Sportgroep Kpl van Oudheusdenkazerne te Hilversum

INFORMATIE-BULLETIN VAN EN VOOR DE LO/SPORTORGANISATIE Het Werk

Nationale militaire vrouwenvolleybalteam wereldkampioen 2002 door aooi Hans Verstappen, C-LO/Sportgroep Kpl van Oudheusdenkazerne te Hilversum

E

indelijk is het dan zover. Bepakt en gezakt levert mijn vrouw me af bij elnt Johan Bouman, om vandaar uit verder te reizen naar Eindhoven, waar we een deel van de ploeg zullen ontmoeten. Het andere deel is reeds vertrokken vanaf Schiphol, omdat ons vliegtuig vol zat. ’s Avonds ontmoeten we de Duitse crew die ons morgen naar Roemenië zal vliegen. De dames zorgen er voor dat we een goed plaatsje in het vliegtuig krijgen.

leidingen. Overigens stralen de huizen ook niet veel wooncomfort uit. Het hotel ziet er van afstand nog wel redelijk uit, maar dit is toch uiterlijke schijn. Als ik me wil douchen loopt het zwarte afvoerwater terug in het bad. De wasbak loopt pas na een half uur leeg en het toilet loopt of trekt niet door. Verder vindt het diner wat we voorgeschoteld krijgen, ook geen grote aftrek bij de spelersgroep. Oké even wennen, verder is iedereen erg vriendelijk voor ons.

Voor het vertrek, blijken we te veel bagage bij ons te hebben en in overleg met de andere equipes worden enige artikelen achtergelaten. Gelukkig zie ik nog kans om de regenjassen onder de meiden te verdelen. We vertrekken uiteindelijk om elf uur. Na een niet zo comfortabele vlucht, arriveren we in een zonnig Constanta. De vooruit gevlogen teamleden staan ons op te wachten. Tijdens de busreis naar het hotel valt het me op hoe arm dit land is. Ezels met wagen op de autoweg zijn hier geen uitzondering. Zijwegen zijn vaak niet geasfalteerd en verder zie ik veel oude centrales en bovengrondse

21 september Van elf tot twaalf uur staat er een training gepland op onze wedstrijdlocatie (reistijd één uur). Het vervoer vertrekt om exact tien uur en men wil de terugreis om exact twaalf uur laten aanvangen. Uiteraard rekken we dit tijdstip, hoewel de douches koud zijn. Dit wordt overigens in de loop van het toernooi beter. De Duitse ploeg, die voor ons traint heeft pech gehad met de bus, zodat hun training bijna helemaal is komen te vervallen. Ik laat ze iets langer doortrainen, terwijl wij de warming-up achter het veld uitvoeren. Op deze locatie (Navy

Het Nationale militaire vrouwenvolleybalteam. Staand v.l.n.r.: Elnt Johan Bouman (Chef d’equipe), aooi Hans Verstappen (trainer/coach), kpl Elly Kampman (nr 9), kpl Maria v/d Berg (nr 7), lkol De Groot (Mil Attachee), wmr Rebecca van Gendt (nr 13), wmr1 Esther v/d Loo (nr 12), sm Henk Rikken (ass trainer/coach) en kap Jan Mooij (verzorger) Knielend v.l.n.r.: Sgt1 Moos v/d Bijl (nr 6), matr1 Nynke de Vries (nr 4), sgt1 Reina Wieberdink (nr 1), tlnt Annelieke Dielis (nr 8), mar1 Majorie Borgmeier (nr 5), sgt Mirjam Reitsema (nr 2) en wmr Arija Roelofs (nr 3)

1

Zandloper Academie) ontmoeten we de adjudant van de LO/Sportgroep. Hij is getrouwd met een Nederlandse en wordt later onze grootste supporter. Hij herkent onze verzorger Jan Mooij als een fameus bokser, met zijn dangerous left hand. Na terugkeer eten, rust, wedstrijdbespreking, eten en om tien uur naar bed. 22 september Om twaalf uur hebben we onze eerste wedstrijd tegen Italië. Dit is een ploeg waarvan vorig jaar twee maal werd verloren en waar bovendien een oud serie A speelster in speelt. Na een goede start (2-0 voorsprong), sluipt er enige angst in het team. Samen met tweede trainer, Henk Rikken, besluiten we een omzetting te doen, waarbij we de van een blessure herstelde diagonaal (Nynke) weer op haar plek posteren en Annelieke weer terugzetten op midden. Dit pakt bijna goed uit, maar we verliezen de volgende twee sets toch. Na de meiden gevraagd te hebben hoe het gevoel was, vorig jaar na de nederlaag (32), kreeg men gelukkig toch weer de geest en werd de wedstrijd alsnog winnend afgesloten. Blijdschap dat het eindelijk gelukt was om van Italië te winnen, maar toch een dubbel gevoel. In de nabespreking werd dit ook door sommige speelsters geuit. 23 september Vandaag de wedstrijd tegen Canada. Dit is een ploeg waar we van moeten winnen. Het doel dat we onszelf stellen is om de winst zo groot mogelijk te maken in verband met het saldo. Dit lukt echter niet zo goed. Het wordt uiteindelijk: 25-18, 2518 en 25-15. De ploeg gaat terug naar het hotel, terwijl ik een analyse van Italië en USA maak. In de overbruggingstijd heb ik ook nog even het herenteam van de USA geanalyseerd (collega’s Rob en Hans helpen). Later op de avond kijken we samen met de ploeg naar de wedstrijd van onze heren tegen Brazilië. Dit wordt overigens een boeiend spektakel waarbij onze mannen, ondanks het verlies, misschien wel hun beste prestatie van het toernooi neerzetten. Na een supermarkt te hebben leeggekocht, keren we terug naar het hotel. Eten, wedstrijdbespreking en daarna naar bed.

Inhoudsopgave jaargang 9, nummer 9, november 2002 Nationale militaire vrouwenvolleybalteam wereldkampioen 2002 Pag 1 door aooi Hans Verstappen WeightCo@ch KL op het intranet… Pag 3 door Daniëlle Vriezema en Pieter Helmhout Even snuffelen… Pag 5 door sld3 van den Nouwelant Van de Commandant Pag 6 door kol Rob Zimmermann Voorlopig wordt er nog niet gelanterfanterd Pag 8 door smi Ed Janssens Waar zijn wij mee bezig! Pag 9 door smi Meine de Boer Van uw Personeelsdienst Pag 10 door maj Jan Pasman Wist u dat… Pag 12 door aooi Richard Wichhart

logie (onze liaison is docent op deze materie) en een dierenraadspel. Dit hersenprikkelend spel zorgt toch weer voor de nodige (ont)spanning. Met een pittige training op 26 september, wordt de zaak weer op scherp gezet voor het tweede deel van het toernooi. 27 september Om 10.00 uur spelen we weer tegen Canada. Bij aankomst op de wedstrijdlocatie blijkt, door vochtinwerking, de vloer op verschillende plaatsen kapot te zijn. De organisatie zorgt er

24 september De analyse tegen de USA heeft uitgewezen, dat dit een ploeg is die voor ons problemen zal gaan opleveren. Het is een ploeg met veel lengte, die graag door het midden aanvalt. Onze strategie is er dan ook op gebaseerd dat we met veel servicedruk deze middenaanval kunnen ontregelen en ons in kunnen stellen op hun buitenaanval. Vandaar uit gaan we uit van onze kracht, die vooral ligt in het verdedigen en van daaruit de tegenaanval uitvoeren. Deze strategie werkt in het begin voortreffelijk, maar de USA reageert weer door met behulp van twee blokkeerders onze middenaanval lam te leggen. Majorie, onze spelverdeelster, gooit nu alle ballen naar buiten en vervolgens winnen wij de wedstrijd. Omdat er nu twee dagen rust aankomen, vindt er ‘s avonds (ook bij de staf) een redelijke ontlading plaats. Dit moet kunnen vind ik. 25 en 26 september De twee rustdagen benutten we om lichte blessures te laten herstellen. Jan, onze verzorger, maakt overuren. Verder houden we ons bezig met wat culturele zaken, pizza eten, astro-

2

Aooi Hans Verstappen zelf in actie

Zandloper voor dat dit wordt verholpen, maar hierdoor begint de wedstrijd één uur later. We winnen deze overigens met 3-0 (25-15, 25-22 en 25-16). Later wint de USA van Italië. Dit komt ons niet slecht uit, want nu hoeven we nog maar één wedstrijd te winnen. Het eerste incident doet zich voor. Bij de mannen zou Turkije vandaag tegen Cyprus moeten spelen, maar plotseling zijn alle Turkse spelers ziek geworden. Wordt vervolgd.

schijnt toch heel moeilijk te zijn om je alsnog op te laden voor zo’n wedstrijd. Omdat ik niet goed tegen verlies kan, besluit ik de nabespreking één dag uit te stellen. In de uiteindelijke nabespreking komen enkele frustraties boven, maar zijn we het er over eens dat we hiervan weer iets geleerd hebben. Dit is dan ook weer een mooie aanzet om in de toekomst op voort te borduren.

28 september Doordat de USA van Italië heeft gewonnen, staan beide ploegen op twee verlieswedstrijden zodat we vandaag reeds wereldkampioen kunnen worden. Vooraf heerst er een gezonde spanning en ik heb er samen met de staf veel vertrouwen in. De ploeg begint zeer gemotiveerd aan de wedstrijd en dit resulteert in een 2-0 voorsprong (setstanden 25-20 en 25-23). In een ware thriller wordt ook de derde set gewonnen met 2927 en is de wereldtitel binnen. Tjonge wat is dat genieten als je de ploeg over elkaar heen ziet rollen. Ook oud trainer Okke Jan zie ik intens genieten. Samen met het herenteam, dat ons natuurlijk is komen aanmoedigen, lopen we nog een polonaise door de sporthal. Zelf blijf ik er iets nuchterder onder, maar ik heb wel begrepen dat de tegenstanders sterker zijn dan het jaar ervoor, dus krijgt deze titel toch wel waarde. Daarna lekker eten in de stad en het team toch weer op de rails proberen te krijgen voor de laatste wedstrijd tegen Italië. Deze wedstrijd is belangrijk voor de tweede plaats en derhalve zullen we onze sportieve plicht moeten doen. Overigens bij de heren heeft Turkije nogmaals de kans gekregen om tegen Cyprus te spelen. Dit weigerden ze en werden vervolgens gediskwalificeerd. Sport en politiek samen?

30 september Na die bewuste nabespreking vertrekken we naar de wedstrijdlocatie om de finales van de herenwedstrijden te bekijken. Overigens hebben onze heren een prima negende plaats behaald. Met een gunstiger poule indeling, had er ongetwijfeld meer ingezeten. Daarna volgt op de Navy Academie de prijsuitreiking. Voor ‘the Netherlands’ klinkt het volkslied en dat vind ik toch ook wel wat hebben. Verder worden Majorie (beste spelverdeelster) en Reina (beste speelster) nog met individuele prijzen beloond. Beide speelsters waren ook door mij genomineerd, dus misschien heb ik ook wel verstand van het spelletje. Vervolgens keren we terug naar ons hotel voor het slotbanket. Na nog de nodige consumpties genuttigd te hebben duik ik mijn bed in.

29 september Tijdens de busreis naar de wedstrijdlocatie, merk ik bij sommige speelsters, dat er niet de juiste wedstrijdspanning heerst. Ondanks een peptalk lukt het me niet om de ploeg extra op scherp te krijgen. Een ‘slimme’ (per ongeluk) verschuiving in de beginopstelling laat de ploeg even opleven en levert nog een setwinst op. Helaas verliezen we deze wedstrijd toch. Het

TGTF

1 oktober Niet geheel fris vertrekken wij uiteindelijk naar Nederland. Ondanks wat tegenwind komen we redelijk volgens planning aan op het vliegveld te Eindhoven. Hier wacht ons een warm ontvangst in de vorm van champagne en bloemen. Lkol Michel van Meurs (Hoofd Bureau Internationale Militaire Sport) is persoonlijk aanwezig om ons te feliciteren. Verder zijn er een aantal commandanten van de diverse speelsters aanwezig. Dit geeft mij toch weer een beetje meer voldoening over het behaalde resultaat. Ik vond het wel jammer dat een deel van de ploeg op Schiphol is gearriveerd, maar ik heb begrepen dat deze speelsters ook op dezelfde wijze zijn ontvangen. Prima dat hier toch aandacht aan wordt besteed. Op de terugreis naar huis geniet ik samen met elnt Johan Bouman nog na over de aflopen dagen. Op naar het volgende toernooi.

WeightCo@ch KL op het intranet… door elnt Daniëlle Vriezema en dhr. Pieter Helmhout, TGTF te Utrecht

V

eel gehoorde vraag bij de LO/Sport: hoe bereik je de militair die niet wekelijks op het LO/Sportbureau te vinden is die voornamelijk vanuit bureaustoel en fauteuil sport bedrijft, respectievelijk patience en Champion’s League, en die eigenlijk wel een paar kilootjes kwijt zou kunnen? Al menig jaar bekommert TGTF zich om deze groep, die weliswaar niet de meerderheid van ons personeel vormt, maar groter is dan we denken en zouden willen. Hoe kun je mensen die toch al niet ‘warmlopen’ voor lichaamsbeweging zover krijgen dat ze met lijf, leden en buik regelmatig op de stepper van het lokale fitnesshonk klimmen voor de noodzakelijke calorieverbranding?

3

In ieder geval zal de tocht richting LO/Sportbureau niet al te veel (psychologische) drempels moeten opwerpen. Misschien is het goed de persoon in kwestie eerst in vertrouwde omgeving te wijzen op zijn of haar ongezonde leefstijl en de vervelende gevolgen hiervan op de korte en langere

Elnt Daniëlle Vriezema

Zandloper termijn, maar óók op de mogelijkheden om met relatief kleine aanpassingen in het voedings- en activiteitenpatroon al grote gezondheidseffecten te bereiken. Wat is er vertrouwder en laagdrempeliger voor de moderne militair dan zijn eigen personal computer? Na voorstudie van TNO-Voeding is daarom een interactief computerprogramma ontwikkeld, dat gericht advies geeft over gezonde voeding en verantwoord bewegen. Dit programma hebben we WeightCo@ch KL genoemd.

Enige maanden geleden is WeightCo@ch KL, bij wijze van pilot, op het defensie-intranet geplaatst. Het interactieve karakter van het programma (dat wil zeggen, gebruikers kunnen gegevens invoeren en op maat informatie terugkrijgen van het systeem) maakt WeightCo@ch vooralsnog uniek op het intranet, maar daarmee tegelijk een technische uitdaging voor onze KL-informatici. Enige tijd heeft het systeem daarom niet honderd procent gefunctioneerd, maar de grootste problemen zijn inmiddels verholpen. WeightCo@ch KL is rechtstreeks op de Startpagina van de Koninklijke Landmacht aan te klikken onder ‘Arbo’. Hieronder een globale uitleg van het programma… Hoe werkt WeightCo@ch KL? De ervaring leert dat militairen met overgewicht vaak al genoeg informatie hebben over voeding en dus niet uitgebreid hoeven te worden voorgelicht over de risico’s van zwaarlijvigheid voor hun gezondheid, fitheid en (daarmee) inzetbaarheid. De behoefte ligt vooral in praktisch advies en concrete hulpmiddelen om het eigen leef- en/of voedingsgedrag te verbeteren. Om in deze behoefte te voorzien, is WeightCo@ch KL ontwikkeld. Met het programma kan de gebruiker twee kanten op: alleen informatiebladen lezen of kiezen voor een gericht voedingsadvies met beweegtips. Wilt u als gebruiker meer weten over voeding dan klikt u met de muis op voeding en dan ziet u bijvoorbeeld de volgende onderwerpen: gezonde voeding, aanbevolen hoeveelheden, tips om boodschappen te doen, voorbeelddagmenu lijsten, tips voor feestjes, enzovoort. Wilt u meer weten over beweging dan kunt u bijvoorbeeld kiezen uit: hoeveel beweging is goed, tips om meer te beweging op het werk, tips voor bewegen en afvallen. Maar misschien wilt u wel eerst weten of u überhaupt te zwaar bent, en zo ja, hoeveel dan. In dat geval kunt u bij beginnen, motivatie of gewicht en gezondheid kijken. Als u kiest voor een individueel advies, kunt u verschillende testen doen zoals de voedings- en de bewegingstest. Hiervoor logt u in met uw eigen gebruikersnaam en wachtwoord, zodat de privacy ten aanzien van persoonlijke gegevens gewaarborgd is. Bijkomend voordeel is dat u probleemloos tussentijds kunt uitloggen, om op een later tijdstip opnieuw in te loggen en verder te gaan. Sommige testen zoals de voedingstest zijn vrij uitgebreid, om tot een goed adviesop-maat te kunnen komen.

4

Bij de voedingstest wordt met behulp van een uitgebreide caloriemeter de voedingsgewoonte van een gemiddelde maand bekeken. In deze test staan bijvoorbeeld de volgende vragen: Kunt u aangeven hoeveel dagen u de afgelopen maand gebruik heeft gemaakt van een ontbijt? Hoe vaak eet u krentenbollen? Hoe vaak en hoeveel eet u pizza’s, pannenkoeken? enzovoort.

Ook is er een bewegingstest met bijbehorende bewegingsmeter. Enkele voorbeeldvragen uit de bewegingsmeter zijn: Hoe gaat u naar uw werk? Hoe lang doet u erover? Hoe inspannend is dat? Hoe ziet uw vrij tijdsbesteding eruit? enzovoort.

De LO/Sportinstructeur en WeightCo@ch KL Wij hopen dat u WeightCo@ch KL vanuit uw deskundigheid kritisch zult bekijken. Zo is op dit moment ons inziens het bewegingsgedeelte van WeightCo@ch nog té globaal en we gaan deze dan ook uitbreiden en meer laten aansluiten op het aanbod van de LO/Sport. Daarnaast is het ons opgevallen dat de bewegingsmeter nogal streng omgaat met de gezondheidsnorm voor bewegen, te weten ‘minimaal een half uur per dag lichamelijk actief’. Momenteel zijn we bezig om aan de bewegingskant het programma te verbeteren. Immers, het succes van gezondheidsgedrag in het algemeen en gewichtsbeheersing in het bijzonder hangt niet alleen van het voedingsadvies af, maar ook van een ondersteunend en motiverend bewegingsadvies.

Heeft u nog vragen of opmerkingen, neem dan contact op met TGTF (030-236 61 84) of stuur een e-mail naar: Vriezema, D.E. (via intranet) of [email protected]. Suggesties ter verbetering van het programma of leuke ideeën zijn uiteraard van harte welkom.

Zandloper

Het Werk

Even snuffelen… door sld3 van den Nouwelant, C-cie, 6e pel, KMS Weert

D

ruppelsgewijs betraden wij in Amersfoort de ruimte die in onze meldingsinstructie stond omschreven als: kamer 32, gebouw Y. De sfeer in deze ruimte, die de koffiekamer in de thuishaven van de LO/Sportschool bleek te zijn, was meteen goed. Hoewel wij namelijk als aanstaande LO/Sportinstructeurs, dertien in getal, nog bezig zijn met onze INI-1 opleiding en dus nog niet zo lang werkzaam zijn binnen de KL, is er toch wel een wijgevoel door de gemeenschappelijke CIOS/ALO-achtergrond. Nu dan een week weg van de KMS te Weert om op verschillende locaties rond te snuffelen teneinde een beeld te krijgen van onze toekomstige functie. De begeleiding van deze snuffelstage was in handen van kap Ruud Dominicus en aooi William Frieling, die naast hun drukke programma nog tijd hebben vrijgemaakt om onze vragen te beantwoorden. Zij begonnen met een inventarisatie van onze verwachtingen waarna de doelstellingen van de stage nog eens onder de loep werden genomen om de neuzen dezelfde kant op te laten wijzen. In het kort kwam het hier op neer: "Kennis nemen van de LO/Sportorganisatie en de rol van de LO/Sportinstructeur binnen deze organisatie, met bijzondere aandacht voor de omgang met de klant." Om hier daadwerkelijk op een goede manier invulling aan te geven hebben wij op drie dagen carrouselsgewijs drie verschillende LO/Sportgroepen bezocht, te weten: de Genm Ruyter van Stevenickkazerne te Oirschot, de Elias Beekmankazerne te Ede en de Oranjekazerne te Schaarsbergen. Dat de snuffelstage tevens in het teken stond van het zich correct presenteren, als aspirant onderofficier en aanstaand LO/Sportinstructeur, spreekt eigenlijk voor zich. (Dat het bewust zijn van verantwoordelijkheid en zelfstandig werd vertaald in het gebruik mogen maken van lease vervoer was een aangename verrassing). De indrukken Hoewel ik me er terdege van bewust ben dat de paar regels die ik hier op papier zet geen recht kunnen doen aan de

Openhuis op de Staf dynamiek en de sfeer van de verschillende LO/Sportgroepen wil ik toch een poging wagen een korte impressie te geven van hetgeen wij hebben beleefd. Hierbij moet ik dan ook zeggen dat wij op alle drie de kazernes bijzonder open zijn ontvangen. Wij kregen het gevoel dat we als collegae werden beschouwd en bij deze wil ik dan ook de mensen die tijd hebben gemaakt om ons te begeleiden hartelijk danken. Snuf De Genm Ruyter van Stevenickkazerne te Oirschot is groot, heel groot. De rekensom die volgt is dan dus simpel: grote kazerne = veel mensen = een grote LO/Sportgroep. Het was dan ook duidelijk dat met zoveel mensen tegelijk werken vraagt om een bedrijfsmatige aanpak met een duidelijke structuur en taakverdeling. In onze ogen was deze er, getuige de keurig voorbereide organigrammen en overige documenten die ons om de oren vlogen. In de lessen die we hebben meegemaakt kwam duidelijk het verschil naar voren tussen lesgeven aan een groep uit het schoolbataljon en de parate eenheden. Al met al leek de boel hier goed in de hand: mooie hal, strakke velden en een flinke club gemotiveerd personeel. Snuf, snuf David en Goliath, met na Oirschot de Elias Beekmankazerne te Ede als de kleine David. Met minder mensen is het wellicht eenvoudiger communiceren, maar dat neemt niet weg dat er een duidelijke taakverdeling en organisatie moet zijn. Wellicht raadt u het al: ook hier weer organigrammen die in geuren en kleuren werden toegelicht. Toch was er gelukkig ook weer ruimte om onszelf uit te leven (stilzitten is toch niet onze sterkste kant), dus grepen we die mogelijkheid aan om een partijtje beach-volley te spelen. Onze indruk van Ede is dat er enthousiast personeel rondloopt, maar dat door bepaalde beleidskeuzen en andere prioriteiten de accommodatie niet is wat die zou kunnen zijn.

Toekomstige LO/Sportinstructeurs?

5

Zandloper Snuf, snuf, snuf Op de Oranjekazerne te Schaarsbergen was het iets hectischer dan bij de andere twee LO/Sportgroepen waar het, ook in verband met het recente overlijden van ZKH Prins Claus, relatief rustig was. Dit keer geen organigrammen, maar de organisatiestructuur was ons inmiddels wel duidelijk. Wat er wel weer werd gedaan was tijd maken om onze vragen te beantwoorden en ons in de gelegenheid te stellen lekker mee te doen. Dus: overall/hoge schoenen en de hindernisbaan op met wapen, de hindernissen tactisch nemend ’s middags nog een combi-les, waarbij de 6-meter stammen niet vergeten werden. Ik kan wel zeggen dat we ons momentje die dag wel weer gehad hebben (zou één keer sport in de week op de KMS dan toch niet genoeg zijn?). We hebben de hindernisbaan goed kunnen bekijken en dat de hindernisbaan er fraai bij ligt in Schaarsbergen is een feit. Kortom een lekkere sportieve dag. Snif, snif, snif Het zat er al weer op. De laatste dag van onze week snuffelen kregen we tijd om onze bevindingen uit te werken

Van de Commandant

in de vorm van een presentatie, waarin we de aandachtspunten waarmee we de week in zijn gegaan weer naar voren haalden. Hoewel we wat vertraging opliepen vanwege het feit dat er wat computertechnische toverkunsten uitgehaald moesten worden (wellicht dat voor sommigen een herhalingscursus PowerPoint een aanrader is) hebben we elkaar aardig kunnen aanvullen. Ik denk dat we er dan ook in zijn geslaagd ons een beeld te vormen van wat het is wat er straks na onze functieopleiding van ons wordt verwacht. De bevindingen tijdens het snuffelen op de werkvloer en de collegiale sfeer waarin we zijn ontvangen zullen zeker deel uitmaken van dat beeld; iets om naar uit te kijken. Glimlach Dus als wij weer staan te bibberen in onze schuttersput, marsen met kapotte voeten of staan aangetreden als snack voor een zwerm muggen, dan doen wij onze ogen dicht en zien het rood-wit-blauwe trainingspak. En kaderleden naast ons vraagt zich dan af waar wij de glimlach die plots rond onze mond verschijnt, in hemelsnaam vandaan halen.

Van de Commandant door kol Rob Zimmermann, C-LO/Sportorganisatie

S

tijlvol eerbetoon en trots…

Het overlijden van ZKH Prins Claus, een aantal weken geleden, heeft veel emoties los gemaakt in Nederland. Ik ben daar zelf van zeer dichtbij getuige van geweest, doordat ik een bijdrage heb mogen leveren aan de dodenwacht op zaterdag. Wat oorspronkelijk binnenkwam als een opdracht om samen met collega kolonels van COKL de dodenwacht te vormen, werd geleidelijk aan door mij beschouwd als een eer. Ik kijk met veel trots terug op deze gebeurtenis, als je dat zo mag zeggen, en vooral op de manier waarop we een bijdrage hebben kunnen leveren aan een waardig afscheid. Die trots werd alleen nog maar groter toen we de dinsdag daarop met zijn allen naar de beelden keken van de uitvaart. De wijze waarop defensie zich die dag manifesteerde, met die fantastische grenadiers voorop, moet iedereen die defensie een warm hart toe draagt, vervuld hebben met trots. Maar ook teleurstelling… Hoe anders was mijn gemoedstoestand toen ik in die zelfde dagen het zover moest laten komen dat een jonge collega zich gedwongen voelde om met onmiddellijke ingang ontslag te nemen lees: "gedwongen" werd om eieren voor zijn geld te kiezen. Zonder al te veel in details te geraken was er sprake van een situatie die door de rechter middels een veroordeling beoordeeld was als een situatie waarin de grenzen van het betamelijke waren overschreden. In een pittig gesprek is duidelijk gemaakt dat het op deze wijze met voeten treden van de gedragscode en de instructeurcode op

6

Kol Rob Zimmermann geen enkele wijze te verenigen valt met het vak van militair en de voorbeeldfunctie die een kaderlid en een LO/Sportinstructeur daarin vervult. Kortom: voor dergelijke mensen is er geen plaats in de LO/Sportorganisatie. Het vervolg is duidelijk… De LO/Sportinstructeur en het glazen huis… Helaas staat dit geval niet op zich zelf. Ons vak is dyna-

Zandloper misch, we gaan op een losse en relatief vrije manier om met onze leerlingen. We bewegen door elkaar, waarbij lichamelijk contact vaak niet te voorkomen en soms zelfs noodzakelijk is om leerlingen te helpen. Bovendien zien de meeste LO/Sportinstructeurs er gemiddeld aantrekkelijker uit in hun flitsende pak en veelal goed onderhouden body’s. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig om onbewust signalen uit te zenden, die makkelijk verkeerd begrepen kunnen worden. Middels lessen ethiek, zowel op de KMS als tijdens de VTO, proberen we collegae een beeld bij te brengen in welk glazenhuis we zitten als LO/Sportpersoneel. Des te teleurstellender was het voor mij dat ik toch de hierboven genomen stappen heb moeten nemen. Dat dit geval niet op zich zelf staat, moet ons allen zeer waakzaam maken. De schade aan individuen, maar ook aan het imago van de LO/Sportorganisatie is groot in dit soort situaties. Meldingen aan onze RVE-adjudant, Ab Agterbos, of aan onze vertrouwenspersoon, Ad Derksen, maken in een aantal gevallen preventief ingrijpen mogelijk. Daarmee ontstijgt ethisch handelen het niveau van het individu en wordt het dus een verantwoordelijkheid van commandanten op alle niveaus. COKL 2000, heroverwegen van prioriteiten… Hoe doen we dat? In de vorige Zandloper heb ik reeds aangegeven, dat COKL 2000 niet tot de gewenste uitbreidingen heeft geleid. Om toch de grote vulling van de KMS en de Schoolbataljons te kunnen opvangen en recht te doen aan de nieuwe berekeningssystematiek voor het vaststellen van de OTAS, was een herverdeling van capaciteit noodzakelijk. Na intensief overleg is besloten om niet opnieuw een wegingsfactor toe te voegen aan de berekeningssystematiek. Dat zou een te grote kaasschaaf over de LO/Sportgroepen leggen. Er is gekozen voor een aanpak waarbij de rekensystematiek voor 90 procent de basis van de capaciteitsverdeling blijft, maar waarbij ook ruimte is om op basis van managementkeuzen de pijn te verdelen. Lokale verschillen, strategische keuzen, enthousiasme van lokale commandanten, gegevens uit de IKZ enzovoort, zullen richting geven aan de managementkeuzen. De nieuwe samenstelling van de LO/Sportgroepen, zoals die in COKL 2000 wordt ingebracht, is reeds bekend gesteld. Voor een aantal LO/Sportgroepen zal dit een teleurstellende boodschap hebben ingehouden. We denken dat de reducties op bepaalde locaties echter niet hoeven te leiden tot een mindere dienstverlening. Natuurlijk is de beschikbare LO/Sportcapaciteit op die groepen minder dan dit jaar, maar door ons te focussen op activiteiten in plaats van op capaciteit, zullen vele problemen oplosbaar blijken. Door goed te kijken waar persé LO/Sportpersoneel nodig is en waar bijvoorbeeld steun verleend kan worden door personeel van de eenheden zullen de meeste activiteiten normaal doorgang kunnen vinden. Dat dit in een aantal gevallen wellicht ten koste van kwaliteit gaat moeten we dan maar voor lief nemen. Daarnaast zal nog intensiever een beroep gedaan moeten worden op de flexibele inzet van onze collega’s door steunverleningen binnen de Regio’s. De boodschap is dus niet primair "hoeveel personeel heb ik", maar "wat wordt er van mij verwacht" en "hoe kan ik dat met (beperkte) middelen zo goed mogelijk realiseren."

7

SBSKL… Er heeft zich een forse vertraging in het SBSKL voorgedaan. De belangrijkste reden is de weerstand die is ontstaan, met name over de echelonnering van de P-diensten. Onze nieuwe BLS, lgen Uhrlings, is dan ook van plan om eerst vast te stellen of de voorziene echelonnering ook daadwerkelijk tot een werkbare situatie zal leiden, alvorens het licht op groen te zetten. Daarmee wordt de duidelijkheid naar het personeel nog even uitgesteld. Ik vind het opmerkelijk en daarmee een groot compliment waard, te zien hoe het personeel op de staf gemotiveerd zijn werk blijft doen, terwijl er met name over hun positie veel onduidelijkheid heerst. Verder op in dit artikel zal ik hier nog op terug komen. De regeringsverklaring, het Strategisch Akkoord… Inmiddels is een ieder al via de organisatie, maar ook via de media voorgelicht over de grote veranderingen die de defensieorganisatie te wachten staan in de komende jaren. De bezuinigingen van 850 miljoen euro over vier jaar laten hun sporen na. Daar waar de Klu achttien F16’s en vele Bolkow (helikopters) gaat inleveren en de KM twee fregatten en twee mijnenvegers in de verkoop ziet gaan en het 3e Mariniersbataljon voorlopig in de ijskast verdwijnt, wordt binnen de KL vooral getornd aan de reservecomponent die geheel verdwijnt. Van belang is voorts het terugdringen van de instroom van BBT-ers, dat dan wel zal moeten worden opgevangen door een langere contractduur. Opvallend, en daarmee in zekere zin ook verheugend, is de geringe aantasting van de operationele capaciteit van de KL. Daarnaast zal defensiebreed een forse ingreep in de staven plaatsvinden (2000 van de 6000 functies), waardoor vooral in de top klappen zullen vallen. Deze ingrepen staan overigens los van de ingrepen die al voorzien zijn in het kader van SBSKL (900 functies). De gevolgen voor de LO/Sportorganisatie… Zoals al eerder aangegeven zal er ook een stroomlijning van onze staf plaatsvinden. Vooral in de sferen van (financiële) Planning en Control en van de Personeelsdiensten zullen veranderingen zichtbaar worden. De introductie van het nieuwe personeelssysteem P&O2000 / People Soft, zal een behoorlijk aantal processen vereenvoudigen. Denk daarbij vooral aan zaken die met rechtspositie en (financiële) arbeidsomstandigheden te maken hebben, zoals declaraties, interservice-beschikkingen, personeelsgegevens enzovoort. Het is dan ook aannemelijk dat er in dit gebied functies zullen vervallen. Iemand heeft ooit gezegd: "Ieder nadeel heb zijn voordeel". Het zal niet meevallen om die in deze maatregelen te vinden, maar ik zal er toch een paar proberen aan te geven. We zullen ons wat meer kunnen focussen op onze core-business en wat meer leunen op servicecentrums. Het niet aantasten van de operationele capaciteit betekent dus dat onze grootste klant, de 1ste Divisie, in minimaal dezelfde omvang naar onze producten zal blijven vragen. Wellicht zal die vraag zelfs omhoog gaan, omdat dure oefeningen zullen worden vermeden (meer werk op en rond de kazernes) en het uitzendritme zal worden verlaagd van vier naar drie gelijktijdige operaties. Door de verlaging van de instroom van BBT-ers de komende jaren zal er dus mogelijk een verschuiving van Oca naar paraat te zien zijn binnen onze organisatie.

Zandloper Goed werkgeverschap… Tot slot nog dit. De KL staat voor een gigantische krachtproef, dat moge duidelijk zijn. Dat zal veel flexibiliteit vragen van het personeel. Daarnaast heeft de KL bij alle reorganisaties in de jaren ‘90 laten zien een goede werkgever te zijn, met een zeer behoorlijk pakket aan maatregelen. Het vangnet van het Sociaal Beleidskader heeft weinig mazen

De Pen

gekend en er is voor nagenoeg alle situaties een aanvaardbare oplossing gevonden. Ik ga er van uit dat dit vertrouwen in de KL nog steeds bestaat en dat dit voldoende basis vormt om de komende tijd, in afwachting van meer concrete informatie, gewoon lekker aan het werk te gaan. Veel succes en vooral plezier daarbij.

Voorlopig wordt er nog niet gelanterfanterd door smi Ed Janssens, LO/Sportgroep KCT

B

ij de Zandloper houden ze van een strakke tijdsbalk. De kopij van mij moest binnen zijn voordat ik kon lezen dat de pen van Remco aan mij was doorgegeven. Vanavond dus maar even niet lantefanteren, maar in plaats daarvan even wat op papier produceren. Remco in elk geval bedankt voor deze gratis PR. Voor meer informatie surf naar www.lanterfanter.be. Sinds drie maanden ben ik de grootste lanterfanter van de KL. Voordien bekend onder de naam pantser Janssens. In de volksmond luister ik naar de naam Ed. Ik ben aanwezig als hoofdinstructeur op het LO/Sportbureau van de EvN en ben belast met de opleidingspoot van de AMO/VO/ECO. Ik heb twee zoons die nooit luisteren en een Belgische vrouw, Git genaamd, die nog veel minder luistert. Met zijn allen wonen wij in Schönberg, wat hemelsbreed anderhalve kilometer van de Duitse grens ligt en tien minuten van de Luxemburgse grens. Judocarrière De oorsprong van mijn bestaan als LO/Sportinstructeur ligt op de tatami. Al op vier jarige leeftijd werd ik naar judo gestuurd omdat ik waarschijnlijk een beetje te veel energie had. In de daaropvolgende jaren ging ik van "pootje lappen en voetje vegen" naar mijn eerste judotoernooitjes. Op 14 jarige leeftijd moet ik zoiets als topsport hebben bedreven. Ik trainde bijna twintig uur per week. Elke dag op de mat, twee keer in de week krachttraining en eenmaal in de week trainen in de Drunense duinen. Ieder weekend één of twee toernooien. Ik stond om vier uur op om te studeren want daar was na school geen tijd meer voor. Wij waren al op zeer jonge leeftijd kampioen van Nederland en hielden dat vol tot aan de leeftijd van gemiddeld twintig jaar. Pas op het CIOS kreeg ik in de gaten waarom de concurrentie steeds beter werd en wij steeds slechter. De rek was eruit en we hadden op de verkeerde leeftijd gepiekt. Toch had ik deze periode niet willen missen en ligt daar de basis van wat ik nu ben (mooi, gespierd en gedisciplineerd). Edje Ausdauer De daarop volgende jaren ontdekte ik de liefde voor de duursport. Al op het CIOS liep ik met een van mijn leraren de eerste marathon (trainingsleer was nog steeds niet mijn sterkste vak). Op het OCLO was het de kap Michel van Meurs die ons gek maakte voor de triatlon. Een jaar later

8

Pantser Janssens tijdens de cursus Speleologie stond ik aan de start in Almere. Voor de trainingskilometers fietste ik vanuit Tilburg naar de KMS, gaf wat looplesjes en fietste in de avond weer terug. Lang-oriëntering en survival of the fittest werden afgewisseld met triatlons en marathons. Nog steeds begreep ik niets van de trainingsleer en de echte progressie bleef achterwege. Hoofdprijs Tot in de zomer van 1991. Edje had de hoofdprijs. Het was tijdens de triatlon van Middelkerke, een badplaats aan de Belgische kust. Mijn verzorger had het laten afweten waardoor ik tijdens het fietsen slechts voor zestig kilometer voeding bij mij had. Die ultra moderne poedertjes en repen waren toen nog niet in de handel. In plaats daarvan was mijn fiets volledig behangen met Chiquitta's . Tot overmaat van ramp had de organisatie alleen bananen op de verzorgingsposten. Aan het einde van de rit had ik zo'n 25 bananen op de teller en ze kwamen me letterlijk uit de oren. Na 24 kilometer lopen vroeg ik mij hijgend en puffend af waar ik in godsnaam mee bezig was en maakte aanstalten om te stoppen. Totdat zij, een 1.85 meter lange jonge dame met bruin krullend haar, mij vriendelijk verzocht om toch maar door te lopen. Zij vroeg mij of ze wat voor me kon betekenen en natuurlijk hoefde ik daar niet lang over na te denken. "Doe mij maar wat koffie en een stuk chocolade". "Is dat alles?" vroeg ze en was weg. Vijftien minuten later stond ik met een kop koffie en een doos bonbons op het parcours. Enfin de laatste 18 kilometer is ze nog met mij meegelopen en heeft me daarna nooit meer laten gaan.

Zandloper Klimcursus Het was in de tijd dat je nog commando moest zijn om cordelet rouge te kunnen worden. Het was om die reden dat ik in 1991 mijn groene baret had gehaald. Vol verwachting ging ik dus in 1993 naar de cursus in Marche Les Dames. Tijdens de Instructieweek werd ik ziek en had wat griep verschijnselen. De trainingsleer liet mij weer eens in de steek maar ik besloot gewoon door te gaan. Ik haalde met trots het felbegeerde koord en kon aansluitend het hospitaal in. Na drie maanden stelden de artsen de diagnose en mocht ik vervolgens zes maanden gaan revalideren in Doorn. Alle zenuwen uit C6 waren aangedaan waardoor mijn diafragma niet meer geprikkeld werd en mijn scapula's niet meer aangestuurd werden. Het was in die tijd dat ik begon te vrezen voor mijn baan als LO/Sportinstructeur en ging daarom toerisme studeren. Na drie jaar trainen had ik voor mijzelf weer een acceptabel niveau bereikt. Ed tijdens zijn uitzending SFOR 5 Herberg de Lanterfanter Het moet op een van onze avontuurlijke reizen geweest zijn dat het ons leuk leek om een herberg te runnen. Wij hielden van het outdoor wereldje en wisselden graag onze ervaringen en belevenissen uit met globetrotters uit andere landen. Afgelopen juli hebben wij onze plannen van zeven jaar geleden gerealiseerd en hebben onze herberg "de Lanterfanter" operationeel gemaakt. Vanaf maart tot aan de vooravond van de opening is er 48 uur per dag keihard gewerkt. De herberg heeft een grote huiskamer met openhaard waar bovendien de maaltijd kan worden genuttigd, er is een aparte rookkamer en een speelkamer voor de kleintjes. In totaal zijn er negen kamers goed voor 28 personen en bovendien is er een sauna aanwezig. Gastvrijheid en service Medezeggenschapscommissie

zijn onze trefwoorden. Aan PR hebben wij vanwege de werkdruk nog weinig gedaan, maar de mond tot mond reclame gaat perfect. Op internet zijn we te vinden onder www.lanterfanter.be. We kunnen zowel gezinnen als groepen ontvangen. De omgeving is uiterst geschikt voor het wandelen, mountainbiken, langlaufen en er zijn zelfs twee skipistes in de directe omgeving. Als jullie nu allemaal eens reserveren dan kan ik met een lach op het gezicht en een Leffe in de hand gaan lanterfanteren. Het eerste biertje is van mij! De pen geef ik door aan een knappe jonge dame welke een bliksemcarrière heeft gemaakt. Wie herkent zichzelf?

Waar zijn wij mee bezig! door smi Meine de Boer, LO/Sportregio N&O NL

P

roblematiek sergeanten-majoors binnen de LO/ Sportorganisatie De Medezeggenschapscommissie (MC) heeft bij de commandant aandacht gevraagd voor de categorie sergeantenmajoors. Een en ander is het gevolg van het opwaarderen van een groot aantal sergeant naar sergeant majoor functies in 1999. Hierdoor is er een situatie ontstaan waardoor er binnen deze categorie grote verschillen in ervaringsopbouw zijn. De commandant heeft een werkgroep ingesteld die als opdracht krijgt "het in kaart brengen van de specifieke problemen van deze categorie LO/Sportpersoneel en het formuleren van aanbevelingen ter verbetering." Aandachtspunten daarin zijn: De diverse categorieën sergeanten majoors, de personeelsopbouw, de leeftijdsopbouw en de verschillen in bevorderingsgang. Inmiddels is er een brief de LO/Sportorganisatie ingestuurd waarin de mensen worden genoemd die zitting hebben in de projectgroep. We houden u op de hoogte van hun bevindingen. Evaluatie reorganisatie LO/Sportorganisatie 1999 Het COKL 2000+ traject is van invloed geweest op de voor-

9

stellen die werden gedaan naar aanleiding van de evaluatie reorganisatie 1999. In de vorige Zandloper heeft de MC aangegeven overeenstemming te hebben bereikt over het concept OTAS 2003. Onze commandant had de opdracht van C-COKL om acht functies binnen LO/Sportorganisatie te verdienen (bezuinigen) waarbij de Sectie P&O ontzien moest worden. Het COKL 2000+ plan is tussentijds veranderd, waardoor de in eerste instantie toegezegde wijziging geen doorgang meer zou vinden. Concreet betekent dit dat het concept OTAS 2003 geen doorgang vindt. We houden u op de hoogte. Extra tijd voor het secretariaat MC. De MC heeft de CLO/Sportorgorganisatie gevraagd te bekijken of er extra tijd beschikbaar Smi Meine de Boer

Zandloper kan worden gemaakt voor secretariële werkzaamheden van de MC. Het voorstel is om de secretaris van de MC voor de helft van zijn werktijd vrij te maken voor deze werkzaamheden. Op dit moment doet de secretaris deze werkzaamheden bovenop zijn normale werkzaamheden. Dit geeft problemen met de uitvoering van deze verschillende werkzaamheden. Een en ander is bedoeld om de secretaris meer werkruimte te geven en de MC nog beter te laten functioneren. Onze commandant staat hier welwillend tegenover

en zal dit in de eerstvolgende LO/Sportvergadering bespreekbaar maken. Afscheid Op 4 september jl. heeft de (MC) op gepaste wijze afscheid genomen van Sgt1 Pierre van de Berg. Wij wensen Pierre en zijn gezin veel geluk en voorspoed in zijn nieuwe werk omgeving.

Bedankje door Ans van Nimwegen, afdeling P&O LO/Sportorganisatie Langs deze weg wil ik iedereen bedanken en in het bijzonder Cato, voor de getoonde belangstelling tijdens mijn afwezigheid en voor alle kaarten, bloemen en andere cadeaus die ik in ontvangst mocht nemen.

Van uw Personeelsdienst

Personeel

door maj Jan Pasman, wnd Hfd P&O LO/Sportorganisatie

I

n-, door- en uitstroom van 01112002 tot en met 01122002

Uitstroom: Sgt 1

Stoter J.

LO/Sportgroep PRIK

01-01-2003

Bevorderingen: Sgt Smit E.C. Smi Woord R. Smi Bult J. Smi Smits B. Sgt Allers Sgt Thijssen Sgt Verkley

per: 06-06-2002 01-07-2002 11-12-2002 11-12-2002 11-12-2002 11-12-2002 11-12-2002

Bevordering tot sgt 1 Bevordering tot aooi Bevordering tot aooi Bevordering tot aooi Bevordering tot sgt 1 Bevordering tot sgt 1 Bevordering tot sgt 1

Ambtsjubilea: Smi Bakker M.G.C. Aooi Carton T.

per: 29-10-2002 21-11-2002

aard: Bronzen medaille (12 jaar) Gouden medaille (36 jaar)

Eervol ontslag

Inmiddels heeft elnt Henri van der Linde alle taken en bevoegdheden van elnt Theo Vonk overgenomen. Elnt Theo Vonk is op dit moment uitgezonden en elnt Henri van der Linde is de nieuwe C-LO/Sportgroep PMK te Wezep geworden. De ‘oude’ en ‘nieuwe’ COKL-adjudant hebben een kennismakingsbezoek gebracht aan onze LO/Sportorganisatie. Onze RVE-adjudant, Ab Agterbos, heeft de scheidende en met de COKL-penning onderscheiden Toon de Bresser en Paul Oosterhout (de ‘nieuwe’ COKL-adjudant) opgevangen en rondgeleid. Op de foto kunt u zien dat dit ondersteund ging met een PowerPoint presentatie.

10

V.l.n.r.: Aooi Ab Agterbos, Paul Oosterhout (de ‘nieuwe’ COKL-adjudant) en Toon de Bresser (de ‘oude’ COKL-adjudant)

Zandloper

Uitgezonden personeel Sgt Marco Althuizen (buddy sgt Sander Flier, OK Schaarsbergen) Rnr 75.09.12.651 NL DET TASK FORCE FOX LO/SPORT MACEDONIE NAPO 81, 3509VP UTRECHT E-mail: marcoalthuizen@ hotmail.com Terug: december 2002, Eindhoven

Sgt Jeroen Bink (buddy smi Frank Hoek, Den Haag (IDL) Rnr 75.04.12.218 1 (NL) NSE SFOR 13 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509VP Utrecht E-mail: jeroenbink482@ hotmail.com Terug: mei 2003, Eindhoven

Elnt Hein van der Made (buddy kap Marien van de Eijnden, Oirschot) Rnr 70.04.26.077 1 (NL) NSE SFOR 13 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509VP Utrecht E-mail: heinvandermade@ hotmail.com Terug: mei 2003, Eindhoven

Sgt 1 Niek van Gils (buddy smi Fred Jansen, Bussum (KPK) Rnr 70.08.22.176 1 (NL) BLMF SPTSQNDET SFOR 13 LO/SPORT BANJA LUKA NAPO 82 3509VP UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: april 2003, Eindhoven

Sgt Jeroen Ribbers (buddy sgt Sibyl Gassner, Oirschot) Rnr 74.10.05.190 1 (NL) NSE SFOR 13 LO/SPORT BASE NOVI TRAVNIK NAPO 81, 3509VP Utrecht E-mail: jeroenribbers@ hotmail.com Terug: mei 2003, Eindhoven

Kap Theo Vonk (buddy kap Ad Derksen, Amersfoort) Rnr 53.10.18.531 1 (NL) MECHBAT SFOR 13 C-TEAM CIMIC NAPO 81 3509VP UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: april 2003, Eindhoven

Laat eens iets van je horen!

11

Zandloper

Het werk

Wist u dat...

Colofon

door aooi Richard Wichhart

De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL.

•

Er verlichting is aangelegd op het sportveld van de LO/Sportgroep KKN;

•

Aooi Alex Keulemans hierdoor aangenaam verrast was;

•

Bij navraag bleek, dat hiervoor in 1996 een aanvraag was ingediend;

Redactie(raad) Voorzitter: Hoofd-/eindredacteur:

•

Redacteur:

Sgt Marlon Beekman (GSK Ermelo) eerste is geworden bij de dames NMK-wielrennen (zie foto); Redactie-Kopijadres:

Sgt Marlon Beekman •

De verjaardag van ons aller Cato Zegel, niet vergeten werd (zie foto);

•

aooi Richard Wichhart (*06-500-61213) smi Mike Becker (*06-578-62833) sgt Sibyl Gassner (*06-549-64630) smi Richard Hesterman (*06-529-3624) smi Jan Welling (*06-532-48163) smi André Wijnberger (*06-345-3320-419) dhr Chris Harts - TGTF (*06-557-66416) LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort Tel: PTT: 033-4661213 MDTN: *06-500-611213 Mobiel: 06-22412928 Mail: Wichhart, REM LOSPORT KCEN E-mail: [email protected] E-mail: [email protected]

Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 27 november 2002 bij het kopijadres te zijn. Pre-press:

PlantijnCasparie Zwolle

Druk:

PlantijnCasparie Zwolle

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld.

Onze Cato •

kap Sjors Röttger (*06-500-61484)

Volgens Diplan (voedingsplan) het ‘verbrandingsvuurtje’ moet worden opgestookt;

•

Bas (zie foto) en Yvette van Erve, verblijd zijn met de geboorte van een dochtertje;

•

Zij de naam Amber heeft gekregen en 3515 gram weegt;

•

Wij hen veel geluk en gezondheid wensen; De trotse vader sgt 1 Bas van Erve Bureau Externe Betrekkingen en Communicatie te bereiken is via e-mail: [email protected].

Wij bang zijn voor onderstaand effect;

•

12