Scheepsnaam: Brutes

1

2

33ste jaargang december 2014 De Preekstoel is het clubblad van de WSV Alem. Gevestigd in Alem, gemeente Maasdriel. Opgericht: 19 mei 1980 met als doel: de beoefening en bevordering van de watersport. Ingeschreven bij de K.v.K. te Tiel onder nr: 40156728. Het clubblad "De Preekstoel" verschijnt viermaal per jaar: maart, juni, september en december. Ook hebben wij een website: www.wsvalem.nl

Het bestuur bestaat uit: Voorzitter:

Bert Hoekstra Beemstraat 122 5311 AE Gameren Scheepsnaam: Brutes 0418 – 56 15 64 [email protected]

Secretaris:

Lucy Brandon Sluis Sint Andries 10 0657 – 31 41 11 [email protected]

5328 JJ Rossum

Penningmeester:

Toos C.J.M. Mom van Elderen St. Odradastraat 37c 5335 JK Alem 0418 – 63 31 99 [email protected]

Motorbootcommissaris:

Ruud Oord Jan Klingenweg 3 Scheepsnaam: Wilderzin [email protected]

Zeilbootcommissaris:

Paul Eltink Beatrixstraat 65 Scheepsnaam: Gepejopa 0487 – 59 56 50 [email protected]

3

5335 JK Alem 0653 - 26 93 46

6658 EJ Beneden Leeuwen 0653 - 18 44 26

De redactie bestaat uit: Jantine Eltink Beatrixstraat 65 tel: 0487 - 595650

a/b Gepejopa 6658 EJ Beneden Leeuwen e-mail: [email protected]

Lucia Luyten en Johan de Clus Guido Gezellestraat 37 Mob Lucia: + 32 477 20 89 46 Mob Johan: + 32 474 92 38 08

a/b No Doubt 1800 Vilvoorde e-mail: [email protected] e-mail: [email protected]

ADVERTENTIE TARIEVEN 1 (A4) 1/2 (A4) 1 (A4) 1/2 (A4)

voor of achter kaftblad voor of achter kaftblad binnen pagina binnen pagina

€ € € €

147,00 77,50 126,50 65,50

De prijzen zijn per jaar. Het clubblad verschijnt 4x per jaar. En wel in juni, september, december en maart. De kaften zijn momenteel niet vrij, indien u op het kaft zou willen, meldt u dit dan bij het bestuur. Zodra er dan een plaatsje beschikbaar is, komt u daarvoor in aanmerking. Voor het beste resultaat graag uw advertentie aanleveren in een word (2007) bestand in zwart-wit en op het juiste formaat. Houdt u rekening met een marge van 2 cm rondom de pagina. Stuur altijd uw illustraties ook los mee. Als u snel reageert, kan uw advertentie in de volgende PREEKSTOEL gerealiseerd zijn. Indien u meer over de mogelijkheden van adverteren wilt weten kunt u zich wenden tot HET BESTUUR Kopij inleveren: Uiterlijk 1 februari Uiterlijk 1 mei Uiterlijk 1 augustus Uiterlijk 1 november

voor de Preekstoel van maart voor de Preekstoel van juni voor de Preekstoel van september voor de Preekstoel van december

Het is voor de redactie het prettigst werken, indien de kopij zo vroeg mogelijk, aangeleverd wordt, zodat we al vroeg met de eerste werkzaamheden kunnen beginnen.

4

Inhoud

Van de voorzitter Van een redactiepiet Ter overweging Gras maaien Terugblik jeugdzeilen Jeugdzeilen Verslag van de sluitingstocht Afsluiting van de zeilcompetitie Verslag van de viswedstrijd (côté vrouwen) Verslag van de viswedstrijd(achter 't Hoekje) Verslag van de Eetcafé De Maas Bokaal Wij verwelkomen Een nieuw lid? Een mens in nood geholpen Het redden van een drenkeling Het kleinste stukje speelgoed De kombuis Mobieltje Voor u gelezen:  Dinsdag 2 september in Amsterdam  VDJS Is de winnaar van de Motorbootvaren Prijs 2014  Motorbootvaren prijs 2014  Open brug passé met kantelsluis  Vamex omruilactie papieren vaarbewijzen  Bewijs dat je kunt varen  Verplichte asbestinventarisatie pleziervaartuigen  Voorwaardelijke taakstraf voor dodelijke aanvaring  Biesbosch is geen pretpark  Grijze golf probleem voor jachthavens Kerstnacht Wist U dat…… Gastvrijheid Kerstworkshop Nieuwjaarsreceptie Herrie in de keuken Hoogwater Groote oorlog Dichtgevroren Rally 35 jaar wsv Alem Ervaringen van een kapiteinse Facelift Voorlopige activiteiten kalender Inschrijfformulier dichtgevroren rally Aanmeldingsformulier 5

6 7 9 10 11 12 13 19 21 22 24 27 28 29 29 31 34 36 37 38 39 40 42 44 45 47 49 49 49 50 51 53 54 55 56 58 60 61 62 64 67 70 71

Van de voorzitter Elke keer als ik een voorwoord moet schrijven moeten we een beetje vooruit kunnen kijken want wanneer ik dit op papier zet moet de ledenvergadering nog komen. Wie weet wat voor ideeën er weer te r tafel komen met betrekking tot het jubileum feest volgend jaar. Ik ga er dan ook vanuit dat jullie je creatieve geest aan het werk hebben gezet om voor ieder weer een gezellige avond te creëren. Zoals jullie inmiddels weten treden de voorzitter en zeilcommissaris af en zullen we voor deze functies nieuwe leden moeten hebben die de club kunnen vertegenwoordigen. Ik hoop dat jullie deze winter na kunnen denken of één van deze functies wellicht door jou ingevuld kan worden. Als je de voorlopige activiteitenkalender goed bekijkt zal het je opvallen dat de voorjaarsvergadering iets anders gaat. Als je de voorlopige activiteiten kalender goed bekijkt zal het je opvallen dat de voorjaarsvergadering iets anders gaat verlopen dan wij gewend zijn namelijk op zaterdag 25 april met aansluitend het jubileum feest, noteer alvast deze datum om hem niet te missen. Uiteraard zie je op deze voorlopige activiteitenkalender dat het bestuur er weer in is geslaagd om weer van alles te organiseren in het nieuwe jaar. Zoals de meesten wel weten zijn de winteractiviteiten er ook voor dat we elkaar in de winter niet uit het oog verliezen en bij kunnen praten over van alles en nog wat, om maar niet te spreken over de gezellige avonden die we met elkaar beleven. Rest mij nog jullie gezellig feestdagen toe te wensen en hoop ik dat we in goede gezondheid elkaar deze winter veelvuldig zullen zien. Bert Hoekstra.

Hier had uw advertentie kunnen staan, als u opdracht had gegeven. Dan had u de vereniging extra gesteund, jammer nou, meteen even doen!!!

6

Van een redactie Piet Helaas heeft de rijmpiet afscheid genomen Ja, dat zijn dingen die je overkomen Ik zat even met mijn handen in het haar Maar uiteindelijk kwam het weer voor elkaar Er zijn twee personen voor in de plaats gekomen Daarmee ben ik wel ingenomen Maar deze twee nieuwe mensen Hebben elk zo hun eigen wensen Er wordt nu met een nieuw lay-out programma gewerkt Maar alle begin is moeilijk, heb ook ik gemerkt We zouden daarmee al eerder aan de slag gegaan zijn Maar door een ongeluk kreeg een van twee veel pijn Er kwam dus even uitstel Want anders was het vorige blad niet zo snel Ik moest even terug vallen op Greet Zij deed dit graag zoals u weet Maar nu moet ik er echt aan geloven Het wordt mooier en makkelijker, ik blijf het geloven Maar inmiddels zijn we volop bezig Eén van hen is vaak op de haven aanwezig Hij hoort en ziet daar veel En levert zeker een groot aandeel We zijn met het nieuwe programma aan de slag gegaan Maar soms moet ik roepen:"Rustig aan" Vele dingen doen we nu op een andere manier Hopelijk blijft voor jullie het leesplezier We moeten nog veel van elkaar leren En ook dingen uit proberen De samenwerking verloopt nog niet helmaal zoals het moet Soms weet de een niet wat de ander thuis precies doet Dit is niet erg handig En ook onverstandig Dubbel werk kost bovendien tijd en ergernis Soms gaan daardoor dingen mis De afstand tussen de redactie leden is groot Daarom wordt er regelmatig gewerkt op de boot Duidelijk uitleggen is een kunst Daar tijd voor pakken een gunst Daar is iedereen bij gebaat Zodat het in de toekomst beter gaat Ik weet nu nog niet hoe ik dit straks moet afdrukken Maar hopelijk gaat dat voor de vergadering ook nog lukken 7

Verder denk ik dat het een dikke uitgave wordt Lekker veel te lezen als de kachel snort Ik heb me te laat gerealiseerd En me daarvoor gegeneerd Dat ik een jaaroverzicht moest maken Nou dat kan ik beter staken Ik weet niet zo veel meer van het afgelopen jaar Maar alle activiteiten waren prima voor elkaar Een heel klein stukje komt nog terug Dus dat vermeld ik nog maar vlug Het ongeplande jeugdweekend festijn Werd door de jeugd ervaren als zeer fijn De seizoensafsluiting van het zeilen was een feest Waarbij helaas niet iedereen aanwezig is geweest Zij hebben wat gemist Er werd door velen gevist De viswedstrijd en sluitingstocht Werden beide goed bezocht Ook in het nieuwe jaar Staan er diverse activiteiten voor u klaar Hopelijk gaat u daarvan volop genieten Dat hoopt Sint en zijn zwarte Pieten

8

Ter overweging Als ze vriendelijk en aardig zijn noemen we ze sukkels Als ze keihard en zakelijk zijn, dan zijn het dictators Als ze ernstig zijn, dan zijn het zuurpruimen Als ze hard werken zijn het uitslovers Als ze weinig uitvoeren dan zijn ze waardeloos Als ze jong zijn hebben ze geen ervaring en weten ze niets Als ze oud zijn weten ze het altijd beter Als ze met iedereen meepraten zijn het kletsmeiers Als ze niet praten zijn ze verwaand en lopen naast hun schoenen Als ze met iedereen trachten op te schieten zij het allemansvriendjes Als ze zich met een bepaalde groep bemoeien, doen ze aan vriendjespolitiek Als ze iedereen zijn inbreng gunnen zijn ze bang en laf Als ze van iedereen belangstelling eisen zijn het doordrijvers Als ze goed hun ogen de kost geven, lopen ze te spioneren Als ze wat door de vingers zien, zijn ze stekeblind Als ze ons bij het werk trachten te betrekken zijn ze te lui om het zelf te doen Als ze dat niet doen, zijn het baantjesjagers en bang voor concurrentie Kortom een bestuurslid moet: Zo wijs zijn als Salomo, zo geduldig als Job, zo sluw als een vos, zo moedig als een leeuw, zo dikhuidig als een olifant, zo buigzaam als riet, zo krachtig als een eik en zo gevoelig als een kruidje-roer-me-niet. Bovendien moeten ze kunnen praten als Brugman, zwijgen als het graf en werken als een paard!

Maar deze bestuursleden weten dat het ook leuk is en veel voldoening geeft om bestuurslid van WSV Alem te zijn. Zij vragen u: "Overweeg ook eens of u niet wat kunt betekenen voor ons bestuur". Er komen namelijk in ons jubileumjaar twee posities vrij in het bestuur. 9

Gras maaien Als er iets is waar ik een hekel aan heb dan is het wel aan gras maaien. Dat komt omdat ik als kind om de haverklap het gazon mocht kortwieken, met een onding dat na een halve meter alweer vastliep, ook al duwde je uit alle macht. We hebben dat apparaat dan ook de naam doodduwmachine gegeven. Ondertussen heeft mijn vrouwtje echter een manier gevonden om toch die rotklus uit te voeren. Nadat de zoden gekortwiekt zijn, heb ik immers recht op een heerlijk schuimende trappist. Die heb ik dan dubbel en dik verdiend. In Nederland verdien je echter iets dubbel en dwars. In België ben je dus dik en voor een Nederlander ben je dan dwars. En dat betekent dan in België weer averechts of contrarie. Ik heb iets met taal, maar anderen hebben soms iets anders (voor) met taal dan ik... Het valt mij ook op dat Nederland iets heeft met gras maaien. "Waar men gaat langs Neerlands wegen, komt men grasmachines tegen", meer nog: "waar men komt langs Neerlands wateren, hoort men grasmachines tateren". Deze zomer hadden wij amper de Alemse plas achter ons gelaten, klaar om met volle teugen te genieten van de rust op het water, of daar had je ze! In de sluis van Lith kon je amper een woord tegen elkaar zeggen, alles werd overstemd door bosmaaiers. Nu is er in Nederland nauwelijks een bos te bekennen, en zeker niet in de sluis van Lith, maar razen deden die bosmaaiers. Tegen de sluismuren zwol hun geluid aan tot een kabaal waarin horen en zien verging. Een beetje verder stroomopwaarts - jachthaven Brasker - zelfde fenomeen. De rust van de haven werd finaal verstoord door een flink uit de kluiten gewassen grasmachine. De havenmeester aldaar was met geen stokken van zijn onding af te krijgen. Dat zijn dan van die momenten dat je heimwee hebt naar huis, naar de rust van Alem. Toch moet het gezegd dat ook daar de havenmeester om de haverklap op haar machine kruipt om uren over de grasperkjes rond te snorren. Met een bijna kinderlijk blije lach om de mond hobbelt zij tussen de speeltuigen. Eindeloos lijkt het wel, de kringetjes die ze daverend om de treurende wilgen maakt. Iemand die het kan weten, vertelde nogal ondeugend: "Als de havenmeester op haar grasmachine klimt, heeft ze een kater". Amaai, als dat ook voor al die andere enthousiaste grasmaaiers in Nederland geldt, dan loopt er hier een pak volk rond met een kater van jewelste. Het lijkt wel een nationale sport. Toen wij van een wandeling over de Mookerhei - hier geen gras(!), en dus evenmin lawaaierige machines genoten van een dubbel en dik verdiend borreltje, merkten wij op Facebook een merkwaardig bericht. In onze geliefde thuishaven werd nu ook al het gras onder water gemaaid. Het was eruit voor ik het wist: "Wat zou Suze nu weer gedronken hebben?" Pijpje@Alem

10

Terugblik jeugdzeilen Wij zitten al zes jaar op jeugdzeilen en hebben in die tijd heel veel geleerd en ook nog eens leuke dingen gedaan. Als afsluiting van het seizoen werd er dit jaar een zeilkamp georganiseerd. We zijn met twee grote boten en vier optimisten naar de Sahara gegaan. Eerst hebben we met z'n allen een tent opgezet, toen gingen we onze slaapplaatsen in orde maken. Daarna de barbecues klaarzetten en ook nog geprobeerd te zeilen maar er was jammer genoeg geen wind. In plaats van het zeilen hebben we toen een paddelwedstrijd georganiseerd en bootjes kantelden in het water. Dat was ook heel erg leuk want dit ging over in een watergevecht. Daarna was het tijd om het vuur en de barbecues aan te steken. We kregen toen nog bezoek van een stel koeien, die we eerst maar eens even weggejaagd hebben voordat ze ook op de barbecue zouden belanden. Als toetje hadden we marshmallows om in het vuur te houden, dit was leuk om te doen en ook nog eens erg lekker. Toen kwam het echte werk want hierna werd er pas echt een groot vuur aangestoken. We hebben daarvoor met z'n allen hout gezocht en door al dat hout heeft het vuur de hele nacht gebrand. Toevallig was er in de buurt een vuurwerkshow dus daar hebben we ook naar gekeken en dat was ook mooi. De volgende ochtend hebben we eieren met spek gebakken en lekker buiten opgegeten. Daarna zijn we nog lekker met de boten op het water geweest. Op de Gepejopa kregen we 's middag lekkere hotdogs voor lunch. Het was een erg leuk zeilweekend en het leuke was dat we na afloop een mooi fotoboekje kregen ter herinnering. Kortom een super geslaagd zeilweekend en volgend jaar doen wij zeker weer mee! Gert de Fijter & Jaime Bouman Je kunt de foto's vinden op de dropboxmap: http://bit.ly/1riwpgK 11

Jeugdzeilen Het openweekend voor de kennismaking van jeugd met het zeilen was zeer geslaagd. Er waren een aantal nieuwe kandidaten die zeer enthousiast waren en zeiden dat ze volgend jaar mee willen doen met het jeugdzeilen. Zij kunnen zich dan aanmelden als ze aan onderstaande voorwaarde voldoen.  Minimaal 8 jaar zijn  In het bezit van de zwemdiploma's A en B  Zelf zorgen voor een zwemvest  Door hun ouders schriftelijk aangemeld worden Dit kan door een mailtje te sturen naar Suze Bosma: [email protected]. Vermeld daarbij voor- en achternaam, geboortedatum, adres, tel. nr en mobiel nr, E-mailadres en of u wel of niet lid bent van de Watersportvereniging Alem. Het jeugdzeilteam

12

Verslag van de sluitingstocht De uitnodiging voor deelname aan de sluitingstocht gaf het al duidelijk aan: we gaan deze keer naar het Esmeer. Hoe we erheen varen, blijft nog een verrassing het kon over de Waal of over de Maas. Daar aangekomen gaan we klootschieten! Dat klootschieten trok meteen onze aandacht wat was dat nu weer?? Als we informatie vroegen aan Ruud of Will kregen we onzinnige antwoorden. Dit was voor ons al een reden om dit keer maar weer in te schrijven, in het volle vertrouwen dat het wel goed zou komen met dat klootschieten. Tijdens of na het eten komt er wel iets wat we niet verwachten! Weer zo'n kreet die de nieuwsgierigheid opwekte. De Bourgondische maaltijd in het eetcafé werd als afsluiting aangekondigd. Wie kon deze verleidingen weerstaan door niet in te schrijven voor deze tocht? Wij niet dus! En met ons nog tien boten met daarop 24 bemanningsleden. Eigenlijk is deze aankondiging in de Preekstoel een beetje overbodig voor de deelnemers want wij weten het allemaal zeker: als Ruud en Will het organiseren dan is het altijd goed voor elkaar. Er wordt gevaren, gelachen, gegeten, iets leuks gedaan en voor ik het zou vergeten ja er wordt ook gezellig een biertje of een ander al dan niet alcoholische versnaperingen gedronken. Vrijdag 26 september was het dan zover. 's Avond was het palaver en zou Ruud ons informatie geven over de tocht. Snel had ik nog even de techniek en het gas gecontroleerd, de watertank gevuld en het schip even schoongemaakt. Op het palaver zouden we antwoord krijgen op de vragen die we nog hadden: wie gaan er allemaal mee? Hoe varen we? Wat houdt dat klootschieten in? Wat kunnen we tijdens het eten nog verwachten? En welke speciale gast zou er zondag nog optreden? Allemaal vragen waar we antwoord op zouden krijgen. Dus wij waren ruim van te voren vol goede moed naar het eetcafé gegaan om het palaver bij te wonen. Hier zagen we de deelnemers langzaam binnen stromen. De financiële zaken werden geregeld en we kregen de envelop met informatie. Toen we compleet waren begon Ruud met het palaver. Normaal gesproken krijgen de nieuwkomers het verzoek om een verslag voor de Preekstoel te schrijven. Maar toen ik de deelnemers langs liep, zag ik geen nieuwe gezichten. Jantine en ik hadden al besloten: als er geen nieuwe kandidaten zouden zijn, dat we aan zouden bieden om het verslag te schrijven. Tenslotte zijn wij nog nooit 'Nieuwkomers' geweest. Wij gaan al wel lang mee (1985) maar zijn de laatste jaren niet bij elke tocht aanwezig geweest. Dus bij deze boden we Ruud onze diensten aan. Verder was er tijdens het palaver niet veel nieuws te vertellen. Over de vraag wie er meegingen, was duidelijkheid. De rest van de vragen bleven onbeantwoord. Zaterdagmorgen kwam het antwoord op onze volgende vraag. Ruud kwam vertellen dat we, in verband met de mist, over de Maas zouden varen en dat we een half uur later zouden vertrekken. Nadat we afscheid hadden genomen van Lucia en Johan die om 13

gezondheidsredenen verstek moesten laten gaan, gingen we naar de Gepejopa om de boot startklaar te maken. De motoren werden gestart, de marifoon ging aan en we maakten de landvasten los. De tocht was begonnen. Op de plas verzamelden we en vertrokken we keurig op tijd in een lint richting Esmeer. Langzaam werd het lint opgerekt en ter hoogte van sluis Engelen was van de Dame Blanche slecht een kleine stoompluim te zien. De Wilderzin maakte rechtsomkeert om te kijken waar de Dame Blanche bleef. Ondertussen werd aan de voorzijde van het konvooi de snelheid geminderd en konden de Dame Blanche en de Wilderzin weer inlopen op het konvooi. Wij maakten van de gelegenheid gebruik om van de deelnemende schepen enkele foto's te maken. We voeren rustig verder richting het Esmeer. Ondertussen heerste er een serene radiostilte. Er kwamen geen signalen via de marifoon tot ons, totdat we in de buurt van het Esmeer kwamen. De Wilderzin maakte snelheid en meldde via de marifoon dat we rustig aan moesten doen en dat hij vooruit zou varen om met de havenmeester te overleggen en de laatste puntjes op de i te zetten. Hij verzocht om op het Esmeer te wachten totdat we opgeroepen werden. Op het Esmeer aangekomen dacht ik: ik zal keuring aan de rechteroever gaan liggen totdat ik opgeroepen wordt. Al snel voelde ik dat mijn boot snelheid minderde en dat de punt omhoog kwam. Ik zat ondertussen dicht bij wat biezenkragen en iedere ervaren schipper weet dat het daar ondiep is. Omdat mijn boot slechts 90 cm steekt, dacht ik dat het wel zou kunnen. Niet dus!! Maar gelukkig kon ik nog op tijd naar bakboord sturen. Snel kwam ik weer in dieper water en kon ik mijn reis vervolgen. Onze collega schippers hadden hier niets van gemerkt. Een voor een riep Ruud de boten naar binnen met de vermelding waar zij moesten gaan liggen. Zo kregen wij ook een plaatsje toegewezen. Wij konden echter pas afmeren nadat deze plaats vrij gemaakt was door een vaste ligplaatshouder. Of dit geheel vrijwillig was weten we niet. Dat Ruud vertrouwen had in mijn vaarkwaliteiten was duidelijk. De ons toegewezen ligplaats was net breed genoeg om nog enkele stootwillen naast de boot te hangen. Waarschijnlijk had hij niet zoveel vertrouwen in onze kwaliteiten om een boot vast te leggen, want we lagen zo strak in de box dat we geen enkele kant meer op konden en de landvasten dus slechts voor de vorm aangebracht werden. Ondertussen kwamen de laatste deelnemers ook binnenvaren. De Dame Blanche kreeg een plaatsje tegen de kade en met behulp van Ruud kwam ook deze keurig op zijn plaats te liggen.

14

Al snel moesten we verzamelen op het terras waar we de informatie zouden krijgen over het klootschieten. In afwachting van deze informatie kregen we nog wat te drinken. Toen uitgelegd werd wat het klootschieten inhield, waren de aanwezigen opgelucht en kwam de lach weer op de gezichten. We werden in vier ploegen verdeeld en gingen richting startpunt. Daar aangekomen nog een korte briefing en we konden van start gaan. Al snel bleek dat het simpeler lijkt dan het is. De eerste die opvallend de fout in ging, was Han de Boer. Hij gooide zijn kloot pardoes door het hek heen in de speelplaats. Hoewel deze alleen voor kinderen is, bleef Han daar opvallend lang zogenaamd zoeken naar zijn kloot. Uiteindelijk is deze weer boven water gekomen. En werd de route voortgezet. Even later stonden er weer enkele klootschieters de aanwezige beplanting aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Ook hier was de reden dat er weer een kloot verdwenen was. Het fenomeen van de verdwenen kloten bleef tijdens het gehele parcours voor de nodige vertragingen zorgen. Het klote parcours was aangelegd over de uiterwaarden rondom de jachthaven. Waarschijnlijk werd er tijdens de aanleg van 't park gedacht dat een klootschietparcours zeer aantrekkelijk was om langs te recreëren want een groot gedeelte ging tussen de stacaravans en de auto's van de caravanbewoners door. Deze vormde dan ook het publiek dat trouw bleef kijken totdat zeker was dat de laatste klootschieters waren gepasseerd. Wij dachten dat dit was om niets te hoeven missen van onze prestaties. De werkelijke reden was, naar achteraf bleek, dat er vaak ook klootschieters langs kwamen die het spel niet zo goed beheersten als wij en dat er daardoor wel eens eigendommen van deze mensen beschadigd werden door de rondslingerende kloten. Het is gebruikelijk dat ook caravan- en chaletbezitters, net als bootbezitters, hun recreatieverblijf voorzien van namen. Ik dacht dat deze mensen niet zoveel fantasie hadden als bootbezitters want zeer regelmatig kwam ik namen tegen als: "Niet op de dijk lopen!" Maar de meest voorkomende naam was echter: "Te Koop"

15

Na het klootschieten zouden de winnende teams gehuldigd worden. Maar toen bleek dat de deelnemers waarschijnlijk het vertrouwen misbruikt hadden en het aantal worpen niet juist hadden genoteerd, moest de jury zich hierover nog beraden. Dit vermoeden werd bewaarheid toen bleek dat alle teams een onwaarschijnlijke prestatie hadden geleverd: het baanrecord werd door alle teams verpulverd. Uiteindelijk werd John de volgende dag als winnaar uitgeroepen. Hij had namelijk na hertelling de minste worpen met de kloot gedaan aldus de jury. Hij was namelijk niet van het terras geweest en had dus geen kloot gegooid. Na deze enerverende strijd was er weer een moment van rust alvorens we uitgenodigd werden om aan tafel te gaan. Toen ieder zijn tafelheer en of -dame gevonden had werd met het enige juiste begonnen, namelijk het opnemen van de drankbestelling. Toen deze geserveerd was werd al snel daarna de soep geserveerd. Deze ging erin als soep. Na wat geroezemoes kwam het hoofdgerecht alweer uit de keuken. Na het hoofdgerecht wilde iedereen wel even een korte pauze maar dat werd ons niet gegund. De aangekondigde verrassing kwam eraan gehuld in een oud jasje, een alpino pet, een boerenzakdoek om zijn nek geknoopt en vermomd met een grote rode neus stond hij plotseling voor ons. Hij heette Teun, vertelde hij ons. Niemand van ons kende hem en toch moet hij al jaren bekend zijn binnen onze vereniging want wat hij allemaal van ons wist te vertellen!!! Van vrijwel iedereen wist hij een leuke anekdote uit zijn pet te toveren. Hoewel ik al ruim 25 jaar lid ben van de vereniging viel mijn mond af en toe open van verbazing. Vooral de manier waarop hij dat allemaal aan elkaar wist te praten. Het tempo en de humor maakte dat het allemaal veel te kort duurde. Het kon ons op dat moment niets meer schelen als ze uit de keuken hadden geroepen dat het ijs stond te smelten of dat we überhaupt geen dessert hadden gekregen. We hingen aan zijn lippen en wachtten met spanning af wat hij over ons wist te vertellen. Maar ook hieraan kwam een einde en we moesten weer overgaan naar de orde van de dag. Gelukkig had de keukenbrigade het ijs in conditie kunnen houden en konden wij hiervan nog heerlijk genieten. Na nog een drankje na genomen te hebben, vertrokken we richting boten. Niet iedereen ging direct naar zijn eigen schip. Hier en daar verzamelde zich een aantal deelnemers en werd er nog een klein feestje gevierd. Uiteindelijk keerde de rust terug over de haven. De volgende morgen begon er al vroeg weer beweging te komen in de haven. Hier en daar kwam een al dan niet duf gezicht naar buiten om te genieten van de mooie 16

zonsopgang. Langzaam zag je de deelnemers in beweging komen en verzamelden ze zich spontaan op diverse boten. Terwijl Ruud een technisch probleem bij Elsje oploste, gingen wij een stukje wandelen. We liepen lang de haven om de boel nog eens rustig te kunnen overzien. "Hoe is het met de Betsekssaai?" Zo werd Jantine aangesproken door een van de schippers in de jachthaven. De man begon spontaan te vertellen dat hij ooit in Alem had gelegen en dat hij zich ons en de zeilboot met bouvier herinnerde. Ook wist hij van de Gepejopa. Dat was geen kunst want we waren immers gisterenmiddag strak langs zijn schip gevaren. Ik pijnigde mijn hersenen. "Wie waren deze mensen?" dat was de vraag waarop ik een antwoord zocht. Tijdens het gesprek probeerden we er met subtiele vragen achter te komen maar het lukte niet. Uiteindelijk kreeg ik een ingeving en liep langzaam over de steiger zodat ik de naam van het schip kon lezen. "Deleste" dat was de naam. Dit was voor mij een duidelijk aanknopingspunt. Er heeft namelijk, een lichtjaar geleden, een boot met die naam in onze haven gelegen en wel op de plaats waar nu de Efsix ligt. Nu viel voor mij het kwartje en kon ik de gezichten weer aan de boot koppelen. Alleen, Deleste, bleek niet de leste te zijn. Tijdens het gesprek bleek dat er nog enkele edities van Deleste hebben rondgevaren. Dus Deleste was niet echt de leste! Ooit zei een wijs iemand: "What's in a name?" Na het gesprek afgesloten te hebben, kregen we trek in koffie en gingen we op een zwakke koffielucht af. Deze kwam van de Bolknak. Nou zijn wij niet onbekend bij de bemanning van de Bolknak en we weten dat zij altijd gastvrij zijn. Dit wisten ook Toos en Han en de Visserkes. DE koffie stond al op tafel en voorzichtig werd er al gewerkt aan een hernieuwde kennismaking met alcohol. Dus de stemming zat er al snel in. Uiteindelijk kwam het tijdstip van vertrek weer naderbij en gingen we allen richting onze eigen boot. Het werd tijd om te vertrekken richting thuishaven. Dus langzaam begon er wat dieselgeronk door de haven te komen, hier en daar vergezeld door een rookpluim. Zeer gedisciplineerd vertrokken we een voor een uit de haven en verzamelden we op het Esmeer. Hier kwamen we de Twee Gebroeders tegen en deze voer met ons op, richting Kromme Nol. Of de oude Nol, zoals Ruud dit de vorige dag steeds noemde. Daar keerde zij, om weer richting Andel te varen. Wij draaiden de Maas op richting Alem. En hier ontwikkelde zich een raar fenomeen. Zo gedisciplineerd als we de vorige dag in een lint richting Esmeer voeren zo ongedisciplineerd ging het vandaag. Al snel bleek de Maas te smal om alle deelnemers naast elkaar te laten varen dus werd er in verschillende formaties gevaren, maar we gebruikten wel de hele breedte. Slecht enkele boten slaagden erin om de formatie te doorbreken. Vanuit de flanken werden er gaten geslagen door de twee ponten die we moesten passeren en ook enkele snelle boten wisten de linies te doorbreken. 17

Een zeilboot, die op de Maas aan het kruisen was, werd in de problemen gebracht. De opmerking over de marifoon, door een van onze leden, liet mij enorm schrikken. Ik zal hem niet herhalen. Uit de manier waarop er hier in een armada over de Maas werd gevaren, concludeerde ik dat een vaarbewijs hebben nog niet altijd leidt tot het juist uitvoeren van de regels. Want het reglement zegt dat een vaartuig alleen voorrang heeft op een zeilboot als dit schip strak aan stuurboordwal vaart. Achteraf vallen voor mij de puzzelstukjes in elkaar. Onze toertochtleider is vroeger bij de Marine geweest. Hier zullen ze zeker regelmatig geoefend hebben met het varen in formaties. En ja, het bloed stroomt waar het niet gaan kan, dus was dit voor Ruud de gelegenheid om dit nog eens in de praktijk uit te proberen. Dit verklaart dan ook waarom onze buitenlandse leden niet deelnamen aan deze oefening. Volgend jaar misschien in NAVO-verband? Dan is dat probleem ook getackeld. Of volgende keer gewoon maar weer aan de rechteroever varen. De andere reden kan zijn, dat er een en ander is uitgelekt over de Bourgondische maaltijd die er voor ons klaar stond in het eetcafé. Maar het zou me verbazen dat men daarom zo zou varen. Want iedereen, die al eens bij Tom en Regie een gezamenlijke maaltijd heeft meegemaakt, weet dat er altijd meer dan voldoende eten is. Al komen we met het dubbele aantal aanschuiven, dan nog zal er voldoende te eten zijn voor iedereen. Het enige probleem zou dan het aantal beschikbare zitplaatsen zijn. Dus dat kan ook niet de reden zijn. Het waarom we zo varen zal wel altijd een groot vraagteken blijven. Ik schreef al over de verwachtingen van de maaltijd. Ook dit keer wisten Tom en Regie zichzelf te overtreffen. Ondanks de aanwezigheid van een aantal thuisblijvers, die aanschoven, konden de "doggybags" nog voldoende gevuld worden. Na de maaltijd voerde Ruud een hilarische versie van de Barbier van Sevilla 'uit de oude doos op'. Toen de lachspieren tot rust waren gekomen, namen we afscheid van elkaar en ging ieder zijns weegs. Wij kunnen als deelnemers alleen maar concluderen dat dit weer een ouderwetse gezellige tocht was en dat degene die niet meegingen weer veel gemist hebben. Ruud en Will, jullie zijn er weer in geslaagd om een leuke tocht te organiseren. Namens alle deelnemers bedankt!!! Paul en Jantine Eltink Je kunt de foto's vinden op dropboxmap:http://bit.ly/1AH1KSl

18

Afsluiting van de zeilcompetitie In de vorige edities van de zeilcompetitie was de uitslag meestal al enkele wedstrijden voor het einde van de competitie bekend. Dit jaar was het een stuk spannender. Met nog één wedstrijd te gaan waren er nog drie kanshebbers. Alles was nog mogelijk. Bij de start van de laatste wedstrijd op 17 september begon het al behoorlijk te schemeren. Wij hadden verwacht dat we nog wel een rondje zouden kunnen zeilen voordat het donker werd. Maar met het vallen van de avond viel ook de wind weg. De Randmeer die voorop lag, kon de laatste boei nog net onderscheiden en ronden. Toen wij in de buurt van deze boei moesten zijn, was het onmogelijk om deze boei nog te vinden en na een half uur drijven besloten we om de pijp aan Maarten te geven. Wij verdachten Eric er zelfs van dat hij de boei had meegesleept, wat uiteraard niet het geval was. Want toen het licht werd, lag hij nog gewoon op zijn vaste plaats. Eric was de enige die de eindstreep haalde en hiermee stelde hij zijn eindzege in het klassement veilig. Hij moest echter nog even wachten totdat hij de bijbehorende wisselbeker en de prijs hiervoor in ontvangst kon nemen. Ik had bedacht de afsluiting van de competitie te doen tijdens een avondzeilwedstrijd. In het donker zeilen zou immers een extra dimensie zijn. Maar omdat dit toch iets anders is dan overdag zeilen, heb ik besloten om deze editie niet mee te laten tellen voor de competitie. Uit deze avondzeilwedstrijd van 17 september heb ik toch wel wat geleerd: de boeien moeten verlicht worden! Een vroege kerstgedachte bracht mij op het idee om kerstverlichting te kopen en deze op de boeien te plakken. Gelukkig had de A-c-tion ook al vroeg aan de kerst gedacht en kon ik de nodige kerstverlichting op batterijen aanschaffen. Met een beetje fantasie en veel 'duct-tape ' slaagde ik erin om de verlichting op de boeien aan te brengen. Toen de Bolknak op de gereserveerde plaats naast de Gepejopa - op het kopvlot afgemeerd was, ontstond al snel de discussie over de brandtijd van de kerstverlichting. Zou die wel lang genoeg blijven branden? Dat was de prangende vraag die al snel gesteld werd. Het antwoord zou vanzelf komen, dus we wachtten dat maar af. We probeerden te doen alsof er nog grote belangen op het spel stonden. Zoals gewoonlijk was er het palaver en de normale startprocedure met de bekende 19

geluidssignalen. Er was nog een leuk briesje toen we het water op gingen en we konden nog een behoorlijke snelheid maken. Alsof het een echte wedstrijd betrof, gingen we richting startlijn. We rondden de boeien en toen we enkele rondjes over de aangepaste baan hadden gezeild, werden we afgeblazen. Uiteraard vonden wij het normaal dat we de winnaar van de competitie voor lieten gaan. Het moest tenslotte zíjn ereronde zijn. Na afloop verzamelden alle bemanningsleden en supporters op de Bolknak en de Gepejopa. Om op temperatuur te komen, kreeg iedereen een schipperbittertje aangeboden. Voor enkele was één glas niet voldoende en kwam er een tweede glaasje aan te pas alvorens zij op de gewenste temperatuur kwamen. Na wat bijgepraat te hebben, moesten we beginnen met het officiële gedeelte: de prijsuitreiking. Dit was voorlopig mijn laatste seizoen als zeilcommissaris. Daarom vond ik het nodig om iedereen die de afgelopen jaren op een of andere manier had bijgedragen om het zeilen in de vereniging mogelijk te maken, extra te bedanken. Zij kregen naast een woord van dank ook nog een leuk presentje. De uitslagen werden bekend gemaakt. Eric van Houwelingen had over het hele seizoen het beste gepresteerd. Hij werd gevolgd door Lars van de Meijden en als goede derde was ikzelf geëindigd. Ter herinnering kregen we alle drie een mooie actiefoto afgedrukt op canvas. Eric bedankte na het officiële gedeelte Jantine en mij voor de organisatie, John en Helmie voor het starten en het startschip te zijn. Als blijk van waardering kregen Helmie en Jantine van Eric een fles rode wijn. Ondertussen was Tom gearriveerd met de lekkere hapjes zodat we nog konden nagenieten van een heerlijk warme zomeravond en van een gezellig en spannend zeilseizoen met leuke wedstrijden. Een seizoen waar de hoofdprijzen verdeeld werden tussen Eric die de competitie won, Lars die de Eetcafé De Maas bokaal won en ondergetekende die de Alemse Pul won. Ondertussen laaide de discussie over de verlichting op de boeien weer op. Het verbaasde iedereen dat ze nog steeds brandde. Zelfs toen alle bootlichtjes langzaam uitgingen, brandde ze nog steeds. Ook toen wij naar bed gingen, brandde ze nog steeds. Sterker nog, toen ik de volgende ochtend de lampjes van de boeien ging halen brandden ze nog steeds. Ondanks de heftige regenbuien van die nacht en hoewel ze niet geschikt waren voor buitengebruik. Al met al heb ik het ervaren als een prettige afsluiting van het zeilseizoen. Paul Eltink

20

Verslag van de viswedstrijd (côté vrouwen) Er is mij gevraagd een verslag te schrijven van de viswedstrijd. Ik kan alleen over de vrouwen schrijven, want de mannen zaten achter het hoekje. Eerst en vooral is bij de vrouwen de Belgische deelname met 100% gestegen. Hopelijk volgend jaar meer dan een verdubbeling bij het vrouwenvissen in het algemeen, want het is zo gezellig. Lucia kwam net op tijd met haar v(p)isemmer aan, om deel te nemen. Rond 10 uur ging de bel en de wedstrijd kon beginnen. Ik had versterking meegebracht omdat ik niet zo veel van vissen afweet. De eerste vis die Lucia ving, viel van haar hengel. Iedereen zou teleurgesteld zijn. Zij niet, Ze was blij dat hij eraf viel. Zo moest zij hem er niet afhalen. We waren even aan het vissen en we kregen al broodjes en chocomel. Suze ving de ene vis na de andere. Ze riep slaan, ik wist niet dat ze het tegen mij had en was te laat natuurlijk. En ik, wie moet ik slaan? Ja, we hebben goed gelachen. Rond de middag ging de bel, we hadden pauze. We kregen snertsoep á volonté, door Tom bereid en heel lekker!!!

Na de middag ging de wedstrijd verder. Naast mij werd steeds meer en meer vis gevangen. Suze was net een ADHD visser, ze ving de ene vis na de andere. Zij zei: mijn dobber is precies lek, hij gaat altijd onder. En hoe stiller Lucia werd, hoe meer ze ving. Suze gooide haar dobber al eens te ver naar de zijkant. Daarop reageerde Lucia met: hela, niet in mijn vijver vissen, hé. We kregen ook nog een borrel en die kwam als geroepen voor mij om het leed te verzachten. Ruud was heel behulpzaam: lijnen uit de war halen of vervangen, vissen redden. Hij had het soms zo druk dat Gerard af en toe moest helpen, opdat de vrouwen verder zouden kunnen vissen. Ruud en Gerard hebben ook een vis gered die tussen de steiger was gevallen. Op hun buik en met de waterslang in de aanslag, viel de vis uiteindelijk terug in het water. Ruud werd er op een gegeven moment bijna gek van: Ruud, Ruud, Ruud !!! Hij is een extra borrel gaan drinken aan boord, om een beetje tot rust te komen. 21

Ik heb mij best geamuseerd die dag. Ik heb tenslotte altijd op plaats 1 gestaan (dat was het nummer van de plaats waar ik stond) en ben geëindigd op de derde plaats. Ik had 170 kg, oh sorry 170 gram, vis gevangen. Gelukkig waren er maar drie vrouwen zodat ik toch nog een podium plaats had. We hebben heel wat afgelachen en ik doe volgend jaar zeker weer mee, alleen al voor de gezelligheid. Hopelijk hebben jullie toch een beetje genoten van mijn schrijven. En aan alle vrouwen: meedoen volgend jaar, ook al weet je niets van vissen af! Er is altijd hulp in de omgeving. Reinild

Verslag van de viswedstrijd (achter 't Hoekje) Zondag 5 oktober was het weer tijd voor de viswedstrijd op de steigers van onze thuishaven, Jachthaven De Maas in Alem. Al vele jaren wordt er hevig gestreden om de titel en prijzen, door zowel de mannen als de vrouwen. Ook dit jaar was de jeugd weer aanwezig, wat toch een extra stimulans voor de ouderen was. Om ca.10.00 uur kon men zich inschrijven bij Ruudje II onder inleveren van 5 euries. In totaal hebben er zich 19 deelnemers (5 vissertjes, 10 vissermannen en 3 vissersvrouwen) ingeschreven, wat mij betreft hadden dat er wel een paar meer mogen zijn. Tegen de klok van 10.30 uur kregen we het startsein om te mogen beginnen, wat niet voor iedereen was weggelegd, omdat het altijd dezelfde zijn die hun tuig niet op tijd in orde hebben, ondergetekende hoort daar ook bij. Uiteraard zijn er altijd collega vissers en visserinnen die je dan graag willen helpen. Tussendoor werd de inwendige mens versterkt met koffie-thee-chocolademelk en een broodje, wat werd aangeboden door de vereniging en Tom & Regie. Al snel werden de eerste vissen gevangen, en onder luid gepraat (lees visserslatijn) werden deze in het leefnet gedeponeerd. Kreten zoals "ik heb een kleine", of "ik heb een grote of de uitdrukking "aan de lier" schalden over het water, uiteraard onder luid gelach. Ik maar denken dat je niets mocht zeggen onder het vissen. Junior Jamie Bouwman is, zeker weten, de enige in Nederland, die de vissen uit het water kan lullen, een unieke gave. Toen iedereen bijna zijn leefnet of emmer vol had, was het tijd voor de traditionele erwtensoep, die wederom werd aangeboden door de vereniging en Tom & Regie. Onder het genot van de soep en een drankje (biertje) kwamen de tongen los om hoe klein, groot en dik ze allemaal wel niet waren. Na de pauze moest er nog een goed uurtje worden gevist om aan het quotum te komen. Ruud Oord en Jamie Bouman werden hierbij door de vissersgoden goed bedeeld, wat we in de uitslagen terugzien. 22

Om ongeveer 14.00 uur ging de bel. Dat houdt in, dat de hengels uit het water moet worden gehaald. Uiteraard probeert iedereen om nog gauw een laatste grote aan de haak te slaan. Daarna moest de vis worden gewogen door Rundje II en onder het wakend oog van Ome Wout van Oss. Na het uitwisselen van allerlei verhalen, werd ondergetekende gevraagd om de prijsuitreiking te doen (ik had toen gelijk door dat ik NIET is de prijzen was gevallen)

De uitslagen zijn dan ook als volgt: Junioren:

1 – Jamie Bouman 2 – Lars van der Meijden (heeft later wraak genomen met het zeilen) 3 – Cas van Klaveren Gert had ze al teruggezet, hij vond dat het er niet genoeg waren. Joeri heeft ze niet laten wegen en Brian is in de pauze vertrokken.

Dames:

Heren:

1 – Suze de Bloemen 2 – Lucia Luyten 3 – Reinild van Gerard

870 gram 500 gram (verdubbeling van vorig jaar) 200 gram

1 – Ruud Oord 3350 gram 2 – Wim van Oss 2010 gram (broer en oom van) 3 – Rob v/d Dungen 1940 gram 4 – Wim Maurits 1380 gram (hoe is het mogelijk) 5 – Josh Hoek 940 gram 6 – Frits van de Bie 690 gram (nu zonder een haak in z’n nek) 7 – Wout van Oss 670 gram (broer en oom van) 8 – Danny Maurits 560 gram (zoon van) 9 – Henry van der Meijden 450 gram (zat toch echt pal naast Ruud) 10 – Peter 420 gram (opa van de junior winnaar)

Nadat ondergetekende Ruudje II, Tom & Regie en onze trouwe supporters (Gerard, Nol, Greet, Will, Frank, Paul, Jantine, Kees, John en Helmie) had bedankt voor hun inzet, en de deelnemers een goede thuiskomst, inclusief alle verhalen had gewenst werd het weer een beetje rustig op de haven. Uiteraard werd er door de overgeblevenen nog lang door gepraat over de joekels die ze misschien wel niet hadden kunnen vangen. Op de 1e zondag van oktober 2015 gaan we weer van start en dan hoop ik dat er na het lezen van dit verslag meer deelnemers mag verwachten. Tot volgend jaar en de groetjes Josh Hoek. Je kunt de foto's vinden op dropboxmap: http://bit.ly/1uwie7L 23

Verslag van de Eetcafé De Maas-bokaal Eindelijk was het dan zover. De wedstrijd met als inzet de 'Eetcafé De Maas'-bokaal zou gezeild worden. Hoewel het eetcafé gesloten was in verband met de verbouwing zou de wedstrijd toch op de geplande datum gezeild worden. Ter vervanging van het eetcafé heeft Jan een pontje afgemeerd in de haven. Hierop stond een tent waarin de primaire horecavoorzieningen ondergebracht waren. Ik was 's morgens al bijtijds in de haven want er moest nog het een en ander gedaan worden voordat het startsein kon klinken. Om de planning te maken, bekeek ik eerst Buienradar en zag dat het tot half twaalf droog zou blijven. Dus heb ik snel de bijboot laten zakken en ben ik de boeien op hun plaats gaan leggen. De meeste boeien waren door het hogere water dat er was geweest, op drift geraakt. Het is makkelijker om de boeien te verleggen dan nieuwe baankaarten te maken en dan hoef ik ook niet uit te leggen waarom er nieuwe baankaarten waren. Het verleggen van de boeien duurde wat langer dan gepland en toen het om half twaalf precies volgens de gegevens van Buienradar begon te regenen, was ik nog met de laatste boei bezig. Half nat kwam ik weer terug in de haven. De volgende stap was om met Tom de laatste puntjes op de i te zetten. Ook moest ik de Eetcafé De Maas-bokaal in de tent afgeven. Gelukkig was er daar warme koffie en kon ik weer op temperatuur komen. De regen bleef echter gestaag vallen. Maar - zo verzekerde ik Tom - volgens Buienradar zou het om 14.30 uur ophouden met regenen en de start was gepland om 15.00 uur. Ik verzekerde Tom dat Buienradar het altijd goed aangaf, dus geen zorgen. Langzaam kwamen de deelnemers door de regen aanlopen en al snel was het gezellig druk. Tot mijn verbazing kwam ook de reder aanlopen compleet met zeilkleding. Had ik iets gemist? Was ik een afspraak vergeten? Ik zou toch met Dick gaan zeilen? Toen ik verbaasd keek, kwam de reder naar mij toe om duidelijkheid te brengen. Tom had hem gevraagd om met de Sailhorse te gaan zeilen en hierop had hij positief gereageerd. Dit verklaarde een hoop. Waarom dan met iemand anders in een andere boot gaan zeilen? Komt dit doordat we dit seizoen met de Efsix niet alles gewonnen hebben? Want als we niet wonnen, was de reder niet tevreden. Dit liet hij dan ook weten. Wonnen we wel dan was hij wel amused. Maar dit zette me aan het denken. Ondertussen werd wel duidelijk dat Buienradar niet meer is wat het geweest is: het bleef maar regenen. Besloten werd om de start uit te stellen. Het beetje wind verdween en de regen werd steeds heftiger. In onderling overleg werd besloten om de wedstrijd te verschuiven naar een andere datum en wel naar zaterdag 25 oktober. Nadat we ons tegoed hadden gedaan aan de erwtensoep en de eetbare prijzen verorberd hadden, hebben we de boten weer afgetuigd en zijn we uit elkaar gegaan. 25 oktober, hernieuwde poging Op die dag lagen de boeien gelukkig nog op hun plaats. Dus ik kon me gelukkig rustig op de wedstrijd voorbereiden. Het beloofde een zonnige dag te worden met een matige wind, mooi zeilweer dus. 24

Ik zag Tom al vroeg in de weer met de Sailhorse, de verstagingen werden gecontroleerd en nogmaals getrimd, hij liet echt niets aan het toeval over. Achteraf bleek Tom zich in de voorbereidingen wel vergist te hebben. Wij vertelden altijd dat de meeste wedstrijden aan de bar gewonnen werden. Dit heeft Tom letterlijk genomen hij is gaan stappen tot in de vroege uurtjes en heeft waarschijnlijk ook de nodige alcohol tot zich genomen. Hij was wel één ding vergeten: als je zo'n wedstrijd wil winnen, moet je je tegenstanders wel onder tafel drinken, maar dan moet je ook je tegenstanders meenemen!!! Deze middag gingen we met 7 boten van start. Wij gingen als eerste over de startlijn het ruime windse rak in, we hadden zo de eerste slag gewonnen. Al snel kwam Eric met spinnaker voorbij varen. Als tweede passeerden we de eerste boei. Ook Lars kwam steeds dichterbij en bij de zwarte boei rondde hij deze zelfs eerder dan wij. De hele wedstrijd leek het of we alle drie aan een elastiek zaten. Het ene moment liepen we uit op Lars, het andere moment kwam hij weer dichterbij. Hetzelfde gold voor Eric, hij nam een grote voorsprong op Lars en mij. Bij het ingaan van de volgende ronde lag hij slechts enkele meter voor. Zo ging het de hele wedstrijd door. We hadden alle drie nog kansen. Het ging er maar om hoe het elastiek opgerekt was bij het finishen. Tom die toch bekend staat als een goede zeiler was in geen velden of wegen te bekennen. Hij was meer in gevecht met zichzelf dan met de andere deelnemers. Toch deed de buitenlucht hem goed want langzaam kwam hij op gang om uiteindelijk toch achter Eric, Lars en mij te finishen.

De winnaar van de Eetcafé De Maas-bokaal 2014 zijn Lars en Henry van der Meijden. Daaruit blijkt hoe goed onze jeugdopleiding is. 25

De uitslag: 1 16m2 Lars en Henry 2 Efsix Paul en Dick 3 Randmeer Eric 4 Sailhorse Tom en Josh 5 Flirt Melvin 6 Soling Suze, Jan-Willem, Remco 7 Neptune Egbert, Casper, Ivo

78.702 80.895 81.106 86.807 89.809 93.877 91.746 1 ronde minder gezeild

26

Wij verwelkomen Naam Ron en Ellen de Haas

Scheepsnaam De Ruyter

Type schip motorboot

Frank van Asperen

Seawind

motorboot

Wij, de redactie vraagt aan onze nieuwe leden

Stelt U zich even voor? Wij zouden dit enorm op prijs stellen en wellicht krijgt u ook op deze manier sneller aansluiting met de andere leden van de vereniging. U bent dan voor de leden niet meer alleen een naam. Dit kunt u doen aan de hand van de volgende suggesties: o.a. de samenstelling van het gezin, hoe en wanneer kwam u in aanraking met de watersport, wat is er zo leuk aan watersport, wat verwacht u van onze vereniging, etc. Schroom niet, niet iedereen is een geboren schrijver, maar het lukt u vast wel om even iets over uzelf en uw hobby op papier te zetten. Dit kunt u in de eerst volgende Preekstoel van maart doen. Wilt u ons in elk geval even laten weten of u wel of niet bereid bent om deze ′opdracht′ te vervullen. De redactie verneemt graag voor 1 februari iets van u. De redactie

27

Een nieuw lid? Tijdens een van de vele watersportactiviteiten, die wij afgelopen seizoen organiseerde, hebben we veel goodwill gekweekt. Hierdoor kwamen er spontaan aanmeldingen binnen voor nieuwe leden. Omdat we niet altijd aanmeldingsformulieren bij de hand hebben werden creatieve oplossingen gezocht. Men heeft ook niet altijd papier bij de hand om iets op te schrijven. Maar wat er meestal wel voor het grijpen ligt zijn bierviltjes!! Op een bepaald moment, het was al wat later op de avond, verklaarde een van de aanwezigen dat hij/zij ook lid wilde worden van de watersportvereniging. Dus werd er snel een bierviltje gegrepen en werden de personalia hierop geschreven. Dit bierviltje bleef nog een tijdje in gebruik waar het voor gemaakt is namelijk op de tafel. Ook hebben nog enkele biertjes hier hun laatste rustpunt gevonden alvorens het biertje van de vuilnisbak werd gered. De volgende dag bleek de tekst niet meer duidelijk leesbaar en niemand kon of wilde vertellen wie zijn personalia aan dit viltje had toevertrouwd. We hebben geprobeerd om het viltje via allerlei digitale technieken te retoucheren maar het is ons niet gelukt om het leesbaar te krijgen. Om het nieuwe lid niet teleur te stellen doen wij deze oproep via dit clubblad We vragen dit lid om zich te melden bij Suze in het havenkantoor. Daar ligt een Preekstoel klaar met daarin een aanmeldingsformulier. Kan iemand, die dit leest en het handschrift herkend, deze persoon op te hoogte brengen van deze oproep zodat deze niet tevergeefs bij de brievenbus wacht totdat de Preekstoel op de deurmat valt.

28

Een mens in nood geholpen Op een mooie zonnige dag in september zijn wij met ons bijbootje de kleine wateren in Dordrecht gaan verkennen. Mooie omgeving, prachtige huizen met allemaal eigen steiger en mooie boten. Maar al kijkend naar al dat moois hoorde ik in de verte iemand om hulp roepen. Ons bootje vaarde meteen koers richting hulpgeroep. Een bejaarde vrouw lag tot aan het middel in het water en had met één hand nog een grashalm vast. Martien twijfelde geen seconde en sprong gelijk het water in om vrouw te ondersteunen en op het droge te krijgen. Ik twijfelde geen moment en belde gelijk 112. Maar op de vraag: "waar we waren?" kon ik geen antwoord geven. We waren immers aan het varen en aan het genieten en dan weet je echt niet waar je bent als je daar nog nooit eerder bent geweest. Gelukkig liep er op de weg boven ons een vrouw met haar hond. Na hard roepen hoorde ze ons en gelukkig wist zij wel waar we zaten. Met dat gegeven waren de hulptroepen zo aanwezig: politie, brandweer en ambulance. Het ambulancepersoneel heeft deze vrouw op het droge getrokken en haar ontdaan van haar natte kleren. De politie vertelde dat deze vrouw als vermist was opgegeven, diabeet is en erg depressief. Toen deze al staande in reddingsfolie werd gewikkeld en ik haar goed kon aankijken, stak ik mijn twee duimen ophoog om haar het beste te wensen. Op dat moment richtte zij zich tot Martien en zei volmondig: "Dat had u nu niet moeten doen meneer, ik wilde me verzuipen". De blik in haar ogen zie ik nu nog, Martien heeft er 's nachts niet van kunnen slapen. Toch een rare ervaring als je zoiets meemaakt. Maar je bent er toch om te helpen en dat hebben we gedaan. Wij hopen dat die 79-jarige vrouw weer opgeknapt is en het leven weer een beetje de moeite waard vindt. Na onze thuiskomst van vakantie werden we verrast met een mooi briefje en een mooie bos bloemen! Van de politie! Dat vonden wij een mooi gebaar voor iets wat vanzelfsprekend is: een mens in nood helpen.

Het redden van een drenkeling Bij het redden van een drenkeling hebben we met twee verschillende factoren te maken: het redden en de eerste hulp. Let op gevaar, ga na wat er gebeurd is. Maak snel contact en stel de drenkeling gerust. Werp de drenkeling een reddingsmiddel bv een reddingsboei, stootwil, boomstam, reserveband of een ander drijvend voorwerp toe. Denk aan stroming en wind. Gooi bovenwinds en bovenstrooms!!! Als de drenkeling dit te pakken heeft dan kan de redder ervoor zorgen dat hij een ander hulpmiddel vindt om de drenkeling naar de oever of aan boord te krijgen. Als er iemand dreigt te verdrinken spring dan nooit gelijk het water in.

Waarschuw professionele hulp: Bel 112 29

Als men niet goed kan zwemmen maar ook als men goed kan zwemmen, probeer altijd eerst vanaf de oever of een boot(je) de drenkeling te redden. Je bent dan zelf veilig. Kan men de drenkeling niet vanaf de kant redden ga dan als volgt te werk:  Trek zware kleding en schoenen uit.  Duik nooit in het water, de diepte is meestal niet bekend en de drenkeling kan uit het oog worden verloren.  Laat u voorzichtig in het water zakken. Kan men niet langs de kant het water bereiken, spring dan in hurksprong te water maar probeer hierbij het hoofd boven water te houden.  Nader de drenkeling van achteren zodat deze u niet kan vastpakken.  Slaat hij om zich heen, wacht dan even, en probeer hem/haar te kalmeren.  Omklemt hij u, blijf kalm, haal diep adem en ga met de drenkeling kopje onder.  bevrijdt u zelf hoe-dan-ook!!  Draai de drenkeling op zijn of haar rug en houd het hoofd achterover boven water. (kopgreep)  Bij een onrustige drenkeling beide polsen stevig vastpakken. (polsgreep)  Probeer altijd de drenkeling horizontaal op het droge te brengen. Lukt dit niet, trek hem/haar dan op de rug langs de kant op het droge of aan boord.  Maak knellende kleding rond de hals los. Rugligging, beweeg het slachtoffer niet onnodig.  Bepaal het bewustzijn d.m.v. aanroepen, vragen ogen te openen. Krijgt u geen reactie: dan voorzichtig de schouders schudden. Bij bewusteloosheid: kinlift: hand op het voorhoofd, andere hand pakt de kin met de vingertoppen beet. Breng hoofd iets achterover en breng de kin omhoog. Controleer hoogstens tien seconden de ademhaling: kijken - voelen - luisteren. Bij afwezige ademhaling professionele hulp alarmeren, daarbij aangeven: reanimatie. Start zelf met reanimeren.

Onderkoeling Onderkoeling kan voorkomen als iemand lang te water is geweest. Dit kan ook in de zomer gebeuren. Denk maar eens aan een surfer die uit de kust is geraakt. Iemand die onderkoeld is klaagt meestal over kou. Hij rilt en ziet er erg bleek uit. Ook heeft hij een zwaar gevoel. Het slachtoffer heeft de neiging om te gaan slapen en hij is erg suf.  Zorg ervoor dat het slachtoffer niet verder afkoelt en breng hem/haar op een beschutte plaats. Doe een deken, jas of handdoek om hem/haar heen.  Waarschuw onmiddellijk een arts.  Trek ook alle natte kleding uit. 30

Het kleinste stukje speelgoed Sinterklaas wil altijd erg graag dat zijn knechten genoeg speelgoed maken om ieder kind een heerlijk Sinterklaasfeest te bezorgen. Daarom ging hij op een morgen, een paar weken voor vijf december, alle werkplaatsen langs en zei tegen zijn knechten: "Denk eraan dat je al het hout goed gebruikt om er iets van te maken. Van een heel klein stukje kun je soms nog iets leuks maken." "Maar wat kunnen we dan van die kleine stukjes maken?" vroeg de Timmerpiet, terwijl hij op een hoop afval wees. Sinterklaas bekeek het en zei: "Je kunt er mooie blokken van maken en die verven en met het zaagsel kun je poppen en beesten opvullen." - "Maar kijk nu eens naar dit piepkleine stukje," zei een andere Zwarte Piet, "daar kun je toch echt niets mee beginnen." En hij liet Sinterklaas een stukje hout zien, dat niet groter was dan de helft van zijn pink. Alle knechten schoten in de lach, maar de Sint bekeek het aandachtig, één wenkbrauw ging omhoog, de ander omlaag - dat deed hij altijd als hij heel diep nadacht. "Je zou er een fluitje van kunnen maken," zei hij eindelijk. "Een fluitje!" zei de Timmerpiet. "Een fluitje!" lachte Pedro en hij lachte zó hard, dat hij een buiteling maakte, recht in een hoop zaagsel. "Wie kan er nu van dit kleine stukje hout een fluitje maken?" Sinterklaas glimlachte en pakte een scherp, klein mes van de werkbank. "Dat zal ik je eens laten zien," zei hij. Alle knechten kwamen om hem heen staan; ook Pedro, die vlug het zaagsel van zijn kleren sloeg. Al hebben Zwarte Pieten nog zulke handige, vlugge vingers, niemand kan toch zulke mooie en moeilijke dingen maken als Sinterklaas zelf. Ze keken met grote ogen toe, terwijl hij het hout tussen zijn handen ronddraaide en er een prachtig fluitje van maakte, dat hij versierde door er bloemen en vogeltjes in te snijden. "Luister," zei hij, en toen hij erop blies was het net of er elfjes zongen. Sinterklaas deed het fluitje in een grote, lege zak en zei tegen zijn knechten: "Als je dus heel kleine stukjes hebt, maak er dan fluitjes van." Na die dag sneden de knechten heel veel fluitjes, maar niemand kon zo'n klein fluitje maken als dat van Sinterklaas. Op Sinterklaasavond werd het fluitje met al het andere speelgoed in de zak gedaan, maar het was zó klein, dat het steeds tussen Sinterklaas zijn vingers door glipte als hij in de zak naar een cadeautje zocht. Sinterklaas had al veel huizen bezocht en veel schoenen gevuld, maar het fluitje was nog steeds niet weggegeven. De zak was al half leeg en de Sint begon langzaamaan moe te worden, toen hij bij het huis kwam waar Bobbie Blom woonde. Hij stopte Bobbie's schoen helemaal tot voorin vol, zodat er nog net genoeg plaats overbleef voor een héél klein cadeautje. 31

"Ik geloof dat ik nog een fluitje heb dat daar precies in past," zei Sinterklaas en hij pakte het kleine fluitje, dat hij zelf had gemaakt, uit de zak en legde het in Bobbie's schoen. "Je mag dan het allerkleinste stukje speelgoed zijn, maar je gaat er nog net bij," zei hij vrolijk. "Hé, wat is dat?" Op het tafeltje vlak voor de haard stond een schaal koekjes en een grote thermosfles vol warme chocolademelk. "Lieve Sinterklaas," had Bobbie op een stuk papier geschreven, "dit is voor u. Ik hoop dat u het lekker vindt." "M-m-m!" zei Sinterklaas, terwijl hij van een koekje proefde. "Wat heerlijk en wat een lekkere chocola! Ik ga er even bij zitten, dan rust ik meteen wat uit." En Sinterklaas zakte in een diepe, zachte stoel en strekte zijn benen uit naar het haardvuur. Terwijl hij van de koekjes at, vielen zijn ogen zo af en toe dicht, hij knikkebolde en viel in een diepe slaap. Hij merkte dan ook niet, dat het kleine fluitje over de rand van Bobbie's schoen keek en hem in de gaten hield. Het leek het fluitje of Sinterklaas heel lang sliep. De oude klok in de hoek van de kamer tikte rustig door. Sinterklaas sliep, terwijl in het hele land jongens en meisjes op hun cadeautjes wachtten! De schimmel op het dak hinnikte en de belletjes van zijn tuig rinkelden, maar Sinterklaas bleef slapen. Op het laatst kon het fluitje zich niet langer inhouden. "Probeer Sinterklaas toch wakker te maken," riep het tegen het andere speelgoed. Maar het speelgoed sliep ook. "Lief vuur, help jij me dan," zei het tegen de vrolijke vlammetjes in de haard. Het vuur knetterde zo hard als het kon en de vlammen loeiden en sisten, maar Sinterklaas sliep door... "Lieve klok, kun jij Sinterklaas niet wakker krijgen?" vroeg het fluitje. De klok tikte zo hard hij kon, maar Sinterklaas sliep door... "Mijn hemel, wat moet ik doen," zuchtte het fluitje. "Sinterklaas blijft vast de hele nacht slapen en dan krijgen de kinderen geen speelgoed meer!" En toen blies net meneer de wind jolig in de schoorsteen: "Hoeioei, hoeioei, wat is er toch met jou?" - "O, meneer de wind," zei het fluitje, "kunt u me alstublieft helpen? Sinterklaas slaapt en de nacht is al bijna om." - "Hoeoe," riep de wind weer, "wat kan ik voor je doen?" - "Door me heen blazen," riep het fluitje, "als je dat doet, maak ik geluid en dan kan ik Sinterklaas wakker maken." Dus blies meneer de wind door het fluitje. Eerst floot het heel zachtjes en dat was net of er belletjes tinkelden. Sinterklaas droomde dat er elfjes lachten. Er kwam een glimlach op zijn gezicht, maar hij werd niet wakker. Toen blies de wind iets harder en het fluitje maakte hoge, vrolijke muziek. Sinterklaas droomde nu dat er jongens en meisjes Sinterklaasliedjes zongen; hij bewoog zich een beetje, maar werd niet wakker. Toen blies de wind flink hard en het fluitje maakte een geluid of het buiten stormde. Ik moet eens gaan kijken of mijn schimmel het warm genoeg heeft, dacht Sinterklaas in zijn slaap... Plotseling zat hij met een schok rechtop en was meteen klaar wakker. "Lieve help, ik heb 32

bijna een uur geslapen," zei hij. "Wie zou me gewekt hebben?" Hij keek de kamer rond en zag het fluitje, dat over de rand van de schoen naar hem gluurde, en hoorde de wind, die zich door de schoorsteen naar binnen haastte. Hij nam het fluitje uit de schoen en zei vriendelijk lachend: "Niemand kon me wakker krijgen, behalve jij. Jij bent zo'n klein stukje speelgoed, dat Bobbie je heus niet zal missen en ik heb je hard nodig. Je blijft bij mij." Hij stopte het fluitje in een zak van zijn wijde mantel en haastte zich naar het dak, klom op zijn schimmel en reed weg; het fluitje in zijn zak en de wind achter hem aan. Sinds die tijd gebruikt Sinterklaas ieder jaar opnieuw het fluitje om zijn paard op Sinterklaasavond bij zich te roepen. En sinds die tijd blaast ook ieder jaar op die avond de wind in de schoorsteen... schrijfpiet

33

Kombuis

Lekker witloof uit Vlaams-Brabant Witloof is een gezonde groente, arm aan calorieën en rijk aan vitaminen. Je kunt er een verrassend menu rond bouwen. Witloof is een Vlaams Brabantse specialiteit. In dit wintermenu maken we volop gebruik van witloof of Brussels lof. Koop dus meteen genoeg, want we gebruiken het zowel voor het hoofdgerecht als voor de soep en het aperitiefhapje. Deze keer dus geen dessert. Ik kon - buiten witloofroomijs of witlooftaart, wat op een boot bijna niet klaar te maken valt - geen ander dessert met witloof bedenken. Op het menu: - witloofbootjes met garnalencocktail - witloofsoepje - witloof met kaas en hesp (ham), al dan niet gegratineerd Voor het hoofdgerecht maken we witloof met hesp en kaas op eigenwijze wijze. Gebruik hiervoor twee witloofstronken per persoon. Verwijder de harde kern van de stronken en snijd ze overlangs in twee. Smelt boter in een grote braadpan en laat daar de halve stronken in smoren. Ze mogen een beetje aanbranden, dat verzacht de bittere smaak van het witloof. Van zodra ze echt dreigen aan te branden, voeg je er een half flesje donker bier aan toe. Gebruik je liever geen bier in de keuken, dan kan je het vervangen door kraantjeswater. Laat de witloof stoven tot het beetgaar is. Maak in een sauspannetje bechamelsaus. Als de saus klaar is, neem je ze van het vuur en smelt je er voldoende geraspte kaas in. Wikkel nu rond elk witloofstronkje een snee beenhesp (beenham). Schik ze naast elkaar in een schotel en giet de kaassaus erover. Wie aan boord een oven heeft, kan het geheel, nadat de rest van de geraspte kaas erover gedaan is, nog wat gratineren onder de grill. De soep is heel eenvoudig: stoof een uitje lichtbruin, voeg er fijngesneden stukjes witloof aan toe en laat nog even stoven. Doe er dan bouillon of fond naar keuze bij en laat garen. Als je alles klein genoeg hebt gesneden, hoef je de soep niet te mixen. Werk af met wat (platte) peterselie en/of room. Voor het aperitiefhapje kom je toe met één witloofstronk. Haal de blaadjes er netjes af en schik ze op een schotel. Maak een garnalencocktail met grijze garnalen, mayonaise en gemalen dragon. Leg in elk blaadje een toefje garnalencocktail. Versier met nog wat extra dragon. Aankooptips: - Tegenwoordig wordt er veel witloof uit hydrocultuur verkocht. Deze witloof smaakt wat waterig. Kies liever voor grondwitloof, die is veel lekkerder. - Voor de soep snijd je het witloof fijn, je hoeft daarvoor dus geen mooie stronken te kopen en ze hoeven niet even groot of dik te zijn. Voor het hoofdgerecht neem je best 34

allemaal even dikke stronken, zo zijn ze samen gaar. Voor het aperitiefhapje kan je een kleinere stronk kiezen, je moet de blaadjes immers in je hand kunnen houden. Naargelang hoeveel bootjes je nodig hebt, kies je voor een dunnere of dikkere stronk. Geschiedenis: De volkse overlevering wil dat witloof toevallig werd ontdekt omstreeks 1830 tijdens de Belgische Revolutie met Nederland.. Boer Jan Lammers in Schaarbeek, vlakbij Brussel, bewaarde cichoreiwortels (Buisman) in zijn kelder onder een laagje zand. Tijdens de revolutiedagen van augustus-september 1830 nam hij de vlucht en bij zijn terugkeer ontdekte hij witte scheuten op de wortelen. Hij proefde van de blaadjes en ze smaakten zoet en mals. Hij kwam op het idee de witte blaadjes te verkopen als rauwe wintergroente, als wit loof, omdat er weinig andere groenten ter beschikking waren. Nederland was immers afgesloten en er was weinig vervoer. Toerisme Als je met de boot op het kanaal Mechelen-Leuven vaart, moet je zeker halt houden in Kampenhout (jachthaven 't Sas). Vlakbij bevindt zich het witloofmuseum, er is een witloofrestaurant en je kunt er de witloofroute fietsen of het witloofpad bewandelen Cultuur: gedicht en standbeeld De witloofboer Geworteld in de bijbel van zijn dorp met handen die zijn eigen lot bepalen en woorden die hem nauwelijks vertalen - alles wat hij bereikt ligt op een worp vandaan – zo dekt het jaar hem toe met hard labeur, nooit levensmoe: eerst ´t kiemen van het zaad in ´t prille voorjaarskleed, dan ´t zorgzeer om de plant in hete zomeruren, bij natte herfst soms in de laag een reumabeet met aan zijn winterbed de pruttelende vuren... Maar wanneer ´t witte goud onder zijn ogen rijst wordt plots de grond zijn orgel dat zijn arbeid prijst. Marcel PIRA ( 1929)°

Standbeeld van Luc Mathijs in Kampenhout

35

Mobieltje Het is lekker rustig, al die whatsappende mensen om me heen in de trein, maar niemand kijkt uit het raam! Ik tel zeven mensen die met hun mobieltjes bezig zijn en die helemaal niet zien hoe prachtig de zon ondergaat of hoe het water van de Waal schittert in het lage licht en de vrachtschepen betoverend oranje kleurt. Ik ben de enige met de neus tegen het raam. Ik merk dat het steeds vaker gebeurt dat mensen niet zien, niet horen wat er om hen heen gebeurt doordat ze zitten te whatsappen. Ook in het eetcafé, op het terras, eigenlijk overal. Ik herinner me iemand die bij een rondje werd overgeslagen omdat ze zat te whatsappen. Zij was zeer verbaasd dat ze niets te drinken had gekregen, maar de besteller zei:"Jij neemt toch ook niet deel aan het gesprek!" Ze was verbouwereerd. Maar hieruit blijkt wel dat onze smartphone de baas is. Een creatieve, praktische, veelzijdige baas, zeker wel. Ik vind de smartphone een geweldige uitvinding en ben er blij mee. Ik geniet van de korte berichtjes van mijn kinderen en kleinkinderen, ik word blij van zomaar een foto van een vriendin, ik bel en mail en zoek en vind van alles op dat ding, zó handig. Maar ik wil niet dat-ie de baas wordt over mij. Over niemand eigenlijk. Mijn tip: stop het ding weg zodra het maar kan. Er gaat niets boven een echt contact. Of wil je er 's nachts mee naar bed? Jantine

36

Voor u gelezen Dinsdag 2 september in Amsterdam Het was een belangrijke dag voor watersportend Nederland. Deze dag bestond uit de volgende onderdelen: Opening van de HISWA te water 2014. De HISWA tentoonstelling was meteen een goede aanleiding voor:  Aftrap Waterrecreatie Nederland  Uitreiking van de Motorbootvaren Prijs 2014  Werkconferentie "Naar een Nieuwe BRTN" De voorzitter van de HISWA Vereniging, de heer Peter Brussel memoreerde in zijn openingsspeech onder andere het belang van de samenwerking van drie hoofdclusters, te weten: - het recreatieve/toeristische deel binnen gastvrij Nederland, - het jachtbouw/service en toeleveranciers gedeelte, - de "blauwe waterrecreatie" binnen Recreatietoervaart Nederland. Onder de vlag van SRN (Stichting Recreatietoervaart Nederland) is gezamenlijk met overheden en consumentenorganisaties de "Toekomstvisie Waterrecreatie Nederland 2025" opgesteld. De opening van de HISWA tentoonstelling werd verricht door minister Schultz van Haegen. Zowel Peter Brussel, voorzitter van HISWA Vereniging, als minister Schultz Van Haegen noemden tijdens de opening van de HISWA te water het belang van publiek-private samenwerking voor de ontwikkeling van waterrecreatie in Nederland. Zij gaven ook het belang aan van het blijven investeren in een goed netwerk van vaarwegen, veiligheid, duurzaamheid en innovatie. Deze onderwerpen zijn de speerpunten van Waterrecreatie Nederland. Waterrecreatie Nederland De voorzitter van Waterrecreatie Nederland, Arie Kraaijeveld, heeft tijdens de opening van de HISWA 2014 de nieuwe naam van de SRN onthuld: 'Waterrecreatie Nederland', met gelijktijdig gebruik van een nieuw logo. Hiermee wordt een belangrijke stap gezet naar de vernieuwing van de publiekprivate samenwerking om de ambities van Toekomstvisie Waterrecreatie 2025 te realiseren. Betrokken publieke partners in Waterrecreatie Nederland zijn provincies, Unie van Waterschappen, gemeenten en rijk. Private partners in het bestuur van Waterrecreatie Nederland zijn ANWB, HISWA Vereniging, Platform Waterrecreatie en Sportvisserij Nederland. Zij vertegenwoordigen gezamenlijk meer dan een miljoen georganiseerde en individuele waterrecreanten. Het gaat om waterrecreatie in de volle breedte, waaronder zeilen, motorbootvaren, sportvissen, kitesurfen, waterskiën, sportduiken en kanoën. 37

Met HISWA Vereniging zijn ook zo'n 1.000 watersportbedrijven (van superjachtbouwers tot en met vaarscholen actief in binnen en buitenland) betrokken. Deze bedrijven vertegenwoordigen gezamenlijk twee derde van de omzet en werkgelegenheid in de sector. De waterrecreatiesector is goed voor 2,5 miljard euro omzet en geeft 25.000 mensen werk, die twee miljoen Nederlanders plezier op het water geven.

Varen Doe je Samen is de winnaar van de Nationale Motorbootvaren Prijs 2014 Twee september is de Nationale Motorbootvaren Prijs 2014 uitgereikt aan de heer Theo van de Gazelle, plaatsvervangenddirecteur Rijkswaterstaat. Het project Varen Doe je Samen is de gezamenlijke inspanning van veel direct betrokkenen bij de beroeps- en de recreatievaart. De jury vermeldt in haar rapport onder andere: "de impuls, het opstellen van een convenant en de financiering om deze samenwerking aan te gaan zijn de stuwende en doorslaggevende bijdrage van Rijkswaterstaat." In de voordracht worden alle bij dit project betrokken partijen als provincies, havenbedrijven, belangenorganisaties en SRN genoemd. De meerjarige inspanning om met betrokkenen het Nederlandse vaarwegnet vlot en veilig toegankelijk te maken voor de beroeps- en de recreatievaart, vooral het motorbootvaren is de reden om de Motorbootvaren Prijs 2014 toe te kennen aan Rijkswaterstaat. De site www.varendoejesamen.nl geeft een goed overzicht van alle activiteiten van dit veel omvattende project. Uit de voordrachten is ook genomineerd de heer Hein Eek (www.heineek.nl) vanwege zijn ontwerp dat is gericht op een brede doelgroep. De voordracht voor het nieuwe varen van Hein Eek is genomineerd ter aanmoediging om motorbootvaren toegankelijk te maken voor een brede en ook nieuwe groep watersporters, waaronder watersporters met fysieke beperkingen. De Stichting Apeldoorns Kanaal (www.apeldoornskanaal.com) is genomineerd vanwege de niet aflatende inspanning om dit historisch kanaal weer bevaarbaar te maken. Het is een niet geringe prestatie dat al 20% van de kunstwerken operationeel zijn. De langdurige inzet voor een weer bevaarbaar kanaal verdient een eervoll e vermelding. De jury hoopt een nieuwe voordracht voor deze meerjarige inspanning de komende jaren weer tegemoet te kunnen zien. Ook genomineerd is Recreatieschap de Marrekrite (www.marrekrite.nl). De in het vaargebied Marrekrite bereikte betrokkenheid van beheerder en gebruiker blijft een uniek voorbeeld voor andere vaargebieden. De jury stelt voor om deze sterke nominatie te handhaven en mee te laten dingen naar de Motorbootvaren Prijs in de komende jaren.

38

De Nationale Motorbootvaren Prijs is een initiatief van de Stichting Bevordering Motorbootvaren en heeft ten doel om bijzondere activiteiten die bijdragen aan het plezierig, veilig, actief en attractief motorbootvaren te promoten en te waarderen. In de jury hebben naast voorzitter Nico van Lamsweerde (oud-directeur SRN) zitting Jan Briek (hoofdredacteur Waterkampioen), Linda van der Eijck (directeur VVN), Wiert Omta (Watersportverbond), Epco Ongering(Telegraaf/Vaarkrant), Hans Papenburg (hoofdredacteur Motorboot)) en John Waleveld (oud-bestuurder en erelid KNMC). Alle informatie, evenals het juryrapport, is te vinden op de website www.motorbootvarenprijs.nl.

Motorbootvaren Prijs 2014 Het voorlichtingsproject om de veiligheid op het water te verbeteren "Varen doe je samen", is door de jury van de Motorbootvaren Prijs 2014 als winnaar aangewezen. Deze prijs is dit jaar toegekend aan Rijkswaterstaat (RWS) vanwege haar doorslaggevende bijdrage als initiatiefnemer van het eerste uur, opsteller van het convenant en meerjarige inspanning en cofinanciering. De prijs is bij aanvang van de werkconferentie uitgereikt aan de heer Theo van Gazelle, HID Midden-Nederland en plv. DG. Hij gaf in zijn dankwoord aan dat RWS in de komende vijf jaar zal blijven investeren om de gezamenlijke doelstelling te halen Samen aan de slag voor een nieuw BRTN De contouren van de nieuwe Beleidsvisie Recreatietoervaart (BRTN) dienen te worden aangescherpt. De Beleidsvisie dient dan ook een vervolg te krijgen in de uitvoering voor de periode vanaf 2015 tot 2020. Reden waarom de werkconferentie is belegd, waarbij diverse vertegenwoordigers van de private en publieke sector hun bijdrage hebben geleverd van de nieuwe organisatie Waterrecreatie Nederland. Aangezien het VNM lid is van het Platform Waterrecreatie, was Peter Bos (bestuurslid VNM) als afgevaardigde van het VNM hierbij aanwezig. De Beleidsvisie 2015-2020 is gericht op kwaliteitsverbetering van de waterrecreatie. De vaarwegen zijn volgens de BRTN verdeeld in verschillende categorieën, waarbij doorvaarthoogte en vaardiepte als maatstaf zijn gehanteerd, naast het belang van de route. Knelpunten dienen te worden voorkomen. In het regionale gedeelte van de werksessie konden partijen aangeven waar nog knelpunten voorkomen, die niet voldoen aan het gestelde in de BRTN. In de thematische sessie werden de aanwezigen uitgenodigd een visie te ontwikkelen op de onderdelen veiligheid, duurzaamheid, grenzeloos varen, sloepen, kennis, kwaliteit en informatievoorziening evenals borging en samenwerking. Hierbij ontstonden interessante discussies over de (on-)mogelijkheid van een 39

basisvaarbewijs, de opkomst van de sloepenvaart, gescheiden vaargeulen, aanlegvoorzieningen, groene golf, vuilwaterinzameling, enzovoorts. Alle aangedragen knelpunten en ideeën zullen door Waterrecreatie Nederland worden geïnventariseerd, verwerkt en teruggekoppeld. Vanaf 6 september jl. is de website www.waterrecreatienederland.nl in de lucht, waarop alle informatie is te vinden over de toekomstvisie, thema's, en projecten. Peter Bos, bestuurslid VNM.

Open brug passé met kantelsluis Bij Kantelsluis gaat brug niet omhoog, maar het schip naar beneden De Zeelandbrug, Ketelbrug en Haringvlietbrug zorgen tijdens het vaarseizoen gezamenlijk voor gemiddeld zo'n 15 kilometer file per dag, met een forse piek in de zomermaanden. Dan moeten de bruggen regelmatig open voor passerende jachten. Royal HaskoningDHV bedacht een manier om dit fileleed te voorkomen. Met een Kantelsluis gaat de brug niet omhoog, maar gaat het schip naar beneden. 40

De Kantelsluis is een drijvende buis die per vaarrichting ruimte biedt voor vijf jachten. In de buis liggen twee kanalen, gevuld met water. Als de buis recht ligt, is het wateroppervlak 4 meter lager dan het buitenwater. Carolus Poldervaart, ontwerper bij Royal Haskoning DHV: "Nadat een jacht de sluis is ingevaren, kantelt de sluis. Daardoor zakt het schip in totaal 8 meter naar beneden. Zodra het schip onder de brug door is, kantelt de sluis terug en ligt het schip weer op het niveau van het buitenwater. Bij drukke autobruggen als de Zeelandbrug, Haringvlietbrug en Ketelbrug kunnen daardoor bijna alle jachten passeren zonder dat de brug open hoeft. Geen wachtende auto's en ook geen wachtende jachten." Geen kermisattractie De Kantelsluis verpompt geen water, er wordt tijdens het proces geen ballast verplaatst, de sluis gaat niet omhoog of omlaag en veranderd niet van plek. De enige beweging is het draaien. Poldervaart: "De draaiing moet beperkt blijven. Allereerst om er voor te zorgen dat de randen van de sluis de mast van een schip niet raken. En ook vanwege de beleving. De sluis hoeft geen kermisattractie te worden." Energieverbruik: gelijk aan een spaarlamp die 4 uur brandt Het energieverbruik van de Kantelsluis is bijzonder laag. Poldervaart: "In drie minuten moet de sluis 32 graden gedraaid zijn. Het duurt dertig seconden om de kanteling 'op gang' te brengen. Bij normale weersomstandigheden kost dat 0,04 kWh - net zo weinig 41

als een spaarlamp die 4 uur brandt." De buis moet ook weer remmen. Door de remmende kracht wordt weer energie teruggewonnen. De buis wordt ook voorzien van zonnepanelen. Die energiebronnen zorgen voor het kantelen, voor verlichting, en het sluiten en openen van de sluisdeuren. In totaal kunnen vijf jachten tegelijk van de sluis gebruik maken. De sluis wordt gemaakt van staal en op een scheepswerf gebouwd. Zodra hij naar z'n werkplek is versleept, kunnen per uur 15 tot 30 'te hoge' jachten de brug passeren zonder dat de brug open hoeft. Kleinere zeiljachten en motorjachten varen gewoon langs de sluis onder de brug door. Baten hoger dan kosten Het bouwen van de sluis vergt, afhankelijk van de afmetingen, een investering van 60 miljoen euro, maar levert uiteindelijk veel op. Uit een Maatschappelijke Kosten en Batenanalyse (MKBA) blijkt dat de sluis onder de Haringvlietbrug over een periode van 25 jaar per saldo 100 miljoen euro oplevert. De terugverdientijd van de sluis is 12 jaar. Kantelsluis in cijfers 190 meter lang Kantelhoek + en - 15 graden Maximale masthoogte 21 meter Duur passage 20 minuten

48 meter breed Vergroting doorvaarthoogte 8 meter Aantal jachten 5 Energieverbruik energie neutraal

VAMEX Omruilactie papieren vaarbewijzen VAMEX is gestart met de voorbereiding van de al langer aangekondigde omruilactie van de sterk verouderde papieren vaarbewijzen. In het laatste kwartaal van dit jaar zal worden begonnen met het aanschrijven van in totaal meer dan 100.000 actieve vaarbewijshouders die in het bezit zijn van een papieren vaarbewijs, dat is afgegeven vanaf 1982 t/m 2001. Het nieuwe vaarbewijs is handzamer, minder fraudegevoelig en is tevens geschikt voor het buitenland (ICC). Bovendien staat er geen vervaldatum meer op vermeld, aangezien het vaarbewijs vanaf 1 juli 2014 onbeperkt geldig geworden is. De betreffende groep vaarbewijshouders wordt naar verwachting tot 1 januari 2016 in de gelegenheid gesteld het oude vaarbewijs gratis om te ruilen voor een nieuw exemplaar. Vanaf die datum wordt het papieren vaarbewijs niet meer als geldig vaarbewijs geaccepteerd.

42

43

Bewijs dat je kunt varen In 2011 schreef men al: "Het Binnenvaartpolitiereglement (BPR) schrijft voor dat een schip alleen mag varen met een "daartoe bekwaam" persoon aan het roer. Diegene die dus aan het roer staat moet kunnen varen. Maar hoe kun je laten zien dat je kunt varen? Op de weg is dat redelijk gemakkelijk; iedereen die een gemotoriseerd voertuig stuurt moet een rijbewijs hebben. Op het water is dat helaas anders. Een beroepsschipper moet een (beperkt) groot vaarbewijs hebben. Een pleziervaarder op een jacht langer dan 15 meter of een motorboot die sneller kan varen dan 20 km/uur moet een klein vaarbewijs hebben. Maar de schipper van een boot (met of zonder motor, met of zonder kajuit) kleiner dan 15 meter en die niet harder kan dan 20 km/u - en dat zijn de meeste - hoeft helemaal geen klein vaarbewijs te hebben. Hoe kan je dan bewijzen dat je kunt varen?" Bron: Vaarwijzer Nieuwsbrief Ben Ros van VBO Vaarbewijsopleidingen: "Er is een heel grote groep watersporters voor wie het klein vaarbewijs niet verplicht is. Wij vinden het belangrijk dat ook deze groep kan aantonen dat zij bekwaam zijn een pleziervaartuig te besturen. Daarom introduceren wij nu het 'Watersport Vaarbewijs'. Een bewijs speciaal voor die (aspirant) watersporters voor wie het Klein Vaarbewijs niet verplicht is. Dus voor hen die varen op een schip kleiner dan 15 meter dat niet sneller kan dan 20 km/uur." "Het nieuwe watersport vaarbewijs is geen verplicht vaarbewijs, maar toont wel aan dat de houder over de minimaal benodigde kennis beschikt om veilig het water op te gaan", aldus VBO. Welke kennis dat is wordt bekend gemaakt bij de introductie van het nieuwe 'vaarbewijs' op 26 september. Bron Vaarwijzer Nieuwsbrief. Hierop vooruitlopend heeft men examenorganisatie Vamex om een eerste reactie gevraagd. Ingewer de Boer, voorzitter van de Vamex reageert namens Vamex: "Het Vamex-bestuur vindt het promoten van een nep vaarbewijs een ongepaste en ongewenste actie en neemt daar afstand van. Het bestuur is van mening dat een dergelijk 'vaarbewijs' een negatieve invloed kan hebben op het aantal recreatievaarders dat, hoewel zij dat niet verplicht zijn, wel het officiële 'Klein Vaarbewijs' wil behalen. Het gevaar dit soort (commerciële) vaarbewijzen die een wettelijke basis en status suggereren is, dat er misvattingen bij de consument ontstaan." Vaste lezers van de Vaarwijzer Nieuwsbrief kennen inmiddels mijn standpunt dat ik het wenselijk vindt als iedere schipper minimaal een "instap" vaarbewijs heeft. Een klein vaarbewijs net onder het niveau van Klein Vaarbewijs I en wellicht beperkt tot een bepaald vaargebied. Ik ben echter van mening dat dit alleen kan via de officiële weg en dus een door de overheid erkend en verplicht diploma moet zijn. Elke opleider mag in principe aan zijn of haar cursisten een certificaat overhandigen waaruit blijkt dat de cursist de cursus met goed gevolg heeft doorlopen. Een dergelijk diploma heeft echter pas waarde als de opleiding volgens een vast en controleerbaar programma wordt gegeven. Naast de officiële vaarpapieren die door de overheid zijn erkend kunt u daarvoor in Nederland terecht bij de erkende CWO opleidingen en enkele aanbieders van RYA 44

opleidingen. Aan de andere kant verdient VBO toch ook respect dat men het aandurft op deze wijze de discussie over welke kennis nodig is om veilig het water op te gaan in een klap weer bovenaan de agenda zet. Discussieer mee en reageer op dit onderwerp op de website ...www.vaarwijzer.info Als wij ooit tot een Europees Vaarbewijs willen komen, dan moeten wij in Nederland vooral doorgaan met het versnipperen van onze vaar papieren. De ANWB, HISWA en Watersportverbond hebben samen het CWO opgezet. Maar apart daarvan houden we nog het Vaarbewijs 1 en 2, het TKN examen en het Marifoon certificaat. Allemaal geheel of gedeeltelijk nodig om verantwoord te varen op binnenwater en op Zee. Om in het buitenland te varen is dan weer het ICC nodig, wat je krijgt na het behalen van een van de andere documenten. Voeg daar nu weer een exemplaar het nieuwe watersportvaarbewijs bij. Stel je het rijbewijs voor, voor eenrichtingverkeer straten een examen, voor rotondes een apart examen, voor sportwagens een apart examen, voor het lezen van een Tom Tom een apart examen en ga zo maar door. Het totaal vormt dan je rijbewijs. Dat zouden we ook niet accepteren. Dus laten we eens komen tot een echt universeel poldermodel, CWO praktijk gekoppeld aan een theorie examen van de Vamex. Voor slechts 3 categorieën, A: water, (Grote rivieren zoals Westerschelde, Rijn, Waal, etc.), B water, Alles tussen A en C. C: afgesloten plassen en meren. En dan nog D: harder dan bv 20 km uur en 15 meter: Klaar zijn we. Maar weer een nieuw wildgroei papiertje dat niet in de wereld erkend wordt, NEE. We maken os toch belachelijk. Zelfs in bureaucratische landen als India is er niet zo'n versnippering.

Verplichte asbestinventarisatie pleziervaartuigen De Inspectie Leefomgeving en Transport (IL&T) van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M) heeft in een brief ( 5 juni 2014) gericht aan de KNMC laten weten dat met ingang van augustus 2014 IL&T strenger gaat handhaven op de naleving van het Asbestverwijderingsbesluit 2005. In deze brief heeft IL&T aan de KNMC verzocht een bijdrage te leveren aan de voorlichting in de beschikbare communicatiemiddelen, zoals website, periodieken en nieuwsbrieven. Het VNM heeft de inhoud van deze brief getoetst en meldt daarover het volgende: Het betreft geen nieuwe regelgeving, maar voorgenomen handhaving bij de eigenaren van pleziervaartuigen. Hierbij heeft IL&T aangegeven: dat voor alle pleziervaartuigen gebouwd voor één januari 1994 geldt dat er een redelijk vermoeden bestaat dat er bij de bouw van het schip asbest is gebruikt. 45

Voor al deze pleziervaartuigen zou dan moeten gelden dat er een asbestinventarisatierapport aanwezig moet zijn anders mag er niet aan het schip worden gewerkt indien er sprake is van gehele of gedeeltelijke demontage. Het maakt daarbij niet uit of de werkzaamheden uitgevoerd worden door de eigenaar zelf of dat een scheepsonderhoudsbedrijf de opdracht daartoe krijgt. Dit bevestigde IL&T op 16 juli in een email aan het VNM. IL&T noemt in haar brief pittige sancties, het kan gaan om een bestuurlijke strafbeschikking van € 1.500,00 ten laste van de eigenaar van het pleziervaartuig. Wordt deze materie zo heet gegeten als opgediend? Ik denk van niet. Het VNM heeft contact opgenomen met Hiswa Vereniging en hun standpunt hierover gevraagd. Net als iedereen onderschrijft Hiswa de gevaren van asbest voor de gezondheid. Hiswa is het niet eens met de zienswijze van IL&T dat elk schip gebouwd vóór 1994 automatisch "een redelijk vermoeden" oplevert. Alleen zou volgens het Asbestverwijderingsbesluit 2005 de eigenaar van een pleziervaartuig over een asbestinventarisatierapport moeten beschikken indien de eigenaar w eet of redelijkerwijs kan weten dat asbest aanwezig is. In het verleden zijn pleziervaartuigen gebouwd met een droge uitlaat met isolatiemateriaal en/of met een vetgesmeerde schroefas met pakkingkoord waarin asbest verwerkt was. Vanaf 1994 was het gebruik van asbest in z'n geheel reeds verboden. Uitlaatflenspakkingen en cilinderkoppak-kingen met asbest zijn in het Asbestverwijderingsbesluit 2005 onder de uitzonderingen gesteld, alle inwendige pakkingen in motorinstallaties mogen dus blijven zitten. Hiswa heeft bezwaar aangetekend bij IL&T en verzocht te bevestigen of men met de interpretatie van Hiswa instemt en tevens verzocht om een redelijke termijn van 2 jaar te verlenen om alsnog een asbestinventarisatierapport te verkrijgen, indien dat aan de orde is, voordat een sanctie wordt opgelegd. Het VNM heeft aan Hiswa laten weten het hiermee volledig eens te zijn. Wat kunnen wij er momenteel aan doen? Het lijkt mij nuttig dat alle eigenaren van pleziervaartuigen van vóór 1994 met een droge uitlaat controleren of ze al een nieuwe asbestvrije isolatie van de droge uitlaat hebben. Zo niet, laat de verdachte isolatie uit je schip verwijderen en asbestvrije isolatie aanbrengen. Ook als het pakkingkoord van de vetgesmeerde schroefas vanaf 1994 nog nooit vernieuwd is, moet die er nu uit! Ingewikkelder is deze materie m.i. niet. Overigens krijgen de Hiswa leden de gelegenheid een asbestherkenningscursus te doen en zullen Hiswa scheepsonderhoudsbedrijven alarm moeten slaan als zij werkelijk asbest aantreffen. Het VNM heeft een gecertificeerd Asbestinventarisatie bedrijf gevonden die ons opgegeven heeft een Asbestinventarisatie voor pleziervaartuigen op te maken voor € 125,00 zonder bijkomende kosten, het bedrijf heeft landelijke dekking. Het VNM secretariaat kan aan geïnteresseerden naam en adres van dit bedrijf opgeven.

46

Voorwaardelijke taakstraf voor dodelijke aanvaring De schipper die vorig jaar juni met zijn vrachtschip op het Prinses Margrietkanaal in Grou een motorjacht overvoer, is door de rechter veroordeeld tot een voorwaardelijke taakstraf van 120 uur voor zijn aandeel in het dodelijke ongeluk. De opvarenden van het jacht, een echtpaar, kwamen om het leven. De straf, met een proeftijd van twee jaar, is lager dan het Openbaar Ministerie had geëist. De officier van justi-tie had om een taakstraf van 170 uur gevraagd, waarvan 70 uur voorwaardelijk. De rechter stelde dat de schipper onvoldoende voorzorgsmaatregelen had genomen om het ongeluk te voorkomen. Zo had hij zijn voormast, waaraan een camera zat, tijdelijk neergeklapt. Schuldbewust Voor de rechter woog zwaar mee dat de schipper veel spijt heeft en schuldbewust is. Hij wordt bovendien gezien als een zorgvuldig stuurman. 'Hij heeft een portret van de beide slachtoffers in zijn stuurhut, zodat hij dagelijks wordt herinnerd aan het ongeluk', aldus een persvoorlichter van justitie. (HH) Schuttevaer, 10-10-’14

47

Biesbosch is geen pretpark! MADE - In Made is het formele verzet gestart tegen plannen om een betaald vignet (40-50 euro) in te voeren voor bezoekers van de Biesbosch. Dat gebeurde in het gemeentehuis van gemeente Drimmelen waar wethouder Hans Kuijpers '1300 keer nee' tegen het Biesbosch entree kreeg overhandigd. Dat in de vorm van 1300 handtekeningen tegen het vignetplan van het Parkschap Nationaal park De Biesbosch. "Laat de Biesbosch wat ie is, breek de natuur niet verder af. Met de invoering van een betaald Biesbosvignet wordt de Biesbosch een pretpark", aldus de initiatiefnemers Cor Baggerman uit Nieuwendijk en Bert de Paauw uit Werkendam. De 'nee'-stemmers, voornamelijk watersporters, zien het vignet als een verkapte vaarbelasting. Het Parkschap Nationaal Park de Biesbosch ziet het vignet als 'natuurbijdrage'. Bron: BN De Stem

48

Grijze golf probleem voor jachthavens Doordat ouderen de komende jaren stoppen met varen, wordt het steeds stiller in de haven Veel jachthavens in Nederland hebben het moeilijk. Het aantal mensen met een eigen boot neemt af en de mensen die wel een boot hebben worden gemiddeld steeds ouder. Maar zij zullen de komende jaren ook stoppen met varen, dus wordt het stil in de jachthaven. Geert Dijks van branchevereniging HISWA vindt dat jachthavens op die ontwikkelingen moeten inspringen om het hoofd boven water te kunnen houden. "In 1980 had 2,5 procent van de 40-jarigen een eigen boot, nu is dat nog maar 1 procent". Hij hoopt dat jongeren de weg zullen vinden naar de haven door meer in te zetten op bijvoorbeeld het verhuur van boten. Toekomst Ook Nanke den Daas ziet het leger worden in haar vier jachthavens: "10 jaar geleden lag 99% van de jachthavens vol. Op dit moment is dat nog maar 75 tot 80 procent". Dat komt, doordat de nieuwe generatie watersporter wat anders wil dan die van vroeger. Daarom probeert zij haar havens nu anders in te richten: "Een om ook te zijn". Met in haar havens meer cultuur, betere restaurants, bijzondere overnachtingen en waterspeeltuigen voor kinderen, zet zij koers naar de toekomst.

Kerstnacht Klokken luiden in de steden, Alle haat is nu weer vrede. Heel de wereld viert feest, alsof 't nooit anders is geweest.

Men houdt de vrede maar voor de schijn, want zonder haat is er geen pijn. We zijn maar even voor, voor één nacht, één keer zonder geweten.

Het kerstfeest is weer ingetreden, en alle hier op aard zijn een. Maar na een ogenblik van liefde, is de onrust weer om ons heen.

Op kerstnacht wil het vrede zijn, heel de wereld viert het feest. Een ieder zingt en is weer blij, Alsof het nooit anders is geweest.

Men kan niet haten in die nacht, die ons het kindje heeft gebracht. Maar morgen is die mooie nacht, Door vele weer vergeten. 49

Wist je dat …        

Er op het Brielse Meer gestreden wordt om een waterskitrofee Dat niet heel apart is Wel als deze 'Krasse Knarren Trofee' heet Deze gewonnen is door een 83 jarige vrouw Zij op de foto te zien is Zij daarmee ook de krant en televisie gehaald heeft Zij waterski demonstraties heeft gegeven tijdens de Dutch Master Shortboard Zij daarmee weer de televisie gehaald heeft

     

De tweede Juliana sluis te Gouda geopend is De beroep- en recreatievaart nu gescheiden van elkaar geschut kunnen worden Dit meer capaciteit, veiligheid en bedrijfszekerheid biedt Het monumentale bedieningsgebouw is opgeknapt en ondergronds is uitgebreid De uitbreiding ruimte geeft aan computers, kantine en warmtekoude opslag Het gebouw nu 's zomers gekoeld en 's winter verwarmd kan worden

                   

Er al twee miljoen kubieke meter bagger uit de Vecht verwijderd is Het slib dat uit de Vecht komt flink vervuild is De rivier nog nooit eerder uitgebaggerd is Er vroeger bedrijven loosden op de Vecht Er totaal 2,5 miljoen kuub uit moet Daarvoor zo'n 5000 volle binnenvaartschepen nodig zijn Er leden zijn die hieraan hun steentje hebben bijgedragen Alle arken inmiddels aangesloten zijn op het riool Bedrijven niet meer mogen lozen de Vecht daardoor in de toekomst schoon en helder water heeft De Vecht oorspronkelijk een zijrivier van de Rijn is De Romeinen deze gebruikte als handelsroute naar Scandinavië Er talloze archeologische vondsten naar boven zijn gekomen Deze in een tentoonstelling in Fort Pampus te zien zijn Er veel munitie uit de Tweede Wereldoorlog is gevonden Er toen getracht is de spoorbrug bij Weesp te bombarderen Dit voor veel bommen in de Vecht heeft gezorgd Alle munitie veilig uit de Vecht gehaald moest worden Dat in totaal drie maanden extra kostte Daardoor het project pas in het voorjaar 2015 klaar is

51

           

De Wereldhavendagen 450.00 bezoekers hadden Dit 50.00 meer is dan vorig jaar, maar geen record Dit mede door het goede weer kwam De 'Karel Doorman' de grote publiekstrekker was De Wereldhavendagen voor de 37ste keer werden gehouden Men schepen kon bezoeken en excursies door de havens kon maken Er zeven marineschepen naar Rotterdam kwamen Ook het zeilschip "The Flyer One" er was Conny van Rietschoten in 1986 de Whitebread Race hiermee won Dat de voorloper van de Volvo Ocean Race was Er zaterdagavond een grote show bij de Erasmusbrug was Dat gevolgd werd door vuurwerkspektakel

Gastvrijheid Heb je het volgende ook al wel eens meegemaakt? Je wordt door de havenmeester hartelijk welkom geheten in de haven. Na het afrekenen van het liggeld loop je nog even rond en je komt onderstaand bord tegen. Dat geeft dan naar mijn idee een heel ander gevoel.

Dit bord staat toch wel in schril contrast met de vriendelijke woorden van de havenmeester. 'Alles mag, niets moet' en zolang je hierbij maar geen overlast veroorzaakt, is dat ongeveer het thema van een watersporter. Maar bovenstaand bord zegt dat zo goed als niets mag. Voor mij is dit toch wel een reden om niet snel weer een bezoek te brengen aan deze haven. Naam bij de redactie bekend 52

Kerstworkshop! Een veelzijdig ajour gestoken kerstkrans Voor op een schaal met kaarsjes/lichtjes of voor aan de deur!!

Waar: Eetcafé de Maas Wanneer : woensdagavond 10 dec. 19.00 uur tot 22.30 uur Kosten incl. koffie/thee met verrassing en een hapje tussendoor. € 29.50 p.p. Voor informatie of aanmelden: Eetcafé De Maas 0418 - 66 32 16 Vragen naar Regie !!

53

Het bestuur en de redactie wenst u: 12 maanden gezondheid 52 weken geluk 365 dagen wijsheid 8760 uren succes 525600 minuten liefde en 31536000 seconden energie

een vrolijk Kerstfeest en gelukkig Nieuwjaar

54

55

Hoog water 1995

In 2015 is het 20 jaar geleden dat de Nederlandse dijken, en vooral het water van Maas en Waal het wereldnieuws binnenstroomden. Tweehonderdduizend polderbewoners in Gelderland krijgen het bevel tot evacuatie. Alle inwoners van het land van Maas en Waal verlaten het gebied. Allemaal? Neen, haveneigenaar Henk Mom beslist om in de haven te blijven. Mét hem beslissen verschillende havenbewoners om bang af te wachten tot het water zakt. 56

Op het moment van de jaarwisseling (1994-1995) is Nederland er vrij gerust in. In 1993 en 1994 heeft het water van de grote rivieren al heel hoog gestaan. De kans dat dit voor het derde jaar op rij gebeurt is toch wel heel klein… of niet soms? Eind januari 1995 kennen Duitsland, Frankrijk en België echter wateroverlast. De zijrivieren van de Maas treden buiten hun oevers. En al dat water stroomt richting Nederland. Op woensdag 25 januari 1995 stijgt het water in de Rijn, Waal, IJssel en Neder-Rijn "tot een niveau van minstens 15,50 meter. Een stijging van vijf meter in evenzoveel dagen is volgens Rijkswaterstaat 'spectaculair. De Gelderse polderdistricten en waterschappen openen het overleg met Rijkswaterstaat over preventieve afspraken." Dichter Hendrik Marsman schildert het Land van Maas en Waal als volgt: Denkend aan Holland zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan. Maar eind januari 1995 zien de bewoners van Gelderland, hoe deze rustige, brede rivieren wassen tot een immense dreiging. Met een ziedende kracht groeit het water. De dijken dreigen te bezwijken voor haar macht. De crisisstaf in Gelderland beslist op 30 januari tot de evacuatie van 85.000 mensen. Een dag later, op 31 januari, valt de beslissing dat nog eens een ruim 100.000 bewoners hun huis en thuis moeten verlaten. De evacuatie geldt ook voor honderdduizenden stuks rundvee, varkens en meer dan een miljoen kippen. Op 1 februari verwacht Rijkswaterstaat immers bij Lobith een waterstand van 16,70 meter boven NAP. 16,70 meter boven NAP Het Normaal Amsterdams Peil (NAP) is de normalisering van het Amsterdams Peil, dat in 1684 werd aangenomen. Deze normalisering gebeurde tussen 1885 en 1894. "35.000 zichtbare peilmerken, meestal bronzen boutjes met het opschrift NAP, aangebracht in kaden, muren, bouwwerken of op palen en bovendien 400 ondergrondse peilmerken" geven dit NAP weer. Het is de "referentiehoogte waaraan hoogtemetingen in Nederland, Duitsland, Noorwegen, Zweden en Finland worden gerelateerd". Opmerkelijk is dat in België de Tweede Algemene Wateraanpassing wordt gebruikt. Deze ligt 2,33 meter lager dan het NAP. Een week lang bang afwachten De eerste week van februari 1995 zullen de 200.000 geëvacueerden bange momenten beleven, een dijkbreuk betekent immers dat hun woningen overspoeld worden door 5 tot 6 meter water. Vandaag valt het moeilijk in te schatten aan welk onnoemelijk leed, angst en onzekerheid zij toen ten prooi vielen. Wie het meemaakte, heeft voldoende aan een foto om de ervaringen en de verhalen naar boven te halen, opnieuw tot leven te wekken. In de jachthaven van Alem beslissen haveneigenaar Henk Mom en enkele bewoners van de haven om te blijven. Zij wachten tot het water terug zakt. 57

Achteraf rijst de vraag of de beslissing tot evacuatie een overdreven paniekreactie was. Elja Diepenbrock wijst erop dat de "bestuurlijke lappendeken" die Gelderland is, alvast voor spanningen zorgde tussen bestuurders, ambtenaren en bewoners. Johan Hoe de bewoners van de jachthaven van Alem deze periode beleefden? Dat lees je in de volgende edities van De Preekstoel. Bronnen: -De Gelderlander, "Op de vlucht voor het water. Kroniek van een bange week in Gelderland." -Diepenbrock, Elja, "Evacuatie 1995: Bestuurders en ambtenaren onthullen." -http://nl.wikipedia.org/wiki/Normaal_Amsterdams_Peil

Luchtfoto situatie 30 januari 1995 bij normale waterstand

dezelfde huisjes situatie november 2014

De Groote Oorlog 100 jaar geleden... …viel Duitsland België binnen, het startsein voor de Eerste Wereldoorlog, die 9 miljoen soldaten het leven kostte. Over het aantal burgerslachtoffers bestaan slechts schattingen. In de periode 2014-2018 besteden heel wat landen aandacht aan deze grote wereldbrand. In Nederland is de aandacht iets minder, Nederland was immers neutraal. Toch loont het ook de moeite om eens stil te staan, zeker met betrekking tot een actuele problematiek: asielzoekers.

58

Nederland werd immers overspoeld door Belgische asielzoekers. "Nederland ervaart het conflict als tijdelijk en organiseert de opvang gemoedelijk en gul. In Rotterdam wil iedereen een Belg in huis en in Amsterdam brengt een collecte 250 gulden op voor negenhonderd aangespoelden. (DS) Na de val van Antwerpen stromen tienduizenden toe. De bevoegde Nederlandse minister Pieter Cort van der Linden stelde zich de vraag naar de opvangkracht: "Hoeveel vluchtelingen kunnen de gemeenten aan?" Een belangrijke vraag, want op 1 november 1914 hebben 323.000 Belgische asielzoekers hun toevlucht tot Nederland gezocht. De aanvankelijke gastvrijheid krijgt een grimmig trekje. Nederland probeert van haar asielzoekers af te geraken. Zij kunnen gratis de boot op naar Engeland. Of misschien gaan ze gewoon beter terug naar België? Diverse kranten – waaronder De Maasbode – berichten over de "Duitse beleefdheid, over de grote voedselvoorraden in België en over het feit dat alles er in orde is." (DS) Het heeft effect, want in december 1914 zijn er nog slechts (slechts?) 124.000 Belgische asielzoekers in Nederland. Vier jaar lang blijft dat ongeveer hetzelfde aantal. Vier jaar lang zal Nederland dus zorg dragen voor ongeveer 1% van de huidige Belgische bevolking. In 1915 zorgden de Duitsers ervoor dat de grens – in twee richtingen – hermetisch dicht gaat. Van Knokke tot Aken bouwden zij een "prikkeldraadgordijn" de zgn. Dodendraad die onder hoogspanning werd gezet. Van de mensen die toch probeerden de grens over te steken, liet een duizendtal hierbij het leven.

59

Het is ook nog het vermelden waard dat de trappisten(!) van Achel (De Kluis) hun beste beentje voor zetten om mensen toch veilig de grens Nederland-België over te krijgen! Johan Bronnen: - De Standaard, "De schijn van gastvrijheid. Vlamingen vluchten massaal naar Nederland." 8 oktober 2014 - http://www.dodendraad.org/index.php/teksten3/algemene-geschiedenis - http://www.wereldoorlog1418.nl/elektrischen-draad/ - http://www.noordlimburg1914-1918.be

Dichtgevroren Rally Het einde van het jaar nadert, de feestdagen komen eraan en voordat je het weet is het weer tijd voor de bevroren rally! Na vorig jaar de bevroren rally voor het eerst meegemaakt te hebben, mogen wij nu als trotse winnaars zelf de rally organiseren. Bij dezen willen wij ons even voorstellen. Wij zijn Anne de Ree, Manon Emans, Bo Vissers, Rick Leerintveld en Danny de Rouw. Velen kennen ons als barmeisjes van Eetcafé De Maas en daarnaast hebben wij twee sterke mannen die mee zullen organiseren. Deze traditionele speurtocht, met als vervoermiddel de auto, zal plaatsvinden op 8 februari 2015. Zoals altijd begint de dichtgevroren rally bij Eetcafé De Maas, waar u om 10.30 uur wordt ontvangen met een kopje koffie of thee. Om 11.00 uur zal de dichtgevroren rally van start gaan en om de beurt zal er een auto vertrekken. Rond 14.00 uur gaan we gezamenlijk lunchen en zal er een activiteit plaatsvinden. Hierna wordt de rally vervolgd om uiteindelijk weer in Eetcafé De Maas te finishen, waar om ca. 17.00 uur iedereen weer één voor één binnen komt druppelen zodat wij de scores op kunnen tellen. Als iedereen binnen is en de scores bekend zijn zal om ca 17.30 uur de prijsuitreiking plaatsvinden! Na de prijsuitreiking serveren Tom en Regie, voor degene die willen deelnemen, een overheerlijk stamppottenbuffet. Het is niet verplicht hieraan deel te nemen, maar zeker een aanrader! Als je wilt deelnemen dan kun je dit op het inschrijfformulier aangeven. De route die gereden gaat worden blijft nog geheim tot de start van de rally. Wel willen we jullie nog meegeven dat de dichtgevroren rally van dit jaar een thema heeft: Holland !! Wij willen dit thema graag terugzien in jullie kleding en of accessoires. De meest originele outfit wordt beloond. Dus doe je best. 60

Wij gaan er een leuke, verrassende editie van maken. Ons motto is: hoe meer zielen hoe meer vreugd! En daarom hopen wij op zoveel mogelijk deelnemers. Wij garanderen dat het een prachtige dag vol verrassingen gaat worden. Wij vragen om 8 februari vrij te houden in jullie agenda en in te schrijven voor deze bijzondere dichtgevroren rally want wij hebben jullie nodig om er een spetterende editie van te maken!! Nadere informatie over het inschrijfgeld en het inschrijfformulier vindt u op het inschrijfformulier achter in deze Preekstoel Namens de organisatie Anne de Ree

35 jaar WSV Alem Voor u gelezen: De Preekstoel In 1980 werd de watersportvereniging WSV Alem opgericht. 35 jaar geleden dus. Een reden voor ons om even bij een en ander stil te staan. Niet om nostalgisch stil te staan bij de goeie ouwe tijd. Wij kijken naar het verleden met het oog op morgen, op de toekomst. Daartoe vlooiden wij de Preekstoel uit, toen en vandaag de spreekbuis van de watersportvereniging. Maar wij gingen ook praten met enkele bevoorrechte getuigen. In het eerste nummer van het "Klubblad"(!) lezen wij: "De eerste belegde vergadering met belangstellenden werd gehouden op 21 april." Het valt op hoe in die pioniersjaren er toch ook nood is aan helpende handen. Een oproep om illustraties of tekeningen te bezorgen, een oproep om verhalen te vertellen. "Uw bijdrage in de vorm van ervaringen, suggesties, wensen of tips is dus zeer welkom", schrijft Karin Dingelhoff. Deze vrouw met een pen presenteert ons van bij de start de rubriek "kombuispraat". Zij schrijft alleszins beter dan ze kookt. Een groot stuk van de eerste kookrubriek is gewijd aan de problemen van de kleerkast: wat neem ik mee aan boord? Voor koude dagen raadt zij ons chili met gehakt aan. "U heeft nodig: één pan!" Ze is blijkbaar zo blij dat je voor dit gerecht maar één pan nodig hebt, dat ze in haar euforie wel zegt wat er in de pan moet, maar niet hoe je die chili met gehakt bereid krijgt. 61

In dat eerste klubblad staat een vraagteken op de kaft. Daar komt de toekomstige naam van het verenigingsblad. De leden worden opgeroepen (alweer) om suggesties te doen. Met succes, want er komt welgeteld één (eentje) suggestie binnen: De Preekstoel. Jammer dat de persoon die dit voorstelt zelf naamloos blijft. Het voorstel kwam namelijk "van een ons onbekend gebleven jongeman". Van toen tot vandaag…. naar morgen

Het clubvaantje ziet er aanvankelijk uit als een strak ding. In het midden pronkt een nogal anarchistisch aandoende letter "A". Vanaf de zesde jaargang komt er beweging in. Jaargang 7 (juni 1988) krijgt het vaantje kleur. Vandaag is er teruggekeerd naar het oorspronkelijk strak design... Humor krijgt ook een belangrijke plaats: Weet je waarom een boot in de meeste talen vrouwelijk is? - omdat er altijd een hoop mannen omheen hangen - omdat ze een goede meester nodig heeft om haar op koers te houden - omdat het veel verf kost om haar mooi te maken - omdat het niet de aankoopprijs is die je de nek omdraait, maar wel haar onderhoud - omdat ze haar onderwaterschip verstopt en met haar vrijboord pronkt - omdat je heel wat mans moet zijn om haar te hanteren - omdat haar humeur net zo snel wisselt als het weer - omdat ze mannen aan zich knecht en er hoofdzakelijk ellende voor teruggeeft Of we het ermee eens zijn dames, is een tweede, maar er zit iets in! (De Preekstoel, april 1984)

Ervaringen van een kapiteinse

Tijdloze column

In tegenstelling tot vele andere clubblaadjes valt De Preekstoel op door zijn inhoud: mooie achtergrondstukjes, columns... Wij laten u meegenieten van een tijdloos stukje van de al eerder genoemde Karin Dingelhoff. Om duimen en vingers van af te likken!

62

Wist je dat?... …De "Wist je dat?" -jes al vanaf het eerste nummer in de Preekstoel te lezen zijn. …Ene John Eltink niet alleen in de zeilwedstrijden hoge ogen gooide, maar ook in een van de eerste nummers in deze rubriek verschijnt. …"John Eltink met zijn Flamant hoge ogen gooit als fotomodel" (Jg 1, nr 2)

63

Facelift Een nieuw dak voor de "Tiel 2" De Tiel 2" ging ooit door het leven als een kolenschip. Tot het moment dat deze boot een bestemming kreeg als basis om een heuse haven rond te bouwen. Onze hele jachthaven (De Maas) in Alem leeft mee op de getijden, op het hoogwater, verbonden met dit oude vrachtschip. Je stapt hier van de wal af, nu eens op een dalend, dan weer op een stijgend brugje. Maar ooit stelde men (Henk Mom, de toenmalige haveneigenaar) vast dat de "Tiel 2" aangevreten werd door salpeter en lek liep. De haven dreigde te zinken. "Ik stelde het voor", vertelt Kees mij. "Maar Henk was nogal koppig. Op zekere dag komt hij toch zelf met mijn voorstel aandraven: we zullen een stalen bak met water vullen en onder de "Tiel 2" trekken. Vervolgens het water weg pompen en zo zal dat oude kolenschip een hele nieuwe onderkant krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Alleen zat de onderkant vol met mosselen. Die zijn verpletterd. Bovendien was de onderkant van de oude kolenboot doordrenkt met salpeter. De combinatie van die salpeter met de gebroken mosselen heeft in de haven wekenlang voor stank gezorgd." Deze bak zal ook het nieuwe dak dragen. En dat betekent toch wel iets! De H-profielen en het dakgebinte wegen immers zes ton. Het geheel weegt zo'n acht ton. Toch zal de "Tiel 2" slechts twee cm dieper in het water liggen... Indrukwekkend! Maar misschien nog indrukwekkender is de doortastendheid, de inzet, de verbetenheid, de moed, de kracht… waarmee de hele ploeg van Suze en Remco aan de slag is gegaan. Op zes oktober klonken vroeg in de ochtend de eerste hamerslagen, op tien oktober zette een veertig meter lange kraanarm zich in beweging en een goede maand later pronkt het havenhart met een nieuwe buitenkant… maar ook een vernieuwd eetcafé De Maas. Gedurende een paar weken zorgde: 'Pontjan' voor de opvang van de klanten van het eetcafé. Een gezellig plekje op het water vanwaar je de vorderingen kon gadeslaan. Het loonde de moeite, want 64

ook al was het eetcafé al een gezellig, bruin plekje om te toeven. Precies dit kroegkarakter kreeg een extra ondersteuning, een facelift. "Proficiat en santé", zou ik zeggen. Johan

Wist je dat onze havenmeester een nieuw koosnaampje heeft? "Bouwvakker" Je kunt de foto's van Pontjan en de facelift vinden op dropboxmap: http://bit.ly/11Qe0Sq

65

66

Voorlopige activiteitenkalender 2015 Januari 5 januari 24 januari

zondag zaterdag

Nieuwjaars receptie Herrie in de keuken

Februari 8 februari zondag 14 februari 15 februari 21 februari Maart 14 maart 28 maart

zaterdag

Dichtgevroren Rally voorjaarsvakantie zuid t/m 22 februari zondag Carnaval t/t m dinsdag 17 februari zaterdag voorjaarsvakantie noord/ midden t/m 28 februari spelavond ?? zaterdag

ingang zomertijd

April 4 april 5 april 11 april 12 april 22 april 25 april 27 april

zaterdag zondag woensdag zaterdag

zondag 1e Paasdag maandag 2e Paasdag excursie ? excursie ? Zeilcompetitie 1 Ledenvergadering aansluitend viering lustrum 35 jaar WSV maandag Koningsdag

Mei 2 mei 5 mei 6 mei 14 mei 14 mei

zaterdag mei vakanties scholen t m zondag 10 mei dinsdag Bevrijdingsdag in de meeste caos vrije dag woensdag zeilcompetitie 2 donderdag Hemelvaart donderdag Openingstocht t/m zondag 17 mei

19 mei

donderdag Officiële oprichting WSV Alem 1980

24 mei 25 mei 30 mei 31 mei

zaterdag zondag

zondag 1e Pinksterdag maandag 2e Pinksterdag Jeugdzeilen en Zeilcompetitie 3 Jeugdzeilen 67

Juni 3 juni 13 juni 13 juni 14 juni 27 juni 28 juni

woensdag zaterdag zaterdag zondag zaterdag zondag

Zeilcompetitie 4 jeugdzeilen Zeilcompetitie 5 jeugdzeilen Alemse Pul 6 Alemse Pul 7

Zomerfeest

Juli 4 juli 11 juli 18 juli

zaterdag begin schoolvakanties noord t/m zondag 16 augustus zaterdag begin schoolvakanties zuid t/m zondag 23 augustus zaterdag begin schoolvakanties midden t/m zondag 30 augustus

September 2 september 5 september 6 september 16 september 18 september 19 september 19 september 20 september 30 september

woensdag zaterdag zondag woensdag zaterdag zaterdag zondag woensdag

zeilcompetitie 8 jeugdzeilen jeugdweekend ?? jeugdzeilen jeugdweekend ?? zeilcompetitie 9 vrijdag Maritiem den Bosch t/m zondag 20 september Zeilcompetitie 10 jeugdzeilen jeugdzeilen zeilcompetitie 11

zaterdag zondag zaterdag zondag

zeilcompetitie afsluiting avondwedstrijd in het donker viswedstrijd sluitingstocht sluitingstocht

Oktober 3 oktober 4 oktober 10 oktober 11 oktober 24 oktober 24 oktober

zaterdag zaterdag

Eetcafé De Maas Bokaal zeilwedstrijd ingang wintertijd

November 29 november

zondag

ledenvergadering

68

69

Inschrijfformulier dichtgevroren rally 2015 Naam/namen:

Telefoonnummer: Aantal personen: Aantal deelnemers die lid zijn: x €12,50 = € Aantal deelnemers die geen lid zijn: x €15,00 = € Totaal bedrag: €

Stamppottenbuffet aansluitend aan Rally Naam/namen:

Aantal deelnemers stamppottenbuffet: x €13,50 =

70

Aanmeldingsformulier s.v.p. invullen en naar het secretariaat sturen Naam: …...................................................

Naam Partner:………………………

Voornamen:...............................................

Voornaam Partner:…………………

Geb. datum:................................................

Geb. datum partner:.........................

Adres:

..................................................

Telefoon:........................................

Postcode: ................................................

Woonplaats: ..................................

Type schip: Motorboot / Zeilboot / Platbodem / Speedboot / anders nl. ................. Naam schip: ........................... Afm.: l.........x b..........x d...........x h........... Ligplaats te Alem: Ja / Neen O Wenst zich op te geven als lid. Contributie € 50,00 per jaar In verband met de te organiseren activiteiten zouden wij graag ook onderstaande gegevens van U willen hebben: Kinderen: Naam: Roepnaam: jongen / meisje: geb. datum: ................. .................... ......... ............ .............................. ................. ……............ .......... ............. .............................. ................. .................... ........... ............ .............................. Indien U beschikt over een E-mail adres en er geen bezwaar tegen heeft informatie van W.S.V. Alem per E-mail te ontvangen (dit is nl. sneller en goedkoper) vult u dan hieronder uw E-mail adres in. ……………………………………………………………………... Handtekening: ................................... Secretariaat: Lucy Brandon

0657 - 31 41 11

Jan Klingenweg 3 5335 JK Alem [email protected]

71

72

73