in een stadshuis te zitten, besloten wij om tijdens onze vakantie in Florida, USA, te gaan trouwen. Ik belde het Amerikaanse consulaat om te zien of dat mogelijk was en zo ja, welke papieren daarvoor nodig waren. Ik kreeg te horen dat ik van ons allebei een internationaal inschrijving persoonregister en geboorteakte mee moest nemen en bij aankomst in Miami een bloedtest moest laten doen. Op 6 januari stapten we dan eindelijk in het vliegtuig en bij aankomst in Miami gelijk gevraagd waar we de bloedtest konden laten doen. Dat bleek dus helemaal niet nodig te zijn, dat was drie jaar geleden al afgeschaft. Die maandag, 9 januari, togen wij vol goede moed naar het stadhuis in de Flaglerstreet in Miami. Na netjes een nummertje te hebben getrokken en onze beurt afgewacht te hebben, komen we met een stapeltje papieren aan de balie. De vrouw bekijkt het en vraagt wat het allemaal is. Ze heeft alleen maar van ieder twee identiteitsbewijzen met pasfoto en handtekening nodig. Wij dropen af, want dat hadden we dus niet. Ik had wel mijn paspoort en mijn rijbewijs, maar aangezien Rick nogal van erg hard rijden hield, had hij alleen zijn paspoort, want zijn rijbewijs was in Nederland in beslag genomen. Er werd dus niet getrouwd, teleurgesteld en met een pestbui terug naar de camper. De rest van de dag kon ik dus gezeik over dat stomme consulaat en dat verschrikkelijke mens van het stadhuis aanhoren, want daar is mijn Ricky goed in hoor. Gelukkig kreeg ik ’s avonds wel een zeer slimme ingeving, al zeg ik het zelf. Ik was namelijk ook degene geweest die perse haar eigen bowlingbal wilde meenemen en wat zat er in de bowlingkoffer……onze bowlingpasjes. Er staat wel geen handtekening op zo’n pasje, maar dat is natuurlijk gauw genoeg gebeurd. Op hoop van zegen togen we de volgende dag dus weer naar de Flaglerstreet. Om 11.50 uur stapten we naar binnen en ja hoor, om 12.30 uur stond ik als mevrouw Buijs weer buiten. Dus mensen zorg dat je altijd je bowlingpas bij je hebt, je weet maar nooit waar je hem nodig voor kunt hebben! Diana Buijs - Visser P.S. De rest van de vakantie was heerlijk.
8
Een onbekende schrijver, genaamd Hugo van Oostpoort, heeft de redactie van het Karreblad een aantal maal aangenaam verrast met een fraaie inzending. In het kader van terugblikken en tijden veranderen, mogen wij jullie deze niet onthouden, gepubliceerd in het KARREBLAD JUNI 2005.
Goede tijden - Slechte tijden In deze moderne tijden (ook op bowlinggebied) gaan Hugo’s gedachten nog wel eens terug naar een grijs verleden, toen robuuste mannen en vrouwen op oude houten banen voorzien van een soort ‘Fred-Flinstone-ballen’ tegen/met elkaar voor meerdere eer en glorie in het strijdperk traden. Materiaal van polyester of uretaan, nooit van gehoord! Wij waren al blij als de bal rond was en drie acceptabele gaten vertoonde, graag niet te ver uit elkaar en zonder de diepte van een echoput. Op de meeste bowlingbanen zaten de pins vast aan touwtjes en als je pech had, dan was de ‘Barney-Rubbles-baanmonteur’ een kwartiertje bezig om de touwtjes te ontrafelen na zo’n perfecte pocketstrike. Een monitor die d.m.v. een computer de standen bijhield? Neen, beste lezers! Wij hadden de beschikking over een veredelde overheadprojector. Deze projecteerde een plastic standenlijstje op het scherm dat je met een geel vetkrijtje diende te beschrijven. Dit vetkrijtje werkte alleen als je hem regelmatig warm maakte! Het schrijven was sowieso een ramp aangezien sommige mensen een onleesbaar handschrift hadden, wat nog wel eens tot problemen leidde. Het was de taak van ‘Barney Rubbles’ om na afloop van de league de standenformulieren weer schoon te maken met een fles alcohol, dus u begrijpt dat baanmonteurs in oude tijden niet lang meegingen! Waar wil Hugo nou naar toe met het bovenstaande? Geef een mens (dus ook een bowl(st)er) luxe en binnen de kortste keren vinden wij het gewoon! Maar hoe meer de machine het over neemt van de mens, hoe kwetsbaarder wij worden. Denk daar maar eens aan voor je vanavond je eerste bal gaat gooien! I’ll be back, Hugo
9
Een interview met een jeugdlid uit het KARREBLAD VAN MAART 1988. Twintig jaar later timmert deze persoon qua bowlen nog steeds aan de weg. Op zijn pas heeft hij nu een gemiddelde van 196 staan. Je kunt wel zeggen dat hij goed naar de jeugdtrainer geluisterd heeft! Ik ben overigens benieuwd of cola nog steeds zijn favoriete drankje is...
Jeugd interview Zou je iets over jezelf willen vertellen? Ik heet Alexander Stolk, ben 16 jaar, 10 maart ben ik jarig. Ik zit in de 4e klas van KTS Sasbout Vosmeer, hier leer ik voor meubelmaker. Hoe besteed je je vrije tijd? Met vissen en muziek opnemen. Hoe lang bowl je al? Ongeveer een jaar. Wat was je eerste kennismaking met de bowlingsport? Met school zijn we met de gymles een keer gaan bowlen. Dit vond ik leuk en ben toen bij de jeugd gaan bowlen. Heb je nog andere sporten gedaan? Ja, ik heb gebiljart. Welke facetten van de bowlingsport trekken je het meest? Het is een gezellige sport om te doen. Je mag het ideale team samenstellen, met wie zou je dan het liefst een team willen vormen? - René Warmerdam, een goede bowler - Jannes van der Wal, leert misschien ook op tijd komen - Michael Jackson, maakt goede muziek - Koos Postema, tv freak - Alexander, ikzelf dus Wat is je goede eigenschap? ’s Ochtends een goed humeur, ik heb eigenlijk altijd hetzelfde humeur. Wat is je slechte eigenschap? Ik kan niet tegen mijn verlies. Wil je ons je favoriete eten en drinken vertellen? Bloemkool vind ik het lekkerste en cola drink ik graag. Van welke muziek hou je? Maakt niet uit als het maar goed is en geen klassiek. Waaraan heb je een vreselijke hekel? Mensen die niet opschieten. Hoe vind je het om in het Karreblad te staan? Niet erg, ik vind het best wel leuk. P.S. Bij navraag blijkt dat Alex nu liever bier drinkt dan cola, bloemkool eet hij nog steeds graag.
10
Een ander interview met een voormalig jeugdlid vinden we in het KARREBLAD VAN APRIL 1988. We hebben het over Lyzette Robbemont. Zij is nog steeds actief in de bowlingsport en heeft een pasgemiddelde van 179,47. Zullen we eens kijken wat zij twintig jaar geleden te vertellen had?
Jeugd interview Wil je iets over jezelf te vertellen? Ik ben Lyzette Robbemont, 16 jaar. Dit jaar eindexamen. Ik heb 1 zus, 1 broer, 1 zwager, 2 neefjes, 1 vader en moeder. Hoe vind je het om tante te zijn van Peter en Brian? Heel leuk. Peter is 3 jaar en Brian is 7 weken. Heb je nog andere hobby’s? Mijn hond, een Rottweiler, mijn kat en de andere beesten. Door mijn epilepsie doe ik geen andere sporten meer. Waaraan heb je een hekel? Aan onsportieve mensen. En die bestaan echt!! Wat is je favoriete tv-programma? De baas in huis en Moonlighting. Noem je favoriete eten en drinken. Nasi, gemaakt door mijn moeder, Cherry coke en melk. Wat zijn je goede eigenschappen en wat zijn je slechte? Ik kan goed tegen mijn verlies, ik kan met bijna iedereen opschieten. Waarom ben je gaan bowlen? Het was een goed alternatief toen ik epilepsie kreeg. Wat trekt je in de bowlingsport? Gezelligheid. Hoe lang bowl je al? Sinds de jeugdafdeling binnen ’t Karrewiel werd opgericht in januari 1984. Je mag een ideaal team samenstellen, hoe ziet dat er uit? - Rene Warmerdam, dat vind ik een goede bowler (Noot redactie: René is eind januari bij een auto-ongeluk overleden) - Joey Tempest, de zanger van Europe - Ikzelf natuurlijk - Erik de Zwart, met zijn babbel kan hij vast goed bowlen-Robert Strating, de schrijver van het thema van Medisch Centrum west, omdat mijn moeder dat een spetter vindt - Magda Voshol, als reserve, omdat ik haar wel een sportieve bowlster vind en zij is mijn assistent coach. Hoe vind je het om in het clubblad te komen? Hartstikke gaaf.
11
Uit het interview van Cor Oranje, gepubliceerd in het KARREBLAD APRIL/MEI 1984, lichtten we ook een paar details. Cor zat altijd vol met levenswijsheden en anekdotes. Ook wist hij een voortreffelijke sfeer te scheppen, waardoor het trainen, maar zeker ook de bierronde die daarna gespeeld werd (als er banen vrij waren) een waar feestje werden. Bedankt Cor, voor alles wat je menig bowler hebt geleerd!
Interview met Cor Oranje Zou je ons iets over jezelf willen vertellen? Ik ben 47 jaar oud en werk als inkoper algemene zaken bij een scheepvaartmaatschappij. Ik heb twee kinderen, een zoon van 23 en een dochter van 22 jaar. Hoe lang bowl je al? Een jaar of tien. Hoeveel tijd per week besteed je ongeveer aan bowlen en hoe zijn de resultaten dit seizoen? Wat betreft mijn eigen vaardigheid speel ik in 2 leagues. Een trio league en een vijf mans league. Mijn hoogste game dit seizoen was 268 en mijn hoogste serie 660. Alles bij elkaar ben ik per week wel zo’n 25 uur met de bowlingsport bezig. Wat is het dat jou het meest aantrekt in de bowlingsport? De bowlingsport trekt mij vooral aan omdat het een sport is die door iedereen beoefend kan worden en om de vriendschappelijke sfeer die er doorgaans heerst. Hoe ben je ertoe gekomen trainer te worden en heb je daar nog een speciale opleiding voor moeten volgen? Ik ben vroeger ook trainer geweest in sporten die ik beoefend heb (ijshockey, volleybal, voetbal, zwemmen). Toen ik ging bowlen wilde ik eigenlijk geen speciale functies meer hebben, maar van het een kwam het ander en ik ben uiteindelijk als vanzelf weer in de functie van trainer gerold. Ik heb daar inderdaad een opleiding voor moeten volgen. Eerst een ABO cursus en daarna een A-trainers cursus. Ik ben nu bezig met de B-trainers cursus, waar ik wel iedere twee weken naar toe ga, maar waar ik eigenlijk nauwelijks tijd voor heb. Waar bestaat zo’n cursus uit? Bowlingtechniek en bowlingtactiek, en in het bijzonder ook sportgezondheid. Dat vind ik 12
enorm belangrijk, het gezond houden van de bowlers, zorgen dat ze geen kwetsuren oplopen. We krijgen hierin les van een dokter. Verder bevat de cursus ook een onderdeel didactiek (onderrichtkunde) en nog wat andere onderdelen. Hoe zie je de toekomst van de bowlingsport in Nederland? Wanneer de prijzen een beetje populair blijven zie ik een heel goede toekomst voor de bowlingsport in Nederland. De jeugd bewijst dat, er zijn prima resultaten op nationaal en internationaal gebied. Zijn er bowlers waar je bewondering voor hebt of waar je een voorbeeld aan neemt? Earl Anthony, een Amerikaanse prof bowler. Dat is mijn grootste voorbeeld in de bowlingsport wat betreft sportiviteit en door zijn eenvoudige persoonlijkheid. Ik vind het geweldig dat zo’n man, die werkelijk geweldige successen boekt, toch zo eenvoudig en gewoon blijft. Heb je afgezien van bowlen nog andere hobby’s? Watersport. Ik heb een motorboot waar ik graag mee ga varen. Verder ga ik er heel af en toe met de caravan op uit en ik ben ook nog bezig met een project voor een passagierschip van 65 meter lang en dat kost me ook een hoop tijd. Ben je tevreden met je bestaan? Ja, ik ben best tevreden. Ik kom door mijn bezigheden in aanraking met verschrikkelijk veel mensen en dat vind ik heel plezierig. Vooral in de bowlingsport is de onderlinge band erg goed. Heb je aan dit vraaggesprek nog iets toe te voegen? Ik vind het belangrijk dat de prijzen in de bowlingsport redelijk blijven, zodat iedereen aan deze sport kan doen en het geen elitaire sport wordt. Verder wil ik nog zeggen dat ik het werken hier in ’t Karrewiel erg prettig vind, de sfeer is hier prima.
Noot redactie: Enige nieuwsgierigheid over de boot was toch wel aanwezig. Dus maar even navraag gedaan. Het passagiersschip, genaamd Explorer, een Mississippiboot, vaart echt en wel in Australië. De boot is door Cor met behulp van een architect ontworpen, in opdracht van Cor zijn broer, die in Australië woont.
13
Andere tijden of niet Hieronder een opsomming van gebeurtenissen uit de diverse leagues. Waren er momenteel nog maar van die enthousiastelingen, die op deze manier kopij voor het Karreblad inleverden. Alhoewel we de scores met één druk op de knop direct voor handen hebben, de smeuïge details er omheen ontbreken dan nog……… Uit ‘Het minder bescheiden wel en wee van de dinsdagavond vroeg league’, Karreblad december 1985, geschreven door Niko en Liesbeth. En nu de leukste wedstrijdavond tot nu toe, nl die keer dat de banen net gelakt waren en er zodoende nog geen olie op de banen mocht liggen. Zonder dus ook maar een spettertje olie kwamen sommige bowlers tot de meest merkwaardige ballen. Het betrof hier vooral die bowlers, die menen met een curve te moeten gooien. Hun ballen liepen dan ook bijna vanzelf naar pin 7 (voor linkshandigen en back-up bowlers pin 10). De hoogste serie deze avond was dan ook 508, welke op naam kwam van dhr. A. Behagel (en ga nou niet naast je schoenen lopen). Een ding is zeker: we hebben wel verschrikkelijk gelachen die avond.(In een periode van 4 weken) Het aantal onder de 100-games was 54, het aantal 200+ games kwam deze keer uit op 14, we gaan dus vooruit. Uit ‘de Giganten-story’, december 1985; stukjes ook over de dinsdag vroeg 5-men league geschreven door Marc Massar. (Voorinformatie: Marc is gaan spelen in het team ’t Karrewiel 2. Dit team staat strak onderaan) Nou ben ik niet iemand die altijd wil spelen in een team dat altijd wil (moet) winnen! Maar zeker ook niet iemand die altijd onderaan wil staan! Dus nadat ik een paar weken gespeeld had en mijn teamgenoten een beetje had leren kennen, kwam ik erachter dat wij meer punten konden pakken (ook eventueel met z’n vieren) dan tot nu toe het geval was geweest. Temeer daar er een brok routine in dit team zit in de personen van Jan en Herman waar geen enkel ander team aan kan tippen plus 2 jongedames, Rina en Karin die absoluut allebei aanstormend talent zijn. Ik stelde dus voor om voortaan teambespreking te houden (afgekeken van een ander team) alleen niet op de bowlingbaan, want dat is dom natuurlijk (horen de tegenstanders precies wat je gaat doen) nee, lekker in een restaurant: tournedootje, wijntje en … een bandje van vallende kegels om goed in de bowlingsfeer te blijven. (Na informatie: Koos wilde verder geen geld doneren en dus werd voor straf de teamnaam veranderd in ‘De Giganten’). Ook Giganten-story, Karreblad maart 1986: 04-02. Opgesloten zitten met 50 stinkdiertjes is altijd nog beter dan tegen 4 man te moeten bowlen die net uit de Griek gerend kwamen, Wel, team 124430 dacht zich dit te kunnen permitteren tegen ons, het is niet de eerste keer dat dit team er alles aan doet om van ons te winnen, vorige keer Jan Friebel reserve en nu dit weer. Het wedstrijd verloop laat zich natuurlijk raden, we verloren met 6-2, want in zo’n lucht valt bijna niet te spelen. Hoe erg het was illustreerde Jan Voshol (’n eigen teamgenoot notabene) het best, allereerst door niet mee te gaan naar de Griek, ten tweede door heel ver achter 14
zijn ploeggenoten te gaan zitten om ook niet in die walm te zitten en ten derde (net als wij al 3 games probeerden) veel strikes te gooien zodat hij in één adem de baan weer snel kon verlaten. Dit lukte hem in de 3e game héél goed, een score van 236 was het resultaat. Nog gefeliciteerd Jan (bij ons is eventueel nog een plaatsje vrij hoor, je bent van harte welkom). Enne, Jan Friebel, kun je je ook tegen slechte adem verzekeren? Zo ja, dan weet ik nog wel 4 mensen!! Uit ‘Secretariaat perikelen’; verslagjes van de woensdag dubbel league geschreven door Wil Geerts; Karreblad november 1985. (Voorinformatie: Wil is benaderd om het leaguesecretariaat op van deze league te doen en heeft toegezegd) ‘een hoop ge-O-H over wel en niet betaald hebben’ De tweede woensdag een ieder gelijkbij de lurven gepakt om te betalen, wat mijn inziens niet bij een ieder prettig overkwam, sorry voor hen die niet weten hoe ik soms uit de hoek kan komen, maar heus beste mensen, ik bedoel het niet zo kwaad. Nogmaals ook ik kom om te bowlen en niet om mensen achter hun broek aan te zitten of ze aub willen betalen. Na 4 speelavonden ging het geheel vanzelf, ik ben op tijd aanwezig, de spelers komen betalen, en als de banen niet verhuurd zijn kunnen we ook nog op tijd beginnen. Uit: Eindverslag TRIO-LEAGUE woensdag, Karreblad juli 1987, opgetekend door het team ‘Clefimanekasumeel’ (de teams Clemakameel en Finesu) 10e plaats: Clemakameel Voor het 2e jaar, hoe is het mogelijk, weer op de 10e plaats geëindigd. Maar… volgend jaar staan zij zeker in de top 3, daar Elly en Marianne nu doorhebben de goot te ontwijken en Karin, bijna top 3 dame, door haar zenuwen de ballen spontaan in de goot liet verdwijnen en de 3e plaats sportief teruggaf aan Marleen. 9e plaats: Dijksman Herhaling… voor het 2e jaar, hoe is het mogelijk etc etc. Ook volgend jaar naar de top 3 anders wordt het zo eentonig. Moet kunnen Astrid, zie 08-04-1987… 195-125-163=483. 8e plaats: Arrows Onopvallend team tussen de trio’s, die de standenlijst af en toe goed door elkaar kan gooien. Enkele uithalen: Peter Heskes op 05.11.1986 159-140-223=522 en Harm Groen 186-214-174=544 op 08.04.1987. 7e plaats: Blue Mountains Hoe is het mogelijk met zo’n dame als Toos, 1e bij de dames en dan op de 7e plaats belanden. Laten de heren het de laatste weken afweten??? In oktober ging het nog goed, zoals R. Doeve 191-169-190=550. 6e plaats: Anitec Het ‘promotie’-team van Cor Oranje dat dit seizoen goed getraind uit de bus kwam. Zie Rein Koeleman zijn score, deze kwam praktisch niet onder de 500 en verdiende de 1e plaats heren. En Kommer de Heer die dit seizoen boven de 200 ging gooien namelijk 209. Maar Cor, leuk als je je team aanmoedigt, maar dan geen tegenstanders afleiden!! 5e plaats: Trekvliet Het oudere team gesteund door Jimmy Daleman heeft het iedereen moeilijk gemaakt dit seizoen. Zoals de een na laatste wedstrijd met Tineke haar explosie uitte op de pins wat resulteerde in een 223-game. Maar als het om ’n enkele pin ging werden de sheets keurig nageteld (en fouten gevonden!!). 15
4e plaats: Finesu Net niet in de top 3 maar Ulla houdt de eer in het team, 2e bij de dames en op de laatste avond gooit ze Toos met maar 2 pins van de hoogste serie af. En hoe is het mogelijk, op notabene 1 april gooit Cor zijn hoogste game nl 221. Er werden op 1 april door alle teams frappant hoge scores neergezet!!! 3e plaats: Oranje Nassau Zij lieten er de laatste weken geen gras over groeien en gooiden zich in de top 3. Met name Ruud vd Akker die zijn scores regelmatig boven de 500 hield met als primeur 594 (181-216-197). Gesteund door zijn teammaten Stek voor de gezelligheid en Robert voor de extra puntjes. 2e plaats: Videotheek Martin Een team wat met het seizoen met nieuwe vingertip-ballen begint te gooien en naarmate het seizoen vorderde , vorderden zij hun scores. Ook de achterban hielp de score mee omhoog door enthousiast te juichen, schreeuwen etc… Hans draaide dit seizoen ‘klasse’ … een hoogste serie heren met 613 en 2e plaats bij de heren. 1e plaats: Bejato Kampioen van de trio, vanaf het begin van het seizoen al als sterren staan gooien en het niet meer uit handen geven was hun sterkste kant… althans als Berthus niet met vakanties is, dan lieten de anderen het namelijk afweten. Hoogste game heren was natuurlijk voor Berthus en als opkomende ster Ton Smits met een serie van 590 op 18.03.1987 nl 201-186-203. Ook Jan den Os bleef leuke 500-series gooien. Kortom: het meest constante team en een terechte 1e plaats… GEFELICITEERD!!! En als laatste willen we jullie allemaal werkelijk bedanken als leaguesecretarissen voor de fijne en gezellige woensdagavonden en de medewerking die jullie ons geboden hebben. Uit: “de 12 weken van de donderdag trio”, Karreblad december 1987, auteur Marco Beetstra. In de 4e week hadden Aad Mey en Sjaak van Rutten er echt zin in en gooiden 541 en 565, waaronder een 222 game van Sjaak, PRIMA! Hij gooit gewoon keihard door het midden. De stukken hout vliegen om je oren als je naast hem op de baan staat. In de wandelgangen, tijdens of na de league, hoor je soms rare dingen. An van team Pussycat vindt bowlen net ballet. Kijk maar naar Fred van Herp met zijn mooie pirouetjes. Arie, ook van Pussycat, heeft al verscheidene pogingen ondernomen om de bovenverlichting uit te gooien, waarbij hij dan tevens het functioneren van de foutlijn controleert. Bool 87 vindt bowlen net kogelstoten. Cor Oranje heeft hem namelijk geadviseerd de bal op de arrow te zetten, maar dat is wel 5 meter ver. Nog maar even met Cor overleggen Bool 87. Het mooiste nieuws hoorde ik van Kok Catering over Miranda. Zij wil wel een keer naakt bowlen, met alleen een bontjas aan. Maar dan wel een kort jasje hoor!! Flink eten kunnen ze in dat team trouwens ook.
1983 2008
25 JAAR
